C C J Vreugdevolle uitingen van een eeuwen oud muziekleven Het dagelijkse leven van 2000 jaar geleden UNFAIRE CONCURRENTIE DOOR DE NEDERLANDSE OPERA KEURCOLLECTIE OUDE KUNST EN ANTIEK IN DELFT ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT BEWAAKT DOOR PILATUS EN RIGI Festspiele in Luzern: feest met een zeer eigen karakter Van ftïle Zwitsers© toeristenplaatsen is en blijft Luzern nog steeds de meest bezochte stad. Dat zegt de nuchter duidelijke statistiek, welke aan de muur van de studeerkamer van dr. Ed. Schütz, de directeur van het Offizielles Verkehrsbiïro, bestudeerd kan worden, dat zegt het zeer respectabel aantal hotels, grote en kleine, voor dikke en dunne beurzen, welke men langs de oevers van het Vierwoudstedenmeer kan bewonderen, of die in d© oude gedeelten binnen de middeleeuwse torens en muren de vreemdeling wegens hun intimiteit intrigeren Wat in dit toerisme opvalt, is de sterke differentiatie. Oorzaak of ge- volg Wie zal het zeggenZeker is het, dat van oudsher Luzern mogelijkheden heeft geboden voor de meest uiteenlopende verlangens. Richard Wagner heeft het reeds gezegd, toen hij zich anno 1866 in villa Trïbschen aan de oever van het meer vestigde; „Hier bringt mich kein Mensch wieder hinaus". Rainer Maria Rilke drukte zich poëtischer uit, toen hij verklaarde: „C'est délicieux ici, toute la maison sent comme une belle fllle qui sort du bain", zulks naar aan leiding van een hotel, dat hjj in de binnenstad betrokken had. En zelfs de aartshypschonder, die Arthur Schopenhauer heet, moest toegeven, dat Luzern zich kan beroemen op een ligging, zo schoon als men zich in deze wereld slechts denken kan.... Doch het zijn niet allen kunstenaars en wijsgeren, die deze stad bezoeken. Begeef u slechts naar de „Löwe", het populairste monument van Europa, product van de beroemde Noor Thor- waldsen. Het lijkt in onze tijd bele gerd door autobussen, welke uit alle oorden dezer aarde komende, elkaar hier rendez-vous geven. De passa- fiers? Ze zijn aandoenlijk naïef in un bewondering, en stemmen hen, die niet meer bezitten, wat slechts de kinderen volgens een klassiek ge zegde beloofd is, lichtelijk droevig. Doch niet lang. Want ook voor hen is en wordt gezorgd. Ook voor hen zijn vreugden bereid, welke diepe en blijvende indrukken vestigen. Vreug den, worstelend in een eeuwenoud muziekleven, waaraan de jonge Wil lem Mengelberg op het einde der negentiende eeuw nieuwe vorm en gestalte heeft gegeven. Vreugden, die een universele betekenis kregen, toen in Augustus 1938 niemand minder hevig, onweerstaanbaar. En dan ge beurt het, dat de dromende concert bezoeker er heen moet, dat hij stapt op één van de sierlijke boten, welke als immense Lohengrin-zwanen over het meer glijden: trots en zelfgenoeg zaam. Om na met een bergtrein- tje de hoogste top bereikt te hebben tot de ervaring te komen, dat het leven hier goed en schoon geordend is: zowel boven, waar de koeien him welluidende bellen laten klinken, als beneden, waai' het beste der Euro pese toonkunst de aandacht vraagt. Daar is geen tegenstelling: het vloeit alles ineen Waarlijk: „Hier bringt mich keln Mensch wieder hinaus"; Wagner had gelijk, toen hy dit zeide. Maar ook hem, zelfs hem dwong het leven ver der te gaan, weder te vertrekken. Mogen wij hogere eisen stellen dan dit eminente mensenkind? En daar- door A. B. M. BRANS "V J dan de beroemde Arturo Toscanini de dirigeerstok ophief om in de villa Tribschen met Wagner's Siefried-Idyl de Internationale Musik-Festwochen te openen. Sindsdien is er veel gebeurd. Lu zern werd het centrum van alle vrije kunstenaars, die, alle verlokkelijke aanbiedingen ten spijt, weigerden te spelen in Bayreuth, in Salzburg. Doch toen, na 1945, de wapenen waren neergelegd, blééf in de schone stad aan het meer de muziek klinken: Lu zern had zijn plaats in de Europese Festival-steden veroverd en wenste deze te behouden. En terecht. Want