Uitstekende medische zorg voor
babies en schooljeugd
JIMMY BROWN ais diepzeeduiker
I
Op 't Matje
I
ALS HET HART
SPREEKT....
Klanken uit de aeiher
DINSDAG 8 JULI 1952
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
HET TEGENWOORDIGE ISRAEL.
Gratis hulp aan iedereen
(Van een medewerker)
ISRAëL, Juni Reeds eerder schreef ik over de tegenstellingen tussen
oud en nieuw, die men telkens weer in Israël ontmoet. Nergens werd mij
dat zo duidelyk als in Jeruzalem. Daar werd ik op een morgen rondgeleid
ln één der ziekenhuizen van de stad. Rij die gelegenheid kwam ik ook door
een behandelingskamer waarin acht tandartsen (gedeeltelijk vrouwelijke)
bezig waren een aantal kinderen te behandelen, terwijl er op een bank een
nog grotere groep zat te wachten. Dt.i was do scliooltandverzorging, die op
elke school m het hele land geregeld wordt toegepast en waarbij niet al
leen de controle, maar ook de behandeling volledig gratis is. Later ben
ik ook in een consultatiebureau voor zuigelingen geweest. Ook deze zorg
gaat verder dan bjj ons. De hulp wordt aan iedereen verleend, waarbij
ieder naar eigen vermogen en goeddunken iets betaalt.
De babies zijn tot en met hun der
de jaar onder contröle, waarbij de
zusters in gezinnen, waar dat nodig
is, of waai' de moeder meer dan één
keer haar bezoek aan het bureau
heeft overgeslagen, ook de woningen
bezoeken en daar onderwijs geven in
moderne zuigelingsverzorging en
soms zelfs huishouding. Vergeet niet,
dat veel van die gezinnen tot voor
kort ergens in Arabië of Irak nog
op een vóór-middeleeuws civilisatie-
peil geleefd hebben!
Ook in het bureau, dat ik bezocht,
zat in een apart kamertje rondom
een verpleegster een aantal moe
door: Ds. M. ENKER.
ders, die in drie talen, Arabisch,
Roemeens en Bulgaars door de ver
pleegster onderwezen werden in de
toebereiding van het voedsel voor
hun babies. Toen ik langs een box
liep zag ik daar een brume moeder
haar zuigeling zeer deskundig in
schone luiers spelden, waarbij mij
verteld werd, dat dezë vrouw haar
vorige kinderen nog in een soort
slendang gedragen en dienovereen
komstig verzorgd had
SYNAGOGEN
Op diezelfde avond maakte ik een
rondgang door verschillende synago
gen in het oudste gedeelte van het
nieuwe Jeruzalem, de wijle van de
honderd poorten Mea Shearim gehe
ten. Het was op een Vrijdagavond en
de godsdienstoefeningen van het be
gin van de Sabbath werden er ge
houden. Al bij zonsondergang waren
de winkels gesloten en lag liet bus-
en treinverkeer stil, In het hele land
weidt de Sabbathsrust van Vrijdag
na zonsondergang tot Zaterdagavond
heel streng in acht genomen. Zelfs
de meeste café's en alle bioscopen
zijn dan gesloten, alleen de taxi's
rijden nog.
Eén van de eerste synagogen, die
ik bezocht, was een Bokhaarse. Het
eerste wat mij opviel, was. dat er
Gregoriaanse lcerkmelodieën, zoals
die in de R.K. kerk gebruikelijk zijn,
gezongen werden.
Alleen de woorden waren He
breeuwse gebeden. Eeuwen geleden
waren deze Joden uit Spanje naar
Bokhara gevlucht. In Spanje waren
zij onder de druk van de Inquisitie
tot het Katholicisme overgegaan,
maar in het geheim bleven zij hun
oude joodse geloof trouw. In de on
dergrondse Synagogen verrichtten
zij hun gebeden en om niet aan de
DUISTERNIS
Het was allemaal begonnen met
een kapotte fietslamp. Ik weet niet
of er een draad was los getrild en ik
draag er evenmin kennis van of
misschien de roterende delen van de
dynamo waren vastgelopen. Er was
wat los of er zat wat vast en er was
geen licht, dót staat in ieder geval
vast. En alwaar het licht gedoofd is,
aldaar heerst duisternis.
