sre
De Zweden vertrouwen niet
alleen op hun bossen
JIMMY BROWN, no 1
KAPPIEof» iueg naar Hollywood
HET ZEEUWS EN HET FRIES
IN DE STRAAT DER BEGEERTE
WOENSDAG 28 NOVEMBER 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COU R A N 7
i
FANTASTISCH EVACUATIEPLAN
Neutraliteit verplicht tot uiterste
voorbereiding der verdediging
(Van onze correspondent).
STOCKHOLM, November Zweden levert het bewtfs, dat neutraliteit
nog meer tot verdediging verplicht dan de deelneming aan het Atlantisch
Pact. De afweervoorbereidingen van dit land z(|n b(|na voorbeeldig voor
Europa, waarby men wel moet bedenken, dat de zeven millioen Zweden
een langere grens te verdedigen hebben dan alle landen van het Atlantisch
Pact. tezamen.
Hoewel de Zweden sinds 136 jaar geen oorlog gevoerd hebben, zyn ze
toch in staat zich een eventuele aanval realistisch voor te stellen. Ze
denken daarby niet alleen aan een invasie van verschillende kanten, maar
ook aan luchtaanvallen. Alle grote fabrieken beschikken dan ook over
bomvrye kelders, waar de belangrijkste werkzaamheden gedeelteiyk voort
gezet kunnen worden.
Men weet echter, dat de veiligheid
van deze schuilkelders zeer betrekke
lijk is. Daarom heeft men een fan
tastisch evacuatieplan tot in alle by-
zonderheden uitgewerkt. In geval van
oorlog worden de bedreigde steden
vrijwel geheel geëvacueerd. De kin
deren gaan met de school naar een
plaats, die naar gelang van de mili
taire omstandigheden bepaald zal
worden. Ouden van dagen, zieken,
aanstaande moeders en andere hulp
behoevenden zullen in de uitgestrek
te bossen een veilig onderdak vinden.
Ook de regering zal uit Stockholm
vertrekken. Het is interessant, dat
men geen vaste zetel voor haar heeft
gekozen, doch dat het gehele be
stuursapparaat verregaand gedecen
traliseerd zal worden. Niemand weet
nog, waar dan de minister van Bin
nenlandse Zaken te vinden zal zijn en
waar het ministerie van Economische
Zaken gevestigd zal worden. Slechts
één ding staat vast, ze zullen nóch
in Stockholm, noch in Göteborg of in
Malmö zijn.
In zulke dagen heeft men iedere
Zweed nodig. Behalve de militaire op
leiding zijn er verleden jaar 350.000
mensen in de burgerlijke verdediging
opgeleid, dat wil dus zeggen 5 procent
van de bevolking. Deze opleiding
gaat door, zodat men op een leger
Mystificatie.
In Den Haag is een Anna Pau-
lowna-straat. In die straat is
een banketbakkerij. Die ban
ketbakkerij heet „Maison Pau-
lowna". Als men in „Maison
Paulowna" gebakjes koopt, dan
doet een vriendeiyké juffrouw
die in een kartonnen gebak
doosje. Op dat doosje staat het
adres van de zaak, geflankeerd
door een danseresje. Dat dan
seresje is uitgedost met zwa-
nenveren.
Als men aan de juffrouw
vraagt, waarom dat danseresje
er op staat, dan zegt ze: „Och,
zo maai-, voor de aardigheid".
„Heeft het misschie iets met
de Anna Paulowna-straat te
maken?" vraagt men dan qua-
si-argeloos. „Nee hoor", zegt
de juffrouw, „als de zaak er
gens anders gevestigd was, zou
't danseresje er ook op staan".
De klant kijkt nog eens naar 't
doosje en vertrouwt het toch
niet helemaal. Die zwanenve-
ren doen hem toch maar al te
veel denken aan „De Sterven
de Zwaan" en Anna Pawlowa
lijkt nu eenmaal erg veel op
Anna Paulowna Dat de eerste
een Russische danseres was en
de tweede 'n Russische prinses
die onze Koning Willem II
huwde, heeft per slot van reke
ning niet iedereen te weten en
is Anna Pawlowa niet in Den
Haag gestorven, waarom zou
men dan naar haar geen straat
hebben kunnen noemen?
De klant glimlacht beleefd te
gen de vriendelijke juffrouw,
maar denkt er het zijne van.
