Parijse automo bielexpositie trekt
100.000 bezoekers per dag
C
r
J
/BOEK
VROUWEN RONDOM TÏTO
JEANNE D'ARC NIET OP DE
BRANDSTAPEL GESTORVEN
BIJ „BLOEDENDE" POPULIEREN
IN EEN DUINWEITJE
WOENSDAG 15 OCTOBER 1952
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
EEN DURE SPEELGOEDWINKEL.
Slechts weinig nieuwigheden
(Van onze correspondent)
PARIJS, October. Zo'n internationale automobieltentoonstelling is
eigenlijk net een reusachtige speelgoedwinkel voor volwassenen. Je loopt
er, net als een kind, verlekkerd rond tussen al die mooie nieuwe, fonkelen
de, glinsterende en spiegelende auto's, die je verblinden door hun felle
kleuren, hun elegante lijnen, hun mogelijke snelheden en him technische
wonderen. Maar je weet, net als het kind in de winkel met al die prachtige
poppen, dat je de meeste van die kostbaarheden wel mag bekyken maar
niet kan kopen.
De Salon d'Automobile die dezer
dagen in het Grand Palais te Parijs
is geopend, trekt nu dagelijks meer
dan honderdduizend bezoekers. Al de
autofabricerende landen sturen er
hun laatste modellen heen met het
gevolg, dat de auto-enthousiasten uit
heel Europa en zelfs uit Amerika
naar Parijs komen om te zien, hoe
die nieuwe wagens er uit zien. Vóór
de opening van de Salon doen in Pa
rijs altijd de wildste geruchten de
ronde. De tentoonstellende fabrikan
ten omhullen hun inzendingen meest
al tot het laatste moment met een
waas van geheimzinnigheid. Pas op
de dag van de opening blijkt dan.
door JAN BRUSSE.
of Citroen nog altijd met zgn nu
meer dan vijftien jaar oude model
komt en of het nieuwe type van Re
nault al gereed is.
Welnu, men had in de bladen al
foto's gezien van de nieuwe zescy-
linder, honderdvijftig kilometer snel
le, uiterst zuinige Citroen; op de Sa
lon verwonderde men zich echter, dat
men het weer aangedurfd heeft het
oude model te exposeren, met als
enige „nieuwigheid" een grote koffer
achterop.
Peugeot, die een 100.000 wagens
per jaar fabriceert, komt met een
lichtelijk gewijzigde 203. De snelheid
van deze zuinige 7 pk. is opgevoerd
tot 125 km. per uur en men heeft
de achterruit vergroot. Simea toont
onder andere een bijzonder fraaie
open Aronde en een zeer elegante
tweepersoons sportwagen. Dyna Pan-
hard blijft zijn fantastisch goede mo
tor die beschouwd wordt als het
beste, wat men op het gebied van de
kleine cylinders na de oorlog ge
maakt heeft in een afschuwelijke,
ouderwetse carosserie stoppen.
Wat de luxueuze (en onbetaalbare)
wagens betreft, blijft Italië zich toe
leggen op elegance en snelheid. De
Lancia's, Alfa Romeo's en Ferrari's
zijn, artistiek gesproken, ontegen
zeggelijk de mooiste wagens, die er
momenteel gemaakt woi*den. In
Schiphol was in 1951 niet het
drukste vliegveld
Het drukste vliegveld van Neder
land was in 1951 Ypenburg waar
67.019 vliegtuigbewegingen werden
geteld, aldus de statistiek van de Ne
derlandse luchthavens, welke thans
voor de derde maal is samengesteld.
Op de tweede plaats kwam Schiphol
met een totaal van 66.502. Wat het
commercieel verkeer betreft komt
Schiphol natuurlijk bovenaan met
27.840 vliegtuigbewegingen.
In 1951 kwamen op Schiphol
234.240 reizigers aan en er vertrok
ken 240.707 reizigers.
