Nederlands gezag viel de mensen
over het algemeen mee
Berchtesgaden: ruïnes van
Hitiers droompaleis
BOEK
CARLSEN TE ROTTERDAM MET
ZIJN „FLYING ENTERPRISE II"
VRIJDAG 20 JUNI 1952
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
5
DE BERGHOFWORDT EEN BEDEVAARTSOORD
Maar de dromen worden nog
steeds gedroomd.....
(Van c
3 speciale verslaggever)
BERCHTESGADEN Juni Wie het romantische bergstadje Berchtesga
den verlaat en de in de onmiddellijke nabijheid gelegen Obersalzberg
bestijgt volgt historische paden! Hier, in dit sehittenrende toeristen
oord vlak by de Oostenrijkse grens, vanwellcs bergen men op vele plaatsen
neerkijkt op het pronkjuweel van alle Beierse bergmeren, de Königsee,
bouwde eenmaal Hitler zjjn droompaleis. Hier broedde hjj zjjn „vreedzame"
veroveringsplannen uit, hier ontving hy gasten, die geïmponeerd moesten
worden, onder meer Schuschnigg, de laatste Oostenrijkse bondskanselier
voor de aansluiting. Hier besloot hjj tot de inbezitneming van het Sudeten-
land, tot het afkondigen van het protectoraat over Bohemen en Slowakije,
en hier ook kreeg hjj als iemand hem durfde weerstaan, zijn beruchte
woede-aanvallen, waarbij hjj zich liet vallen als een dolleman over de vloer
rolde en met schuim op de lippen In de tapijten beet om ten slofte in tranen
uit te barsten
,',De gebouwen op de Obersalzberg zullen met de grond gelijk gemaakt
worden, geen steen er van zal op de andere bljjvenverordineerden
na de Duitse nederlaag de geallieerden. Weinig besluiten hebben zij zo
eendrachtig genomen
Dat is nu zeven jaar geleden. En
de vernietiging is in volle gang. Het
huis waar Hitler woonde, is een ruï
ne geworden. De wachthuisjes langs
de weg, die er heen leidt, zijn tot hun
betonnen fundamenten gereduceerd.
De kazernes, waar de lijfwacht ver
blijf hield, zijn in puinhopen veran
derd. Maar ook ruines hebben hun
aantrekkingskracht.
Dat kan men in Berchtesgaden
duidelijk constateren. De stad is, zo
als gezegd een toeristenoord bij uit
stek. Het heeft in de jaren voor de
oorlog in het brandpunt van het we
reldgebeuren gestaan. Er kwamen re
gelmatig zeer hoge gasten, die lang
niet alle op de Obersalzberg gehuis
vest konden worden en dus verrezen
er in Berchtesgaden voortreffelijke
hotels. De outillage voor een druk
toeristenbezoek is er dus.
Maar of dat de voornaamste reden
is. dat het er inderdaad zo druk is?
Wij wagen het te betwijfelen.
ONTELBARE BEZOEKERS
Te groot is het aantal oudere Duit
sers aan wie men zonder moeite
ziet, dat zij oud-militairen zijn. dat
men de steile wegen naar de Ober
salzberg ziet opgaan. En te groot is
het aantal zeer jeugdige Duitsers,
dat de Hitlertijd niet heeft meege
maakt, het voorbije in een idealis
tisch licht ziet en 't Hitier toch eigen
lijk alleen maar niet vergeven kan,
dat hij de oorlog verloren heeft
Ook die jonge Duitsers ziet men naar
Berchtesgaden komen en als zij er
eenmaal zijn, ontwaakt het verleden.
287.
Er is een groep van geleedpotïge
dieren die we duizendpoten noemen.
Tot deze groep behoren de eigenlijke
duizendpoten, maar öök de millioen-
poten.