Nu moet gezegd worden dat Huber-
tus de G., die de slechte rol speelde
in het drama, nog tal van lichtpun
ten had ontdekt, maar dat kwam om
dat zijn geest werd bestraald door
de nobele glanzen van veel jenever.
Hij had, zijn rijwiel besturend op de
nachtstille straten, zelfs zóveel lich
tende blijdschap voelen opborrelen
(nu we toch over borrelen praten),
dat hij een hupserig gezang had aan
geheven.
De agent, die als getuige optrad,
kon het zich nog precies herinneren.
„De verdachte zong luidkeels een
slager van Dooris Déé, te weten Tie
voor Toe, edelachtbare".
Tea for two? schrok de rechter.
Ik dacht eerder dat het jenever voor
vier was geweest.
Maar dat bestreed Hubertus. Hjj
had wel 'n slokkie op daarover
wou 'ie niet twisten „maar die
agent zal toegeven dat ik verre van
laveloos was".
Meneer was lastig, zei de agent.
En toen ik hem zijn naam en adres
vroeg, zei hij: Je kén een pak op je
sodemkrijgen, vuile SS-er!
De rechter het dat heel zwaar we
gen. Die agent deed zyn plicht, gelijk
de gemeenschap van hem verwacht.
Gelijk de gemeenschap niet verwacht,
dat de burgerij dan de politiemannen
vergelijkt met bandieten en straatro
vers.
Hubertus probeerde er een onge
vaarlijke punt aan te draaien. Die
agent had 'm wreed bij de polsen ge-
- vat „en toen heb ik, in opwellende
boosheid en razend van de pijn, net
jes gevraagd of dat soms SS-manie-
ren waren".
U praat er omheen, zei de rechter.
Erken uw fout als een man, dat is
flinker.
Dat vond de officier ook, maar om
dat het strafblad van verdachte zo
maagdelijk was als wijlen Jeanne
vroeg hij honderd gulden boete. De
rechter vonniste conform. Want wie
het geld toch maar omzet in jenever
kan het eigenlijk beter afdragen aan
de opvolger van de heer Lieftinck.
Men kan de politie niet straffeloos
turken!
spionnen van de Inquisitie op te val
len bezigden zij daarbij de R.K. kerk-
melodieen. Nu nog, na zoveel eeuwen
werd de traditie in deze Jeruzalemse
Synagoge gehandhaafd, hoewel er
uiteraard helemaal geen aanleiding
meer voor bestaat.
VREUGDE EN LEED
In een volgende synagoge werden
de gebeden uitgejubeld als even
zovele vreugdegezangen die
soms bijna op ouderwetse
danswijsjes leken. Dit was een syna
goge van de Chassidin, een sekte, die
m de 18e eeuw onder de Poolse jo
den ontstaan is en vooral de vreug
de der wetsvervulling en van het ge
loof beleven wil. Slechts twee deu
ren verder was een andere synagoge,
waar in de wijzen, waarop de gebe
den gezongen werden telkens iets
klonk als noodkreten en jammer
klachten. Deze synagoge was opge
richt door Joden, die uit een stadie
in Tsjecho-Slowakije, dicht bij de
Hongaarse grens, afkomstig waren.
In dit plaatsje waren byz'-nder
vaak bloedige vervolgingen geweest
en nu nog klonk het doorstane leed
in de gebeden der nakomelingen.
Ook andere joden bezochten deze
gemeente, want vervolging en leed is
een trek, die zo diep in de Joodse
volksziel geworteld zit, dat het haar
dikwijls een behoefte is, die ook in
haar gebeden tot God uit de schreeu
wen.
VAN EEN PLAATJE
Een straatje verder lag één der
bedehuizen van Yemenietische Jo
den die afkomstig waren uit de pro
vincie Hadramout in Zuid-Arabië.
