Boerengeneraals veroverden een verregend Middelburg BOEK CONGRES VAN BRITSE LABOUR PARTY GEOPEND HET „MAGISCHE POTLOOD" BRACHT GELD OP DINSDAG 30 SEPTEMBER 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 EEN HALVE EEUW GELEDEN Zeeland bood Botha en De la Rey tienduizend gulden aan Het gutste van de regen in Middelburg, die eerste October 1902. De spits van de Lange Jan was in een loodgrijze sluier gevangen, by de goten vorm den zich uitgestrekte plassen, vlaggen kletsten bij elke windstoot als dweilen tegen de glimmend-nalte gevels. Langs de straten stonden de Middelburgers en staarden, terwijl de regen de petten van de werkmensen, de bonnets van de booien, de bolhoeden van de middenstand en de hoge zyden van de no tabelen gelijkelijk bedeelde, zwijgend naar de trieste rijtuigenstoet, die voor bij ratelde. Diezelfde Middelburgers nadden maanden voordien, net als alle an. dere Nederlanders, gezongen „En de Boeren hebben overwonnen", maar dat lied was op hun lippen bestorven, toen de eerst schok in de rumoerige 20e eeuw kwam, toen bekend werd, dat men in Zuid-Afrika had gecapituleerd. Nu staarden zij naar Botha en De la Rey, mannen, wier namen na twee en een half jaar strijd legendarisch waren geworden en die een reis met de bedelstaf door ons land maakten en het was of zij bij het zien van die ver slagen generaals in het verregende Middelburg nu pas ten volle de omvang beseften van de rampspoed, welke over het land van Oom Kruger was ge varen. Woensdag is het vijtig jaar gele den, dat generaal Louis Botha, de held van de Tugela, van de Spitskop en de Tijgerkloof en generaal Jo hannes de la Rey, de man van Ma- gerfonteïn, tijdens hun kruistocht door Europa, waar zij gelden inza melden om de grootste ellende in hun land te lenigen, ook Middelburg met een bezoek vereerden. Het valt ons, na een halve eeuw, waarin twee vre selijke wereldoorlogen vielen, moei lijk ons een indruk te vormen van de geëmotioneerdheid, welke tijdens de Boerenoorlog van de toen toch zo rustige en bezadigde Nederlanders bezit had genomen. Nauwelijks kun nen wij ons de bewogenheid voor stellen, welke de gebeurtenissen in liet verre Zuid-Afrika op oud en jong, op arm en rijk hadden geënt. Toen eenmaal bekend werd dat de generaals ook Middelburg zouden aandoen, werd op initiatief van de Middelburgsche Courant een comité opgericht onder ere-voorzitterschap van burgemeester Schorer. dat zich beijverde in vele delen van Zeeland gelden in te zamelen. De ontvangst, welke de generaals na hun aankomst per trein ten deel viel, was overwejdigend: van vrijwel alle huizen wapperde de driekleur en bij het station was een grote men senmenigte samengestroomd, die Bo tha en De la Rey luide toejuichte. Op dat moment was het nog droog en de verenigingen en coöperaties, waar onder de schietvereniging „Paul Kru ger", konden dan ook trots haar 348 In de buurt van Napels, nabij het meer van Agnano, bevindt zich een grot, die de afmetingen heeft van een klein kamertjet.w. 3 bij lVz meter. De ingang van deze grot wordt door een deur van ruim 3 meter hoogte afge sloten, niet alleen om de toegang tot deze grot aan ieder te beletten, maar vooral ook om te zorgen dat hetgeen zich in deze grot afspeelt niet in on- aangenaame vorm aan passerenden wordt geopenbaard. We zullen alle geheimzinnigheid la ten varen. Deze grot is de sedert de Oudheid bekende Hondsgrot, waarin zich aanhoudend een grote hoeveel heid koolzuwA ontwikkelt, een gas dat 1% maal zo zwaar is als lucht en dat als 'n dichte laag over de grond hangt. Brandende fakkels worden in deze gaslaag uitgedoofd door gebrek aan zuurstof, en ook dieren wier ademha lingsorganen niet boven deze laag uit komen, zijn gedoemd te stikken. Zoals een ieder weet, bevat ook de ons omringende lucht een klein per centage koolzuur, dat voor de planten