Onze K üroiuoenpagina Prinses Sibylla wordt door de Zweden op de handen gedragen TWEE GEZELLIGE ROKJES, DIE WE ZELF MAKEN VRIJDAG 17 OCTOBER 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT c MOEDER VAN VIJF VROLIJKE KINDEREN Zij houdt van rozen en... auto's De kalender wijst 2 September 1952. Kort na het aflossen van de wacht op het plein by het koninklijk paleis te Stockholm rydt een glimmend zwarte Ilumber Super-Snipe limousine van Britse makelij door de volle straten van Stockholm, nagestaard door Zweden uit de hoofdstad en door toeristen uit Zwedens verre provinciën. Een sierlijke bocht, dan stopt de wagen by de ingang van een der paleisvleugels. Breed zwaait het portier open, een rijzige blonde vrouw stapt uit en steekt de hand uit naar een klein kereltje, dat druk bezig is om te stoeien met zijn vier zusjes, die op de achterbank een plaatsje hebben gevonden. Vriendelyk groetend naar de belangstellenden, verdwijnt dan het vrolyke zestal in het granieten gebouw. Prinses Sibylla van Zweden is met haar kinderen naar huis teruggekeerd. Glimlachend blijven de mensen in de straat achter, glimlachend over de eenvoud van Zwedens prinses en over het ongedwongen spel dat de 6-jarige Carl Gustaf met zijn zusjes Marga- retha, Birgitta, Désirée en Christina speelde. De prinsessen zijn respectie velijk geboren in 1934, 1937, 1938 en 1943. Zij zijn dus allemaal nogal wat ouder dan het kroonprinsje en ver wennen hem dan ook in niet geringe mate. De kleine Carl is echter een aanvallig ventje en zijn moeder waakt er wél voor, dat hij zich niets gaat verbeelden. In het Zweedse konings gezin heerst een weldoende eenvoud en, zelf opgebracht als een dochter uit een gewoon Zweeds gezin in goe den doen, voedt prinses Sibylla haar kinderen op in een geest, die hen in vele opzichten gelijk doet zijn aan alle Zweedse kinderen. Zodra in Stockholm de zomer aan breekt gaat er onrust heersen onder zijn 700.000 inwoners. Ieder, die het maar enigszins kan doen, streeft er naar om zo gauw mogelijk Zwedens mooie hoofdstad waar t leven 'n gro te intensiteit bezit, te verlaten en een goed heenkomen te zoeken aan de kust van het aantrekkelijke land, dat deel uitmaakt van het bos- en berg gebied van Scandinavië. Het behoeft niet te verwonderen;' dat de leden van de Zweedse koninklijke familie, ook in andere opzichten zo intiem be trokken in het gemeenschapsleven, hier niet van de regel afwijken, maar eveneens proberen de stad te ont vluchten om van de rust en gezond heid op het land met volle teugen te genieten En zij hebben daar recht op, evengoed als de arbeider uit de fabriek of de onderwijzer, die voor enige tijd zijn klas wil vergeten. "Want gedurende de winter zijn zij aanwezig geweest bij een vermoeiend aantal officiële bijeenkomsten heb ben zij tal van koninklijke plichten vervuld, gala-voorstelling bijgewoond en audiënties verleend en zijn zij ge reisd van het ene deel van het uit gestrekte land naar het andere. Prin ses Sibvlla zelf heeft in deze activi teiten een groot aandeel. Er is echter toch een verschil tussen de vacantie van de gewone belasting-betalende Zweed en de vacantie van -Zwedens prinses. Terwijl ieder zijn vacantie Welke schoan is uw keus als iets heiligs beschouwt, dat niet geschonden mag worden, kan elke dag in haar vacantie nieuwe bezig heden brengen, bijeenkomsten, waar bij de hoge gaste niet mag ontbre ken en waaraan zij zich dan ook niet gaarne zou onttrekken. NAAR SOLLIDEN MANOR. Tenslotte komt de koninklijke fa milie echter toch bijeen voor een vacantie in Solliden Manor de voor malige residentie van de zieke (thans overleden) koningin Victoria op het eiland Oëland. Het gebouw werd op verzoek van deze vorstin in Italiaan se stijl gebouwd en omgeven door een hoge muur om de lens van zelfs de nieuwsgierigste fotograaf te weren, als in de brede gangen het vrolijke ~elach van de koningskinderen weer- :linkt en prinses Sibylla, na een hals brekende snelle tocht in haar eigen