Aardgas-exploitatie in Drenthe
De scherven en de droom
GEHEIM VAN EEN TOLLETJE
MANNEQUIN TE ZIJN IS 00K
NIET ALLES
I
Op 'i Matje
I
ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
RIJKE PERSPECTIEVEN
Huisvrouwen van Coevorden
koken er reeds op!
Toen in Coevorden destijds op een diepte van 2850 meter gas werd aan
geboord, opende dit rjjke perspectieven op het gebied van de gasvoorzie-
nlng in Drenthe niet alleen, doch ook in het gehele Noorden des lands. In
verschillende plaatsen werd met het moderniseren van de gasbedrüven
reeds rekening gehouden met de mogelijkheid van ga&voorziéning door de
Nederlandse Aardolie Maatschappij, doch tot heden heeft dit zich nog
slechts beperkt tot de gemeente Coevorden, de dichtst by de gasvindplaats
gelegen stad, waar een gasfabriek is. Er moesten verschillende voorberei
dende maatregelen worden getroffen, doch in het begin van deze maand
was het zover, dat de aansluiting vanaf de gaswlnplaats met de gasfabriek
In Coevorden gereed was en op 4 September werd de kraan opengedraaid.
De huismoeder in Coevorden kookt nu op aardgas en ook de industrieën
ter plaatse maken gaarne van het aardgas gebruik.
Het aardgas met 90 pet. methaan,
dat bij Coevorden is aangeboord,
heeft geheel andere brandeigenschap-
?en dan het koolgas en het gecar-
ureerde watergas, omdat de ver-
brandingssnelheid van methaan veel
lager is dan die van waterstof. Het
gevolg is dat de vlam veel sterker
van ae brander wordt „afgeblazen"
en derhalve de vlam dooft. Aardgas
heeft voor volledige verbranding on
geveer de dubbele hoeveelheid lucht
nodig als koolgas en gecarbureerd
watergas. Hieruit volgt, dat de gang- j
bare branders in de gasverbruiktoe-
stellen ongeschikt zfln voor het ge
bruik van aardgas. In Coevoraen
bjjv. heeft men alle gastoestellen
omgebouwd voor het gebruik van
aardgas.
Voor grotere gemeenten met meer
gasaansluitingen zal het niet rende
rend zijn om volledig over te scha
kelen op het gebruik van aardgas.
Men dient het dan te „kraken" met
behulp van een gecarbureerd water-
gastoestel of als supplctiegas aan het
stadsgas toe te voegen.
BELANGRIJKE DELFSTOF:
STEENKOOL.
Gas kan, zoals men weet, uit ver
schillende stoffen bereid worden,
waarbij we denken aan vaste stoffen
als steenkool, bruinkool, hout, cal
cium, carbid enz.; voorts uit vloei
stoffen als raapolie en andere plant
aardige oliën, petroleum enz.
Het bereiden van gas voor maat
schappelijk gebruik bepaalde zich
aanvankelijk tot het bereiden van
het gas zelf. Een der belangrijkste
delfstoffen, de steenkool, werd o.m.
omgezet in een gasvormig energie
middel, waardoor nieuwe technische
mogelijkheden werden geopend. De
woonhuizen wonnen aan comfort,
want behalve de verlichting, werd
een ideale warmtebron verkregen
voor koken en ruimteverwarming.
In latere tijd is het karakter
van de gasindustrie als energie
leverancier meer en meer naar
voren gekomen. Energetisch ge
zien wordt de grondstof, het ru
we product, gesplitst in twee
energiemiddelen n.L gas en co
kes, die ieder op zichzelf hun
voordelen en him toepassingsge
bied hebben.
Nog later verscheen de gasindu
strie als een tak van chemische in
dustrie omdat niet alleen gas en co
kes, doch ook een aantal bijproduc
ten, o.m. teer, wei-den gewonnen,
waardoor tevens een waardevolle
grondstof voor de bereiding van syn
thetische kleurstoffen en van ge
neesmiddelen Verkregen werd.
