Domaniale bossen vormen grote
attractie voor toeristen
STEEK EENS EEN BLOEM IN
HET KNOOPSGAT!
WAAR MEN „BOLLEN" TEGEN
„DENDERS" AANSCHIET
GRENSARBEIDERS-PROBLEEM
IN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Editie Zeeuws-Vlaanderert
VRIJDAG 11 JULI 1952
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
EEN OUD KOOIKERSVERHAAL
Vogelwacht-excursies trekken
veel belangstelling
ER GAAT IN SCHOUWEN een oud kooikcrsverhaal, dat zich jaren
en jaren geleden in de duinstreek moet hebben afgespeeld. In de dui
nen van Westen-Schouwen bevond zich in die oude tijd een eendenkooi,
eenzaam en ver verwijderd van de bewoonde wereld. Slechts zelden kwam
de kooiker in het dorp, maar woonde met zyn vrouw teruggetrokken in
de stilte van de kooi. Toen hun echter een flinke zoon geboren werd,
trok de man zijn beste kleren aan en toog met zjjn stamhouder naar de
kerk om het kind er te laten dopen. In Haamstede evenwel vond hij de
kerkdeuren geslotenHet bleek Woensdag te zyn. In de eenzaamheid
was de goede man de juiste dag kwyt geraakt.
In de tyd, waarin zich dit verhaal moet hebben afgespeeld, zag het
er in de duinen geheel anders uit dan thans. Overal bevonden zich meer
tjes, zodat men in de winter van Haamstede naar zee kon schaatsen. Op
deze plaatsen en op het terrein van de oude eendenkooi vindt men thans
uitgestrekte bossen.
Deze bossen, die eigendom zijn
van de domeinen, zijn in de enkele
jaren waarin zij voor het publiek
zijn opengesteld, een bijzondere at
tractie voor de zomergasten van deze
streek geworden. Dat het nog eens
zover zou komen, zal men omstreeks
1865, toen hier de eerste bebossings-
proeven werden verricht, wel nooit
vermoed hebben, want de aanleg
die overigens pas ruim een halve
eeuw later tot stand kwam was
gericht op het behoud van de duinen
en niet op de recreatie.
Tot 1872 was het onderhoud van
deze duinstrook door het rijk ver
zorgd, maar sindsdien werd het over
gelaten aan de polder Westeren-Ban-
van-Schouwen. hetgeen voor dit wa
terschap een te zware last beteken
de. De konijnenstand in de duinen
nam hand over hand toe, terwijl de
verstuivingen een grote last voor de
Landbouwtentoonstelling
in Dordrecht.
Op Donderdag'24 Juli zal in het
sportpark Reeweg te Dordrecht voor
de zevende achtereenvolgende keer de
grote landbouwtentoonstelling gehou
den worden, die tot doel heeft propa
ganda te maken voor de vee-verede-
ling. Aan deze expositie zal worden
verbonden de centrale keuring van
de Kon. Ver, „Het Nederlandse Trek
paard"; de bond van rundveefokver-
enigingen in Zuid-Holland verbindt
aan de expositie, waarvoor in kringen
van landbouwers en veetelers immer
grote belangstelling bestaat, zijn jaar
lijkse bondsfokveedag.
Het doel van de tentoonstelling is
in de eerste plaats geregistreerde die
ren te keuren'. Men wil- voorts .nieu
were fokmethoden onder de" aandacht
brengen. Een uitgebreide expositie
van landbouwwerktuigen zal ook nu
weer worden ingericht. Op deze ten
toonstelling zal men, behalve fraaie
paarden en voortreffelijk rundvee, ook
kleinvee bijeen brengen, zoals geiten,
schapen en varkens. Er is een aanzien
lijk aantal inschrijvingen binnengeko
men. Onder meer zullen nakomelin
gen van de nationale stierenkampioen
„Producent" te bewonderen zijn. Men
zal voorts de verkiezing van zoge
naamde kroonmerries uit de stermer
ries kunnen meemaken. Twintig fir
ma's zullen landbouwwerktuigen en
-machines demonstreren. In de mid
daguren zal een concours-hippique
worden gehouden.
