J
Hoe komen de communisten aan
het geld voor hun acties?
Een balans na zeventig jaren:
„Beeld van Tachtig"
C
CREDIETEN GEVRAAGD VOOR
VERRUIMING VAN WONINGBOUW
Dc
ZATERDAG 28 JUNI 1952
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
6
NU DE SPANNINGEN TOENEMEN
Minstens 48 West-Duitse firma's
smokkelen naar het Oosten
(Speciale berichtgeving.)
Enige tyd geleden werd bekend, dat de destijds verdwenen Britse di.
plomaten Guy Burgess en Donald Maclean zich te Parys bevinden van
waar zy volgens recente berichten alweer vertrokken zouden zijnen ver-
moedelijk de leiding hebben van een grote organisatie, welke strategische
goederen van het Westen naar de landen achter het IJzeren Gordyn smok
kelt. Men verdient er schatten mee: Maclean zendt via een Zwitserse bank
geregeld grote bedragen naar z(jn schoonmoeder Maar ook wordt van vele
kanten zo nu en dan de veronderstelling geuit, dat veel geld wordt ge
bruikt voor de financiering van communistische activiteiten in Duitsland.
Men heeft er geen begrip van hoe ontzaggelijk veel producten, welke om
gebouwd kunnen worden tot oorlogsmateriaal, naar de Sowjet-Unie worden
gezonden: in 1950 bedroeg de wettelijke export van de Ver. Staten naar
Rusland en de satelliet-staten nog een milliard dollar en illegaal ging er
nog veel meer over de grenzen: draaibanken, wegwalsen en allerlei
machine-onderdelen, die in de Russische oorlogsindustrie worden omgezet
in kanonnen, tanks en straaljagers.
Dat dit voor de Russen een zeer
ernstige zaak was, bleek uit het feit,
dat zij niet alleen autoriteiten en za
kenlieden omkochten, maar zelfs niet
tegen een moord opzagen: men denke
aan het geval van Irving Ross, een
ambtenaar van de Marshall-organisa
tie in Wenen, die in October 1948 even
buiten de stad met de kolf van een
mitrailleurpistool was doodgeslagen.
Ross had namelijk opdracht gekre
gen een onderzoek in te stellen naar
de activiteiten van een uitgebreide
smokkelorganisatie. Zijn werk bracht
de Amerikaanse autoriteiten op het
spoor van een internationale bende
onder leiding van een Duitser, een
Hongaar, een Engelsman en een
Zweed. Zij ontvingen hun orders van
een Russisch bureau in de Sow jet
zone van Berlijn.
Door samenwerking van de betrok
ken diensten der diverse landen wist
men echter het net rondom de hoofd
personen steeds nauwer aan te halen
waardoor o.a. werd verhinderd, dat de
laatste twee jaar tot een bedrag van
150 millioen dollar aan strategisch ma
teriaal naar Rusland werd gesmok
keld.
Vandaar de Economische Conferen
tie, welke in April j.l. in Moskou werd
gehouden als een poging om wat meer
uit het Westen los te kryken door zo
genaamd de „handel te liberaliseren".
In „Aktion", dat wordt uitgegeven
door Marguerite Venmann. weduwe
van een ex-communistische leider, die
destijds naar Siberië werd verbannen
en later door de Sowjet aan Hitier
werd uitgeleverd van communisti
sche partijgenoten moet men het maar
hebben werden enige bijzonderhe
den gegeven over het werk der com
munistische partij in West-Duitsland
In de eerste plaats is er een uitge
breid apparaat van partijbonzen en
„ambtenaren", dat veel geld kost. Ten
tweede is men er op uit om voortdu
rend stakingen en demonstraties te
organiseren. Dan heeft Oost-Duitsland
een 80-tal instructeurs naar het Wes
ten gezonden, die ook moeten worden
betaald. Om een beeld te geven van
de organisatie noemen wij het district
Düsseldorf, dat 220 „vaste" krachten
heeft. Het land is verder in tien pro
vincies verdeeld: in elk daarvan wer
ken gemiddeld 500 betaalde krachten.
Aan functionarissen, die de leiding
hebben over een regionale organisa
tie wordt 125.000 D.M. betaald, terwijl
maandelijks 40.000 Mark voor locale
propaganda wordt uitgegeven.
