KAPPIE op weg
«Lorre>
citizen
DE NIEUWE WINTERMANTELS
HANS HARTING ZEKER VAN
UITZENDING NAAR HELSINKI
1?5
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VRIJDAG 2 NOVEMBER 1951
Passen en
Meten
Hiernaast staan zeven
rjjen met allerlei verschil
lende v/oorden. Je moet een
stukje papier nemen en
daar het hele figuur op over
tekenen.
Je maakt dus 22 vakjes in
de breedte en 7 in de hoogte
en vult daarna de woorden
in. Nu knip je de zeven re
gels los. Je krijgt dus zeven
lange stroken papier waar
op de namen staan vermeld.
Nu gaan we passen en me
ten. Je moet namelijk, door
de zeven stroken naar links
of naar rechts onder elkaar
te verschuiven, proberen een
zin te vormen. Deze zin
staat te lezen van boven
naar beneden onder de vak
jes op de éérste regel waar
een pijltje boven staat. Het
is dus een zin van 5x7 35
letters. Denk er om dat de
volgorde van de strookjes
van l^t.m. 7 niet veranderd.
Je moet alleen door ver
schillende vakjes onder el
kaar te passen proberen de
verborgen zin te vinden.
Het is een leuke bezigheid
en we wensen Je veel succes.
„Ja", riep ze. „Ik mts
haast nooit meer!
De laatste keer is,
lang gelêe!"
Snel kroop ze de stijle
trap op
En schoot roetssss....
dra naar benêe.
Maar het had pas
wat geregend
Eh de glijbaan was
niet glad.
„Ai", riep Mies. „Wat
schuurt mijn broek zeg!
Ik wou dat ik iets ouds
aan had!"
Toen de muis weer op
de grond stond,
Keek ze naar haar
broek.... jawel!
Héél haar zitvlak
was verdwenen
Je zag zó haar grijze vel!
„Oh", riep ze.
Wat erg, nu moet ik
Zo de dmkke straten door!
Kijk haar rennen,
ons arm muisje
Met haar twee handjes
er voor!
VOOR DE DAMES.
Losse pelerine, tevens als
capuchon te gebruiken.
Zo langzamerhand is dan ook in ons
land weer de tijd voor de najaarsshow
aangebroken en tonen de Nederlandse
modehuizen collecties, welke in grote
lijnen de Parijse voorschriften volgen.
Geruststellend is, dat uit de overvloed
van wat de mannequins ter visie ge
ven, vrijwel een ieder zijn eigen keu
ze kan doen gelden.
Gebruikt de ene Franse modeko
ning vooral de nauwe rok, de ander
is een voorstander van de zwierige
ruime klokrok en voert deze dan ook
voor de volle honderd procent door
De nauwe rokken hebben wel hier ei.
daar een split, maar dat neemt tocl.
niet weg, dat het merendeel der be
zoeksters eerder zijn goedkeuring
hecht aan de ruimere modellen. In
derdaad, hiervoor valt zeer veel te
zeggen. Wie een beetje sportief is, wi;
haar benen behoorlijk kunnen gebrui-
ken en niet aan maatpasjes gebonden j
zijn
Behalve dit onderdeel van de gar
derobe frappeert het kleurenschema. I
Zwart is uitverkoren voor alle moge- 1
lijke leeftijden. Groen en grijs zijn i
eveneens favoriet. Mantelcostuums in
ook velours en glad fluweel spraken
een woordje mee. Verder hadden prac-
tisch alle modellen een laatste nieuw
tje, dat bruikbaar en ook flatteus is
en mede hierdoor wel opgang zal ma
ken.
De losse pelerine, welke wij ons wel
uit vroeger dagen zullen herinneren,
werd toegepast bij modellen met een
kort, hoogopstaand kraagje.
Men houdt blijkbaar rekening met
de Oosten- en Noordenwinden, die zo
scherp kunnen zijn, dat wij ons er
terdege tegen dienen te beschermen.
Welnu, dank zij deze pelerine, welke
als capuchon rond het hoofd gedragen
kan worden, is men grotendeels vei
lig!
Bij wijze van variatie werd deze
pelerine uitgebracht in twee soorten
stof, nl. de normale mantelstof en
zwart p.ersianer patt aan de andere
zijde.
Wie geen zin heeft, met de pelerine
op stap te gaan, late haar thuis. De
mantel alleen is ook gekleed.
