Het sprookje van de Vacantie-Express Jimmy Brown en de bende van Dolle Dirk ALS HET HART SPREEKT.... V' BOEKJES OVER: VRIJDAG 6 JUNI 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT DUITSLAND WEER OP DE TOERIST EN MARKT. Dr. Carl Degener kocht kapot geschoten spoorwagens. En maakte Ruhpolding van onbekend bergdorp tot vacantiecentrum. (Van een speciale verslaggever) München, Juni In 1932 was dr. Carl Degener directeur van het ar beidsbureau van de vrye stad Bremen. Hy zag de nationaa I-socialistische vloedgolf naderen en daar hy zelf niet tot de aanhangers van Hitier be hoorde, had liy weinig lust om onder diens regime een ambtelijke loop baan te volgen. Bovendien was hij een idealist, een dromer en een van zyn hobbies was, dat vaeantie er niet alleen was voor mensen met een goed gevulde beurs, maar ook voor minder rijk met aardse goederen bedeelden. Op een onbewaakt ogenblik nam hij een besluit: hy zou een reisbureau beginnenZonder moeite kreeg hij ontslag als directeur van het arbeidsbureau, met een kapitaal van welgeteld 200 R.M. in zyn zak trok hy naar Berlyn en huurde daar een kamer. Dat was zyn woon- en slaapvertrek en bovendien.... zijn reisbureau! Hy plaatste adver tenties in twee Berlynse bladen voor een goedkope reis naar Golling bij Salzburg in Oostenryk. Er kwamen gegadigdenEen paar jaar daarna was het bestaan van het reisbureau verzekerd. Thans is het twintig jaar later. En ondanks het feit, dat de oorlog al het tot 1940 bereikte vernietigde, en er eerst- in 1948 opnieuw kon worden gestart, rijdt er thans een „Vacantie-Express" naar niet minder dan 92 Duitse vacantieoorden met 58 eigen spoorwagens! Dat klinkt als een roman, als een sprookje en dat is het ook en het is leerzaam, omdat het weer eens be wijst wat één enkele man kan berei ken, als hij zich met hart en ziel en met nimmer aflatende energie aan aan zyn taak wijdt. Dr. -Carl Degener begon dus met zyn reizen naar Golling Dy Salzburg. Hij richtte een soort reisvereniging op, waarby men sparen kon, het hele jaar, voor een vacantiereis. Er kwa men steeds meer gegadigden, die met Degener op reis gingen, practisch al le afkomstig uit Berlijn, Leipzig en Hamburg. Het waren er weldra hon derden voor iedere tocht EEN CATASTROFE. Intussen kwam Hitier aan de macht en het duurde niet lang of hij sloot de Duits-Oostenrijkse grens, plotse ling, zonder enige voorafgaande aan kondiging. Dr. Degener was toen juist met 350 vacantiegangers voor de zoveelste maal op weg naar Golling. Hy hoorde het nieuws aan een tussenstation. Wat moest hij beginnen In een druk bezocht vacantieoord zou hij zyn 350 man nergens onderdak kunnen bren gen. Waar lag een plaats, waar dat wel zou kunnen? Op dit kritieke moment schoot hem de naam van het nog geen 2000 inwo ners tellende Beierse bergdorp Ruh polding te binnen. Hij holde naar de telefoon, belde het' gemeentehuis op, vroeg of de paar hotels en de inwo- Toch is 'l zo 277. We hebben de neiging om alles wal zich in ons moderne leven afspeelt, te bezien als iets nieuwsiets twintigste- eeuws. Helaas of misschien geluk kig, net wat U wilt is dit met héél weinig verschijnselen in onze samen leving het geval. ■Tot de moderne maatregelen willen velen ook rekenen de prijsbeheersing van overheidswege, waarmede immers gedemonstreerd wil zijn de zorg van de staat voor zijn onderdanen. Nu is alle gevoelsoverwegingen buiten beschouwing gelaten de bemoeiing van de