j Een middeleeuwse liefdesidylle met commentaar C HOLLYWOOD KENT OOK VOOR DE BIJBEL GEEN PARDON HUWELIJKSPROBLEEM OP EEN COCKTAILPARTY Van Vrouw tot Vrouw ZATERDAG 2 FEBRUARI 1952 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT LETTERKUNDIGE KRONIEK H.W. J.M.Keuls vertaalde Dante's „La Vita Nuova" Dante Aligliieri, een van de grootst® dichters aller tijden, leefde van 1265 tot 1321. Toen hij ruim negen jaar oud was, zag hjj voor het eerst de een jaar jongere Beatrice, wier naam voor altjjd aan de /zjjne ver honden is gebleven, zoals die van onafscheidelijke legendarische liefdes paren: Hero en Leander, Tristan en Isolde, Romeo en Julia, hoewel Dante en Beatrice nooit iets meer gewisseld hebben dan een hoofse groet en een paar even hoffelijke woorden. De kleine Beatrice in haar eenvou dige warmrode jurk maakte zo'n indruk op de knaap Dante, dat hij haar nooit vergat. Negen jaar later, toen hy dus achttien en zjj zeven tien was, ontmoette hij haar opnieuw. Zij werd door twee oudere dames begeleid, en voor het eei;st groette zy hem vriendelijk. Die groet en wat hy in Dante wakker riep, was de aanleiding tot het boekje, waaraan de letterkundige kroniek deze week is gewijd: „Het Nieuwe Leven" (La Vita Nuova), voltooid in 1292, en thans in het Nederlands vertaald door de dichter H. W J. M. Keuls. Sinds deze ontmoeting is de lieflij ke verschijning van Beatrice geen ogenblik meer uit de gedachten van de jonge dichter. Een droom inspi reert hem tot het eerste sonnet, dat hy, zoals gebruikelijk in die tijd, ter beantwoording aan zijn vrienden zendt Om een ons onbekende reden wil hij echter niet kenbaar maken naar wie al zijn verlangen uitgaat, en hij laat voorkomen alsof hij een an dere vrouw bemint, een vrouw die hem jaren lang dient als scherm om zijn ware genegenheid achter te ver bergen. Om de waan nog te verster- ken, schryft hy ook voor die vrouw gedichten. Als zij eindelijk de stad moet verlaten, weet Dante, volgens zijn eigen woorden, weer een andere vrouw „tot een zo voortreffelijke be scherming te maken, dat hierover door velen werd gesproken in termen, die niet meer betamelijk waren, het geen mij zeer pijnlijk bezwaarde". Als Dante aldus in opspraak is gebracht, weigert Beatrice hem voortaan haar groet wanneer hij haar tegenkomt. Daarmee is al zijn geluk vervlogen en vanaf dat ogenblik stort hy zijn hart uit in verzen, in sonnetten en canzonen. Als Beatrices vader sterft, stelt hy zich Beatrices droefenis voor, en wanneer hij kort daarop zelf ernstig ziek wordt, brengt een koorts- visioen hem haar dood voor ogen. Alsof de droom een voorspelling in hield: kort daarop sterft de jonge vrouw en Dante is in diepe rouw ge- t Toch is 't zo I llll De paloloworm bestaat uit een kop- gedeelte en een staartgedeelte. Dit staartgedeelte bevat de geslachtspro ducten en wanneer deze rijp zijn, maakt dit deel zich in zijn geheel los van liet eigenlijke dier, dat dus in twee stukken is uiteengevallen. Denk nu niet, dat er van de paloloworm op die manier maar een bitter klein beetje overblijft, ivant na deze am- putatiè is hij altijd nog 25 cm. lang. Deze worm leeft voornamelijk tus sen de koraalriffen van de Samoa-, Gilbert- en Fidsji-eilanden en hy le vert de bewoners dier eilanden een geliefd voedsel. Niet de worm zelf wordt door de inboorlingen bemind, maar de geamputeerde staartstukken, die de rijpe eieren of zaadproducten bevatten en die in geweldige hoeveel heden aan de oppervlakte van het wa ter drijven. Honderden boten zwer men op zee uit om de begeerde déli catesse op te vissen en gedurende enige dagen