Zeeland oud...
Verdi's dodenmis, bewogen muziek
van dramatisch componist
ZEELAND NIEUW
JIMMY BROWN, sportheld nol
De beurs
in Vlissingen
ZATERDAG 8 DECEMBER 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
MUZIEKFEUILLETON
Woensdag a.s. wordt dit werk
in Middelburg uitgevoerd
IX DE BEWOGEX ROMAN, DIE Franz Werf el reeds jaren geleden
schreef over Verdi, wordt op meesterlijke wijze verhaald, hoe de Venetianen
met passie de pro's en contra's rond deze componist uitvechten. Zo vertelt
de schrijver over enkele critici, die voor modern willen doorgaan en daar
om slechts Richard Wagner vereren, die ze de „menselyk.heroïsche verwe-
zenlljker" van hun tyd noemen. Volgens hen is hij eerst met recht een com
ponist, die waarlijk grootse werken heeft geschapen, wiens muziek verre is
te verkiezen boven het „gestumper" van Verdi, „het stilistisch ongeluk der
Italiaanse kunst". Met hem rekenen ze hardhandig af, want zijn opera's
zjjn immers slechts „parodieën van opera'sAls de heren echter zover
zijn gekomen met hun afbraak, klinkt plotseling de stem van de jonge zan
geres Margherita Dezorzi. Hartstochtelijk verdedigt zij de kunst van Verdi,
in wiens „La forza del destino" zjj optreedt: „Wanneer hij gespeeld wordt,
gebeurt er iets in de zaal. Dan is er geen gehoest, gepraat of geschuif en
zeifs de kinderen zijn stil. Soms lykt het alsof ze daar beneden elke melo
die heimelijk meezingen
Dit pleidooi van Margherita Dezor
zi geeft tevens enigermate het karak
ter van Verdi's kunst aan. Als een
werk van hem wordt gespeeld, ge
beurt er iets met de luisteraars, zo
wag-haar ervaring en zij doelde daar-
bjj op het Italiaanse publiek. Verdi
<vas een zoon van dit volk en zijn
muziek spreekt rechtstreeks tot het
hart van deze temperamentvolle Zui
derlingen, omdat zijn melodieën ge
boren zijn uit en spreken van de
menselijke emoties, die men rond de
Middellandse Zee nu eenmaal met
meer pathos tot uiting brengt dan de
inwoners van Noordelijker gelegen
streken. Dat is niet alleen het geval
met Verdi's opera's, maar ook met
zyn andere werken en met name
met de Messa da Requiem (.doden
mis), die volgende week Woensdag
in de Middelburgse Concert- en Ge
hoorzaal wordt uitgevoerd en die zo
geheel anders is verklankt dan soort
gelijke werken van niet-Italiaanse
componisten. Zij benaderen de dood
met grote ingetogenheid en alle uit
bundigheid wordt zoveel mogelijk
vermeden. Verdi is daarvoor even
wel te veel Italiaan en zijn muziek
Toch is 't zo
De tijd moge dan voorbij zijn dat
aan oude geslachten bijzondere waar
de werd toegekend, we vinden het
toch bijster interessant wanneer uit
iemands familiepapieren blijkt hoe
stap voor stap zijn geslacht is te vol
gen tot in de duisterste tijden toe.
Hadden al onze voorouders voldoende
historisch besef bezeten, waren zij de
schrijfkunst machtig geweest en wa
ren de documenten tegen de tijd en
tegen geweld en aantasting van bui
tenaf bestand geweest, dan zou blij
ken dat de naamloze zich op een even
lange lijn van voorvaderen kan be
roepen als de vorstelijkste adel of
adellijkste vorst. De vraag is dan ook
'niet wiens geslacht ouder is, maar
wiens naam ouder is en hoe lang deze
door dezelfde familie wordt gedragen.
De graven van Nassau stammen
van de graaf van Laurenburg, die
keizer Barbarossa (Frederik I) op
zijn tocht naar het Heilige Land ver
gezelde. We zitten dan reeds in de
12de eeuw en omtrent de vóórgeschie
denis van het geslacht Laurenburg
tasten we geheel in het duister. Wèl
hebben sommige speculanten zich be
roepen op de naam Nasua, wélke Ju
lius Caesar in zijn werk heeft ver
meld en inderdaad is het ook uiterst
verleidelijk om de Nederl. vorsten
van die Germaanse legerbevelheb
ber te doen afstammen, maar een der
gelijke roekeloze sprong in het duis
ter behoort niet meer tot de geschied-
vorming, doch tot het kansspel met
uitsluitend nietendat door de ?ninis-
ter van Justitie als oplichting ver
volgd wordt.
