Zee vreet soms in een jaar 15 meter
van Oostkappelse duinen
De Niberco-brothers spelen
ongestraft met vuur
BOEK
FELLE VERKIEZINGSSTRIJD OP
KOMST IN ZUID AFRIKA
DONDERDAG 30 OCTOBER 1952.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
T
Eén uur op een
heel leven...
Moeilijkheden om een erfenis
Stierf mevrouw Pierre tijdens een
anto-ongeluk by Charville in Frank
rijk gelijk met haar echtgenoot of
overleefde zij haar man met een uur
Een zonderlinge vraag, wanneer men
die zo eensklaps voor zich ziet een
vraag echter, waarover de rechters
in het Seine-departement bij Parys
zich danig het hoofd breken.
Toen de heer Pierre, Frans in
dustrieel, die zich met zijn echtgenote
en nog twee personen in zijn wagen
bevond, bij Charville een hond wilde
ontwijken, botste hy tegen een boom,
waarbij hijzelf onmiddellijk werd ge
dood. De twee kennissen van de Pier-
res werden zwaar gewond en al
klinkt dat misschien Wat hard te
gen de wensen van de erfgenamen
van ae heer Pierre in werd mevrouw
Pierre bewusteloos in de auto aange
troffen. Landbouwers, die hét ongeval
zagen gebeuren, verklaarden met na
druk, dat de vrouw nog zwak adem
haalde en een priester vertelt, dat hg
haar de sacramenten van de sterven
den heeft toegediend, terwijl hij toch
pas een half uur na het ongeluk arri
veerde
Mevrouw Pierre moet dus haar man
hebben overleefd, maarde com
missaris van politie vermeldde, dat
het echtpaar Pierre gelijk op slag
werd gedood, toen de auto tegen de
boom botste. En over deze verklaring
is een omvangrijk proces begonnen.
Want, als mevrouw Pierre inderdaad
op slag zou zijn gedood en gelijk met
haar man, dan kwamen de erfgena
men van de heer Pierre in aanmer
king voor diens nalatenschap. In het
andere geval echter, dus wanneer me
vrouw Pierre haar man heeft over
leefd, erfde zij op het moment van
diens dood alles wat hem in leven toe
behoorde en ging de nalatenschap na
haar dood kort daarop over op haar
erfgenamen.
Om althans een belangrijk gedeelte
van de nalatenschap in handen te
krijgen, heeft de familie van de vrouw
aan het gerecht verzocht haar ster-
venstijdstip één uur te verschuiven.
Het vergt een Salomonsoordeel, om in
deze zaak een voor beide partgen
bevredigende oplossing te vinden.
WALCHERENS NATUURSCHOON ERNSTIG BEDREIGD
EEN AFRIKANER-NASIE
Negers zijn niet geïnteresseerd
(Van onze correspondent in Kaapstad)
Naar van welingelichte zijde te verstaan wordt gegeven, zullen de parle
mentsverkiezingen in Zuid-Afrika in April 1953 gehouden worden. Zij zul
len worden voorafgegaan door een verkiezlngsstryd, die vermoedelijk de
felste zal zijn uit de geschiedenis der Unie.
Dit neemt overigens niet weg, dat
de beide partgen elkaar voor de ko
mende verkiezing ten scherpste zul
len bestrijden. De Verenigde Party
beseft, dat de Nationalisten, als zij
aan de macht blijven, in de komende
vijf jaren vrywel volledig hun plan
nen voor de schepping van een „Afri-
kaner<-nasie" ten uitvoer zullen bren
gen en dat daarmede de laatste res
ten van Engelse tradities zullen ver-
dwynen.
