Mijnheer De Coquet slaat de plank mis over Australië C BOEK Toch is 'i zo MR. DONKER ONTVING TAL VAN POLITIEKE FIGUREN Si aeuuis an een JIMMY BROWN a/s diepzeeduiker ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1952 P R OV IN OI ALE ZEEUWSE COURANT VREEMDE ONTBOEZEMINGEN. Zijn verwrongen visie onder de loupe Sydney, Augustus Mqnheer Jamés de Coquet, correspondent van het leidende Franse dagblad „Figaro", heeft na een kort bezoek eens een nummertje Australië weggegeven. En waar de woorden van een groot man als mijnheer De Coquet, geschreven in een blad met een zekere reputatie als de „Figaro", ongetwijfeld buiten de grenzen van Frankrijk gehoord zullen worden, verdient het wellicht aanbeveling zqn wat ver wrongen visie onder de loupe te nemen. „De puriteinsheid en het bekrompen denken van zqn bevolking", zo schrijft De Coquet, „verhinderen Australië een grote natie te worden en maakt dat de Australiërs weigeren op goede voet te komen met de zoge naamde nieuwe Australiërs". Wanneer de Australiërs doorgaan", zo vervolgt hij, „met hun stijve houding en hun minachtend afwijzen van nieuwelingen en wannéér zjj weigeren hun levenswijze wat vlotter en losser te maken, dan zal de im migratie een mislukking worden. Nieuwe Australiërs moeten heel goed beseffen, dat zjj niet in de gelegenheid gesteld worden een Nieuw Austra- lië te maken Ik meen mij te herinneren, dat in het voorwoord van het boek mijner jeugd „Prikkebeen" iets staat van: „en wat gedrukt staat, dat is waarIk kan in aansluiting hier op alleen maar zeggen, dat van wat van de hand van mijnheer De Coquet in de „Figaro" gedrukt staat geen lettergreep waar is. Of mijnheer De Coquet heeft op heel rare plaatsen rondgekeken, of hij houdt er een mening over puri teins zijn en vlotheid op na, welke door ALFRED SCHUURMAN. r\ wel erg verschilt van de in Nederland en andere Noordelijke land'en gang bare begrippen hierover. De Australiër is over het algemeen de gemiddelde Nederlandse nieuwe lingen wat te vlot en wat te weinig stijf. Vele tot de „deftige kringen" behorende Hollandse huisvrouwen kunnen het in het begin moeilijk ver kroppen, dat de slager haar dearie" (lieverd) en de vrouw van de krui denier haar „lové" (liefde) noemt. Terwijl „mijnheer", die in Den Haag of Apeldoorn altijd met „mijnheer" werd aangesproken, het in het begin om het zacht uit te drukken wat vreemd vindt, dat een wildvreemde 315. Sedert de laatste eeuwen zijn er voor de draaiing der aarde vele proe ven genomen en n.og meerdere bewij zen aangevoerd, maar al dit, op het oog zo overtuigende, bewijsmateriaal blijkt in streng ivetenschappelijke zin weinig bewijs te leveren. Immers zoals de natuurkundige Ernst Mach opmerkte als het vaststaat dat een lichaam werkelijk draait, dan moeten we ook weten ten opzichte waarvan het draait. Dat punt, van waaruit we onze beschouwing richten, zou een ab soluut onbeweeglijk iets moeten zijn. Maar dat „iets" kennen we- in het ge heel niet. Geen ster, geen sterrenstel sel, geen melkwegstelsel staat stil, al les beweegt. Daardoor is iedere bewe ging betrekkelijk en bestaat er voor zover thans bekend geen en kele absoVute beweging. Dat kon Ein stein aantonen. We kunnen, wanneer het ons be haagt, een waarnemer op de zon plaat sen, maar haar verkiezing mogen we eveneens de aarde als vast baken ne men en van daaruit de bewegingen be schouwen. Het nieuwe stelsel, dat Ein stein heeft ingevoerd, verklaart deze bewegingen echter als locale bewegin gen, niet als universele. Wil men het locale stelsel van Co pernicus