Onze
K üroiuoenpagina
Prinses Sibylla wordt door de
Zweden op de handen gedragen
TWEE GEZELLIGE ROKJES, DIE
WE ZELF MAKEN
VRIJDAG 17 OCTOBER 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
c
MOEDER VAN VIJF VROLIJKE KINDEREN
Zij houdt van rozen en... auto's
De kalender wijst 2 September 1952. Kort na het aflossen van de wacht
op het plein by het koninklijk paleis te Stockholm rydt een glimmend
zwarte Ilumber Super-Snipe limousine van Britse makelij door de volle
straten van Stockholm, nagestaard door Zweden uit de hoofdstad en
door toeristen uit Zwedens verre provinciën. Een sierlijke bocht, dan
stopt de wagen by de ingang van een der paleisvleugels. Breed zwaait
het portier open, een rijzige blonde vrouw stapt uit en steekt de hand
uit naar een klein kereltje, dat druk bezig is om te stoeien met zijn vier
zusjes, die op de achterbank een plaatsje hebben gevonden. Vriendelyk
groetend naar de belangstellenden, verdwijnt dan het vrolyke zestal in
het granieten gebouw. Prinses Sibylla van Zweden is met haar kinderen
naar huis teruggekeerd.
Glimlachend blijven de mensen in
de straat achter, glimlachend over de
eenvoud van Zwedens prinses en over
het ongedwongen spel dat de 6-jarige
Carl Gustaf met zijn zusjes Marga-
retha, Birgitta, Désirée en Christina
speelde. De prinsessen zijn respectie
velijk geboren in 1934, 1937, 1938 en
1943. Zij zijn dus allemaal nogal wat
ouder dan het kroonprinsje en ver
wennen hem dan ook in niet geringe
mate. De kleine Carl is echter een
aanvallig ventje en zijn moeder waakt
er wél voor, dat hij zich niets gaat
verbeelden. In het Zweedse konings
gezin heerst een weldoende eenvoud
en, zelf opgebracht als een dochter
uit een gewoon Zweeds gezin in goe
den doen, voedt prinses Sibylla haar
kinderen op in een geest, die hen in
vele opzichten gelijk doet zijn aan
alle Zweedse kinderen.
Zodra in Stockholm de zomer aan
breekt gaat er onrust heersen onder
zijn 700.000 inwoners. Ieder, die het
maar enigszins kan doen, streeft er
naar om zo gauw mogelijk Zwedens
mooie hoofdstad waar t leven 'n gro
te intensiteit bezit, te verlaten en een
goed heenkomen te zoeken aan de
kust van het aantrekkelijke land, dat
deel uitmaakt van het bos- en berg
gebied van Scandinavië. Het behoeft
niet te verwonderen;' dat de leden
van de Zweedse koninklijke familie,
ook in andere opzichten zo intiem be
trokken in het gemeenschapsleven,
hier niet van de regel afwijken, maar
eveneens proberen de stad te ont
vluchten om van de rust en gezond
heid op het land met volle teugen te
genieten En zij hebben daar recht
op, evengoed als de arbeider uit de
fabriek of de onderwijzer, die voor
enige tijd zijn klas wil vergeten.
"Want gedurende de winter zijn zij
aanwezig geweest bij een vermoeiend
aantal officiële bijeenkomsten heb
ben zij tal van koninklijke plichten
vervuld, gala-voorstelling bijgewoond
en audiënties verleend en zijn zij ge
reisd van het ene deel van het uit
gestrekte land naar het andere. Prin
ses Sibvlla zelf heeft in deze activi
teiten een groot aandeel. Er is echter
toch een verschil tussen de vacantie
van de gewone belasting-betalende
Zweed en de vacantie van -Zwedens
prinses. Terwijl ieder zijn vacantie
Welke schoan is
uw keus
als iets heiligs beschouwt, dat niet
geschonden mag worden, kan elke
dag in haar vacantie nieuwe bezig
heden brengen, bijeenkomsten, waar
bij de hoge gaste niet mag ontbre
ken en waaraan zij zich dan ook niet
gaarne zou onttrekken.
