Hoe de radio-verslaggever over zijn werk denkt De elftallen voor Nederland-België Ds. S. J. M. HULSBERGEN VIERT 25-JARIG AMBTS-JUBILEUM Van Vrouw iot Vrouw ZATERDAG 24 NOVEMBER 1951. PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 7 NEDERLAND—BELGIE IN DE HUISKAMER. Spannende wedstrijd eerste eis voor boeiende reportage „Is een reportage van een voetbalwedstrijd nu moeilijk?" Deze vraag wordt mij dikwijls gesteld,, vooral omstreeks de tijd dat er een Interland wedstrijd in het zicht gekomen is. Men stelt deze vraag als eerste in een serie, waarop men nu eens rechtstreeks van de man zelf ar twoord wil hebben. De andere vragen hebben doorgaans meer betrekking op de In houd van het verslag en komen hoofdzakelijk neer op een informatie naar het noemen van namen van spelers in een min of meer snelle volgorde. Op de eerste vraag moet ik een wat ontwijkend antwoord geven: een reportage van een voetbalwed strijd kan óf gemakkelijk óf moei lijk zijn. Het ligt voor de hand, dat zulk een antwoord niet ten volle be vredigt en toch is geen ander te ge ven. In de eerste plaats bepaalt de wedstrijd zelf de vorm en de inhoud van het verslag; dat geldt zowel voor het verslag, dat U in uw dag blad leest als voor het verslag, dat U mogelijk vla de radio hoort. Na tuurlijk kan men ook over de saaiste wedstrijd wel een boeiende reportage schrijven of er adembenemend van vertellen, maar dit is toch wel lijn recht in strijd met de voorlichtende taak, welke aan de journalist is toe bedeeld. Hij moet zijn lezer of zijn hoorder een getrouw beeld geven van wat hij ziet; dat betekent dus, dat het verslag van een matig gespeelde wedstrijd nooit de indruk mag wek ken, dat er een goede wedstrijd is gespeeld. Een berichtgever is afhan kelijk van de kwaliteit van het gebo- dene en daarom zal de ene maal een verslag U beter bevallen dan de an dere keer. LOFTROMPETTEN Nu zal het wel duidelijk zijn, dat niets gemakkelijker is dan 'n repor tage te geven van een wedstrijd, waarin alles van het bekende dakje gaat; zo'n wedstrijd, waarbij men lof trompetten te kort komt. Een verslag van deze wedstrijd zal er bij de lezers en luisteraars altijd ingaan en bo vendien vindt het publiek niet alleen de wedstrijd prima maar ook het ge schreven of gesproken woord. Toch is dit voor de gemakkelijkste wed strijd. Veel moeilijker wordt het mis schien geldt dit vooral voor de ra dio-verslaggever als er matig of zeer slecht gespeeld wordt en er geen enkele reden is om het enthousiasme bij het publiek te wekken. Er zijn dan geen hoogtepunten, welke de reporter kan gebruiken om het publiek te doen meeleven. Zulk een verslag wordt in de regel kleurloos en kan het publiek allesbehalve bekoren. Merkwaardig i 140 Wanneer van oud papier, van hout, van linnen- 'of katoenen vezels kortom van cellulose een pap wordt bereid, vormt dit de grondstof voor papier, dat in onze haastige wereld veelal een vluchtig bestaan heeft. Op Koninginnedag kunt U voor uw jong ste spruit een toeter van papier ko pen, doch de ervaring leert dat dit onwelluidend instrument de thuisreis niet haalt, wijl bij de eerste muzikale pogingen van het nog onbedreven kind het houten fluitje zich wreed van het zwakke papieren omhulsel heeft gescheiden. En het lot van papieren mutsen op feestavonden vol jolijt is al weinig beter, want een leukert slaat het hoofddeksel over uw ogen, zodat een ieder vol daverend plezier is, be halve Uzelf. Gelet op deze menselijke ervaringen is het verstandig dat wij onze kleren niet van papier of onze huizen van karton vervaardigen. (Al is de karton ven tussenwand op zolder geenszins een uitzondering!) Leed, gepaard aan