en nachten wordt er een icaar vollcsfeest gevierd. Want, en nu komen we op het 'merkwaardige van deze worm, alle staartstukken van de paloloworm scheiden zich op dezelfde tijd van het kopgedeelte, en wel in de herfst op de dag dat de maan precies in het laatste kwartier staat.' Dat is natuurlijk bijzonder merk waardig en om te kunnen constateren of deze scheiding van kop- en staart gedeelte in verband staat met de be lichting of met eb en vloed, werden enige palolowormen in een donker aquarium gehouden. Desondanks hiel den zij zich precies aan de vastge stelde tijd.' Nu werd dit verschijnsel aan een wat stelselmatiger onderzoek onder worpen en daarbij kwam men tot de ontdekking, dat er andere zeewor men zijn, die bij volle maan aan de oppervlakte komen om eieren te leg gen, en wèèr andere die dit by was sende maan doen. Iedere soort blijkt daarvoor een bepaalde tijd te hebben, die van de maanphase afhankelijk is, en iedere soort houdt zich ook nauw- keuirg aan die tijd. Maar niet alleen zeewormen, ook tal van andere dieren blijken hun ver richtingen overeenkomstig bepaalde maanphasen te regelen. Een zee- egel te Nice blijkt rijpe eieren te heb ben precies op volle maan, een kreeft bij de Samoa-eïlanden legt zijn eieren precies acht dagen vór de palolo zijn eieren deponeert, de karettschildpad legt haar eieren altijd gedurende de- zélfde maanphase, de klapperkreeft begeeft zich bij een bepaalde maan phase met dit doel naar de kust, mos sels en slakken richten zich bij het eierleggen eveneens naar de maan. enz. enz. Maar niet alleen bij vele zeedieren bestaat er verband tussen de voort plantingsprocessen en de maanpha sen, doch ook bij andere dieren is dit waargenomen, zoals bijv. de nacht zwaluw, die zijn eieren steeds in het laatste kioartier legt. De aard van het verband tussen de maan en sommige levensprocessen weet men uiteraard niet, maar het bestddt. Weet U wat óók bestaat? Rode sneeuwl H. Pètïïlon dompeld. Terwijl hij zyn klachten uit, bekijkt een jonge vrouw hem vol be grijpend medelijden vanuit een na burig venster. Even herleeft zijn hoop en wil hij bij haar troost zoeken; dan overstelpt hem weer de herinnering aan Beatrice, die hij in hemelse heer lijkheid ziet opgenomen in het laat ste sonnet. En hij besluit „niets meer over die gezegende te zeggen, tot de tyd dat (hij) op waardiger wyze over haar zou kunnen spreken". Wie de aan 't eind van Dantes leven vol tooide „Goddelijke Comedie" kent, weet dat hjj in de delen „Louterings berg" en „Paradijs" Beatrice verheer lijkt heeft zoals misschien nooit een dichter het zijn geliefde heeft gedaan. WEE WAS BEATRICE? Het is hier niet de plaats, ons te gaan verdiepen in de oude strijdvraag of deze Beatrice al dan niet werke lijk heeft bestaan. Het sterk allego rische en symbolische karakter van door HAN8 WARREN dit jeugdwerk van Dante heeft nl. velen doen vermoeden dat „Beatrice" (de naam betekent: Zaligmaakster) slechts een personificatie is, een ideale belichaming van de geliefde vrouw in de middeleeuwen stond de hoofse vrouwencultus immers in het middelpunt van het geestelijk le ven. Wie echter dit werk grondig leest, verwerpt tenslotte elk idee van alle gorie: te veel trekjes wijzen er op, dat Beatrice werkelijk heeft bestaan. Er is dan ook geen reden, te twijfelen aan de oude commentatoren, die ver klaren dat zjj Bice Portinari was, een dochter uit een aanzienlijk Floren tijns geslacht, gehuwd in 1287 met Simone dei Bardi en gestorven 8 Juni 1290. Was haar huwelijk mogelijk „DAVID EN BATHSEBA" Bombastisch verhaal in kleuren. „Ziet, hoe Goliath, de