NAAR SOLLIDEN MANOR.
Tenslotte komt de koninklijke fa
milie echter toch bijeen voor een
vacantie in Solliden Manor de voor
malige residentie van de zieke (thans
overleden) koningin Victoria op het
eiland Oëland. Het gebouw werd op
verzoek van deze vorstin in Italiaan
se stijl gebouwd en omgeven door een
hoge muur om de lens van zelfs de
nieuwsgierigste fotograaf te weren,
als in de brede gangen het vrolijke
~elach van de koningskinderen weer-
:linkt en prinses Sibylla, na een hals
brekende snelle tocht in haar eigen
wagen, met enige naaste vrienden
van een verdiende rust genietals
tenminste haar prive-secretaresse
Brita Cederstroem reeds geen af
spraak in de agenda heeft ontdekt!
Dan komt de snelle wagen van de
prinses weer uit de garage te voor-
schijn en een dolle rit brengt haar
naar elders om er een tennistournooi
te openen of een tentoonstelling, of
om aanwezig te zijn by een feest van
Zweedse onderdanen. Wanneer zij
echter tijd heeft, vindt men prinses
Sibylla in de tuin bij het gepleisterde
buitenverblijf met de grote ramen,
vol aandacht voor de zeldzame en fij
ne rozen waarvan zij een groot lief
hebster is, of bezig met het verzor
gen van de „Gruss an Aachen" of de
„Golden Ophelia" in de „Hollandse
tuin".
MET ARBEIDERSKINDEREN.
Als jong meisje kreeg prinses Si
bylla in Duitsland een gedegen op
voeding, waarbij haar enige vrijheid
was, dat zij tussen haar studies in zo
veel zij wilde, mocht spelen met de
kinderen van de arbeiders en de boe
ren uit het kleine stadje by het
kasteel Coburg. waar zij op 18 Janu
ari 1908 werd geboren. En zy speelde
graag met deze kinderen, zij was een
van hen. In feite werd hier de grond
slag gelegd voor haar grote gemeen
schap met het volk, dat haar op de
handen draagt.
Toen zij lo jaar was, verliet zy de
lagere school om onmiddellijk te be
ginnen met meer gespecialiseerde
studie in een school voor kunst en
handwerken Hier leerde zij schilde
ren en weven, zij leerde er de naald
hanteren en borduren. Thans nog be
zitten verschillende van haar vrien
dinnen uit die tyd kleedjes en derge
lijke met haar naam op de Duitse
manier, „Sibylle", in een van de hoe
ken. Zij leerde er koken en goed
voedsel te waarderen en werd er van
beide dingen een groot liefhebster. Na
haar gal-operatie van enkele jaren
geleden moet zij zich verschillende
lekkernijen echter ontzeggen. Haar
Amerikaanse sigaretten en zo nu en
dan een glas Zweedse brandewijn
mag zij echter blijven gebruiken.
Voor cake en koekjes heeft zij nooit
een bijzondere voorliefde getoond,
haar smaak ging meer uit naar een
sandwich met ham.
De kinderen hebben de eenvoudige
smaak van hun moeder geërfd, on
veranderd bestelt kroonprins Carl op
zyn verjaardag een stevig gerecht,
waarin rijkelijk Zweedse gehaktbal
len zyn verwerkt.
GEZONDE KIJK.
In overeenstemming met haar ge
zonde kijk op het leven heeft prinses
Sibylla ook betrekkelijk weinig per
soneel in dienst. Op „Solliden Manor"
wordt zij met haar familie en vrien
den nooit door meer dan 25 bedien
den verzorgd.
Prinses Sibylla Alma Marie Alice
Bathildis Feodora is een dochter van
de vroegere hertog Charles Edward
van Saxen-Coburg Gotha, een zoon
van de hertog van Albany, en bijge
volg een achterkleinkindvan wijlen
koningin Victoria van Engeland. Op
19 October 1932 trouwde zij met de
oudste zoon van Zwedens tegenwoor
dige koning, wijlen prins Gustaf-
Adolf, eveneens een achterkleinkind
van koningin Victoria, die op 26 Jan.