Men werkt bij voorkeur met bont
garneringen. Zo zagen wij bijvoor
beeld een alleraardigst model in Bor
deaux-rood, van binnen geheel ge
voerd met grijs astrakan. Door de
ruime overslag om te flappen, kwam
de astrakan-uitvoering naar buiten,
v/elke kan worden vastgezet met te
knopen. De a-symmetrie spreekt hier
wel een geducht woordje mee.
Maarhet staat snoezig!
Een vaste vorm, och, daarvan kan
nu niet bepaald gesproken worden.
Wel is het een feit, dat het swagger-
model een ruime plaats in het mode-
minnend hart van de Nederlandse
vrouw heeft gevonden. Deze creaties
ziet men tijdens de shows dan ook
veelvuldig. RITA.
Advertentie.
ATHLETEN IN TWEE GROEPEN VERDEELD
Trainingscommissie samengesteld
Het bestuur van de Kon. Ned. Athletïek Unie heeft met het oog op de
voorbereiding van de athlete», die in aanmerking komen voor uitzending
naar de Olympische Spelen te Helsinki, een trainingscommissie samenge
steld, welks taak het is de athleten in technisch- en organisatorisch op
zicht, ook eventueel met behulp van derden, bij te staan bij de voorberei
ding voor de spelen, aldus verklaarde de heer J. Moerman, secretaris van
deze commissie, in een interview.
Men heeft nu een strengere selec
tie toegepast als' vier jaar geleden
voor Londen. Dit heeft tot gevolg ge
had, aldus de heer Moerman, dat wij
zowel bij de dames als bij de heren
gekomen zijn tot de voorlopige sa
menstelling van twee groepen.
Er is een groep van athleten.
waarvan de verrichtingen in 1951 op
een dergelijk hoog peil stonden, dat
hun uitzending als volkomen verant
woord wordt beschouwd. In de twee
de groep zijn dames en heren opge
nomen, die ongetwijfeld dit jaar zeer
verdienstelijke prestaties hebben ge
leverd, maar die door intensieve trai
ning en resultaten op wedstrijden
vóór de Spelen zullen moeten bewij
zen, dat van geen toeval of uitschie
ter sprake is geweest.
SLECHTS VIER CRACKS
In de eerste herengroep zitten
Slijkhuis, Harting, De Kroon en Vis
ser. Slijkhuis zal worden ingeschre
ven op de 1500 en 5000 meter. Het is
ook de bedoeling Hans Harting op de
ze afstanden te laten uitkomen. De
Kroon is onze man op de 400 en 800
meter, waarbij hij op het laatste num
mer meer kans heeft dan op de 400
meter. Tenslotte Visser, die dit sei
zoen op het verspringen de beste
Europese prestatie heeft geleverd en
voor uitzending volkomen in aanmer
king komt.
Onder de tweede groep vallen zij,
die hun goede prestaties van 1951 in
elk geval het volgend jaar vóór de
spelen zullen herhalen, willen zij voor
uitzending in aanmerking komen. Dit
zijn Lutkeveld de speerwerper; Saat,
de sprinter; Buys, de hordeloper over
400 meter; de Marathonloper Van der
Zande en de tienkamper Fikkert.
DE DAMES
Dames die zeker uitgezonden zul
len worden zijn Fanny Blankers-
Koen en Willy Lust. De laatste zal
uitkomen op het vérspringen en de
80 meter horden. Bij de tweede groep
dames zijn voor de conditietraining
gevraagd Puck Brouwer, Gré de
Jongh, Hilda Veth, Loes van der Mey-
den, Xenia Stadt-de Jong, Gerda van
der Kade-Koudijs en het jonge Arn
hemse meisje Bindsbergen. Mocht de
ze training vruchten afwerpen, dan
zal de uitzending van een 4 maal 100
meter estafette-ploeg ernstig wor
den overwogen.
allerlei variaties vooral de rijke
knopengarnering in aantrekkelijke
versiering aangebracht werden ge
toond. Jammer is echter, dat men in
Holland blijkbaar nog steeds niet vol
doende beseft, dat niet alle vrouwen
beschikken over maat 3840
Ook hebben wij kennis gemaakt met
een nieuwe stof „djakly", die wat
kwaliteit en prijs aangaat, genoemd
mag worden. Dat men in Frankrijk
eveneens met deze stof werkt, toont
hier de mannequin van Madeleine Ro-
dier. Het mantelcostuum is in grijze
tint gehouden met een smalle zwarte
garnering. De rok is zeer simpel, glad,
en het jasje heeft een smaakvolle
coupe- De eenrij knopensiuiting ein
digt aan de hals in een nogal militair
aandoend boordje, zoals wij die ken
den van ons leger van voor de twee
de wereldoorlog.
