c Het rijstprobleem in Indonesië ligt uiterst moeilijk C Vogels zouden mond-en klauwzeer in Engeland brengen C Jimmy Brown en de bende van Dolle Dirk Seringentijd voor Goulburn VRIJDAG 9 MEI 1952. PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 VIJAND NUMMER 1DE HONGER In Bogor op Java werd een landbouw- faculteit geopend (Van onze Indonesische correspondent). Een der grootste en gevaarlijkste problemen, waarvoor Indonesië zich gesteld ziet, is het rijstvraagstuk. Rijst vormt, gelijk men weet, het hoofdvoedsel voor de Indonesische bevolking en het is de prijs van de rijst, die niet alleen de economische maar ook de sociaal-politieke situatie van dit land goeddeels bepaalt. Gaat de rijstprijs, tengevolge van een tekort, naar boven zoals in de laatste jaren regelmatig ge schiedt dan heeft dit automatisch loonkwesties tengevolge, die dan weer dikwijls op stakingen uitlopen. Als gevolg daarvan dalen de productie en de export, de deviezenpositie wordt ongunstig beïnvloed en hierdoor weer stijgen de moeilijkheden om rijst tegen een redelijke prijs te importeren. Het is een vicieuze cirkel, die alleen kan worden doorbroken, wanneer het volk „in het zweet zijns aanschijris" aan de arbeid gaat om nieuwe rijstvelden open te leggen en de regering mede- helpt aan de bouw van irrigatie-systemen. Vóór de oorlog waren rijstpro- ductie en rijstconsumptie ongeveer in evenwicht. Nadien is de bevol king evenwel sterk toegenomen en dit gaat regelmatig door. De rijst- productie is niet slechts op hetzelfde peil gebleven, zij is in de meeste streken zeer sterk achteruit gegaan. De oorzaak valt. te zoeken in de on veiligheid dier gebieden, maar ook in het gebrek aan goede landbouw kundige voorlichting, zoals die vroe ger onder het Nederlandse regiem systematisch gegeven werd. De Indonesische dagbladpers be steedt zeer veel aandacht aan het door WILLEM BRANDT J rijstvraagstuk. Toen onlangs een nieuw kabinet was gevormd, zagen wij in een der leidende Indonesische bladen op de voorpagina een „car toon", bestaande uit twee plaatjes. Het eerste toonde de ingang van een der regeringsgebouwen te Dja karta, waarop een bulletin was be vestigd met de namen der nieuwe kabinetsleden. De Indonesische voor bijgangers wierpen er zelfs geen blik naar en wandelden er onver schillig langs. Op het tweede plaatje stond op dit bulletin te lezen dat de rijstprijs omlaag zou gaan. Het eerst zo onverschillige publiek zag men zich dan juichend en druk pra tend om het nieuwsbericht verza melen. Het hele verkeer werd er door gestremd. Onder deze twee afbeeldingen stond: „Wat het be langrijkste is. Wij hebben geen poli tiek maar rijst nodig". De regering, die op dit punt aan veel critiek blootstaat, al was het alleen maar omdat men haar ver wijt dat de rijst-import verkeerd georganiseerd is en dat zij de rijst- speculanten de pen niet op de neus kan zetten, is zich de gevaren van dit vraagstuk welbewust. DRASTISCHE MAATREGELEN. Nog dezer dagen heeft de Presi dent, ir. Sukarno, ter gelegenheid van de eerste steenlegging van het nieuwe gebouwencomplex der land bouwkundige faculteit te Bogor, een belangrijke rede aan dit onderwerp gewijd. Hij voorspelde dat, indien geen zeer drastische maatregelen woeden genomen om de rijstbouw te verbeteren en uit te breiden, In donesië „verschrikkelijke jaren van hongersnood, ziekte, verminderd ar beidsvermogen en andere onge- Ruimer deviezentoewijzing voor auto- en motor- toeristen Met Ingang van 2 Mei jl. zyn ge heel nieuwe bepalingen van toepas sing, voor wat betreft het aankopen van reis-deviezen door reizigers, die zich per auto of motor voor niet-za- kelijke doeleinden naar het buiten land begeven. Kon men tot voor kort per jaar een bedrag van 200 aan buitenland se geldsoorten opnemen, krachtens de nieuwe bepalingen is dit 100 gewor den, op to nemen in deviezen van lan den naar eigen keuze. Daarenboven mag men, behalve voor België/Lu xemburg, echter eenmaal per jaar reisdeviezen aankopen ter waarde van bedragen, welke voor diverse landen variëren van 200 tot 400 en die uitsluitend