Gestage arbeid in de bouwput van
de nieuwe sluizen te Vlissingen
III
1111:
III
III
11
fllll!
111
Illll
ill
mil
151
III
Een grote stad
3 x CH
pas>
DONDERDAG 31 JULI 1952.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
METERS ONDER DE WATERSPIEGEL
In September wordt opnieuw met
het betonstorten begonnen
EEN GRIEZELIG MONSTER KRUIPT over de brokken puin van de oude
Vllsslngse slulswerken en volgt gedwee en gehoorzaam de bevelen op van
een man, die hem vanuit een dragline-cabine bestuurt. Voor dit lugubere
werktuig heeft men een toepasselijke naam gevonden: poliep-grüper!
Krassend schuren de stalen vangarmen over de metselresten, trekken zich
dan plotseling samenen even'later zweven ettelijke kilo's steen door
de lucht, gevangen In de onverbiddelijke greep van het monster. De drag
line zwenkt naar links, waarna de armen van de grijper hun prooi los
laten, die met dof gerommel in de laadbak van een vrachtwagen valt.
Iemand roept let», maar zjjn stem gaat verloren ln het la\yaai van de
vallende stenen en het gedreun van de heiblokken, enkele meters verder.
Hij zwaait met een arm naar de chauffeur, die begrijpend knikt en meteen
overschakelt. Grommend en kreunend begint de auto de tocht van de bodem
der bouwput naar omhoog, veertien en een halve meter klimmen. Beneden
bij het knagende monster staat reeds een andere wagen gereed om de
vangsten van de gulzige grijper op te vangen. En na deze weer een
Totdat alle resten van het verleden verdwenen zijn......
versjouwen de heistelling
géén matjesvlechten
Zover Is het echter nog niet. Nog
steeds staan er brokken hoge muur
als oude aftandse kazematten met
gewelfde gangen, waarvan men zich
kan voorstellen, dat daarin tijdens
Napoleon soldaten hebben gelopen
met karabijnen en sjako's en witte
tressen op hun rood-blauwe uitmon
stering. Jazo moet dat geweest
zijn. En in de verbeelding ziet ge Na
poleons mannen met wapperende tu
nieken door de donkere vesting snel
len, die thans langzaam verdwijnt on
der de onweerstaanbare opmars van
de poliepgrijper. Tot de nuchtere
stem van de opzichter klinkt:
en dat zijn rioolgangen. Bij de nieu
we sluizen komen er schuiven in de
deuren. Bij de oude ging het water
tijdens het schutten door die gan
gen!" Tja, dan ziet ge wat anders dan
wuivende sjako's en witte bandelie
ren: zeepokken en wier, waarvan de
resten nog tussen de voegen zitten.
Neen, voor romantiek is er bij deze
sluisbouw niet veel plaats. Het ver
leden wordt grondig opgeruimd om
plaats te maken voor het beton-van-
heden. Zelfs de heipalen van toen
tachtig jaren hebben ze dienst ge
daan als steun en stut voor de sluis-
kolk zijn overbodig geworden. Zij
zijn gedeeltelijk afgegraven, zodat ze
nu met de kop boven de grond ste
ken. Knoestige en stramme palen, die
met pensioen worden gestuurd. Zij
kunnen immers niet concurreren te
gen hun hard-betonnen collega's van
thans
Soms Ijjkt het alsof die beton-
palen in de grond verdwijnen met
een triomfantelijke snelheid, waar
mee ze hun houten voorgangers
willen tarten: „Toe, hoepel-jullie-
nou-es-op. Laat-ons de gespierde
schouders er maar eens onder
zetten. Eén-twee-hupEn bij
elke tik van het heiblok verdwijnen
ze gezwind verder in de drassige
bodem, verlangend als zjj zyn om
hun atlas-taak te beginnen. Maar
de Westkappelaars van meneer
Verstoep, die de hels tel Itng bedie
nen, laten zich daardoor niet van
de wijs brengen. Met een rustige
zekerheid helen ze paal na paal,
versjouwen de heistelling en begin
nen opnieuwHout of beton,
het is om het even. Zij arbeiden
met de gestage rust, die behoort
bij hun dorp, het onverzettelijk
Westkapelle.
BEDRIJVIGHEID.
Van die „gestage rust" is in de
bouwput overigens weinig te bespeu
ren, vooral niet wanneer er beton ge
stort wordt. Dan is er nog meer be
drijvigheid dan gewoonlijk. Op een
hoge wal, vlakbij het station, staan
de betonmolens onvermoeid te draai
en, terwijl 'n treintje hijgend en puf
fend voor de materiaal-aanvoer
zorgt. Alles in de omgeving van de
molens is overdekt met een grijs
waasniet het frisse, zilverachti
ge dauwvliesje, dat een druif zo aan
trekkelijk maakt, maar een benauw
de en verstikkende laag van stof.
