Aardgas-exploitatie in Drenthe De scherven en de droom GEHEIM VAN EEN TOLLETJE MANNEQUIN TE ZIJN IS 00K NIET ALLES I Op 'i Matje I ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT RIJKE PERSPECTIEVEN Huisvrouwen van Coevorden koken er reeds op! Toen in Coevorden destijds op een diepte van 2850 meter gas werd aan geboord, opende dit rjjke perspectieven op het gebied van de gasvoorzie- nlng in Drenthe niet alleen, doch ook in het gehele Noorden des lands. In verschillende plaatsen werd met het moderniseren van de gasbedrüven reeds rekening gehouden met de mogelijkheid van ga&voorziéning door de Nederlandse Aardolie Maatschappij, doch tot heden heeft dit zich nog slechts beperkt tot de gemeente Coevorden, de dichtst by de gasvindplaats gelegen stad, waar een gasfabriek is. Er moesten verschillende voorberei dende maatregelen worden getroffen, doch in het begin van deze maand was het zover, dat de aansluiting vanaf de gaswlnplaats met de gasfabriek In Coevorden gereed was en op 4 September werd de kraan opengedraaid. De huismoeder in Coevorden kookt nu op aardgas en ook de industrieën ter plaatse maken gaarne van het aardgas gebruik. Het aardgas met 90 pet. methaan, dat bij Coevorden is aangeboord, heeft geheel andere brandeigenschap- ?en dan het koolgas en het gecar- ureerde watergas, omdat de ver- brandingssnelheid van methaan veel lager is dan die van waterstof. Het gevolg is dat de vlam veel sterker van ae brander wordt „afgeblazen" en derhalve de vlam dooft. Aardgas heeft voor volledige verbranding on geveer de dubbele hoeveelheid lucht nodig als koolgas en gecarbureerd watergas. Hieruit volgt, dat de gang- j bare branders in de gasverbruiktoe- stellen ongeschikt zfln voor het ge bruik van aardgas. In Coevoraen bjjv. heeft men alle gastoestellen omgebouwd voor het gebruik van aardgas. Voor grotere gemeenten met meer gasaansluitingen zal het niet rende rend zijn om volledig over te scha kelen op het gebruik van aardgas. Men dient het dan te „kraken" met behulp van een gecarbureerd water- gastoestel of als supplctiegas aan het stadsgas toe te voegen. BELANGRIJKE DELFSTOF: STEENKOOL. Gas kan, zoals men weet, uit ver schillende stoffen bereid worden, waarbij we denken aan vaste stoffen als steenkool, bruinkool, hout, cal cium, carbid enz.; voorts uit vloei stoffen als raapolie en andere plant aardige oliën, petroleum enz. Het bereiden van gas voor maat schappelijk gebruik bepaalde zich aanvankelijk tot het bereiden van het gas zelf. Een der belangrijkste delfstoffen, de steenkool, werd o.m. omgezet in een gasvormig energie middel, waardoor nieuwe technische mogelijkheden werden geopend. De woonhuizen wonnen aan comfort, want behalve de verlichting, werd een ideale warmtebron verkregen voor koken en ruimteverwarming. In latere tijd is het karakter van de gasindustrie als energie leverancier meer en meer naar voren gekomen. Energetisch ge zien wordt de grondstof, het ru we product, gesplitst in twee energiemiddelen n.L gas en co kes, die ieder op zichzelf hun voordelen en him toepassingsge bied hebben. Nog later verscheen de gasindu strie als een tak van chemische in dustrie omdat niet alleen gas en co kes, doch ook een aantal bijproduc ten, o.m. teer, wei-den gewonnen, waardoor tevens een waardevolle grondstof voor de bereiding van syn thetische kleurstoffen en van ge neesmiddelen Verkregen werd. De voornaamste grondstof voor de bereiding van gas