Het sprookje van de Vacantie-Express
Jimmy Brown en de bende van Dolle Dirk
ALS HET HART
SPREEKT....
V'
BOEKJES OVER:
VRIJDAG 6 JUNI 1952
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
DUITSLAND WEER OP DE TOERIST EN MARKT.
Dr. Carl Degener kocht kapot
geschoten spoorwagens.
En maakte Ruhpolding van onbekend bergdorp
tot vacantiecentrum.
(Van een speciale verslaggever)
München, Juni In 1932 was dr. Carl Degener directeur van het ar
beidsbureau van de vrye stad Bremen. Hy zag de nationaa I-socialistische
vloedgolf naderen en daar hy zelf niet tot de aanhangers van Hitier be
hoorde, had liy weinig lust om onder diens regime een ambtelijke loop
baan te volgen. Bovendien was hij een idealist, een dromer en een van
zyn hobbies was, dat vaeantie er niet alleen was voor mensen met een
goed gevulde beurs, maar ook voor minder rijk met aardse goederen
bedeelden. Op een onbewaakt ogenblik nam hij een besluit: hy zou een
reisbureau beginnenZonder moeite kreeg hij ontslag als directeur
van het arbeidsbureau, met een kapitaal van welgeteld 200 R.M. in zyn
zak trok hy naar Berlyn en huurde daar een kamer. Dat was zyn woon-
en slaapvertrek en bovendien.... zijn reisbureau! Hy plaatste adver
tenties in twee Berlynse bladen voor een goedkope reis naar Golling bij
Salzburg in Oostenryk. Er kwamen gegadigdenEen paar jaar daarna
was het bestaan van het reisbureau verzekerd.
Thans is het twintig jaar later. En ondanks het feit, dat de oorlog al
het tot 1940 bereikte vernietigde, en er eerst- in 1948 opnieuw kon worden
gestart, rijdt er thans een „Vacantie-Express" naar niet minder dan 92
Duitse vacantieoorden met 58 eigen spoorwagens!
Dat klinkt als een roman, als een
sprookje en dat is het ook en het is
leerzaam, omdat het weer eens be
wijst wat één enkele man kan berei
ken, als hij zich met hart en ziel en
met nimmer aflatende energie aan
aan zyn taak wijdt.
Dr. -Carl Degener begon dus met
zyn reizen naar Golling Dy Salzburg.
Hij richtte een soort reisvereniging
op, waarby men sparen kon, het hele
jaar, voor een vacantiereis. Er kwa
men steeds meer gegadigden, die met
Degener op reis gingen, practisch al
le afkomstig uit Berlijn, Leipzig en
Hamburg. Het waren er weldra hon
derden voor iedere tocht
EEN CATASTROFE.
Intussen kwam Hitier aan de macht
en het duurde niet lang of hij sloot
de Duits-Oostenrijkse grens, plotse
ling, zonder enige voorafgaande aan
kondiging.
Dr. Degener was toen juist met 350
vacantiegangers voor de zoveelste
maal op weg naar Golling. Hy hoorde
het nieuws aan een tussenstation.
Wat moest hij beginnen In een druk
bezocht vacantieoord zou hij zyn 350
man nergens onderdak kunnen bren
gen. Waar lag een plaats, waar dat
wel zou kunnen?
Op dit kritieke moment schoot hem
de naam van het nog geen 2000 inwo
ners tellende Beierse bergdorp Ruh
polding te binnen. Hij holde naar de
telefoon, belde het' gemeentehuis op,
vroeg of de paar hotels en de inwo-
Toch is 'l zo
277.
We hebben de neiging om alles wal
zich in ons moderne leven afspeelt, te
bezien als iets nieuwsiets twintigste-
eeuws. Helaas of misschien geluk
kig, net wat U wilt is dit met héél
weinig verschijnselen in onze samen
leving het geval.
■Tot de moderne maatregelen willen
velen ook rekenen de prijsbeheersing
van overheidswege, waarmede immers
gedemonstreerd wil zijn de zorg van
de staat voor zijn onderdanen. Nu is
alle gevoelsoverwegingen buiten
beschouwing gelaten de bemoeiing
van de overheid met het prijspeil wel
licht het ongelukkigste voorbeeld dat
zich denken laat. Want wanneer dit
modern genoemd moet worden, ver
dient een plaggenhut deze benaming
óók.
