OM HET GELUK VAN PETER
KAPPIE EN DE LAATSTE ZEEROVER
C
LEZERS SCHRIJVEN
HERFST, OOK VOOR DE DIEREN
VEELZIJDIG PROGRAMMA VOOR
DE ZEEUWSE DAMMERS
MATROZEÏfSHAG
DONDERDAG 30 OCTOBER 1952.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
11
ALS DE BLADEREN VALLEN
Van spitsmuizen, die treintjes maken en een hond,
die een egel tot vriendje had.
Herfst, bladverkleuringen, bladerval, paddestoelen, vogeltrek, ze horen
by elkaar, zo sterk, dat we het seizoen niet kunnen noemen of minstens een
van deze begrippen dringt zich aan ons op.
Een schrijverspen heeft nauw de naam van het joargetyde voltooid, of
een stroom van gedachten uit het brein van de schryver, wenst de hand
te besturen, die de pen houdt. Bessen in allerlei vormen en tinten, vruch
ten aan bomen en kruiden, wegkruipende insecten, elk van die ryke onder,
werpen wenst in kronkelende inktslierten als boeiend verhaal van tussen de
gewillige penpoten op het papier te versehynen. Tot de schryver zelf paal
en perk stelt aan de naijver van zijn ideeën en het jongstgeborene de voor
keur geeft.
De zoogdieren worden nog als eens
vergeten, de schraal met kleuren be
deelde schepselen, te gewoon, te grie
zelig of te verborgen levend om er
veel aandacht aan te schenken, vooral
als de Herfst zich aandient, ons met
kleuren overgooit, ons met kou en re
gen naar binnen jaagt of ons met
weemoed aan lente en zomer doet te
rugdenken.
Dan is er plotseling zo'n kleine
vingerwijzing, die aan het geheimzin
nige leven der kleine zoogdieren her
innert.
Soms, als Zwerfmans in de avond
een slootkant passeert, hoort hy daar
een fyn, scherp gepiep, even scherp
als het geluid, dat men kan voort
brengen door een kurk langs een fles
heen en weer te halen.
Een geheimzinnig geluidje, waarop
hij dikwijls is afgelopen, met als re
sultaat stilte en geen enkele aanwy-
zing, die hem ook maar iets wijzer
maakte. Totop een zomeravond,
door BAREND ZWERFMANS
op de grens van schemering en nacht
donker, het wrede „spel" van een kat
hem de eigenaar van dit stemgeluid
deed kennen.
Die kat „speelde" met een muis,
liep telkens zoekend rond tot ze het
in doodsangst zettende diertje nader
de, dat daarop gillend vluchtte en zo
zijn vijand, die klaarblijkelijk het
spoor bijster was, weer in zijn rich
ting dreef.
Het bleek een spitsmuis te zyn, een
te weinig bekende insecteneter.
Te weinig bekend, ja, maar niet bij
de imker, die er niet van houdt, dat
die liefhebbers van insecten zich te
gen de winter gaan verbergen onder
zijn kasten of zelfs daarbinnen onder
de dekkleedjes van de bijenwoningen.
Zo had er een nieuwe ontmoeting
met deze diertjes plaats tijdens een
bezoek aan een bijenhouder, die zijn
bijen „inwinterde" en daartoe onder
het „voeren" kleedjes verwyderde, ze
weer op hun plaats terugbracht en
zwaarder dekking bijplaatste.
SPEELGOEDTREINTJE
en paar
srtelde hg
Tijdens de vlucht van een
schreeuwende spitsmuizen verl
eens iets byzonders te hebben gezien.
Van onder een kast verscheen een
lange rij spitsmuizen, die zich aan
elkaar vast hadden gebeten. De oude
vooi'op en 'n hele sliert jongen er ach
ter aan. Net een speelgoedtreintje
met een veel te grote locomotief.
Zwerfmans kon de imker meedelen,
dat dit een gewone vluchtreactie is
van een spitsmuis, die zich in gevaar
ziet en zijn jongen in veiligheid tracht
te brengen. Een merkwaardig ver
schijnsel, waarvan we nog niet veel
weten.