15 MILLIOEN MARK NODIG.
Dan heeft men de mantel- en ne
venorganisaties, die de financiële las
ten verzwaren. Een der belangrijkste
is de F. D. J. de communistische
jeugdbeweging in Duitsland, die de K.
P.D. 100.000 M. per maand kost.
Behalve de instructeurs is een groot
aantal agenten aan het werk om over
al stakingen en „vredesacties" te or
ganiseren. Zij krijgen 500—800 M. per
maand en de reis- en verblijfkosten
vergoed. Stakingen in Hamburg en
Bremen hebben de K.P.D. 400.000 M
gekost. De grote demonstraties welke
Geen sterveling hier te lande zal
zich nog de Pruisisch-Oostenrijkse oor
log van 1866 herinneren, tenzij hij een
machtig geheugen heeft, of zojuist het
genoegen heeft gesmaakt een zijner
kinderen van de middelbare school een
daarop betrekking hebbende geschie
denisles te hebben overhoord.
In de dagen dat deze oorlog startte,
schreef de Kölnische Zeitung dat de
Pruisische dienstplichtigen met stok
slagen moesten worden gedreven in de
spoorwegwagons die in de richting van
het vermoedelijke oorlogstoneel gin
gen, welke mededeling in Nederland,
waar het Pruisische optreden niet po
pulair wasgretig ingang vond. Niets
zou voor de Nederlandse dagbladen
eenvoudiger zijn geweest dan in deze
richting voort te schrijven en het Ne
derlandse publiek te stijven in zijn
Pruisische antipathie. Maar dat ging
niet. Het paste destijds voor een Ne
derlandse courant niet, een standpunt
ten opzichte van het buitenlandse
nieuws in te nemen en haar buiten
landse verslaggever mocht geen partij
kiezen, noch persoonlijke indrukken
weergeven. Hij moest de blote feiten
geven en eventueel een beoordeling
van die feiten, mits dit oordeel geput
was uit de buitenlandse bladen zelf.
Dat was objectief en iedere afwijking
van deze regel achtte men een inbreuk
tegen het journalistieke fatsoen.
Nu kan van Multatuli veel worden
gezegd, maar één ding kan hem beslist
niet worden verweten, n.l. dat hij ooit
objectief is geweest, tenzij dan als
eerstbeginnend ambtenaar in de bu
reau's te Batavia. Maar in zijn litterai
re arbeid zal men geen letter aantref
fen die een objectieve indruk maakt.
Toen hij dus, in Duitsland wonend,
voor de Haarlemse Courant artikelen
over de Pruisisch-Oostenrijkse oorlog
moest leveren in de trant der huidige
télex-virtuosen, streed dit met zijn
aard en zijn talent dat eerst tot volle
ontplooiing kwam, wanneer het kon
losbarsten in heftige verontwaardiging
of snijdende satire.
Maar Multatuli deed zijn best. Hij
gaf trouw verslag van beschouwingen
en berichten die hij aantrof in de Vos-
sische-, de Kölnische-, de Kreuz-, en
hoe alle andere Zeitungen van die da
gen nog meer hebben geheten. Maar,
meende hij dat die bladen het te zeer
bij het verkeerde eind hadden, of ge
voelde hij behoefte zijn eigen opvattin
gen ook eens lucht te geven, dan
bracht hij de Mainzer Beobachter in
stelling, waarmede hij de gloeiendhete
granaten van eigen vinding tussen zijn
lezers vuurde.
En het ging er in als koekNiemand
in Nederland had ooit gehoord van de
Mainzer Beobachter, die zulke gezon
de en kernachtige taal sprak, maar aan
de andere kant dacht ook niemand er
aan het bestaan van deze zegsman te
betwijfelen. Kon men zich niet dade
lijk herinneren die naam ooit elders te
hebben aangetroffen, men werd té zeer
geboeid door de gezonde opvattingen
van dit blad om er langer bij stil te
staan. Zo werd 'dit niet-bestaande blad
met de vloeiende Duitse Zeitungs-
naam, de toonaangevende informatie
bron in die woelige dagen.
