Stanislav Mikolajczyk - balling in
Londen - kan Polen niet vergeten
Leven van een bijzondere vrouw
I
Op 't Maije
r
k.
HONDERDDUIZENDEN OP DE
VLUCHT VOOR DE HONGER
r
WOENSDAG 7 MEI 1952.
PROVINCIALE ZEEUWSE CO UR A NT
7
„VERRADER EN KAPITALIST"
„Polen hebben een ingeboren haat
tegen hun Oostelijke buren"
(Van onze correspondent)
LONDEN Mei „Als er op het ogenblik wérkelijk vrije verkiezingen
in Polen worden gehouden, dan ben ik er van overtuigd dat nog geen drie
procent der Poolse natie communistisch zou stemmen. Dit meen ik uit de
grond v,an mijn hart en ik zeg dit heus niet om U een propagandistisch
rad voor de ogen te draaien" Stanislav Mikolajczyk, ex-premier van
de Poolse regering in ballingschap en tot 1947 Pools minister van binnen
landse zaken, gesticuleerde heftig, als wilde hij zjjn woorden kracht bij
zetten. Zijn ogen vlamden en er kwam een verbeten trek om zyn lippen
Het was in Londen dat we Mikolajczyk ontmoetten, ruim vier jaar na
dat hy zijn geboortegrond op sensationele wyze ontvluchtte. De dappere
leider van de Poolse agrarische partij had nog niets van zijn oude vuur
verloren. Zoals hij in de'jaren vlak na de tweede wereldoorlog de commu
nistische intriges in het gelmechte Polen aan de kaak stelde, zo deed hy
dit nu in het vrije Engeland.
Mikolajczyk is misschien wel de
belangrijkste Oost-Europese politi
cus, die als banneling in de Wester
se wereld leeft. In Amerika waar
hij een tijdelijk onderdak heeft ge
vonden, wordt hij tot in de hoogste
regeringskringen als zodanig erkend
en ook in de vele groepen van uit
gewekenen wordt hij als een topfi
guur aangeslagen, Hy is president
van de Internationale Boeren Unie
een organisatie, waarin alle agra
rische partyen uit de landen achter
het IJzeren Gordijn verenigd zijn
en voorzitter van het Poolse natio-
naal-democratische comité (Europe
se beweging). Met zijn lotgenoten: dr.
Josef Cerny uit Tsjecho-Slowakye,
dr George Dimitrov uit Bulgarije,
Ferene Nagy uit Hongarije, kortom:
alle democratische boerenleiders, die
d Russische satelliet staten zijn ont
vlucht, werkt hij aan de opstelling
van een aan ide feiten aangepaste po
litiek, die in werking zal treden zo
dra de volkeren achter het IJzeren
Gordijn de laars van Stalin niet meer
in huh nek zullen voelen.
En ook door de Russen wordt Mi
kolajczyk nog steeds als een in
vloedrijke politicus erkend. De ex-
premier haalde enkele Poolse kranten
van recente datum uit zijn zak en
wees op zijn portret, dat groot op de
voorpagina stond afgedrukt. ,,Als
U Pools kon lezen, dan zoudt U kun
nen zien dat ik voor een verrader en
een kapitalist wordt uitgekreten",
zei hij met een ironische glimlach.
„Hoewel ik al meer dan vier jaar het
land uit ben, wordt ik nog byna da
gelijks in de Poolse communistische
pers verguisd. Men probeert de Po
len tegen mij op te zetten waar
om, hat kunt U' zelf wel begrijpen!"
RUSSEN SPELEN DE BAAS
Toen volgde een lang en afschu
welijk verhaal over de wyze, waar-
DRUIVENPLUKKER
Vandaag hernieuwden we de ken
nismaking met ouwe Willem, aan
wiens vallen-en-opstaan in de pel
grimstocht der mensheid ik reeds
eerder een aantal bedroevende regels
had te wijden, 't Was het oude liedje
met hetzelfde refrein: borrel, straat
rumoer, wederspannigheid.