onverholen vrolijkheid zouden de we reld nog erger teisteren clan thans. Voor dergelijke overwegingen zien cle insecten zich niet gesteld. De bij elkaar levende wespen en dehoren tjes vervaardigen zeshoekige cellen, doch niet van was, gelijk de bijen, doch van onvervalst papier, dat zij, lang vöör de mens, uit hout wisten te vervaardigen. In de lente kan men de wespen vaak op schuttingen of palen zien zitten, waar zij het hout afscha ven, dat met hun speeksel bevochtigd wordt en aldus de boven gememoreer de cellulose-pap voor de papierberei ding levert. Sommige mier soorten maken in ver molmde boomstammen kartonnen nes ten, die van vele gangen doortrokken zijn. Weer een andere miersoort uit de overstromingsgebieden in de tropen heeft zijn papieren nesten in de boom toppen gehangen, waar zij als onaan tastbare roofburchten prijken. Bovendien behoren ook de rupsen van een bepaalde mot, die in grote ge meenschappen leven, tot de papierfa brikanten. Als een sluier van uiterst dun papier omgeeft hun gemeenschap pelijk spinsel soms de takken der bo men. Over die bomen kunnen we nog wel even doorbabbelen. Vooral nu mijn jongste zoon thuis komt met het ver haal dat in de tijd der Germanen ons héle land met bos was bedekt, zodat een eekhoorntje van Den Helder tot Hoek van Holland kon komen, zonder de grond te raken. En het Haagse bos en de Haarlemmerhout zijn daar nog overblijfselen van, evenals de bossen in het Gooi, Utrecht, Brabant en Gel derland. Heus, waar! De onderwijzer heeft het zélf gezegd!" Wat een teleurstelling, voor een zo ontvankelijk gemoed! Want natuurlijk bos komt in Nederland niet voor. Alle grote bossen zijn aangeplant! H. Petition. is, dat onder zulke omstandigheden de luisteraars, die na de wedstrijd him mening niet onder stoelen of banken steken, van mening zijn, dat niet de. wedstrijd maar het verslag beneden de maat is gebleven. Wil dit publiek enerzijds, dat de reporter een objectief verslag geeft, aan de ande re kant kan men doorgaans bezwaar lijk accepteren, dat de reportage in mineur gesteld is, omdat de wedstrijd slecht is. Het is daarom dat de re porter de loftuitingen. welke hem bereiken na een glorieus ge speelde wedstrijd, naast zich moet neerleggen. Hét compliment komt hem even veel of éven weinig toe als de critieli. Daar komt nog bij, dat het vele malen gemakkelijker is een re portage te geven van een klinkende overwinning dan van een smadelijke nederlaag. HOE KENT MEN DE SPELERS Naast een algemene beoordeling van een radio-verslag komt de be oordeling in détails. De grootste moeilijkheid ligt m.i. in het bouwen en het afmaken van de eens begon nen zinnen. Bij het snel heen en weer golven van het spel moet de verslag gever trachten het geheel zo nauw keurig mogelijk bij te houden en bo vendien de nietziende luisteraar een beeld te geven van wat er op het mo ment zelf gebeurt en wie er op dat ogenblik bij betrokken zijn. Ieder, die wel eens een voetbalwedstrijd heeft gezien, zal móeten toegeven dat het spel soms zo snel gaat, dat het am per doenlijk is alles op de voet te volgen. Wil men dit toch doen, dan komt men onwillekeurig in de ver leiding korte zinnen uit te spreken; en dan nog ontbreekt meestal de tijd om deze zinnen ook af te maken. Wanneer men b.v. begint te vertel len, dat er over de rechtervleugel een aanval wordt opgezet en deze aan val wordt, nog onder de woorden van de reporter, afgeslagen, terwijl een aanval op links bij de andere par tij wordt ingezet, dan moet de ver slaggever direct beginnen met de be spreking van die andere aanval. Hij zal echter zijn eenmaal begonnen zin niet zonder meer mogen afbreken. Om nu niet