c
Het rijstprobleem in Indonesië
ligt uiterst moeilijk
C
Vogels zouden mond-en klauwzeer
in Engeland brengen
C
Jimmy Brown en de bende van Dolle Dirk
Seringentijd voor
Goulburn
VRIJDAG 9 MEI 1952.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
7
VIJAND NUMMER 1DE HONGER
In Bogor op Java werd een landbouw-
faculteit geopend
(Van onze Indonesische correspondent).
Een der grootste en gevaarlijkste problemen, waarvoor Indonesië
zich gesteld ziet, is het rijstvraagstuk. Rijst vormt, gelijk men weet,
het hoofdvoedsel voor de Indonesische bevolking en het is de prijs van
de rijst, die niet alleen de economische maar ook de sociaal-politieke
situatie van dit land goeddeels bepaalt. Gaat de rijstprijs, tengevolge
van een tekort, naar boven zoals in de laatste jaren regelmatig ge
schiedt dan heeft dit automatisch loonkwesties tengevolge, die dan
weer dikwijls op stakingen uitlopen. Als gevolg daarvan dalen de
productie en de export, de deviezenpositie wordt ongunstig beïnvloed
en hierdoor weer stijgen de moeilijkheden om rijst tegen een redelijke
prijs te importeren. Het is een vicieuze cirkel, die alleen kan worden
doorbroken, wanneer het volk „in het zweet zijns aanschijris" aan de
arbeid gaat om nieuwe rijstvelden open te leggen en de regering mede-
helpt aan de bouw van irrigatie-systemen.
Vóór de oorlog waren rijstpro-
ductie en rijstconsumptie ongeveer
in evenwicht. Nadien is de bevol
king evenwel sterk toegenomen en
dit gaat regelmatig door. De rijst-
productie is niet slechts op hetzelfde
peil gebleven, zij is in de meeste
streken zeer sterk achteruit gegaan.
De oorzaak valt. te zoeken in de on
veiligheid dier gebieden, maar ook
in het gebrek aan goede landbouw
kundige voorlichting, zoals die vroe
ger onder het Nederlandse regiem
systematisch gegeven werd.
De Indonesische dagbladpers be
steedt zeer veel aandacht aan het
door WILLEM BRANDT
J
rijstvraagstuk. Toen onlangs een
nieuw kabinet was gevormd, zagen
wij in een der leidende Indonesische
bladen op de voorpagina een „car
toon", bestaande uit twee plaatjes.
Het eerste toonde de ingang van
een der regeringsgebouwen te Dja
karta, waarop een bulletin was be
vestigd met de namen der nieuwe
kabinetsleden. De Indonesische voor
bijgangers wierpen er zelfs geen
blik naar en wandelden er onver
schillig langs. Op het tweede plaatje
stond op dit bulletin te lezen dat
de rijstprijs omlaag zou gaan. Het
eerst zo onverschillige publiek zag
men zich dan juichend en druk pra
tend om het nieuwsbericht verza
melen. Het hele verkeer werd er
door gestremd. Onder deze twee
afbeeldingen stond: „Wat het be
langrijkste is. Wij hebben geen poli
tiek maar rijst nodig".
De regering, die op dit punt aan
veel critiek blootstaat, al was het
alleen maar omdat men haar ver
wijt dat de rijst-import verkeerd
georganiseerd is en dat zij de rijst-
speculanten de pen niet op de neus
kan zetten, is zich de gevaren van
dit vraagstuk welbewust.
DRASTISCHE
MAATREGELEN.
Nog dezer dagen heeft de Presi
dent, ir. Sukarno, ter gelegenheid
van de eerste steenlegging van het
nieuwe gebouwencomplex der land
bouwkundige faculteit te Bogor, een
belangrijke rede aan dit onderwerp
gewijd. Hij voorspelde dat, indien
geen zeer drastische maatregelen
woeden genomen om de rijstbouw
te verbeteren en uit te breiden, In
donesië „verschrikkelijke jaren van
hongersnood, ziekte, verminderd ar
beidsvermogen en andere onge-
Ruimer deviezentoewijzing
voor auto- en motor-
toeristen
Met Ingang van 2 Mei jl. zyn ge
heel nieuwe bepalingen van toepas
sing, voor wat betreft het aankopen
van reis-deviezen door reizigers, die
zich per auto of motor voor niet-za-
kelijke doeleinden naar het buiten
land begeven.