Wanneer we de eigenlijke duizend
poten van de millioenpoten willen on
derscheiden, moeten we het verschil
niet zoeken in het aantal poten, want
zowel de duizendpoten als de millioen
poten tellen vele uiteenlopende soor
ten, alle toegerust met verschillende
aantallen lichaamssegmenten (waaraan
zich de poten bevinden). De verschil
lende soorten duizendpoten kunnen 15
tot 173 lichaamssegmenten hebben ei\
dus eveneens een dergelijk aantal po-
ten-paar. Maar de millioenpoten laten
zich evenmin onbetuigd, want het aan
tal lichaamssegmenten van de hierbij
ingedeelde soorten varieert van 13 tot
134. Dit betekent dat de best toege
ruste soort duizendpoot aanzienlijk
méér segmenten heeft dan de rijkst
uitgedoste millioenpoot. Ten opzichte
van de lichaamssegmenten is de stand
dan immer 173 tegen 134 in het voor
deel van de duizendpoot.
Nu draagt een millioenpoot niet voor
niets haar naam. Als zij, gelijk de dui
zendpoot, ieder lichaamssegment ging
uitrusten met één paar poten, werd
haar naam gewoonweg een aanfluiting,
want de kampioen duizendpoot zou
dan 346 poten kunnen tonen, tegen zij
slechts 268! Om de schade in te halen,
komen haar lichaam,ssegmenten voor
de dag met ieder twee paar poten,
waardoor zij glansrijk de eerste prijs
behaalt.
Wil men derhalve de duizendpoot
van de millioenpoot onderscheiden,
dan dient mén dus niet de poten te
tellen, doch er acht op te slaan welk
aantal paren in één lichaamssegment
is ingeplant. Uiteraard zijn er fijnere
kenmerken om beide groepen te on
derscheiden, doch voor de oppervlak
kige toeschouwer moge dit voldoende
zijn, tenzij hij nog wenst te weten dat
de duizendpoten echte rovers zijn die
hun prooi bespringen en met vergif
doden, terwijl de millioenpoten daar
entegen tot de vreedzame planteneters
behoren die een voorkeur hebben voor
rottende organismen. De millioenpoot
is dus wellicht minder smakelijk, maar
aanzienlijk sympathieker.
Wat de grote aantallen poten be
treft, valt er in Nederland op het ge
bied der duizendpoten niet veel aar
digheid te beleven, want de hier alge
meen voorkomende soort, die bruin
rood van kleur en zeer bewegelijk is,
heeft slechts 15 paar poten. Mocht U
een klein exemplaar tegen komen met
7 paar, maak dan niet de gevolgtrek-
king, dat U met een andere soort te
doen heeft, want U heeft dan een pas
uit het ei gekomen jong onder ogen en
dat is met een geringer aantal poten
uitgerust dan de oudelui.
Nu we het toch over dergelijk ge
dierte hebben, moeien we maar eens
op de bloedzuigers overstappen. U zult
wellicht een bloedzuiger van 10 cm.
een hele knaap viitden, maar wat te
denken van de soorten die lVa meter
lang zijn?
H. Pétillon.
HERLEVEND VERLEDEN
De natuur rondom Berchtesgaden
is groots. De vérgezichten van de
hellingen van de Obersalzberg zijn
weergaloos. Overal ziet men de
Beierse en Oostenrijkse Alpen tot
drie duizend meter en daarboven om-
hoogrijzen. Schitterend is de weg, -
die naar de voormalige verblijven zullen 13
van Hitier leidt en nog schitterender
lustoord het theehuis, het ade
laarsnest troont nog vrijwel onbe
schadigd op de bergtop zich reali
seren, dat de dwaasheid van een en
kele man tot Duitslands verplette-
rendste nederlaag leidde en uit die
gedachte een les leren voor de toe
komst, ach, dan kan het geen kwaad,
dat Berchtesgaden ook met ruïnes in-
plaats van paleizen een bedevaarts
oord Wordt.
Maar als zij komen om zich te ver
lustigen in de herinnering aan een
verleden, dat voor velen nog altijd
een glorietijd was, wat heeft dan de
vernietiging van wat Hitier bouwde
gebaat
Tachtig fhillioen mark werden be
steed aan de weg naar het theehuis,
kan men de Duitsers horen zeggen.
Men kan zo'n zin op twee manieren
zeggen. Met bewondering voor het re
gime, dat zoveel geld aan zulk een
wensdroom van een enkeling ten kos
te legde.
Een mèt verontwaardiging omdat
met dit geld zoveel goeds bereikt had
kunnen worden op ander gebied.
Het is de toon. die de muziek
maakt.
