Probleem voor duizend jaar werd in een week opgelost BOEK DIT JAAR NOG PROEFTOCHTEN VAN ONDERZEEBOOTJAGERS K0UDEKERKES BEVOLKING HELPT EEN KERK OPKNAPPEN DONDERDAG 18 SEPTEMBER 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 WONDERBAARLIJKE RESULTATEN Is er een overeenkomst tussen reken wonders en de moderne rekenmachines? Onlangs werd in New York een bijzonder ingewikkeld rekenkundig pro bleem met behulp van de modernste rekenmachines binnen een week op gelost. Zonder deze apparaten was men er waarschijnlijk niet uitgekomen, want er zou ongeveer duizend jaar voor nodig geweest zijn om dezelfde be cijferingen met potlood en papier te maken. Tenminstewanneer „gewo ne" mensen het hadden geprobeerd. Wellicht had een rekenkundig genie het ook geklaard, want terzelfder tijd trad er in New York een twintigja rig meisje uit India op, Shakuntala Devi genaamd, die in een handomdraai de meest verbazingwekkende opgaven uit het hoofd oploste. Zonder één vergissing te maken en zonder de minste aarzeling wist zy vierde-, vijfde en zesdemachtswortels uit getallen te trekken van meer dan tien cijfers. Haar prestaties waren ongetwijfeld even opmerkelijk als die van de ge- perfectionneerde rekenmachines Toch is er een merkwaardig ver schil tussen beide fenonemen. De ma chine immers is door mensen ge maakt, waarbij deskundigen nauw keurig kunnen vaststellen, hoe alles in zijn werk gaat. Hoe zich echter het rekenkundig proces afspeelt in het hoofdje van Shakuntala Devi blijft een groot vraagteken. Het is be kend. dat prestaties van dergelijke wondermensen voor een deel op een bijzonder ontwikkeld geheugen be rusten. maar zo vraagt men zich aft is deze eigenschap een speciale be gaafdheid of een algemeen verstan delijke eigenschap Er rijzen ook an dere vragen! Zijn deze reken-geniale trekken afhankelijk van de intelligen tie? Kan men de resultaten verbete ren door veel te oefenen? Is het een eigenschap, die een mensenleven lang blijft of treedt ze slechts gedurende de een bepaald aantal jaren op. WONDERMENSEN. Onlangs is in Amerika een boek verschenen, waarin deze problemen nader onder de loupe worden geno men. De schrijver. Fred Barlow, heeft daarbij vele gegevens verzameld over een groot aantal rekenkundige won dermensen, die in de loop der histo rie bekendheid hebben verworven en over hen vertelt hij soms zeer opmer kelijke verhalen. BIDDER. Daar is bijvoorbeeld het geval van George Parker Bidder, geboren in 1805 in Devonshire. Reeds op vier-ja- rige leeftijd was hij in staat om inge wikkelde berekeningen te maken, zon der dat hij bijzonder onderwijs ont ving. Een broer leerde hem tot tien tellen en daarna tot honderd. Zoals het echter meestal in dergelijke ge vallen gaat: Bidder werd geëxploi- 340. Wanneer de weersgesteldheid dit toelaat, moeten we eens de moeite ne men naar de onbewolkte blauwe lucht te kijken.. Niet om met angst te con stateren dat er weer dreigende wolken op komst zijn, maar vooral om een verschijnsel waar te nemen dat in de regel aan onze aandacht ontsnapt. Wanneer ons gevraagd wordt hoe hoog het hemelgewelf zich boven ons verheft, wachten we gewoonlijk niet lang met ons antwoord: oneindig hoog. Ja, dat wéten we door de kennis die ons sinds de vroegste kinderjaren is bijgebracht, maar ZIEN we de blauwe koepel ook inderdaad als oneindig hoog? Het tegendeel is waar; we zien hem zelfs on betrekkelijk korte af stand, een afstand die door verschil lende mensen ook verschillend wordt geschat. Een dergelijke schatting is mogelijk door de proefpersoon de vraag voor te leggen hoeveel maal de afstand tot de horizon naar zijn me ning groter is, dan de hoogte die hij boven zijn hoofd waarneemt. En om dat de afstand tot de horizon bekend is, kan uit het verkregen antwoord worden geconcludeerd hoe hoog de hemelkoepel wordt gezien. In staande houding blijkt die hoogte voor vele mensen te