Frankrijk zijn de carosserieën van
Delahaye en Talbot nog luxueuzer,
terwijl de snelheden van deze wa
gens, die minstens 25.000 gulden kos
ten, ook dicht bij de 200 km. komen
te liggen. De eigenschappen van de
dure Engelse wagens, Rolls Royce,
(er staat een RR voor 7.000.000
francs geprijsd) Bentley en Daimler
zijn in de eerste plaats degelijkheid,
comfort en ongekende afwerking.
Verder wordt in Frankrijk vooral ook
de kleine en fantastisch snelle Ja-
guard gewaardeerd.
DUITSE WAGENS.
De belangrijke Duitse inzending
trekt bijzonder veel belangstelling.
Er kwamen o.a. duizenden Duitsers
speciaal naar Parijs om de nieuwste
modellen van hun land te kunnen
zien. De enorme witte Mercedes met
zijn zes drie-liter cylinders en zijn 115
pk motor, wordt tot de beste wagens
gerekend, die er momenteel gemaakt
worden. Ook de snelle en fraaie Por
sche heeft hier veel „admirateurs".
Daar staat tegenover, dat men de
Volkswagen over het algemeen niet
erg waardeert. Waarschijnlijk door
zijn weinig gracieuze vorm.
TE DUUR.
Amerikaanse wagens worden in
Frankrijk hoe langer hoe meer een
onbetaalbare luxe. Wanneer de ben
zine bijna 70 cent een liter kost, kan
men zich geen Packard, die 20 liter
op de 100 km. gebruikt en 35.000 gul
den kost, meer veroorloven. Boven
dien moedigt de Franse staat de in
voer van Amerikaanse wagens zeker
niet aan. Wie voor de aanschafprijs
en het vele benzinegebruik niet te
rugschrikt, huivert toch wel een
beetje, wanneer hij weet, dat de fis
cus hem onmiddellijk flink in zijn
kraag zal grijpen, wanneer hij de
eigenaar van een Amerikaan wordt.
Over het algemeen kan men zeg
gen, dat er op deze salon geen revu-
lutionnaire nieuwigheden te zien zijn.
Er is wel een Frans prototype met
een straalmotor, maar er kunnen
nog jaren voorbijgaan voor deze ma-
chinze aan de lopende band gemaakt
kan worden. De mees'te fabrikanten
leggen zich voornamelijk toe op de
verfraaiing van het uiterlijk hunner
auto's. Men blijft zoeken naar moto.
ren, die zo weinig mogelijk benzine
gebruiken. Vandaar, dat men in
Europa nog maar aarzelend tot de
automatische versnelling overgaat,
die een hoger benzinegebruik eist.
Wel komt men hoe langer hoe meer
tot luchtkoeling en meer carbura
teurs. Daarbij blijft ieder land zqn
eigen eisen stellen: Wanneer een
Fransman een auto koopt, kijkt hij
het allereerst onder de motorkap.
Het gevolg is dat de Franse fabrie
ken de carosserie en de afwerking
ten koste van de motor verwaarlo
zen.
Wanneer een Nederlander een auto
koopt, dan kijkt hij het eerst
in zijn portefeuille. Vandaar
enfin daar kan iedereen zijn eigen
conclusie uit trekken.
'ITOop 60-jarige leeftijd
liefde op het eerste gezicht.
Het nieuwe kerkgebouw van de Ned. Hervormde Gemeente te Zuidzande,
dat onlangs in gebruik werd genomen. Deze kerk werd gebouwd onder
architectuur van de heer J. H. Groenewegen uit Amsterdam.
Hartklep van plastic.
Uit het ziekenhuis van de George
town universiteit te Washington is 'n
„genezen en gelukkige" vrouw ont
slagen, wier hartklep, die door een
rheumatiscbe hartaandoening ernstig
was beschadigd, is vervangen door een
plastic buisje van 2Va cm.