NATO-landen houden
oefeningen in September.
In September zullen op de Noor
delijke flank van Europa grootscheep
se oefeningen worden gehouden,
waaraan meer dan 150 schepen en
honderden vliegtuigen van Canada
Denemarken. Frankrijk, Nederland.
Noorwegen, Portugal, Engeland en
Amerika zullen deelnemen. De oefe
ningen beginnen 13 September en
tgen duren
„HET BESTE SCHIP VAN DE WERELD".
De drukte na de veertien dagen op het wrak,
was erger dan het avontuur zelf.
Kapitein Henrik Kurt Carlsen is eindelijk na zijn opzienbarend avon
tuur in Rotterdam aangekomen. Eindelijk, want in deze haven, die hij
sinds 1929 bezoekt, kwam hij de laatste drie jaren om de zes weken met
zjjn „Flying Enterprise."
,,'t Was het beste schip van de wereld", verzekerde de kleine Deen, die
bescheiden gaat antwoorden op de hem door de journalisten te stellen
vragen en in het geheel niet de indruk maakt, dat hij groots gaat op zijn
daad, eerder, dat hij moe is van de nasleep, oie hem te lang duurt, „Maar",
voegt h(j erbij, „met mijn nieuwe schip ben ik toch ook erg tevreden."
Het huis, dat Hitier bouwdeRuines in Berchtesgaden.
is de weg, die van die verblijven nog
verder voert steiler en steiler tegen
de bergwand omhoog, tot de hoogste
top, die slechts bereikt kan worden
dwars door de bergwand heen.
Hitier liet, omdat tweehonderd me
ter van de top het bouwen van een
weg niet meer mogelijk was, hier een
tunnel maken. Deze tunnel leidt naar
een tweehonderd meter hoge lift en
als men deze lift verlaat, bevindt men
zich in het adelaarsnest: een thee
huis met naar drie zijden glazen
wanden met een uitzicht op de om
ringende Alpentoppen, zoals men ner
gens mooier vinat.
Als Hitier hier zijn bezoekers ont
ving. kwamen zij diep onder de in
druk van Hitiers macht en van Duits
lands glorie. Zij moesten wel geneigd
zijn om het hoofd te neigen en toe
te geven aan zgn wensen.
En als thans, in onze tijd, de oude-
ren daarheen gaan en de jongeren,
die de Hitlertija al weer gaan ideali
seren, kunnen ook zij de biologerende
werking van de bergwereld rondom
niet weerstaan. Zij komen er even
diep van onder de indruk, als eenmaal
Hitiers gasten endat kan zowel
nuttig zijn als gevaarlijk.
Als de bezoekers van dit voormalige
S tu d entensanatorium
in Laren geopend
Donderdagmiddag is in Laren het
Nedei'lands Studentensanatorium door
minister Rutten geopend. De minister
wees er op, dat deze instelling bij de
sociale- en gezondheidszorg van de
studenten een belangrijke rol zal
spelen. Bij de verpleging zal alles
in het werk worden gesteld de
studenten tijdens de langdurige
kuur, voor zover hun ziekte dit
toelaat, deelgenoot te doen blijven
aan het werk van hun mede-stu
denten aan de universiteit. Op die
wijze wordt het langdurig ziekbed
geen uitzichtloos wachten aldus mi
nister Rutten.
Ir. Albarda geen lid meer
van de Raad van State
Bij K. B. is aan ir. J. W.. Albarda,
op zijn verzoek met ingang van 1
Juli 1952 eervol ontslag verleend als
lid van de Raad van State, met dank
betuiging voor de gewichtige dien
sten in die functie aan den lande be
wezen
„Ik heb gemeend slechts mijn
plicht te hebben gedaan, maar ook
niet meer dan dat. Mijn vrouw heeft
dat volkomen begrepen. Zij heeft mij
gelyk gegeven en ik ben daar dank
baar voor. Zeker, een zeeman is ook
echtgenoot, maar zijn vrouw is een
zeemansvrouw en weet dat er dingen
kunnen zijn, die zwaarder wegen op
een bepaald moment dan het echte
lijk leven, al is dit ook een zeer hoog
goed."
