C
N.J.H.C. EXPLOITEERT IN ONS
LAND 49 JEUGDHERBERGEN
ALS DE BLADEREN VALLEN.
Van Vrouw tof Vrouw
DE VAART BRUGGE-SLUIS
ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1051
PROVINCIALE ZEEBWSECODRAWT
EEN GASTVROUW VAN FORMAAT
Ruim 70.000 jongens en meisjes staan als trekker
ingeschreven.
(Van onze speciale verslaggever)
Met de (natte) zomer Is ook het trekkerselzoen voorby. De scholen z(jn
weer begonnen en zy hebben de sportieve jongens en meisjes die de afge
lopen maanden her en der langs 's heren wegen trokken, weer opgeslokt.
Voor de jeugdherbergen ls een rustige tyd aangebroken. Zo nu en dan
met de weekenden byvoorbeeld zal er nog wel eens het vroiyk gezang
en levendig gekwebbel klinken van de onbezorgde jeugd, maar de gezelUge
rumoerige drukte van het zomerseizoen, als de jeugdherbergen uitpuilen
van de duizenden jongens en meisjes die er te voet of per flets op uittrek
ken, is voorlopig weer voorby.
Trekker word je, als je geen lust
of geen geld (of geen van beiden)
hebt om op de conventionele manier
met trein of bus op reis tc gaan en
in hotels te overnachten. Dit komt
uiteraard vooral bij heel jonge men
sen voor, die vrij willen rondzwerven,
(zo weinig mogelijk volwassenen wil
len zien) en zich in hotels niet op hun
gemak voelen. Te voet of op de fiets
kunnen zij gaan waar zij willen, kun
nen hun eigen tempo bepalen en de
mooiste plekjes uitzoeken voor hun
rust- en maaltijden. Maar als de
nacht komt moet er raad geschaft
worden. Ons klimaat laat (helaas)
en onze vaders en moeders laten (ge
lukkig) meestal het slapen in de open
lucht niet toe. En daarvoor is het in
stituut van de jeugdherbergen ge
schapen, in Nederland beheerd door
de N.J.H.C., de Nederlandse Jeugd
herberg Centrale.
Die N.J.H.C. is een gastvrouw van
groot formaat. Niet minder dan
70.893 Nederlandse jongens en meis
jes staan op het ogenblik by de NJ.
HLC. als trekker ingeschreven, inclu- 1
sief 4000 leiders. Het merendeel daar
van is beneden de 20 jaar (60
Om individueel trekker te kunnen
worden moet de jongen of het meisje
14 jaar zijn. Zij kunnen zich dan bij
de N.J.H.C. melden en krijgen een
trekkerskaart die, dank zij internati
onale afspraken, toegang geeft tot
bjjna alle jeugdherbergen van de ge
hele wereld. Bij aanmelding moet een
autoriteit als referent worden opge
geven. De toestemming der ouders
wordt aanwezig verondersteld. Blijkt
dit later niet het geval te zijn, dan
gaat de inschrijving natuurlijk niet
door. Slechts 2 van het totale aan
tal ingeschrevenen is inderdaad 14
jaar, de rest is ouder. Een leeftijds
grens naar boven is niet vastgesteld,
doch in de praktijk houdt de lust (en
de gelegenheid) tot trekken meestal
op zo om en nabij de 25 jaar.
IN GROEPSVERBAND.
Ook ln groepsverband kan van de
jeugdherbergen gebruik gemaakt
worden en dat wordt de laatste jaren
meer en meer gedaan voor school-
reisjef. Als een school zich in laat
schrijven, dan krijgen de onderwijzers
een trekkerskaart en kunnen met
groepen van 15 leerlingen in of bui
ten de vacantie in een jeugdherberg
logeren
De jongelui beneden de 20 jaar
kunnen in jeugdherbergen logeren
voor 65 cent en de ouderen voor 95
cent, een lunch kost 45 cent, een
warme maaltijd 95 cent en thee per
keer een dubbeltje!