reus, wordt geveld door een steen geslingerd door David de knaap, terwijl duizenden Joden en Philistjjnen de omrin gende heuvels bevolken!" En erger u niet aan liet gebrek aan beschaving, waarvan deze snor- kerige reclamezin getuigt. Dit is nog maar een klein voorbeeld van de publiciteitscampagne, die het publiek moet interesseren voor een nieuwe film op een Bybels thema: David en Bathseba". Het is een Ijjvlg Hol lywood-product in kleuren, dat vorig jaar in Amerika uitkwam en tlians, na de successen daar, ook in Nederland vertoond wordt. Het is een grof verhaal, dat de film „David en Bathseba" komt vertellen, los van alle diepere zin van het boek Samuel, dat hier eigen lijk vervormd werd tot ordinair ver maak. Het kijkspel, waarop deze film u onthaalt, werd overigens in elkaar gezet met alle technische kun de en vaardigheid, waarover Holly wood beschikt. En dat is stellig niet tering. Regisseur Henry King stel- e een kleurig prentenboek samen, doorgaans knap gefotografeerd en met dikwijls zeer boeiende tafrelen. Het hele liefdesverhaal is larmoyant van drakerigheid; in de gevechts scènes en in de al dan niet gefan taseerde scènes met te hoop gelopen volksmassa's heeft de film echter een grote levendigheid. Ronduit kit- schig ls b.v. de hele enscènering van de intocht van de Ark. Maar daar tegenover staan ook weer enkele momenten, dat de filmer even een artistiek vakmanschap bewees. Dergelijke gave passages telt de film helaas maar weinig. Over het algemeen heeft de regie zich toege legd op een uitbundig, romantisch en avontuurlijk kijkspel, waaraan Ingetogenheid en sobere kracht door gaans vreemd zijn. Datzelfde geldt voor het spel der acteurs, Raymond Massey, die de rol vertolkt van de profeet Nathan, is een der zeer wei nige acteurs in deze film, die door een sober en krachtig spel kun nen overtuigen. Het merendeel ech ter werkt met grof pathetische ac centen, die de vertolkingen vaak naar het belachelijke drijven. In het bijzonder geldt dat voor Susan Hav- ward als Bathseba: een vertolking van een ontstellende vlakheid en ..bedrogen krygsman.. Internationaal festival hedendaagse muziek. Vier Scandinavische composities. Werken van vier Scandinavische toondichters zullen worden uitge voerd te Salzburg tydens het festival van de Internationale vereniging voor hedendaagse muziek, dat van 2129 Juni wordt gehouden. Uitgevoerd zullen worden: het blaaskwartet van Niels Erik Ring bom (Finland); het tweede piano concert voor piano en strykinstru- menten van Claus Egge (Noorwe gen) „Symphonia Serena" voor stryk- .en slaginstrumenten van Knu- daage Rlisager (Denemarken) en „Hymnes de la Beauté" van Goete Carlid (Zweden). Het programma werd opgesteld tussen 6 en 12 Januari in Wenen. Werken van componisten uit 22 landen, die op de bijeenkomst te We nen aanwezig waren, zullen worden uitgevoerd. kleurloosheid. Gregory Peck, die de rol speelt van David, is als acteur aanzienlijk meer waard, maar slaagt er toch niet in zijn figuur tot een levend wezen te maken. Oppervlakkigheid en holheid vie ren hier triomfen. Long-shot. de aanleiding voor Dantes afleidings manoeuvres met andere dames? Hij vertelt 't ons niet hoewel de verzen uit „Het Nieuwe Leven" van uitvoe rig commentaar in proza voorzien zyn. Stukjes analytisch en wysgerig proza verbinden nl. de gedichten. De verzen schreef hy tussen z'n 18de en 25ste jaar, vanaf de eerste groet tot Beatrice's dood. Een paar jaar na Beatrice's dood, mogelijk doordat Dante als wysgerig en sterk religieus voelend middeleeuwer in het geheel van deze geschiedenis een goddelijke