Al die drukte na de veertien nach
ten, die hij op het scheef liggende
wrak doorbi-acht, is hem erger ge-
weegt dan het hele avontuur zelf,
zegt hij. Reeds heeft hij achttien on
derscheidingen gekregen: acht Fran
se, zes Amerikaanse, een Belgische,
twee Engelse en een Deense.
Rustig bergt hij nu al zijn onder
scheidingen, die hij op verzoek van
zijn maatschappij heeft laten zien,
weer in de blauwe tas van de Pan
American World Airways.
WEL VOOR HET SCHIP,
NIET VOOR DE EMOTIE.
Of kapitein Carlsen een tweede
maal precies eender zou handelen als
hij nu gedaan heeft? Deze vraag
brengt hem kennelgk even in een
moeilgk parket en hij zegt aanvanke
lijk wel te kunnen antwoorden, maar
het liever niet te doen. Even later
laat hij zich toch nog ontvallenvoor
het schip wel, voor de emotie niet.
Over het werk van de sleepboten
heeft hij niets dan lof. Men heeft
werkelijk al het mogelijke gedaan om
de „Flying Enterprise" te bergen,
maar het heeft nu eenmaal niet zo
mogen zijn.
Na het interview werd kapitein
Carlsen op het Rotterdamse stadhuis
ELTEN MAAKT ZICH GEEN ZORGEN
„Die geruchten over teruggave hoor
je zo eens in het half jaar"
(Van onze speciale verslaggever)
Er is niet één Eltenaar, die geloof hecht aan het Reuterbericht, dat EIten
en Tudderen in ruil voor een stukje grond bij de Dollart weer Duits zouden
worden. „Die geruchten hoor je zo eens in liet half jaar", zegt de groenten-
vrouw en melkboer Derksen zegt: „Allemaal blosz valse geruchten. Mis
schien heeft er een of andere minister een verslaggever wel over deze ge
bieden gesproken om ons te laten weten, dat de hoge heren ons nog niet
helemaal vergeten zgn. Maar voor de restwe krygen een verenigd Eu
ropa en dan speelt deze kwestie toch helemaal geen rol meer. En boven
dien, dacht u werkelijk, dat Nederland hier de verwoeste huizen en gebou
wen en straten zo netjes heeft laten opknappen om de zaak nu al weer
over te geven"
Nee, men kan praten met wie men
wil, maar er is geen inwoner uit El-
ten, de Duitse enclave bezuiden Ze
venaar, die drie jaar geleden „voor
lopig" by het Nederlandse grondge
bied werd gevoegd, die zich over het
bericht, dat vorige week door Duitse
bladen de wereld ingestuurd, een
ogenblik ongerust maakt.
Zelfs wanneer het waar zou zijn, zou
men hier nog vergeefs naar die on
gerustheid zoeken. Het interesseert
le mensen niet of ze onder Duits of
Nederlands gezag leven, al staat er
hier dan nog op een muur gekalkt
„Freundschaft ja, annexation nein!"
Dat. het hun niet interesseert, zeggen
ze ronduit. Of ze het menenDe
landdrost van Elten, di\ A. Blaau-
boer, gelooft van niet. En in de drie
jaar, dat hij hier in dit nieuw gewon-1
nen Nederlandse gebied het hoogste
gezag vertegenwooi'digt, heeft hg
wel gelegenheid gehad om zijn Pap-
penheimei's te leren kennen. „In het
begin waren de mensen wat achter
dochtig", vertelt hg ons, „er was ge
fluisterd, dat er auto's gevorderd
zouden worden. De Nederlanders zou
den al hun wraakgevoelens gaan uit
vieren in Elten en Tudderen werd er
gezegd. Toen we hier dus Kwamen,
reed er geen auto meer. Maar dat
heeft niet lang geduurd. Men ontdek
te, dat er geen sprake was van re-
pressaille. Allengs kwamen de auto's
dus weer voor de dag. Op het ogen
blik leven de mensen hier hun rusti
ge dorpsleven alsof er nooit sprake
geweest is van een annexatie. De Ne
derlanders zijn hen nogal meegeval
len. Dat wil natuurlgk niet zeggen,
dat er geen problemen meer zgn, al
licht, men vindt ze hier zo goed als
elders.