overheid met het prijspeil wel licht het ongelukkigste voorbeeld dat zich denken laat. Want wanneer dit modern genoemd moet worden, ver dient een plaggenhut deze benaming óók. Prijsvaststelling door lands-, stads- of gildebetsuur was in de Middel eeuwen immers een der hoekpijlers van het economisch leven. Maar ook in de Oudheid treffen we deze over heidsbemoeiing herhaaldelijk aan. Sterker nog, vóór er in Mesopota mia sprake was van een Chaldese, As- syrische of Babylonische cultuur, ken de men in deze streek die in de Bijbel als het land Sinar wordt aangeduid, reeds samenlevingen, die onder stren ge prijsvoorschriften stonden. Het was de tijd der Soemerische stad-staten Oer, Oeroek, Kisj, Lagasj, Esjnoenna enz., die elkaar om beurten de hege monie betwistten. Van de stad Esjnoenna is enkele ja ren geleden een wetgeving ontcijferd welke verscheidene eeuwen ouder is dan de tot dusver als oudst bekend staande wetgeving van de Babyloni sche koning Hammoerabi en waarin nauwkeurige prijsvoorschriften wor den gegeven voor de eerst levensbe hoeften. Tien mud graan mocht één sikkel zilver opbrengen, evenals 6 pond wol en 12 liter olie. De huur van een ezel was 40 liter graan, welk be drag ook de ezeldrijver voor zijn ar beid ontving. Niet alleen de prijzen voor levens middelen, lonen en diensten waren ge regeld, maar öök de koopsom die de minnaar voor zijn bruid diende neer te leggen. Degenen, die kort geleden kennis namen van de thuiskomst van een dood gewaande Franse soldaat, wiens vrouw inmiddels was hertrouwd, zal het iveldadig aandoen te vernemen dat 4000 jaar geleden dergelijke gevallen door de Esjnoenna wetgeving reeds warenvoorzien, want de wet be schermde uitdrukkelijk de aanspraken van de getrouwde soldaat op zijn gade. Onverschillig hoe lang hij wegbleef, zodra de soldaat huiswaarts keerde was het tweede huwelyk van zijn vrouw ongeldig en kon hij zonder meer alle vroegere rechten hernemen. Mag ik thans een illusie ontnemen aan hen die kort geleden geluisterd hebben naar de gesproken omlijsting bij 'n uitzending van Peruaanse zang? De Inca-geschriften die daarbij zijn te voorschijn gehaald bestaan n.l. slechts in de verbeelding. ff. Pétillon. ners zyn karavaan konden opvangen en kreeg tot eigen stomme verbazing een bevestigend antwoord! RUHPOLDING MELDT ZICH. Voort reisde het gezelschap naar Ruhpolding. Tot 1940 togen voortaan de vacantiegangers van dr. Degener naar dit tot dan toe onbekende oord, dat zeldzaam mooi gelegen is een 30 km. ten Zuiden van Traunstein, vlak bij de Oostenrijkse grens. Samen met een bekende brouwery en de gemeente liet dr. Degener ex- tot ontspanning van zijn gasten een Kurhaus bouwen. De bevolking werd geschoold: de vrouwen leerden hoe zij tafel moesten dienen, de mannen, hoe zij de toeristen als gids konden dienen. De bevolking groeide snel: in 1937 kon men al 22.000 gasten per zomer bergen! Toen br.ak de oorlog uit Ruhpolding werd lazaretstad en her-stellingsoord. Na de oorlog kwa men de vluchtelingen uit het Oosten. Maar in 1948 werd opnieuw gestart en toen haalde dr. Degener zijn grote stunt uit EEN „STUNT". Kijk, zei hij tot de Duitse spoor wegen, jullie hebben honderden ka potgeschoten derde klasse spoorwa gens. Ik heb een reisbureau. Kan ik nu niet wat van die onbruikbare spoorwagens kopen, ze hei-stellen en mijn reizigers in eigen wagens en dus zonder dat zij over hoeven te stappen in jullie treinen vervoeren