liggen tussen 1 en 3 km. Maar nu het grapvige: het hemel gewelf lijkt hoger of lager, naarmate we verschillende standen innemen. Wanneer u fier rechtop staat lijkt, de blauwe koevel zich als een diep bord over de aarde te welven. De hemelkoe pel is dan sterk afgeplat. Gaat u even wel op de rug liggen, dan krijgt hij de vorm van een theekopje; recht boven u schijnt hij hoger en de afstand tot de gezichtseinder is aanzienlijk inge kort. En voelt U zich jeugdig genoeg om met de kinderen gymnastiekoefe ningen aan boomtakken te verrichten, laat U dan de gelegenheid om het uit spansel werkelijk eens als een halve bol te zien, niet ontgaan. U kunt deze vreugde beleven door met uw knieën aan een rekstok te gaan hangen en met het hoofd naar beneden bungelend, de lucht te beschouwen. Door al dergelijke verschillende hou dingen kunnen wij het hemelgewelf, zoals dat zich aan ons vertoont, van vorm en grootte doen veranderen, waarbij opgemerkt moet worden dat er verschillende omstandigheden zijn waardoor de afplatting bevorderd of teniet gedaan kan worden. Een wol kendek iverkt bijv. de afplatting in sterke mate in de hand, terwijl hoge radiomasten of fabrieksschoorstenen 'n schijnbare uitstulping naar boven ver oorzaken. Het is natuurlijk niet uitgesloten dat U zó sterk overtuigd bent van de oneindige hoogte boven uw hoofd, dat U bij een proefneming de afplatting niet wilt zien. Mogen we dan morgen een klein proefje nemen, waardoor U ongewild in de val loopt en waaruit blijkt dat die afplatting zich als een werkelijkheid aan ons openbaart? II. Pétillon. teerd. Zijn vader trok met hem rond om demonstraties te geven, waardoor hij niet xn de gelegenheid was om naar school te gaan. Pas toen hij tien jaar oud was, leerde hij een beetje schrijven. Enkele van -zijn rekenkun dige prestaties zijn nu nog bekend. Zo gaf hij als elfjarige jongen binnen de minuut antwoord op de vraag „Hoeveel is 468.592.413.563 gedeeld door 9.076" Toen hem gevraagd werd „Welk getal tot de derde macht, ver minderd met 19 en vermenigvuldigd met zijn derde macht, is gelijk aan de derde macht van zes?", klonk onmid dellijk: „Drie!" Wat Bidder in zijn jeugd aan scho ling tekortkwam, haalde hg op late re leeftijd in en hij werd ingenieur. Op 73-jarige leeftijd stierf hij, doch bleef tot aan zijn dood beschikken over zijn buitengewone rekenkundige gaven. Zelfs kort voordat hij stierf, loste hij voor een vriend nog een moeilijk probleem op. Deze vriend vroeg hem namelijk hoeveel lichtgol ven het oog in één seconde bereikten, wanneer de snelheid van het licht ge steld werd op 190.000 mijlen per se conde en de golflengte van de rode stralen op 36.918 trillingen op één inch. Bidder zei: „Dat behoef je niet uit te rekenen, want het aantal tril lingen is 444.433.651.200.000!" DASE. Johann Martin Zacharias Dase, die in 1824 in Hamburg werd geboren en slechts 37 jaar oud werd, was even eens een wondermens op het gebied van rekenen. Hij had slechts 54 second den nodig om uit het hoofd 79.532.853 te vermenigvuldigen met 93.758.479. Zijn „talent" verschilde echter op merkelijk van dat van Bidder, want hij begreep allerminst de principes van zijn berekeningen. In dit opzicht leek Dase op een automatische reken machine, die alleen maar werkt wan neer bepaalde handles gebruikt wor den. Zijn geestelijke capaciteiten wa ren dan ook vrij beperkt. TIJDELIJK, In 1840 werd aan de Parijse Acade mie van Wetenschappen de veertien- jai'ige zoon voorgesteld van een ar me Franse houthakker, die eveneens een rekenwonder zou zijn. Een com missie van experts testte hem op al- lerlei manieren en was enthousiast over zijn gaven en over de rekenkun dige methoden, die hij toepaste. Toen hij echter ouder werd, scheen het als of zijn talent het begaf, want hg deed niet meer van zich spreken en stierf onbekend op 35-jarige leeftijd. Thomas Henry Safford uit Ver mont