II «ET GELUK m PETES
NERTS: een kostbare bontsoort,
in ons land succesvol gekweekt
gré-Gola
ONZE KRUISWOORDPUZZLE
V.J
't Zit vast vaster met YELPAFIN
Van Vrouw tot Vrouw
Wie volgt?
ZATERDAG 29 NOVEMBER 1952
PROV1NC1ALE ZEEUWSE COURANT
DROOM VAN DE MODIEUZE. VROUW
Advertentie.
Italië kocht gehele productie
van dit jaar op
(Van onze speciale verslaggever)
Op de grens van Arnerongen en Rhenen, temidden van de milde natuur
van de Stichtse heuvelrug, ligt een Nertsfarm en fokkery van zilvervossen.
Vijf en twintig honderd marterachtige Nertsen, waarvan de meeste nog
maar enkele maanden oud zijn, wisselen hier in dit jaargety van pels.
Half December zullen ze „rijp" zyn, zegt fokker G. S. Schoots. Dat be
tekent, dat deze felle rovertjes met hun vlijmscherpe tanden dan de volle
pracht van hun blauwachtig bruine of platina pels zullen dragen en het
offer van hun leven zullen moeten brengen aan H.M. de vrouw.
Nerts? Een magisch woord voor de modieuze vrouw van tegenwoordig.
Een artikel, waarnaar op dit ogenblik een enorme vraag is over de ge
hele wereld. En dat in ons land nog maar mondjesmaat geproduceerd
wordt, terwyl ons klimaat hier zulke bijzonder goede mogelijkheden voor
schijnt te bieden.
Op een betrekkelijk klein terrein
achter de woning van de heer Schoots
rijen zich de traliehokken, waarin de
Nertsen twee aan twee gehuisvest
zijn. Een wat primitieve bedoening
zo op het eerste gezicht, doch dit is
maar schijn. Een ervaring van veer
tien jaar Nertsfok en ruim vijf en
twintig jaar fokkerij van zilvervos
sen gaat achter deze schijnbare pri
mitiviteit schuil. Dat is de ervaring
van de heer Schoots. een man, die
vergroeid is met dit bedrijf en wiens
grootste zorg het geweest is zijn farm
in stand te houden gedurende de
jongste oorlog.
In 1938 is hij met een collectie uit
Zweden geïmporteerde dieren aan de
Nertsfok begonnen. Door import uit
Amerika werd gewerkt aan stamver-
betering. Dank zij deze grondslag be
zit Nederland thans in dit fokbedrijf
in Arnerongen een practisch raszuive
re Yokon-stam, hetgeen in kenners-oor
als muziek schijnt te klinken.
„Kwalitatief kan Nederland best
meekomen", vertelt de heer Schoots,
wanneer we met hem over het ter
rein wandelen en de prachtige collec
tie dieren in ogenschouw nemen.
„Maar wat betreft de kwantiteit nog
niet. Voor iedere Nertsmantel zijn 60
a 100 vellen nodig. Nederland heeft
op het ogenblik geen groter jaarpro
ductie dan 3500 vellen. Die van dit
jaar is geheel opgekocht door Italië.
KANSEN.
Tegenover Zweden (190.000 stuks)
en Denemarken (189.000 stuks) slaat
ons land met dit kwantum maar een j
heel pover figuur. En dat terwijl tal
van boerenzoons hier emigreren naar
elders, omdat ze in ons land geen zelf
denken te kunnen
„Is -het een lonend bedrijf?"
„Wis en waarachtig is het dat. De
jaarkosten per vel bedragen op dit
ogenblik hooguit f 25.De laagste
prijs die betaald wordt is altijd nog
vijftig gulden per vel, maar er. zijn
ook Nertsvellen, waarvoor op de
wereldbontveiling van Maart in
Stockholm f 167.betaalt werd".
„Is het een moeilijk te leren be
drijf?"
