Gestage arbeid in de bouwput van de nieuwe sluizen te Vlissingen III 1111: III III 11 fllll! 111 Illll ill mil 151 III Een grote stad 3 x CH pas> DONDERDAG 31 JULI 1952. PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 METERS ONDER DE WATERSPIEGEL In September wordt opnieuw met het betonstorten begonnen EEN GRIEZELIG MONSTER KRUIPT over de brokken puin van de oude Vllsslngse slulswerken en volgt gedwee en gehoorzaam de bevelen op van een man, die hem vanuit een dragline-cabine bestuurt. Voor dit lugubere werktuig heeft men een toepasselijke naam gevonden: poliep-grüper! Krassend schuren de stalen vangarmen over de metselresten, trekken zich dan plotseling samenen even'later zweven ettelijke kilo's steen door de lucht, gevangen In de onverbiddelijke greep van het monster. De drag line zwenkt naar links, waarna de armen van de grijper hun prooi los laten, die met dof gerommel in de laadbak van een vrachtwagen valt. Iemand roept let», maar zjjn stem gaat verloren ln het la\yaai van de vallende stenen en het gedreun van de heiblokken, enkele meters verder. Hij zwaait met een arm naar de chauffeur, die begrijpend knikt en meteen overschakelt. Grommend en kreunend begint de auto de tocht van de bodem der bouwput naar omhoog, veertien en een halve meter klimmen. Beneden bij het knagende monster staat reeds een andere wagen gereed om de vangsten van de gulzige grijper op te vangen. En na deze weer een Totdat alle resten van het verleden verdwenen zijn...... versjouwen de heistelling géén matjesvlechten Zover Is het echter nog niet. Nog steeds staan er brokken hoge muur als oude aftandse kazematten met gewelfde gangen, waarvan men zich kan voorstellen, dat daarin tijdens Napoleon soldaten hebben gelopen met karabijnen en sjako's en witte tressen op hun rood-blauwe uitmon stering. Jazo moet dat geweest zijn. En in de verbeelding ziet ge Na poleons mannen met wapperende tu nieken door de donkere vesting snel len, die thans langzaam verdwijnt on der de onweerstaanbare opmars van de poliepgrijper. Tot de nuchtere stem van de opzichter klinkt: en dat zijn rioolgangen. Bij de nieu we sluizen komen er schuiven in de deuren. Bij de oude ging het water tijdens het schutten door die gan gen!" Tja, dan ziet ge wat anders dan wuivende sjako's en witte bandelie ren: zeepokken en wier, waarvan de resten nog tussen de voegen zitten. Neen, voor romantiek is er bij deze sluisbouw niet veel plaats. Het ver leden wordt grondig opgeruimd om plaats te maken voor het beton-van- heden. Zelfs de heipalen van toen tachtig jaren hebben ze dienst ge daan als steun en stut voor de sluis- kolk zijn overbodig geworden. Zij zijn gedeeltelijk afgegraven, zodat ze nu met de kop boven de grond ste ken. Knoestige en stramme palen, die met pensioen worden gestuurd. Zij kunnen immers niet concurreren te gen hun hard-betonnen collega's van thans Soms Ijjkt het alsof die beton- palen in de grond verdwijnen met een triomfantelijke snelheid, waar mee ze hun houten voorgangers willen tarten: „Toe, hoepel-jullie- nou-es-op. Laat-ons de gespierde schouders er maar eens onder zetten. Eén-twee-hupEn bij elke tik van het heiblok verdwijnen ze gezwind verder in de drassige bodem, verlangend als zjj zyn om hun atlas-taak te beginnen. Maar de Westkappelaars van meneer Verstoep, die de hels tel Itng bedie nen, laten zich daardoor niet van de wijs brengen. Met een rustige zekerheid helen ze paal na paal, versjouwen de heistelling en begin nen opnieuwHout of beton, het is om het even. Zij arbeiden met de gestage rust, die behoort bij hun dorp, het onverzettelijk Westkapelle. BEDRIJVIGHEID. Van die „gestage rust" is in de bouwput overigens weinig te bespeu ren, vooral niet wanneer er beton ge stort wordt. Dan is er nog meer be drijvigheid dan gewoonlijk. Op een hoge wal, vlakbij het station, staan de betonmolens onvermoeid te draai en, terwijl 'n treintje hijgend en puf fend voor de materiaal-aanvoer zorgt. Alles in de omgeving