1947 by een vliegtuig-ongeluk op Ka-
strup in Denemarken om het leven
kwam. Hun verblijf in Zweden was
het z.g. „Koninginne-paviljoen" in 't
oude Haga-park aan het Brunnsvi-
kenmeer even ten Noorden van
Stockholm. Op het ogenblik wordt
verteld, dat de prinses met haar kin
deren niet in het „Haga-kasteel", zo
als het gebouw veelal wordt genoemd,
zal terugkeren, hoewel het gebouw
kortgeleden geheel werd gerestau
reerd. Zij vindt het gemakkelijker en
beter om daar te wonen, waar haar
kinderen een school bezoeken.
Deze schoolopleiding is voor alle
koningskinderen zo uitgebreid moge
lijk en omvat zowel skiën als mu
ziek en rythmisch dansen, zowel
zwemmen en gymnastiek uls kunst
in alle nuances en kerkgeschiedenis.
Alleen prins Carl neemt aan vele
dingen nog niet deel; hij bezoekt een
kleuterschool en is voor de rest he
vig geïnteresseerd in zijn kleine
zwarte pony.
VELE PLICHTEN.
Door de dood van haar jonge echt
genoot, de opvolger van de oude ko
ning Gustaf, en de beperkingen, die
aan Zwedens zieke koningin Lóuise
moesten worden opgelegd in verband
met haar gezondheidstoestand zag
prinses Sibylla veel verplichtingen en
taken op haar schouders geladen.
Zij begint haar dag om half acht
en heeft voor het ontbijt al een groot
aantal telefoongesprekken afgedaan.
Slechts wanneer haar drukke bezig
heden het haar toelaten gebruikt zy
de lunch en het diner samen met haar
kinderen, maar eerst moet zij ook alle
post zelf geopend en behandeld heb
ben.
Zo staat prinses Sibylla temidden
van het volle leven, niet gebroken
door de zware slag, die haar met het
verliezen van haar echtgenoot heeft
getroffen, samen met haar kinderen
een écht Zweeds gezin vormend on.
der de Zweden en door deze ramp
zalige gebeurtenis sterker nog dan
tevoren één met het volk van Zwe
den.
PRINSES SIBYLLA VAN ZWEDEN MET HAAR KINDEREN
Van links naar rechts: Prinses Sibylla, Prinses Christina, Kroonprins
Karei Gustaaf en de Prinsessen Margaretha, Birgitta en Dêsirée.
Geen helblond haar meer
Wanneer aan het begin van een
seizoen de Parijse mannequins de
nieuwe vondsten van haar werkge
vers tonen, zijn er meestal ook wel
kleine nieuwigheidjes in haar kapsels
te signaleren. Dit jaar decreteert
Parijs; „Geen kimllenkapsels, maar
vloeiende lijnen". Het haaf mag ge
rust wat sluik zijn, of in zachte gol
ven het gelaat omlijsten. Platina- en
felblonde haren zijn geen mode meer.
Blond haar mag gerust een lichtgrij
ze glans hebben, terwijl over donker
haar wat goudglans (dit is volkomen
onschadelijk) mag worden gespoten.
Ja, welke schoen kiest U? Houdt U
van dat heel sportieve en bent U
daarbij vrij groot en stevig gebouwd
Dan is de schoen op het bovenste
plaatje juist iets voor U. Sterk, duur
zaam en een uitstekende bescherming
gevend tegen koude en vocht, dus
ideaal voor de vrouw, die zich veel
op straat beweegt. De stevige profiel-
rubberzolen, die toch heel soepel kun
nen zyn, vormen een geslaagde com
binatie met het naturel-kleurige bo-
venleder.
Wanneer U daarentegen geen lief
hebster bent van het uiterst sportieve
genre, en wanneer U bovendien wat
klein en tenger bent. kiest U dan
liever schoentje nummer twee. Dat is
vervaardigd van donkerrood kalfsle
der; de gesp is met hetzelfde mate
riaal overtrokken en de zool is van
leer. Een degelijk, soepel en gemak
kelijk schoentje.
