■Dieren zien K
ZEESLAKKEN LEGGEN EIEREN
SwzzIgorMlifficta
In de greep van
de Woestijn
PAARDENSPRONGPUZZLE
Het gevallen sterretje
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 12 JANUARI 1952
LANGS DE ZEEUWSE STROMEN.
Niet bevreesd voor winterkou
Een onzer oeaterkwekera vertelde raü ta een gesprek, dat hy een plaats
wist, waar het elerenleggen van wulken kon worden waargenomen. Wul
ken rijn de grote horentjesslakken uit de zee, die men kent onder de naam
„ulken". Je moet naar dat elerenleggen gaan zien vooral ln de maanden
December en Januari en by zeer laag water.
Het was natuurtyk aan geen dovemansoren gezegd, de aangeduide
plaats is gemakkelijk to bereiken en zo stapt Zwerlroans aldaar over de
aangewezen dijk.
Wel is het water niet buitengewoon
laag, integendeel, de wind is Zuid-
West inplaats van Oost en ook ia er
f;eea spring- of giertij. Men kan eeh-
er in de natuur niet altijd krijger
wat men graag zqu willen hebben
En, al zouden er geen wulken
er is allicht iets anders, dat de aan
dacht trekt of hunkerena zit te wach
ten om ontdekt te worden.
Nu, te zien is er genoeg, al is er
voorlopig niets opwindends onder to
vinden.
De zeepieren op de slikken hebben
een bijzondere activiteit betoond,
mannetje aan mannetje liggen de
grillige slilthoopjes daar als vakkun
dig bereide (maar .grauwe) maearo-
nie-porties en de vogels stappen daar
bedrijvig tussendoor, heel preciese af
drukken van hun pootjes achter zich
latende.
Een reiger staat op zijn plekje naar
vis uit te zien, evenals de meeuwen,
die krijsend hangen boven de afvoer-
stroom van het gemaal. In de hoop
een half verdoofd visje buit te'maken.
KORSTMOSSEN
De. korstmossen op de betonsehoei-
min de zomer kurkdroog en oran-
j ri, hebben nu een helgroene kleur
o-genomen, ze hebben zich volge-
o.onken aan het ijzige regenwater,
zich tot sappige kussentjes ontwik
keld en schijnen het in deze natte,
koude tijd uitstekend naar hun zin
te hebben. Geen wonder overigens,
daar vele uit de korstmossengroep
zich nog in het hoge Noorden kunnen
handhaven.
Buitendijks worden de schoenen
ftegen laarzen verwisseld en aldra
libbert Zwerfmans voorzichtig bene-
enwaarts over de gladde wieren.
Tijdens de wandeling over de breker
is er tijd nog eens te letten op de
zóne-vorming van deze planten, ieder
staande op de plek, waar tussen bo
ven- en ondergrens aan de voorwaar
den wordt voldaan, waaronder zij kan
groeien. Verderop verdwijnen de wie
ren, er liggen mossels en .krufeels"
en eindelijk is daar het maagdelijk
slik met hier en daar een pan of een
steen, maar geen wulken.
Ja toch, één. Misschien had die wel
eieren willen leggen, maar zij is top
zwaar. Op de schelp heeft zich een
flinke kolome slippers gevestigd en
zoals de slak daar ligt, met ingetrok
ken lichaam, kan zij niet in andere
stand worden gebracht zonder om te
vallen.
Zwerfmans besluit dus maar huis
toe te keren en is bijna weer aan de
wal, als hij een hoorbare kreet slaakt
en dan omzichtig om zich heen kijkt
of iemand dat misschien toevallig
heeft gehoord. Gelukkig niet, de ge
hele drjk ligt verlaten.
NAAKTSLAK
Wat er dan toch is? Vlak onder
de oppervlakte van het rimpelloze
water glijdt een reuzennaaktslak over
een gladde steen. Een reuzen dier in
zijn soort, zo kruipend minstens 7
a 8 cm. lang. Een vreemd schouw-
sU
Ac.lld
spel, want bijna alle naaktslakken
(zonder huisje), die de zee bewonen,
hebben op de rug uitsteeksels, die. de
wonderlijkste vormen vertonen. Deze
papillen kunnen de dienst van kieu
wen bewijzen en in sommige gevallen
zelfs vijanden afschrikken door daar
in opgenomen netelcellen.
