KAPPIE opiveg naar Nolly wood
De Zwarte Dood in Zeeland
m
LEZERS SCHRIJVEN
AMSTERDAM HEEFT THANS EE!
PAUZE-THEATER
10
PROVINCIALE ZEEUWSE COURAN2
ZATERDAG 6 OCTOBER
DE GESEL DER 16DE EEUW
Overal brandden de vuren om
de besmette lucht te zuiveren
In de nachten was dc lucht boven Zeeland roodgekleurd, want er brand
den alt yd vuren voor de poorten en op de pleinen der steden en in de kom
der dorpen.
Vroeger zou men dat nooit hebben toegestaan, maar de vrees voor deze
geheimzinnige ziekte, deze Zwarte Dood, was groter dun die voor brand.
Wat kwam het er nog op aan of de houten huizen in vlammen zouden
opgaan, en het vuur door de smalle straten zou loeien. Overal op de deuren
stond het gevreesde teken: het rode kruis van de pest.
Hoevelen hadden hun huis en hof
niet in de steek gelaten, om met pak
en zak beladen, weg te trekken uit de
steden van de dood. Meestal waren ze
ntet ver gekomen, want ongezien en
ongemerkt was die stille verstekeling,
de dood, met hen meegereisd, op het
schip of in de wagen, en had hen tot
het bittere einde niet meer verlaten.
Wanneer de avond viel, maakten
zich uit de sloppen en stegen donkere
gestalten los, die op roof uitgingen in
de verlaten huizen en ryk met buit be
laden terugkeerden, om na de wilde
vreugde van één nacht, waarin het
geld niet meer te tellen was, in de
springvloed van het onverhoopte goud
hulpeloos te sterven.
Zoals in de steden de ziekte onzicht
baar voorwoekerde, van straat tot
straat, de rij der huizen langs, zo ging
het ook in de dorpen op de eilanden en
aan de overkant van de Schelde. In
dorp na dorp begonnen de doodsklok
ken te beieren: „Heden ik, morgen
gij!" schenen zy te roepen, tot geen
hand meer bij machte was om de
zware touwen heen en weer te bewe-
f;en en de doden onbegraven bleven
iggen.
ONTVOLKT
Ten laatste week de Zwarte Dood,
nadat gehele streken vrywel ont
volkt waren.
In de volgende eeuwen kwam de
pest nog vaak terug, maar zy had
nooit meer zo'n grote haast: het
ziekteverloop was anders, het be
smettingsgevaar minder groot en
mensen, die aangetast waren konden
genezen, dank zjj hun sterk gestel,
of door andere oorzaken, die men
niet vatten kon.
De pestlyders werden in de meeste
Zeeuwse- steden verzorgd en ver
pleegd door de leden van „Sint An-
tonius broederschap van de Crepe-
len", een merkwaardige lekenorde,
waartoe alleen kreupelen, lammen en
verminkten behoorden.
Velen van hen zullen die lichaams
gebreken, die het hun onmogelijk
maakten om in de geregelde maat
schappij te werken en te leven, wel
gekregen hebben in de oorlogen, die
de hertogen van Bourgondië voerden.
Het is daarom te begrijpen, dat de
crepelen de protectie genoten van
Karei de Stoute en dat andere ede
len hen ook hielpen.
DE HEREN
Naast deze ongelukkigen, die voor
hun medemensen deden wat in hun
vermogen was, bestond er ook een
religieuse vereniging „de heren"
driemaal onderstreept ,.van Sint
Antonius". Zij kwamen zo nu en dan
bijeen om te vergaderen, en wat zij
verder voor het neil der mensheid
deden heeft niemand ooit kunnen ont
dekken, maar in elk geval waren het
vermogende en aanzienlijke heren, die
over de nódige connecties beschik
ten.
Toen zy dan ook voor het Hof van
Holland te 's Gravenhage een proces
begonnen tegen de arme gebrekki-
gen, kregen zij in alle opzichten hun
zin. De Crepelsorde werd in geheel
Zeeland en Holland verboden, en de
heren konden daardoor de povere be
zittingen der orde in de wacht sle
penzo dachten zij althans. Er
stak evenwel zulk een storm van
verontwaardiging op. over de heren
van het Hof, die krom praatten, wat
recht was, dat alles by het oude
bleef; de Crepelen zorgden verder
voor de pestlijders en de Antoniushe-
ren zetten hun doelloze vergaderin
gen voort.