In het buisje is een balletje met een
doorsnede van 1 cm. aangebracht, dat
door het bloed uit het hart wordt op
gelicht en na iedere hartslag terug
valt en het buisje afsluit, waardoor
het bloed niet kan terugstromen.
Dit zou de eerste maal in de me
dische geschiedenis zijn, dat een hart
klep door een dergelijk plasticventiel
is vervangen.
Ir. F. W. Honig, directeur
van de tuinbouw.
Bg K. B. is ir. F. W. Honig be
noemd tot directeur van de tuinbouw
bij het ministerie van landbouw,
visserij en voedselvoorziening.
De heer Honig werd 1 December
1945 aangesteld als inspecteur van
de landbouw, belast met de behar
tiging van het tuinbouwonderwijs.
In 1951 werd hij waarnemend direc
teur van de tuinbouw.
EEMUVJLLl\ OVER
DICHTERS EN GOD.
Dr H. Sengers O. Carm. heeft zich
wel een uiterst moeilijke taak gesteld
toen hij als onderwerp voor zijn stu
die koos: „Dichters en God", 't Gods
beeld in de nieuwe Nederlandse lyriek I
1880 - 1940 (Uitgeverij Paul Brand
N.V., Bussum). Het is immers schier I
een onmogelykheid enige ordening te
brengen in verband met het ge
stelde onderwerp in de ware stort
vloed, om niet te zeggen warwinkel,
van inrichtingen, figuren en gedich
ten die tussen 1880 en 1940 versche
nen, temeer daar een gedicht zich
slechts zelden ontleden laat: het ont
snapt ergens aan de rede. Bovenal
ook is „God" „nu eenmaal een dich
terlijk woord, dat rijmt op lot, en dat
met zijn vage inhoud dus te pas en te
onpas gebruikt kan worden" zoals
dr Sengers zelf zegt in zgn bespre
king van het werk van P. C. Boutens.
Wanneer we dit boek dan ook niet
in alle opzichten bevredigend kunnen
noemen, rijst onmiddellijk de vraag
of hier ooit een definitieve uitspraak
kan worden gedaan. Het antwoord
moet stellig „neen" luiden. Dr Sen
gers leverde een grondig en volko
men onpartijdig werkstuk dat diep
respect afdwingt. (Zo geeft hg toe
dat „de „Godslyriek" van de Katho
lieke Jongeren na de eerste wereld
oorlog een modeverschijnsel zonder
blijvende waarde bleek te zijn" en
wijst hij het Godsbeeld zoals dat uit
Jan Engelsmans poëzie oprijst van
katholiek standpunt af). Hij ziet als
de drie hoofdfactoren die het Gods
beeld in de hedendaagse dichtkunst
hebben ondermijnd: de invloed van
Multatuli's positivisme; de panthe
ïstische filosofie o.a. van Spinoza, en
het Socialisme. Daartegenover staan
de Joodse, Hervormde en Katholieke
dichters. Alle grote en zelfs minder
belangrijke fig-uren sinds 1880 wor
den uitvoerig onder de loupe geno
men en de schrijver ontziet het niet,
duidelijke conclusies te trekken of
zgn onzekerheid in bepaalde gevallen
te belijden, hetgeen zjjn werk beslist
ten goede komt.. Scherp belicht hij bij
menig dichter, hetzij Protestant of
Katholiek, het pseudo-christelijke
God-beeld. En scherp komt dan ook
uit dat het aantal dichters met Gods
vertrouwen uiterst klein is. H. W.
PARTISANEN: STRIJD EN LIEFDE
Derde huwelijk in alle stilte
Dictators hebben nooit gebrek gehad aan bewonderaarsters. De glorie-
schyn om de slapen van deze geweldenaars beroerde steeds menig vrouwe
lijk gemoed. Ook Tito van Joego-Slavië deelt in dit opzicht het lot van de
dictators.