De slak op de steen heeft heel een
voudige uitsteeksels in de vorm van
veertjes, maar er zijn er meer dan
tweehonderd aanwezig. Overigens
steekt zij vier hoorntjes uit, net ais
een gewone wegslak. Maar de kleur
is rose en de papillen dragen kleine
vlekjes. Dit moet wel zijn de Vlok
kige zeeslak, Acolidia papillosa. Het
dier heeft een meer dan gewone
breedte aangenomen, de papillen
staan alle achterwaarts gericht; in 't
midden ligt een kale streep (zonder
papillen dus) en zacht glijdend be
weegt zij zich over de steen voort.
Job Baster, de 18e eeuwse amateur
onderzoeker, schrok van het griezelig
beest, zoals hij vermeldt, maar Zwerf
mans kan van schrik of afschuw geen
spoor bemerken. Integendeel, hrj ls
opgetogen over dit werkelijk fraaie
schepsel. Is het omdat het geheel vrij
over de steen schuift? Daar zal het
over de rand verdwijnen.
EEN FOTO
Dat mag niet, want zijn portret
Brits generaal met vertrouwelijke
opdracht naar Canada.
Generaal Sir Gerald Templer, be
velhebber van het militaire gebied
van het Verenigd Koninkrijk, is Don
derdagavond per vliegtuig-naar Ca
nada vertrokken, waar hij een ver
trouwelijke opdracht der Britse rege
ring zal vervullen.
moet worden gemaakt. Voorzichtig
wordt de slaV opgenomen en overge
bracht op een donkere ondergrond,
een diep-purperldeurig bosje Iers mos
Net als alle slakken krimpt zij als
een bal Ineen, 't geen haar opeens op
een egeltje doet lijken. Dan strekken
de papillen zich, de voet trekt weer
vlak, de voelhorens (alleen de voorste
twee voelen maar) verschijnen weer
aan 't kopeir.de en vlak onder het op
pervlak voortglijdend kan nu de foto
worden genomen onder gunstige be
lichting, maar by zwak licht.
In rust, met uitstaande papillen ge
lijkt de vlokkige zeeslak wel wal op
een zeeanemoon. Dat is voordelig voot
haar, zo wordt zy bij 't schransen aan
zeeanemonen, door haar vijanden niet
spoedig bemerkt, Voor de netelcellen
van de poliepen ia zij niet bang, zij
verhuizen via haar maag naar de top
pen der papillen, waardoor ril zelf
een namaak-neteldier is geworden.
Ook de Vlokkige zeeslak legt eieren
in de wintertijd. Het is mogelijk, dat
dit onze meestgewone zeeslak is, voor
Zwerfmans betekent het een grote
verrassing haar hier 'aan te treffen.
Van gelegde eieren is echter niets te
bespeuren. Was het dier van plan er
te gaan leggen? Dan heeft Zwerf
mans deze dag dubbel pech gehad.
Want zijn tijd is om en hij kan niet
anders wensen dan: hopelijk een vol
gende maal beter.
BAREND ZWERFMANS.
Oplossing Oudejaarspuzzle
Onze Oudejaarspuzzle: Dieren zien. U aan.' heeft zich in een
buitengewone belangstelling mogen verheugen. Er waren in
zendingen van zesjarigenmaar ook van puzzelaars, die de
70-jarige leeftijd reeds hadden overschreden. Er waren vele
goede oplossingen, maar met de casuaris (no. 4) heeft een
groot aantal puzzelaars wel enige moeite gehad. Velen hebben
het dier aangezien voor een struisvogel. De casuaris behoort
wel tot dezelfde familie als de struisvogel. De oplossing luidde:
1 zebra's; 2. zeehond: 3. neushoorns: 4. (helm) casuaris; 5. bok:
6. konijnen7, aap (chimpansee); 8. taks (hond); 9. spreeuw;
10. beertje; 11. kat; 12. nijlpaard; 13. olifant.
De gelukkigen zijn:
N*, van Belzen, W. Bermweg 2Q, Ylissingen; M. van Strlen,
Zuidwaterlngstraafc 148, Rit them; E. Gittenberger, Ph. van
Kleefstraat 23, Breskens; P. H. Keukelaar, Lsngeweg B 07,
Wilhelminadorp; A. J. Blok, B, Ballotstraat 16, Kloetinge;
C. van Schelven, Rijksstraatweg D 546a, Zierikzee.
Zij kunnen over enkele dagen de prijzen tegemoet zien.
PRIJSWINNAARS
EN OPLOSSING
De prijswinnaars zijn: B, J. C.
van Overbeeke, Straatweg 15, Zou-
telande; W, de Witte, Molenweg 8,
Biggekerke; A. Salgmé, Dorpsstraat
9, Schoondijke; B. Knijpers, Dreef 9,
Ovezande; mej. M. Dees, Voor
straat A 81, Coiynsplaat; C. J. Over-
weei, v. d, Bijlstraat l, Zonnemaire.