j wilsbeschikking zag. voltooide hij het begeleidende proza, waarin hij de gebeurtenissen tracht te verklaren en I zijn gevoelens ontleedt. Hierdoor is „Het Nieuwe Leven" allereerst een j belangrijk document geworden voor de kennis van Dantes zieleleven en i geestelijke ontwikkeling. Meer in het j algemeen kan men er de gemoedsge- steldheid van dé middeleeuwse mens j uit leren kennen. Men verlieze nimmer uit het oog dat „Het Nieuwe Leven" niet alleen een jeugdwerk, maar ook een der „opere minori" van Dante is; een werk dat stellig nooit veel bekender geworden zou zijn als het werk in de „zoete nieuwe stijl" van Dantes be gaafde tijdgenoten, wanneer Dante in zijn latere leven de „Divina Comme dia" niet had geschreven en daarmee voor alle eeuwen roem vestigde. Wan neer we van deze poëzie willen genie ten, dienen we ons geheel anders in te stellen dan bij het lezen van eigen tijdse poëzie we moeten trachten het werk te zien in de tijd waarin het ontstond. Het overvloedige geween, het eindeloze gezucht en geweeklaag, het telkens dreigende flauwvallen op zijn voorzichtigst gezegd: het ligt ons niet meer zo; en veel van de son netten en vooral van het verbindende proza zijn thans werkelijk alleen nog van belang voor de kennis van Dan tes ontwikkeling en tijd. Keuls' vertaling is met buitenge wone zorg en liefde gemaakt; Dan tes werk heeft een werkelijk volko men waardige vertolking in onze taal gevonden. Het aantal stoplappen is minimaal; het grote aantal wat ar chaïstische woordomschikkingen was in de metrische, rijmende vertaling wel onvermijdelijk. Minder prettig is de onnodige verwarring, ontstaan doordat Keuls „Amor", de nu een maal mannelyke en in Dantes poëzie vaak optredende liefdesgod, wanneer mogelijk, door een vrouwelijke perso nificatie, „Liefde" heeft vervangen. Typografisch is het boekje zeer goed verzorgd en het steekt in een mooi wit-met-goud handje. Dante Alighieri: Het Nieuwe Le ven, vertaald door H. W. J. Keuls. „De Onsterfelijken". Uitgeverij Con tact, Amsterdam-Antwerpen. „SONATE 1943". De Haagse componiste Joh. Borde- wrjk-Roepman heeft uit New-York bericht ontvangen dat op 7 Februari aldaar de eerste uitvoering gegeven zal worden van haar „Sonate 1943" door de New Yorkse pianiste Marga ret Bonds, PLANKEN-PROMENADE. Nederlandse Comedie bracht Eliot's laatste schepping. (Van een speciale correspondent). Het was de Nederlandse Comedie, die met de in Den Haag uitgebrach te première van T. S. Eliot's .,The Cocktail Party", verleden week voor lé gebeurtenis op toneelgebied zorgde. De dichter-toneelschryver van Amerikaans-Engelse origine Eliot deed eerder van zich spreken met .Murder in the Cathedral" en de meeste :>:>zoekers van dc Koninklijke Scouwhurg konden wel bevroeden, in wel ke vorm ook The Cocktail Party gegoten zou /.yn: In dichtvorm name- jjk. Temeer daar het stuk reeds anderhalf jaur geleden op het Edin burgh-festival vrij veel stof deed opwaaien, genoeg althans om er ook aan deze zjjde van de Noordzee enkele deeltjes van te doen belanden. Men wist dus en niettemin of juist daardoor, wie zal het uitmaken trok men on naar dc Schouwburg, waar tydens en na een cocktailparty een huwelijksprobleem uiteengerafeld zou worden Want in wezen behelst dit stuk toch eigenlijk niet meer, hoezeer de schrij ver ook gepoogd mag hebben zijn schepping meer diepte en inhoud te geven. Pogingen, die zo ver gaan, dat menigeen zich wel vertwijfeld heeft Eens een reclame-model en nu een vooraanstaand Amerikaans Televi- sle-omroepster, zien wij Jinx Fal- kenburg hier in feestkledjj te Londen- Over haar