Stanislav Mikolajczyk - balling in Londen - kan Polen niet vergeten Leven van een bijzondere vrouw I Op 't Maije r k. HONDERDDUIZENDEN OP DE VLUCHT VOOR DE HONGER r WOENSDAG 7 MEI 1952. PROVINCIALE ZEEUWSE CO UR A NT 7 „VERRADER EN KAPITALIST" „Polen hebben een ingeboren haat tegen hun Oostelijke buren" (Van onze correspondent) LONDEN Mei „Als er op het ogenblik wérkelijk vrije verkiezingen in Polen worden gehouden, dan ben ik er van overtuigd dat nog geen drie procent der Poolse natie communistisch zou stemmen. Dit meen ik uit de grond v,an mijn hart en ik zeg dit heus niet om U een propagandistisch rad voor de ogen te draaien" Stanislav Mikolajczyk, ex-premier van de Poolse regering in ballingschap en tot 1947 Pools minister van binnen landse zaken, gesticuleerde heftig, als wilde hij zjjn woorden kracht bij zetten. Zijn ogen vlamden en er kwam een verbeten trek om zyn lippen Het was in Londen dat we Mikolajczyk ontmoetten, ruim vier jaar na dat hy zijn geboortegrond op sensationele wyze ontvluchtte. De dappere leider van de Poolse agrarische partij had nog niets van zijn oude vuur verloren. Zoals hij in de'jaren vlak na de tweede wereldoorlog de commu nistische intriges in het gelmechte Polen aan de kaak stelde, zo deed hy dit nu in het vrije Engeland. Mikolajczyk is misschien wel de belangrijkste Oost-Europese politi cus, die als banneling in de Wester se wereld leeft. In Amerika waar hij een tijdelijk onderdak heeft ge vonden, wordt hij tot in de hoogste regeringskringen als zodanig erkend en ook in de vele groepen van uit gewekenen wordt hij als een topfi guur aangeslagen, Hy is president van de Internationale Boeren Unie een organisatie, waarin alle agra rische partyen uit de landen achter het IJzeren Gordijn verenigd zijn en voorzitter van het Poolse natio- naal-democratische comité (Europe se beweging). Met zijn lotgenoten: dr. Josef Cerny uit Tsjecho-Slowakye, dr George Dimitrov uit Bulgarije, Ferene Nagy uit Hongarije, kortom: alle democratische boerenleiders, die d Russische satelliet staten zijn ont vlucht, werkt hij aan de opstelling van een aan ide feiten aangepaste po litiek, die in werking zal treden zo dra de volkeren achter het IJzeren Gordijn de laars van Stalin niet meer in huh nek zullen voelen. En ook door de Russen wordt Mi kolajczyk nog steeds als een in vloedrijke politicus erkend. De ex- premier haalde enkele Poolse kranten van recente datum uit zijn zak en wees op zijn portret, dat groot op de voorpagina stond afgedrukt. ,,Als U Pools kon lezen, dan zoudt U kun nen zien dat ik voor een verrader en een kapitalist wordt uitgekreten", zei hij met een ironische glimlach. „Hoewel ik al meer dan vier jaar het land uit ben, wordt ik nog byna da gelijks in de Poolse communistische pers verguisd. Men probeert de Po len tegen mij op te zetten waar om, hat kunt U' zelf wel begrijpen!" RUSSEN SPELEN DE BAAS Toen volgde een lang en afschu welijk verhaal over de wyze, waar- DRUIVENPLUKKER Vandaag hernieuwden we de ken nismaking met ouwe Willem, aan wiens vallen-en-opstaan in de pel grimstocht der mensheid ik reeds eerder een aantal bedroevende regels had te wijden, 't Was het oude liedje met hetzelfde refrein: borrel, straat rumoer, wederspannigheid. Hoeveel keer heb ik U al ver oordeeld?, zuchtte de rechter, zoe kend in de paperassen. De ene mens is de andere niet, zei Willem ootmoedig, maar ik praat geen woord kwaad van d'n eldelacht- bare. U zit daar niet om vliegen te vangen. Ik ben zus en U ben zó. De rechter keek op en schudde het hoofd. In al zijn stevige welvarendheid, de grijze kop met de pretoogjes 'n beetje vooruitgestoken, een ouwe hoed verfrommeld zijn rug, stond Willem gemoedelijk op zyn von nis te wachten. Een verweer de rots in de branding van het recht. Saevis