Over namen gesproken, hoeveel
voornamen denkt U dat H. S. Truman
heeft? Twee? Neen, het is er maar één.
H. Pétillon.
Arts hield veertien katten.
„Verdachte moet er voor zorgen, dat
zijn buren geen hinder ondervinden
van zijn veertien katten. Het houden
van dieren in een woning is verboden,
indien medebewoners van het pand
daarvan hinder ondervinden". Aldus
de ambtenaar van het O.M. bij het
kantongerecht te Rotterdam, bij de be
handeling van de zaak tegen de 51-
jarige arts T. H. S. uit Rotterdam, die
voor het kantongerecht was gedaagd
omdat hij in strijd met een bepaling
van de bouw- en woningverordening
zou hebben gehandeld. Verdachte was
niet verschenen.
De benedenburen hadden een klacht
ingediend omdat dc katten hen veel
last veroorzaakten. Bij een der bene
denburen liep de kattenurine langs de
muren van de keuken en een zijkamer,
terwijl een zeer hinderlijke stank de
atmosfeer vergiftigde. De „kattenhou-
der" gaf geen gehoor op de klachten
en de politie moest eraan te pas ko
men. Verdachte werd door de kanton
rechter veroordeeld tot f40 boece,
subs. 20 dagen hechtenis en 3 dagen
hechtenis voorwaardelijk, met een
proeftijd van één jaar.
tegen de verwoesting van Helgoland
werden gehouden, kostten 350.000 M.
Met hetgeen men verder moet betalen
aan de vereniging „Deutschland
U.S.S.R." en aan andere mantel-orga
nisaties, blijkt het, dat de K.PJD. 15
millioen Mark per jaar nodig heeft om
alles te bekostigen.
Komt het geld uit Moskou? Inder
daad geeft de Sowjet-Unie bedragen
uit voor de steun aan subversieve ac
tiviteiten in verschillende landen,
maar een groot gedeelte komt van
giften van industriëlen en zakenlie
den, die meedoen aan de illegale in
terzonale handel en daarvoor een ze
ker percentage van de winst afstaan
aan de K.P.D. Wie dit niet doet, heeft
geen kans in dit clandestiene spel
mee te spelen.
Zo kwamen de laatste jaren dui
zenden tonnen krantenpapier van de
Sowjet-zone in West-Duitsland: één
zending van 7000 ton bracht 11 mil
lioen Mark op. Een andere „trans
actie": een zending van 8000 sport
artikelen werd in West-Duitsland ver
kocht: zij bracht 900.000 Mark voor
de communistische kas op.
Volgens een officiële lijst zijn er
minstens 48 handelsfirma's, die wins
ten maken bij de smokkelhandel met
het Oosten. In November 1951 werd
deze bron van inkomsten voor de K.
D.P. tijdens een bijeenkomst van het
communistisch vakverbond te Berlijn
erkend.
Nu echter de spanning te Berlijn
stijgt en de grenzen tussen Oost- en
West-Duitsland hermetisch worden
gesloten, vraagt men zich af of ille
gale handel nog mogelijk zal zijn.
Maar, smokkelaars vinden altijd wel
weer een methode om tussen de ma
zen van het net door te
wordt hun bedrijf nu we]
kant.
(Nadruk verboden.)
zeer ns-
feld de minister-conferenties
Londen, welke Vrijdag culmineerden
in een bespreking tussen de drie
Westelijke ministers van buitenland
se zaken, Eden Acheson en Schuman,
en de bombardementen van de grote
Jaloe-centrales in Noord-Korea, die
nog al wat stof in de Westelijke we
reld hebben doen opwaaien. In het
larlement zijn enkele harde
noten gekraakt over het feit, dat de
Amerikanen Engeland niet te voren
hadden ingelicht. De oppositie ging
zelfs zover, dat zij deze bombarde
menten als een „ernstige psychologi
sche fout" brandmerkten en een mo
tie indiende, welke in de komende
week wel eens aanleiding kan wor
den tot een scherp debat tussen de
Conservatieven en Labour in het La
gerhuis. In dit verband is het wel
licht dienstig nog eens te herinneren
aan de veertien dagen geleden aan den
dag getreden wijziging in de houding
van Labour ten aanzien van commu
nistisch China „Zonder rood-China
is geen duurzame vrede mogelijk in
het Verre Oosten", zo redeneert La
bour thans. Het ligt voor de hand,
dat men dan ook weinig heil kan zien
in militaire operaties, welke hoe
wel zij boven Koreaans gebied wer
den uitgevoerd toch ook aan
Mandsjoerije en communistisch China
ernstige schade berokkenen.