tegen een laag tarief? De Duitse spoorwegen vonden het best en stonden dr. Degener een voor delig contract toe. En toen kocht de-* ze vindingrijke man niet minder dan 58 derde klasse spoorwagens en liet die herstellen en voorzien van een tweede klasse uitmonstering. Voor derdeklas geld konden voortaan zijn reizigers reizen met tweede klasse- comfort! HET SPROOKJE. Als de Duitse spoorwegen dat con tract nog eens moesten sluiten, zou den zij zich vermoedelijk bedenken. Maar het contract is er nu eenmaal. Drie andere Duitse reisbureaux sloten zich by dr. Degener aan en thans rol len de Vacantie-Expressen zomer en winter door Duitsland heen en weer. Met reizigers uit het Noorden naar het Zuiden, met vacantiegangers uit het Zuiden naar het Noorden. Ner gens stappen de toeristen over, over al worden complete treinwagens van trein naar trein gerangeerd. En Ruh polding had in 1951 al weer 30.000 zomergasten met 316.000 overnach tingen! In totaal vervoerde de Va cantie-Express in 1951 146.000 va cantiegangers, men rekent ditmaal op 180.000 boekingen en had er op 1 Mei reeds 70.000! VAN GROEI TOT BLOEI. Ruhpolding bloeit. Het is het para depaardje van de Ferien-Express. Maar men kan ook nog naar 15 an dere plaatsen in de Beierse Alpen en naar het Meer van Constands, of naar het Zwartewoud. Men kan voor een week gaan. Of voor veertien dagen. In vier verschillende prijsklas sen, waarbij maaltyden en logies in de prijs zijn inbegrepen. Die prijzen zijn laag. Ook voor Ne derlandse begrippen. En het zal dan ook niemand verwonderen, dat Lis- sone en Lindeman en de Nederlandse Reisvereniging de Vacantie-Express niet aan hun aandacht hebben laten ontsnappen; zij treden als agent voor dr. Degener op. En de Nederlanders komen Zelf heeft uw verslaggever gezien, wat de Vacantie-Express in Ruhpol ding biedt: dat is bijna volmaakt. En hij heeft het gezien in Garmisch-Par- tenkirchen en aan de befaamde Chiemsee. En erkend moet worden, dat de thans ruim 50-jarige dr. Degener iets groots tot stand gebracht heeft, waarmee Duitsland zich inderdaad met. succes weer op de Toeristen- markt kan werpen! En dat doet het. De ringryders van Walcheren weer actief. In Serooskerke trok de ringrijderij als steeds grote belangstelling. Klein Ambon kijkt toe by de ringrydery in Koudekerke. Weer arrestaties in Zuid-Afrika. Dl-. Joesoef Mohamed Dadoo, pre sident van 't Indische congres van Zuid-Afrika en David Bopape. se cretaris van het Tranvaalse nationa le congres een provinciale afde ling van een grote politieke organi satie van naturellen zijn Donder dagavond in Johannebsurg gearre steerd nadat zij een openbare verga dering hadden toegesproken. Krach tens ae wet op de onderdrukking van het communisme was aan beiden een spreekverbod opgelegd. NCRV ontstemd over verbod van gebruik Naarriense kerk Handel-vereniging in moeilijk heden. Het verbod door de kerkvoogdij der Ned. Hervormde gemeente te Naar- den opgelegd aan de Nederlandse Handel-vereniging op verzoek van de president kerkvoogd, burgemeester Jur. Visser te Naarden, om de grote kerk te gebruiken omdat zangers van de Handel-vereniging in de kerk rookten, heeft voor deze vereniging ernstiger consequenties gehad dan aanvankelijk leek. Er is namelijk moeilijkheid ont staan tussen de N.C.R.V. en de Han del-vereniging naar aanleiding van het verbod. De N.C.R.V. had het kerkgebouw gehuurd om opnamen te maken van psalmen van Handel en