Nu heeft een onzer lezers privé een
mededeling geschreven, die wat meer
licht werpt op die geheimzinnige han
deling. een waarneming, zqals er
maar te weinig worden doorgegeven,
maar die vermoedelijk met vele zou
den vermeerderen, wanneer belang
stellende arbeiders of imkers daar
eens een boekje over zouden willen
opendoen.
De heer Verwijs in St. Philipsland
deed het en nu moet Zwerfmans' zo
met herfstneigingen bezielde vulpen
dat relaas maar eens opschrijven.
Deze landarbeiderzag niet één,
maar twee „treintjes". De oude spits
muis met twee jongen achter zich en
een locomotiefloos treintje, een „die
sel" dus van vier jongen. Ze kwamen
te voorschijn van onder een juist op
te laden vlasschelf, en Verwijs vond
daar in een nest nog één achterge
bleven jong.
Wel verre van primitieve „moord-
instincten" tot te vieren bekeek de
arbeider het gevalletje met aandacht,
nam het éne jong op en zette dat bij
het groepje van vier, met de gedach
te, dat nu ook deze vijfde wel „hap
pig" zou aansluiten.
Dat trage jong deed evenwel geen
enkele poging daartoe. Toen stuurde
het „dieseltje zichzelf tot achter het
trage jong. beet aan en dat zette de
achterblijver er toe aan de „leiding"
te aanvaarden. Een zeer frappant ge
val, niet alleen voor de arbeider, de
ze omkering van achterblijvertje tot
aanvoerder van de troep. Verwijs
vermaakte er zich mee de weghobbe-
lende treintjes in een grote boog naar
het nest terug te sturen, waarin ze
zonder zich te hebben „gekoppeld" de
een na de ander verdwenen, het trein
tje van drie en de diesel van vijf wa
gons.
Een ander leuk geval werd Zwerf
mans gemeld door een schooljongen.
Dit betrof een merkwaardige vriend
schap tussen een hond en een
egel. Hoe het allemaal is begonnen
weet niemand, maar de hond maakte
er een „gewoonte" van. Hij drong
binnen in een heg, ging daar wat zit
ten janken enop dat geluid
kwam een egel te voorschijn. Zo gauw
die zich vertoonde liep de hond er op
af en begon er mee te spelen. Tot ze
genoeg van elkaar hadden 'en uit elk-
Duizenden bosbranden in
de Verenigde Staten
Duizenden branden in bos en struik
gewas hebben honderden vierkante
kilometers over de helft van de Ver.
Staten geteisterd. In de betrokken ge
bieden heerst droogte, tengevolge van
gebrek aan regen.
In de naaste toekomst wordt geen
regen verwacht, die de duizenden bos
bouwers, soldaten, boeren en school
kinderen in hun strijd tegen het vuur
zou kunnen helpen.
De bewoners van de staat Arkansas
kregen de waarschuwing: „Men heeft
de bosbranden niet meer onder con
trole. Uw huizen, uw steden en zelfs
uw leven is in gevaar".
Een houtvester in Missouri verklaar
de, dat de toestand ernstiger is dan in
de laatste achttien jaar het geval is
geweest.
aar gingen. Een ongeloof lijk verhaal,
maar juist iets te ongelooflijk om hef
naar het rijk van de fabeltjes te ver
wijzen. Enook anderen hadden
het gezien.
Nu is de herfst gevorderd. De spits
muizen kruipen weg en de egels zoe
ken hun winterschuïlplaatsen op. De
bladeren vuren, de Dessen glanzen
en vuren tegelijk, de paddestoelen
veranderen de bospaden in een sprook-
jestuin. Dat alles dringt zich aan ons
op ook zonder een willige pen, die het
beschrijft. Maar die kleine, grauwe
gecamoufleerde' zoogdieren verdwij
nen zonder enige opdringerigheid ge
heel uit ons gezichtsveld. Dat mag
niet. zy horen er ook bij.
Nog dit jaar ontwerp
kampeerwet
Nog voor het einde van dit jaar zal
het ontwerp voor de kampeerwet ge
reed zijn. De laatste besprekingen
door belanghebbende organisaties, zo
als A.N.W.B., A.N.V.V., jeugdherberg
instanties e.d. met ambtenaren van het
departement van binnenlandse zaken
zullen zeer binnenkort gehouden wor
den.
