C
C
J
Vreugdevolle uitingen van een
eeuwen oud muziekleven
Het dagelijkse leven van 2000
jaar geleden
UNFAIRE CONCURRENTIE DOOR
DE NEDERLANDSE OPERA
KEURCOLLECTIE OUDE KUNST
EN ANTIEK IN DELFT
ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
BEWAAKT DOOR PILATUS EN RIGI
Festspiele in Luzern: feest met een
zeer eigen karakter
Van ftïle Zwitsers© toeristenplaatsen is en blijft Luzern nog steeds de
meest bezochte stad. Dat zegt de nuchter duidelijke statistiek, welke
aan de muur van de studeerkamer van dr. Ed. Schütz, de directeur van
het Offizielles Verkehrsbiïro, bestudeerd kan worden, dat zegt het zeer
respectabel aantal hotels, grote en kleine, voor dikke en dunne beurzen,
welke men langs de oevers van het Vierwoudstedenmeer kan bewonderen,
of die in d© oude gedeelten binnen de middeleeuwse torens en muren de
vreemdeling wegens hun intimiteit intrigeren
Wat in dit toerisme opvalt, is de sterke differentiatie. Oorzaak of ge-
volg Wie zal het zeggenZeker is het, dat van oudsher Luzern
mogelijkheden heeft geboden voor de meest uiteenlopende verlangens.
Richard Wagner heeft het reeds gezegd, toen hij zich anno 1866 in villa
Trïbschen aan de oever van het meer vestigde;
„Hier bringt mich kein Mensch wieder hinaus". Rainer Maria Rilke
drukte zich poëtischer uit, toen hij verklaarde: „C'est délicieux ici, toute
la maison sent comme une belle fllle qui sort du bain", zulks naar aan
leiding van een hotel, dat hjj in de binnenstad betrokken had. En zelfs
de aartshypschonder, die Arthur Schopenhauer heet, moest toegeven, dat
Luzern zich kan beroemen op een ligging, zo schoon als men zich in
deze wereld slechts denken kan....
Doch het zijn niet allen kunstenaars
en wijsgeren, die deze stad bezoeken.
Begeef u slechts naar de „Löwe", het
populairste monument van Europa,
product van de beroemde Noor Thor-
waldsen. Het lijkt in onze tijd bele
gerd door autobussen, welke uit alle
oorden dezer aarde komende, elkaar
hier rendez-vous geven. De passa-
fiers? Ze zijn aandoenlijk naïef in
un bewondering, en stemmen hen,
die niet meer bezitten, wat slechts
de kinderen volgens een klassiek ge
zegde beloofd is, lichtelijk droevig.
Doch niet lang. Want ook voor hen
is en wordt gezorgd. Ook voor hen
zijn vreugden bereid, welke diepe en
blijvende indrukken vestigen. Vreug
den, worstelend in een eeuwenoud
muziekleven, waaraan de jonge Wil
lem Mengelberg op het einde der
negentiende eeuw nieuwe vorm en
gestalte heeft gegeven. Vreugden, die
een universele betekenis kregen, toen
in Augustus 1938 niemand minder
hevig, onweerstaanbaar. En dan ge
beurt het, dat de dromende concert
bezoeker er heen moet, dat hij stapt
op één van de sierlijke boten, welke
als immense Lohengrin-zwanen over
het meer glijden: trots en zelfgenoeg
zaam. Om na met een bergtrein-
tje de hoogste top bereikt te hebben
tot de ervaring te komen, dat het
leven hier goed en schoon geordend
is: zowel boven, waar de koeien him
welluidende bellen laten klinken, als
beneden, waai' het beste der Euro
pese toonkunst de aandacht vraagt.
Daar is geen tegenstelling: het
vloeit alles ineen
Waarlijk: „Hier bringt mich keln
Mensch wieder hinaus"; Wagner had
gelijk, toen hy dit zeide. Maar ook
hem, zelfs hem dwong het leven ver
der te gaan, weder te vertrekken.