wagen, met enige naaste vrienden van een verdiende rust genietals tenminste haar prive-secretaresse Brita Cederstroem reeds geen af spraak in de agenda heeft ontdekt! Dan komt de snelle wagen van de prinses weer uit de garage te voor- schijn en een dolle rit brengt haar naar elders om er een tennistournooi te openen of een tentoonstelling, of om aanwezig te zijn by een feest van Zweedse onderdanen. Wanneer zij echter tijd heeft, vindt men prinses Sibylla in de tuin bij het gepleisterde buitenverblijf met de grote ramen, vol aandacht voor de zeldzame en fij ne rozen waarvan zij een groot lief hebster is, of bezig met het verzor gen van de „Gruss an Aachen" of de „Golden Ophelia" in de „Hollandse tuin". MET ARBEIDERSKINDEREN. Als jong meisje kreeg prinses Si bylla in Duitsland een gedegen op voeding, waarbij haar enige vrijheid was, dat zij tussen haar studies in zo veel zij wilde, mocht spelen met de kinderen van de arbeiders en de boe ren uit het kleine stadje by het kasteel Coburg. waar zij op 18 Janu ari 1908 werd geboren. En zy speelde graag met deze kinderen, zij was een van hen. In feite werd hier de grond slag gelegd voor haar grote gemeen schap met het volk, dat haar op de handen draagt. Toen zij lo jaar was, verliet zy de lagere school om onmiddellijk te be ginnen met meer gespecialiseerde studie in een school voor kunst en handwerken Hier leerde zij schilde ren en weven, zij leerde er de naald hanteren en borduren. Thans nog be zitten verschillende van haar vrien dinnen uit die tyd kleedjes en derge lijke met haar naam op de Duitse manier, „Sibylle", in een van de hoe ken. Zij leerde er koken en goed voedsel te waarderen en werd er van beide dingen een groot liefhebster. Na haar gal-operatie van enkele jaren geleden moet zij zich verschillende lekkernijen echter ontzeggen. Haar Amerikaanse sigaretten en zo nu en dan een glas Zweedse brandewijn mag zij echter blijven gebruiken. Voor cake en koekjes heeft zij nooit een bijzondere voorliefde getoond, haar smaak ging meer uit naar een sandwich met ham. De kinderen hebben de eenvoudige smaak van hun moeder geërfd, on veranderd bestelt kroonprins Carl op zyn verjaardag een stevig gerecht, waarin rijkelijk Zweedse gehaktbal len zyn verwerkt. GEZONDE KIJK. In overeenstemming met haar ge zonde kijk op het leven heeft prinses Sibylla ook betrekkelijk weinig per soneel in dienst. Op „Solliden Manor" wordt zij met haar familie en vrien den nooit door meer dan 25 bedien den verzorgd. Prinses Sibylla Alma Marie Alice Bathildis Feodora is een dochter van de vroegere hertog Charles Edward van Saxen-Coburg Gotha, een zoon van de hertog van Albany, en bijge volg een achterkleinkindvan wijlen koningin Victoria van Engeland. Op 19 October 1932 trouwde zij met de oudste zoon van Zwedens tegenwoor dige koning, wijlen prins Gustaf- Adolf, eveneens een achterkleinkind van koningin Victoria, die op 26 Jan. 1947 by een vliegtuig-ongeluk op Ka- strup in Denemarken om het leven kwam. Hun verblijf in Zweden was het z.g. „Koninginne-paviljoen" in 't oude Haga-park aan het Brunnsvi- kenmeer even ten Noorden van Stockholm. Op het ogenblik wordt verteld, dat de prinses met haar kin deren niet in het „Haga-kasteel", zo als het gebouw veelal wordt genoemd, zal terugkeren, hoewel het gebouw kortgeleden geheel werd gerestau reerd. Zij vindt het gemakkelijker en beter om daar te wonen, waar haar kinderen een school bezoeken. Deze schoolopleiding is voor alle koningskinderen zo uitgebreid moge lijk en omvat zowel skiën als mu ziek en rythmisch dansen, zowel zwemmen en gymnastiek uls kunst in alle nuances en kerkgeschiedenis. Alleen prins Carl neemt aan vele dingen nog niet deel; hij bezoekt een kleuterschool en is voor de rest he vig geïnteresseerd in zijn kleine zwarte pony. VELE PLICHTEN. Door de dood van haar jonge echt genoot, de opvolger van de oude ko ning Gustaf, en de beperkingen, die aan Zwedens zieke koningin Lóuise moesten worden opgelegd in