Prijsvaststelling door lands-, stads-
of gildebetsuur was in de Middel
eeuwen immers een der hoekpijlers
van het economisch leven. Maar ook
in de Oudheid treffen we deze over
heidsbemoeiing herhaaldelijk aan.
Sterker nog, vóór er in Mesopota
mia sprake was van een Chaldese, As-
syrische of Babylonische cultuur, ken
de men in deze streek die in de Bijbel
als het land Sinar wordt aangeduid,
reeds samenlevingen, die onder stren
ge prijsvoorschriften stonden. Het was
de tijd der Soemerische stad-staten
Oer, Oeroek, Kisj, Lagasj, Esjnoenna
enz., die elkaar om beurten de hege
monie betwistten.
Van de stad Esjnoenna is enkele ja
ren geleden een wetgeving ontcijferd
welke verscheidene eeuwen ouder is
dan de tot dusver als oudst bekend
staande wetgeving van de Babyloni
sche koning Hammoerabi en waarin
nauwkeurige prijsvoorschriften wor
den gegeven voor de eerst levensbe
hoeften. Tien mud graan mocht één
sikkel zilver opbrengen, evenals 6
pond wol en 12 liter olie. De huur van
een ezel was 40 liter graan, welk be
drag ook de ezeldrijver voor zijn ar
beid ontving.
Niet alleen de prijzen voor levens
middelen, lonen en diensten waren ge
regeld, maar öök de koopsom die de
minnaar voor zijn bruid diende neer
te leggen.
Degenen, die kort geleden kennis
namen van de thuiskomst van een
dood gewaande Franse soldaat, wiens
vrouw inmiddels was hertrouwd, zal
het iveldadig aandoen te vernemen dat
4000 jaar geleden dergelijke gevallen
door de Esjnoenna wetgeving reeds
warenvoorzien, want de wet be
schermde uitdrukkelijk de aanspraken
van de getrouwde soldaat op zijn gade.
Onverschillig hoe lang hij wegbleef,
zodra de soldaat huiswaarts keerde
was het tweede huwelyk van zijn
vrouw ongeldig en kon hij zonder
meer alle vroegere rechten hernemen.
Mag ik thans een illusie ontnemen
aan hen die kort geleden geluisterd
hebben naar de gesproken omlijsting
bij 'n uitzending van Peruaanse zang?
De Inca-geschriften die daarbij zijn te
voorschijn gehaald bestaan n.l. slechts
in de verbeelding.
ff. Pétillon.
ners zyn karavaan konden opvangen
en kreeg tot eigen stomme verbazing
een bevestigend antwoord!
RUHPOLDING MELDT ZICH.
Voort reisde het gezelschap naar
Ruhpolding. Tot 1940 togen voortaan
de vacantiegangers van dr. Degener
naar dit tot dan toe onbekende oord,
dat zeldzaam mooi gelegen is een 30
km. ten Zuiden van Traunstein, vlak
bij de Oostenrijkse grens.
Samen met een bekende brouwery
en de gemeente liet dr. Degener ex-
tot ontspanning van zijn gasten een
Kurhaus bouwen. De bevolking werd
geschoold: de vrouwen leerden hoe zij
tafel moesten dienen, de mannen,
hoe zij de toeristen als gids konden
dienen. De bevolking groeide snel: in
1937 kon men al 22.000 gasten per
zomer bergen! Toen br.ak de oorlog
uit
Ruhpolding werd lazaretstad en
her-stellingsoord. Na de oorlog kwa
men de vluchtelingen uit het Oosten.
Maar in 1948 werd opnieuw gestart
en toen haalde dr. Degener zijn grote
stunt uit
EEN „STUNT".
Kijk, zei hij tot de Duitse spoor
wegen, jullie hebben honderden ka
potgeschoten derde klasse spoorwa
gens. Ik heb een reisbureau. Kan ik
nu niet wat van die onbruikbare
spoorwagens kopen, ze hei-stellen en
mijn reizigers in eigen wagens en dus
zonder dat zij over hoeven te stappen
in jullie treinen vervoeren tegen een
laag tarief?