Op 60-jarige leeftyd heeft h(j nog het hart weten te veroveren van een
28-jarige dame en kort geleden trad hy met haar in het huwelyk.
gevangenschap naar Rusland terug,
waar ze stierf. Haar zoon vocht aan
Russische zijde mee in de tweede
wereldoorlog, verloor een arm en
kon zich pas in 1944 weer in Joego
Slavië vestigen.
In 1939 trouwde Tito voor de
tweede maal, ditmaal met een onder
wijzeres uit Slovenië. Ook zij schonk
hem een zoon en ook bij haar was
geen sprake van een regelmatig ge
zinsleven. Tito werd aanvoerder van
de partisanen, die zo dapper voch
ten tegen de Duitse legers.
Na de vrede had Tito evenmin tijd
voor zijn huisgezin. Hij meende bo
vendien, dat zijn vrouw geen begrip
had voor de idealen, welke hem be
zielden. In 1947 volgde een echt
scheiding.
Kort geleden bracht de Engelse
Hier is het schema van elk dic
tator-leven: bekend laten worden,
dat de dictator alles over heeft voor
de staat en alleen leeft voor het volk
en strikte geheimhouding betrachten
voor wat betreft alle particuliere za
ken.
Over Hitler's particuliere leven
mocht nooit iets bekend worden;
Mussolini's amoureuze perikelen
werden zorgvuldig uit de openbaar
heid gehouden en Stalin poseert nog
steeds als de eenzame 72-jarige, die
nimmer over familiekwesties praat.
Zoals bekend, heet Tito in werke
lijkheid Josip Broz. Hij werd op 25
Mei 1892 geboren als zevende kind
in een arm boerengezin, dat uitein
delijk 15 kinderen telde.
Als soldaat vocht de jeugdige Jo
sip mee in het keizerlijk Oostenrgks-
Hongaarse leger tegen Rusland. Hij
werd krijgsgevangene van de Rus
sen en toen in Rusland de revolutie
uitbrak sloot hy zich aan bij de Ro
de Russische troepen, die tegen de
witte Tsaristische troepen vochten.
EERSTE HUWELIJK
Tito werd gewond en een zeven
tien-jarig Russisch meisje, dat hem
verpleegde, stal z'n hart. Met haar
huwde hij. In 1920 keerde hij naar
Joego Slavië terug en daar werd
zijn eerste zoon geboren. Een nor
maal huwelijksleven heeft deze eer
ste vrouw, Polka Bjelussova, nooit
gehad. Als communistisch agitator
moest Broz telkens vluchten en ten
slotte werd hij in 1929 gearresteerd.
Tito's vrouw keerde tijdens Tito's
Mevrouw Jovanka Broz, derde echt
genote van de Joego,-, avische
dictator Tito.
Nederlandse expositie
in Mexico.
Zeventig Nederlandse industriële
en agrarische ondernemingen zullen
vertegenwoordigd zgn op de Neder
landse tentoonstelling, die on 31 Oc
tober in Mexico-City door de presi
dent van de Verenigde Staten van
Mexico. Lie Miguel Aleman, in tegen
woordigheid van Prins Bernhard zal
worden geopend.
Zoals bekend werd de tentoonstel
lingsruimte in de gebouwen rond het
onlangs tot stand gekomen en bin
nenkort te openen grote auditorium,
door de Mexicaanse regering gratis
ter beschikking gesteld.
De tentoonstelling „r.o is Neder
land" geeft een beeld van vrijwel alle
takken der Nederlandse industrie.
Belangrijk is het Ook, dat eer groot
aantal Nederlandse ondernemers met
hun vertegenwoorjgers naar Mexico
gaat, om persoonlijk aanwezig te zyn
bij de opening.
Loonadministratie leidt
tot moeilijkheden
Papieren overheidsrompslomp
is veel te groot
(Van onze Haagse redacteur)
In de loop van de laatste jaren is
de loonadministratie voor de bedrij
ven zo ingewikkeld geworden dat
daaruit in toenemende mate moeilijk
heden dreigen voort te vloeien. Spe
ciaal geldt dat voor de landbouw.
