Jimmy Brown en de bende van Dolle Dirk 236 equipes gestart voor vierde Internationale Tulpenrallye ~i EEN WANDELING ONDER HET BLOEIEND WILGENSTRUWEEL In de greep van de Woestijn v° DINSDAG 22 APRIL 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT NAAR DE BOLLEN Ook een Zeeuwse équipe in deze sterrit over ruim 3000 k.m. (Van een eigen verslaggever). Een druilerig regentje sijpelde door het jonge groen van de bomen aan de Lange Vijverberg te Den Haag, waar voor het gebouw van de K.X.A.C. Maandagmiddag om precies 12 minuten over half vier het startsein werd gegeven voor de Citroën van de Nederlandse équipe Hamel-Sollart-Bijl, de eerste wagen van de 140, welke.de residentie als startplaats hadden geko zen voor de 4e Internationale Tulpenrallye. De opgewekte gezichten van de deelnemers verrieden, dat zy er niet tegen opzagen deze monsterrit van ruim 3000 km. te beginnen. Zelfs de regen kon hun enthousiasme niet do ven. Zy werden uitgeleide gedaan door honderden Hagenaars, die zich bij de startplaats en langs de straten van de stad hadden opgesteld. oorloven te rijden. Een trotse en de aandacht trekkende groep dus tussen de vele gewonere merken, die het tegen deze robots willen opnemen. Grote belangstelling ging uit naar de Allard van de Engelsen Imof en Baxter. Veel bekijks had de prachtige Jaguar van het echtpaar Appleyard, dat in 1951 de Tulpen rallye won en de vorstelijke Jowett Javelin van de Nederlandse favoriet Maus Gatsonides en zijn co-equipier Jones. En zo startten minuut na minuut de auto's en autootjes van de Neder landse, Engelse, Franse, Belgische, ja zelfs van Zweedse deelnemers. Onder die Nederlandse deelnemers bevond zich ook een Zeeuwse equipe bestaande uit de heren A. E. Wolfert en R. Rensing uit Terneuzen met een Simca. Dit is de derde keer, dat de heer Wolfert aan de Tulpenrallye deelneemt. In 1950 werd hij helaas door een ongeluk uitgeschakeld en in 1951 raakte hij onmiddellijk na de start betrokken bij een verkeersonge val, waardoor hij te veel tijd verloor en van verdere deelneming moest af zien. De heer Wolfert is 38 jaar en de zoon van een landbouwer. Maandagmorgen reeds zeer vroeg vertrokken uit Londen 23 equipes. De lucht was bewolkt en er stond vrij wel geen wind. Netjes op tijd kwamen alle equipes bij de controle te Dover aan met uitzondering van de wagen, die behoorde aan dr. Watson. Sher lock Holmes liet hem blijkbaar in de steek! De ontscheping te Boulogne geschiedde zonder moeilijkheden. Flensburg was de startplaats .van 29 equipes, terwijl te Diisseldorf 8 equipes waren vertrokken, onder wie drie Nederlandse. Voorts startten te Parjjs 7 equipes (waarvan 4 Neder landse) te Munchen 6, te Brussel 2,0 en te Bern 3. In totaal zijn er 236 teams voor deze Tulpenrallye ge start. OVER DE KOP GESLAGEN Ongelukken zijn ook nu weer helaas niet uitgebleven. De Nederlandse We hebben de start van een voor naam deel der twee honderd zes en veertig deelnemende wagens in Den Haag meegemaakt. Zo'n start past in geen andere Holland-stad beter dan in Den Haag, waar een kleine dosis mondaine allure nog steeds kan worden opgemerkt. De Tulpenrallye is ook een gebeurtenis met een iet wat mondain karakter. Waarom zouden we het verbloemen. De ge wone burgerman, die zich met moei- te voor zijn werk de weelde van een eigen auto heeft verworven, laat het wel uit zijn hoofd zijn materiaal en zichzelf op zo zware proef te stellen als in deze monsterrit van drie duizend kilometer in vier dagen tijds moet gebeuren. APART TYPE En zo is het een apart type auto mobilisten, dat men aan deze rallye en elke andere rallye ziet deel nemen. Een ontegenzeggelijk fleurig en sport type. Mensen op wie het Franse woord „savoir vivre" zo le vendig past. Zij geven een ongewone glans aan deze gebeurtenis, ook al omdat hun wagenmateriaal én hun kledij veelal van gebruikelijke vor men afwijkt. Zeker, we vinden er de man met de regenjas. Maar tien te gen een heeft-ie zich