Uiterst opmerkelijk wordt het ge
noemd, dat de kleurlingen, over wier
stemrecht dit jaar zulk een heftige
strijd in het parlement en in de ge
rechtshoven werd gevoerd, vrijwel
geen gebruik hebben gemaakt van de
gelegenheid, zich als kiezers te doen
registreren. Hoewel er, naar ruwe
schatting, omstreeks honderdduizend
nieuwe kleurlingkiezers in de Unie
aanwezig zijn heeft slechts een dui
zendtal zich op de verkiezerslijst
doen inschrijven. De twee politieke
partgen (de Nationale van dr. Malan
Door: A- KAPTE1N
en de Verenigde van Strauss) hebben
thans reden, zich af te vragen waar
om ze elkaar zo onbarmhartig in de
haren zijn gevlogen. Thans immers
blijkt, dat de kleurlingen het stem
recht van weinig waarde-achten en
zich zelfs niet de moeite getroosten,
zich op de lgst te doen plaatsen.
De Verenigde Party heeft intussen
in haar verkiezingsprogram ongeveer
tachtig procent van het apartheids-
beleid van dr. Malan overgenomen;
zij heeft zich, als parlementaire op
positie, samen met de regering
scherp gekeerd tegen de Uno, die
„zich bemoeien wil met de zuiver
huishoudelgke zaken van de Unie".
DANS VAN DE DOLLAR
Frankrijk ontving bijna
de helft der contracten
Frankrgk heeft bijna de helft Van
de Amerikaanse z.g. offshore contrac
ten ontvangen voor de leverantie van
wapenen enz. voor de Noordatlanti-
sche strijdkrachten in 1952.
Uit de door de Mutual Security
Agency gepubliceerde gegevens blijkt,
dat van een totaal bedrag van onge
veer 729 millioen dollar aan Ameri
kaanse gelden, welke dit jaar voor
offshore-aankopen" zijn besteed, in
Frankrijk opdrachten zijn geplaatst
voor bijna 350 millioen dollar, in Ita
lië voor 140 millioen dollar en in En
geland voor 75 millioen dollar. Het
grootste deel der contracten, namelijk
voor ongeveer 355 millioen dollar,
was bestemd voor ammunitie en ex
plosieve stoffen.
Aan offshore-opdrachten girg voor
41 millioen dollar naar Nederland.
Amerikaanse luchtmacht
houdt kantoor m Brussel
De Amerikaanse luchtmacht heeft
te Brussel een kantoor gevestigd voor
het sluiten van contracten voor we
tenschappelijk onderzoek op het ge
bied van de vliegtuigbouw in West-
Europa. Het nieuwe bureau, enig in
zijn soprt in Europa, zal tevens toe
zien op de naleving der gesloten con
tracten.
Het ressorteert onder de afdeling
wetenschappelijk onderzoek van het
„research and development com
mand" van de Amerikaanse lucht
macht, dat zijn hoofdkwartier in Bal-
timore heeft.
Een arrestant pleegde
verzet in de trein
Op 16 Mei werd in de trein van
Maastricht naar Amsterdam een ar
restant vervoerd door twee wacht
meesters. De arrestant was in de
coupé recalcitrant en kreeg een tik
met een gummistok. Later werd hij
in een bagagewagen gebracht, waar
hij vrij ernstig letsel opliep. Vo.or de
Amsterdamse rechtbank stond hij
terecht in hoger beroep. De Haarlem
se politierechter had hem 14 dagen
gevangenisstraf opgelegd voor' de we-
derspannigheid, hetgeen hg te teveel
vond. Uit het verhoor bleek, dat vol
gens de begeleidende wachtmeesters,
de man er op uit was een relletje in
de trein te veroorzaken. In de bagage
wagen stond een deur half open en
er ontstond een worsteling toen men
verdachte belette zich naar die deur
te bewegen.
Vier getuigen k décharge verklaar
den echter, dat de wachtmeesters
hun arrestant in de bagagewagen
hadden „afgetuigd" en waren daar
over verontwaardigd. De officier van
justitie meende, dat de verdachte de
tikken aan zich zelf te wijten had.
Hg eiste in plaats van 14 dagen drie
maanden gevangenisstraf.
Partisanenbeweging
ook in Beneluxlanden
Het Duitse weekblad „Der Spiegel"
komt met een nadere onthulling over
de Duitse Partisanen-affalre. Zoals
men weet werden in Duitsland orga
nisaties ontdekt, die in contact ston
den met Amerikanen en die eventueel
als Partisanen-groepen zouden age
ren na een Russische bezetting van
het land. „Der Spiegel" meldt nu,
dat deze organisaties over geheel
Europa verbreid zouden zijn en door
de Amerikanen worden gesteund. Het
blad noemt Frankryk, de Benelux
landen. Italië en Spanje, als landen
waar „zwaartepunten" zouden liggen.