verband met haar gezondheidstoestand zag prinses Sibylla veel verplichtingen en taken op haar schouders geladen. Zij begint haar dag om half acht en heeft voor het ontbijt al een groot aantal telefoongesprekken afgedaan. Slechts wanneer haar drukke bezig heden het haar toelaten gebruikt zy de lunch en het diner samen met haar kinderen, maar eerst moet zij ook alle post zelf geopend en behandeld heb ben. Zo staat prinses Sibylla temidden van het volle leven, niet gebroken door de zware slag, die haar met het verliezen van haar echtgenoot heeft getroffen, samen met haar kinderen een écht Zweeds gezin vormend on. der de Zweden en door deze ramp zalige gebeurtenis sterker nog dan tevoren één met het volk van Zwe den. PRINSES SIBYLLA VAN ZWEDEN MET HAAR KINDEREN Van links naar rechts: Prinses Sibylla, Prinses Christina, Kroonprins Karei Gustaaf en de Prinsessen Margaretha, Birgitta en Dêsirée. Geen helblond haar meer Wanneer aan het begin van een seizoen de Parijse mannequins de nieuwe vondsten van haar werkge vers tonen, zijn er meestal ook wel kleine nieuwigheidjes in haar kapsels te signaleren. Dit jaar decreteert Parijs; „Geen kimllenkapsels, maar vloeiende lijnen". Het haaf mag ge rust wat sluik zijn, of in zachte gol ven het gelaat omlijsten. Platina- en felblonde haren zijn geen mode meer. Blond haar mag gerust een lichtgrij ze glans hebben, terwijl over donker haar wat goudglans (dit is volkomen onschadelijk) mag worden gespoten. Ja, welke schoen kiest U? Houdt U van dat heel sportieve en bent U daarbij vrij groot en stevig gebouwd Dan is de schoen op het bovenste plaatje juist iets voor U. Sterk, duur zaam en een uitstekende bescherming gevend tegen koude en vocht, dus ideaal voor de vrouw, die zich veel op straat beweegt. De stevige profiel- rubberzolen, die toch heel soepel kun nen zyn, vormen een geslaagde com binatie met het naturel-kleurige bo- venleder. Wanneer U daarentegen geen lief hebster bent van het uiterst sportieve genre, en wanneer U bovendien wat klein en tenger bent. kiest U dan liever schoentje nummer twee. Dat is vervaardigd van donkerrood kalfsle der; de gesp is met hetzelfde mate riaal overtrokken en de zool is van leer. Een degelijk, soepel en gemak kelijk schoentje. Van Vrouw ioi Vrouw De stapel brieven groeit ge stadig, maar bij het schiften blijkt één onderwerp verreweg de meerderheid te halen. Het huwelijk. Zowel vrouwen als mannen hebben naar de pen ge grepen om tegenover Saskïa hun overkropt en dikwijls ver bitterd gemoed te luchten, en diezelfde Saskia heeft zich ver bijsterd afgevraagd: Hoe is het mogelijk dat de mensen elkaar jaren achtereen, soms met de beste bedoelingen het wreedste lijden kunnen aandoen'. Want bijna al deze pennen zijn in gal gedoopt; bijna al deze bladzij den schreeuwen de schuld uit van de ander, de ander, die de echtelijke samenleving, eenmaal zo hoopvol begonnen, hopeloos en vreugdeloos bedorven heeft. Is dat werkelijk zo? Kan bij een nauw partnership als het huwelijk werkelijk één van de twee de uitsluitende aanstich ter zijn van de mislukking? Of is misschien het oude spreek woord toch niet zover mis, dat wist te vertellen: Waar twee kijven, hebben twee schuld? Ik stel U voor geregeld één van deze klein-formaat huwe lijksdrama's nader te bekijken, en ik zou behalve mijn eigen opinie, ook de uwe daarnaast willen stellen. Geen probleem is zo urgent als dat van het huwelijk, en van dat huwelijk vooral de zijde, die het minst naar buiten gekeerd is: die der sexuele samenleving. Hoeveel wanbegrip, hoeveel misverstaand en wederzijdse verbittering daarbij te pas komt onthullen deze brieven op werkelijk ont stellende wijze. ,fie vrouw be grijpt hierin de man niet, de man mokt tegen de vrouw, die hij ook niet begrijpt, en het gif tig kruid van de verwijdering begint welig ov te schieten ontrouw, verwijten en ontred dering zijn de bittere vruch ten". Zeg nu niet. wat ïk U bidden mag: Die jonge mensen van te genwoordig trouwen