TELKENS OPNIEUW
Van het begin der zestiende eeuw
af tot diep in de zeventiende eeuw
braken telkens 'weer pestepidemieën
in Zeeland uit. Steden als Middelburg
en Zierikzee, Sluis en Aai'denburg be
noemden dan telkens weer een of
meer doctoren, die voor een vastge
stelde beloning allen „die aan de
heete sieckte van pestilencie" leden
moesten bijstaan. De armen behoef
den voor dit consult niet te betalen,
en ook de visites aan beter gesitueer
den brachten de doctoren niet veel
op. Voor het vervullen van deze le
vensgevaarlijke betrekking kreeg de
,,mr cyrurgijn vand nyeuwer (nieuwe
ziekten" een salaris van twaalf pond,
Advertentie.
'met een extra-beloning van twintig
pond, wanneer hy zelf ziek werd,
een uitkering die natuurlnk de we
duwe ten goede kwam. Tijdelijk werd
dan een ruimte beschikbaar gesteld
als ziekenhuis voor de lijders en te
vens als verblijfplaats voor de pest-
dokter en zyn assistent. Zulk een ge
ïmproviseerd Pesthuis vond men te
Middelburg in 1556 achter het kloos
ter der Augustijnen; Sluis had in
1604 een pesthuis buiten de Oost
poort, maar toen zestig jaar latei-
een nieuwe epidemie, van de haesti-
fe sieckte" uitbrak, moest men zich
ehelpen met een soldatenkwartier
in het Bolwerk, achter het Schutters
hof, dat door de militairen tijdelijk
werd ontruimd.
OORZAAK ONBEKEND
Daar men hoegenaamd niets wist
over de oorzaken van de pest, en het
snelle om zich heen grijpen der ziek
te al evenmin kon verklaren, kon
men geen afdoende maatregelen ne
men.
De sloten en andere stilstaande wa
ters werden uitgebaggerd, borden
werden op verschillende plaatsen
aangebracht, opdat daar geen vuil
nis zou worden weggeworpen en er
werd een algemeen verbod uitge
vaardigd om krengen van honden en
katten, konijnen en kippen op straat
te werpen.
De huizen, waar een Irjder werd
verpleegd, of waar hij' was gestorven,
moesten een tijd lang gesloten blij
ven, ook als er een winkel in was
fevestigd. Opdat de besmette lucht
innenkamers zou blijven, was het
openen van deuren en vensters nog
wekenlang, na dood of herstel, ver
baden.
De dokters gingen rond gaven de
zieken een aftreksel van laurierbes
sen te drinken, bestreken de zv.-eren
met zalf, en verrichten aderlatingen
daarna kwam de pestbezoeker of zie
kentrooster, die door de kerkeraad
was benoemd om de patiënt voor te
bei-eiden op de komst van de beide
pestdragevs, die hem naar zijn laat-
ste rustplaats moesten brengen,
i Geen wonder dat men bij de laat
ste. grote epidemie van het jaar
1666 "in de stad Sluis teruggreep naai
de aloude bestrijdingsmethodealle
bewoners werden aangemaand om
vóór hun huizen vuren te branden
van eikenhout met teer besmeerd,
daar de lucht geïnfecteerd was door
,het vier der pestilentie".
JACQUES R. W. SINNINHGE
OUDEN VAN DAGEN'
ADRESSEREN.
De 40.000 leden tellende Algeme
ne Bond van Ouden van Dagen heeft
aan dr. Drees als voorzitter van de
ministerraad een adres gezonden
waarin de bond enige wensen uit
voor de wet, die t.z.t. de noodwet
Drees zal vervangen.
Wij hebben begrepen, aldus adres
santen, dat het in de bedoeling ligt.
onder afschaffing van de indeling
in gemeenteklassen de uitkering yan
de nieuwe wet te baseren op de fei-
telyke gemiddelde uitkeringen van de
Noodwet Drees. Dit zal namelijk in de
practijk betekenen, dat de uitkerin
gen zullen bedragen f 17 tot 18
per week per echtpaar.