voor deze ge legenheid een groot-klepperige pet op zijn hoofd gedrukt, waarmee hij zich onder minder in het oog lopende om standigheden zeker niet buiten zal wagen. De kleurigste shawls en trui en behoren dan verder tot de gebrui kelijke uitrustingsstukken, waarmee rallye-rijders zich opvallend sieren. BIJONDERE WAGENS En dan de wagens. Daar zijn de blauwe, gele, groene of rode sport wagens. Met glimmende uitlaten langs de motorkap, en de kostbare en excentrieke merken, die alleen Rothschilds zich naar ons (beperkte) voorstellingsvermogen kunnen ver- Toch is 'i zo I 21,7 Het zien met twee ogen heeft voor de verschillende diersoorten totaal andere gevolgen. Om dit te begrij pen, moeten we ons goed de plaat sing van de ogen voorstellen. Bij de mens en bij vele diersoorten staan de ogen naast elkaar; zij zien dus ongeveer in dezelfde richting. Maar bfj zeer veel dieren staan de ogen ter weerszijden van de kop, zodat ieder oog een verscihllende kant op kijkt. Dit heeft tot doel een allesom vattende indruk van de omgeving te krijgen. Dieren, wélke de strijd mijden en bij onrust hun heil in de vlucht zoe ken, hebben in het algemeen een ge zichtsorgaan, waarbij de gezichts velden van beide ogen geheel of voor het grootste deel gescheiden zjjn en elkander aanvullen tot een panorama van (bijna) een volledige cirkfil. By élke stand van de kop wordt dus de gehele (of bijna gehele) horizon in de gaten gehouden. Zo kan een vluchtend konijn zowel z\jn vluchtplaats als zyn achtervolger in het oog vatten. Een dergelijk oog, dat periscopisch kan zien, wordt een vluchtoog genoemd. Daarnaast onderscheidt men het „aanvalsoog", datzoals by de mens en bij de roofdieren, stereoscopisch kan zien en dat tot doel heeft de waarnemer met één oogopslag in te lichten omtrent de ruimtelijke be trekking tussen het bekeken voor werp en zijn omgeving en ten op zichte van de waarnemer zelf. Zoals we reeds Herder gezien hebben, is het dan noodzakelijk dat de gezichts velden van de beide ogen voor een deel samenvallen. Nu ik het achteraf allemaal eens rustig kan overzien, meen ik dat een vluchtoog my in het leven toch wel zéér van pas zou zijn gekomen. Het heeft my in de snelle ren steeds zeer verkieslijk toegeschenen mijn achtervolger te kunnen zien, maar in stede daarvan moest ik uit diens hijgende adem zijn vorderingen con cluderen, hetgeen in de regel wei nig bevorderlijk voor de gemoedsrust was. Mag ik thans uw gemoedsrust ook eens verstoren met de vólgende kwestie: als toeschouwer woont U een voetbalwedstrijd by en na af loop vraagt U aan de 22 spelers, als mede aan de 2 grensrechters en de scheidsrechter, op welke datum zij géboren zyn. Het blijkt dan dat er tenminste 2 van deze 25 personen op dezelfde dag jarig zyn. Is dat toe val f Neen! U kunt alle voetbalvelden in Nederland langs gaan (het kunnen ook andere willekeurige groepen van 25 personen zyn, op kantoor, op de fabriek, op school, onder vrienden en kennissen, in de straat, enz. enz.) en in de meeste gevallen zal het blij ken dat tenminste 2 van de 25 men sen dezelfde geboortedatum hébben. Oék hé? Toch te het zo! 9. PétiUon. equipe Barbou- van Roosteren-Grewe Jones (met Simca), die uit Brussel was vertrokken, is bij Boom in de omgeving van Antwerpen over de kop geslagen. De inzittenden kwamen ech ter met de schrik vrij. De wagen werd zodanig beschadigd, dat van verder rijden geen sprake meer was. De omstandigheden, waaronder de deelnemers van de Tulpenrallye, die in Den Haag waren gestart, het eer ste gedeelte naar Groningen moesten afleggen, waren niet bepaald ideaal. Het begon al vlug te stortregenen en pas om 7 uur arriveerde de eerste deelnemer in het Stadspark, waarna de tocht naar Hengelo werd voort gezet. De Lancia van dr. Weterings en zijn echtgenote, was de eerste Nederland se wagen, dieHengelo het verzamel punt van de equipes uit de startplaat sen Den Haag, Brussel. Flensburg en Diisseldorf, bereikte. Niemand sprak