De kerk en de „displaced persons"
Egyptische crisis is conservatief
verkiezingskruit
t
SCHOK VOOR ZOONLIEF BRACHT
VADER TOT UITVINDING
ZATERDAG 20 OCTOBER 1951.
PROVINCIALE ZEEUWSE COÜRANT
t
Voor de grote stap
Uitslag der 100 „wankeldistricten"
moet de doorslag geven
(Van onze correspondent)
Londen, October De plotseling losgebarste crisis ln Egypte heeft
niet nagelaten zyn Invloed uit te oefenen op de Engelse verkiezingscam#
pagneg. De Conservatieve propaganda, die tot nu toe voornamelijk gericht
was tegen het binnenlandse Labourbeleld, met name de hoge levensduurte
..als gevolg van de nationalisatie der Industrieën en de geldverkwisting
der socialistische bureaucratie", concentreert zich thans met meedogen
loze felheid tegen Labour's buitenlandse politiek.
„Kgk nou maar eens naar Egypte",
schreeuwen de Conservatieve candi-
daten thans door hun luidsprekers,
„dat is nu het gevolg van Labour's
slappe buitenlandse politiek. Hun
vredespolitiek in Perzië brengt ons
thans aan de rand van oorlog met
Egypte. Onder de sterke arm van
Churchill was het nooit zover ge
komen".
En. zo voegen de Conservatieve
sprekers hier aan toe, dat was dan
nog onder het bewind Van Attlee.
maar wie garandeert jullie dat Bevan,
de- anti-bewapeningsman, die reeds
een splitsing in de Labourpartij ver
oorzaakt heeft, straks Attlee niet
omver zal werpen, indien Labour mis
schien toch de verkiezingen zou win
nen? Alleen Churchill kan Engeland
redden.
FLEGMATIEKE ENGELSEN.
Maar hoe onstuimiger de straatre
devoeringen worden en sinds het
barsten der Anglo-Egyptische bom
over Suez begint er hier eindelijk le
ven in de verkiezingsbrouwerij te ko
men hoe kalmer het Britse publiek
er naar luistert. De Engelsman is nu
eemnaal geen Egytenaar en laat zich
niet opzwepen. Kalm, doodnuchter
weegt hq zijn voor en tegen af over
het Labourbewind. Maar ondanks de
grote kalmte, die deze verkiezingen
kenmerkt, beginnen alle tekenen
thans te wijzen op een Conservatieve
overwinning. In bussen, winkels, kan
toren, fabriekén en café's is de ver
kiezing het gesprek van de dag. Wat
de weddenschappen betreft want
bijna iedere Brit waagt minstens een
rijksdaalder op de uitslag is het
veelbetekenend, dat velen thans niet
gokken op het al of niet winnen der
Conservatieven, maar op de grootte
der Conservatieve meerderheid, nl. of
deze meer of minder dan 60 zetels zal
bedragen
WEDDEN SCHAPPEN.
De gekste weddenschappen worden
afgesloten. Een groep oer-conserva-
tieve Londense zakenlieden heeft bijv.
per man 500 pond 5000) gewed bij
een grote bookmakersfirma op een...
Labouroverwinning! Zij beschouwen
dit als een soort zakelijk bekeken
verzekeringsgok. Indien Churchill
wint, wat zij vurig hopen, zijn zij per
man hun 500 pond kwijt, maar een
Conservatieve overwinning en de
daaraan voor hen verbonden handels
voordelen door het opheffen van vele
restricties, is huij dat wel waard.
Maar indien Attlee zegeviert en zij
daarmee hun weddenschap winnen,
-»***********************
ij
Toch is 'i zo I
beschouwen zy hun gokwinst als een
troostprijs voor hun verdriet over een
voort te zetten Labourbewind! In dat
geval winnen zy per man 1500 pond
15.000), daar Labour's kansen 3
tegen 1 genoteerd staan. De sterk fa
voriete koersnotering der Conserva
tieve kansen, die wij enige dagen ge
leden meldden als 1 tegen 4, is thans
wegens de Egyptische crisis nog kor
ter geworden en is nu 2 tegen 9.