Aangezien volgens het plan, neer
gelegd in het rapport-van Rhijn over
deze kwestie, tegelijkertijd zal wor
den bepaald, dat de ouderdomsrente
krachtens de invaliditeitswet lager
zal worden naarmate men jonger is
ten tijde van het in werking treden
van de nieuwe wet, betekent dit in
feite dat die ouden van dagen, die
geen eigen inkomsten hebben, voor
al die vallen onder de eerste drie
gemeenteklassen, ernstig gedupeerd
zullen worden en het betekent bo
vendien, dat de eigen inkomsten op
den duur zullen teruglopen. Boven
dien hebben wij begrepen, dat het
in de bedoeling ligt nog gedurende
een zekere tijd aftrek van eigen in
komsten toe te passen. Hierover is
de Bond zeer verontrust.
Uilen droegen diamanten
over de grens.
In de laatste tnd hebben ook uilen
deelgenomen aan liet levendige smok-
kelverkeer aan de Duits-Belgische
grens. Het betrof hier echter geen
levende uilen, doch zeer onschuldig
uitziende boekenstandaards, die tol
600 karaat, diamant bleken te bevat
ten. De Duitse politie heeft dc uilen-
sporen nagegaan tot in Idar-Obcn-
stein, een centrum van Duitse dia
mantslijpers. Het bleek, dat hier uit
Antwerpen gesmokkelde diamanten
I in grote hoeveelheden werden gesle-
1 pen. Volgens de Duitse politie heeft
ie illegale slijperij in dit Duitse plaats
je de Antwerpse slijperijen voor een
goed deel stil gelegd. Men schat, dat
het aantal naar Duitsland gesmok
kelde diamanten jaarlijks een waarde
van meer dan een milliard Belgische
franken overtreft.
Advertentie
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
D snit 's morgens „kiplekker"
nit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gaf
ln uw Ingewanden doen stromen, anders
verteert uw voedsel niet, het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPELLjETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig xacht middel, onover
troffen om de gal te doen stromen.
Eist Carter's Leverpllletjes.
Tweede Kamercommissie
voor de industrie?
Naar aanleiding van het bezoek,
dat de Kamerleden onlangs gebracht
hebben aan enige industriële centra,
zou het in het voornemen van de
voorzitter van de Tweede Kamer, dr.
Kortenhorst, liggen, in de eerst
volgende vergadering der Tweede
Kamer, 16 October, een voorstel te
doen om te komen tot de instelling,
naast de reeds bestaande vaste com
missies, van een vaste Kamercom
missie voor de industrie, ten einde op
deze wijze tevens het onderhouden
van de nodige contacten met de indu
strie te bevorderen.
Een Van Riebeeck-postzegel.
(Van onze Haagse redactie)
Naar wij vernemen ligt het in de
bedoeling om volgend jaar als Zuid-
Afi'ika op grootse wijze de van Rie-
beeck feesten gaat vieren, in Neder
land een postzegel uit te geven, die
de beeltenis van Jan van Riebeeck
draagt.
AMBTSAANVAARDINGEN
AAN DE V.U.
In de grote zaal van het A.M.V.J.-
'gebouw hebben twee hoogleraren in
de faculteit der wis- en natuurkunde
aan de Vrije Universiteit hun ambt
aanvaard. Te half twee sprak de tot
buitengewoon hoogleraar benoemde
dr. J. P. van Rooyen zijn inaugurele
rede uit getiteld: „Het extrapolatie-
Ërobleem in de statistiek". Dr. E. van
•alen, benoemd tot gewoon hoog
leraar in de chemie sprak te half vier
zijn rede uit, getiteld: „Over de sa
menstelling van chemische verbin
dingen".
Mfr/i
u.v
K A MPEER H UTTEN
Herhaaldelylt is door de houders
van kampeerhutten aan diverse ge
meentebesturen verzocht, vergunning
te verlenen, om kampeerhutten ook
in de winter te laten staan. Als moti
vering hiervoor werd aangevoerd:
le. Afbreken en opbouWen plus ver
voer. brengt grote ruïnering te
weeg;
2e. Kampeerhuttenhouders zijn men
sen met smalle beurzen, die het
vervoer, opbergen en de vernie
lingen door transport te weeg ge
bracht. niet kunnen betalen. Der
halve betekent dus, bij eventueel
afbreken van betreffende kam
peerhutten, dit onvermijdelijk
„niet meer opbouwen".
