Rertrand Russell heeft nog niets aan zijn oude felheid ingeboet C Op 'f Matje I HET WORDT STEEDS DRUKKER AAN DE NOORDPOOL METAALINDUSTRIE HEEFT NOOIT GENOEG SCHROOT Van Vrouw toi Vrouw Editie Zeeuws-Vlaanderen VRIJDAG 18 JULI 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ENGELANDS BEROEMDSTE PHILOSOOF. Binnenkort zal zijn derde echtscheidingsproces gevoerd worden (Van onze correspondente) LONDEN Juni Bertram! Russell, Engeland's beroemdste philosoof, staat dezer dagen in alle opzichten in het nieuws. Een dag na zijn ver jaardag verscheen van zijn hand een nieuw boek, waarvan de Engelse conservatieven de schok nog niet te boven zijn gekomen. En zo juist is bekend geworden, dat binnenkort zijn derde echtscheidingsproees gevoerd zal worden. In zijn nieuwe boek „De invloed der wetenschap op de samenleving" geeft de 80-jarige philosoof, die ruim een halve eeuw lang de wereld „geschokt" heeft met zijn strijdlustige theorieën over vrijwel elk belang rijk onderwerp godsdienst, wiskunde, nationalisme, liefde, opvoeding, macht, vrijheid, recht, huwelijk, vrede, industrie en politiek blyk nog niets aan zijn oude felheid te hebben ingeboet. In een meedogenloze aanval op de reglementering der moderne maat schappij, schrijft hij o.a. „De tyrannie van de ambtenarij is een van de ergste gevolgen van toenemende organisatie. Men zal hier maatregelen tegen moeten nemen, zo men niet wil, dat het leven in een wetenschap pelijk georganiseerde maatschappij er volkomen ondragelijk door wordt, behalve dan voor de genoemde ambtenarij". „Het ontdekken van een middel om dit euvel te bestrijden vormt een der belangrijkste politieke problemen van onze tijd". Rusell vervolgt: „De liberalen pro testeerden destijds met succes tegen de macht van koningen en aristocra ten; de socialisten protesteerden te gen de macht van de kapitalisten. Maar tenzij de macht van de ambte narij in toom gehouden kan worden, zal liet socialisme weinig meer bete- kenen dan de vervanging van één gi-oep heren-en-meesters door een andere. Al de vroegere macht van de kapitalist zal dan eenvoudig ge- erfd worden door de ambtenaar". ,,Een der grootste bezwaren van de macht der ambtenaren is, dat zij zo ver af staan van de dingen, waar- door INA ADEM A. over zij de scepter zwaaien. Wat we ten de heren van het ministerie van Onderwijs over opvoeding? Alleen wat zij zich van hun schooldagen her inneren, twintig of dertig jaar gele den. Wat weet het ministerie van landbouw van suikerbieten? Alleen hoe het woord gespeld wordt. En wat weet het ministerie van Buiten landse Zaken eigenlijk over het mo derne China GEVANGEN GEZET Het is geen wonder dat Bertrand Russell reeds in zijn jongere jaren als „hrevolutionnair" betiteld werd en op middelbare leeftijd nog met wantrouwen werd aangezien Op zijn 46ste jaar werd liij wegens zijn pa cifistische theorieën zelfs enige tijd gevangen gezet. Toen hij 57 jaar was noemde Engeland hem openlijk „Immoreel" en „anti-sociaal" wegens zijn boek over „Huwelijk en Moraal". Op 67-jarige leeftijd werd hij onge schikt verklaard om les in de philo- sophie te geven aan het College of of New York. toen hij goed en wel boven de 70 jaar was besloot men, dat het veilig was om zijn bestaan toe te juichen! Op 76-jarige leeftijd vroeg de BBC hem voor het eerst om een se rie lezingen te houden. Een jaar la ter wera hem de Order of Merit (kruis van verdienste) toegekend, en het jaar daarop ontving hij de No belprijs voor literatuur. Op 79-jarige leettijd werd hij als ere-lid gekozen van het Londense