KAPPIE en het verlaten eiland
PRINSES BEATRIX OPENDE
MADURODAM
KLANKEN
UIT DE AETHER
ALS HET HART
SPREEKT....
MATR0ZENSHAG
DONDERDAG 3 JULI 1952
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
1
MIDDELBURGS GELUID TE HOREN.
Miniatuurstad tussen Sc heveningen en Den Haag.
Ieder kwartier is er op de grens van Scheveningen en Den Haag een
Middelburgs geluid te horen. Het tot het 35ste deel van de ware sterkte
teruggebrachte geluid van het zilveren carillon van de beroemde Lange
Jan. Twaalf verschillende wijsjes staan er op dit carillon, en zij geven
een bijzondere bekoring aan dat ganse werk, waarvan dit klokkenspel
deel uitmaakt. Aan de miniatuurstad Madu rod urn, die Woensdag met veel
vertoon ontsloten werd door haar burgemeester prinses Beatrix, en die tot
begin October voor ieder te bezichtigen zal zijn.
Nadurodam, de naam is een be
grip geworden, sinds mevrouw B.
BoonVan der Starp het idee er voor
lanceerde ten behoeve van de Stich
ting „Het Nederlands Studentensana
torium", waarvan zij voorzitster is
en waarvoor zij zich zorgen maakt
om aan het nodige geld te komen
voor de vele werkstudenten die door
tuberculose hun studie dat is dus
him hele levensrichting in gevaar
zagen komen.
Even voordat prinses Beatrix met
'n rede Marurodam officieel opende
werd door mevrouw Beka Maduro
Maduro bij de ingang van het stadje
een door de beeldhouwer Albert Tcr-
mote vervaardigde plaquette van
Parlementaire missie
naar Nieuw-Guinea?
Naar uit het voorlopig verslag over
de begrotingen van Nieuw-Guinea
1950, 1951 en 1952 en het ontwerp
tot credietverstrekking blijkt, achten
vele Tweede Kamerleden het gewenst,
dat op korte termijn een parlementai
re missie naar Nieuw-Guinea wordt
uitgezonden om door bezoek en over
leg ter plaatse een beter inzicht te
verkrijgen in de noden en mogelijk
heden.
Bij de Kamerleden bleken vele vra
gen ten aanzien van Nieuw-Guinea
te leven. Zo willen zij weten op welke
wijze de regering denkt te streven
naar spoedige inschakeling van de
bevolking in het zelfbestuur, in hoe
verre zij zending en missie positief
denkt te steunen; in welk tempo zij
de economische ontwikkeling van het
gebied meent te moeten bevorderen
en hoe de opbouw van het onderwijs
en de ziekenzorg is gedacht. Ernsti
ge klachten werden geuit over de
onbevredigende gang van zaken ten
aanzien van de subsidiëring van drin
gend noodzakelijke scholen.
Vele leden merkten op, dat de rege
ring geen antwoord heeft gegeven op
de vele malen geuite beschuldiging,
dat het bestuur over Nieuw-Guinea
in feite gevoerd zou worden door een
groep ambtenaren uit de voormalige
koloniale sfeer. Wil men de Papoea's
rijp maken voor zelfbestuur of een
Nederlandse (IndischNederlandse)
bovenlaag vormen, die hen wil blij
ven dirigeren?
VRIJDAG.
HILVERSUM l 402 m. 7.00 VARA. 10.00
VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00
VARA. 19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40
VPRO. 23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.18 Gram. muziek.
8.00 Nieuws- en weerberichten. 8.18 Gram.
muziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.05 Gr.
muziek. (9.35—9.40 Waterstanden). VPRO.
10.00 „Thuis", causerie. 10.05 Morgenwij
ding. VARA: 10.20 Gram. muziek. 10.30
Pianorecital. 11.00 Radiofeuilleton. 11.50
Gram. muz. 11.30 Orgel en zang. AVRO:
12.00 Dansmuziek. 12.30 Land- en tuin-
bouwmededelingen. 12.33 Sport en prog
nose. 12.50 Gram. muziek. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen en gram. muziek. 13.20
Gram. muziek. 13.30 Orgel en accordeon.
14.00 Kookpraatje. 14.20 Gram. muziek
(plm. 15.00 Voordracht). VARA: 16.00 Gr.
muziek. 16.30 Voor de jeugd. 17.00 Dub-
belkwartet en orgel. 17.20 Muzikale cau
serie. 18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45
„Denk om de bocht". 19.00 Meisjeskoor.