tranquillis in undis! U bent nu 78 jaar en bedrinkt zich, schopt lawaai op straat, bele digt het gezag en slaat de agent, die U overeind helpt, in het gezicht Wat zegt U daar nu van? U, een oud man Oud. oud, da's te zeggen. De du vel is oud, zei Wllem. Ik heb me hele leve 'n slokkie gedronke, da's beter dan pille-en-poeiers. Nog nooit ziek geweest, nog nooit. Alleen de mazelen maar dat was toen ik alleen nog maar melk dronk. Ken U nagaan! En die agent dee rne wreed pijn, hij brak me nek. Uw adres klopt niet met de op gave, ontdekte de rechter in de pa pieren. U woont toch bij uw dochter? Da's geweest, zei de oude Pal lieter. Dat wier me te druk an me kop met die klnders. 'k Ben nou by een weduwvrouw, dat ga best! In pension?, vroeg de rechter hoffelijk, maar de oude schudde re soluut de grijze kop. Nee, pensioen was er niet bij, hy trok van Drees en deed de boodschappen voor de we duwvrouw. 'k Heb er een best wyf an! De rechter ging op die vertrouwe lijkheden niet in en gaf het woord aan de officier, dewelke een zware wys liet gaan: onverbeterlijk, recidi vist, dronkaai'd, belediging en ver zetvier maanden. De kadi maakte er drie van. Hebt U nog wat te zeggen? 't Is hoger dan vroeger, d'r is feen genade meer voor d'n' ouder- om, de tijde gaan d'r niet op voor uit. zei Willem. Toen keek hij om en glimlachte naar de tribune, breed en onverwoest baar. op de Russen de 24 millioen Polen proberen te demoraliseren, te dena tionaliseren en te russificeren. Hele bevolkingsgroepen zijn gedeporteerd of geliquideerd. Het Poolse leger, dat uit dienstplichtigen is samengesteld, staat geheel onder leiding van Rus sische officieren en ook in de rege- rings-departementen spelen de Rus sen de baas. De intelligentia en de nog overgebleven partisanen zuchten in de zich steeds uitbreidende con centratie-kampen, terwyl vrouwen en kinderen naar de fabrieken worden gestuurd. Op de scholen is Russisch een verplicht leervgk geworden en de universiteiten worden overstroomd door communistische geschiedenis vervalsers. Iedereen, Russen en Duit sers incluis, kan zonder enige moeite het Pools staatsburgerschap verwer ven. Inflatie en economische chaos vieren hoogtij, evenals terreur, ge weld en onderdrukking. Toch geloofde Mikolajczyk niet dat de Russen de Polen klein kunnen krijgen. „Nog afgezien van het doc trinaire communisme", zei hij, heb ben de Polen een ingeboren haat te gen hun Oostelijke buren. Ze zullen door L. VAN BRUGGEN nooit vergeten dat het Kremlin hun in 1939 een dolkstoot in de rug heeft toegebracht en hen in het laatste ge deelte van de oorlog denk maar terug aan Warschau! moedwillig heeft laten uitmoorden. De Poolse communistische partij heeft nooit enige betekenis gehad, niet in het minst, omdat haar leiders door Rus land geliquideerd zijn „En wat denkt U van de toe komst?" vroegen wif ten laatste. „Wat kan Polen voor de herkrijging van zijn vrijheid doen?" Mikolajczyk haalde met een haast •anhopig gebaar de schouders op. „Polen kan niets doen", zei hij bit ter. „Georganiseerd verzet binnens lands zou tot onnodig bloedvergieten leiden. De tragedie is dat mijn volk alleen door een oorlog van onder de knoet van Stalin kan worden weg getrokken, tenzijhet communis tische systeem tijdig ineenstort". Een met olie bedekte schipbreukeling wordt aan boord geholpen van het Amerikaanse vlicgdekschip „Wasp". terwijl zijn schip, de 1630 ton me tende mijnenveger „Hobson" zinkt ingevolge een aanvaring midden op de Atlantische Oceaan met het 27.100 ton metende, vliegdekschip. Bij deze ramp, die geschiedde tydens militaire manoeuvres, kwamen 174 officieren en manschappen om bet 'even. Voor de tweede opeenvolgende keer hseft Newcastle United de Engel se voetbalbeker gewonnen door in de finale, welke Zaterdag in het Wem- bleystadion