GROOTSTE PROBLEEM
Stellig is het grootste probleem van
de Eltenaren de opleiding van de min
of meer begaafde jeugd. Moet men
deze jongelui een Hollandse of Duitse
school geven? De Eltenaren voelen
zich nog steeds Duitser. Er zal een
geslacht overheen moeten gaan om
dat gevoel uit te laten slijten, maar
goed, zelfs al zouden de ouders zich
op grond van verstandelijke overwe
gingen willen aanpassen bg het Ne
derlandse klimaat wat hun overi
gens als goede Duitsers heus niet
moeilgk zal vallen dan nog blgft
er twijfel in de harten van velen. Men
staart zich namelijk blind op het
woordje „voorlopig", dat voorkomt
in de vei-dragsovereenkomst van Pa
rijs van 1949, waarbij deze annexatie
geregeld werd. Tot hoelang, zo
vraagt men zich af, zal dit „voorlo
pig" gerekt worden. Zal het een defi
nitieve regeling worden, en zo niet,
wat voor maatschappelijke kansen
hebben mijn kinderen dan daarna,
wanneer ik hun een Hollandse oplei
ding heb gegeven. Zullen ze dan niet
op de tweede plaats gedrukt worden
Het zgn alle vragen waarop moeilgk
een antwoord te geven is, doch wan
neer men de ernst van deze twgfel
probeert weg te lachen, gelooft men
u niet. Niet alle Eltenaren denken
natuurlgk zo, er zijn er ook, en hun
getal is waarlgk niet gering, die hun
kinderen onmiddellijk naar een Hol
landse opleidingsschool of vakschool
lieten gaan in Doetinchem, Arnhem,
Zevenaar of andere omliggende
plaats.
Men kan praten met wie men wil,
maar in Elten is tevredenheid onder
de mensen op te merken. „Men heeft
ons onze Duitse school en Duitse kerk
laten honden, en dat zegt veel",
meent de vrouw van de groenteboer.
ontvangen door de loco-burgemees
ter, wethouder J. van Tilburg. De
ontvangst was er strikt intiem en de
pers bleef buiten.
Gisteravond is Carlsen per vlieg
tuig naar Kopenhagen vertrokken
waai- hij zal worden ontvangen door
de Deense koning, omdat hij gerid
derd is in de Orde van de Deense
vlag. Hoewel hij deze ontvangst op
hoge prijs stelt, zal hg toch big zijn
weer naar zgn schip terug te kunnen
keren.
Kersenareaal in ons land
neemt vrij sterk af.
Rentabiliteit verminderd.
Sinds 1950 gaat het kersen-areaal
in ons land. dat van 1945 af een toe
neming vertoonde, in vrije sterke ma
te achteruit, zowel door een vermin
derde aanplant als door een stijgende
omkap. De kersenteelt is dus bij de
fruittelers de laatste jaren niet in trek
in tegenstelling tot de teelt van appe
len en peren. Deze ontwikkeling moet
worden toegeschreven aan een ver
minderde rentabiliteit van de kersen
teelt. De waarde van de. geveilde ker
sen is in de laatste jaren belangrijk
fedaald. Aldus sprak dr. J. H. van
tuyvenberg, hoofd van de afdeling
tuinbouw van het landbouw-econo-
misch instituut op de kersenteeltdag,
die Donderdag te Geldermalsen werd
gehouden.
Door de achteruitgang van het
areaal kunnen wel veel oude, impro
ductieve boomgaarden worden opge
ruimd, aldus dr. Van Stuyvenberg
die voorts als zijn verwachting uit
sprak, dat de te verwachten leven
wekkende invloed van het Amster
dam-Rijnkanaal in de Betuwe een
vraag naar arbeidskrachten zal doen
ontstaan. Tenslotte zeïde dr. Van
Stuyvenberg, dat over de toekomsti
ge ontwikkeling van het aanbod wei-
- met zekerheid is te zeggen. Het
afnemen door de achteruitgang
van het areaal doch toenemen door de
intensivering van de teelt-
Anna Pauker definitief
in ongenade
De rechtse „Neue Wiener Tages-
zeitung" meldt, dat de Roemeense
vrouwelijke minister van buitenland
se zaken, Anna Pauker, die kortge
leden door de Roemeense communis
tische partijleiding is aangevallen
wegens het vertonen van „afwijkingen
van de partglg'n naar rechts en links"
naar Moskou zou zijn ontboden.