Athenaeum. Indien thans, op 80-jarige leeftijd, zijn nieu we boek in sommige opzichten meer .gematigd" lijkt dan men van Russell gewend is, ligt dit waarschijnlijk aan et feit dat de wereld zijn vér-voor liggende theorieën thans grotendeels heeft .ingehaald". Wat zijn uiterlijk betreft, beant woordt hij volkomen aan de populaire voorstelling van een philosoof: lang, mager en ascetisch uitziend, een hoog voorhoofd en glanzend wit haar. Zijn kleding is nonchalant en men ziet hem vrijwel nooit zonder pijp. Zelfs in gewone conversatie kiest hij zijn woorden met een vrijwel „persklare" precisie. Hij heeft een verrassend scherpe zin voor humor. DERDE GRAAF RUSSELL Russell is geboren in Ravensbourne, Wales in 1872. Naar hij zelf ver haalt, was de studie van wiskunde jn eerste grote liefde. Hoewel hij thans lid is van de La bour Party, heeft hij geen persoon lijke politieke ambities. Toen zijn oudste broer overleed in 1931. erfde Bertrand de tel en werd hij de der- GEHEIMZINNIGE VLUCHTEN. Plaats van Amerikaanse basis wordt geheim gehouden. (Van onze correspondent). LONDEN, Juli. Met het begin van de Poolzomer is het rond om de Noordpoolzee druk geworden. Kort geleden is kapitein Courtland Simp son, die de Engelse Poolexpeditie naar Koningin Louise-Land en naar het land ys van Groenland zal leiden, van de Amerikaanse luchtbasis Thule teruggekeerd, waarvan de positie streng geheim gehouden wordt, hoewel men vermoedt, dat het zich aan de Noord-Westkust van Groenland bevindt, als dichtst by de Pool gelegen steunpunt voor strategische bommenwer pers. Simpson is met de laatste voorbereidingen voor zijn expeditie bezig. De deelnemers hieraan zullen in hoofdzaak marine-officieren zijn en hun taak, hoezeer men ook de nadruk legt op de wetenschappelijke kant, zal in de eerste plaats gericht zyn op militaire doeleinden. SLECHTE TIJDEN Er trad een emeritus-zeeman van boven de zestig voor de balie. Hij bracht een sfeer van hoge zee en wijde horizonten met zich mee en de gezondheid van het vak stond 'm nog onweerlegbaar op de bruine gestop-' pelde kaken geschreven. Rond, frank en vrij stond hij daar, een meter ne gentig in zijn vetleren schoenen; de machtige tors omspannen door een blauwe trui in de kabelsteek, twee recht twee averecht met een noppel langs een hippel. Fraai, degelijk werk Edoch: uiterlijk en innerlijk waren bij deze bedaagde nazaat van de heer Tromp niet navenant. Zijn ziel was minder fraai dan zijn trui, zijn gewe ten niet zo helder als de sterren, waaronder hij gevaren had; het laat ste hoofdstuk van zijn levensboek was bespat met lelijke vlekken. Zo, zei de rechter op misprijzende toon, bent U daar weer? Dat is niet zo best, hé? De zeeheld schudde het hoofd. Hij zei: „Lelijk uit de koers, de tijde ben- ne niet meer wat ze wazze. Kent U me niet naar een Tehuis voor de Ouwe Dag sture? Ken dat niet?" De rechter keek bedenkelijk. Hem Stond klaarblijkelijk een „tehuis" voor de geest met veel kleine kamers - en veel dichte deuren. Maar de zee rob keek zó recht-uit, dat het moei lijk werd open-en-bloot over de ge vangenis te spreken. Een rechter is ook maar een mens Die fiets hebt U gestolen, daar behoeven we zeker niet lang over te praten? Ik heb hier de uitvoerige bekentenis, die U voor de politie af legde. De fiets van de dominee; had U iets tegen de dominee? Welnee meneer. De dominee, da's een beste man, die heb nog mooi met me gepraat. Dominee's motten d:r ook weze, die houwe 't mensdom 't goeie voor. As ik gewete had dat 't de fiets van de dominee was Nu?, vroeg de rechter toen er een stilte viel. Dan had ik liever me klauwe af gehakt, zowaar as ik hier sta. 