Dat de bombardementen ook tus
sen de Grote Drie in Londen ern-
Z.K.H. Prins Bernhard, die Zondag zyn 41ste verjaardag hoopt te vieren.
(Foto: W. Schurman N.F.K.)
JAARPRODUCTIE NAAR DE 50.000
Ruimere toepassing van de financieringsregeling
voor kernplan bebouwing.
Bij de Tweede Kamer is thans een wetsontwerp ingediend, dat ten doe.
heeft een bijdrage te leveren tot verruiming van de woningvoorraad, over
eenkomstig de destijds door minister In 't Veld gedane toezegging zodra
de monetaire toestand wat gunstiger zou zijn geworden maatregelen te
nemen, welke zouden kunnen leiden tot het bereiken van een jaarproductie
van minstens 50.000 woningen.
De post voor bijdragen in de kos
ten van verbetering en' splitsing van
woningen zou met 3.000.GÖ0 wor
den verhoogd. De minister deelt in
zijn toelichting mede, dat voor deze
regeling veel animo bestaat en wijst
er bovendien op dat woningverbe
tering zeer arbeidsintensief is en dus
moet worden beschouwd als een mid
del tot beteugeling van de werkloos
heid.
De post voor de premieregeling
voor de bouw van woningen door
natuurlijke en rechtspersonen wordt
volgens het voorstel verhoogd met
29.000.000. Hiervan zal 15.000.000
worden bestemd voor de bouw van
woningen, welke ten goede komen
van de huisvesting van gezinnen van
militair personeel. In laatstgenoemd
bedrag is 7.000.000 begrepen welk
bedrag zal worden aangewend om
de bouw van dergelijke woningen,
hetzij in de particuliere sector, het
zij in de woningsector, te stimule.
ren.
De aangevraagde verhoging met
totaal 29.000.000 beoogt, een ver
ruiming van de woningvoorraad met
rond 7000 woningen.
De voorgestelde wijziging van ar
tikel 99 (uitkeringen en credieten
voor herstel en herbouw van onroe
rende goederen en schepen op grond
yan de Wet op de materiële oorlogs
schaden) houdt ténslotte een verho
ging in van het beschikbaar gestelde
crediet met 28.500.000. In het ka
der van een activering van de wo
ningbouw is een gedeelte hiervan
bestemd voor herstel en herbouw
van woningen, terwijl voorts een ge
deelte bestemd is voor de financite-
ring van de kernplanbebouwing.
Nu de ministers van financiën
en wederopbouw het kernplan van
de gemeente Rotterdam hebben goed
gekeurd. zal uiteraard de beschik
king financiering kernplanbebouwing
veelvuldig moeten worden toegepast.
Premie voor
woningverbetering.
In verband met een verruiming
van de middelen van het Terlingen-
fonds zal het mogelijk zijn op een
ruimere schaal premiën toe te ken
nen voor verbetering van slechte
woningen van bona vide eigenaren,
die niet in staat zyn uit eigen mid
delen de noodzakelijke verbeteringen
te bekostigen. Het toe te wijzen
premiebedrag zal ten hoogste 50
van de gemaakte kosten kunnen be
dragen met een maximum van 50
van 2800.
Hr. Ms. „Karei Doorman"
voor anderhalf jaar uit de
vaart
Tijdens „Castanets" vijfmaal
„tot zinken gebracht".
Het Nederlandse vliegkampschip
Hr. Ms. „Karèl Doorman" is gedu.
rende de oefening „Castanets" vijf
maal „tot zinken gebracht" door on
derzeeboten en kikvorsmannen. Dit
kon voornamelijk geschieden doordat
de „Karei Doorman" zich toen niet in
groot open vaarwater bevond. Neder
landse Fireflies boekten een groot
succes, toen zij een een snelle vijan
delijke raider tot zinken wisten te
brengen.