de Festspiele hadden een eigen karakter gekregen. Men had er leren werken met kun stenaars van eigen bodem en wel op zeer bijzondere wijze. Het orkest? Dit bestaat slechts by de gratie van het Festival en wordt telkenjare gekozen uit de besten van de Zwitserse toon kunstenaars, waarbij elke jongere een eerljjke kans krygt. Men ziet er kop stukken, die op het internationale po dium een rol van importantie spelen. Om enkelen te noemen, ook ten on zent zeer bekend; een Stefi Gever, 'n Michel Schwalbé, beroemd als prijs winnaar viool op het internationale concours te Scheveningen 1948: hjj is hier eerste concertmeester. Merkwaardig instrument, dit ge ïmproviseerde ensemble. Het lijkt een nieuwe, doch voortreffelijke piano, welke „ingespeeld" moet worden. Dit is slechts de besten voorbehouden. Hun namen: Tosc&nini kneedde deze muzikanten, Bruno Walter, Rafaël Kubelik, Wilhelm Furtwangler. In deze dagen slaat er Herbert von Ka- rajan de maat en met hem Paul Sacher en André Cluytens, ten on zent bekend wegens hun optreden met het Residéntie-orkest, Ormandi, Jeerlmg en opvolger van de beroem de Leopold Stokowski. Ze geven er programma's, die er op wyzen, dat men voorzichtig met net internationale toeristenpubliek wil omspringen. Werken van geijkte waardien, zoals Mozart, Beethoven, Biuckner en moderne muziek, voor- g Sftoseerd, als Prokofdeff, wiens vioolconcert voortreffelijk door Isaac Stern werd gerealiseerd, Ho- negger, Roussel, wiens „Bachus et Arianesuite" door André Cluytens werd gespeeld op een wijze, dat de bezoekers van 't Kunsthaus reageer den met een applaus, dermate \uirig, dat men meende, dat het een der symphonieen van Beethoven gold...' Doch ook op andere wijze praalt Luzern met zijn juwelen. De stad bekoort niet slechts het oor, doch ook het oog. Dat gebeurt, wanneer men wordt uitgenodigd om in de tuinen van het Schlosz Heidegg, achttiende eeuwse muziek te komen beluisteren werken van eigen kweek. Slecht weer? Geen nood. Men heeft er op gerekend: de bezoeker wordt onmid dellijk naar de in de nabijheid gele gen Pfarrlörche geleid, waar de ba rok van de klank wedijvert met de barok van sculptuur en architectuur waar de hoogste vreugde wordt ge boren, de harmonie van aardse en he melse weelden. OVERDAG RUST. Zo leeft men in deze weken aan de oevers van het Vierwoudstedenmeer. Overdag „rust" men: dit in de meest wijsgerige zin van het woord. Be waakt door Pilatus en Rigi, die als trouwe wachters ter weerszijden van de stad staan. Ze geven raadselach tige, niet te doorgronden perspectie ven aan het leven. Som» lokken ze, Fragment van Madonna met kind, een terracotta uit de veertiende eeuw, geëxposeerd op de oude kunst- en antiekbeurs, die van 27 Augustus tot 17 September in het Prinsenhof in Delft gehouden wordt. Op deze beurs, georganiseerd door de Nederlandse kunsthandelaren en antiquairs, is een kostbare schat aan schoonheden uit alle eeuwen bijeengebracht. Lex van Deldens concert voor harp en orkest Tijdens het volksconcert, dat het Concertgebouworkest op 20 Septem ber a.s. in het Amsterdamse Concert gebouw onder leiding van Eduard van Beinum geeft, zal Phia Berghout als soliste optreden in de première van hetconcert voor haip en orkest" van Lex van Delden. Het aantal solocon certen voor harp is bijzonder beperkt. Van Delden componeerde zijn concert voor Phia Berghout, die het ook op 22 September in Utrecht zal spelen, waar het o.l.v. Paul Hunoerts door het Utrechts Stedelijk Orkest wordt uitgevoerd. Martin Lürsen overleden Te Haarlem is plotseling overleden de heer M. Lürsen. die ruim 30 jaar als leraar aan de Haarlemse Muziek school was verbonden. Hij werd ge boren in Wormerveer en zou op 1 April 60 jaar zijn .geworden. Martin Lürsen heeft bekendheid verworven door zy'n in 1947 herdrukte „Grond slagen der muziektheorie". Vijftien jaar geleden werd hij benoemd tot leraar aan het Koninkliik Conserva