JIMMY BROWN als diepzeeduiker
Eigenlijke taak van formateur
is een tweeledige
i
Op 't Maije
ZONNEGLOREN IN SOESTDUINEN
BESTAAT 25 JAAR
EERSTE SPADE IN DE GROND
KANAAL DOOR ZUID-BEVELAND
VACANTIEVREUGD UIT ZAND
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MAANDAG 30 JUNI 1952
DE KABINETSFORMATIE.
Het geheim van het Lange
Voorhout
(Van onze parlemeiitaire redacteur)
De eerste stappen zijn reeds gedaan, welke naar wy hopen binnen
met al te lange tijd tot de formatie van een nieuw kabinet zullen leiden.
In de komende dagen misschien weken zal de lezer in zekere zin worden
bedolven onder nieuws met betrekking tot deze voor ons land en volk zo be
langrijke gebeurtenis. Bij wijze van inleiding tot en richtingwijzer door de
te verwachten nieuws-Iawine geven wij een overzicht van de algemene
gang van zaken, alsmede een bespreking van verschillende met een kabi
netsformateur verband houdende problemen.
Het is in ons land sinds vele ja
ren gewoonte, dat een kabinet kort
vóór de uitslag der verkiezingen be.
kend wordt, ontslag aanbiedt. Deze
gewoonte hangt nauw samen met
ons kiesstelsel; het beginsel der even
redige vertegenwoordiging toch sluit
in, aat de kiezers, anders dan onder
het oude districtenstelsel, slechts
stemmen voor de samenstelling der
Tweede Kamer en niet tevens vooraf
tegen een bepaald ministerie. Niet
vóór, maar eerst na de verkiezingen
wordt gesproken over liet program
en de samenstelling van het toekom
stige kabinet.
Korte tijd nadat de ministers hun
portefeuilles ter beschikking hebben
gesteld zij blijven alsdan belast
met het afdoen der lopende zaken
verzoekt de Koningin als regel de
vice-voorzitter van de Raad van Sta
te, de voorzitters van de beide Ka
mers der Staten-Generaal, alsmede
die van de grote fracties in de Twee
de Kamer haar voor te lichten over
de politieke toestand en advies uit te
brengen over mogelijke oplossingen
van de crisis.
Op grond van deze adviezen en in
lichtingen wijst de Koningin vervol
gens een kabinetsformateur aan.
Hoewel een enkele maal, gelijk in
1937 met Colijn het geval was, de
uitslag der verkiezingen een duidelij
ke aanwijzing inhoudt, wie tot for
mateur is te benoemen, is dit in ons
land als regel niet zo.
Ook ditmaal hielden de verkiezin-
fen een duidelijke vingerwijzing, in
e richting van dr. Drees in, al moe
ten wij er tevens op wijzen, dat een
vergelijking met 1937 niet in alle op
zichten opgaat.
In het normale geval heeft de Ko
ningin in deze een aanzienlijke mate
van vrijheid. De verantwoordelijkheid
voor de benoeming van een formateur
rust echter niet op onze vorstin, die
volgens onze grondwet onschendbaar
BUSKRUIT.
De jongeman, die in een bruin-
oranje geruit jasje voor de rechter
verscheen, had het buskruit niet uit
gevonden. Men kan zeggen, dat zulks
hem tot eer strekte, want het bus
kruit heeft de mensheid nooit veel
heil gebracht. Het is eigenlijk een zot
te gewoonte, het uitvinden van bus
kruit te bestempelen als het summum
van intelligentie. Maar zo zijn we
de generaals en de veldheren hebben
in de loop der tijden veel meer stand
beelden gekregen dan de broodbak
kers en de huisdokters. Edoch: wat
kunnen we gemakkelijker missen: de
generaals of de bakkers? De veldhe
ren of de dokters? Tarwebrood is be
langrijker dan strategie en bij een
niersteenaanval hebt ge meer aan een
dokter met een spuitje dan aan een
veldheer met een straaljager. Of niet
soms?