Hoeveel keer heb ik U al ver
oordeeld?, zuchtte de rechter, zoe
kend in de paperassen.
De ene mens is de andere niet,
zei Willem ootmoedig, maar ik praat
geen woord kwaad van d'n eldelacht-
bare. U zit daar niet om vliegen te
vangen. Ik ben zus en U ben zó.
De rechter keek op en schudde het
hoofd.
In al zijn stevige welvarendheid,
de grijze kop met de pretoogjes 'n
beetje vooruitgestoken, een ouwe
hoed verfrommeld zijn rug, stond
Willem gemoedelijk op zyn von
nis te wachten. Een verweer
de rots in de branding van het recht.
Saevis tranquillis in undis!
U bent nu 78 jaar en bedrinkt
zich, schopt lawaai op straat, bele
digt het gezag en slaat de agent, die
U overeind helpt, in het gezicht Wat
zegt U daar nu van? U, een oud
man
Oud. oud, da's te zeggen. De du
vel is oud, zei Wllem. Ik heb me hele
leve 'n slokkie gedronke, da's beter
dan pille-en-poeiers. Nog nooit ziek
geweest, nog nooit. Alleen de mazelen
maar dat was toen ik alleen nog
maar melk dronk. Ken U nagaan! En
die agent dee rne wreed pijn, hij brak
me nek.
Uw adres klopt niet met de op
gave, ontdekte de rechter in de pa
pieren. U woont toch bij uw dochter?
Da's geweest, zei de oude Pal
lieter. Dat wier me te druk an me
kop met die klnders. 'k Ben nou by
een weduwvrouw, dat ga best!
In pension?, vroeg de rechter
hoffelijk, maar de oude schudde re
soluut de grijze kop. Nee, pensioen
was er niet bij, hy trok van Drees en
deed de boodschappen voor de we
duwvrouw.
'k Heb er een best wyf an!
De rechter ging op die vertrouwe
lijkheden niet in en gaf het woord
aan de officier, dewelke een zware
wys liet gaan: onverbeterlijk, recidi
vist, dronkaai'd, belediging en ver
zetvier maanden.
De kadi maakte er drie van. Hebt
U nog wat te zeggen?
't Is hoger dan vroeger, d'r is
feen genade meer voor d'n' ouder-
om, de tijde gaan d'r niet op voor
uit. zei Willem.
Toen keek hij om en glimlachte
naar de tribune, breed en onverwoest
baar.
op de Russen de 24 millioen Polen
proberen te demoraliseren, te dena
tionaliseren en te russificeren. Hele
bevolkingsgroepen zijn gedeporteerd
of geliquideerd. Het Poolse leger, dat
uit dienstplichtigen is samengesteld,
staat geheel onder leiding van Rus
sische officieren en ook in de rege-
rings-departementen spelen de Rus
sen de baas. De intelligentia en de
nog overgebleven partisanen zuchten
in de zich steeds uitbreidende con
centratie-kampen, terwyl vrouwen en
kinderen naar de fabrieken worden
gestuurd. Op de scholen is Russisch
een verplicht leervgk geworden en
de universiteiten worden overstroomd
door communistische geschiedenis
vervalsers. Iedereen, Russen en Duit
sers incluis, kan zonder enige moeite
het Pools staatsburgerschap verwer
ven. Inflatie en economische chaos
vieren hoogtij, evenals terreur, ge
weld en onderdrukking.
Toch geloofde Mikolajczyk niet dat
de Russen de Polen klein kunnen
krijgen. „Nog afgezien van het doc
trinaire communisme", zei hij, heb
ben de Polen een ingeboren haat te
gen hun Oostelijke buren. Ze zullen
door L. VAN BRUGGEN
nooit vergeten dat het Kremlin hun in
1939 een dolkstoot in de rug heeft
toegebracht en hen in het laatste ge
deelte van de oorlog denk maar
terug aan Warschau! moedwillig
heeft laten uitmoorden. De Poolse
communistische partij heeft nooit
enige betekenis gehad, niet in het
minst, omdat haar leiders door Rus
land geliquideerd zijn
„En wat denkt U van de toe
komst?" vroegen wif ten laatste.