En denk vooral niet, dat die
jeugdherbergen een soort primitieve
onderkomens zyn. Er zyn oude kaste
len bij (in Denekamp b.v. en in
Heemskerk) en luxueuze villa's (in
Amersfoort). In Bcusichem is de
Jeugdherberg ondergebracht in een
voormalig veerhuis, in Arkel in een
vroegere pastorie, op Ameland in
oude Duitse bunkers en onderko
mens. In Bakkum staat het fraaie
speciaal gebouwde ..Koningsbos", in
Oldenbroek bouwden de trekkers zelf
een prachtige jeugdherberg en in
Axel komt met steun van de ge
meente, ook een speciaal gebouw tot
stand. Een van de oudste jeugdher
bergen van Nederland is die in Kor-
tenhoef. Een vroegèr schildersatelier
op palen dat vooral door trekkers
Deze
een
uitzondering in ons
land. zy wordt alleen beheerd door
een jeugdherberg-moeder, de popu
laire Moeder M. Hopman. Alle an
dere jeugdherbergen hebben een com
pleet ouderpaar.
In totaal zijn er op het ogenblik
in ons land 49 jeugdherbergen met
samen 5600 bedden. Omdat er in ons
land nog zo weinig terecht komt
van de vacantiespreiding is dit in
het drukke seizoen veel te weinig
Dan moeten er vaak trekkers teleur
gesteld worden. Er zijn herbergen
waar ieder bed geregeld 90 daget.
per jaar beslapen wordt.
Eén van de vele aardige jeugdherbergen in Nederland.
Belgische mijnen werven
mijnwerkers in 1 .imburg
De Belgische mynen z(jn onder de
Limburgse mijnwerkers een groot
scheepse wervingscampagne begon
nen. die verontrustende vormen be
gint aan te nemen. Het aantal Lim
burgse mijnwerkers, dat naar Belgi
sche mijnen is afgevloeid, heeft de
700 reeds overschreden. Het vraag
stuk van het ondergronds personeel-
tekort en daarmee van de nationale
kolenproductie wordt hierdoor nijpen
der. De bona fide vakbonden zijn te
gen deze werving zeer gekant, te
meer omdat de mijnwerker in België
minder rechtszekerheid geniet dan In
Nederland.
Blaricumse weduwe mag in
haar huis blijven.
In tegenstelling tot de beslissing
van de Amsterdamse rechtbank heeft
het Amsterdams Gerechtshof, dat in
hoger beroep het kort geding tussen
de weduwe Van Duyne-E rasmus uit
Blaricum en B. en W. van deze plaats
te behandelen kreeg, het College van
B. en W. in het ongelijk gesteld.
De woning van de weduwe werd
destijds door B. en W. gevorderd ten
behoeve van een gemeente-ambte
naar. Zij bood aan hem in haar huis
op te nemen onder voorwaarde dat
2y er zelf ook in mocht blijven wo
nen. Dit werd echter geweigerd.
Ontwerp van voorbereiding
voor tweede T.H.
Bij de Tweede Kamer is een wets
ontwerp ingediend tot wijziging van
het zesde hoofdstuk der Rijksbegro
ting 1951, inhoudende kosten van
voorbereiding voor een tweede insti
tuut voor technisch hoger onderwijs.
In het ontwerp wordt gezegd, dat de
voorbereidingen o.a. moeten omvat
ten: een vorm van bestuur en de sa
menstelling van voorlopige program
ma's en exameneisen voor de onder
schelden studierichtingen, en voorts
de samenstelling van een programma
van eisen voor gebouwen en inrich
ting.
De kosten van de voorbereidingen
zullen over meer dan één jaar kun
nen worden verdeeld. Voor 1951 zal
met 15.000 kunnen worden volstaan.
Gouverneur was niet erg gezien.
In Sao Luiz, de hoofdstad van de
Braziliaanse staat Maranhao, is het
Dinsdag tot onrust gekomen. Drie
personen kwamen om het leven en
velen werden gewond.
Er ontstond onrust, toen de politie
het vuur op een menigte opende, die
demonstreerde tegen de terugkomst
UQ de hoofdstad van de gouverneur,
Eugenio de Barros. De zich versprei
dende menigte liet twee doden en vele
gewonden achter. De derde persoon
werd door de menigte doodgeslagen.