Dit betekent, dat Churchill thans
zo zwaar favoriet is, dat indien men
op een Conservatieve overwinning' wil
wedden, men bijv, vier en een half
pond moet inzetten om 1 pond te win
nen.
Deze formidabele slag om West
minster, die volgende week Donder
dag in 625 Britse kiesdistricten plaats
vindt, zal hoofdzakeiyk beslist wor
den door de uitslagen van de 100 zo
genaamde „wankele districten". Dit
zyn de districten, die ln 1950 met een
kleine meerderheid van 3000 of min
der stemmen gewonnen werden. Het
merendeel van deze 100 „Wankeldls-
lricten" werd gewonnen door Labour-
candldaten, de rest door Conservatie
ven. Het Is geen wonder, dat juist de
ze districten thans belegerd worden
door de propagandisten van beide gi
gantische partyen.
Het is op deze „wankeldistricten"
dat het Conservatieve hoofdkwartier
zijn voorspelling gebaseerd heeft van
een enorme Conservatieve eindover
winning. Churchill hoopt nl., dat ln
de ruim 70 „wankeldistricten", waar
in 1950 Labourcandidaten kleine
meerderheden behaalden, deze thans
hun zetels zullen verliezen, en dat ln
de 30 „wankeldistricten" waar vorige
keer Conservatieve candidaten met
een kleine meerderheid wonnen, deze
hun meerderheid thans zullen behou
den en vergroten.
VROUWELIJKE STER.
Het meest markante voorbeeld van
een dergelijk - „wankeldistrict" ls
West Fulham, in Londen, de zetel van
dr. Edith Summerskill, Labour's mi
nister van Nationale verzekering. In
1950 redde de dynamische dr. Edith
dit district voor Labour met een
meerderheid van slechts 3000 stem
men. Deze keer zal het erop of eron
der zijn voor Labour's brillante vrou
welijke minister. Want haalt zij het
niet, en zou haar Conservatieve te-
gencandidaat W. J. Brown haar ver
slaan, als was het maar met een
meerderheid van 1 stem, dan verliest
Ik- kinderen uit Westelijk Schouwen, die scholen bezoeken te Zierikzee,
worden thans in verband met het conflict tussen de R.T.M. en de ouden»
over de ongunstige vervoerxregeling, met particuliere auto's naar school
gebracht.
EEN NIEUW VEILIGHEIDS-STOPCONTACT.
Voor zestien landen patent verworven
Twee jaar geleden peuterde het zevenjarig zoontje van de heer J. Oos
terling uit Haarlem met een spoorstaafje van een defect kindertreintje
aan een stopcontact en kreeg een schok, die niet mis was. Van dat mo
ment af had de Haarlemmer, die technisch ambtenaar is, geen rustig
zij haar zetel in het Lagerhuis. Dan j ogenblik meer, vóór hy een absoluut veilig stopcontact geconstrueerd
eln^fsfn: j i»»' '*">8 l"'"" av°nd "™r *u,en l>r"k'
tqdse parlementaire verkiezing zou j kizeren, Toen had hy het gevonden. De heer Oosterling heeft voor zyn
weten te winnen, bij het eventueel
*overiyden van een Labourlid. De slag
om West Fulham zal ongetwijfeld de
spannendste van alle districten wor
den.
Tydens de verkiezingscampagne spreekt Attlee een groot gehoor toe, dat
bulten de dokken van Southampton in de open lucht met aandacht luistert
naar de verkiezingsargumenten van de Labour Party. Nadat Attlee gespho-
ken had, heeft de menigte een conservatieve geluidswagen omgegooid, die
de politie heeft moeten ontzetten.
stopcontact al patent verworven- voor zestien landen.
De heer Oosterling nam het ge
wone porceleinlichaam van een
normaal stopcontact en voorzag dit
van twee oplopende leibanen, die de
stroombron absoluut afsluiten.