Van Vrouw ioi Vrouw
De stapel brieven groeit ge
stadig, maar bij het schiften
blijkt één onderwerp verreweg
de meerderheid te halen. Het
huwelijk. Zowel vrouwen als
mannen hebben naar de pen ge
grepen om tegenover Saskïa
hun overkropt en dikwijls ver
bitterd gemoed te luchten, en
diezelfde Saskia heeft zich ver
bijsterd afgevraagd: Hoe is het
mogelijk dat de mensen elkaar
jaren achtereen, soms met de
beste bedoelingen het wreedste
lijden kunnen aandoen'. Want
bijna al deze pennen zijn in gal
gedoopt; bijna al deze bladzij
den schreeuwen de schuld uit
van de ander, de ander, die de
echtelijke samenleving, eenmaal
zo hoopvol begonnen, hopeloos
en vreugdeloos bedorven heeft.
Is dat werkelijk zo? Kan bij
een nauw partnership als het
huwelijk werkelijk één van de
twee de uitsluitende aanstich
ter zijn van de mislukking? Of
is misschien het oude spreek
woord toch niet zover mis, dat
wist te vertellen: Waar twee
kijven, hebben twee schuld?
Ik stel U voor geregeld één
van deze klein-formaat huwe
lijksdrama's nader te bekijken,
en ik zou behalve mijn eigen
opinie, ook de uwe daarnaast
willen stellen. Geen probleem
is zo urgent als dat van het
huwelijk, en van dat huwelijk
vooral de zijde, die het minst
naar buiten gekeerd is: die der
sexuele samenleving. Hoeveel
wanbegrip, hoeveel misverstaand
en wederzijdse verbittering
daarbij te pas komt onthullen
deze brieven op werkelijk ont
stellende wijze. ,fie vrouw be
grijpt hierin de man niet, de
man mokt tegen de vrouw, die
hij ook niet begrijpt, en het gif
tig kruid van de verwijdering
begint welig ov te schieten
ontrouw, verwijten en ontred
dering zijn de bittere vruch
ten".
Zeg nu niet. wat ïk U bidden
mag: Die jonge mensen van te
genwoordig trouwen ook maar
'■aak, de moraal is heel en al
zoek. Want het zijn geen jonge
mensen, die mij hierover schrij
ven, maar ouderen, die bij alle
joede wil enkel teleurstelling,
en erger dan dat, geoogst heb
ben. Heel.veel wat wij moderne
verwildering noemen is niets
anders dan de late rente van
het slecht belegde kapitaal der
generatie, die aan de onze voor
af ging. Hun moraal blijkt, in
,t algemeen, eerst nu voos en
zonder werkelijke waarde. Het
zijn vooral de vrouwen die, ver
keerd voorgelicht door haar
moeders, in de practijk totaal
bedrogen uitkomen.
Hier hebt U. als eerste, een
sterk voorbeeld van een zo vol
komen scheef beeld van het hu
welijk, dat U waarschijnlijk als
mij zal vergaan: U zult twee
maal moeten lezen, eer U het
gelooft. ^Aangezien ik zestig
jaar ben, dus klaarblijkelijk één
der vrouwen uit dat „schijnhei
lige" tijdvak, wil ik U hier even
verklaren, in navolging van
mensen die het kunnen weten:
Dat de intieme verhouding tus-
■*b*b*b*b*b*b*bxb*bx
Kuif of
kinderwagen
bxflxflxflxbx
sen man en vrouw, zonder het
huwelijk, niet iets onfatsoenlijks
is, maar zelfs zondig. En dat
die verhouding slechts geoor
loofd is in een goed huwelijk,
met het oog op de instandhou
ding der wereld (het moeder
schap dus). Kunnen de man en
de vrouw dan niet van elkaar
houden zonder die verhouding,
en toch zeker wel op wat oude
re leeftijd? U schrijft: De moe
der denkt aan haar kinderen.