noodzakelijk is, wijl door het blad groen daaruit suikers en zeimeien worden geproduceerd. Maar in het da gelijks leven merkt de gemiddelde mens verder niets van deze 0,03 pet koolzuur die hij bij elke ademtocht naar binnenkrijgt. Dit zou echter anders worden, wan neer de atmosfeer een stilstaand gas mengsel was. In dat geval zouden de zware gassen zoals koolzuur en zuur stof al gauw naar beneden zakken, waarbij het koolzuur, als het zwaar ste gas, de onderste plaats zou zijn toebedeeld. De lichtere gassen als wa terstof en helium zouden in die gas- zee komen boven te drijven. In het groot, d.w.z. in de hogere lagen van de atmosfeer gebeurt dit reeds, maar in de onderste lagen, waarin zich het le ven op aarde afspeelt, blijven we van dit verschijnsel gelukkig verschoond door de voortdurende horizontale en verticale luchtstromingen, roaardoor tot een hoogte van verscheidene kilo meters een vrijwel homogeen lucht- mengsel bestaat. Ware dit niet het ge val, dan zou de 0.03 pet. koolzuur als 'n verstikkende gaslaag van verschei dene meters boven het aardoppervlak hangen en onze wereld zou de aanblik vertonen van één geweldige Honds grot. Erger u derhalve niet wanneer de deuren klepperen of door zware wind stoten de dakpannen eens verwisseld worden want hoe onaangenaam de ex treme uitingen van deze luchtcircu- laiie ook mogen zijn, de achtergrond hiervan is een zeer zegenrijke. Laten we nu maar weer eens een kijkje in het dierenrijk nemen, want daarin is nog zo veel dat onze belang stelling vraagt. Wat zoudt u bijv. den ken van een spin die de gunsten van z\jn a.s. ega tracht te winnen door haur huioelijlcsgeschenken aan te bie den, gelijk de eerste de beste men selijke charmeur? We zullen hem mor gen aan u voorstellen. H. Pétillon. vaandels en banieren heffen. De Mid delburgsche Courant gaf een karak teristiek in een notedop van beide gasten: „Botha, flink van uiterlijk, met zijn energiek gezicht, lachend met zijn gulle, snaakse lach: De la Rey, een slankte toch stoere fi guur, type van de Zuid-Afrikaanse aartsvader, met zijn grote, grijzende baard en de intelligente ogen in het door de zon gebrand gezicht." Toch had de reporter zich een andere voorstellingvan het tweetal gemaakt: „Die twee eenvoudige mannen, zijn dat nu de bekwame legeraanvoerders, wier naam in één adem genoemd is met die van de grootste veldheren en die het trotse Albion slag op slag toebrachten?" DE SCHUTTERIJ. De Schutterij was onder leiding van Jan Morks present en speelde bij het station op de melodie van Psalm 68 .Gegroet, gegroet, gij hel denstoet, Üw hoge moed in 't Hol lands bloed, Ons hart met jubel vul de" en later op de Markt, waar weer een mensenmassa wachtte. ,,Uit onze en onzer kindren harten, 'stijgt voor Uw volk 't gebed omhoog. Want on zer was Uw strijd en smarte. Wij groeten U met wenend oog!." In het stadhuis verwelkomde bur gemeester Schorer de hoge gasten. Voordat hy antwoordde, verontschul digde Botha zich voor zijn moeilijk spreken: „Ik heb een slechte borst", vertelde hij. Het hoogtepunt van de dag was de bijeenkomst in de Nieuwe Kerk, waar de voorzitter van het comité van ontvangst, dominé L, Wagenaar, een gloedvolle, naar de gewoonte van die tijd wel wat gezwollen, maar ongetwijfeld toch reefy uit het hart opwellende rede hield.