torium voor Muziek te 's-Gravenhage Hij schreef enige composities voor 't 31-toons orgel van prof. Fokker en werd hiervoor onderscheiden met de gouden medaille van de Teylerstich- ting. De dirigent van het Rotterdams Philharmonisch Orkest, Eduard Flip- se, is het komende seizoen uitgeno digd zowel in Nederland als in het buitenland gastdirecties te vervullen. Tijdens Flipse's afwezigheid zullen de volgende dirigenten ter vervanging optreden: Jean Fournet, Paul van Kempen, Willem van Otterloo en Charles Bruck. AMSTERDAM CONTRA UTRECHT Er is een conflict ontstaan over optreden in Arnhem Er is enige deining ontstaan in de Nederlandse operawereld, waarbij de jonge Utrechtse Opera en de Nederlandse Opera uit Amsterdam zyn betrok, ken. Het Utrechts ensemble zal namelijk volgende week een opvoering ge ven in de Arnhemse stadsschouwburg van „Don Pasquale". Na komt plot seling de Nederlandse Opera twee dagen voor de opvoering van Utrecht ook naar Arnhem, waar zy het dan niet in opera-montering ren aan tal operafragmenten ten gehore zal worden gebracht. Dit is de eerste maal, dat de Nederlandse Opera een uitvoering In coneertvorm geeft. Het hoofd van de afdeling kunstza ken van de gemeente Arnhem, de heer J. M. Monningh, heeft er zyn be vreemding over uitgesproken, dat het Amsterdamse gezelschap nu plotse ling ook in Arnhem optreedt. Slechts twee dagen voor de Utrechtse uitvoe ring, terwyi men zes* jaar lang te vergeefs heeft getracht de Neder landse Opera naar Arnhem te krijgen. In een schrijven aan de directie van de Nederlandse Opera, zegt de heer Monningh, dat het Utrechtse initia tief door dit plotselinge plan van Am sterdam schade zal ljjden. Tenslotte constateert hy, dat de Nederlandse Opera als een lichaam, dat met een hoge overheidssubsidie werkt, zelfs de schyn van een unfaire concnrrentie als in het onderhavige geval moet vermijden. INTERNATIONALE VERMAARDHEID De vierde beurs wacht haar bewonderaars en... kopers. (Van onze speciale verslaggever), DELFT, Augustus. Voor het vierde achtereenvolgende jaar her bergt het oude, pittoreske Prinsenhof in Delft een schat van kunstvoor werpen en antiqiteiten. Zij zyn er byren gebracht door de Nederlandse kunsthandelaren, die daarmede een demonstratie geven van het hoge peil, waarop zich de kunsthandel in Nederland beweegt en tevens aan de wereld tonen, wat ons land op het gebied van kunst en antiek de kopers in binnen- en buitenland te bieden heeft. Ook aan de buitenlanders, want de „oude kunst en antiekbeurs", die de zer dagen geopend is en tot 17 Septem ber a.s. duurt, heeft een internationale vermaardheid gekregen. Vorige jaren werd zij door talrijke vreemdelingen Kijklustigen, particuliere verzame laars, handelaren en vertegenwoordi gers van musea bezocht en meren deels hebben zij uitstekende zaken kunnen doen. Trouwens, ook de Nederlandse be langhebbenden lieten zich niet onbe tuigd. In 1951 bezochten in drie weken tijds 20.000 personen de beurs in het Prinsenhof om er de prachtige verza melingen te bewonderen. En naar het zich laat aanzien, zal dit aantal in 1952 stellig weer bereikt, zo niet overschre den, worden. Er zijn stevige banden met het buitenland aangeknoopt. De cijfers getuigen daarvan. De kunsthan delaren en antiquairs zorgen zelf voor de deviezen voor hun aankopen, door dat zij dollars, Belgische en Zwitserse francs, Zweedse Kronen, escudos en wat niet al in het land brengen. In 1948 bedroeg het totaal van deze im- en export f 1.300.000.—, in 1951: f 5.600.000.