ook maar '■aak, de moraal is heel en al zoek. Want het zijn geen jonge mensen, die mij hierover schrij ven, maar ouderen, die bij alle joede wil enkel teleurstelling, en erger dan dat, geoogst heb ben. Heel.veel wat wij moderne verwildering noemen is niets anders dan de late rente van het slecht belegde kapitaal der generatie, die aan de onze voor af ging. Hun moraal blijkt, in ,t algemeen, eerst nu voos en zonder werkelijke waarde. Het zijn vooral de vrouwen die, ver keerd voorgelicht door haar moeders, in de practijk totaal bedrogen uitkomen. Hier hebt U. als eerste, een sterk voorbeeld van een zo vol komen scheef beeld van het hu welijk, dat U waarschijnlijk als mij zal vergaan: U zult twee maal moeten lezen, eer U het gelooft. ^Aangezien ik zestig jaar ben, dus klaarblijkelijk één der vrouwen uit dat „schijnhei lige" tijdvak, wil ik U hier even verklaren, in navolging van mensen die het kunnen weten: Dat de intieme verhouding tus- ■*b*b*b*b*b*b*bxb*bx Kuif of kinderwagen bxflxflxflxbx sen man en vrouw, zonder het huwelijk, niet iets onfatsoenlijks is, maar zelfs zondig. En dat die verhouding slechts geoor loofd is in een goed huwelijk, met het oog op de instandhou ding der wereld (het moeder schap dus). Kunnen de man en de vrouw dan niet van elkaar houden zonder die verhouding, en toch zeker wel op wat oude re leeftijd? U schrijft: De moe der denkt aan haar kinderen. De vrouw is dus op de eerste plaats moeder; laat de man op de eerste plaats vader zijn, daar is hij toch voor geroepen. Dan zal hij zich ook eens op zijn tijd kunnen inbinden, en zijn na tuur eens kunnen beheersen". Lieve mevrouw, bij zoveel misverstand is 't bijna ondoen lijk, aan een antwoord te begin nen. Ik zal het toch proberen, omdat ja, omdat ik eerlijk gezegd zo'n medelijden heb met uw dochters zo U die bezit. Want met welke vreemdsoortige ideeën gaan die het huwelijk in: ik lees dat met verbijstering uit uw eigen woorden. Dat zij een zeer intieme verhouding aan gaan met een man, welke ver houding eigenlijk, buiten het huwelijk maar daar binnen even goed: een of andere plech tigheid of officieel papier kan het karakter van een handeling niet veranderen!) slecht, onfat soenlijk, zondig is. Alleen met het oog op de gevolgen is die in wezen slechte verhouding dan nog geoorloofd: de kinde ren moeten weer goed maken wat de ouders met schaamte misdreven. Want de wereld moet in stand gehouden worden alleen de bevolkingsaanwas verontschuldigt de sexualiteit. Mevrouw, gelóóft U nu we zenlijk zo'n volstrekt onhoud bare en met alle werkelijkheid strijdige theorie? Bent U nu wezenlijk in uw jonge jaren hand in hand met de Kloris uwer dromen singeltjes om gaan kuieren terwille van uw nage slacht? Of was U alleen maar, heel gewoon en heel menselijk, verliefd en niet anders? U wilt mij toch niet wijs maken dat uw eerste gedachten niet de krul in zijn kuif of de tinteling in zijn ogen, maar de wieg en de kinderwagen golden? Het kan zijn dat U al zover was, mevrouw. Maar hij niet, dat weet ik voor U mee. Er is geen vrijer geboren die aan iets anders denkt wanneer hij een lief en appetijtelijk meiske tegen het lijf loopt. En hij blijft aan vrij en denken, mevrouw en het strekt hem tot eer, zolang hij er de trouw en de zorgzaamheid bij betracht. En komt er dan bij tijd en wijle een wieg aan te pas: alla, het doet hem deugd, hij mag dat kleine grut wel. Maar dat het hem daarom be gonnen is ach kom, ik ben er nog nooit zo een tegengeko men. Wie heeft U dat wijs ge maakt mevrouw? En waar hebt U dat brandmerk der zondig heid van de sexuele verhouding vandaan? Toch stellig niet uit het Evangelie. Dat herhaalt al leen 't oude schone voorschrift: dat een man zijn vader en moe der verlaten zal, en zijn vrouw aankleven en die twee zul len tot een vlees zijn. Ziet U wel? Geen woord over die we reld, die zonodig in stand ge houden moet worden. Kinderen zijn een toegift, geen voorwaar de. Of zijn dan soms alle kin derloze huwelijken