Hy was een aanhanger van de gou
verneur. Woensdag was de toestand
weer rustig. De burgemeester van
Sao Luiz heeft uit protest tegen de
benoeming van de gouverneur zyn
ontslag genomen.
PATRIJS MET DRIE POTEN
Een jager uit Ven ray was ten hoog
ste verwonderd toen hij een patrijs
schoot en tot de ontdekking kwam
dat zyn slachtoffer in plaats van met
2 poten, met 3 poten het leven door
was gegaan. Het betekende een extra
kluifje aan zyn avondmaaltyd.
let is weer September, en
dat betekent voor de meesten
van ons, vrouwen: wij hebben
de zomer gehad. De school
juffrouw, nog bruin van zon
en wind, zit weer achter haar
lessenaar en doet haar uiterste
best op streek te komen met
haar nieuwe klas. Dat valt
minder mee dan u zoudt ver
moeden maar dat is weer
een Vrouwenpraat apart. De
apothekeres, het hoofd nog vol
van de Alpen, weegt minus
cule witte bergjes af. De typis
te neuriet „Paris, centre du
monde", maar tikt gehoorzaam
Nieuweschans of Oudewater
boven haar brieven. En de
huisvrouw, die de koffer heeft
uitgestoft en op zolder gebor
gen, ziet door de ruiten het
vermoeide groen van de bomen
en denkt: De vitrages zijn no
dig aan een sopje toe. Ach ja:
de vitrages en de spreien: de
dekens moeten naar de stome
rij en het wintergoed mag wel
eens in de zon. Is er ol lever
traan in huis, want de r in de
maand kijkt alweer om het
hoekje. De zomer is in feite
voorbij, al kan October nog
prachtige dagen brengen
Er zijn vrouwen, die zich dan
van de ramen afkeren, meteen
resoluut het trapleertje gaan
halen en de gordijnen van de
roeden schuiven. Die de uit
haal, van zolder tot kelder, met
mattenklopper en D.D.T., als
een welkome bedrijvigheid te
gemoet zien. Die niets liever
doen dan met opgestroopte
mouwen iets redderen en op
poten zetten, en deswege de
zomer maar een matig genoe
gen vinden. Wekenlang de kin
deren over de vloer, het huis
maar halve beurten en onge
regelde etenstijden, altijd bad-
pakkn en sokjes en zomer
jurken aan de lijn, elke dag de
zoete inval van vrienden en
magen hittegolven, waarbij
je niet werken kunt, of regen-
weken, waarin de kinderen niet
te regeren zijn. Geef mij maar,
zeggen zij, die gezegende Sep
temberdagen als alles weer nor
maal loopt, de hele bende 's
morgens de deur uitstapt en je
huis weer een huis is en niet
een jeugdherberg annex kleu
terbewaarplaats.
Maar er zijn er andere, min
der kordaat maar dieper van
wezen, voor urie het tooord
September een droevige bij
klank heeft. Alweer haast voor
bij, preveln zij, en lopen ver
loren door het park of stgren
mistroostig naar haar tuin. Kijk,
de rozen zijn al ontbladerd, de
gulden roede begint te dorren,
er zit al hier en daar een rood
blad in de tcingerd. Nu nog
even de glorie van de dahlia's
en de sterrenregen van de
herfstasters. Dan vallen straks
zoetjes aan de eerste kastanjes,
de roest kruipt over hel gebla
derte en de spinnentebben vol
juwelen hangen 's morgens in
de struiken. Zo gaat de zomer
voorbij, peinzen zij, en alle zo
mers een korte bloei en dan
de wemoed van de herfst, de
doodskou van de winter Mijn
eigen zomer is ook al zo angstig
gevorderd. Alweer vanmorgen
een streep grijs haar in de
spiegel, en de kraaiepootjes zijn
nu niet meer weg te poederen.
Straks komt de herfst, vijf en
veertig, vijftig, nog een paar
jaar daarover misschien. Maar
dan witte haren, rimpels en
groeven, voeten die snel moe
zijn en een onrust, die bij tij
den angstig opfladdert. Hoe
lang nog eer de gordijnen wor-
Memento
mori
den dichtgeschoven, en iemand
zegt: Het is afgelopen?