Kon men tot voor kort per jaar
een bedrag van 200 aan buitenland
se geldsoorten opnemen, krachtens de
nieuwe bepalingen is dit 100 gewor
den, op to nemen in deviezen van lan
den naar eigen keuze. Daarenboven
mag men, behalve voor België/Lu
xemburg, echter eenmaal per jaar
reisdeviezen aankopen ter waarde
van bedragen, welke voor diverse
landen variëren van 200 tot 400
en die uitsluitend worden verstrekt
in de vorm van chèques.
Voor reizen per motorrijwiel mag
van deze bedragen inclusief van de
100 slechts 'n derde gedeelte wor
den aangekocht. Uit het bovenstaan
de blijkt, zo zegt de A.N.W.B., dat
over het algemeen met uitzonde
ring van België en Luxemburg
meer deviezen beschikbaar zijn ge
komen, welke bedoeld zijn ter be
strijding van de kosten voortvloeien
de uit het gebruik van de auto of
het motorrijwiel.
Voor zakenreizen is voor dit doel
per land een bedrag van maximaal
490 per reis vastgesteld, verkrijg
baar in de valuta van het land waar
men verblijf denkt te houden, of dat
men op de normale route passeert.
Per dag zijn deze bedragen: België/
Luxemburg B. frs 150, Denemarken
D. kr. 60. Frankrijk F. frs. 3500 Gr.
Britt plus N. Ierl. 3.10 pdst., Ierland
3.10 pst., Italië lit. 6000, Joego
slavië 35. Noorwegen N. kr. 65
Oostenrijk 35. Portugal esc. 280!
Spanje 35, W. Duitsland 35
Zweden Zw. kr. 50, Zwitserland Zw!
frs. 20.
wenste gevolgen tegemoet gaat".
De president deed een beroep op de
studenten der faculteit, als de lei
ders van de toekomst, aan dit pro
bleem al hun zorg en aandacht te
wijden. „Wij moeten thans een
revolutie voor de wederopbouw be
ginnen en gij, jongere generatie,
vormt de exponenten van deze
nieuwe revolutie". Terecht ver
klaarde de heer Sukarno aan het
slot van zijn met cijfers verlucht be
toog nog, dat de oplossing van het
rijstprobleem voor Indonesië „een
kwestie van te zijn of niet te zijn"
betekent.
Het behoeft nauwelijks verkla
ring wat de President bedoelde,
toen hij over eventuele „andere on
gewenste gevolgen sprak". Ieder
begrijpt, dat in dit nog zo onont
wikkelde land meer dan waar ook
de politieke liefde door de maag
gaat, en dat een regering, die er
niet in slaagt dit vraagstuk tot een
redelijke oplossing te brengen, min
der populair zal zijn dan het zoet
gefluit der zeer actieve communis
tische vogelaars in Azië, die gaarne
beloven, dat zij een aangelegenheid
als deze met een hand-omdraai
zullen oplossen, zonder er overigens
bij te vertellen, hoe dit wonder dan
wel in zijn werk zou gaan.
De honger vormt in Indonesië
aartsvijand no. 1 van een gezonde
democratische ontwikkeling. De re
gering van het huidige Indonesië
staat intussen voor de moeilijkheid,
dat een groot deel van het volk nog
steeds de revolutie-roes niet te
boven is en een grote arbeids-
schuwheid demonstreert, terwijl
men daarenboven op landbouw
kundig en waterstaatkundig gebied
een ernstig manco aan bekwame
krachten telt. Wat dit laatste betreft
zal de opening van de landbouw-
faculteit te Bogor op de duim zeker
enige verbetering brengen, maar
omdat daar nog kostbare jaren
overheen gaan, aleer de studenten
van nu de werkers van morgen zijn,
is men voornemens meer deskun-
Hij studeerde slechts
twee jaar voor arts.