de Handel-vereniging uitgenodigd de ze psalmen te zingen met begeleiding van een radiokamerorkest en een so list, die hiervoor speciaal uit Enge land was overgekomen. Door het ver bod konden de opnamen niet door gaan en moest o.a. de solist onver- richterzaké naar Engeland terugke ren. De N.C.R.V. is nu ontstemd. Het bestuur van de Handel-Vererii- ging heeft thans de bemiddeling van de erevoorzitter, de burgemeester van Bussum, J. C. Haspels, ingeroe pen teneinde te bei-eiken, dat de N.C. R.V. en de Handel-vereniging weer dichter by elkaar komen. Gevangenen op Koie door tanks tot rede gebracht. Geen voedsel voor hamsteraars Donderdagmorgen zijn drie Ameri kaanse tanks de afdeling 607 van het krijgsgevangenenkamp op Koje bin nengerukt. De 3000 krijgsgevangenen in deze afdeling hadden geweigerd tenten te verwy'deren om plaats te maken voor meer gevangenen. Er werd geen tegenstand geboden. Men is later begonnen de afdeling door middel van een prikkeldraad versperring in tweeën te verdelen. Nadat de troepen zich hadden ver wijderd, hielden de gevangenen ver gaderingen. Zij zongen marcheerden en zwaaiden met Noord-Koreaanse vlaggen. Bij het verwijderen van een gaslantaarn gedood. De heer J. M. van Straten te Ame- rongen is Donderdagmiddag tijdens het verwy'deren van een gaslantaarn door uitstromend gas bedwelmd en overleden. Het slachtoffer had om de lantaarn een kuil gegraven om de ijzeren buis te kunnen afzagen. Bij alt werk is er gas gaan ontsnappen. Enkele jaren terug is hij op een ge lijksoortige wijze buiten bewustzijn geraakt, doch het werd toen tijdig door voorbijgangers opgemerkt. Woningbouwleningen brachten 127.200.000 op. De N.V. bank voor Nederlandse ge meenten deelt mede. dat thans de verkoop van de rentespaarbrieven is gesloten. Om aan alle aanvragen, welke vóór 1 Juni jl. zyn gedaan te kunnen voldoen, is het totaalbedrag nog verhoogd tot nominaal 54.100.000. In totaal zyn uitgegeven 481.000 rentespaarbrieven van iOO en 240.000 rentespaarbrieven van 25.—. Thans kan ook worden vastgesteld het totaalbedrag van de drie natio nale woningbouwleningen. Dit totaal is 127.200.000.— Feuilleton Amerikaans exportverbod voor staal. De Amerikaanse regering heeft Donderdag de uitvoer verboden van alle staalproducten, behalve die, wel ke onontbeerlijk zyn voor de directe militaire productie van de Ver. Sta ten of bevriende landen, of welke on ontbeerlijk zijn voor de industrieën, die voor de defensieproductie van be lang zyn. De maatregel is genomen wegens de vier dagen geleden uitgebroken staking van de arbeiders der Ameri kaanse staalindustrie. 25 Barbara sloot haar slaapkamer deur, liep naar de vensters en trok de gordijnen open. Haar blik rustte op hetzelfde schouwspel als daareven, toen ze in 't kabinet bij de zitkamer uit het raam had gekeken. Op een afstand zag ze het door de maan met zilverig licht overgoten meer, terwijl donkere, wijdvertakte bomen zich te gen de avondhemel aftekenden. Met een drongen de herinneringen aan Jinks zich weer hartverscheurend aan haar op. Hoe zou ze zich voelen als ze hem weer eens ontmoette? Zou het niet verstandiger zijn, tijdig te vertrekken? Blijkbaar stond Heather op het punt, hem lief te krijgen, hem te idealiseren, als een soort wonder- mens te beschouwen. Misschien was hij, nu in Engeland terug, wel veran derd, standvastiger en geen drinke broer meer. Als dit zo was, zouden Heather's dromen wellicht nog ver