werd gespeeld, Arsenal met 1—0 te verslaan. Winsten Chur chill overhandigt de veel omstreden trofee aan Joe Harvey, de aanvoer der van de gelukkige club. Naast Churchill staat Sir Stanley Rous, se cretaris van de Engelse Voetbalbond., Koning Faroek afstamme ling van Mohammed. De Mohammedaanse secte „A Achraf" heeft na een nauwkeurig onderzoek vastgesteld, dat Koning Faroek een afstammeling is van Mo hammed. De leider van deze secte, AJed Mohammed el Biblaoei, heeft de koningin een rapport overhandigd, waarin de afstamming als volgt is uiteengezet: koning Faroek is een kleinzoon van Mohammed Tsjerif Pasja, die een zoon was van Sayed Achmed Said, zoon van Sayed Ach- med Tsjerif, die weer een directe afstammeling was van Sayed Ach- doellah Ign El Hoessein, zoon van Fatima, dochter van de profeet. Straalvliegtuig „Cornet" weer terug in Londen. Het passagiersvliegtuig met straal aandrijving van de Britse overzeese luchtvaartmaatschappij (B.O.A.), dat Zaterdag de afstand LondenJohan nesburg in 23 uur en 33 minuten af legde, heeft de retourvlucht langs dezelfde route in 23 uur en 23 mi nuten volbracht. Dinsdagmorgen kwam de „Cornet" weer in Londen aan. Kind door blikseminslag gedood. Maandagavond sloeg tijdens een hevig onweer de bliksem op de elec- trische geleidingen van de woning van de landbouwer J. Harmzwiers te Dalen (Dr.) Het 6-jarig dochtertje Geesje, dat in het schuurgedeelte van de woning speelde, kwam ver moedelijk op het moment van de blikseminslag met de electrische ge leidingen in aanraking en werd op slag gedood. DOOR MISOOGST EN DROOGTE Ernstige problemen door vluchtelingenstroom in Brazilië (Van onze correspondent) Rio de Janeiro, Mei Reeds voor de derde keer worden de zeven noorde- ïyke staten van Brazilië door misoogst en droogte geteisterd en de Brazi liaanse regering staat voor ernstige problemen. Midden Februari begon een stroom van honderdduizenden vluchtelingen alt deze staten weg te trek ken, die op dc vlucht voor honger in hun door de zonnegloed uitgedroogde geboortestreek onder de equator naar het rijkere Zuiden gaan, in dc hoop daar brood en werk te vinden. Nauwkeurige cijfers over dc omvang van deze landverhuizing zyn nog niet bekend, maar do betrokken instanties zjjn van mening, dat het dc grootste volksbeweging is, die Brazilië ooit heeft beleefd; tot nu toe staan ze machteloos tegenover deze dagelijks toenemen de stroom van hongerige en berooide vluchtelingen, die, beginnend by Sao Paulo, over het gehele Zuiden van het land uitvloeit. Het ergste van deze tragedie is, dat niemand weet, wanneer er een einde aan zal komen en hoe men de stroom moet stuiten. het Zuiden voor en persen hun veel te hoge sommen af als reisgeld voor de tocht in overvolle auto's, waarin de slachtoffers als haringen in een ton samenperst twaalf dagen moeten staan om in het beloofde land te ko men. Daar wacht hun echter een grote teleurstelling. Want óok de ryke in dustriestad Sao Paulo, die normaal ieder jaar 200.000 mensen kan opne men, is niet in staat deze plotselinge toestroom onder dak te brengen, te voeden en aan werk te helpen. Zo doende stuwen overal de hongerige en teleurgestelde vluchtelingen op en de autoriteiten weten geen raad meer. Al zyn er ook tot nog toe geen incidenten voorgekomen, toch ligt de dreiging met geweld in de luent en de zorg, dat deze ontevreden en wer- De hongerige en wanhopige m sen verkopen voor een appel cn ei hun weinige bezittingen en be stormen de vrachtauto's, om zo vlug mogelijk naar het Zuiden te komert. Gewetenloze vrachtwagenchauffeurs hebben van deze hongertochten een bloeiend bedryf gemaakt, waarbij het hun goed van pas komt, dat kort ge leden de autoweg van Bahia naar Rio klaar gekomen is. Ze toyeren de hongerende een leven in overvloed in ,JCruistocht der hoffelijkheid Zondag is te Parijs de derde „kruistocht der hoffelijkheid" begonnen. Een maand lang zullen pers, radio, politie en overheid met leerzame voor beelden en alle mogelijke pro pagandamiddelen het „weest vriendelijk tegenover elkaar" ingang trachten te doen vin den. Een aantal knappe jonge meisjes, met het onderschei dingsteken van deze actie ge tooid, heeft opdracht verdien stelijke daden op te sporen. Soms worden de goede daden ter plaatse met een kus be loond, zoals een verkeersagent bemerkte. Prinsesjes zagen lucht ballon over Paleistuin zweven. Ter gelegenheid van de bevrijdings feesten in Zuilen maakte de geheel gereviseerde ballon „Henri Dunant" onder leiding van balloncommandant C. de Vos Klootwijk, met verder nog aan boord dr. Staller en het echt paar J. Boesman-Visscher, zijn eer ste tocht. Onmiddellyk na de start dreef de wind de ballon op een hoog te van ongeveer 200 meter zwak over het paleis Soestdijk. Enthousi- siast kwamen de prinsesjes naar buiten gelopen en zwaaiden spontaan de ballonvaarders toe, De laatsten wierpen postkaarten af met groeten en byzonderheden over de tocht van de ballon. Na een fraaie vaart over het IJsselmeer werd in het maan licht een vlotte landing gemaakt bij Staphorst Daar stroomde de bevol king spoedig toe, velen in de veron derstelling, dat de ballon een der pa rachutes was uit de radio-vliegwed strijd ter herdenking van de voed- seldroppings. KIND UIT MIDDELBURGS DOKTERSGEZIN Zij stimuleerde velerlei vormen van sociale arbeid Met een enkel woord is de op 22 April overleden mevrouw Wibaut ook in de Prov. Zeeuwse Courant al herdacht, maar het komt mij voor dat er alle aanleiding is voor een uitvoeriger herdenking van deze bij zondere vrouw, die de eerste helft van haar lange werkzame leven in Middelburg heeft gewoond. Daar werd zij op 14 Maart 1862 geboren als tweede kind van de bekende arts dr Johan Pieter Berdenis van Berlekom (18321903). De oude dokter Van Berlekom, zoals men hem later in tegenstelling tot zijn zoon en collega noemde, behoorde tot een vooruit strevende kring van Middelburgs liberalen, die zich openstelden voor elke nieuwe stroming op politiek en cultureel gebied. In dit gezin groeide Mathilde op, samen met haar twee jaar oudere zuster Marie en vijf jongere broers en zusters. Toen de moeder in 1878 na de geboorte van het jongste kind overleed, kregen de beide oudste dochters Mathilde was toen zes tien de zorg voor het drukke en woelige doktersgezin, waar pas twee jaar later een nieuwe moeder de eer ste verving. Nog in de rouwtyd leer de de jonge Floor Wibaut de beide meisjes kennen en een gesprek over Multatuli openbaarde de geestver wantschap die er tussen deze drie jonge mensen bestond. Met enkele vriendinnen behoorden de dochters ven Dr. van Berlekom tot de geregel- Dr. P. J. Meertens te Am sterdam belicht in het hierbij- gaand artikel de bijzondere be tekenis van wijlen mevr. M. Wibaut-Berdenis van Berle kom, die tegen het eind van de vorige eeuw belangrijke sociale initiatieven nam te Middel burg. Haar arbeid lokte in die dagen grote tegenstand uit en daarvan vertelt dr. Meertens op boelende wijze. huwelijk de opvoeding der kinderen voor het overgrote deel op de moeder neer. MAATSCHAPPELIJK WERK Toch vond zy naast deze taak noj gelegenheid voor maatschappelijk werk in breder verband. Zo behoorde zy tot de oprichters, in 1889, van de vereniging „Kindervoeding", waar van mr. M. J. de Witt Hamer voor zitter en haar broer de dokter secre taris was, en van de enkele jaren later opgerichte „Bibliotheek voor de Jeugd", waarvan zy vice-presidente werd. Hieruit ontstond later ,,Ons Huis" waarin mevrouw Wibaut zo lang zij in Middelburg woonde eveneens een werkzaam aandeel heeft gehad, speciaal wat het werk onder de meis