„Integendeel. Het is eenvoudig en
spoedig te leren en ons klimaat leent
er zich uitstekend voor. De hokken
zijn klein en vragen dus niet bijster
veel ruimte. De voeding der dieren
bestaat uit vleesafval, vis, wat groen
ten en meelproducten, vitaminen en
mineralen, allemaal artikelen die hier
makkelijk en vrij goedkoop te krijgen
zijn".
„In geen ander land ter wereld zijn
de exploitatiekosten in de Nertsfokke
rij zo laag als in ons land."
„Goed, maar dan vraagt het be
gin toch vermoedelijk vrij veel kapi
taal".
„Dat is ook al minder geworden.
Het is van het grootste belang, dat Ne
derland zijn productie opvoert".
Met de boerenleenbank in Haarlem
zijn besprekingen gevoerd, over ge
makkelijke betalingsmogelijkheden.
Per fokstel dat is één mannetje en
drie wijfjes is de prijs op het ogen
blik f 550.—. Tot voor kort was dit
duizend gulden."
SNELLE GROEI.
Al pratend en wandelend verneemt
men nog tal van bijzonderheden over
De puzzle van de visitekaartjes is, gezien het aantal ingekomen op
lossingen, nogal in de smaak gevallen. Verscheidene puzzelaars hebben
de wens geuit, nogmaals voor een dergelijke opgave gesteld te worden.
Deze wens zal te zijner tijd in vervulling gaan. Oplossingen van onder
staande kruiswoordpuzzle kunnen tot en met Woensdag 3 December a.s.
worden ingezonden aan REDACTIE P.Z.C. Vlissingen. Vergeet u de ver
melding „puzzle" op de enveloppe of briefkaart niet?
Horizontaal: 1. kledingstuk, 4.
meisjesnaam, 6. raar, 9. tafelbedien
de, 11. deel van koestal, 14. voorzet
sel, 16. maten bij het ijken, 18. onder
andere, 19. Europ. taal, 21. stad in
Frankrijk, 23. verwarde bos, 24. ik
(Duits), 26. ongedwongen, 27. dam-
term, 28. baai, 30. soort aarde, 32.
zanger en dichter, 33. windrichting,
35. na (Fr.), 36. kip, 38. tast toe, 40.
telwoord, 41. zoogdier, 42. ruige stof,
Bhenmatische Pijnen?
Stram en stijf vóór Uw tijd?
Heem dan toch Kruschen Salts
en jaag zo de rheumatische pijnen
uit Uw leden. Kruschens zes minerale
zouten hebben een wonderbaarlijke
aansporende werking op lever', nie
ren en ingewanden. Als die weer mei
jeugdige energie hun bloedzuiverende
taak verrichten, weet U van geen
rheumatische pijnen meer. Want de
oorzaak: onzuiverheden in Uw oloed
worden radicaal verwijderd, regel
matig, iedere dagKoop vandaag
Kruschen bij Uw apotheker of dro
$st en begin morgenochtend die heil
zame kuur.
Bevers passen n:et in
Nederland.
Een paar jaar geleden is er
in ons land een rage geweest
om bevers nutria's te
gaan fokken. Een paar buiten
landers waren de aanstichters
van dit kwaad. Zij verkochten
een fokpaar voor f 250.— en
beloofden honderd gulden te
zullen betalen voor het eerste
jong. Die belofte werd in enke
le gevallen gehouden, maar in
de meeste niet. Nog zou dit
misschien niet zo erg geweest
zijn, wanneer de beverfok ver
der de voorgespiegelde voorde
len zou hebben opgeleverd.
Maar ook dat gebeurde niet. De
marktwaarde van de pelsjes
liep terug tot ongeveer tien gul
den, terwijl de kosten per pels
gerekend moeten worden op on
geveer twintig gulden. En als
of de maat hiermee nog niet
vol genoeg was, moesten de
enthousiaste Nederlanders, die
zich op deze fok waren gaan
toeleggen en in sommige geval
len zelfs niet schroomden om
duizend gulden per fokpaar
neer te tellen, ontdekken, dat
de bever zich niet liet aanpas
sen bij het Nederlandse kli
maat. Het is begrijpelijk, dat
deze trieste ervaring met de
bevers vele ondernemende lie
den in ons land wat huiverig
gemaakt heeft voor de pelsdie
renfok in het algemeen.