was eveneens een rekenkundig genie. Op tienjarige leeftijd bereken de hij getg-kalenders, waai-bij hij een nieuwe methode ontdekte om de tij den van de opkomende en ondergaan de maan vast te stellen. Bovendien was hij in staat om uiterst moeilyke vermenigvuldigingen uit te voeren, doch ook bij hem bleek, dat deze be kwaamheden slechts van tgdelijke aard waren. Zes jaar later was hg een „gewoon" mens geworden Twee jaar geleden stierf op 83-jari- fe leeftijd de Italiaan Jacques Inaudi, ie de wereld menigmaal verbaasde door zijn reken-talent. Hij nam het eens op tegen drie rekenmachines waarmee drie, afzonderlijke vraag stukken moesten worden opgelost. Voordat de machines met hun om vangrijke arbeid klaar waren, had hij de antwoorden al neergeschreven! Inaudi had een onvoldoende opleiding genoten en was over het algemeen niet zeer intelligent. Een van de opzienbarendste ver schijningen op het „rekenkundig po dium" was Srinavase Ramanujan uit India, die in 1920 op 37-jarige leeftijd overleed. Hij werd in 1912 „ontdekt" en verbaasde iedereen door de gewel dige rekenkundige mogelijkheden, die er in hem scholen. Ook hij had echter weinig besef van hetgeen hij al rekenend tot stand bracht. De bestudering van deze rekemyon. ders met hun opmerkelijke bekwaam heden is vanzelfsprekend noodzake lijk, wanneer men een verklaring tracht te vinden van hun prestaties. Het is echter duidelijk, dat men de oplossing niet uitsluitend langs pshy- chologïsche weg kan vinden, maar dat hierbij ook de hulp nodig is van ingenieurs. Zy immers reconstrueren in de moderne rekenmachines het menselijke brein. Bovendien moeten er schakels aan te wijzen zijn lussen de machine, die een moeilijk vraag stuk in enige minuten oplost en een menselijk verstand, dat tot dezelfde prestatie in staat blijkt. Tjjdcns de «nesse bloemen- en licktweek zijn vele gebouwen in het licht der schijnwerpers gezet. Deze foto toont de Grote en de R.K. kerk, zoals men die thans van het Parkeerterrein aan de Westwal ziet. Reacties op de Troonrede in Indonesië. Men betreurt passage over kwestie Nieuw-Guinea. De troonrede, en in hej bijzonder hetgeen gezegd wordt over de betrek kingen tussen Nederland 'en Indone sië. heeft in regerings- en politieke kringen in Indonesië zeer de aandacht getrokken In deze kringen acht men wat de Koningin gezegd, heeft over het Uniestatuut en West-Nieuw Gui nea minder bevredigend. De passage over Nieuw-Guinea legde men zo uit, dat Nederland niet bereid is de status van dit gebied bij de komen de onderhandelingen te bespreken, iets wat zeer betreurd wordt. Be doelde kringen toonden zich derhal ve zeer pessimistisch aangaande de mogelijke resultaten van deze bespre kingen, doch zij hoopten, dat een weg geopend zal wórden „voor een vernieuwing en verbetering van de betrekkingen tussen Indonesië en Nederland". Van de zijde van het bestuur van de Partai Nasional Indonesia werd verklaard dat de opheffing van het Uniestatuut en de kwestie Nieuw- Guinea niet zijn te scheiden. Kef auver gaat Stevenson steunen Senator Kefaüver, verslagen candi- daat voor de democratische nominatie voor het Amerikaanse presidentschap, heeft Dinsdag het democratische na tionale comité medegedeeld, dat hij een krachtige campagne wil beginnen voor de verkiezing van gouverneur Stevenson, de democratische presi- dentscandidaat. BEGROTING 1953 VAN MARINE. Sterkte militaire personeel der zeemacht 22.800 man In de memorie van toelichting op de begroting 1953 van het departement van Marine deelt de minister mede, dat het aanbouwprogramma als gevolg van industriële moeilijkheden enige vertraging ondervond. Verwacht mag echter worden, dat de proeftochten der beide kruisers en van de eerste on derzeebootjagers in de loop van dit jaar zullen plaats hebben. De voorberei ding van de bouw van 32 kust-mynenvegers en 5 patrouillevaartuigen is met voortvarendheid