Uiteraard blgft deze bewering geheel
voor rekening van het genoemde
blad.
Vrijspraak in de
Efa-Produka-zaak
De Amsterdamse rechtbank heeft
de 54-jarige koopman J. A. Ch. M.
uit Loosdrecht, ex-beherend vennoot
vn de in Juni 1950 geliquideerde
stofzuigerfabriek „Efa Produka" te
Amsterdam, vrijgesproken. Tegen
hem was veertien dagen geleden tien
maanden met aftrek van het voor
arrest geëist.
Aan M. was bedriegelijke bank
breuk ten laste gelegd, t.w. het ont
trekken van bijna 9000 stofzuigers
aan het faillissement van de „Efa
Produka".
Niek heeft een cigaret, die hy brandend uit het niets produceerde. Dan
vraagt Bob of hij ook een cigaret mag. Niek laat dan zyn cigaret in
werpbeweging verdwijnen en deze komt in de binnenzak van Bob terecht.
Bob neemt er een trek van en blaast het rookwolkje naar Niek. Met het
rookwolkje vangt Niek weer een cigaret terug. Dat ogenblik werd op
deze foto vastgelegd. Links Niek, rechts Bob. Sjmxuu» de Niberco Brothers.
GOOCHELAARS MET WERELDFAAM
Zij goochelen in duplo
het feit, dat deze twee goochelaars
een weergaloos team vormen, dat elk
aar nu eens de dingen toegooit, en
dan weer ongelooflijk suggestief eik
aars spiegelbeeld vormen door een
volkomen gelgktgdige linkse en recht
se uitvoering van dezelfde oefening,
heeft gemaakt, dat dit tweetal al zo
jong een wereldnaam gekregen heeft,
die hen naar vreemde landen voerde,
waar gewone mensen alleen maar
van kunnen dromen.
In India en Pakistan, de bakermat
en het Mekka van de goochelkunst,
zijn Nico en Bob natuurlijk op zoek
geweest naar de beroemde touwtruc.
Een touw, zo heet het, gaat zomaar
recht overeind in de lucht staan.
Een jongetje klimt er vervolgens in,
alsof het een stok is. De beide Haag
se goochelaars hebben de truc niet
gezien. Maar dat niet alleen." Ze heb
ben van de president van de Indiase
Goochelaarsbond de stellige verzeke
ring gekregen, dat deze truc in wer-
kelgkheid nooit gespeeld is. Het is
maar een (stellig hardnekkig) fa
beltje.
Hoe de twee jonge mannen elkaar
zo gevonden hebben? Wel Nico van
Berkel goochelde al van zijn zesde
jaar af. Ook zyn vader heeft als zo
danig naam gemaakt. Hg kreeg de
kunst dus als het ware van huis uit
mee. Na zgn ULO-examen in 1942
ging hij het werk van een professio
neel verrichten en kreeg een paar
jaar geleden Bob Haleber als leerling.
Samen oefenend voor de spiegel ont
dekte Nico het ongelooflijk aardige
effect van „double magie". Daar
groeide een compagnonschap uit.
Samen weten ze nu effectvol bran
dende kaarsen te voorschgn te tove
ren en te spelen met zgden doekjes,
wandelstokken, ballen, cigaretten en
andere ingrediënten, dat het een lust
voor het oog is. Ja, ook met vuur
spelen ze. Voordat ze die kunst goed
onder de knie hadden, hebben ze zich
heel wat brandvlekken in hun kle
ren gehaald. Tegenwoordig komt dat
niet meer voor. En de brandwachts
in de établissementen, waar zy optre
den, moeten zelfs erkennen, dat hun
spelen met vuur waarlijk van alle
gevaar ontbloot is.
Vrije duinwandeling weldra
verleden tijd?