jes betreft. Toen zij de eerste maal een aantal van deze meisjes in haar grote huis in de Lange Noordstraat later voor de bouw van het post kantoor afgebroken had uitgeno digd en spelletjes met deze kinderen wilde doen, bleken ze er geen te kennen. In 1898 kwam een afdeling van de S.D.A.P. in Middelburg tot stand en daarby sloten de Wibauts zich aan. In hun verwachting dat uit de kring dagoge heeft ontwikkeld, met hem persoonlijk bevriend is geworden. Mathilde heeft in deze jaren een grote invloed ondergaan van de mu ziekleraar Hermann Joseph Kirr- wald, directeur van Middelburg's Liedertafel en van de zangvereniging Tot Oefening en Uitspanning. Deze Duitser, die op vrij jonge leeftijd ge storven is, was een vrijgeest, een man met oorspronkelijke ideeën en een kunstzinnige aanleg, over wie mevrouw Wibaut tot het eind van haar leven met grote verering is bly- ven spreken. LANGE AARZELING De verloving met Wibaut kwam niet spoedig tot stand. Mathilde heeft lang geaarzeld. „Ze was in twij fel", schreef Wibaut vele jaren later in zijn „Levensbouw", „of deze ge negenheid wel de ware zou zyn. Dan kwam er voor haar nog de twijfel bij over wat de toekomst in het huwelijk zou brengen. Wat andere meisjes en vrouwen aantrok: een knus huisje, huishoudelijke werkjes, leven van de inkomsten van je man, leek haar on bevredigend. En dan was daar nog half onbewiist, die innerlyke crisis, die vele meisjes in zulk een tyd door maken". Maar tenslotte kwam de verloving toch tot stand. Mathilde, die intussen haar onderwijsacte had gehaald en daarna aan de studie voor Middelbaar-Nederlands was be gonnen, gaf die op om zich voor haai toekomstige taak voor te bereiden. De 6e Mei 1885 werd het huwelyk voltrokken. Er werden vier kinderen uit geboren. Wibaut moest als hout- handelaar dikwijls op reis, vaak voor #i twee of drie maanden, en zo kwaml Berlekom, die op 90-jarige leeftijd de bezoekers die men op alle belang rijke lezingen, toentertijd in Middel burg gehouden, kon verwachten, en zo waren zy ook In contact gekomen met de denkbeelden van Multatuli, die er enkele keren een voordracht heeft gehouden. Men weet dat Marie, die zich tot een bekend muziekpae- vooral in de eerste tien jaren van hun Mevr. M. Wibaut-Berdenis van te Amsterdam, overleed. van hun geestverwante vrienden verscheidenen hun voorbeeld zouden volgen, werden zy teleurgesteld. EEN FAUX-PAS Nog jaren na hun vertrek naar Amsterdam sprak de Middelburgse gezeten burgery met verontwaardi ging over deze faux-pas, door een van hun standgenoten begaan. Het gastvrije huis der Wibauts herberg de sindsdien vele vooraanstaande partygenoten, die in Middelburg kwamen spreken: Troelstra, Henriët- te Roland Holst, Frank van der Goes en ook buitenlanders als de Engelse arbeidersleider Keir Hardie en de Italiaanse geleerde Enrico Ferri, de stichter van de sociologische school in het strafrecht, die toen nog een vurig socialist was en die voor de Delftse studenten een lezing ging houden. Maar ook eenvoudige arbei ders kwamen er, met wie zy 's Zon dagsavonds „De Socialisten" van Quack lazen en allerlei sociale politieke problemen bespraken. VROUWENKIESRECHT Mevrouw Wibaut nam het Initiatief tot de oprichting van een afdeling van de Vereniging voor Vrouwenkies recht, waarvan zy voorzitster werd. Toen op de algemene jaarvergade ring bleek, dat deze vereniging niet op het standpunt van het algemeen kiesrecht stond, verliet zy deze ver eniging en met haar de gehele afde ling Middelburg, waarna zy een vrou- tvenclub „Samen Sterk" oprichtte, die voor het algemeen kiesrecht ijverde en al spoedig, onder haar presidium, socialistisch werd. •Een poging om een huishoudschool voor dienstboden op te richten ver wekte in Middelburg grote veront rusting; het gerucht verspreidde zich