Bondsdag C.B.T.B.
te Amsterdam.
De Nederlandse Christelijke Boeren-
en Tuindersbond, die dit jaar zijn
bondsdag in de hoofdstad houdt, heeft
in Krasnapolsky de huishoudelijke
vergadering gehouden. Na de behan
deling van de jaarstukken werd de
voorzitter, de heer Chr. van den Heu
vel, met algemene stemmen herkozen.
Aan het slot van de vergadering deed
de voorzitter enige mededelingen over
de huidige stand van zaken der pu
bliekrechtelijke bedrijfsorganisatie.
Gisteren is de algemene vergadering
gehouden, waarop ir. P. A. den En
gelse. inspecteur van de landbouw,
sprak over: „De Verenigde Staten en
wij", en prof. dr. P. A. Diepenhorst,
ere-voorzitter van de C.B.T.B., over:
„Oude en nieuwe tijd".
landbouw vormden. Enige malen
richtte men zich daarom met reques-
ten tot de regering, totdat in 1923
met de bebossing een begin werd ge
maakt.
Thans is het zover, dat reeds et
telijke malen hout aan de mijnen
kon worden geleverd, terwijl tevens
reeds onderbeplant en ondergezaaid
wordt. In verband met dit laatste is
het dringend nodig de konijnen flink
onder „de duim" te houden en daar-
moeten de hekken van de ter
reinen zorgvuldig gesloten blijven.
Er zijn echter wel eens bezoekers,
die nonchalant een hek laten open
staan, zodat de konijnen uit de dui
nen naar binnen kunnen. Overigens
heeft de dienst der domeinen wei
nig te klagen over de bosbezoekers.
De opziener, die hier de scepter
voert, de heer N. H. Lyssen, vertel
de ons dat het domeinbestuur geen
spijt over de openstelling heeft. De
betrokken autoriteiten waren destijds
zeer benieuwd, hoe het publiek zou
reageren, vooral omdat bossen nu
.eenmaal een kostbaar bezit zijn,
waarmee niet lichtvaardig kan wor
den omgesprongen. Weliswaar ko.
men er af en toe een slordig
lieer en een achteloze dame binnen
wandelen, die papieren enz neergooi,
cn, doch zulke gevallen behoren ge
lukkig tot de uitzonderingen. Als
regel gedraagt het publiek zich uit
stekend en volgens de regels, die op
de toegangskaart zyn afgedrukt.
Grote belangstelling bestaat
ook voor de Vogelwachtexcursies.
Enige jaren geleden werd er op ini
tiatief van de heer Lyssen een ver
eniging voor Vogelbeschermings-
wacht gesticht, welke instelling, die
reeds bijna 200 leden telt, excursies
door de bossen en naar de broedko-
lonie organiseert.
Met het domeinbestuur sloot de
vereniging een overeenkomst, waar
in zij -zich aansprakelijk voor de
schade heeft gesteld, die eventueel
door deelnemers aan deze uitstapjes
wordt veroorzaakt.
BELANGSTELLING.
Er is in deze zomermaanden voor
deze excursies zo'n grote belangstel
ling, dat de Vereniging besluiten
moest hiervoor twee vaste dagen
te bepalen, namelijk Maandag en
Donderdag. Ook talryke scholen en
verenigingen nemen er aan deel,
waarbij zonder uitzondering elke
deelnemer steeds enthousiast terug
keert. Zo toonde de heer Lyssen
ons enkele brieven uit België, waar
in met veel waardering en dankbaar
heid werd gewaagd van een uit.
stapje naar de broedkolonie.
Deze kolonie is de grootste in ons
land wat zilvermeeuwen betreft. Er
bevinden zich hier zelfs 6500 paren,
hetgeen betekent dat er eigenlijk
een beetje teveel zijn. Daarom wor
den er jaarlijks eieren geraapt om
een te grote uitbreiding te voorko
men. Overigens hebben deze vogels
een geweldig aanpassingsvermogen,
want zij broeden zelfs onder hoge
dennen
Wanneer de excursiedeelnemers
de broedplaats hebben bekeken,
wordt teruggewandeld door de bos
sen, waarbij de heer Lyssen iets
van het ontstaan en over het werk
vertelt.
