„Cheerio", roman van een jeugd en
een afgesloten levensperiode
C.
C
Vier momenten van extase in
het afgelopen seizoen
GIFMENGSTERS IN HOLLYWOOD
NEW YORK CITY BALLET VOOR
HET EERST NAAR NEDERLAND
SATERDAG 19 APRIL 1952.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
T
LETTERKUNDIGE KRONIEK.
Een verademing in een tijd van
sombere geschriften
„CHEERIO", ROMAN VAN EEN JEUGD EN EEN AFGESLOTEN LE
VENSPERIODE. W. A. WAGENER wiens experimentele romans ,,3000
m. In dood water" en „Sjanghai" destijds de aandacht trokken) Is geen
zeer op de voorgrond tredende figuur in onze letteren, ja, zijn naam zal
by velen volkomen onbekend zyn. Hoewel zjjn jongste boek, „Cheerio"
geenszins een meesterwerk is, bezit het niettemin zoveel goede eigenschap
pen dat het zeker gerechtvaardigd is, er een kroniek aan te wijden. Het
is namelijk positief en idealistisch, wat in deze tüd van overheersend som
bere, negativistische en gekwelde geschriften op zichzelf al een verade
ming betekent. Er is niets wrangs in dit boek; het is mogelyk wat kinder
lijk, maar het doet fris en weldadig aan, zonder flauw te. zjjn.
Tegelijkertijd moet echter ook worden geconstateerd dat dit werk vol
komen buiten onze tijd staat: het brengt sfeer en geest van een afgeslo
ten levensperiode: de voltooid verleden tijd van de vorige wereldoorlog,
van het fin-desiècle zelfs.
„Cheerio" is het woord waarmee
de HBS-jeugd uit die dagen elkaar
sportief, losjes en nonchalant groette,
en dit boek is dan ook de roman van
een schooljeugd, van de ontwikke
lingsgang van Warner Klebabbe, die
men volgt vanaf zijn veertiende jaar,
tot dat hij eerstejaars student in de
medicijnen is. Hij is een dromerige
knaap met veel aanleg voor tekenen,
schrijven, toneelspelen en neurasthe
nie; een 'jongen dus, die het in sport
e.d. aflegt tegen zijn forsere klasge
noten maar die zijn physieke tekort
komingen compenseert door zijn
kunstzinnige gaven uit te buiten. Hij
we,' het zelfs tot voorzitter van de
schoolvereniging te brengen, een
functie waarin hij dan algemeen er
kend wordt als iemand van belang
en begaafdheid. Voor zichzelf weet
hij echter dat hij een comediant is,
dat hij altijd een of andere rol speelt
om de belachelijke naam Klebabbe,
die aan allerlei kleffe viezigheid den
ken doet inhoud te geven, en het
mooie schoolmeisje Hella passief te
veroveren door het paraderen met
Ava Gardner, wier profiel de fllm-
11e hebbers over de gehele wereld
bekend is en die gehuwd ls met de
„crooner" Frank Sinatra, speelde de
hoofdrol In de nieuwste verfilming
van Jerome Kern's bekende operette
„Show Boat", welke binnenkort ook
In Zeeland wordt vertoond. In deze
operette komt o.m. het lied „Old
Man River" voor, dat de negerbas
Paul Robeson bekend maakte.
uliurele
avalcade
INDRA KAMADJOJO, de befaam
de Indonesische danser, is in ons land
teruggekeerd, na een tournee door
Amerika, waar hij o.m. voor de tele
visie is opgetreden.
„DE ACHTSTE DAG", is de titel
van een door Maurits Dekker in op
dracht geschreven spel over de his
torie en de betekenis van de Noord
oostpolder. Ter gelegenheid van het
tienjarig bestaan van deze polder, dat
van 2 tot en met 5 Juli zal worden ge
vierd, zal „De achtste dag" als open
luchtspel worden opgevoerd met 250
medewerkenden.