19.15 Prijzenpraatje. VPRO: 19.30 „Gezag
en vrijheid", causerie. 19.50 Berichten.
20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking. 20.10
Strijkensemble en solisten. 20.30 „Euro
pa één", causerie. 20.40 „Leven op aar
de", causerie. VARA: 21.00 Lichte mu
ziek. 21.30 Twintig vragenspel. 21.55 Bui
tenlands weekoverzicht. 22.10 Gram. mu
ziek. VPRO: 22.40 „Vandaag", causerie.
22.45 Avondwijding. VARA: 23.00 Nieuws.
23.1524.00 Kamerorkest.
HILVERSUM n. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym
nastiek. 7.30 Gram. muziek. 7.45 Morgen
gebed en Liturgische Kalender. 8.00 Nws.
en weerberichten. 8.15 Gram. muziek. 9.00
Voor de huisvrouw. 9.35 Kamerorkest.
10 20 Symphonette-orkest en solisten. 11.00
Voor de zieken. 11.40 Kamerkoor. 12.00
Angelus. 12.03 Promenade Orkest. 12.30
Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33
Salonorkest. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws
en kath. nieuws. 13.20 Actualiteiten. 13.25
Pianoduo. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 „Der
Zigeunerbaron", operette. (gr. pl.). '15.35
Blaasensemble. 16.00 Voor de zieken. 17.00
Voor de jeugd. 17.15 Kinderkoor. 17.30
Metropole orkest en soliste. 17.50 Ronde
van Frankrijk. 18.00 Nieuws. 18.15 Ten
niskampioenschappen Wimbledon 18.25
Zang en piano. 18.40 „De uitkijkpost",
causerie. 18.50 Lichte muziek. 19.05 Mili
taire causerie. 19.15 Regeringsuitzending-
„Verklaring en toelichting". 19.35 Gram.
muziek. 19.52 Actualiteiten. 20.00 Nieuws-
en weerberichten. 20.08 De gewone man
zegt er 't zijne van. 20.15 Omroeporkest,
mannenkoor en solisten. 21.20 „Katholieke
mannen In Madrid bijeen", causerie. 21 35
Amusementsmuziek. 21.55 Klankbeeld
over de Katholieke Jonge Middenstand
22.15 Gram. muziek. 22.45 „Het Christe
lijk Oosten", causerie. 23.00 Nieuws. 23.15
—24.00 Gram. muziek.
TELEVISIE VARA.
20.15—21.45. 1. Telenews. 2. Weerover-
zicht. 3. „Met deze handen", film.
De postduivenhoudersvereniging ,j3e
Postduif" te Wemeldinge hield een wed
vlucht van Pt. St. Maxence. De prijzen
werden behaald odor 1, 3 en 5 P. Oude
man, 2 M. Pieterse. 4 Th. Visser, 6 M.
Schouten. 7 P. C. Vuijck.
George Maduro onthuld, naar wie de
ze miniatuurstad is genoemd. Prin
ses Beatrix legde bloemen bij de pla-
3uette van deze Curagaose Btudent,
ie als res. luitenant der huzaren
door zijn dapper optreden in de oor
logsdagen van 1940 de militaire Wil
lemsorde verwierf en in Dachau later
om het leven is gekomen.
De heer en mevrouw Maduro hebben
door een grote gift de basis gelegd
voor de bouw van Madurodam.
In Madprodam is met de meest ge-
perfectionreerde middelen de echt
heid van 'n middelgrote Nederlandse
stad geïmiteerd op het vijf-en-twin-
tigste deel van de ware grootte. Men
legde door de Btad drie kilometer
weg aan en twee kilometer spoor
baan Electrische treinen rijden op de
ze baan, zo natuurgetrouw als men
het zich' in miniatuur maar denken
kan Voorts zrjn er havenwerken, een
vliegveld, een zandafgraving, een
olieboring en zelfs de bedrijvigheid
van een 'flatgebouwJn-aanbouw.
En daarnaast is er de oude stad.
naar goed Hollandse zede.
Amsterdamse Beurs
Bank v. Ned. Gem. 4% pet.
Bank v. Ned. Gem. 0-5-10
Nederland 1951 (3%)
Nederland 1948 (3%)
Nederland 1947 (3%) 3
Nederland 1937 3
Dollarlening 1947 3 pet.
