Vlissingens beiaard hangt reeds
in de St. Jacobstoren
WYBERT
C 9
OVER 5 JAAR IS ER LOMMER
ACHTER DE NOLLEDIJK
5??? j
L De vraagteken-man
Let op hem, want U kunt J
L geld aan hem verdienen
ER GAAT HEEL WAT OM IN HET
VLISSINGSE SLACHTHUIS
IS
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
WOENSDAG 3 OCTOBER 1951
„Vrijheid in de klokkentaal"
„Slaat op de klokken-
van-dirre-dom-does"
..SLAAT OP DEN" trom mei e van dirre-dom-deine, slaat op den trom
mel* van dirredomdoes!" Dit vroltfke, bijna uitdagende liedeke zong men
b«»derden jaren geleden in de Geuzentijd en vast en zeker heeft het torn
ia de Vlissingse straten geklonken, wanneer een liedjeezanger de laatste
berichten over de Kpaanse kryg bracht en daarbij geuzenliederen liet ho
ren. Thans zou men in de Scheldestad een variatie op dit versje kunnen
zingen, even vrolijk en triomfantelijk als liet oorspronkelijke: „Klimt op
de toren van dirre-dom-deine, slaat op de klokken van dirredomdoes'." Is
bet niet om te zingen, als een stad na acht jaren de stom-geworden toren
langzaam weer ziet vullen met prachtige klokken, grote en kleine, glan
zende bellen, die strak? zullen tinkelen over de oude veste? Welnu clan,
„Klimt op de toren van dirre-dom-deine en slaat op de klokken van dirre
domdoes!" Men zou wel omhoog willen schieten, de torentrappen op, naar
de transen tot onder de klokken, om daar te luisteren of de bronzen stem
men nog niet klinken
Snel naar boven tot onder de klok
keninderdaad, dat zou men wil
let, al» men op de Oude Markt staat
ann de voet van de Jacobstoren. De
nauwe, steeds smaller wordende wen
teltrap laat echter niet toe, dat men
vltig naar boven loopt. Slechts lang
zaam komt men hoger, trede voor
trede, totdat men op de zolder staat,
waar de drie zwaarste klokken wor
den opgehangen. Van hieruit voeren
steile houten trappen naar het bo
venste deel van ae toren.
Daarboven troffen wij een mon
teur van de klokkengieters uit Aarle
Rixtel, balancerend tussen de beiaard,
zijn handen rustend op de grote klok-
kenlichamen. Hij had geen last van
hoogtevrees („ik loop hier even ge
makkelijk als op de begane grond") en
grinnikte om zijn bezoeker, die zich
aan de trapleuning vastklemde.
Onverwacht liet hij een zware kle
pel tegen de klokwand vallen en on
middellijk trilde alles onder het zwa
re bronzen geluid...... Nog eens en
nog eens deed hy de klokkenstem-
m«n horen, steeds weer andere
De klanken zoemden en zongen in en
om de Jacobstoren. Beneden op straat
keken enkele mensen verrast om
hoog: ,.Hoor-je 't wel? Dat is het
carillon!"
Dan pas begrijpt men, dat Vlissin
gen weer een eigen beiaard heeft en
dan pas wordt het duidelijk, wat een
stad mist. die haar Inwoners geen to
renmuziek kan bieden. Het was als
of de man tussen de klokken het ook
zo aanvoelde, want opnieuw liet hjj
de klepels vallen: ze sloegen op de
klokken „van dirredomdoes!"
Drie mannen zorgen er voor, dat
het klokkenspel in de ruim veertig
meter hoge toren wordt opgehangen.
Het grootste gedeelte van het nieu
we carillon is reeds op zijn plaats
aangebracht. Het gaat alles vrij een
voudig, want in Aarlc-Rixtel is pre
cies van te voren uitgedokterd, hoe
het transport naar boven moet ver
lopen. De plaats van de klokken was
nauwkeurig bepaald en op tekening
aangegeven. Voorts werden alle
klokken genummerd, zodat geen ver
gissingen konden ontstaan. De mon
teurs vragen zich dan ook niet af, of
ze een Cis- of een G-klok naar boven
talcelen, maar brengen alleen num
mer-zoveel op de plaats, die daar
voor is bestemd: eerst de kleine, dan
de grotere en tenslotte de grootsten,
die 1755, 1250 en 850 kg wegen. Op
één klok na kon het gehele carillon
binnen in de toren worden opgehesen.