„Ik zou Uwe handen willen grypen en drukken lang en mijn hoofd leggen te gen Uw schouder en met U wenen in sprakeloos meevoelen met Uw diepe smart", aldus de predikant, die zelfs zo ver ging, de beide generaals te vergelijken met „de helden uit Homerus' epos." Hoeveel natuurlijker en bedaarder klonk daarna het ant woord van Botha, die op sobere, maar aangrijpende wijze vertelde over het leed, dat in zijn land werd ge leden. Een donderend applaus vulde het grote kerkgebouw, toen de viee-voor- zitter van het Chr. Nationaal Boe- rencomité, N. M. de Ligt, Botha en De la Rey tienduizend gulden als gift van Zeeland aanbood. Wel een bewijs, dat de Zeeuwen het beslist, niet by woorden wilden laten! Na een rijtoer door de in regen sluiers verhulde stad werd de gene raals in de Concert- en Gehoorzaal een ere-concert door de Instrumenta le en „Tot Oefening en Uitspanning" aangeobden, waarna in het Grand Hotel Verseput gedineerd werd. RUMOERIG DÜFILÉ. Tot besluit van de dag werd de burgery in dé gelegenheid gesteld in het Schuttershof langs Botha en De le Rey te défileren. Dit défilé had echter niet zo'n ordelijk verloop, als de organisatoren het gaarne hadden gezien. De politie had handen vol werk om de mensen aan het verstand te brengen, dat de begroeting moest bestaan uit een komen en een gaan. Sommige lieden presteerden het zelfs tweemaal hun compliment te komen afsteken. Tot de weinigen, die wél vrij rap de zaal verlieten,behoorde een juffrouw, wier japon het in het gedrang begaf. Zeer koelbloedig stapte zij uit haar rok, nam dit kle dingstuk onder de arm en ging verder als ieder anderDat generaal Bo tha na afloop van dit uiterst ver moeiend défilé bestormd werd door jongedames, die hem om een hand tekening bedelden, toont wel aan, dat bakvisjes altijd dezelfde blijven, al richt haar adoratie zich tegenwoor dig niet meer op generaals, doch op filmhelden. De volgende morgen vroeg zetten Botha en De la Rey hun tocht voort. De Middelburgsche Courant had ook dit vertrek per trein in haar uitvoe rig verslag opgenomen en schreef: ,,IIet sein Klonk en het stoompaard zette zich in beweging De generaals bleven met de hoed in de hand voor het portierraam, groetend voor het laatst de hen geestdriftig toejuichen de Middelburgers." Het innig mede leven met de in nood verkerenden, het meevoelen van de tragiek der overwonnnenen, zal hen vermoedelijk even goed hebben gedaan als de voor die tijd vorstelijke gift van tiendui zend harde guldens „Schotels" van een andere planeet? Volgens de Washingtonse corres pondent van de „New York Post", Robert Allen, heeft de Amerikaanse luchtmacht een „sensationeel" rap port opgesteld, waarin de mening wordt uitgesproken, dat enkele van de mysterieuze vliegende voorwerpen, welke zijn gesignaleerd, van een an dere planeet afkomstig zijn. Het rapport is opgesteld door een groot aantal beroemde geleerden en gebaseerd op 1800 waarnemingen van „vliegende schotels". Misschien zullen enkele passages gepubliceerd worden, maar niet het volledige rap port daar het wellicht alarm zou wekken bij de bevolking, aldus de Amerikaanse luchtmachtautoriteiten. Volgens het rapport zijn ook bo ven Rusland „vliegende schotels" waargenomen en de Russen maken zich er ernstige zorgen over. De Sov jets koesteren de verdenking met een geheim Amerikaans wapen te doen te hebben. GEEN SENSATIE TE VERWACHTEN Attlee en Bevan broederlijk naast elkander In een rustige sfeer is Maandag te Morecambe in Lancashire het jaar lijkse congres van de Britse Labourparty begonnen. Bij de opening zaten Clement Attlee en de leider van de oppositie-voerende linkervleugel, Bevan, broederlyk naast elkander temidden van 1200 afgevaardigden. De Labour party telt zes millioen leden. Het congres duurt de gehele week. De voor zitter van het congres, Harry Earnshaw, zeide in zyn openingswoord, dat economische omstandigheden wellicht binnenkort Engeland kunnen dwin gen een lagere levensstandaard te aanvaarden. „De dag zal komen, dat wij ons voedsel en onze grondstoffen niet in het buitenland zullen kunnen verkrij gen, omdat wij er niet voor kunnen betalen"; aldus Earnshaw, die voor spelde. dat Labour niet lang in de op positie zal blijven. De conferentie begon met het in dienen van een vijfjarenplan, waarin wordt aangedrongen op meer natio nalisatie. Indien de gedelegeerden dit plan goedkeuren het heeft de