Zo mijmeren zij, doelloos zit
tend voor het raam, angstig en
tegelijk met een gevoel van
bitterheid. Zo gaat het leven
voorbij en wat heb ik eraan
gehad? Straks ben ik oud, en
niet meer bij machte om te ge
nieten, en dan staat het uur
werk stil. En zij missen de
moed om op te staan, om te
beginnen aan al die routine
bezigheden, die zo noodzakelijk
en tegelijk zo nutteloos zijn.
Wat heeft het voor zin om gor
dijnen te wassen, die toch weer
vuil worden, om kleren te luch
ten, die straks in de vodden
terecht komen, om kinderen op
te voeden, die je straks toch
alleen laten? Wat baat al die
menselijke bedrijvigheid, dat
gewroet en geploeter en ge
draaf en gekonkel als het
toch onherroepelijk eindigt met
zes planken onder twee meter
zoden?
Niets, inderdaad. Duizenden
jaren voordat de terneergesla
gen vrouw van heden voor haar
spiegel constateert, dat het le
ven eigenlijk zo nutteloos is,
werd diezelfde conclusie al met
bitterheid neergeschreven:
„Wat voordeel heeft de mens
van al zijn arbeid, die hy ar
beidt onder de zon. Het ene
geslacht gaaten he: andere
geslacht komtAl deze din
gen worden zo moede, dat het
niemand zou kunnen uitspre
ken."
Maar hier weet ik zeker, dat
de bezige huisvrouw, met de
doek om het hoofd en het
mouwschort aan, mij ongedul
dig in de rede valt: Is er niets
nuttigers om te bedenken? La
ten die moedeloze vrouwen
liever aanpakken, er is heus
genoeg te doen in een huis,
waar de hele zomer met de
Franse slag is gewerkt. Bezig
zijn, dat is de beste remedie
tegen al die muizenissen
Gelooft u dat werkelijk? Is
die bedrijvigheid van u, dat
rusteloos vullen van elke ver
loren minuut, niet in de grond
een vlucht voor de stilte?
Durft u rustig bij het raam te
gaan zitten, starend naar de
stil uitbloeiende natuur, en
moedig de wetenschap door
denken dat uw leven, met alle
bedrijvigheid, onherroepelijk
voortsnelt naar het einde? Mis
schien bent u boos, dat ik u
van het werk houd, of u dingen
zeg die u liever, vluchtend ach
ter het gerammel van emmers
of het lawaai van de radio, niet
hoort. O foei, die moedeloos
heid, die triestheid tegenwoor
dig, zelfs de romans zijn er van
doordrenkt, je kunt je niet
meer keren of wenden of het
is moeheid, treurigheid, angst.
Waar moet een mens vluch
ten om dat te ontkomen?
Tegenover mijn huis ligt een
kerkhof. Een vredig, belom
merd park met verweerde graf
stenen; er wordt nog maar zel
den iemand begraven. Hoe
kunt u die aanblik verdragen?
vraagt men mij soms. Waarom
zou een mens dat niet kunnen?
Op stille uren wandel ik daar
graag en zit soms op een van
de banken om naar de wind
te luisteren „Memento mori"
staat er op het hek gedenk te
sterven. En dat is het wat het
hart rustig maakt. Gedenk te
sterven en geniet daarom,
dankbaar en hartstochtelijk van
het leven, nu en op elk moment,
dat u gelaten wordt. Vrees niet
voor het oud worden, want
elke leeftijd heeft zijn vreug
den. Vrees niet voor de winter,
want onder de sneeuw slaapt
altijd de nieuwe knop. Vrees
maar één ding: het verspeelde
ogenblik.
SASKIA.
Nieuwe hoeden voor
de herfst.
Nu de herfst zyn intrede heeft ge
daan en de bladeren weer gaan val
len, breekt voor menigeen de tyd aan
van een uitgaansavond Je enhet
nspecteren van de beschikbare kle-
ding hiervoor. Een bezoek aan de
schouwburg dient nu eenmaal enigs-
zins rekening te houden met de mode.
