Geen leiders in de vaderlandse Letterkunde TOESTAND IN KANAALZONE WORDT STEEDS ERGER SOEKARNO HIELD WEER EENS EEN ONVRIENDELIJKE REDE VRIJDAG 26 OCTOBER 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT LETTERKUNDIGE KRONIEK (III Illegale tijdschriften stierven snelle dood Simon Vestdijk op eenzame hoogte De instelling van de Kultuurkamer tijdens de oorlog ontnam aan onze jonge letterkundigen eensklaps de mo gelijkheid om op de traditioneel gewor den wjjze te publiceren. Zij vonden echter weldra nieuwe wegen: erver schenen plotseling illegale, veelal gestencilde tijdschriften. Daarin werden, behalve poëzie, ook proza, essays, aforismen e.d. opgeno men. Een lang leven was hen niet beschoren. Vele zoals „Parade der Pro feten" (te Utrecht uitgegeven), Maecenas" (Den Haag), „Zaans Groen" (Zaanstreek), „Podium" (Leeuwarden), werden na de bevrijding omgezet üi algemene letterkundige tijdschriften, waarvan de meeste weinig levens vatbaar bleken en dan ook spoedig het een na het ander, zelfs na fusies, verdwenen. Er was trouwens ook geen sprake van een bepaalde groepering of een uitgesproken programma in die bla den; men trof in vrijwel alle periodie ken dezelfde namen aan onder de vaste medewerkers. In het reeds ille gaal te Utrecht verschijnende Ad In terim bleven, ook bij de voortzetting der publicatie na de bevrijding, voor namelijk ouderen schrijven. In Janu ari 1950 kwam Ad Interim tot een fusie met de 113 jaar oude Gids. De ze fusie betekende een injectie met jong bloed voor dit aloude culturele tijdschrift, schepping van Potgieter uit 1837, dat reeds vele generaties lang een kleine, ongeveer 15-jari ge inzinking uitgezonderd een be langrijke positie in het culturele le ven van ons land heeft ingenomen. DE JONGERE DICHTERS In 1940 waren het voornamelijk de tijdschriften „Helikon", „Werk" en „Criterium" waarin jonge dichters konden publiceren. Hiervan was Cri terium" het enige tijdschrift met een programma: het wilde het gevoel weer doen zegevieren over het ver stand, dat te hoog ten troon was ge heven door het tijdschrift „Forum", opgericht in 1932. In „Helikon", een zuiver aan de poëzie gewijd maand schrift. uitgegeven door Stols, debu teerden in 1940 twee dichters, die sedertdien een belangrijke plaats hebben ingenomen in onze moderne dichtkunst: Bertus Aafjes (geb. 1914) enM. Vasalis (geb. 1909, pseu doniem van mevrouw Drooglever Fortuyn.) Vasalis debuteerde met een kleine bundel lyriek, „Parken en Woestijnen", eèn bundel die reeds acht drukken beleefde, een voor ons land zeldzaam verschijnsel, (al zal de bekroning daar deels oorzaak van zijn). Na de bevrijding publiceerde zy nog „De Vogel Phoenix". Vasaiis Het aquaduct duidt in het algemeen waterleidingen aan en wel in het bij zonder die uit de oudheid. Deze wa terleidingen zijn al zeer oud en be sfaun zeker reeds sedert de 6de eeuw vóór Chr., zoals uit de onderzoekingen te Athene en te Samos is gebleken. Door opgravingen is het systeem ons t^ans zeer goed bekend en het blijkt, dat tussen'de buizenstelsels van thans en die van 2500 jaar geleden in begin sel geen verschil bestaat. Ook werden gedegen calculaties uitgevoerd voor en aleer men tot de aanleg van derge lijke omvangrijke werken besloot. Eerst werd bepaald welke hoeveel heden water vereist werden, daarna onderzocht men de bronnen, die boven hel niveau van de stad gelegen wa ren en zich soms op een afstand van 50 of 60 km. van de stad bevonden. Van leem werden dan buizen gebak ken, die het water in een flauw hel lende goot naar de stad voerden. Som tijds bestond de goot ook uit halve bui zen, die met stenen of ijzeren platen werden afgedekt. Deze goot leidde somtyds dwars door bergen heen en moest in valleien en kloven door boogvormige bouw werken (die