'k Heb er maar twee tientjes voor gckrcge, 't was een ouwe kar. De tijde benne niet meer wat ze vroeger wazze. U moogt het rijwiel van iemand, die toevallig geen predikant is, óók niet stelen. Het is nu al de derde keer in vy'f jaren tijds dat U hier moet komen. U wilt niet horen. U moet nu maar voelen. De officier was het daar roerend mee eens en eiste een half jaar re traite. Ik smeek om uw grote genade, zei de man, maar de rechter vonniste conform. Waar blijven we, als alle gewezen lichtmatrozen met ander mans fietsen op de loop gaan? Ken ik niet naar een soort Tehuis vroeg de verdachte nog, maar de rechter Schudde het hoofd en vroeg om de volgende zaak De zeeman hees zijn broek op. Dé tijden zijn niet meer wat ze vroeger waren In Thule heeft Simpson practiscbe ervaring kunnen opdoen over de voor ziening, van voorgeschreven Poolsta- tions vanuit de lucht, want evenals zijn station in het midden van Groen land op het landijs door zware trans portvliegtuigen van Thule uit voor zien zal worden, wordt thans reeds van Thule uit een groep van drie man onderhouden, die op een reusachtig, in de Noordelijke IJszee drijvend ijs- eiland van 15 km lengte en 5 km breedte een voorgeschreven waarne mingspost vormen. Transportvliegtui gen met ski's als landingsgestel zijn op dit eiland geland, dat volkomen geschikt schijnt als voorgeschoven basis voor bommenwerpers en hebben de groep met al het noodzakelijke materiaal, waaronder ook een radio- peilstation, uitgerust. Men gelooft, dat dit eiland, waarvan de rand tus sen 3 en 10 m uit het water oprijst, van een van de gletsjers in Elles- mere-Land aan de Noordpunt van Groenland afgebroken is en nu steeds met de stroming in de Pool zee rond drijft, van een punt 450 km ten Noorden van Point Barrow in Alaska rondom de Pool naar de Noordpunt van Groenland en vandaar weer naar Alaska. DE RUSSEN OOK? Niet voor niets zijn daar de reus achtige oren der radarstations voort durend klaar wakker. Men verdenkt er namelijk de Russen van, dat ook zij heimelijk in het Noordpoolgebied werkzaam zijn en met hun nieuwste strategische bommenwerpers van de bases in Kamsjatka uit vluchten ma ken over de Poolzee en zelfs over Noord-Canada en Noord-Groenland, om de door de Westelijke mogendhe den in het hoge Noorden getroffen militaire maatregelen te bespionne- ren. Tot nu toe heeft men nog geen enkele van deze Russische la.nge-af- stands-bommenwerpers gezien, maar de radarstations hebben het geruis van onbekende vliegtuigen weergege ven en men schijnt ook in heel ver schillende streken verdachte conden- satiestrepen opgemerkt te hebben. Als de waarnemingen inderdaad juist zouden blijken, dan zou dat beteke nen, dat de Russische luchtmacht verder is, dan men tot dusverre aan genomen had en de Westelijke mo gendheden zouden gedwongen zijn him net van radarstations, jagers- en bommenwerpers-bases rond om de Poolzee nog dichter te maken. Kapitein Simpson heeft verklaard, dat zijn expeditie vooral zal onder zoeken, in welk tempo het smelten van het Groenlandijs plaats vindt en op bezorgde uitingen van geleerden gewezen, die berekend hebben, dat de zeespiegel in de gehele wereld meer dan 5 meter zou stijgen, als al het Groenlandse ijs zou smelten. Van veel actueler betekenis is echter, dat Simpson's station op het midden van het ijs voor twee jaar opgezet is. Kringloop van het ijzer Het oude ijzer is onontbeer lijk als grondstof voor de Ne derlandse