ter hand genomen. Het wordt redelijk geacht, zo wordt vegder in de memorie van toe lichting gezegd, dat een eventuele bijdrage van de Nederlandse Antillen in de defensiekosten van dat gebieds deel boven het 1,5 milliard plafond zal komen. Bij de opbouw van de vloot wordt nog immer een zeer gewaardeerde steun ontvangen van de V.S., waarbij ditmaal in het bijzonder mag worden gewaagd van hier te lande aan te bouwen kust-mijnenvegers en pa trouillevaartuigen voor de maritieme haven-verdediging. Dagblad voor kort geding tegen bioscooptheater Een ongunstige filmrecensie is aan leiding geweest tot een conflict tus sen het Haarlems Dagblad en de di rectie van het te Haarlem gevestig de Frans Hals bioscooptheater. In iedere voorstelling werd een lan taarnplaatje geprojecteerd met als tekst: „Voor ondeskundige en onjuis te filmvoorlichting: Haarlems Dag blad". Aan de voorgevel van de bios coop verscheen een plakkaat, waarop in soortgelijke trant over het bewuste dagblad werd gesproken. De directie van het blad heeft een kort geding tegen de bioscoopdirectie aanhangig gemaakt. Dit is Dinsdag middag ter rechtbank behandeld. De uitspraak volgt vandaag. Inmiddels is het projecteren van het lantaarnplaatje gestaakt en is de aan de gevel aangeplakte medede ling verwijderd. De maritieme defensie van de Over zeese Gebiedsdelen heeft de volle aandacht. De regering is voornemens', zodra personeel van de Koninklijke Land macht in voldoende mate in Surina me beschikbaar is, de mariniers van daar terug te trekken. Ook dit jaar worden weer gelden aangevraagd ter stimulering van wo ningbouw ten behoeve van marine personeel in marine centra. vliegtuigeneskader Voor wat de marineluchtvaartdienst betreft kan worden medegedeeld, dat, in verband met verschillende voor zieningen en de noodzaak, vooral technisch, proeftocht-personeel voor de gereedkomende schepen by de af bouw te plaatsen, Hr. Ms. „Karei Doorman" thans uit de vaart is ge nomen. De met deze bodem in de af gelopen periode bereikte resultaten kunnen zonder meer bevredigend worden genoemd. Om de geoefendheid van de bij dit vliegkampschip beho rende vliegtuigeskaders op peil te houden, ligt het in de bedoeling deze gedurende de periode, dat de „Karei Doorman" uit de vaart zal zijn we derom te detacheren bij de Britse marine. Voor de financiering van de in '53 verschijnende betalingstermijnen voor de aanbouw van de vloot wordt een bedrag van 93 millioen nodig ge acht. Tenslotte deelt de minister mede, dat dat gemiddelde sterkte van het militaire personeel der zeemacht voor 1953 is gesteld op 22.800 man. „IEDERE MAN De bakker hakt, de slager zaagt, de dominé sleept met banken „DAT BOVENSTUK VAN DIE LADDER", zegt de heer W. F. Roost*, voorzitter van de kerkvoogdij te Koudekerke, ,,dat bovenstuk van die lad der kun je wel naar beneden gooien, dat onderste stuk gebruik je maar oni die boog boven dat raam af te kappen-". Grinnikend voldoet de jonge man, die dik onder het kalkstofzit, aan het verzoek. Een brede zwaai, en met een doffe plof valt het ladder-fragment op de houten vloer. Temidden van stukken hout, verdwaalde werktuigen, kussens en zo voort. Temidden van een groep zwoegende mensen. Een tafreeltje van een of ander bouw werk in Koudekerke? Het schijnt zo. In werkelijkheid kan men een der gelijk schouwspel elke avond bijwonen in Koudekerkes dorpskerk, die van zyn waardigheid op het ogenblik alleen nog de mooi gesneden kansel heeft overgehouden en daar ligt dan nog eendikke doek overheen, om beschadi- gingen te voorkomen. want, in de dorpskerk van Koude kerke wórdt op het ogenblik hard gewerkt om allesaf te breken. En toch sprak burgemeester J. P. Dregmans daar zijn voldoening over uit. Wat in Koudekerke op het ogen blik namelijk gebeurt is uniek in de geschiedenis van het oude plaatsje. De kerk, waar de Koudekerkena- ren al jaren iedere Zondag