KAPPIE op weg «Lorre> citizen DE NIEUWE WINTERMANTELS HANS HARTING ZEKER VAN UITZENDING NAAR HELSINKI 1?5 10 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT VRIJDAG 2 NOVEMBER 1951 Passen en Meten Hiernaast staan zeven rjjen met allerlei verschil lende v/oorden. Je moet een stukje papier nemen en daar het hele figuur op over tekenen. Je maakt dus 22 vakjes in de breedte en 7 in de hoogte en vult daarna de woorden in. Nu knip je de zeven re gels los. Je krijgt dus zeven lange stroken papier waar op de namen staan vermeld. Nu gaan we passen en me ten. Je moet namelijk, door de zeven stroken naar links of naar rechts onder elkaar te verschuiven, proberen een zin te vormen. Deze zin staat te lezen van boven naar beneden onder de vak jes op de éérste regel waar een pijltje boven staat. Het is dus een zin van 5x7 35 letters. Denk er om dat de volgorde van de strookjes van l^t.m. 7 niet veranderd. Je moet alleen door ver schillende vakjes onder el kaar te passen proberen de verborgen zin te vinden. Het is een leuke bezigheid en we wensen Je veel succes. „Ja", riep ze. „Ik mts haast nooit meer! De laatste keer is, lang gelêe!" Snel kroop ze de stijle trap op En schoot roetssss.... dra naar benêe. Maar het had pas wat geregend Eh de glijbaan was niet glad. „Ai", riep Mies. „Wat schuurt mijn broek zeg! Ik wou dat ik iets ouds aan had!" Toen de muis weer op de grond stond, Keek ze naar haar broek.... jawel! Héél haar zitvlak was verdwenen Je zag zó haar grijze vel! „Oh", riep ze. Wat erg, nu moet ik Zo de dmkke straten door! Kijk haar rennen, ons arm muisje Met haar twee handjes er voor! VOOR DE DAMES. Losse pelerine, tevens als capuchon te gebruiken. Zo langzamerhand is dan ook in ons land weer de tijd voor de najaarsshow aangebroken en tonen de Nederlandse modehuizen collecties, welke in grote lijnen de Parijse voorschriften volgen. Geruststellend is, dat uit de overvloed van wat de mannequins ter visie ge ven, vrijwel een ieder zijn eigen keu ze kan doen gelden. Gebruikt de ene Franse modeko ning vooral de nauwe rok, de ander is een voorstander van de zwierige ruime klokrok en voert deze dan ook voor de volle honderd procent door De nauwe rokken hebben wel hier ei. daar een split, maar dat neemt tocl. niet weg, dat het merendeel der be zoeksters eerder zijn goedkeuring hecht aan de ruimere modellen. In derdaad, hiervoor valt zeer veel te zeggen. Wie een beetje sportief is, wi; haar benen behoorlijk kunnen gebrui- ken en niet aan maatpasjes gebonden j zijn Behalve dit onderdeel van de gar derobe frappeert het kleurenschema. I Zwart is uitverkoren voor alle moge- 1 lijke leeftijden. Groen en grijs zijn i eveneens favoriet. Mantelcostuums in ook velours en glad fluweel spraken een woordje mee. Verder hadden prac- tisch alle modellen een laatste nieuw tje, dat bruikbaar en ook flatteus is en mede hierdoor wel opgang zal ma ken. De losse pelerine, welke wij ons wel uit vroeger dagen zullen herinneren, werd toegepast bij modellen met een kort, hoogopstaand kraagje. Men houdt blijkbaar rekening met de Oosten- en Noordenwinden, die zo scherp kunnen zijn, dat wij ons er terdege tegen dienen te beschermen. Welnu, dank zij deze pelerine, welke als capuchon rond het hoofd gedragen kan worden, is men grotendeels vei lig! Bij wijze van variatie werd deze pelerine uitgebracht in twee soorten stof, nl. de normale mantelstof en zwart p.ersianer patt aan de andere zijde. Wie geen zin heeft, met de pelerine op stap te gaan, late haar thuis. De mantel alleen is ook gekleed. Men werkt bij voorkeur met bont garneringen. Zo zagen wij bijvoor beeld een alleraardigst model in Bor deaux-rood, van binnen