worden verstrekt in de vorm van chèques. Voor reizen per motorrijwiel mag van deze bedragen inclusief van de 100 slechts 'n derde gedeelte wor den aangekocht. Uit het bovenstaan de blijkt, zo zegt de A.N.W.B., dat over het algemeen met uitzonde ring van België en Luxemburg meer deviezen beschikbaar zijn ge komen, welke bedoeld zijn ter be strijding van de kosten voortvloeien de uit het gebruik van de auto of het motorrijwiel. Voor zakenreizen is voor dit doel per land een bedrag van maximaal 490 per reis vastgesteld, verkrijg baar in de valuta van het land waar men verblijf denkt te houden, of dat men op de normale route passeert. Per dag zijn deze bedragen: België/ Luxemburg B. frs 150, Denemarken D. kr. 60. Frankrijk F. frs. 3500 Gr. Britt plus N. Ierl. 3.10 pdst., Ierland 3.10 pst., Italië lit. 6000, Joego slavië 35. Noorwegen N. kr. 65 Oostenrijk 35. Portugal esc. 280! Spanje 35, W. Duitsland 35 Zweden Zw. kr. 50, Zwitserland Zw! frs. 20. wenste gevolgen tegemoet gaat". De president deed een beroep op de studenten der faculteit, als de lei ders van de toekomst, aan dit pro bleem al hun zorg en aandacht te wijden. „Wij moeten thans een revolutie voor de wederopbouw be ginnen en gij, jongere generatie, vormt de exponenten van deze nieuwe revolutie". Terecht ver klaarde de heer Sukarno aan het slot van zijn met cijfers verlucht be toog nog, dat de oplossing van het rijstprobleem voor Indonesië „een kwestie van te zijn of niet te zijn" betekent. Het behoeft nauwelijks verkla ring wat de President bedoelde, toen hij over eventuele „andere on gewenste gevolgen sprak". Ieder begrijpt, dat in dit nog zo onont wikkelde land meer dan waar ook de politieke liefde door de maag gaat, en dat een regering, die er niet in slaagt dit vraagstuk tot een redelijke oplossing te brengen, min der populair zal zijn dan het zoet gefluit der zeer actieve communis tische vogelaars in Azië, die gaarne beloven, dat zij een aangelegenheid als deze met een hand-omdraai zullen oplossen, zonder er overigens bij te vertellen, hoe dit wonder dan wel in zijn werk zou gaan. De honger vormt in Indonesië aartsvijand no. 1 van een gezonde democratische ontwikkeling. De re gering van het huidige Indonesië staat intussen voor de moeilijkheid, dat een groot deel van het volk nog steeds de revolutie-roes niet te boven is en een grote arbeids- schuwheid demonstreert, terwijl men daarenboven op landbouw kundig en waterstaatkundig gebied een ernstig manco aan bekwame krachten telt. Wat dit laatste betreft zal de opening van de landbouw- faculteit te Bogor op de duim zeker enige verbetering brengen, maar omdat daar nog kostbare jaren overheen gaan, aleer de studenten van nu de werkers van morgen zijn, is men voornemens meer deskun- Hij studeerde slechts twee jaar voor arts. De zestigjarige Marcel Sil- berstein, die ruim vijf jaar eerste geneesheer der Franse volksvertegenwoordiging is ge weest, is er van beschuldigd de geneeskunde onwettig te heb ben beoefend, daar hij niet de volledige bevoegdheid voor arts bezit, zoals die in Frankrijk wordt vereist. Silberstein is In Odessa geboren. Hij werd na de oorlog in Frankrijk als ge neesheer erkend, op grond van zijn verklaring, dat hij daar voor ook in de Sowjet-Unie de bevoegdheid bezat. De deken van de medische faculteit te Lyon zegt, dat Silberstein daar slechts twee jaar heeft gestudeerd en dat hy zijn stu die voor arts niet voltooide. digen op landbouwgebied uit het buitenland aan te trekken. Hun wacht, tezamen met de machthebbers van dit land, een zware en moeilijke, maar geweldig belangrijke taak. Het is niet te veel gezegd wanneer men stelt, dat het toekomstig geluk van Indonesië goeddeels van de oplossing van het rijstvraagstuk afhangt. Een belangrijke gebeurtenis in de maand Mei die met feestelijkheden, culturele manifestaties en sportwedstrijden gepaard gaat, is voor ons land het Gouden Jubileum van de Nederlandse Staatsmijnen. De officiële her denking van de stichting vindt plaats op Vrijdag 9 Mei in het hoofdbureau der Staatsmijnen te Heerlen. De