TER GELEGENHEID van de vijf
honderdste geboortedag van Leonardo
da Vinei word.t 30 April a.s. in het
Haags gemeentemuseum een tentoon
stelling geopend, die aan dit genie uit
de Renaissance gewijd zal zijn.
HET ITALIAANS operagezelschap,
dat met Verdi's La Traviata een tour
nee door ons land maakt, heeft bü de
eerste voorstelling in Den Haag veel
succes geoogst. De algehele leiding
van de uitvoeringen berust bij Meyer
Hamel. Het gezelschap zal in een 45-
tal grote en kleinere steden in ons
land optreden.
CONSTANT VAN WESSEM, de
schrijver van een zevental romans,
vier biografieën, zes monografieën en
een aantal toneelstukken onder het
pseudoniem Frederik Chasalle, hoopt
op 25 April a.s. zijn zestigste verjaar
dag te vieren.
DE ACTEUR Theo Frenkel heeft
Vrijdag in een opvoering van „Zijne
Excellentie" door de Haagse Comedie
zijn veertigjarig toneeljubileum her-
dacht.
COROS Y DANZ-AS is de naam van
een Spaanse danstroep, die met niet
minder dan 128 danseressen, dansers
en musici een tournee door ons land
maakt met een zeer gevarieerd ttper-
éotre.
zijn kunstenaarsgaven nu hij haar
met zijn spieren niet imponeren kan.
Kortom, het is een geschiedenis zo
als er al honderden werden geschre
ven en die dan ook de moeite van het
lezen niet waard zou zijn, wanneer
de auteur er niet in geslaagd was, al
lerlei jeugdervaringen en prille, fris
se liefdesaandoeningen zodanig vast
te leggen en uit te beelden, dat de le
zer telkens ontroerd wordt door plot
seling bovendrijvende eigen, vergeten
door HANS WARREN
herinneringen: zo was het, zo eerlijk,
eenvoudig en zuiver en wat is er
van geworden? Het is die onmisbare
wisselwerking tussen de eerlijke ge
voelens van de schrijver en do lezer
die het boek dierbaar maken. Ontlui
kende genegenheid voor een ander,
de trillende vraag die men zichzelf
stelt: is het al liefde, of nog niet?
het simpele genoegen om op een ge
meenschappelijk schoolfietstochtje
achter en even naast de geliefde te
mogen rijden; de stugge, met moeite
gevonden woorden in zo'n geval, ze
zyn uitgebeeld in eigen, fijne, een
voudige stijl en ook met humor: „De
frisse voorjaarswind ving in z'n speel
se vaart 't opgewekte gekwebbel van
de meisjeslippen en suisde spotziek
om Warners oren. Maar Warner
schonk ternamverilood aandacht aan
deze Mei-cantate, die begeleid werd
door het zachte gerammel van zyn
foto-toestel op de bagagedrager",
(pag. 115).
DE BINDING AAN DE SCHOOL
Warner (waarschijnlijk schuilt er
vrij veel autobiografie in de hoofd
persoon) is een jongen die leeft in
herinneringstaferelen. Zelden onder
gaat hij verdriet of geluk op het ogen
blik zelf. Bijna bewust drukt hij die
primaire aandoeningen naai' de ach
tergrond om ze later in kunstzinnige
uitingen te herbeleven en te trachten
er dan een blijvende waarde aan te
geven.
Zijn weinig wervende, maar diepe
liefde voor Hella blyft dan ook
hoewel zij wordt beantwoord tot.
het einde toe hoofdzakelijk platonisch,
met een sterk element van bijna
masochistisch verzaken en offeren er
in, wat culmineert in het afzien van
het spelen van de hoofdrol in „Ham
let", het stuk dat men had gekozen
om het lustrum van de schoolvereni
ging mee te vieren. Na zeer vele
moeilijkheden waren alle voorberei
dingen voor de uitvoering getroffen,
en Hella zou de tegenrol van Ophelia
spelen.