Maar laat ik geen roet gooien in
de militaire pap. Laat ons slechts ho
pen, dat ze niet zo heet gegeten be
hoeft te worden als de heren ze op
't ogenblik (links en rechts van het
ijzeren gordijn) te pruttelen hebben
staan.
De jongeman had een beledigend
soort dreigbrief geschreven aan de
pa van een jonkvrouw, die 'm niet be
geerde, „Als ik te min ben voor Nellie
dan kon je wel eens dood gevonden
worden. Je bent rijk. maar d'r zijn
veel oplichters rijk geworden. Wees
bereid".
U mebt deze brief geschreven?
De rechter kwam snel ter zake, want
er waren veel klanten vandaag. En
er lag trouwens een geschreven be
kentenis in schoon politieproza.
Maar de jongeman had de intentie
er een soort Neurenbergproces van te
maken. Hij zei: Van de schoolbanken
af waren we bevriend, Nellie en ik.
Dat wier eerlijke liefde. Mag ik dat
effe uiteenzetten?
Erg interessant, vond de rechter,
maar laten we de romance er buiten
laten. Anders zitten we hier volgende
week nog.
Ik wou klemensie pleiten, zei de
jongen, maar de rechter betoogde dat
er nog geen eis, laat staan een vonnis
was. En waarom had hij die brief ge
schreven?
Om haar vader soepel te maken.
Soepel? U dreigt zo ongeveer hem
dóód te maken.
Dat staat er niet. Ik schreef: „U
kon wel eens dood gevonden worden".
Door hartverlamming of 'n beroerte
of zoje leest dat wel 's.... dat
bedoelde ikdat kan toch?
En u schreef: wees bereid.
Voor de hogere gerechtigheid.
Dat heb ik bedoeld.
En nu voelt u zich natuurlijk
héél slim, glimlachte de rechter. Maar
ik moet u zeggen: u hebt het buskruit
niet uitgevonden.
Nee, gaf de jongen toe.
De officier liet de bedreiging val
len, maar de belediging eiste genoeg
doening. Vijftig gulden. De rechter
maakte er veertig van. „En ophouden
met zulke domme brieven, anders
pakken we u anders aan, begrepen?"
De jongen knoopte zijn ruitjesjas
dicht, boog voor de beffen en schreed
naar de uitgang. Dom geboren en niets
geleerd.
is, maar op hem, die een dergelijke
benoeming aanvaardt.
DE OPDRACHT
Als regel wordt bekend gemaakt,
dat en aan wie een opdracht tot het
formeren van een kabinet is gegeven.
Onder bijzonder moeilijke omstandig,
heden is in het verleden een opdracht
wel eens geheim gehouden, teneinde
de taak van een formateur te verge
makkelijken. Uiteraard behoort nien
slechts in het uiterste geval tot der
gelijke geheime opdrachten zijn toe
vlucht te nemen.
Bij het bekend maken van de op."
dracht, welke de formateur verzoekt
in beraad te mogen houden, blijkt
tevens of en zo ja aan welke beper
kingen de opdracht is gebonden. De
ruimst denkbare opdracht is van
zelfsprekend die tot „het formeren
van een kabinet". Naast deze formule
komen tal van beperkende variaties
voor, zoals de opdracht aan Reel in
1946 tot het formeren van een kabi
net, dat „geacht mag worden het ver
trouwen van de Tweede Kamer te ge
nieten" of dat, gelijk een opdracht in
1948 luidde, „een zo groot mogelijk
vertrouwen van de Tweede Kamer
zal bezitten".
Indien een formateur zich genood
zaakt ziet zijn opdracht terug te ge
ven, raadpleegt de Koningin als regel
opnieuw alle of verschillende van bo
vengenoemde personen alvorens het
zij een andere geformuleerde opdracht
te geven, hetzij een andei-e persoon
tot formateur te benoemen
De eerste plicht van de formateur
is het bestuderen van de politieke si
tuatie waarbij hij gebruik kan ma.
ken van alle ter zake aan H.M. de
Koningin uitgebrachte adviezen
Mede aan de hand van de hem ver
strekte opdracht zal hij zich 'n oordeel
hebben te vormen over de politieke
eisen en mogelijkheden van het ogen
blik: een Kabinet op smalle of brede
basis; een zaken-Kabinet dan wel
een parlementaire formatie.