wij aquaducten noemen) ondersteund worden* Deze aquaducten, die vaak in drie verdiepingen werden gebouwd en dan een hoogte van veer tig meter bereikten, worden nu nog aangetroffen in de oud-Romeinse ge bieden Zuid-Frankrijk, Spanje en Italië. Want in het bijzonder de Romeinen waren meesters op het terrein van de watervoorziening. Het oudste aqua duct van Rome dateert van 312 v. Chr. en had een lengte van 16 km. Maar 400 jaren later beschikte Rome reeds over 8 aquaducten'', waarvan het langste 92 km. lang was en waarvan enkele ondergronds waren. Zij mond den uit in reservoirs waar het vuil kon bezinken en door middel van slui zen werd het water dan over de open bare gebouwen, badhuizen, fonteinen, en over de industrie en woonhuizen verdeeld. De buizen in de huizen wa ren meestal van lood, tenzij het water geen hoge druk had, zodat met buizen van aardewerk constructie kon worden volstaan. De industrie en de particulieren moesten voor het water betalen. Over eenkomstig het berekende verbruik werd in de woning een loden pijp van een bepaalde doorsnede in de leiding gemonteerd, op de plaats waar wij de meter hebben. En men betaalde voor de hoeveelheid water, die door dit toevoerstuk kon stromen, ongeacht of dit water al dan niet werd afgenomen. Een soort vast-recht tarief, gelijk wij het zouden noemen Op deze wijze werd in het begin van onze jaartelling dagelijks 1 millioen kubieke meter water naar Rome ge leid. en gedistribueerd, d.i. bijna drie maal zoveel als het watergebruik van het moderne Rome Dat drie door velen als een heilig ge tal wordt aangezien, weet U natuur lijk. Maar minder bekend zal het zijn dat alle getallen onder de 10 een ze kere heiligheid bezitten H. Pétillon. schrijft weinig, publiceert althans weinig, maar haar werk is van voor naam gehalte. Bertus Aafjes heeft zich vooral naam verworven met „Een Voetreis naar Rome", een schromelijk over schat, maar charmant dichtwerk. .Het bestek is hier te kort om op deze figuren nader in te gaan en een ge fundeerde mening te geven, maar zon der enige twijfel duiken deze namen in de loop van de tijd weer in deze ru briek op. Van de debutanten in de illegale geschriftjes hebben ook enkelen een leidende of opmerkelijke plaats in de hedendaagse letteren behouden Deels hebben zjj reeds verwachtin gen gerealiseerd, zoals Paul Roden- ko (van de Maecenas-groep)een scherp essayist, dichter van irratio nele verzen, en o.a. schrijver van een boeiend poppenspel, „Jack in Leven- land". Uit podium, waarvan dus de bakermat in Leeuwarden was. kwam o.a. Fokke Sierksma; uit Parade der Profeten (Utrecht.) hebben vooral de namen van de dichters Guillaume van der Graft (pseudoniem). W. J. van der Molen en Ad den Besten een bekende klank gekregen. Wat ouder is de dichter-prozaïst Leo Vroman (geb. 1915), wiens.gedichten van een zeer persoonlijk talent getuigen. Behalve van jongeren verscheen na 1945 ook nog belangrijk werk van twee van de grootste dichters die Nederland thans heeft: Gerrit Ach terberg en J. C. Bloem. HET KLEINE GELUK. Over het algemeen is de kunst van het vers in ons land zeer hoog opge voerd. Vrijwel elk jqng dichter js in staat gave, technisch volmaakte ver zen te schrijven, maar vooral vlak na de bevrijding, toen enorm veel werk werd gespuid, was het moeilijk een persoonlijk geluid te onderscheiden. A, Roland Holst vergeleek de jongere Nederlandse poëzie heel karakteris tiek met het gekwetter, dat uit een drukbevolkte volière opstijgt: het klinkt wel charmant, maar het is on mogelijk te bepalen, welke stem bij welke zanger thuishoort. De hierboven genoemden hebben echter een per soonlijk geluid doen horen, en behalve van hen is nog van vele anderen iets te verwachten. Overheersend is de lyriek, en dan weer meer