Tussen de betonmolens staat een
man, van onder tot boven bestoven,
zodat hy lijkt op een standbeeld, een
monument in zandsteen gehouwen. In
de sokkel van dit levende beeld zou
men willen beitelen: „Hy maakte de
ze sluis met honderden anderen".
Honderden immers zijn er tydens de
ze dagen onafgebroken in touw,
haastig omdat men profiteren moet
van het mooie weer. Probeer in die
uiterst-drukke periode niet iemand
van de Waterstaat te spreken te kry-
gen, want dan klinkt het: „Volop
aan 't storten meneer. Geen tyd!''
Door een stelsel van kanalen wordt
het beton naar de bekisting geperst,
waar Ambonezen bezig zyn om het
materiaal aan te stampen. Opzichters
zien nauwlettend toe, dat alles ver
loopt zoals bestek en tekening voor
schrijven.
VOORBEREIDINGEN.
Nu is het wat rustiger geworden
in de bouwput. Men is volop bezig
met de voorbereidingen voor
de volgende „stort-fase",
waarschijnlijk in September.
Daar ligt nu de nieuwe bo
dem van de sluiskolk. Stevig
en hard als graniet. Voorlopig
zal er nog wél geen zeewater
over de drempels stromen, zo
dat men er rustig zonder dui-
kerspak wandelen kan. De
nieuwe vloer lijkt thans meer
op een timmermanswerk
plaats dan op een sluiskolk,
want overal ligt hout, terwijl
men druk bezig is met plan
ken op maat te zagen. Dat
dient voor de bekisting van de
wanden der kolk. Betonyzer-
vlechters zijn druk bezig met
het aanbrengen van het
vlechtwerk, dat werkelijk niet
te vergelijken is met 't „mat
jesvlechten" van de fröbel
school. Er komen zelfs grote
ijzeren ramen aan te pas
supporten heten die dingen
die met kranen op hun plaats
gebracht moeten worden.
Zo werkt men by het Vlls-
singso station gestaag verder
aan de totstandkoming van
een nieuw sluizencomplex.
„Tot nu toe verloopt alles
naar wens", zo verklaarde
men ons van bevoegde zyde.
Hopcnlijk blijft het zo.
tachtig jaren hebben ze dienst gedaan
volgens bestek en tekening
Schade van de brand te Djakarta
op 10 millioen roepiah geschat.
Deskundigen schatten de schade,
aangericht door de brand, die Maan
dag te Djakarta in de kampong
Bunder heeft gewoed, op 10 millioen
roepiah. 4000 personen behoeven on
middellijke hulp. President Soekarno
heeft Woensdag het verwoeste kam
pong-complex bezocht. Het parle
ment heeft met algemene stemmen
een voorstel aangenomen, dat ieder
parlementslid 100 roepiah voor steun
aan de slachtoffers zou bijdragen.
Intussen zijn Dinsdagmiddag ook
15 huizen in een kampong achter de
Theresiakerk.weg te Djakarta door
brand verwoest.
Verdragen studiegroep
Europese Douane-Unie.
Bij de Tweede Kamer is de goed
keuring aanhangig gemaakt van
twee verdragen, welke in het kader
van de studiegroep voor een Euro
pees Douane-unie zyn tot stand ge
komen, te weten het verdrag nopens
de waarde van goederen in douane
zaken en het verdrag houdende op
richting van een Internationale Dou-
aneraad. Deze verdragen vormen met
het te zelfder tijd tot stand gekomen
verdrag inzake de nomenclatuur
voor de indeling van goederen in de
douanetarieven het eerste resultaat
van het streven van de studiegroep
naar een Douane-Unie in Europees
verband.
CHERBOURGH is een
havenstad aan de Franse
kust. Het is de hoofdstad
van het Dept. Manche en
heeft ongeveer 40.000 inwo
ners. In Juni 1944 zette de
Amerikaanse legers vanuit
Engeland, tussen Cher-
bourgh en Le Havre, voet op
Franse bodem. Na drie da
gen van hevige gevechten
werd Cherbourgh ingeno
men. De stad werd zwaar
beschadigd en de sterke, ne
gen meter diepe, oorlogs-
haven was totaal onbruik
baar. Met vereende krach
ten werd direct het herstel
Ik ben een boerenjongen
al van het platteland.
Woon in Pa's boerderijtje
met land aan alle kant.
Op zekere dag zei vader
tot mij: „Ik ga naar stad.
En jij mag met me mee
gaan.
Zeg eens. hoe vind-je dat?"
We gingen met het busje
en daarna met de trein.
En toen zag ik de grote stad
en vond het reuze fijn.
Er reden steeds maar auto's
kris-kxassend door elkaar.