Investeringscertificaten 3
Nederland 1962-64 z.b. 5
Nederland 1962-64 m.b. 3
Nederland N.W.S. 2%
Ned. Indië 1937 A 3
Grootboek 1946 3
Ned. Handelsbank
Ned. Handelmij.
A.K.U.
Bergh's en Jurgens
Calvé-Delft
Kon. Ned. Hoogovens
Unilever
Ned. Kabelfabriek
Philips
Wilton-Feijenoord
Billiton-
Kon. Petroleum Mij.
Amsterdam Rubber
HoUand Amerika Lijn
Kon. Paketvaart
Rotterdamse Lloyd
Ned. Schéepvaart Unie
Stv. Mij. Nederland
H.V.A.
Deli-Batavia M(J.
Deli Mij.
New York Central
Pennsylvania
Anaconda
Bethlehem Steel
General Motors
Intern. Nickel
Kennecott
Republic Steel
U.S. Steel
North American Cy.
Midcontinental
Shell Union
Tide Water
Gisteren hebben de 1
Scheepvaart Unie voor wat leven in de
brouwerij gezorgd. Naar men weet heeft
deze Holding Company van aandelen ln
scheepvaartmaatschappijen een dividend
uitgekeerd deels in contanten en deels in
aandelen. De hieruit voortspruitende
stockdividenden werden gistermiddag in
open hoek druk verhandeld en lagen zelfs
boven pariteit. Ze werd gedaan aanvan
kelijk op 104 gulden en liepen tot 107 gul
den op.
Overigens was de markt in mineur. De
handel was aanzienlijk kleiner dan de vo
rige dagen en de koersen kwamen op een
lager niveau.
1 Juli 2 Juli
100%
100%
ct.
103%
95%
95%
87%
87%
89%
89%
90
89%
90'/j
90%
91%
91%
91%
74%
74%
89%
89%
90%
89%
90%
90%
146%
147
136
136%
244
241%
113
112%
•139%
140
170
170
188%
147%
148
149
152%
186
189%
318%
317%
77%
77%
154
151%
112% 102 e.d.
11»
114
9% 117%e,s.d.
136
135
95%
93%
92%
90%
74%
75%
20%
20%
20%
20%
45%
46%
50%
51
57%
58%
46
46%
78%
79%
42%
42%
39%
40
22%
22%
70%
71%
81%
81%
24%
24%
.dividenden
EEN GEHEIM:
IK KAN ZIEN
Het was zes uur in de
morgen en ik liep op de hei
de. Een uurtje geleden lag
Be nog in bed. De zon kwam
juist op; ik was helemaal
uitgeslapen. „Nü ga ik wan
delen!". dacht ik. „Nü is de
hele wereld van mij alleen!"
en ik ging naar de heide. De
vogels waren ook al wak
ker. Ze tjilpten vrolijk. Ze
wipten op en neer in de
kleine boompjes, zodat de
dauwdruppels in het rond
vlogen en in duizend kleu
ren uiteen spatten op de
grond. „Wat is de wereld
mooi!", mijmerde ik. „Waar
om heb ik zoveel prachtige
uren voorbij laten gaan?...
„Ik bukte me voorover,
plukte een klein bloempje
af en bekeek het aandach
tig. „Wat een kleuren!", zei
ik hardop. Be schrok van
mijn eigen stem en keek
wat verlegen rond. Ik had
het gevoel alsof iemand me
gehoord had. Mijn gevoe
lens waren juist. Tegen een
klein zandheuveltje zat een
jongeman. Hij lachte me
vriendelijk toe. ,Jk heb zin
om met U te praten!", zei
hij. „Ik weet niet wie U
bent, maar dat doet er ook
niet toe. Hier, midden in de
prachtige natuur zjjn we
allemaal broers van elkaar."
Ik was getroffen door deze
woorden en zette me naast
hem neer. „Ik heb de hele
nacht gewerkt", vervolgde
de jongeman. „Ik ben schil
derer zijn zo weinig
mensen die mij begrijpen...
ik ben artist... De natuur
heeft zoveel moois, dat ik
afles zou willen vasthouden
élies zou willen schil
deren
De jongeman staarde voor
zich uit naar de wolken aan
de horizon waaruit de mach
tige zon zich langzaam los
maakte. „Wat een kleu
ren...!", zei hij zacht. „Je
hoeft alleen maar te kijken
je krijgt het allemaal
voor niets... ik begrijp niet
dat de mensen ruzie kun
nen maken!"