Verheugend noemde de heer Lys
sen ons tenslotte het feit, dat de
bevolking steeds meer waardering
begint te krijgen voor de bossen.
Dat blijkt onder meer uit de belang,
stelling voor de Vogelbeschermings-
wacht, terwijl niet alleen de gasten,
maar ook de inwoners dikwyis een
wandeling door de bossen maken.
Schouwen heeft in het. duingebied
een ryk bezit en het is zaak voor
de bevolking zowel als voor de toe
risten om er zuinig mee om te
springen. Er kan daarom niet ge.
noeg op de noodzakclykheid gewe
zen worden, om vooral in de bossen
de grootste voorzichtigheid met vuur
te betrachten!
SCHOOLREISJE UITGESTELD
WEGENS MAZELEN.
Het schoolreisje van de openbare
lagere school A te Biervliet voor
de kinderen der laagste klassen
moest worden uitgesteld, daar het me
rendeel der kinderen mazelen heeft.
Ook tot de leerlingetjes van de Chr.
kleuterschool te Biervliet zijn de ma
zelen ondertussen doorgedrongen. Vele
moeders vrezen, dat met de kermis
huisarrest nodig zal zijn door de ma
zelen, die nu eenmaal geen rekening
houden met komende feesten!
HET LANDJE VAN DE „LEUTE"
Oude volkssport na jaren en jaren nóg steeds in ere.
„Hé Lowie, pasterop, ze gaon schieten, maokt den dender vrle!" Wan
neer men op een tocht door het Zeeuwsch-Vlaamse polderland, in een der
landelijke dorpjes een dergelyke uitroep hoort, dan heeft men geboft. Ge
boft, omdat men dan in de gelegenheid is er getuige van te zijn, hoe een
groepje van die typische vertegenwoordigers van de grensbevolking de bol-
sport beoefent, het spel, dat reeds door vader en door vaders-vader en
wellicht nog veel vroeger daar werd gespeeld.
Het mag dan waar zijn, dat men de „bolders" niet algemeen meer aan
treft, waar is evenzeer, dat het bollen in Zeeuwsch-Vlaanderen maar
meer nog in Belgisch Vlaanderen nog geenszins zyn populariteit heeft
verloren. En dat is geen wonder! Zelden zal men een spel zien, dat zo past
by de Vlaamse mentaliteit. De gezellige „Leute" bij een pittig glas bier,
het geduldig en nauwgezet wikken van de bol voor deze wordt weggerold
en tenslotte het enerverende „schieten" met de zware, zwarte houten
schyven; het zou een symphonie in Vlaamse geest kunnen heten, met
hoogte- en laagtepuntcn, maar altyd onverminderd boeiend.
Het spel op zichzelf is zeer een
voudig, zoals trouwens ook de attri
buten dat zijn. De „bolbaan" is een
rechthoekig stuk grond, dat naar de
kanten hoger oploopt en dat voor el-
De op 16 Augustus 1779 te Zierikzee geboren schilder Adriaan Prince,
vervaardigde o.m. een werk over het haventje van Vianen. Onze repro
ductie toont de ingang van het haventje, waar men bezig is met het lossen
van mee krap vaten. Landinwaarts ziet men de ruïne van het oude slot
Oostersteijn aan de Geide en op de achtergrond de kerk van Oosterland.
Adriaan Prince was tekenmeester aan de stadstekenschool en fynschildcr.
Hy woonde eerst op de Dam B 81, naderhand lange tyd aan de Oude Haven
D 487 en hy overleed tenslotte op 11 April 1859 in het huis A 155 aan
de Lange Nobelstraat. Prince huwde in Juni 1810 met Carolina Josina de
Moor te Scherpenisse. Zy overleed op 3 Januari 1819 te Zierikzee. Het
hierby gereproduceerde schilderstuk werd ontdekt op de zolder van het
pand, dat thans behoort aan de heer C. van Vliet; de heer D. van Vliet Sr.
kocht het huis van Prince in 1802. De heer C. van Vliet liet het schilder
stuk restaureren en stond ons toe om het te fotograferen. De hierboven
vermelde gegevens zijn te lezen op de achterzyde van het schilderstuk.