Even boven de wijzerplaten zal het
klavier worden gebouwd. Voorlopig
ligt het nog aan de kant, afgedekt
met wat doeken. Straks als het een
maal is opgesteld, zal het met dra
den worden verbonden aan de kle
pels van de klokken boven, naast en
onder de houten toetsen. Naast het
klavier komen veertien van de klein
ste klokken in een speciale „stoel",
boven hangen reeds dertig grote en
kleine en er onder volgen tenslotte
de drie grootsten, samen zeven en
veertig klokken!
De drie grootsten worden gebruikt
als luidklolcken en kunnen daarom
niet constant met het klavier ver
bonden zijn. De beiaardier moet
daarom steeds voor hij gaat spelen de
draad van klepel naar klavier even
Toch is 'f zo I
Adverlenue
100
Er bestaan afschuwelijk eentonige be
roepen. We zullen daar geen voorbeel
den van gevenwijl dit misschien een
discussie zou uitlokken, welke de
strekking van dit betoog geheel voor
bij gaat. Allen zullen we het echter
wel eens ervaren hebben, dat wij
iemand een werk zagen verrichten met
een zo uitgesproken geestdodend ka
rakter, dat men medelijden kreeg met
degeen, die deze taak volvoerde.
Vandaag moge ik echter iemand aan
U voorstellen, wiens werkzaamheden
een .zo geestvernietigend karakter
dragen, dat het niets menselijks meer
heeft en alles in de schaduw stelt wat
in net verleden of in de toekomst is,
of zal worden, vertoond. Hij is nl. de
man die in het, onderhoud van zijn
gezin voorziet door de 5 milliard gul
dens, die de minister van Financiën
van plan is dit jaar uit het Neder
landse volk te wringen, na te tellen.
Hij telt en telt, langzaam en bedacht
zaam. Vóór zich heeft hij fantastische
stapels bankbiljetten van één gulden,
nog vochtig van de klamme handen
dergenen, die ze verdienden, doch ze
moesten afgeven aan de staat. Dit
zijn echter geen factoren, die onze tel
ler beroeren, hij telt en telt, éen bank
biljet per seconde, dag in, dag utt,
maand in, maand uit, jaar in, jaar uit.
Hij telt nóg, als de vijf milliard al lang
zijn uitgegeven. Sterker, hij telt voort
als minister Lieftinck reeds niet meer
bestaat, als dit hele geslacht van de
aardbodem is verdwenen, als het vol
gende geslacht van de aardbodem is
verdwenen, als het volgende geslacht
en het daarop volgende„Kalm,
kalm", maant ons de rustige lezer,
„niet overdrijven. Dat ontneemt alle
kracht aan het betoog".
Laten we de teller dan maar eens na
tellen. Deze man valt in alle sociale
regelingen en heeft dus normale
werktijden en vacanties. Per uur telt
hij 3600 biljetten, dus in een 48-uripe
werkweek komt hij tot 172.800. Reke
ning houdende met twee weken va-
contie, komt hu Per jaar dus tot
f 1.640.000,—. En om de 5 milliard te
halen heeft h\j ruim 578 jaar nodig.
Al» hü het eeuwige leven heeft, kan
hu dus in het jaar 2529 gereed zijn.
Sprekender is misschien nog deze ver
gelijking. In 1388 liet Albrecht van
Beleren de eerste gouden gulden slaan.
Wanneer iemand op dat heugelijke
moment direct was gaan tellen en alle
zeventien geslachten na hem hadden
jaar in jaar uit naarstig doorgeleid,
ongeacht Jacoba van Beieren, Karei
V, de Beeldenstorm, de tachtigjarige
oorlog, de Gouden Eeuw, en wat er
allemaal in de gescheidenis ii uoorby
getrokken, dan zou het einde van deze
telleril bereikt zijn.... over vijftien
iaarl Inmiddels zou onze astronomi
sche begroting wel enige keren naar
de maan verwenst zijn.
Nu we het tochover de maan neo-
ben: wist U dat in September de maan
langer schifnt dan in andere maanden
h" jMr? ff. Pétitlon,
Blik-
schaarste
Wanneer U van
Uw leverancier
Wybert in car-
tonnen doosjes
ontvangt, bedenk
dan, dat kwaliteit
en hoeveelheid
niet zijn gewijzigd.