De zestigjarige Marcel Sil-
berstein, die ruim vijf jaar
eerste geneesheer der Franse
volksvertegenwoordiging is ge
weest, is er van beschuldigd de
geneeskunde onwettig te heb
ben beoefend, daar hij niet de
volledige bevoegdheid voor arts
bezit, zoals die in Frankrijk
wordt vereist. Silberstein is In
Odessa geboren. Hij werd na
de oorlog in Frankrijk als ge
neesheer erkend, op grond van
zijn verklaring, dat hij daar
voor ook in de Sowjet-Unie de
bevoegdheid bezat. De deken
van de medische faculteit te
Lyon zegt, dat Silberstein
daar slechts twee jaar heeft
gestudeerd en dat hy zijn stu
die voor arts niet voltooide.
digen op landbouwgebied uit het
buitenland aan te trekken.
Hun wacht, tezamen met de
machthebbers van dit land, een
zware en moeilijke, maar geweldig
belangrijke taak. Het is niet te veel
gezegd wanneer men stelt, dat het
toekomstig geluk van Indonesië
goeddeels van de oplossing van het
rijstvraagstuk afhangt.
Een belangrijke gebeurtenis in de maand Mei die met feestelijkheden,
culturele manifestaties en sportwedstrijden gepaard gaat, is voor ons land
het Gouden Jubileum van de Nederlandse Staatsmijnen. De officiële her
denking van de stichting vindt plaats op Vrijdag 9 Mei in het hoofdbureau
der Staatsmijnen te Heerlen.
De directie van de jubilerende Staatsmijnen. V.Ln.r.: dr. ir. J. S. A. J. M,
van Alten, drs. A. O. J. Rottier, dr. ir. Ch. Th. Groothoff (president-direc
teur), mr. F. M. J. Jansen.
HALVE LAND BESMET VERKLAARD
Besmet vee wordt zonder pardon
afgemaakt
(Van onze correspondent).
LONDEN, Mei. De helft van Groot-Brittannië of wel een gebied
van twaalf millioen hectaren, is deze week als „besmet met mond- en
klauwzeer" verklaard. Een en ander betekent gelukkig niet dat ook de
helft van Engeland's elf millioen koeien, twintig millioen schapen en
drie millioen varkens door deze gevreesde veeziekte is aangetast. De
door het Britse ministerie van landbouw genomen beslissing is slechts
als een voorzorgsmaatregel bedoeld. Ze houdt in dat er, tot nadere aan
kondiging, geen vee in het betreffende gebied vervoerd mag worden,
met uitzondering van die beesten, welke voor de directe slacht zijn
bestemd.
Uiteraard ondervinden vele En
gelse boeren nogal wat ongemak
van dit besluit. De koeien, schapen
of varkens, die ze deze week had
den willen verkopen, zullen ze
voorlopig nog moeten houden, daar
er geen veemarkten mogen worden
gehouden. Ook de organisatoren van
beroemde agrarische tentoonstel
lingen, als die in Oxford en Shrews
bury, zijn ernstig in de uitvoering
van hun plannen gehandicapt.
Maar de hinder van deze voor
zorgsmaatregel mag groot zijn, de
boeren mopperen niet. Ze zijn het
volkomen eens met de stappen,
welke de regering ten aanzien van
de bestrijding van mond- en klauw
zeer neemt en niemand zal het in
zijn hoofd halen de betreffende be
palingen te breken.
Hoe nauwgezet de Engelsen bij de
bestrijding van besmettelijke vee
ziekten te werk gaan, blijkt wel uit
de omstandigheden, welke tot de
plotselinge isolatie van half Enge
land hebben geleid. Bij een lading
koeien, die de vorige week per vee
wagen van Zuid-Engeland naar
Schotland werd vervoerd, werd on
derweg mond- en klauwzeer ge
constateerd. De beesten hadden op
de druk bezochte veemarkt van
Stirling gestaan en onmiddellijk be
gon een groot aantal ambtenaren
met de opsporing van al het vee,
dat mogelijk met de besmette bees
ten in aanraking was gekomen. Het
onderzoek, dat zich over geheel En
geland uitstrekte, resulteerde ten
slotte in de afsluiting van een ge
bied van niet minder dan twaalf
millioen hectaren.