is steenkool. Hier van zyn een aantal soorten aanwe zig die zich duidelijk onderscheiden by de verhitting- op hoge temperatu ren, welke verschillen voor een groot deel een gevolg zijn van het verschil in ouderdom van deze ko- lensoorten. De gasindustrie gebruikt voor de bereiding van gas voorna- melyk gaskolen, soms vermengd met wat cokeskolen en soms met wat gasvlamkolen. DE WATERGASFABRIEK. Momenteel wordt door verschillen de gasfabrieken watergas gefabri- Indien gesproken wordt over het eten van aardezullen velen wellicht denken aan een episode van het boek of de film ,J)e goede Aarde", waarin wordt weergegeven hoe een gezin tij dens een ernstige hongersnood in Noord-China zich trachtte te voeden met een soep, die uit aarde en water was toebereid. Het staat vast, dat de honger aan leiding kan geven tot het eten van aarde. Dit is waargenomen in Zuid- Amerïka, maar ook in Europa, bijv. tijdens de geweldige hongersnood die Midden-Duitsland in 1617 teisterde. De berichten van die tijd spreken van „bergmeel" dat in grote hoeveel heden werd gegeten. Een elegante benaming overigens voor een treurig verschijnsel. Maar niet alleen uit nood wordt aarde gegeten, doch in verschillende delen van de wereld wordt het ook als lekkernij genuttigd. De negers van West-Afrika beschouwen bepaal de soorten aarde als een delicatesse, evenals sommige papoea stammen in Nieuw-Guinea. Ook de oorspronkelij ke bewoners van Nieuw-Zeeland en Japan, de Maori's en Aino's eten met welgevallen aarde en van sommige Perzische stammen wordt hetzelfde bericht. Aan het eten van deze „grondstof" zijn ook vaak bepaalde religieuze en magische voorstellingen en verwach tingen verbonden. Dit kan aanleiding geven om vrouwen die in verwach ting zijn, aarde te doen eten. Om deze redenen consumeren de fellah vrouwen in Egypte het vruchtbare slib van de Nyï En ook in Indonesië voeden vele vrouwen zich met het symbool der vruchtbaarheid. Op Java wordt de aarde zorgvul dig van zand en steengruis gereinigd en nadat de „ampo", zoals dit ge noemd wordt, enige tijd bezonken is, worden er koekjes en pijpjes van gekneed, die na met een zoutoplos sing besprenkeld te zijn worden ge roosterd. En dan te weten dat ik in een on bezonnen ogenblikhet aanbod van de tuinman om mij aarde voor 16 per kubieke meter te leveren heb af geslagen als zijnde te duur. Het was gewoon géén geld! Want het zou neergekomen zijn op 1,6 cent voor een maaltijd van 1 liter. Toch zou ik me misschien het hoofd van een familie regenwormen gevoelen, wanneer een dergelijke pot op tafel zou verschijnen. Wat die regenwormen betreft, de meesten onzer zullen weinig sympa thie hebben voor deze glibberige kronkelaars, die bij regen in grote getalen boven de grond verschijnen. En het gekste is, de regenworm kan niet eens tegen regen! B. PótiUon. ceerd, waarvoor cokes, stoom en gas- olie wordt gebruikt. Bij de fabricage hiervan wordt brandende cokes in een generator door krachtig inblazen van lucht tot een krachtig gloeiende massa gemaakte De hete gassen die de cokeslaag verlaten ontwaken dooi de schoorsteen naar buiten, doch als na twee minuten alles door en door gloeiend is, wordt de luchttoevoer en ae schoorsteenklep gesloten. Dan be gint de periode van het maken van gas. Men laat onder het rooster over verhitte stoom door de gloeiende co kesmassa strijken, die dan overgaat in blauw watergas of cokesgas. Ver volgens wordt gasolie op gloeiende