Zeeland oud
Helsinki moet een stralend-witte
stad worden
ZEELAND NIEUW!
ARTIS-DIEREN 00K NA HUN
DOOD NOC NUTTIG
VERKOUDENDAN MAAR
R0QUEF0RT-KAAS ETEN
1
Op 't Matje
I
VRIJDAG 19 OCTOBER 1991.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
VOORBEREIDINGEN VOOR DE OLYMPISCHE SPELEN
Land van harde werkers
.......een goed leven
en
Helsinki, October Op deze heldere, zonnige herfstdagen toont Helsin
ki zich aan haar gasten van haar beste z\)de. Of men nu de Finse hoofdstad
nadert met een van de talrtfke vliegtuigen, met een van de dagelijkse
stoomboten van de Stockholm-Turku-iyn, met de trein of na een lange zee
reis over de Oostzee langs Bornholm en Gotland, steeds biedt ze een vrien
delijk, bekoorlik en indrukwekkend beeld. De schoonste en meest repre
sentatieve indruk van de „dochter der Oostzee", zoals deze stad naar het
boek van Maila Ta vlo veelal genoemd wordt, krijgt men echter, wanneer
men van zee uit de stralende witte gebouwen van deze door het noodlot
heen en weer geworpen Btad aan de verre horizon uit de zacht golvende
wateren der Finse Golf ziet oprijzen, om dan steeds groter en glanzender
naderbij te glijden.
vrouw dwingt er zo aantrekkelijk en
verzorgd mogelijk uit te zien, of het
klimaat en de hoge breedtegraad
haar huid, haar en ogen een bijzonde
re glans en bekoring verleent, of het
„savoir vivre", dat dit volk eigen is
zich m het vrouwelijke geslacht bil-
zonder liefelijk openbaart hoe het
ook zh, het is zeker, dat men nergens
zoveel aantrekkelijke vrouwen en
meisjes meent te zien als van 12 tot
3 op de klassieke Esplanade van Hel
sinki, of, zo men daar als gast uit
genodigd wordt, in de familiekring
op ieder uur van de dag. Niet voor
mets schijnt een Finse, ae bekoorlijke
Esther Toivonen, tot schoonheidsko
ningin van de wereld gekozen te zijn.
Als een Fata Morgana van het Noor
den, een spiegeling zonder bedrog,
een zich vervullende verlokking, zo
rijst de witte stad van het Noorden
op in het opalen licht van deze breed-
genly'L
den in een melodie van de ook heden
ten dage nog beroemde grote toon
dichter Jan Sibelius.
Na de jaren van oorlog en ontbe
ringen is Helsinki tenslotte toch weer
de „witte stad geworden. De Suur-
kirkko, de indrukwekkende, het hele
stadsbeeld beheersende, grote kerk in
het mooie, oude centrum van de stad,
is met'Zilveren glans overgoten, even
als de prachtige houten kerk aan de
Bulvaren, die eveneens door Engel
gebouwd is; duizenden en nog eens
duizenden officiële, particuliere ker
kelijke en wereldse bouwwerken heb
ben een uiterlijke en veelal ook inner-
ïyke vernieuwing ondergaan. By het
begin van de Olymp. Spelen mag er in
deze stad met haar 400.000 inwoners
geen enkel gebouw meer zyn. dat niet
in een stralend wit kleed gestoken is.
In elk opzicht, materieel en geeste
lijk, bereidt Helsinki zich op deze ge
beurtenis," in cijfers uitgedrukt de
grootste in haar 400-jarig bestaan,
voor, van de ontelbare, voor de Olym
pische Spelen ter beschikking staan
de bureaux tot aan de kleinste, en
thousiaste schooljongen. Nagenoeg
iedere Pin en ieder huishouden, dat
gasten voor de Olympische Spelen zal
ontvangen, werkt er aan mede om de
wereld te laten zien wat men in Fin
land en vooral in deze stad kan pres-
Oudheidkundige ontdekkingen
op Cyprus.
Te Nicosa op het eiland Cyprus is
een grote nederzetting uit 1700 voor
Christus bloot gelegd als resultaat
van de opgravingen verricht door een
expeditie, die onder auspiciën van het
Ahmolqum Museum te Oxford en de
universiteit van Sydney werkt.
Kok kreeg zijn zin. boterlet
ters voor Korea-vrijwilligers.