Mogen wij hogere eisen stellen dan
dit eminente mensenkind? En daar-
door A. B. M. BRANS
"V
J
dan de beroemde Arturo Toscanini
de dirigeerstok ophief om in de villa
Tribschen met Wagner's Siefried-Idyl
de Internationale Musik-Festwochen
te openen.
Sindsdien is er veel gebeurd. Lu
zern werd het centrum van alle vrije
kunstenaars, die, alle verlokkelijke
aanbiedingen ten spijt, weigerden te
spelen in Bayreuth, in Salzburg. Doch
toen, na 1945, de wapenen waren
neergelegd, blééf in de schone stad
aan het meer de muziek klinken: Lu
zern had zijn plaats in de Europese
Festival-steden veroverd en wenste
deze te behouden.
En terecht. Want de Festspiele
hadden een eigen karakter gekregen.
Men had er leren werken met kun
stenaars van eigen bodem en wel op
zeer bijzondere wijze. Het orkest? Dit
bestaat slechts by de gratie van het
Festival en wordt telkenjare gekozen
uit de besten van de Zwitserse toon
kunstenaars, waarbij elke jongere een
eerljjke kans krygt. Men ziet er kop
stukken, die op het internationale po
dium een rol van importantie spelen.
Om enkelen te noemen, ook ten on
zent zeer bekend; een Stefi Gever, 'n
Michel Schwalbé, beroemd als prijs
winnaar viool op het internationale
concours te Scheveningen 1948: hjj is
hier eerste concertmeester.
Merkwaardig instrument, dit ge
ïmproviseerde ensemble. Het lijkt een
nieuwe, doch voortreffelijke piano,
welke „ingespeeld" moet worden. Dit
is slechts de besten voorbehouden.
Hun namen: Tosc&nini kneedde deze
muzikanten, Bruno Walter, Rafaël
Kubelik, Wilhelm Furtwangler. In
deze dagen slaat er Herbert von Ka-
rajan de maat en met hem Paul
Sacher en André Cluytens, ten on
zent bekend wegens hun optreden
met het Residéntie-orkest, Ormandi,
Jeerlmg en opvolger van de beroem
de Leopold Stokowski.
Ze geven er programma's, die er
op wyzen, dat men voorzichtig met
net internationale toeristenpubliek
wil omspringen. Werken van geijkte
waardien, zoals Mozart, Beethoven,
Biuckner en moderne muziek, voor-
g Sftoseerd, als Prokofdeff,
wiens vioolconcert voortreffelijk door
Isaac Stern werd gerealiseerd, Ho-
negger, Roussel, wiens „Bachus et
Arianesuite" door André Cluytens
werd gespeeld op een wijze, dat de
bezoekers van 't Kunsthaus reageer
den met een applaus, dermate \uirig,
dat men meende, dat het een der
symphonieen van Beethoven gold...'
Doch ook op andere wijze praalt
Luzern met zijn juwelen. De stad
bekoort niet slechts het oor, doch ook
het oog. Dat gebeurt, wanneer men
wordt uitgenodigd om in de tuinen
van het Schlosz Heidegg, achttiende
eeuwse muziek te komen beluisteren
werken van eigen kweek. Slecht
weer? Geen nood. Men heeft er op
gerekend: de bezoeker wordt onmid
dellijk naar de in de nabijheid gele
gen Pfarrlörche geleid, waar de ba
rok van de klank wedijvert met de
barok van sculptuur en architectuur
waar de hoogste vreugde wordt ge
boren, de harmonie van aardse en he
melse weelden.
OVERDAG RUST.
Zo leeft men in deze weken aan de
oevers van het Vierwoudstedenmeer.
Overdag „rust" men: dit in de meest
wijsgerige zin van het woord. Be
waakt door Pilatus en Rigi, die als
trouwe wachters ter weerszijden van
de stad staan. Ze geven raadselach
tige, niet te doorgronden perspectie
ven aan het leven. Som» lokken ze,
Fragment van Madonna met kind, een terracotta uit de veertiende eeuw,
geëxposeerd op de oude kunst- en antiekbeurs, die van 27 Augustus tot
17 September in het Prinsenhof in Delft gehouden wordt. Op deze beurs,
georganiseerd door de Nederlandse kunsthandelaren en antiquairs, is een
kostbare schat aan schoonheden uit alle eeuwen bijeengebracht.