gieterijen. We moe ten er dus zuinig op zijn en mo gen afgedankte metalen voor werpen niet achteloos wegwer pen. In een tweetal artikelen be schrijft onze speciale verslag gever, wat tegenwoordig aan de schrootinzameling gedaan wordt en hoe dit schroot wordt gesmolten om weer aan grond stof te komen voor onze me taalverwerkende industrieën. In het nevenstaande eerste artikel neemt hij de lezer mee naar de grootste Nederlandse schroothandel. de Graaf Russell, Hierdoor kreeg hij automatisch het recht zitting te ne men in het House of Lords (Hoger huis), maar hij heeft van dit recht nooit gebruik gemaakt omdat hij zich principieel niet met de functie van het Hogerhuis kan verenigen Onder zijn talloze boeken en publi caties op allerlei gebied, is zijn be langrijkste bijdrage aan de weten schap toch ongetwijfeld zijn uit drie delen bestaande wiskundige stand aardwerk „Principia Mathematica". Slechts één van zijn theorieën heeft Bertrand Russell op latere leef tijd geheel gewijzigd, namelijk die over het pacifisme. Hij is thans over tuigd, dat principieel pacifisme prac- t'sch onuitvoerbaar is. WERELDREGERING Wat de huidige wereldsituatie be treft, is de 80-jarige philosoof van oordeel dat het conflict tussen Rus land en het Westen niet opgelost kan worden, tenzij er een wereldregering tot stand komt, die de macht heeft om genomen beslissingen uit te voe ren. Maar hri is pessimistisch ge stemd over ae mogelijkheid dat een dergelijke wereldregering tot stand komt. die de macht heeft om genomen beslissingen uit te voeren. Maar hij is pessimistisch gestemd over de mogelijkheid dat een dergelijke we reldregering tot stand zou kunnen komen zonder een nieuwe wereldoor log. „Onze enige hoop is. dat de huidige koude oorlog nog minstens dertig jaar. of langer, zal voortduren. Mis schien zullen de mensen dan eindelijk eens inzien hoe stom ze geweest zijn en een verstandige oplossing gaan zoeken", aldus Russell. Ondanks zijn hoge leeftijd houdt Bertrand Russell zich nog strikt aan regelmatige werkuren van 10 tot 1 's ochtends en van 4 tot 7 's middags. Hij houdt- nog geregeld lezingen en radioredes, schrijft artikelen en heeft plannen voor nieuwe boeken. On langs heeft hij zijn autobiographie voltooid, maar wil niet dat deze vóór zijn dood gepubliceerd wordt! Er is één ding waar Russell nog niet aan toe gekomen is en dat hij nog graag wil doen. „Het mensdom is in de war geraakt, zegt hij, „en men weet niet meer, hoe men een normaal leven moet leiden in deze abnormale wereld. Ik zou nog wel een theorie willen samenstellen over de kunst om te leven!". En zelfs voor een grote philosoof, die over enkele weken voor de derde maal gaat echtscheiden. zijn dit, naar wij menen wel lichtelijk opti mistische woorden! (Nadruk verboden) Als bordpapier wordt het fornuis in elkaar gefrommeld in de zware pers. Allerlei afgedankte metalen voorwerpen worden zo tot keurige, vierkante pakketjes gevormd en verdwijnen dan in de smeltovens om daarna als ijzer een nieuw leven te beginnen. TRIEST IJZERKERKHOF. Gedeukte emmers, oude potkacheltjes en brokken ankerketting. AMSTERDAM, Juli. ,,Hoe krijgen ze het bij elkaar?" is onze eerste gedachte, als we op het terrein van Nederlands grootste schroothandel op de Rietlanden in het Oosten van Amsterdam staan. Een onmetelijke stapel „oud-roest" metalen voorwerpen van allerlei aard en omvang, die eens nuttige diensten hebben bewezen van acht millioen kilo onge veer wacht er op zyn definitieve ondergang in de smeltovens van metaal- fabrieken om daaruit, herboren