gro te steun van de belangrijkste vak bonden zullen de socialisten het tot een punt maken, waarop zy bij al gemene verkiezingen de regering van Churchill kunnen uitdagen. Het plan dringt aan op het verhogen van het aandeel in het nationale inkomen voor hoofd- en handarbeiders en op een snelle vermindering van de be staande ongelijkheid in welstand. ONDER DE MACHT VAN HYPNOSE „Ministers" van „nieuwe wereldstaat" verdwenen De Oostenrijkse politie zoekt naar twee Tsjectioslowaakse vluchtelingen die, in gele toga's, als hoofden van een nieuwe „wereldstaat" bijeen komsten van „burgers" presidieerden in de dorpsherberg van Leonding, een gemeente in Opper-Oostenrijk. Zij zijn aan de vooravond van een tegen hen te voeren proces verdwenen. Robert Kreissl, „premier" en Carol Jencza, „vice-premier", maakten tij- dens de kabinetszittingen gebruik van hypnose en een .magisch pot lood", dat op een bord in latyn „or ders" opschi-eef, welke van een on zichtbare „leider'! werden ontvangen. Deze orders werden ingeschreven in het „wetboek van Nuretana". Tot de uitrusting van beide mannen behoor den verder een doos, die naar hun zeggen de as van Gandhi bevatte, en een „bijbel van de staat Nuretana". Beide mannen schreven burgers in Amerikaans vlooteskader blijft in de Middellandse Zee OM IN GEVAL VAN NOOD TE KUNNEN OPTREDEN. Eenheden van de Amerikaanse zesde vloot zyn op de rede van Tan- ger aangekomen. De schepen hebben dc eigenomen aan vlootoefeningen in de Middellandse Zee. Jp een persconferentie aan boord van de zware kruiser „Salem" heeft de bevelhebber van het eskader, vi- ce-admiraal Cassady, verklaard, dat „De Verenigde Staten in de Middel landse Zee blijvend een eskader ge reed houden om ingeval van nood onmiddellyk te kunnen optreden". Cassidy zei, dat het eskader vier maanden In de Middelandse Zee zal blyven, waarna het zal worden afge lost door een ander. en verstrekten groene passen, waar op zij in Duits en Latyn machtiging gaven tot het gebruik van „diploma tieke bagage". De burgers brachten, waarschijnlijk onder hypnose, al hun spaargeld en een vast gedeelte van hun inkomsten als „belasting" naar de herberg. Kreissl had reeds een grote som geld ontvangen, toen op een avond twee burgers zeiden, dat zij hun geld terug wilden hebben en geen Staats burger meer wilden zyn. Zij werden de volgende avond bij verstek be recht; het „magische potlood" ver oordeelde hen tot foltering en de doodstraf. Een jong meisje waar schuwde een der terdoodveroordeel- den en deze waarschuwde onmiddel lijk de politie. Rita Hayworth en Ali Khan hebben zich verzoend Een echtscheiding tussen de film ster Rita Hayworth en prins Ali Khan, is voorlopig van de baan. Rita vei-telde de pers, die was toe gelaten tot de luxueuze villa van Ali Khan in Parijs, dat zij het echtschei dingsproces te Reno zal laten rusten. Zij maakte dit aanhangig nadat zy in 1951 haar echtgenoot had verlaten toen hij naar India op de tijgerjacht ging. En Ali zeide: „Wat mij betreft is er geen sprake van scheiding" De algemene verwachting is, dat het partycongres van deze week geen sensationele ontwikkelingen te zien zal ge ven. Op de eerste dag nam de vergadering met algemene stemmen een door Be van verdedigde resolutie aan, waarin dé aandacht van de Labourpartij op de werkloosheid in Engeland wordt gevestigd. RESOLUTIE VERWORPEN. Tevoren was het heftig toegegaan over een resolutie, inhoudende richt lijnen voor een campagne tegen de conservatieve regering. Hierin werd o.m. voorgesteld, dat de Labourpartij de vakbeweging zal steunen, indien deze gedwongen zou worden in de in dustrieën actie te voeren ter verde diging van de levensstandaard. Dé lei der van de transportarbeidersbond, Deakin, verzette zich heftig tegen een motie van deze strekking. „Wij gelo ven in de parlementaire democratie", zo zeide