Lex van Deldens concert voor
harp en orkest
Tijdens het volksconcert, dat het
Concertgebouworkest op 20 Septem
ber a.s. in het Amsterdamse Concert
gebouw onder leiding van Eduard
van Beinum geeft, zal Phia Berghout
als soliste optreden in de première van
hetconcert voor haip en orkest" van
Lex van Delden. Het aantal solocon
certen voor harp is bijzonder beperkt.
Van Delden componeerde zijn concert
voor Phia Berghout, die het ook op
22 September in Utrecht zal spelen,
waar het o.l.v. Paul Hunoerts door
het Utrechts Stedelijk Orkest wordt
uitgevoerd.
Martin Lürsen
overleden
Te Haarlem is plotseling overleden
de heer M. Lürsen. die ruim 30 jaar
als leraar aan de Haarlemse Muziek
school was verbonden. Hij werd ge
boren in Wormerveer en zou op 1
April 60 jaar zijn .geworden. Martin
Lürsen heeft bekendheid verworven
door zy'n in 1947 herdrukte „Grond
slagen der muziektheorie". Vijftien
jaar geleden werd hij benoemd tot
leraar aan het Koninkliik Conserva
torium voor Muziek te 's-Gravenhage
Hij schreef enige composities voor 't
31-toons orgel van prof. Fokker en
werd hiervoor onderscheiden met de
gouden medaille van de Teylerstich-
ting.
De dirigent van het Rotterdams
Philharmonisch Orkest, Eduard Flip-
se, is het komende seizoen uitgeno
digd zowel in Nederland als in het
buitenland gastdirecties te vervullen.
Tijdens Flipse's afwezigheid zullen de
volgende dirigenten ter vervanging
optreden: Jean Fournet, Paul van
Kempen, Willem van Otterloo en
Charles Bruck.
AMSTERDAM CONTRA UTRECHT
Er is een conflict ontstaan over optreden in Arnhem
Er is enige deining ontstaan in de Nederlandse operawereld, waarbij de
jonge Utrechtse Opera en de Nederlandse Opera uit Amsterdam zyn betrok,
ken. Het Utrechts ensemble zal namelijk volgende week een opvoering ge
ven in de Arnhemse stadsschouwburg van „Don Pasquale". Na komt plot
seling de Nederlandse Opera twee dagen voor de opvoering van Utrecht
ook naar Arnhem, waar zy het dan niet in opera-montering ren aan
tal operafragmenten ten gehore zal worden gebracht. Dit is de eerste maal,
dat de Nederlandse Opera een uitvoering In coneertvorm geeft.
Het hoofd van de afdeling kunstza
ken van de gemeente Arnhem, de
heer J. M. Monningh, heeft er zyn be
vreemding over uitgesproken, dat het
Amsterdamse gezelschap nu plotse
ling ook in Arnhem optreedt. Slechts
twee dagen voor de Utrechtse uitvoe
ring, terwyi men zes* jaar lang te
vergeefs heeft getracht de Neder
landse Opera naar Arnhem te krijgen.
In een schrijven aan de directie van
de Nederlandse Opera, zegt de heer
Monningh, dat het Utrechtse initia
tief door dit plotselinge plan van Am
sterdam schade zal ljjden.
Tenslotte constateert hy, dat de
Nederlandse Opera als een lichaam,
dat met een hoge overheidssubsidie
werkt, zelfs de schyn van een unfaire
concnrrentie als in het onderhavige
geval moet vermijden.
INTERNATIONALE VERMAARDHEID
De vierde beurs wacht haar bewonderaars en... kopers.