geheel ge voerd met grijs astrakan. Door de ruime overslag om te flappen, kwam de astrakan-uitvoering naar buiten, v/elke kan worden vastgezet met te knopen. De a-symmetrie spreekt hier wel een geducht woordje mee. Maarhet staat snoezig! Een vaste vorm, och, daarvan kan nu niet bepaald gesproken worden. Wel is het een feit, dat het swagger- model een ruime plaats in het mode- minnend hart van de Nederlandse vrouw heeft gevonden. Deze creaties ziet men tijdens de shows dan ook veelvuldig. RITA. Advertentie. ATHLETEN IN TWEE GROEPEN VERDEELD Trainingscommissie samengesteld Het bestuur van de Kon. Ned. Athletïek Unie heeft met het oog op de voorbereiding van de athlete», die in aanmerking komen voor uitzending naar de Olympische Spelen te Helsinki, een trainingscommissie samenge steld, welks taak het is de athleten in technisch- en organisatorisch op zicht, ook eventueel met behulp van derden, bij te staan bij de voorberei ding voor de spelen, aldus verklaarde de heer J. Moerman, secretaris van deze commissie, in een interview. Men heeft nu een strengere selec tie toegepast als' vier jaar geleden voor Londen. Dit heeft tot gevolg ge had, aldus de heer Moerman, dat wij zowel bij de dames als bij de heren gekomen zijn tot de voorlopige sa menstelling van twee groepen. Er is een groep van athleten. waarvan de verrichtingen in 1951 op een dergelijk hoog peil stonden, dat hun uitzending als volkomen verant woord wordt beschouwd. In de twee de groep zijn dames en heren opge nomen, die ongetwijfeld dit jaar zeer verdienstelijke prestaties hebben ge leverd, maar die door intensieve trai ning en resultaten op wedstrijden vóór de Spelen zullen moeten bewij zen, dat van geen toeval of uitschie ter sprake is geweest. SLECHTS VIER CRACKS In de eerste herengroep zitten Slijkhuis, Harting, De Kroon en Vis ser. Slijkhuis zal worden ingeschre ven op de 1500 en 5000 meter. Het is ook de bedoeling Hans Harting op de ze afstanden te laten uitkomen. De Kroon is onze man op de 400 en 800 meter, waarbij hij op het laatste num mer meer kans heeft dan op de 400 meter. Tenslotte Visser, die dit sei zoen op het verspringen de beste Europese prestatie heeft geleverd en voor uitzending volkomen in aanmer king komt. Onder de tweede groep vallen zij, die hun goede prestaties van 1951 in elk geval het volgend jaar vóór de spelen zullen herhalen, willen zij voor uitzending in aanmerking komen. Dit zijn Lutkeveld de speerwerper; Saat, de sprinter; Buys, de hordeloper over 400 meter; de Marathonloper Van der Zande en de tienkamper Fikkert. DE DAMES Dames die zeker uitgezonden zul len worden zijn Fanny Blankers- Koen en Willy Lust. De laatste zal uitkomen op het vérspringen en de 80 meter horden. Bij de tweede groep dames zijn voor de conditietraining gevraagd Puck Brouwer, Gré de Jongh, Hilda Veth, Loes van der Mey- den, Xenia Stadt-de Jong, Gerda van der Kade-Koudijs en het jonge Arn hemse meisje Bindsbergen. Mocht de ze training vruchten afwerpen, dan zal de uitzending van een 4 maal 100 meter estafette-ploeg ernstig wor den overwogen. allerlei variaties vooral de rijke knopengarnering in aantrekkelijke versiering aangebracht werden ge toond. Jammer is echter, dat men in Holland blijkbaar nog steeds niet vol doende beseft, dat niet alle vrouwen beschikken over maat 3840 Ook hebben wij kennis gemaakt met een nieuwe stof „djakly", die wat kwaliteit en prijs aangaat, genoemd mag worden. Dat men in Frankrijk eveneens met deze stof werkt, toont hier de mannequin van Madeleine Ro- dier. Het mantelcostuum is in grijze tint gehouden met een smalle zwarte garnering. De rok is zeer simpel, glad, en het jasje heeft een