Het karakter van de hoofdpersoon
is psychologisch goed en consequent
uitgewerkt; bü dat van enkele bijfi.
guren, vooral dat van de HBS-dlrec-
teur en dat van Warners ouders,
zelfs bij dat van de vaag-bljjvende
Hella zet men wel eens vraagtekens.
Het slot is ook wat in het onwezen
lijke opgeschroefd. Het zwaartepunt
van dit werk ligt echter niet in de
karaktertekening, wel in de uitbeel
ding van jeugdervaringen en
van de band die een school tot ver-
stikkens toe kan weven om het kind,
zodat het zich niet zonder kleerscheu
ren weet los te rukken en hulpeloos
tegenover het leven komt te staan
wanneer de school het na het eind
examen van zich af stoot. In deze uit
beelding is Wagener in „Cheerio"
volkomen geslaagd.
N.V. De Arbeiderspers, Amsterdam.
FILMPANOPTICUM.
De terreur van haar kletspraatjes doet
s sterren verschieten*
Zonnig Hollywood telt onder zyn driehonderdduizend inwoners drie be
roepsgifmengsters, die door de groten in de filmmetropole meer gevreesd
worden dan de belastinginspecteurs en met meer ontzag worden behandeld
dan de president-directeuren van de productiemaatschappijen. Ieder, die in
de filmwereld iets betekent, grijpt 's morgens met angst en vreze naar de
ochtendbladen om te lezen wat Louella, Hedda en Sheilah, drie beminnelij
ke feeksen, die het zwaard van Damocles met gevaarlijke bedrevenheid
weten te hanteren, nü weer hebben geschreven. Deze dames bereiken met
haar dagelijkse filmrubriekjes tientallen millioenen Amerikanen en kun
nen niet alleen een ontbijt in Hollywood verknoeien, maar ook iedere regis-
seur, acteur en actrice maken en breken en millioenenproducties in gevaar
brengen.
„Vrouwenparlement" op
30 Mei in Middelburg
Leerzaam toneelstuk!
(Van een bijzondere medewerker)
Te Middelburg zal op 30 Mei
a-s. een middag- en een avondvoor
stelling worden gegeven van het to
neelstuk „Vrouwenparlement".
Dit stuk, dat enige weken geleden
te Amsterdam js opgevoerd door de
afdeling Amsterdam van de Vereni
ging voor Vrouwenbelangen, Vrou
wenarbeid en gelijk Staatsburger
schap, heeft ten doel de vrouwen
meer bewust te doen worden van
haar verworven rechten en plichten
op politiek terrein. Nog te veel staan
zy afzydig en laten zij volgens tradi
tie dit gebied practisch geheel aan
de mannen over.
In „Vrouwenparlement" worden de
rollen omgekeerd, met als achter
grond het ideaal om tot grotere sa
menwerking te komen lussen man
en vrouw; ook in de politiek.
Voor de opvoeringen van dit
„schijnparlement" te Middelburg is
een commissie gevormd, waarbij zich
het verheugende verschijnsel voordeed
dat er een ruime samenwerking tot
stand is gekomen tussen vrouwen
van verschillende politieke- en ge
loofsovertuigingen. In deze commis
sie bevinden zich vertegenwoordig
sters uit de A. R., C.H., K.V.P., P-
v. d. A., V.V.D. en enkele partylozen,
terwijl voorts de Ned. Ver. van Huis
vrouwen, de C.B.P.B., de Ned. Bond
voor Plattelandsvrouwen en de Z.V.
U.Afgevaardigden zonden.
Mede met het oog op de naderende
verkiezingen zal het, zowel voor vrou
wen als voor mannen, de moeite
waard zijn een zitting van het „Vrou
wenparlement" bij te wonen! De op
voeringen dragen uiteraard een
strikt onpartijdig karakter, waarvoor
de samenstelling van de commissie
de beste waarborg is.