helemaal achter de feiten aan te hollen, zal de reporter zo af en toe onbetekende handelingen zo als mislukte trappen, verkeerd ge plaatste ballen, soms ook een ingooi, eenvoudig moeten overslaan. Dit kan zonder nadelen geschieden; ds luister aar verwacht een globaal beeld van de wedstrijd en het interesseert hem absoluut niet, of het nu Jansen of Pietersen was, die de bal over de zij lijn schoot. Het heeft dan ook geen zin dit te verbeteren. NAMEN Toch is er wel iets, dat heel pre cies luistert, nl. het noemen van de namen der spelers, vooral wanneer dezen bijzondere prestaties hebben verricht. Nu wil ik hier heus niet be weren dat er niet eens met de namen gegoocheld wordt, maar het noemen van de naam van hem, die een doel punt maakte, geschiedt toch altijd met de grootste zorg. Hoe wij altijd precies weten, wie het doelpunt scoor de? Bij een interlandwedstrijd als die van Zondag is het niet zo moeilijk de Nederlandse spelers direct te herken nen en te noemen, tenzij er een zeer ingewikkelde situatie voor het doel ontstaat. De spelers van de tegen- party zijn misschien wat moeilijker te herkennen. Weet ik de naam van de man, die scoorde niet direct dan zal ilc in de regel eerst beschrijven, hóe het doelpunt tot stand kwam, intus sen wachtend op het moment, dat de spelers zich weer hebben opgesteld voor de aftrap. Jlc hond dan de man die doelpuntte, goed in het oog en zie hem b.v. op de rechtsbinnen- of links binnenplaats staan en kan dan met vrij grote zekerheid verklaren, wie de goal maakte. Hieronder geven wtf nog eens de opstelling der elftallen voor Neder landBelgië. Nederland: Doel: Kraak (Stormvogels); Achter: Odenthal (Haarlem) en Schijvenaar (EDO); Midden: Wiertz (DWS), Terlouw (Sparta) en Biesbronck (RCH); Voor: Van de Bogert (DOS), Abe Lenstra (Heerenveen), Van Melis (Eindhoven), Bennaers (DOSKO) en Clavan (AIM)). België; Doel: Boogaerts (Standard); Achter: Matthys (Anderlecht) en Vaillant (Andérleehfc) Midden: Van der Auwera (Racing Mechelen), Carré (FC Luik) en Mees (Antwerp FC); Voor: Van Steen (Anderlecht), Verbruggen (Antwerp FC), Mermans (Anderlecht), Anoul (FC Luik) en Moes (FC Luik). Reserves voor Nederland: Land man (Sparta), De Jong (ADO), Van Sch^ndel (SVV) en Van der Tuyn (HermesDVS). Reserves voor Bel gië; Meert (Anderlecht), Dlrickx (Union St. Gilloise), Van Kerekho- ven (Daring Brussel) en De Hert (Berchem Sport). De wedstryd zal door de Franse scheidsrechter Haizio worden geleid. Wat is een radio reportage Rustig in hun huiskamers ge zeten zullen honderdduizenden Zondag het radioverslag van de de voetbalwedstrijd Nederland- België volgen. Leo Pagano zal hen van alle gebeurtenissen op de groene grasmat precies op de hoogte stellen. Dat is geen gemakkelijke taak. Hoe hij daar zelf over denkt, blijkt uit het nevenstaande artikel, dat Leo Pagano voor ons blad schreef. Het uit elkaar houden van de spe lers wordt op de duur een routine; bij het regelmatig bezoeken van wed strijden leer je de spelers kennen en vaak kun je hen reeds uit hun loop kennen. Bovendien is de plaats van het veld waar zij opduiken een aan duiding. VOORBEREIDING Natuurlijk heeft ook de radio-re porter, die voor een bepaalde repor tage is aangewezen, zijn voorberei ding nodig. Hy zal trachten de namen van de spelers zo goed mogelijk van bulten te leren; vooral geldt dit voor de namen der buitenlandse spe lers. Verder zal hij zich vertrouwd ma ken met het noemen van koppels en namen, waarmee bedoeld worden de namen van spelers, die qua op stelling geregeld tegenover elkaar komen te staan, zoals de midden voor en de spil, de rechtsbuiten en linksback, de linksbinnen en rechts