in gebonden dan vrije vorm. Het sonnet, de ballade, 't ron deel, vonden vele beoefenaars. De on derwerpen zijn vooral erotiek en na tuur, beperkt tot de kleine kring van huis en haard, geliefden en vrienden. Een van de merkwaardige verschijn selen waarmee de jongeren van thans ook hadden en hebben te kampen, was het ontbreken van leiders. De krach tige figuren van du Perron, ter Braak en Marsman velen in 1940 in één slag weg. Een paar jaar tevoren was de dichter Slauerhoff reeds gestorven. Automatisch kwamen hierdoor allerlei sterren van tweede en nog mindere grootte op de voornaamste plaatsen, maar na de bevrijding weigerden de jongeren (terecht) hun leiding te aan vaarden; ze bleven zich (vaak' te na drukkelijk en verstarrend) op ter Braak en du Perron, Marsman en Slauerhoff beroepen, en trachtten ver der hun eigen weg te banen, waarin ze deels zijn geslaagd. Naast de aloude libérale „Gids" (waarin dus „Ad In terim") bestaan immers twee andere békende letterkundige tijdschriften: „Libertinage" (de inhoud is minder „los" dan men uit de naam zou aflei den), een intellectualistisch blad, en het ethische programmablad .Podium", beiden uit fusies ontstaan. Grote figuren uit onze letteren van oudere generaties, die evenwel geen „leidersfiguren" zijn, en die nog steeds publiceren, zijn o.a. de uiterst veel- Op het eerste gezicht ïykt het, alsof deze Londense Bobby op bet Padding- ton Station, een dansje maakt, docb bjj nader Inzien bl\jkt liet, dat een vrouweïyke aanhanger van de Con servatieve Party de vroegere Minis ter President Winston Churchill vol geestdrift wil aanmoedigen voor de komende verkiezingen. Haar enthou siasme werd echter „geremd" door de agent, die Churchill begeleidde toen deze op weg was naar Ply mouth. zijdige Vestdijk, de dichters Bloem, Gerrit Achterberg, A. Roland Holst. Hendrik de Vries. HET PROZA. Ook bij de prozaïsten ontbreken he laas de leiders. De vorige maal heb ik enkele dames-auteurs genoemd, als de onbevangen Dola de Jong. een schrijf ster die de gelukkige kunst verstaat, elk vertoon van zielkundige en wijs gerige kennis zorgvuldig te, vermijden terwijl men toen voortdurend voelt, dat zij haar figuren tot het diepste peilt; Anna Blaman. die juist wat te sterk die kennis etaleert en dan ook zelden tot een harmonische versmel ting komt tussen haar vlijmscherpe psychologische ontleding en haar fan tasie; A. H. Nijhoff en Josefa Mendels, de eerste een ernstig, de laatste een charmant, speels vertelster (vooral in haar debuut Rolien en Ralien), en Jo Boer. waarover de meningen zeer uit eenlopen, maar die toch in elk geval een buitengewoon vermogen heeft om een bedwelmende, zieke, rottende sfeer te scheppen in haar wat eenvor mige duistere familieverhalen. Vaak bloeit uit die beklemming de schrij nende tederheid op van deze in het leven stellig ongelukkige schrijfster. Van de oudere schrijvers verscheen nog belangrijk werk van Bordewijk, van Schendel (die 14 Sept. 1946 stierf), en een boekenplank vol van Simon Vestdijk. Deze laatste is een van onze geniaalste hedendaagse literatoren, al is het dan op het ogenblik in zwang zijn werken te kraken. Hij schreef o.a. in het bedbelde tijdvak een zijner grootste en schoonste romans „De Vuuraanbidders", een historische ro man die in de 80-jarige oorlog speelt, en verder dienen vooral vermeld de romans „Ierse Nachten" en het in 1940 nog verschenen „Rumeilanü". Een ander, hoewel m.i. weinig ge slaagd, vermeldenswaardig werk is „Bewolkt Bestaan" van Cola Debrot; voorts dienen vermeld het luchtige „Judaspenning en Pauweveren" van C. J. Kelk. en de bijna geniale korte hu moristische vertellingen van Simon Carmiggelt (100 Dwaasheden; Alle maal Onzin; Tussen Mal en Dwaas), een lectuur die niet genoeg aanbevo