„Cheerio", roman van een jeugd en een afgesloten levensperiode C. C Vier momenten van extase in het afgelopen seizoen GIFMENGSTERS IN HOLLYWOOD NEW YORK CITY BALLET VOOR HET EERST NAAR NEDERLAND SATERDAG 19 APRIL 1952. PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT T LETTERKUNDIGE KRONIEK. Een verademing in een tijd van sombere geschriften „CHEERIO", ROMAN VAN EEN JEUGD EN EEN AFGESLOTEN LE VENSPERIODE. W. A. WAGENER wiens experimentele romans ,,3000 m. In dood water" en „Sjanghai" destijds de aandacht trokken) Is geen zeer op de voorgrond tredende figuur in onze letteren, ja, zijn naam zal by velen volkomen onbekend zyn. Hoewel zjjn jongste boek, „Cheerio" geenszins een meesterwerk is, bezit het niettemin zoveel goede eigenschap pen dat het zeker gerechtvaardigd is, er een kroniek aan te wijden. Het is namelijk positief en idealistisch, wat in deze tüd van overheersend som bere, negativistische en gekwelde geschriften op zichzelf al een verade ming betekent. Er is niets wrangs in dit boek; het is mogelyk wat kinder lijk, maar het doet fris en weldadig aan, zonder flauw te. zjjn. Tegelijkertijd moet echter ook worden geconstateerd dat dit werk vol komen buiten onze tijd staat: het brengt sfeer en geest van een afgeslo ten levensperiode: de voltooid verleden tijd van de vorige wereldoorlog, van het fin-desiècle zelfs. „Cheerio" is het woord waarmee de HBS-jeugd uit die dagen elkaar sportief, losjes en nonchalant groette, en dit boek is dan ook de roman van een schooljeugd, van de ontwikke lingsgang van Warner Klebabbe, die men volgt vanaf zijn veertiende jaar, tot dat hij eerstejaars student in de medicijnen is. Hij is een dromerige knaap met veel aanleg voor tekenen, schrijven, toneelspelen en neurasthe nie; een 'jongen dus, die het in sport e.d. aflegt tegen zijn forsere klasge noten maar die zijn physieke tekort komingen compenseert door zijn kunstzinnige gaven uit te buiten. Hij we,' het zelfs tot voorzitter van de schoolvereniging te brengen, een functie waarin hij dan algemeen er kend wordt als iemand van belang en begaafdheid. Voor zichzelf weet hij echter dat hij een comediant is, dat hij altijd een of andere rol speelt om de belachelijke naam Klebabbe, die aan allerlei kleffe viezigheid den ken doet inhoud te geven, en het mooie schoolmeisje Hella passief te veroveren door het paraderen met Ava Gardner, wier profiel de fllm- 11e hebbers over de gehele wereld bekend is en die gehuwd ls met de „crooner" Frank Sinatra, speelde de hoofdrol In de nieuwste verfilming van Jerome Kern's bekende operette „Show Boat", welke binnenkort ook In Zeeland wordt vertoond. In deze operette komt o.m. het lied „Old Man River" voor, dat de negerbas Paul Robeson bekend maakte. uliurele avalcade INDRA KAMADJOJO, de befaam de Indonesische danser, is in ons land teruggekeerd, na een tournee door Amerika, waar hij o.m. voor de tele visie is opgetreden. „DE ACHTSTE DAG", is de titel van een door Maurits Dekker in op dracht geschreven spel over de his torie en de betekenis van de Noord oostpolder. Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van deze polder, dat van 2 tot en met 5 Juli zal worden ge vierd, zal „De achtste dag" als open luchtspel worden opgevoerd met 250 medewerkenden. TER GELEGENHEID van de vijf honderdste geboortedag van Leonardo da Vinei word.t 30 April a.s. in het Haags gemeentemuseum een tentoon stelling geopend, die aan dit genie uit de Renaissance gewijd zal zijn. HET ITALIAANS operagezelschap, dat met Verdi's La Traviata een tour nee door ons land maakt, heeft bü de eerste voorstelling in Den Haag veel succes geoogst. De algehele leiding van de uitvoeringen berust bij Meyer Hamel. Het gezelschap zal in een 45- tal grote en kleinere steden in ons land optreden. CONSTANT VAN WESSEM, de schrijver van een zevental