„Wat kan Polen voor de herkrijging
van zijn vrijheid doen?"
Mikolajczyk haalde met een haast
•anhopig gebaar de schouders op.
„Polen kan niets doen", zei hij bit
ter. „Georganiseerd verzet binnens
lands zou tot onnodig bloedvergieten
leiden. De tragedie is dat mijn volk
alleen door een oorlog van onder de
knoet van Stalin kan worden weg
getrokken, tenzijhet communis
tische systeem tijdig ineenstort".
Een met olie bedekte schipbreukeling
wordt aan boord geholpen van het
Amerikaanse vlicgdekschip „Wasp".
terwijl zijn schip, de 1630 ton me
tende mijnenveger „Hobson" zinkt
ingevolge een aanvaring midden op
de Atlantische Oceaan met het 27.100
ton metende, vliegdekschip.
Bij deze ramp, die geschiedde tydens
militaire manoeuvres, kwamen 174
officieren en manschappen om bet
'even.
Voor de tweede opeenvolgende keer hseft Newcastle United de Engel
se voetbalbeker gewonnen door in de finale, welke Zaterdag in het Wem-
bleystadion werd gespeeld, Arsenal met 1—0 te verslaan. Winsten Chur
chill overhandigt de veel omstreden trofee aan Joe Harvey, de aanvoer
der van de gelukkige club. Naast Churchill staat Sir Stanley Rous, se
cretaris van de Engelse Voetbalbond.,
Koning Faroek afstamme
ling van Mohammed.
De Mohammedaanse secte „A
Achraf" heeft na een nauwkeurig
onderzoek vastgesteld, dat Koning
Faroek een afstammeling is van Mo
hammed. De leider van deze secte,
AJed Mohammed el Biblaoei, heeft
de koningin een rapport overhandigd,
waarin de afstamming als volgt is
uiteengezet: koning Faroek is een
kleinzoon van Mohammed Tsjerif
Pasja, die een zoon was van Sayed
Achmed Said, zoon van Sayed Ach-
med Tsjerif, die weer een directe
afstammeling was van Sayed Ach-
doellah Ign El Hoessein, zoon van
Fatima, dochter van de profeet.
Straalvliegtuig „Cornet"
weer terug in Londen.
Het passagiersvliegtuig met straal
aandrijving van de Britse overzeese
luchtvaartmaatschappij (B.O.A.), dat
Zaterdag de afstand LondenJohan
nesburg in 23 uur en 33 minuten af
legde, heeft de retourvlucht langs
dezelfde route in 23 uur en 23 mi
nuten volbracht. Dinsdagmorgen
kwam de „Cornet" weer in Londen
aan.
Kind door blikseminslag
gedood.
Maandagavond sloeg tijdens een
hevig onweer de bliksem op de elec-
trische geleidingen van de woning
van de landbouwer J. Harmzwiers te
Dalen (Dr.) Het 6-jarig dochtertje
Geesje, dat in het schuurgedeelte
van de woning speelde, kwam ver
moedelijk op het moment van de
blikseminslag met de electrische ge
leidingen in aanraking en werd op
slag gedood.