Overeenkomstig de voorschriften van
de Planologische Dienst wordt het
verzoek niet ingewilligd. De argu
menten hiervoor z\jn
le. Permanente zomerverblijven
kostprijs 7000 voldoen
aan hogere welstand eisen. De
kampeerhutten niet. Deze laat
ste doen afbreuk aan het aesthe-
tisch aspect van diverse recrea
tieoorden;
2e. Kampeerhutten zijn simpel van
constructie en dus snel verplaats
baar;
3e. Het overwinteren van deze „ge
doetjes" kost meer geld dan e.v.
afbreken, opbouwen, vervoeren
en opbergen.
De houders van kampeerhutten zijn
nu eenmaal geen kapitalisten en kun
nen dus óók geen „welstand-zomer-
verblyf" op een door de P.D. geprojec
teerd recreatieoord plaatsen. Zij kun
nen echter wél want die kampeer-
huttensjouwers zijn maar doorgewone
arbeiders drjken dichten, wegen
en sloten aanleggen voor de Planolo
gische Dienst en in het zweet des
aanschyns in fabriek of werkplaats,
zich inzetten, om ons land, dat arm
is aan buitenlandse valuta, er weer
boven op te helpen.
En dan het argument dat kampeer
hutten simpel zyn gebouwd en snel
op te ruimen zyn. Wij kunnen in dit
geval niet anders zeggen, dan: „he
ren van de Planologische Dienst,
komt Uw theorie aan de practijk toet
sen".
Tot slot zouden wy de P.D. nog een
vraag willen stellen: Hoe is het mo
gelijk. dat in een tijd van woning-
schaarste welstand-zomerverblijven
van 7000 gebouwd worden, die toch
in de winter niet bewoond zijn. Of
zou een e.v. bewoning des winters,
niet verantwoord zijn?
A. COPPEJANS
Baarsjestraat 33 Middelburg
La Prensa komt weer
uit
Het%voormalige onafhankelijk Ar
gentijns dagblad „La Prensa'dat
door de Argentijnse regering op 11
April werd onteigend, zal waarschijn
lijk op 18 October weer verschijnen
als orgaan van het Algemene Vak
verbond.
1
STOPHOEST
Voorkomen i» heter den
genczenl STOPHOES» ,i
getond in lekki
Hoesten 1» hinder-
l.,kl ST OPMOEST 5
venecht direct die
listige keelknebel.
22. Trol trok zichzelf
langzaam omhoog, zodat
hij in een zittende hou
ding kwam. Hy had een
gevoel of zijn hoofd een
balon was. die op zyn
lichaam heen en weer
zweefde, maar toch be
gonnen zijn hersens
langzaam aan beter te
worden.
„Daar liepen ze!" zei hij
met een dikke stem.
„Waarom liepen ze
daar? Omdat ze mijn
diamant hebben afge
pakt ik moet in mijr.
zak zoeken... hy zat in
mijn zak... dat weet ik
nog! De allermooiste
diamant van de wereld....
een millioen flessen coca
cola waard!"
Trol voelde in al zijn zakken, doch zónder re
sultaat. Hij vond wel elastiekjes en kleine ko
geltjes en enkele zakmessen, maar géén dia
mant.
Grommend van woede sprong hy op, viel weer,
en stond weer op. „De dieven!" mompelde hij-
„Ik zal zeik ben bestolen! Ze hebben mijn
AMSTERDAMS PODIUM
Oase in inktland
ZELDEN ZAGEN WIJ een gevarieerder publiek bijeen dan Dinsdagn*
dag tien minuten over half één ln het City Theater. Daar zaten dlreeteun
en liftbedienden. Procuratiehouders en facturisten. Chef-verkoopster» t
halfwas-winkelhippies. Verzuurde en vergrauwde klerken en bedryfs-p,
chologen. Telefoonjuffrouwen en chefs de bureau. Ongetrouwde dam.