Dat de handmof wederom een plaats
je veroverde, liet Madeleine eveneens
zien. Dit model werd ontworpen in
zwart persianer patt.
Wat de najaarsmantel betreft, wij
zagen een schattige collectie met veel
bontgarnering. Maar niet alleen bont,
42. Het duurde niet lang,
tot Trol de Trooster zich
weer alles herinnerde.
Hij voelde angstig en ge
jacht in zijn zakken, en
kwam tot de ontdekking,
dat de diamant er niet
meer was. „Gestolen!"
mompelde hij. „De schur
ken hebben me besto
len! Dat zal ik ze be
taald zetten! Ik zal ze
aan mijn mes rijgen!"
Trol trok zijn mes en
holde achter Kappie en
de maat aan, woest
grommend. Kappie en de
maat daalden snel en ze
zouden een aardige voor
sprong gehouden hebben,
wanneer er niet ineens
vlak tegenover hen, om
een hoek van het pad,
een grote beer opgedoken was.
De maat kon van schrik geen voet meer ver
zetten, en hij stond stokstijf, alsof hij een pop
van gips was, met een starre uitdrukking in
de ogen.
Ook Kappie was hevig geschrokken, maar
zijn hersens bleven, doorwerken. Hij keek om
zich heen en zag' een soort plateau, vlak bij.
Hij sleurde de verstarde maat mee in de rich
ting van dat plateau. Daar vandaan waren
rails over de kloof gespannen voor een ka-
belspoor. Toen ze daarheen holden, bevonden
ze zich tussen twee gTote gevaren: Trol
zwaaiend met het mes, en de beer met een
gevaarlijke open muil
Ieder van jullie kent na
tuurlijk „Lorre" in zijn
kooi. De prachtig gekleurde
vogel, waar je zo veel pret
mee kunt hebben, omdat hij
alles probeert na te zeggen,
te fluiten en te zingen.
Maar omdat de papegaai
een vogel is die In warme
streken thuishoort, vergeet
men wel eens dat deze vo
gels niet altijd tam zijn en
het leek me daarom leuk
eens iets van de wilde pape
gaai te vertellen. Een streek
waar ze nog veel voorko
men is Zuid-Amerika. Daar
vliegen ze rond in de grote
bossen. Je zult misschien
vragen: „vallen ze door hun
felle kleuren niet erg op?"
Geheel niet. Het zijn zelfs
schutkleuren, want de bo
men zijn daar nooit kaal. Je
weet dat de papegaai over
wegend groen is en hij zit
graag in de hoge kruinen
der bomen. Deze bomen dra
gen gewoonlijk het hele
jaar kleurige bloemen, langs
de takken slingeren zich
bonte klimplanten en orchi-
Miesje ging een stukje
lopen
Met haar mooiste
pakje aan.
Ze passeerde toen een
speeltuin
En is daar eens ingegaan.
Miesje zag daar wippen,
schommels
En een speelbak
vol met zand.
Ook een rekstok en
een rutsbaan,
Die stond ergens aan
de kant.
deeën. Je begrijpt dat onze
„lorre" moeilijk tussen deze
bloemenpracht te vinden is,
juist om zijn groene, rode,
blauwe en gele veren. Pape
gaaien kunnen héél goed
klimmen. Ze zijn ware acro
baten. Met hun twee sterke
poten en hun kromme sna
vel verrichten ze de moei
lijkste kunsten en klimmen
en zwaaien de hele boom
door, als er weinig ruimte
is om te vliegen. Ten slotte
is de papegaai erg leerzaam.
Ze kunnen allerlei klanken
nabootsen, ook die van an
dere dieren. Men zegt wei-
eens dat de papegaai dat
kan. omdat hij een speciaal
gevormde tong heeft. Dat is
niet waar. Onze „lorre" kan
praten, zingen en fluiten
omdat het een knap en ver
standig beest is.
EEN NETTE JONGEN
Henkie is op visite bij tante
Gré geweest. Opgetogen ver
telt hij z'n belevenissen aan
zijn moeder, 't Mooiste vond
hü wel de rit met de tram
naar huis toe. Maar hij had
niet alleen gekeken naar
het verkeer In de drukke
straten, waardoor de tram
hem bracht, maar ook ge
smuld van de zak met ker
sen, die tante hem meegege.
ven had.
„Je hebt de kersepitten
toch niet op de vloer van de
tram gegooid?", vroeg moe
der verschrikt, toen zij van
de smulpartij hoorde. Want
zij kende haar soms wat
slordige Pappenheimer wei.