De eigenlijke taak van de forma
teur is een tweeledige: het opstellen
van een program en de verdeling van
de functies in het Kabinet.
Vrijwel altijd stelt deze voor zich
'n basis-program op, op grond waar
van hij zijn besprekingen begint. In
het algemeen kan hij nu twee vol
strekt tegengestelde methoden vol
gen.
D eerste methode betekent, dat
de formateur met de fracties in de
Tweede Kamer, van welker steun hij
verzekerd wenst te zijn, onderhande
lingen opent met het doel tot een
voqr allen aanvaardbaar program te
geraken. Indien hij op dit punt slaagt,
kan hij eveneens door middel van
nauwgezette onderhandelingen met
de fracties trachten de portefeuilles
te verdelen en Ministers te vinden.
Een op deze wijze geformeerd Ka
binet wordt gewoonlijk een parlemen
tair Kabinet genoemd.
Het volgen van de tegengestelde me
thode houdt in dat de formateur zich
dirct wendt tot de door hem als
Ministers gewenste personen en op
basis van zijn program met hem tot
overeenstemming over dit program
en de portefeuille-verdeling tracht te
komen.
En aldus geformeerd Kabinet kan
men extra-parlementair noemen; ge
woonlijk wordt het nader omschreven
al naar de situatie is, als een pro
gram, een crisis of een zaken-Kabi
net.
Het is duidelijk, dat tussen deze
twee uiterste tal van variaties moge
lijk zijn. Zo kan de formateur zich
door middel van besprekingen met de
fractieleiders oriënteren of er een
meerderheid voor de grote lijnen van
zijn program in de Kamer bestaat en
vervolgens de tweede methode kie
zen.
HET GEHEIM VAN HET
LANGE VOORHOUT
Is de formateur er tenslotte in ge
slaagd een program op en een Kabi
net samen te stellen, dan brengt hij
DE POLITIEKE VERHOUDINGEN IN NEDERLAND
RUIMTE VOOR VIERHONDERD PATIËNTEN
Sanatorium, dat voor tienduizenden
een nieuwe zon deed gloren.
(Van een speciale verslaggever.)
SOESTDUINEN, JUNI. Het Protestants-christelijke sanatorium voor
lijders aan tuberculose „Zonnegloren" te Soestduinen bestaat 13 Juli vijf en
twintig jaar. Duizenden in den lande zullen op deze dag hun gedachten
laten uitgaan naar dit prachtig gelegen en bosryke oord. Ze herinneren
zich, hoe zy zelf dan wel hun verwanten of vrienden, hier genezing vonden
voor een ziekte, die lange tijd ongeneeslijk gold, en altijd schrik en ver
warring stichtte in de gezinne x, waarin zy werd geconstateerd.
Reeds in 1921 werd begonnen voor de stichting te yveren. Toch duurde
het nog tot 31 October 1925 voor de aanbesteding van het gebouw kon
plaats bebb-n.
De voorafgaande jaren werden
goed besteed. Er voer een geest vaD
vernieuwing door de Nederlandse
Hervormde Kerk de grote kerk
na de eerste wereldoorlog. Vooral in
de kringen van de diaconie kwam
men tot het inzicht, dat de taak van
de kerk in haar diaconale organen
breder moest worden opgevat. Men
ging duidelijker beseffen, dat men
behalve voor armenzorg en bedeling,
oog moest hebben voor het lot der
zieken.
Van dit groeiende besef werd „Zon
negloren" een monument Hoewel wel
het grootste, is het zeker niet het
enige. Er kwamen in de jaren 1920
1930 heel wat inrichtingen van dia
conale zorg voor zieken en ouden
van dagen tot stand. Maar goed, voor
„Zonnegloren" brachten de diaco
nieën ongeveer twee-derde van het
benodigde kapitaal van zeven ton bij
een. En dat is niet gering geweest.