Corsages te kust en te keur.
Mag voor de winter Jersey de ide
ale stof zijn om de garderobe aan te
vullen, linnen is voor de zomer het
meest gewilde materiaal, zy, die vele
jaren in Indië geweest zijn, zullen
net ten volle kunnen beamen. Geen
wonder dus, dat de mode-ontwerpers
deze belangryke factor terdege doen
gelden in hun zomerse collecties.
Laat het dan geen wit zijn, dat de
boventoon voert, de pasteltinten ne
men ruimschoots deze plaats in. Lin
nen is geknipt voor de vrouwen tot
middelbare leeftyd, omdat deze stof
een sportieve inslag blijft behouden,
ondanks het geklede effect, dat men
er mee beoogt. Vooral in het strand-
ensemble genre is veel plaats voor
linnen ingeruimd. Bij de meer sjieke
modellen wordt gewerkt met appli
catie of ajour. Dat staat alleraar
digst en breekt ietwat. Tegenwoordig
gebrek aan contanten zal hieraan
wel debet zyn ontwerpt men cre
aties welke men populair „twee in
een" noemt. Dat wil zeggen gekleed
en sportief, dus voor twee doelein
den te gebruiken. Men maakt dan éen
japon met schouderband of zonder
met stijve buste, waarover een losse
bolero wordt gedragen, met verfijnde
snit.
De rok is ruim gehouden, soms
met een smalle en ook wel met zeer
brede stolpplooi en een cm. brede
ceintuur als onderbreking. Het mo.
del. hier afgebeeld, is van donker
bruin linnen gemaakt en heeft een
beige applicatie. Zeer eenvoudigen
toch bekoorlijk! Ook de dunne zomer
mantels. gesloten door een knoop
aan de hals, zyn van dit materiaal ge
maakt en in effen tinten, zowel met
genopte of met kleine motiefjes be
zaaid. Deze modellen zijn schouder
loos en bieden het kleine revera-
kraagje van de daaronder gedragen
middagjapon gelegenheid tot een
schalks om de hoek kyken! De man
tels sluiten niet geheel over, opdat
by wijze van onderbreking de japon
zichtbaar kan worden. De ballon
mouw en natuuriyk ook in zwang
zijnde vleermuismouw zyn hier toe
gepast in half en driekwart formaat;
half-lange en driekwart handschoe
nen voltooien het geheel.
Ook ziet men zomermantels van
dunne, kreukvrye zyde, welke zeer
gqed aan hun doel beantwoorden. De
binnenzyde werd in een andere tint
gehouden, zodat evenals de twee
kleurige regenmantel de jas in
tweeërlei opzicht bevrediging kan
schenken. In Franijk past men als
sluiting, wanneer het hevig waait by
een strandwandeling, een zesvoudig
gedraaid koord toe, in afstekende
kleur. Het brengt op een effen man
tel een kleurige noot aan. Met fanta
sie kan men veel bereiken. Corsages
in de vorm van bloemen in een toefje
van drie of vijf steekt men losjes
daartussen op de rechterheup. Ge.
brek aan keuze voor corsages be
hoeft er deze zomer zeer zeker niet
te zyn. Bloemen en fruit een echt
zomers idee zyn in vele variaties
verkrijgbaar. Een zomermantel, wel
ke al ettelijke jaartjes meeloopt, kan
men op deze wijze nieuw leven in
blazen! Ook het knoopsgat in de re-
verskraag houdt zich hiervoor dank
baar aanbevolen.
RITA
HET VERSCHIL IN LOONPEIL.