Twee teciinic) in het laboratorium van de commissie voor atoomonder
zoek, gevestigd in Oak Ridge (Tennessee) in de Verenigde Staten. Ix-rei-
den een transport voor van radioactief kobalt, dat bestemd' is voor een in
stituut in Los Angeles, waar men zich bezig houdt met de besteding van
kanker.
Het kobalt zelf weegt minder dan een half pond, maar met het oog op de
grote radio-actieve kracht moet het verzonden worden In een omhulsel, dat
niet minder dan 1356 kg. weegt.,.. Het gevaariyke goedje, dat niettemin
van groot belang is voor-de wetenschap, wordt met de nodige voorzichtig
heid behandeld
Holland-Festival 1952
Kunstmanifestaties in Gouda, Naarden,
Muiden en Delft
(Van onze Haagse redactie)
Den Haag, April. Het Holland Festival, dat dit jaar voornamelijk
in Den Haag en Scheveningen gehouden zal worden van 5 Juni tot 4
Juli, zal onder meer Balanp.hine's beroemde New York City Ballet voor het
eerst naar Nederland trekken. Zes voorstellingen zal deze balletgroep ge
ven, en wel op 2" en 29 Juni en 2 en 3 -Juli met medewerking van het Rot
terdams Philharmonisch Orkest en op 28 Juni en 1 Juli met medewerking
van het Residentie-orkest.
Op het repertoire staat o.m. het grote werk „De Vuurvogel", een schep
ping van Strawinsky en Balanchine samen.
spel „Elckerlyc" en in het Openlucht
theater te Bloemendaal „De Bruiloft
van Figaro" van Beaumarchais.
Het is opmerkelijk, dat dit jaar uit
niet alleen verschillende Europese
landen, maar ook uit Amerika. Cana
da. Australië en Zuid-Afrika belang
stelling van de radio-omroepmaat-
schappijen getoond wordt voor dit
Holland-Festival 1952.
Tenslotte zij gemeld, dat ten be
hoeve van personeelsverenigingen en
vakorganisaties plaatsen beschik
baar komen tegen sterk gereduceer
de prijzen.
Het schrijven van de dagelijkse ru
briekjes, die de lezers de illusie ge
ven, dat hun een blik achter het cel-
luloid-gordijn van filmland wordt ge
gund, maar die in werkelijkheid een
waterval van insinuaties, geroddel en
verbasterende onnozele kletspraat
zijn, betekent voor'Louella Parsons
(bijgenaamd „Lollipop"), Hedda Hop--
per en Sheilah Graham „big busi
ness": de dames slepen ieder zo on
geveer een kwart millioen dollar per
Jaar in de wacht. Zij hebben eigen
:antoren met een staf van personeel,
krygen stapels brieven, staan met de
grootste „sterren", die belust zijn op
publiciteit of op hun dood voor een
onvriendelijk zinnetje, op „goede"
voet treden op voor radio en televisie,
zijn fend aan huis in alle studio's en
ontvangen wekelijks uitnodigingen
voor gemiddeld vijftig partijtjes.
Hedda (synoniem met hoeden: zij
koopt 150 nieuwe per jaar en besteedt
daaraan 5000) en Louella zijn wa
ter en vuur; als zij de kans schoon
zien, geven zij elkaar giftige prikjes,
die echter niet vergeleken kunnen
worden met de soms dodelijke steken,
waaraan menige Hollywoodse groot
heid ten offer valt. Wanneer het drie
tal niet roddelt (vaak in strijd met
de waarheid), daalt het af tot het
meest stupide gekir, dat men zich
kan voorstellen:
Louella: „Vannacht, terwijl ik
droomde van mijn boek „De vrolijke
analphabeet", belde dat lieve meisje
Martha Vickers, een Warner-ster, mij
uit een diepe schoonheidsslaap om
mij als eerste toe te vertrouwen, dat
zij met die ontzettend aardige jon
geman Lee Scurvey zal trouwen.