De mystificaties zijn tenslotte
nog niet de wereld uit.
Duitsers willen hun
dankbaarheid tonèn.
De West-Duitse president Heuss
heeft een beroep gedaan op de Duit
sers, bijdragen te geven voor een
„Stichting voor Duits Dankbetoon",
„Het wordt tijd de onbekende man
nen en vrouwen in 24 landen te be
danken voor de sinds de oorlog aan
Duitsland gestuurde gaven ten be
drage van ruim 830 millioen gulden,
waarmee honger en koude werden be
streden", aldus Heuss. De stichting
zal schilderqen en beeldhouwwerken
van hedendaagse Duitse kunstenaars
kopen en als geschenk naar het bui
tenland zenden.
Naam van Haak-ln-actie
door oplichter misbruikt.
2y2 jaar gevangenisstraf eiste de
officier van justitie by de Haarlem
se rechtbank, mr. G. van der Valk
Bouman tegen een vertegenwoordi
ger uit Delft, A. S., die terecht stond
onder verdenking van het feit, dat
hg getracht had onder de naam van
de Haak-In Actie geld los te krij-
?en te eigen bate. Hij had Heem-
steedse en Haarlemse winkeliers op
gebeld met de mededeling dat hy
van plan was een gedrukt program
ma van de actie het licht te doen
zien, waarvoor hy advertenties vroeg.
Jpe winkeliers gingen op zyn aan
bod in en S. inde de bedragen voor
deze advertenties.
van een millioen niet-dienstplichti-
gen kan rekenen, die in geval van
oorlog belast zullen worden met de
bescherming van de openbare ge
bouwen, de Industriële ondernemin
gen en andere strategisch belang-
rqke punten. De ernst, waarmede de
Zweden hierbij te werk gaan biykt
duidelijk uit de grote evacuatie-ma
noeuvres, die in de herfst gehouden
worden en waarbij inderdaad drie
steden geëvacueerd worden.
STRENGE OPLEIDING.
Dit wat de burgeriyke sector be
treft. Van de militaire voorberei
dingen van de Zweden weet de we
reld weinig af. Men mag deze niet
onderschatten. Het zyn hierby min
der de prestaties van divisies, maar
wel die van de kleine eenheden, die
de grootste waardering verdienen.
Een eénheid van honderd man ver
dwijnt ergens in het hoge Noorden
in de oneindige bossen en volbrengt
een schier ongelooflijke taak. Bivak
keren in sneeuw en ijs bij 20 tot 30'
graden vorst, zelf voor voedsel zor
gen tydens de marsen, verkennings
tochten door wilde bergterreinen
dit behoort allemaal by de opleiding.
De Zweden vertrouwen echter niet
alleen op hun bossen en hun aan
ontberingen gewende lichaam. Aan
de uitrusting wordt de zorgvuldig
ste aandacht besteed. Toen de le
gerleiding vernam, dat sommige
schoenen niet deugden, heeft men
liever enige tienduizenden paren
weggegooid, dan de soldaten minder
waardig materiaal te geven. Precies
zo is het met de wapens.
„MILITIE OMBUDSMAN".
Het geheim van Zweden's militai
re kracht ligt niet het minst in een
typisch Zweedse inrichting de MO.
Deze twee letters betekenen Militie
Ombudsman". Dit is een door de
Rijksdag benoemde autoriteit die er
voor zorgt, dat ook in het leger de
wet geëerbiedigd wordt. Iedere mi
litair, of hij officier, onderofficier of
gewoon soldaat is, kan zich met een
klacht over een meerdere recht
streeks tot de MO wenden. Zo werd
onlangs een fout ontdekt, die een
generaal bij een oefening gemaakt
had. Een soldaat die zich in zyn eer
aangetast voelde, eiste openlijke
schriftelijke of mondelinge veront
schuldiging, wat de generaal wei
gerde. Hoe deze kwestie ook mag af
lopen de hoofdzaak is, dat de
Zweedse soldaat weet. dat hy niet
blootstaat aan iedere onrechtvaar
digheid of machtsovertreding van
een meerdere.
(Nadruk verboden).
Oprichting van Europees
T ransportbureau
voorgesteld.
SLECHTS ADVISERENDE
BEVOEGDHEDEN.