directie van de jubilerende Staatsmijnen. V.Ln.r.: dr. ir. J. S. A. J. M, van Alten, drs. A. O. J. Rottier, dr. ir. Ch. Th. Groothoff (president-direc teur), mr. F. M. J. Jansen. HALVE LAND BESMET VERKLAARD Besmet vee wordt zonder pardon afgemaakt (Van onze correspondent). LONDEN, Mei. De helft van Groot-Brittannië of wel een gebied van twaalf millioen hectaren, is deze week als „besmet met mond- en klauwzeer" verklaard. Een en ander betekent gelukkig niet dat ook de helft van Engeland's elf millioen koeien, twintig millioen schapen en drie millioen varkens door deze gevreesde veeziekte is aangetast. De door het Britse ministerie van landbouw genomen beslissing is slechts als een voorzorgsmaatregel bedoeld. Ze houdt in dat er, tot nadere aan kondiging, geen vee in het betreffende gebied vervoerd mag worden, met uitzondering van die beesten, welke voor de directe slacht zijn bestemd. Uiteraard ondervinden vele En gelse boeren nogal wat ongemak van dit besluit. De koeien, schapen of varkens, die ze deze week had den willen verkopen, zullen ze voorlopig nog moeten houden, daar er geen veemarkten mogen worden gehouden. Ook de organisatoren van beroemde agrarische tentoonstel lingen, als die in Oxford en Shrews bury, zijn ernstig in de uitvoering van hun plannen gehandicapt. Maar de hinder van deze voor zorgsmaatregel mag groot zijn, de boeren mopperen niet. Ze zijn het volkomen eens met de stappen, welke de regering ten aanzien van de bestrijding van mond- en klauw zeer neemt en niemand zal het in zijn hoofd halen de betreffende be palingen te breken. Hoe nauwgezet de Engelsen bij de bestrijding van besmettelijke vee ziekten te werk gaan, blijkt wel uit de omstandigheden, welke tot de plotselinge isolatie van half Enge land hebben geleid. Bij een lading koeien, die de vorige week per vee wagen van Zuid-Engeland naar Schotland werd vervoerd, werd on derweg mond- en klauwzeer ge constateerd. De beesten hadden op de druk bezochte veemarkt van Stirling gestaan en onmiddellijk be gon een groot aantal ambtenaren met de opsporing van al het vee, dat mogelijk met de besmette bees ten in aanraking was gekomen. Het onderzoek, dat zich over geheel En geland uitstrekte, resulteerde ten slotte in de afsluiting van een ge bied van niet minder dan twaalf millioen hectaren. GEEN PARDON. Anders dan in Nederland of Frankrijk wordt het vee, dat door mond- en klauwzeer is aangetast, zonder enig pardon afgemaakt Dit principe wordt zelfs zó ver doorge voerd, dat niet alleen zieke beesten vernietigd worden, maar ook alle dieren, die er mee iix contact zijn geweest Zo kan het gebeuren dat «en hoer binnen een etmaal zijn ge hele veestapel verliest, omdat één van zijn koeien de eerste sympto- nen van mond- en klauwzeer ver toonde. De reden waarom Engeland korte metten met door mond- en klauw zeer aangetast vee maakt, is simpel. Het Britse ministerie van landbouw beweert, dat het voeren van een drastische slachtpolitiek het goed koopste bestrijdingsmiddel tegen deze zo gevreesde veeziekte is en ook de enige juiste methode om uit breiding te voorkomen. Volgens de mening van Engelse experts is het, voor de natie als zodanig althans, voordeliger om een betrekkelijk klein gedeelte van de landelijke veestapel af te maken dan om een groot gedeelte maandenlang op non- actief te laten voortsukkelen. Als gevolg van deze hardvochtige, maar misschien van werkelijkheids zin getuigende houding, zijn er in het afgelopen half jaar 11.000 koeien, 5.500 schapen en 5.000 var kens afgemaakt. De zwaarste slag moest een coöperatieve vereniging in Noord-Engeland incasseren. Op een enkele dag verloor ze tien kost bare en onvervangbare Friese stam boekstieren, die nog niet zo lang tevoren uit Nederland waren ge ïmporteerd. De boeren, aan wier stallen het spook van mond- en klauwzeer heeft aangeklopt, krijgen van de regering de marktwaarde van hun vernietigde veestapels vergoed. Hiernaast hebben de meesten nog vrij hoge vee-verzekeringen lopen, welke ze tegen vrijwaring van een plotseling bankroet hebben afgeslo ten. Een volle