Het viel mij op, dat zij hun gebeden
in een bijzonder schokkend rhythme
verrichtten. Onder hen zag ik bijzon
der veel typen, die zo van een Zon
dagschool-plaatje van de aartsvaders
gestapt konden zijn. Hun voorouders
plachtten handel te drijven op ka
meelkaravanen. Wanneer zij dan
Vrijdagavond op het begin van de
Sabbath hun volgende pleisterplaats
nog niet bereikt hadden, schreef de
Joodse wet voor. dat zij toch al vast
rijdende de Vrijdagavond-gebeden
verrichten moesten. Zo vast zat het
rhythme, waarin de kameelrijder ge
schud wordt, dat r.ien het nu nog in
deze Yemenietische synagoge kan
waarnemen. Desondanks had het
best kunnen zyn, dat ik. één van deze
aartsvader-types in de volgende week
in de stad op een motor-driewieler
was tegengekomen.
Zo liggen hier oud en nieuw vlak
naast elkaar waarbij het nieuwe
echter met een sneltreinvaart terrein
wint. Het aamzien van dit land en zijn
bewoners verandert in een ongeloof
lijk temp" en ilc ben nu reeds be
nieuwd, hoe ik het land zal terug
vinden als ik er over enkele maan
den weer kom.
Een merkwaardig transport is thans op weg van Rotteruam naar de
Finse haven Aabe, waar het Woensdag of Donderdag wordt verwacht.
Het is een hier te lande geheel van aluminium vervaardigd pasagiers-
scliip voor de Finse Meren. „De „Aulanke", zoals het schip heet naar
de haven waar het zal thuis behoren, kan honderd passagiers vervoe
ren. Het werd van aluminium vervaardigd om de geringe diepgang te be
reiken, nodig voor de vaart op de Finse meren. Daar het niet op eigen
kracht door te geringe, diepgang naar Finland kon varen, moest liet
aan boord van een ander schip d aar naar toe worden vervoerd. Dit ge-
schiedt thans met speciale toestemming van de Scheepvaart Inspectie met
liet m.s. „Brouwersgracht", welke schip in de Suomi-üjn een gerelde dienst
onderhoudt met Finland. Om de „Aulanko" aan boord van de „Brouwers
gracht", waarvan het byna het gehele dek inneemt, te kunnen plaatsen,
moesten de stutten voor de laadbomen van het m.s. „Brouwersgracht"
worden afgebrand. Twee grote bokken hesen de Aulanko" Zaterdagmid
dag im de Jobshaven te Rotterdam aan boord.
10. Jimmy Brown onderzocht het luikje in de
deur van zijn gevangenis van onderen en van bo
ven en kwam daarbij tot de slotsom, dat hij er
niet veel aan zou hebben als hij kans zou zien het
open te krijgen. Hoogstens kon hij er zijn arm
door steken, maar zijn hand zou nooit zover kun
nen reiken dat hfl bij het slot van de deur zou
kunnen komen. Daarom liet hy het luikje verder
maar met rust en begon een ander plannetje uit
te broeden. „Als ik met deze schroevendraaier het
ijzerbeslag van deze deur zou kunnen verwijde
ren", dacht hij, „dan is het verder een koud kunst
je het ding te forceren". Jimmy begon met zijn
schroevendraaier aan het ijzerbeslag te peuteren
en zag al heel spoedig dat hy het met wat moeite
wel zou kunnen opruimen. Hy luisterde scherp of
er niemand in de buurt was en begon toen een
voor een de ijzeren banden van de deur te slopen.
Hij wrikte ze eerst los en greep ze dan tussen
duim en wijsvinger en rukte ze met één handbe
weging van de deur. Mensen, die later dit vak-
manswerk bewonderden, konden hun ogen nauwe
lijks geloven. „Hoe hij 'm d&t gelapt heeft!" zei
de gemeentelijke smid van Braamzijl, „is my to
taal een raadsel." Jimmy zelf vond het de ge
woonste zaak ter wereld. „Je moet een beetje
kracht ln je vingers hebben," mompelde hjj, „dat
is alles".