heentrek ken, moest nodig gerestaureerd wor den en het werk is dan ook aanbe steed. Hierbij werd echter bepaald, dat het sloopwerk van gemeentewege zou worden verricht. En ziet, één op roep van de kansel was voldoende om bijna, het gehele mannelijke volks deel eendrachtig onder de wapenen te brengen Vreedzame wapenen overi- §ens, want het zyn -hamers, zagen, eifels en breekijzers, waarmee men na volbrachte dagtaak opgewekt naar het °ude Godshuis trekt, om er zijn aandeel te leveren in het wegbreken van lambriseringen, in het op lengte zagen van banken en vooral, in het afhakken van de met kalk bezette muren. IEDERE MAN De leus, waaronder dit hakken ge beurt luidt: „Iedere man, hakt er zijn meter van." Een mooie leus voor een mooie, zij het dan ook wat zon derlinge situatie. Want zonderling doet het de oningewijde zeker aan wanneer hij in en om de kerk eens rondkijkt. Een grote hoop hout van allerlei vorm ligt in het plantsoen op gestapeld en het lijkt er rommelig. Maar in de kerk heerst op het ogen blik een onbeschrijfelijk^ wanorde. Reeds in het portaal klinkt een aanzwellend gehamer en geklop. Gro te stukken kalk vliegen er rond en dichte stofwolken omhullen de gale rij waar met ijver en toewijding op de muren wordt ingehakt door een tim merman, een schoenmaker of een melkboer. Ooit de bakker is aan het hakken. De slager zaagt, de schilder sleept samen met een H.B.S.-er een enorme ladder voort. In een.andere hoek van hef gebouw ti-ekt een ren tenier spijkers uit de planken, ter wijl een dienaar van Tante Pos zijn ambtsgewaad verwisselde met een overall om met grote moed op de uitte vlakken aan te vallen. Is het wonder, dat zelfs dominé van Dijl meehelpt om banken naar buiten te slepen en om wat orde te brengen in Monument voor Koopvaardij zal spot en wrevel opwekken Schrijven Van Vereniging van Koopvaardijkapiteins Het bestuur van de Vereniging van Nederlandse koopvaardijkapiteins 1943 heeft in een schrijven aan het be stuur van de stichting Nationaal Mo nument voor de Koopvaardij zijn ont steltenis uitgesproken over de in de couranten gepubliceerde afbeelding van het bekroonde ontwerp van het nationaal monument voor de koop vaardij. Het zou in zeemanskringen zeer be- treurd worden, aldus genoemd be stuur, wanneer een dergelijk abstract gedenkteken in de haven van Rotter dam zou worden opgericht. Het be stuur is van meninf dat dr getoonde moed en plichtsbetrae1-'mg en de of fers door de zeeman, tijdens de laat ste wereldoorlog voor het vaderland, gebracht, op meer reële wijze tot uit drukking dienen te komen, dan in dit ontwerp is geschied. Dit monument zal, naar het bestuur vreest, wrevel en spot opwekken bij de zeeman en bij hen, die hem na staan, en daardoor aan zijn doel al lerminst beantwoorden. Het bestuur vertrouwt dat de stich ting bij het bepalen van haar keuze met de gemaakte opmerkingen reke ning zal willen houden. Het ligt in het voornemen van HM. de Koningin op 7 October a.s. Tuinstad- Slotermeer, de grote uitbreiding van Am sterdam naar het Westen, officieel te openen. de chaos waaruit straks de nieuwe kerk zal ontstaan? Trouwens ook de boeren uit de omtrek helpen zoveel mogelijk en onder de amateur-slopers treft men zelfs een verzekeringsagent aan, die voor één keer alle gedachten aan risico's enz. op zij heeftgezet om „zijn meter ervan te hakken". „Ik ben over mijn „werkvolk best te spreken", zegt „baas" Roose, „als het zo doorgaat, is alles nog deze week in kannen en kruiken en kan volgende week met de restauratie worden begonnen". Even verstomt dan het geraas in de kerk en de stof wolken trekken wat op, want er is wat te halen. De postkantoorhouder, de heer Kleinepier deelt sigaretten uit en daar is ieder als de kippen bij. Rokend en zingend wordt dan het werk weef hervat met een ijver die beroepsmensen jaloers zou maken. MODERNE INRICHTING Straks zal Koudekerke een