DOOR MISOOGST EN DROOGTE
Ernstige problemen door vluchtelingenstroom
in Brazilië
(Van onze correspondent)
Rio de Janeiro, Mei Reeds voor de derde keer worden de zeven noorde-
ïyke staten van Brazilië door misoogst en droogte geteisterd en de Brazi
liaanse regering staat voor ernstige problemen. Midden Februari begon een
stroom van honderdduizenden vluchtelingen alt deze staten weg te trek
ken, die op dc vlucht voor honger in hun door de zonnegloed uitgedroogde
geboortestreek onder de equator naar het rijkere Zuiden gaan, in dc hoop
daar brood en werk te vinden. Nauwkeurige cijfers over dc omvang van
deze landverhuizing zyn nog niet bekend, maar do betrokken instanties zjjn
van mening, dat het dc grootste volksbeweging is, die Brazilië ooit heeft
beleefd; tot nu toe staan ze machteloos tegenover deze dagelijks toenemen
de stroom van hongerige en berooide vluchtelingen, die, beginnend by Sao
Paulo, over het gehele Zuiden van het land uitvloeit. Het ergste van deze
tragedie is, dat niemand weet, wanneer er een einde aan zal komen en hoe
men de stroom moet stuiten.
het Zuiden voor en persen hun veel
te hoge sommen af als reisgeld voor
de tocht in overvolle auto's, waarin
de slachtoffers als haringen in een
ton samenperst twaalf dagen moeten
staan om in het beloofde land te ko
men.
Daar wacht hun echter een grote
teleurstelling. Want óok de ryke in
dustriestad Sao Paulo, die normaal
ieder jaar 200.000 mensen kan opne
men, is niet in staat deze plotselinge
toestroom onder dak te brengen, te
voeden en aan werk te helpen. Zo
doende stuwen overal de hongerige
en teleurgestelde vluchtelingen op en
de autoriteiten weten geen raad
meer. Al zyn er ook tot nog toe geen
incidenten voorgekomen, toch ligt de
dreiging met geweld in de luent en
de zorg, dat deze ontevreden en wer-
De hongerige en wanhopige m
sen verkopen voor een appel cn
ei hun weinige bezittingen en be
stormen de vrachtauto's, om zo vlug
mogelijk naar het Zuiden te komert.
Gewetenloze vrachtwagenchauffeurs
hebben van deze hongertochten een
bloeiend bedryf gemaakt, waarbij het
hun goed van pas komt, dat kort ge
leden de autoweg van Bahia naar
Rio klaar gekomen is. Ze toyeren de
hongerende een leven in overvloed in
,JCruistocht der
hoffelijkheid
Zondag is te Parijs de derde
„kruistocht der hoffelijkheid"
begonnen. Een maand lang
zullen pers, radio, politie en
overheid met leerzame voor
beelden en alle mogelijke pro
pagandamiddelen het „weest
vriendelijk tegenover elkaar"
ingang trachten te doen vin
den.
Een aantal knappe jonge
meisjes, met het onderschei
dingsteken van deze actie ge
tooid, heeft opdracht verdien
stelijke daden op te sporen.
Soms worden de goede daden
ter plaatse met een kus be
loond, zoals een verkeersagent
bemerkte.
Prinsesjes zagen lucht
ballon over Paleistuin
zweven.
Ter gelegenheid van de bevrijdings
feesten in Zuilen maakte de geheel
gereviseerde ballon „Henri Dunant"
onder leiding van balloncommandant
C. de Vos Klootwijk, met verder nog
aan boord dr. Staller en het echt
paar J. Boesman-Visscher, zijn eer
ste tocht. Onmiddellyk na de start
dreef de wind de ballon op een hoog
te van ongeveer 200 meter zwak
over het paleis Soestdijk. Enthousi-
siast kwamen de prinsesjes naar
buiten gelopen en zwaaiden spontaan
de ballonvaarders toe, De laatsten
wierpen postkaarten af met groeten
en byzonderheden over de tocht van
de ballon. Na een fraaie vaart over
het IJsselmeer werd in het maan
licht een vlotte landing gemaakt bij
Staphorst Daar stroomde de bevol
king spoedig toe, velen in de veron
derstelling, dat de ballon een der pa
rachutes was uit de radio-vliegwed
strijd ter herdenking van de voed-
seldroppings.