stenen in de carburator gespoten, welke olie door dë hoge temperatuur ontleed wordt in oliegas .en teer. Dit oliegas vermengt zich met hetblauw- watergas, het wordt gefixeerd, waar na een goed gemengde en doorge werkte gassoort wordt verkregen, het gecarbureerde watergas. WAT IS AARDGAS. Het natuurgas of aardgas ontwykt in kleine hoeveelheden, op verschil lende plaatsen de aarde, waar olie houdende lagen, kolenlagen of zout lagen in de aardbodem aanwezig zijn. Deze gassen zijn door chemische processen ontstaan op dezelfde wijze, als voor het produceren van stads gas nodig is. Onder druk en warmte onder gaan organische resten in de 'aar de in de loop van duizenden ja ren vele chemische reacties, en dergelijke reacties zyn de oor zaak, dat kolen in gloeiende re torten in weinige uren uiteenval len. Het aardgas verzamelt zich in grote ruimten of tussen de aardlagen en staat gedeeltelijk onder hoge druk. Het kan na tuurlijk slechts dan gebruikt worden, als- het steeds doorstro mend, gelijkmatig de aardbodem verlaat. Het is daarom dat de Nederlandse Aardolie Maatschap pij nog steeds onderzoekingen verricht, niet alleen by Coevorden waar het gas reeds is aange boord, doch ook in andere plaat sen, o-a. in Koekange by De Wijk en in Wannepêrveen. Ook daar schijnt in meerdere of mindere mate gas te zijn aangeboord en nu is het de taak van de deskun digen van de N.AM. te bepalen hoe groot het kwantum gas is dat graag wil ontsnappen, en dat dan door de N.A.M. in toom moet worden gehouden om distributie mogelyk te maken. Benelux-heffing op de boter in Zuivelfonds. (Van onze Haagse redacteur) DEN HAAG, September van 1 November a.s. af zal de Beneluxhef- flng op de boter, die bestemd is voor de export naar België, niet meer in het Landbouw Egalisatiefonds ge stort worden, maar in het Zuivel fonds, waardoor zij rechtstreeks en uitsluitend ten bate komt van boe ren. De minister van Landbouw, Visse rij en Voedselvoorziening, de heer S. L. Mansholt,. heeft dit medegedeeld op de algemene vergadering van de Koninklijke Nederlandse Zuivelbond, die in Den Haag gehouden is. Ongeveer vier km. van Coevorden bevindt zich de plaats waar het aardgas uit de bodem gewonnen wordt. Het gas, dat op een diepte van 3000 meter gevonden wordt, wordt door middel van deze installatie nog eens extra van waterdeeltjes gezuiverd. WINSTON CHURCHILL VERBAASD Gewetenskwestie voor Niels Bohr. Enige t(Jd geleden vond een Deens ingenieur een nieuw stuk speelgoed uit. Hij noemde z\Jn tolletje de „tippe-top". Het wan bedoeld om kinde ren aangenaam bezig te houden, doch werd al spoedig tot een geheim, een onoplosbaar geheim voor geleerden van wereldreputatie, voor be roemde staatslieden en voor vorsten. „Wat is het", vragen al deze prominenten zich af, dat de „tippe-top" doet kantelen?" De „tippe-top" is een bolvormige tol ter grootte van een kleine appel met een stevige steel. Hij wordt in draaiende beweging gebracht door een draai van de vingers en tolt aan vankelijk rond met ae steel verticaal omhoog. Dan gebeurt het wonder! De schommeling wordt anders en wel zo, dat de steel steeds groter cirkels gaat beschrijvenen dan cens- klans. met een klein sprongetje, draait de tol helemaal om en blijft doordraaien op zijn steel. HOE KAN DAT Toen Winston Churchill verleden jaar Kopenhagen bezocht, werd hij door de beroemde atoomphysicus, Crol'essor Niels Bohr, in kennis ge- rachl met de tippe-top tijdens