Men kan moeiiyk ln een sportieve
rok en pullover een concert bywonen,j
hoewel de jeugd zich aan deze onge
schreven wet tegenwoordig niet al-
tyd stoort.
Natuuriyk willen wij niet beweren,
dat men, aldus gekleed gaande, min
der zou genieten van de uit te voeren
muziek, maar wel ls het een feit, dat
de sfeer direct heel andera wordt,
wanneer men een paartje, goed en
met smaak gekleed, ziet binnenko
men. Daarom is het prettig, dat 't
grootste deel van de schouwburgbe
zoekers hieraan de voorkeur geeft.
Men behoeft niet altUd „ln 't lang
te gaan. Eeriyk gezegd, blijkt er
vooral in Amerika grotere belang-
steling te bestaan voor de meer in
zwang komende cocktailjaponnen.
Een keuze, welke niet zo vreemd ls,
indien men bedenkt, dat deze japon
nen o.m. ook geschikt zyn voor mid
dag-recepties. In dit opzicht speelt
het kleedgeld een belangrijke rol!
Men diene deze cocktail-jurkjes een
voudig van opzet tc houden, zoals het
ontwerp van Jean Desses, volgens de
eerste afbeelding.
De nachtblauwe zyde, welke hy
voor zijn model gebruikte, leent zich
hiervoor uitstekend, terwyl de van
voren brede en naar de rug toelopen
de ceintuur het figuur slanker maakt.
Desses past bij deze creatie het
laatste modenieuwtje, de 7/8 mouw,
toe.
Een hoed Is by het geklede toilet
nu eenmaal een onmisbaar attribuut,
dat alle zorg vereist en waarbij men
niet over een nacht Hs moet gaan
De grote modellen hebben afge
daan; zy kunnen het niet zolang vol
houden als de kleinere collega's in de
mode! Bijgaande illustraties trachten
U enigszins een beeld te geven van
Herfsthoed 1951 in Amerika en
Frankrijk.
Het Amerikaanse model, ontwor
pen door de hoedenexpert John Fre
derics, heeft een vlakke bovenzijde,
welke op het voorhoofd overgaat ln
een korte naar beneden afhangende
klep.
Dit model wordt ln het gelaat ge
dragen en is zeer eenvoudig van uit
voering. Zacht haarvilt was het ma
teriaal, dat Frederies uitkoos.
Verder ziet men een creatie van
Maud et Nano tc Parys, waarvan
werkelyk de Parijse élégance af
straalt. Misschien komt dat wel door
de grote afhangende veer en de volle,
welke bezaaid is met mouches.
Albony komt met iets zeer aparts.
Men moet er van houden om net te
kunnen appreciëren
RITA.
SEDERT 1940 VERSPERD
Bijna 100 jaar geleden kwam deze
waterweg gereed
Op 21 September 1858 kwam men gereed met het doortrekken van de
vaart Brugge—Sluis tot in de stad Sluis en daarmee kreeg die vaart de te
genwoordige gedaante. Een eenvoudige gebeitelde steen aan de kade, vlak
voor hotel „De Korenbeurs" vermeldt dit voor die dagen zo belangryke ge
beuren. Er staat op gebeiteld: „De Brngsche Vaart verlengd en de Kaai
hersteld onder 't bestuur van I. H. Hennequin burgemeester, L L. Stern en
L M. Hennequin wethouders; E. Maertens, M. L. Blankcrt, A. de Burck en
P. Renier raadsleden, volgens ontwerp van 's Rijkswaterstaat uitgevoerd
onder toezicht van I. E. Hennequin, burgerlijk ingenieur door L Filis, aanne
mer te Ylisslngen".
Men was in die dagen nog al inge
nomen met deze doortrekking. De
stoomvaart was in opkomst, 'n snel
lere verplaatsing fe water lag nu
voor Sluis binnen het bereik, maar
ook voor Brugge. Geen wonder dat
de vroede vaderen deze gewichtige
gebeurtenis ringen beklinken tydens
een diner. Een op rose papier ge
drukte menukaart bevindt zich te
Sluis nog in het museum. Alle ge
rechten werden keurig in het Frans
vermeld, waarschynlylc een beleefd-
heidje tegenover de Belgische gas
ten die ongetwyfeld aangezeten moe
ten hebben. De spyskaart bevat, zon
der de dranken, precies 20 gerechten
en daarnaast vele soorten wyn.
