Binnen tien jaar een tweede maan?
VIJF NIEUWE „RIDDERS VAN
DE ZEE" ONDERSCHEIDEN
He
In de greep van
de Woestijn
DINSDAG 25 MAART 1952
PROVINOI ALE ZEEUWSE COURANT
3
KWESTIE VAN TIJD EN GELD.
„Colliers" publiceerde interessante
gegevens over „Ruimte-station"
Enige weken geleden startte gelijk reeds gemeld op de proef-
terrelnen van White Sands in Nieuw Mexico een raket met vier levende
apen aan boord. De raket bereikte een hoogte van 130 kilometer boven
de aarde nog door geen levendwezen bereikt en de apen kwamen
in feite ongedeerd uit deze hogere sferen terug. Dit bericht wijst
op de ongetwijfeld reeds zeer ver gaande proefnemingen, die thans door
de Amerikaanse ruimte-vaart" experts ondernomen worden. Hoe on
gelooflijk het ook is, het schjjnt wetenschappelijk en technisch reeds mo
gelijk te zjjn een „ruimte-station" te vestigen op niet minder dan 1730
kilometer boven onze aarde.
De temperatuur en atmosfeer in de
verschillende compartimenten waar
in het station op de wijze van een
duikboot verdeeld is, kunnen geheel
worden beheerst. Sluizen maken het
mogelijk de satelliet binnen te gaan
of te verlaten in een soort duikerpak.
Bemande ruimte-schepen om Mars,
de Maan en eventuele andere hemel
lichamen nader te verkennen, zoal
niet te bezoeken, zijn in het gedurfde
ontwerp opgenomen.
In „Colliers wordt dit alles op uiterst
knappe wijze in beeld gebracht en be
schreven door o.a. Willy Ley en
Chesley Bonestell, waarvan vorig
jaar bij Uitgeverij J. M. Meulenhoff
in vertaling het boek „De sprong in
het heelal" verscheen In dit werk be
schrijven beide experts de mogelijk-
Het Amerikaanse weekblad „Col
liers", dat enige tijd geleden zulk een
opzienbarend nummer wijdde aan het
verloop van een eventuele volgende
oorlog, geeft thans gedétailleerde ge
gevens over een ruimte-station. In
een vijftal realistische en met prach
tige kleurenillustraties verluchte ar
tikelen beschrijven hier 's werelds lei
dende experts op welke wijze het uit
voerbaar moet zijn zulk een satelliet
te bouwen, in onderdelen naar zijn
standplaats te brengen en er het le
ven voor een grote bemanning met
een uitgebreide apparatuur- mogelijk
te maken.
Zij zien deze kunstmatige maan als
een enorme ring van nylon en plastic
materiaal, die in gedeelten door ra
ketten naar boven gebracht wordt.
Door de enorme snelheid daarvan
duurt een dergelijke tocht slechts 56
m'nuten, waarbij de ralcet-motoren
r it langer dan vijf minuten werken.
Daar de geprojecteerde plaats van
de satelliet natuurlijk ver huiten het
bereik van de aantrekkingskracht
van de aarde zal zijn, bestaat er geen
zwaartekracht. Hoewel de moeilijk
heden daarvan op zichzelf wel oplos
baar zijn, is het eenvoudiger de
„ring" een draaiende beweging te
geven, waardoor kunstmatig een ze
kere zwaartekracht wordt opgewekt.
Toch is 'i zo I
heden en uitvoering van ruimte
vaarten en het bezoeken van andere
hemellichamen; een fantastisch on
derwerp, dat door de boeiende tekst
en uiterst verrassende foto's op ge
loofwaardige wijze behandeld wordt.
De andere medewerkers van dit
nummer van „Colliers" zijn eveneens
alle leidende Amerikaanse deskundi-
fen, zoals dr. Wernher von Braun,
echnical director of the Army Ord
nance Guided. Missiles Development
Group, dr. Fred. L. Whipple, Chair-
man-Dept. of Astronomy van de be
faamde Harvard-University en dr.
Joseph Kaplan, hoogleraar in de phy
sics met wereldreputatie. Met nog
enkele andere onderzoekers is dit
team, dat de publicatie in „Colliers"
gedurende zes maanden voorbereidde,
tot de conclusie gekomen, dat de
bouw van hun fantastisch object on
geveer tien jaar zou vergen en dat
Tiet ca. vier billioen dollar zou kos
ten (ter vergelgking: voor het ont
wikkelen van de eerste atoombom
werd indertijd ongeveer 2 billioen
dollar uitgetrokken).