We zwegen beiden lang.
Ik voelde een rust in me,
die ik niet kende en toen
sprak de jonge schilder
naast me weer"Ik ben
zo dankbaar dat ik kan
zieniedereen heeft ogen
maar slechts weinigen ge
bruiken ze
de verte begon een
klokje te luiden. Ik ont
waakte uit een soort droom
en keek op mijn horloge.
„Ja", zei de schilder zonder
op te zien. „Be ga zover met
U meeik dank U dat U
naar me hebt willen luiste
ren". We slenterden samen
naar de bewoonde wereld
terug. „Misschien ben ik
wel een dromer", zei de ar
tist. Maar ik heb een ge
heimik kan het mooie
zien".
Deze ochtend heb Ik nooit
vergeten. Ik ontdekte toen
pas hoe de wereld is en dat
de prachtige natuur kan
boeienzó boeien dat al
het andere er voor moet
verdwijnen. Ja. probeer het
mooie te zien!
Heeft Peter negen
noten
Nee, Peter heeft GEEN
negen noten. Hoeveel dan
wel? Dat zal de verdere op
lossing van de puzzle je ver
tellen. Er zijn in boven
staand figuur 4 woorden van
vijf letters ingevuld. Alle
andere in te vullen woorden
bestaan uit 3 letters. Deze
woorden zijn: NEE EPE
KON INA FIE IER ANS
ERE OKE ALK EIN ONE
SHE 1ST UNO GIL ERO
MTS ONS UNE.
Probeer deze woorden
eens in het figuur te plaat
sen. Als je het goed doet
vormen de vier letters in de
uitstekende vakjes 1-2-3 en
4 het juiste getal.
OPAATJE DE
POPPENKASTSPELER
„Opaatje" noemden de kin
deren de oude poppenkast
speler. Iedere Woensdag
middag zette de grijze man
op het marktplein zijn kastje
in elkaar en liet de poppen
dan vrolijk dansen tot groot
vermaak van de honderden
kinderen.
Maar eens op een middag,
toen Opaatje juist met de
voorstelling wilde beginnen,
kreeg hij de schrik van zijn
leven. „Waar is Jan Klaas-
sen", riep hij verschrikt
Hij zocht overal, maar Jan
was en bleef weg. Met een
treurig gezicht richtte de
oude man het woord tot de
kinderen. „Jan Klaassen is
weg!", zei hij. „En zonder
Jan Klaassen kan ik geen
voorstelling gevenik ga
hem direct zoekenwil
len jullie me een handje
helpen?" Nu, dat wilden de
kinderen wel. En zo stond
even later de poppenkast
alleen en verlaten op het
marktplein. Maar;wat
was datWat kwam
daar voor een klein, bont
gekleurd mannetje aange
rend...? „Hier ben Ik al...!",
riep het mannetje. „Hier is
Jan Klaassen alOpaatje
heeft me onderweg hierheen
verlorenai, wat ben ik
hard gevallenJan
klom behendig tegen de
poppenkast op. „Ze zijn Je
allemaal aan het zoeken!",
mopperde Ca treintje. „Jij
bent mo ook een mooie,
hoor...!" Ook de andere
poppen bemoeiden zich er
mee. „We moeten Opaatje
gaan waarschuwen dat je al
gevonden bent!", stelden ze
voor. En zo gleden alle pop
pen even later langs de
latten van de kast naar
beneden en trokken het
dorpje in. Oh, oh, wat was
de oude man bin toen hij
zijn lievelingen allemaal bQ
elkaar in een van de straat
jes tegenkwam. Hij nam ze
links en rechts onder zijn
arm en gaf tot slot een pop
penkastvoorstelling, zóóó
leuk dat de kinderen na af
loop elkaar een hand gaven
en een rondedans maakten
om opaatje endie rak
ker van een Jan Klaassen.
DE ECHOPUT
„Kijk, dames en heren!",
zei het oude vrouwtje tegen
de bezoekers. „Dit is de be
roemde echoput. Als ik bo
ven de opening Iets zeg
hoort U duidelijk de stem
van de echo." Het vrouwtje
boog zich voorover en riep:
2. „Wat heeft iedere boer
derij en iedere hut?"
„Put", galmde het terug.
1. „Welke put wordt het
meest geprezen?" „Deze!"