een diner, aangeboden door de Deense koning. Nadat de hoogleraar de tol drie keer had laten draaien en kan telen. kwam uit Churchill's mond de onvermijdelijke vraag: ,,Maar hoe komt dat?" En Bohr, geleerde van internationa le vermaardheid, opsteller van baan brekende theorieën, antwoordde: „Ik heb geprobeerd om er achter te ko men, maar ik kan de oplossing van het raadsel niet vinden!" De oplossing van dit tippe-top raad- Noodwoning door ontploffing vernield In de nacht van Woensdag op Don derdag is een noodwoning te Ammer- zoden door een ontploffing vernield. De vrouw des huizes kookte op pers- gas en toen zij het gas wilde gebrui ken en een lucifer aanstak, volgde een ontploffing. Direct daarop brak brand uit en in een minimum van tijd stond het huis in vlammen. Vrij wel de gehele Inboedel ging verloren. Bij het redden van de kinderen liepen de ouders ernstige brandwonden op. AMSTERDAMS PODIUM Naar aanleiding van Captain Horatio Hornblower Het zal. nit de artistieke hoek bekeken, wel weer een bewys van een slech' te, platvloerse smaak zijn als wy hier, voor het forum der troepen, de ver klaring afleggen, dat de beide uren, die we dezer dagen in de Damrak-Cine ac met captain Horatio Hornblower doorbrachten tot de verrukkelijkste be horen sedert zéér lange tyd. Wjj zullen ons hiermede compromitteren, maar dat deert ons niet. Integendeel, wjj koesteren het plan nog driemaal te gaan kjjken naar captain Horatio Hornblower en na. de vierde keer zullen we zeggen: je krygt er nooit genoeg van, Hornblower is niet alleen de man, die we van kindsbeen af in onze stoutste dromen verafgoodden, hy is veel meer. Hornblowerdat zyn vvjj zélf. Hornblowerdat hadden wy wil len zyn en sinds die eerste voorstelling op 't Damrak beseffen we pas hoe ver we van hem afstaan. Ook wy hadden eenmaal zulke avonturen willen beleVen. Ook wy waren in staat, geheel alleen, met een handvol desperado's vier Franse schepen-van-oorlog buiten gevecht te stellen. Ook wfj zagen kans de zeven zeeën zo te beteugelen. Voor ons was geen storm te zwaar, geen list te link en geen flitsend rapier te snel. En ooit ons hart was be stemd gehoord en verhoord te worden door zoiets edels, maagdeiyks en lief lijks als Lady Barbara Wellesley. Gedurende twee uur, zonder onder breking, zwalkten we mee met Hora tio Hornblower. Zijn zorgen waren onze zorgen. Zijn overwinningen de onze. Zijn bravour was de onze. En elke stunt in elk dier in serieverband uitgevoerde stunts was de onze. Hoe lang was het geleden dat we zó in vuur en vlam een stuk bedrukt cellu loid meemaakten! Hoe lang dat wy ZUCHT VAN EEN ZWEEDSE SCHONE Veertien uur werken per dag. (Van onze correspondent) STOCKHOLM, September. Een van de drie Zweedse mnunequins, die het voorrecht heeft de scheppingen van de modekoning Fath aan het nieuwsgierige publiek te tonenTDoroffiy Pearson, heeft een boekje geopend over haar door zovelen begeerd beroep. Én wie het nog niet wist, hoort het nu ran een der schonen zelf, dat het hard werken is, om het dageiyks brood te verdienen. Het verschrikkelykst zyn wel die 90 minuten tydens de grote modeshow. Wie denkt er gedurende deze parade aan, dat de mannequin, die daar met zoveel rust en geduld de nieuwe mode ten tonele brengt, achter de coulisses de moeilykste taak heeft. Gemiddeld moet zy tydens een show twintig keer optreden, dat wil zeggen, dat zy in minder dan vier minuten zich geheel moet kunnen verkleden! En