Herderlijk Schrijven van de Herv. Kerk over het huwelijk De veldmaarschalk Montgomery een brilliant legeraanvoerder ZATERDAG 15 NOVEMBER 1952. PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT EEN UITDAGENDE PERSOONLIJKHEID Op 17 November wordt hij 65 jaar (Van onze speciale verslaggever) „Hy drinkt niet, liij rookt niet en hy vloekt niet. Onze voorgaande cam pagnes interesseren hem niet. Hy gelooft in lichamelijke training en hy kleedt zich bijzonder goed. Hy is in ieder geval anders dan wij". Zo karakteriseerde in Augustus 1942 een officier van het Britse achtste leger de toenmalige generaal Montgomery, nadat hy deze nieuwe aanvoer der in het hoofdlcwartier in Noord-Afrika voor het eerst ontmoet had. En die karakterschets bracht in die dagen enige ontsteltenis onder wie andere topfiguren in de wereldworsteling gewend waren. Buiten-model figuren, wel daar had men nu niet direct vertrouwen in. Sindsdien zijn de inzichten in Mon ty, die 17 November 65 jaar wordt, wel wat veranderd. Al is hij tot op dit ogenblik de buitenmodel leger leider gebleven, die men in 1942 zo duidelijk in hem kon herkennen. Monty is geen man, die met de ge wone standaardmaten gemeten kan worden. Dat hij een brilliant leger aanvoerder is, kan niet worden ont kend. Zijn staat van dienst spreekt luid voor zichzelf. Maar dat heeft hem er niet voor behoed een man te zijn, die gemakkelijk kan worden misver staan. Hij is een verrassende en po lemische figuur; afgod voor sommi gen en uitdagende persoonlijkheid voor anderen. Het leger en de solda ten zijn z'n alles. Zijn leven is aan niets anders gewijd geweest, behalve in de tien onbewolkte jaren van zijn huwelijk. BIJZONDERE CARRIÈRE Sinds Wereldoorlog II is zijn ster opvallend gestegen, en gelijk ver wierf hij zich wat meer wereldwijs heid. Hij kwam in aanraking met ontzaggelijke problemen en ervaren staatslieden, en dat heeft zijn ge- daehtenleven enorm verbreed en ver- Ter loops hebben we hier reeds de naam genoemd van Heinrich Schlie- mann, de onderzoeker die aan de hand van een Grieks heldendicht formida bele oudheidkundige schatten aan hel licht bracht. Schliemann stierf in 1890, een vruchtbaar en beioonderenswaar- dig leven afsluitend. Op 20 October 1912 publiceerde Dr. Paul Schliemann, een kleinzoon van de grote onderzoeker, enige merk waardige documenten waarvan we de inhoud in het kort weergeven. „Vóór mijn grootvader stierf zo vertelde Dr. Paul Schliemann gaf hij aan een vriend een verzegelde enveloppe in bewaringwaarop geschreven stond dat zij uitsluitend mocht worden ge opend door een familielid, dat gezwo ren had zijn leven geheel aan oudheid kundige onderzoekingen te wijden en aldus de door mijn grootvader begon nen taak te voleindigen. Vlak voor zijn dood vroeg mijn grootvader pot lood en papier en met sidderende hand schreef hij: Geheime aanvulling voor de verzegelde enveloppe. Breek de vaas met uilenkop en bekijk de inhoud. Het betreft Atlantis. Graaf ten Oosten van de tempeltuinen van Sais en in het dodenveld van het Chacuna dal. Belangrijk. Je zult bewijzen voor mijn theorie vinden. De nacht nadert. Leef gelukkig". Vit de enveloppe bleek, dat de oude Sehliemann over verschillende gege vens betreffende Atlantis had beschikt. De vaas met de uilenkop was afkom stig uit de door hem opgedolven schat van Priamus en bleek een zilverach tige metalen schijf 'te bevatten, een munt, waarop vreemdsoortige inscrip ties waren gegraveerd. Dit, en nog an dere aanduidingen, zette de kleinzoon aan tot verdere nasporingen. En wijl hij een dergelijke munt eveneens in Egypte bij de tempelruinen van Sais opdolf, evenals bij de pyramide van Teotihuakan in Mexico, lag het voor de hand naar een gemeenschappelijke oorsprong van deze munten te zoeken. Wijl Dr. Paul Schliemann