De voornaamste grondstof voor de
bereiding van gas is steenkool. Hier
van zyn een aantal soorten aanwe
zig die zich duidelijk onderscheiden
by de verhitting- op hoge temperatu
ren, welke verschillen voor een
groot deel een gevolg zijn van het
verschil in ouderdom van deze ko-
lensoorten. De gasindustrie gebruikt
voor de bereiding van gas voorna-
melyk gaskolen, soms vermengd met
wat cokeskolen en soms met wat
gasvlamkolen.
DE WATERGASFABRIEK.
Momenteel wordt door verschillen
de gasfabrieken watergas gefabri-
Indien gesproken wordt over het
eten van aardezullen velen wellicht
denken aan een episode van het boek
of de film ,J)e goede Aarde", waarin
wordt weergegeven hoe een gezin tij
dens een ernstige hongersnood in
Noord-China zich trachtte te voeden
met een soep, die uit aarde en water
was toebereid.
Het staat vast, dat de honger aan
leiding kan geven tot het eten van
aarde. Dit is waargenomen in Zuid-
Amerïka, maar ook in Europa, bijv.
tijdens de geweldige hongersnood die
Midden-Duitsland in 1617 teisterde.
De berichten van die tijd spreken
van „bergmeel" dat in grote hoeveel
heden werd gegeten. Een elegante
benaming overigens voor een treurig
verschijnsel.
Maar niet alleen uit nood wordt
aarde gegeten, doch in verschillende
delen van de wereld wordt het ook
als lekkernij genuttigd. De negers
van West-Afrika beschouwen bepaal
de soorten aarde als een delicatesse,
evenals sommige papoea stammen in
Nieuw-Guinea. Ook de oorspronkelij
ke bewoners van Nieuw-Zeeland en
Japan, de Maori's en Aino's eten met
welgevallen aarde en van sommige
Perzische stammen wordt hetzelfde
bericht.
Aan het eten van deze „grondstof"
zijn ook vaak bepaalde religieuze en
magische voorstellingen en verwach
tingen verbonden. Dit kan aanleiding
geven om vrouwen die in verwach
ting zijn, aarde te doen eten. Om
deze redenen consumeren de fellah
vrouwen in Egypte het vruchtbare
slib van de Nyï En ook in Indonesië
voeden vele vrouwen zich met het
symbool der vruchtbaarheid.
Op Java wordt de aarde zorgvul
dig van zand en steengruis gereinigd
en nadat de „ampo", zoals dit ge
noemd wordt, enige tijd bezonken is,
worden er koekjes en pijpjes van
gekneed, die na met een zoutoplos
sing besprenkeld te zijn worden ge
roosterd.
En dan te weten dat ik in een on
bezonnen ogenblikhet aanbod van
de tuinman om mij aarde voor 16
per kubieke meter te leveren heb af
geslagen als zijnde te duur. Het was
gewoon géén geld! Want het zou
neergekomen zijn op 1,6 cent voor
een maaltijd van 1 liter.
Toch zou ik me misschien het
hoofd van een familie regenwormen
gevoelen, wanneer een dergelijke pot
op tafel zou verschijnen.
Wat die regenwormen betreft, de
meesten onzer zullen weinig sympa
thie hebben voor deze glibberige
kronkelaars, die bij regen in grote
getalen boven de grond verschijnen.
En het gekste is, de regenworm kan
niet eens tegen regen!
B. PótiUon.
ceerd, waarvoor cokes, stoom en gas-
olie wordt gebruikt. Bij de fabricage
hiervan wordt brandende cokes in
een generator door krachtig inblazen
van lucht tot een krachtig gloeiende
massa gemaakte De hete gassen die
de cokeslaag verlaten ontwaken dooi
de schoorsteen naar buiten, doch als
na twee minuten alles door en door
gloeiend is, wordt de luchttoevoer en
ae schoorsteenklep gesloten. Dan be
gint de periode van het maken van
gas. Men laat onder het rooster over
verhitte stoom door de gloeiende co
kesmassa strijken, die dan overgaat
in blauw watergas of cokesgas. Ver
volgens wordt gasolie op gloeiende
stenen in de carburator gespoten,
welke olie door dë hoge temperatuur
ontleed wordt in oliegas .en teer. Dit
oliegas vermengt zich met hetblauw-
watergas, het wordt gefixeerd, waar
na een goed gemengde en doorge
werkte gassoort wordt verkregen,
het gecarbureerde watergas.