half. De eerste tien minuten van de wedstryd zijn voor de verslaggever Montgomery naar ons land. Veldmaarschalk Montgomery, de plaatsvervangend opperbevelhebber van de Nato-strydkrachten in Euro- Ea. ,zal Maandag a.s. naar Nederland omen voor het voeren van bespre kingen met Nederlandse militaire autoriteiten. De veldmaarschalk arriveert Maan dagmiddag om 15.00 uur op het ma rinevliegkamp Valkenburg. Woens dagmorgen vertrekt hij weer van Valkenburg. Gedurende zijn verblijf in ons land logeert hij in de Britse ambassade. het moeilijkst, hij moet dan trachten een band te scheppen met zjjn luis teraars. By intuïtie voelt hij. wan neer het contact met zyn luisteraars is gelegd. Bij slecht gespeelde wed strijden voelt de verslaggever zich vaak hopeloos, want waar moet hy anderhalf uur over praten, als er niets te zeggen valt. Het is mij in een interlandwedstrijd wel eens ge beurd, dat ilc halverwege een ster ke drang moest onderdrukken er mee od te houden. Je krygt dan plotseling de idee, met de opmer king „Kom nou zelf maar kijken, wat voor een rommel het is" te sluiten. Hoewel een reportage van ander half uur vennoeiend is. kryg je toch na afloop daarvan allerminst de nei ging om er by neer te vallen. Soms spijt het je zelfs, dat je al stoppen moet. Merkwaardig is het ook, dat je als verslaggever de wedstrijd niet „ziet". De toeschouwer kan nog eens even over een bepaalde aanval of het tot stand komen van een doel punt nakaarten, de verslaggever moet verder en heeft geen tijd er op terug te komen. Daarom, hoe pret tig ik het ook vind een interland wedstrijd te verslaan, ik vind het bijna even prettig, dat het bij een toerbeurt verslaan van internatio nale voetbalwedstrijden je van tijd tot tijd in de gelegenheid stelt eens rustig naar zo'n wedstrijd tc gaan kijken. Het loodsbootje, waarnaar zovelen by het Roelershoofd te Vlissingen staan te kyken, als het mooi weer Is DE PASTOR VAN HOEDEKEN SKERKE. Arbeidde op vele terreinen Woensdag 28 November Is Ds. Hulsbergen 25 jaar predikant in de Ned. Herv. Kerk. Dit feit mag niet ongemerkt voorbijgaan. De jubilaris zal wellicht het liefst hebben gewild, dat hieraan geen bijzondere aandacht wordt geschonken. Zyn gemeenteleden en vrienden hebben er echter an ders over geducht. Zy menen hem hun medeleven en dunkbaarheid met dit heugelyk gebeuren niet tc mogen onthouden. Op zo'n dag heeft de voorganger het niet voor het zeggen, maar moet hU zich laten gezeggen en denkt hij nu eens niet aan anderen, maar denken anderen aan hem. Juist in dit blad mag een dank baar woord aan hem worden gewijd, omdat hy hieraan ais kerkeiyk mede werker is verbonden en zhn artike len terecht ruime belangstelling wek ken. Zij zijn altijd actueel, raken de voornaamste vraagpunten in onder scheidene kerken en geven blyk van zijn historische zin. zodat de achter grond der vragen meestal wordt be licht. Geen wonder, dat zij daarom gretig worden gelezen, vooral omdat zij eenvoudig, zakelijk en voorzichtig, toch raak, zijn gesteld. Niet het minst acht hij het een gelukkig teken, dat in de dagbladpers ook de stem der kerk gehoord wordt. PREDIKANT BIJ DE GRATIE GODS Zo willen wij hem noemen en gevoelt hrj het ook. Niet altijd blijkt, wat iemand is en wat hij behoort te zijn Maar van hem kan worden ge tuigd, dat hij zich geroepen weet en dat hij vermag te dienen. Zijn nuch tere, zakelijke kyk en gereserveerd heid deelt hij Noordeling van ge boorte met 'de bevolking uit die landstreek, maar een geestelijk stem pel hebben deze eigenschappen ge kregen, omdat hij zich een bood schapper van 't Evangelie weet, die in eenvoud en toewijding zijn weg moet gaan en in