De tijd voor de oprichting van een
Europees Transportorgaan met wet
gevende bevoegdheden is volgens de
economische experts, die in de Euro
pese Assemblee zitting hebben, nog
niet gekomen. De speciale commis
sie van de Assemblee, die belast was
met het onderzoek naar de mogelyk-
heid van verdere coördinatie in het
Europese verkeer, heeft daarom be
sloten de Assemblee voor te stellen
de oprichting van een Europees
Transportbureau met slechts advi
serende bevoegdheden aan te beve
len.
De commissie heeft geadviseerd
de zeevaart (ook beheer zeehavens)
en de luchtvaart aan de zorgen van
het te vormen bureau te moeten uit
sluiten.
28. Er stond een lange, magere figuur op de
stoep van de villa van meneer Giebel. Hy droeg
een flambard-hoed en van zijn schonkige schou
ders hing een zwarte cape. Zodra hij zag, dat Do-
rus Draadnagel de deur open maakte, gaf hy deze-
snel een knipoogje. „Wat een meevaller," fluis
terde hy. „dat jij de deur open hebt gemaakt We
hebben je telegram ontvangen. De baas laat je
bedanken en hier is een kleinigheid voor je moei
te". De geheimzinnige man frommelde Dorus
Draadnagel snel een paar bankbiljetten in de
hand en zei toen: „Zeg maar tegen meneer Giebel,
dat Antonio Cardanolio, de beroemde uitvinder
op het gebied van de benzinemotor er is om met
hem iets heel belangryks te bespreken". Dorus
liet signor Cardanolio in de hall en haastte zich
naar de werkplaats. „D'r is een heel belangrykc
snuiter om u te spreken. Hij heet Antonio Carda
nolio en hq zegt dattie„Cardanolio", brom
de meneer Giebel. „Nog nooit van een vent ge
hoord die Cardanolio heet. Maar laat 'm maar
wachten; zodra ik zin heb, ga ik wel eens naar
'm toe".
Buitenlandse bezoekers genieten
reductie aan de Belgische kust.
Tydens een bijeenkomst van hotel
houders te Knokke is het nieuwe
program van toelagen aan de bui
tenlandse toeristen die hun va can-
tie aan de kust doorbrengen buiten
het eigeniyke toeristenseizoen, uit
eengezet.
Van 1 Mei tot 30 Juni en van 1
September tot 30 September 1952
zal iedere buitenlandse toerist voor
een periode van 7 dagen recht heb
ben op een toelage, overeenkomen
de met de prijs van 1 dag pension,
voor een periode van 10 dagen op
een toelage, overeenkomende met de
prijs van 1 '4 dag pension en voor
een periode van twee weken op een
toelage, overeenkomende met de
pry's van 2 ys dag pension.
De aardappelbewaarplaats te St. Philipsland, die tot voor kort de grootste
was van ons land.
LEZERS SCHRIJVEN.
Dwarsboom de mensen niet in hun hobbies.
Met veel belangstelling las ik in uw
„Kantlyh" van 20 Nov. (als Zeeuw in
ballingschap ontvang ik uw blad al-
tyd een dag later dan anderen), uw
opmerkingen over de rel rond Fedde
Schurer en Tjebbe de Jong te Leeuw
arden. Dit was inderdaad belangrijk
genoeg om in de „Kantlijn" te wor
den opgenomen, omdat het een ui
ting was van (al of niet overdreven)
regionaal bewustzijn en aangezien U
daarvoor ook in Zeeland ijvert, ver
diende het belangstelling.
Ik kan U eveneens gelijk geven,
wanneer U schrift, dat hierin van
Friese zyde overdrijving in het spel'
was. Maar nu de keerzijde der me
daille. Men behoeft geen groot psy
choloog te zyn, om te weten, dat men
iemand nooit erger kan opwinden dan
door hem te dwarsbomen in een ge
paalde hobby. Daarby is de vraag van
ondergeschikt belang, of die hobby
waard is er veel woorden aan vuil te
maken. Zeer vele hobbies sterven op
de duur af of verliezen voor de be
treffende hun bekoring.
Daarom was het veel beter ge
weest, wanneer de betrokken rechter
zonder veel omhaal de mensen de eed
in het Fries had laten afleggen.
