J Hoe komen de communisten aan het geld voor hun acties? Een balans na zeventig jaren: „Beeld van Tachtig" C CREDIETEN GEVRAAGD VOOR VERRUIMING VAN WONINGBOUW Dc ZATERDAG 28 JUNI 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 6 NU DE SPANNINGEN TOENEMEN Minstens 48 West-Duitse firma's smokkelen naar het Oosten (Speciale berichtgeving.) Enige tyd geleden werd bekend, dat de destijds verdwenen Britse di. plomaten Guy Burgess en Donald Maclean zich te Parys bevinden van waar zy volgens recente berichten alweer vertrokken zouden zijnen ver- moedelijk de leiding hebben van een grote organisatie, welke strategische goederen van het Westen naar de landen achter het IJzeren Gordyn smok kelt. Men verdient er schatten mee: Maclean zendt via een Zwitserse bank geregeld grote bedragen naar z(jn schoonmoeder Maar ook wordt van vele kanten zo nu en dan de veronderstelling geuit, dat veel geld wordt ge bruikt voor de financiering van communistische activiteiten in Duitsland. Men heeft er geen begrip van hoe ontzaggelijk veel producten, welke om gebouwd kunnen worden tot oorlogsmateriaal, naar de Sowjet-Unie worden gezonden: in 1950 bedroeg de wettelijke export van de Ver. Staten naar Rusland en de satelliet-staten nog een milliard dollar en illegaal ging er nog veel meer over de grenzen: draaibanken, wegwalsen en allerlei machine-onderdelen, die in de Russische oorlogsindustrie worden omgezet in kanonnen, tanks en straaljagers. Dat dit voor de Russen een zeer ernstige zaak was, bleek uit het feit, dat zij niet alleen autoriteiten en za kenlieden omkochten, maar zelfs niet tegen een moord opzagen: men denke aan het geval van Irving Ross, een ambtenaar van de Marshall-organisa tie in Wenen, die in October 1948 even buiten de stad met de kolf van een mitrailleurpistool was doodgeslagen. Ross had namelijk opdracht gekre gen een onderzoek in te stellen naar de activiteiten van een uitgebreide smokkelorganisatie. Zijn werk bracht de Amerikaanse autoriteiten op het spoor van een internationale bende onder leiding van een Duitser, een Hongaar, een Engelsman en een Zweed. Zij ontvingen hun orders van een Russisch bureau in de Sow jet zone van Berlijn. Door samenwerking van de betrok ken diensten der diverse landen wist men echter het net rondom de hoofd personen steeds nauwer aan te halen waardoor o.a. werd verhinderd, dat de laatste twee jaar tot een bedrag van 150 millioen dollar aan strategisch ma teriaal naar Rusland werd gesmok keld. Vandaar de Economische Conferen tie, welke in April j.l. in Moskou werd gehouden als een poging om wat meer uit het Westen los te kryken door zo genaamd de „handel te liberaliseren". In „Aktion", dat wordt uitgegeven door Marguerite Venmann. weduwe van een ex-communistische leider, die destijds naar Siberië werd verbannen en later door de Sowjet aan Hitier werd uitgeleverd van communisti sche partijgenoten moet men het maar hebben werden enige bijzonderhe den gegeven over het werk der com munistische partij in West-Duitsland In de eerste plaats is er een uitge breid apparaat van partijbonzen en „ambtenaren", dat veel geld kost. Ten tweede is men er op uit om voortdu rend stakingen en demonstraties te organiseren. Dan heeft Oost-Duitsland een 80-tal instructeurs naar het Wes ten gezonden, die ook moeten worden betaald. Om een beeld te geven van de organisatie noemen wij het district Düsseldorf, dat 220 „vaste" krachten heeft. Het land is verder in tien pro vincies verdeeld: in elk daarvan wer ken gemiddeld 500 betaalde krachten. Aan functionarissen, die de leiding hebben over een regionale organisa tie wordt 125.000 D.M. betaald, terwijl maandelijks 40.000 Mark voor locale propaganda wordt uitgegeven. 