mislukt? Ik weet wel beter. SASKIA. Tussen zomer en winter Het is geen zomer meer en juist nog geen winter dus tijd om van de laatste zomergroenten te profite ren en nog even te wachten met de echte winterkost. Als zomergroenten prijziger worden, kunnen we weinig ervan geven; óf rauw verwerkt, of gekookt, met rauwe groente ei' bij. Twee verschillende groenten staan ook nog aardig, als zij afstekende kleuren hebben! Al is het voor zware stamppot nog wel wat vroeg, toch komt de eerste hutspot van het seizoen in vele ge zinnen al op 3 October op tafel. Dat is immers de datum, waarop in 1573 de Leidenaren hun bevryding van de Spanjaarden vierden. OCTOBERMENU. Zondag; Vermicellisoep - varkenslap jes, jus voor 2 dagen, aardappelen, bloemkool - appelmoes. Maandag: Aardappelen, Chinese kool, rest jus - havermoutpap. Dinsdag: Gestoofde makreel, boter saus, aardappelen, bieten (sla). Woensdag: Stamppot rauwe andijvie, (rookspek) - karnemelkvla met be schuit. Donderdag: Gebakken leverworst, aardappelen, koolraap, gebruinde bo ter of margarine, (droge gort met bessensap). Vrijdag: Klapstuk, hutspot - peer. Zaterdag: Aardappelen, snijbonen en witte bonen, zure saus - griesmeel- pap. Zondag Het vlees op een schaal of bord leg gen en gehalveerde gebakken to maatjes er om heen schikken. Bij wijze van variatie op de gewone saus door de bloemkoolsaus een lepel zeer fijn gesneden peterselie roeren. Appelmoes kan men bijzonder geurig maken door een sappige peer er in mee te koken. Maandag Chinese kool slinkt sterker dan de vaste koolsoorten en is vlugger gaar. Voor 4 personen ongeveer 1 kg. ne men en deze met aanhangend water 15 minuten koken. Woensdag Het spek uithakken en de blokjes spek en het spekvet vlak voor het opdoen door de stamppot roeren. Donderdag Speciale bakleverworst gebruiken. Vrydag Naar verkiezing kan men vleesnat b.v. 4 liter bewaren om Zaterdags de bonen in te koken of om de zure saus te maken. Zaterdag Verse snijbonen gebruiken. De witte bonen bijna gaar koken in het vlees- nat van Vrijdag. (Dit dan groten deels afgieten en er saus van maken). De verse snijbonen .toevoegen en het geheel nog plm. 20 minuten koken. ZURE- OF MOSTERDSAUS. Vlees- of bonennat, zonodig met war ter verdund tot liter (3 kopjes), 40 gr. (3 eetl.) boter of margarine, 40 gr. (byna 5 eetl.) bloem, azyn of mosterd naar smaak. De boter of margarine smelten, de bloem erdoor roeren en bij scheutjes tegelijk het hete bonennat toevoegen. Telkens roeren totdat het scheutje vocht door de bloem is opgenomen. De saus een paar minuten zachtjes laten doorkoken en dan op smaak af maken met ongeveer 3 eetlepels azijn of ongeveer een halve eetlepel mos terd. (Deze laatste eerst met iets saus aanroeren, en niet laten mee koken.) By een aardig truitje of een keurige blouse hoort een dito rokje. Mo delletjes als hier afge beeld zyn daarom zo practïsch, omdat ze zo wel een sportief als ge kleed cachet hebben naar gelang de stof, die men ervoor gebruikt. Ze hebben beiden van voren en van achteren een platte plooi en zak ken, die met een naar onderen breder wordend platje zijn afgewerkt. Desgewenst kunt U in de plooien een naad la ten vallen. U begint met de fi guurnaden dicht te stik ken en in de voorbaan de voeringzakken te zetten en ze met een pat van dubbele stof af te wer ken. In de voorbaan leggen we de plooi links 2 cm vanaf de midden- voorlyn. Voor de sluiting maakt een split aan de binnenkant. In de achterbaan wordt de plooi naar rechts gelegd met de buitenvouw in het midden van- de baan. Zijnaden sluiten en de rok even ingehouden tussen de dubbele stof van de taille- band zetten, die middenvoor de knoopsluiting krijgt. Bij het ene model is de band van voren geknipt, by het andere is hy over de gehele lengte 3 4 cm breed. By het laatste wordt ook de plooi van boven met knopen gesloten. Naar verkiezing kunt U de plooien gedeeltelijk afstikken. ELLA BEZEMER.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 7