Wanneer men een bezoek
brengt aan de Nertsfarm „Re-
nart" op de grens van de ge
meenten Arnerongen en Rhenen
in het Stichtse. bemerkt men
dat die terughoudendheid mis
plaatst is.
dit in zijn oorsprong zeker niet Ne
derlandse bedrijf. In Mei werpen de
Nertsen na een dracht, die varieert
van 37 tot 78 dagen, met een gemid
delde? van thans 49, vier a vijf jongen.
Die .zijn niet groter dan een flinke ci-
garet en wegen nauwelijks zes a ze
ven gram. Reeds drie maanden later
hebben ze een volwassen lichaams
grootte van 75 80 centimeter, geme
ten van kop tot uiterste puntje van de
staart. Na deze groeiperiode begint de
verharing.
De zomerpels wordt verwisseld voor
de winterpels. De meeste dieren, die
in gevangenschap gefokt worden
uitgezonderd de exemplaren, waarmee
verder gewerkt wordt leven slechts
zeven maanden. Half December begint
de slacht. Met chloroform worden ze
eerst verdoofd en daarna electrisch
gedood. Door kruising zijn vele mu
taties verkregen: de farm in Arneron
gen kent vier kleurvariaties in bruin
en grijs.
Fashion tips" van de
komende zomermode
Confectie-industrie toonde
haar kunnen
Acht en veertig confectiefabrikan-
ten hebben op een modeshow van de
Stichting Fashion Week in het Carlton
hotel te Amsterdam laten zien waartoe
de Nederlandse confectie-industrie in
staat is en de resultaten waren zeer
bevredigend. De buitenlandse kopers
waren tevreden en enthousiast.
Op deze show onthulden „Fashion
tips" iets van de mode in de volgende
zomer en daarbij bleek o.m., dat de
mantels overwegend wijd blijven. De
swagger blijft modern, hoewel deze
aan wijdte inboette bij de wollen zo
mermantels. Pasteltinten vieren voor
dit kledingstuk hoogtij.
Tailleurs vertonen klassieke lijnen
voor het geklede genre en de mate
rialen zijn van wollen ottoma, shan
tung, de laine. fijne duvetine en wol
len fantasie stoffen. De sportieve man
telpakjes hebben voor het volgend
seizoen geen streng getailleerde jas-,
jes, maar recht gesneden shorties, wel
ke even onder de taille vallen.
De japonnen zijn soms wijd, soms
alleen maar uitlopend en de avond
kleding onderging weinig verande-.
ring.
KITTY IESSBLS
Rosina kwam en nam de badspul-
len weg. Lynne liep naar een stoel
dicht bij de patio en ging zitten. Me
vrouw Garron keek naar haar: „Je
ziet er moe uit, kind". Dit was haar
vriendelijke stem die soms geheel on
willekeurig ontsnapte, wanneer Bea
trice er niet bij was.
En juist op dat ogenblik, terwijl
Lynne's stemming te "verdrietig was,
werd deze vriendelijke stem gevaar
lijk. Hij was als de brandende luci
fer in de takkenbos van haar gevoe
lens en plotseling vloog alles in
brand, terughouding en schijn een
prooi der vlammen wordend. Zelfs de
bescheidenheid verkoelde tot as op
die vlammende brandstapel.
„Ja moe", zei zij, „maar niet door
het heen en weer lopen in de straten
van Panama om zijden stoffen uit te
zoeken, die waarschijnlijk nooit ge
bruikt zullen worden, of boodschap
pen op Rockley af te geven, die net
zo goed getelefoneerd hadden kun
nen worden. Er bestaat een andere
soort van moeheid, mevrouw Garron,
en die heeft geen pijnlijke voeten of
blaren aan de hielen. De andere naam
ervoor", zei zij langzaam, „is be
zorgdheid".