len kan worden. Misschien vragen sommige lezers zich af waar de namen van den Doo laard en Jan de Hartog blijven hier zijn ze, met de vermelding dat ik de reportageachtige bravourboeken van de eerste en de joel-, zuip- en vloek- boeken van de laatste niet lust, terwijl ik omgekeerd wel zou willen dat ie dereen, die ze nog niet kent, bijvoor beeld eens „Liefde en Goudvissen" van Jacques Gans, en „De geboorte van Jan Klaassen" van J. J. Klant las. Geen leiders, geen grote figuren „maar een opgewekt literair leven, dat is de slotconclusie, waartoe deze inleidende, samenvattende, helaas noodgedwongen uiterst beknopte be schouwingen moesten leiden. Ontmoe digend? Bemoedigend? De tijd zal het moeten leren HANS WARREN. Boven op de Lange Jan te Middelburg prykt binds gistermorgen weer een haan. De foto toont leerlingen van de Technische School, die bezig zyn de laatste hand te leggen aan het verguldwerk. EGYPTENAREN LEGGEN HET WERK NEER. Britse arbeiders naar Egypte De toestand In de Snez-Kanaaizöne ls ernstig en wordt steeds erger. Dit verklaarde Donderdag een Britse woordvoerder en hy voegde er aan toe, dat Engeland plannen heeft om aan de toestand het hoofd te bieden. Wat deze plannen inhouden is niet bekend. Het aantal Egyptische arbeiders, dat in de zftne het werk neerlegt, neemt toe. In Port Said en Suez zijn de Egyptenaren, die helpen by het meren van schepen, in staking gegaan. Volgens Reuter zouden Britse ar beidskrachten naar de Kanaalzone gezonden worden om de stakende Egyp tenaren te vervangen. Egypte zal binnenkort besprekin gen beginn-: met de Sowjet-Unie over een handelsverdrag. Ook tracht Esrvpte handelsovereenkomsten te sluiten met Oosteuropese landen. De vertegenwoordiger van de Brit se gouverneur-generaal te Khartoem heeft Donderdag in het Soedanese parlement verklaard, dat volgend jaar verkiezingen gehouden zullen worden in de Soedan Het bericht over een Amerikaans bemiddelingsaanbod in het Brits- Egyptische conflict is door de Egyp tische regering tegengesproken. Binnenkort zullen in Egypte nieu we postzegels worden uitgegeven, waarop de nieuwe titel van Koning Faroek „Koning van Egypte en de Soedan" staat. Unie moet verdwijnen omdat zij aan een ongelukkig verleden herinnert President Soekarno van Indonesië heeft in een rede ter gelegenheid van de zesde Dag der Ver. Naties een uitvoerige terugblik geworpen op de jongste geschiedenis van zyn land en daarby uiting gegeven aan zijn teleurstelling over de wyze, waarop zoals hy het voorstelde de Ne derlanders hebben getracht het Indonesische volk ook na 1945 van zyn vryheid te beroven. De Nederlanders hebben, aldus Soekarno, na de ca pitulatie van Japan getracht Indonesië te heroveren en door middel van hun politionele acties getracht voor goed een einde te maken aan het bestaan van de Republiek Indonesië. De eerste politionele actie noemde Soekarno „ae grootste na die van Hitier tegen Polen". Tegenover de door Generaal Spoor opgezette stra tegie zetten de Indonesische troepen een guerillastrijd in. waarbij door het gehele volk werden gesteund. Sprekende over Irian (Nieuw-Gui- nea) zeide Soekarno, dat dit gebied tot Indonesië behoort en daartoe moet terugkeren. Hy noemde de kwestie-Irian een der ongelukkigste hoofdstukken uit de hedendaagse ge schiedenis van zijn land en beschul digde de Nederlanders er van op dit punl éénzijdig te handelen. Ten slotte zeide Soekarno nog, dat de Nederlands-Indonesische Unie be hoort te verdwijnen omdat zij te sterk herinnert aan een ongelukkig verle den. cat begraven dient te zijn. Ver vanging van de Unie door normale betrekkingen zal de weg effenen voor een harmonieuse samenwerking. Soekarno zeide niet uit wrok te hebben gesproken en de Nederlan ders op geen enkele wijze een