wezenlijkt worden. En dan zou het door Renée Shann beter zijn, de baan voor haar vrij te laten. En tochzou het wat hèm betreft enig verschil maken als hij haar, Barbara, weer ontmoette Maakte ze zich geen illusies als ze dat werkelijk geloofde? Jinks had "immers met haar afgedaan. Na ont vangst van haar afscheidsbrief had hy absoluut niet beproefd weer met haar in contact te komen. Vermoede lijk had hij nu wel helemaal vergeten wat ze voor elkaar betekend had denen zeker was hij niet meer verliefd op haar. Bij hem zou de lief de wel nooit zo ernstig gemeend zijn geweest als bij haar 't geval was. Voor hem had het allicht niet meer uitgemaakt dan een lichte bevlieging. Op hun militaire post waren liefdes- feschiedenissen aan de orde van de ag geweest en het geïntrigeer niet van de lucht. De officieren van het vrouwelijke hulpcorps hadden er soms onderling over gesproken en dan een tikje bitter opgemerkt: „Er 110. Meneer Kleuntjes deed wat de commissa ris hem had bevolen. Hij vond in de schuur een fiets en daarop keerde hij naar Muidermonde om het grote nieuws te gaan vertellen. „En wat u betreft, sluiswachter", zei de commissaris tegen Jimmy, „het lijkt my het beste, dat u hier de wacht houdt en dat u er voor zorgt, dat de boe ven, indien zij er alsnog in zouden slagen zich door deze uitgang uit te graven, niet kunnen ont snappen. Ik stel u daar persoonlijk verantwoorde lijk voor. Intussen ga ik zelf het rovershol, wat de bovengrondse appartementen betreft, aan een diepgaand onderzoek onderwerpen. We moeten, als straks het parket verschijnt, terdege op de höogte zyn van de gehele situaasje". Na dit ge zegd te hebben, liet commissaris Kwabberteen Jimmy alleen en klauterde langs een klein rots pad naar boven. Jimmy Brown keek hem hoofd schuddend na. „Moedig is ie niet, maar brutaal is-ie voor twee", bromde hij terwijl hij zich ge- ergerd omdraaide, een grassprietje afplukte en daarop begon te sabbelen, want hij had een hon ger als een paard. Jimmy zette zich neer op een brok steen en keek wijsgerig voor zich uit. „Nu alle gevaar voorbij is, schijnt die Kwabberneus my niet meer nodig te hebben, 't Zal me een zorg zyn, want ik ben 't hele zaakje al lang beu, maar ik ben toch benieuwd, wat er nu verder gaat ge beuren." schijnt in dit ellendige nest wat in de lucht te zitten. Romantiek genoeg, maar geen duurzame". Neen, als zrj, Barbara, nü wegging, zou het zijn omdat blijven haar te machtig was en een hernieuwde ont moeting haar allicht te veel pijn zou doen. Maar hoe dan ookr het scheen haar vanavond toe, dat ze voor een bijna onoplosbaar probleem stond. Blééf ze en zou het weerzien zijn lief de voor haar opnieuw doen ontvlam men, dan zou dit Heather ongetwij feld veel leed veroorzaken. Bleek daarentegen, dat hij niet meer om haar, Barbara, gaf en dit was h.L het meest waarschijnlijk - dan zou alle nooit verdoofde pijn zich opnieuw in alle hevigheid bij haar openbaren. Anderzijds: Wat moest ze Heather zeggen by een overhaast afscheid? Welke reden moest ze opgéven, nu ze juist zo goed met alle huisgenoten ging opschieten, nu Heather (geheel van haar oorspronkelijke tegenzin ge nezen) haar, Barbara, niet alleen scheen te waarderen, maar zelfs dringend nodig scheen te hebben? Lusteloos keerde Barbara zich om en begon zich gereed te maken om naar bed te gaan. Ze trok haar japon uit en hing die weg in de ingebouwde kast met spiegeldeuren. Daarna ging ze