(Van onze speciale verslaggever),
DELFT, Augustus. Voor het vierde achtereenvolgende jaar her
bergt het oude, pittoreske Prinsenhof in Delft een schat van kunstvoor
werpen en antiqiteiten. Zij zyn er byren gebracht door de Nederlandse
kunsthandelaren, die daarmede een demonstratie geven van het hoge
peil, waarop zich de kunsthandel in Nederland beweegt en tevens aan
de wereld tonen, wat ons land op het gebied van kunst en antiek de
kopers in binnen- en buitenland te bieden heeft.
Ook aan de buitenlanders, want de
„oude kunst en antiekbeurs", die de
zer dagen geopend is en tot 17 Septem
ber a.s. duurt, heeft een internationale
vermaardheid gekregen. Vorige jaren
werd zij door talrijke vreemdelingen
Kijklustigen, particuliere verzame
laars, handelaren en vertegenwoordi
gers van musea bezocht en meren
deels hebben zij uitstekende zaken
kunnen doen.
Trouwens, ook de Nederlandse be
langhebbenden lieten zich niet onbe
tuigd. In 1951 bezochten in drie weken
tijds 20.000 personen de beurs in het
Prinsenhof om er de prachtige verza
melingen te bewonderen. En naar het
zich laat aanzien, zal dit aantal in 1952
stellig weer bereikt, zo niet overschre
den, worden. Er zijn stevige banden
met het buitenland aangeknoopt. De
cijfers getuigen daarvan. De kunsthan
delaren en antiquairs zorgen zelf voor
de deviezen voor hun aankopen, door
dat zij dollars, Belgische en Zwitserse
francs, Zweedse Kronen, escudos en
wat niet al in het land brengen. In
1948 bedroeg het totaal van deze im-
en export f 1.300.000.—, in 1951:
f 5.600.000.—Dit jaar zal waarschijn
lijk dé zes millioen wel overschreden
worden. Deze enorme transito-handel
maakt het mogelijk, dat de kunst- en
antiekhandel in ruime mate ook de
Nederlandse klanten van zijn import
kan laten profiteren.
Wat er in deze handel omgaat toont
de beurs in Delft op een duidelijke
wijze. Er is een zeldzame collectie an
tieke gebruiksvoorwerpen, zowel ais
schilderijen en ornamenten geëxpo
seerd. Van het mooiste, schoonste en
nobelste, dat door de eeuwen heen is
gemaakt, vindt men hier een rijke re
presentatie. Er zijn heel zeldzame en
kostbare stukken bij die alleen in aan
merking komen voor een vermogend
verzamelaar, maar er zijn ook tal van
charmante voorwerpen, die binnen het
bereik liggen van bescheidener beur
zen.
De kerncollectie, die elke toeschou
wer in verrukking zal brengen, bevat
meubels.- bibelots, porselein en aarde
werk, zilver en goud, koper, brons en
tin, tapisserieën en tapijten en sprook
jesachtige weefsels uit de Oriënt, ju
welen en andere kleinodiën en schil
derijen van beroemde meesters.
De waarde van het tentoongestelde
alles is in de grote en kleine zalen
van het Prinsenhof smaakvol opgesteld
bedraagt vijf a zes millioen gulden.
Delft is op zich zelf een plaats om
een bezoek aan te brengen. De oude
kunst en antiekbeurs is een attractie
temeer, die elke liefhebber eigenlijk
niet missen mag.