Mening van de werkgevers
Regelmatig kan men in het Zeemvsch-Vlaamse grensgebied het verlan
gen horen uitspreken naar terugkeer tot het vrye grensverkeer van vóór
1940. Wanneer we daarbij Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen speciaal noemen, dan
ligt dat voor de hand, want daar was naast het grensverkeer ook de eco
nomische en culturele samenbinding ter weerszyden van de grens al bij-
zonder intensief. Nog kort; geleden moest een burgemeester van een der
Oostzeeuwschvlaamse gemeenten verklaren, dat vele van zyn ingezetenen
zelf niet precies wisten of ze nu Belg dan wel Nederlander waren, zo inge
wikkeld lagen daar de verhoudingen.
ke wedstrijd eerst wordt geharkt en
zorgvuldig wordt aangestampt. Aan
de smalle einden van de baan staan
heiningen van zware palen, „de den-
ders", waardoor de bollen in hun
vaart worden gestuit. Op ongeveer
één meter voor de „denaer" steekt
een klein houten paaltje uit het mid
den van de baan; het z.g. „staakje"
en om dit staakje draait letteriyk en
figuurlijk het hele spel. Het is na
melijk de bedoeling, dat de spelers
hun bol een 10 cm dikke, pokhou
ten schijf met een doorsnee van 15
tot 20 cm zódanig op de schuin af
gedraaide kant over de baan rollen,
dat deze zo mogelijk tegen het
staakje aanvalt (op staoke hangt),
of er in elk geval zo dicht mogelyk
by terecht komt. Om dit tc bereiken
is het echter nodig, dat de weg die
de zwarte schyf rollen moet, nauw
keurig wordt uitgekiend en dat deze
eerst om het bewuste paaltje heen-
draait. Hiervoor nu zorgen de opge
hoogde zijkanten van de baan en de
„trek" (de meer of minder schuine
kant) van de bol. Men spreekt dan
ook van „trek-bollen", die meestal
de kleinste zijn uit het spel. Wanneer
gespeeld wordt mét twee partyen en
de speler van de eerste groep heeft
zijn bol naar het staakje gerold, dan
is het de beurt aan een speler van de
andere partij, om met zyn bol het
paaltje nog dichter te naderen en zo
mogelijk de bol van de tegenparty
een eindje te verdringenhy moet het
„afhollen". Lukt hem dit niet. dan
blyft zyn party aan bod tot het in
derdaad gelukt een betere afstand te
behalen.
DE „SCHUTTERS".
Zoals gezegd zyn de „trek-bollen"
met een gewicht van ongeveer 2lA
kg. de kleinste uit het spel. Er zyn
echter ook „schietbollen" van 3'^ èl
4 kg. en deze worden gebruikt, als de
kleinere bollen zich rond het staak
je ophopen er „opgeruimd" moet
worden. Het karweitje van de „schut-
De straffe maatregelen, die na 1944
werden genomen om het economisch
leven te beschermen, hebben moei-
ïykheden geschapen in het Neder
lands-Belgische grensgebied.
In het blad „De Onderneming", or
gaan van het Centraal Sociaal Werk
geversverbond, troffen wij een artikel
aan over Zeeuwsch-Vlaanderen,
waarin ook het grensarbeiderspro
bleem wordt aangevoerd en o.m. het
volgende wordt opgemerkt:
Het is bekend, dat vóór 1944 het
Nederlandse loonpeil veel hoger was
dan het Belgische; daardoor kwamen
vele Belgische arbeiders in de Neder
landse industrie werken. Het Neder
landse loonpeil werd bovendien nog
in voor de Belgen gunstige zin be-
invloed door de verhouding der valu
ta's.
Na 1944 is deze toestand radicaal
veranderd. Het strakke deviezenbe-
leid dat na de bevryding door de Ne
derlandse Overheid werd gevoerd
maakte een einde aan de economische
eenheid van de kanaalzone. Andere
moeilijkheden ontstonden door de
snelle styging van het Belgische
loonpeil, dat van ver beneden tot ver
boven het Nederlandse steeg. De Ne
derlandse industrie, die behalve door
de deviezenbepalingen ook door de
geleide'loonpolitiek gebonden was,
kreeg met grote moeilijkheden te
kampen bij de voorziening der ar
beidskrachten. De ongelijke devalua
ties der Nederlandse en Belgische
munten in September 1949 vergrootte
nog het verschil tussen het loonpeil
aan weerszyden van de grens. Sinds-
ters" de zwaarste „kerels" uit el
ke groep bestaat hierin, dat zy
moeten trachten met een hard
„schot" de tegenparty bij de „staoke"
weg te werken en de eigen groep
voordeel te bezorgen. Dit valt echter
waarlijk niet mee: vaak gebeurt het,
dat men mist en met razend geweld
rammen de pokhouten schyven dan
de palen en denders. Als dan tenslot
te alle spelers een beurt hebben ge
had, is het „potje" uit. Na meten,
met strootjes of takjes, en door som
migen zelfs onder groot misbaar
met een elastiekje, maar nooit met
een duimstok of iets dergelijks dat
is te officieel krijgt de winnende
partij een krijtstreepje op de bol van
de „opgaonder", de persoon die het
spel voor zijn partij begint. En dan
begint een nieuw „potje" naar het
staakje aan het andere einde van de
baan
„PALINGBOLLING".