Incassobureau in het gelijk
gesteld
AMSTERDAMSE GROOTHANDEL
GEBONDEN AAN
VOORWAARDEN.
Een electro-technische groothandel
in Amsterdam had bij een incasso-,
informatie- en adviesbureau te Alme
lo een abonnement gesloten voor het
innen van kwade posten. Nadat de
groothandel met in achtneming van
een opzeggingstermijn had opgezegd,
staakte de incassofirma terstond
haar pogingen om de dubieuze posten
verder te innen. Zij behield de jaar
lijkse premie en bracht de groothan
del 10 pet. incasso provisie in reke
ning, ook over de niet geïncasseerde
vorderingen.
De groothandel ging daarmede niet
accoord en voerde aan, dat hem de
bijzonderheden van de abonnements-
voorwaarden, welke waren gedepo
neerd ter griffie van het kantonge
recht en van de rechtbank te Alme
lo, onbekend waren en dat die voor
waarden in strijd waren met de open
bare orde en de goede zeden. Het in
cassobureau legde echter een door de
groothandel getekende gedrukte in-
tekenkaart over, waarin deze ver
klaard had alle voorwaarden van het
incassobureau te kennen.
De kantonrechter te Almelo was
van oordeel, dat de groothandel ge
bonden is aan de door hem geteken
de intekenkaart en dat een der voor
waarden de incassofirma inderdaad
het recht gaf bij opzegging van het
abonnement te handelen, zoals zij
deed.
ZEEUWSE DAMRUBRIEK
Zes-en-veertig deelnemers, waarbij een meisje,
in de voorwedstryden
De Zeeuwse dammers hebben dit winterseizoen wederom een aantrekke
lijk en veelzijdig programma voor de boeg. In de clubcompetitie zal Vlissin-
gen de kleuren in de hoofdklasse moeten verdedigen; het tweede tiental
van deze vereniging (1951 was voor de VUsslngers een wel zeer succesvol
seizoen) staat voor dezelfde taak In de eerste klasse, tenvyi Goes II het
kampioenschap van de tweede klasse heeft verwisseld voor een plaatsje by
de eerste klassers. Bij de persooniyke wedstrijden gaat de belangstelling
voorlopig nog uit naar de voorrondes, welke de in begin 1953 te spelen
finales voorafgaan. Ook hier wordt in drie klassen gespeeld, Je weten
hoofd-, eerste- en jeugdklasse.
Programma hoofdklasse: 8 Nov. D.O.
S. (Bergen op Zoom)—Middelburg; 10
Nov. SouburgVlissingen; 12 Nov.
Aagtekerke—Goes; 19 Nov. Souburg—
D.O.S., GoesMiddelburg en Aagte
kerkeD.I.D. (Goes); 3 Dec. Middel
burgVlissingen; 10 Dec. GoesD.I.D.
en AagtekerkeSouburg; 17 Dec. D.I.
D.—Vlissingen en Goes—Souburg: 20
Dec. Aagtekerke—D.O.S.; 29 Dec. Sou
burg—Middelburg; 5 Jan. Vlissingen—
Goes; 14 Jan. D.I.D.Souburg; 17 Jan.
MiddelburgAagtekerke; 28 Jan. D.I.
D.D.O.S. 2 Febr. Vlissingen—Aagte
kerke; 4 Febr. D.O.S.Goes; 9 Febr.
MiddelburgD.I.D.; 16 Febr. D.O.S.
Vlissingen.
VAN ROSSEM S
FEUILLETON
KITTY LESSELS
50
En al die tijd wist zij, dat zij vocht
tegen haar teleurstelling. Zij dwong
zichzelf om aan Philip in Londen te
denken. Zij zette er een denkbeeldige
avond met hem voor in de plaats,
maar wat voor een soort vergoeding-
was dat voor de verloren gegane
uren van het schitterende „van
avond" in Panama? Met een bus
naar Londen's buitenwijken, een heel
eind lopen op harde, stoffige wegen;
een wandeling zonder doel, alleen om
je voeten moe te maken. Voorbij
gaand aan hotel en cafeetjes langs
de weg, waar andere mensen hun au
to's parkeerden en 't lachen van
mensen klonk en door je heen ging
als een zwaard. Dan omdraaien en
teruglopen naar 't eindpunt van de
bus, terwijl Philip over zichzelf en
zijn uitgestippelde toekomst praatte.