In het deksel van baccalite con
strueerde hg verder een simpel me
chaniek. Het bestaat uit twee veren,
die de draaibare dekselring in een
ruststand houden. Alleen met de
stekker is het mogelijk de draaiba
re schijf een kwart slag te laten
maken. Pas dan komt de stekker
onder stroom te staan. Het is dus
een schakel-stopcontact, maat wel
een zodanig exemplaar, dat het zich
automatisch weer sluit zodra de
stekker wordt uitgetrokken. Steekt
men de stekker daarna weer in de
gaten, dan moet weer eerst de kwart
slag gedraaid worden, voordat het
gewenste contact tot stand komt.
De vinding aan dit nieuwe appa
raat is echter, dut men er nu met
alle mogelijke materialen in kan
gaan zitten peuteren, zonder ooit de
stroombron te benaderen. Alleen met
een tweepolige stekker, die tot de
hals in de gaten gestopt is, kan de
weg naar de stroombron worden af
getast.
MOEILIJKE WEG.
Deskundigen hebben met enthou
siasme kennis genomen van deze
langgezochte en vrij simpele oplos
sing van het veiligheidsprobleem
van stop-contacten. Niettemin heeft
de heer Oosterling nog een lange
en moeizame weg moeten bewande
len, voordat hy volledige erkenning
vond. Vóór het zover was, kwam hij
aan de rand van een faillissement
te staan.
De voornaamste erkenning,- die zijn
vinding in de eerste aanleg kreeg,
was die van de fa. Heybroek Zélan-
der, die contact opnam met een
Duitse 'fabrikant. Deze heeft voor
lopig honderd duizend van deze
stopcontacten in productie genomen
voor een eerste proef. Binnenkort
kan de verkoop in Nederland, Duits
land en Luxemburg tegemoet wor
den gezien.
„En er staat nog meer op sta
pelMaar daar praat ik nog niet
over", aldus deze technisch ambte
naar-uitvinder, die voor alles de
grootste dankbaarheid naar zijn
vrouw laat uitgaan voor de ontzag
gelijke opofferingen, die zij zich. blij
moedig heeft weten te getroosten en
voor de steun, die zy de heer Ooster
ling altijd maar weer gaf, wanneer
er weer eens teleurstellingen te in
casseren waren geweest.
Rechercheurs met stenen
bekogeld.
Bewoners van de Schietbaan-
weg te Paramaribo in Surina
me waren op hun qui vive, toen
buurthonden alarm blaften te
gen twee mannen, die in een
haag verscholen waren. Men
meende, dat dit inbrekers wa
ren, die de laatste tijd deze
wijk onveilig maakten. De
buurtbewoners verloren geen
tijd om in actie te komen met
flessen en stenen. Toen de be
kogeling op zijn hevigst was,
bleken de mannen in de haag
twee verdekt opgestelde re
chercheurs te zijn.
114
Als het U is vergaan als mij, dan heejt
U in de prille jaren, na het lezen van
spannende verhalen uit de oudheid,
óók wel eens overwogen hoe pleizierig
het toch moest zijn om de beschikking
te hebben over een slordig aantal sla
ven, dat zich in een oogwenk voor ons
offerde en het andere moment gedien
stig klaar stond om ons op bijkans
onmerkbare wenken te bedienen? Ze
ker, we zouden góed geweest zijn voor
die slaven, gelijk we ook vriendelijk
zijn tegen een hond, zolang die ten
minste gehoorzaamt. Maar het denk
beeld, dat slaven eigenlijk de gelijken
van de meester zijn, kon eerst in latere
jaren tot volle rijping komen en ont-
luikte aanvankelijk pas na de overwe
ging, dat het toch wel een bijzonder
onaangename tref zou zijn geweest, als
onszelf dit slavenlot eens te beurt
ware gevallen! Bij het bedenken hier
van is een gedeelte der mensen bereid
gebleken de stem te verheffen tegen
een der gruwelijkste verschijnselen
van onze samenleving.
Het is treurig, maar waar, dat de sla
vernij niet een typisch menselijk ver
schijnsel is. Het vermaan, dat we tot
de mieren moeten gaan om wijsheid
op te doen, bezit ook in dit geval weer
een bijzondere waarde. Want tenmin
ste drie soorten van mieren houden er
slaven op na.