Hoewel het bollen kan bogen op
een langdurig bestaan, heeft het zich
toch aangepast aan de omstandighe
den. Na de bevrijding van Zeeuwsch-
Vlaanderen werden op vele plaatsen,
waar eens huizen hadden gestaan,
bolbanen aangelegd, als even zovele
getuigen van deze onverstoorbare
traditie in het Zeeuwsch-Vlaamse le
ven. Het was na de bevryding, dat de
„palingbolling" meer in zwang
kwam. Dit is een wedstrijd, welke
door tweetallen wordt gespeeld om
een hoeveelheid paling. Uiteraard be
staat voor deze bollingen al byzonder
grote belangstelling. Zo is in
Zeeuwsch-Vlaanderen het bollen een
deel van het volksleven geweest sinds
lange tyd en het is dat gelukkig ook
gebleven.
Reeds honderd jaar geleden bogen
de Zeeuwsch-Vlamingen zich over de
„bolbaone" om er naar het staakje
te bollen; het is te hopen, dat na nog
maals honderd jaar. de bollen nog
onveranderd tegen de „dender" klos
sen.
dien kent men de zg. koersbonifica-
tieregeling, die de Nederlandse werk
gevers In de grensstreek toestaat bo
ven de rechtens geldende lonen een
extra beloning toe te kennen ter ge-
deeltelyke compensatie van het ver
grote koersverschil. Hoewel enige
malen gewijzigd is deze beschikking
nog steeds van kracht.
ONMISBAAR.
De Belgische grensarbeiders zijn in
de Nederlandse industrie nog steeds i
onmisbaar, niettegenstaande een zeer
hoog percentage van de eigen bevol
king in de fabrieken werkt. Sinds de
vestiging van de industrie in Oost-
Zeeuwsch-Vlaanderen is de agrari
sche bevolking voor een groot deel
industriëel geworden. Van het plaats
je Westdorpe, een volkomen agrari
sche gemeente, werkt b.v. 65 van
de mannelijke bevolking in de indus
trie van Sas van Gent. Deze laatste
plaats telt ca. 4000 inwoners; hier
van werkten- er in Augustus 1951
672 in de industrie.
De belangrijkheid van het aantal
Belgische grensarbeiders in de Sas-
van-Gentse industrie moge blijken
uit de volgende gegevens: op 31 De
cember 1937 waren daarin werkzaam
1084 werknemers, waarvan 478 Bel
gische grensarbeiders; in Augustus
1951 waren deze getallen resp. 1750
en 400. Tijdens de suikerbietencam
pagne zijn deze aantallen resp. 900
en 400 groter.
NEDERLANDERS.
Het is begrijpelyk, in het licht van
hetgeen boven werd uiteengezet, dat
de industrie in Zeeuwsch-Vlaanderen
tracht zoveel mogelijk Nederlandse
geschoolde arbeiders te verkrijgen.
Het merendeel van de Belgische
grensgangers zijn namelijk geschool
de krachten, die niet te vervangen
zyn.