Hij gaf niets om films of toneelstuk
ken of om iets, waarin hy slechts
toeschouwer kon zijn. En soms, in de
tijd toen zy nog ih 't ziekenhuis
werkte, wanneer zij een fortuin ge
geven zou hebben voor een rustig
uurtje in een bioscoop, was 't zijn
wens waar hy strak aan vast
hield om die onvermijdelijke wan
deling te maken, terwijl hij niet
scheen te beseffen, dat zij op was
van moeheid.
De saaie, vervelende, onbewogen
eentonigheid van die avondeen met
Philip. Die, nu reeds vergeten, avon
den die de langdurige, langzame in
leiding waren geweest van de ver
loving, waar zij uiteindelijk in ge
raakt was. Hy was een gewoonte ge
worden, niet een ondervinding; een
gebruik, niet een roman. Hij bete
kende niets dat leek op een verruk
king; hij was flegmatiek en aanma
tigend, er waren geen lichtende mo
menten van gepassioneerde onstui
migheid in hun verhouding geweest.
Hy had haar zijn goedkeuring en zyn
afkeuring bekend gemaakt en had
vernacht, dat zij zich daarna voegen
zou. Hij had beslag gelegd op haar
vrije tijd, haar belastende met zijn
nukken en zijn egoïsme, totdat het
op 't laatst een verplichting werd
om de bindende belofte tot een hu
welijk af te leggen.
Philip Mallard, vlakbij gedurende
hun oppervlakige verloving, was ie
mand die zij nooit duidelijk had kun
nen zien. Philip Mallard op deze af
stand, bezien van over de Atlan
tische Oceaan en na de betovering
van een uur in een zonbeschenen
binnenplaats, was heel duidelijk. Een
man die verwachtte dat zij haar per
soonlijkheid zou laten varen, dat zy
zichzelf zou wegcijferen, haar per
soonlijke vrijheid opgeven, naar hem
zou luisteren, hem zou toejuichen en
hem in alles zijn zin geven. Een man
die hun verloving een veeleisende in
spanning voor haar had gemaakt. En
voor wie zjj nu, onvermijdelijk en als
reactie, slechts een gevoel van vrij
wording en ontvluchting voelde.
Zij ging naar 't raam toe, stond te
kijken naar 't vijvertje met de geslo
ten lelies, 't Roken van een sigaret
aldaar met Bryce was als een ander
leven geweest en vol van emotioneel
avontuur. De lange maanden van
haar verloving waren niet meer ge
weest dan een koude, vormloze kleur
loze sleur. En haar gemoed, dat ner
gens bang voor was. wist dat de
„sleur" die Philip geworden was, tot
puin geworden en in elkaar gevallen
was in 't binnenste van haar hart, dat
zij nooit aan hem gegeven had. En
haar verstijfde instincten en begrip
pen en gevoelens waren ontdooid door
de menselijke warmte van Bryce Gar-
ron, door zyn geestelijk vuur.
De gong voor 't diner onderbrak
haar gedachten; zy deed haar witte
avondjas liit en ging naar de eetka
mer. En Patricia Garron, zonder Be
atrice om haar te bedwingen, was een
charmante gastvrouw. Lynne aan
vaardde dit met dankbare ironie en
haar hart. dat tot nieuw leven geko
men was en dat treurde om de verlo
ren avond met Bryce.
Later op de avond zat zij in de pa
tio een reusachtige zwarte bloem
voor haar avondjas te maken, uit een
lapje van zwarte zij uit de lappeudoos
van mevrouw Garron.
HOOFDSTUK V.
Óp Bryce Garron, wiens romanti
sche plannetjes in de war waren ge
stuurd en wiens stemming bedorven
was, maakte de woning der Penda's
in de Ancon Suburb vanavond een
somberder indruk dan ooit.
Terwyl hij Beatrice's rolstoel de op
rijlaan opreed en de wagensporen
handig ontweek, keek hy naar die
vergane voorgevel, die uit een wilder
nis van tropische plantengroei op
rees, en 't deed hem denken aan een
vermoeide oude man, die eens kaars
recht en knap geweest was. Een
oude man met een tandeloze mond en
opgezette aderen en bijziende ogen
een oude man in lompen.
