i<& Australische woestijn bleek geen woestijn te zijn •m I Utrechtse Jaarbeurs met Heer Bommel en Tom Poes fe? as.'iss. <-mi- NIEUWE BOEKEN JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Tracioren slaan in één uur 20 ha kreupelhout plat Op 't Matje TEXTIELINDUSTRIE MAAKT EEN DEPRESSIE DOOR TjRUDAG 14 SEPTEMBER 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURAN Boerderijen aan de lopende band (Van onze correspondent) Alelaïde (Zuid Australië). September Een enkele organisatie die uit 200.000 hectaren Zuid Australische woestijn aan de lopende band een boer derij per veertien dagen wil maken en die ai hongerig uitkijkt naar nog een andere 200.000 hectaren in de naburige staat Victoria.het klinkt wel licht als zuivere kolder. Maar dat is toch precies wat hier in de Zuid Aus. tralische heltt van de zogenaamde 90 mijl woestijn gebeurt en wat straks ook in de Victoria helft van deze S millioen hectaren grote woestijn zal gaan gebeuren. De wijze, waarop men hier thans de goede stukken" van de 90 mijl in bloeiende boerderijen omzet, is uiterst modern. Slechts dank zij de moderne wetenschap en moderne techniek is zoiets mogelijk. Nog niet zolang geleden zou een pionier, die zich aan een 2000 hectaren woestijn zou gaan wagen zijn hele leven moe ten zwoegen en nog heel wat werk voor zijn nageslacht moeten laten liggen. Doch met behulp van de mo derne wetenschap en de moderne techniek heeft men hier thans zo'n „onbenullig stukje" in een paar we ken tijds onder de knie. Het tempo, waarin men hier in de woestijn te werk gaat, zou men .Amerikaans" kunnen noemen. Een hele rij tractoren slaat in één uur tijds 20 hectaren woestijn kreupel hout plat. Een tweede rij vermaalt letterlijk de taaie wortels der woes- tijnplanten en ploegt de aarde om in Beginsels. Het was een zaak van mets, een simpele diefstal, zoals wij ze in ons knusse zaaltje, om zo te zeggen, even geroutineerd -.veten af te doen als een abattoirknecht de vette varkens. De verdachte draaide er om heen en loog met bekwaamheid. Hij deed het vol gens de theorie van de Zuidafrikaanse dichter Langenhoven, die in zijn da gen leerde: „Om doeltreffend te lieg, moe nie die wearheid heeltemaal om draai nie; hou hom skuins" Nou, de verdachte „hield hom skuins". maar de rechter liet niet met zich dweilen en haalde een gans eskadron getuigen voor het hekje. En dat liep allemaal van 'n leien dakje, tót de Man-van-het-Principe kwam: een uitgeloogde loodgieter, rood van haar en fèl van oog. De rechter knikte zijn nieuwe ge tuige toe en declameerde te zijnen gerieve het gebruikelijk prevelement van de beide voorste vingers van de rechterhand en vroeg vervolgens om herhaling van het plechtig zinsver band des eeds. Maar de man schudde mistroostig het hoofd en zei: Nee! Nee?, vroeg de rechter. Waar om néé? 't Botst tegen me beginsels, zei de man. Nu komt zulks wel meer voor. Wie in niets gelooft, behalve in zichzelf, moet de eed afleggen, maar wie zich doopsgezind door het leven slaat mag volstaan met de belofte. Als ge zegt: ik geloof niet in enig God. dan repli ceert de rechter: leg dan de ?ed maar af. Maar als ge de Christelijke leer belijdt vanuit het gezichtspunt der doopsgezinde dogmatiek, dan kunt ge volstaan met beloven. Dan kunt ge de eed weigeren en ge hebt geen cen tje last. Dat is gek. maar zo wenst het de Wet. Wie de eed niet wil af leggen kan zich beroepen op het ver schoningsrecht (ontleend aan een be grip, dat buiten de sfeer van de bad kamer ligt). Maar dat recht komt alleen in werking voor bezwaren, ont leend aan iemands beschouwingen over de godsdienst. Wie geen gods. dienst heeft, heeft ook geen beschou wingen, zo zegt de jurisprudentie. En daar zou over te praten zijn. hetgeen kon leiden tót vermenging van de theologische