GEEN PARDON.
Anders dan in Nederland of
Frankrijk wordt het vee, dat door
mond- en klauwzeer is aangetast,
zonder enig pardon afgemaakt Dit
principe wordt zelfs zó ver doorge
voerd, dat niet alleen zieke beesten
vernietigd worden, maar ook alle
dieren, die er mee iix contact zijn
geweest Zo kan het gebeuren dat
«en hoer binnen een etmaal zijn ge
hele veestapel verliest, omdat één
van zijn koeien de eerste sympto-
nen van mond- en klauwzeer ver
toonde.
De reden waarom Engeland korte
metten met door mond- en klauw
zeer aangetast vee maakt, is simpel.
Het Britse ministerie van landbouw
beweert, dat het voeren van een
drastische slachtpolitiek het goed
koopste bestrijdingsmiddel tegen
deze zo gevreesde veeziekte is en
ook de enige juiste methode om uit
breiding te voorkomen. Volgens de
mening van Engelse experts is het,
voor de natie als zodanig althans,
voordeliger om een betrekkelijk
klein gedeelte van de landelijke
veestapel af te maken dan om een
groot gedeelte maandenlang op non-
actief te laten voortsukkelen.
Als gevolg van deze hardvochtige,
maar misschien van werkelijkheids
zin getuigende houding, zijn er in
het afgelopen half jaar 11.000
koeien, 5.500 schapen en 5.000 var
kens afgemaakt. De zwaarste slag
moest een coöperatieve vereniging
in Noord-Engeland incasseren. Op
een enkele dag verloor ze tien kost
bare en onvervangbare Friese stam
boekstieren, die nog niet zo lang
tevoren uit Nederland waren ge
ïmporteerd.
De boeren, aan wier stallen het
spook van mond- en klauwzeer
heeft aangeklopt, krijgen van de
regering de marktwaarde van
hun vernietigde veestapels vergoed.
Hiernaast hebben de meesten nog
vrij hoge vee-verzekeringen lopen,
welke ze tegen vrijwaring van een
plotseling bankroet hebben afgeslo
ten. Een volle beurs is echter een
schrale troost voor een lege stal.
Een Jobstijding dat de gehele vee
stapel vernietigd moet worden, laat
diepe wonden in het hart van een
veehouder achter en vele Engelse
do or L. VAN BRUGGEN.
boeren komen een door mond- en
klauwzeer veroorzaakte ramp nooit
te boven.
Het spreekt natuurlijk vanzelf dat
de Britse regering al het mogelijke
in het werk stelt om mond- en
klauwzeer buiten de grenzen te
houden. Het vee, dat het land bin
nenkomt, is aan een strenge keuring
onderhevig en als er maar enige
ER IS MEER DAN SYDNEY ALLEEN
Mensenvriend zorgt voor onderdak
voor gepensionneerden
(Van onze correspondent in Australië).
De strijd tussen de bloeiende en groeiende provinciesteden van
Nieuw Zuid Wales helaas denken vele Nederlandse immigranten
nog, dat Nieuw Zuid Wales alleen uit Sydney en naaste omgeving be
staat neemt gestadig toe.
Duizenden trekken jaarlijks in het late najaar naar Grafton aan de
Clarence Rivier, 700 kilometer noordelijk van Sydney, voor het grote
en schilderachtige Jacaranda feest.
In Grafton, waar alle straten beplant zijn met de uit de eilanden van
de Madeira groep afkomstige paarse Jacaranda, vieren dan de 12.000
inwoners en de 50.000 mensen uit de omgeving met hun gasten van
her en der het feest van de bloeiende Jacaranda, kiezen er hun Jaca
randa Koningin en doen de kracht op voor de harde arbeid in de
komende zomer.