als gietyzer, weer te voorschijn te komen. Dat is de eeuwige kringloop in de ons omringende wereld. Ook het ijzer ontkomt daaraan niet. Als de mens althans deze kringloop niet verstoort of stagneert door nonchalance of onverschilligheid tegenover.... Neder lands economie. Want geen of onvoldoende schroot betekent een tekort aa^s grondstof voornamelijk voor de hoogovens in Velsen. Het niet meehelpen aan de verzameling van afgedane metalen artikelen wil zeggen de noodzaak om nog meer schroot in te voeren dan thans reeds geschiedt en dus de beste ding van kostbare deviezen. De merkwaardige collectie schroot op het terrein van de N.V. Ijzerhan del „Hollandia" op de Rietlanden be wijst, dat velen reeds doordrongen zijn van het belang van een intensieve schrootinzameling. Kris kras 'door elkaar ontdekken wij er stukken van zware ankerkettingen, waaraan eens grote zeeschepen vast lagen; wielen en frames van afgedankte fietsen; gedeukte teilen, waarin eertijds mis- Toneelspeelsters uit St. Jansteen trokken naar Gent De toneelspeelsters Van de harmo nie te St. Jansteen brachten een be zoek aan de Vlaamse stad Gent. De meisjes werden ontvangen door de leden van de balletgroep uit Gent, welke' reeds verschillende malen in St. Jansteen een uitvoering gaven en nu hun Hollandse gasten gratis onderdak verschaften. Bij hun tocht langs de mooiste plekjes in de stad van klokke Roeland brachten de Steense meisjes o.m. een bezoek aan het fraai verlichte stadspark. De gelukkige echtvereniging, en al wat daaraan vastzit, heeft alweer enige maanden geleden onze aandacht gehad, en tot mijn genoegen en lering heeft het daarop aan brieven over dit chapiter niet ontbroken. Bittere, hopeloze, goedkeurende, vra gende: een bonte stapel die rus tig is blijven liggen tot het oor deel wat bezonken was. Van tijd tot tijd, zo hadden wij afgesproken, zouden w\j in deze kolom eens een kleine con ferentie houden over het chapi ter „huwelijk", waarbij iedere deelnemer vrijelijk zijn onom wonden mening mocht zeggen, de heer zogoed als de dame. En van tijd tot tijd zouden wij dan, tot lering en exempel, eens een portretje ophangen van een vrouwelijke partner in dit illus ter verbond. Nu is het een feit, dat in een rubriek als deze doorgaans vrouwen aan het woord komen: de oorzaak ligt voor de hand. Niet, dat mannen zich niet voor het vraagstuk huwelijkzou den interesseren. Integendeel, de wensen, klachten, critiek ook die mij bereiken van deze kant zijn legio, maar dat gebeurt meestal mondeling. Mannen mogen graag discus siëren, en dan liefst urenlang, maar voor een briefje van tien minuten werk krijg je hem met geen stok in het geweer. Ter wijl een vrouw zich vaak niet lekkerder voelt dan wanneer zij eens breeduit kan gaan zitten om haar mening uitvoerig op papier te zetten. Zo krijgen wij in de publieke discussie vaak een heel eenzij dige kijk op de zaak, en dat trekt de boel nog schever dan al het geval is. Daarom doet mij de brief van een mannelijk le zer over deze aangelegenheid dubbel plezier, en gun ik hem ditmaal de volle aandacht van een kolom, ook ter meerdere aanmoediging van andere mans personen, die nu hun mening en critiek over de vrouw gezellig en ongezouten „onder ons" ple gen af te steken. Laat ik hen bij voorbaat geruststellen, als zij de verwachting van deze brief schrijver delen. „Ik hoop echter dat u tot de zeer weinige vrou wen zult behoren die de nood van de man kent en begrip heeft van hetgeen de man van de vrouw verlangt?'