LETTERKUNDIGE KRONIEK
Maatschappelijke omstandigheden
veranderd, het menselijk hart
bleef gelijk
STELT U ZICH EENS VOOR dat men over ruim 2000 jaar, dus om
streeks 4000, een overzicht zou willen schryven over het dagelijkse leven
van heden, over het leven van ons allen: hoe we ons kleden, wat we eten
en wat dat zoal kost, hoe we denken en voelen, welke krant we lezen,
welke regeringsvorm we persoonlijk wensen, wat we schrijven aan onze
familieleden of aan de overheid. Dat zou niet zo gemakkelijk zijn. Immers,
over 2000 jaar zyn onze papieren, boeken enz. in dit vochtige klimaat
waarschijnlijk allemaal verteerd alleen het allerbelangrijkste zal steeds
worden herdrulct en vrijwel alle thans bestaande huizen zullen zijn af
gebroken of ingestort, ook al komt er nooit meer een oorlog. De oude
archieven, wetboeken, en allerlei andere paperassen zullen voor het me
rendeel vernietigd zyn, en de brief van overgrootvader of van een dier
bare vriend die u nu nog als relikwie bewaart, zal dan al lang door on
verschillige handen zyn weggeworpen en vergaan, mèt alle inodeblaadjes,
tijdschriften, verkiezingspamfletten, ja, wat niet al. Wat bniten de kunst
werken en de inscripties in duurzaam materiaal overblijft, zal fragmen
tarisch zijn, en door toeval bewaard.
Deze zelfde moeilijkheden gelden,
wanneer men thans een beeld wil op
roepen van het dagelijkse leven van
de „gewone man", die in de eeuwen
rondom het begin van de Chr. jaar
telling leefde in de toenmalige be
schaafde wereld rondom de Oostelijke
helft van de Middellandse Zee, tijdens
de laat-Griekse en Romeinse bescha
ving, die veelal met de naam „Helle
nisme" wordt aangeduid en waarin
het Grieks de wereldtaal was. Deze
beschaving had zich ook over Egypte
en Klein-Azië verbreid en het droge
klimaat in die landen heeft er toe
meegewerkt, dat talloze brieven en
documenten, zelfs op zeer verganke-
waard zijn gebleven in de bodem.
In de oudheid schreef men op papy
rus, een uit 'n soort riet vervaardigd,
tamelijk stevig, vezelig schrijfblad,
dat uistekend geconserveerd is in 't
hete Egyptische zand, zodat men
thans over tienduizenden opgegraven
geschrevén documenten beschikt,
vanaf de onbenulligste boodschap-
briefjes en schrijfoefeningen van kin
deren tot hele archieven toe. Verder
werden in die tijd (zoals ook thans
nog) vele inscripties aangebracht in
steen of metaal, of geschilderd op de
muren. Wat het laatste betreft, bie
den de in 79 na Chr. door een uitbar
sting van de Vesuvius vrijwel inééns
lijk materiaal, volkomen gaaf be- bedolven Romeinse steden Pompeiï
en Herculaneum een onuitputtelijke
schat aan gegevens, daar het stadsle
ven aldaar in volle drukte opeens on
der as en lava werd geïmmobiliseerd,
zodat het zich thans bij opgraving
nog steeds onveranderd aan ons ver
toont.
Kortom: in de laatste tientallen
jaren is men door het ontcyferen
van al die vondsten aardig op de
hoogte gekomen van het dagelijkse
leven van de „naamlozen", de gewo
ne kleine luiden uit het zo boeiende
Hellenistische tijdperk, dat ons niet
alleen interesseert als uitbloeisel van
de grote klassieke Griekse bescha
ving, maar tevens als gedeeltelyke
bakermat van het Christelijke geloof,
dat juist in die tyd ontstond.
BESCHAVINGSGESCHIEDENIS
GENOEGZAAM BEKEND.