ootmoed schuilt achter het Woord, dat hij te brengen heeft en dat het ook doen moet. Slechts een paar gemeenten heeft hij gediend de stad Groningen als hulp-prediker, verder Vrouwenpolder- Gapinge en Hoedekenskerke, zijn te genwoordige gemeente, als predikant. Hij behoort niet tot de trekkers, maar tot de zaaiers. Trouw staat bij hem voorop, trouw aan zijn gemeen te, aan zyn vrienden aan zijn Zender. Als predikantszoon in de sfeer van de pastorie opgevoed, is hij ook hierin "trouw gebleven. Zijn schroom verbiedt hem, veel over zijn verleden te spreken, maar als hij het doet, komt even naar voren, hoeveel hij aan de leiding van zijn ouders heeft te danken en hoe lief hem het ambt van predikant is geworden. STUWKRACHT IN HET KERKELIJK LEVEN De Hervormde kerk, die een brede plaats in zyn hart inneemt, heeft hem tot velerlei functies geroepen. In het werk van Gemeente-opbouw, onder de bezielende leiding van prof. Kraemer, heeft hy een voorname plaats ingenomen. Het stond hem klaar voor ogen, dat de draagkracht der kerk, wilde zij een levende ge meenschap zijn. rust in actieve ge meenten. Vanuit het grondvlak moest het nieuwe leven worden gewekt, echter niet in plaatselijke isolement. Er ligt bij de grote stapel brieven, die mij geschreven zijn, één opmerkelijk exemplaar, dat ik een paar maal met een ver wonderde glimlach heb overge lezen, maar waarvan ik de be antwoording tot nu toe heb uit gesteld. Niet omdat dit antwoord zo moeilijk was misschien was het eerder al te gemakkelijk. Maar omdat dit antwoord enige werkelijke inhoud moest heb ben, eigenlijk een soort begin selverklaring moest zijn, doch gevat in zulke bewoordingen, dat ook degenen die van het on derwerp niets weten toch niet worden afgeschrikt. Want ik ge loof niet, dat er een moeilijker, neteliger en meer omstreden on derwerp is dan dat, wat deze brief aansnijdt. Toch was ik met dit schrijven heel blij, en ik heb de schrijf ster gewaardeerd om haar eer lijke en onbewimpelde overtui ging. En dat, terwijl zij mij ei genlijk een verwijt maakt. Zij schrijft mij namelijk naar aan leiding van een kleine overpein zing, die mij ingegeven werd door het opschrift van het kerk hofhek tegenover mijn huis. „Memento Mori", Gedenk te sterven. Deze spreuk bracht mij, al mediterende, bij de angst en onrust in deze wereld, en het gevoel van moedeloosheid over het vruchteloze van alle mense lijk bedrijf. Maar ik vroeg mij af, of die moedeloosheid niet al tijd had bestaan, want duizen den jaren geleden schreef de Prediker al: „Wat voordeel heeft de mens van al zijn ar beid, die hij arbeidt onder de zon?" Kijk, zei de schrijfster met licht verwijt, dat is allemaal waar. Maar waarom komt u nu juist met de Prediker aan? Staan er geen hoopvoller tek sten in het Evangelie? Vermaan de mensen in de Bijbel te lezen, daarin zullen zij rust en troost vinden voor hun benauwdheid en zorgen. Nu zou ik natuurlijk volmon dig kunnen toegeven: Lieve briefschrijfster, u hebt schoon gelijk. Lees Johannes of Mat thews, lees het dertiende hoofd stuk van de brief aan de Corin- thiërs, lees het een-en-twintig- ste hoofdstuk uit de Openbarin gen en Saskia kan er verder het zwijnen toe doen. Maar in wer kelijkheid kan ik mij zo gemak kelijk niet van mijn taak afma ken want hier beginnen eerst de grote moeilijkheden. Waar om? Ik zal proberen het u be hoedzaam wit te leggen uit waardering voor uw rondborstig en onvervaard schrijven. De Bijbel, moet u weten en met name de evangeliën daaruit is voor mij een uiter mate kostbaar bezit. Ik durf niet ie zeggen dat ik die evangeliën .van buiten ken, maar uit het hoofd zou ik er hier toch ette lijke plaatsen