smaakvolle coupe- De eenrij knopensiuiting ein digt aan de hals in een nogal militair aandoend boordje, zoals wij die ken den van ons leger van voor de twee de wereldoorlog. Dat de handmof wederom een plaats je veroverde, liet Madeleine eveneens zien. Dit model werd ontworpen in zwart persianer patt. Wat de najaarsmantel betreft, wij zagen een schattige collectie met veel bontgarnering. Maar niet alleen bont, 42. Het duurde niet lang, tot Trol de Trooster zich weer alles herinnerde. Hij voelde angstig en ge jacht in zijn zakken, en kwam tot de ontdekking, dat de diamant er niet meer was. „Gestolen!" mompelde hij. „De schur ken hebben me besto len! Dat zal ik ze be taald zetten! Ik zal ze aan mijn mes rijgen!" Trol trok zijn mes en holde achter Kappie en de maat aan, woest grommend. Kappie en de maat daalden snel en ze zouden een aardige voor sprong gehouden hebben, wanneer er niet ineens vlak tegenover hen, om een hoek van het pad, een grote beer opgedoken was. De maat kon van schrik geen voet meer ver zetten, en hij stond stokstijf, alsof hij een pop van gips was, met een starre uitdrukking in de ogen. Ook Kappie was hevig geschrokken, maar zijn hersens bleven, doorwerken. Hij keek om zich heen en zag' een soort plateau, vlak bij. Hij sleurde de verstarde maat mee in de rich ting van dat plateau. Daar vandaan waren rails over de kloof gespannen voor een ka- belspoor. Toen ze daarheen holden, bevonden ze zich tussen twee gTote gevaren: Trol zwaaiend met het mes, en de beer met een gevaarlijke open muil Ieder van jullie kent na tuurlijk „Lorre" in zijn kooi. De prachtig gekleurde vogel, waar je zo veel pret mee kunt hebben, omdat hij alles probeert na te zeggen, te fluiten en te zingen. Maar omdat de papegaai een vogel is die In warme streken thuishoort, vergeet men wel eens dat deze vo gels niet altijd tam zijn en het leek me daarom leuk eens iets van de wilde pape gaai te vertellen. Een streek waar ze nog veel voorko men is Zuid-Amerika. Daar vliegen ze rond in de grote bossen. Je zult misschien vragen: „vallen ze door hun felle kleuren niet erg op?" Geheel niet. Het zijn zelfs schutkleuren, want de bo men zijn daar nooit kaal. Je weet dat de papegaai over wegend groen is en hij zit graag in de hoge kruinen der bomen. Deze bomen dra gen gewoonlijk het hele jaar kleurige bloemen, langs de takken slingeren zich bonte klimplanten en orchi- Miesje ging een stukje lopen Met haar mooiste pakje aan. Ze passeerde toen een speeltuin En is daar eens ingegaan. Miesje zag daar wippen, schommels En een speelbak vol met zand. Ook een rekstok en een rutsbaan, Die stond ergens aan de kant. deeën. Je begrijpt dat onze „lorre" moeilijk tussen deze bloemenpracht te vinden is, juist om zijn groene, rode, blauwe en gele veren. Pape gaaien kunnen héél goed klimmen. Ze zijn ware acro baten. Met hun twee sterke poten en hun kromme sna vel verrichten ze de moei lijkste kunsten en klimmen en zwaaien de hele boom door, als er weinig ruimte is om te vliegen. Ten slotte is de papegaai erg leerzaam. Ze kunnen allerlei klanken nabootsen, ook die van an dere dieren. Men zegt wei- eens dat de papegaai dat kan. omdat hij een speciaal gevormde tong heeft. Dat is niet waar. Onze „lorre" kan praten, zingen en fluiten omdat het een knap en ver standig beest is. EEN NETTE JONGEN Henkie is op visite bij tante Gré geweest. Opgetogen ver telt hij z'n belevenissen aan zijn moeder, 't Mooiste vond hü wel de rit met de tram naar huis toe. Maar hij had niet alleen gekeken naar het verkeer In de drukke straten, waardoor de tram hem bracht, maar ook ge smuld van de zak met ker sen, die tante hem meegege. ven had. „Je