Ook vorkrijgbiar: Wybort mot menthol.
bevestigen en deze weer losmaken,
zodra klaar is.
Langzaam groeit onder de vakkun
dige handen van de Brabantse klok-
kenmensen de beiaard in de Jacobs
toren. Elke dag komt men een stuk
je verder by het doel, dat op de be
vrijdingsdag bereikt moet zijn.
Dan kan de beiaard spelen, <lan zal
de trommel, waarop de «Ijsjes voor
de uurslag worden „gestoken" kun
nen draaien, zodat met vrolijke klan
ken de Vllssingers kond wordt ge
daan hoe laat het is, dan zal Piet
Broerse achter zijn stokkenklavier de
Jacobstoren laten zingen, zoals het
een toren in een Nederlandse stad be
taamt
„Eenmaal verstomd door ruw ge
weld, na acht jaar in ztyn eer her
steld, verkondt de toren andermaal,
de vrijheid in de klokkentaal" staat
te lezen op de zware Bourdonklolc
Het is te hopen, dat de Vlissingers
lang, zéér lang van deze „vrijheid in
de klokkentaal" zullen genieten.
De Vlissingen 7 voor de Vismijn aan tie nieuwe 1
VLISSINGEN'S NIEUWE BOS
Een paradijs voor watervogels
Een ideaal oord voor wandelaars
Nog werken de D.U.W-arbeiders aan de lange, smalle vyver en aan de.
grote vyver in het nieuwe Nollebos te Vlissingen, en toch lopen er al klu
ten rond In het ondiepe water van de beide waterplassen en wonen er al
honderden meeuwen op het vogel-eilandje.
Dat Is veelbelovend! Het nieuwe Nollebos met zün strand-, bos- en water
partijen kan een ideaal vogel-oord worden.
Wanneer de bomen straks flink aan de groei zyn, dan zullen er stellig
ook wilde eenden neerstrijken en wanneer de gemeente dan onder in de
schrale gemeentekas nog wat guldens kan vinden voor het aanschaffen
van wat ganzen en andere tamme watervogelswel dan doet Moeder
Natuur de rest wel en zendt ze uit eigen beweging haar geVleugelde kin.
deren naar deze plek.
Van dat Nollebos zal dit jaar 20
H.A. klaar zijn. Wie er nu door de
jonge aanplant wandelt, ziet nog
geen bos, maar hij ziet wel het plan
van de indeling.
Hij ziet de paden, de speelweide,
de pJclc voor het theehuis met de
speeltuin, de plaats voor de kleine
hertenkamp: hy ziet de strand- en
piasvijver, die op één meter diepte
is uitgegraven en een zandbodem,
heeft, zodat kinderen er zonder ge
vaar kunnen spelen.
DE AANPLANT
Hij ziet ook' de populieren, die vo
rig jaar werden geplant door dc Bel
gische oud-minister Hoste met tal
van andere officiële personen en dooi
de Vlissingse schoolkinderen. Ze doen
het uitstekend, die jonge bomen!!!
Deskundigen durven te verzekeren,
dat men over vijf jaar in dat nieuwe
Nollebos in de schaduw zal wandelen
en dat de wielrijders, die dan langs
het fietspad naar Zoutelande gaan
oen lommerrijk dreefje zullen volgen,
dat hier en daar verlevendigd zal
worden door rozen-uanplant en dat
mooie doorkijkjes zal hebben op vij
vers ©n op grasveldjes.
De hoofdlaan. die naar het Nolle
bos voert de Van Woelderen laan
zal spoedig beplant worden met
grauwe abelen, die later worden ver
vangen door iepen.
|l|||||||||||lllillli||||l!lll11>l||llllll!ii|
n un1 :iiii i! iiii:i ,:iiii :i iiir:
De „vraagteken-man" zal voor de
P.Z.C. gedurende de „Vlisto"-week
SS in Vlissingen en dus ook op de p
Tentoonstelling zyn. rs:
Hoe zult U vragen; wel heel een- «-=
voudig n.l.:
Wy vragen aan U: Van wie is zijn n
hoed, jas enz. enz,
Dit antwoord vindt U vermeld op ss
een kaartje in de etalages of op j|
de stands van de Tentoonstelling
van die zaken in Vlissingen, welke =s
vandaag in de P.Z.C. adverteren.
Bewaar dus deze courant, om te
weten, welke zaken aan deze prijs
vraag meedoen. 1|
Let op de „vraagteken-man" en
bekijk alle etalages en stands van
de Vlissingse adverteerders van
vandaag.