romans, vier biografieën, zes monografieën en een aantal toneelstukken onder het pseudoniem Frederik Chasalle, hoopt op 25 April a.s. zijn zestigste verjaar dag te vieren. DE ACTEUR Theo Frenkel heeft Vrijdag in een opvoering van „Zijne Excellentie" door de Haagse Comedie zijn veertigjarig toneeljubileum her- dacht. COROS Y DANZ-AS is de naam van een Spaanse danstroep, die met niet minder dan 128 danseressen, dansers en musici een tournee door ons land maakt met een zeer gevarieerd ttper- éotre. zijn kunstenaarsgaven nu hij haar met zijn spieren niet imponeren kan. Kortom, het is een geschiedenis zo als er al honderden werden geschre ven en die dan ook de moeite van het lezen niet waard zou zijn, wanneer de auteur er niet in geslaagd was, al lerlei jeugdervaringen en prille, fris se liefdesaandoeningen zodanig vast te leggen en uit te beelden, dat de le zer telkens ontroerd wordt door plot seling bovendrijvende eigen, vergeten door HANS WARREN herinneringen: zo was het, zo eerlijk, eenvoudig en zuiver en wat is er van geworden? Het is die onmisbare wisselwerking tussen de eerlijke ge voelens van de schrijver en do lezer die het boek dierbaar maken. Ontlui kende genegenheid voor een ander, de trillende vraag die men zichzelf stelt: is het al liefde, of nog niet? het simpele genoegen om op een ge meenschappelijk schoolfietstochtje achter en even naast de geliefde te mogen rijden; de stugge, met moeite gevonden woorden in zo'n geval, ze zyn uitgebeeld in eigen, fijne, een voudige stijl en ook met humor: „De frisse voorjaarswind ving in z'n speel se vaart 't opgewekte gekwebbel van de meisjeslippen en suisde spotziek om Warners oren. Maar Warner schonk ternamverilood aandacht aan deze Mei-cantate, die begeleid werd door het zachte gerammel van zyn foto-toestel op de bagagedrager", (pag. 115). DE BINDING AAN DE SCHOOL Warner (waarschijnlijk schuilt er vrij veel autobiografie in de hoofd persoon) is een jongen die leeft in herinneringstaferelen. Zelden onder gaat hij verdriet of geluk op het ogen blik zelf. Bijna bewust drukt hij die primaire aandoeningen naai' de ach tergrond om ze later in kunstzinnige uitingen te herbeleven en te trachten er dan een blijvende waarde aan te geven. Zijn weinig wervende, maar diepe liefde voor Hella blyft dan ook hoewel zij wordt beantwoord tot. het einde toe hoofdzakelijk platonisch, met een sterk element van bijna masochistisch verzaken en offeren er in, wat culmineert in het afzien van het spelen van de hoofdrol in „Ham let", het stuk dat men had gekozen om het lustrum van de schoolvereni ging mee te vieren. Na zeer vele moeilijkheden waren alle voorberei dingen voor de uitvoering getroffen, en Hella zou de tegenrol van Ophelia spelen. Het karakter van de hoofdpersoon is psychologisch goed en consequent uitgewerkt; bü dat van enkele bijfi. guren, vooral dat van de HBS-dlrec- teur en dat van Warners ouders, zelfs bij dat van de vaag-bljjvende Hella zet men wel eens vraagtekens. Het slot is ook wat in het onwezen lijke opgeschroefd. Het zwaartepunt van dit werk ligt echter niet in de karaktertekening, wel in de uitbeel ding van jeugdervaringen en van de band die een school tot ver- stikkens toe kan weven om het kind, zodat het zich niet zonder kleerscheu ren weet los te rukken en hulpeloos tegenover het leven komt te staan wanneer de school het na het eind examen van zich af stoot. In deze uit beelding is Wagener in „Cheerio" volkomen geslaagd. N.V. De Arbeiderspers, Amsterdam. FILMPANOPTICUM. De terreur van haar kletspraatjes doet s sterren verschieten* Zonnig Hollywood telt onder zyn driehonderdduizend inwoners drie be roepsgifmengsters, die door de groten in de filmmetropole meer gevreesd worden dan de belastinginspecteurs en met meer ontzag worden behandeld dan de president-directeuren van de