kwaad Spionnen in Albanië? Volgens een bericht van het Alba nese persbureau zijn zeven spionnen en saboteurs, die door de Britse ge heime dienst naar Albanië waren ge zonden, „met medewerking van de bevolking" onschadelijk gemaakt. Zes van de zeven spionnen werden gedood, doch de zevende (gewond) werd gevangen genomen. Reeds vijf van de zeven zouden geïdentificeerd zijn als Albanezen, die in Griekenland en op Malta wa ren opgeleid en over zee of door de lucht naar Albanië gebracht. „President Robert" met oud-notaris naar Tanger. Het fameuze jacht de „President Robert" is vertrokken van Lissabon naar Tanger. Deze mededeling is gedaan in een brief van de nuis- oudster van oud-:,otaris Quaed- vlieg aan haar familie- te Maastricht. De oud-notaris en zijn vrouw, als mede de huishoudste.- en haar doch ter zouden voornemens zijn nog dit jaar terug te keren. Vormoedeliik zal het echtpaar Quaedvltcg zich te Brus sel vestigen. hart toe te dragen. Ais eenmaal alle geschillen tot het verleden behoren, wilde hij gaarne de eerste zijn om de Nederlanders als ware vrienden te begroeten. In diplomatieke kringen te Djakar ta Is het opgevallen, dat de Neder landse Hoge Commissaris en de ten paleize aanwezige leden van diens staf, zich na afloop van de rede van de president van de andere gasten af zonderden en zich niet bh de buffet ten ophielden. Men meende,' dat deze houding een gevolg was van de ont stemming by hen over de rede van de president. Internationaal muziek concours te Kerkrade om de vier jaar. Te Kerkrade hebben de voorzitters van de twaalf verenigingen, die twee maanden geleden gezamenlijk een in ternationaal muziekconcours organi seerden. thans besloten een stichting te vormen, die om de vier jaar een dergelhk concours zal houden. Zoals bekend trok het concours dit jaar 300.000 bezoekers en leverde een ba tig saldo van 30.000 op. De helft van dit bedrag zal als stichtingskapi taal worden gebruikt. Koningin Wilhelminafonds stelde gelden beschikbaar. Het Koningin Wilhelminafonds heeft de volgende bedragen beschik baar gesteld: Aan het Rotterdams Ra dio-therapeutisch Instituut een bedrag van f 40.000.voor de aankoop van radium en radioactief kobalt Door de ze aankoop zal in de dagelijkse be hoefte aan radio-actieve stoffen in dit instituut geheel zijn voldaan. Aan het Nederlands Kankerinstituut te Amsterdam een bedrag van f 16.400.— voor de eerste inrichting van een centraal kankerregister. Tang in de as Ouders te Tokio, die tussen de as van hun gecremeerde zoon een tang vonden, hebben de arts, die een long operatie op de jongen had verricht, een proces aangedaan. De arts heeft bekend na de operatie zijn tang te hebben gemist. A.F.P. meldt, dat de Egyptische Koningin ais eerste gift voor een in zameling voor de slachtoffers van de incidenten in de Kanaalzóne acht dui zend gulden beschikbaar heeft ge steld, Koning Faroek en de beide prinsessen gaven ieder vijfduizend gulden. Woensdagavond is op de weg van Port Said naar Ismailia een bestuur der van een Egyptische particuliere vrachtwagen door een Engelse pa trouille doodgeschoten. Ongeldige postzegels kunnen worden ingeruild. De bij het publiek nog voorhanden zijnde postzegels met de beeltenis van H. M. Koningin Wilhelmina van 't type Hartz (uitgifte 1947) alsmede briefkaarten en andere postwaar- den voorzien van een daarmede over eenkomende zegelafdruk, die sinds 1 October voor de frankering waarde loos zijn, kunnen tot en met 31 Ja nuari 1952 op de postinrichUngen worden omgeruild tegen zegels enz. van de gangbare soort. Briefkaarten met opdruk. Met het oog op de papierschaarste zal een hoeveelheid briefkaarten met een zegelopdruk van 12cent met de beeltenis van H. M. Koningin Wilhel mina van het type Hartz (uitgifte 