hebt de kersepitten toch niet op de vloer van de tram gegooid?", vroeg moe der verschrikt, toen zij van de smulpartij hoorde. Want zij kende haar soms wat slordige Pappenheimer wei. „Wel nee Moe", verklaar de Henk onschuldig, „zo iets doe ik toch niet. Ik heb al de pitten netjes in de tas van die mevrouw, die naast mij zat, gestopt De parapluie van kabouter Drup Kabouter Drup had een spaarpot. Iedere dag stond hij voor dag en dauw op, zocht in het bos een zak vol beukenootjes, bracht die naar de kaboutermarkt en stopte de verdiende centen in zijn spaarpot. Ja, kabou ter Drup spaarde ergens voor. Een hartewens van hem zou spoedig in vervul ling gaan. Hij wilde een echte parapluie gaan kopen. Er waren nog twee kabou ters in het bos die een para pluie hadden en Drup had zich voorgenomen niet eer der te rusten, voordat hij eï ook een had. Op een goede morgen draaide hij de hele pot met centen om en begon te tellen. „GnoegU" juichte hij „Ik houd nog over ook!!" Hij stopte het hele kapitaal in zijn zak en rende naar 't kabouterdorp om de mooiste parapluie te kopen die er maar was. Zo trots als een pauw liep hij ermee naar huis. Hij wilde de parapluie meteen al opsteken maar het zonnetje scheen vrien delijk en er was geen wolk je aan de lucht. Toen hij thuis kwam had het nog niet geregend. „Bah!!", bromde hij. „Wat heb ik daar nu aan. Nu héb ik een parapluie en nu wil het niet gaan regenen!!" Iedere vijf minuten liep Drup zijn huis je uit en tuurde de lucht af. Eindelijk zag hij in de verte een donkere wolk aan ko men. Kabouter Drup pakte meteen zijn parapluie en ging buiten staan om de eerste spatten al te kunnen opvangen. Maar toen de wolk vlak boven zijn hoofd hing was het nóg droog. „Wat betekent dat!!", riep hij naar boven. „Waaom ga je niet regenen!!" „Nee!", riep de wolk terug „Het is hier al vochtig genoeg!" Te leurgesteld liep de kabouter het bos in. Het huilen stond hem nader dan het lachen. „Heb ik daar nu zo voor ge spaard?", bromde hij. Aan de kant van een sloot stond een ooievaar. „Wat is er aan de hand, Drup?" vroeg hij vriendelijk. De kabouter vertelde met een beteuterd gezicht het hele verhaal. „Ik zal je helpen!" sprak de ooievaar. „Ik zal mijn broer tjes en zusjes bij elkaar trommelen. Ga jij maar kij ken of er soms wéér een re genwolk aankomt!" Kabou ter Drup liep terug naar zijn huisje en tuurde wéér de hele lucht af. Ja hoor, heel in de verte kwam een don kere wolk aandrijven. Toen ook die maar gewoon voor bij wilde gaan. riep Drup naar boven: „Hé, wolk waarom regen je niet!!" „Omdat het hier al vochtig genoeg is!", riep de wolk te rug. Op dat moment klonk er plotseling een oorverdo vend geklap van wieken. Wel vijftig grote ooievaars stegen uit het bos op en vlo gen pijlsnel naar boven. Ge spannen keek kabouter Drup toe. De vogels stegen hoger en hoger enpik ten toen allemaal hun spitse snavels in de regenwolk. „Schei uit!!", riep de wolk kwaad. „Dat mag niet!!" Maar het was te laat Door vijftig gaten stroomde het water uit de wolk en lachend en fluitend liep Ka bouter Drup voor zijn huisje op en neer, terwijl de regen op zijn parapluie spatte. Advertentie DE BALLPOINT die even goed is als hij er uitzietl Houders naar keuze: rood, blauw, grijs, zwart of gevlamd. Vullingen met rode, groene, blauwe of zwarte inkt. Koop er één bij Uw vulpen-leverancier. PRIJS COMPLEET 290 LOSSE VULLINB Op 79-jarige leeftijd overleed in Den Haag de heer E. H. Juckema van Bur- mania baron Rengers van Warmenhuizen, grootmeester-honorair van het Huis van H. M. de Koningin en kamerheer in bui tengewone dienst van' H. M. de Koningin.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 12