. Natuurlijk heb ik begrip voor het standpunt en verlangen van de man. Omdat ik in het le ven geleerd heb mensen te beoordelen, geen leden van een sekse. En waar het zo'n uiterst belangrijk onderwerp als het huwelijk betreft, daar zou het wel grof onbillijk zijn, dat al leen te bezien uit de gezichts hoek van de vrouw, alhoewel ik zelf een vrouw ben. Om te beginnen geloof ik dan ook, dat veel huwelijksmisère voorkomen of uit de wereld ge holpen zou zijn, als de vrouw in zo'n geval zich eens één ogen blik de moeite gaf, in de schoe nen van de man te gaan staan. Zij zou dan een kant van de zaak zien, die haar volkomen nieuw en verbazingwekkend voorkwam, en het doordenken daarvan zou haar misschien meer baat en troost.brengen dan het beklag van een hele vrien- dinnenschaar. Wat brengt nu deze eenzame haan in onze belangstellende kippenren te berde? Zet u schrap, het klinkt niet mals: „Graag had ik u iets dieper er- _/^OEDER - DE VROUW op in zien gaan, betreffende de verhouding tussen man en vrouw. Het is n.l. zo. dat ik van mening ben, dat de degelijke vrouw maar al te vaak teveel moeder en te weinig echtgenote is. Het: zo heel goed moeder zijn gaat vaak ten koste van de man, die in vele geval len bij zijn vrouw tekort komt, waardoor menig huwelijk kapot gaat, omdat de man zijn tekort anders zoekt aan te vullen. Eerst, of dikwijls alléén de kin deren hebben haar aandacht, en de man? Och, die redt het wel Als er eens wat tijd en zin overschiet, dan is dat voor man lief. Moest een vrouw niet veel eer trots en gelukkig zijn dat haar man met alles en alles tot haar komt en haar voor zich op eist, dan, zoals dat dikwijls het geval is, hem af te schepen met: ik heb nu geen tijd of geen zin. Maar zij vergeet m.i. dat zij de man door geregeld afwijzen, schromelijk verwaarloost en te kort doet, en wil dat zelfs niet inzien als het reeds te laat is en de man met zijn nood ergens anders is heengegaan". Lieve lezeressen, tot zover de ze moedige briefschrijver, die er van tevoren al van overtuigd is, dat ik hem „er eens goed van langs zal geven, iets wat vrou wen in het algemeen zo graag doen, omdat ze van mening zijn dat de man meestal de schuld is van huwelijksmislukking en -el lende". Kijk, daarin heeft hij het nu eens ronduit mis. Want Saskia denkt er niet aan iemand, wie ook, die zijn nood b(j haar klaagt, ervan langs te geven, of de schuld altijd op één partij af te schuiven. En als er lezeressen zijn, die bij deze regels de haren steil overeind zijn gaan staan van toorn en nu meteen maar naar haar blocnote grabbelen om dat heerschap via Saskia eens even een brief op poten te schrijven dan vraag ik, allervriende lijkst: toe, wacht nog even. Waar het om gaat is: heeft deze man gelijk of ongelijk? Natuur lijk is wat hij beweert geen régel, maar bestaan er niet tal loze huwelijken waarin moeder alle aandacht, alle zorg aan de kinderen besteedt en de man niet veel meer geworden is dan een commensaal? O, zeker, hij ivordt goed ge voed en netjes gekleed, hij mag 's Zondags naast een keurige fa- milieschaar wandelen maar een vr ouw in de volle zin heeft hij niet meer, alleen een beste verzorgster van zün kin deren. Is dat zijn bedoeling geweest, toen hij trouwde? Welnee, wat hij wilde was een vrijage, en als hij een beetje kerel is wil hij dat omstreeks zijn zilveren bruiloft nog en later. Wil zijn vrouw hem dat kivalijk nemen, het „flauw" vinden: „toe, daar worden wij toch te oud voor", dan moet zij dat weten. Maar laat zij dan haar critiek richten tot de natuur, die de man zo ge fatsoeneerd heeft. Wilt u, ook