bij een be zoek aan het Petersburgse museum te vens de hand wist te leggen op 'n papy rusrol uit 4571 v. Chr. en op de be roemde Manetho rol, waarin gespro ken werd van een expeditie van Atlantische legers naar Egypte, kon het welhaast niet anders of de klein zoon. was op het goede spoor. Voorts wist hij na de ontcijfering van een Maya manuscript vast te stellen dat: „in het jaar 6 Kan, op de 11de Muluk van de maand Zak vreselijke aardbe vingen plaats vonden die zonder on derbreking tot de 13de Chuen duurden. Het vaste land van Mu verhief zich en verzonk verscheidene malen en tien landen werden uit elkaar gereten. Zij .verzonken met 64 mïllioen inwo ners, 8000 jaren voor de optekening van dit berichtf'.. Waren door de ijverige nasporingen van Dr. Paul Sehliemann dus de dra den zezamen gekomen van een vraag stuk, dat eeuwen lang de mensheid had bezig gehouden, en was Atlantis eindelijk gevonden'.' Het heeft destijds de aandacht getrokken dat de offici ële wetenschap hierop zo weinig com mentaar heeft geleverd. Was het af gunst? Neen, het was eerbied tegenover de nagedachtenis van de grote onderzoe ker Herman Schliemann, wiens klein zoon zich aan de meest grove falsifi caties had schuldig gemaakt. Het hele verhaal van de verzegelde enveloppe en alles wat daarop volgde, was louter leugen en fantasie, waarbij gespecu leerd was op de behoefte aan mystiek in deze nuchtere wereld. We moeten overigens toegeven dat het verhaal van Dr. Paul een tijdlang spcees heeft gehad bij goedgelovige lieden. Mogen wij op uw goedgelovigheid ook eens een beroep doen? Welnu, ge looft U dan dat er planten bestaan die in het voorjaar vruchten voortbren gen en eerst vele maanden later gaan bloeien? De omgekeerde volgorde.' H. Pétillon. diept. Maar dat neemt niet weg, dat hij halsstarrig en zeer bewust voor keur bleef houden om met eenvoudi ge begrippen te werken. Deze trek heeft hij altijd gehad. Hg gaat zijn eigen weg en brengt de din gen altgd naarstig terug tot hun grondbeginselen. Hg' houdt ervan de warboel van details opzij te slinge ren. evenals andermans ideeën en pasklare adviezen, om de zaken voor zichzelf tot klaarheid te brengen. Dat deed hg in de woestijn en dat doet hg vandaag nog. Hij is niet werkelijk zichzelf als iets hem ver hindert om kalm en ononderbroken zijn gedachten over iets te laten gaan. De staf. die met hem gewerkt heeft, heeft gezien, hoe de „eenvoud- techniek" van Monty werkt. Men zag het in de woestijn van Noord-West- Afrika, men zag het ook in Duits land, toen hij, juist na de overgave, een serie practische orders voor de bezetting uitdeelde, die men hem ei genlijk niet had toegerekend. Hij toonde zich op dat moment meer dan alleen maar een sirccesvol overwin naar. EISENHOWERS BEWIJS De jaren na de oorlog zijn voor Monty jaren geweest, dat hij na tuurlijk wat op de achtergrond raakte. Zeker, hij heeft zijn hoge pos ten behouden; maar er waren geen spectaculaire veldslagen meer te winnen. Er was een technische vre de, een periode van organisatie en planning, waarbg de buitenwereld weinig gelegenheid meer kreeg om te beoordelen of Montgomery goed of sle'cht deed. Het bewijs, dat men zijn doen en laten „goed" diende te beoordelen, heeft generaal Eisenhower geleverd met zgn keuze van veldmaarschalk lord Montgomery als plaatsvervan gend chef van de Atlantische strijd krachten in Europa. Er was niet de minste aarzeling bij deze benoeming, en zg was zeker geen tegemoetko ming aan enig sentiment van natio nale trots of zelfs publieke opinie. Monty werd benoemd ondanks het feit, dat Eisenhower's persoonlijk heid totaal anders is dan de zgne, en ondanks het fe:t, dat deze over winnaar van El Alamein in de Ver. Staten zeker nietals een held ver eerd werd. PRINCIPES In zijn nieuwe functie heeft Mont