De Amozone-mieren zijn de grootste
en gevaarlijkste van de vechtende
mieren. In nauw aanééngesloten colon
nes trekken zij 'op roof uit en overval
len de nesten van de minder vechtlus
tige soortgenoten. Daar wordt alles ge
dood en iiernield, behalve, de poppen,
die het plunderende leger na de over
val in triomf met zich voert; uit deze
poppen komen de slaven voort. Wan
neer er voor deze vecht-mieren aanlei
ding bestaat om ie verhuizen, drijven
zij de slaven tussen zich in. Deze sla
venhouders maken zelf geen nesten,
dragen geen zorg voor de jongen, noch
leggen zij zelf voedselvoorraden aan.
Dit alles moet door de slaven worden
gedaan. En dreigt het aantal slaven te
verminderen, dan worden nieuwe
rooftochten georganiseerd.
Lelijk van die mierenMaar het
moet ons toch wel bekend in de oren
klinken, dunkt me.
Wat echter geen bekende klank voor
U zal zijn, is het gekraai van een dode
haan. Het is wat griezelig, maar toch
kan het voorkomen.
H. Petition.
Functionaris van Deens
Consulaat in Antwerpen
verdwenen.
Een functionaris van het Deense
consulaat te Antwerpen, belast met
scheepvaartaangelegenheden, is ver
dwenen. De politie heeft een onder
zoek ingesteld.
De functionaris, wiens naam noch
door politie noch door het consulaat
genoemd wordt, was gehuwd met
een Belgische. Hy wordt sinds Don
derdag vermist. Men ontdekte, dat in
zgn bureau ingebroken was en men
vond er bloedsporen.
In de keuken van de Kunst
Origineel initiatie! van
Haags Cultureel Centrum.
(Van onze Haagse redactie)
In het kader van de Kunstmaand,
die op het ogenblik in Den Haag
wordt gehouden, heeft het Haags
Cultureel Centrum het originele ini
tiatief genomen een „Revue der Kun
sten" te organiseren, die de buiten
staander een kykje zal gunnen in de
keuken van de kunst.
Op Zaterdagmiddag 20 October van
2 tot 5 uur zal in de Haagse Dieren
tuin een grote demonstratie van ar
tistieke activiteit te zien zgn. Behal
ve dat hy een tentoonstelling van
schilderyen en beeldhouwwerk van de
groep Verve kan bewonderen, zal de
bezoeker vele jonge kunstenaars met
terdaad aan het werk zien.
Een klas van de Academie van
Beeldende Kunsten onder leiding van
Dirk Bus is aan het beeldhouwen
naar model. Leerlingen van de mode
klas van de Academie van Beeldende
Kunsten aan het werk (draperen op
de pop). Een klas van de Vrye Aca
demie schildert naar model. De
Werkgroep van de Vrye Academie
voert een opdracht uit. Leerlingen
van de Academie van Beeldende Kun
sten maken carlcatuurtekeningen.
Verder houdt een toneelgezelschap
repetitie en vertoont de poppenspeler
Guldo van Deth zyn poppenkast. Gra
fische kunstenaars demonstreren hoe
etsen, houtsneden en dergeiyke ge
maakt worden. Een orkest is bezig
met het instuderen van enige werken.
Op drie boekenstalletjes wordt het
werk van Haagse schrijvers getoond.
Verschillende schrgvers zullen aan
wezig zgn.
Inderdaad een unieke demonstra
tie!
STEMMEN UIT DE KERKEN.
Wereldraad hield zich ook met
practische zaken bezig
Enige tyd geleden waren we ln een van de rusthuizen op Walcheren, die
na de bevrijding met vaart en élan te voorschijn zyn getoverd: mede een
stuk werk van de gezamenlijke Protestantse berken. Toen we zo door enige
kamers liepen die de oudjes tot hun dagverbiyf hebben, zei de voorzitter
van de Stichting Rusthuizen Walcheren Ineens: „We hebben hier ook een
Rus F' Temidden van de anderen zat hy een pypje te roken: een man, die
na de eerste wereldoorlog in Frankryk was terecht gekomen en door de
golven van het stormgety van de tweede wereldoorlog weer werd opgeno
men en in Duitsland belandde, om uiteindeiyk op Walcheren op het strand
te worden geworpen.