allemaal nieuwe modellen! Maar dat is nog maar een gedeelte van de dag. Er moeten nog foto's wor den genomen of er wordt een film ge maakt. Altyd is er iets aan de hand. Ik zou dolgraag willen trouwen, zucht mejuffrouw Pearson, die bij Fath slechts bekend is als Dorothee, maar ik heb niet eens tyd voor een afspraak. Om negen uur ben ik op de zaak en eerst laat in de avond kom ik thuis. Ik ben dan zo moe, dat ik met een naar bed ga. Dit harde werken geldt vooral gedurende de warme zo mermaanden. Als iedereen naar bui ten gaat en van het mooie weer ge niet In Juli en Augustus hebben wy juist het meest te doen. Men mag niet eens zuchten. Altyd moet men lachen. Dat is misschien het ergste van alles, die vermoeiende lach. Je krygt er spierpyn van. En als de mensen eens wisten, hoe vermoeiend het staan la! Het eigenaardige is nog, dat het werk lang niet zo goed wordt betaald als de buitenstaander denkt Wat is nu in Parys 30.000 Franc per maand Reeds de huur eist de helft van het bedrag. De enige troost is, dat men later kan zeggen bij Fath te hebben gewerkt En hoe lang zullen wy dit beroep kunnen uitoefenen? Wie weet hoe ons figuur kan veranderen? Regel matig controleert Dorothee haar ma ten. De hele wereld schynt trouwens teïnteresseerd te z(tn in de „ctffers" er mannequins. Werd niet onlangs nog de „Ideale mannequin" gevonden door het gemiddelde te nemen van al le collega's? Het resultaat van dit sommetje was: gewicht 56 kg., lengte 1.70 m., taille 55.5 cm., buste 86.8 cm., heu pen 88.3 cm., arm-dikte 24.2 cm., pols 14.8 cm., kuit 33 cm., enkel 20.4 cm.. ons zó willoos en onvoorwaardelyk overgaven aan de gloeiend-hete en bloedrode romantiek van een geschie denis, die we ons nog zullen herinne ren in de allerlaatste nadagen van onze levensavond. Wy leefden, in die twee uren, óp. We waren aan boord van Hornblo- wer's schip en stortten ons, samen met hem, op alles wat slecht, minder waardig en onedel was. Wy hielpen hem de onschuld redden en de.schuld belagen. We werden juichend inge haald door volksmenigten en de lief lijkste aller vrouwen vlochtten lau werkransen rondom onze slapen staken bloemen in ons haar. Geen oceaan was ons te groot en het scheepsvolk droeg ons op de handen. En wélk pistool was sneller dan het onze? Zo beleefden wy die twee gelukza lige uren in dat donker nirwana van de Damrakse Cineac en de wereld daarbuiten was verder van ons dan ooit te voren. O... mocht dat zacht- knisterend en snel wentelend cellu loid toch nimer ophouden! NAAR HET DAMRAK Maar het hield op. De lichten flits ten aan en wij gingen naar buiten. Naar het Damrak. Met onze ogen knipperend en ons hart nog na-bloe- dend -van emotie, zagen we de muren van de Beurs. We zagen de winkel van Dake en we zagen het men- dom rennen. Zo wankelden we de Oporto Bar binnen en bestelden toon loos een kleintje koffie. De ober aan zag ons en keek bedrukt. Wy ston den hem niet aan en er was reden voor. Zo vroeg op de dag en in zó kennelijk een roes! We weigerden de draad van het gewone leven weer op te nemen, omdat we geen enkele behoefte aan die draad hadden. Om het precies te WinKton Churchill begrypt niet» van het tolletje. zeggen: we verafschuwden die draad. Er was maar één ding dat telde en de moeite waard was. Hornblower. En wij Hornblowers vleugel-adjudant, annex page van Lady Barbara. Meer i vroegen wy niet. We zaten voor het raam en keken naar onze volksgenoten. We maak