Waarom eigeniyk niet?'Meent U, dat
in de overige delen van ons land het
„Zo waarlyk helpe mij" enz. steeds in
keurig Nederlands gezegd wordt?
Och kom! Hoofdzaak is, dat woorden
met die betekenis gesproken worden.
Had men de Friezen in deze en soort-
gelyke gevallen hun zin gegeven, wel,
dan was er verder niets gebeurd.
Angst, dat Nederland tweetalig zal
worden behoeft er beslist niet te zyn!
Ook al wordt er nog zo veel werk
van de verschillende streektalen ge
maakt. Om by het Fries te blyven:
ondanks enige Friese literatuur, Frie
se kerkdiensten e.d. kan nog geen 10
der Friezen hun eigen taal behoor-
lyk lezen en haar schrijven kan zeker
nog geen 5 %l Dat komt, omdat het
niet in de geest van onze tyd ligt, om
halfvergeten streektalen in de plaats
van de algemene omgangstaal te stel
len. Er gaan zelfs wel stemmen op,
om het Nederlands maar af te schaf
fen en het Engels er voor te nemen
(zie slechts het Alg. Handelsblad van
20 Oct. jl.!). Een streektaal, welke
oude papieren zij overigens ook moge
hebben, kan dan ook nooit méér dan
culturele betekenis krygen.
Het is -goed, dit te bedenken, nu
ook in onze provincie de lust tot het
maken en lezen van literatuur in de
eigen taal (die ook hier evenveel
historische rechten kan doen gelden
als het Hollands, dat'algemeen Ne
derlands werd) opkomt. Natuurlijk
is het fout, als by dit streven enige
neiging tot separatisme in het spel is.
Maai ernstig behoeven wy zoiets
nooit te nemen. De tyd der zeven ver
enigde Nederlanden (d.i.. der zeven
republieken) is voorgoed voorby.
Geen 10 der Friezen is op afschei
ding gebrand en er zullen er zeker
ook niet veel méér zyn, die het Fries
als enige, erkende officiële taal in it
Heitelan wensen! Door een onbelang
rijke hobby te dwarsbomen brengt
men daar steeds weer een klein aan
tal intellectuelen in beweging, die
meer deining maken dan voor de goe
de orde gewenst is.
Laat de Friezen hun taal gebruiken
wanneer en waar zy dat wensen!
Zelfs al hadden zij de volle vryheid
hiertoe, met verplicht onderwijs op de
school, dan nóg behoeft men nooit
bang te zyn dat in him eigen land het
Nederlands ooit verdrongen zou wor
den. Daarvoor is de spelling van het
Fries, ook voor de Fries sprekenden,
te moeilijk. Het blijkt nl., dat voor de
gewone man de minste afwyking van
de gangbare Nederlandse spelling al
onverteerbaar is.
Het bewys hiervoor vond ik reeds
in hetzelfde nummer van uw blad als
waarin uw „Kantlyn" stond. Onder
het hoofd „De Zeeuwen in de Maas
stad" wordt melding gemaakt van
het n.b. bekroonde toneelstuk „Oans
eënigst kind" (eenigst met umlaut op
de tweede e!). Alhoewel de Zeeuwse
Ver. voor Dialectonderzoek al sedert
vele jaren een doodeenvoudige spel
ling heeft ontworpen en reeds vele
schryvers die toegepast hebben, blij
ken nog steeds allerlei publicisten
daar niets van af te weten (de ge
wraakte titel behoorde te luiden:
Ons êênig(st) kind, verder niets.
Hoogstens had men voor „Oans" nog
öóns kunnen schryven, ais de uit
spraak dat vorderde. Dit voorbeeld
ter geruststelling van hen, die mis
schien beangst zyn, dat de Neder
landse streektalen ernstige concur
renten van het Nederlands zouden
kunnen worden!
W. GELDOF.
AMSTERDAMS PODIUM
Sinterklaas in de Kalverstraat
Vorige week Zaterdagmiddag maakte zich van de in Amsterdam rond
dolende mensheid plotseling de jaariykse koorts meester, die men pleegt
aan te duiden met: Sinterklaasdrukte. Het leek rUkeiyk vroeg, maar de
symptomen waren onmiskenbaar, 't Ergst symptoom was op die dag: de
onbegaanbaarheid van 't hart van Amsterdam, het Centrum.