15 MILLIOEN MARK NODIG. Dan heeft men de mantel- en ne venorganisaties, die de financiële las ten verzwaren. Een der belangrijkste is de F. D. J. de communistische jeugdbeweging in Duitsland, die de K. P.D. 100.000 M. per maand kost. Behalve de instructeurs is een groot aantal agenten aan het werk om over al stakingen en „vredesacties" te or ganiseren. Zij krijgen 500—800 M. per maand en de reis- en verblijfkosten vergoed. Stakingen in Hamburg en Bremen hebben de K.P.D. 400.000 M gekost. De grote demonstraties welke Geen sterveling hier te lande zal zich nog de Pruisisch-Oostenrijkse oor log van 1866 herinneren, tenzij hij een machtig geheugen heeft, of zojuist het genoegen heeft gesmaakt een zijner kinderen van de middelbare school een daarop betrekking hebbende geschie denisles te hebben overhoord. In de dagen dat deze oorlog startte, schreef de Kölnische Zeitung dat de Pruisische dienstplichtigen met stok slagen moesten worden gedreven in de spoorwegwagons die in de richting van het vermoedelijke oorlogstoneel gin gen, welke mededeling in Nederland, waar het Pruisische optreden niet po pulair wasgretig ingang vond. Niets zou voor de Nederlandse dagbladen eenvoudiger zijn geweest dan in deze richting voort te schrijven en het Ne derlandse publiek te stijven in zijn Pruisische antipathie. Maar dat ging niet. Het paste destijds voor een Ne derlandse courant niet, een standpunt ten opzichte van het buitenlandse nieuws in te nemen en haar buiten landse verslaggever mocht geen partij kiezen, noch persoonlijke indrukken weergeven. Hij moest de blote feiten geven en eventueel een beoordeling van die feiten, mits dit oordeel geput was uit de buitenlandse bladen zelf. Dat was objectief en iedere afwijking van deze regel achtte men een inbreuk tegen het journalistieke fatsoen. Nu kan van Multatuli veel worden gezegd, maar één ding kan hem beslist niet worden verweten, n.l. dat hij ooit objectief is geweest, tenzij dan als eerstbeginnend ambtenaar in de bu reau's te Batavia. Maar in zijn litterai re arbeid zal men geen letter aantref fen die een objectieve indruk maakt. Toen hij dus, in Duitsland wonend, voor de Haarlemse Courant artikelen over de Pruisisch-Oostenrijkse oorlog moest leveren in de trant der huidige télex-virtuosen, streed dit met zijn aard en zijn talent dat eerst tot volle ontplooiing kwam, wanneer het kon losbarsten in heftige verontwaardiging of snijdende satire. Maar Multatuli deed zijn best. Hij gaf trouw verslag van beschouwingen en berichten die hij aantrof in de Vos- sische-, de Kölnische-, de Kreuz-, en hoe alle andere Zeitungen van die da gen nog meer hebben geheten. Maar, meende hij dat die bladen het te zeer bij het verkeerde eind hadden, of ge voelde hij behoefte zijn eigen opvattin gen ook eens lucht te geven, dan bracht hij de Mainzer Beobachter in stelling, waarmede hij de gloeiendhete granaten van eigen vinding tussen zijn lezers vuurde. En het ging er in als koekNiemand in Nederland had ooit gehoord van de Mainzer Beobachter, die zulke gezon de en kernachtige taal sprak, maar aan de andere kant dacht ook niemand er aan het bestaan van deze zegsman te betwijfelen. Kon men zich niet dade lijk herinneren die naam ooit elders te hebben aangetroffen, men werd té zeer geboeid door de gezonde opvattingen van dit blad om er langer bij stil te staan. Zo werd 'dit niet-bestaande blad met de vloeiende Duitse Zeitungs- naam, de toonaangevende