ten vergelykingen tussen deze men- i sen en Hornblower en kregen er byna tranen van in onze ogen. Wat daar voorby ebde was het armzalig nazaat van Hornblower. Heren met aktetas sen. Met uilenbrillen en lorgnetten. Met styve boorden en deukhoeden. Grys van zorg en met de giftige wal men van inkt en schrijfpapier om hen heen. Kleurloos en gelijkvormig. Een vervelende, trieste menigte, uit gespuwd door winkels en kantoren. Daar tussendoor het nazaat van Lady Barbara, waarover ook zo het een en ander zou te zeggen zyn, hetgeen wij echter, terwille van de perszeden, na laten. Onze ogen zochten koortsig en verlangend naar zo'n Lady Barbara. Er was er geen. Niemand die daar voorbijging liep als Ladv Barbara, glimlachte als Lady Barbara, was zo universeel sympathiek als Lady Bar bara. Het waren alleen kantoorjuf frouwen, dames-op-rypere-leeftyd, brave huismoeders en de meisjes van omtrent sweet seventeen. Ladys Bar bara zouden het nooit worden. IN EIGEN BOEZEM Daarna sloegen wy de hand in eigen boezem en het oog in eigen hart. Het resultaat was rampzalig en verbysterend. Nooit zouden wy iets zyn als Horatio Hornblower. We zou den alleen maar zyn als al die heren die voorby ons raam gingen. Num mers in de massa. In de Beurs za gen we ze zitten: als paarden in een box, afgescheiden van elkaar door de wanden van dat grote paddock. En deze Lady's Barbara zouden straks gaan tikken op hun schryfma- chines. Om half zes hun fiets pakken en daarna opgenomen worden in de holen die men flatgebouwen en huur kazernes noemt. Mannen, als mum mies en vrouwen als planten zonder zon. Dét was van ons geworden. Maar al het water van de Amstel was niet in staat ook maar een grein van onze korte koorts te doven. Zo als niets in staat zou zyn ons naar de werkbox terug te voeren, naar die vervloekte inkt en dat vervloekte bu reau. Voor óns geen inkten en papie ren meer. Voor ons 't flitsende rapier de glorie in de mist van kruitdamp, de lauwerkransen en de wilde, rode rozen in het haar. Voor óns het hart van Lady Barbara. We braken los van onze stoel en snelden naar de deur van de Oporto Bar. Terug naar het theater, waar op nieuw Horatio zijn stunten pleegde. sel is voor professor Bohr een gewe tenskwestie geworden. Bij de promo tie aan een Zweedse universiteit, dJe ook door de Zweedse koning werd bygewoond, had professor Bohr de tippe-top bij zich.' Toen hij hem ver toonde, verstoorde de raadselachtige tol byna de feestelykheden. Tot hun grote verbazing zagen de aanwezige gasten, hoe een Zweeds minister, een beroemde Nobelprijs winnaar en zelfs de Zweedse koning op de grond zaten te spelen met, een tol!! Toen zij op tactvolle wijze tot de orde geroepen waren, spraken zy af, tydens het promoticdiner het spel voort te zetten. Professor Bohr directeur van het Instituut voor Theoretische Natuur kunde in Kopenhagen, een der „va ders" van de atoombom, Nobelprys- winnaar, erelid van 21 Genootschap pen. ere-doctor van vijftien universi teiten en drager van elf gouden me dailles is vastbesloten om de ma thematische verklaring van het raad sel van de tippe-top te vinden. Of hij zal slagen, weet hy nog niet, maar hy heeft aan Churchill moeten belo ven om hem verslag uit te brengen als hy achter het tippe-top geheim komt. lengte been 96 cm., lengte boven lichaam 47.4 cm., hals 31.5 cm., schoen 38, lengte arm 61.2 cm. Dorothee heeft negen ideaal-maten. De enige- fout is haar lengte en daar is nu niets meer aan te veranderen. Ondanks de zucht van de Zweedse schone die verleden jaar haast „Miss Sverige" zou zyn geworden zal zij haar beroep trouw biyven. want ook van de planken van het mo de-toneel gaat een bekoring uit, die voor degene, die er op heeft gestaan, I nooit zullen worden: captain Horatio raoeilyk te weerstaan is. Hornblower. .