WAT IS AARDGAS.
Het natuurgas of aardgas ontwykt
in kleine hoeveelheden, op verschil
lende plaatsen de aarde, waar olie
houdende lagen, kolenlagen of zout
lagen in de aardbodem aanwezig zijn.
Deze gassen zijn door chemische
processen ontstaan op dezelfde wijze,
als voor het produceren van stads
gas nodig is.
Onder druk en warmte onder
gaan organische resten in de 'aar
de in de loop van duizenden ja
ren vele chemische reacties, en
dergelijke reacties zyn de oor
zaak, dat kolen in gloeiende re
torten in weinige uren uiteenval
len. Het aardgas verzamelt zich
in grote ruimten of tussen de
aardlagen en staat gedeeltelijk
onder hoge druk. Het kan na
tuurlijk slechts dan gebruikt
worden, als- het steeds doorstro
mend, gelijkmatig de aardbodem
verlaat. Het is daarom dat de
Nederlandse Aardolie Maatschap
pij nog steeds onderzoekingen
verricht, niet alleen by Coevorden
waar het gas reeds is aange
boord, doch ook in andere plaat
sen, o-a. in Koekange by De Wijk
en in Wannepêrveen. Ook daar
schijnt in meerdere of mindere
mate gas te zijn aangeboord en
nu is het de taak van de deskun
digen van de N.AM. te bepalen
hoe groot het kwantum gas is
dat graag wil ontsnappen, en dat
dan door de N.A.M. in toom moet
worden gehouden om distributie
mogelyk te maken.
Benelux-heffing op de boter in
Zuivelfonds.
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG, September van 1
November a.s. af zal de Beneluxhef-
flng op de boter, die bestemd is voor
de export naar België, niet meer in
het Landbouw Egalisatiefonds ge
stort worden, maar in het Zuivel
fonds, waardoor zij rechtstreeks en
uitsluitend ten bate komt van boe
ren.
De minister van Landbouw, Visse
rij en Voedselvoorziening, de heer S.
L. Mansholt,. heeft dit medegedeeld
op de algemene vergadering van de
Koninklijke Nederlandse Zuivelbond,
die in Den Haag gehouden is.
Ongeveer vier km. van Coevorden bevindt zich de plaats waar het aardgas
uit de bodem gewonnen wordt. Het gas, dat op een diepte van 3000 meter
gevonden wordt, wordt door middel van deze installatie nog eens extra van
waterdeeltjes gezuiverd.
WINSTON CHURCHILL VERBAASD
Gewetenskwestie voor Niels Bohr.
Enige t(Jd geleden vond een Deens ingenieur een nieuw stuk speelgoed
uit. Hij noemde z\Jn tolletje de „tippe-top". Het wan bedoeld om kinde
ren aangenaam bezig te houden, doch werd al spoedig tot een geheim,
een onoplosbaar geheim voor geleerden van wereldreputatie, voor be
roemde staatslieden en voor vorsten.
„Wat is het", vragen al deze prominenten zich af, dat de „tippe-top"
doet kantelen?"
De „tippe-top" is een bolvormige
tol ter grootte van een kleine appel
met een stevige steel. Hij wordt in
draaiende beweging gebracht door
een draai van de vingers en tolt aan
vankelijk rond met ae steel verticaal
omhoog.
Dan gebeurt het wonder! De
schommeling wordt anders en wel zo,
dat de steel steeds groter cirkels
gaat beschrijvenen dan cens-
klans. met een klein sprongetje,
draait de tol helemaal om en blijft
doordraaien op zijn steel.
HOE KAN DAT
Toen Winston Churchill verleden
jaar Kopenhagen bezocht, werd hij
door de beroemde atoomphysicus,
Crol'essor Niels Bohr, in kennis ge-
rachl met de tippe-top tijdens een
diner, aangeboden door de Deense
koning. Nadat de hoogleraar de tol
drie keer had laten draaien en kan
telen. kwam uit Churchill's mond de
onvermijdelijke vraag: ,,Maar hoe
komt dat?"