beurs is echter een schrale troost voor een lege stal. Een Jobstijding dat de gehele vee stapel vernietigd moet worden, laat diepe wonden in het hart van een veehouder achter en vele Engelse do or L. VAN BRUGGEN. boeren komen een door mond- en klauwzeer veroorzaakte ramp nooit te boven. Het spreekt natuurlijk vanzelf dat de Britse regering al het mogelijke in het werk stelt om mond- en klauwzeer buiten de grenzen te houden. Het vee, dat het land bin nenkomt, is aan een strenge keuring onderhevig en als er maar enige ER IS MEER DAN SYDNEY ALLEEN Mensenvriend zorgt voor onderdak voor gepensionneerden (Van onze correspondent in Australië). De strijd tussen de bloeiende en groeiende provinciesteden van Nieuw Zuid Wales helaas denken vele Nederlandse immigranten nog, dat Nieuw Zuid Wales alleen uit Sydney en naaste omgeving be staat neemt gestadig toe. Duizenden trekken jaarlijks in het late najaar naar Grafton aan de Clarence Rivier, 700 kilometer noordelijk van Sydney, voor het grote en schilderachtige Jacaranda feest. In Grafton, waar alle straten beplant zijn met de uit de eilanden van de Madeira groep afkomstige paarse Jacaranda, vieren dan de 12.000 inwoners en de 50.000 mensen uit de omgeving met hun gasten van her en der het feest van de bloeiende Jacaranda, kiezen er hun Jaca randa Koningin en doen de kracht op voor de harde arbeid in de komende zomer. De provinciestad Orange, ruim I kleine overschot maakt hij een potje 300 kilometer westelijk van Sydney, voor verbeteringen aan het huis, be waar reeds honderden Nederlandse taalt hij voor allen de electriciteits- immigranten wonen en werken, heeft zijn jaarlijks beroemd kersen- bloesemfeest. Dit jaar werd, als hulde aan het goede werk der nieu welingen uit Nederland, de kersen bloesem-koningin gekroond met de replica van de Nederlandse kroon. Ook de provinciestad Young, ruim 400 kilometer zuid-westelijk van Sydney, heeft sinds enige tijd zijn jaarlijkse kersenbloesemfeest. Dit is al lang een doorn in het oog geweest van het zich snel ont wikkelende Goulburn, „slechts" kilometer noordelijk van Sjrdnejr, een belangrijk spoorwegknooppunt en sinds de laatste jaren een be langrijk centrum van secondaire in dustrieën. De 4.000 van Goulburn en d( 17.000 in de naaste omgeving heb ben geen kersenboomgaarden of Jacaranda langs de straten. Tijdens een openbare bijeenkomst is daar om besloten iedere inwoner te vra gen een seringenstruik te planten, Reeds in het komende voorjaar, dus wanneer het in Holland weer herfst zal worden, zal Goulburn zijn eerste seringenfeest hebben. Dat is de ware geest, die kleine plaatsen groot maakt. WAT NAASTENLIEFDE VERMAG. Het zal velen met vrienden of verwanten in Australië, die in hun brieven steen en been klagen over de hoge huren, die zij moeten be talen voor flat of vacantiehuisje, verbazen dat in de voorstad Noord- Melbourne een zekere heer W. J. Borland sinds jaar en dag aan tien gepensionneerden kamers verhuurt voor vier shilling oftewel twee gul den per week. Prijzen zijn omhoog gewarreld, het woord inflatie ligt in ieders mond, het basisloon sprong voort durend omhoog. Doch in den huize Borland betalen tien gepensionneer den nog steeds twee gulden per week. Het bijzondere daarbij is, dat vriend Borland, die vele jaren ge leden het gebruik van dit grote huis kocht, er nog aan verdient ook! Die tien maal vier shilling zijn net iets meer dan hij zelf elke week aan huur moet betalen. En van dat twijfel over de conditie bestaat, wordt het zonder veel omhaal ge retourneerd. Maar waar de Engel sen weinig aan kunnen doen, is de bestrijding van migrerende vogels, die, naar een recent onderzoek heeft uitgewezen, voornamelijk verant woordelijk zijn voor het over brengen der ziekte. De spreeuwen bijvoorbeeld die in Engeland in het najaar in grote zwermen invaderen, worden als de grootste kwaadstich ters beschouwd. Voor ue Britten blijft het dan ook altijd een doorn in het oog dat landen als Nederland en Frankrijk het door mond- en klauwzeer aan getaste vee trachten te genezen. „Zolang men op het continent