met de juridische facul teit en ik moet er niet aan denken wat rampzalige consequenties d&dr- aan verbonden zouden zijn. Intussen: de rechter zat er mee, want de eeds weigerachtige loodver- zorger betoogde Waarlijk, gespeend te zyn van alle doopsgezinde invloeden. En enige andere gerubriceerde gods dienst was hij niet toegedaan. Is u atheïst?, vroeg de rechter. Maar daar trapte de man niet in. Hij zei daar ben ik te bescheiden voor, ik k^jk maar naar de sterren Wat is u dan wel?, drong de Kadi aan. Vervuld van de universele reli giositeit der sferen, gelijk de wateren de bodem der zeven zeeën van deze aarde bedekken. Dat klonk wel muzikaal, maar het sloeg op geen enkele paragraaf van de vele, die een Nederlandse rechter tot zijn beschikking heeft. Desniette min hield deze man vol. Het principe van de eed was „vermatenaliseerd' misbruik van het sociaal gerichte Diepere Bewustzijn", zo zei hij met alle registers open en ,daar botste zyn doorleefde al-liefde uit het we- zenloze> Wezensbeginsel pertinent te genaan", hetgeen een vervelend ge voel moet zijn, naar mijn bescheiden oordeel. De rechter moest het even verwer ken. Maar toen zei hij dan ook op zijn beste cavaleristenmanier, dat de eed geen theologisch standaardwerk maar een proeve van waarheidsliefde was. Nou, verschoningsrecht had meneer niet en of 'ie de waarheid maar wilde spreken. D&ar wil ik een eed op doen. Mits voorbehoud van godsbegrip ten aanzien van persoonlijk principe, zei de loodgieter toeschietelijk De rechter knikte verheiigd en de zwerende vingers van de getuige gin gen omhoog, zonder klacht of twist geding. Er lopen veel vreemde jon gens- rond in dit wonderlijke tranen- een tempo van 5 hectaren per uur. Wanneer alle machines en tractoren, die men in Amerika besteld heeft, be schikbaar zullen zijn, dan zal men ieder jaar 12.000 hectaren in cultuur kunnen brengen en tussen 20 en 30 boerderijen gereed kunnen hebben, welke ieder een goed bestaan verze keren aan een boerengezin. Wel een tikje vlugger dan het verkrijgen van nieuwe boerderijen uit de bodem van het IJselmeer! Natuurlijk kan alleen een grote maatschappij iets dergelijks aan en een maatschappij, wier leiders een rotsvast vertrouwen hebben in de mannen der wetenschap, die het ge heim van de woestijn ontdekt hebben. Het geheim is, dat de 90 mijl woestijn in Zuid-Australië en Victo ria feitelijkhelemaal geen woes tijn is. Gedurende meer dan een eeuw hebben de landbouwdeskundigen voor een raadsel gestaan. Ér was vol doende regenval in dit gebied, maar Iedere poging om iets uit de woestijn te halen, faalde volkomen. Het was een van die onverklaarbare wonde ren der natuur en de 90 myl woestijn moest dan maar altijd een grote, dor re plek in het vijfde werelddeel blij ven. TOEVAL Dat men een paar jaar geleden toch eindelijk het geheim van de 90 mijl woestijn ontsluierd heeft, is eigenlijk heel toevallig gekomen. Men zocht namelijk helemaal niet meer naar dat geheim, want men had de woestijn al lang opgegeven, maar men was aan het zoeken naar het raadsel van de nieuwe en plotseling opkomende „kustziekte." Op bepaalde plaatsen langs de Zuid-Australische kust trad deze ziekte plotseling op. Vroeger ge zond vee begon plotseling te verma geren en verhongerde, hoewel er eten genoeg was. Het geboorte cijfer on der het vee daalde scherp en de wei nige kalveren of lammeren waren mismaakt of miezerig. 