(Nadruk verboden) 1 ANTHONY VAN KAMPEN DE KOFFIE Tussen de stoep van het Damrak en de deur der Bar lag het ontwaken. De kellner. Een lang. sinister, pik zwart uitroepteken aan de wand. Een levend mene tekel. Want ziede koffie was nog niet betaald. We waren klaar wakker toen we buiten stonden. We gingen niet naar de Cineac, maar naar de box. Maar tussen alle scherven van die droom, al zeven dagen lang, daar vaart en vecht en mint die man. Hy, die we altijd hadden willen zyn Vrouwentwist. Er traden twee moeders voor de ka di. Echte moederlijke moeders, maar ze hadden elkaar wederzyds aange klaagd en kinderliefde was de inzet. Zou hier, na veertig eeuwen, het pak kend drama van Salomo's oordeel herboren worden tussen nieuwe cou lissen, in modern costuum? Ging de stryd dezer verfrommelde vrouwen zielen om het bezit van een arm schaap, dat zy beiden het hunne noemden Neen de zaak lei eventjes an ders. Want deze moeders keken niet op een kind. welnee! Die magere met d'r gele noppeltjesjurk had er acht en de dikke 'met de blommetjeshoed telde er negen. Er was, dat mocht ge zegd, veel zegen op deze vrouwen Neergedaald; de kinderbijslag kwam met kipkarren, tegelyk hun huizen binnen. Ge zoudt denken: die moeders zingen zachte liederen van dank en vrolykheid nou.'vergeet het maar. Sientje B. had Huibertje W. uitge scholden voor, onder andere, viezerik, luizenbeest en (neem me niet kwa lijk) wandelend stinkschandaal. Hui bertje W. had daar onder meer tegen over gesteld, dat Sientje B. een lel, een sloerie en een vrouw van losge schoten principes was. En voorts hadden ze elkaar by haren en oren gepakt en rollend geplukhaard en onttakeld. Een toevallig in ambtsge waad passerende begrafenisdienaar had hen met forse greep gescheiden. Vanochtend mocht hij als getuige z'n zegje doen. Hy deed het ernstig, doch keurig. „Ik dacht, dat de dames elkaar zouden worgen en ik kon dat niet langer aanzien. Vandaar dat ik greep". Daar hebt u goed aan gedaan, zei de rechter met een welwillende hoofdknik. Het was, dat bleek uit de reporta ges van de vrouwen-zèlf, om de kin deren begonnen. Liesbeth van Sientje had met een zandschep gedreund op het dikke hoofd van wimpie van Huibje; Henkie van Jan had de auto ped van Kneel van Sien in de tuin van juffrouw Schravelhof gereden en juffrouw Schravelhof heeft een gal blaas met zenuwscheuten. Die kan geen drukte velen. Enfin, toen de kinderen reeds lang weer met elkaar speelden, hadden de vrouwen elkaar nog aangetast in le vensloop en eergevoel. Wordt u dan nóóit wijzer?, vroeg de rechter verbaasd. Dat mens saggerijnt me de kist m, wedervoer hem de magere. Maar de dikke zei: „Dat mens d'r man kon ze eigen beter ophangen; 'k heb me- iy met die knul". Nog èèn keer zo'n vechtpartij en u gaat allebei de gevangenis In, zei de rechter boos. Voor deze keer mocht het nog betaald worden met drie tientjes per dame. Dat is. als'ik het allemaal goed berekend heb, nog geen gulden per scheldwoord. De krabbels niet meegerekend. Het is te gééf...,„ KABEL,

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 7