De Stichting voor de Landbouw
heeft zich daarom tót de ministers
van financiën en van sociale zaken
gewend met het verzoek haar op kor
te termijn een bespreking over dit
vraagstuk toe te staan.
Zij acht enerzijds de vrees gegrond,
dat het aantal fouten in de loonad
ministratie zo groot zal worden, dat
stagnatie bij de uitvoering der socia
le verzekeringswetten en dergelijke
hiervan het onvermijdelijke gevolg
zal zijn.
minister van buitenlandse zaken
Eden, een bezoek aan Joego Slavië
en toen kwamen zowel Joego Slavië
als het buitenland plotseling tot de
ontdekking, dat er een derde me
vrouw Tito was.
De dictator leerde in Januari van
dit ja-ar een 28-jarige dame kennen,
dié als meisje vran 17 had meege
vochten in het 'partisanenleger de
rang van majoor had bereikt en uit
eindelijk werd aangewezen voor een
functie op het secretariaat van het
staatshoofd.
Het werd liefde op het eerste ge
zicht. In alle stilte trouwde de dic
tator, maar het huwelgk bleef ge
heim, totdat men ter gelegenheid
van Eden's bezoek de tyd gekomen
achtte om het derde huwelijk van
het staatshoofd bekend te maken.
FRANKRIJK IS ONTSTELD
Trouwacte uit 1436 ontdekt
Alle Fransen verkeren in de hoogste opgewondenheid, want volgens de
Franse historicus Jean Grimod is Jeanne d' Are niet op 30 Mei 1431 op
de brandstapel te Rouen door de Engelsen ter dood gebracht, doch trouw
de zij in 1436 in Luxemburg. Volgens de historicus zouden de Engelsen
een gemaskerde „heks" verbrand hebben en zou Jeanne d' Are tot 1436
in Engeland verbleven hebben.
De trouwacte, getekend door de de
ken van Metz, bestaat nog steeds en
er zgn bewijzen, dat zy in 1439 een
bezoek aan Orleans heeft gebracht en
van de stad 210 gouden ponden heeft
ontvangen „voor haar diensten aan
de stad tijdens het beleg door de En
gelsen". Een gelijksoortig bezoek
heeft zij ook aan Tours gebracht en
haar bestaan is te volgen tot 1443,
twaalf laar na haar „terechtstelling",
aldus Grimod, die verder nog ver
klaart, dat Jeanne niet als boeren
dochter in de Vogezen geboren is,
doch als onecht kind van de Hertog
van Orleans, broer van Karei de Zes
de. en Isabella van Beieren. In alle
historische documenten, ook na 1431,
wordt zii „Jehanne, Maagd van
Frankrijk genoemd, aldus Jean Gri
mod.
Jeanne d' Are werd in 1920 heilig
verklaard en behoort tot de meest
vereerde heiligen in Frankrijk. Gri-
mods verklaring heeft een ware op
schudding veroorzaakt. Pater Don-
Icoeur S. J., een kenner van de ge
schiedenis van Jeanne d' Are, heeft
Grimods verklaring een „verschrik
kelijk schandaal" genoemd. Lucien
Fabre echter, de schrijver van een
van de bekendste levensbeschrijvin
gen van Jeanne d'Arc, zeide, dat de
stelling van Grimod „aantrekkelijk",
doch niet beslist „bewijsbaar" is.
Op 30 Mei worden elk jaar ware
bergen van bloemen bij haai- stand
beeld in Parijs opgestapeld. Zij is
Frankryks nationale heldin.
Critiek van Einstein op
V.S. paspoortenregelingen.
34 vooraanstaande geleerden, on
der wie dr. Albert Einstein en vier
andere Nobelprijswinnaars, hebben
in de Maandag gepubliceerde uitgave
van „The Bulletin of Atomic Scien
tists" critiek uitgeoefend op de Ame
rikaanse visa- en paspoortregelingen.