Maatregelen zouden bijna 3 millioen vergen
Er zijn jaren, waarin de zee en de storm niet minder dan vyftien meter
kapot beuken van de duinen by Oostkapelle! Er zyn ook jaren, dat er min
der verdwijnt van de duinenwal, die daar ter plaatse Walcheren tegen de
zee beschermt, maar gemiddeld slaan er toch zes meter duin wèg in de loop
der laatste vijftig jarenHet komt thans reeds voor, dat bij hevige
stormen duinpannen vol zeewater lopen, dat weliswaar spoedig weer weg
zakt in de bodem, maar de duinvegetatie in die pannen is dan toch redde
loos verloren en de wind heeft vry spel in het losse duinzand.
Het is eigenlyk verbazingwekkend, dat men zich op Walcheren over deze
bedreiging van de Oostkapelse duinen niet meer zorg maakt en dat men
nog geen eis gesteld heeft tot maatregelen tegen deze duinafslag. Er zijn
op Walcheren weinig duinen meer over, die nog vry toegankelyk zyn voor
het publiek. Als het echter met de duinafslag voortgaat, zoals in deze tijd,
dan kan het ogenblik niet ver meer zynf waarop ook deze laatste vrije wan.
deling door de duinen verboden moet worden.
Het spreekt wel vanzelf, dat daarmede de toeristische belangen van
Walcheren ernstig zouden worden geschaad.
De eigenaars van deze duinen, die
particulier bezit zyn, hebben in de
negentiger jaren van de vorige eeuw
blyk gegeven van een zeer vooruit
ziende olik. Zg vormden toen de
Stichting Westhove en de N.V. Duin
beek, welke samen met Hoogduin en
Berkenbos een oppervlakte van 170
hectare beslaan. In de stiehtingsacten
werd een bepaling opgenomen, dat de
duinen vry, of tegen een geringe ver
goeding toegankelgk moesten zgn
voor bezoekers.
Een vooruitziende blik! In die tyd
had niemand een rgwiel en was een
auto een onbekend vervoermiddel. De
mensen trokken nog niet naar buiten,
maar kennelijk heeft de verwachting
in Oostkapelle toch geleefd, dat dat
nog wel eens anders zou kunnen wor
den. En inderdaad, bij duizenden ont
vluchten de mensen tegenwoordig' de
steden en trekken naar buiten en een
stuk duinlandschap met fraai bos
vinden zg op Walcheren alleen nog
binnen hun vrije bereik in Oostkapelle.
Na de eerste wereldoorlog heeft de
Walcherse kust zich snel ontwikkeld
tot een badcentrum en ook Oostkapel
le profiteerde daarvan mede. Helaas:
in diezelfde jaren begon de duinafslag
steeds ernstiger vormen aan te nemen.
DESOLATE AANBLIK
Op het ogenblik kan men zonder
zich aan overdrijving schuldig te ma
ken vaststellen, dat het strand van
Oostkapelle onaantrekkelijk is ge
worden. De sterke stroom graaft geu
len, spoelt klei en stenen bloot, hoopt
rommel op langs de vloedlijn en
vreet aan de duinvoet. Wie er gaat
kijken, ziet, dat waar dc Duitsers
paalbeschoeiingen maakten voor hun
bunkerlinie, beschoeiingen, die in 1946
nog tegen de duinvoet lagen, thans
een meter of tien twaalf gaapt tussen
duinvoet en palenrij!
Hij kan zien, hoe bunkers, die
tijdens de oorlog diep in de duinen la
gen, thans op het uiterste randje van
de duinen staan en over een afstand
van vyf, zes meters reeds in de lucht
hangen! Levensgevaar! staat er met
koeien van letters opgeschilderd, met
de toevoeging, dat de bunker in dreigt
te storten. Dat zal nu wel niet zo vlug
gebeuren, want spectaculair is duin
afslag nu eenmaal nooit: zg geschiedt
onmerkbaar, maar onophoudelijk.
Maar angstwekkend is de aanblik
zeer zeker.
GEEN AFWEER
En wat wordt er tegen gedaan?