Ook de Bourbons zijn niet verder
dan tot Ï7i de middeleeuwen te vol
gen, evenals de Hohenzollem. In dit
opzicht staat de geslachtslijn van kei
zer Hiroliito er gunstiger voor. Vol
gens de kronieken veroverde Dzjim-
moe Tenno het land Yamato (op het
eiland Hondo gelegen) en hij beves
tigde deze overwinning door het bou-
wen van een paleis eJi het houden
van ceremonieën ter ere van de Zon-
negodin. Dit alles speelde zich af op
11 Februari 660 v. Chr. en deze dag
wordt door de Japa7iners beschouwd
als de officiële stichtingsdag van het
Japanse keizerrijk. Ongelukkig even
wel voor de keizer van Japan, was
het schfift nog niet bekend, en dit
werd eerst in gebruik ge7iomen Jiadat
eeti Koreaanse schriftgeleerde, Wani,
het in 405 n. Chr. naar Japan had
gebracht.
Het ontbreken van kronieken en
registers sluit uiteraard niet uit, dat
keizer Dzjimmoe het keizerrijk heeft
gegrondvest, doch het jaar 606 v.
Chr. is daardoor wat problematisch
geworden. Westerse historici achten
het waarschijtilijker dat het stich
tingsjaar van Japan omstreeks hei
begin van de Christelijke tijdrekening
valt.
Hoe dit ook zijde Japa7ise keizer
Hirohito kan toch in ieder geval terug
zien op een geslacht dat tot de Chris
telijke jaartelling terug gaat en waar
van hij de 124ste afstaymneling is.
Vertegenwoordigt deze keizer dus het
oudste geslacht op aarde? Neen,
7naar wel het best gedocumenteerde,
zij het dan ook dat diens geslachts
lijst van vóór 405 11. Chr. op overleve
ring berust.
Die veel gesmade overlevering,
waarop tot voor kort door de histo
rici zo miyiachtend werd neergezien,
wijl zij wetenschappelijk niet verant
woord werd geacht, heeft in vele ge
vallen tot zulke verrassende resulta
ten geleid, dat vele vakgeleerden er
zich voor schamen het te moeten be
kennen, H. Pétïüon.
is daarom allerminst sober, doch dat
wil niet zeggen, dat deze dodenmis
met minder ernst geschreven is. De
menselijke angst voor de verschrik
kingen van de ,,Dies Irae", de dag
des toorns, waarop de wereld door
vuur en as zal vergaan en de veront
rustende zorg voor de zielerust van
de doden, worden door hem in alle
hevigheid beleefd en aan het papier
toevertrouwd. Het werk bestaat uit 7
delen: 1 Requiem. 2. Dies Irae, 3. Of-
fertorio. 4. Sanctus, 5. Agnus Dei, 6.
Lux aeterna en 7. Libera me.
„Requiem aeternam dona eis, Do-
mine", Geef hen eeuwige rust,
Heer. Met deze bede, héél zacht
gezongen, opent het werk. De gelo
vigen bidden met grote overgave
voor hen, die heengegaan zjjn.
„Kyrie eleison, Christe eleison"
Heer, erbarm U onzer, Christus,
erbarm U onzer!
Dan volgt het „Dies Irae", de
schildering van de Oordeelsdag,
waarin de dramatische gaven van
Verdi ten volle aan het licht tre
den en waarin met grote bewo
genheid en met theatraal effect
in de goede zin van het woord!
de verschrikkingen van deze dag
worden uitgebeeld. „Quid sum mi
ser tunc dicturus", Wat zal ik,
arme, zeggen, welke middelaar zal
ik aanroepen, nu zelfs de recht
vaardige siddert?
Dezelfde gevoelens vindt men ook
weer terug in het slot van het werk,
het „Libera me Domine": ..Bevrijd
mij, Heer, op die vreselyke dag van
de eeuwige dood, wanneer hemel en
aarde vergaan" Daarbij is het merk
waardig, dat de componist voor deze
passus het kerkelijk recitatief ge
bruikt.