informatie bron in die woelige dagen. Over namen gesproken, hoeveel voornamen denkt U dat H. S. Truman heeft? Twee? Neen, het is er maar één. H. Pétillon. Arts hield veertien katten. „Verdachte moet er voor zorgen, dat zijn buren geen hinder ondervinden van zijn veertien katten. Het houden van dieren in een woning is verboden, indien medebewoners van het pand daarvan hinder ondervinden". Aldus de ambtenaar van het O.M. bij het kantongerecht te Rotterdam, bij de be handeling van de zaak tegen de 51- jarige arts T. H. S. uit Rotterdam, die voor het kantongerecht was gedaagd omdat hij in strijd met een bepaling van de bouw- en woningverordening zou hebben gehandeld. Verdachte was niet verschenen. De benedenburen hadden een klacht ingediend omdat dc katten hen veel last veroorzaakten. Bij een der bene denburen liep de kattenurine langs de muren van de keuken en een zijkamer, terwijl een zeer hinderlijke stank de atmosfeer vergiftigde. De „kattenhou- der" gaf geen gehoor op de klachten en de politie moest eraan te pas ko men. Verdachte werd door de kanton rechter veroordeeld tot f40 boece, subs. 20 dagen hechtenis en 3 dagen hechtenis voorwaardelijk, met een proeftijd van één jaar. tegen de verwoesting van Helgoland werden gehouden, kostten 350.000 M. Met hetgeen men verder moet betalen aan de vereniging „Deutschland U.S.S.R." en aan andere mantel-orga nisaties, blijkt het, dat de K.PJD. 15 millioen Mark per jaar nodig heeft om alles te bekostigen. Komt het geld uit Moskou? Inder daad geeft de Sowjet-Unie bedragen uit voor de steun aan subversieve ac tiviteiten in verschillende landen, maar een groot gedeelte komt van giften van industriëlen en zakenlie den, die meedoen aan de illegale in terzonale handel en daarvoor een ze ker percentage van de winst afstaan aan de K.P.D. Wie dit niet doet, heeft geen kans in dit clandestiene spel mee te spelen. Zo kwamen de laatste jaren dui zenden tonnen krantenpapier van de Sowjet-zone in West-Duitsland: één zending van 7000 ton bracht 11 mil lioen Mark op. Een andere „trans actie": een zending van 8000 sport artikelen werd in West-Duitsland ver kocht: zij bracht 900.000 Mark voor de communistische kas op. Volgens een officiële lijst zijn er minstens 48 handelsfirma's, die wins ten maken bij de smokkelhandel met het Oosten. In November 1951 werd deze bron van inkomsten voor de K. D.P. tijdens een bijeenkomst van het communistisch vakverbond te Berlijn erkend. Nu echter de spanning te Berlijn stijgt en de grenzen tussen Oost- en West-Duitsland hermetisch worden gesloten, vraagt men zich af of ille gale handel nog mogelijk zal zijn. Maar, smokkelaars vinden altijd wel weer een methode om tussen de ma zen van het net door te wordt hun bedrijf nu we] kant. (Nadruk verboden.) zeer ns- feld de minister-conferenties Londen, welke Vrijdag culmineerden in een bespreking tussen de drie Westelijke ministers van buitenland se zaken, Eden Acheson en Schuman, en de bombardementen van de grote Jaloe-centrales in Noord-Korea, die nog al wat stof in de Westelijke we reld hebben doen opwaaien. In het larlement zijn enkele harde noten gekraakt over het feit, dat de Amerikanen Engeland niet te voren hadden ingelicht. De oppositie ging zelfs zover, dat zij deze bombarde menten als een „ernstige psychologi sche fout" brandmerkten en een mo tie indiende, welke in de komende week wel eens aanleiding kan wor den tot een scherp debat tussen de Conservatieven en Labour in het La gerhuis. In dit verband is het wel licht dienstig nog eens te herinneren aan de veertien dagen geleden aan den