uit kunnen cite ren. Niets gaat mij boven de schoonheid, de tederheid, de volstrekte onaardsheid van de Bergrede en de gelijkenissen, en ik waag het vol te houden dat iemand niet méér nodig heeft, in 'het leven om in alle duister nis en angst, als bij een rustig en betrouwbaar licht, zijn weg te vinden. Maar wat voor iemand, geheel persoonlijk, een onmisbaar be zit in het leven is dat wordt het door enige regels ook al zijn ze met dp brandendste overtui ging neefgeschreven nog lang niet voor een ander. Als ik Eerbied voor de kroonjuwelen rechtweg zou neerschrijven: Lees in de Bijbel, zou dit een geheel averechtse uitwerking kunnen hebben. Ik zal proberen u dat duidelijk te maken. Er zijn twee mogelijkheden ten opzichte van de Bübel: men is er van jongsaf aan mee ver trouwd, of men is er volslagen onbekend mee, hoogstens heel uit de verte door citaten of be paalde uitdrukkingen in het taalgebruik. De eerste categorie mensen is groot, heel groot maar ont zaglijk veel groter is de laatste. En voor beiden heeft een een voudigweg: „Lees de Bijbel!" niet de minste zin. De eerste groep weet dat heus wel, heeft die vermaning van kindsaf ge hoord. Die lezers kennen de Bij bel zó goed, dat zij die eigen lijk helemaal niet kennen Het gaat hun als zaalwachters in een beroemd museum. Laten wij een sterk aansprekend voor beeld nemen: de kroonjuwelen in de Londense Tower. Die zijn overweldigend prachtig, zo rijk, zo fonkelend, zo oogverblindend. dat de verbaasde blik zich er ook bij lange beschouwing niet aan verzadigen kan. Kronen, scepters, sieraden, en die alle stuk voor stuk zo fraai van smeedkunst en zo overdadig rijk bezet met de zeldzaamste edel stenen men zou maanden lang bezig kunnen zijn met het aandachtig in zich opnemen van deze schat. Maar ryn de bewakers onder de indruk? Welnee, zij hebben dit moois te vaak, te veel gezien. Zij geloven die rijkdom wel, zij zijn er zat van, zij zien er niet eens meer naar. Z() gaan des avonds even weinig overstuur naar huis als zij des morgens hun post hebben betrokken. De kroonjuwelen? O, ja, prachtig maar zij weten dat langza merhand wel. Precies zo gaat het de mensen, die de Bijbel door en door kennen, en die niet meer verrast, opgeschrikt, verheugd of beschaamd worden door een tekst. Maar de anderen, voor wie dit Boek vreemd is, een onbetreden oord, een weggesloten schatZij zijn de bezoekers, die plotseling voor de vitrine belanden, en van louter verbazing en verblin ding geen juwelen en diaman ten, geen goud, geen edelsmeed- werk zien, maar enkel een ver warde overdadige schittering die hun ogen vermoeit en hen dui zelig maakt. Wat zou het enige zijn, om hen werkelijk te doen stilstaan en met bewondering en ontroe ring te vervullen? Als iemand de vitrine opende en met reve rentie, langzaam en voorzichtig doserend, hun de schatten een voor een voor ogen hield en wees op de schoonheid, de edele voornaamheid, de glans en heer lijkheid van elk onderdeel af zonderlijk. Zo. mijn gewaardeerde brief schrijfster, lijkt het mij toe dat men de Bijbel moet brengen on der de mensen. Met één woord, één kleine pericoop tegelijk, aansluitend aan de gevoelens en belevenissen van de moderne mens. Weegt men kaneel nog al tijd niet bij het lood? Daarom ben ik in mijn „Memento Mori" ook niet verder gegaan dan te waarschuwen voor het verspeel de ogenblik. Is dat ook niet een evangelische vermaning Maakt u dan niet bezorgd te gen de dag van morgen, want de morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg i an zijn eigen kwaad". SASKIA. maar ln contact met de leiding der kerk. In deze leiding heeft hij de kerk mede gediend als Synodc-lid. terwyl