vergeeld, verzuurd en verflenst door cijfers, cijfers, cijfers en haast
vaarlijk lieftallige kantoornimfen. Bankbedienden, grootboek-byhouflu
beheerders van het journaal en opper-boekliouders. Kortom: alles wat Ie
te maken had met cijfers, inkt, schryfmacbnes cn boekhoud-appans
was vertegenwoordigd. Een ieder op zijn manier. Dat wil zeggen: de»
met een in zacht-knisterend cellofaanpapier omhulde sigaar van om
naby twee kwartjes, de ander met z'n kuggie, belegd met schapenla
De een rookte, de ander kauwde. En allemaal keken ze naar dat git
wijdse toneel. Het was Pauze-Theater, hetgeen wil zeggen: veertig m.
ten ontspanning voor al diegenen, die gedoemd zUy overdag hun drom
boven de toetsen van Underwoods en Remingtons bot te vieren. Of
de maagdelijke blankheid van grote folio-vellen, waarop bedrijven In c
staan uitgedrukt.
Zo'n Pauze-Theater is eigenlijk een veertig minuten vergetelheid zo
bijzonder merkwaardige instelling. Men behoeft zich er niet voor te k
Dinsdag waren het veertig minuten den. Men behoeft er geen andore
toneel van Shaw. Over een paar we- bij aan te trekken. En de entrfc
ken is het een Chopin-recital van Van minder dan één pakje dubieuze At
der Pas. En daarna volgt weer een rikaanse sigaretten. Kwaadsprei
cabaret 's cen plezierig ding, maar ik i
Het Pauze-Theater is voor dat deel met de. best.e. wiI ter wil wereld P
der aan kantoorstoelen vastklevende jJJJ® hatelhk"din"g ml^he!?' Pi'
mensheid, dat voor twee kwartjes Ster^lS.°Srt Is ?A
maar genoegelyk cn het kost ht
niets. Het Amsterdamse Pauze-Th
ter is iets, dat een mens bly mai
dat hy zyn werk in de hoofdn
moet afdoen. En mocht een uw
vrienden, eens in de gelegenheid i
dat Pauze-Theater te bezoeken I
zoek dat dan. Midden op de dag, r
uw twee sneedjes brood in een papi
tje op uw knie. Voor twee kwart;
40 MINUTEN SHl
In die veertig minuten kregen i
dus Shaw. O neen, niet een vani
grote brillante werken. Een Ut
werkje: „The Man of Destiny"i
zoals wij dat hier in Holland noen
„De Corsicaan". Een grotesk bede
sel van onnavolgbaar geestige 1
waarin hy dingen zegt over Kiese
generaals en de figuur van Bonaps
die zich op de een of. ander mae
in uw kleine hersenen vasthakkejj
die daar nooit meer los van kom
Zo waren wij daar dus vereend,i
les wat tot de gemeenschap van p
nelikkend Amsterdam hoorde en a
zagen de grote devaluatie van dek
no Corsicaan. Wy zagen hoe mei
lyk hij was. Dat wil dus zeggn:!
belachelijk, hoe opgeblazen, hoe i
hoe dom. Want, dit mijne lezers,
nen de meest kenmerkende elf
schappen te zijn van het allervi
treffelijkste creatuur der schepp.
de mens. Wij waren allemaal, de
recteur en de liftboys, de typisten j
de juffrouw van de bedrijfsretiraó
geboeid. Hoewel de zaal enigszin
koud was. En hoewel we daar noga
slordig en een beetje raar Tuswn tttc-
aar zaten met onze Egyptische lir
nen regenjassen, verschoten pulk
vertjes en een paar wild-woeste Yar
kee-hemden. Geboeid door die dri;
vier toneelspelers, die veertig mirc
ten lang probeerden de droesem vt
balansen en de stank van inkt, gr.
ton en lak, weg te spelen. En c
daarin wonderwel slaagden.
Het waren leden van het gea
schap „Puck". „Puck" betekent: c
jong egarde. Men zou van steen t
platina moeten zijn om over „Puti
onaardige dingen te zeggen, oma
w(j weten hoe hard, hoe moeizaams
met hoeveel energie daar wordt ji
werkt Maar als wij dan geen
vriendelijke dingen willen zegge
dan toch wel één bijzondere vriend!
lijkheid. En dat geldt de kleine 0
cilia Lichtveld. Een goed jaar gc'
den zagen wij haar voor het eerst:
de Midsummemightsdream en sclr
ven iets over een merkwaardig
vallend artistiek talent. Wat
Dinsdagmiddag zagen bewees dat*
geen letter te veel beweerden, in
Podium. Dit wordt een actrice. E
waarschijniyk een groot actrice,',
was het maar alleen omdat zij
langzamerhand de enige toncelkrar.
is die Verstaanbaar spreekt.