1 Na jaren van vruchteloos zoeken, kwam men plotseling tot de ontdek king, dat die „kustziekte" niets an ders was als wat bij de mens de cre tin de idiote lcropmens veroor zaakt. De cretin heeft alle voorwaar den om een gezond, intelligent mens te worden doch hy is zoals reeds lang geleden ontdekt werd een idioot omdat zyn schildklier niet be hoorlijk werkt en zyn organisme daardoor een tekort aan jodium heeft. Door toediening van dit element kan genezing bewerkstelligd worden. Bij de kustziekte bleken de planten de noodzakelijke minltieuze hoeveel heden fosfor en koper te missen en de dieren de noodzakelijke sporen koper en kobalt. Het opheffen van het kopertekort bij de planten en die ren was reeds lang geleden in ande re landen uitgevonden en toegepast. De Australische geleerden baanden echter de weg om op goedkope wijze het kobalt tekort van de „kustziekte" op te heffen. Nu men het antwoord had, behoorde de kustziekte verder tot het verleden. DE WOESTIJN BLOEIDE! Deze ontdekking deed de geleer den toch nog eens naar die raadsel achtige 90 mijl woestijn kijken. En zowaar, ook deze woestijn was geen woestijn maar een stuk goede aarde met alleen maar een tekort aan de noodzakelijke 6poren van koper en zink. Men „zaaide" deze mlnitieuze hoeveelheden, hetgeen slechts een tientje per hectare kost ende woestijn bloeide! Nadat men nog wat microben van elders in de dode woestijn „gezaaid" had, was de weg geheel open om van honderd duizen den hectaren waardeloze woestijn een provincie van welvarende boerde rijen te maken. De gezaaide sporen koper en zink en de bacterieën van elders gaven de stoot aan een gecompliceerde ketting reactie in de dood lijkende aarde, en enige jaren later groeit in de eerst ontgonnen stukken de klaver en gra zen de gezonde schapen met hun vet te lammeren. Zo goed is er de grond, dat een „Woestijn boerderij" van 400 hectaren gemakkelijk 1200 schapen kan voeden en zodoende de boer een goed bestaan kan bieden. Deze fascinerende onderneming hier in Zuid Australië, waarbij door een particuliere onderneming letter lijk een nieuwe provincie wordt ge schapen, onderstreept nogmaals dui delijk de kracht van de argumenten van de talrijke lieden, die hier vech ten voor een splitsing van de zes log ge Australische staten. Feestkleed over de Domstad Buitenlandse deelname minder dan vorige jaren. UTRECHT, 12 September Wie wil weten, of het druk is geweest op de eerste Jaarbeursdagen, kan dat het beste vragen aan Heer Bommel Alsof hy de directeur zelf is, wandelt de oudbollige teddybeer met de klei ne Tom Poes achter de loketten en iedere Jaarbeursbezoeker houdt even zijn pas in, om dit tafereeltje glimlachend gade te slaan. Olüe Bommel, Tom Poes ende lichtjes, dat zijn in deze dagen ongeveer de attracties voor de Utrechtenaren, die deze 57ste Jaarbeurs meer waarderen, dan wel ke voorgaande ook. En geen wonder; de Utrechtse middenstand heeft over de straten en pleinen van de oude Domstad een feestkleed gespreid, dat doet denken aan Amsterdam in de dagen van de kroningsfeesten. Na vtff uur, als de Jaarbeurshallen zijn leeggestroomd, lykt het, of heel het Sticht is samengestroomd rond het Vreeburg, Oude Gracht en Zadelstraat, waar liehtaccolades en Mercuriushoeden in fantastische kleuren schitteren te gen de donkere avondlucht. Deze promotie van Utrecht tot lichtstad heeft burgemeester De Ra- nitz aan de vooravond van de Jaar beurs met één handomdraai (aan de lichtschakelaar) bewerkstelligd. En zoals gezegd, de Utrechtenaren zijn daar maar wat blij om. De za kenman interesseert het uiteraard minder, of de lichtjes goed en mooi branden. Een beurs is er om zaken te doen en daarover was niet te kla gen. De liftboy kwam ten minste „kooien" te kort, om al zijn klanten naar hogere sferen te brengen. Al leen de juffrouw van de „inlichtin gen" vond het bezoek maar „zo zo". „Vooral minder buitenlanders", luid de haar commentaar. Eén wilde we ten, waar steunzolen te krijgen wa ren en een ander hoe laat de trein naar Wenen ging Het bezoek heeft zich deze eerste dagen in elk geval niet in zo groten getale aangediend, dat er buiten en binnen de gebouwen als het ware files ontbonden. Maar degenen, die ter beurze togen, kwamen om te ko pen en hebben gekocht. De orders werden grotendeels geplaatst op kwaliteitsartikelen. Dit geldt niet voor een speciale branche: deze op merking hoorden wij van alle kanten. 