De oplossing luidde:
Horizontaal: 1. rag, 4. som, 6.
mat, 9. demi, U. Oder, 14- 05. 16.
verweer, 18. M.O., 19. gemet, 21.
keper, 23. mal, 24. leg, 26. lid, 27-
tin, 28. parel. 30. eer, 32. Amerikaan,
33. rog, 35. links, 36. tol, 38. den, 40.
ego, 41. bed, 42. Koran, 44. berin,
46. al, 47. Maandag, 50. nu. 51. perk,
52. olie, 54. ton, 55. oog, 56. net.
Verticaal: 2. AD., 3, gevel, 4. sir,
5. moe, 6. merel, 7. ar, 8. nog. 10.
met, 12. dek, 13. lor, 15. semi, 17.
Wieringen, 18, mede, 20. manager,
pienter, 24. larie. 25. gekko, 27-
tor, 28. pel, 29. las, 31. rol, 34. odol,
37. Odin, 39. Namen, 41. begin, 42.
kar, 43. nar, 44. bal. 45. nuf, 48.
ako, 49. dog, 51. Po, 53. Ee.
Een ongekend aantal oplossingen kwam deze week weer ter tafel van
Uw puzzleredacteur. Uit het fielt, dat er weinig fouten gemaakt zijn,
moeten we concluderen, dat do puzzle vry gemakkelijk was.
Deze keer een geheel ander soort, namelijk een z.g. ,,paardensprong-
puzzle". Het is de bedoeling, dat U met behulp van de „paardensprong"
drie bekende zegswijzen uit onderstaand diagram haalt. U begint met
het vakje links boven, dus met de letter N« U weet nu ook, dat de eerste
zegswijze begint met de letter N.
Oplossingen aan REDACTIE PJ5.C., VLISSINGEN tot en met Woens
dag 16 Januari a-s.
FEUILLETON
DOORi
M. VER NON
25
„O, Gary! Hoe kun je!" riep Mara
verontwaardigd.
„Nou, die kareis zijn verrekt lastig
en hinderlijk", gromde Gary geme
lijk; en toen kwam er een lange ge
stalte naar voren, nam de oude man
op en zette hem heel voorzichtig en
zacht weer op zijn voeten.
„Je hoeft niet te wachten, Cromer".
Het gezicht van de sheik stond hard
toen hfj sprak. „Ismoul-Ali-". Hij
riep twee van de mannen die hen
hadden vergezeld, en beval hen Cro
mer terug te brengen naar het paleis.
Toen wendde hij zich weer tot de ou
de man en zijn gezicht stond merk
waardig vriendelijk. Hij sloeg zorg
vuldig het stof van hem af, Bet zjjn
slanke soepele vingers over hem glij
den om er zeker van te zijn dat hü
niets had gebroken; gaf hem een slok
water uit de waterfles die hy altijd bij
zich droeg en drukte enige munt
stukken in de bruine gerimpelde
handpalm.
„Allah zegene u, Sheik!" De oude
man boog zijn voorhoofd over de
hand van de sheik, „De profeet zal
u belonen voor uw vriendelijkheid en
edelmoedigheid 1"
Met een laatste geruststellende
glimlach draaide de sheik zich om en
onmiddellijk betrok zijn gezicht.
„Jemel is geen bedelaar", sprak hy
tipt Jane Frask. „Niemand van myn
volk hoeft te bedelen, Allah zy ge
loofd. Maar hij is een echte ziener,
en het zou zijn hart breken als hg
van zgn zandplaat moest scheiden,
en niet de voortekenen en wonderte
kens meer zou kunnen lezen voor hen
Koning Winter regeerde
weer. In zgn grote paleis,
dat helemaal van ys was, zat
hy met nors gezicht op zijn
in ys uitgehouwen troon en
luisterde naar de medede
lingen van zijn ijzige minis
ters.
Minister Hagel zei: „Ik
heb het laten hagelen zó
hard dat iedereen bg de ka
chel krooo!" "Goed zo!"
sprak Koning Winter. Nu'
trad minister Vorst naar vo
ren: „Ik heb het vandaag
10 graden laten vriezen" zei
hy. „Maar vannacht wordt
het zeker 15!" „Uitstekend l"
knikte de Koning. Minister
Sneeuw schraapte zijn keel:
„Gisteren was mijn sneeuw
een beetje nattig!" lachte
hg. „Maar vandaag was het
weer heerlijk droog en tk
heb het overal 30 cm. dik
gelegd!"