dag getreden wijziging in de houding van Labour ten aanzien van commu nistisch China „Zonder rood-China is geen duurzame vrede mogelijk in het Verre Oosten", zo redeneert La bour thans. Het ligt voor de hand, dat men dan ook weinig heil kan zien in militaire operaties, welke hoe wel zij boven Koreaans gebied wer den uitgevoerd toch ook aan Mandsjoerije en communistisch China ernstige schade berokkenen. Dat de bombardementen ook tus sen de Grote Drie in Londen ern- Z.K.H. Prins Bernhard, die Zondag zyn 41ste verjaardag hoopt te vieren. (Foto: W. Schurman N.F.K.) JAARPRODUCTIE NAAR DE 50.000 Ruimere toepassing van de financieringsregeling voor kernplan bebouwing. Bij de Tweede Kamer is thans een wetsontwerp ingediend, dat ten doe. heeft een bijdrage te leveren tot verruiming van de woningvoorraad, over eenkomstig de destijds door minister In 't Veld gedane toezegging zodra de monetaire toestand wat gunstiger zou zijn geworden maatregelen te nemen, welke zouden kunnen leiden tot het bereiken van een jaarproductie van minstens 50.000 woningen. De post voor bijdragen in de kos ten van verbetering en' splitsing van woningen zou met 3.000.GÖ0 wor den verhoogd. De minister deelt in zijn toelichting mede, dat voor deze regeling veel animo bestaat en wijst er bovendien op dat woningverbe tering zeer arbeidsintensief is en dus moet worden beschouwd als een mid del tot beteugeling van de werkloos heid. De post voor de premieregeling voor de bouw van woningen door natuurlijke en rechtspersonen wordt volgens het voorstel verhoogd met 29.000.000. Hiervan zal 15.000.000 worden bestemd voor de bouw van woningen, welke ten goede komen van de huisvesting van gezinnen van militair personeel. In laatstgenoemd bedrag is 7.000.000 begrepen welk bedrag zal worden aangewend om de bouw van dergelijke woningen, hetzij in de particuliere sector, het zij in de woningsector, te stimule. ren. De aangevraagde verhoging met totaal 29.000.000 beoogt, een ver ruiming van de woningvoorraad met rond 7000 woningen. De voorgestelde wijziging van ar tikel 99 (uitkeringen en credieten voor herstel en herbouw van onroe rende goederen en schepen op grond yan de Wet op de materiële oorlogs schaden) houdt ténslotte een verho ging in van het beschikbaar gestelde crediet met 28.500.000. In het ka der van een activering van de wo ningbouw is een gedeelte hiervan bestemd voor herstel en herbouw van woningen, terwijl voorts een ge deelte bestemd is voor de financite- ring van de kernplanbebouwing. Nu de ministers van financiën en wederopbouw het kernplan van de gemeente Rotterdam hebben goed gekeurd. zal uiteraard de beschik king financiering kernplanbebouwing veelvuldig moeten worden toegepast. Premie voor woningverbetering. In verband met een verruiming van de middelen van het Terlingen- fonds zal het mogelijk zijn op een ruimere schaal premiën toe te ken nen voor verbetering van slechte woningen van bona vide eigenaren, die niet in staat zyn uit eigen mid delen de noodzakelijke verbeteringen te bekostigen. Het toe te wijzen premiebedrag zal ten hoogste 50 van de gemaakte kosten kunnen be dragen met een maximum van 50 van 2800. Hr. Ms. „Karei Doorman" voor anderhalf jaar uit de vaart Tijdens „Castanets" vijfmaal „tot zinken gebracht". Het Nederlandse vliegkampschip Hr. Ms. „Karèl Doorman" is gedu. rende de oefening „Castanets" vijf maal „tot zinken gebracht" door on derzeeboten en kikvorsmannen. Dit kon voornamelijk geschieden doordat de „Karei Doorman" zich toen niet in groot open vaarwater bevond. Neder landse Fireflies boekten een