50.000 STOELEN. Engeland heeft deze week een or der geplaatst van 50.000 stoelen. Dit deelde de heer W. Snoeker, directeur van de Nederlandse Export Meubel stichting, op de Jaarbeurs mede. Het grauwe, hoge Jaarbeursge bouw aan het Vreeburg, ziet er nu een heel stuk vriendelijker uit met al die prachtige bloemen en ook op de binnenplaats, tussen de buiten landse paviljoens,, hebben de Neder landse tuinders, zoals elk jaar, him beste beentje voorgezet. De buiten landse deelname domineert minder dan andere jaren, het aantal buiten landse paviljoens is dan ook geslon ken tot één grote barak, waar Bel gië, Duitsland, Indonesië, Tunisië, Hongarije en Oostenryk met hun wa ren pronken. De Zuiderburen doen dat als vanouds met glas en aarde werk, tapijten en radio s en Indonesië met thee en rubber. Tegenover de stand van de Republiek Indonesië prijkt de zwarte adelaar van de Bundesrepublik Deutschland, waar Hernn Schwarz iedereen begroet met een Herzlich Willkommen. Neen, dan is er in Tunisië meer te zien. De exo tische juffrouw mag dan weliswaar vloeiend Bussums spreken, Jericho- dadels komen toch echt uit Afrika. Natuurlijk zijn er in deze Jaar beurs-étalage weer tal van nieuwe snufjes te bewonderen. Zo zal het de huisvrouwen interesseren, dat er een nieuw type handstofzuiger te koop is, electrische strijkijzers en naaimachines, van alle gemakken voorzien en damasten tafellakens, van de Nederlandse vrouw. Daarvoor De regennMntoJ I» een niet te ontberen klöllngtukjto verrk.Vmèt een fik.e 1>UI. Qelnlddg zorgt ons grillige klimaat, dat ons tul op.ue meest ong g u Iv, eonfecUe-lndnutrle le- sehien juist) bii regenweer zo voordelig mogelijk uit moet De foto's tenen dS'moJe.lei. L treuse-geel met aparte, ruim vallende capuc schikt voor lange, slanke fij is gevoerd met een harmon Ie leren ceintuur zijn zwart. 1 mantel uitgevoerd in militaire In een afstekende, donkere tint. ue groie /.annm »«Kcu V,rTTId. "f Hrltain"-emblêern van een Engels modehuis, Is het bijpassende hoedje gegarneerd met het „Festival of Britain -embleem. schikt voor mantel uitgevoerd IrTmHitaire stijl. Hjj is van een licht, kleur wollen gabardine en gegarneerdmrtjmopen Dc grote zakken zorgen voor een apart effect. Daar de jas het ontwerp is 'i. i „...orar.ord mol hpl ..Fputlvul of Britain -embleem. met bloemen bedrukt, welke dank zij de plastic bovenlaag, na elk kopje thee, dat is omgegooid, kun nen worden afgewassen. Voor dc sportliefhebbers zijn er ballen met patentventielen en de nieuwste ten nisschoenen, naar Franse mode. In de Beatrix- en Irenehal, waar men struikelt over de crau- peauds en divanbedden, ontdekt men steeds meer meubels van rotan. Tenslotte zijn het de radio-liefheb bers, die bij Philips en Erres hun hart op kunnen halen. En het laat ste technische snufje, een Duitse vinding, zagen we ergens op de der de verdieping, bij een Twentse fir ma: 's werelds kleinste recording- machine, die men in de binnenzak kan stoppen, terwijl ze 2Vi uur lang een gesprek opneemt. TELEX-DEMONSTRATIE. Ook kykers kunnen in die kleine roefjes van het grote Vreeburg-pa viljoen genoeg interessants beleven. De P.T.T. geeft demonstraties met telex-apparaten Geen koper, en ook geen stand houder, hebben we tenslotte naar zift indruk gevraagd. Daarvoor hadden we deze middag Henk Salet en Wim Borgers, beiden zesde klas lagere school. Met z'n tweetjes wa ren ze dank zij een vrijkaartje van Pa op Jaarbeursavontuur gegaan, „Loop al van m'n twaalfde jaar hier", verklaarde Henkie als oudste, „en as ik het