Een kok van het Nederlandse
detachement in Korea stuurde
op 19 September een brief aan
een fabriek van bakkerijgrond
stoffen, waarin hij met het ver
zoek voor de dag kwam of de
directie zo vriendelijk wilde zijn
hem (gratis) amandelspijs te
sturen. Hij zou zo graag voor de
jongens van zijn compagnie
circa 200 man op 5 December
boterletters willen bakken.
De kok heeft zijn zin gekre
gen. De gevraagde amandelspijs
is met s.s. „Generaal Langfitt"
onderweg naar Korea.
teren, die, al heeft ze ook slechts een
klein gedeelte van de grootte van
Londen of Berlyn, aan gastvrijheid en
goede voorbereiding niet voor deze
steden wil onderdoen. In de haven
wordt koortsachtig gewerkt om
plaats te maken en aanlegsteigers te
bouwen voor de talrijke hotelschepen
uit de hele wereld, die tezamen met
de grote, nieuwe hotels, de Olympi
sche dorpen, de kampeerterreinen en
de particuliere huishoudingen, de ge
weldige toestroom van gasten zullen
huisvesten. Overal, in tienduizenden
exemplaren, wordt men begroet door
de wereldberoemde figuur van de
beeldhouwer Vainö Aaltonen, voor
stellende de bekende hardloper Paave
Nurmi, die, in vereniging met de
aardbol, het mooie symbool van de
XVe Olympische Spelen 1952 vormt.
LEVENSKUNSTENAARS.
Daar men in dit land niet alleen
hard werkt en plichtsbesef ként, doch
ook ontspanning en genoegens, heeft
men de zomer van 1951 niet zonder
vreugde en genot laten voorbygaan;
de weinige maanden van licht en
warmte moeten hier in het Noorden
f oed gebruikt worden. Pas begin Sep-
ember keerde men terug van „bui
ten", waar de vrouwen en kinderen
meestal maanden lang. de mannen
minstens gedurende het van Vrijdag
tot Maandag verlengde weekend ver
blijven waar men zwom, viste, at
en dronk, uitrustte en genoot en
krachten vergaarde, die men voor de
lange winter nodigr heeft. Deze ont
spanning geven de Finnen niet op, zo
lang de wereld bestaat en ze zijn zelf
bewust en individualistisch genoeg
om zich door geen enkele politieke
constellatie van onze tegenwoordige
verruwde samenleving van him eigen
mening, af te brengen, dat leder, die
hard werkt, zich ook ontspanning
moet en mag gunnen, anders kan hy
al gauw noch het een, noch het an
der meer doen.
LEVENSWIJSHEID.
Evenals men in de loop van het
jaar het juiste evenwicht tussen werk
en plezier vindt, weèt dit ondanks zijn
Uiterlijke gereserveerdheid zo on-
Noordelijk vrolijke volk der Heisinki-
anen ook iedere dag zo goed mogelijk
in te richten en steeds weer een
kleurige bloem door de grauwe alle
daagsheid te vlechten, door een uitge
breid ontbijt, een vrij ogenblikje voor
een kopje koffie, een gezellige, geïm
proviseerde avond. Men eet en drinkt
graag en goed; want ook tong en ge
hemelte zijn de mens gegeven en
waarom zouden ze him functie niet
even goed vervullen als vuist en her
sens!
KNAPPE VROUWEN EN MEISJES
Wie uit Stockholm, Londen of Ame
rika, ja zelfs uit Parijs of Wenen
komt, is vex-rukt van de bekoorlijke,
by al haar flinkheid zo aantrekkely-
ke en vaak stralend mooie vrouwen,
die er niet alleen goed uitzien, maar
zich ook weten te bewegen en smaak
vol te kleden. Of het komt door het
overschot aan vrouwen, dat iedere
Uitvinding van Duitser
nieuw soort televisiekabel.
In West-Duitsland is een nieuw
soort electrlsope kabel geconstru
eerd voor gelijktydlge overbrenging
van televisie-uitzendingen. Via deze
nieuwe kabel kunnen honderd ver
schillende uitzendingen tegelijk wor
den overgebracht De uitvinder van
deze kabel is dr. Georg Globau. Hij
verwacht, dat binnen afzienbare tyd
alle staten van Noord-Amerika door
dergelijke kabels onderling verbonden
zullen zyn, via welke een dusdanig
intensief verkeer onderhouden zou
kunnen worden als thans alleen nog
in grote steden mogelyk is.