De beschavingsgeschiedenis uit die
tijd en het leven van de „grote figu
ren", van keizers, koningen, veldhe
ren en staatslieden, zijn genoegzaam
door HANS WARREN
bekend. Dikke boeken zijn daarover
geschreven, ook in onze taal. Maar
tot op heden ontbrak in het Neder-
lands nog een boek dat ons juist de-
gewone „antieke" mensen in dorp en
stad ten tonele voerde, dat ons him
vreugde en smart, hun grote en klei
ne zorgen, hun liefde en beslomme
ringen deed leren kennen. Het boek
van prof. Sizoo: „Herleefd Verleden",
voonzièt in die leemte, en wel op
nauwelijks te overtreffen wijze. Uit
de overstelpende hoeveelheid materi
aal heeft prof. Sizoo (vooral bekend
door zijn voortreffelijke boeken over
de wereld van het Nieuwe Testa
ment) het interessantste gekozen en
steeds de mensen zelf aan het woord
gelaten door hun brieven en docu
menten in hun geheel aan ons voor
f® leggen, met deskundig commen
taar. (Dat naar onze smaak af en
toe wel eens wat te gezapig en hui
selijk wordt, maar dat is dan ook het
enige lichte bezwaar, dat men tegen
dit bijzonder interessante boek in kan
brengen). Wat opvalt, zijn de talloze
overeenkomsten tussen het leven van
toen en nu: de maatschappelijke om
standigheden zijn volkomen veran
derd, maar het menselijke hart met
al zijn roerselen en listen is het zelfde
gebleven: deze mensen zijn onze
broers en zusters, ook al leefden
2000 jaar geleden.
We maken kennis met huwelijks-
en echtscheidingsakten, met te von
deling gelegde wichten en met het
schoolleven vanaf de laagste klas tot
op het gymnasium, met de verhou
ding tussen ouders en kinderen zoals
die in brieven tot uiting komt, met
het gehele familieleven en het maat
schappelijke leven. Als kostelijk
proefje schrijven we hier het briefje
over van een verkoper van gekookte
linzen, die zijn belasting niet kan be
talen, omdat de bewoners van zijn
stad op het ogenblik liever gebak
ken pompoenen eten dan zijn linzen;
„Harentotes de linzenverkoper van
Philadelphia aan Phüiskos, groeten.
Ik geef per maand 35 drachmen om
de belastingen per maand aan te zui
veren, opdat ge mij niet zoudt te
manen hebben. Maar de mensen in
de stad bakken pompoenen. Om die
reden koopt niemand van mij linzen
in deze tijd. Ik vraag u dus en ver
zoek dringend, als u het goed vindt,
dat mij toegestaan wordt, zoals men
ook in Krokodillenstad gedaan heeft,
het aanzuiveren van de belastingen
voor de koning uit te stellen. Immers
direct al in de vroegte zitten de pom
poenverkopers naast de linzen en zij
laten me de linzen niet verkopen. Hèt
ga u weL"
Getuigenissen van naamlozen, van
mensen die geen geschiedenis heb
ben- gemaakt, maar die uit alle lagen
der maatschappy kwamen en die roe
ren door de algemene menselijkheid.
Het boek van prof. Sizoo kan aan
allen die in het leven van de oud
heid rondom het begin van de Chr.
jaartelling belangstellen, warm wor
den aanbevolen. Het werd zeer knap
geïllustreerd door Frans Lammers.
Prof. Dr. A. Sizoo: „Herleefd Ver
leden". Uitgave: J. H. Kok N.V.,
Kampen.
De directeur van de Nederlandse
Opera, de heer Abraham van der
Vies, gaf als zijn commentaar te ken
nen, dat hy absoluut niet op de hoog
te was van de Utrechtse plannen.
Evenmin was hij bekend met de ver
dere landelijke opzet van de Utrecht
se Opera Hier is slechts sprake van
een coïncidentie en absoluut niet van
opzet De directeur van de Nederland
se Opera wees tenslotte op de motie
ven voor het geven van een dergelijk
opera-concert, op de samenwerking
tussen Amsterdam en Utrecht, op zijn
vroegere werkzaamheden in de Dom
stad, waaruit mede naar men kan
zeggen de Utrechtse Opera is ont
staan. Ook kan er geen sprake van
zijn, dat Amsterdam dit concert,
waarvoor alle voorbereidingen allang
zijn getroffen, kan uitstellen.