hij. „Indien gij de toekomst van deze partij wilt vernietigen en de terugkeer van Labour als regerings partij vertragen, aanvaardt dan deze resolutie. De besturen van de vakver enigingen zullen nooit aan acties van deze aard deelnemen". De resolutie werd hierop verworpen. Dr. Kersten, Himmier's masseur Houding van Nederlandse gezant in Stockholm afgekeurd Een paragraaf van haar verslag heeft de parlementaire enquêtecom missie gewijd aan de befaamde mas seur van Himmler, de Finse Medizi- nalrat E. A. F. Kersten, die reeds in 1950 een Nederlandse koninklijke on derscheiding ontving. De commissie acht het gezien haar opdracht, niet nodig haar onderzoek te richten op het beantwoorden van de vraag, of de heer Kersten inder daad al datgene voor Nederland heeft gedaan, waarvan hij in zijn boek „Klerk en beul" melding heeft ge maakt. De commissie heeft het echter wel van belang geacht om na te gaan, in hoeverre er destijds voor de Neder landse regering te Londen c.q. voor de Nederlandse gezant te Stockholm, aanleiding heeft bestaan om met de heer Kersten contact op te nemen, teneinde te trachten door diens be middeling hulp te verlenen aan Nc= derlandse gevangenen in Duitse kam pen en gevangenissen. Onder meer uit schriftelijke verkla ringen is het de commissie gebleken, dat de heer Kersten gedurende de winter van 1944 op 1945, in samen werking met de Zweedse autoriteiten, gepoogd heeft bij Himmler te berei ken, dat gevangenen uit Duitse con centratiekampen en gevangenissen werden bevrijd en dat deze pogingen meer dan eens met succes zijn be kroond. De commissie keurt het af, dat de Nederlandse gezant in Stockholm, mr. W. C. Graaf van Rechteren Lim- purg, die van de werkzaamheid van de heer Kersten af wist, geen vol doende contact met hem heeft ge zocht. John Cobb tijdens recordpoging verongelukt Motorboot zonk na explosie Bij zijn tweede poging om met zyn door een reactiemotor aangedreven motorboot „Crusader" het absolute snelheidsrecord te water te verbete ren, is de Engelsman John Cobb Maandagmorgen op het meer van Loch Ness dodelyk verongelukt. Op een gegeven ogenblik sprang met een luide knal zyn motor uit elkaar, waar-na de boot onmiddellijk zonk, Cobb kon niettemin zwaar ge wond door één van de zich op het meer bevindende motorboten worden gered, waarna hy onmiddellyk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis werd overgebracht. Op weg naar het zie kenhuis is dc Engelsman echter aan zijn verwondingen overleden. De toeschouwers op de oever van het meer, onder wie zich Cobb's echtgenote bevond, zagen de „Cru sader" in volle vaart over het water scheren toen plotseling de boot on der water verdween. Cobb bracht op 16 September 1947 het absolute wereldsnelheidsrecord op 634.400 km. per uur over de ge meten mijl met vliegende start (tijd 9.132 sec.), met een Napier-Railton op de zoutvlakte van Bonneville. Begin September van dit jaar wilde Cobb beginnen met zijn pogingen om ook het absolute wereldsnelheidsre cord te water te breken. Nadat slecht weer zijn plannen in de war had gestuurd, stapte hy vorige week, eveneens op het meer van Loch Ness, voor de 'Serste maal in zijn „Cru sader". Met een uursnelheid van 278,410 km. bleef hij echter bedui dend onder het record dat met 288 km op naam van de Amerikaan Stanley Sayres staat. Voor hij zich Maandag tegen het middaguur aan boord begaf voor zijn tweede poging zei hij tegen zyn vrienden: „Ik geloof dat de omstan digheden vandaag bijzonder goed zijn". Het was de laatste maal, dat zij hem in levende lyve zagen. Later werd nog gemeld, dat Cobb, even voordat hij verongelukte inder daad het record had verbeterd. Hij had het gebracht op 330,900 km. per uur. Het nieuwe record kon echter niet worden erkend, omdat de mijl niet voor de tweede maal in tegen overgestelde richting werd afgelegd. De hoogste