KIND UIT MIDDELBURGS DOKTERSGEZIN
Zij stimuleerde velerlei vormen
van sociale arbeid
Met een enkel woord is de op 22 April overleden mevrouw Wibaut
ook in de Prov. Zeeuwse Courant al herdacht, maar het komt mij voor
dat er alle aanleiding is voor een uitvoeriger herdenking van deze bij
zondere vrouw, die de eerste helft van haar lange werkzame leven in
Middelburg heeft gewoond. Daar werd zij op 14 Maart 1862 geboren als
tweede kind van de bekende arts dr Johan Pieter Berdenis van Berlekom
(18321903). De oude dokter Van Berlekom, zoals men hem later in
tegenstelling tot zijn zoon en collega noemde, behoorde tot een vooruit
strevende kring van Middelburgs liberalen, die zich openstelden voor
elke nieuwe stroming op politiek en cultureel gebied.
In dit gezin groeide Mathilde op,
samen met haar twee jaar oudere
zuster Marie en vijf jongere broers
en zusters. Toen de moeder in 1878
na de geboorte van het jongste kind
overleed, kregen de beide oudste
dochters Mathilde was toen zes
tien de zorg voor het drukke en
woelige doktersgezin, waar pas twee
jaar later een nieuwe moeder de eer
ste verving. Nog in de rouwtyd leer
de de jonge Floor Wibaut de beide
meisjes kennen en een gesprek over
Multatuli openbaarde de geestver
wantschap die er tussen deze drie
jonge mensen bestond. Met enkele
vriendinnen behoorden de dochters
ven Dr. van Berlekom tot de geregel-
Dr. P. J. Meertens te Am
sterdam belicht in het hierbij-
gaand artikel de bijzondere be
tekenis van wijlen mevr. M.
Wibaut-Berdenis van Berle
kom, die tegen het eind van de
vorige eeuw belangrijke sociale
initiatieven nam te Middel
burg. Haar arbeid lokte in die
dagen grote tegenstand uit en
daarvan vertelt dr. Meertens
op boelende wijze.
huwelijk de opvoeding der kinderen
voor het overgrote deel op de moeder
neer.
MAATSCHAPPELIJK WERK
Toch vond zy naast deze taak noj
gelegenheid voor maatschappelijk
werk in breder verband. Zo behoorde
zy tot de oprichters, in 1889, van de
vereniging „Kindervoeding", waar
van mr. M. J. de Witt Hamer voor
zitter en haar broer de dokter secre
taris was, en van de enkele jaren later
opgerichte „Bibliotheek voor de
Jeugd", waarvan zy vice-presidente
werd.
Hieruit ontstond later ,,Ons Huis"
waarin mevrouw Wibaut zo lang
zij in Middelburg woonde eveneens
een werkzaam aandeel heeft gehad,
speciaal wat het werk onder de meis
jes betreft. Toen zij de eerste maal
een aantal van deze meisjes in haar
grote huis in de Lange Noordstraat
later voor de bouw van het post
kantoor afgebroken had uitgeno
digd en spelletjes met deze kinderen
wilde doen, bleken ze er geen te
kennen.
In 1898 kwam een afdeling van de
S.D.A.P. in Middelburg tot stand en
daarby sloten de Wibauts zich aan.
In hun verwachting dat uit de kring
dagoge heeft ontwikkeld, met hem
persoonlijk bevriend is geworden.
Mathilde heeft in deze jaren een
grote invloed ondergaan van de mu
ziekleraar Hermann Joseph Kirr-
wald, directeur van Middelburg's
Liedertafel en van de zangvereniging
Tot Oefening en Uitspanning. Deze
Duitser, die op vrij jonge leeftijd ge
storven is, was een vrijgeest, een
man met oorspronkelijke ideeën en
een kunstzinnige aanleg, over wie
mevrouw Wibaut tot het eind van
haar leven met grote verering is bly-
ven spreken.