kiezen, waarbij de aarde om de zon draait? Accoord! Maar, zegt Einstein, dit vloeit alleen maar voort uit het feit, dat het gemakkelijker is; maar daarmee blijft de uitspraak „de aarde draait" even voorbarig als de. bewering „zij draait niet"-. De vraag of de aarde al of met draait, is uit zoetenschappelijk oogpunt uitsluitend een kwestie van bevoor rechting. Draait de aarde? Ja, als het. U behaagt. Draait zij niet? Neen, als het U mishaagt. Wij weten, dat een beschaafd mens in de 20ste eeuw beduusd kijkt, wan neer hij hoort dat het draaien van de aarde weer op losse schroeven is gezet en dat Copernicus misschien toch niet helemaal gelijk had. U kunt gerust zijn: de aarde draait ten opzichte van de gezamenlijke massa van het heelal; maar het is óók waar dat het heelal, draait om een vaste aarde. Einstein heeft ons laten zien, dat we zeer soepel in onze opvatting moeten zijn en niet aanstonds in het geweer moeten komen wanneer iemand tegen onze veronderstelling in méér dan een veronderstelling is het immers niet! verkiest de aarde ten opzichte van het draaiende heelal te laten stil staan. Bij vele astronomische verschijnse len geraken wij in onoplosbare moei lijkheden wanneer wij de aarde als vast punt zouden beschouwen, zodat het welhaast vanzelfsprekend is dat wij in dergelijke gevallen de voorkeur geven aan het. systeem van Coperni cus. Bij het bespreken van de vraag hoe hoog de zon aan de hemel staat, doen dergelijke moeilijkheden zich niet voor, zodat een ieder in dat geval gerechtigd is de aarde als eèn vast punt te beschouwen, gelijk de mens in overeenstemming met de moderne wetenschappelijke opvattingen reeds eeuwen gewend is te doen. Vele lezers zullen, mét Galilëi, hier op antwoorden: „Eppur si muove" (en toch draait zij), waartegen we dan al leen nog willen opmerken dat alge meen wordt aangenomen dat Galileï deze woorden nimmer heeft gesproken. HPetition. tramconducteur hem „mate" (maat)- noemt, en dat de arbeiders op het werk niet alleen elkaar maar ook negen van de tien bazen bij de voor naam noemen. De Australische „partijtjes" zijn de meeste Hollandse nieuwelingen en ook diegenen onder hen, die men nau welijks van puriteinsheid zou kunnen beschuldigen, wel wat al te vlot. Vele heus niet erg puriteinse nieuwe lingen kjjken in het begin wel een beetje raar, als zelfs in de deftige straatde heer des huizes 's zomers met ontbloot bovenlijf het grasveld staat te maaien of de auto te poet sen, terwijl de taxi-chauffeur dan zijn onder hemd je een uitstekende dracht vindt bij de uitoefening van zijn be roep. NACHTMERRIES. Een dagje op het zomerse Austra lische strand zou de gemiddelde Ne derlandse strandwachter of politie man ware nachtmerries bezorgen, terwijl vele bezorgde moeders in het begin toch wel vaak even de wenk brauwen fronsen over de wijze, waar op jongens en meisjes zonder volwas sen geleide tezamen bossen en bergen in trekken. Vele Nederlandse huisvrouwen gaat het niet vlot af om 's zomers in hun voorstad gelijk hun Australische zusters in een strandjurk of een kort broekje met blousje hun inkopen te gaan doen, terwijl vele Hollandse mijnheren er erg aan moet(en vyennen om zodra het- kantoor gesloten is, thuis alle nette kledij uif te gooien en 's winters in trui en 's zomers in hemdje en korte broek het weekeinde door te brengen. En wat betreft de onmogelijkheid voor nieuwe 'Australiërs öhï "eéri" nieuw Australië te-helpen maken; te vaak reeds heb ik- in deze kolommen uitgewijd over de invloed, welke de nieuwelingen hier* op smaak en ge