1947) worden voorzien van een zwar te opdruk „6". Werden ie Laren twee Duitse Joden vermoord Officier van Justitie acht roof moord nog geenszins bewezen. Naar aanleiding van de vondst van de stoffelijke resten van twee Joodse fabrikanten uit Keulen in de tuin van een huis te Laren (N.H.). heeft een verslaggever var» het A.N.P. een gesprek gehad met de officier van justitie te Amsterdam, mr. H- A. Was- senbergh, die verklaarde, dat voor hem nog niet zonder meer vaststaat, dat hier van een roofmoord kan wor den gesproken. De stoffelijke resten zijn negen jaar onder de aarde geweest, zodat de lijken vrijwel geheel vergaan zijn. Het feit, dat beide mannen in eenzelfde kuil zijn begraven, en waarschijnlijk op hetzelfde ogenblik de dood heb ben gevonden, is uiteraard een sterke aanwijzing in de richting van mis drijf. Dat deze beide onderduikers op dezelfde dag een normale dood zouden zijn gestorven, is onwaarschijnlijk, tenzij er een ongeluk zou zijn ge beurd. De officier van justitie was echter geneigd te veronderstellen, dat hier wèl van misdrijf sprake is. Het feit, dat mevrouw S. een ge- weldadige dood heeft gezocht, is op zichzelf geen bewijs, dat zij haar on derduikers heeft gedood of heeft doen doden. Zij verkeerde op het ogenblik, dat zij door een autobus werd overre den, in een financieel deplorabele toe stand. Men tast dus in het duister, Slechts een zeer uitvoerige en nauw keurige sectie op de gevonden stoffe lijke resten zal misschien positieve ge gevens verschaffen. Deze sectie zal echter geruime tijd in beslag nemen. Inmiddels is men bezig zoveel moge lijk personen, die in die tijd met me vrouw S. in connectie hebben gestaan, te verhoren. Van arrestaties onder verdenking de hand in een moord te hebben gehad, is voorlopig echter nog geen sprake. Personeelsverenigingen benadeeld De politie heeft de 29-jarige ma gazijnbediende H. van V. uit Rotter dam aangehouden, die ten nadele van 24 personeelsverenigingen een bedrag van 900 zou hebben verduisterd Het geld was het batig saldo van een zomeravond-voetbalcompetitie en een feestavond, beide bestemd voor een Blindengeleldehondenfonds. Hel wereldgebeuren Ook een landbouw- plan voor Europa U' e problemen, waarvoor de West- Europese landen zich zien ge plaatst, hebben zodanige vor- j men aangenomen, dat z\j niet meer op een zuiver nationale basis tot een oplossing kunnen worden gebracht. Alleen in een vorm van zeer nauwe samenwerking op politiek, econo misch en militair gebied ligt de mo- I gelijkheid, dat het dicht, bevolkte I Europa een toekomst tegemoet gaat, I die hoop biedt en uitzicht geeft. Onlangs heeft mr. J. J. van der Lee. j chef van de directie internationale organisaties, in een radiocauserie er op gewezen, dat het streven naar 1 Europese eenheid zich in steeds ster- 1 kere mate gaat ontwikkelen. Men denke slechts aan het plan-Schuman. de Europese gemeenschap voor kolen en staal en aan het plan van de Fran- se minister Pleven, dat voorziet in de vorming van een Europees leger. Ook op agrarisch terrein wordt in het kader van de Europese samen werking belangryk werk verricht. Er bestaat reeas een aantal plannen, waarvan dat van de Franse minister Pflimlin en dat van de Nederlandse minister van Landbouw, Mansholt, de meest bekende zijn. De moeiiykheden, die zich, o.a. als gevolg van het grote dollarte kort, met betrekking tot de import van de belangrijkste grond stoffen zoals brood- er. voedergra- nen, oliën en vetten in de West-Eu- ropese landen voordoen, maken het meer dan ooit noodzakelyk de land bouwproductie binnen Europa sterk op te voeren. Productieverhoging kan echter alleen worden bereikt, wan neer men tevens de moeilijkheden van de afzet van de agrarische pro ducten in breder verband tot een op lossing