van moeilijkheden en ook de over schrijding van de grens was zeer vlot Verlopen. Prins Bcrnhard bediende de stuurinrichting van een helicopter met straataandryving toen hy samen met de President van de Hiller-Helicopter Co., de heer Stanley Hiller (links), een vlucht maakte van San Francisco naar de naby liggende luchthaven. Nederlandse student viel van 360 m. hoge radiotoren. Een 25-jarige Nederlandse stu dent, G. H. de Villeneuve uit Wasse naar, is te Richmond (Virginia), in de Verenigde Staten, omgekomen door een val van een 360 mecer hoge radiotoren. De jongeman, die met een studiebeurs studeerde aan het „Will iams College" te Williamstown in p Massachusetts, werd reeds sinds 9 Het hele wifgeTibösjeV verborgen te- April vermist. Zaterdag is zyn stof- felijk overschot door vissers gevon den. VROEG OF LAAT VOORJAAR Nog weinig hommels te zien Is het een vroeg of een laat voorjaar? Sinds die eprste dagen van Maart, toen alles er zo hoopvol uitzag is er veel gebeurd. Een driedaags wintertje met een heuse sneeuwlaag en ys in de sloten heeft er danig dc klad ln gebracht. De kikkers doken weer weg en de egels maakten in der haast noodschuilplaatsen, de bolgewassen lagen geknakt ter aarde al hebben die zich later weer wonderlijk snel hersteld. In April gebeurde het omgekeerde* Een temperatuur van bijna 20 graden in de schaduw jaagt Zwerfmans het pad op. Er waren begin April nog zo weinig hommels gezien, dat nodig eens moet worden gecontroleerd, hoe het met die beestjes stond. Waar kan men dat beter doen dan bij de wilgen? Misschien bloeien er nog wilgen op dat gfebenedyde plek je onder 's-Gravenpolder, waar ook de Maartse viooltjes plegen te geu- door BAREND ZWERFMANS ren en waar tussen het gras de on aanzienlijke, maar vriendelijk witte bloempjes staan van de voorjaars- vroegeling. EENDENNEST. Onderweg wijst een opvliegende wide eend haar nest, waarin nog pas drie eieren liggen; ziet - Zwerf mans en passant een troepje Slob eenden tussen Wilde eenden en Kok meeuwen op de Schelde dobberen en een kleine dertig Wulpen in deftige compasstand op een geëgde akker. Blijkbaar is het zoele windje sterker dan het schynt. De opslag van wilgen langs dc dijk geeft goede moed, maar de gro te verrassing biedt het plekje zelf. 23 cent voor een aardbei Maandag werden aan de groen ten en fruitveiling te Bergen op Zoom de eerste aardbeien aangevoerd. De eerste vruch ten werden per stuk verkocht en brachten 10 tot 23 cent per aardbei op. Minder Nederlanders naar herfstmanoeuvres. De Nederlandse deelneming aan de aanstaande groot opgezette herfst manoeuvres in Duitsland is thans in grote trekken vastgesteld na 't over leg te Parijs tussen minister Staf en ;eneraal Eisenhower. Van het oorspronkelijke voorne men om twee volledige divisies in het veld te brengen, moet worden afge zien op grond van het feit, dat de le veranties van materiaal door Ameri ka niet het volume bereikten, dat een jaar geleden in uitzicht was gesteld, aldus „De Telegraaf". gen de dijk, volop in de zon, is één en al katjes en daar boven hangt een wolk van insecten, die niet zon der inspanning van de ene bloeiwijze naar de andere vliegen. Met spoed naar beneden, waar het gonzen van de bijen je doet wanen in een wolk van muziek te staan, de schoonste voorjaarsmuziek. DE HOMMELS. Daar zijn begin April ook de hommels maar nog slechts één soort, de heel vroege aardhommels. tevens wel de dikste van de hele eroep. En er zijn er niet eens veel. Het gros der in secten blijkt honingbijen, daartus sen enkele wilde bijen en heel wat vliegen. De frisse katjes bieden nog volop honing, die fijne liehtglansjes vangt tussen de gele meeldraden en grijze stampers. Opeens verrast het een wilgen struik te ontdekken met zowel man- nelyke als vrouwelijke katjes. Een buitenbeentje, als de els van het vori ge jaar, die alleen vrouwelyke bloe men droeg, terwijl er ook mannelyke aanwezig moesten zijn? Nauwkeurige beschouwing doet