En Bohr, geleerde van internationa
le vermaardheid, opsteller van baan
brekende theorieën, antwoordde: „Ik
heb geprobeerd om er achter te ko
men, maar ik kan de oplossing van
het raadsel niet vinden!"
De oplossing van dit tippe-top raad-
Noodwoning door
ontploffing vernield
In de nacht van Woensdag op Don
derdag is een noodwoning te Ammer-
zoden door een ontploffing vernield.
De vrouw des huizes kookte op pers-
gas en toen zij het gas wilde gebrui
ken en een lucifer aanstak, volgde
een ontploffing. Direct daarop brak
brand uit en in een minimum van
tijd stond het huis in vlammen. Vrij
wel de gehele Inboedel ging verloren.
Bij het redden van de kinderen liepen
de ouders ernstige brandwonden op.
AMSTERDAMS PODIUM
Naar aanleiding van
Captain Horatio Hornblower
Het zal. nit de artistieke hoek bekeken, wel weer een bewys van een slech'
te, platvloerse smaak zijn als wy hier, voor het forum der troepen, de ver
klaring afleggen, dat de beide uren, die we dezer dagen in de Damrak-Cine
ac met captain Horatio Hornblower doorbrachten tot de verrukkelijkste be
horen sedert zéér lange tyd. Wjj zullen ons hiermede compromitteren, maar
dat deert ons niet. Integendeel, wjj koesteren het plan nog driemaal te gaan
kjjken naar captain Horatio Hornblower en na. de vierde keer zullen we
zeggen: je krygt er nooit genoeg van, Hornblower is niet alleen de man,
die we van kindsbeen af in onze stoutste dromen verafgoodden, hy is veel
meer. Hornblowerdat zyn vvjj zélf. Hornblowerdat hadden wy wil
len zyn en sinds die eerste voorstelling op 't Damrak beseffen we pas hoe
ver we van hem afstaan. Ook wy hadden eenmaal zulke avonturen willen
beleVen. Ook wy waren in staat, geheel alleen, met een handvol desperado's
vier Franse schepen-van-oorlog buiten gevecht te stellen. Ook wfj zagen
kans de zeven zeeën zo te beteugelen. Voor ons was geen storm te zwaar,
geen list te link en geen flitsend rapier te snel. En ooit ons hart was be
stemd gehoord en verhoord te worden door zoiets edels, maagdeiyks en lief
lijks als Lady Barbara Wellesley.
Gedurende twee uur, zonder onder
breking, zwalkten we mee met Hora
tio Hornblower. Zijn zorgen waren
onze zorgen. Zijn overwinningen de
onze. Zijn bravour was de onze. En
elke stunt in elk dier in serieverband
uitgevoerde stunts was de onze. Hoe
lang was het geleden dat we zó in
vuur en vlam een stuk bedrukt cellu
loid meemaakten! Hoe lang dat wy
ZUCHT VAN EEN ZWEEDSE SCHONE
Veertien uur werken per dag.
(Van onze correspondent)
STOCKHOLM, September. Een van de drie Zweedse mnunequins, die
het voorrecht heeft de scheppingen van de modekoning Fath aan het
nieuwsgierige publiek te tonenTDoroffiy Pearson, heeft een boekje geopend
over haar door zovelen begeerd beroep. Én wie het nog niet wist,
hoort het nu ran een der schonen zelf, dat het hard werken is, om het
dageiyks brood te verdienen.
Het verschrikkelykst zyn wel die 90 minuten tydens de grote modeshow.
Wie denkt er gedurende deze parade aan, dat de mannequin, die daar met
zoveel rust en geduld de nieuwe mode ten tonele brengt, achter de coulisses
de moeilykste taak heeft. Gemiddeld moet zy tydens een show twintig keer
optreden, dat wil zeggen, dat zy in minder dan vier minuten zich geheel
moet kunnen verkleden! En allemaal nieuwe modellen!
Maar dat is nog maar een gedeelte
van de dag. Er moeten nog foto's wor
den genomen of er wordt een film ge
maakt. Altyd is er iets aan de hand.