van de molens is overdekt met een grijs waasniet het frisse, zilverachti ge dauwvliesje, dat een druif zo aan trekkelijk maakt, maar een benauw de en verstikkende laag van stof. Tussen de betonmolens staat een man, van onder tot boven bestoven, zodat hy lijkt op een standbeeld, een monument in zandsteen gehouwen. In de sokkel van dit levende beeld zou men willen beitelen: „Hy maakte de ze sluis met honderden anderen". Honderden immers zijn er tydens de ze dagen onafgebroken in touw, haastig omdat men profiteren moet van het mooie weer. Probeer in die uiterst-drukke periode niet iemand van de Waterstaat te spreken te kry- gen, want dan klinkt het: „Volop aan 't storten meneer. Geen tyd!'' Door een stelsel van kanalen wordt het beton naar de bekisting geperst, waar Ambonezen bezig zyn om het materiaal aan te stampen. Opzichters zien nauwlettend toe, dat alles ver loopt zoals bestek en tekening voor schrijven. VOORBEREIDINGEN. Nu is het wat rustiger geworden in de bouwput. Men is volop bezig met de voorbereidingen voor de volgende „stort-fase", waarschijnlijk in September. Daar ligt nu de nieuwe bo dem van de sluiskolk. Stevig en hard als graniet. Voorlopig zal er nog wél geen zeewater over de drempels stromen, zo dat men er rustig zonder dui- kerspak wandelen kan. De nieuwe vloer lijkt thans meer op een timmermanswerk plaats dan op een sluiskolk, want overal ligt hout, terwijl men druk bezig is met plan ken op maat te zagen. Dat dient voor de bekisting van de wanden der kolk. Betonyzer- vlechters zijn druk bezig met het aanbrengen van het vlechtwerk, dat werkelijk niet te vergelijken is met 't „mat jesvlechten" van de fröbel school. Er komen zelfs grote ijzeren ramen aan te pas supporten heten die dingen die met kranen op hun plaats gebracht moeten worden. Zo werkt men by het Vlls- singso station gestaag verder aan de totstandkoming van een nieuw sluizencomplex. „Tot nu toe verloopt alles naar wens", zo verklaarde men ons van bevoegde zyde. Hopcnlijk blijft het zo. tachtig jaren hebben ze dienst gedaan volgens bestek en tekening Schade van de brand te Djakarta op 10 millioen roepiah geschat. Deskundigen schatten de schade, aangericht door de brand, die Maan dag te Djakarta in de kampong Bunder heeft gewoed, op 10 millioen roepiah. 4000 personen behoeven on middellijke hulp. President Soekarno heeft Woensdag het verwoeste kam pong-complex bezocht. Het parle ment heeft met algemene stemmen een voorstel aangenomen, dat ieder parlementslid 100 roepiah voor steun aan de slachtoffers zou bijdragen. Intussen zijn Dinsdagmiddag ook 15 huizen in een kampong achter de Theresiakerk.weg te Djakarta door brand verwoest. Verdragen studiegroep Europese Douane-Unie. Bij de Tweede Kamer is de goed keuring aanhangig gemaakt van twee verdragen, welke in het kader van de studiegroep voor een Euro pees Douane-unie zyn tot stand ge komen, te weten het verdrag nopens de waarde van goederen in douane zaken en het verdrag houdende op richting van een Internationale Dou- aneraad. Deze verdragen vormen met het te zelfder tijd tot stand gekomen verdrag inzake de nomenclatuur voor de indeling van goederen in de douanetarieven het eerste resultaat van het streven van de studiegroep naar een Douane-Unie in Europees verband. CHERBOURGH is een havenstad aan de Franse kust. Het is de hoofdstad van het Dept. Manche en heeft ongeveer 40.000 inwo ners. In Juni 1944 zette de Amerikaanse legers vanuit Engeland, tussen Cher- bourgh en Le Havre, voet op Franse bodem. Na drie da gen van hevige gevechten werd Cherbourgh ingeno men. De stad werd zwaar beschadigd en de sterke, ne gen meter diepe, oorlogs- haven was totaal onbruik baar. Met vereende krach ten werd direct het herstel Ik ben een boerenjongen al van het platteland. Woon in Pa's boerderijtje met land aan alle kant. Op zekere dag zei vader tot mij: „Ik ga naar stad. En jij mag met me mee gaan. Zeg eens. hoe vind-je dat?" We gingen met het busje en daarna met