Martha is een schat. Ik wens 'je veel
feluk Martha, en als je begint ba-
ytruitjes te breien, vergeet aan Lou-
ella's rubriekje niet".
Hedda: „Ofschoon zekere schrijf
ster- van zekere filmrubriek beweert,
dat zij de primeur had, wil ik U
graag voor de derde keer vertellen,
dat Martha Vickers, een Paramount-
ster. die getooid zal zijn met een tur
ban met gouden belletjes, gaat trou
wen met Lee Scurvey, die op de brui
loft een bruine strohoed zal dragen.
Luister je, beste Louella?"
Het verbluffendste is, dat millioenen
Amerikanen dit volmaakt zinloze ge
babbel, dat overigens bij Hollywood
hoort als de camera's, de villa's met
zwembaden en de echtscheidingen,
iedere dag voor zoete koek opeten!
KAF EN KOREN.
Een Amerikaan in Parijs Spran
kelend als champagne, kleurig als
een Schiaparelli-creatie en verrijkt
met een ballet, dat meer fleur, vaart
en charme bezit dan honderd musi
calshows bijeen. Gene Kelly, Leslie
Caron, de muziek van Gershwin en de
bekoring van Parijs.
Het grote concert Prachtige
zangstemmen en uitstekende kleuren
in een Russische opera- en balletca
valcade, die als film een grandioze
mislukking werd.
De blauwe sluier De tragiek van
een vrouwenleven met een feilloos
spelende Jane Wyman, met Charles
Laughton en met dikke krokodillen
tranen.
gelegenheid van Strawinsky's
ïrjaaraag in Juni staan er trou-
Ter
70e verjaardag
wens meel- werken op het program
van dit Holland Festival, waarmee
men zijn meesterschap ook nu weer
wil eren. Het Concertgebouw-orkest
en het Residentie-orkest zullen deze
werken niet alleen uitvoeren, maar
ook de Nederlandse Opera, welke
groep o.a. Strawinsky's „Le Rossig-
nol" en Oedipus Rex" op haar re
pertoire heeft.
Behalve Den Haag en Schevenin
gen zullen ook Gouda, Naarden, Mui
den en Delft in het kader van dit
Holland-Festival kunstmanifestaties
beleven. In de Grote Kerk van Naar
den zal Bach's Hohe Messe worden
uitgevoerd, met medewerking van
het Concertgebouw-orkest, in de St.
Janskerk van Gouda o.a. Bach's Mis
in A grote terts. In het Muiderslot
zal het Nederlands Kamerkoor o.l.v.
Felix de Nobel werken van Obrecht
en tijdgenoten opvoeren. Dit jaar
zou het 500 jaar geleden zijn, dat Ja
cob Obrecht geboren werd.
TONEEL
Het toneelprogram is dit jaar sterk
uitgebreid. De Haagse Comedie oJ.v.
Cees Laseur zal o.a. „Oudine" opvoe
ren van Girandoux, de Nederlandse
Comedie o.l.v. Johan de Meester o.a.
in Delft op de Grote Markt het abele
8runo Watier komt
Naar de Oostenrijkse rege
ringspersdienst meedeelt, zijn
dc Oostenrijkse dirigenten Jo
zef Krips en Bruno Walter ge-
engageerd voor het Holland-
Festival. De Nederlandse Ope
ra zal onder leiding van Jozef
Krips twee galavoorstellingen
geven van Mozarts „Don Gio
vanni". Erich Kunz van de
Weense Staatsopera zal daarbij
een gastrol vervullen.