63.000 personen kregen voor
lichting bij keuze school of beroep
Blijkens onderzoekingen van het
Centraal Bureau voor de Statistiek
ontvingen in 1950 63.200 personen
voorlichting bij keuze van school of
beroep. Van de adviesvragenden was
41 jonger dan 15 jaar. De bureau's,
uitgaande van de overheid, verstrek
ten gezamenlyk 2.'3 van de adviezen,
de particuliere bureau's verzorgden
de overige adviezen.
Brutale torenkraai
krijgt een bon.
In Hengelo heeft de politie
proces-verbaal opgemaakt te
gen een torenkraai, die daar 'n
gehele woonwyk in rep en roer
brengt Deze kraai is geweldig
brutaal en laat zich maar niet
vangen. Het dier vliegt meer
malen woningen binnen, steelt
kleine sieraden van wastafels,
snoept velletjes van de melk en
bevuilt lakens en dekens.
Zelfs is het gebeurd, dat
kleine kinderen een boterham,
die ze op straat opaten, uit de
handen werd gepikt.
De hele buurt maakt al enige
tyd jacht op de kraai, evenwel
tot nu toe zonder resultaat.
Men heeft een formele aan
klacht tegen het dier ingediend
en in het proces-verbaal staat,
dat de kraai grenzenloos bru
taal is. terwyl ook overigens
zyn gedrag omgang met men
sen verraadt. De politie zal
trachten het beest tot inkeer te
brengen, maar mocht de kraai
onwillig blijven. dan zullen
krassere maatregelen genomen
worden.
Voorlopig wordt aangeraden
de ramen van keukens en
slaapkamers geslóten te hou
den.
Duizenden Roemeense Duitsers
zouden gedeporteerd zijn.
Alle partyen in het Westduitse par
lement behalve de communistische
hebben geprotesteerd tegen een ge
melde deportatie van 50.000 Roemeen
se Duitsers uit hun oude nederzet
ting in Banaat (Roemenië). Volgens
het partijloze parlementslid, dr.
Franz Ott, zyn de laatste weken da
gelijks duizenden Duitsers uit Ba
naat met geweld uit hun huizen weg
gevoerd door de Roemeense staatspo-
tie en per schip naar Oost- en Zuid-
Oost-Roemenië overgebracht. Dr.
Ott verzocht het parlement by de V.
N. te protesteren.
ALS EEN GIRAFFE STERFT.
Voor onderwijs en wetenschap.
ilet i* in een dierentuin als in de wereld der mensen; hier meldt zich een
nieuw leven, elders wordt er een weggenomen. Het Is een onverbiddeiyke
wet, waaraan mens noch dier ontkomt. Zo heeft ook Artis, naast de vreug
den de teleurstellingen, teleurstellingen, die des te groter zijn naarmate het
zeldzamer, mooiere of kostbaarder dieren betreft, doch die, ondanks alle
goede zorgen, nimmer zullen zyn te vermijden.
Zo was het ook enkele weken geleden, toen een der drie prachtige giraf
fen, het w Uf je Willy, alias de Lap vanwege het lidteken op haar schouder,
zich kennelyk niet lekker gevoelde. Het dier at weinig of niet# en scheen
naar het oordeel van dr. C. J. Folmer, de dierenarts van Art is, ©en flinke
kou te hebben gevat niet onbegrypeiyk overigens in het wisselvallige
Nederlandse klimaat. Willy werd onmiddeliyk gesepareerd van haar soort
genoten All en Ernat en kreeg speciale voeding en poeder» te slikken.
Nagenoeg dag en nacht stond ze
onder scherpe contróle en de minste
verandering in haar toestand werd
ogenblikkelijk gerapporteerd. Een
ieder spande zich in. dit kostbare
dier zo gauw mogelyk weer op de
lange benen te brengen. Alle moeite
was evenwel vergeefs; een dezer da
gen stierf het dier plotseling.
Voor Artis is het verlies een
gevoelige klap. Doch gelukkig bly
ven er enkele lichtpuntjes: ten eer
ste, omdat er nog een compleet gi-
rafepaar is overgebleven en geluk
kig niet het enige mannetje het
slachtoffer is geworden.