Prinses Beatrix niet op
21 jaar meerderjarig?
Er bestaat veel kans, aldus De Tel.,
dat de regering het voorstel tot
grondwetswijziging, waarbij dg meer
derjarigheid van prinses Beatrix van
18 op 21 jaar zou worden gebracht,
zal intrekken.
Het voorstel is in de afdelingen der
Tweede Kamer bijzonder ongunstig
ontvangen.
Erfenisschandaal in
Frankrijk
President van Rekenkamer wenst
geen ontslag te nemen
In Frankrijk heeft zich weer eens
een erfenisschandaal voorgedaan. Een
hooggeplaatst magistraat in de Fran-
se republiek, de president van de re-
schatten in de koningsgraven bij ve- leenkamer, die qua aanzien en macht
len niet minder de hebzucht op dan zij onmiddellijk volgt achter de president
het in onze tijd doen. Grafschendin- van Frankrijk en de voorzitters van
gen wtiren dan ook aan de orde van Kamer en Senaat, wordt er van ver-
de dag en bereikten een dusdanige dacht indirect betrokken te zijn bij
vorm dat bijv. koning Thoetmosis I,
(*-«•:*
In de dagen der pharao's wekten de
,«i. rJrt l-nYiównïnrnïiïïn. hi;i IJft-
die 1500 j. v. Chr. leefde, het besluit
nam zijn lichaam niet in het officiële,
prachtige grafmonument te, laten bij
zetten, maar het toe te vertrouwen aan
een verborgen rotsvertrek, waar het
tenminste veilig zou zijn voor de op
buit beluste rovers. Hoe lang hij in
een erfeniskwestie. Hg zou namelijk
een dame uit de hoogste kringen, die
er van beschuldigd wordt een vals
testament te hebben vervaardigd, de
hand boven het hoofd hebben gehou
den, aldus „De Maasbode".
Het betrof .hier een nalatenschap
van 50 millioen francs, welke volgens
de familieleden in het geheel niet aan
dat eenvoudige graf heeft gelegen, is de dame in kwestie zou zijn toegewe-
niet bekend, doch zeker is, dat zelfs zen. Wel was de erfenisroofster al
deze eenvoudige verblijfplaats op den eens voor het gerecht gedaagd, maar
duur voor zijn lichaam niet veilig werd zij werd door toedoen van advocaten
geacht en dat hij tezamen met zijn van naam tegen een borgsom van
dochter en andere mummies naar twee en half millioen franc m voor-
veiliger oorden werd getransporteerd, j vrijheid gesteld. De kwestie
Als degravenschennis ten Wevan
Jcontng Thoetmosis I een fergelyke ddmu«t te gewillig waren, wei-
vorm had bereikt dat de arme man (jen na proces overgeplaatst. Ma-
zich niet eens durfde laten begraven, dame Poupard, zo heet de dame, be-
dan kunnen we ons er een flauwe rj,ep Zich steeds weer op hogere mach-
voorstelling van maken hoe het ge- ten, die haar vrijheid waarborgden.
weest moet zijn 400 jaar later, toen de Deze hoge macht bleek te bestaan
plunderingen het hoogtepunt bereik- j uit iemand, die een vast bezoeker was
ten, corruptie en omkoperij vierden van het paleis van president Auriol,
hoogtij in het oude Egypte, de graven- I namelgk de bovengenoemde presi-
wacliters, priesters, opzichters, dis- dent van de rekenkamer. Deze bleek
trictshoofden, ja zelfs functionarissen,op het verzoek van Aurmlnietbereid
die wij thims de «lei gouverneur zou- I
den toekennen, en aan wie het opper- iSjitnstIntief
toezicht op de koningsgraven was toe- jjet laatste 'woord in deze zaak is
vertrouwd, spanden
met de
echter nog niet gesproken en men
plunderaars en wisten zich op deze speurt thans naarstig naar de ver-
wijze belangrijke neveninkomsten te j valser (ster) van het testament.
verschaffen.
Natuurlijk kwam er wel eens wat De Bank van Finland heeft in prin-
aan het daglicht; bijv. toen Peser, het cipe besloten de handel in deviezen tij-
hoofd van Oost-Thebe zijn collega van dens de Olympische Spelen vrij te laten.