zeggen mag, de spoortreinen waren weer best!" KAMERLEDEN IN TWENTE Orderboeken beginnen leeg te geraken. De textielindustrie maakt de laatste vier d vjjf maanden een depressie door, in het bijzonder op de binnenlandse markt. De orderboeken, vooral die voor de binnenlandse markt zijn leeg of beginnen leeg te geraken. Dit deelde dc heer A. van Heek Hzn., voorzitter van de Kamer van Koophan del en Fabrieken van Twenthe en Salland mede, tijden* een bezoek, dat een groep Eerste en Tweede Kamerleden Woensdag bracht aan een fabriek voor textielindustrie te Enschede. gelegenheid in de textielindustrie «al hebben. De heer Van Heek merkte op, dat de zeer hoge belastingen, die op het bedrijfsleven drukken, een ernstige belemmering vormen voor de moder nisering der bedrijven. Hij constateer de, dat de prohibitieve belastinghef fing in de na-oorlogse jaren de finan ciële ruggegraat aan het bedrijfsle- De heer Van Heek zeide in het ver volg van zijn rede. dat de textielin dustrie zich nog meer dan tot dus verre op export en exportspreiding zal moeten gaan toeleggen Hy hoop te, dat de onderhandelingen over een nieuw handelsverdrag met Indonesië, die binnenkort beginnen, met succes zouden worden bekroond. Ik mag u niet verhelen, zeide de heer Van Heek, dat in onze kringen de grote importen van bepaalde soor ten textiel uit België met grote on gerustheid worden gadegeslagen en dat dit ongetwijfeld reeds nu en in de toekomst zijn invloed op de werk- ANTON COOLEN Dorp aan de ri vier. (Nijgh en Van Ditmar, Rot terdam). Er is een veertiende druk versche nen van dit aardige, gemoedelijke boek, waarin verteld wordt van het leven in een dorpje aan de Maas. Dokter van Taeke is de centrale fi guur waaromheen dit boek is geschre ven en met hem beleven we de droe fenissen en de vreugden in dit dorp. zien we de deugden en de ondeugden. Alles is levenswarm en echt geschre ven, zoals alleen een geboren vertel ler en dat is Anton Coolenü dat kan. Ook nu weer is de uitgave keurig verzorgd. SAPPER: Bulldog Drummond in Dartmoor. Uitg. A. W. Bruna en Zoon, Utrecht. Dit laatste- boek, dat de schryver vóór zyn dood voltooide, is bijzonder spannend. Ieder die een van deze be kende Bulldog Drummond-verhalen heeft gelezen, weet hoe ryk aan avon tuur ze zijn en hoezeer de schrijver de belangstelling weet gaande te hou den. Dit te meer door de logische wyze, waarop de hoofdfiguur Drum mond de schuldigen, die verantwoor delijk zyn voor misdaden ontmaskert. Een boek voor hen, die in de vacantie verstrooiing zoeken in lichte, maar toch spannende lectuur. ..EEN LEEFNET VOL", door Jan P. Schreiner. Uitg. N.V. Uitge- rersmij. AE. E. Kluwer. Deventer- Djakarta. Dit nieuwe werkje van Jan Schrei ner is niet zyn eerste op het gebied van de hengelsport. „Een leefnet vol" is een belangrijke aanwinst voor de boekenkast van een hengelsporten thousiast, vooral nu deze sport zich in een stijgende belangstelling mag verheugen. Maar ook niet-hengel- aars zullen zonder twyfel met veel genoegen dit vlotte boekje lezen, dat een schat van waardevolle gegevens bevat voor de hengelaars. Schreiner vertelt vele amusante ervaringen over het vissen op voorns, brasem en karpers. Voorts bevat dit boekje en kele hoofdstukken over de biologie van vissen, over waterplanten en over de voorschriften, die de wet heeft gesteld op het vissen. De teke naar Kruysen zorgde voor vele aar dige tekeningen. 