Voorts is by sectie gebleken,
dat het dier een ernstige longontste
king had opgelopen en er dus al
was de ziekte op zichzelf ernstig ge
noeg geen angst behoefde te zyn
voor een besmetting (in geval van
tuberculose by voorbeeld), die mot
lyk ook de beide andere giraffen
zou kunnen aantasten. En ten slotte:
weliswaar is de dood van Willy een
verlies voor Artis; het onderwijs en
de wetenschap hebben er nog voor
deel van. Want een dood dier ln Ar
tis is niet zonder meer afgeschreven,
doch wordt steeds afgestaan aan het
Schimmel in de kaas zou een zusje van de
penicilline-schimmel zijn.
De liefhebbers van buitenissige kaassoorten als .Roquefort" en „Bleu
d'Auvergne", die hun exquise smaak nog al eens moesten verdedigen tegen
de neusoplialers die dat blauw-groene goed y'selyk Aries vonden, hebben er
een krachtig argument by gekregen. Het Is gebleken dat deze kaassoorten
geneeskrachtige stoffen bevatten.
Aan de „Schweizerische Milchzei-
tung" is het bericht ontleend, dat een
commissie van Amerikaanse onder
zoekers zich binnenkort naar Roque
fort en Auvergne zal begeven om een
onderzoek in te stellen naar de ge
neeskrachtige werking van de daar
geproduceerde kaas. Men meent nL
aanwijzingen te hebben, dat zowel
Roquefort als de zgn. „Bleu d'Auverg-
ne" een beschermende werking heb
ben tegen verkoudheid en andere aan
doeningen van de luchtwegen. Vol
gens het Zwitserse blad is men hierop
opmerkzaam gemaakt door de Deense
importeurs van deze kaassoorten, die
thans dezelfde kaas in grote hoeveel
heden namaken. De arbeiders die „in
de blauwe kaas werken", dus het per
soneel dat voortdurend in de kelders
vertoeft waar deze kazen rijpen,
bleek nl. nooit verkouden te worden
of te hoesten.
Nu zou het helemaal niet te ver
wonderen zijn, als er van deze*kaas
soorten een geneeskrachtige of al
thans gezondheidbeschermende wer
king uitgaat, daar de schimmel, die
de blauwe kleur veroorzaakt, een pe-
nicillinesoort is- Een zusje dus van de
schimmel, waaruit penicilline wordt
gemaakt. De Amerikanen werken met
grote energie aan de studie van deze
stoffen, die men „anti-botica" noemt
en hun belangstelling voor het land
van origine van deze merkwaardige
kaassoorten is dus niet alleen ver
klaarbaar, maar zeer toe te juichen.
In dit verband herinnert het Zwit
serse blad aan het werk van een zeke
re dr. Bouveyron, een Franse arts, die
lang vóór de ontdekking van penicil
line, van de blauw-groen verkleurde
delen van de kaas uit Auvergne ge
bruik maakte als medicijn. Hij schreef
een dagelijks gebruik van 100 gram
hiervan voor bij longkwalen, darmca-
tarrh, typhus en paratyphus en moet
er zeer opmerkelijke resultaten mee
bereikt hebben. Niettemin heeft men
hem er om bespot en zijn methode
nooit serieus onderzocht. Het zou heel
goed kunnen zijn, dat deze dr. Bou
veyron tenslotte toch in het gelijk zal
worden gesteld.
Censuur op schoolkranten
Meer dan honderd schoolkinderen,
die 45 schoolkranten in Denemarken
vertegenwoordigden, heben dezer da
gen een groots congres gehouden in
Kopenhagen. Het belangrykste punt
van de agenda was een eis voor af
schaffing van .perscensuur". De gede
legeerden verklaarden, dat de mees
te schoolkranten gecensureerd wor
den door de hoofdonderwyzers voor
ze gedrukt worden. De jonge redac
teuren brachten met klem naar voren,
dat deze censuur op hun bladen een
onrechtvaardige daad is, daar zy
zichzelf volkomen competent achten
de perswetten te eerbiedigen op de
zelfde wyze als dit wordt gedaan
door de grote dagbladen.