Het centrale comité van de Roe
meense communistische partij noem
de minister Pauker een „klasse-vij
and, verraadster en saboteuse". De
„Neue Wiener Tageszeitung" trekt
hieruit de conclusie dat Anna Pauker
haar zaak te Moskou heeft verloren
en dat thans „het laatste stadium Is
aangebroken namelijk dat van zui
vering, proces en veroordeling".
Stijgende behoefte
aan schroot
In Amsterdam is Woensdag de
commissie Nationale Sehrootcampag-
eïnr' leerd. In zijn toespraak
zeide minister Albregts, dat er een
stggende behoefte is aan schroot. De
opvoering van de binnenlandse staal-
productie zal van doorslaggevende
invloed zijn op de realisering van de
verdere industrialisatie van Neder
land.
Verfilming „Hollands Glorie."
De Engelse filmregisseur Desmond
Brian Hurst voert op het ogenblik
in Hollywood besprekingen in ver
band met de vervaardiging van de
Engelse versie van de füm Hollands
Glorie naar de gelijknamige roman
van Jan de Har tog.
Met medewerking van Smit's in
ternationale sleepdiens1- hebben, came
raheden reeds de eerste opnamen ge
maakt bij St. Nazaire. De speelopna-
men zullen vermoedelijk in Septem
ber beginnen.
Het wereldgebeuren
Duitse argwaan
Terwijl de Duitse industrie een
wedloop om bewapeningsop
drachten heeft ingezet, uiten de
economische organen in de Bondsre
publiek zich in net algemeen in som
bere toon over de vooruitzichten, die
de beperkte souvereiniteit voor het
Duitse economische leven zal bieden.
Ook ten aanzien van de nieuwe Euro-
fiese verdragen concentreert zich de
n scherpe vormen geuite critiek uit
economische kringen op de argwaan,
dat in alle verdragen de Franse toe
leg tot uiting zou komen.
Steen des aanstoots is op de eerste
plaats de opheffing van de gecentra
liseerde verkoop der Ruhr-Kolenmij-
nen, de D.K.V., die na de oorlog door
de geallieerden zelf werd ingesteld
als opvolger van het vroegere „Rhei-
nisch Westfcilische Kohlensyndi-
caat". Duitsland heeft zich na ver
beten strijd moeten neerleggen bg de
splitsing van het orgaan in zes af-
zonderhjke verkoopbureaux. In het
Ruhrgebied is men daartegen onmid
dellijk in het harnas gesprongen; de
huidige leiders der mynen hebben
eensgezind aan de regering doen we
ien. dat zij voor de gevolgen van de
verbrokkeling van de kolenverkoop
geen verantwoording wensen te ne
men. De vrees bestaat dat Frankrijk
met deze décentralisatie niet anders
op 't oog heeft dan een vermindering
van de Duitse concurrentiekracht en
een daling van de exportprijzen der
kolen, die de Franse staalindustrie
nodig heeft.
In het Ruhrgebied heeft men de
verwachting uitgesproken, dat de
Duitse regering alsnog zal trachten
degeallieerden tot ander inzicht te
bewegen. Zoals de zaken thans
staan, beschouwt men echter de ko
len-centrale als reeds in liquidatie.
Een hiermee samenhangend ge
bied, waarop de Duitse industrie
meent verre van de verwachte
gelijkberechting te zijn gebleven, is
dat der wetgeving inzake kartels.
Deze wet zal spoedig voor het parle
ment komen. Zg knoopt in hoofdzaak
aan op de geallieerde wetgeving,
daar de Duitse regering zich er toe
heef moeten verbinden een wetge
ving uit te vaardigen die niet alles
in het verleden ontbonden is,
weer zou laten samengaan.