Zeeuwse podiumpromenade
De wanklank vergeten, de herinnering
aan het goede gebleven
WANNEER MEN IN STILLE OGENBLIKKEN wol eens mymert over
hetgeen voorbyging, iykt het dikwijls alsof in dat verleden alleen maar
goede dingen bestonden, omdat In de herinnering het verkeerde gereduceerd
wordt tot een klein vlekje, dat dient om het schone beter en stralender te
doen uitkomen. Zo is het ook, wanneer men terugdenkt aan de concerten
en uitvoeringen, die in de afgelopen maanden de aandacht van de Zeeuw
se muziekminnaars vroegen. Wat minder goed was en wat toen zelfs als
een wanklank werd gehoord, is men nu welhaast vergeten. Doch ongerept
is nog de herinnering aan de vele ogenblikken, waarin de muziek in een
sclüer volmaakte overgave werd gediend en waarin een hechte band ont
stond tussen podium en zaal. Als we deze momenten uit het nu afgelopen
winterseizoen nog eenmaal willen vastleggen, mogen de grenzen van de
tyd ruim getrokken worden en kan de winter zelfs in de zomer beginnen
Want het was nog zomer, toen
Gerard Hengeveld in Veere speelde:
een warme Augustusavond in de
Schotse Huizen, waar de ramen tij
dens het concert enige tijd openston
den, zodat de speelse muziek, die
Hengeveld aan zijn kleine instru
ment ontlokte, langs de oude gevels
aan de donkere kade dartelde, af en
toe stoeiend met de tinkelende wijs
jes uit het ranke stadhuistorentje,
om daarna te vervagen in de wijde
stilte rond de oude veste. Dat was
het begin van het, seizoen een avond,
zoals die a'Den in Veere kan worden
beleefd, in de omverkelyke sfeer tus
sen waarheid en dromen, waarin de
muziek een sprookjesachtige glans
krijgt, vooral wanneer zy door een
meesterhand tot klinken wordt ge
bracht
Er was nog een andere droom,
ruim een maand later. Een droom
vol van de weemoed en het verlan
gen, waarvan Chopin's composities
vertellen. De weemoed om hetgeen
heenging en niet meer terugkeerde
en het verlangen naar een ver vader
landStefan Askenase bracht it:
een tot in alle hoeken ge-He Con.
cert- en Gehoorzaal te MiddjéJbmg.
deze droom tot leven en voor velen l van Schuberts trio in Bes een ju-
werd zyn optreden een belevenis.
Maar noch Hengeveld noch Aske-
nase waren hoe voornaam hun
spel ook zyn mocht hoogtepunten
van het seizoen. Zy vormden slechts
het voorspel daartoe
VIER MOMENTEN
Vier momenten kende het Zeeuw
se muziekleven Sn de afgelopen pe
riode, waarover de luisteraar in exta
se kon geraken, vier toppen in de jong
ste geschiedenis van de toonkunst in
ons gewest: in de eerste plaats het
klankenfeest, dat Euard Flipse gaf
in de reproductie van Franck's on
volprezen Symphonie. De onmisken
bare poëzie "van de grote Franck,
gevat in de flonkering van brillante
symphonische muziek, werd door
Flipse verstaan als weinig anderen.
Voorts de monumentale uitvoering
van Verdi's Requiem door „Tot
Oefening en Uitspanning" te Middel
burg. Een uitvoering, waarin de hui
veringwekkende ernst van de dood en
de verzengende kracht van de „Dies
Irae" gestalte kregen en waarin
Verdi's muziek klonk op een wijze,
men voor een Zeeuws ensemble
voor onmogelyk hield.
Verder de voortreffelijke Krebbers,
die zijn viool in de Concert- en Ge
hoorzaal van Middelburg deed zingen
en spelen met een passie en een gloed,
welke men wel veronderstelt bij een
zwartharige Spanjaard, doch niet bij
een blonde Nederlander. De echo van
Dvorak's Sonatine in G en Ravel's
Tzigane scheen nog lang na te tril
len in de hoge witte zaal.
T-- tenslotte -rn *n voorname
spel van het Nede^'anis Trio, dat
Franse schilders
exposeren
In het stedelijk muséum te Am
sterdam is gistermiddag een exposi
tie geopend, waar honderd schilder
werken van Franse meesters (van
1890 tot heden) bijeen zijn gebracht.