Een der Deense schoolkranten is
thans bezig aan haar 81ste uitgave,
maar ook dit eerbiedwaardige blad
ontsnapt niet aan het correctiepotlood
van de hoofdonderwyzer.
s|
'A
■A
A
A<
-V
At
Ai
Ai
Ai
At
At
At
At
At
At
At
At
At
At
At
Ai
-
K
At
|e
it
At
At
At
At
)i
-
\t
Ai
Ai
Ai
H
AH
li
WAAR EENS
HET SLOT
OOSTENDE
STOND
Tweehonderd jaar geleden
stond in Goes, in de onmid
dellijke nabijheid van de kerk,
het slot Oostende nog. Het
was een kasteel schoon om te
zien, met hoog opgaande mu
ren, een huis, dat een sieraad
was voor de stad, een huis met
traditie. Daar immers had de
meest tragische vrouwenfiguur
uit onze vaderlandse geschiede
nis, Jacoba van Beieren, ge
woond. Daar heeft Vrouw Ja
cob, zoals de volksmond haar
noemde, haar jachtstoeten laten
formeren. Vandaar is zij uitge
reden met de valk op haar pols,
in een tijd, die zo heel an
ders was, dan de onze.
Wie thans de plaats zoekt,
waar het slot Oostende heeft
gestaan, vindt er niets meer
van terug. Er zijn nog een paar
gewelven over en lang heeft
in de tuin van het tegenwoor
dige café Slot Oostende nog
een moerbeiboom gestaan, die
er ook reeds gestaan moet héb
ben in de tijd. van Vrouw Ja
cob.
Lelijk is het hoekje Goes, dot
eens zo mooi is geweest. Een
café, een bioscoop, een paar
verre van fraaie woningen, zie
daar alles, ivat er te zien is op
de plaats van het prachtige
kasteel.
Jacoba van
Beieren heelt
er gewoond
Tweehonderd jaar geleden
stond het er nog. Van de ene
familie was het in het bezit
van de andere over gegaan.
Steeds minder zorg was er aan
het onderhoud besteed. In de
tweede helft van de achttiende
eeuw was het zo bouwvallig
geworden, dat er niets anders
meer op zat, dan het huis te
slopen. Wat men dan ook maar
gedaan heeft.
Maar menige Goesenaar is
nog altijd de vergane glorie van
deze plaats niet vergeten en
wie onder hen gevoel heeft
voor de waarde van wat his
torie is, zal menigmaal de ge
dachte niet kunnen onderdruk
ken, dat het jammer is, dat er
van dit pronkjuweel der Gan-
zenstad zo bitter weinig geble
ven is.
De Goese historicus J. Wes-
sels heeft in een van zijn be
langwekkende boeken Ons
Zeeuws Verleden", een beschou-
STAAT NU
EEN CAFÉ
EN EEN
BIOSCOOP
wing aan het roemruchte slot
Oostende gewijd.
Hij besluit dat opstel met een
gedicht van een onbekendedie
onder de schuilnaam Willem
Tell II zijn terugverlangen naar
het oude kasteel'aldus onder
woorden heeft gebracht:
Daar staat in deze tijden te
[Goes een ex-kasteel,
Daar danst men en daar drinkt
[men, verteert men graag
[en veel
't Kasteel is zeer veranderd,
[al door der tijden loop,
't Is deels café en dancing en
[deels een bioscoop.
Geen ridders met kurassen
gaan meer de poorten in,
En voor de spiegelruiten wuift
[nimmer een gravin.
De minstreel werd een orgel;
Zijn paard een Ford-coupé!
De haard centraal-verwarming,
[de burchtzaal een café!
Eén ding is daar gebleven!
[Een onverganklijk ding:
Uit glorievolle tijden bleef.
[de herinnering.
En zo prijken dan heden in
dit rubriekje tegenover elkaar
verleden en heden. En men
zal moeten toegeven, dat inder
daad het verleden schoner was,
dan het heden is.
Zoölogisch Museum en het Zoölogisch
Laboratorium der universiteit van
Amsterdam.
SECTIE
In het geval van de giraffe werd ln
het sectiehuis van Artis allereerst
sectie verricht door dr. Folmer, dio
by zyn nasporingen naar afwykingen
der organen onmiddeliyk longontste
king constateerde, waarna, voor alle
zekerheid, delen van long en lever
o.a. voor bateriologisch onderzoek
naar het Veterinair Pathologisch In
stituut der Rijksuniversiteit ln
Utrecht werden gezonden.
Daarna kwam het kadaver in han
den van prof. dr. H. Engel, hoogle
raar in de Zoögeographie en direc
teur van het Zoöl. Museum en van
prof. dr. E. J. Siyper, hoogleraar ln
de zoölogie en anatomie en directeur
van het Zoöl. Laboratorium. De eer
ste gebruikt het dode dier thans
voor bestudering uit wetenschappeiyk
oogpunt en laat huid en skelet ver
volgens prepareren ten behoeve van
het museum en dus van het publiek.