„Prachtig", vond de Ko
ning. Tenslotte trad minis
ter Noordenwind voor de Ko
ning. „Het wil met mij nog
niet zo erg vlotten!", zei hij
schuchter. „Maar vannacht
zal ik mg'n uiterste best
doen. Ik -al blazen, ijskoud
blazen!" „Zo", bromde de
koning. „Ik had meer van
U verwacht. Ik geloof datU
te oud wordt. Het wordt tijd
wij eens gaan uitkijken
naar een nieuwe minister
Noordenwind!"
Toen verlieten de vier mi
nisters het paleis en de Ko
ning stond op om wat in de
tuin te gaan wandelen.
„Heerlijk koud is 't!" sprak
hij. „Kijk eens wat een vries
lucht, en al die sterren!! Ja
dat doet Koning Winter
goed!" Ineens werd zijn oog
Wl£ LOST 062E QPJ
geboeid door een vallende
ster.
Rutsssssging het. Een
lange lichtbaan tekende
zich tegen de hemel af.
Maar de ster hield niet op
met vallen. Steeds dichter
bij kwam het „Pas op!!"
riep de koning nog. Het was
echter al te laat: de ster
viel bovenop het ijspaleis.
„Dat gaat verkeerd!" schrok
Koning Winter „Die ster is
gloeiend heet. Mijn hele pa
leis zal wegsmelten!" Hy
rende naar binnen maar
toen hij de troonzaal betrad
vielen er reeds grote drup
pels van het plafond naar
benedén. „Myn ministers!",
schalde de koning radeloos.
„Waar zgn mijn ministers!"
Op een holletje kwam het
viertal weer naar het paleis
en beraadslaagden wet te
doen. Maar een oplossing
kwam er niet omdat de ko
ning, én de ministers én
iedereen in het paleis van ijs
waren zodat niemand de
ster kon benaderen zonder
te smelten. Minister Noor
denwind had echter iets goed
te maken. „Laat alles maar
aan mij over!", zei hü ten
slotte. „Ik weet wel raad!"
Ondertussen stond het hele
paleis onder het smeltwater.
Overal druppelde het. Zelfs
de baard van de koning
werd al korter. De man zag
het somber in.
Minister Noordenwind was
We maken een aquarium
Maak het aquarium zoals hengels. Een touwtje ls het
in de tekening staat aange- snoer en daar bind je een
geven. Schilder de bulten- klein magneetje aan. Nu
kant leuk met waterplanten kan het spél beginnen. De
en vissen. De bodem heeft tien visjes gaan in het aqua-
een afmeting van 35 bU 20 rlUm en leder mag op zyn
cm. Knip nu 10 visjes uit beurt vissen zonder echter
van stevig papier, kleur ook in het aquarium te kijken,
deze en doe door alle bekjes Als het hele aquarium leeg
een omgebogen speld of een ls heeft degene die het
ijzeren ring. 4 Stokjes van grootste aantal visjes gevan-
pl.m. 50 cm. lengte zyn de gen heeft, gewonnen.
opgestegen. Hij vond een
niet te grote wolk en begon
er tegen te blazen. Oei, wat
stormde het ineens. Het
wolkje zakte en zakte naar
beneden en de minister ging
er al blazend achteraan.
Eindeiyk lag de wolk op her
dal; van het paleis. Het ster
retje klauterde er snel bo
venop en toen blies minister
Noordenwind alles weer naav
boven. Nu pinkelt de ster
weer als vanouds in de
lucht, het paleis van Koning
Winter bleef behouden en...
Minister Noordenwind was in
ere hersteld.
EEN TEKENSPEL
voor S of 4 kinderen
Prik een groot stuk wit
papier op de muur, blind
doek het eerste kind, geef
het een potlood in de hand
en laat het een hoofd gaan
tekenen. Blinddoek nu num
mer 2 en laat het de romp
erby tekenen. Op de zelfde
wijze tekent no, 3 de armen
en no. 4 de benen. Dat er
een fraaie tekening op het
papier komt te staan zullen
jullie begrijpen. Natuuriyk
kunnen pok andere onder
werpen op bovengenoemde
wijze worden getekend.
Mies denkt: ,,'k Heb zin
in 'n bioscoop,
Ik geloof, dat ik maar
een kaartje koop/"
De film gaat 0ver een
brandend huis,
Mies schrikt.haar
gasstel brandt nog thuis!
Ze loopt dus gauw de
filmzaal uit
En snelt naar haar hol
met bange snuit.
Maar thuis is er niets
aan de hand.
Alles in orde dus
geen brand.