groot succes, toen zij een een snelle vijan delijke raider tot zinken wisten te brengen. Commandeur F. T. Burghard heeft na afloop van de oefening verklaard, dat „Castanets" bijzonder leerzaam is geweest, in het bijzonder voor de verbindingen. Hij zeide voorts, dat in deze oefening bewezen is, dat een schip als de „Karei Doorman" op de Atlantische Oceaan moet opereren en niet op de Noordzee. Het Nederland se vliegkampschip is Vrijdagmorgen in Rotterdam binnengelopen. Maan dagmorgen kiest het weer zee voor een oefenreis rond Scandinavië. Na deze reis wordt het schip voor anderhalf jaar uit de vaart geno men, omdat herstellingen nodig zijn. Zo zal het vliegdek verstevigd moe ten worden, in verband met de nieu- we zwaardere vliegtuigen die voor de Marineluchtvaartdienst zullen wor den aangekocht. Verhoging van pensioen voor Kamerleden. Bij de Tweede Kamer is een wets ontwerp ingediend, strekkende tot verhoging van de pensioenen van de leden van de Tweede Kamer. In overeenstemming met het vergelijk bare ambtenaren pensioen, wordt thans voorgesteld het pensioen te verhogen van 187,50 tot 207,50 voor elk jaar waarin het desbetref fende Kamerlid zitting had, met een maximum van 3750, LETTERKUNDIGE KRONIEK Bloemlezing uit bewogen periode der Nederlandse letterkunde BIJ HEI SCHRIJVEN VAN EEN OVERZICHT, bij het bestuderen van een onderwerp, heeft men behoefte aan vaste punten en data als stevige en van ver zichtbare masten om de hoogspanningslijnen van de ontwikke ling van de menselijke geest aan te bevestigen. Zo spreekt men van „de" Renaissance, en zo spreekt men in onze vaderlandse letteren van ^Tach tig". Het zijn twee van die masten, ter verduidelijking nog wat hoger op gericht in de stroom der gebeurtenissen, die in een bepaalde richting wor. den geleid. Iedereen weet wel, dat er in feite geen grenzen bestaan, dat al les in elkaar overloopt. Maar om het leven in banen te leiden en om het te vergemakkelijken, trékken we grenzen. Men hoeft geen erg spitsvondige geest te zijn om in te zien dat die Re naissance er niet zomaar ineens wès. Hij was een hoogte- en uitgangspunt na een lange ontwikkeling. Evenmin is de „Beweging van Tachtig", die hergeboorte onzer letteren, als een veelkleurige paddestoel in één nacht uit de beschimmelde midden-negen tiende eeuwse dominésliteratuur op geschoten een indruk die menig een uit de lessen van de middelbare school schijnt over te houden. Inte gendeel, men kan vrijwel alles wat nieuw is in „Tachtig" reeds in de kiem aanwijzen in uitspraken en wer ken van letterkundigen vóór Tachtig (en vorsers hébben dat haarfijn uit geplozen). Dat alles doet evenwel niets af aan het feit, dat Tachtig een bewuste reactie was en dat het een duidelijk, klinkend begrip is gewor den in onze literatuurgeschiedenis. Het onweer dat zich lang door rom melen en weerlichten had aangekon digd, brak los toen de „bliksem van de hartstocht voor de schoonheid" (Donkersloot) insloeg in de harten van de jonge dichters en schrijvers. In de tweede helft van de 19de eeuw vond overal in West-Europa een op leving en een hernieuwing plaats op allerlei terreinen; in ons land vooral tussen 1870 en 1880. Met onze let terkunde was het in die dagen be droevend gesteld. Er was één groot ralistische proza van omstr. 