Het teruggrijpen naar de muziek der
Kerk op aangrijpende momenten in
een compositie is door vele toondich
ters bewust of onbewust? toe
gepast en ook Verdi kan of wil zich
aan dit schone gebruik niet onttrek
ken.
Temidden van alle angst en rouw
heft hij dit oude gezang aan, waar
door hij zich. één weet met de Kerk
der eeuwen. Opmei'kelijk hier is, dat
dit gedeelte strikt genomen niet meer
tot de Mis-liturgie behoort, maar als
„Absolutiö pro defunctis" na de ab-
soute wordt gezongen. Daarom zal
men by andere componisten een der
gelijk werk ook afgesloten zien met
het Agnus Dei". In dit licht bezien
is het gebruik van het kerkelijke re-
pronsorium vol symboliek, waarin
„Dure" huwelijken tegen
lagere bedragen geboekt
DE FRAUDE TE APELDOORN.
De gearresteerde hoofdcommies
ter secretarie van de gemeente Apel
doorn, die er van wordt verdacht
sinds de bevrijding in zijn functie van
chef van de afdeling burgerlijke
stand verduistering te hebben ge
pleegd, zou dit op betrekkelijk een
voudige wijze hebben kunnen doen,
door gebruik te maken van de sterke
differentie welke in de legesheffing
op het sluiten van huwelijken staat.
De „dure" huwelijken zijn door de
hoofdcommies vermoedelijk tegen la
gere bedragen geboekt. Contróle
door de nog niet zo lang bestaande
gemeentelijke accountantsdienst
bracht de fraude aan het licht.
Landbouwproductie heeft
top nog niet bereikt.
Mansholt antwoordt
Tweede Kamer.
Minister Mansholt is van oordeel,
dat de hoogst mogelijke landbouw
productie nog geenszins is bereikt. In
het bijzonder kan de veevoederpro
ductie op eigen bedrijf nog veel wor-
dn uitgebreid. Aldus de minister in
zijn Memorie van Antwoord aan de
Tweede Kamer.
De bewindsman is voorts van me
ning. dat de tuinbouw niet in een on
gunstige positie verkeert.
Een redelijke bestaansmogelijkheid
voor de werkers in de landbouw zal
ook in het komende begrotingsjaar
voor het landbouwbeleid bepalend
zijn. De werkers in de landbouw zul
len echter slechts aanspraken hierop
kunnen doen gelden voor zover zij
hun economische functie op de juiste
wijze vervullen, aldus de minister.
In het algemeen staat de minister
op het standpunt, dat gestreefd moet
worden naar een redelijke stabiliteit
in de prijsontwikkeling, evenwel zon
der dat productie en afzet meer wor
den gebonden dan strikt noodzakelijk
is.
De bewindsman verzekert nogmaals
dat, indien onverhoopt door het ont
breken van afzetsmogelijkheden een
noodtoestand in de tuinbouw zou
dreigen te ontstaan, het nemen van
de alsdan geschikte maatregelen ze
ker zal worden overwogen.
men de gelovige Verdi herkent, voor
wie de Kerk de weg der Verzoening
aangeeft.
GESCHIEDENIS
Men zou deze slotzang, die met
een gefluisterd „Libera me" eindigt,
het voornaamste onderdeel van deze
mis kunnen noemen en de geschiede
nis van het werk wijst ook enigszins
in deze richting. Op 13 November
1868 stierf de 76-jarige Rossini en op
voorstel van Verdi werd besloten, dat
de voornaamste Italiaanse componis
ten zijn nagedachtenis zouden eren
met een Dodenmis, waarvan ieder
een deel voor zijn rekening zou ne
men. Zover is het echter nooit geko
men, maar Verdi had reeds het slot
deel gereed. Aangespoord door de
criticus Mazzucato begon hij enige
tijd later aan het componeren van de
andere delen, doch het werk bleef lig
gen, omdat de ,,Aida" zijn aanklacht
vroeg. Toen echter op 22 Mei 1873 de
Italiaanse dichter Alessandro Man-
zoni overleed, die in geheel Italië als
een nationale held werd vereerd, be
sloot de componist het werk te vol
eindigen. Een jaar later 22 Mei
1874 werd de Mis in de San Marco
van Milaan uitgevoerd en in 1877
werd 't voor de eerste maal buiten
Italië gezongen nl. in Keulen. Het is
een grote verdienste van de koninklij
ke zangvereniging Tot oefening en
uitspanning", dat zij dit werk thans
in Middelburg brengt. Het behoort tot
het mooiste wat op dit terrein werd
geschreven.
de K.