modern kerkgebouw rijk zijn Door het uit breken van de „bochten" heeft men 70 zitplaatsen gewonnen. De gemeen te zal dan naar de preek luisteren, gezeten op moderne banken. Het or- fel dat een grondige revisie heeft on- ergaan, zal beter klinken dan ooit en crème-kleurige muren zullen de kerk een lichter aanzien geven boven de lambrizering. glanzend van het vernis. Het geheel zal een blijvend bewijs zijn van wat eendracht ook in een kleine gemeente vermag. Gevallen Airbomes te Oosterbeek herdacht Bloemenhulde van schooljeugd ontroerde Engelse gasten Gisteren, de 17de September, heb ben zich duizenden naar het Air- bornekerkhof te Oosterbeek begeven om in een plechtige herdenkingsdienst de gevallen airbornes te herdenken. De belangstelling was groter dan in andere jaren, terwijl het weer ook zeer medewerkte. De dienst werd geleid door rev. Phillips. Het Koninklijk Huis werd vertegenwoordigd door de vice-admi- raal titulair N. A. Rost van Tonnin- gen, adjudant-generaal en chef van het militaire huis van H.M. de Ko ningin. Voorts was aanwezig Sir Ne- vile Butler, ambassadeur van Groot Brittannië te Den Haag en de leider van de „pelgrimage", major-general Urquhart, die na de inleiding een ge deelte uit de Bijbel las. n.l. de brief van Paulus aan de Hebreen. 11 1 16. Nadat rev. Pearson en "ds Berg- kotte voor waren gegaan in gebed, zong men gezamenlijk het gezang „Abide with me", dat wij kennen als fezang 282. In zyn preek zei rev. hillips, dat men aan de gevallenen niet moet denken in overdreven ter men. Hij wist zeker, dat hij in hun geest sprak, wanneer men ze her dacht als gewone mensen die een bij zondere taak kregen en die zich daar van op een wel zeer bijzondere wijze hebben gekweten door hun moedig en ridderlijk gedrag. Oosterbeekse schoolkinderen be trokken wederom de wacht bij de graven en daarna legden zij een wel sprekende bloemenhulde neer, die in het bijzonder de Engelsen sterk ont roerde. Na „The Last Post" werd de plechtigheid besloten met het ten ge hore brengen van het Engelse, Pool se en Nederlandse volkslied. Trekkiagsuitslagen Staats loterij weer in dagbladpers In een toelichting op de begroting 1953 van het departement van Fi nanciën deelt de minister mede, dat het in het voornemen ligt de uitsla gen van de trekkingen der Staats loterij, evenals zulks in het verleden het geval was. weer in de dagbladpers te publiceren. Voor deze publicatie, alsmede voor advertentiekosten, be trekking hebbende op de aankondi ging der loterijen, wordt op de begro ting een bedrag aangevraagd. Het Wereldgebeuren. Uit nood geboren Toen kort geleden de vroegere Ortskommandant van Hilversum zijn oude „standplaats" nog eens j kwam bekyken. met vrouw en kjn- deren, waren er bladen, die zich daar hevig onthutst over toonden, j Leven we zo snel, da^ dat al weer mogelijk is? riepen zy uit. Inderdaad wij leven snel. Als i Goering en Hitier nog leefden, zou- i den zij vermoedelyk al weer men- i sen van betekenis zijn. De Weste- lijke mogendheden hebben immers j al weer aan Moskou gevraagd, of het geen tijd wordt om wat vrien delijker te gaan doen tegen de ze ven in Neurenberg veroordeelde gro te oorlogsmisdadigers, die in Berlijn- Spandau hun straf uit zitten! En Alfred Krupp, de kanonnenkoning zit immers al weer hoog te paard! „Wat zijn uw plannen?" vroegen journalisten aan Alfred Krupp, toen hij in 1945 als oorlogsmisdadiger gearresteerd werd. De brave Alfred hoefde niet lang na te denken: „De vernielde fabrieken weer opbouwen en weer produceren", zei hij. Geallieerde bommenwerpers heb ben in de oorlog meer dan 60 van de Kruppfabrieken in Essen vernietigd. Daarna werd Es sen „ontmanteld" door de overwin naars. Rusland pikte 130.000 ton Kruppmachines in. Engeland gaf de voorkeur aan 150.000 ton schroot. Krupp zelf kreeg 12 jaar gevange nisstraf, maai' hij gedroeg zich net jes en na zes jaar lieten