1870, schrijver: Multatuli. Potgieter en Busken Huet waren in vergelijking met gelijktijdige buitenlandse figuren middelmatigheden. Het was dus geen wonder dat de omstreeks 1860 geboren generatie (waarin plotseling door een van die wonderlijke spelin gen van het lot een hele groep zeer begaafde kunstenaars school) de blik over de grenzen sloeg om daar voorbeelden van schoonheid te vin den die men in de eigen literatuur miste. Want „Schoonheid" was het woord dat de Tachtigers in hun bla zoen hadden geschreven in feite \varen de passie voor de schoonheid door HANS WARREN in de kunst en de afkeer van de bur gerlijke middelmatigheid de enige drijfveren die deze zo totaal verschil lend geaarde jonge kunstenaars (Kloos, Verwey, van Deyssel, van Eeden, Paap, later Gorter, e.a.) de den samengaan. Het leidde tot het stichten van het tijdschrift „De Nieuwe Gids", in 1885. Een tijdschrift dat slechts 5 jaar werkelijk een bloei end kernpunt was. Eendrachtig be gonnen en uiteengevallen onder de onverkwikkelijkste tragische twisten. INVLOEDEN. In de beweging stroomden samen de volkomen tegenstrijdige invloeden van de Engelse romantische dicht kunst van omstreeks 1820 (Shelley en Keats) en van het Franse natu- yan Zola, de Goncourts en Flaubert, stromingen die zich onderling ver houden als gevoel tot verstand, sub jectief tot objectief, godsdienstig-ide- alistisch tot ongodsdienstig-materia- listisch. Daarbij kwam nog een niet te onderschatten injectie met klassie ke, vooral Griekse, letteren. Het is geen wonder dat onder de aanhangers van die richtingen (en er waren nog vele andere gevoeligheden) al vrij snel onenigheid ontstond. In het be gin echter brandde de geestdrift voor de schoonheid als een vuur. Door prachtig idealisme bezield, wilden de ze jongeren de Ned. literatuur weer opheffen tot een Europees peil. Thans nu die golf reeds lang is weggeëbd, kan men zien wat hij heeft uitgericht en wat hg op het strand der letteren aan waardevols heeft achtergelaten Het voornaamste doel is bereikt: dé beste Ned. schrijvers zijn sinds '80 op Europees peil gekomen; vooral on ze dichtkunst is van een zeer hoog gehalte, een der mooiste van Europa. Een onschatbare verdienste. Maar wat bleef er van de Tachtigers zelf? Hoe denkt de jongste generatie over hen, de „Generatie van Vijftig"? „De Tachtigers waren belangrijke dich ters, nu onleesbaar" zegt Simon Vinkenoog kort en krachtig in „Tyd en Mens" ^Apr. 1952). Er schuilt veel waars in. Een handvol verzen van Kloos, Gorter en Hélène Swarth, en proza van figuren die toen véél min der belangrijk leken, als b.v. Aletri- no (hoe prachtig is zijn sober proza van b.v. „In 't donker" naast het af schuwelijke gezwijmel van Lodewijk van Deyssel), Paan, (zijn roman „Vin cent Haman" blijft een van de beste voortbrengselen uit die tijd) Emants en Erens. En eigenlijk stonden die twee laatsten, met de grote Coupe rus, en ook Hélène Swarth nadst de beweging. „Tachtig" het is een fascinerend onderwerp waarover men uren kan praten. In de Bibliotheek der Ned. Het wereldgebeuren Grote Drie in Londen belangrijkste gebeurtenissen zullen zijn, ligt voor ook al betrof het eigenlijke doel van de conferentie in de eerste plaats de nog steeds niet afgewikkel de zaken in Duitsland. De laatste Russische nota, die op het houden van een viermogendhedenconferenti» en de eenwording van Duitsland aan dringt, is nog steeds niet beantwoord en het is eerder begrijpelijk dan vert wonderlijk, dat deze zaak oponthoud ondervindt. Amerika. Engeland en Frankrijk staan voor de moeilijkheid een formule te vinden, die aan d« ene kant de mogelijkheid voor een viermogendheden-conferentie biedt, terwijl zij aan de andere kant de op rechtheid van Rusland beproeft. Ze kerheid over de bedoelingen van het Kremlin acht het Westen van het grootste belang. Het voelt er weinig voor zich voor propagandistische