woonten hebben om hierop verder in te gaan. Mijnheer De Coquet moet wel met zijn neus gekeken hebben om de Nederlandse, Griekse, Italiaan se, Franse en Poolse restaurants voorbij gelopen te zijn of om de sala mi-worst, de Hollandse beschuit en alle andere heerlijkheden uit Europa niet in de étalages der kruideniers zaken te hebben gezien. Naar concerten of naar de radio heeft mijnheer De Coquet zeker hele maal niet geluisterd, want anders had hjj toch moeilijk de talrijke niet- Britse namen kunnen missen. Puriteinen zijn er in Australië net zo goed als in ieder ander land. Ze heten hier „wowsers", een woord van Australische vinding. DRANKWETTEN. Doch de enige vat, die zij op het privé en openbare leven van de Australiërs hebben, is op het gebied van de middeleeeuwse drankwetten, welke in drie van de zes Australi sche staten nog steeds gehuldigd worden. Deze drankwetten, ingevoerd tij dens de eerste wereldoorlog toen het vrijwilligersleger, de A.I.F., dicht rondom de grote steden gelegerd was, is iets wat de wowsers" in Nieuw Zuid Wales, Victoria en Zuid- Australië in stand hebben weten te houden. Hieraan klemmen de puri teinen zich vast, zoals zij dat in an dere streken en landen aan gemengd baden en dergelijke zakén doen. Wellicht is het hierdoor ontstane gebrek wanneer men geneigd is zulks een gebrek te noemen aan nachtkroegen en andere plaatsen des vermaaks voor de uren van de avond en de nacht de oorzaak geweest van de vreemde ontboezemingen van mijnheer De Coquet en van het ge heel de plank mis slaan van de be roemde „Figaro". Generaal Mohammed Naguib tezamen met mevrouw Doria Shafik, leid ster van de feministische Bent el-Nil Unie tijdens hun conferentie, waarin de generaal haar mededeelde, dat hq de vrouwen in militaire dienst zou „verwelkomen*'. Hq verklaarde, dat hij een voorstander is van het toelaten van vrou wen by de gewapende macht voor arbeid op kantoren, dienst doen als chauffeuses, of voor het bedienen van afweergeschut. Toen mevrouw Shafik verklaarde, dat de vrouwen ook het stemrecht wensten, antwoordde Naguib, dat hq deze kwestie voor het ogenblik moest laten rusten, tot dat de zuiveringsactie in het land geëindigd zou zqn. Conferentie over de Duitse schulden beëindigd. Vrijdagmorgen is de Londense conferentie voor de regeling van de buitenlandse schulden van Duitsland beëindigd. In een plenaire slótzitting zqn de tussen debiteuren en crediteu ren gesloten overeenkomsten goed gekeurd. De tot stand gekomen schuldenre geling houdt in de meeste gevallen geen, verlaging van de hoofdsom in. De Ver. Staten hebben eèn conces sie gedaan ten aanzien van hun vor deringen, die voortvloeien liit de se dert de oorlog aan West-puitsland verleende hulp. Deze concessie houdt in, dat West-Duitsland de terugbeta ling van de hoofdsom van deze mu oorlogse schuld vijf jaar zal mogen uitstellen. De regeling, die voor de vorderingen van de Bank voor Inter nationale bank is bereikt, houdt in, dat Duitsland te beginnen in Janu ari a;s. jaarlijks een rente van 5.6 millioen Zwitserse francs zal beta len. ROND DE KABINETSFORMATIE. Maar uit zijn mededelingen werd men niets wijzer (Van onze parlementaire redacteur). 's Gravenhage, 9 Augustus. Met grote voortvarendheid heeft de kabinets formateur, mr. L. A. Donker, gisteren zqn pogingen een kabinet te vormen voortgezet. In de ochtenduren ontving hij achtereenvolgens jhr. mr. A. VV. Tjarda van Starkenborgh Stachouwer, de permanente vertegenwoordiger van onze regering bq de Noord-Atlantische Raad te Londen, minister ir. C. Staf en de socialistische oud-voorzitter van de Eerste Kamer, prof. mr. R. Kranenburg, die thans lid van de Raad van State is. 