De vrouw is dus op de eerste
plaats moeder; laat de man op
de eerste plaats vader zijn, daar
is hij toch voor geroepen. Dan
zal hij zich ook eens op zijn tijd
kunnen inbinden, en zijn na
tuur eens kunnen beheersen".
Lieve mevrouw, bij zoveel
misverstand is 't bijna ondoen
lijk, aan een antwoord te begin
nen. Ik zal het toch proberen,
omdat ja, omdat ik eerlijk
gezegd zo'n medelijden heb met
uw dochters zo U die bezit.
Want met welke vreemdsoortige
ideeën gaan die het huwelijk in:
ik lees dat met verbijstering uit
uw eigen woorden. Dat zij een
zeer intieme verhouding aan
gaan met een man, welke ver
houding eigenlijk, buiten het
huwelijk maar daar binnen
even goed: een of andere plech
tigheid of officieel papier kan
het karakter van een handeling
niet veranderen!) slecht, onfat
soenlijk, zondig is. Alleen met
het oog op de gevolgen is die
in wezen slechte verhouding
dan nog geoorloofd: de kinde
ren moeten weer goed maken
wat de ouders met schaamte
misdreven. Want de wereld
moet in stand gehouden worden
alleen de bevolkingsaanwas
verontschuldigt de sexualiteit.
Mevrouw, gelóóft U nu we
zenlijk zo'n volstrekt onhoud
bare en met alle werkelijkheid
strijdige theorie? Bent U nu
wezenlijk in uw jonge jaren
hand in hand met de Kloris
uwer dromen singeltjes om gaan
kuieren terwille van uw nage
slacht? Of was U alleen maar,
heel gewoon en heel menselijk,
verliefd en niet anders? U wilt
mij toch niet wijs maken dat
uw eerste gedachten niet de
krul in zijn kuif of de tinteling
in zijn ogen, maar de wieg en
de kinderwagen golden? Het
kan zijn dat U al zover was,
mevrouw.
Maar hij niet, dat weet ik
voor U mee. Er is geen vrijer
geboren die aan iets anders
denkt wanneer hij een lief en
appetijtelijk meiske tegen het
lijf loopt. En hij blijft aan vrij
en denken, mevrouw en het
strekt hem tot eer, zolang hij
er de trouw en de zorgzaamheid
bij betracht. En komt er dan bij
tijd en wijle een wieg aan te
pas: alla, het doet hem deugd,
hij mag dat kleine grut wel.
Maar dat het hem daarom be
gonnen is ach kom, ik ben
er nog nooit zo een tegengeko
men. Wie heeft U dat wijs ge
maakt mevrouw? En waar hebt
U dat brandmerk der zondig
heid van de sexuele verhouding
vandaan? Toch stellig niet uit
het Evangelie. Dat herhaalt al
leen 't oude schone voorschrift:
dat een man zijn vader en moe
der verlaten zal, en zijn vrouw
aankleven en die twee zul
len tot een vlees zijn. Ziet U
wel? Geen woord over die we
reld, die zonodig in stand ge
houden moet worden. Kinderen
zijn een toegift, geen voorwaar
de. Of zijn dan soms alle kin
derloze huwelijken mislukt? Ik
weet wel beter.
SASKIA.
Tussen zomer en winter
Het is geen zomer meer en juist
nog geen winter dus tijd om van
de laatste zomergroenten te profite
ren en nog even te wachten met de
echte winterkost. Als zomergroenten
prijziger worden, kunnen we weinig
ervan geven; óf rauw verwerkt, of
gekookt, met rauwe groente ei' bij.
Twee verschillende groenten staan
ook nog aardig, als zij afstekende
kleuren hebben!
Al is het voor zware stamppot nog
wel wat vroeg, toch komt de eerste
hutspot van het seizoen in vele ge
zinnen al op 3 October op tafel. Dat
is immers de datum, waarop in 1573
de Leidenaren hun bevryding van de
Spanjaarden vierden.
OCTOBERMENU.