De Duitse spoorwegen vonden het
best en stonden dr. Degener een voor
delig contract toe. En toen kocht de-*
ze vindingrijke man niet minder dan
58 derde klasse spoorwagens en liet
die herstellen en voorzien van een
tweede klasse uitmonstering. Voor
derdeklas geld konden voortaan zijn
reizigers reizen met tweede klasse-
comfort!
HET SPROOKJE.
Als de Duitse spoorwegen dat con
tract nog eens moesten sluiten, zou
den zij zich vermoedelijk bedenken.
Maar het contract is er nu eenmaal.
Drie andere Duitse reisbureaux sloten
zich by dr. Degener aan en thans rol
len de Vacantie-Expressen zomer en
winter door Duitsland heen en weer.
Met reizigers uit het Noorden naar
het Zuiden, met vacantiegangers uit
het Zuiden naar het Noorden. Ner
gens stappen de toeristen over, over
al worden complete treinwagens van
trein naar trein gerangeerd. En Ruh
polding had in 1951 al weer 30.000
zomergasten met 316.000 overnach
tingen! In totaal vervoerde de Va
cantie-Express in 1951 146.000 va
cantiegangers, men rekent ditmaal
op 180.000 boekingen en had er op 1
Mei reeds 70.000!
VAN GROEI TOT BLOEI.
Ruhpolding bloeit. Het is het para
depaardje van de Ferien-Express.
Maar men kan ook nog naar 15 an
dere plaatsen in de Beierse Alpen en
naar het Meer van Constands, of
naar het Zwartewoud. Men kan voor
een week gaan. Of voor veertien
dagen. In vier verschillende prijsklas
sen, waarbij maaltyden en logies in
de prijs zijn inbegrepen.
Die prijzen zijn laag. Ook voor Ne
derlandse begrippen. En het zal dan
ook niemand verwonderen, dat Lis-
sone en Lindeman en de Nederlandse
Reisvereniging de Vacantie-Express
niet aan hun aandacht hebben laten
ontsnappen; zij treden als agent voor
dr. Degener op. En de Nederlanders
komen
Zelf heeft uw verslaggever gezien,
wat de Vacantie-Express in Ruhpol
ding biedt: dat is bijna volmaakt. En
hij heeft het gezien in Garmisch-Par-
tenkirchen en aan de befaamde
Chiemsee.
En erkend moet worden, dat de
thans ruim 50-jarige dr. Degener iets
groots tot stand gebracht heeft,
waarmee Duitsland zich inderdaad
met. succes weer op de Toeristen-
markt kan werpen! En dat doet het.
De ringryders van Walcheren weer actief.
In Serooskerke trok de ringrijderij als steeds grote belangstelling.
Klein Ambon kijkt toe by
de ringrydery in
Koudekerke.
Weer arrestaties in
Zuid-Afrika.
Dl-. Joesoef Mohamed Dadoo, pre
sident van 't Indische congres van
Zuid-Afrika en David Bopape. se
cretaris van het Tranvaalse nationa
le congres een provinciale afde
ling van een grote politieke organi
satie van naturellen zijn Donder
dagavond in Johannebsurg gearre
steerd nadat zij een openbare verga
dering hadden toegesproken. Krach
tens ae wet op de onderdrukking van
het communisme was aan beiden een
spreekverbod opgelegd.
NCRV ontstemd over verbod
van gebruik Naarriense kerk
Handel-vereniging in moeilijk
heden.
Het verbod door de kerkvoogdij der
Ned. Hervormde gemeente te Naar-
den opgelegd aan de Nederlandse
Handel-vereniging op verzoek van de
president kerkvoogd, burgemeester
Jur. Visser te Naarden, om de grote
kerk te gebruiken omdat zangers van
de Handel-vereniging in de kerk
rookten, heeft voor deze vereniging
ernstiger consequenties gehad dan
aanvankelijk leek.