West-Thebe wegens het plunderen van
graven wilde aangeven en levens
poogde hem daardoor ambtelijk een
beentje te lichten. Maar de commissie
van onderzoek wees de beschuldigin
gen van Peser 'van de hand, want het
aantal door hem genoemde plunderin
gen klopte niet met het aantal plunde
ringen dat door de commissie was ge
constateerd! De verongelijkte Peser
wilde zich nu rechtstreeks tot de ko-
ning wenden, maar dat ivas juist het
moment waarop zijn tegenstanders
hadden gewacht, want hij bewandelde
aldus niet de hiërarchieke weg en was
daarom strafbaar. Hij werd gedwon
gen zichzelf voor het gerecht van
meineed te betichten en zich schuldig
te verklaren.
Gelukkig voor de lezers van 3000 ja
ren later werd kort na Pesers beschul
digingen een gedeelte van het grafro-
verscomplot ontdekt blijkbaar door
een onomkoopbaar man en 8 rovers
iverden gevangen genomen. Vijf dezer
dieven zijn ons bij name bekend, doch
waarom zouden wij de namen van een
boer, een waterdrager of een neger
slaaf onthullen zolang wij de overtui
ging zijn toegedaan dat de mannen
achter de schermen, n.l. zij die het
corrupte overheidsapparaat vormden,
ongemoeid werden gelaten?
Want noch deze, noch andere ver
volgingen der rovers vermochten de
hebzucht naar de schatten in het Dal
der Koningen te temperen. Uit gerech
telijke oorkonden blijkt welk een groot
aantal koningsgraven in die tijd wer
den opengebroken.' In het graf van
Toet-anch-Amon drongen reeds korf
na zijn dood de rovers binnen. In an
dere graven schreven de plunderaars
spotternijen op de wanden in het
Egyptische dieventaaltje van die da
gen.
En de getrouwen? Wel, zij deden
wat zij konden en haalden herhaalde
lijk de koninaen uit hun graven om
hen voor dieven te beveiligen. Zo
zwierven de mummies her- en der
waarts en de plundering der schatten
ginn door. Tot in onze tijd de zwarte
markt in Egijptische
werd ontdekt.
Een ruimteschip boven de maan. Deze wonderlijke apparatuur, die op een
fantasie van Jules Verne lijkt, is een ontwerp van moderne technici. Zy
achten het mogeiyk hiermede tochten door „de ruimte" te maken, met
als basis een kunstmatige satelliet.
OP GEBOORTEDAG VAN ADMIRAAL DE RUYTER
Uitreiking van gouden en zilveren De Ruytermedaille
Op de geboortedag van Neerlands grootste admiraal, Michiel Adriaenz de
Ruyter, heeft Koningin Joliana vijf nieuwe „Ridders van de zee" benoemd.
Het zijn de heren D. Hudig uit Amsterdam en J. F. van Hepgel uit Hun
tington (New-York), die met de gouden De Ruytermedaille vnderscheiden
werden en de heren J. van Duiken te Rotterdam, S. de Wit te Den Helder
en G. A. Kal te Hilversum, die deze onderscheiding in zilver ontvingen.
BEVORDERD
TOT VICE-ADMIRAAL
Bij Koninklijk besluit is met ingang
van 1 Maart 1952 bevorderd tot vice-
admiraal de schout-brj-nacht C.
Brouwer.
Op het directoraat-generaal van
scheepvaart reikte minister H. H.
Wemmers Maandag de medailles uit
in aanwezigheid van de directeur-
generaal van scheepvaart, de heer W.
L. de Vries, de voorzitter van de Ned.
Redersvereniging, de heer H. G. A.
Quarles van Ufford en andere voor
aanstaanden op scheepvaartgebied.
Minister Wemmers kon slechts de
heren Hudig (K.N.S.M.), Van Dui
ken (oud-gezagvoerder Holl. Am.
Lijn) en Kal (Wereldomroep) de in
1907 door Koningin Wilhelmma inge
stelde medaille opspelden. De heer De
Wit bevindt zich als radiotelegrafist
aan boord van de „Willem Barendsz"
en de heer Van Hengel bevindt zich
op zijn post als vertegenwoordiger
van het directoraat-generaal van
scheepvaart in de V. S.
De heer Hudig trad in 1906 in
dienst van de Kon. Ned. Stoomboot
Maatschappij N.V., in welker directie
hg van 1917 tot 1947 was opgeno
men. Daarna werd hij tot commissa
ris van deze maatschappij benoemd.