's Middags sprak de formateur met drie leden van de K.V.P., eerst met prof. dr. L. J. C. Beau fort, lid van de Eerste Kamer en buitengewoon hoogleraar in het volken- recht aan de R.K. universiteit te Nqmegen. Vervolgens met het Eerste- Kamerlid ir. E. H. A. Kraayvanger en tenslotte met prof. mr. W. C. L. v. d. Grinten, die van 1949 tot 1951 staatssecretaris van Economische Zaken is geweest en een belangrqk aandeel had in de totstandkoming van de wet op de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie. „_Na deze .besprekingen begaf mr. Donker zich naar "Rotterdam, waar 'hij de avond thuis doorbracht. Hij is voornemens heden zijn pogingen voort te zetten. Vooral de bezoekers, die de forma teur gistermorgen ontving, stelden de politieke waarnemers in Den Haag voor vele raadsels. Wel won al spoe dig de overtuiging veld, dat mr. Don ker prof. Kranenburg, die een uitne mend kenner van ons staatsrecht is, om advies over bepaalde problemen van staatrechtelijke aard, verband houdende met de formatie, heeft ge vraagd. Deze overtuiging kreeg krachtige steun toen de woordvöei'der van de formateur in de namiddag mede deelde, dat niet alle personen, die de formateur ontvangt, voor een por tefeuille worden gepolst, maar dat er onder de bezoekers van mr. Don ker ook personen zijn, die herq. advies over een bepaalde kwestie komen ge ven. Aan de andere kant maakt deze mededeling namens de formateur' het trekken van conclusies uit de toch al zo schaarse feiten nog moeilijker en riskanter dan tevoren reeds het ge val was. Zo kan men het bezoek van jhr. Tjarda van Starkenborgh Stach ouwer nu op twee manieren uitleg gen. Ofwel is hij gepolst voor de por tefeuille van Buitenlandse Zaken, in welk geval minister Stikker opnieuw zou hebben geweigerd, ofwel heeft de formateur hem advies gevraagd over kwesties, betrekking hebbende op de Noord-Atlantische Verdragsorgani satie, in welk geval het bezoek van minister Staf daarmede zou kunnen samenhangen, In politieke kringen wijst men op een mogelijk verband tussen het voornemen een minister zonder portefeuille aan Buitenlandse Zaken te benoemen en het bezoek van prof. Beaufort. In een vroeger stadium is ir. Kraayvanger, die ar chitect is, al eens genoemd voor de portefeuille van Wederopbouw en Volkshuisvesting. - -Maar overigens is men niet geneigd tot veel commentaar; er zijn nog té veel vraagtekens! Binnenkort eerste proef- ontploffing Engelse A-bom. De Britse admiraliteit heeft het lucht- en scheepvaartverkeer ge waarschuwd zich verwijderd te hou den van een gebied van ongeveer zes tigduizend vierkante kilometer om de Monto-Bello-eilanden (West-Au- stralië). Eerder m dit jaar werden deze eilanden uitgekozen voor de eerste proefontploffing van een Engelse atoombom. Er is nog geen officiële datum vastgesteld voor de proef, maar men maakt uit de waarschu wing van de admiraliteit de gevolg trekking, dat deze niet lang meer op zich zal laten wachten. Perzië wil besprekingen over oliekwestie hervatten Onmiddellijke betaling geëist van aan Perzië verschuldigde bedragen Perzië heeft een nota aan Engeland gezonden, waarin het voorstelt de be sprekingen over de oliekwestie met de Angio-Iranian te hervatten. De voorgestelde besprekingen zullen ten doel hebben middelen na te gaan tot onderzoek van de gevaardigde aan spraken van de vroegere Anglo-Ira nian Oil Compagny en de tegen-aan spraken van de Perzische regering. De