voor haar toilettafel zitten, zich steeds nog de hersenen pijnigend met de vraag: „Wat doe ik nu het bes te?" Ze was moe en buitengewoon neerslachtig. Moedeloos bedacht ze, dat het toch veel verstandiger zou zijn geweest als ze maar had geluis terd naar Lucie's tegenwerpingen toen ze die morgen de advertentie van mevrouw Melrose had gezien, 't Was waar, dat zij, Barbara, destijds nog niet wist, welke verwikkeling zich zou voordoen, maar achteraf be keken had ze hier beter kunnen weg blijven, vónd ze. (Wordt vervolgd) Ta ft in Zuid-Dakota met de hakken over de sloot De stemverhouding der voorver kiezingen in Zuid-Dakota is voorzo ver geteld thans aldus: Taft 64.740; stemmen; Eisenhower: 64.150 stem men. Taft heeft hier dus een meerder heid van 590 stemmen. In tien districten is de telling nog niet vol tooid. Volgens deskundige schatting kunnen deze in totaal echter 500 of nog minder stemmen opleveren. Ze ven van deze districten worden als pro-Eisenhower en drie als pro-Taft beschouwd. De uitslagen zullen Za terdag bekend zijn. In Zuid-Dakota komen alle veertien stemmen der ge delegeerden naar de republikeinse conventie voor de winnaar bij de verkiezingen. Bij een heidebrand in de omgeving van Ede is ongeveer 20. ha heide met vliegdennen verloren gegaan. Het wereldgebeuren Burger Eisenhower in de aanval Generaal Eisenhowerpardon: „burger" Eisenhower is gestart voor zijn persoonlijke verkie zingscampagne in de strijd om het Amerikaanse presidentschap met een rede, welke in zijn woonplaats Abi lene duizenden uit alle delen van dc States had doen samenstromen. De belangstelling voor deze rede kan worden opgevat als etn sprekend be wijs voor de grote spanning, waar mede de Amerikaanse kiezers nu reeds enige maanden de verkiezings strijd volgen: een strijd welke zich in directe zin weliswaar nog afspeelt binnen dc kring van het partij-ver band, waarin de pretendenten elkaar de eer betwisten straks de kleuren van hün party in de grote eindstrijd te mogen verdedigen, maar die toch van uitzondelijke betekenis moet worden geacht voor deze eindbeslis sing. Want het is b.v. zonder meer duidelijk, dat de kansen voor de re publikeinen heel wat gunstiger zul len zijn, wanneer straks de in brede daat is, dan wanneer Robert Taft hun man zou zijn geworden. Op het ogenbilk schijnt Taft nog een kleine voorsprong te hebben op de ex-generaal, maar daar een aantal afgevaardigden naar de republikein se partij-conventie tevoren niet ge bonden is aan een bepaalde keuze van candidaat, zegt deze voorsprong nog niets. En bovendien: het werk voor Eisenhower is tot dusver nog slechts door anderen gedaan; Eisenhower zelf is nü pas gestart. Vergissen wij ons niet, dan is er een gerede kans, dat de generaal-in-burger in de res terende weken van de voor-verkie zingen ztfn kleine achterstand nog in een voorsprong misschien zelfs wel in een fikse voorsprong omzet. De rede van Eisenhower droeg in de eerste plaats het karakter van een felle aanval op de de mocraten en president Truman zelf* Tot dusver had de generaal zich angstvallig daarvan onthouden. Vol komen terecht natuurlijk, want het past niet, dat een militair opperbevel hebber openlijk ageert tegen de poli tieke leiding, waaraan hij in uiterste instantie toch ondergeschikt is. Hoe generaal MacArthur de waarheid van deze stelling in het verleden aan den lijve heeft ondervonden, ligt nog vers in het geheugen. Eisenhowers hou