Mies rent weer terug
gerust «n bi#.
Maar.... de hoofdfilm ia
nèt voorbij!
die hem consulteren. Hg vindt het
heeriyk een kans te krijgen zyn kun
sten te vertonen".
„Allicht!" beaamde Jane Frask
hartelijk. „Waarom zou hg zgn talent
dat zeldzaam is niet benutten?
Ik zou hem graag zelf eens consul
teren, jy niet, Mara?'
1.J1 ja zeker". Het meisje was
niet op haar gemak en voelde zich
beschaamd. Opnieuw had Gary zich
van zijn slechtste kant tegenover
Ben Hasrif laten kennen, wiens
denkbeeld over hem toch al laag was,
zoals ze heel goed wist. Amid mom
pelde iets van „ik zal wel eens zien
of dat kan" en bleef met een van zgn
mannen staan praten over een inter
ne moeiiykheid die hy beloofd had
voor hem in orde te zullen maken.
„Ik wou dat Gary dat niet had ge
daan!" barstte Mara, als tegen haar
wil, uit. „Waarom deed hij dat, juf
frouw Frask?"
„Wat?' vroeg Jane afwezig. „O,
die ouwe man neerslaan?" Ze trok
haar wenkbrauwen op. „Dat, kind
lief, was een demonstratie in goede
manieren van een Engelse gentleman
tegenover een Arabische schoft..."
HOOFDSTUK VII
„Wat zit u te peinzen?"
Mara draaide zich by het geluid
van die gehate stem met een ruk om
en zag de trotse gestalte van de
sheik met onbeschaamd gemak, en
grote zelfverzekerdheid op haar toe
komen...
„U houdt ervan me te sarren, is
hét niet?" Ze was op het punt ge
weest om te zeggen „hulpeloze lieden
te sarren", maar toen ze zich zyn
vriendelgkheld tegenover de oude Je
mel twee dagen tevoren herinnerde,
wijzigde ze haar woorden.
„Misschien wel". Hij ging noncha
lant op de marmeren balustrade zit
ten. een been heen en weer zwaaiend
en het andere zachtjes met zijn rij
zweep slaande. Zgn spottende ogen
keken haar aan en namen haar van
het hoofd tot de voeten op met een
blik, die het meisje het gevoel gaf
naakt en weerloos voor hem te staan.
Instinctief trok ze de dunne shawl,
die ze om haar schouders had gesla
gen; dichter om zich heen.
„Vanwaar die ontevreden uitdruk
king, o Engelse bloem? Snakt unaar
uw beminde?"
Een blos kleurde haar kaken.
„Ja inderdaad. Ik mis hem, ik
wil by hem zijn. Het is ellendig om zo
van elkaar gescheiden te moeten le
ven!" riep ze uit.
Hij lachte onverschilig en stond op.
„Wel armzalig, maar toch mg'n ei
gendom", haalde hy cynisch aan,
„Welke van uw schrandere schrijvers
was daarvoor verantwoordelijk
Woedend pakte ze het rijzweepje
op dat hij op een laag tafeltje had
laten vallen toen hg opstond, maar
in een oogwenk lag zijn hand op da
hare in een stalen greep.
a „Wat, nog eens?" hy trok zijn
donkere wenkbrauwen op. „Zul je
het dan nooit leren?"
„Ik zal nooit leren bakzeil voor
jou te halen", hijgde ze. „Laat me
IQS.
Hy lachte onverschillig en stond op.
antwoord, en in een plotselinge aan
val van woede draaide Mara zich
snel en lenig in zijn greep ora en beet
de bruine pols die haar vasthield.
„Woede van Allah!" Hy nam haar
bg de schouders en rammelde haar
heftig heen en weer, terwijl zyn ogen
vonkten van woede. Toen rukte hü
haar plotseling voorover, zodat ze
bgna tegen nem aanviel; hy boog
haar heerszuchtig achterover over
rijn arm en bracht zijn gezicht dich
ter en dichter naar haar toe. Iets als
een electrische stroom ging door het
melsle; ze kreunde even, liet zich
slap hangen en haar wimpers bedek
ten haar zware oogleden. Met een
vonk in zijn eigen ogen keek Amid
neer op dat blanke gezichtje met de
rode lippen, de lange slanke hals en
de zachte ronding van haar blanke
boezem... toen wierp hg haar met
een korte lach plotseling en haast
verachtelgk van zich weg.
Met een kleur als vuur, vernederd
en woedend op zichzelf voor haar on
verklaarbare zwakheid, keek ze hem
aan.
.(Wordt vervolgd).