GROEI.
Sinds de openingsdag van 13 Juli
1927, waarbij met trots gewezen werd
op het feit der 140 beschikbare bed
den, is „Zonnegloren" vele malen uit
gebreid en gemoderniseerd. Er kun
nen op dit ogenblik ruim vierhonderd
patiënten worden opgenomen, maar
alweer bezint zich de leiding op uit
breiding. Wie zo nauw met het leed
van de tuberculose in aanraking
komt, als de leiding van deze instel
ling, vindt het aantal' tuberculose
patiënten voor 1951 plm. 15.000
nog angstwekkend hoog.
Een diep geloof in het goede der
barmhartigheid moet dit werk schra
gen. Men beseft het, wanneer men
leest, dat geen patiënt ooit gewei
gerd wordt, omdat hij (zij) de kosten
van verpleging niet kan opbrengen.
Uit een suppletiekas, waarvoor de
gelden werden bijeengebracht door
straat- en kerkcollecten, werd vorig'
jaar ruim f70.000 bijgepast, alleen
op de verpleegprijzen.
Niet door niets heeft „Zonneglo
ren" zich onder de Nederlandse sana
toria een bijzonder goede naam we
ten te veroveren. Moge het zo blij
ven.
Twee kinderen bij
baden verdronken.
De zomerse Zondag heeft twee
slachtoffers geëist. In het Kralingse
strandbad verdronk het 9-jarig jon-
getoje W. Kooren uito Rotterdam. In
de zee bij Terheyden onder Monster
verdronk het 5-jarig jongetje P. van
Leeuwen uit Leidschedam.
verslag uit aan H. M. de Koningin
en volgt de benoeming der ministers.
Zo hij niet slaagt, geeft hy zijn op
dracht terug.
Met opzet hebben wij in boven
staande beschouwing de invloed van
het staatshoofd op de werkzaamheden
van de formateur buiten beschouwing
gelaten. De lezer mag hier echter be
slist niet uit concluderen, dat deze in
vloed er niet zou zijn. Integendeel,
uit de geschiedenis van vroegere for
maties weten wij, dat deze invloed er
beslist wel is En wat het heden be
treft: wel, dat is en moet blijven
„het geheim van het Lange Voor-
(Nadruk verboden)
hout"!
Toch opnamen van
Handelvereniging.
AMERIKANEN SLUITEN
CONTRACT.
Het incident in de oude Naarder-
kerk waarbij de burgemeester die te
vens president-kerkvoogd is, de op
name van enige Handelpsalmen voor
de N.C.R.V. verbood, toen hij ontdek
te dat er in de kerk werd gerookt,
heeft wel zeer bijzondere gevolgen
gehad. Door dit incident, waaraan
veel ruchtbaarheid is gegeven, kwa
men enige leidende figuren van de
Amerikaanse Concert Hall Society
op de gedachte, dezelfde Handelver-
eniging te vragen de bewuste psal
men nogmaals te zingen teneinde
daarvan gramofoonplaten te laten
maken.
Aangezien door het verbod de oude
kerk in de Vestingstad niet beschik
baar was, is Donderdagavond in de'
Sint Joriskerk te Amersfoort een uit
voering door de Handelvereniging
gegeven.
Door de medewerking van een om
roeporkest, de Handelvereniging en
een groot aantal van de bekendste
Nederlandse solisten is dit concert zo
voortreffelijk geslaagd dat de Ame
rikanen onmiddellijk stappen hebben
ondernomen om de Handelvereni
ging de „Samson" van Handel te
doen uitvoeren. De contracten zijn
reeds getekend en zo zal vermoede
lijk in het najaar de Handelvereni
ging nogmaals gelegenheid krijgen,
dit bijzondere werk uit te voeren.
Excursie Ned. Heide Mij.