gomery de principes, waarop zijn be- angrgke carrière altgd gebaseerd geweest is, meegebracht. Samen met zgn gehechtheid om de zaken tot hun eenvoudigste proportie terug te brengen, belijdt hij in de Shape zrjn brandend' geloof, dat een aanvoerder zich volkomen vertrouwd moet we ten te maken bij zgn manschappen. Hij schrijft een groot deel van "zijn oorlog'ssuccessen toe aan zijn zeer zorgvuldig en bedachtzaam opge. bouwde reputatie, dat hij zijn troepen nooit het veld ingestuurd heeft voor een hopeloze taak, dat hij nooit on verantwoorde risico's heeft genomen en nimmer iets ondernam alvorens zich verzekerd te hebben van het maximum aantal kansen op succes. Deze reputatie, gekoppeld aan zijn opvatting, dat er ook op het slag veld nog sprake moet zijn van een moraal, ja dat zelfs deze moraal een beslissend element is in iedere oor log, en de burgerlijke moraal meer dan ooit zal moeten tellen in enig toekomstig conflict, deze gedachten doen ons zo sympathiek aan, dat wij op deze 65e verjaardag van de gene raal geneigd zijn de militair even te vergeten en hem te zien als een ge woon mens. Een mens voor wie het misschien ook nog enige bekoring heeft alleen maar jarig tè zijn en dan een handdruk te krijgen van ande ren, die nog iets meer in hem willen zien dan alleen maar een knappe! vechtjas. MONTGOMERY 9 In de vacature ontstaan door het over lijden van de heer P. L. van Boven, is voorzien door de benoeming bij koninklijk besluit van de heer D. R. A. van Langen, te 's Gravenhage. tot hoofdinspecteur van het brandweerwezen. De benoeming gaat in op 16 November Zesentwintig uur schoenpoetsen Zeg je tegen een militair: „Dat presteer je niet", dan volgt on herroepelijk: „wedden?" Dit is dan ook de oorzaak, dat sinds gisteravond acht uur een ser geant van de L.S.K. aan het proberen is het wereldrecord schoenpoetsen op zijn naam te brengen. Dat ook zijn su perieuren gevoel voor humoi hebben blijkt wel uit het feit, dat hem speciaal verlof is gege ven om zich aan dit experiment te wagen. De 22-jarige sergeant G. van Wijk heeft op zich ge nomen 26 uur lang schoenen te poetsen. Het is niet alleen een kwestie van uithoudingsvermo gen, maar tevens een strijd te gen slaap en vermoeidheid. Hedenmorgen omstreeks het middaguur had de adspirant- wereldrecordhouder schoen poetser al 313 paar schoenen onder handen gehad en twee doosjes schoensmeer verbruikt. Ondanks het feit. dat hij de he le nacht zij het niet zonder moeite had doorgepoetst. werkte hij nog vief en monter i zijn recordpoging. GENEZEND HART VAN ZEELANDS HOOFDSTAD Zp zien de vogels het hart van 3Iiddelburg, het zwaar geschondeu, maar nu toch snel genezend hart van Zeelands hoofdstad. De najaarszon legt een bekoorlyk mozaïek van lichtvlekken en schaduwplekken op de zo schoon herrezen Nieuwe- en Koorkerk en streelt de steeds verder uit het steigerwerk opbloeiende spits van de Lange Jan. Achter deze monumenten ligt het Abdg complex, maar de rust en stilte welke deze luchtfoto suggereert, is gelukkig slechts schijn: ook daar wordt hard gewerkt aan het herstel van een onschatbaar be zit. Op de achtergrond een sneeuwwitte vlek tussen het goudbruin van de bomen ligt het open terrein van het Molenwater, waarop de Stichting Nieuw Walcheren de volgende zomer het feest van herstel en ver nieuwing zal vieren. STEMMEN UIT DE KERKEN Een openhartige uitspraak, gefundeerd op de Heilige Schrift De Generale Synode der Ned. Herv. Kerk heeft in haar laatste zitting met op één na algemene stemmen een rapport over het Huwelijk aan vaard en als „Herderlyk Schryven" uitgegeven, zodat het voor iedereen in de boekhandel verkrijgbaar is. Hiermee is voor het eerst sinds1 eeuwen een officiële uitspraak der grootste Prot. Kerk van ons land gedaan, een uitspraak die in brede kringen