echter blyken, dat de takken wel door elkaar heen zijn gegroeid, maar elk behoren tot andere struiken, die tot op de bodem gescheiden blijven. Zo vindt dit vreemde geval wel een zeer prozaïsche oplossing. De sloten staan abnormaal vol, landplanten drijven als dikke kussens op het wa ter en het mos op de grond en op de wilgenstammetjes floreert, dat het een lieve lust is. VOGELS. Tussen het gezoem der insecten klinkt het sgnetterstemmetje van een winterkoning, die met een wit veertje tussen de braamtakken fl e re Ik e schiet, zich bij de nadering van de indringer bedenkt, aan de andere zij de weer met het veertje te voor schijn komt om een eind verder op een takje betere kansen af te wach ten. Twee fitissen roepen elkaar met hun prachtig melodietje, een geel- gors zit in ae top van een populier te sjilpen. De ene fitis heeft zich vast het wilgenbosje als territorium gekozen, hij draait steeds rond van de ene struik in de andere. Bruingeknopte knodsen van het heermoes vrolijken de omgeving op. Maar het meest doen dat de rijke toeven van het speenkruid langs de slootrand, die nu wel hun mooiste bloei vertonen. Enkele latere bloem planten laten zich juist kennen aan de eerste tere uitlopers, zoals het penningkruid met de glanzende ron de blaadjes en het verraderlyke kleefkruid, dat nu een onschuldig bo demplantje schynt. Tussen het mos op de bodem heb ben de veldmuizen talryke gangen. Ze zullen het nat hebben in aeze periode. Heeft dit nat ook- de spits muis doen sneuvelen, die met zijn zilveren buikje naar boven nauwe lijks als een muis is te herkennen? Zijn fluwelen pakje is verfomfraaid, maar een wond is niet te bespeuren. AAMBEELD. Merels houden zich angstvallige?) schuil. De vele stenen, die als aam beeld zijn gebruikt om er de gevan gen huisjesslakken op van hun huis te ontdoen tonen wel aan, dat er hier meerdere hun vangplaatsen hebben. Een voorkeur voor een bepaalde huisjeskleur hebben (zoals wel be weerd' is)" deze mex-els niet. Het is een bonte verzameling defecte schel pen, die rondom de stenen ligt. De avond valt al te gauw. wind is gaan liggen, het fietstochtje wordt een genot, speciaal door de vele bloeiende pruimebomen, die gro te gedeelten van de weg omzomen, al is het dan aan de overzyde van de sloot. FEUILLETON DOOR: M. VERNON 109 „O Yhula, wat ben ik blij dat je er bent! Ik voelde me zo eenzaam!" Yhula knikte terwyl ze in een die pe stoel naast Mara neerzonk. „Je zult je vriendin missen. En je hebt hier zoveel verdriet gehad je zult daarom wel bly zyn mijn nieuws te vernemen". Mara keek haar verrast aan. „Wat voor nieuws?" „Mijn broer heeft maatregelen ge nomen om je naar Cairo te laten te rugkeren. En omdat ik ook verdriet heb gehad, vindt hij het beter voor me om eens een poosje uit El Araish weg te zijn en stelt me daarom voor je weg te brengen en een paar we ken gezelschap te houden als je het goed vindt". Mara's hart scheen op te houden met kloppen en toen als een loden gewicht in haar borst te liggen. Dit was nu het antwoord op al haar dwa ze dromen en verlangens; dit bewees 73. Bliksemsnel raapte Jimmy het doosje luci fers, dat juffrouw Wabbel had laten vallen op en ontstak 'n lucifer, terwijl hy zyn ogen scherp ge richt hield op de plek waar hij Dolle Dirk de laat ste maal had ontwaard. Tot zijn blijdschap zag hij, dat de klap met de stoel aardig raak was aange komen, want de heer Dolle Dirk lag voor pampus aan de andere kant van het keldergat. „Die heeft biykbaar ook z'n bekomst", mompelde Jimmy te vreden, terwyl hy aanstalten maakte de olielamp weer aan te steken. Dat ging niet zo héél gemak kelijk, omdat juffrouw Wabbel met de slag van haar parapluie het glas had gebroken. Maar het lukte toch, al walmde het ding niet zuinig. Toen de lamp zo goed en zo kwaad als het ging weer brandde, liep Jimmy om het keldergat heen naar Dolle Dirk, die met gesloten ogen op de grond lag... Jimmy wilde hem juist oppakken om hem voor alle zekerheid