De afdeling Zeeland der Neder
landse Heide My. zal op Woensdag
2 Juli a.s. een excursie organiseren
naar de Herverkavelingswerken op
Walcheren en naar de nieuwe Sloe-
polder. De rijkscultuurconsulent, ir.
Francke, zal een inleiding houden
over de herverkaveling Walcheren.
In het Strandhotel te Vlissingen zal
tenslotte de algemene vergadering
worden gehouden en een koffiemaal
tijd, worden genuttigd.
HONDERD JAAR GELEDEN
Eerst in 1866 werd het geopend
op .1 Juli 1852 werd de eerste spade in de grond gestoken voor bet kanaal
door Zuid-Beveland. Dit kanaal was nodig, omdat de Ooster-Schelde
('t Kreekrak) zou worden afgedamd evenals later het Sloe, in verband met
de aanleg van de spoorbaan naar Vlissingen. Toch was de spoorweg niet
de eerste aanleiding. Men sprak reeds over beide afdammingen, toen men
nog geen spoorweg kende.
De schorren en de slikken tussen
Zeeland en de Brabantse wal werden
doorsneden door een geul, die moei
lijk te bevaren was. Nadat eerst
dwars door de geul een dam was ge
legd, zou men tot inpoldering kunnen
overgaan.
Reeds Napoleon had bij zijn be
zoek aan Zeeland in 1810 daaraan ge
dacht. Hij droeg aan de inspecteur
der Zeeuwse zeewerlten Schraver op
de afdamming der Schelde in studie
te nemen, hierbij ook rekenende op
latere inpoldering. Daar voor de
scheepvaart een verbinding te water
tussen de Wester- en de Ooster-Schel
de moest blijven bestaan, ontwierp
Schraver ook een plan voor een ka
naal door Zuid-Beveland ongeveer op
dezelfde plaats, waar het later ge
komen is.
DE CONCESSIE.
Door de val van Napoleon verviel
voorlopig ook dit plan. Later kwam
het weer ter sprake, vooral toen het
verdrag van 1839 met België werd
gesloten, waarbij ons land verplicht
was andere waterwegen te maken,
zodra de Ooster-Schelde en het Sloe
werden afgedamd. In 1840 interes-
seerde zich de energieke Middelbur
ger Dirk Dronkers voor de afdam
ming en de inpoldering, waaraan ver
bonden was de verplichting tot het
graven van een kanaal door Zuid-
Beveland. In 1848 kreeg hij eindelijk
daartoe concessie. Hij kreeg tegen
slag en droeg tenslotte zijn rechten
over aan de in 1852 opgerichte
„Maatschappij tot indijking der op
en aanwassen der Ooster-Schelde"
Omdat meer dan twee-derde van het
kapitaal uit Engeland kwam, werd
de vennootschap meestal de „Engel
se Maatschappij" genoemd. Er moest
nu eerst begonnen worden met het
graven van een kanaal door Zuid-
Beveland. Om het kanaal zo kort
mogelijk te maken zou men aanvan
gen by Hansweert en noordwaarts
even voorbij Wemeldinge. Dit was ook
het plan van Schraver in de Franse
tijd.
BEZWAAR VAN GOES.
Goes maakte échter bij de regering
bezwaar tegen de richting van het
HET VLISSINGSE STRAND.
Zandzuiger produceert 185.000 M3
specie voor strandverbetering
In Vlissingen wordt thans alles in het werk gesteld om de toestand van
het strand zo goed mogelijk te maken. Dat strand is een levensbelang voor
de badplaats en alleen al het feit, dat sedert enkele dagen een grote zand
zuiger aan de Nolleplaat ligt te knabbelen geeft de straimminnende bur
gers van Wissingen moed.
Die zandzuiger ligt daar .met een dubbele taak.
Op 4 Juni j.l. heeft de rijkswater
staat aanbesteed bet uitvoeren 'van
zuigwerk in de Sardijngeul en het
storten van het opgezogen zand op
de kust bij Vlissingen. Er zal 135.000
M3 zand worden gedeponeerd tegen
het strand ten Westen van de Nieuwe
Nolledijk. Men wil daardoor het
strand verstevigen voor de zeeweren-
de duinenreeks van de Polder Wal
cheren.