Zijn gehele leven heeft de heer Hu
dig aan dè scheepvaart gewijd. Na de
eerste wereldoorlog heeft hij zich
zeer beijverd om koopvaardijschepen
in het buitenland aan te kopen, waar
door werd bereikt, dat Nederland
weer spoedig een belangrijke rol kon
gaan spelen in de internationale
scheepvaart.
De heer Van Hengel was geduren
de de oorlog lid van de bewindvoe
ring der Nederlandse koopvaardij
vloot. Sindsdien is hij de vertegen
woordiger van het directoraat-gene
raal van scheepvaart te New York
en Washington. Als zodanig voerde
hij met groot succes de onderhande
lingen met de Amerikaanse regering
over de aankoop van een zeer groot
aantal koopvaardijschepen uit de
Amerikaanse reservevloot, waardoor
een spoedig herstel van de geleden
oorlogsschade ten zeerste werd be
vorderd.
De heer Van Duiken, oud-gezag
voerder van de Holland-Amerika
Lijn, is voorzitter van de Ned. ver
eniging tot adoptie van schepen „Ne-
vas".
Hij heeft in grote mate er toe bij
gedragen, om de Nederlandse koop
vaardij meer bekendheid bij het Ne
derlandse publiek te geven.
De heer De Wit is de radio-telegra
fist van de „Willem Barendsz".
De heer De Wit, die aanvankelijk
voor een hem volkomen onbekende
taak kwam te staan, heeft in dit op
zicht pionierswerk verricht.
De heel Kal is bij de toenmalige
zender van de koopvaardg „De Bran-
daris", welke via de B.B.C. werkte,
werkzaam geweest. Bij de herop
richting in 1945 van de Wereldom
roep werd aan de heer Kal de verzor
ging van het scheepvaartprogramma,
waaronder o.a. de radio-scheepsjour
naal en „het schip van de week" be
horen, opgedragen.
Tot besluit van de plechtigheid op
deze 345ste herdenking van de ge
boortedag van admiraal De Ruyter
werd de erewijn rondgediend.
De De Ruytermedaille werd tot
dusverre aan 155 voor de koopvaar
dij zeer verdienstelijke Nederlanders
uitgereikt.
Specialisten treden uit
artsen-organisatie.
Naar verwachting zal een aantal
geneeskundige specialisten hun lid
maatschap van de Maatschappij tot
Bevordering van de Geneeskunst op
zeggen. De brieven, waarin zij voor
hun organisatie bedanken, zijn blg-
kens informatie onderweg naar het
hoofdbestuur. Een intern conflict
onder de specialisten, over de hono
raria, welke zij van' de ziekenfond
sen ontvangen, is de aanleiding tot
hun uittreden uit de Maatschappij.
Het KL.M.-toestel „Koningin Juliana", dat Zaterdag bg Frankfurt am
Main is verongelokt. Toen na enige tyd de brand in het wrak van het
kunstschatten j vliegtuig geblust was,doorzochten Amerikaanse en Duitse brandweer-
H. Pétillon. I jf lieden de wrakstukken.
Het wereldgebeuren
Moeilijkheden
in Zuid-Afrika
Nieuws
in een Notedop
Een inwoner van Oosterbeek bemerkte
dat bij vergissing l 1200 aan papiergeld
was beland in de vuilnisemmer, die pas
door de gemeentelijke reinigingsdienst
was geledigd. Het grabbelen in de ge
lukkig nog niet geledigde vuilniswagen
had succes; de twaalf bankjes van hon
derd kwamen prompt te voorschijn.