ook maar in het keldergat te deponeren, toen zyn aandacht werd afgeleid door het piepen van een deur. Kees Kleuntjes had na melijk voorzichtig zyn hoofd uit de bedstee gesto ken en keek schichtig de kamer in.... „Meneer Brown", fluisterde hy, „commissaris Kwabberteen is zo juist van louter ellende van zyn stokje ge vallen. Heb niet 'nbeetje vlugzout by de hand?" voldoende dat sheik Amid niet van haar hield en nooit iets anders voor haar had gevoeld dan een voorbij gaande begeerte. Hy wist dat ze over zijn geheime stad zou zwijgen en ver langde er naar haar zo gauw moge- lyk kwyt te raken, nu de twee die hadden kunnen kletsen, Jane en Ga ry, van het toneel waren verdwenen. „Wat is er Mara?" Yhula's vrien- delyke stem scheen van heel ver te komen. „Je ziet er niets büj uit, en ik dacht nog wel dat je dolgelukkig zou zyn". „Dat ben ik ook". Mara rukte zich los uit haar gedachten en glimlachte vastberaden. „Het is heerlijk; Yhula! Maar het kwam zo onverwachts dat ik een ogenblik sprakeloos was". „Alles is al geregeld", ging Yhula enthousiast verder. „Je kunt morgen wel klaar zyn, is het niet? Ik zal niet veel inpakken, als we in Cairo zyn wil ik boodschappen gaan doen en een bende kleren kopen. O, wat zal het dol zijn om te gaan!" Mara slaagde er met moeite in een glimlach te voorschijn te brengen, hoewel haar hart als dood in haar borst lag. Ze moest Yhula's plannen met goed-gespeeld enthousiasme be groeten; per slot van rekening had Yhula onlangs een groot verdriet gehad en bovendien zou deze tocht een waar feest voor haar, die prac- tisch haar hele leven in deze afgele gen stad had doorgebracht, zyn! En ze moest ook doen alsof ze het heer- lyk vond terwille van haar eigen trots. Amid zou waarschynlyk aan zyn zuster vragen hoe het nieuws was opgenomen, en dan raden dat ze van hem hield als ze de indruk maak- met tegenzin weg te gaan. Dus met een bevroren glimlach op haar gezicht en opgeheven hoofd, besprak het meisje, wat ze mee zou nemen en wat achterlaten, wat ze zouden gaan doen als ze in Cairo waren, maar aldoor schreide het wanhopig in haar hart: „De laatste zonsonder gang die ik in El Araish zal meema ken, de laatste maal dat ik de roep van de muezzin zal horen; myn laat ste avond hier op de zelfde plaats als de man die ik liefheb! Morgen zal ik ver weg zyn, en dan zie ik nem nooit weer Nooit weerdat hamerde maar steeds in haar hoofd, tot ze het op het laatst had kunnen uitschreeuwen van verdriet. „De laatste maal dat ik de maan boven die palmen in de tuin zal zien opkomen.,,.*." Het wereldgebeuren Diplomatie In de loop der tijden heeft diploma tie steeds een grote rol gespeeld in de betrekkingen tussen de landen en volkeren. Eigeniyk al van het be gin af dat mensengemeenschappen zich losmaakten uit hun geïsoleerde positie van stam of clan. was cr een bedrijvige „diplomatie". En wellicht nóg eerder. Want tenslotte is het de omgang van mens met mens, welke er op uit is om. dc scherpe kantjes vermijdend. eigen belangen zo goed mogelijk bij de ander te behartigen. Het woord diplomatic heeft echter mettertijd ook veranderingen onder gaan in betekenis. En als men thans een Van Dale zou opslaan, zou men er in kunnen lezen, aat de diplomatie zich bezig houdt met de behartiging van de betrekkingen tussen de ene of andere staat en als iemand als een diplomaat te werk gaat. dan doet hij dat met „grote omzichtigheid en met bijbedoelingen". Kortom, men verstaat er ook wel onder een „be hendige sluwheid in de omgang met mensen". De methoden kenmerken de diplo matie. Wij hebben lange tijd de ge heime diplomatie gekend zy be staat nog die nog al wat verzet heeft uitgelokt. Men vond dat „ach- ter-de-schermen-zaken-rcgelen" on democratisch. De bekende Amerikaanse journa list. James Reston. die nog al veel in diplomatieke kringen verkeert, heeft in de „New York Times" onlangs zijn visie gegeven op de moderne diplomatie. Zyn uit gangspunt was de opwinding over dc