doeleinden te laten gebruiken, of mee te werken aan een actie, die er op ge richt is de ratificatie van de in Pa rijs en Bonn gesloten verdragen te vertragen. Tussen Amerika enerzijds en En geland en Frankrijk anderzijds hebben zich enkele verschillen geopenbaard over de wijze, waarop het Kremlin benaderd moet worden. De verschillen zijn meer van metho dische dan van principiële aard, doch weg aat ze in de dit neemt niet weg jraktijk geheel aan elkaar tegenge stelde effecten teweeg kunnen bren gen. - Amerika neemt wel een zeer gere serveerde, houding tegenover de Sow- jet-voorstèllen aan. Het gaat van de veronderstelling uit, dat net Rusland alleen om sabotage van de Westerse verdedigingsplannen te doen is, met andere woorden: het gelooft niet dat de bedoelingen van het Kremlin op recht zijn. Om deze reden wenst het alleen aan een viermogendhedencon- ferentie deel te nemen als Rusland er van te voren mee instemt, dat er op deze bijeenkomst uitsluitend gedis cussieerd kan worden over de samen stelling van een internationale com- zoeken, of er inderdaad mogelijkhe- missie, die tot taak heeft te onder den voor vrije Duitse verkiezingen aanwezig zijn. Komt deze commissie tot stand, dan moet, aldus het Ame rikaanse voorstel, de conferentie ver worden tot de bevindingen in een en ander gunstig uit, dat kan er een nieuwe viermogendheden-confe rentie bijeen worden geroepen, welke vóór de ondertekening van het vre. desverdrag, over de bevoegdheden van een eventuele Duitse regering zal dienen te beslissen. Blijkt uit het rapport dat er geen voorwaarden voor vrije verkiezingen aanwezig zyn. dan heeft het ook geen zin over de vereniging van Oost- en West- Duitsland te praten. Hoewel Engeland en Frankrijk evenzeer aan de oprechtheid van de Russische voorstellen twijfelen, zijn ze voorstanders van een meer soepe le houding. De publieke en parlemen taire opinie in beide landen zal hier wel niet vreemd aan zijn, evenmin als de hoop dat de benoeming van Gromyko tot ambassadeur in Londen een nieuwe fase in de Russische di plomatie zal inluiden Eden en Schu man wensen dan ook een antwoord nota op te stellen, waarin de Sowjets een viermogendhedenconferentie ge boden wordt, die niet alleen over de samenstelling van een internatioinale commissie zal dienen te beslissen, maar tevens over de bevoegdheden van een eventuele Duitse regering. Volgens de laatste berichten is thans in Londen overeenstemming bereikt over de hoofdinhoud van de antwoord-nota. Hoe die inhoud nu luidt, is nog niet bekend, maar men kan veilig aannemen, dat de Weste lijke mogendheden Moskou toch on omwonden zullen laten weten, dat zij bereid zijn tot overleg, mits dit op de reële basis van de wil om resultaten te bereiken zal zyn gegrondvest. De Franse luchtvaartmaatschappij ,Air France" heeft voor Duitse vrouwen tussen 23 en 35 jaar de gelegenheid open gesteld stewardess bij de maatschappij te worden. Letteren verscheen thans een „Beeld van Tachtig", verzorgd door dr. N. A. Donkersloot, een bij uitstek deskun dige in deze materie, van wie men dan ook een levendiger, steviger ge lijnde en vooral brilYantere inleiding zou hebben verwacht dan het werk meekreeg. Speciaal de fundamenten waarop „Tachtig" is gebouwd zou men voor de oningewijde gaarne wat overzichtelijker blootgesteld zien. Het geheel riekt nog al erg naar het studeervertrek. De „Bloemlezing" die er op volgt is evenwel een uitsteken de doorlopende illustratie der letter kundige gebeurtenissen. Elsevier, Amsterdam/Brussel 1952.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 5