de trein. En toen zag ik de grote stad en vond het reuze fijn. Er reden steeds maar auto's kris-kxassend door elkaar. En lange rijen fietsen die belden, belden maar! De trams stoven de straat door en piepten in de-bocht. De mensen hadden allen haast als werden ze gezocht. Er waren brede pleinen met huizen reuze hoog. En honderdduizend winkels. Stoplichten groen en rood. Er wapperden veel vlaggen. Er was een zee van licht. Het leek wel één groot feest, hoor. Het was een pracht gezicht. Maar toen ik weer terug was al op het platteland. In Pa zijn boerderijtje met land aan alle kant, Toen dacht lk: Het was mooi hoor! Een dag met veel vertier! Maarals ik er moest wonen bleef ik toch liever hier! ter hand genomen. Het was de enige aanvoerhaven en 'voor de verbonden legers dus van groot belang. Er is toen hard gewerkt. Twee maanden later reeds wer den er in de haven van Cherbourgh al 10.000 ton goederen per dag gelost. In October van het zelfde jaar was de haven haast geheel hersteld en had een capaci teit groter dan voor de oorlog. CHOPIN, de grote pianist en componist, werd in Po len, vlak bij Warschau gebo ren in 1810. Als kleine jon gen reeds zat hy het liefst Mies had een keer héél hard gewerkt, „Oh", zuchtte ze met een gaap, „Wat ben ik toch verschrikkelijk moe! Wat heb ik toch een slaap!" achter de piano en maakte zelf kleine melodietjes. Van verschillende leraren kreeg hij les en toen hy 17 jaar oud was gaf hij reeds zyn eerste concert in Warschau. Twee jaar later werd hij zelfs uitgenodigd om in We nen op te treden. Chopin verliet in 1830 voorgoed zijn geboorteland en vestigde zich in Parijs, waar hij kennis maakte met tal van bekende componis ten uit die tUd waaronder Frans Liszt. Hy vertoefde veel in kringen van adellijke families en speelde in hun salons zyn nieuwe composi. ties voor piano. Maar Cho pin was niet sterk en na enkele jaren (in 1838) moest hy voor zyn gezondheid de grote stad Parijs verlaten en verhuisde hy naar het dorpje Majorka waar hij in afzon dering geheel opging in zyn pianospelen en componeren. Chopin had de grote wens nog eens in Londen te mo gen optreden. Toen dan ook in 1848 een lichte verbete ring in zijn toestand kwam maakte hy zich reisvaardig. Het werd een triompftocht Kruiswoordpuzzle Van links naar recht: 1. lofzang, 3. afkorting (afk.) 6. eiland by Enge land, 9. windrichting, 10. voegwoord. 11. roofvogel. 13 woonschip, 14. afsluiting. Van boven naar beneden 2. agent, 4. muziekcorps, 5. patrouille-leider, 7 hangt een gordijn aan, 8. Ameri kaanse Luchtvaart My., 12 bergplaats. i" 3" s b V 10 ti 11 •n door Engeland en Schotland maar het werd ook een te grote Inspanning voor de zwakke componist. Geheel uitgeput kwam hy ln Parijs terug en stierf enkele maan den later. Chopin werd slechts 39 Jaar oud, maar men beschouwt hem als de grondlegger van een geheel nieuwe pianostyh CHINA. De naam China wordt door de Chinezen zelf niet gebruikt. Ze noemen hun land „T'ien-Hsia" dat betekent „Land van de He mel". Daarom zeggen wy ook wel „het Hemelse RUk" Het oude China bestond uit 18 provinciën. Tegenwoor dig komen er nog negen bij. Samen hebben deze 27 delen van China een opper vlakte van 9 millioen km2. Er wonen ongeveer 480 mil lioen mensen dat is een vier de gedeelte van de totale wereldbevolking. Op één vierkante kilometer wonen in China ongeveer 105 men sen. Het land heeft een on telbaar aantal dorpen Dit in verband met de land bouw. Toch zyn er in China nog 12 steden- met meer dan 500.000 inwoners en tien tallen boven de 100.000. Om zeven uur liep de wekker af, Maar Mies sliep rustig door, Ze was en dat was toch te bar, Niet uitgeslapen hoor! Om tien uur in de avond Gingen d oogjes open hoor! ,JIè", zei ze. „Het is bedtijd weer! Dan slaap ik maar weer door!" Om drie uur 's middags: Miesje sliep Nog steeds en werd niet wakker! Nee maar, wat zeg je van zo'n muis, Wat zeg je van zo'n rakker

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 7