Als U goed oplet en geen etalage
of stand overslaat, heeft U een
kans op een onzer prijzen, n.l.:
van
van
pnjs
prijs
prijzen van
prijzen van
40.—
20.—
10—
5—
krijgt
eden Dj
'Ij on-
Voor deze bedragen
waardebonnen, te besteden
ze adverteerders.
Inzendingen vóór 16 October aan
het kantoor P.Z.C., Walstraat 58-
60. Vlissingen.
Op enveloppe vermelden: „Vraag
teken-man".
llllllllllllllllllllllllllIIIIllllllllllllllllllllW
De fiets- en wandelpaden langs die
laan zullen afgescheiden worden met
twee plantsoenstroken, welke beplant
worden met botanische rozen.
Wat het bos zelf betreft, kan men
nu al aan de jonge bomen en strui
ken zien hoe de beplanting wordt. In
hoofdzaak komen er esdoorns en
grauwe abelen. Daarnaast wat wil
gen. eiken en iepen. De meidoorns
zullen niet ontbreken en hier en daar
komen er wat sierheesters, liguster
cn vogelkers.
DE VIJVERS
De grote vyver, die door D.U.W.-
arbeiders gereed werd gemaakt, is
geheel uitgediept en voor een deel
ontdaan van de vette paling en de
bot, welke daarin sedert de droogma
king van Walcheren gehuisd moeten
hebben.
Bij die vijver aan de Zwanen-
burgse weg is een uitzichtplateau
gemaakt
Thans wordt gewerkt aan het voet
pad rond de vijver en ook is men be
zig de achter gebleven „beetle's" te
slopen de kleine caissons, die by
de sluiting van de Nolledijk werden ge
bruikt. Dan wordt er gewerkt aan de
lange, smalle vijver, die hier dicht bij
de oude kreek ligt.
In de toekomst zal het fietspad
naar Zoutelande aan de Noordzijde
van deze kreek komen te liggen aan
sluitend op de Van Woelderenlaan.
Het werk aan het nieuwe Nollebos
dat een van de mooiste aantrek
kelijkheden in Vlissingen moet wor
den is tot nog toe gunstig verlo
pen.
De opzichter de heer B. J. Gal-
jaard constateerde weliswaar dat men
enige overlast van zandverstuiving
had en er op een bepaald punt zoute
kwel was, maar dat waren kleinighe
den. Die verstuiving zal eindigen als
de helmaanplant op de nieuwe Nolle
dijk 't beter gaat doen en de zoute
kwel is niet eens zo onaardig, want
nu is er In het Nollebos ook een plek
waar typische zoutwaterplanten ge
dijen.
Wanneer we tenslotte nog vertellen,
dat de aanwezige bunkers vernield
worden en dat men de restanten met
aarde zal bedekken en zal beplanten,
dan is hier een schematisch beeld ge
geven van het Nollebos zoals het er
in het najaar 1951 uitziet en waarvan
men verwacht, dat 't weliswaar niet
het grootste, maar wel het interes
santste en aantrekkelijkste bos van
Walcheren zal worden.
DINSDAGS IS HET VARKENSDAG
Runderslachthal in November in gebruik.
Aan het begin van de week heerst er in liet Coöperatief Slachthuis in
de omgeving van het Vlissingse Havendorp een grote bedrijvigheid. Luid
klinken de schoten door het witte gebouwencomplex, de getroffen dieren
vallen mét een plof op de betegelde vloer en de vlijmscherpe messen van
de loonslachtcrs doen de rest. 's Maandags worden ongeveer twintig a vijf
entwintig koeien geslacht en Dinsdags een zestig h zeventig varkens. De
geslachte dieren blyven als liet niet te warm is een dag in de slachtruimte
hangen en gaan dan naar de koelcel. Van hieruit wordt het vlees na enige
tyd naar dc slagers vervoerd om tenslotte als biefstuk, rosbief, carbonade
etc. op onze tafel te verschijnen.
Toen wij dezer dagen een bezoek
aan het slachthuis brachten, was een
loonslachter juist bezig met het slach
ten van een zogenaamde hokkeling,
een dier. dat het midden houdt tus
sen een volwassen koe en een vaars.