We moesten ergens in de Kalverstraat zyn, maar eer we halverwege
waren hadden we al spijt. En omtrent het Spui kregen we heimwee naar
ons dorp. Maar er was daar geen terug meer. En als een onontkoombare
draaikolk zoog de Kalverstraat ons naar zich toe.
en krabde zich het dwaas-ronde
kopje. Die baby leek me hoogst ge
lukkig Er ging een matroos voorby,
nog haast een kleine jongen. Voor
iedere étalage bleef hij even staan.
Hij was te jong (en ook te arm)
om zelfs die dingen te begeren. Hij
was gelukkig.
Tussen die baby en die matroos
stapte een dame voort. Ze droeg een
zilvervos en voiie. En een hoed, die
geurde naar Parijse ateliers. In het
voorbijgaan zag ik. nauwelijks een
seconde dat gezicht, schemerend
achter het doorzichtig gaas, waar
mee het was bedekt. De ogen waren
hard als yzer en de rest van dat ge
zicht u$s niets dan masker. Ze
lachte, maar dat lachen was bevro
ren en gestold.
GELUKKIGER.
Soms is de Kalverstraat indruk
wekkend van allure, soms is ze gru
welijk. Indrukwekkend 's nachts, als
een waiter of agent door die straat,
die eigeniyk alleen maar een brede
steeg ls. doolt.
Gruwelykdat was die straat,
die steeg, die middag. Met die tien
duizenden opgejaagde mensen, die
als twee rivieren naast elkander
voortstroomden, zonder iets van eik
kaar te weten. Ze verdrongen elkaar
in een wilde, onuitgesproken haat
als ze tegelijk voor dezelfde winkel
stonden.
MOOIE, MAAR DURE DINGEN.
Iedere étalage was een klein feest
en sommige waren een groot feest.
Maar duur, de dingen die daar la
gen. Onmenselyk duur en onbereik
baar. Duurder weer dan een jaar
geleden. Of zijn wy alleen armer ge
wonden. zonder het zelf te merken?
Mooie dingen, die een mens wil be
zitten.
Om me heen dromde, gromde en
morde de massa. Ze gromde om pre
cies dezelfde reden. Te weinig geld,
te veel mooie dingen in de feeste-
lyke nissen in die steeg. Feestelyk...,
ja, in die nissen van die étalages.
Maar daarvóór, in de lijzig neerko
mende regen van die straat, was
het allerminst feestelyk.
Op de hoek van de Kalverstraat
en een steeg trok. in jeugdige ou
derdom, en fris als een veldbloem,
een diacones voorby. Ze leek me heel
gelukkig, al keek ze nog zo ernstig
onder 't sneeuwig witte kapje. Er
zat, in de glanzend-schitterende hal
van een lingerie-paleis, een baby in
een kinderwagen. De baby geeuwde
Premieverhoging vrijwillig
verzekerden
Op een buitengewone algemene
vergadering van de Centrale Bond
van Onderling. Beheerde Ziekenfond
sen, welke te Utrecht gehouden werd,
werd het verzekeringsprobleem aan
gesneden.
De voorzitter, de heer C. J. van
Lienden, betreurde het dat het re
geringssubsidie van tien millioen op
acht millioen is gebracht ondanks
de stijgende kosten van de verzeke
ring.
Met algemene stemmen werd een
motie aangenomen, waarin ernstige
bezorgdheid wordt uitgesproken over
de subsidieverlaging, waarvan het
gevolg zal moeten zyn een nieuwe
premie-verhoging voor de vrywillig
verzekerden of vermindering van de
verstrekkingen. De leden drongen
er op aan, het subsidie niet te ver
minderen tot een andere regeling
van de problemen in het zieken
fondswezen is vastgesteld.
Twee brouwerspaarden stonden
warm en nobel tegen elkaar geleund
te wachten. Dc damp sloeg uit de
rondgespannen lyven en ze roken
naar alle goede, warme dingen die
nog op deze wereld zyn. Twee
vrienden, tussen al die mensen die
elkander vreemd waren. Die paarden
waren gelukkiger dan die mensen.
Gelukkiger dan de vrouw in zilvervos.
Ja zeker, dat was het beste van die
middag: dat babykopje en die paar-
denlyven. De diacones en die ma
troos.