—Dit jaar zal waarschijn lijk dé zes millioen wel overschreden worden. Deze enorme transito-handel maakt het mogelijk, dat de kunst- en antiekhandel in ruime mate ook de Nederlandse klanten van zijn import kan laten profiteren. Wat er in deze handel omgaat toont de beurs in Delft op een duidelijke wijze. Er is een zeldzame collectie an tieke gebruiksvoorwerpen, zowel ais schilderijen en ornamenten geëxpo seerd. Van het mooiste, schoonste en nobelste, dat door de eeuwen heen is gemaakt, vindt men hier een rijke re presentatie. Er zijn heel zeldzame en kostbare stukken bij die alleen in aan merking komen voor een vermogend verzamelaar, maar er zijn ook tal van charmante voorwerpen, die binnen het bereik liggen van bescheidener beur zen. De kerncollectie, die elke toeschou wer in verrukking zal brengen, bevat meubels.- bibelots, porselein en aarde werk, zilver en goud, koper, brons en tin, tapisserieën en tapijten en sprook jesachtige weefsels uit de Oriënt, ju welen en andere kleinodiën en schil derijen van beroemde meesters. De waarde van het tentoongestelde alles is in de grote en kleine zalen van het Prinsenhof smaakvol opgesteld bedraagt vijf a zes millioen gulden. Delft is op zich zelf een plaats om een bezoek aan te brengen. De oude kunst en antiekbeurs is een attractie temeer, die elke liefhebber eigenlijk niet missen mag. LETTERKUNDIGE KRONIEK Maatschappelijke omstandigheden veranderd, het menselijk hart bleef gelijk STELT U ZICH EENS VOOR dat men over ruim 2000 jaar, dus om streeks 4000, een overzicht zou willen schryven over het dagelijkse leven van heden, over het leven van ons allen: hoe we ons kleden, wat we eten en wat dat zoal kost, hoe we denken en voelen, welke krant we lezen, welke regeringsvorm we persoonlijk wensen, wat we schrijven aan onze familieleden of aan de overheid. Dat zou niet zo gemakkelijk zijn. Immers, over 2000 jaar zyn onze papieren, boeken enz. in dit vochtige klimaat waarschijnlijk allemaal verteerd alleen het allerbelangrijkste zal steeds worden herdrulct en vrijwel alle thans bestaande huizen zullen zijn af gebroken of ingestort, ook al komt er nooit meer een oorlog. De oude archieven, wetboeken, en allerlei andere paperassen zullen voor het me rendeel vernietigd zyn, en de brief van overgrootvader of van een dier bare vriend die u nu nog als relikwie bewaart, zal dan al lang door on verschillige handen zyn weggeworpen en vergaan, mèt alle inodeblaadjes, tijdschriften, verkiezingspamfletten, ja, wat niet al. Wat bniten de kunst werken en de inscripties in duurzaam materiaal overblijft, zal fragmen tarisch zijn, en door toeval bewaard. Deze zelfde moeilijkheden gelden, wanneer men thans een beeld wil op roepen van het dagelijkse leven van de „gewone man", die in de eeuwen rondom het begin van de Chr. jaar telling leefde in de toenmalige be schaafde wereld rondom de Oostelijke helft van de Middellandse Zee, tijdens de laat-Griekse en Romeinse bescha ving, die veelal met de naam „Helle nisme" wordt aangeduid en waarin het Grieks de wereldtaal was. Deze beschaving had zich ook over Egypte en Klein-Azië verbreid en het droge klimaat in die landen heeft er toe meegewerkt, dat talloze brieven en documenten, zelfs op zeer verganke- waard zijn gebleven in de bodem. In de oudheid schreef men op papy rus, een uit 'n soort riet vervaardigd, tamelijk stevig, vezelig schrijfblad, dat uistekend geconserveerd is in 't hete Egyptische zand, zodat men thans over tienduizenden opgegraven geschrevén documenten beschikt, vanaf de onbenulligste boodschap- briefjes en schrijfoefeningen van kin deren tot hele archieven toe. Verder werden in die tijd (zoals ook thans nog) vele inscripties aangebracht in steen of metaal, of geschilderd op de muren. Wat het laatste betreft, bie den de in 79 na Chr. door een uitbar sting van de Vesuvius vrijwel inééns lijk materiaal, volkomen gaaf be- bedolven Romeinse steden Pompeiï en Herculaneum een onuitputtelijke schat aan gegevens, daar het stadsle ven aldaar in volle drukte opeens on der as en lava werd geïmmobiliseerd, zodat het zich thans bij opgraving nog steeds onveranderd aan ons ver toont. Kortom: in de laatste tientallen jaren is men door het ontcyferen van al die vondsten aardig op de hoogte gekomen van het dagelijkse leven van de „naamlozen", de