Honderd koeien voor Italië.
Nederlandse regering helpt
slachtoffers V3n watersnood.
De Nederlandse regering heeft
honderd eeretë-klasse melkkoeien
aangeboden aan de Italiaanse rege
ring als bijdrage in het herstel van
de veestapel, welke is verloren ge
gaan door de verschrikkelijke over
stromingen in de Po-vlakte, aldus de
Maasbode.
Minister Mansholt, die in Rome de
conferentie heeft bijgewoond van de
wereldvoedselorganisatie F.A.O.,
bood vlak voor zijn thuisreis dit ge
schenk aan de Italiaanse minister
van landbouw, Fanfina, aan.
37. In de hall overtuigden de twee mannen zich
bij het schijnsel van een zaklantaarn'of zij de goe
de enveloppe hadden weggegrist. „Ja, dat is de
tekening", zei Dorus Draadnagel heel beslist.
„Wat een pak van m'n hart, dat we niet nog eens
terug moeten". „Wij niet", zei Antonio Cardanolio
met een vals lachje. ,,maar jij wel, want het lijkt
mij het beste als jij die sleutel van die brandkast
weer in de broekzak van Giebel stopt. Als hij die
morgenochtend mist, krijgt hij dadelijk argwaan,
terwijl er alle kans is dat hy voorlopig niets
merkt als hij de sleutel gewoon in zijn broekzak
aantreft". „Dat had je me ook wel wat eerder
kunnen zeggen", gromde Dorus Draadnagel, die
niet erg véél voor dat nieuwe baantje voelde. „Doe
't nou maar", commandeerde Cardanolio, „want
als de diefstal te vroegtijdig uitlekt betaal ik je
geen cent uit. Als je dkt maar beseft" Met deze
woorden verliet hij het huis. Dorus Draadnagel
tandenknersend van woede achterlatend. „Boef!"
gromde hij, maar zuchtend sloop hij toch naar de
slaapkamer van meneer Giebel. „Ik had me met
dit duistere spelletje niet moeten inlaten", mom
pelde hij.
Blonde Führer
verloor zijn aanhang
Alfred Loritz, leider van de Beier
se wederopbouw partij en bijgenaamd
de „blonde Führer" wegens zijn op
die van Hitier gelijkende stijl van
spreken, is thans als enige vertegen
woordiger der party in de West-
Duitse Bondsdag overgebleven. De
zeven andere leden der partij hebben
zich bij de parlementaire meerder
heid van bondskanselier Adenauer
gevoegd en zich aangesloten bij de
Duitse party, de meest rechtse vleu
gel van de coalitieregering.
Nederlandse uien in Noorse
haven vastgehouden.
De Noorse regering heeft, uit vrees
voor overbrenging van mond- en
klauwzeerbesmetting, de invoer van
verse groenten verboden. Tengevolge
daarvan ligt nu een grote partij Ne
derlandse uien in de havenplaats Ber
gen opgeslagen, zonder dat iemand
nog kan zeggen wat ermee zal ge
beuren.
Rente van Rijkspostspaar
bank wordt 2,4
De P.T.T, deelt ons mede, dat de
Rijkspostspaarbank per 1 Januari
a.s. de rentevergoeding zal verhogen
tot 2,4 procent 's jaars.
Tot 1 Januari a.s. is de rentever
goeding nog 2,28 procent.
Kinderen vonden klomp
goud van één kilo
Kinderen hebben bij het oude kas
teel Taxenbach (50 km, ten Zuiden
van Salzburg) een klomp goud ge
vonden van bijna een küo. Men acht
het mogelijk, dat het goud behoorde
tot de schat van het kasteel, die in
de zestiende eeuw werd verborgen.
Tot nu toe had men aangenomen dat
de schat in de Napoleontische oorlo
gen gevonden en geroofd was.
Duitse politie zoekt dader
van bomaanslagen.
De jacht op de jongeman, die ge
zocht wordt in verband met de aan
slagen in West-Duitsland met bom
men in postpakketjes, is uitgebreid
tot Oost-Duitsland en vele andere lan
den. Tot dusver zijn uit geheel Duits
land bijna 200 aanwijzingen binnen
gekomen, dat men iemand op het
spoor is.