Rockley, dat in de goede dagen 't
indrukwekkende huis van een Pana
mese magnaat was geweest, was nu
slechts een armoedige woning. De
Penda's konden zich niet de weelde
van 't regiment bedienden veroorlo
ven, dat nodig was voor 't onderhoud
en beide, huis en park, waren hard
achteruit gegaan. De tuinen, eens een
onvergelijkelijk paradijs, maakten
een jammerlijke indruk, 't Huis had
verweerde muren, gebarsten pilaren
en rottend houtwerk. Maar 't was een
reusachtig huis met een roemrijk ver
leden en de Penda's hadden behoefte
aan een indrukwekkende achter
grond, net als andere mensen behoef-
;e hebben aan frisse lucht, zelfs als
zij terwille daarvan hadden moeten
omkomen.
In de eens beroemde en nu zeer ver
bleekte bl auw-en-gouden salon, waar
schitterende ontvangsten gehouden
waren en waar nu slechts een sfeer
van vergane mooidoenerij hing, lag
mevrouw Penda in de diepte van een
verkleurde goud brocaten armstoel,
onder haar voeten een versleten
blauw vloerkleed.
(Wordt vervolgd).
KERKNIEUWS
•DS. D. POL TE UTRECHT 75 JAAR.
Vrijdag 30 October a.s. hoopt ds. D.
Pol. emeritus predikant van de Gere
formeerde Kerk van Rïjsoord en thans
wonende te Utrecht, zijn 75ste verjaar
dag te vieren.
Ds. Pol werd 30 October 1877 te
Kampen geboren. Nadat candidaat Pol
in Februari 1901 door de classis Zwol
le was beroepbaar gesteld, verbond hij
zich 19 Mei van datzelfde jaar (1901),
na vooraf te zijn bevestigd door wij
len ds. S. Sleeswijk van Rijsoord, aan
zijn eerste gemeente, de Gereformeer
de Kerk van 's-Heerjansdam. 16 Juni
1907 verwisselde de jubilaris deze kerk
met die van Vlissingen. Daarna stond
ds. Pol nog In Boskoop en in Rijsoord.
Deze, zijn vierde en laatste, gemeente
diende de jubilaris tot 11 October 1942,
toen hem na 41 volbrachte dienstjaren
emeritaat werd verleend. Daarna was
ds. Pol nog van 13 December 1942 tot
25 December 1944 werkzaam als hulp
prediker te Renswoude.
De regering beloonde de verdiensten
van ds. Pol door hem in 1933 te be
noemen tot Ridder in de Orde van
Oranje-Nassau.
DS. PONSTEEN.
Ds. Ponsteen te Wolf aartsdijk heeft
bekend gemaakt, dat de berichten, als
zou hij één jaar lang legerpredikant
worden, voorbarig zijn.
Rusland en Wij
Om het belang van de zaak die U
zo gedecideerd aan de orde hebt ge
steld, waar ik blij om ben, wil ik
graag nogmaals een „schrijvende le
zer" zijn als U het goed vindt.
Nadat in uw blad er een vrij scher
pe gedachtenwisseling plaats had (die
ook wel eens kleinzerig was) over:
„Ds. Van Dalen", en nadat U eigen re
dactioneel standpunt ten aanzien van:
„Rusland" hebt uiteengezet, zou ik
graag willen wijzen op de even on
mogelijke als noodzakelijke plicht van
ieder staatsburger om zich zoveel mo
gelijk een eigen, persoonlijke „onaf
hankelijke" mening te vormen, door
van allerlei publicaties kennis te ne
men, pro èn contra.
16. Kappie ging met
vreemde bewegingen, in
tussen piepende geluiden
makend, op het opper
hoofd af, maar deze
toonde niet de minste
angst. Integendeel, toen
Kappie vlak bij hem was
gekomen, stak hij zijn
handen uit en tilde heel
kalm de duikershelm
van Kappie's hoofd af.
„Dat is ja het top
punt!" riep Kappie ver
ontwaardigd. „Blijf van
me af, kerel! Ik kom
toch ook niet aan jou!