als voortreffelij ke moeder, uw huwelijk gaaf houden? Zorg dan, dat uw man verliefd op u blijft, ook in uw grijze dagen. Hoe u dat moet aanleggen? Daar kunnen wij desnoods nog eens een kolom mee vullen. En tot mijn briefschrijver zou ik willen zeggen: Neem het de „degelijke vrouw" niet al te kwalijk. Want tuat zij doet is niets anders dan het lesje opvol gen dat 'n vorige generatie van vrouwen, opgevoed in 'n schijn heilig tijdvak, haar geleerd heeft. Dit lesje: dat de intieme verhouding tussen man en vrouw in feite iets onfatsoen lijks is, dat alleen verontschul digd wordt door het gevolg: het moederschap. SASKIA. schien de jongste spruit van een fa milie gebaad werd; brokstukken van scheepswanden; ijzeren balken, die muren van gebouwen geschraagd hebben; de bovenbouw van een hele vèrzameling Amsterdamse vuilniswa gens; conservenblikjes, pannen, pot kacheltjes, ketïltjes, ledikanten en emmers regelrecht uit het huishouden van moeder de vrouw; kapotte land bouwwerktuigen, complete roeiboten, boilers, stalen kabels en metaalkrul- len Men staat versteld van de bonte mengeling van wereldse zaken, die op dit trieste ijzerkerkhof een roemloos einde vindt. En toch is er nog lang niet genoeg. De jaarlijkse productie van geslagen schroot bedraagt onge veer 360.000 ton, die wordt verwerkt door de Hoogovens, de Demka in Zui len en de Nederlandse Kabelfabriek. Deze hoeveelheid moet worden opge voerd tot circa 500.000 ton. Aan ge goten schroot oud gietijzergaat jaarlijks ongeveer 50.000 ton naar de gieterijen. SCHROOTCAMPAGNE. De opvoering van de schroot pro ductie wordt vereist door verhoging van de staalproductie van 500.000 tot 800.000 ton per jaar. Geen wonder dus, dat de Nederlandse metaalnijver heid een speciale schrootcampagne begonnen is. Zij richt zich tot de ge hele burgerij, teneinde deze te doen inzien, dat alle metalen afval waarde heeft, voorts tot de niet-metaalver- werkende industrie en de landbouw. Laatstgenoemde komt vooral in de herfst aan de beurt. Als ons land alle zeilen bijzet, dan nog zal schroot moeten worden inge voerd. En aangezien de ons omringen de landen er precies zo voorstaan als wij Engeland bijvoorbeeld heeft per jaar twee millioen ton tekort moet het ver weg gehaald worden te gen hoge prijzen en met veel vervoer kosten. BESPARING VAN DEVIEZEN. Waarom zouden wij de Nederlandse industrie niet een handje helpen en medewerken aan de besparing van de viezen door ons metalen afval niet meer achteloos weg te gooien, maar aan de ophalers te verkopen. De schroothandelaren beschikken reeds over grote- hoeveelheden, doch de Hoogovens zyn een grote slokop en als er niet regelmatig en veel bij komt, vermindert de voorraad snel. Varkenspest in Ewijk By varkens van de landbouwer A. van de Berg te Winssen. gemeente Ewijk. is varkenspest geconstateerd. Vorige week had de heer Van de B. een varken afgeleverd aan een ex portslagerij te Oss. Na slachting bleek het dier geleden te hebben aan varkenspest. Woensdag is een tweede varken op dit bedrijf gestorven aan deze be smettelijke veeziekte. De nodige maatregelen zijn inmiddels genomen. Tewaterlating m.s. „Nyon" Van de werf van de N.V.C. van der Giessen en Zonen te Krimpen aan de LJssel is met goed gevolg te water gelaten het voor rekening van de „Suisse-Atlantique". Societe de Na vigation Maritime S.A. te Lausanne in aanbouw zijnde motorvrachtschip „Nyon", dat een draagvermogen heeft van crca 9100 ton. De „Nyon" zal medio October worden opgele verd.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 15