De Kroningssteen, de EngelsSchotse
steen des aanstoots, blijft degenen, die
r dit stuk traditie verantwoordelijk
zjjn, nog steeds zorgen baren. Naar aan
leiding van anomieme brieven aan Scot
land Yard, waarin gedreigd wordt, dat
de steen opnieuw uit de Abdij van
Westminster zal weghalen, zijn de vei
ligheidsmaatregelen verscherpt en de po
litiepatrouilles bij de Abdij versterkt. Er
is een speciale electrische installatie aan
gelegd waardoor Scotland Yard alarm
wordt gegeven mocht men trachten de
steen te verwijderen. Een paar maal is
er al alarm geweest, maar dat bleek een
loos-alarm te zijn. 9 In de Braziliaanse
staat Pernambuco is een autobus met 95
passagiers verongelukt. Er zijn 13 do
den en 33 gewonden. 9 De Ned. Bond
van Ouden van Dagen is het niet eens
met het wetsontwerp tot verlenging van
de Noodwet-Drees met 2 jaar. De Bond
wil dat inplaats van de eerste f 100 eigen
inkomen de eerste f 200 niet afgetrokken
wordt. Zij, die Zaterdagavond naar het
programma „Onder de pannen" met de
belevenissen in hotel „Stoot je hoofd
niet" luisterden, zullen geconstateerd
hebben, dat de figuur „Doortje" eens
klaps is verdwenen. De auteur, Willem
van Iependaal, heeft haar ln het huwe
lijk laten treden, omdat „Doortje" ver
dwijnen moet. „Doortje" werd n.L ge
speeld door de actrice Enny Mols de
Leeuwe, die de radiohoorspelkern vrij
plotseling heeft verlaten om weer op de
planken te gaan acteren. Er was een rae-
mingsverschil gerezen over het optre
den van de actrice buiten haar studio-
arbeid. Momenteel heeft zij een contract
met het gezelschap van Johair Kaart
FEUILLETON
DOOR:
M. VERNON
Yussef keek bedenkelijk toen hij
aan ben Ibri dacht. Hij had zijn bij
val met het eenvoudige plan niet ge
lijk met de anderen doen blijken,
maar had er zwijgend en gemelijk bij
gezeten, alsof hij het hele voorstel af
keurde.
„Ik ben niet gerust over ben Ibri"
dacht Ibrahim. ,We zijn wel elf tegen
een, maar hij kan toch last genoeg
veroorzaken. Een fluisterende rod
delbron en we zijn alle maal verlo
ren"! Hij dacht daar even over na en
besloot toen openhartig te zijn.
..Wat schort eraan, Mahomet ben
Ibri?" vroeg hij. „Ge hebt er voort
durend streng en ontstemd bij geze
ten. Is er iets. dat gij naar voren
wenst te brengen. Zo ja, spreek,
dan zullen we naar U luisteren".
Ben Ibri sloeg zgn ogen gemelijk
op en keek hun leider vol wrok aan.
.,Ik ben het niet eens met dit plan",
sprak hg. „Sheik Aii was van oor
deel. dat er nimmer onrecht te El
Araish mocht plaats hebben, maar
wat is dit anders? Amid ben Hasrif
heeft een moord gepleegd daar
moet hij voor gestraft worden als
ieder ander man anders is het hele
stelsel van El Araish voos en de idea
len, waarop het is opgebouwd, in
houdloos! Deze Raad der Ouden, die
door Sheik Ali is benoemd om recht
te spreken, kiest echter rustig een
slachtoffer uit om als zondebok voor
de misdadiger te fungeren alleen
omdat het Amid ben Hasrif betreft.
Ben Hasrif Wiens gedrag meer dan
dat van iemand anders boven elke
berisping verheven moest zijn! Ben
Hasrif die een voorbeeld voor zgn
volk moest zijn. die zich de geloften
van eer en onkreukbaarheid die hy
in handen van een stervend man af
legde. behoorde te herinneren!"
Een onaangename stilte volgde op
deze uitbarsting. Hij had zichzelf tot
razerny opgezweept, en nu staarde
hij meta rollende ogen en gesticu
lerende handen zgn metgezellen woest
aan, hen tartend om de juistheid van
zijn woorden te logenstraffen. En het
ergste was dat zij dat niet konden.
Een ogenblik bleef de stilte zwaar
en drukkend hangen, maar eindelijk
hervond ben Yussef zijn stem.
„Mijn vriend, gij meent toch niet
dat wij ons niet schamen een derge
lijk iets te doen? Meent gij dat het
Ons gemakkelijk valt ons geweten
het zwijgen op te leggen en ae voor
schriften die sheik Ali ons heeft op
gelegd met voeten te treden? Toch
moeten wij uit beide kwaden het
minste kiezen. Het gaat niet om de
vrouw of om ben Hasrif; het gaat om
onze geliefde stad en haar welvaar'
Wanneer de waarheid bekend wordt
is El Araish verloren. Want wanneer
Amid boet voor zijn misdrijf wie zaï
dan zijn werk voortzetten? Öjj heeft
geen zoon die zjjn voetsporen kan vol
gen".