Dat is dus het voornaamste werk.
Daarnaast zal voor rekening van de
gemeente Vlissingen 50.000 M3 zand
worden gestort tussen het Nollehoofd
en de springtoren, dus voor het eigen
lijke Vlissïngse badstrand. Het zand
zal komen te liggen achter een denk
beeldige lyn getrokken van de Jacobs-
toren naar de Nollepunt.
Aangenomen wordt, dat het bad
strand door deze zandstortery aan-
mwkelyk verbeterd zal worden.
BIJ LAAG WATER.
Het zand wordt met onderlosbak-
ken van zee uit zo hoog mogelijk op
het strand gebracht. Het komt dus
niet boven de hoogwaterlijn te liggen,
maar wel zal men bij laag water de
aangevoerde zandhopen zien, al zul
len ze natuurlijk snel vervlakken.
Men hoopt, dat door de golf- en
stroomwerking en door het verstui
ven een deel van het zand toch gelei
delijk naar het bovenstrand zal ko
men en dat dus ook boven de hoog
waterlijn een breder en aangenamer
strand wordt verkregen.
Daarnaast neemt men aan, dat zeer
waarschijnlijk het badstrand op de
duur ook nog zal profiteren van het
zand, dat westelijk van de Nolledyk
voor de duinen wordt gestort,
EEN PROEF.
Het geldt hier tot op zekere hoogte
een proefneming, waarvan wel vast
staat, dat tijdelijk soulaes verkregen
wordt voor 't strand, maar niet vast
staat hoe lang de verbetering besten
digd blijft. Zonder de nodige strand-
hoofden, is toch weer verloop van
het nieuw verworven zand te ver
wachten, waarby rekening gehouden
moet worden, met een verplaatsing
van dat zand in Oostelijke richting.
Maar wat noodDe Nolleplaat
heeft een geweldige omvang en om
de paar jaar moet er toch in de Sar
dijngeul worden gezogen om de geul
op diepte te houden. Al dat opgezo
gen zand zou dan voor het strand ge
stort kunnen worden inplaats van el
ders in zee weggeworpen te worden.
Het is maar de vraag wie de extra-
1 kanaal en had liever het aanvangs
punt aan de Biezelingse inham en
dan in schuine lijn langs Goes naai
de Zandkreek. Het oude plan ging
echter door en op 1 Juli 1852 werd
bij Hansweert de eerste zode gesto
ken. De aanvang van het graven van
het kanaal geschiedde met bijzonder
veel feestbetoon en er werd stevig
gedineerd en gedronken.
Machines, materiaal en zelfs werk
lieden kwamen uit Engeland om het
grote werk uit te voeren. Tegelijk
zou dan ook aan het inpolderen be
gonnen worden. Bij dat inpolderen on
dervond men echter veel tegenspoed,
omdat aangelegde dijken werden
weggeslagen. Eindelijk werd in 1856
de eerste Bathpolder en in 1862 de
tweede Bathpolder bedijkt. Beiden
worden ook nu nog wel eens de En
gelse polders genoemd.
GEEN GELD MEER,
Door het slinken van het kapitaal
werd met het graven van het kanaal
door Zuid-Beveland weinig of geen
voortgang gemaakt. Er was reeds
een millioen gulden aan het kanaal
ten koste gelegd en veel geld was bij
de inpoldering verloren gegaan.
Na lange tijd van onderhandelen
tussen de Engelse maatschappij en
de Nederlandse regering werd tussen
beide partijen een dading getroffen.
De maatschappij werd ontheven van
de verplichting om het kanaal té
graven en de dam in de Ooster-Schel.
de te leggen. Het Rijk belastte zich
met het graven van het kanaal. Dat
werk werd toen wel aangevat, al zou
dat in onze tijd met liet moderne ma
teriaal veel vlugger zijn gegaan. Toen
het werk in 1866 klaar was, had het
4 millioen gulden gekost.