ding, die nog zeer duidelijk naar vo- >en trad op zijn laatste persconferen tie als opperbevelhebber toen hy per tinent weigerde op bepaalde politieke vragen in te gaan, werd dan ook al gemeen als zeer correct beschouwd en volmaakt in overeenstemming met de geest, welke Eisenhowers optre den eigenlijk steeds heeft geken merkt. Thans zijn die bezwaren ech- ter vervallen en in zijn jongste pers conferentie de eerste van de bur ger Eisenhower heeft hij er op ge wezen, dat geen enkele relatie met Trumans regering hem kan beletten haar verleden aan te vallen. oor de candidaat Eisenhower is de tijd van zwijgen voorbij en hij is terstond begonnen met een felle aanval op zijn politieke te genstanders. „Zij hebben het heft al véél te lang in handen gehad", zeide hij van de democraten en daarmede raakte hg niet alleen de democrati sche partij, maar ook het bewind van Eresident Truman en diens regering-, 'e*-belangrijkste verwijten, welke hij uitsprak, betroffen de buitensporig hoge belastingen, de corruptie en de bureaucratie, welke in de Ver. Staten inderdaad hoogst onaangename vor men hebben aangenomen. Vooral de corruptie zit vele Amerikanen bijzon der hoog en geruime tijd was men vrij algemeen de mening toegedaan, dat juist dit punt de democratische candidaat Kefauver, die als corrup tie-bestrijder van de bovenste plank bekend staat goede kansen booa. Eisenhower legde dan ook de vin ger op een buitengewoon pijnlijke plek toen hij deze critiek uitsprak, maar hij wees tevens op de mogelijk heid om de kwalen onder de knie te krygen: een veel grotere nationale eenheid, waardering voor een goed burgerschap, verantwoordelijkheids besef en vooral de mogelijlcheid on voorwaardelijk vertrouwen te stellen in de oprechtheid en onpartijdigheid van regeringsorganen en -functiona rissen. Eisenhower weet het ontbre ken van deze voorwaarden aan het feit, dat één partij, d.w.z. de demo cratische, tè lang aan het roer heeft gestaan. De onvermijdelijke conse quentie daarvan is naar zijn mening een politiek geknoei als thans helaas maar al te veelvuldig aan de dag treedt. Het is overigens nog een open vraag of Eisenhower en zijn politieke vrienden bereid zouden zijn deze stel ling staande te houden wanneer de republikeinen weer eens een tiental jaren aan de macht zouden zijn ge weest Ongetwijfeld zal Eisenhower, die ook nog op de noodzakelijkheid van bestrijding van het in- en deflatie- gevaar wees. in de komende weken zeer actief zijn. Niet alleen het Ame rikaanse volk, maar de gehele wereld zal zijn verrichtingen met de groot ste aandacht volgen. En dat is vol komen begrijpelijk .want van de keu ze door het Amerikaanse volk hangt ook voor de toekomst van de gehele wereld ontzettend veel af. BEKENDE FIGUREN m De uitgeverij „Hollandia" te Baarn heeft in de zogenaamde profielenreeks een serie boekjes het licht doen zien, waarin op populaire wijze levensbe schrijvingen worden gegeven van een aantal bekende figuren op het we reldtoneel. Karei H. M. van den Berg schreef over Dwight D. Eisenhower; John Hersey over Truman en Pierre H. Dubois over Churchill, Stalin en Al- bert Schweitzer. Het zyn beknopte biografieën, ge bracht in een aantrekkelijke, leven dige vorm, die velen ongetwijfeld tot lezen zal noden. De werkjes werden bovendien verlucht met een aantal fraaie illustraties. Het is dej stof. op smakelijke wijze opge<

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 5