Feuilleton
52
„Waarom niet?" vroeg hij verwon
derd.
„Ik zou denken, dat het antwoord
voor de hand ligt".
„Lieve hemel, maar je bent toch
zo'n ex'g lieve meid".
„Dank je voor het compliment",
zei' Barbara glimlachend, „maar lk
ben ook een erg arme". Ze zag, dat
hij een kleur kreeg en ging voort:
„Dat had ik misschien niet moeten
zeggen. Ik wil niet beweren, dat je
moeder je om geld wil laten trou
wen, maar het spreekt vanzelf, dat ze
je graag een goed huwelijk ziet doen.
Dat wenst ze ook voor Joan een
Heather".
„Maar schat, ik zou juist een uit
stekend huwelijk doen, want iedere
man zou een prachtige vrouw aan je
hebben. Dat moet een vrouw met ge
zond verstand toch begrijpen".
„In maatschappelijk opzicht bete
ken ik niet veel. Ik ben b.v. nooit aan
het hof voorgesteld".
„O, wat dat betreft Heather en
Joan zijn het evenmin
De muziek begon weer. Bryan
stond op en stak een hand uit. „Kom,
laat ons gaan dansenen dit ge
sprek niet voortzetten".
„Laat ons weer beginnen bij waar
we voor. .dat .gesprek gebleven wa
ren", stelde Barbara met zachte
stem voor.'„Het is beteren ver
standiger".
„Goed, als je dat liever wilt".
Hij toonde zich heel inschikkelijk,
ook toen ze korte tijd later zei. dat
ze nu graag naar huis wilde.
„Ik heb Joan gezegd, dat ze niet te
laat moesten thuiskomen en vind, dat
ik zelf nu ook op tijd moet zijn. Ze
heeft Lucie nog niet eens gezien en
door
Renée Shanu
ik moet hen toch aan elkaar voor.
stellén".
Bryan rekende af en liet een taxi
komen. Op hun terugweg naar de
flat zei hy opgewekt: „Je kunt je
zelf gelukwensen, omdat je een beter
mens van me hebt gemaakt. Anders
zou ik me niet kunnen .begrijpen,
waarom ik je zomaar de avond heb
laten bekorten".
„Ik begrijp het wél. Je deed het,
omdat ik het graag wilde. En toch
heb ik erg van deze avond genoten".
„Wil je morgen met me lunchen?
Als een soort beloning voor mijn zo
voorbeeldig gedrag?"
„Ik wil met je lunchen, omdat ik
het prettig vind".
„Prachtig. vVaar dan? Zullen we
naar hetzelfde restaurant gaan of
zou je een andere „tent" willen pro
beren?".
,,'t Kan me heus niet schelen".
„Morgenochtend bel ik je op
dan kunnen we 't afspreken".
„Goed en dat herinnert me aan
ietshoe vond je m(jn telefoon
nummer
„Dat gaf je die dag in 't Claridge-
Hótel aan moeder en ze schreef net
op de lessenaar: „Barbara Newcom-
be, Western 42153". Ik noteerde het
ook. want ik wist, begrijp je, dat ik 't
nodig zou hebben".
Barbara glimlachte in het duister
van de auto, „Je weet wel, hoe je
iemand wat moet opfleuren", zei zc
onwillekeurig.
„O, ik zou 't nog veel beter kun
nen".
„Dat kan ik me voorstellen, maar
ik neem het graag op jouw gezag
aan
By de deur van de flat nam hy af-
WOENSDAG.
HILVERSUM I. 402 M. 7.00 VARA 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—
24.00 VARA.
VARA: 7,00 Nieuws. 7.18 Gramofoon
muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten.