Donderdag heeft het Frankfortse
blad „Abendpost" een door „vier
wrekers" getekende dreigbrief gepu
bliceerd, die het op 3 December heeft
ontvangen. De hoofdredacteur van
het blad zou „onder de ogen van de
idiote democratische politie sterven",
en de regering van Bonn alsmede de
Ami's Amerikanen) zouden volgen,
aldus deze brief, waaronder de leuze
stond ,,leve de Rijksregering van
Dönltz-Schirach'
x X -X-
Vroeger iioise
koopvaarders
Thans een zielig
autooiie
Hoe zielig staat voor Vlissin-
gens Beurs het autootje te glim
men in de iiajaarszon. Hoe ar
melijk doet het aan, hoe kil en
levenloos, vergeleken bij de
trotse koopvaarder met zijn
waaiende vlaggen in top en het
dmk bedrijf der mensen op de
achtergrond. Wij zijn eeuwen te
iaat geboren. Wij zouden willen
leven in een tiid van Kruisvaar
ders en wereldontdekkers en
wij leven in de eeuw van de
machine. Wij zouden grote da
den willen verrichten in een
eeuw zonder techniek, maar met
veel romantiek. Want wat heeft
de techniek ons gebracht? Een
hogere levensstandaard in een
gemechaniseerde, ontluisterde
ivereld. En wat heeft zij ons
ontnomen? De romantiek en
duizend mogelijkheden en bo
venal, althans naar ons gevoel:
de vrijheid en de veiligheid.
Hoeveel mooier moet het le
ven van alledag geweest zijn in
de tijd, waarin de Oostinjevaar-
ders af- en aanvoeren op de re
de van Vlissingen, toen de Beurs
nog Beurs was, toen Michiél in
de toren klom en verlangend
naar de zee tuurde en later Hol
lands grootste admiraal werd!
Doe het hem na, klim in de
Jacobstoren en probeer eens ad
miraal te wordenDe kans is
groter, dat ge chauffeur wordt
op een vrachtauto.
Vlissingen was al op zijn re
tour toen de gravure gemaakt
werd met de trotse koopvaarder
erop. Maar het was nog rijk,
het kon nog teren op de wel
vaart, die een fier voorgeslacht
bewerkte, op de kapitalen, die
het bijeenbracht.
Nu hangt de welvaart af van
een collectieve arbeidsovereen
komst en de meeste mensen
brengen het niet eens meer tot
een prullig autootje. De Beurs is
een restaurant geworden. Zij is
geen petier meer van Vlissin-
gens welvaart, maar een be
zienswaardigheid. En waar is de
bedrijvigheid op het verlaten
voorplein?-
Romantiseer niet te veel! Een
mens van veertig was toen
oud en staat nu in de kracht van
z(in leven. Het kon gebeuren,
dat. een vlóót van trotse koop
vaarders uitvoer en dat er één
schip terug kwamOp die Beurs
werden niet alleen winsten ge
maakt, maar ook verliezen ge
leden. En er was meer ellende
in die goeie ouwe tijd, dan te
genwoordig. Een wijsgeer heeft
eens gezegd, dat de eeuwen
door in een mensenleven de som
van lief en leed altijd dezelfde
blijft. En omdat een wijsgeer
dat gezegd heeft, zal het wel zo
zijn.
En toch: die achttiende eeuw-
se glorie van achttiende eeuws
ZeelandWaar is zij geble
ven? Hoe zielig staat voor Vlis-
singens Beurs het autootje te
glimmen in de najaarszon
Het wereldgebeuren
Conferenties
H:t meest belangrijke feit van de
afgelopen week was ongetwijfeld
het mislukken van de bespre
kingen tussen de Grote Vier over
de ontwapeningsvoorstellen. Men kan
natuurlijk aanvoeren, dat moeilijk iets
anders had kunnen worden verwacht,
gezien de grote verschillen in opvat
ting, welke nu eenmaal bestaan. Maar
dat neemt toch niet weg, dat nu ein
delijk bereikt was. dat de Grote Vier
weer eens aan één tafel gingen zitten
om na te gaan of een van de meest
dringende problemen van deze tijd
tot een oplossing was te brengen, dit
op een jammerlijke mislukking is uit
gelopen. De opvattingen liepen tè ver
uiteen dan dat zij tot overeenstemming
te brengen waren en er rest ons wei
nig hoop, dat er voorlopig van enige
vermindering der bewapening iets
zal kunnen komen. Churchill moge
dan tijdens het militaire debat in het
Engelse Lagerhuis hebben verzekerd,
dat de kansen op oorlog geringer zijn
dan enige jaren geleden, de bewa
peningswedloop zal doorgaan met alle
financiële en economische consequen
ties vandien.