Ik zou dolgraag willen trouwen,
zucht mejuffrouw Pearson, die bij
Fath slechts bekend is als Dorothee,
maar ik heb niet eens tyd voor een
afspraak. Om negen uur ben ik op de
zaak en eerst laat in de avond kom ik
thuis. Ik ben dan zo moe, dat ik met
een naar bed ga. Dit harde werken
geldt vooral gedurende de warme zo
mermaanden. Als iedereen naar bui
ten gaat en van het mooie weer ge
niet In Juli en Augustus hebben wy
juist het meest te doen. Men mag
niet eens zuchten. Altyd moet men
lachen. Dat is misschien het ergste
van alles, die vermoeiende lach. Je
krygt er spierpyn van. En als de
mensen eens wisten, hoe vermoeiend
het staan la!
Het eigenaardige is nog, dat het
werk lang niet zo goed wordt betaald
als de buitenstaander denkt Wat is
nu in Parys 30.000 Franc per maand
Reeds de huur eist de helft van het
bedrag. De enige troost is, dat men
later kan zeggen bij Fath te hebben
gewerkt
En hoe lang zullen wy dit beroep
kunnen uitoefenen? Wie weet hoe
ons figuur kan veranderen? Regel
matig controleert Dorothee haar ma
ten. De hele wereld schynt trouwens
teïnteresseerd te z(tn in de „ctffers"
er mannequins. Werd niet onlangs
nog de „Ideale mannequin" gevonden
door het gemiddelde te nemen van al
le collega's?
Het resultaat van dit sommetje
was: gewicht 56 kg., lengte 1.70 m.,
taille 55.5 cm., buste 86.8 cm., heu
pen 88.3 cm., arm-dikte 24.2 cm., pols
14.8 cm., kuit 33 cm., enkel 20.4 cm..
ons zó willoos en onvoorwaardelyk
overgaven aan de gloeiend-hete en
bloedrode romantiek van een geschie
denis, die we ons nog zullen herinne
ren in de allerlaatste nadagen van
onze levensavond.
Wy leefden, in die twee uren, óp.
We waren aan boord van Hornblo-
wer's schip en stortten ons, samen
met hem, op alles wat slecht, minder
waardig en onedel was. Wy hielpen
hem de onschuld redden en de.schuld
belagen. We werden juichend inge
haald door volksmenigten en de lief
lijkste aller vrouwen vlochtten lau
werkransen rondom onze slapen
staken bloemen in ons haar. Geen
oceaan was ons te groot en het
scheepsvolk droeg ons op de handen.
En wélk pistool was sneller dan het
onze?
Zo beleefden wy die twee gelukza
lige uren in dat donker nirwana van
de Damrakse Cineac en de wereld
daarbuiten was verder van ons dan
ooit te voren. O... mocht dat zacht-
knisterend en snel wentelend cellu
loid toch nimer ophouden!
NAAR HET DAMRAK
Maar het hield op. De lichten flits
ten aan en wij gingen naar buiten.
Naar het Damrak. Met onze ogen
knipperend en ons hart nog na-bloe-
dend -van emotie, zagen we de muren
van de Beurs. We zagen de winkel
van Dake en we zagen het men-
dom rennen. Zo wankelden we de
Oporto Bar binnen en bestelden toon
loos een kleintje koffie. De ober aan
zag ons en keek bedrukt. Wy ston
den hem niet aan en er was reden
voor. Zo vroeg op de dag en in zó
kennelijk een roes!
We weigerden de draad van het
gewone leven weer op te nemen,
omdat we geen enkele behoefte aan
die draad hadden. Om het precies te
WinKton Churchill begrypt niet»
van het tolletje.
zeggen: we verafschuwden die draad.
Er was maar één ding dat telde en
de moeite waard was. Hornblower.
En wij Hornblowers vleugel-adjudant,
annex page van Lady Barbara. Meer i
vroegen wy niet.