ADHAESIEBETüIGINGEN
De heer Monningh ontving inmid
dels uit tal van plaatsen in het land
adhaesiebetuigingen met zijn bezwa
ren jegens de houding van de Neder
landse Opera. Hij ontving voorts een
brief van een vooraanstaand Amster
dams ingezetene, lid van de Kunst-
raad, die ook te maken heeft met de
passiespelen in Tegelen. Deze Am
sterdammer was over het voornemen
van de Nederlandse Opera om in
Arnhem op 7 September een concert
te geven, ten zeerste verwonderd. Er
was n-L uit Tegelen een verzoek aan
de Nederlandse Opera gericht om op
7 September ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan van de passiespelen
een operavoorstelling te geven. Men
liet de keus daarvan aan het gezel
schap over en bood een uitkoopsom
van ƒ8000 aan. Zeer laat kwam het
antwoord binnen uit Amsterdam, dat
een weigering bevatte, daar men bij
de Nederlandse Opera van 1 tot 14
September door repetities bezet was
en niet in staat was om elders con
certen te geven. Thans heeft men in
Tegelen de Utrechtse Opera georga
niseerd, die daar ook „Don Pasquale"
zal brengen.
BEZWAREN
De directie van de Nederlandse
Opera heeft daarop verklaard, dat zij
inderdaad 'n voorstel van de stichting
Passiespelen Tegelen om op 7 Sep
tember in het openluchttheater „De
Doolhof" een operavoorstelling te ge
ven tot haar spijt niet kon accepteren.
De Opera bereidt thans een nieuwe
serie voorstellingen van „Fidelio"
voor, onder leiding van Josef Krips.
Tijdens die voorbereiding ontmoet het
geven van een enkel operaconcert
waarin 't ensemble bekende opera
fragmenten ten gehore brengt
geen bezwaar, omdat (laarmede
slechts zeer weinig repetitietijd ge
moeid is. Het uitbrengen van een vol
ledige opera in een groot openlucht
theater echter, zou veel meer voor
bereiding vereisen: wil een dergelijke
uitvoering artistiek verantwoord zijn,
dan kan men haar, naar bij een vori
ge gelegenheid is gebleken, slechts
geven na verscheidene repetities ter
plaatse en na grondige technische
voorbereiding.
Culturele
Cavalcade
OP UITNODIGING van de N.C.R.V.
en de Lutherse Werkgroep voor Kerk
muziek zal de Spandauer Kantorei,
het koor van de Kerkmuziekschool in
Berlijn, onder leiding van Gottfried
Grote in September enkele concerten
in Nederland geven- Uitgevoerd zul
len worden werken o.m. van Schutz,
Bach en Pepping.
BIJ HET OPINIEONDERZOEK, dat
door een aantal Amsterdamse studen
ten werd ingesteld op de tentoonstel
ling „Vals en echt" waren er van de
1827 inzenders slechts zeven, die toon
den een juiste kijlc op de meesterwer
ken te hebben.
HARALD KREUTZBERG, de ver
maarde danser, zal tussen twee grotere
tournée's in Zuid- en Noord-Amerika
in November a.s. in Nederland optre
den. Ook de Hindoe-danseres Hima
Kesarodi zal een serie voorstellingen
in Nederland geven.
FRITS SCHUURMAN, tot voor kort
dirigent van het Stedelijk Orkest van
Johannesburg, heeft een functie aan
vaard als lector aan het muziekcollege
te Kaapstad.
IN DE TELEVISIESTUDIO te Bus-
sum wordt thans een nieuwe camera
gebruikt, waarvan de bediening sterk
vereenvoudigd is. De technische taak
van de cameraman wordt door deze
nieuwe constructie aanzienlijk ver
licht, zodat hij zich beter aan de op-
neemtechniek kan wijden. Gekleurde
lampjes op de camera stellen hem in
staat signalen te geven aan personen
voor de lens.
DE FRANSE FILM Nous sommes
tous des assassins" en de Duitse film
„Herz der Welt" hebben de prijs van
de Zilveren Lauwerkrans" verwor
ven. Deze prijs, die is ingesteld door
de Amerikaan David O. Selznick,
wordt ieder jaar toegekend aan die in
Europa gemaakte filmsdie het meeste
hebben bijgedragen tot het verstevigen
van verbondenheid en het vergroten
van wederzijds begrip tussen de volke
ren van de vrije democratische
wereld".