productiemaatschappijen. Ieder, die in de filmwereld iets betekent, grijpt 's morgens met angst en vreze naar de ochtendbladen om te lezen wat Louella, Hedda en Sheilah, drie beminnelij ke feeksen, die het zwaard van Damocles met gevaarlijke bedrevenheid weten te hanteren, nü weer hebben geschreven. Deze dames bereiken met haar dagelijkse filmrubriekjes tientallen millioenen Amerikanen en kun nen niet alleen een ontbijt in Hollywood verknoeien, maar ook iedere regis- seur, acteur en actrice maken en breken en millioenenproducties in gevaar brengen. „Vrouwenparlement" op 30 Mei in Middelburg Leerzaam toneelstuk! (Van een bijzondere medewerker) Te Middelburg zal op 30 Mei a-s. een middag- en een avondvoor stelling worden gegeven van het to neelstuk „Vrouwenparlement". Dit stuk, dat enige weken geleden te Amsterdam js opgevoerd door de afdeling Amsterdam van de Vereni ging voor Vrouwenbelangen, Vrou wenarbeid en gelijk Staatsburger schap, heeft ten doel de vrouwen meer bewust te doen worden van haar verworven rechten en plichten op politiek terrein. Nog te veel staan zy afzydig en laten zij volgens tradi tie dit gebied practisch geheel aan de mannen over. In „Vrouwenparlement" worden de rollen omgekeerd, met als achter grond het ideaal om tot grotere sa menwerking te komen lussen man en vrouw; ook in de politiek. Voor de opvoeringen van dit „schijnparlement" te Middelburg is een commissie gevormd, waarbij zich het verheugende verschijnsel voordeed dat er een ruime samenwerking tot stand is gekomen tussen vrouwen van verschillende politieke- en ge loofsovertuigingen. In deze commis sie bevinden zich vertegenwoordig sters uit de A. R., C.H., K.V.P., P- v. d. A., V.V.D. en enkele partylozen, terwijl voorts de Ned. Ver. van Huis vrouwen, de C.B.P.B., de Ned. Bond voor Plattelandsvrouwen en de Z.V. U.Afgevaardigden zonden. Mede met het oog op de naderende verkiezingen zal het, zowel voor vrou wen als voor mannen, de moeite waard zijn een zitting van het „Vrou wenparlement" bij te wonen! De op voeringen dragen uiteraard een strikt onpartijdig karakter, waarvoor de samenstelling van de commissie de beste waarborg is. Twee teciinic) in het laboratorium van de commissie voor atoomonder zoek, gevestigd in Oak Ridge (Tennessee) in de Verenigde Staten. Ix-rei- den een transport voor van radioactief kobalt, dat bestemd' is voor een in stituut in Los Angeles, waar men zich bezig houdt met de besteding van kanker. Het kobalt zelf weegt minder dan een half pond, maar met het oog op de grote radio-actieve kracht moet het verzonden worden In een omhulsel, dat niet minder dan 1356 kg. weegt.,.. Het gevaariyke goedje, dat niettemin van groot belang is voor-de wetenschap, wordt met de nodige voorzichtig heid behandeld Holland-Festival 1952 Kunstmanifestaties in Gouda, Naarden, Muiden en Delft (Van onze Haagse redactie) Den Haag, April. Het Holland Festival, dat dit jaar voornamelijk in Den Haag en Scheveningen gehouden zal worden van 5 Juni tot 4 Juli, zal onder meer Balanp.hine's beroemde New York City Ballet voor het eerst naar Nederland trekken. Zes voorstellingen zal deze balletgroep ge ven, en wel op 2" en 29 Juni en 2 en 3 -Juli met medewerking van het Rot terdams Philharmonisch Orkest en op 28 Juni en 1 Juli met medewerking van het Residentie-orkest. Op het repertoire staat o.m. het grote werk „De Vuurvogel", een schep ping van Strawinsky en Balanchine samen. spel „Elckerlyc" en in het Openlucht theater te Bloemendaal „De Bruiloft van Figaro" van Beaumarchais. Het is opmerkelijk, dat dit jaar uit niet alleen verschillende Europese landen, maar ook uit Amerika. Cana da. Australië en Zuid-Afrika belang stelling van de radio-omroepmaat- schappijen getoond wordt voor dit Holland-Festival 1952. Tenslotte zij gemeld, dat ten be hoeve van personeelsverenigingen