Dergeiyke figuren, uit verschillen
de landen, kunt ge aantreffen in
meerdere rusthuizen voor ouden van
dagen in onze provincie. Ze vormen
een gedeelte van de 200. die in 1950
in ons land zgn terecht gekomen. Als
eersten in de wereld hebben de Ne
derlandse kerken, de Protestantse zo
wel als de Rooms Katholieke, het ini
tiatief genomen om iets te doen voor
de ouden van dagen onder de „dis
placed persons", die, om welke oor
zaak dan ook, niet meer naar hun
eigeniyke woonplaats konden terug
keren en door hun ouderdom niet
meer voor emigratie in aanmerking-
kwamen. Het lot van die „ontheemde
ouden van dagen is wel bijzonder
moeilijk. Ze zgn feitelgk alleen aan
gewezen op de hulp van anderen.
Waar mannen en y'rouwen in de
kracht van hun leven al geen moge-
lgkheid meer kunnen vinden om in
hun levensonderhoud te voorzien,
daar men in de landen waar het
vluchtelingen-probleem nijpend ls,
met enige millioenen ontheemden zit,
hoe zouden dan diegenen, die in hun
levensavond gekomen zgn, daarvoor
kunnen zorgen? Door bemiddeling
van de kerken zgn er dan een 200 van
die ontheemde oudjes naar ons land
gekomen, in de hoop eindelijk eens
rust te vinden na die onafzienbare
ellende.
De bemoeienissen met deze 200
ouden van dagen zgn een heel klein
stukje van het werk dat de kerken,
over heel de wereld verspreid, ver
richt hebben, om enigszins het werk
van de barmhartige Samaritaan te
doen onder degenen, die van alles be
roofd neerlagen en geen toekomst
meer voor zich zagen.
DE WERELDRAAD.
In de laatste bgeenkomst van het
Centrale Comité van de Wereldraad
der Kerken ziin er mededelingen ge
daan door de leider van het vluchte
lingen-werk van de Raad, over de
verzorging van de vluchtelingen, voor
zover de kerken, bg de Wereldraad
aangesloten, daarbij betrokken wa
ren.
In 1Ö48, toen in Amsterdam de We
reldraad der Kerken definitief werd
gevormd, is er, behalve over theolo
gische zaken ook gesproken over
practische vragen, waarmee de ker
ken in de wereld te maken hadden.
Door enkele afgevaardigden is er
toen gewezen op de bijna 80 millioen
verplaatste personen, die er na de
tweede wereldoorlog over heel de
aarde waren. Er ls toen een harts
tochtelijk pleidooi gehouden om hier
niet met de handen in de schoot te
gaan zitten, maar iets te doen, ook al
is het probleem van deze millioenen
zo groot, dat er bgna geen beginnen
aan is. Vooral de vluchtelingen in
Duitsland en Oostenrijk werden toen
sterk onder de aandacht gebracht.
TEAMS.
Nu zbn we drie jaren verder. Er ls
in die drie jaar toch wel het een en
ander gebeurd. Vanwege de kerken
heeft men „teams" gevormd om on
der de vluchtelingen te gaan werken.
De mensen van deze teams behoren
op het ogenblik tot de meest deskun
dig geachte personen op dit terrein.
Hun invloed gaat veel verder dan al
leen het direct van de kerken uit
gaande werk. In 1950 is er ruim 22
millioen gulden by een gebracht, om
in de ergste nood van voeding, kle
ding en onderdak te kunnen voorzien.
In dat jaar zgn er, door de zorgen
van dit kerkelijk werk een 126.000
ontheemden geëmigreerd naar Ame
rika, Canada, Nieuw Zeeland, Austra
lië en Zuid Amerika, of ze stonden
klaar om naar een nieuw vaderland
te gaan.