De provinciestad Orange, ruim I kleine overschot maakt hij een potje
300 kilometer westelijk van Sydney, voor verbeteringen aan het huis, be
waar reeds honderden Nederlandse taalt hij voor allen de electriciteits-
immigranten wonen en werken,
heeft zijn jaarlijks beroemd kersen-
bloesemfeest. Dit jaar werd, als
hulde aan het goede werk der nieu
welingen uit Nederland, de kersen
bloesem-koningin gekroond met de
replica van de Nederlandse kroon.
Ook de provinciestad Young, ruim
400 kilometer zuid-westelijk van
Sydney, heeft sinds enige tijd zijn
jaarlijkse kersenbloesemfeest.
Dit is al lang een doorn in het
oog geweest van het zich snel ont
wikkelende Goulburn, „slechts"
kilometer noordelijk van Sjrdnejr,
een belangrijk spoorwegknooppunt
en sinds de laatste jaren een be
langrijk centrum van secondaire in
dustrieën.
De 4.000 van Goulburn en d(
17.000 in de naaste omgeving heb
ben geen kersenboomgaarden of
Jacaranda langs de straten. Tijdens
een openbare bijeenkomst is daar
om besloten iedere inwoner te vra
gen een seringenstruik te planten,
Reeds in het komende voorjaar,
dus wanneer het in Holland weer
herfst zal worden, zal Goulburn zijn
eerste seringenfeest hebben. Dat is
de ware geest, die kleine plaatsen
groot maakt.
WAT NAASTENLIEFDE
VERMAG.
Het zal velen met vrienden of
verwanten in Australië, die in hun
brieven steen en been klagen over
de hoge huren, die zij moeten be
talen voor flat of vacantiehuisje,
verbazen dat in de voorstad Noord-
Melbourne een zekere heer W. J.
Borland sinds jaar en dag aan tien
gepensionneerden kamers verhuurt
voor vier shilling oftewel twee gul
den per week.
Prijzen zijn omhoog gewarreld,
het woord inflatie ligt in ieders
mond, het basisloon sprong voort
durend omhoog. Doch in den huize
Borland betalen tien gepensionneer
den nog steeds twee gulden per
week.
Het bijzondere daarbij is, dat
vriend Borland, die vele jaren ge
leden het gebruik van dit grote huis
kocht, er nog aan verdient ook! Die
tien maal vier shilling zijn net iets
meer dan hij zelf elke week aan
huur moet betalen. En van dat
twijfel over de conditie bestaat,
wordt het zonder veel omhaal ge
retourneerd. Maar waar de Engel
sen weinig aan kunnen doen, is de
bestrijding van migrerende vogels,
die, naar een recent onderzoek heeft
uitgewezen, voornamelijk verant
woordelijk zijn voor het over
brengen der ziekte. De spreeuwen
bijvoorbeeld die in Engeland in het
najaar in grote zwermen invaderen,
worden als de grootste kwaadstich
ters beschouwd.
Voor ue Britten blijft het dan ook
altijd een doorn in het oog dat
landen als Nederland en Frankrijk
het door mond- en klauwzeer aan
getaste vee trachten te genezen.
„Zolang men op het continent niet
dezelfde drastische bestrijdings
maatregelen neemt als wij", zo be
weren ze, „zal men de ziekte nooit
kunnen uitroeien."
Met een kloppend hart wachtte. Jimmy af wat
Dolle Dirk zou antwoorden. Hij had zich zo plat
mogelyk tegen de muur aangedrukt opdat Dolle
Dirk hem van boven af niet zou kunnen ontdek
ken èn ook om een beetje dekking te zoeken voor
het ontploffen van de dynamietpatroon waarvan
de lont binnen een minuut of wat opgebrand zou
kunnen zijn„Waar ben je dan?" vroeg de
bendeleider en Jimmy hoorde duidelijk dat er ach
terdocht in zijn stem lag. „Ik zie je niet!" Jimmy
haalde diep adem en zei toen weer met de klage
lijke stem vai juffrouw .Wabbel: .Ik ik
lig hier achter die kist. Hgheeft me half ge
wurgd. Kom me toch helpenDit scheen te
helpen, want Jimmy hoorde enig gestommel. Er
werd een touwladder naar beneden gelaten en
even later begon er iemand naar beneden te klau
terenJimmy beleefde momenten van bijna on-
dragelijke spanningVoor het eerst in zijn
avontuurlyk leven hoorde hy zijn eigen hart in
zyn keel bonzenDaar liet Dolle Dirk zich
naar beneden zakken en in het slot van de deur
zat de dynamietpatroon met het langzaam er
naar toe kruipende vuur van de smeulende lont...