fraaie avondjurk draagt Jinx een witte bontstola en haar avondtas, waarin een prachtig klok je en verdere vrouwelijk attributen te zien zyn, is van plastic. Jinx Falkenburg woonde de première voor Londen bij van de Amerikaanse mu zikale show „South Pacific", waar voor zy speciaal uit New York was gekomen. Een krant is toch een mooi ding. Ik bedoel dat niet zozeer vanwege liet uiterlijk schoon al komt er dagelijks een flinke portie opmaak aan te pas, die minstens zo nauw luistert als bij een filmster vlak voor de grote scène als wel om de wille van de leerzaamheid. De leerzaamheid omtrent het leren, publiek en verborgen, van de medemens. Ik kan mij niet voorstellen dat er één acteur is, die niet geregeld de krant leest en er bij tijden een berichtje uit knipt. Want het nieuws van elke dag zit vol romans, en men krijgt de gegevens voor een hele cyclus soms cadeau met, de geruststellende bijge dachte, dat het alles nog wer kelijk gebeurd is ook. En de objectieve nuchterheid van het nieuws dat de ijselijkste moor den en wildst uitslaande bran den met dezelfde koele ge- meenplaatsn annonceert is vaak wél zo indrukwekkend als de sterk persoonlijk gekleurde weergave door een literaire pen. Maar het beste van de krant is misschien: men behoudt er zijn gemoedsrust bij omtrent het lot van deze wereld. Want vlak op de dramatische lotge vallen van dat prachtexem plaar van een zeeman, kapi tein Carlsen, waarbij het opti misme van de lezer als een koorts-thermometer oploopt volgt het rechtbankverslag van een heer die zijn vrouw, moe der van drie kinderen, lang zaam vergiftigde ter wille van een vriendin. Een beest had meer consideratie, peinst de pessimistische lezer, en roets daalt de fiducie op zijn me demens. En dan .steekt weer z'on klein kleurloos berichtje het kopje op, onderaan een kolom, en fluistert: Wacht even. De slinger slaat al weer door naar de 'andere kant Ik weet niet, of die paar regeltjes u zijn opgevallen. Zo niet, dan mag ik het misschien voor u uit de potpourri van het nieuws lichten. Het is maar een heel eenvoudige medede ling van amper negen regels, lang niet zo spectaculair als van the daring old man on the Flying Enterprise." Ex-koningin Farida van Egyp te heeft haar voormalige echt genoot, koning Faroek, geluk gewenst bij de geboorte van zijn zoon en troonopvolger waarmede uw sinds lang ge koesterde wens in vervulling is gegaan." Kijk, dit is de uiting van een zo groot en moedig hart, dat het een waardig pendant vormt van de historie van Kurt Carl sen. Maar, terwijl de hele we reld zich en terecht! da genlang mt die ene man op dat zinkend en slingerend wrak heeft bezig gehouden leest vrijwel iedereen over die stille felicitatie heen. Niet doen, vrouwen. Uitknippen en in het doosje leggen. Het komt niet alle dag voor dat men een vrouw een zo nobel en onbaat zuchtig gebaar ziet maken. e Weet u nog dat zij trouwde? Dat is al weer aardig lang ge leden, nog voor de oorlog. Een mooi, fijnbesneden, intelligent gezichtje zag ons aan onder de diadeem en de sluier, en wij glimlachten om het Oosters sprookje, dat zelfs in deze me chanische wereld af en toe ro mantisch opbloeit. Bloemen en juwelen, saluutschoten enstren- elukwens koningin ge oude riten: het Oosten en hei Westen voerden samen een fan tastisch bruiloftsstuk op, en wij, als publiek, genoten naar beho ren met misschien wel een tik keltje jaloezie op de héldinne- rol Totdat de bladzijde, enige ja ren later, werd afgeknipt bij: En zij leefden lang en gelukkig. Want koningin Farida kreeg een villa in Cairo toegewezen, als gescheiden echtgenote