LANGE AARZELING
De verloving met Wibaut kwam
niet spoedig tot stand. Mathilde
heeft lang geaarzeld. „Ze was in twij
fel", schreef Wibaut vele jaren later
in zijn „Levensbouw", „of deze ge
negenheid wel de ware zou zyn. Dan
kwam er voor haar nog de twijfel bij
over wat de toekomst in het huwelijk
zou brengen. Wat andere meisjes en
vrouwen aantrok: een knus huisje,
huishoudelijke werkjes, leven van de
inkomsten van je man, leek haar on
bevredigend. En dan was daar nog
half onbewiist, die innerlyke crisis,
die vele meisjes in zulk een tyd door
maken". Maar tenslotte kwam de
verloving toch tot stand. Mathilde,
die intussen haar onderwijsacte had
gehaald en daarna aan de studie
voor Middelbaar-Nederlands was be
gonnen, gaf die op om zich voor haai
toekomstige taak voor te bereiden.
De 6e Mei 1885 werd het huwelyk
voltrokken. Er werden vier kinderen
uit geboren. Wibaut moest als hout-
handelaar dikwijls op reis, vaak voor #i
twee of drie maanden, en zo kwaml Berlekom, die op 90-jarige leeftijd
de bezoekers die men op alle belang
rijke lezingen, toentertijd in Middel
burg gehouden, kon verwachten, en
zo waren zy ook In contact gekomen
met de denkbeelden van Multatuli,
die er enkele keren een voordracht
heeft gehouden. Men weet dat Marie,
die zich tot een bekend muziekpae- vooral in de eerste tien jaren van hun
Mevr. M. Wibaut-Berdenis van
te Amsterdam, overleed.
van hun geestverwante vrienden
verscheidenen hun voorbeeld zouden
volgen, werden zy teleurgesteld.
EEN FAUX-PAS
Nog jaren na hun vertrek naar
Amsterdam sprak de Middelburgse
gezeten burgery met verontwaardi
ging over deze faux-pas, door een
van hun standgenoten begaan. Het
gastvrije huis der Wibauts herberg
de sindsdien vele vooraanstaande
partygenoten, die in Middelburg
kwamen spreken: Troelstra, Henriët-
te Roland Holst, Frank van der Goes
en ook buitenlanders als de Engelse
arbeidersleider Keir Hardie en de
Italiaanse geleerde Enrico Ferri, de
stichter van de sociologische school
in het strafrecht, die toen nog een
vurig socialist was en die voor de
Delftse studenten een lezing ging
houden. Maar ook eenvoudige arbei
ders kwamen er, met wie zy 's Zon
dagsavonds „De Socialisten" van
Quack lazen en allerlei sociale
politieke problemen bespraken.
VROUWENKIESRECHT
Mevrouw Wibaut nam het Initiatief
tot de oprichting van een afdeling
van de Vereniging voor Vrouwenkies
recht, waarvan zy voorzitster werd.
Toen op de algemene jaarvergade
ring bleek, dat deze vereniging niet
op het standpunt van het algemeen
kiesrecht stond, verliet zy deze ver
eniging en met haar de gehele afde
ling Middelburg, waarna zy een vrou-
tvenclub „Samen Sterk" oprichtte, die
voor het algemeen kiesrecht ijverde
en al spoedig, onder haar presidium,
socialistisch werd.
•Een poging om een huishoudschool
voor dienstboden op te richten ver
wekte in Middelburg grote veront
rusting; het gerucht verspreidde zich
dat men een enquête wilde houden
naar de behandeling van de dienst
boden. Zo zou byvoorbeeld de eis wor
den gesteld dat deze geen kliekjes
meer behoefden te eten. Ook onder de
dienstboden zelf gingen fantastische
i verhalen rond, o.a. dat mevrouw
I Wibaut voortaan zou betalen wat zy
in haar dienst braken. De praatjes
kregen zelfs een plaats in de Middel-
I burgse Courant, waaruit ze door alle
andere kranten werden overgenomen.