Vertel me liever, waar
je mijn stuurman hebt
gelaten!" Het opper
hoofd schreeuwde enige
onverstaanbare keel
klanken, waarop er weer
uit alle hutten negers te voorschijn kwamen.
„Nu durven jullie wel, hè?" riep Kappie boos.
gitaar jullie hoeven niet te denken, dat ik
bang voor jullie ben!"
Het opperhoofd maakte gebaren met zijn hand
en beduidde op die manier, dat de negers bü
hem moesten komen. Kappie was nu wel niet
bang, maar het zag er toch niet al te best
voor hem uit!
En in dit verband 2011 ik willen vra
gen, wie de moed hielt te lezen: „So
cialisme in het zesde deel der wereld",
van Hewlett Johnson.
Dit boek verdient m.i. ernstig ge
lezen en erkend of bestreden te wor
den. (Het is zoals je dat noemt, „weer
eens iets anders"). In elk geval is het
m.i. van te groot formaat om dood te
zwijgen.
Axel. Ds. P. J. PENNINGS.
Ontsierende reclame
Als men tegenwoordig in Middel
burg bouwen wil, moet het ontwerp
voldoen aan alle mogelijke schoon-
heidseisen. Schildert men in de bin
nenstad zijn pand op in een kleur,
die de gemeente, of de schoonheids
commissie niet zint. dan moet men
opnieuw schilderen. Ontsierende re
clame wordt niet geduld.
Maar in het hart van de stad,
midden in het „plantsoentje met vy-
vertje" op de hoek van de Segeer-
straat, plaatst een Middelburgse fa
briek een enorm en foei-lelyk bord,
waarop' zij vrouwelijk personeel
vraagt.
Vindt de gemeente dit reusachtige
bord soms mooi?
Als B. en W. de fabrieksdirectie
er eens op wezen, dat het stadsbeeld
daar totaal bedorven wordt en dat
het beter is, dat deze fabriek perso
neel zoekt op dezelfde manier, waar
op ook andere fabrikanten en mid
denstanders dat doen?
Of krijgt iedereen het recht om
zulke lelijke borden in de stad te
plaatsen
BINNENSTADBEWONERS
I11 1952 zijn tot dusver 172 Duitse oor
logsmisdadigers vrijgelaten in Duitsland.
Door de geallieerden worden thans nog
548 oorlogsmisdadigers vastgehouden.
Eerste klasse: 5 Nov. D.I.D. II—Vlis
singen II en Goes II—Middelburg II;
12 Nov. KapelleD.I.D. II; 19 Nov.
KapelleVlissingen II; 24 Nov. Vlis
singen HMiddelburg II; 28 Nov. Goes
IIKapelle; 1 Dec. Middelburg II
Kapelle en Vlissingen IIGoes H; 3
Dec. D.I.D. II—Goes II; 5 Jan. Middel
burg IID.I.D. II; 7 Jan. Kapelle—
Goes II; 14 Jan. Goes IIVlissingen II
en KapelleMiddelburg II; 19 Jan.
Middelburg IIVlissingen II; 21 Jan.
Goes II—D.I.D. II: 26 Jan. Vlissingen
nD.I.D. II en Middelburg IIGoes
II; 9 Febr. D.I.D. IIMiddelburg II en
Vlissingen IIKapelle; 18 Febr. D.LD.
II—Kapelle.
Tweede klasse (afdeling Walcheren):
3 Nov. Souburg HArnemuïden; 4
Nov. Sint LaurensAagtekerke II; 10
Nov. ArnemuidenSint Laurens; 12
Nov. LammerenburgSouburg II; 25
Nov. Sint Laurens—Lammerenburg:
26 Nov. Aagtekerke IIArnemuiden;
8 Dec. ArnemuidenLammerenburg:
10 Dec. Aagtekerke HSouburg1 H; 15
Dec. Souburg IISint Laurens; 17 Dec.
LammerenburgAagtekerke IX; 5 Jan.
ArnemuidenSouburg II; 7 Jan. Aag
tekerke nSint Laurens: 12 Jan. Sou
burg IILammerenburg; 13 Jan. Sint
LaurensArnemuiden; 19 Jan. Arne
muidenAgtekerke II; 21 Jan. Lam
merenburgSint Laurens; 28 Jan.