„Er zijn nog wel anderen die El
Araish kunnen besturen" gromde
ben Ibri boos, maar onmiddellijk klon
ken er kreten van ontkenning'.
„Neen, mijn vriend, dat is niet
waar. Ik geloof dat gij het zelf niet
eens gelooft. Wij zoals we hier zitten,
zijn te oud, te vermoeid om deze ko
lossale taak op onze schouders te
kunnen nemen. Het is een verant
woordelijkheid die een man van onuit
puttelijke energie en bijna bovenmen
selijke kracht, niet alleen van iichaam
maar ook van geest, vereist. Zelfs in
dien een van onze jonge mannen door
het volk werd verkoren om Amids
plaats in te nemen dan zou de zaak
toch niet goed lopen. Er is hier nie-
man voor wie het volk de liefde koes
tert die het Amid toedraagt; zijp.
woord is voor hen wet omdat ze hem
vertrouwen en liefhebben, omdat ze
beseffen dat hij weet wat het beste
et Zuid-Afrikaanse opperste ge
rechtshof te Bloemfontein heeft
een uitspraak gedaan over een
beroep tegen de wet, waarby kleur-
lingenkiezers een afzonderlijke ver
tegenwoordiging wordt gegeven in
het parlement. Het hof heeft de wet
ongeldig verklaard en hiermede uit
spraak gedaan in een der belangrijk
ste grondwetkwesties die het ooit
heeft behandeld. Nu het hof deze uit
spraak heeft gedaan, is de strijd ont
brand over het recht van het hof om
door het parlement aangenomen wet
ten ongeldig te verklaren.
Ter verduidelijking van de strek
king van de wet: deze voorzag ln een
afzonderlijke vertegenwoordiging
voor de kleurlingen in het staatsbe
stuur, een onderministerie om kleur-
lingenbelangen te behartigen en een
gekozen adviserende raad om als
schakel tussen kleurlingen cn rege
ring te dienen.
De kleurlingen zijn afstammelingen
van de slaven uit de dagen van de
Verenigde Oost-Indische Compagnie
(Maleiers, Mosambïekers en Magda-
fascaren) die zich in de loop der tij
en vermengd hebben met ae noma
dische Hottentotten en Bosjesman
nen, de oorspronkelijke bewoners van
het land, en die vooral in de wereld
haven Kaapstad blank bloed er by
hebben gekregen. Hun kleur is niet
zwart doch geel. Hun leefwijze is
Europees en hun huistaal meestal
Afrikaans-Hollands. Zg wonen voor
namelijk in de Kaapprovincie en Na-
tal en zgn naar schatting eei milli
oen in aantal. Deze kleurlingen nu
hebben in de Kaapprovincie sedert
1854 tezamen met de blanken het ac
tief kiesrecht, beperkt door de eis dat
men moet kunnen lezen en schrijven.
Er was echter geen Volksraadlia dat
hun speciale belangen vertegenwoor
digde, in tegenstelling met de Ban-
toe's wier vertegenwoordiging wel
door speciale blanke parlementsleden
werd verzorgd.
By de thans ongeldig verklaarde
wet ging het niet om het op
aparte kiezerslgsten plaatsen
van Kleurlingen, want deze aparte
lijsten bestaan reeds sedert jaren,
wegens bijzondere vereisten voor
stemgerechtigdheid. De wet trof ech
ter voorzieningen voor plaatsing ln
de Senaat (Eerste Kamer) van een
blanke Senator, door de gouverneur-
generaal te benoemen, om de kleur
lingen te vertegenwoordigen, zoala
de Bantoe's reeds vier Senaatsverte
genwoordigers hebben: in de Volks
raad (Tweede Kamer) zouden do
kleurlingen volgens de nieuwe wet
vier blanke vertegenwoordigers kie
zen, waarbg de mogeiykheid werd
opengelaten van latere vermeerde
ring. In de Kaaplandse provinciale
Raad zouden de kleurlingen volgens
de omstreden wet ook eieren verte
genwoordigers krijgen, die blanke of
Kleurling zouden kunnen zHn, al naar
de kiezers dat zouden verlangen.