en vakorganisaties plaatsen beschik baar komen tegen sterk gereduceer de prijzen. Het schrijven van de dagelijkse ru briekjes, die de lezers de illusie ge ven, dat hun een blik achter het cel- luloid-gordijn van filmland wordt ge gund, maar die in werkelijkheid een waterval van insinuaties, geroddel en verbasterende onnozele kletspraat zijn, betekent voor'Louella Parsons (bijgenaamd „Lollipop"), Hedda Hop-- per en Sheilah Graham „big busi ness": de dames slepen ieder zo on geveer een kwart millioen dollar per Jaar in de wacht. Zij hebben eigen :antoren met een staf van personeel, krygen stapels brieven, staan met de grootste „sterren", die belust zijn op publiciteit of op hun dood voor een onvriendelijk zinnetje, op „goede" voet treden op voor radio en televisie, zijn fend aan huis in alle studio's en ontvangen wekelijks uitnodigingen voor gemiddeld vijftig partijtjes. Hedda (synoniem met hoeden: zij koopt 150 nieuwe per jaar en besteedt daaraan 5000) en Louella zijn wa ter en vuur; als zij de kans schoon zien, geven zij elkaar giftige prikjes, die echter niet vergeleken kunnen worden met de soms dodelijke steken, waaraan menige Hollywoodse groot heid ten offer valt. Wanneer het drie tal niet roddelt (vaak in strijd met de waarheid), daalt het af tot het meest stupide gekir, dat men zich kan voorstellen: Louella: „Vannacht, terwijl ik droomde van mijn boek „De vrolijke analphabeet", belde dat lieve meisje Martha Vickers, een Warner-ster, mij uit een diepe schoonheidsslaap om mij als eerste toe te vertrouwen, dat zij met die ontzettend aardige jon geman Lee Scurvey zal trouwen. Martha is een schat. Ik wens 'je veel feluk Martha, en als je begint ba- ytruitjes te breien, vergeet aan Lou- ella's rubriekje niet". Hedda: „Ofschoon zekere schrijf ster- van zekere filmrubriek beweert, dat zij de primeur had, wil ik U graag voor de derde keer vertellen, dat Martha Vickers, een Paramount- ster. die getooid zal zijn met een tur ban met gouden belletjes, gaat trou wen met Lee Scurvey, die op de brui loft een bruine strohoed zal dragen. Luister je, beste Louella?" Het verbluffendste is, dat millioenen Amerikanen dit volmaakt zinloze ge babbel, dat overigens bij Hollywood hoort als de camera's, de villa's met zwembaden en de echtscheidingen, iedere dag voor zoete koek opeten! KAF EN KOREN. Een Amerikaan in Parijs Spran kelend als champagne, kleurig als een Schiaparelli-creatie en verrijkt met een ballet, dat meer fleur, vaart en charme bezit dan honderd musi calshows bijeen. Gene Kelly, Leslie Caron, de muziek van Gershwin en de bekoring van Parijs. Het grote concert Prachtige zangstemmen en uitstekende kleuren in een Russische opera- en balletca valcade, die als film een grandioze mislukking werd. De blauwe sluier De tragiek van een vrouwenleven met een feilloos spelende Jane Wyman, met Charles Laughton en met dikke krokodillen tranen. gelegenheid van Strawinsky's ïrjaaraag in Juni staan er trou- Ter 70e verjaardag wens meel- werken op het program van dit Holland Festival, waarmee men zijn meesterschap ook nu weer wil eren. Het Concertgebouw-orkest en het Residentie-orkest zullen deze werken niet alleen uitvoeren, maar ook de Nederlandse Opera, welke groep o.a. Strawinsky's „Le Rossig- nol" en Oedipus Rex" op haar re pertoire heeft. Behalve Den Haag en Schevenin gen zullen ook Gouda, Naarden, Mui den en Delft in het kader van dit Holland-Festival kunstmanifestaties beleven. In de Grote Kerk van Naar den zal Bach's Hohe Messe worden uitgevoerd, met medewerking van het Concertgebouw-orkest, in de St. Janskerk van Gouda o.a. Bach's Mis in A grote terts. In het Muiderslot zal het Nederlands Kamerkoor o.l.v. Felix de Nobel werken van Obrecht en tijdgenoten opvoeren. Dit jaar zou het 500 jaar geleden zijn, dat Ja cob Obrecht geboren werd. TONEEL