8.18 Gramofoonmuziek. 8.50 Voor de huis
vrouw. 9.00 Gramofoonmuziek. (9.35—9 40
Waterstanden). VPRO: 10.00 Boekbespre.
king. 10.05 Morgenwijding. VARA; 10.20
Amsterdamse Beurs
4 Juli 7 Juli
Bank v. Ned. Gem. 4%
100%
100%
Bank v. Ned. Gem. 0-5-10 pet. 103%
102%
Nederland 1951 (3%)
95%
95%
Nederland' 1948 (3%)
87%
Nederland 1947 (3%) 3
89%
89%
Nederland 1937 3
89%
89%
Dollarlening 1947 3
94
94%
Investeringscertificaten 3
90%
91
Nederland 1962-64 z.b, 3
91%
91%
Nederland 1962-64 m.b. 3
91%
91%
Nederland N.W.S. 2%
74%
74
Ned. Indië A 3
89%
98%
Grootboek 1946 3
89%
89%
Nat. Handelsbank
91%
92%
Ned. Handel mij.
153%
A.K.U.
137
139%
Bergh's en Jurgens
242%
244
Calvé-Delft
113
113%
Centrale Suiker
Kon. Ned. Hoogovens
140%
140
Unilever
166%
167%
Ned. Kabelfabriek
194%
Philips
149%
150
Wilton-Feijenoord
154%
158
Billiton
187
188%
Kon. Petroleum Mij.
322%
324%
Amsterdam Rubber
80%
79%
Holland Amerika Lijn
157%
157
Rotterdamse Lloyd
119%
118
Ned. Scheepvaart Unie
119%
120%
Stv. Mij. Nederland
137%
136
H.V.A.
99%
97%
Deli-Batavia Mij.
92%
93%
Deli Mij.
76%
76%
Baltimore-Ohio
22%
New York Central
20 %b
20%
Pennsylvania
20%b
20%
Bethlehem Steel
51%
51%
General Motors
58%
58%
Intern. Nickel
46%
47%
Republic Steel
42%
42%
U.S. Steel
40
39%
46% 45%e.d
22%
70%
24% 24%
Anaconda
Kennecott
North American Cy.
Midcontinental
Shell Union
Tide Water
Missouri K.T. 8
De beurs heeft de nieuwe week met
een vaste stemming ingezet, waarbU de
handel zich wederom voornamelijk con
centreerde in de olie- en scheepvaarthoek
In navolging van de d'ollarnotering voor
Kon. Olie die 85% bedroeg, werden ook
op het Damrak nog twee punten aan de
koers toegevoegd.
Ruim 100 k.m. ten zuiden van Mexico City ln Motelos in de staat Me
cico ligt de grote weekend attractie van de streek: VISTA HERMOS A
>f in het Nederlands „Schoonzicht". Toen de Spanjaarden honderdvijftig ja
ren geleden in Mexico kwamen was Vista Hermosa een grote suikerplar.
lage, waar een aquaduct gebouwd werd om de droogte van het land te be
•tryden.
Fraai gelegen, onder de machtige bogen van dit aquaduct is thans eer.
modern prachtig groot zwembassis verrezen en het gebouw van de planta
ge Is tot hotel omgebouwd. Duizenden weekenders uit Mexico Jity en uit
de verdere omgeving komen naar Vista Hermosa dat, behalve de moderne
inrichting van het zwembassin, geheel de oude sfeer van de romantische
omgeving van weleer bewaard heeft, hetgeen door de groots" bogen van
het aquaduct op imposante wyze geaccentueerd word; Visto 'lermosa 's
waarschytslyh het enige zwembad ter wereld, dat onde wie gewelven .*n
natuurlijke hogen in zo fraaie omgeving gebouwd werd.
i Voor de vrouw. 11.00 Gramofoonmuziek.
12 00 Orgelspel. 12.30 Land- en tuinbouw-
mededebngen. 12.33 Voor het platteland.
12.38 Pianoduo. 12,55 Kalender. 13.00
Nieuws. 13.15 Gevarieerde muziek. 13.35
Gramofoonmuziek. 14.00 Gesproken por
tret. 14,15 Groninger Orkest-Vereniging.
15.00 Kinderkoor. 15.20 Vierhandig piano
spel. 15.30 Voor de zieken. 16.05 Voor de
jeugd. 17.15 Dansmuziek. 17.40 Ronde van
Frankrijk. 17.50 Regeringsuitzending: M.