Zondag; Vermicellisoep - varkenslap
jes, jus voor 2 dagen, aardappelen,
bloemkool - appelmoes.
Maandag: Aardappelen, Chinese kool,
rest jus - havermoutpap.
Dinsdag: Gestoofde makreel, boter
saus, aardappelen, bieten (sla).
Woensdag: Stamppot rauwe andijvie,
(rookspek) - karnemelkvla met be
schuit.
Donderdag: Gebakken leverworst,
aardappelen, koolraap, gebruinde bo
ter of margarine, (droge gort met
bessensap).
Vrijdag: Klapstuk, hutspot - peer.
Zaterdag: Aardappelen, snijbonen en
witte bonen, zure saus - griesmeel-
pap.
Zondag
Het vlees op een schaal of bord leg
gen en gehalveerde gebakken to
maatjes er om heen schikken. Bij
wijze van variatie op de gewone saus
door de bloemkoolsaus een lepel zeer
fijn gesneden peterselie roeren.
Appelmoes kan men bijzonder geurig
maken door een sappige peer er
in mee te koken.
Maandag
Chinese kool slinkt sterker dan de
vaste koolsoorten en is vlugger gaar.
Voor 4 personen ongeveer 1 kg. ne
men en deze met aanhangend water
15 minuten koken.
Woensdag
Het spek uithakken en de blokjes
spek en het spekvet vlak voor het
opdoen door de stamppot roeren.
Donderdag
Speciale bakleverworst gebruiken.
Vrydag
Naar verkiezing kan men vleesnat
b.v. 4 liter bewaren om Zaterdags de
bonen in te koken of om de zure saus
te maken.
Zaterdag
Verse snijbonen gebruiken. De witte
bonen bijna gaar koken in het vlees-
nat van Vrijdag. (Dit dan groten
deels afgieten en er saus van maken).
De verse snijbonen .toevoegen en het
geheel nog plm. 20 minuten koken.
ZURE- OF MOSTERDSAUS.
Vlees- of bonennat, zonodig met war
ter verdund tot liter (3 kopjes),
40 gr. (3 eetl.) boter of margarine,
40 gr. (byna 5 eetl.) bloem, azyn of
mosterd naar smaak.
De boter of margarine smelten, de
bloem erdoor roeren en bij scheutjes
tegelijk het hete bonennat toevoegen.
Telkens roeren totdat het scheutje
vocht door de bloem is opgenomen.
De saus een paar minuten zachtjes
laten doorkoken en dan op smaak af
maken met ongeveer 3 eetlepels azijn
of ongeveer een halve eetlepel mos
terd. (Deze laatste eerst met iets
saus aanroeren, en niet laten mee
koken.)
By een aardig truitje
of een keurige blouse
hoort een dito rokje. Mo
delletjes als hier afge
beeld zyn daarom zo
practïsch, omdat ze zo
wel een sportief als ge
kleed cachet hebben
naar gelang de stof, die
men ervoor gebruikt.
Ze hebben beiden van
voren en van achteren
een platte plooi en zak
ken, die met een naar
onderen breder wordend
platje zijn afgewerkt.
Desgewenst kunt U in
de plooien een naad la
ten vallen.
U begint met de fi
guurnaden dicht te stik
ken en in de voorbaan de
voeringzakken te zetten
en ze met een pat van
dubbele stof af te wer
ken. In de voorbaan leggen we de
plooi links 2 cm vanaf de midden-
voorlyn. Voor de sluiting maakt
een split aan de binnenkant. In de
achterbaan wordt de plooi naar
rechts gelegd met de buitenvouw in
het midden van- de baan. Zijnaden
sluiten en de rok even ingehouden
tussen de dubbele stof van de taille-
band zetten, die middenvoor de
knoopsluiting krijgt.
Bij het ene model is de band van
voren geknipt, by het andere is hy
over de gehele lengte 3 4 cm breed.
By het laatste wordt ook de plooi
van boven met knopen gesloten.
Naar verkiezing kunt U de plooien
gedeeltelijk afstikken.
ELLA BEZEMER.