tracht te brengen. In West- Europa als geheel beslaat voor vrij wel elk landbouwproduct een tekort, doch in de landen afzonderlijk be staat er in sommige gevallen een overschtó, dat niet kan worden afge zet, omdat aan de internationale handel belemmeringen in de weg staan. Alleen het opheffen van deze handelsbelemmeringen zal voor dc boer een waarborg betekenen z(in product tegen een lonende prijs te kunnen afzetten. Dan zal elke land streek zich kunnen toeleggen op die tak van productie, waartoe de plaat selijke omstandigheden, zoals de bo dem, het klimaat en de bekwaamheid van de bevolking, zich het beste le nen. De eenmaking van de Europese landbouw kan echter niet op kort. termyn worden verwezenlijkt. Et- moet naar worden gestreefd de han delsbelemmeringen op te heffen, maar tegelijkertijd dient men de tech niek te verbeteren op de bedrijven, waar een achterstand bestaat, ten einde een gelijke concurrentie moge lijkheid te scheppen. Dit betekent, dat een volledige integratie pa.s kan worden bereikt na een overgangstijd, gedurende welke een zekere mate van bescherming voor bepaalde bedrij ven nog moet worden toegestaan. Uiteindelijk zal een Europees orgaan moeten kunnen beslissen over de vraag, in hoeverre in een bepaald land nog een politiek van bescher ming kan worden gevoerd voor be paalde bedrijfstakken, waarbij het uitgangspunt moet zijn. dat aan de werkers in het goed geleide en so ciaal en economisch verantwoorde Europees landbouwbedrijf een rede lijk bestaan moet worden verzekerd. Het spreekt vanzelf, dat al deze problemen, die voor een deel op economisch en voor een deel op agrarisch-technisch gebied liggen, het nodig maken, dat ook ten aanzien van de import van concurrerende pro ducten, afkomstig uit landen buiten Europa en ten aanzien van de prij zen, beslissingen door een Europees orgaan genomen zullen moeten wor den. De landbouworganisaties in de verschillende landen hebben deze plannen dan ook in onderzoek geno men, terwijl ook de internationale federatie van boeren-organisaties de I.F.A.P., deze aangelegenheid in Sep tember in Den Haag heeft besproken. Op dit terrein ligt in elk geval voor Nederland, dat in de landbouw een zo belangrijke functie vervult, een mogelijkheid in Europees verband een belangryke rol te spelen. Studenten parlement vergadert in vergaderzaal Tweede Kamer. Aantrekkelijk experiment te 's Gravenhage. Op Zaterdag 15 December a.s. zal op initiatief van de voorzitter van de Tweede Kamer, mr. L. G. Korten- horst, en onder auspiciën van de Ver eniging voor Staatkunde te Leiden, in de vergaderzaal der Kamer een Leids studentenparlement bijeen ko men. Op die dag zal een wetsontwerp over de voorschriften van de Tweede Kamer in de afdelingen van het stu dentenparlement worden onderzocht. Als verantwoordelijke „ministers", die de m:m r'a van toelichting teke nen. treden op de heren Fraser. Jonk man (junior) en Roel vink. Deze „be windslieden" zullen na de schriftelij ke voorbereiding het voorstel in een tweede openbare vergadering in de maand Januari a.s. tegen de beden kingen der studentenkamer verdedi gen In de byeenkomst van 15 December as. zal door een der vrouwelijke le den van het studentenparlement oen interpellatie worden gehouden, welke vermoedelijk betrekking zal hebben cp de positie van de gehuwde ambte nares. De parlementaire pers en de technische en administratieve outil lage der Kamer worden ingeschakeld om deze zittingen zo goed mogelijk te doen verlopen. De vergaderingen zullen door de heer Kortenhorst zelf worden geleid. Mocht dit experiment slagen dan zal het regelmatig worden herhaald met inschakeling evenwel van stu denten van andere universiteiten en hoge-scholen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5