snelheid, die Cobb bij zijn laatste vaart bereikte, bedroeg 384 km. per uur. Doodde arts zijn jonge vrouw met vergif De 36-jarige arts J. F. A. M. O. uit Berkel bij Rotterdam wordt er van verdacht zijn 28-jarige echtgenote A, C. O. door middel van vergif om het leven te hebben gebracht. Zaterdag j.l. werd sectie op het stoffelijk over schot verricht, waarbij aan het licht kwam dat de jonge vrouw om het le ven was gekomen door cyaankali vergiftiging. Haar man, die is inge sloten, ontkent hardnekkig alle schuld. Volgens hem is zyn vrouw gestorven door een tumor in de her senen. De moeder van de dokters vrouw verzocht nog een tweede dok ter te raadplegen, maar O. stelde de overkomst van een collega niet op prijs. Volgens de familie zou de verhou ding tussen de echtelieden slecht ge weest zijn. In de woning van O. werd een hoeveelheid cyaankali aangetrof fen. Arrestant sprong uit rijdende hein Vluchteling in beide benen geraakt De 18-jarige B. S. uit Rotterdam is Zaterdagmorgen even na het verla ten van het Maasstation in Rotter dam uit de trein gesprongen, toen hy door twee politiemannen naar Leeu warden werd vervoerd. Er ontstond een ware klopjacht op het terrein van het Rotterdamse waterleidingbe drijf, waarbij de achtervolgers van hun vuurwapens gebruik maakten. Twee kogels raakten de vluchteling in beide benen. Hij werd naar een der Rotterdamse ziekenhuizen overge bracht. Toen de trein reed vroeg de man verlof om naar het toilet te gaan. hetgeen werd toegestaan. Een poli tieman posteerde zich voor de deur van het toilet. Achter de deur zat de gevangene echter niet stil. Hij wist een raampje te openen en zich naar buiten te wringen. Toen hij eenmaal zover was, dat hij, wanneer de trein vaart ver minderde. op de berm van de spoordijk kon springen, trok hij aan de noodrem. Lang voordat de trein tot stilstand was gekomen, liet de arrestant zich vallen. Terstond nam hy de benen. S. vluchtte naar het waterleiding bedrijf en dook onder in de daar lig gende buizen. De politiemannen zochten het terrein zorgvuldig af en begaven zich met zaklantaarns in ie dere buis. Plotseling zag men S. hard weglopen. „Sta of ik schiet", brulde de poli tie hem na en toen deze waarschu wing geen gevolg had, werd er inder daad geschoten, met het gevolg, dat de man bloedend ineenzakte. Tragische vergissing van V.N.-piloten In de Westelijke sector van het Koreaanse front was het Maandag rustig, nadat Zondag Griekse infan teristen hier hun stellingen tegen aanvallen van een Chinees bataljon hadden weten te behouden, niette genstaande het feit, dat zij per onge luk door vliegtuigen van de Verenig de Naties werden gebombardeerd. De verliezen van de Grieken tengevolge van dit bombardement werden door het V. N.-opperbevel „uiterst licht" genoemd en de verliezen der verbon den troepen bij de gehele actie om de „grote Nori-heuvel" zouden „niet erg zwaar" zijn, terwyl de tegenstander naar schatting 45 man aan doden en 135 gewonden zou hebben verloren. Tweeduizend Chinezen ondernamen hevige aanvallen tegen de geallieerde linie van het centrale front en ver overden een kleine heuvel. Het Wereldgebeuren. Nahas of Naguib? Het ziet er thans wel naar uit. dat de strijd tussen generaal Naguib en de hem getrouwe regering in Egypte tegen de Wafd en naar lei der Moestafa Nahas, die met zoveel andere Egyptische grootheden zyn Pasja-titel" reeds heelt verloren, zich thans in bijzonder scherpe mate zal gaan toespitsen. En dat valt elgen- lyk niet te verwonderen, want de hui dige machthebbers, die er in de eer ste plaat» naar schijnen te streven orde en rust in het land te herstel len, een einde te maken aan alle cor ruptie en bevoordeling van een be paalde klasse en een basis te vinden voor 'n redelijk accoord met het Wes ten, kunnen er moeilijk veel voor ge voelen zich. in de armen te