Er is namelijk moeilijkheid ont
staan tussen de N.C.R.V. en de Han
del-vereniging naar aanleiding van
het verbod. De N.C.R.V. had het
kerkgebouw gehuurd om opnamen te
maken van psalmen van Handel en
de Handel-vereniging uitgenodigd de
ze psalmen te zingen met begeleiding
van een radiokamerorkest en een so
list, die hiervoor speciaal uit Enge
land was overgekomen. Door het ver
bod konden de opnamen niet door
gaan en moest o.a. de solist onver-
richterzaké naar Engeland terugke
ren. De N.C.R.V. is nu ontstemd.
Het bestuur van de Handel-Vererii-
ging heeft thans de bemiddeling van
de erevoorzitter, de burgemeester
van Bussum, J. C. Haspels, ingeroe
pen teneinde te bei-eiken, dat de N.C.
R.V. en de Handel-vereniging weer
dichter by elkaar komen.
Gevangenen op Koie door
tanks tot rede gebracht.
Geen voedsel voor hamsteraars
Donderdagmorgen zijn drie Ameri
kaanse tanks de afdeling 607 van het
krijgsgevangenenkamp op Koje bin
nengerukt. De 3000 krijgsgevangenen
in deze afdeling hadden geweigerd
tenten te verwy'deren om plaats te
maken voor meer gevangenen. Er
werd geen tegenstand geboden.
Men is later begonnen de afdeling
door middel van een prikkeldraad
versperring in tweeën te verdelen.
Nadat de troepen zich hadden ver
wijderd, hielden de gevangenen ver
gaderingen. Zij zongen marcheerden
en zwaaiden met Noord-Koreaanse
vlaggen.
Bij het verwijderen van een
gaslantaarn gedood.
De heer J. M. van Straten te Ame-
rongen is Donderdagmiddag tijdens
het verwy'deren van een gaslantaarn
door uitstromend gas bedwelmd en
overleden. Het slachtoffer had om de
lantaarn een kuil gegraven om de
ijzeren buis te kunnen afzagen. Bij
alt werk is er gas gaan ontsnappen.
Enkele jaren terug is hij op een ge
lijksoortige wijze buiten bewustzijn
geraakt, doch het werd toen tijdig
door voorbijgangers opgemerkt.
Woningbouwleningen
brachten 127.200.000 op.
De N.V. bank voor Nederlandse ge
meenten deelt mede. dat thans de
verkoop van de rentespaarbrieven is
gesloten. Om aan alle aanvragen,
welke vóór 1 Juni jl. zyn gedaan te
kunnen voldoen, is het totaalbedrag
nog verhoogd tot nominaal
54.100.000. In totaal zyn uitgegeven
481.000 rentespaarbrieven van iOO
en 240.000 rentespaarbrieven van
25.—.
Thans kan ook worden vastgesteld
het totaalbedrag van de drie natio
nale woningbouwleningen. Dit totaal
is 127.200.000.—
Feuilleton
Amerikaans exportverbod
voor staal.
De Amerikaanse regering heeft
Donderdag de uitvoer verboden van
alle staalproducten, behalve die, wel
ke onontbeerlijk zyn voor de directe
militaire productie van de Ver. Sta
ten of bevriende landen, of welke on
ontbeerlijk zijn voor de industrieën,
die voor de defensieproductie van be
lang zyn.
De maatregel is genomen wegens
de vier dagen geleden uitgebroken
staking van de arbeiders der Ameri
kaanse staalindustrie.