nota stelt voor, dat, indien geen overeenstemming wordt bereikt bij rechtstreekse onderhandelingen tus sen de Anglo-Iranian en de Perzische regering, de maatschappij haar zaak voor een Perzisch gerechtshof kan brengen. De voornaamste vraag, die thans voor de Britten rijst, is in hoeverre het Perzische voorstel past, in het geen reeds door de Britten enAme- rikanen is besproken over mogelijke nieuwe stappen ter bereiking van een oplossing van het oliedispuut. In de nota wordt de onmiddellijke betaling geëist van de „millioenen ponden, die de Anglo-Iranian nog aan Perzië schuldig is". Ook andere som men, die de Perzische regering bq Britse banken had gestort, dienen onmiddellijk betaald te worden. De nota vraagt tenslotte aan En geland, tot de Anglo-Iranian 't ver zoek te richten: „zich verder te ont houden van het nemen van maatre. gelen tegen het verkopen van Per zische olie". WEINIG PERSPECTIEF In Londen is men van mening, dat de jongste Perzische nota weinig vooruitzichten biedt op verbreking van de bestaande impasse of zelfs maar op een oplossing van de kwes tie van de schadeloosstelling van de Anglo-Iranian. Een aantal vertegenwoordigers van verenigingen en instellingen te Olden- broek heeft in een verzoekschrift aan de minister van verkeer en waterstaat ver zocht de nodige maatregelen te willen ne men ondat aan 't grote aantal verkeers ongevallen op de weg* AmersfoortZwol le een einde wordt gebracht. 8 Te Wageningen is op 78-jarige leeftijd overleden de oud-hoogleraar aan de ■Landbouwhogeschool, prof. ir. H. K. H. A. Mayer Gmelin. De Bossche rechtbank heeft een 38-ja- rige wachtmeester der Rijkspolitie uit Mierlo-Hout veroordeeld tot f 100.— boe te, daar hij valsheid in geschrifte had 36. Na verloop van tijd begon het Jimmy te vervelen zo doelloos voor zich uit te zitten staren. Hij werd een beetje, stijf en besloot wat heen en weer te gaan lopen. De herberg Het Rode Paard lag in een schamel achterafstraatje, maar als je dat uitliep, kwam je in een wat bredere straat. Jimmy stak voorzichtig zijn hoofd om de hoek en keek eerst naar links en daarna naar rechts. Toen had hij moeite niet een kreet te slaken, want op nog geen twintig pas afstandstond eenzaam geparkeerd, vlak bij een lantarenpaalzijn bloedeigen taxi! Jimmy dacht snel na. Waf moest hjj doen? De taxi daar laten staan? Of moest hij hem in veiligheid brengen? Als hij hem zou laten staan, dan zou hij hem hoogst waarschijnlijk kwijt zqn en waar incest hij dan zijn brood mee verdie nen? Maar het was juist deze gedachte die hem op een idee bracht. De kans was namelijk héél groot, dat de twee .kerels die de auto daar hadden achter gelaten, hem nog deze nacht zouden pro beren weg te halenJimmy keek goed uit of de kust veilig was en holde toen naar zijn wagen. In plaats van achter 't stuur te springen, rukte hij de achterbank naar boven en kroop er onder. Het wAs nauw, maar het ging. „En nu maar eens af wachten", dacht Jimmy, „wat er gebeuren gaat". ^©Ieel©l» gepleegd bij het opmaken van een pro cesverbaal. Op 20 Augustus zal het echtpaar W. de Ruiter en W. A. de Rui ter—de Ruiter in Hardinxveld zijn dia manten bruiloft vieren. Zij zijn resp. S3 en 83 jaar oud. Van een amphibie- vaartuig, dat Vrijdag het gestolen jacht de haven te Scheveningen trachtte binnen te slepen, zijn twee man overboord ge slagen. Zij werden later opgepikt. Het jaeht i3 bij de berging vergaan. 8 Ter gelegenheid van het Edinburg-festival zal d'e Koninklijke Militaire kapel in Groot-Brittannië concerteren. 