Jimmy was zelf nieuwsgierig naar hetgeen er nü
zou gebeuren»..,.
rekening enhelpt wanneer de
oudjes de doktersrekening niet hele
maal kunnen betalen.
Wat zou dit tranendal een schone
plaats kunnen zijn met meer vrien
den als stoker W. J. Borland uit
Noord-Melbourne.
DOOFSTOMME SCHOON
HEIDSKONINGIN.
Een van de meest hinderlijke en
deprimerende gebreken, doofstom
heid, is voor de bekoorlijke 21-
jarige Jean Maley, thans in de
Sydney-voorstad Maley wonend,
geen bezwaar geweest om niet
alleen in de West Australische
hoofdstad Perth een schoonheids
wedstrijd te winnen, doch ook een
succesvolle carrière als beroeps
model op te bouwen.
Na het winnen van de schoon
heidswedstrijd werd de doofstomme
Jean model in Perth. De West
Australische hoofdstad was naar
echter te klein en door het doen
van huishoudelijk werk tussen haar
werk als model door, spaarde zij
haar reis naar de metropolis Sydney
met zijn veel grotere kansen.
In Melbourne ontmoette zij het
eveneens doofstomme model Morna
Corbett en samen besloten zij, doof
stom of niet, in Sydney de top van
de ladder in hun beroep te bereiken.
Zij zijn aardig op weg, mede door
hun gevoel voor humor en hun be
reidwilligheid hard te werken.
Jean kan „hallo" en „hoe maakt
u het" zeggen, maar verder
„spreekt" zij met haar werkgevers
door ALFRED SCHUURMAN
door het schrijven van briefjes en
het trekken van gezichten.
Nu wordt er gespaard voor een
reis naar Amerika waar zij hoopt,
dat specialisten haar het gehoor
kunnen geven.
Wie praat er over de grote hin
derpaal, die lichamelijke gebreken
iemand die slagen wil in de weg
leggen?
DE MAN EN ZIJN VISSEN.
Het mag onwaarschijnlijk klinken,
doch aan een volkomen afgelegen
baai in het Zuiden van het in vele
gebieden nog zeer ruwe en wilde
Zuidelijke eiland van Nieuw Zee
land woont een man, die in zijn
eenzaamheid van de vissen der zee
zijn grootste vrienden en vertrou
welingen heeft gemaakt
Iedere avond stapt William Ker
tot aan zijn middel in het water, en
onmiddellijk verdringen een hon
derd zeevissen zich om hem heen.
Zij variëren in grootte van de kleine
„slechts" 6 pond wegende „Kleine
Bella" tot de reus Hector, die schoon
aan de haak 24 pond is.
De vissen eten uit zijn hand, en
hebben er niet het minste bezwaar
tegen af en toe uit het water ge
haald te worden om zich te laten
liefkozen. Natuurlijk alleen door
William Ker.
Het heeft Ker slechts vier jaar
gekost om dit te bereiken. Hij begon
met iedere avond voer in het water
bij zijn huis te gooien. Eerst pro
beerde Ker zijn hand in het water
te steken, later zijn arm, en nu kan
hij rustig temidden van zijn vrien
den staan.
Wellicht droomt hij van een toe
komstige wereld, waarin alle we
zens der schepping in liefde en ver
trouwen samenwonen.
Jean Letourneau, de nieuwe
Hoge Commissaris in Indo-Chlna.