Advertentie
vlekvrije Icoudlijm
van CETA BEVER
44. rustbanken, 46. voorzetsel, 47. ge
bruikt vogelvanger, 50. nee (Eng.)
51. gewoonte; 52. ongesloten, 54. ko
ning, 55. deel van vinger, 56. eigen
schap van vogels.
Verticaal: 2. deel van wiel, 3. tar-
wesoort, 4. bond van Ned. architec
ten, 5. bedrijfsorganisatie, 6. zweep,
7. boom, 8. speelwerktuig, 10. plaat,
12. gewicht, 13. voorzetsel, 15. on
gaarne, 17. vliegtocht, 18. vruchtbare
plek, 20. nederigheid, 22. dwaaltuin,
24. in hope, 25. plaat3 bij Groningen,
27. bestaan, 28. meisjesnaam, 29. sny-
werktuig, 31. rivier, 34. edelgas, 37.
geestdrift, 39. verreschryver, 41. ha
mer, 42. deksel, 43. afgunst, 44. was
water, 45. optelling, 48. voorzetsel,
49. hoogste punt, 51. pers. vmw., 53.
tegenwoordig.
Prijswinnaars en oplossing: De
prijswinnaars zijn deze week: Abr
Barentsen, Spuistraat 7, Middelburg:
P. Huibregtse, Boekhoutstraat 5.
Westkapelle; W. Bommeljé, „Westho-
ve", Oostkapelle; Willy van Maas
dam, A .J. v. d. Goeskade 28, Goes;
K. Luitwieler, Nieuwstraat 39, Ter-
neuzen; B. Goedegebuur, Molenweg
O 60, Zuidzande.
De beroepen waren: mijningenieur
scheepsmakelaar, winkelbediende
parlevinker, varieté-artist, gemeente
secretaris, notarisklerk en zuivelcon-
1 sulent.
Ja kijk. maar dat is nu niet
eerlijk Wij zouden immers met
animo gaan vertellen wat wij
deze winter van plan zijn te
ondernemen. Niet het gewone
routine-bedrijf van elke dag,
want dat weten wij nu wel van
elkaar. Al is daar misschien ook
bij tijd en wijle iets aardigs en
gloeanieuws van te melden,
want wat er al niet uitgevon
den wordt tegenwoordig.Ik
draaf ten uwen gerieve tenmin
ste al een poosje met een noti
tieboekje langs de winkels, u
hoort er straks meer van. Als u
soms óók draaft: schrijf u mij
dan af en toe eens een paar no
tities? Het loopt tegen Sinter
klaas, dan kunnen wij allemaal
wel een paar ideetjes gebruiken.
Maar goed: om op die af
spraak van ons terug te komen.
Er is een stapeltje brieven bin-
nen gekomen mei de alleszins
begrijpelijke nieuwsgierige
vraag: Wat zal het wezen, Sas
kia?
Groot gelijk hoor; ik had het
beloofd. Maar dan ook gelijk
oversteken: wat zijn uw plan-
zen?
Daarop geven maar een stuk
of wat lezeressen antwoord, en
ikkan toch niet aannemen dat
de rest helemaal niets van plan
is. Dat is toch beneden onze
stand: wat hebben wij niet een
beeld van een bloemlezing bij
elkaar geschreven toen het over
liefhebberijen ging. U maakt
mij niet wijs dat wij dat met
winterprogramma's ook niet
voor elkaar zonden krijgen.