recente verklaring van dc Ameri kaanse ambassadeur in Athene. John Peurifoy. waarin deze mededeelde welk verkiezingsstelsel nu wel het beste voor Griekenland zou zijn. Naar zijn mening hebben de Ver. Staten sinds de oorlog vele dingen gedaan, die nooit zouden zyn geduld volgens de opvattingen van ae ne gentiende eeuw. Zo zegt Reston. dat generaal Marshall weliswaar niet precies ..tussenbeide is gekomen" bh de jongste verkiezingen in Italië, maar toch heeft laten bekend wor den. dat. als zekere politieke par tijen aan de macht zouden komen, dc „Amerikaanse hulp r.an dat land zou ophouden". De Fransen wensten om een ander voorbeeld te noemen niet dat de Duitsers zouden wor den herbewapend, maar minister Acheson liet Parys weten dat de kan sen op de steun van het Congres der V.S. voor het hulpprogramma voor Europa, niet groot zouden zijn. ten- zy de West-Duitse herbewapening een feit zou geworden zijn. oorbeelden als deze, aldus Res ton, hebben tot een volgende stap geleid een gecoördi neerd stelsel van herbewapening, waarby de V.S. nauwkeurig het oog- houden op de begrotingen en indus trieën van hun bondgenoten om te zien of hun vooruitgang een voort zetting van de Amerikaansche hulp verlening verdienen. „Bijgevolg is hetgeen gewoonlyk beschouwd werd als onder zuiver bin nenlandse aangelegenheden te vallen zoals de vorming van een natio- naar leger, of het opstellen van een begroting langzamerhand, op grond van het beginsel van weder- zydse bijstand, geworden tot een veel meer gecompliceerde zaak. waarby het land dat een groot deel van de dollarhulp verstrekt soms te gen zyn zin hoe langer hoe meer be trokken wordt in de aangelegenheden van staten, die het niet altijd be- ^Ongelukkigerwijs wordt echter nog altyd de taal van de oude diplomatie gebezigd voor een internationale toe stand die geheel nieuw is. In Wash ington huldigt men. alweer volgens Reston, de opvatting, dat hetgeen de V.S. doen. „geen interventie" is, aangezien ieder die niet wenst deel tc nemen aan het programma voor we derzijdse bystand er buiten kan blij ven. Dit is echter een stelling, die nimmer werd uitgelegd in bewoor dingen. die de bondgenoten der V.S. zouden kunnen begrijpen Filmpionier Willy Mullens overleden. Op 71-jarige leeftyd is Maandag "Den Haag overleden de heer W. directeur der N.V. Haghe Mullens, film. In 1900 werd de heer Mullens dc grondlegger van het Nederlandse filmjournaal toen hij enige actuele gebeurtenissen op de filmband vast legde. Hij vervaardigde o.m. de film „Nederland", die op.de Biennale tc Venetië bekroond werd en een film van de Zuiderzeewerken. In 1918 werd hij mede-oprichter en voorzit ter van de Ned. Bioscoopbond van welke bond hy in 1933 ere-voorzitter werd. J. D. Wilton overleden. Op 75-jarige leeftyd is te Wasse naar overleden de heer J. D. Wi'ton. die van 1908 tot 1935 directeur der Dok- en Werfmaatschappy Wilton- Fijenoord N.V. te Schiedam geweest is en daarna tot zyn dood als com missaris. EEN BOEK OVER AR ABIË De oud-gezant der Nederlanden in Saoedi-Arabië, de heer D. v. d. Meu- len, heeft ais Indisch bestuursamb tenaar en later in verschillende func ties in Arabië zelf dit merkwaardige en geheimzinnige land leren kennen als weinig andere Nederlanders en de reizen, welke hij in 1931 en 1939 naar de valleien van Hadhramaoet maakte, hebben er veel toe bygedragen in de Westerse wereld de kennis van en het begrip voor de Arabische samenle ving te vergroten. De ervaringen van de tweede reis zyn door de heer Van der Meulen te boek gesteld op een wijze, die niet zal nalaten in brede kring indruk te maken en belangstel ling te wekken voor een hoekje van de wyde wereld, dat nog altyd met een waas van grote geheimzinnigheid omgeven is. De uitgever H. Meulen - hoff te Amsterdam liet „Onbekend Arabië" illustreren met een uitste kende kaart en een groot aantal bui- (Wordt vervolgd) tengewoon fraaie foto's.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 5