Als tweede belangrijke punt uit de
ze week noteerden we het be
sluit van de ministers van bui
tenlandse zaken van de landen, die be
trokken zijn bij de organisatie van het
Europese leger, om in Straatsburg bij
een te komen. De Nederlander in dit
gezelschap, minister Stikker, heeft er
in de Tweede Kamer Donderdag op-
gewezen, dat men zaken als deze op
veel eenvoudiger wijze zal moeten
aanpakken, wil men althans een rede
lijke kans op succes hebben. Wij gelo
ven, dat dit een verstandig woord was.
De conferenties in Rome en Straats
burg hebben ons immers geleerd, dat
op de weg van de Europese samen
werking nog heel wat voetangels en
klemmen liggen, met name ook op het
terrein van de opbouw van het Euro
pese leger. Men wil nu in Straatsburg
trachten door een samenspreking de
ze obstakels uit de weg ruimen. Dat
zal niet gemakkelijk zijn, maar het wil
ons toch voorkomen, dat de door mi
nister Stikker aangewezen weg van
vereenvoudiging in de opzet der plan
nen een kans voor succes inhoudt.
Belangrijk is in dit verband natuur
lijk de houding van Londen, ook
al zal Engeland bij de komende
besprekingen in Straatsburg niet ver
tegenwoordigd zijn. Maar er is iets
anders en daarop willen wy in dit
verband toch nog even de aandacht
vestigen. Churchill en Eden gaan, nog
vóór zij over enkele weken de Grote
Vijver, op uitnodiging van Truman,
oversteken, naar Parijs om daar met
Pleven en Schuman te spreken. Deze
bespreking kan er zeker toe bijdra
gen de verhoudingen in Europa op te
helderen. Wellicht zal immers bereikt
kunnen worden, dat de belangrijkste
West-Europese mogendheden straks
niet als concurrenten bij de rijke Oom
in Amerika zullen behoeven te ver
schijnen. Volgens berichten uit Parijs
zou dit tenminste de belangrijkste re
den voor de komende Frans-Engelse
besprekingen zijn.
Men wil in elk geval op het punt
van de Amerikaanse hulpverlening en
ten aanzien van het optreden in het
Midden-Oosten één lijn kunnen trek
ken en wat dit laatste betreft, geza
menlijk trachten de Amerikanen te
bewegen op meer directe wijze deel te
nemen aan de verdediging van de
Westerse belangen in dit gebied. Tot
dusver beperkte Washington zich im
mers in hoofdzaak tot de rol van ar
biter.
Maar het belangrijkst zal het con
tact in Parijs toch ongetwijfeld zijn
voor de verdere ontwikkeling van de
Europese samenwerking zelf. waarvan
Engeland zich tot dusver, als het op da
den aankomt, zoveel mogelijk afzijdig
houdt. Wanneer Churchill en Eden
alsnog bewogen zouden kunnen wor
den tot de een of andere vorm van
medewerking aan de uitvoering van de
Franse plannen (Pleven en Schu
mann) voor Europese samenwerking,
zou reeds heel veel gewonnen zijn.
Het is dan ook vooral daarom, dat wij
de resultaten van de besprekingen der
beide leidende Engelse staatslieden
met hun Franse collega's met grote
belangstelling afwachten.
Kisten met munitie in Haifa
in beslag genomen.
De Israëlische politie heeft Vrij
dag aan boord van het Franse schin
„Cnampollon" een groot aantal kis
ten met munitie ontdekt. De kisten
bevatten ongeveer 150.000 patronen
van 20 m.m.
De kisten met munitie werden uit
het schip gehaald omdat men eerst
opheldering wilde verkrijgen over de
waag, of zij voor een „vijandelijk
land" bestemd zyn. Israël is formeel
nog steeds in oorlog met de Arabi
sche landen.
Het schip dat in Haifa lag, is later
zonder de munitie naar Alexandrië
doorgevaren.