3. „Vroeger was het een
drinkplaats voor menig
hert!" „werd"
9. „Maar nu zie je deze ran
ke dieren niet in het land
meer!" „Land-heer"
5. Hoeveel meter diep ben
je, dat ik de bodem niet
mag zien?" „Achttien"
6. „En hoe breed is je ge
welf?" „Elf"
4. „Waar ben je. echo?
Waar is je begin?" „In"
8. „Ik ben zo bltf als ik je
hoor!" „Door"
7. „Je stem is me zo ver
trouwd!" „Gebouwd"
10. „Ik vraag, en jij ant
woordt maar aoel...!"
„Ka-rel!"
De bezoekers stonden ver
baasd over de duidelijkheid
van de antwoorden en vroe
gen. „Wie bouwde deze put
en wanneer?" Het vrouw
tje lachte geheimzinnig „De
put zelf heeft het al ver
teld!", zei ze „Zet U alle
echo's maar in de juiste
volgorde
Weten jullie het ook?
Mies die uit logeren gaat
Komt voor de bus
vast niet te laat.
Over een lcwartier gaat
zij pas weg!
„Ik ga maar binnen zitten
„Wat duurt dat lang",
zegt Mies met 'n gaap
En spoedig valt de muis
in slaap.
Plots slaat de motor aan...
Mies gilt:
„Ik ben er al
stop als je wilt!"
Mies staat op dezelfde
plaats op straat.
Nu is ze tóch voor de bus
te laat!
ZON EN MAAN.
4 JulL
Zon: op 4.27
Maan: op 18.31
onder 21.01
onder 00.55
4 Juli.
Vlissingen
Terneuzen
Hansweert
Zierikzee
Wemeldinge
HOOG WATER
u.+NAP U.+NAP
11.01 1.72 23.28 3
1.92 23.53 1
2.05
1.39
1.61
LAAG WATER
L—NAP u.—NAP
11.31
11.56
12.17
12.35
4.42
5.10
5.47
5.30
5.47
1.81
2.04
2.19
1.56
1.79
17.09
17.38
18.16
18.09
18.18
2.06
1.36
1.61
48
Spijtig grinnikend, antwoordde
Bryan, dat ze hem dit erg duidelijk
aan het verstand had gebracht.
„Waarheen?" vroeg de taxi-chauf
feur en Barbara gaf hem het adres.
„Tot ziens", riep de teleurgestelde
Bryan.
Na hem even te hebben toegewuifd
leunde ze achterover in haar hoekje
van de taxi en dacht: „Nu ben ik
tenminste eens in mijn leven werke
lijk verstandig geweest! Natuurlijk
ging het niet!" Dadelijk daarop vroeg
ze zich echter heel onlogisch af, of
het werkelijk de moeite loonde, ver
standig te zijn. Ze had de kans ge
had, een prettige avond door te bren
gen. Sinds jaren had ze niet in een
echt eerste-klasse restaurant gedi
neerd en 't was ook een hele tijd ge
leden, dat ze op een behoorlijke
plaats in een schouwburg had geze
ten. Toch, zo besloot ze, zou ze geen
berouw gevoelen over haar standvas-
door
Renée Shann
tigheid. En dat berouw bleef inder
daad uittot het avond werd en
ze alleen was in de flat, een beetje
mismoedig gestemd, omdat ze niet
wist wat nu te beginnen.
Lucie was naar haar theater en
Joan uit met Benny, zodat Barba
ra's week-eind-vooruitzichten tot nu
toe niet bijzonder schitterend leken.
Dat feestje van de volgende dag uit
gezonderd en dat zou nog heel laat
beginnen had ze niets „in 't vet",
terwijl ze waarschijnlijk ook niet veel
van Lucie zou zien. Lucie had een
bijrolletje in de revue gekregen en re
peteerde hevig in de tijd, dat ze niet
behoefde te spelen! Bijna onmiddel
lijk na de koffiemaaltijd moest ze
weg en ze had oprecht spijtig ver
klaard, vermoedelijk pas na afloop
van de revue terug te zullen komen.
„Maar je zult je wel redden, hè Bar
bara?" had ze voor ze heenging vol
VAN ROSSEM S
'%C£lES^
51. De schurkachtige ka
pitein had een paar ste
nen uit het kistje ge
pakt en hield ze in zijn
hand om ze goed te la
ten zien aan de kalief.