hij als voorzitter der visitatoren-pro vinciaal en als secretaris der provin ciale kerkvergadering ons kerkelijk gewest nóg byzondere diensten be wijst door zijn nauwgezette arbeid en ve'le persoonlijke contacten. Ook het werk onder de jongeren heeft zijn levendige belangstelling. De stichting Kindcrzorg draagt hö een warm hart toe. De Ned. Zondags school-vereniging dient hy als hoofd bestuurslid. In de Raad voor Kerk en Ds. S. J. RL Hulsbergen Catechese heeft hy zitting en van de kleuterschool in zyn gemeente is hij voorzitter. Zyn brede visie op het kerkelijk le ven toonde hij ook ten aanzien van de Hervormde Nederlanders in Frank- rijk, die hij als geeslclyk verzorger namens de Synode, gedurende een 10- tal jaren, voor een deel in zijn vacan- tietyd heeft bezocht en bijgestaan. GETROUW PASTOR EN VADERLANDER Hij heeft wel bewezen, dat het ge zegde, dat een dominé maar één dag in de week werkt, tot het rijk der fabelen behoort. Men kan zich veel eer afvragen, hoe hij nog tijd vindt voor zijn gemeente. De goede ver houding blijkt wel hieruit, dat hij voor het brede kerkewerk haast vrij mandaat heeft gekregen. Dit kon, omdat men wist wat men aan hem had en dat hy zich gaf zonder enige pretentie. Hij vergeet zijn kleine ge meente niet. De band met haar is heel nauw ge worden door de wijze, waarop hy in oorlogstijd met haar heeft meege leefd. Hrj hield als een trouwe herder de wacht bij zijn kudde, toen het dorp. als uitpost aan de Schelde, her haaldelijk onder vuur lag. In de schuilkelders sterkte hy zijn gemeen teleden. Aan menig graf vond hy woorden van troost. De gedenkzuil naast de thans onder zyn leiding ge restaureerde kerk herinnert aan deze onvergetelijke tyd. In de Ondergrond se actie had hij 'ook een werkzaam aandeel. Menige piloot is door hem de weg gewezen tot een veilig heen komen. Dankbaarheid gebiedt ons deze sluier, zo rustig over zijn vele werk gespreid, even op te lichten, waar schijnlijk tegen zyn zin. Nog zit hy, die het laatst voor zichzelf zorgt, in een noodwoning. Wij verheugen ons mét zijn gezin, dat nu eindelijk goed keuring verkregen is tot de bouw van een nieuwe pastorie. Natuurlijk heeft zyn gemeente de gelegenheid tot felicitatie naar aan leiding van deze gedenkdag georga niseerd en wel op Woensdag 28 No vember des middags van 4-6 en des avonds van 7-8 uur in het Vereni gingsgebouw naast de kerk. Zijn ge meente en vrienden hopen hem en zijn blymoedige hulp naast hem, zyn echtgenote, daar te mogen begroeten. Goes. A.W.M.O. Van der Heem vraagt ontslag voor 175 man personeel. Van der Heem N.V. heeft by het gewestelijk arbeidsbureau te Den Haag een ontslagaanvrage ingediend voor 175 man personeel. De directie zegt in haar motivering dat tot het indienen van de aanvrage moest worden overgegaan, in verband met de onmogelykheid de in de loop van dit jaar opgevoerde produc tie voor radio- en televisietoestellen in de fabriek aan de Maanweg te handhaven. De door de overheid getroffen maatregelen tot versobering en con sumptiebeperking en daarbij vooral de verhoging van de omzetbelasting tot 30 procent hebben tot gevolg, dat de verkoop van radio- en televisie toestellen op de binnenlandse markt beneden de raming blijft Ten aan zien van de televisietoestellen speelt daarbij tevens een rol, dat het pu bliek ae thans geboden programma's nog te gering in aantal vindt. Tengevolge van een verzakking van de spoordam, veroorzaakt door zware re genval, is 80 kilometer ten Noord-Westen van Rosario (Argentinië) een trein om geslagen. Tenminste 50 personen zijn vol gens de eerste berichten gewond.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 7