DE BOOT
Al spoedig kwam een bootverbin
ding tussen beide steden tot stand.
Dat wil natuuriyk volstrekt niet zeg
gen dat er voor die tyd geen verbin
ding bestond. De „Zeeuwsche Volks
almanak" van 1843 vermeldt onder
de in Zeeland bestaande lyndiensten:
„Ook komt te Sluis alle morgen ten
negen ure eene barge van Brugge
aan, welke van daar des namiddags
vertrekt op een onbepaald uur". Deze
reisroute liep eigenlijk meer via de
laatste restanten van het Zwin, dan
via de route die nu gevolgd zou kun
nen worden mitsja mits er geen
hinderlijk obstakel lag enkele kilo
meters voor het aloude Damme: de
z.g. verwoeste siphons of gronddui-
kers. Even ten Noorden van Damme
wordt de vaart loodrecht gekruist
door een tweetal kanalen, de z.g. af
wateringskanalen van de Leye of
Lys, kanalen dus die rechtstreeks in
verbinding staan met de vlasstreek
van het Kortrijkse. De Vlaamse vlas-
roteryen kunnen hier hun afval kwyt
dat op deze wyze by Zeebrugge in
zee gespuid wordt De grondduikers
of siphons zorgden er voor dat ge
noemde waterkrulsing geen hinder
voor het doorgaand verkeer veroor
zaakte, maar toen de Fransen by het
terugtrekken in 1940 de zaak lieten
springen, werd elk scheepvaartver
keer tussen Zeeuwsch Vlaanderen en
Brugge onmogelKk.
Het passagiersbootje tussen Brug-
ge-Sluis verdween en daarmede een
beeld uit het Sluisse leven dat by
velen weemoedige herinneringen op
wekt
HERSTEL
Herstel van de siphons is een Bel
gische aangelegenheid en een kost
bare geschiedenis. Toch zou dat én
voor Zeeuwsch Vlaanderen én voor
West Vlaanderen van grote beteke
nis zijn. Het gemeentebestuur van
Sluis heeft dan ook na de bevrijding
ettelyke pogingen aangewend om
herstel te bespoedigen. Nog is de
kans daarop groot Ook in Belgische
kringen heeft men interesse.
Tot slot nog een grapje dat in
Sluis vaak met het grootste genoe
gen verteld wordt en voor welks his
torische waarheid wy volkomen in
staan.
Het gebeurde in de eerste wereld
oorlog (1914-1918), te Sluis' in de
dagen dat zo veel schepen wegvlucht
ten uit België om op Nederlands ge
bied een veiliger ligplaats te vinden.
Op een gegeven ogenblik lag het in
de vaart zo vol met schepen van al
lerlei soort, dat het toenmalige ge
meentebestuur telegrafisch overleg
pleegde met de autoriteiten in Den
Haag.
Prompt kwam daarop bet ant
woord uit de residentie: „Onmlddel-
iyk opstomen naar Breskena".
Het telegram is lang bewaard ge
bleven. Het was een curiositeit en
tevens een bewjjs van de slechte to
pografische kennis, die sommige
ambtenaren in Den Haag toen had
den van Z. Vlaanderen. Tydene de
tweede wereldoorlog is het document
by de brand in hei raadhuis verto
ren gegaan.
Boerderijnamen
op Walcheren
UI (Slot).
Hier volgen nog vele boerderyna-
men, die niet onder de groepen in het
vorig artikel zyn te brengen. Zy lui
den: Altyd zorg; De jonge Boom
gaard, Botjeszee, Brunswyk, BHster-
veld, de Dankbare, de Dolfyn, Drie
wegen, Het hooge Duvekot, de Een
dracht, de Groote Geere, de Kleine
Geere, Goed gelegen, de Grenadier,
Groenoord, Hondegem, het Hoogland,
Hooiperk, Karnemelkshoek, Kiaver-
wyk, de Koepel. Krabbeneiland, Kro-
nenveld, de Kniitmolen, Leg af.