Maar misschien moet dat be
roemde schaap weer eerst over
de dam gedrejiteld zijn? Best:
hier gaan er twee, gezellig zij
aan zij. Hopelijk vergeven de
briefschrijfsters mij deze beeld-
spraak: Saskia kuiert er zelf dis
derde achteraanom u te troos
ten. Wij beginnen, zoals ons van
jongs af geleerd is, met de oud
ste dame. Ja, en hoè oud: de
zeven kruisjes voorbij. U zou
het niet zeggen, als u haar win-
terprogramma leest:
„Mijn huishouden is klein, ik
heb nooit van bridgen en visi
tes gehouden, ik heb dus veel
vrije tijd. Het orkest en het
sirijkkwariet zijn hun wekelijk
se repetities begonnen; ik geef
Engelse les aan a.s. emigranten,
leid een vrouwenclub, lees met
een clubje vriendinnen Italiaans
en met een ander Dante (niet
in het Italiaans, maar om de
prachtige inhoud). Des Zondags
om de veertien dagen lees ik
met een stuk of acht dames van
ongeveer veertig jaar (o.w. een
enkele getrouwde) die 'in onze
kleine plaats weinig uitgaans-
of ontwikkelingsmogelijkheden
hebben, comedie-stukken, afwis
selend klassiek en modern
U begrijpt aan deze bezighe
den wel, dat ik niet jong meer
ben (twee en zeventig jaar),
maar nog goed van hoofd en
benen. Dan heb je meer de lust
i
lllllllll
fetllllllll Allllllll AlllllllU
tllllllll
I
riiiiiiiiwiiiiiiin
en de rust voor zulk soort din
gen, dan met een druk gezin
om je heen (wat ik ook heb ge
had).
Ik gaf nu alleen mijn winter-
pretjes op, maar ik zou iedere
vrouw raden, iets ontwikkelends
op haar winterprogram te zet
ten en dan liefst iets, waar haar
man of kinderen ook iets aan
hebben. Het meeleren met een
kind, dat moeite heeft op school
kan ook al voor beide partijen
opwekkend zijn".
Mevrouw, mijn eerbiedig com
pliment. Als alle vrouwen van
half uw leeftijd haar vrije tijd
maar aan één van uw program
ma-punten besteedden, hoeveel
rijker en zinvoller zov haar le
ven zijn. En dan praat men te
genwoordig nog van uw leef
tijdgenoten als van: de impro-
ductieven
Een tweede lezeres geeft prac-
tische raad aan diegenen onder
ons die het nog niet met zich
zelf eens zijn:
„Wanneer er, naar ifc hoop,
velen zijn, die de vraag: „Wat
zal ik deze winter bedrijven',
voor zichzélf nog niet beant
woord hebben, zou ik hun in
overweging willen geven, een
eenvoudig muziekinstrument,
zoals de bamboefluit, te leren
maken en bespelen. Want dit is
juist het aardige van het instru
ment: men kan het nergens ko
pen. Met eigen handen moet
men dit instrument maken. En
onder goede leiding is dit heus
geen heksentoer. Verleden jaar
maakten wij al heel wat flui
ten en wel met kinderen van
tien tot veertien jaar.
De ondervinding leert dat ook
vele volwassenen: predikanten,
jeugdleiders, huismoeders, wan
neer ze eenmaal begonnen zijn,
van geen ophouden weten. Ik
heb het meegemaakt dat de cur
sisten van des morgens negen
uur tot des avonds half elf (met
korte onderbrekingen roor de
maaltijden) doorwerkten'.
Voor het instrument (uniek
voor huismuziek) bestaan duo's,
trio's, kwartetten, want behal
ve de sopraanflv.it maken we
ook nog de alt-, de tenor- en
ie basfluit, zodat we een waar
lijk „koor" van stemmen heb
ben. Het gehele gezin kan er
aan mee doen".
Als u er iets voor voelt
en ik ken heel wat muziekmin-
mende moeders, voor wie een
piano e.d. onbereikbaar is u
kunt bij mij het adres krijgen.
En nu Saskia zelf? Goed, ik
zal het vertellen, als u dan ook
eens met een paar programma's
over. de brug komt. Allereerst
het een en ander op papier zet
ten, in diverse genres. Mijn han
den geef ik verder deze winter
een truitje om te breien en een
lampekapje om te ulooien.
En mijn hoofd om te be
ginnen een serie boeken die al
lang op lezen staat te wachten.
Over geschiedenis, ontdekkin
gen en opgravingen en een heel
bijzonder over hiëroglyphen,
waarnaar ik allang op jacht ben.