niet dezelfde drastische bestrijdings maatregelen neemt als wij", zo be weren ze, „zal men de ziekte nooit kunnen uitroeien." Met een kloppend hart wachtte. Jimmy af wat Dolle Dirk zou antwoorden. Hij had zich zo plat mogelyk tegen de muur aangedrukt opdat Dolle Dirk hem van boven af niet zou kunnen ontdek ken èn ook om een beetje dekking te zoeken voor het ontploffen van de dynamietpatroon waarvan de lont binnen een minuut of wat opgebrand zou kunnen zijn„Waar ben je dan?" vroeg de bendeleider en Jimmy hoorde duidelijk dat er ach terdocht in zijn stem lag. „Ik zie je niet!" Jimmy haalde diep adem en zei toen weer met de klage lijke stem vai juffrouw .Wabbel: .Ik ik lig hier achter die kist. Hgheeft me half ge wurgd. Kom me toch helpenDit scheen te helpen, want Jimmy hoorde enig gestommel. Er werd een touwladder naar beneden gelaten en even later begon er iemand naar beneden te klau terenJimmy beleefde momenten van bijna on- dragelijke spanningVoor het eerst in zijn avontuurlyk leven hoorde hy zijn eigen hart in zyn keel bonzenDaar liet Dolle Dirk zich naar beneden zakken en in het slot van de deur zat de dynamietpatroon met het langzaam er naar toe kruipende vuur van de smeulende lont... Jimmy was zelf nieuwsgierig naar hetgeen er nü zou gebeuren»..,. rekening enhelpt wanneer de oudjes de doktersrekening niet hele maal kunnen betalen. Wat zou dit tranendal een schone plaats kunnen zijn met meer vrien den als stoker W. J. Borland uit Noord-Melbourne. DOOFSTOMME SCHOON HEIDSKONINGIN. Een van de meest hinderlijke en deprimerende gebreken, doofstom heid, is voor de bekoorlijke 21- jarige Jean Maley, thans in de Sydney-voorstad Maley wonend, geen bezwaar geweest om niet alleen in de West Australische hoofdstad Perth een schoonheids wedstrijd te winnen, doch ook een succesvolle carrière als beroeps model op te bouwen. Na het winnen van de schoon heidswedstrijd werd de doofstomme Jean model in Perth. De West Australische hoofdstad was naar echter te klein en door het doen van huishoudelijk werk tussen haar werk als model door, spaarde zij haar reis naar de metropolis Sydney met zijn veel grotere kansen. In Melbourne ontmoette zij het eveneens doofstomme model Morna Corbett en samen besloten zij, doof stom of niet, in Sydney de top van de ladder in hun beroep te bereiken. Zij zijn aardig op weg, mede door hun gevoel voor humor en hun be reidwilligheid hard te werken. Jean kan „hallo" en „hoe maakt u het" zeggen, maar verder „spreekt" zij met haar werkgevers door ALFRED SCHUURMAN door het schrijven van briefjes en het trekken van gezichten. Nu wordt er gespaard voor een reis naar Amerika waar zij hoopt, dat specialisten haar het gehoor kunnen geven. Wie praat er over de grote hin derpaal, die lichamelijke gebreken iemand die slagen wil in de weg leggen? DE MAN EN ZIJN VISSEN. Het mag onwaarschijnlijk klinken, doch aan een volkomen afgelegen baai in het Zuiden van het in vele gebieden nog zeer ruwe en wilde Zuidelijke eiland van Nieuw Zee land woont een man, die in zijn eenzaamheid van de vissen der zee zijn grootste vrienden en vertrou welingen heeft gemaakt Iedere avond stapt William Ker tot aan zijn middel in het water, en onmiddellijk verdringen een hon derd zeevissen zich om hem heen. Zij variëren in grootte van de kleine „slechts" 6 pond wegende „Kleine Bella" tot de reus Hector, die schoon aan de haak 24 pond is. De vissen eten uit zijn hand, en hebben er niet het minste bezwaar tegen af en toe uit het water ge haald te worden om zich te laten liefkozen. Natuurlijk alleen door William Ker. Het heeft Ker slechts vier jaar gekost om dit te bereiken. Hij begon met iedere avond voer in het water bij zijn huis te gooien. Eerst pro beerde Ker zijn hand in het water te steken, later zijn arm, en nu kan hij rustig temidden van zijn vrien den staan. Wellicht droomt hij van een toe komstige wereld, waarin alle we zens der schepping in liefde en ver trouwen samenwonen. Jean Letourneau, de nieuwe Hoge Commissaris in Indo-Chlna.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 7