Het toneelprogram is dit jaar sterk uitgebreid. De Haagse Comedie oJ.v. Cees Laseur zal o.a. „Oudine" opvoe ren van Girandoux, de Nederlandse Comedie o.l.v. Johan de Meester o.a. in Delft op de Grote Markt het abele 8runo Watier komt Naar de Oostenrijkse rege ringspersdienst meedeelt, zijn dc Oostenrijkse dirigenten Jo zef Krips en Bruno Walter ge- engageerd voor het Holland- Festival. De Nederlandse Ope ra zal onder leiding van Jozef Krips twee galavoorstellingen geven van Mozarts „Don Gio vanni". Erich Kunz van de Weense Staatsopera zal daarbij een gastrol vervullen. Zeeuwse podiumpromenade De wanklank vergeten, de herinnering aan het goede gebleven WANNEER MEN IN STILLE OGENBLIKKEN wol eens mymert over hetgeen voorbyging, iykt het dikwijls alsof in dat verleden alleen maar goede dingen bestonden, omdat In de herinnering het verkeerde gereduceerd wordt tot een klein vlekje, dat dient om het schone beter en stralender te doen uitkomen. Zo is het ook, wanneer men terugdenkt aan de concerten en uitvoeringen, die in de afgelopen maanden de aandacht van de Zeeuw se muziekminnaars vroegen. Wat minder goed was en wat toen zelfs als een wanklank werd gehoord, is men nu welhaast vergeten. Doch ongerept is nog de herinnering aan de vele ogenblikken, waarin de muziek in een sclüer volmaakte overgave werd gediend en waarin een hechte band ont stond tussen podium en zaal. Als we deze momenten uit het nu afgelopen winterseizoen nog eenmaal willen vastleggen, mogen de grenzen van de tyd ruim getrokken worden en kan de winter zelfs in de zomer beginnen Want het was nog zomer, toen Gerard Hengeveld in Veere speelde: een warme Augustusavond in de Schotse Huizen, waar de ramen tij dens het concert enige tijd openston den, zodat de speelse muziek, die Hengeveld aan zijn kleine instru ment ontlokte, langs de oude gevels aan de donkere kade dartelde, af en toe stoeiend met de tinkelende wijs jes uit het ranke stadhuistorentje, om daarna te vervagen in de wijde stilte rond de oude veste. Dat was het begin van het, seizoen een avond, zoals die a'Den in Veere kan worden beleefd, in de omverkelyke sfeer tus sen waarheid en dromen, waarin de muziek een sprookjesachtige glans krijgt, vooral wanneer zy door een meesterhand tot klinken wordt ge bracht Er was nog een andere droom, ruim een maand later. Een droom vol van de weemoed en het verlan gen, waarvan Chopin's composities vertellen. De weemoed om hetgeen heenging en niet meer terugkeerde en het verlangen naar een ver vader landStefan Askenase bracht it: een tot in alle hoeken ge-He Con. cert- en Gehoorzaal te MiddjéJbmg. deze droom tot leven en voor velen l van Schuberts trio in Bes een ju- werd zyn optreden een belevenis. Maar noch Hengeveld noch Aske- nase waren hoe voornaam hun spel ook zyn mocht hoogtepunten van het seizoen. Zy vormden slechts het voorspel daartoe VIER MOMENTEN Vier momenten kende het Zeeuw se muziekleven Sn de afgelopen pe riode, waarover de luisteraar in exta se kon geraken, vier toppen in de jong ste geschiedenis van de toonkunst in ons gewest: in de eerste plaats het klankenfeest, dat Euard Flipse gaf in de reproductie van Franck's on volprezen Symphonie. De onmisken bare poëzie "van de grote Franck, gevat in de flonkering van brillante symphonische muziek, werd door Flipse verstaan als weinig anderen. Voorts de monumentale uitvoering van Verdi's Requiem door „Tot Oefening en Uitspanning" te Middel burg. Een uitvoering, waarin de hui veringwekkende ernst van de dood en de verzengende kracht van de „Dies Irae" gestalte kregen en waarin Verdi's muziek klonk op een wijze, men voor een Zeeuws ensemble voor onmogelyk hield. Verder de voortreffelijke Krebbers, die zijn viool in de Concert- en Ge hoorzaal van Middelburg deed zingen en spelen met een passie en een gloed, welke