8 De in- voercommissie van dë Duitse Bondsre publiek heeft toestemming gegeven voor de invoer van fokvee uit Nederland ter waarde van 350,000 DM. 8 In een vuil nisbak in Amsterdam-Oost werden een paar pasgeboren hondjes aangetroffen. De politie kon de eigenaar, noch dege nen, die de hondjes in de bak heeft ge stopt, opsporen. Bij een controle op een P.T.T. bijkantoor in Amsterdam-Zuid' werd de 24-j. hulpbesteller P. G. er op be trapt, dat hij uit een enveloppe f 20.— wegnam. Voor de rechtbank werd tegen hem een jaar, waarvan vier maanden voorwaardelijk geëist. Koningin bezocht padv'nders- kamp van het Leger des Heils. Vrijdagmiddag heeft Koningin Juli ana een bezoek gebracht aan „Mo- tondo", het internationale padvin derskamp van het Leger des Heils, dat gedurende tien dagen op een ter rein aan de Goorsteeg te Lunteren wordt gehouden. H.M. arriveerde om streeks half drie, gekleed in het blau we uniform van het Nederlandse Padvindstersgilde. Na een défilé van de padvindsters werd de Motondohyme gezongen en daarop bood verkenner B. Zaadhaaf uit Den Haag de koningin namens al le padvinders een aandenken aan: een siervoorwerp, een boomstam met bijl voorstellende. De thee we -jn de grote kampcantine gebruikt. s ko ningin onderhield zich daar met ver kenners o.m. uit Amerika, Canada. Zweden en Zwitserland. Tot slot voerde een aantal Amerikanen een Indiaanse dans uit Het wereldgebeuren Onrust in België De gebeurtenissen van de laatste dagen in België, welke voorlo pig een culminatiepunt vinden, in de algemene werkstaking, welke op instigatie van de links georiënteer de partijen en vakbonden vandaag in België het werk moet stilleggen, hebben niet nagelaten in vele West- Europese landen een gevoel van be zorgdheid en onbehagen te wekken. Men kent de aanleiding tot de acties: de invoering van een verplichte mi litaire diensttijd van 24 maanden, welke tijd nodig wordt geacht in het kader van de opbouw van de Euro pese Verdedigingsgemeenschap. De Belgische oppositie van links acht deze diensttijd te lang, onnodig te lang zelfs, en wijst er in haar pro testen ook telkens weer op. dat an dere E.V.G.-landen (Frankrijk en Ita lië) nog niet tot de invoering van een tweejarige diensttijd zijn overgegaan. Intussen is in elk geval al bekend dat Frankrqk dit ook in 1953 zeker nog niet zal doen. In dit verband is natuurlijk de con ferentie van de zes leden van de Eu ropese Verdedigingsgemeenschap, welke op 12 Augustus in Parijs wordt gehouden, van zeer veel belang. De beslissingen, welke daar genomen worden ten aanzien van het dienst- tqd-probleem kunnen enige ontspan ning in België teweeg brengen. Maar te hoge verwachtingen mag men van de conferentie van Parijs toch ook niet weer hebben. Positieve resultaten kunnen daar immers be slist niet uit de bus komen. Hoog stens aanwijzingen voor de aangeslo ten landen voor wat wenselqk wordt geacht en het is dan aan elk van de landen afzonderlijk te beslissen wat zij willen doen. Het zou dan ook ge heel onjuist zijn om het aan de Bel gische soldaten voor te stellen alsof de 12de Augustus voor hen de laatste beslissing zal brengen. Daar is be slist geen sprake van en het kan heel goed nog 'n tijd duren voor er wer kelijk een beslissing is gevallen. Wan neer al die tijd onrust gezaaid blijft in het Belgenland, kan niemand zeg gen wat daaruit op een gegeven mo ment zou voortkomen. Als de lont bij het kruitvat gebracht wordt, zqn de gevolgen immers niet te overzien Sommigen pleiten in België dan ook voor tamelijk krasse maatregelen. Doch het ziet er voorlopig toch