25
Barbara sloot haar slaapkamer
deur, liep naar de vensters en trok
de gordijnen open. Haar blik rustte
op hetzelfde schouwspel als daareven,
toen ze in 't kabinet bij de zitkamer
uit het raam had gekeken. Op een
afstand zag ze het door de maan met
zilverig licht overgoten meer, terwijl
donkere, wijdvertakte bomen zich te
gen de avondhemel aftekenden. Met
een drongen de herinneringen aan
Jinks zich weer hartverscheurend aan
haar op. Hoe zou ze zich voelen als
ze hem weer eens ontmoette? Zou
het niet verstandiger zijn, tijdig te
vertrekken? Blijkbaar stond Heather
op het punt, hem lief te krijgen, hem
te idealiseren, als een soort wonder-
mens te beschouwen. Misschien was
hij, nu in Engeland terug, wel veran
derd, standvastiger en geen drinke
broer meer. Als dit zo was, zouden
Heather's dromen wellicht nog ver
wezenlijkt worden. En dan zou het
door
Renée Shann
beter zijn, de baan voor haar vrij te
laten. En tochzou het wat hèm
betreft enig verschil maken als hij
haar, Barbara, weer ontmoette
Maakte ze zich geen illusies als ze
dat werkelijk geloofde? Jinks had
"immers met haar afgedaan. Na ont
vangst van haar afscheidsbrief had
hy absoluut niet beproefd weer met
haar in contact te komen. Vermoede
lijk had hij nu wel helemaal vergeten
wat ze voor elkaar betekend had
denen zeker was hij niet meer
verliefd op haar. Bij hem zou de lief
de wel nooit zo ernstig gemeend zijn
geweest als bij haar 't geval was.
Voor hem had het allicht niet meer
uitgemaakt dan een lichte bevlieging.
Op hun militaire post waren liefdes-
feschiedenissen aan de orde van de
ag geweest en het geïntrigeer niet
van de lucht. De officieren van het
vrouwelijke hulpcorps hadden er
soms onderling over gesproken en
dan een tikje bitter opgemerkt: „Er
110. Meneer Kleuntjes deed wat de commissa
ris hem had bevolen. Hij vond in de schuur een
fiets en daarop keerde hij naar Muidermonde om
het grote nieuws te gaan vertellen. „En wat u
betreft, sluiswachter", zei de commissaris tegen
Jimmy, „het lijkt my het beste, dat u hier de
wacht houdt en dat u er voor zorgt, dat de boe
ven, indien zij er alsnog in zouden slagen zich
door deze uitgang uit te graven, niet kunnen ont
snappen. Ik stel u daar persoonlijk verantwoorde
lijk voor. Intussen ga ik zelf het rovershol, wat
de bovengrondse appartementen betreft, aan een
diepgaand onderzoek onderwerpen. We moeten,
als straks het parket verschijnt, terdege op de
höogte zyn van de gehele situaasje". Na dit ge
zegd te hebben, liet commissaris Kwabberteen
Jimmy alleen en klauterde langs een klein rots
pad naar boven. Jimmy Brown keek hem hoofd
schuddend na. „Moedig is ie niet, maar brutaal
is-ie voor twee", bromde hij terwijl hij zich ge-
ergerd omdraaide, een grassprietje afplukte en
daarop begon te sabbelen, want hij had een hon
ger als een paard. Jimmy zette zich neer op een
brok steen en keek wijsgerig voor zich uit. „Nu
alle gevaar voorbij is, schijnt die Kwabberneus my
niet meer nodig te hebben, 't Zal me een zorg zyn,
want ik ben 't hele zaakje al lang beu, maar ik
ben toch benieuwd, wat er nu verder gaat ge
beuren."
schijnt in dit ellendige nest wat in
de lucht te zitten. Romantiek genoeg,
maar geen duurzame".
Neen, als zrj, Barbara, nü wegging,
zou het zijn omdat blijven haar te
machtig was en een hernieuwde ont
moeting haar allicht te veel pijn zou
doen. Maar hoe dan ookr het scheen
haar vanavond toe, dat ze voor een
bijna onoplosbaar probleem stond.
Blééf ze en zou het weerzien zijn lief
de voor haar opnieuw doen ontvlam
men, dan zou dit Heather ongetwij
feld veel leed veroorzaken. Bleek
daarentegen, dat hij niet meer om
haar, Barbara, gaf en dit was h.L
het meest waarschijnlijk - dan zou
alle nooit verdoofde pijn zich opnieuw
in alle hevigheid bij haar openbaren.
Anderzijds: Wat moest ze Heather
zeggen by een overhaast afscheid?
Welke reden moest ze opgéven, nu ze
juist zo goed met alle huisgenoten
ging opschieten, nu Heather (geheel
van haar oorspronkelijke tegenzin ge
nezen) haar, Barbara, niet alleen
scheen te waarderen, maar zelfs
dringend nodig scheen te hebben?