Niets
Reeds in 1946 ls er om maatregelen
gevraagd. Er werd niets op uitge
daan. Thans ligt een plan gereed om
zestien paalhoofden te maken, waar
door de duinafslag voorkomen zou
worden. Maar een enkel paalhoofd
kost maar eventjes 157.000 en het
totale werk zou ƒ2.800.000 kosten!
Wie zal dat betalen?
De Polder Walcheren? Geen geld!
Het Ryk? Het zegt eveneens, dat er
feen geld is en Rykswaterstaat
noopt daar de vage hoop aan vast,
dat de stroom zich zal verleggen en
dat de afslag vanzelf zal ophouden.
Dat gebeurde bg Domburg, dat ge
beurde bg Breezand, op welke laatste
plaats de duinen zelfs groeien. Mis
schien zal dat over vgftig jaar ook bij
Oostkapelle het geval zgn
ER MOET IETS GEBEUREN!
Alles goed en wel, merkte de bur
gemeester van Oostkapelle op, toen
wy dezer dagen met hem deze dingen
bespraken, maar wie zegt ons. dat
er over vyftig jaar nog duinen zyn?
Reeds thans is de situatie zo, dat de
duinenry angstwekkend smal wordt
en op enkele punten te laag is om het
water te keren. Als men met ingrijpt,
zal men een slaperdgk moeten aan
leggen. Bovendien krijgt de gure zee
wind hoe langer hoe meer vat op de
bossen en het gevolg is, dat de hoge
bomen dood gaan. Ook de bosjes wor
den al aangetast. U kunt dat consta
teren, als de foto's, die een vyftien
jaar geleden gemaakt zijn, vergeiykt
met de tegenwoordige situatie.
Grypt nïen niet in, dan zal weldra
de vrye wandeling verboden moeten
worden. Dan boudtmen alleen een
pad door de duinen naar zee over, zo
als tussen Westkapelie en Vlissingen.
En dan is er voor Walcheren veel ver
speeld op toeristisch gebied
En is er nu waarlijk geen moge-
lykheid om die ƒ2.800.000 te vinden?
We hebben een prachtig verkaveld
eiland gekregen, een schitterend
nieuw wegennet en goede rywielpa
den. Maar straks gaan de mensen
zeggen: ,,Waar moeten we naar toe?"
Is dat dan een ideale toestand?
Burgemeester Sprenger heeft gelyk:
een belangrgk stuk Walcherens na
tuurschoon wordt ernstig bedreigd.
Ingrijpen is hier noocfzakelgk. Ver
waarloost men de duinrand langer,
neemt men geen maatregelen tegen
het geweld aer elementen, dan gaat
een brok Walcheren, een brok Zee
land er onherroepelgk aan, tot on
herstelbare schade van het gehele
eiland.
Hoog tegen de aangevreten steenglooiing by Oostkapelle spoelt de zee
allerlei waardeloze rommel aan.
EEN
DE PRESIDENTS
VERKIEZING.
OVER.
Wanneer de belangstelling voor de
politiek, commerciële en militair-ma
ritieme activiteiten van Amerika
sterk is opgeleefd, dan is dat niet al
leen een gevolg van Amerika's toon
aangevende positie.
Het is ook een gevolg van het grote
raffinement en de vrijmoedige luid
ruchtigheid waarmee Amerikanen
propaganda maken voor de Ameri
kaanse levensstijl.
Welnu die luidruchtigheid ont
breekt gelukkig geheel in het boekje,
dat H. Ch. G. J. van der Mandere
schreef over de presidentsverkiezing
in Amerika. Hy etaleert hier op rusti
ge wyze een massa hoogst belang
wekkend materiaal en als men daar
van kennis neemt, dan z-al men iets
meAT begrypen van de grote beteke
nis die zo n presidentsverkiezing in
Amerika heeft.
Van der Mandere schrikt niet terug
voor een milde critiek. Hy durft te
zeggen wat in Europese ogen dwaas
is bij deze verkiezing en daarnaast
accentueert hg de diepere en vaak
historische betekenis van bepaalde
gebruiken, die ongewoon of onbegry-
pelijk toeschgnen aan de Europeaan
of de Nederlander.