Voor een leek is het zien slachten van
vee geen opwekkend gezicht en ook
de reuk, die uit het geopende beesten
lijf opstijgt is niet bepaald aange
naam. Het dier lag op de tegels en de
loonslachter sneed op vakkundige wij
ze de huid los.
Een uiterst secuur karweitje, vertel
de heer J. Lefeber, bedrijfsleider van
het slachthuis, die zo bereidwillig was
ons het gebouw te laten zien. „De hui
den zijn kostbaar en het is zaak ze on
geschonden te verwijderen".
STALEN PEN.
De heer Lefeber toonde ons ook de
revolver, waarmede de beesten wor
den geschoten, d.w.z. er komt geen
kogel uit, maar een stalen pen. die in
de hersenen van het dier dringt als
een slaghoedje, gevuld met buskruit,
door het overtrekken van de haan
van de revolver tot ontploffing wordt
gebracht. Zodra het beest geslacht is,
wordt het aan haken opgehangen en
kan het naar een bepaalde afdeling in
het slachthuis vervoerd worden door
middel van een rail, die door het ge
hele gebouw loopt. Met een lucht-
spoor weegschaal, een ingenieus ap
paraat, dat aan één der muren is be
vestigd, is het mogelijk het .geslachte
vee tot op een ons nauwkeurig te we
gen.
Het slachthuis heeft verschillende
afdelingen. Het is verdeeld in een
runder- en varkensslachthal, darmen
wasserij, hangruimten en koelcel.
BOVEN NUL
In de koelcel is constant een tem
peratuur van 2 tot 4 graden Celsius
boven nul.
„Boven nul", aldus de heer Lefeber,
„omdat het vlees niet mag bevriezen.
Om bederf te voorkomen is het
zaak het vlees zo droog mogelijk te
koelen.
Voorts deelde de heer Lefeber ons
nog mede, dat de pas afgebouwde
runderslachthal, waarin vijf runderen
tegelijk geslacht kunnen worden, in
November in gebruik zal worden ge
nomen. De afdeling waarin momen
teel de koeien geslacht worden, zal
dan dienen als ophangruimte.
Dat er heel wat omgaat in het
slachthuis moge ten slotte blijken uit
de volgende cijfers, die de heer Lefe
ber ons verstrekte.
Per week worden ongeveer 7000
kg. rundvlees en 6000 kg. varkens
vlees (been inbegrepen) aan de sla
gers afgeleverd. In het seizoen liggen
deze cijfers meestal hoger.
Advertentie.
Een handtekening ii een
waarborg van echtheid.
De waarborg op een
Aspirin-tablet li hel
Bayerkruis.
De Russische luchtvloot.
De Britse minister voor de militaire
luchtvaart, Arthur Henderson, heeft
dezer dagen verklaard, dat Rusland en
de met dit land verbonden staten be
schikken over een tactische lucht
macht van meer dan 8000 vliegtuigen.
Bovendien hadden deze landen een
belangrijk aantal lange-afstandsbom-
menwerpers die volkomen gelijk zijn
aan de B-29. Een dergelijke lucht
macht zou driemaal zo sterk zijn als
de luchtstrijdkrachten, waarover Hit-
Ier in 1940 beschikte.
Rusland heeft verder vele honder
den straaljagers van het nieuwste ty
pe en men is begonnen met het op
bouwen van een strijdmacht van lich
te straalbommenwerpers van hetzelf
de type als de „Canberra".
De Trouwen roepen „mijn",
de mannen „hup"
In Vlissingse vismijn heerst
's middags grote bedrijvigheid.
„Ik heb hier een mooi partijtje bot
vyfzeventigvierdrie
tweeéénenzeventigacht
vijfzestig,,Mljn", roept
een vrouw uit een groepje mannen
en vrouwen, dat in een kring staat
geschaard om een grote weegschaal,
waarop het zeebanket wordt gewo
gen.
„Voor Kee Crucq", noteert de vis
mijnmees ter.
De weduwe Van Belzen-Crucq, die
jarenlang, vanaf dat zy nog een jong
meisje was, haar vis verhandelt op
de Kaai en zowel door het personeel
van de vismijn als door haar vaste
klanten als van ouds Kee Cruq wordt
genoemd, sleept een teiltje aan en
laat daarin haar koop glijden.
De mijnmeester is alweer bezig aan
het volgende partytje vis: glinsteren
de wytingvijfendertigvier...
driedertigvierentwintig.
Het opsommen gaat in een dreun, dat
alleen verstaanbaar is voor ingewij
den.