laten drij ven van een al te gevaarlijk nationa lisme. En waarschijnlijk vinden dc bezwaren tegen Nahas als leider der Wafd voornamelijk hun oorzaak in de omstandigheid, dat deze bij brede lagen van het Egyptische volk toch zeer populaire leider, in het verleden meermalen hartstochten en sentimen ten tot leven heeft geroepen zonder in staat te zyn ze in kritieke mo menten voldoende te beteugelen. De relletjes van Januari van dit jaar in Cairo, die de directe aanleiding wer den tót de val van het kabinet van Nahas. zijn er een zeer duidelijk voorbeeld van geweest. Koning Faroek, die Nahas weg zond, is inmiddels zelf ook de laan uit gestuurd en het zag er na de ..machtovername" door gene raal Naguib die eigenlijk alleen maar de uitvoerder van de besluiten van een groepje van zeven hoge offi cieren is aanvankelijk wel naar uit, dat voor de Wafd en haar leider weer goede dagen gingen aanbreken. Maar de legerleiding besliste anders en eiste, dat ook Nahas min of meer weggezuiverd zou worden. De be zem moest er immers radicaal door, dat heeft ook het ontslag aan een aantal hoge diplomaten vorige week wel bewezen, en dan kon er voor de huidige machthebbers blijkbaar geen sprake van zijn, dat Nahas opnieuw als leider van de Wafd werd aan vaard. En nu de Wafd toch besloten heeft zich volledig achter Nahas te stellen, is het duidelijk, dat Egypte aan de vooravond van een binnen landse politieke strijd staat, waar van de gevolgen op dit ogenblik nog niet zyn te overzien. Nahas is reeds leider .van de Wafd van ongeveer 1930 af. Zyn voor ganger Zaghoel Pasja wordt als de eigenlijke stichter van de partij beschouwd en onder diens leiding is het Egyptisch nationalisme in de twintiger jaren reeds tot zeer ge vaarlijke uitbarstingen gekomen. De moord op de Engelse legeropperbe- velhebbpr in Egypte, tevens gouver neur-generaal van de Soedan, Sir Lee Stack, in 1924, welke aanleiding- werd tot het uittreden van Zaghoel uit de regering zal bij de ouderen onder onze lezers nog wel in de her innering liggen als een bewijs, dat de strijd tegen de Britten toen niet minder fel werd gestreden dan thèns! Dat zich sindsdien ook een pe riode van betrekkelijke samenwer king heeft voorgedaan, ligt meer in de vrees voor fascisme tijdens de Abessijnse oorlog dan aan een wer kelijke geest van eensgezindheid. Al leen onder de druk van een Italiaan se dreiging in N.O. Afrika kon dan ook in 1936 het Brits-Egyptische ac coord tot stand komen. Een nieuw accoord. dat in 1949 door premier Sidky Pasja was bereikt, stuitte ech ter a'lweer op zoveel door de Wafd sterk aangemoedigd verzet, dat er ten slotte niets van terecht kwam. Edus voor de keuze: Nahas of Na guib Voor de rust in dit deel van de wereld, voor de voltooiing van een belangryke schakel in het Westerse defensiesysteem en voor de toekomst van Egypte zelf, ware het wellicht te hopen, dat Naguib de touwtjes een beetje strak zal kunnen houden. Maar gezien het gemak, waarmede Nahas en de andere Wafd-leiders het instrument der nationale hartstochten weten te bespelen, is het zeer de vraag of hem dit zal ge lukken. Nahasgeen Pasja meer, maar toch nog machtig. EEN VAN: MARTIEN BEVERSLUIS. Met „Echo der Liefde" (Winants, Heerlen) stappen we weer regelrecht terug in de tijd van de Rederijkerij. „Refereinen" heten deze zestienrege- lige gedichten dan ook eerlijk. Drie eindigen er telkens achtereenvolgens op dezelfde slotregel, en die zestien eindregels vormen, als we de acht en veertig verzen gelezen hebben, tot slot net Rozet-Refrein, waarvan men en dat is nu niet zo'n groot wonder gezien een dergelijke opzet op zyn gunstigst kan zeggen dat het feen volkómen onzin is. Met poëzie eeft dit alles niet te maken en de echo van deze liefde klinkt dan oc't zeer gemaakt en hol. H. VS

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 5