Uit net gehele land bereikten haar
anonieme brieven. Iemand vroeg haar
of zij het presidentschap van de Ne
derlandse Republiek begeerde. In
werkelijkheid begeerde zy niets an
ders dan een huishoudschool, die er
pas na haar vertrek gekomen is.
In 1903 kwam mr. G. W.
het latere Kamerlid, in Middelburg
wonen ais griffier bij de Raad van
Beroep. Hij was in datzelfde jaar tot
de S.D.A.P. toegetreden en werd da
delijk na zyn komst redacteur van 't
keloze massa een gemakkeiyke prooi
kan worden van de communisten is
werkelijk niet denkbeeldig. By deze
politieke zorg komt nog het gevaar
van epidemiën. Vooral in Sao Paulo
waar een voorbeeldige gezondheids
dienst bestaat, is men zeer bezorgd,
dat door de ondervoede vluchtelin
gen epidemiën binnengebracht wor
den.
ONTVOLKING.
Niet minder ernstig ziin de zorgen,
dat de door de hongervlucht getrof
fen Noord-Oostelyke staten; Maran-
hao, Piauhy, Ceara, Rio Graide del
Norte, Parahyba, Pernambuco en
Alagoas door deze landverhuizing in
sterke mate ontvolkt en economisch
noodlydende gebieden zullen worden.
Dit gebied beslaat een tiende gedeelte
van de oppervlakte van Brazilië met
meer dan een vierde gedeelte van de
totale bevolking. Reeas lang heerste
hier een sterke drang tot ontvolking.
Ten tyde van de rubber-.,boom", om
streeks de eeuwwisseling, ging de
stroom naar de Amazone, vóór die
tijd bestond reeds de trek naar het
Zuiden, toen daar goud gevonden
werd en later lokte de koffie met rij
ke winst in Sao Paulo. Dit alles
wordt echter overtroffen door de te
genwoordige landverhuizing en dage
lijks wordt de crisis ernstiger en ge
vaarlijker.
socialistische weekblad voor Zeeland
„De Baanbreker". In hem en zijn
begaafde vrouw Betsy Sannes von
den de Wibauts aanstonds goede
vrienden, maar hun samenwerking
in Middelburg was maar van korte
duur. Het is Sannes geweest die me
vrouw Wibaut, na haar veertigste
jaar, tot schrijven heeft gebracht.
Nog jaren lang heeft zy van Amster
dam uit aan „De Baanbreker" mee
gewerkt. Zoals men weet zyn de Wi
bauts daarheen in 1904 verhuisd. Bei
den hebben er een ruimer arbeids
veld gevonden, mevrouw Wibaut
vooral onder de vrouwen. Nog in het
zelfde jaar heeft zij met haar vrien
din Carry Pothuis-Smit de Sociaal
Democratische Vrouwenclub opge
richt, waarvan zy tot 1931 voorzitster
is gebleven. Van 1907-1935 was zij
bovendien voorzitster van de Lande
lijke Bond van Sociaal Democratische
Vrouwenclubs.
SCHERPE GEEST
Mevrouw Wibaut is tot het einde
van haar lange leven onverzwakt van
geest gebleven. Zij hield er van. te
rug te denken aan haar jeugd en aan
de Middelburgse periode van haar
socialistische activiteit. Ik denk met
dankbaarheid aan de gesprekken die
ik daarover met haar mocht hebben
en die doorgaans nog in een uitvoeri
ge brief werden aangevuld. Ik be
schouw het als een voorrecht, haar
te hebben gekend, deze kleine vrouw
met haar heldere bruine ogen, haar
scherpe geest, haar mildheid van be
grip, haar wijde mensenliefde eri haar
wilskrachtige aard. Daarvan is bij
haar crematie getuigenis afgelegd.
Maar de ontroerendste woorden die
daar gesproken werden, waren die
van twee kleinkinderen, omdat daar
uit het sterkst de liefde en de ver
ering spraken voor de vrouw, die on
danks haar aandeel aan het socfale
leven toch altijd vrouw en moeder
wist te blijven.