68. De agent Karei Klabak had in zijn leven veel vreemde dingen beleefd, maar het schouw spel dat zich in dit nachtelyk uur aan zyn blik ontrolde, deed het bloed in zyn aderen stollen. Als aan de grond genageld, bleef hy staan kyken naar het vreemde tafereel voor de ingang van de stedelijke dierentuin, ,,'t L-l-l-ykt w-w-wel of alle d-d-dieren zyn 1-1-losgebroken," zei hy. zich zelf gelijktydig in de arm knypend om te controleren of hij bezig was iets heel naars te dromen. Hij was immers vroeger een keer tydens een nachte lijke ronde in slaap gesukkeld. Toen hy echter met zijn eigen oren hóórde, hoe een grote tijger even brulde tegen een kangeroe, die hem blyk- baar op de tenen was gaan staan, wist de agent Karei genoeg. Hij had moeite zijn sjako op zyn te berge rijzende haren te houden en trok zich ijlings om de hoek van de Breestraat terug. Zijn knieën knikten zo verschrikkelijk, dat hij zich aan de pui van de firma Porremans moest vast grijpen om niet als een zoutzak in elkaar te zij gen. „D-d-dat dat nou uitgerekend in mijn wyk- moet gebeuren", steunde hy amechtig. „Wat moet ik in 's hemelsnaam doen Straks komt het hele stel mijn richting uit en en wat moet ik dón beginnen?" Voorzichtig gluurde de agent Karei om de hoek, in stilte hopend, dat alle dieren weer zoet naar hun hok zouden gaan ven heeft ontnomen. Waar deze rug gegraat ontbreekt, zal ook de werk gelegenheid door de bedrijven niet op eenzelfde wyze kunnen worden ge steund als dit in vroegere perioden van depressie steeds het geval Is ge weest, nl. door op voorraad te gaan werken of wel ae productie tegen verliesgevende pryzen van de hana te doen. De financieringsmoeiiykheden, waarvoor de industrie zich mede ten gevolge van deze belastingheffing geplaatst ziet, zullen, helaas, los van elke van overheidswege opgelegde beperking, automatisch tot een aan- zienlyke vermindering van de inves teringen leiden, aldus de heer Van Heek. EUGèNE FROMENT1N: De mees ters van weleer. (Les mat tres d'au- trefors) Uitgeversmij. Ad. Donker, N.V. Rotterdam. Eugène Fromentin was In de vorige eeuw een vooruitstrevend Frans schil der. die bovendien enkele boekwerken over schilderkunst schreef en deswe gen kort voor zyn dood in 1876 ge kozen werd tot lid van de Academie frangaise. Hy had een bedachtzame, bespiegelende aard. wars van moder nismen. en znn studies over oude Vlaamse en Hollandse meesters, van Rubens tot Van Eyck. dragen daar. van het stempel, zy zijn geschreven in een heldere styl zonder quasi-diep- zinnigheid op een deskundige cause- rende toon. Oorspronkelijk waren de studies herinneringen aan een reis van 24 dagen door België en Neder land om er de voornaamste musea te bezoeken. Het driekwart eeuw oude reisverslag geldt nog steeds als een der beste bundels over Nederlandse schilderkunst. Dr. H van de Waal, hoogleraar aan de Rijksuniversiteit te Leiden, zorg de voor een onberispeiyke vertaling. Het boek bevat een aantal afbeeldin gen en tevens een uitvoerig register van Nederlandse schilders. J. Philip Krusemann, Den Haag, Diverse uitgaven op muzikaal ter rein. Het fonds van Philip Krusemann is bekend om zyn werken, die de mu ziek betreffen. Ongetwyfeld heeft deze uitgeverij op dit terrein pioniers werk verricht, met name voor het populaire boek over de muziek. On langs verschenen enkele nieuwe uit gaven in de reeks korte biografieën van grote componisten, die geschikt zijn, om de belangstellende een glo baal inzicht te verschaffen in het le ven van de toondichters, die hun lief de bezitten. (Muziek-Serie). Voorts verscheen in dit fonds een zak-lexicon van de muziek, dat met name bij het muziek-onderwys goede diensten zal kunnen bewyzen. J. W. F. WERUMEUS BUNING: Jacob en de Engel, Sonnetten, lie deren, balladen en andere verzen. Uitgave: N.V. Em. Querido Uitge versmij. J. W. F. Werumeus Buning is een onzer vooraanstaande Nederlandse dichters, die ln zyn werk de levens lust meer bemint dan de tragiek en de berusting. Zyn nieuwe bundel bevat weer tal van voortreffeiyke verzen, maar het sterkst zyn de balladen, o.a. enkele Franse vertalingen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 7