Commandeur F. T. Burghard heeft
na afloop van de oefening verklaard,
dat „Castanets" bijzonder leerzaam
is geweest, in het bijzonder voor de
verbindingen. Hij zeide voorts, dat in
deze oefening bewezen is, dat een
schip als de „Karei Doorman" op de
Atlantische Oceaan moet opereren en
niet op de Noordzee. Het Nederland
se vliegkampschip is Vrijdagmorgen
in Rotterdam binnengelopen. Maan
dagmorgen kiest het weer zee voor
een oefenreis rond Scandinavië.
Na deze reis wordt het schip voor
anderhalf jaar uit de vaart geno
men, omdat herstellingen nodig zijn.
Zo zal het vliegdek verstevigd moe
ten worden, in verband met de nieu-
we zwaardere vliegtuigen die voor de
Marineluchtvaartdienst zullen wor
den aangekocht.
Verhoging van pensioen
voor Kamerleden.
Bij de Tweede Kamer is een wets
ontwerp ingediend, strekkende tot
verhoging van de pensioenen van de
leden van de Tweede Kamer. In
overeenstemming met het vergelijk
bare ambtenaren pensioen, wordt
thans voorgesteld het pensioen te
verhogen van 187,50 tot 207,50
voor elk jaar waarin het desbetref
fende Kamerlid zitting had, met een
maximum van 3750,
LETTERKUNDIGE KRONIEK
Bloemlezing uit bewogen periode der
Nederlandse letterkunde
BIJ HEI SCHRIJVEN VAN EEN OVERZICHT, bij het bestuderen van
een onderwerp, heeft men behoefte aan vaste punten en data als stevige
en van ver zichtbare masten om de hoogspanningslijnen van de ontwikke
ling van de menselijke geest aan te bevestigen. Zo spreekt men van „de"
Renaissance, en zo spreekt men in onze vaderlandse letteren van ^Tach
tig". Het zijn twee van die masten, ter verduidelijking nog wat hoger op
gericht in de stroom der gebeurtenissen, die in een bepaalde richting wor.
den geleid. Iedereen weet wel, dat er in feite geen grenzen bestaan, dat al
les in elkaar overloopt. Maar om het leven in banen te leiden en om het te
vergemakkelijken, trékken we grenzen.
Men hoeft geen erg spitsvondige
geest te zijn om in te zien dat die Re
naissance er niet zomaar ineens wès.
Hij was een hoogte- en uitgangspunt
na een lange ontwikkeling. Evenmin
is de „Beweging van Tachtig", die
hergeboorte onzer letteren, als een
veelkleurige paddestoel in één nacht
uit de beschimmelde midden-negen
tiende eeuwse dominésliteratuur op
geschoten een indruk die menig
een uit de lessen van de middelbare
school schijnt over te houden. Inte
gendeel, men kan vrijwel alles wat
nieuw is in „Tachtig" reeds in de
kiem aanwijzen in uitspraken en wer
ken van letterkundigen vóór Tachtig
(en vorsers hébben dat haarfijn uit
geplozen). Dat alles doet evenwel
niets af aan het feit, dat Tachtig een
bewuste reactie was en dat het een
duidelijk, klinkend begrip is gewor
den in onze literatuurgeschiedenis.
Het onweer dat zich lang door rom
melen en weerlichten had aangekon
digd, brak los toen de „bliksem van
de hartstocht voor de schoonheid"
(Donkersloot) insloeg in de harten
van de jonge dichters en schrijvers.