De geallieerde wetgeving tot ont
binding van economische macht
concentraties omvat in hoofdzaak drie
terreinen: het bankwezen, de kolen-
en staalindustrie en de chemische In
dustrie. Wat het bankwezen betreft
is in de conventies van Bonn een re-
feling gevonden, die geen critiek
.leeft uitgelokt. Hier zal de gealli
eerde wetgeving worden ingetrokken
zodra de nieuwe centrale banken
zullen zijn gesticht, die de erfenis van
de geliquideerde vroegere banken
zullen overnemen. Daarentegen ziet
men aan Duitse zijde generlei ver
zachting ide ontbinding volgens de
geallieerde Vetten 27 (kolen en
staal) en 35 (I, G. Farben). Wel zal
het nog bestaande geallieerde toe
zicht worden opgeheven, doch dit zal
door een nieuw orgaan der drie
mogenheden worden vervangen, dat
moet toezien op de voltooiing der
ontbinding. Dit orgaan zal naar op
vatting van Duitse zijde nog altijd
veel te veel macht hebben; het zal
bijvoorbeeld bezwaren kunnen inbren
gen tegen het opnemen- van leningen
met een looptgd van meer dan drie
jaren.
Zo blgft de Duitse industrie zich
nog altijd in vele opzichten ach
ter gesteld voelen. Dit neemt
echter niet weg, dat ook zij het
voornaamste probleem op ander ni
veau ziet, namelijk ln de aanpassing
der economie aan de te verwachten
bewapeningsopdrachten. Vooral uit
de reeds lang door een daling ln de
afzet getroffen textiel- en legerindu-
strie loopt het thans in Bonn reeds
storm om opdrachten voor het nieu
we leger. De gevaren welke voor de
komende' bewapeningsproductie voor
het evenwicht der economie en voor
de vastheid van de Mark ontstaan,
worden hier zeker niet onderschat
Met name wordt het betreurd, dat
de geallieerden niet zijn ingegaan op
de Duitse wens om een puitse mili-
taire inkoopcentrale te vormen, die
de verdeling der productie ter hand
zou kunnen nemen. Thans zullen de
geallieerden deze verdeling zelf in
handen houden.
Ernstiger nog zijn de zorgen voor
de gevaren, die voor de Mark zouden
kunnen dreigen te ontstaan door een
radicale overschakeling op militaire
productie. Reeds heeft de bankbil
jetten-omloop in West-Duitsland het
door de statuten der circulatie-bank
toegestane maximum van tien mil
liard D.M. nagenoeg bereikt en zijn
stappen gedaan om in de herfst een
uitbreiding boven deze grens toe te
laten. In verband met de gestegen in
dustriële' productie wordt zulk een
overschrijding voorshands zonder ge
vaar geacht, doch over een uitbrei
ding van de geldomloop tengevolge
van militaire productie maakt men
zich hier, na de ervaringen van het
verleden, wel zeer ongerust. Dit te
meer omdat de federale begroting
toch reeds een deficit vertoont, een
slecht begin voor een periode waarin
de verdedigingskosten hoge eisen aan
de schatkist zullen gaan stellen. Men
voorziet dat de moeilijkste periode
voor Schaeffer, de minister van fi
nanciën, in het midden van het vol
gende jaar zal gaan komen.
EEN
OVER
Nederlandse geneeskunde
Een zeer gedegen en toch onder
houdend boek van de bekende schrij
ver op geneeskundig gebied, dr. E.
D. Baumann, getiteld „Uit drie Eeu
wen Nederlandse Geneeskunde" ver
scheen bij H. Meulenhoff te Amster
dam. In het werk wordt een uitvoe
rig overzicht gegeven van de ontwik
keling van de vaderlandse geneeskun
de in de 17de, 18de en 19de eeuw,
terwgl bij wijze van inleiding ook de
geneeskundige toestanden der Mid-
Leleeuwen in de Nederlanden worden
omschreven. Het boek eindigt bg het
aanbreken van de 20ste eeuw, en het
brengt al die vermaarde figuren als
Pieter de Foreest (Die Prins Willem
van Oranje behandelde), Frans de le
Boë Sylvius, Cornells Bontekoe. Jan
Swammerdam, van Leeuwenhoek,
Boerhave, van Swieten, Treub en
talloze andere klinkende namen uit
de geschiedenis der geneeskunde op
boeiende wijze voor het voetlicht. Een
voortreffelijk, met vele portretten en
andere afbeeldingen verlucht werk
voor elkeen die zich voor de genees
kunde interesseert.