de gealli eerden hem weer vrij. En nu is het dan zover, dat de Westelijke mogendheden met de West Duitse regering een accoord hebben gesloten, volgens hetwelk Krupp weer mag produceren voor vre desdoeleinden. Lang voor de oorlog, toen Duits land ook geen wapens mocht ma ken, stal een arbeider uit de voor vredesdoeleinden producerende Kruppfabrieken, omdat hij toch in de kinderwagenafdeling werkte, alle onderdelen om zijn vrouw, die zo juist moeder was geworden, met zo'n kinderwagen te ven-assen Dagen lang zat bij te' zwoegen. Toen nam hg gedesillusioneerd de onderdelen maar weer mee terug naar de fabriek. Hoe ik het ook probeer, het wordt nooit een kinderwagen, maar telkens een zware mitrailleur! zei hij tegen zgn vrouw. Opdat men wete, wat vredespro- ductie bij Krupp betekent En thans meldt Reuter, dat binnen korte tijd ook de Duitse vlieg tuigbouwers weer aan de slag kunnen gaan. Zes Duitse vliegtuigbouwers heb ben een vereniging gesticht, de Bond van de Duitse vliegtuig-industrie. Die vereniging zal de weg effenen voor de herleving van de Duitse luchtvaart. Er zgn bekende namen in bijeengebracht: Heinkel, Junkess, Siebel, Arado, Dornier en Messer- schmidt. Aan werk zal er geen gebrek zijn. Verscheidene buitenlandse firma's hopen orderste kunnen plaatsen bij de Duitsers. Men kan in Duitsland zeer goed geschoolde arbeiders krij- fen voor aanzienlijk minder geld dan ijvoorbeeld in de Verenigde Staten. Het is de bedoeling dat de her leefde industrie eerst buitenlandse vliegtuigtypen in licensie zou gaan bouwen. Veel later pas zou men kunnen overgaan tot het bouwen van eigen ontwerpen. Er zg'n plannen om althans een paar van de bestaande vliegtuigfa brieken samen te voegen tot één concern. Dat verlaagt de kosten, vooral van het zeer kostbare weten schappelijke onderzoek, dat vooraf moet gaan aan het bouwen van ei gen typen. Om de industrie weer op gang te helpen is een kapitaalsinvestering nodig van 60 millioen mark. Dertig duizend mensen zouden in de her leefde industrie werk kunnen vinden. Ziezo, dat weten we dan weer. Middelburg en Rotterdam, Bel grado en Warschau, Londen en Coventry een streep er door. Het gaat tegen Rusland en men kan de Duitsers gebruiken. Is zo juist niet onthuld, dat de Duitsers de straalmotoren hadden uitgevonden lang vóór de geallieer den? Zij hadden daarmee de oorlog kunnen winnen, maar meneer Goe ring beschouwde de plannen als kol der. Je kunt nooit weten, misschien vinden de Duitsers wel weer eens een geweldig- luchtwapen uit. En het gaat immers tegen Wel leven wij snel! Duitse partij wil weder instelling van doodstraf De „Duitse partij", de rechtervleu gel van dr Adenauers regeringscoali tie, heeft in het parlement een motie ingediend tot wederinstelling van de doodstraf in West-Duitsland. EBAi VAN: CARMIGGELT Werkelijke humor is een van de verkwikkendste, maar tevens zeld zaamste zaken in het leven. Humo ristische schrijvers van kwaliteit zijn dan ook met een lantarentje te zoe ken. Simon Carmiggelt is er een, en zgn grappige verhalen bleven onbe grijpelijk lange tijd op peil. In zijn laatste boek: „Poespas, alle kat,ten- verhalen en nog veel meer" (Arbei derspers, Amsterdam) is de span ning echter iets te slap. Wat al lang dreigde, is hier waarheid geworden: zijn verhaaltjes krijgen een cliché achtig tintje; men gaat proeven, dat de grollen aan de lopende band wer den gefabriceerd, met het gevolg, dat de aardigheid er wat afgaat. We! heeft hij nog kostelijke invallen, we! is zijn fabelachtige woordmagie nog in staat ons telkens een glimlach te ontlokken, maar het boekje achter elkaar verslinden, zoals zijn eerste verzameling, dat gaat niet, vóór 't midden gaapt men al eens Te vee! routine en te weinig idee," daaraan laboreert „Poesnas" helaas 'n beetje. De tekeningen van Bertram njn kostelijk. h. W.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 5