Een der schrijvers pleit voor het op
heffen van de bepaling, dat geen visa
worden verleend aan personen die op
welk tijdstip ook lid zijn geweest van
de communistische party of haar
mantelorganisaties.
ONDER ZEELAND'S HOGE HEMEL.
Een interessant kwartiertje
achter Koudekerke
Zwerfmans had ergens gezellig wat zitten babbelen. U weet hoe dat
gaat, ergens een kopje thee, een rokertje en een praatje over bees
ten. Ergens in een houten huisje achter in het duin met heel byzondere
kippen en een zwart schaap met griezelige, maar vertrouwelijke ogen.
De gastvrouw had een hop gezien en nu moest even worden vastgesteld
of de waargenomen vogel inderdaad de zeldzame hop was geweest.
Het „examen" verliep buitenge
woon vlot, vragen behoefden niet
te worden gesteld, de bijzondere ken
merken van het gedrag, de kleur,
de vlucht en nog enkele andere din
gen leverden bewijs te over, dat wer
kelijk een hop was gezien. Zo kon,
hoewel wat laat, de waarneming van
een hop in de omgeving van Koude
kerke met zekerheid worden vastge
steld.
Na het afscheid leidt de weg langs
een weitje, aan één zijde afgesloten
door een houtwal met veel bramen,
vlieren en populierenopslag.
IN DE WEI.
Midden in de wei staat een groepje
populieren van middelmatige hoogte,
daar zou wel eens een enkele duin
paddenstoel kunnen staan. Natuur
lijk staan ze er niet, maar om een der
bomen draait een wesp. Die is wat
door BAREND ZWERFMANS
rood gekleurd en dus van een minder
gewone soort. Hy laat zich natuurlijk
niet vangen, maar doet iets anders,
hij vestigt de aandacht op de stam
men. Daar is heel wat te zien. Want
ondanks hun betrekkelijke jeugd
zyn ze sterk ontschorst, ingeregend
en spechten hebben er talloze gaten
ingehakt om er de larven van scha
delijke insecten uit te peuteren. Ze
hebben zo verwoed gehakt, dat ze ook
hier en daar levend „vlees" raak
ten, waaruit zoet vocht stroomt,
boomsappen. Ook zgn er in de stam
men gaten van de beruchte houtrup
sen, die, naar bekend is, wonden in
de bomen maken, waaruit men bruin
vocht lean zien vloeien langs de stam.
VLINDERS.
Opeens is een der bomen vol kleu
rige vlekken, die weer even snel ver
dwijnen. Vlinders!
Natuurlijk, „bloedende" bomen
trekken steeds allerlei insecten aan,
die er zich gulzig op neer laten, hun
zuigwerktuigen gebruiken, maar ook
kans lopen door jagende wespen te
worden overvallen.
De vlinders vooral strekken met
welbehagen hun lange roltongen in 't
heerlijke vocht. Om zo weinig moge
lijk op te vallen sluiten ze de vleugels
en laten ze over elkaar zakken.
Kijk, daar slaan er weer twee hun
vlerken open. Het zijn atlanta's, ook
wel admiraals of nummervlinders ge
heten, de vlinders met het „jaartal"
1881 op de achtervleugels (18 op de
rechtervleugel en het spiegelbeeld er
van op de linker). Overigens bijna
geheel zwart.
Nu ze daar zo met opengeslagen
vleugels zitten, komt men onder de
indruk van de kleurenpracht, fluweel-
zwart, rood met een tintje oranje er
in gemengd een stroom van witte
vlekken er over en hier en daar een
vleugje blauw.
Pats... gaan ze weer dicht deze
bloemen der zon. Wat dichterbij be
keken komen de mooie, gevlekte
voelsprieten uit en zien we de punt
van de roltong het vochtige gat in
het hout betasten. Weer gaan de
vleugels van een vlinder open en nu
zien we pas goed hoe dit gaat. Er
is een concurrent in de buurt. Niet
meer of minder dan een grote brom
vlieg, die ook zgn beurt wil hebben
en met schokjes naar de zoete tafel
schuift.