De actie tegen deze wet is begon
nen door vier Kaapse kleurlin
gen die een beroep indienden bij
het Hof te Bloemfontein. De indieners
van het beroep meenden dat de wet
niet geldig was omdat zij niet met
een meerderheid van tweederden (het
was slechts met een eenvoudige
meerderheid) door beide Huizen van
het parlement in verenigde zitting
was aangenomen. Deze procedure
zou volgens appellanten vereist zyn
geweest door bepaalde clausules van
de Zuid-Afrika-wet die door het Brit
se parlement in 1909 bij de vereni
ging van de vier Zuid-Afrikaanse ge
bieden tot de Unie van Zuid-Afrika ls
aangenomen. Deze clausules hebben
in het byzonder betrekking op wetge
ving (zoals in dit geval) om kiezers
op grond van ras of kleur uit te slui
ten De indieners van het beroep hou
den' staande dat de wet op de afzon-
derlyke vertegenwoordiging hen op
deze grond uitsluit en zg menen dat
genoemde clausules nog van kracht
zijn. Uit alles is duiaelgk dat de
kleurlingen gelyke rechten willen
hebben, actief en passief, en dat deze
nieuwe wet inwilliging van zulke
wensen verhinderen zou.
Malan heeft de beslissing van het
gerechtshof hoog opgenomen en het
ziet er dan ook naar uit, dat in de
hoogste regeringskringen spanningen
zgn gewekt, waarvan men de gevol
gen niet te overzien. De ongeregeld
heden welke thans gemeld worden
uit Johannesburg, zgn er het bewys
van, dat de oppositie niets onbe
proefd laat, om de regering-Malan
ten val te brengen.
voor hen is. Bovendien is er geen en
kele jonge man en dat durf ik hier
voor u tillen ronduit te zeggen omdat
ik weet dat gij het diep in uw har:
met me eens zult zyn wiens
lichaam en verstand, wiens moed en
kracht, tegen die ontzaglyke taak is
opgewassen. Er is slechts Amid ben
Hasrif!"
„Ja, dat is waar! Er is slechts
Amid ben Hasrif!" riepen de Ouden
in koor.
El Yussef hield zyn hand op en ver
zocht stilte.
„Dat is de reden waarom wjj"", ver
volgde hg op zyn rustige wijze en
sprak rechtstreeks tot ben Ibri, ..het
plan dat we zojuist bespraken, moe
ten uitvoeren. Niet terwille van
Amid, hoezeer we hem ook liefheb
ben, maar terwille van El Araish. Al
het goede dat hier tot stand is ee
komen moet voortgang vinden. Het
is beter dat een mens wordt opgeof
ferd dan dat een heel volk moet In
den. We hebben geen keus, ben Ibri"
fWordt vervolgd)
- De Britse vrachtboot „Radmar", die
begin van dit jaar bij het verlaten van
de Nieuwe Waterweg aan de grond is
gelopen op de Maasvlakte en die gerui
me tijd later werd geborgen, ls thans te
koop.
EEN BOEK OVER:
F. Bordewijk
Een van onze belangrykste moder
nere auteurs, F. Bordewijk (geb.
1884) schreef eveneens voortref lelij
ke novellen. Van zgn „Vyf fantasti
sche Vertellingen" verscheen in de
Nimmer-Dralend reeks een goedkope
derde druk. De verhalen znn gekozen
uit de drie bundels, verschenen tus
sen 1918 en 1924. Het -yn: Wat ik
vond by Baruch Blazer; Twee proe
ven genomen op Jos van der Haer-
den; Tatiana; Dr. Testals dubbelgan
ger en Marion Quinn.
In dezelfde reeks eveneens een der
de druk van „Rood Paleis", roman
van de ondergang van een eeuw, spe
lend in een Amsterdams huis van ple
zier. Een roman uit Bordewyks beste
tijd, de jaren voor 1940. Wat Borde-
wyfc na 1940 schreef staat niet meer
op het peil van „Bint", „Rood Palels"
en „Karakter", boeken, waarmee hij
zich als een van onze opmerkelijkste
romanciers kenmerkte. Een huive
ringwekkend voorbeeld van zijn neer
gang ls wel zgn jongste werk: „De
Korenharp", Nieuwe Reeks, begin
nend met Vijftien Vertalingen uit
Gaspard de la Nuit van de Fransman
Aloysius Bertrand, verhaaltjes die in
t origineel al ongenietbaar znn en
die er niet beter op worden als er
voetnoten nodig zgn wegens „niet te
vertalen woordspelingen"; gevolgd
door insipide, zelden leuke, verhaal
tjes van eigen maaksel. Het zijn drie
uitgaven van Nygh en Van Ditmar
N.V. te Rotterdam.