„Wel nee Moe", verklaar
de Henk onschuldig, „zo
iets doe ik toch niet. Ik heb
al de pitten netjes in de tas
van die mevrouw, die naast
mij zat, gestopt
De parapluie van
kabouter Drup
Kabouter Drup had een
spaarpot. Iedere dag stond
hij voor dag en dauw op,
zocht in het bos een zak vol
beukenootjes, bracht die
naar de kaboutermarkt en
stopte de verdiende centen
in zijn spaarpot. Ja, kabou
ter Drup spaarde ergens
voor. Een hartewens van
hem zou spoedig in vervul
ling gaan. Hij wilde een
echte parapluie gaan kopen.
Er waren nog twee kabou
ters in het bos die een para
pluie hadden en Drup had
zich voorgenomen niet eer
der te rusten, voordat hij eï
ook een had. Op een goede
morgen draaide hij de hele
pot met centen om en begon
te tellen. „GnoegU" juichte
hij „Ik houd nog over ook!!"
Hij stopte het hele kapitaal
in zijn zak en rende naar 't
kabouterdorp om de mooiste
parapluie te kopen die er
maar was. Zo trots als een
pauw liep hij ermee naar
huis. Hij wilde de parapluie
meteen al opsteken maar
het zonnetje scheen vrien
delijk en er was geen wolk
je aan de lucht. Toen hij
thuis kwam had het nog
niet geregend. „Bah!!",
bromde hij. „Wat heb ik
daar nu aan. Nu héb ik een
parapluie en nu wil het niet
gaan regenen!!" Iedere vijf
minuten liep Drup zijn huis
je uit en tuurde de lucht af.
Eindelijk zag hij in de verte
een donkere wolk aan ko
men. Kabouter Drup pakte
meteen zijn parapluie en
ging buiten staan om de
eerste spatten al te kunnen
opvangen. Maar toen de
wolk vlak boven zijn hoofd
hing was het nóg droog.
„Wat betekent dat!!", riep
hij naar boven. „Waaom ga
je niet regenen!!" „Nee!",
riep de wolk terug „Het is
hier al vochtig genoeg!" Te
leurgesteld liep de kabouter
het bos in. Het huilen stond
hem nader dan het lachen.
„Heb ik daar nu zo voor ge
spaard?", bromde hij. Aan de
kant van een sloot stond
een ooievaar. „Wat is er aan
de hand, Drup?" vroeg hij
vriendelijk. De kabouter
vertelde met een beteuterd
gezicht het hele verhaal. „Ik
zal je helpen!" sprak de
ooievaar. „Ik zal mijn broer
tjes en zusjes bij elkaar
trommelen. Ga jij maar kij
ken of er soms wéér een re
genwolk aankomt!" Kabou
ter Drup liep terug naar zijn
huisje en tuurde wéér de
hele lucht af. Ja hoor, heel
in de verte kwam een don
kere wolk aandrijven. Toen
ook die maar gewoon voor
bij wilde gaan. riep Drup
naar boven: „Hé, wolk
waarom regen je niet!!"
„Omdat het hier al vochtig
genoeg is!", riep de wolk te
rug. Op dat moment klonk
er plotseling een oorverdo
vend geklap van wieken.
Wel vijftig grote ooievaars
stegen uit het bos op en vlo
gen pijlsnel naar boven. Ge
spannen keek kabouter
Drup toe. De vogels stegen
hoger en hoger enpik
ten toen allemaal hun spitse
snavels in de regenwolk.
„Schei uit!!", riep de wolk
kwaad. „Dat mag niet!!"
Maar het was te laat Door
vijftig gaten stroomde het
water uit de wolk en
lachend en fluitend liep Ka
bouter Drup voor zijn huisje
op en neer, terwijl de regen
op zijn parapluie spatte.
Advertentie
DE BALLPOINT
die even goed is
als hij er uitzietl
Houders naar keuze:
rood, blauw, grijs,
zwart of gevlamd.
Vullingen met
rode, groene,
blauwe of
zwarte inkt.
Koop er één
bij Uw
vulpen-leverancier.
PRIJS COMPLEET
290
LOSSE VULLINB
Op 79-jarige leeftijd overleed in Den
Haag de heer E. H. Juckema van Bur-
mania baron Rengers van Warmenhuizen,
grootmeester-honorair van het Huis van
H. M. de Koningin en kamerheer in bui
tengewone dienst van' H. M. de Koningin.