Voor Engels nog eens de volle
dige Katherine Mansfield, mijn
onverwoestbare jeugdliefde, mét
haar Letters en Journal. En
voor Frans nee, dat boek
vertel ik nietdat is tè ondeu
gend, SASKIA.
„Maaimijn lieve kind, waar maak
je je bezorgd over?"
Lynne liep door de kamer en keek
op de ander neer. „Over een heleboel
dingen, maar het meest over Peter".
Het nam mevrouw Garron wel een
minuut om dat tot zich door te laten
dringen. Toen, opeens, verstrakte
haar gezicht en een geest van ver
zet vonkte door haar heen als een
electrische stroom: „U bedoelt dat u
eraan twijfelt of u hem wel aan ons
kunt overlaten, wanneer u naar Lon
den terug gaat? Zijn wy niet be
kwaam genoeg?"
Lynne had zich bloot gegeven en
kon'zich er niet meer aan onttrekken.
Zelfs indien dit alleen maar de aan
leiding werd van nog dieper in de
poel van vijandschap te raken zij
had zich bloot gegeven.
„Mevrouw Garron, denkt u nu heus,
dat ik niet begrepen heb, wat Peter
voor u betekent? Heel goed begrepen
zelfs wetende dat hij voor u hetzelfde
is als dat Michael terug was geko
men?'' Een ver verwijderde angst
werd in haar ogen zichtbaar, toen zij
vervolgde: „Toen ik hem naar Pana
ma bracht, waren er twee dingen die
ik voor hem hoopte: veiligheid en ge
luk. Maar", haar mond verstrakte,
„ik ben nog steeds niet zeker hier
van: en de oorzaak is Beatrice Penda.
Van het begin ai heeft zij iets tegen
hem gehad
„Iets tegen hem". Mevrouw Gar
ron sprak de woorden uit, alsof het
een vervloeking was.
„Ja. Of duidelijker gezegd: zij was
jaloers op hem; jaloers op, wat hij
betekende in 't volmaakt gelukkig
huwelijk, dat hem het leven schonk".
Haar stem werd eerder zachter dan
luider, toen deze uitbarsting vol
waarheid heviger werd. Het was een
storm zonder geweld, want hij kwam
voort uit haar hart. waar slechts
plaats was voor een groot, diep ge
voel van naastenliefde.
„Zij was jaloers op zijn moeder, die
bemind werd zoals zij nooit was be
mind. Zy is jaloers, wanneer ik u
vertel hoe gelukkig Michael en Lor
na waren. Zrj is daar vreselijk jaloers
op omdat, indien u dat geloofde, 't
iets van haar droevig lijden zou te
niet doen die zij gebruikt om op uw
gevoel te werken en er medeleden uit
te persen en ook toegeeflijkheid en
een luxe-leven. En dus", eindigde zij,
„komt 't hier allemaal op neer: dat
zij wil dat ik wegga. Zq wil mij met
spoed de Casa wegwerken, voor
dat u 't besluit neemt om die foto
daar op de muur tc veranderen en
om nog een andere reden een zeer
gevaarlijke reden, die ik nu zal zeg
gen. Peter was de hinderpaal voor
mijn vertrek en dus begon zij met
Peter zo op te voeden, dat hij mij
niet meer nodig had. Volgens een
systeem, op haar manier, in dg be
slotenheid van haar kamer, waar er
niemand was om haar methode te be
spieden, daar voedde zij Peter op...".
Haar stem zonk weg toen mevrouw
Garron plotseling opstond. Zij aarzei-
dé, maar zij kon niet meer terug,
want de weg was versperd door haar
eigen aantijgingen. Er was geen te
rugtrekken mogelijk. Zelfs als zij er
alleen maar in slaagde zichzelf te
kleineren en de vrjand'ghe'd van de
ze vrouw te doen veranderen in wer
kelijke afkeer, was er geen terug
trekken mogelijk.
(Wordt vervolgd).
Advertentie
Voorkom verkoudheid
Neem tijdig
sterk
desinfecterend
HM. PHILIPS-ROXANE
Pharm.-Chem. Ind. „Duphar"
Amsterdam Olst We esp