De tentoonstelling bevat werken van
o.m. cubisten, surrealisten en ab
stracter zoals Kees van Dongen,
Pablo Picasso, Maurice de Vlaminck
en anderen.
De chef van het nationaal museum
voor moderne kunst te Parijs, Jean
Cassou, opende de expositie, waar
van het de bedoeling is om de moder
ne Franse schilderkunst meer voor
het publiek toegankelijk te maken
en in het bijzonder de werken, die af
komstig zijn uit het genoemde mu
seum. Dit instituut nam in 1947 de
taak over van het Musee de Luxem
bourg. De expositie zal geppend blij
ven tot 26 Mei a.s. en ze wordt daar
na overgebracht naar het Palais des
Beaux-A'rts te Brussel.
Prof. dr. G. Ryckmans, hoogleraar
aan de universiteit te Leuven, zal in
de week van 12—17 Mei een aantal
voordrachten in Nederland houden,
over „Mijn reis door Saoedi-Arabië
in de winter van 19511952", in
het raam van de Nederlands-Belgi
sche culturele samenwerking.
weeltje van volmaakte kamermuziek
maakte. De drie kunstenaars Carel
van Leeuwen Boomkamp, Theo Olof
en Gerard Hengeveld gaven hier een
manifestatie van Nederlandse her
scheppende kunst.
Dit waren de vier hoogtepunten!
Vier evenementen, waarvoor men niet
dankbaar genoeg kan zijn.
ANDERE OGENBLIKKEN
Naast deze voortreffelijke ogen
blikken waren er nog vele andere, die
ook waard zijn om nogmaals in de
herinnering te worden gebracht. Zo
gaf de fluitist Bertus Bakker, die
als solist te Middelburg op trad met
de „Instrumentale" een prachtige
uitvoering van Debussy's „Syrinx" en
deed in Vlissingen Jaap Stotijn velen
genieten van zijn gracieus hobospel
tijdens een eminent concert van de
Vlissingse Orkestvereniging.
In Goes trad „De Symphonie" voor
het eerst op na een ingrijpende reor
ganisatie en wekte de indruk, dat
een goede weg werd ingeslagen. In
de Grote Kerk aldaar hoorde men
vijf koren, die gezamenlijk een
uitvoering gaven van Mendelssohn's
Athalia. Een geslaagd experiment.
Het optreden van het Russisch
Seminariumkoor in Zeeland lag eer
der op het kerkelijk dan op het mu
zikale vlak, doch soms is het moei
lijk uit te maken op welk van beide
terreinen men zich bevindten
daarom willen wij ook dit concert
memoreren. Hier was geen sprake
van een brillante klankverscheiden
heid of van een massale koorzang,
maar men hoorde1" slechts enkele so
bere mannenstemmen, die reciterend
de liederen uit de schat van de Oos
terse Kerk zongen. Deze acht semi
narium-studenten vormden een bij
zondere verschijning in de reeks
kunstenaars, die Zeeland bezochten.
Tenslotte waren er de drie Mat-
theus«Passion=uitvoeringen, in Hulst,
Vlissingen en Goes.
Voor dit alles mag men dankbaar
zyn, vooral jegens diegenen, die hun
vrije tyd offerden om anderen iets
goeds te bieden; koorleden, die week-
in-week-uit repeteerden, besturen,
die vóór de uitvoering grijze haren
kregen van de zorgen om de begro
ting sluitend te krijgen, dirigenten,
die dikwijls noodgedwongen hun ge
rechtvaardigde eisen inzake orkest
bezetting en andere zaken moesten
minderen, kortom de velen, die het
muziekleven in dit gewest steunden
en stimuleerden, waarbij ook de Z.V.
U. niet mag worden vergeten.
Wanneer men aan deze omvang
rijke arbeid ën daarnaast ook aan dc
moeilijkheden denkt, wordt by een
terugblik in het seizoen de critiek
mild, ja verdwijnt zelfs.
En blijft alleen de herinnering aan
het goede
de K.