Aagtekerke IILammerenburg; 2
Febr. Souburg IIAagtekerke II; 10
Febr. Sint LaurensSouburg II; 11
Febr. LammerenburgArnemuiden.
Tweede klasse (afdeling Beveland):
15 Nov. Ren esseVlissingen III; 19
Nov. 's-GravenpolderD.O.S. II; 29
Nov. Kapelle n—Renesse; 10 Dec. Ka
pelle IID.I.D. III; 13 Dec. 's-Graven
polder—Renesse; 17 Dec. D.I.D. III
Vlissingen III; 19 Dec. 's-Gravenpolder
Kapelle II: 5 Jan. Vlissingen III
's-Gravenpolder; 14 Jan. Kapelle II—
Vlissingen III; 17 Jan. RenesseD.LD.
IH; 28 Jan. D.I.D. III—D.O.S. Tl; (in
onderling overleg) D.O.S. IIRenesse;
4 Febr. D.I.D. III—'s-Gravenpolder en
D.O.S. H—Kapelle H: 16 Febr. Vlis
singen IIID.O.S. n.
PERSOONLIJKE WEDSTRIJDEN.
De hoofdklasse speelt te Middelburg
op 1, 3, 8, 15. 22 en 29 November, 13
en 22 December. Te Goes op 1, 8, 15
en 30 November, 20 December. Te
Vlissingen op 10, 17 en 23 November,
14 December.
De spelers zijn: D. Trieller, Dom
burg; P. Maas en W. Heydra, Vlis
singen; Iz. Porrey, Nieuwvliet; Ch.
Beeke, 's-Hcer Hendrikskinderen; E.
A. Schuitema en J. Bisschop, Goes en
D. Davidse, Arnemuiden.
De eerste klassers zijn: L Vinke en
W. Koole. Koudekerke; H. Overtveld
en J. v. d. Berge. Middelburg: L. Da
vidse. Sint Laurens; J. den Hollander,
Aagtekerke; P. van Belzen, Vlissin
gen; P. Vader en P. Coppoolse. Kle-
verskerke; W. Krijger, J. Schot, L.
Back, A. Mijnsbergen, Ph. Haverhoek,
H. van Benthem en M. P. Breel, Goes;
P. van Boven, Lewedorp: A. v. d.
Schraaf, Kapelle; A. van Overbeeke,
's-Gravenpolder; J. C. v. d. Hage-
Nisse en C. J. Hollestelle, Kortgene.
In de jeugdafdeling tenslotte zullen
uitkomen:
A. de Buck, A. Brasser, J. Koppejan,
Koudekerke: C. van Rijswijk, Sou-
burg; W. Vogel, A. Geldof en H. Mes,
Middelburg en Marietje Kasse, Kle-
verskerke; J, Sinke. Yerseke; W. Va
der, Krabbendijke: A. Robbe, J. Klui
ver en G. Blom, 's-Gravenpolder; G.
Gorne en P. Bruggeman, Goes; P. La-
main, Kloetinge en Iz. op 't Hof, Ka
pelle.
Wegens de grote deelname in deze
klassen wordt in twee maal twee groe
pen gespeeld.
Met belangstelling zullen de ver
richtingen van de enige vrouwelijke
deelneemster, Marietje Kasse, gevolgd
worden. Zal zij 45 mannen te erg
blijken?
„Centrum paardenbelangen"
Dezer dagen kwam de „werkgroep
paardengebruik" van het centrum
„paardenbelangen" in eerste vergade
ring bijeen.
De werkgroep besloot het bestuur
van de stichting voor de landbouw aan
te bevelen bij de door de regionale
organen van die stichting te houden
werktuigen-demonstraties plaats te
doen inruimen aan de paardentractie.
De werkgroep was van oordeel dat het
houden van behendigheidswedstry den
met aangespannen paarden daartoe
zeer bevorderlijk zijn.
De werkgroep was van mening, dat
aan de eigenaar van het paard moet
worden overgelaten te beoordelen of
het. ter bescherming van de openbare
veiligheid onder bepaalde omstandig
heden, noodzakelijk is zijn paard al
dan niet van oogkleppen te voorzien.