des ko- nings. Wij lazen het bericht, van alle commentaar verstoken. En gisten de reden, zo ongeloof waardig in Westerse oren: Fari da had de koning en haar land enkel maar drie dochters ge schonken Enkel maar dochters: wat een bittere miskenning van de men selijke waarde ligt in die drie woorden. Men betracht de dis cretie bij zulke mededelingen De krant zet een punt, er ko men saluutschoten noch filmca mera's aan te pas. Een jonge vrouw, nog even mooi, even in telligent, rijdt zwijgend naar haar nieuwe residentie. Men moet teruggaan tot Anna van Cleef, die na haar scheiding van Hendrik VIII als „Zuster des Konings" in Engeland bleef, om een dergelijke waardigheid in het terugtrekken te vinden. De koning hertrouwt, met een jonge stralende schoonheid. Denkt u dat wij alleen de foto's in de kranten hebben bekeken? Dat de saluutschoten, het geju bel, de knallen van het vuur werk niet hoorbaar zijn geweest in die villa van haar, die een maal even prachtlievend, even uitbundig werd ingehaald? Er is waardigheid voor nodig cm zich terug te trekken. Er is adel des harten voor nodig om niet jaloers te zijn op een riva le. Maar er is een buitengewone grootheid van ziel voor nodig om een gewezen echtgenoot ge luk te wensen met de zoon van die rivale. Zo'n gebaar, in een wereld van afgunst en wantrouwen, maakt even stiL Hier toont de Oosterse vrouw een vorstelijk heid van gemoed, die de Wes terse beschaamd maakt. De man heeft zijn hartewens vervuld ge kregen, die ik hem niet geven kon. Buiten mijn schuld, welis waar, en tot mijn eigen smarte lijke teleurstelling, maar daar over heb ik geleerd te zwijgen. Het land viert feest, de dynas tie is bestendigd. Ik wens Uwe Majesteit van harte geluk. Waarom hebben alle mouwen ter wereld geen bloemen gezon den aan deze koninklijke mouw? Zij had er op dit mo ment zeker meer behoefte aan dan op de dag van haar trou wen. Zij heeft weliswaar geen nieuws voor de frontpagina ge leverd maar zij heeft een daad van zélfverlochening gesteld, die de menselijke geest meer eert dan de vernuftigste uitvinding. Laten wij, zij het niet met bloemen, dan toch haar groot heid eren met een stilzwijgend bewaren van dit bericht. Al wordt voor ons de waardering vergald door de bittere gedach te, dat deze grootheid verspild is aan een fictie. De fictie stammend uit een verleden van wapengekletter en louter phy- sieke overmacht dat de kroonprins belangrijker zou zijn dan de kroonprinses. De geschiedenis heeft het óns wel beter geleerd: met vrouwe lijke ironie houdt Historic ons de portretten voor van Elisa beth van Engeland, Christina ran Zweden, Maria Theresia van Oostenrijk om van de eigen geschiedenis nog te zwijgen. Wordt het geen tijd dat wij die ongerijmdheid opzij schuiven, ook in het doodgewone leven van alledag? Of wenst u soms de jonge vader niet extra har telijk geluk met de „stamhou der?" SASK1A. moeten afvragen waar dan toch wel de kern van deze historie mocht lig gen. Eliot immers verstaat uitnemend de kunst zijn toehoorders in wankel moedige onzekerheid te laten omtrent de bedoelingen van zyn spitse analyti sche vondsten, gelanceerd in een veel heid van dichterlijke klanken. XXX Eliot verplaatst ons met zijn cock tailparty in de Engelse Society, waar enkele dames en heren de gast fijn van het echtoaar Edward en Lavina Chamberlaine- Zij veronderstellen dit althans; ae gastvrouw heeft evenwel de echtelijke woning voor goed verla ten, hetgeen Edward tevergeefs tracht te verhullen. Een psychiater, Sir Hen ry Harcourt. doorziet de situatie en dan volgt een lawine van onthullin- gen. - Edward