dat men een enquête wilde houden naar de behandeling van de dienst boden. Zo zou byvoorbeeld de eis wor den gesteld dat deze geen kliekjes meer behoefden te eten. Ook onder de dienstboden zelf gingen fantastische i verhalen rond, o.a. dat mevrouw I Wibaut voortaan zou betalen wat zy in haar dienst braken. De praatjes kregen zelfs een plaats in de Middel- I burgse Courant, waaruit ze door alle andere kranten werden overgenomen. Uit net gehele land bereikten haar anonieme brieven. Iemand vroeg haar of zij het presidentschap van de Ne derlandse Republiek begeerde. In werkelijkheid begeerde zy niets an ders dan een huishoudschool, die er pas na haar vertrek gekomen is. In 1903 kwam mr. G. W. het latere Kamerlid, in Middelburg wonen ais griffier bij de Raad van Beroep. Hij was in datzelfde jaar tot de S.D.A.P. toegetreden en werd da delijk na zyn komst redacteur van 't keloze massa een gemakkeiyke prooi kan worden van de communisten is werkelijk niet denkbeeldig. By deze politieke zorg komt nog het gevaar van epidemiën. Vooral in Sao Paulo waar een voorbeeldige gezondheids dienst bestaat, is men zeer bezorgd, dat door de ondervoede vluchtelin gen epidemiën binnengebracht wor den. ONTVOLKING. Niet minder ernstig ziin de zorgen, dat de door de hongervlucht getrof fen Noord-Oostelyke staten; Maran- hao, Piauhy, Ceara, Rio Graide del Norte, Parahyba, Pernambuco en Alagoas door deze landverhuizing in sterke mate ontvolkt en economisch noodlydende gebieden zullen worden. Dit gebied beslaat een tiende gedeelte van de oppervlakte van Brazilië met meer dan een vierde gedeelte van de totale bevolking. Reeas lang heerste hier een sterke drang tot ontvolking. Ten tyde van de rubber-.,boom", om streeks de eeuwwisseling, ging de stroom naar de Amazone, vóór die tijd bestond reeds de trek naar het Zuiden, toen daar goud gevonden werd en later lokte de koffie met rij ke winst in Sao Paulo. Dit alles wordt echter overtroffen door de te genwoordige landverhuizing en dage lijks wordt de crisis ernstiger en ge vaarlijker. socialistische weekblad voor Zeeland „De Baanbreker". In hem en zijn begaafde vrouw Betsy Sannes von den de Wibauts aanstonds goede vrienden, maar hun samenwerking in Middelburg was maar van korte duur. Het is Sannes geweest die me vrouw Wibaut, na haar veertigste jaar, tot schrijven heeft gebracht. Nog jaren lang heeft zy van Amster dam uit aan „De Baanbreker" mee gewerkt. Zoals men weet zyn de Wi bauts daarheen in 1904 verhuisd. Bei den hebben er een ruimer arbeids veld gevonden, mevrouw Wibaut vooral onder de vrouwen. Nog in het zelfde jaar heeft zij met haar vrien din Carry Pothuis-Smit de Sociaal Democratische Vrouwenclub opge richt, waarvan zy tot 1931 voorzitster is gebleven. Van 1907-1935 was zij bovendien voorzitster van de Lande lijke Bond van Sociaal Democratische Vrouwenclubs. SCHERPE GEEST Mevrouw Wibaut is tot het einde van haar lange leven onverzwakt van geest gebleven. Zij hield er van. te rug te denken aan haar jeugd en aan de Middelburgse periode van haar socialistische activiteit. Ik denk met dankbaarheid aan de gesprekken die ik daarover met haar mocht hebben en die doorgaans nog in een uitvoeri ge brief werden aangevuld. Ik be schouw het als een voorrecht, haar te hebben gekend, deze kleine vrouw met haar heldere bruine ogen, haar scherpe geest, haar mildheid van be grip, haar wijde mensenliefde eri haar wilskrachtige aard. Daarvan is bij haar crematie getuigenis afgelegd. Maar de ontroerendste woorden die daar gesproken werden, waren die van twee kleinkinderen, omdat daar uit het sterkst de liefde en de ver ering spraken voor de vrouw, die on danks haar aandeel aan het socfale leven toch altijd vrouw en moeder wist te blijven.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 7