Er wordt daarom veel aandacht
besteed aan de scholing van arbeids
krachten. In Hulst, Terneuzen en
Oostburg zyn ambachtsscholen, in
Koewacht en Heikant een vlas- en
textielschool. De industrie zelf doet
ook zoveel mogelyk aan de scholing
van vaklui. Het is echter een pro
gram van lange adem, waarvan de
resultaten niet dadelijk zichtbaar
zijn. Nauw samenhangend met het
vraagstuk der arbeidskrachten is het
woningprobleem. Zeeuwsch-Vlaande
ren heeft veel van de oorlog geleden
en het aantal beschadigde en ver
woeste huizen was hoog. Aanvanke-
lyk scheen het, alsof ook op dit ter
rein Zeeuwsch-Vlaanderen stiefmoe-
derlyk door de Overheid werd be
deeld, doch sinds enige tijd is door
goede samenwerking met de gemeen
ten en verbeterde financieringsrege
lingen, de scherpte van het vraagstuk
afgesleten.
Terneuzen
BOTSING.
In de Nieuwediepstraat te Terneu
zen ontstond Woensdagmiddag een
botsing tussen de wielrijders J. M.
en A. N.. beiden uit Terneuzen. De
vry aanzienlijke schade aan de rij
wielen werd onderling geregeld.
Hulst
DAMESKOOR NAAR PARIJS.
Het dameszangkoor te Hulst maakte
onder leiding van kapelaan Fassaert
een uitstapje naar Frankrijk, waarbij
o.a. een bezoek werd gebracht aan
pastoor van Waesberghe. Ook Parijs
zelf werd aangedaan. Het waren pret
tige dagen.
Hoofdplaat
KERMIS
De eerste kermiswagens te Hoofd
plaat zijn gearriveerd. Men maakt
een aanvang met het opstellen van
de verschillende attracties, hetgeen
door de jeugd met grote belangstel
ling wordt gadeslagen.
Het belooft een goed bezette kermis
te worden, vooral daar geen andere
kermissen in de omtrek met die te
Hoofdplaat samenvallen.
IJzendijke
MOOI SUCCES VAN
„GEDULD OVERWINT"
Op Zondag 6 Juli trok de IJzen-
dijkse muziekvereniging „Geduld
Overwint" met een groot aantal
supporters naar Valkenswaard om
daar deel te nemen aan een twee
daags federatief concours. In deze
2 dagen trad er te Valkenswaard een
25-tal korpsen op in de verschillende
afdelingen, w.o. in Nederland zeer
bekende fanfare- en harmoniekorp
sen zoals de Rotterdamse en Til-
ourgse politieharmonie, de Bata-har.
monie uit Best en l'Union Fraternelle
uit Zeelst. IJzendijke moest zijn kan
sen verdedigen in de afdeling uit
muntendheid en met het verplichte
nummer „Ceasar en Cleopatra", een
ouverture van Boedijn, behaalde het
korps 56 punten. Met het keuze
nummer „A Handelian Suite" van
Denis Wright werden 52 punten be
haald, zodat met een totaal aantal
van 108 punten beslag werd gelegd
op de tweede prijs in de afdeling uit.
muntendheid. De winnaar van dé
eerste prijs in dit tweedaagse con
cours behaalde slechts één punt meer
dan het korps uit IJzendyke. De eer
volle plaats, welke „Geduld Over
wint" onder de 25 deelnemende korp
sen wist in te nemen, spreekt nog
meer, wanneer men bedenkt dat de
vereniging met een aantal versleten
instrumenten naar het concours trok.
De directeur, de heer Jasper Antlio-
nisse behaalde met beide nummers
voor opvatting en tempo het hoogst
te behalen cyfer, nl. een tien. Hij leg
de hiermee beslag op de directeurs-
prys. In de jury hadden zitting de
heren Gerard Boedijn uit Hoorn, J
Ogiers uit Den Bosch en A. Stal-
meijer uit Hoensbroek.
Oostburg
WEDVLUCHT.
De postduivenhoudersvereniging „De
Oostburgse Snelvliegers" te Oostburg
hield een wedvlucht vanuit Breteull. De
prijzen werden als volgt verdeeld: J.
Bakker 1, 3 en 15; A. Risseeuw 2. 10, 11,
13 en 17; C. van Drongelen 4. 5. 28 en 44;
S. Sol 6 en 32; Gebr. Risseeuw 7 en 40;
J. Simpelaar Pzn. 8 en 38; J. Haerens
9: J. Kareis 12 en 36; Iz. Verplanke 14.
20. 24 en 33.