De comité's van de Wereldraad der
Kerken hebben zich bemoeid met een
200 vluchtelingen-predikanten in
Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk. Bel
gië en Triest. Deze zgn direct inge
schakeld in dit werk, om gemeenten
van vluchtelingen uit hun eigen lan
den te vormen. Het verslag meldt,
dat er onder hen een groot aantal
Oosters-Orthodoxe priesters zgn. Dit
werk werd in het verslag een van de
grootste gebeurtenissen van de Chris
telijke kerk genoemd. Van niet-ker-
kelgke zgde is het genoemd het beste
en meest doeltreffende werk wat er
op dit gebied gedaan is. vooral ook
omdat men zoveel mogelijk gebruik
heeft gemaakt van de beschikbare
krachten uit de ontheemden zelf.
Wat er gedaan is. is niet meer dan
een kleine zaak, wanneer we het zien
tegen de achtergrond van de oceaan
van leed en ellende, die samenhangt
met het vraagstuk van de ontheem
den. Dat de kerken niet achter biy-
ven, maar in veel opzichten waarde
volle initiatieven hebben genomen,
mag wel eens even onze aandacht
vragen, te meer. omdat hetgeen er
voor dit werk nodig is. niet komt uit
de een of andere staatskas, maar uit
kleinere en grotere giften is bijeen
verzameld.
H.
Hel wereldgebeuren
Egypte-Engeland,
W ashington-
Moskou
Het meest spectaculaire in de
gebeurtenissen van de argeio-
i pen week speelde zich ongetwg-
feld in Egypte af. waar het Britse
imperium, onmiddellijk na de pijnlii-
ke nederlaag in Perzië waaraan
i ook de Veiligheidsraad niets heeft
kunnen veranderen opnieuw voor
een krachtproef wordt gesteld. De
Britten pakken de zaak nu weliswaar
heel anders aan dan zij in het jong-
ste verleden ln Perzië hebben gf-
daan, maar dat lag ook voor de
hand. Het gaat hier in de eerste
plaats om niets minder dan het
Suezkanaal, dat niet alleen een le
vensader voor het Britse wereldrijk
is ook voor wat daarvan nog is
over gebeleven! maar bovendien
van uitermate groot belang voor de
gehele Westerse wereld. Daarom kon
Engeland ook ln dit geval op een
meer positieve steun van de Ver. Sta
ten rekenen. De vraag biyft echter
of de Egyptenaren zich gemakkelijk
zullen laten overtuigen, dat hier dln-
fen op het spel staan, dit in bete-
enis ver uitstijgen boven het Brits-
Egyptische conflict.
Als tweede oorzaak van de veel
krachtiger houding van Enge
land tegenover Egypte moeten
we natuurlijk de a.s. verkiezingen in
het Engelse moederland zien. De
conservatieven hebben de buiten
landse politiek van Attlee en Morri
son van de laatste maanden maar
al te graag aangegrepen als wapen
in de verkiezingsstrijd en roepen nu
het Engelse volk in vele toonaarden
toe Churchill te kiezen als de enige
man, die het rgk nog zou kunnen
redden. Dat ls verkiezingspropagan
da en men kan veilig aannemen, dat
de nuchtere Engelse kiezers heel
foed weten, dat de Grand Old Man
c afbrokkeling van het Britse we
reldrijk evenmin kan tegenhouden.
Wat de uitslag van de verkiezin
gen betreft, valt dan ook alleen maar
te zeggen, dat deze onzeker biyft
bg wijze van spreken tot a.s. Donder
dag de laatste stem geteld zal zijn.
Natuurlijk staan de papieren, van
Churchill nog altgd goed. maar vast
staat toch, dat bg de vóórpeilingen
door het Engelse Gallup-institute
een duideiyke afbrokkeling van de
conservatieve meerderheid aan de
dag treedt, zodat het waarschijnlijk
toen hoogstens een zeer krappe over
winning wordt. En het is heel goed
mogelijk, dat een kleine nederlaag
heel wat verkieselijker is dan een
zeer kleine overwinning. Want dat
regeren met een paar zetels meer
een buitengewoon hachelijke onder
neming is. weet Churchill even goed
als Attlee!