We zaten voor het raam en keken
naar onze volksgenoten. We maak
ten vergelykingen tussen deze men- i
sen en Hornblower en kregen er byna
tranen van in onze ogen. Wat daar
voorby ebde was het armzalig nazaat
van Hornblower. Heren met aktetas
sen. Met uilenbrillen en lorgnetten.
Met styve boorden en deukhoeden.
Grys van zorg en met de giftige wal
men van inkt en schrijfpapier om
hen heen. Kleurloos en gelijkvormig.
Een vervelende, trieste menigte, uit
gespuwd door winkels en kantoren.
Daar tussendoor het nazaat van Lady
Barbara, waarover ook zo het een en
ander zou te zeggen zyn, hetgeen wij
echter, terwille van de perszeden, na
laten. Onze ogen zochten koortsig en
verlangend naar zo'n Lady Barbara.
Er was er geen. Niemand die daar
voorbijging liep als Ladv Barbara,
glimlachte als Lady Barbara, was zo
universeel sympathiek als Lady Bar
bara. Het waren alleen kantoorjuf
frouwen, dames-op-rypere-leeftyd,
brave huismoeders en de meisjes van
omtrent sweet seventeen. Ladys Bar
bara zouden het nooit worden.
IN EIGEN BOEZEM
Daarna sloegen wy de hand in
eigen boezem en het oog in eigen
hart. Het resultaat was rampzalig en
verbysterend. Nooit zouden wy iets
zyn als Horatio Hornblower. We zou
den alleen maar zyn als al die heren
die voorby ons raam gingen. Num
mers in de massa. In de Beurs za
gen we ze zitten: als paarden in een
box, afgescheiden van elkaar door
de wanden van dat grote paddock.
En deze Lady's Barbara zouden
straks gaan tikken op hun schryfma-
chines. Om half zes hun fiets pakken
en daarna opgenomen worden in de
holen die men flatgebouwen en huur
kazernes noemt. Mannen, als mum
mies en vrouwen als planten zonder
zon. Dét was van ons geworden.
Maar al het water van de Amstel
was niet in staat ook maar een grein
van onze korte koorts te doven. Zo
als niets in staat zou zyn ons naar
de werkbox terug te voeren, naar die
vervloekte inkt en dat vervloekte bu
reau. Voor óns geen inkten en papie
ren meer. Voor ons 't flitsende rapier
de glorie in de mist van kruitdamp,
de lauwerkransen en de wilde, rode
rozen in het haar. Voor óns het hart
van Lady Barbara.
We braken los van onze stoel en
snelden naar de deur van de Oporto
Bar. Terug naar het theater, waar op
nieuw Horatio zijn stunten pleegde.
sel is voor professor Bohr een gewe
tenskwestie geworden. Bij de promo
tie aan een Zweedse universiteit, dJe
ook door de Zweedse koning werd
bygewoond, had professor Bohr de
tippe-top bij zich.' Toen hij hem ver
toonde, verstoorde de raadselachtige
tol byna de feestelykheden.
Tot hun grote verbazing zagen de
aanwezige gasten, hoe een Zweeds
minister, een beroemde Nobelprijs
winnaar en zelfs de Zweedse koning
op de grond zaten te spelen met,
een tol!! Toen zij op tactvolle wijze
tot de orde geroepen waren, spraken
zy af, tydens het promoticdiner het
spel voort te zetten.
Professor Bohr directeur van het
Instituut voor Theoretische Natuur
kunde in Kopenhagen, een der „va
ders" van de atoombom, Nobelprys-
winnaar, erelid van 21 Genootschap
pen. ere-doctor van vijftien universi
teiten en drager van elf gouden me
dailles is vastbesloten om de ma
thematische verklaring van het raad
sel van de tippe-top te vinden. Of hij
zal slagen, weet hy nog niet, maar
hy heeft aan Churchill moeten belo
ven om hem verslag uit te brengen
als hy achter het tippe-top geheim
komt.
lengte been 96 cm., lengte boven
lichaam 47.4 cm., hals 31.5 cm.,
schoen 38, lengte arm 61.2 cm.
Dorothee heeft negen ideaal-maten.
De enige- fout is haar lengte en daar
is nu niets meer aan te veranderen.