Het „mijn" van de vrouwen en het
„hup" van de mannen wisselt elkaar
af.
De vis zó uit zee glijdt in
de teilen van de leurders en van de
visvrouwen. De manden met zeeban
ket, aangevoerd door de Vli 20, 17, 19,
de Arm 15 en welke nummers de
schepen, die dobberend in de Vissers-
haven liggen, nog meer mogen dra
gen, minderen snel.
Dan komen de talrijke manden met
lichtrose garnalen gorrenetten zo
als de Vlissingers zeggen aan de
beurt.
Eerst gaan de handelsgarnalen
van de hand en dan de exportgarna
len, die voor onze Zuiderburen de
Belgen en Fransen bestemd zijn.
Momenteel is er een grote aanvoer
van garnalen.
De mannen en vrouwen rond de
weegschaal hebben allen een handje
garnalen genomen om ze op smaak te
keuren. Af en toe laten ze het kau
wen even rusten om hun „mijn" of
„hup" te roepen.
Het tafereeltje, dat wij hierboven
beschreven, kan men iedere middag
aanschouwen in de vismijn te Vlissin
gen. Duizenden kilo's vis en garna
len worden hier gemijnd. De eerste
maanden van het jaar viel de vangst
tegen, maar de afgelopen maanden
hebben veel goed gemaakt. In Sep
tember werden aangevoerd 42541 kg
vis, 13948 kg exportgarnalen en
27007 kg handelsgarnalen.
De garnalen worden ln de vismijn
gezeefd vóór ze afgemijnd worden.
Voor de handelsgarnalen wordt een
fynere zeef gebruikt, dan voor de ex
portgarnalen.
In het holst van de nacht, om
streeks twee uur, vertelt ons de mijn-
meester, dc heer H. J. dc Wit, ver
laat de Vlissingse vissersvloot met
hoog ty de haven en loopt 's middags
met hoog water de haven weer bin
nen. Zodra de schepen aan de kaai
liggen, wordt de vis gelost en be
gint de bemanning met het nazien "en
repareren van de netten, die tijdens
de vangst vaak heel wat te lyden
hebben.
Inmiddels zyn dc vele manden met
vis en garnalen afgemijnd. De leur
ders en kopers zijn verdwenen. Op
de Kaai pakt Kee Crucq de botjes in
voor een klant en uit een straat
klinkt het bekende „scharre-tjoe-oe"
van een visvrouw.
Advertentie
Waiian is goed, maar
daarbij mogen de kleuren
niet l\jden en de wol mag
niet stug worden. Vermijdt
deze gevaren, gebruik voor
wol uitsluitend Echfalon.
Echfalon doet het precies
goed, want Echfalon is spe
ciaal alkalivrjj voor wol.
De Brusselse plannen voor
een Wereldtentoonstelling
Wetenschappelijke vooruitgang
en samenwerking in Europa.
Tijdens een dezer dagen gehouden
Belgische kabinetsraad is van ge
dachten gewisseld over de inrichting
van een internationale tentoonstelling
te Brussel in 1956. Naar verluidt zou
de regering voornemens zyn haar
goedkeuring te hechten aan deze ex
positie en zou zij tot een bedrag van
fr. 200 millioen willen inschrijven ter
financiering van het Belgische pavil
joen. Bovendien zou de Belgische
staat een bijzondere lening toestaan.
De tentoonstelling, die zal samenval
len met het 125-jarig bestaan van de
Belgische dynastie, zal worden ge
houden op het plateau van de Heysel
en in het park van Laeken, die door
een nieuwe verkeersweg met elkaar
zullen worden verbonden. De ten
toonstelling zou vooral de vooruit
gang te zien geven op het gebied van
het wetenschappelijk onderzoek en
zou in het teken staan van de sa-
werking in Europa. Ieder land zal in
het kader van deze internationale
tentoonstelling zelf een paviljoen op
richten.
De laatste internationale tentoon
stelling te Brussel werd in 1935 ge
houden. Bij de inrichting hiervan
konden 10.000 arbeiders te werk
worden gesteld. 350.000 toeristen be
zochten de expositie.
Heel Vlissingen wil dokken
Voor de vrijheidsklokken
Stort uw bijdrage bij de Prov. Zeeuw
se Courant, Walstraat, Vlissingen of
op gironummer 353900 (P.Z.Ct.) of.
261272 (G. A. van Druten).