Nu droeg de kalief een
kostbare keten van edele
metalen. Door de magne
tische kracht werd die
keten naar de stenen toe
getrokken. De kallef
stak vlug zijn handen
uit om dat te verhinde
ren, maar toen hij dat
deed, vlogen een paar
zeer kostbare ringen van
zijn vingers af. De rin
gen zweefden naar de
stenen toe en de kalief
keek ze met uitpuilende
ogen na. Eerst kon hy
van verbazing geen
woord uitbrengen, maar
al spoedig kwam hij weer
tot zichzelve.
„Gij zijt een dief!" kreet hij. „Die stenen
gebruikt ge om m\j myn kostbaarheden Le
ontstelen! Grijpt deze schurk en zet hem ge
vangen. Ik heb een vergissing begaan door die
anderen gevangen te zetten. Bevrijdt hen!"
De kalief was nog maar half uitgesproken,
of twee bedienden snelden naar voren en gre
pen de vreemde kapitein op een handige wij
ze vast, zodat hij zich niet meer verroeren kon.
„Ik wilde niet stelen!" riep de schurk nog.
„Ik wist niet, dat dat zou gebeuren, geloof
me!"
zorg gevraagd. „Je zult wel iets pret
tigs bedenken. En als ik weer thuia
ben, zullen we eens heerlijk, als van
ouds, samen babbelen."
„Ja hoor, dat zullen we. O, ik zal
me heus wel redden, kindlief".
Dat zou ze ook. Alleen... ze wist
niet precies hoe. Ze liep naar de radio
en zette die aan: „Vanavond geven
we enige fragmenten uit de nieuwe
operette-revue in het Palace Thea
ter". Een ogenblik later draaide ze
de radio weer af. Als ze bedacht, dat
ze daar nu had kunnen zijn! En het
was blijkbaar erg amusant, te oor
delen naar 't gelach van het publiek.
Barbara nam het avondblad op,
las vluchtig de nieuwskoppen en keek
toen de gemengde berichten, de z.g.
„kletskolom", bij een deel van het
Engelse publiek zo geliefd, even in.
Daar zag ze het „El Moroco, het nieu
we restaurant in Clarges Street, is
Woensdagavond geopend in tegen
woordigheid van een élite-pubüek.
Onder hen, die er het diner gebruik
ten. zagen we Lord en Lady Esbrid-
ge, juffrouw Beryl Levat cn de heer
Bryan Melrose".
Barbara wierp de krant weg en
sprong op. Neen, zó kwam ze de
avond niet door! Bij gebrek aan be
ter kon ze ook wel naar de bioscoop
faan. Er was een „biosje" in de
uurt, waar zij en Lucie vroeger nog
al eens kwamen.
Op dit ogenblik ging de telefoon en
ze nam het toestel van de haak.
„Hallo, met wie?"
„Hallo", antwoordde Bryan. „Ik
hoopte al dat u aan de telefoon zou
komen, want ik wilde u vragen, of u
misschien tóch nog vanavond met mij
wilde dineren".
Ditmaal aarzelde Barbara niet.
Bryan had haar op het juiste moment
aangepakt. „Ik hoop, dat u het doen
zult zei hij overredend.
„Waar wilt u, dat ik u zal ont
moeten?"
„U doet het dus? Ik zal een taxi
nemen en u afhalen".
„Heb een kwartiertje geduld. Ik
heb vanmiddag gewinkeld en wil me
eerst even opknappen".
Precies vijftien minuten later was
htj ter plaatse en zij wachtte al ge
kleed en gereed. Ze droeg een een
voudige, maar keurig zittende zwarte
japon, een model, dat zjj had gekocht
van een der in Lucie's revue optre
dende meisjes. Ook had ze 't haar an
ders opgemaakt; niet zo stijf en
streng als buiten. Kleine krulletjes
vormden een soort krans om haar
hoofd. Ten slotte was de make-up
meer verzorgd dan op Lawnside.
Toen ze de voordeur opende, zag
Barbara dadelijk Bryan's goedkeu
rende blik. „Juffrouw Newcombe
gaat uit", zei ny vrolijk.
„Och, ik vond het beter, u een eer
aan te doen".
Hij nam haar terdege op en kwam
tot de conclusie, dat waarschijnlijk
heel wat mannen haar hun hulde
hadden betuigd.
„Misschien een paar", zei ze stem
mig, „maar ik vatte het niet ernstig
op
(Wordt vervolgd).