Op het ogenblik wordt de strgd
dan ook voornamelijk nog gevoerd
om de stemmen van dat (kleine)
deel van de kiezersmassa, dat zijn
keuze nog niet heeft bepaald. Insi
ders schatten dit aantal op 10 12
van het totale kiezerscorps. La
bour heeft daarbij zgn hoop vooral
gesteld op het feit, dat een belang
rijk deel van deze „aarzelende groep''
by de z.g. kleine man wordt gevon
den, van wie gezegd kan worden,
dat hij er onder het Labourbewind
in menig opzicht toch niet slechter
op is geworden. Hem houden Attlee
en zijn partggenoten vooral voor wat
hem te wachten zou staan by een
conservatieve overwinning. Churchill
daarentegen tracht de twee millioen
liberale kiezers te winnen, in wier
districten geen liberale candidaten
gesteld zgn door deze te wiizen op be
paalde punten van overeenkomst tus
sen Liberaal en Conservatief.
Bij alle spanning om het Engels-
Egyptisch geschil en de a.s. ver
kiezingen, is de publieke belang
stelling, waarschgnlgk toch wel wat
minder dan onder normale omstan
digheden verwacht zou mogen wor
den, gericht geweest op een heel an
der feit: de belangrgke Amerikaan
se stap te Moskou, welke algemeen
toch wel als een eerlijk bedoelde po
ging om tot een vergelgk te komen
wordt uitgelegd. Het ging in feite na
tuurlijk in de eerste plaats om Ko
rea, waarvoor de Ver. Staten Stalin
verzochten zgn invloed aan te wen
den om by de wapenstilstandsonder
handelingen nu eindelijk #eens tot
resultaten te komen. Maar hierach
ter lag ongetwgfeld toch nog een
andere bedoeling verborgen, n.T. een
poging om in de verhouding tussen
de Westerse wereld en Moskou eni
ge ontspanning te weeg te brengen.
Het Russische antwoord was be
leefd. maar weinig bemoedigend.
Wel wordt gezegd, dat Rusland be
reid is met de Ver. Staten alle onop
gehelderde kwesties opnieuw ernstig
te onderzoeken, maar tegeiyk wer
den weer zóveel beschuldigingen aan
het adres van Washington gelan
ceerd, dat allen hierdoor al aan de
bereidverklaring bijna alle waarde
wordt ontnomen. Zolang de één de
schuld blgft geven aan de ander voor
alle conflicten cn spanningen, kan
van óntspanning natuurlijk geen
sprake zgn.
Wat de gevolgen zullen zgn van
deze uitwisseling van gedachten
tussen Washington en Moskou? Nu
het geen óntspanning kan zgn wel
licht juist een vergroting van de
spanning! Na het toch mm of meer
uitdagende Russische antwoord, kan
het Westen zich immers niet zwak
tonen en zal het er in de eerste
plaats voor moeten zorgen, dat alle
onderlinge geschilpunten, die even
zovele zwakke plekken vórmen, uit
de weg worden geruimd. Maar bo
vendien kan men verwachten, dat de
Amerikanen, die langzamerhand toch
wel wat ongeduldig moeten worden,
een krachtiger houding tegen Mos
kou zullen aannemen. Wanneer dit
betekent, dat de crisis in de Ameri
kaans-Russische spanning belangrgk
dichterbij is gekomen, is er alle re
den om de loop der gebeurtenissen
in de komende maanden met grote
bezorgdheid tegemoet te zien. Ten-
zg er achter ae Russische bereid
verklaring om de zaken in een ern
stig gesprek onder het oog te zien
toch ook enige vrees voor verdere
toespitsing van de tegenstellingen
schuilt en men daar dus werkelijk
het moment voor een accoord geko
men acht. Als dat het geval mocht
zgn, moeten we hopen, dat Washing
ton op het laatste moment deze
kans om tot een vergeiyk te komen
nog zal willen aangrijpen.