WEER BUITEN.
Tien voor half twee stonden 1
weer op het Leidseplein, knippen-
tegen het brutaal-harde herfstlic
koud van buiten en warm van K
nen door dat Shaw-iaanse hellevi
van geniale sarcasmen, waarmee'
de grote Corsucaan vermoordt.
verdwenen in alle windrichtingen.:
liftboy vervolgde zyn beperkte
reldreis door de schacht. De typte-
gingen weer net als vogels in
volière naast elkaar zitten en ve
volgden hun hoogst- en è,llerhooj|
belangryke brieven. De facturist
door met zijn facturen. De oude dare
daalde af in het arcief. En zo gin?f
zy allen heen, naar de steppen 8
prairies van Inktland. Maar allen e
men ze de kleine Corsicaan mee, j
de liften en in die volières in de p
peladen en in de trotse bankgeta
wen. In de bazars en in al die gel|
vormige, kale, kille, onpersoonlik
lokalen, waarin de menSen en de t;
fers' elkaar vinden.
Voor velen was die middag licht'
dragen. Dank zy de Corsicaan, «te-
zij die veertig minuten. En
dank zij de kleine, grote Cecilia.
Er zijn redenen om Amsterdam'
haten. Men kan gruwen van t':
stad, waarin de mensen huizen -
muizen ln ©en kooi. Er zyn anite
redenen het lief te hebben. Een f
van is het Pauze-Theater. Omdat 1"
voor de liftboy en de procuratie®
der is. In de meest volstrekte bewfr
nis: voor iedereen die nog twee kw*
tjes heeft.
ANTHONY VAN KAMPP
Belangrijke oudheidkundige
vondst in Limburg
Naar eerst thans bekend wordt is
tijdens de oorlog by graafwerk in de
nabijheid van Scevensweert (L.) een
belangryk kunstwerk in edelmetaal
aan het daglicht gekomen. Volgens
deskundigen dateert het prachtig be
werkte stuk van vóór het begin on
zer jaartelling.
De betekenis van deze vondst, wel
ke gedurende tal van jaren onbe
kend deel uitmaakte ven een beschei
den curiositeiten-collectie, is eerst
kort geleden komen vast te staan na
een van deskundige zijde ingesteld
onderzoek. Nadere byzonderheaen om
trent deze zeldzame vondst zullen de
zer dagen bekend gemaakt worden.
Ouden van dagen vragen
pensioen voor alle Nederlanders.
Een deputatie van de Nederlandse
Bond voor ouden van dagen heeft
Vrijdag aan de voorzitter van beide
Kamers der Staten-Generaal een
adres aangeboden, waarin wordt aan
gedrongen op de invoering van een
pensioen voor alle Nederlandse on
derdanen. Het adres vraagt de in
voering van een wet, volgens welke
zowel mannen als vrouwen in de leef
tijd van 16 tot 55 jaar, ongeacht wel
ke positie men heeft, verplicht zullen
zijn een premie te betalen van 4 pet.
van het loon om voor pensioen in aan
merking te komen. Voorgesteld wordt
dit pensioen 80 pet van het loon te
doen bedragen en op 55-jarige leef-
tyd te laten ingaan.
Zorg, dit U altijd 'n por rollitjii
m hu.t heeltI Met STOPMOESt
it het hoeiten mei verleerd e
wie niet hoest, snoept greag n
Proef ie milt eentl
diamant gestolen!"
Kappie en de maat liepen intussen nog te ren
nen langs de rails. De maat Icon bijna niet
meer, want hy voelde nog steeds pyn in al zijn
ledematen, om van zyn zitvlak maar niet te
spreken!
„Waar gaan we nu naar toe dacht hij. „Wat
heeft het allemaal voor zin? Zouden we zo
helemaal naar Hollywood moeten rennen?
Maar dat houd ik niet vol! Dadelijk komt die
messenwerper ook nog achter ons aan!"
De maat keek om, en zag toen Inderdaad heel
in de verte Trol de Trooster met zwaaiende
armen in hun richting lopen
Advertentie