Chamberlaine is met in staat zijn vrouw liefde te schenken. Hij doet dit aan een jongedame, genaamd Celia. Mevrouw Lavina Chamberlaine is niet in staat liefde van haar man te aanvaarden. Zij doet dit van de acteur Peter QuilpeEen poging tot her eniging van het echtpaar faalt aanvan kelijk. Van de cocktailparty voert Eliot ons mee naar de spreekkamer van de psy chiater, waar oorzaken en gevolgen, kwesties van schuldbesef en andere zielsproblemen, onder de loupe wor den genomen en waar de betrokkenen tenslotte min of meer gelouterd uit te voorschijn komen. Edward en Lavina Chamberlaine be ginnen opnieuw; Celia begeeft zich als liefdezuster onder de inboorlin gen, waar dit jonge meisje een hoogst droevig lot wacht (zij wordt ter dood gebracht) en Peter Quilpe trekt zien in stille contemplatie terug. XXX De Hagenaars hebben het toneel technisch voortreffelijk stuk, in een uitmuntende vertaling van mr. M. Nij- hoff, met grote belangstelling gevolgd, hetgeen niet in de laatste plaats te danken was aan de goede opvoering, waarvoor de leden van de Nederlandse Comedie zorg droegen. Onder regie van Johan de Meester gaven Ank van der Moer en Hans Bentz van den Berg een gave vertolking van het echtpaar- in-moeilijkheden, was Ton Lutz een spitse psychiater en zetten ook Ellen Vogel, Mien Duymaer van Twist, Fons Rademakers en Allard van der Scheer waarlijk levende karakters op de plan ken. Het publiek toonde zich voor deze première uiterst dankbaar, een dank waarin ook vertaler Nijhoff mocht delen. Culiurele Cavalcade HET UTRECHTS STED. ORKEST bracht dezer dagen in het Concertge bouw te Amsterdam een programma van opéra-fragmenten, met Gré Brou- wenstijn en Frans Vroon-s als solis ten. De uitvoering stond onder lei ding van Ignace Neumark en oogstte ojidanks het gespletenkarakter van zulk eene programma goed succes. DE WBEN8E STAATSOPEBA gaat met haar ballet op tournee door West-Duitsland, waar in negen ste den voorstellingen gegeven zulleti worden. ,X>ER BLAUE ENGELopende ja ren geleden voor Mariene Dietrich de weg naar het succes: thans verdrin gen zich te Amsterdam honderden mensen voor het theaterwaar van deze vooroorlogse rolprent een reprise gaat met Emil Jannings, Marlène Dietrich en Hans Albers in de hoofd rollen. KEES VAN DONGEN, de beken de Nederlandse Fransmanen schil der, vierde dezer dagen met zijn nog jonge vrouw aan de Rivièra zijn vijf en zeventigste verjaardag. PIET TE NUYL SR wordt op 9 Februari as. zestig jaar. De oor spronkelijk voor opera-zanger opge leide radio- en toneelspeler hoopt in September zijn 40-jarig jubileum te vieren. HARRY KÜYTEN, de kunstschil der, is op 68-jarige leeftijd te Groet (bij Schoorl) overleden. Zijn werken vonden hun weg naar bekende ver zamelingen in binnen- en buitenland. ETTA MOTEN, een negerzangeres, komt in Februari voor het eerst naar Nederland. Zy zal optreden in dc Kleine Zaal van het Concertgebouw te Amsterdam, met liederen va» o.a. Handel, Rachmaninoff en Gluck. Verder zingt zy negrospirituals. HET HALLE-ORKEST te Man chester, een van de oudste symphonie- orkesten ter wereld, verkeert in ern stige financiële moeilijkheden. Het or kest werd in 1857 opgericht door de in Duitsland geboren Str Charles Hal le en stond de laatste tyd onder lei ding van John Barbirolli. LOU BANDY gaat zyn strooien hoed voorlopig aan de kapstok han gen. Np 85 jaar revue-artist te zyn geweest, gaat Lou toneelspelen en teel samen met Max Tailleur in een stuk van 25 jaar geledengetiteld „Elias weet h*t beter"»

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1952 | | pagina 5