Lusteloos keerde Barbara zich om
en begon zich gereed te maken om
naar bed te gaan. Ze trok haar japon
uit en hing die weg in de ingebouwde
kast met spiegeldeuren. Daarna ging
ze voor haar toilettafel zitten, zich
steeds nog de hersenen pijnigend met
de vraag: „Wat doe ik nu het bes
te?" Ze was moe en buitengewoon
neerslachtig. Moedeloos bedacht ze,
dat het toch veel verstandiger zou
zijn geweest als ze maar had geluis
terd naar Lucie's tegenwerpingen
toen ze die morgen de advertentie
van mevrouw Melrose had gezien, 't
Was waar, dat zij, Barbara, destijds
nog niet wist, welke verwikkeling
zich zou voordoen, maar achteraf be
keken had ze hier beter kunnen weg
blijven, vónd ze.
(Wordt vervolgd)
Ta ft in Zuid-Dakota met
de hakken over de sloot
De stemverhouding der voorver
kiezingen in Zuid-Dakota is voorzo
ver geteld thans aldus: Taft 64.740;
stemmen; Eisenhower: 64.150 stem
men.
Taft heeft hier dus een meerder
heid van 590 stemmen. In tien
districten is de telling nog niet vol
tooid. Volgens deskundige schatting
kunnen deze in totaal echter 500 of
nog minder stemmen opleveren. Ze
ven van deze districten worden als
pro-Eisenhower en drie als pro-Taft
beschouwd. De uitslagen zullen Za
terdag bekend zijn. In Zuid-Dakota
komen alle veertien stemmen der ge
delegeerden naar de republikeinse
conventie voor de winnaar bij de
verkiezingen.
Bij een heidebrand in de omgeving
van Ede is ongeveer 20. ha heide met
vliegdennen verloren gegaan.
Het wereldgebeuren
Burger Eisenhower
in de aanval
Generaal Eisenhowerpardon:
„burger" Eisenhower is gestart
voor zijn persoonlijke verkie
zingscampagne in de strijd om het
Amerikaanse presidentschap met een
rede, welke in zijn woonplaats Abi
lene duizenden uit alle delen van dc
States had doen samenstromen. De
belangstelling voor deze rede kan
worden opgevat als etn sprekend be
wijs voor de grote spanning, waar
mede de Amerikaanse kiezers nu
reeds enige maanden de verkiezings
strijd volgen: een strijd welke zich in
directe zin weliswaar nog afspeelt
binnen dc kring van het partij-ver
band, waarin de pretendenten elkaar
de eer betwisten straks de kleuren
van hün party in de grote eindstrijd
te mogen verdedigen, maar die toch
van uitzondelijke betekenis moet
worden geacht voor deze eindbeslis
sing. Want het is b.v. zonder meer
duidelijk, dat de kansen voor de re
publikeinen heel wat gunstiger zul
len zijn, wanneer straks de in brede
daat is, dan wanneer Robert Taft
hun man zou zijn geworden.
Op het ogenbilk schijnt Taft nog
een kleine voorsprong te hebben op
de ex-generaal, maar daar een aantal
afgevaardigden naar de republikein
se partij-conventie tevoren niet ge
bonden is aan een bepaalde keuze van
candidaat, zegt deze voorsprong nog
niets. En bovendien: het werk voor
Eisenhower is tot dusver nog slechts
door anderen gedaan; Eisenhower
zelf is nü pas gestart. Vergissen wij
ons niet, dan is er een gerede kans,
dat de generaal-in-burger in de res
terende weken van de voor-verkie
zingen ztfn kleine achterstand nog in
een voorsprong misschien zelfs
wel in een fikse voorsprong omzet.