In de tweede helft van de 19de eeuw
vond overal in West-Europa een op
leving en een hernieuwing plaats op
allerlei terreinen; in ons land vooral
tussen 1870 en 1880. Met onze let
terkunde was het in die dagen be
droevend gesteld. Er was één groot ralistische proza van omstr. 1870,
schrijver: Multatuli. Potgieter en
Busken Huet waren in vergelijking
met gelijktijdige buitenlandse figuren
middelmatigheden. Het was dus
geen wonder dat de omstreeks 1860
geboren generatie (waarin plotseling
door een van die wonderlijke spelin
gen van het lot een hele groep zeer
begaafde kunstenaars school) de
blik over de grenzen sloeg om daar
voorbeelden van schoonheid te vin
den die men in de eigen literatuur
miste. Want „Schoonheid" was het
woord dat de Tachtigers in hun bla
zoen hadden geschreven in feite
\varen de passie voor de schoonheid
door HANS WARREN
in de kunst en de afkeer van de bur
gerlijke middelmatigheid de enige
drijfveren die deze zo totaal verschil
lend geaarde jonge kunstenaars
(Kloos, Verwey, van Deyssel, van
Eeden, Paap, later Gorter, e.a.) de
den samengaan. Het leidde tot het
stichten van het tijdschrift „De
Nieuwe Gids", in 1885. Een tijdschrift
dat slechts 5 jaar werkelijk een bloei
end kernpunt was. Eendrachtig be
gonnen en uiteengevallen onder de
onverkwikkelijkste tragische twisten.
INVLOEDEN.
In de beweging stroomden samen
de volkomen tegenstrijdige invloeden
van de Engelse romantische dicht
kunst van omstreeks 1820 (Shelley
en Keats) en van het Franse natu-
yan Zola, de Goncourts en Flaubert,
stromingen die zich onderling ver
houden als gevoel tot verstand, sub
jectief tot objectief, godsdienstig-ide-
alistisch tot ongodsdienstig-materia-
listisch. Daarbij kwam nog een niet
te onderschatten injectie met klassie
ke, vooral Griekse, letteren. Het is
geen wonder dat onder de aanhangers
van die richtingen (en er waren nog
vele andere gevoeligheden) al vrij
snel onenigheid ontstond. In het be
gin echter brandde de geestdrift voor
de schoonheid als een vuur. Door
prachtig idealisme bezield, wilden de
ze jongeren de Ned. literatuur weer
opheffen tot een Europees peil. Thans
nu die golf reeds lang is weggeëbd,
kan men zien wat hij heeft uitgericht
en wat hg op het strand der letteren
aan waardevols heeft achtergelaten
Het voornaamste doel is bereikt: dé
beste Ned. schrijvers zijn sinds '80
op Europees peil gekomen; vooral on
ze dichtkunst is van een zeer hoog
gehalte, een der mooiste van Europa.
Een onschatbare verdienste. Maar
wat bleef er van de Tachtigers zelf?
Hoe denkt de jongste generatie over
hen, de „Generatie van Vijftig"? „De
Tachtigers waren belangrijke dich
ters, nu onleesbaar" zegt Simon
Vinkenoog kort en krachtig in „Tyd
en Mens" ^Apr. 1952). Er schuilt veel
waars in. Een handvol verzen van
Kloos, Gorter en Hélène Swarth, en
proza van figuren die toen véél min
der belangrijk leken, als b.v. Aletri-
no (hoe prachtig is zijn sober proza
van b.v. „In 't donker" naast het af
schuwelijke gezwijmel van Lodewijk
van Deyssel), Paan, (zijn roman „Vin
cent Haman" blijft een van de beste
voortbrengselen uit die tijd) Emants
en Erens. En eigenlijk stonden die
twee laatsten, met de grote Coupe
rus, en ook Hélène Swarth nadst de
beweging.
„Tachtig" het is een fascinerend
onderwerp waarover men uren kan
praten. In de Bibliotheek der Ned.
Het wereldgebeuren
Grote Drie
in Londen
belangrijkste gebeurtenissen
zullen zijn, ligt voor
ook al betrof het eigenlijke
doel van de conferentie in de eerste
plaats de nog steeds niet afgewikkel
de zaken in Duitsland. De laatste
Russische nota, die op het houden
van een viermogendhedenconferenti»
en de eenwording van Duitsland aan
dringt, is nog steeds niet beantwoord
en het is eerder begrijpelijk dan vert
wonderlijk, dat deze zaak oponthoud
ondervindt. Amerika. Engeland en
Frankrijk staan voor de moeilijkheid
een formule te vinden, die aan d«
ene kant de mogelijkheid voor een
viermogendheden-conferentie biedt,
terwijl zij aan de andere kant de op
rechtheid van Rusland beproeft. Ze
kerheid over de bedoelingen van het
Kremlin acht het Westen van het
grootste belang. Het voelt er weinig
voor zich voor propagandistische
doeleinden te laten gebruiken, of mee
te werken aan een actie, die er op ge
richt is de ratificatie van de in Pa
rijs en Bonn gesloten verdragen te
vertragen.