Ondanks de zucht van de Zweedse
schone die verleden jaar haast
„Miss Sverige" zou zyn geworden
zal zij haar beroep trouw biyven.
want ook van de planken van het mo
de-toneel gaat een bekoring uit, die
voor degene, die er op heeft gestaan, I nooit zullen worden: captain Horatio
raoeilyk te weerstaan is. Hornblower.
.(Nadruk verboden) 1 ANTHONY VAN KAMPEN
DE KOFFIE
Tussen de stoep van het Damrak
en de deur der Bar lag het ontwaken.
De kellner. Een lang. sinister, pik
zwart uitroepteken aan de wand. Een
levend mene tekel. Want ziede
koffie was nog niet betaald.
We waren klaar wakker toen we
buiten stonden. We gingen niet naar
de Cineac, maar naar de box.
Maar tussen alle scherven van die
droom, al zeven dagen lang, daar
vaart en vecht en mint die man. Hy,
die we altijd hadden willen zyn
Vrouwentwist.
Er traden twee moeders voor de ka
di. Echte moederlijke moeders, maar
ze hadden elkaar wederzyds aange
klaagd en kinderliefde was de inzet.
Zou hier, na veertig eeuwen, het pak
kend drama van Salomo's oordeel
herboren worden tussen nieuwe cou
lissen, in modern costuum? Ging de
stryd dezer verfrommelde vrouwen
zielen om het bezit van een arm
schaap, dat zy beiden het hunne
noemden
Neen de zaak lei eventjes an
ders. Want deze moeders keken niet
op een kind. welnee! Die magere met
d'r gele noppeltjesjurk had er acht
en de dikke 'met de blommetjeshoed
telde er negen. Er was, dat mocht ge
zegd, veel zegen op deze vrouwen
Neergedaald; de kinderbijslag kwam
met kipkarren, tegelyk hun huizen
binnen. Ge zoudt denken: die moeders
zingen zachte liederen van dank en
vrolykheid nou.'vergeet het maar.
Sientje B. had Huibertje W. uitge
scholden voor, onder andere, viezerik,
luizenbeest en (neem me niet kwa
lijk) wandelend stinkschandaal. Hui
bertje W. had daar onder meer tegen
over gesteld, dat Sientje B. een lel,
een sloerie en een vrouw van losge
schoten principes was. En voorts
hadden ze elkaar by haren en oren
gepakt en rollend geplukhaard en
onttakeld. Een toevallig in ambtsge
waad passerende begrafenisdienaar
had hen met forse greep gescheiden.
Vanochtend mocht hij als getuige z'n
zegje doen. Hy deed het ernstig, doch
keurig. „Ik dacht, dat de dames
elkaar zouden worgen en ik kon dat
niet langer aanzien. Vandaar dat ik
greep".
Daar hebt u goed aan gedaan,
zei de rechter met een welwillende
hoofdknik.
Het was, dat bleek uit de reporta
ges van de vrouwen-zèlf, om de kin
deren begonnen. Liesbeth van Sientje
had met een zandschep gedreund op
het dikke hoofd van wimpie van
Huibje; Henkie van Jan had de auto
ped van Kneel van Sien in de tuin
van juffrouw Schravelhof gereden en
juffrouw Schravelhof heeft een gal
blaas met zenuwscheuten. Die kan
geen drukte velen.
Enfin, toen de kinderen reeds lang
weer met elkaar speelden, hadden de
vrouwen elkaar nog aangetast in le
vensloop en eergevoel.
Wordt u dan nóóit wijzer?, vroeg
de rechter verbaasd.
Dat mens saggerijnt me de kist
m, wedervoer hem de magere. Maar
de dikke zei: „Dat mens d'r man kon
ze eigen beter ophangen; 'k heb me-
iy met die knul".
Nog èèn keer zo'n vechtpartij en
u gaat allebei de gevangenis In, zei
de rechter boos. Voor deze keer
mocht het nog betaald worden met
drie tientjes per dame. Dat is. als'ik
het allemaal goed berekend heb, nog
geen gulden per scheldwoord. De
krabbels niet meegerekend. Het is te
gééf...,„
KABEL,