niet naar uit, dat de regering-Van Houtte daartoe werkelijk zal overgaan. Een andere vraag is of men enige waardering kan hebben voor de houding en de agitatie van de oppositie. Het feit. dat de socialisten hierbij hand in hand gaan met de communisten, geeft op-zich zelf reeds te denken. Toen enkele.dagen gele den het socialistische Belgische vak verbond in Luik congresseerde, was daar een deputatie van de Engelse Labour-party met niemand minder dan Attlee, Morrison en de algemeen secretaris Philips aanwezig en daar over zqn velen in en buiten België eigenlijk.wel wat verbaasd geweest. Verbaasd en ontstemd zelfs, want men achtte het toch niet geheel oir- baar dat buitenlanders deelnamen aan een vergadering, waarvan de strekking toch eigenlijk geen andere was dan de Belgische soldaten tot ongehoorzaamheid op te zetten. Men zegt dan ook dat Attlee zich in Luik niet helemaal op zijn gemak heeft gevoeld en dat hij zelfs enige schuch tere pogingen moet hebben aange wend zich tegen de actie van Spaak en zijn aanhangers te verzetten. Zon der enig resultaat overigens. Deze geruchten want meer dan geruchten zqn het niet zijn ove rigens wel tekenend voor de „ge mengde gevoelens" waarmede Spaaks actie in het buitenland wordt gade geslagen, zelfs in kringen van hen, die men tot de politieke vrienden kan rekenen. Nergens behalve in com munistische kring natuurlijk kan men veel enthousiasme bespeuren voor hetgeen zich in België in deze dagen afspeelt en velen vragen zich zelfs af hoe deze houding van Spaak valt te rijmen met diens optreden in de Raad van Europa, waarvan hij het voorzitterschap heeft opgegeven om .vrijer te zijn de anderen eens goed diets te kunnen maken, dat het in Europese zaken er op aan komt offers te brengen en in een drachtige samenwerking de Europese gemeenschap op te bouwen. Nu dit van België gevraagd wordt, is het juist Spaak, die in gebreke blijft Dat is één kant van de zaak, maar de objectiviteit gebiedt ook op een ander aspect nog even de aandacht te vestigen: het algemeen politiek beeld in België. Dit wordt immers nog altijd beheerst door de scherpe Rooms- rode tegenstelling en vergissen wij ons niet, dan vindt Spaaks inderdaad moeilijk te aanvaarden actie voor een zeer belangrijk deel haar verkla ring in deze tegenstelling, in een strijd tegen de overheersing van het politieke leven door de katholieke C.V.P. en de clerus. Juist als met Spaaks actie tegen koning Leopold eigenlijk .toch ook het geval was. EEN OVER, KABINETSFORMATIE. Kabinetsformatie is een onder werp, dat de laatste weken of is het alweer maanden wél in de be langstelling staat, maar de studie van dr. G. J. Lammers, die onlangs onder de titel „De Kroon en de Ka binetsformatie" bij de uitgeefster Vermande Zonen te IJmuiden ver scheen, is toch niet op de thans aan de gang zijnde formatiepogingen ge ïnspireerd. Dr. Lammers behandelt in een even boeiende als gedocumen teerde studie de geschiedenis der Ne derlandse kabinetscrises sedert 1848 (de invoering van de ministeriële verantwoordelijkheid) en heeft daar door een stukje staatkundige vader landse geschiedenis beschreven waarover tot dusver niet veel diep gaande en toch overzichtelijke lec tuur te vinden was. In enige inlei dende paragrafen behandelt de schrij ver de parlementaire voorgeschiede nis van België. Frankrqk en Enge land, waardoor interessante vergelij kingen mogelijk worden. Deze studie zij den lezer, die zich voor het onderwerp interesseert, van harte aanbevolen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 5