Tussen Amerika enerzijds en En
geland en Frankrijk anderzijds
hebben zich enkele verschillen
geopenbaard over de wijze, waarop
het Kremlin benaderd moet worden.
De verschillen zijn meer van metho
dische dan van principiële aard, doch
weg aat ze in de
dit neemt niet weg
jraktijk geheel aan elkaar tegenge
stelde effecten teweeg kunnen bren
gen. -
Amerika neemt wel een zeer gere
serveerde, houding tegenover de Sow-
jet-voorstèllen aan. Het gaat van de
veronderstelling uit, dat net Rusland
alleen om sabotage van de Westerse
verdedigingsplannen te doen is, met
andere woorden: het gelooft niet dat
de bedoelingen van het Kremlin op
recht zijn. Om deze reden wenst het
alleen aan een viermogendhedencon-
ferentie deel te nemen als Rusland er
van te voren mee instemt, dat er op
deze bijeenkomst uitsluitend gedis
cussieerd kan worden over de samen
stelling van een internationale com-
zoeken, of er inderdaad mogelijkhe-
missie, die tot taak heeft te onder
den voor vrije Duitse verkiezingen
aanwezig zijn. Komt deze commissie
tot stand, dan moet, aldus het Ame
rikaanse voorstel, de conferentie ver
worden tot de bevindingen in
een en ander gunstig uit, dat kan er
een nieuwe viermogendheden-confe
rentie bijeen worden geroepen, welke
vóór de ondertekening van het vre.
desverdrag, over de bevoegdheden
van een eventuele Duitse regering
zal dienen te beslissen. Blijkt uit het
rapport dat er geen voorwaarden
voor vrije verkiezingen aanwezig
zyn. dan heeft het ook geen zin over
de vereniging van Oost- en West-
Duitsland te praten.
Hoewel Engeland en Frankrijk
evenzeer aan de oprechtheid van de
Russische voorstellen twijfelen, zijn
ze voorstanders van een meer soepe
le houding. De publieke en parlemen
taire opinie in beide landen zal hier
wel niet vreemd aan zijn, evenmin
als de hoop dat de benoeming van
Gromyko tot ambassadeur in Londen
een nieuwe fase in de Russische di
plomatie zal inluiden Eden en Schu
man wensen dan ook een antwoord
nota op te stellen, waarin de Sowjets
een viermogendhedenconferentie ge
boden wordt, die niet alleen over de
samenstelling van een internatioinale
commissie zal dienen te beslissen,
maar tevens over de bevoegdheden
van een eventuele Duitse regering.
Volgens de laatste berichten is
thans in Londen overeenstemming
bereikt over de hoofdinhoud van de
antwoord-nota. Hoe die inhoud nu
luidt, is nog niet bekend, maar men
kan veilig aannemen, dat de Weste
lijke mogendheden Moskou toch on
omwonden zullen laten weten, dat zij
bereid zijn tot overleg, mits dit op de
reële basis van de wil om resultaten
te bereiken zal zyn gegrondvest.
De Franse luchtvaartmaatschappij
,Air France" heeft voor Duitse vrouwen
tussen 23 en 35 jaar de gelegenheid open
gesteld stewardess bij de maatschappij te
worden.
Letteren verscheen thans een „Beeld
van Tachtig", verzorgd door dr. N. A.
Donkersloot, een bij uitstek deskun
dige in deze materie, van wie men
dan ook een levendiger, steviger ge
lijnde en vooral brilYantere inleiding
zou hebben verwacht dan het werk
meekreeg. Speciaal de fundamenten
waarop „Tachtig" is gebouwd zou
men voor de oningewijde gaarne wat
overzichtelijker blootgesteld zien.
Het geheel riekt nog al erg naar het
studeervertrek. De „Bloemlezing" die
er op volgt is evenwel een uitsteken
de doorlopende illustratie der letter
kundige gebeurtenissen.
Elsevier, Amsterdam/Brussel 1952.