Leeuwendamme, Ter Mee. Moesbosch.
Mplenbaix, Molen perk, de Nederige.
Niet altyd zomer. Niet altijd winter.
Nieuwerve, Nooit gedacht. Noord-
duin, 't Oliekot, 't Huis Om Oostduin,
Oranjezon. Overduin, het Paradijs, de
lange Pacnt, Pitteperk, de Plompert,
Poelwijk, Prooyen, Puttenboomgaard.
de Prelaat, Roos en Doorn, Rusten -
polder, Schooneveld, SchoonenwaJ.
Schorre, 't Stroodorp, Trianon, Trio.
Triton, Vertrouwen, Vierwegen, Voor
duin, Zeewyk, Zelden rust, Zuidwerf.
Zonneveld.
Alzo hebben wy 225 boerderijna
men op Walcheren genoemd. Wie der
lezers meent het platteland van
Walcheren goed te kennen, moet
eens van elke genoemde boerderij
naam zeggen in welke gemeente de
hofstede lïgt. Wy willen hlerby nog
opmerken, dat de gemeente Nieuw
en St Joosland ook by Walcheren is
gerekend. Schrijver dezes heeft de
namen der gemeenten weggelaten
ter wille van ae plaatsruimte.
Tot slot geven v.-y by enkele na
men enige toelichting.
Arendsrnst. Op een gevelsteen van
het woonhuis staat de Latynse uit
drukking: Aquilla non cuplat mu-
seus. In het Nederlands: Een arend
vangt geen vliegen, d.w.z. Een groot
of edel mens strydt niet tegen on
beduidende personen.
Trianon. Zo helt het paviljoen of
lusthof van Lodewijk XIV ln 1687 by
zyn kasteel te Versailles gebouwd en
het betekent: uitgezochte plaats.
Triton. Dit is de naam van een zee
god, half mens half vis. Door de to
nen van z|jn schelptrompet kon hy
de golven kalmeren. In de lusthoven
stonden vaak beelden van Griekse
goden.
De Prelaat. De abt te Middelburg,
die korte tyd ook bisschop is geweest,
had behalve de buitenplaats West-
hove onder Westkapelle een z.g. uit
hof: De Noordllende. De betiteling
van zo'n hoge geesteltfke was ook
prelaat. De boerderij, die to de plaats
van het uithof is gekomen, werd dus
naar de vroegere eigenaar genoemd.
L«g af. Tydens de belegering van
Middelburg (1572—1574) door de
troepen van Willem van Oranje de
den de Spanjaarden dikwijls een uit
val. BH een van deze uitvallen werd
een afdeling soldaten by Brigdamme
genoodzaakt de wapens af (neer) te
Ie
teln. Genoemd naar de stichter
der voormalige buitenplaats Huber-
tus Goltzlus (1526-1583). Zyn spreuk
deels afgeleid van zyn naam was:
Eer boven golte (goud).
Bysterveld. Het midden van Wal
cheren is zeer vruchtbaar. Zoveel te
meer valt het op, als daar enige stuk
ken land liggen, die minder vrucht
baar (byster) zyn.
Nog altyd zomer, Niet altijd win
ter. Met de eerste naam wilde men
uitdrukken, dat de mens er op moet
rekenen, dat het hem niet altyd voor
de wind biyft gaan. De tweede naam
geeft juist het tegengestelde te ken
nen en is dus een troostwoord voor
hem, wien het tegenloopt in de we
reld.
De afwisseling van voor- en tegen
spoed wordt uitgedrukt door de naam
Roos en Doorn. Over 't algemeen kan
de boer hierover meepraten.
De Walcherse boeren in de N. O -
Dolder, die voor hun boerderti een
naam zoeken, kunnen uit de 225 door
ons genoemde boerderijnamen een
keuze doen. Zo zy er een gevonden
hebben, is die naam tevens een herin
nering aan hun geboortestreek Wal
cheren.
B. J. DE MEU.