sterk de aandacht trekt. Weliswaar heeft het in de vooraf gaande eeuwen niet ontbroken aan bemoeiingen van kerkelijke zijde met het huwelijk en wat daarmee samen hangt. Ruim een eeuw geleden richt te b.v. de lcerkeraad van Rotterdam zich tot de overheid met het verzoek bordelen in te stellen en de prostitu tie door reglementering te beperken! Af en toe verschenen er van Christe lijke zijde publicaties, waarin bepaal de dingen over huwelijk en sexuali- teit werden verkondigd. De geest van de meeste van deze publicaties uit vroeger tijd verschilt hemelsbreed van het thans officieel uitgevaardig de Herderlijk Schrijven. Maar toch is er geen reden om te veronderstellen, dat de gangbare moraal in de Kerk zo onderhevig is aan de veranderin gen, die de algemene geest van de tgd kenmerken, dat dit Herderlijk Schrijven over enkele tientallen ja ren wel weer verouderd zal zgn. Wat nl. opvalt by vergelijking van dit Rapport met officieuze publica ties uit vroeger tgd, is het sterk Bybelse karakter er van. De ver schijning van dit „Schrijven" is niet los te denken van een intensiever be studeren en nieuw verstaan van de H. Schrift, dat het Protestantisme van onze tijd, met name in de Her vormde en de Gereformeerde Kerken, kenmerkt. Daarom is er ook een ster ke verwantschap tussen dit Schry ven en de eerste officiële uitspraak der Hervormde Kerk over het huwe lijk, nl. liet oude huwelijksformulier, dat al uit dé 16e eeuw dateert, de tgd dat herontdekking van de Bijbel de stoot tot de Kerkhervorming had gegeven. Dit oude formulier blijkt, afgezien van zijn uiteraard ouderwet se taal, in vele opzichten verrassend „modern" te zijn en inzichten te be vatten, die pas in onze tijd gereali seerd worden.. HUWELIJK EN SCHEIDING De aanleiding tot dit Herderlijk Schrijven was een vraag, weer van een Rotterdamse kerkeraad aan de vroegere Algemene Synode wat te doen met een aanvrage tot kerkelijke inzegening van een huwelijk, 'wan neer een van beiden reeds eerder ge huwd en daarna gescheiden was. Na enkele voorlopige uitspraken, die in de Kerk veel critiek ontmoetten, heeft de Generale Synode in 1947 een commissie ingesteld, die tot taak had dit vraagstuk te overwegen, maar tegelijk heel het bredere ter rein in studie te nemen, dat met het Huwelijk samenhangt. Deze commis sie van theologen, artsen, juristen en enkele andere deskundigen, bood in de eerste helft van dit jaar aan de Synode een rapport aan, vergezeld van een boekdeel bijlagen, die in vele doorwrochte werkstukken de argu mentatie weergaven. De eigenlijke vraag die de aanleiding was, werd in deze geest beantwoord, dat in het al gemeen tegen inzegening geen be zwaar bestond, wanneer de vorige echtgenoot was hertrouwd of overle den, en dat in andere gevallen de in zegening slechts bij uitzondering kon zgn toegestaan, waarbg de kerkera den advies kunnen inwinnen van een door de Synode aan te wijzen orgaan. Want onverkort houdt het Herderlijk Schrijven vast aan de stelling, dat echtscheiding in principe onaanvaard baar i-s, en alleen bij een volkomen ontwrichting van het huwelijk wei eens minder kwaad kan zijn dan het bijeen blijven. Het Rapport is niet blind voor de sociale zijde van het Huwelijk. Van daar dat het zich ook uitspreekt over de taak der Overheid. Het eigen recht van de Overheid om op haar terrein bepalingen te maken voor het huwelijk, erkent de Kerk ten volle, mits de Overheid dit recht niet mis bruikt. Het rapport dringt op een herziening der echtscheidingswetge ving aan, waardoor lichtvaardig scheiden, met onderling goedvinden, voorkomen wordt en de „volkomen ontwrichting", waarbij scheiding in het belang van de betrokkenen kan zijn, de maatstaf wordt om een oor deel uit te spreken. HET BELANGRIJKSTE. Maar het belangrijkste is het hu welijk