Op 11 October 1866 werd het ka
naal feestelijk geopend en op 15 Oc
tober begon het scheepvaartverkeer.
Later bleek, dat het kanaal bijzonder
druk werd. zodat later te Hansweert
Wemeldinge tweemaal nieuwe
sluizen moesten worden bijgebouwd.
Het kanaal is thans een der drukst
bevaren wateren, niet alleen van ons
land, maar van geheel Europa.
Hansweert, vroeger alleen bekend
door een veer op Zeeuwseh-Vlaande
ren en maar ongeveer 40 inwoners
tellende, nam in de loop der jaren zo
in welvaart toe, dat het thans een
dorp is geworden met ruim 2000 zie
len.
Op het laatst van Juni 1867 kwam
ook de dam in de Ooster-Schelde
klaar. Over deze dam werd de spoor
baan naar Roosendaal aangelegd.
Van 1 Juli 1868 reed de trein vanuit
Brabant tot Goes.
De Sloedam wérd in 1871 gelegd en
op 13 Januari 1872 voor het publiek
geopend. Op 29 Februari van dat jaar
reed de eerste trein tot Middelburg.
Zeeland was uit zijn isolement ver
lost.
Velen waren bezorgd, dat door de
afdamming van de Ooster-Schelde en
van het Sloe aan de Scheldedijken
veel schade zou worden toegebracht.
Deze schade bleek echter van geen
betekenis te zijn. B. J. de M.
kosten betaalt voor het storten nabij
het strand.
BETALEN!
De Rijkswaterstaat heeft zorgvul
dig berekend, dat het storten voor
het badstrand iets duurder uitkomt
dan het storten voor de polderduinen
en daarom moet de gemeente Vlissin
gen het verschil bijpassen. Erg royaal
van het Rijk kan dat niet genoemd
worden, want tenslotte strekt ook
het storten voor het badstrand tot
versterking van de zeewering even-
foed als het zand, dat voor de polder-
uinen wordt neergeworpen.
Hier rijst ook nog een moeilijke
vraag.
Zouden we in de toekomst als er
wellicht niet door de gemeente be
taald kari worden, zien dat 't opgezo-
fen zand uit de Sardijngeul rustig el-
ers in zee wordt gedeponeerd, terwijl
't zo nuttig gebruikt zou kunnen wor
den voor de steeds slechter wordende
stranden
Wij stellen de vraag omdat ze over
enige jaren zonder twyfel aan de or
de zal komen.
3. Jimmy's mening, dat zijn collega-taxichauf
feur Hein Hufter eigenlijk maar een onbenullig
mannetje was, zou hij ijlings gewijzigd hebben als
hij maar drie woorden had kunnen opvangen van
het gesprek, dat Hein Hufter op een avond voerde
met twee niet al te betrouwbaar uitziende mans
personen in een stil hoekje van „De Gouden Gar
naal". Daar werd een lelijk plannetje uitgebroed,
want Hein Hufter had zich voorgenomen niet eer
der te rusten, voordat hij Jimmy Brown kort en
goed uit de weg had geruimd. „Hij móet uit Kwa-
keldam verdwijnen", zei hij tegen de twee ande
ren. „De spoeling wordt hier te dun en bovendien
pikt hij de beste vrachtjes voor mijn neus weg. Hij
schijnt nu ook voor de burgemeester te rijden. Als
die ergens met spoed naar toe moet, laat hij
meneer Brown halen en ik, die hier de oudste
rechten heb, mag toekijken. Dat néémt Hein
Hufter niet langer. Daarom wil ik dat jullie
tweeënDe ontevreden taxichauffeur sprak
nog een hele tijd zo door en tegen het eind van het
gesprek haalde hij zijn beurs te voorschijn en stop
te zijn twee metgezellen allebei een paar bank
biljetten in de hand. „Als alles voor elkaar is", zei
hij, „krijgen jullie de rest. Maar denk er aan, ik
houd niet van half werk