En lange rijen fietsen
die belden, belden maar!
De trams stoven de straat
door
en piepten in de-bocht.
De mensen hadden allen
haast
als werden ze gezocht.
Er waren brede pleinen
met huizen reuze hoog.
En honderdduizend winkels.
Stoplichten groen en rood.
Er wapperden veel vlaggen.
Er was een zee van licht.
Het leek wel één groot feest,
hoor.
Het was een pracht gezicht.
Maar toen ik weer terug was
al op het platteland.
In Pa zijn boerderijtje
met land aan alle kant,
Toen dacht lk: Het was
mooi hoor!
Een dag met veel vertier!
Maarals ik er moest
wonen
bleef ik toch liever hier!
ter hand genomen. Het was
de enige aanvoerhaven en
'voor de verbonden legers
dus van groot belang. Er
is toen hard gewerkt. Twee
maanden later reeds wer
den er in de haven van
Cherbourgh al 10.000 ton
goederen per dag gelost. In
October van het zelfde jaar
was de haven haast geheel
hersteld en had een capaci
teit groter dan voor de
oorlog.
CHOPIN, de grote pianist
en componist, werd in Po
len, vlak bij Warschau gebo
ren in 1810. Als kleine jon
gen reeds zat hy het liefst
Mies had een keer
héél hard gewerkt,
„Oh", zuchtte ze met
een gaap,
„Wat ben ik toch
verschrikkelijk moe!
Wat heb ik toch een
slaap!"
achter de piano en maakte
zelf kleine melodietjes. Van
verschillende leraren kreeg
hij les en toen hy 17 jaar
oud was gaf hij reeds zyn
eerste concert in Warschau.
Twee jaar later werd hij
zelfs uitgenodigd om in We
nen op te treden.
Chopin verliet in 1830
voorgoed zijn geboorteland
en vestigde zich in Parijs,
waar hij kennis maakte met
tal van bekende componis
ten uit die tUd waaronder
Frans Liszt. Hy vertoefde
veel in kringen van adellijke
families en speelde in hun
salons zyn nieuwe composi.
ties voor piano. Maar Cho
pin was niet sterk en na
enkele jaren (in 1838) moest
hy voor zyn gezondheid de
grote stad Parijs verlaten en
verhuisde hy naar het dorpje
Majorka waar hij in afzon
dering geheel opging in zyn
pianospelen en componeren.
Chopin had de grote wens
nog eens in Londen te mo
gen optreden. Toen dan ook
in 1848 een lichte verbete
ring in zijn toestand kwam
maakte hy zich reisvaardig.
Het werd een triompftocht
Kruiswoordpuzzle
Van links naar recht:
1. lofzang, 3. afkorting
(afk.) 6. eiland by Enge
land, 9. windrichting, 10.
voegwoord. 11. roofvogel. 13
woonschip, 14. afsluiting.
Van boven naar
beneden
2. agent, 4. muziekcorps,
5. patrouille-leider, 7 hangt
een gordijn aan, 8. Ameri
kaanse Luchtvaart My., 12
bergplaats.
i"
3"
s
b
V
10
ti
11
•n
door Engeland en Schotland
maar het werd ook een te
grote Inspanning voor de
zwakke componist. Geheel
uitgeput kwam hy ln Parijs
terug en stierf enkele maan
den later. Chopin werd
slechts 39 Jaar oud, maar
men beschouwt hem als de
grondlegger van een geheel
nieuwe pianostyh
CHINA. De naam China
wordt door de Chinezen zelf
niet gebruikt. Ze noemen
hun land „T'ien-Hsia" dat
betekent „Land van de He
mel". Daarom zeggen wy
ook wel „het Hemelse RUk"
Het oude China bestond uit
18 provinciën. Tegenwoor
dig komen er nog negen
bij. Samen hebben deze 27
delen van China een opper
vlakte van 9 millioen km2.
Er wonen ongeveer 480 mil
lioen mensen dat is een vier
de gedeelte van de totale
wereldbevolking. Op één
vierkante kilometer wonen
in China ongeveer 105 men
sen. Het land heeft een on
telbaar aantal dorpen Dit
in verband met de land
bouw. Toch zyn er in China
nog 12 steden- met meer dan
500.000 inwoners en tien
tallen boven de 100.000.
Om zeven uur liep
de wekker af,
Maar Mies sliep rustig
door,
Ze was en dat was
toch te bar,
Niet uitgeslapen hoor!
Om tien uur in de avond
Gingen d oogjes open
hoor!
,JIè", zei ze. „Het is
bedtijd weer!
Dan slaap ik maar
weer door!"
Om drie uur 's middags:
Miesje sliep
Nog steeds en werd
niet wakker!
Nee maar, wat zeg je
van zo'n muis,
Wat zeg je van zo'n
rakker