zelf en de voorbereiding er toe. De christelijke liefde behoort ook het huwelijk te beheersen, waar in de Bij bel het huwelijk op het plan worat gezet van de verhouding tussen Christus en de gemeente af te heel den. Maar met een uitspraak van al gemene aard maakt het rapport zich niet van de vele moeilijkheden der praktijk af. Uitvoerig gaat het na, hoe dit beginsel in de concrete situa tie verwezenlijkt moet en kan wor den. Hierbij blijkt ook de sexualiteit zelf, als een gave Gods, ten volle po sitief gewaardeerd te worden, dus ook de geslachtelijke omgang. Heel open en ondubbelzinnig, maar zonder onbescheidenheid en grofheid behan delt het Schrgven de verhouding tus sen man en vrouw, huwelijksmoeilijk heden, verloving en gezinsvorming. Het komt met klem op voor een juis te en tijdige voorlichting aan de kin deren, maar een voorlichting die niet op zichzelf mag staan, maar eigen lijk sexuele opvoeding moet zjjn, een op- essentieel deel van dé algehele voeding. Dat de Kerk zich uitspreekt over het zo urgente vraagstuk van de ge boorteregeling, kon in dit rapport niet uitblijven. Het acht 'n spreiding van 't kindertal in elk huwelijk eenvoudig menselijke plicht. In tegenstelling tot de R.K. opvatting acht het de middelen hier toe van ondergeschikt belang, verge leken bij de motieven. Alle nadruk wordt gelegd op de verantwoordelijk heid van man en vrouw tegenover elkaar, tegenover hun kinderen en tegenover God. een verantwoordelijk heid die van stap tot stap moet wor den gedragen en niet in een algemeen gebod in een uniforme gedragslijn, kan worden vastgelegd. In de praktijk is het vooral dit onderdeel van het Herderlijk Schrgven, dat de aan dacht trekt en zowel instemming als tegenspraak vindt. Wil het niet een slag in de lucht zijn, dan is de mede werking der artsen onontbeerlijk, niet alleen voor de practische toepassing van de geboorteregeling, maar ooi voor de juiste beoordeling der motie ven. Er wordt weieens, grotendeels te recht, geklaagd over de al te uitbun dige overvloed van literatuur over sexualiteit en huwelijk. Maar naast die overvloed neemt dit Herderlgk Schrgven een heel eigen plaats in. Alleen reeds om het feit, dat een Kerk zich zo openhartig uitspreekt over deze zaken, met een zo volledig begrip van de situatie in onze tgd en tegelijk zo'n gefundeerd oordeel, maakt een kennis nemen van dit Schrijven dubbel en dwars de moeite waard. S. P. DE ROOS 's Heer-Hendrikskinderen Het Wereldgebeuren Na de slag Gouverneur Adlai Stevenson, dc verslagen candidaat voor het presidentschap van de Verenig de Staten galoppeert thans op het paard „Freckles" over de jachtvel den van dc La Osa-boerderij in Arizo na. Het hoofdgebouw in Oud-Spaan se stijl staat op een plein van JOU me ter in het vierkant. Er zgn met cac tussen begroeide muren van adobe rond aardige patio's. „Ik ben ver moeid, ik heb rust nodig in eenzaam heid''. verklaarde Stevenson. Dick Jenkins, de eigenaar van tie boerderij zal hem meenemen op de eenden- en dc hertenjacht. Ook op jacht, maar dan de Jacht op voortreffelijke medewerkers, is de gekozen president Eisenhower. Hij confereerde met mensen, van wie hij verwacht, dat ze goede adviseurs of ministers zullen worden. Dinsdag 18 November zal h\j zijn eerste bespre king hebben met president Truman. Waaraan de 6s-jarige president Truman denkt nu h(j het Witte Huis verlaat Ziin vrouw zei: Harry moet ein delijk eens aan een carrière gaan denken, waar toekomst in zit". Hij verlaat straks het Witte Huis met veel bagage en weinig geld. Wanneer we de geschenken iyst na zien van "het Witte Huis-secretariaat, dan moet daarbij wel geglimlacht worden. In een half jaar tijd werden honderden dassen, honderdgn paren schoenen, dozen zeep, overhemden enz. aan de president geschonken door