C. Capelle: „Dierenverhalen uit Toradja-
land", 18.00 Nieuws. 18.15 VARA-varia.
18,20 Actualiteiten. 18.30 Lichte muziek.
19.00 Lezing. 19.20 Gramofoonmuziek.
VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00
Nieuws. 20.05 Politiek commentaar. 20.15
Opera-muziek. 21,10 „Aetherforum". 21.50
Gramofoonmuziek. 22.15 „Tussen luiste
raar en spreker", causerie. 22.30 Piano-
voordracht. 23.00 Nieuws. 23.15 „George
Gershwin", een micro-foto. 23.5024.00
Gramofoonmuziek.
HILVERSUM D. 298 M. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym
nastiek. 7.30 Gramofoonmuziek. 7.45 -Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.19 Gewijde muziek. 8.45 Gra
mofoonmuziek. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Voor de huisvrouw. 9.35 Gramofoonmu
ziek. 10.10 Gramofoonmuziek. 10.30 Mor
gendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.35
Gramofoonmuziek. 12.00 Sopraan en pia
no. 12.30 Land- en tuinbouwmededelin-
gen. 12.33 Viool, cello en piano. 12.59 Klok
gelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Protestants In
terkerkelijk Thuisfront, 13.20 Mariniers-
kapel. 14.00 Gramofoonmuziek, 14.45 Voor
de meisjes. 15.00 Gramofoonmuziek. 15,40
Clavecimbelrecital. 16.00 Voor de jeugd.
17.20 Orgelspel. 17,50 Militair vraagge
sprek. 18.00 Nieuws. 18.15 Viool en piano.
19.00 „Spectrum van het Chr. Organisatie-
en Verenigingsleven". 19,15 Boekbespre
king. 19.30 Gramofoonmuziek. 19.40 Radio
krant. 20.00 Nieuws en weerberichten.
20.10 Gevarieerde muziek. 20.30 „De
Leeuw Klauwt", hoorspeL 21.20 Gramo
foonmuziek. 21.30 Gramofoonmuziek. 21.45
Kamerorkest en solist. 22.30 Internatio
naal Evangelisch Commentaar. 22.40 Gra
mofoonmuziek. 22.45 Avondoverdenking.
23.00 Nieuws en S.O.S.-berichten. 23.15
24.00 Gramofoonmuziek;
0 Zondagavond heeft staatspolitie een
muiterij in de gevangenis van Jackson
Michigan, Ver. Staten) moeten helpen
■nderdrukken, Eén gevangene werd ge-
vond.
scheid, maar kwam nog even terug,
voor hij weer in de taxi stapte. „Wat
ik onder 't eten heb gezegd, blyft
van kracht hoor je. Vanavond heb
je me een blauwtje laten lopen, maar
als je er ooit anders over gaat den
kenis 't in orde. O, ik begrijp
wat je zeggen wiltje
ker, dat je voet by stuk hoi
- weet
loudt. Maar
voor 't géval dat..".... enfin, ik wacht
af". Toen glimlachte hy, drukte snel
haar beide handen, zei, dat hij
's morgens zou telefoneren en reea
weg.
Barbara liep langzaam naar de lift
en drukte op de knop voor de derde
verdieping Lucie was thuis maar
Joan nog niet. Lucie, die Barbara
hartelijk oegroette, was uit het thea.
ter huiswaarts gerend, daar ze dacht,
dat haar vriendin wachtte. In plaats
daarvan had ze tot haar vreugde hel
briefje gevonden, dat Barbara te di
neren was gevraagd, maar gelukkig
had deze 't niet laat gemaakt. „Ik ben
zo benieuwd naar alles wat je me
kunt vertellen. Vanmiddag was er
geen tijd voor. Zeg nu eens, bevalt
aie baan je heus?'r
„Ja, werkelijk heel goed".
Lucie trok een lelijk gezicht. „Ik
wil niet graag zelfzuchtig schijnen,
maar ik hoopte, dat je er genoeg van
zou hebben, 't Zou zo prettig zijn ge
weest, als je hier terugkwam".