men wel veronderstelt bij een zwartharige Spanjaard, doch niet bij een blonde Nederlander. De echo van Dvorak's Sonatine in G en Ravel's Tzigane scheen nog lang na te tril len in de hoge witte zaal. T-- tenslotte -rn *n voorname spel van het Nede^'anis Trio, dat Franse schilders exposeren In het stedelijk muséum te Am sterdam is gistermiddag een exposi tie geopend, waar honderd schilder werken van Franse meesters (van 1890 tot heden) bijeen zijn gebracht. De tentoonstelling bevat werken van o.m. cubisten, surrealisten en ab stracter zoals Kees van Dongen, Pablo Picasso, Maurice de Vlaminck en anderen. De chef van het nationaal museum voor moderne kunst te Parijs, Jean Cassou, opende de expositie, waar van het de bedoeling is om de moder ne Franse schilderkunst meer voor het publiek toegankelijk te maken en in het bijzonder de werken, die af komstig zijn uit het genoemde mu seum. Dit instituut nam in 1947 de taak over van het Musee de Luxem bourg. De expositie zal geppend blij ven tot 26 Mei a.s. en ze wordt daar na overgebracht naar het Palais des Beaux-A'rts te Brussel. Prof. dr. G. Ryckmans, hoogleraar aan de universiteit te Leuven, zal in de week van 12—17 Mei een aantal voordrachten in Nederland houden, over „Mijn reis door Saoedi-Arabië in de winter van 19511952", in het raam van de Nederlands-Belgi sche culturele samenwerking. weeltje van volmaakte kamermuziek maakte. De drie kunstenaars Carel van Leeuwen Boomkamp, Theo Olof en Gerard Hengeveld gaven hier een manifestatie van Nederlandse her scheppende kunst. Dit waren de vier hoogtepunten! Vier evenementen, waarvoor men niet dankbaar genoeg kan zijn. ANDERE OGENBLIKKEN Naast deze voortreffelijke ogen blikken waren er nog vele andere, die ook waard zijn om nogmaals in de herinnering te worden gebracht. Zo gaf de fluitist Bertus Bakker, die als solist te Middelburg op trad met de „Instrumentale" een prachtige uitvoering van Debussy's „Syrinx" en deed in Vlissingen Jaap Stotijn velen genieten van zijn gracieus hobospel tijdens een eminent concert van de Vlissingse Orkestvereniging. In Goes trad „De Symphonie" voor het eerst op na een ingrijpende reor ganisatie en wekte de indruk, dat een goede weg werd ingeslagen. In de Grote Kerk aldaar hoorde men vijf koren, die gezamenlijk een uitvoering gaven van Mendelssohn's Athalia. Een geslaagd experiment. Het optreden van het Russisch Seminariumkoor in Zeeland lag eer der op het kerkelijk dan op het mu zikale vlak, doch soms is het moei lijk uit te maken op welk van beide terreinen men zich bevindten daarom willen wij ook dit concert memoreren. Hier was geen sprake van een brillante klankverscheiden heid of van een massale koorzang, maar men hoorde1" slechts enkele so bere mannenstemmen, die reciterend de liederen uit de schat van de Oos terse Kerk zongen. Deze acht semi narium-studenten vormden een bij zondere verschijning in de reeks kunstenaars, die Zeeland bezochten. Tenslotte waren er de drie Mat- theus«Passion=uitvoeringen, in Hulst, Vlissingen en Goes. Voor dit alles mag men dankbaar zyn, vooral jegens diegenen, die hun vrije tyd offerden om anderen iets goeds te bieden; koorleden, die week- in-week-uit repeteerden, besturen, die vóór de uitvoering grijze haren kregen van de zorgen om de begro ting sluitend te krijgen, dirigenten, die dikwijls noodgedwongen hun ge rechtvaardigde eisen inzake orkest bezetting en andere zaken moesten minderen, kortom de velen, die het muziekleven in dit gewest steunden en stimuleerden, waarbij ook de Z.V. U. niet mag worden vergeten. Wanneer men aan deze omvang rijke arbeid ën daarnaast ook aan dc moeilijkheden denkt, wordt by een terugblik in het seizoen de critiek mild, ja verdwijnt zelfs. En blijft alleen de herinnering aan het goede de K.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 7