We zouden dit kleine boekje uit
gegeven bg Service Den Haag in de
Zilvermeeuw-serie in vele handen
wensen. Eerstens omdat de auteur
zgn stof voortreffelijk behandeld
heeft en daarnaast, omdat velen deze
voorlichting over de betekenis van de
presidentsverkiezingen in U.S.A. toch
eigenlgk hard nodig hebben om een
juist begrip te krijgen van de (Ame
rikaanse) tyd en de (Amerikaanse)
wereld, waarin zij leven!
Voor de Nlberco-Brothers de 26-jarige Nico van Berkel en de 22-jarige
Bob Haleber uit Den Haag, die twee wereldkampioenschappen goochelen, 'n
meester-diploma van de Franse goochelaarsunie, het nationale kampioen
schap 1951 en nog een collectie eremedailles op hun naam hebben is
het geen kunst meer een normaal kippenei te produceren uit een paar
stukjes papier. Blijft dit voor ons een onverklaarbare toer, nog erger
maken zy het, wanneer ze ons hun biertruc vertonen. Uit een normaal
flesje papier schenken ze twee glazen vol. Die worden leeggedronken. Het
flesje blijkt echter nog meer bier te bevatten. Weer worden er twee volle
glazen geschonken. De verbaasde toeschouwer gelooft dat het kleine flesje
dan wel uitgeput zal zijn. Maar hy vergist zieh. Nog twee halve glazen
worden eruit getoverd. Wanneer Nico het flesje dan aan Bob overhandigd,
haalt de laatste er een dameskous uit, die de vloeistof-stroom verstopt
blijkt, te hebben. Na verwydering van dit kledingstuk, kan de schenk-
ceremonie normaal worden voortgezet.
De kunst van dit tweetal goochel-
kampioenen is echter nog niet uit
geput. Ze schenken de glazen op het
laatst door de bodem vol, na de toe
schouwer tevoren nog het kunststuk
vertoond te hebben om boven het ene
glas de schenkbeweging te maken
en zich het andere glas te laten vul
len.
KADIPIOEN WAARDIG
Kyk, zo'n kunststukje is kampioen
waardig. Het is origineel, wordt niet
met ingewikkelde apparaten vol
bracht, enlaat de leek volko
men onwetend hoe het precies wordt
uitgevoerd, „pe trucs zgn dikwgls
heel eenvoudig", vertellen Nico en
Bob ons, wanneer wy hen in Bob's
ouderlgk huis ontmoeten. Het twee
tal is juist teruggekeerd van 'n tour
nee van vijf maanden door Engeland,
welke ze koppelden aan een tournee
van vier maanden door India en Pa
kistan. „Het is raffinement", vervol
gen ze, „Het mysterie, dat er omheen
hangt, doet het hem. Daarom vertel
len wg onze geheimen ook niet. Al
leen wil ik zeggen, dat de mensen
de oplossing altyd veel te ingewik
keld zoeken. Soms is die oplossing
zo voor de hand liggend, dat
men er gewoonweg overheen kijkt.
Op grond hiervan is voor een gooche
laar een intellectueel publiek het
dankbaarst. Doktoren, professoren,
ingenieurs, denken zo verschrikkelijk
ver, dat ze de oplossing vast niet vin
den, terwyl een kind haar soms zo
ziet.
HALF UITVOEREN.
Een der grondslagen van het
goochelen is, dat gewone handelingen
maar half uitgevoerd worden. De
toeschouwer is echter zo vertrouwd
met de handelingen, dat zijn geest
het eind al ziet, nog voordat de uit
voerder zover in feite is.
Trucs met vloeistoffen en vuur
slaan het meest in. De toeschouwers
weten, dat deze niet in de mouwen
gemoffeld kunnen worden. Dat een
goochelaar alles uit zijn mouwen
haalt, wordt nog altgd graag r
loofd."
SAMENWERKING.
De fabelachtige vingervlugheid en
Eeu duidelijk beeld van de duinafslag bij Oostkapelle. De palen stonden
nog maar kort geleden aan de duinvoet