Het leek byna of de dagen van
vroeger waren teruggekeerd dacht
Barbara, terwijl ze daar zat te bab
belen met Lucie gehuld in een
„négligé", 't gezicht afwrijvend met
Lucie's dure crème en meer luiste
rend dan pratend. Lucie. steeds bij
zonder woordenrijk, hield in hoofd
zaak het gesprek gaande, 't Ging
merendeels over haar baantje. Was
't niet prachtig, dat ze als plaatsver
vangster van Muriel Graves was aan
gewezen ,,'t Heet, dat haar hart niet
in orde is, maar ik heb er nog nooit
iets van bemerkt. Ze ziet er hopeloos
gezond uit, Maar als ze nu tóch eens
ziek werd! Barbara, dan wordt ik
nog eens een ster. Een echte ster,
met mijn naam in lichtletters
Ja, 't leek wel of er geen oorlog
was gevoerd: of zy, Barbara, nooit
weg was geweest, die lange gevaar
lijke jaren en in Londen was terug
gekeerd om te ontdekken, dat ze er
niet meer wilde wonen. Precies zo
als nu had Lucie zitten praten in '39.
Jammer genoeg wist Barbara heel
goed, dat haar vriendin nooit een
ster zou worden, omdat ze slechts een
middelmatig talent bezat. Ze miste
het „ick-weet-niet-wat", waardoor
een koormeisje uit de rij van haar
kameraadjes kon treden en haar voet
op de ladder naar succes zetten. Aan
de andere kant had Lucie zelfvertrou
wen genoeg een niet te verwaarlo
zen eigenschap.
„Vertel nu eens van je baan, Bar
bara", vroeg Lucie eindelijk, maar al
heel gauw zaten ze weer midden in
het theaternieuws. „Je gaat morgen
ochtend toch met me mee naar dat
feestje?"
„Ja, natuurlijk ga ik mee".
,,'t Zal wel het gewone gedoe zijn.
Een heleboel vry slechte drankjes
en geen ruimte om je te bewegen.
Toen kan het wel amusant worden.
Tussen twee haakjes: het is Dulcie's
verjaardag".
„Lieve help, moet ik dan nog een
cadeau kopen?"
„Ik zou niet weten, waarom". Met
een draaide Lucie zich op het stoeltje
voor haar toilettafel om en vroeg,
weer eens van de hak op de tak
springend: „Heb je daar op Lawnside
ook een man ontmoet?"
Barbara schudde het hoofd. „Niet
bepaald, of het moest de zoon des
huizes zhn, met wie ik vanavond heb
gedineerd".
„Dat klinkt interessant", zei Lu
cie gretig.
„O, hy komt maar af en toe eens
een weekeind thuis".
„Hoe ziet hij er uit?"
„Ik zou zo zeggen heel knap als
een meisje daar gevoelig voor is".
„Wat zeker zeggen wil. dat jrj 't
niet bent!"
„Och, kindlief, de dagen, dat lk
gevoelig was zijn voorbij".
„Ik begrijp niet waarom".
„Misschien ben ik het wel nooit
geweest".
„O, Barbara, wat een onzin! Voor
de oorlog had je altijd een man om je
heen!"
„Volgens de lasterpraatjes zeker".
(Wordt vervolgd).
ZON EN MAAN.
Juli.
Zon: op 4.31
Maan: op 22.22
onder 20.58
onder 06.47
HOOG
WATER
LAAG WATER
9 Juli
U.+NAP
U.+NAP
U.—NAP
IL—NAP
Vlissingen
3.01 2.33
15.19
2.31
9.10 1.99
21.48
2.27
ferneuzen
3.32 2.52
15.52
2.48
9.4V 2.19
22.27
2.47
Hansweert
4.20 2.54
16.35
2.51
10.30 2.34
23.08
2.62
Zierikzee
4.42 1.71
17.02
1.62
9.52 1.46
22.29
1.72
Wemeldinge
4.53 1-98
17.17
1.89
10.18 1.72
22.49
2.01