Prof. Slyper gebruikt het dier voor
eigen onderzoekingen en universitair
onderwys en een dergelijke gele
genheid doet zich uit de aard der
zaak slechts sporadisch voor.
Als levend dier mag Willy dan
voor de bezoekers van Artis verloren
zijn, haar dood betekent wellicht een
winstpunt voor opvoeding, onderwijs
en wetenschap. Dat is voor Artis, als
culturele instelling, ten minste een
troost.
Oma wil ook haar dag hebben.
Meer dan tienduizend grootmoeder»
zyn nu lid van de Nationale Federa
tie van Grootmoeders-clubs in Ame
rika en dragen trots een metalen
schild, waarop staat aangegeven hoe
veel kleinkinderen zy rijk zyn. De 64-
jarige mevrouw Marie Brown, die de
organisatie stichtte, verklaarde, dat
de oma's dank zij haar clubs, nu wat
meer kunr.en doen dan in schommel
stoelen zitten en breien. De grootmoe
ders verlangen, dat de tweede Zondag
in «October voortaan Oma-dag zal
zijn.
DE BLINDDOEK.
Vrouwe Justitia draagt een blind
doek en het moet me van het hart,
dfft ze soms dan ook verbazend wei
nig van de juiste proporties ziet. De
rechter is een achtenswaardig man,
integer, onafhankelijk en af zulks.
Maar hy is niet alwetend en de ene
rechter heeft betere hersens dan de
ander. Dat is in ieder beroep zo,
waarom zou het bij de heren in toga
anders zijn?
Op éé-en-dezelfde dag werden er
twee zaken behandeld, die de aan
dacht trokken. Een gestudeerd man
stond terecht wegens het plegen van
een zedenmisdrijf; hij had zeer jeug
dige personen meegelokt op het glib
berig pad zijner onfrisse afwykingen.
een
week Want ik kweek lie*rer treen
*»»*»***3Ê. communisten, er zyn er al veel te
veel.
Hij kreeg de twee maanden "voorar
rest en drie maanden voorwaardelijk.
En hij ging meteen naar buiten, keu
rig gekleed en opgewekt, gereed en
in staat de practijk voort te zetten.
Na hem kwam de arme sloeber, een
nog jonge arbeider, die een paar
handdoeken en wat lakens haa ge
gapt van de wasserij, die hem z'n
brood liet verdienen. Hy had al v i e r
maanden in voorlopige hechtenis
gezeten en daar werd ter zitting geen
woord over vuil gemaakt Dat vonden
de heren blijkbaar volstrekt in orde.
Vier maandenDe rechter citeer
de het rapport van de reclassering
die een gunstig oordeel velde en hy
zei er bij, dat ae vrouw van de linnen-
dief gedurende die vier maanden met
haar beide kindertjes geleefd had van
zegge en schrijve tien gulden steun,
welwillend verstrekt door Maatschap
pelijk Hulpbetoon. Ik zou wel eens
een rapport willen lezen over de voe
dingstoestand van die twee onschul
dige peuters. En dan praat ik over
die moeder nog maar helemaél niet.
De rechter lei bovenop die vier
maanden voorlopige hechtenis nóg
vier maanden voorwaardelijk met
drie jaar proeftijd en aangezien de
man als werkloze naar huis ging. zal
er heel wat moeten gebeuren wil hy
die tweede vier maanden blijvend
mislopen. Trouwens: wat kan Iemand
eigenlijk nog overkomen die voor een
paar lakens en handdoeken vier
maanden voorlopig in de cel Is ge
stopt? Voor één ding zal hy slechts
hebben te zorgen: dat de buit de vol
gende keer groot genoeg ls, om vrouw
en kinderen tydens zyn absentie niet
te laten creperen van de honger.
Voor het overige kan hem als hy
niet een soort stoïcynse halfgod is
de hele maatschappelijke nettigheid
wel gestolen worden, rechters en re
classering inbegrepen.
We moesten een wet maken, bepa
lend, dat iedere candidaat-rechter, al
vorens benoemd te worden, eerst een
half jaar preventief moest zitten, om
te weten hoe het smaakt. En dan zou
ik nog niet eens zyn vrouw en kinde
ren willen veroordelen tot honger-
krampen met een tientie in de