De rede van Eisenhower droeg in
de eerste plaats het karakter
van een felle aanval op de de
mocraten en president Truman zelf*
Tot dusver had de generaal zich
angstvallig daarvan onthouden. Vol
komen terecht natuurlijk, want het
past niet, dat een militair opperbevel
hebber openlijk ageert tegen de poli
tieke leiding, waaraan hij in uiterste
instantie toch ondergeschikt is. Hoe
generaal MacArthur de waarheid van
deze stelling in het verleden aan den
lijve heeft ondervonden, ligt nog vers
in het geheugen. Eisenhowers hou
ding, die nog zeer duidelijk naar vo-
>en trad op zijn laatste persconferen
tie als opperbevelhebber toen hy per
tinent weigerde op bepaalde politieke
vragen in te gaan, werd dan ook al
gemeen als zeer correct beschouwd
en volmaakt in overeenstemming met
de geest, welke Eisenhowers optre
den eigenlijk steeds heeft geken
merkt. Thans zijn die bezwaren ech-
ter vervallen en in zijn jongste pers
conferentie de eerste van de bur
ger Eisenhower heeft hij er op ge
wezen, dat geen enkele relatie met
Trumans regering hem kan beletten
haar verleden aan te vallen.
oor de candidaat Eisenhower is
de tijd van zwijgen voorbij en
hij is terstond begonnen met
een felle aanval op zijn politieke te
genstanders. „Zij hebben het heft al
véél te lang in handen gehad", zeide
hij van de democraten en daarmede
raakte hg niet alleen de democrati
sche partij, maar ook het bewind van
Eresident Truman en diens regering-,
'e*-belangrijkste verwijten, welke hij
uitsprak, betroffen de buitensporig
hoge belastingen, de corruptie en de
bureaucratie, welke in de Ver. Staten
inderdaad hoogst onaangename vor
men hebben aangenomen. Vooral de
corruptie zit vele Amerikanen bijzon
der hoog en geruime tijd was men
vrij algemeen de mening toegedaan,
dat juist dit punt de democratische
candidaat Kefauver, die als corrup
tie-bestrijder van de bovenste plank
bekend staat goede kansen booa.
Eisenhower legde dan ook de vin
ger op een buitengewoon pijnlijke
plek toen hij deze critiek uitsprak,
maar hij wees tevens op de mogelijk
heid om de kwalen onder de knie te
krygen: een veel grotere nationale
eenheid, waardering voor een goed
burgerschap, verantwoordelijkheids
besef en vooral de mogelijlcheid on
voorwaardelijk vertrouwen te stellen
in de oprechtheid en onpartijdigheid
van regeringsorganen en -functiona
rissen. Eisenhower weet het ontbre
ken van deze voorwaarden aan het
feit, dat één partij, d.w.z. de demo
cratische, tè lang aan het roer heeft
gestaan. De onvermijdelijke conse
quentie daarvan is naar zijn mening
een politiek geknoei als thans helaas
maar al te veelvuldig aan de dag
treedt.
Het is overigens nog een open
vraag of Eisenhower en zijn politieke
vrienden bereid zouden zijn deze stel
ling staande te houden wanneer de
republikeinen weer eens een tiental
jaren aan de macht zouden zijn ge
weest
Ongetwijfeld zal Eisenhower, die
ook nog op de noodzakelijkheid van
bestrijding van het in- en deflatie-
gevaar wees. in de komende weken
zeer actief zijn. Niet alleen het Ame
rikaanse volk, maar de gehele wereld
zal zijn verrichtingen met de groot
ste aandacht volgen. En dat is vol
komen begrijpelijk .want van de keu
ze door het Amerikaanse volk hangt
ook voor de toekomst van de gehele
wereld ontzettend veel af.
BEKENDE FIGUREN m
De uitgeverij „Hollandia" te Baarn
heeft in de zogenaamde profielenreeks
een serie boekjes het licht doen zien,
waarin op populaire wijze levensbe
schrijvingen worden gegeven van een
aantal bekende figuren op het we
reldtoneel.
Karei H. M. van den Berg schreef
over Dwight D. Eisenhower; John
Hersey over Truman en Pierre H.
Dubois over Churchill, Stalin en Al-
bert Schweitzer.
Het zyn beknopte biografieën, ge
bracht in een aantrekkelijke, leven
dige vorm, die velen ongetwijfeld tot
lezen zal noden. De werkjes werden
bovendien verlucht met een aantal
fraaie illustraties. Het is dej
stof. op smakelijke wijze opge<