enthousia'stc Amerikanen. Een humoristisch blad verzuchtte, dat de president gemakkelijk een he renmodezaak zou kunnen beginnen en het zinspeelde daarbij op het feit, dat Truman eens een herenmodezaak bezat, maar die ging niet bijster best en daarom ging Truman in de poli tiek. Het feit ligt er echter, dat een president van de Verenigde ötaten geen pensioen heen en uai ny tijaens zijn presidentscnap zijn hoge inkomen bitter hard nodig heelt om alle onkosten te beslrgaen. Hg houdt niets over. Truman moest voor zijn verkiezing leven van zijn salaris als senator, een baantje, aat ook al geen pensioen geeft- Vandaar de zorgen, die mevrouw Truman heeft. Er zgn uiteraard aan Tinman ge durende de laatste weken reeds aller lei „ere-baantjes" in het bedrgisle- ven aangeboden zoals vice-president van een levensverzekeringsmaat schappij enz. Truman voelt daar niet veel voor, want zo zegt hij „ik heb geen verstand van zaken doen". Hij wacht dus maar af en ziet samen met zijn vrouw uit naar een „carrière, waar toekomst in zit". Voorlopig rommelt hg nog stevig in de duiten, hg is bezig met de milliar- denbegroting van zgn land. Het astro nomische eindtotaal van 85 milliard dollars is genoemd, voor het begro tingsjaar, dat loopt van 1 Juli 1953 tot 30 Juni 1954. Dat nemen we niet, hebben een aantal Congress-leden al gezegd. Him leuze is: „Terug tot 70 milliard". Een paar bedragen uit de begro ting geven enig idee van de ontzag gelijke taak, waarvoor U.S-A. staat: 58 milliard voor militaire uitgaven, 7,5 milliard voor hulp aan andere landen, 3,3 milliard voor atoomon derzoekDit alles brjeengrijpend onder het hoofd „oorlog'7 komt men tot de slotsom dat ongeveer 75% van alle uitgaven daarvoor bestemd of daardoor geïnspireerd zijn. Eisenhower heeft bezuiniging be loofd aan zijn kiezers, minder belasting, minder buitenlandse hulp, minder kosten van het rege ringsapparaat. President Tinman zei daarna: „die bezuinigingen zgn irreëel en onmo gelijk". Thans zeggen de eerste geruchten, dat Eisenhower voor het eerste jaar de toestand wil aanzien, dat hij zijn bezuinigingen wil toetsen aan de be stuurspraktijk, dat er een over- gangsphase moet zijn. Blijkbaar behoeven de landen, die Amerikaanse hulp ontvangen nog niet direct bevreesd te zijn voor het opdrogen van de dollarstroom. Hoe zou het ook kunnen, dat een generaal ging hakken in een begro ting, die voor 75% op militaire en maritieme zaken is afgestemd? Hij zou de tak moeten afzagen, waarop hij als generaal gezeten heeft!!! Vier milliard tekort op Indonesische begroting 1952 Het tekort op de Indonesische staatsbegroting voor 1953 benadert de reeds vroeger gemaakte schatting van vier milliard roepiah's, aldus heeft de minister van financiën, dr. Soemitro, Vrgdagochtend medege deeld na een vergadering van het ka binet, waarop eveneens de ontwerp begroting voor 1953 werd behandeld. Dr. Simïtro verklaarde aan de pers, dat de deviezenposïtie de laatste tgd achteruit ls gegaan, hetgeen mede wordt veroorzaakt door de dalende conjnnctuur en de dalende uitvoer. Sedert October is de uitvoer echter weer toegenomen. Mevrouw Truman: Harry moet ein delijk eens aan een carrière gaan den ken, waar toekomst in zit". Eerste trans-atlantische vlucht over de Noordpool. De Scandinavische luchtvaartmaat schappij SAS zal op 19 November a.s. de eerste transatlantische vlucht van Amerika naar Scandinavië via de poolroute uitvoeren. Twee weken la ter zal via dezelfde route een tweede vlucht worden gemaakt. Tijdens deze wil men ervaringen opdoen voor een regelmatige luchtverbinding via deze route, die de S.A.S. spoedig tussen Los Angeles en Kopenhagen hoopt te Oüenen. Men verwacht, dat de 3920 km. lange route la 10 uur zal wor den afgelegd,

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 3