gewo ne kleine luiden uit het zo boeiende Hellenistische tijdperk, dat ons niet alleen interesseert als uitbloeisel van de grote klassieke Griekse bescha ving, maar tevens als gedeeltelyke bakermat van het Christelijke geloof, dat juist in die tyd ontstond. BESCHAVINGSGESCHIEDENIS GENOEGZAAM BEKEND. De beschavingsgeschiedenis uit die tijd en het leven van de „grote figu ren", van keizers, koningen, veldhe ren en staatslieden, zijn genoegzaam door HANS WARREN bekend. Dikke boeken zijn daarover geschreven, ook in onze taal. Maar tot op heden ontbrak in het Neder- lands nog een boek dat ons juist de- gewone „antieke" mensen in dorp en stad ten tonele voerde, dat ons him vreugde en smart, hun grote en klei ne zorgen, hun liefde en beslomme ringen deed leren kennen. Het boek van prof. Sizoo: „Herleefd Verleden", voonzièt in die leemte, en wel op nauwelijks te overtreffen wijze. Uit de overstelpende hoeveelheid materi aal heeft prof. Sizoo (vooral bekend door zijn voortreffelijke boeken over de wereld van het Nieuwe Testa ment) het interessantste gekozen en steeds de mensen zelf aan het woord gelaten door hun brieven en docu menten in hun geheel aan ons voor f® leggen, met deskundig commen taar. (Dat naar onze smaak af en toe wel eens wat te gezapig en hui selijk wordt, maar dat is dan ook het enige lichte bezwaar, dat men tegen dit bijzonder interessante boek in kan brengen). Wat opvalt, zijn de talloze overeenkomsten tussen het leven van toen en nu: de maatschappelijke om standigheden zijn volkomen veran derd, maar het menselijke hart met al zijn roerselen en listen is het zelfde gebleven: deze mensen zijn onze broers en zusters, ook al leefden 2000 jaar geleden. We maken kennis met huwelijks- en echtscheidingsakten, met te von deling gelegde wichten en met het schoolleven vanaf de laagste klas tot op het gymnasium, met de verhou ding tussen ouders en kinderen zoals die in brieven tot uiting komt, met het gehele familieleven en het maat schappelijke leven. Als kostelijk proefje schrijven we hier het briefje over van een verkoper van gekookte linzen, die zijn belasting niet kan be talen, omdat de bewoners van zijn stad op het ogenblik liever gebak ken pompoenen eten dan zijn linzen; „Harentotes de linzenverkoper van Philadelphia aan Phüiskos, groeten. Ik geef per maand 35 drachmen om de belastingen per maand aan te zui veren, opdat ge mij niet zoudt te manen hebben. Maar de mensen in de stad bakken pompoenen. Om die reden koopt niemand van mij linzen in deze tijd. Ik vraag u dus en ver zoek dringend, als u het goed vindt, dat mij toegestaan wordt, zoals men ook in Krokodillenstad gedaan heeft, het aanzuiveren van de belastingen voor de koning uit te stellen. Immers direct al in de vroegte zitten de pom poenverkopers naast de linzen en zij laten me de linzen niet verkopen. Hèt ga u weL" Getuigenissen van naamlozen, van mensen die geen geschiedenis heb ben- gemaakt, maar die uit alle lagen der maatschappy kwamen en die roe ren door de algemene menselijkheid. Het boek van prof. Sizoo kan aan allen die in het leven van de oud heid rondom het begin van de Chr. jaartelling belangstellen, warm wor den aanbevolen. Het werd zeer knap geïllustreerd door Frans Lammers. Prof. Dr. A. Sizoo: „Herleefd Ver leden". Uitgave: J. H. Kok N.V., Kampen. De directeur van de Nederlandse Opera, de heer Abraham van der Vies, gaf als zijn commentaar te ken nen, dat hy absoluut niet op de hoog te was van de Utrechtse plannen. Evenmin was hij bekend met de ver dere landelijke opzet van de Utrecht se Opera Hier is slechts sprake van een coïncidentie en absoluut niet van opzet De directeur van de Nederland se Opera wees tenslotte op de motie ven voor het geven van een dergelijk opera-concert, op de samenwerking tussen Amsterdam en Utrecht, op zijn vroegere werkzaamheden in de Dom stad, waaruit mede naar men kan zeggen de Utrechtse Opera is ont