Kijk, en als hy vlakby het doel is.
klapt de vlinder zgn vleugels uit
Wip... schuift de vlieg opzy om langs
een omweggetje nog eens te probe
ren. Maar hetzelfde spelletje herhaalt
zich.
Een eigenaardige functie van de
felle kleuren op de vlindervlerken
de schoonheid, die óns aanlokt, wordt
gebruikt om mededingers en eventu
eel vyanden op een afstand te hou
den.
Afwisselend open en dicht, felle
kleur en een schaduw, waarbg het
wisseling sehgnt schrik te brengen
onder insecten van een andere soort.
Zwerfmans weet bij ervaring, dat
zelfs wespen, waar mensen bang voor
zijn, door zulk een manoeuvre wor
den afgeschrikt.
Jammer genoeg is er weinig va
riatie in het beschikbare studiema
teriaal: enkel atlanta's en grote
bromvliegen. Dezelfde reactie's zijn
echter ook opgemerkt bg de kleine
vo3 en de gehakkelde aurelia, een
dagvlindertje met vleugels, die er op
lgken of ze sterk zijn gehavend in
een gevecht met een veel sterker
vgand. Maar de „uitgevreten" vleu
gelranden blgken bg het dichtslaan
der vleugels precies op elkaar te
passen. Sporadisch ziet men dit vlin
dertje ook in Zeeland; Zwerfmans
vindt het steeds een gebeurtenis er
een te zien.
Op de bloemen in de buurt dansen
nog andere vlindertjes en veel hom
mels, dicht onder het stuifmeel. Als
men ze kent en een beetje uitkgkt,
kan men de meeste zonder gevaar
met de vingers van de bloemen
lichten. Zó ver in het jaar is het
eind van het hommelseizoen geko
men. Dan zgn de angeldragende
werksters uitgeput en afgevlogen,
als ze niet reeds het leven hebben
ingeboet. Er zgn mannetjes geboren,
als bg alle bgensoorten. zonder angel
en deze kan men zonder gevaar aan
vatten.
DE ZEE RUIKEN
Nog even „de zee ruiken". Het
Zoutelandse strand levert weinig op.
Een paar stukjes aangespoeld tong
wier, fraai rode plantjes, geweldig
fraai van bouw onder de microscoop
bezien, een paar zeesterren, en in de
zee, een vluchtige kennismaking met
de netelcellen van een onzer mooiste
kwallen, de kompaskwal. De onaan.
gename prikkeling is gelukkig maar
zéér tgdelgk.
Als de terugtocht wordt aanvaard,
na het bezichtigen van een „Jona's
wonderboom", de bgna twee meter
hoge plant (opgegroeid uit een der
vele in het voorjaar op het strand
aangespoelde Ricinusbonen) met bla
deren van één meter breedte, op die
terugtocht, dansen de witjes nog vol
moed over de bloeiende luzernevel-
den. Maar niet lang meer. De kilte,
volgend op het kalm verscheiden van
de zon, zal ze straks doen verstyven.
Ze zullen hun witte vlerken samen
klappen en aan de donkere blauw
paarse bloemtrossen hangen alsof ze
er bg behoren. Als men daaraan, in-
plaats van wit, felgeel of oranje zag
hangen, zyn de luzernevlinders van
uit Engeland komen aanwaaien. De
ze vlinders kon men vanaf onze oude
„Koninginnedag", die maar niet uit
het geheugen wil, in Nederland ver
wachten. Melding van de datum,
waarop men ze voor 't eerst heeft
gezien kunnen meehelpen tot een be
ter begrip van de wonderlgke
dezer vlinders.
bgbehorend voorwerp zoek is; die af-geen enkele.
„trek"
Ikzelf zag er nog