Men denkt wel eens dat ons ge
luk ligt achter feestelyk verlichte
ruiten. Dat het te maken heeft met
't doffe goud en 't helle zilver. Met
geld. Maar 't is niet waar. 't Is er
nooit te vinden, lykt me. in de Kal
verstraat. Me dunkt, veel verder dan
het Centrum daar. Ik denk daar,
waar de hemel is. ver buiten Am
sterdam. Daar, waar zilvervossen
levend door de bossen sluipen. En
waar de stilte huivert door de ho
ge bomen. Overal, waar men het
verst verdwaald is van de Kalver
straat. Waarin de mensen zich ver
trappen, zodat de paarden zelfs ver
baasd te kyken staan.
ANTHONY VAN KAMPEN.
60. De brandyeer-auto
was intussen nog erger
gaan slingeren, want
Trol de Trooster kon
niets meer zien, omdat
de ballon voor zyn ogen
gezakt was. En hg dacht
er niet aan om te stop
pen. De Maat had net zo
lang gewerkt, tot hy eln-
deiyk zyn hoofd buiten
de flarden van het lucht
schip kon steken, maar
toen hy zag, wat er ge
beurde, deed hy zyn o-
gen haastig weer dicht.
De auto slingerde
dwars over de weg heen
en maakte vervaarlyke
capriolen en vlak voor
zich uit had de Maat
een heleboel huizen ge
zien. Hy wist natuurlyk niet, dat ze al zo
dicht by Hollywood waren maar het was in
derdaad Hollywood.
En in een van die huizen zat de dochter van
Siebmga in een prachtige bruidsjapon vol on
geduld te wachten op de diamant, die haar
vader haar beloofd had. Over een paar uur zou
het huweiyk voltrokken worden en nog
steeds was de steen er niet Zenuwachtig
draaide het bruidje heen en weer op haar stoel.
Plotseling leek het wel, of de wereld ver
ging. Stukken steen uit de muur spatten in
het rond, er klonk een ontzettende slag en er
vloog een donkere schaduw naar binnen, die
vlak voor haar voeen «terecht kwam. Het
bruidje begon te gillen.
Wat was er gebeurd? Trol was met zyn au
to al slingerend van de weg geraakt en pre
cies het goede huis binnengereden en door
de schok was de Maat eruit geslingerd en in
de kamer terecht gekomen, waar hy nu met
open mond naar een gillend vrouwspersoon in
een bruidsjapon stond te staren.
De Nederlandse militaire
missie in Indonesië.
SAMENWERKING WORDT NOG
STEEDS OP PRLJS GESTELD.
Het blad „Abadl" schryft over de
verklaring van de woordvoerder van
het Indonesische ministerie van de
fensie, majoor Lubis, waarin deze
zeide, dat hy het gewenst acht, dat
de Nederlandse militaire missie, ook
wanneer de Unie zal zijn opgeheven,
in Indonesië zal blyven. „Abadl"
noemt dit een „nuchtere stem" van
de zyde van de strydkrachten. Uit
deze uitlating over de samenwerking
met Nederland op militair gebied,
kan de conclusie getrokken wor
den, dat de leiding van de weermacht
ook in deze tyd onderscheid weet te
maken tussen wat goed en niet goed
is voor de ontwikkeling van het le
ger.
Samenwerking tussen beide landen
werd nog mogelyk geacht, mits leder
zyn plaats weet en slechts de taak
verricht, die hem is opgelegd. De Ne
derlandse militaire missie weet haar
plaats, zy mengt zich niet In de in
terne aangelegenheden van de Indo
nesische weermacht.
Inkt-werper in actie.
De Haagse recherche waarschuwt
het publiek voor een man of vrouw,
die in de Haagse binnenstad met inkt
fooit naar goedgeklede dames. Zeven
ames hebben reeds hun beklag ge
daan by de politie. Hun kleding was,
voornamelijk op de rug, ernstig be
vuild.
Eén jaar voor jongeman, die
zijn moeder wilde doden.
De rechtbank te 's-Gravenhage ver
oordeelde de 25-jarige W. H. du Ch.
fabrieksarbeider uit Rotterdam we
gens poging tot doodslag tot één jaar
gevangenisstraf met aftrek. Aan de
ze verdachte was ten laste gelegd dat
hg gepoogd heeft zyn moeder na een
woordenwisseling in de keuken van
haar woning te wurgen.