staan. Ook kan er geen sprake van zijn, dat Amsterdam dit concert, waarvoor alle voorbereidingen allang zijn getroffen, kan uitstellen. ADHAESIEBETüIGINGEN De heer Monningh ontving inmid dels uit tal van plaatsen in het land adhaesiebetuigingen met zijn bezwa ren jegens de houding van de Neder landse Opera. Hij ontving voorts een brief van een vooraanstaand Amster dams ingezetene, lid van de Kunst- raad, die ook te maken heeft met de passiespelen in Tegelen. Deze Am sterdammer was over het voornemen van de Nederlandse Opera om in Arnhem op 7 September een concert te geven, ten zeerste verwonderd. Er was n-L uit Tegelen een verzoek aan de Nederlandse Opera gericht om op 7 September ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de passiespelen een operavoorstelling te geven. Men liet de keus daarvan aan het gezel schap over en bood een uitkoopsom van ƒ8000 aan. Zeer laat kwam het antwoord binnen uit Amsterdam, dat een weigering bevatte, daar men bij de Nederlandse Opera van 1 tot 14 September door repetities bezet was en niet in staat was om elders con certen te geven. Thans heeft men in Tegelen de Utrechtse Opera georga niseerd, die daar ook „Don Pasquale" zal brengen. BEZWAREN De directie van de Nederlandse Opera heeft daarop verklaard, dat zij inderdaad 'n voorstel van de stichting Passiespelen Tegelen om op 7 Sep tember in het openluchttheater „De Doolhof" een operavoorstelling te ge ven tot haar spijt niet kon accepteren. De Opera bereidt thans een nieuwe serie voorstellingen van „Fidelio" voor, onder leiding van Josef Krips. Tijdens die voorbereiding ontmoet het geven van een enkel operaconcert waarin 't ensemble bekende opera fragmenten ten gehore brengt geen bezwaar, omdat (laarmede slechts zeer weinig repetitietijd ge moeid is. Het uitbrengen van een vol ledige opera in een groot openlucht theater echter, zou veel meer voor bereiding vereisen: wil een dergelijke uitvoering artistiek verantwoord zijn, dan kan men haar, naar bij een vori ge gelegenheid is gebleken, slechts geven na verscheidene repetities ter plaatse en na grondige technische voorbereiding. Culturele Cavalcade OP UITNODIGING van de N.C.R.V. en de Lutherse Werkgroep voor Kerk muziek zal de Spandauer Kantorei, het koor van de Kerkmuziekschool in Berlijn, onder leiding van Gottfried Grote in September enkele concerten in Nederland geven- Uitgevoerd zul len worden werken o.m. van Schutz, Bach en Pepping. BIJ HET OPINIEONDERZOEK, dat door een aantal Amsterdamse studen ten werd ingesteld op de tentoonstel ling „Vals en echt" waren er van de 1827 inzenders slechts zeven, die toon den een juiste kijlc op de meesterwer ken te hebben. HARALD KREUTZBERG, de ver maarde danser, zal tussen twee grotere tournée's in Zuid- en Noord-Amerika in November a.s. in Nederland optre den. Ook de Hindoe-danseres Hima Kesarodi zal een serie voorstellingen in Nederland geven. FRITS SCHUURMAN, tot voor kort dirigent van het Stedelijk Orkest van Johannesburg, heeft een functie aan vaard als lector aan het muziekcollege te Kaapstad. IN DE TELEVISIESTUDIO te Bus- sum wordt thans een nieuwe camera gebruikt, waarvan de bediening sterk vereenvoudigd is. De technische taak van de cameraman wordt door deze nieuwe constructie aanzienlijk ver licht, zodat hij zich beter aan de op- neemtechniek kan wijden. Gekleurde lampjes op de camera stellen hem in staat signalen te geven aan personen voor de lens. DE FRANSE FILM Nous sommes tous des assassins" en de Duitse film „Herz der Welt" hebben de prijs van de Zilveren Lauwerkrans" verwor ven. Deze prijs, die is ingesteld door de Amerikaan David O. Selznick, wordt ieder jaar toegekend aan die in Europa gemaakte filmsdie het meeste hebben bijgedragen tot het verstevigen van verbondenheid en het vergroten van wederzijds begrip tussen de volke ren van de vrije democratische wereld".

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 7