Een en veertig koningsgraven in de Dom van Roskilde JIMMY BROWN, sportheld no. 1 WESTKAPELLE'S NIEUWE KERK NADERT HAAR VOLTOOIING Arnhemmer herkende Piet Bruin en gaf een tip Ontwikkelingsplannen voor Ned. Nieuw Guinea IN DUITSLAND WORDEN WEER ..VRIJKORPSEN" OPGERICHT DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Zoeklicht over een gelukkig land En als contrast: Tivoli, ontspanningsoord van wereldfaam Van oude Deense spelletjes en oude Deense wijsjes. (Van een speciale verslaggever). KOPENHAGEN, Aug. Die. kleine, bronzen zeemeermin, hier in de haven van KopenhagenEen stoere Deen, d' het weten kan, heeft mij met dure eden bezworen, dat zij ieder jaar wordt aangestaard door min stens zes millioen mensen. Dat. is veel voor een land met maar vier millioen inwoners- Het is zéér veel voor een land, dat nog geen toeris- tenland is in de Invade zin van het woord. Maar het kan kloppen. Want Kopenhagen is nu eenmaal de plaats, waar alle wegen naar Noord en Zuid bü elkander komen en wie Kopenhagen bezoekt, zal twee dingen nimmer verzuimen: Tivoli gaan bekijken en de kleine zeemeermin. Toch moeten, als onze Deen gelijk heeft, en driekwart van zijn landgenoten minstens eenmaal per jaar naar Kopenhagen gaan, altijd nog drie mil lioen toeristen uit het buitenland jaarlijks naar Denemarken komen! Laat dat echter waar zijn, het neemt niet weg, dat Denemarken ge lukkig de massale toeristeninvasies van Oostenryk, Zwitserland en de Riviera nog niet kent. Nergens lopen de vreemdelingen elkaar hier voor de voeten: ge kunt hier uw weg nog rustig alleen zoeken. En die weg zal vol afwisseling zyn, want Denemarken is een land vol bonte scha keringen. Ga bijvoorbeeld naar Riskilde, dat is een kleine stad ten Westen van Kopenhagen. Vrees niet, dat ge daar door de bomen het bos niet zult kun nen zien. En toch is het om zo te zeggen een der nationale bedevaarts oorden der Denen. Op een verlaten kerkplein ligt, zes en dertig meter hoog boven de ma jestueuze Roskildefjord, de mach tige bakstenen kathedraal, die daar tien eeuwen geleden gesticht werd door een der eerste Deense koningen, Harald Blaatand. Het is op dat kerk plein zo stil, dat ge de bomen kunt horen ruisen, maar dieper nog is de stilte in de kerk zelve. Hier, in Roskilde, werd voor het eerst een Deense koning in een kerk begraven en sedertdien is deze dom de plaats gebleven, waar de Deense koningen en hun echtgenoten bij voorkeur hun laatste rustplaats ko zen. Een en veertig vorsten slapen er hun laatste slaap en onder hen bevinden zich de grondleggers van Denemarkens lang vergane groot heid. Zij liggen niet verscholen on der marmeren of albasten grafmo numenten. In ontroerende eenvoud staan daar de houten of metalen kisten, soms met eeuwen oud, ver vaald en aangevreten velours be dekt. Denemarken is de oudste mo narchie ter wereld. Hier, in het schemerlicht van de dom van Ros kilde, sluimert het verleden van die monarchie. De Denen gaan er rond, in zwijgende eerbied, tevreden met hun land zoals het is, klein en ont daan van vroegere grootheid, maar eenvoudig en welvarend en hun dier baar. En zelfs als ge hier als vreem deling komt en niets zoudt weten van Denemarken grootse historie, kan het niet anders, of dit geheel van indrukwekkende koningengalerij in onwerkelijk stille kerk moet U aangrijpen en tot nadenken stem men. TIVOLI. Hoe geheel anders is Tivoli in Ko penhagen. Als de Kopenhager zich verstrooien wil, trekt hij naar Tivoli: een enorm lunapark, aangelegd in een echt park, met ge bouwen in Moorse stijl en aan ker misattracties alles wat een moder ne kermis maar te bieden kan heb ben. Het lawaai en de ketelmuziek zijn er niet van de lucht! Toch Tivoli meer! Want ge kimt er gratis een uitstekend ballet aanschouwen in de ene hoek van het park en een voortreffelijk acroba tisch variété in een andere, ge kunt er voor enkele centen een der bes te Deense orkesten horen onder een dirigent en met een solist van we reldnaam en als ge voor geen van deze drie dingen iets voelt, dan kunt ge altijd nog gaan kijken naar een achttiende eeuwse Italiaanse pantomime, zoals ge er elders in Europa zelden een te zien zult krij gen. Deze merkwaardige combinatie van kermisjolijt en kunst, is dat eigenlijk niet het aantrekkelijke van Tivoli Komen de Kopenhagers in de allereerste plaats, maar daar naast de andere Denen en de toeris ten, die Denemarken bezoeken, niet in hoofdzaak naar Tivoli om dit schrille contrast? Ge kunt in Tivoli, als ge ook de De kleine Zeemeermin van Kopenhagen. pantomime niet wilt zien, toch nog een wonderlijk uur doorbrengen. Maar dan is het nodig, dat ge in ,de middag komt. Dan moet ge naar de kinderhoek gaan, waar de ouders hun kroost brengen, als ze zelf eens een paai- uur rustig rond willen zwerven. De jeugd rijdt daar op ezel tjes en op paardjes, in wagentjes en in een lilliput-treintje. Dat echter doet zij elders in Europa ook. Maar er zijn daar in die kinder hoek een paar doodgewone juffrou wen, zoals er in elke Nederlandse straat een paar wonen. En die ken nen alle oude Deense kinderversjes en alle oude Deense kinderspelletjes en die worden maar niet moe om met honderden kinderen al die ho peloos ouderwetse versjes te zingen en p> die hopeloos aftandse spelle tjes te spelen. En nergens is de Kopenhaagse jeugd liever, dan bij die niet n\eer jonge juffrouwen. En de aanblik van die zingende spelende jeugd is, als ge daar gevoel voor hebt, met geen goud te betalen. Komt ge in Tivoli, vergeet dan de kinderhoek niet! (Nadruk verboden). FORS, SOBER, STIJLVOL Schepping van prof. Berghoef harmonieert met het karakter van het dorp en van de bevolking De houten noodkerk, waarmede de Nederlands Hervormde Gemeente van Westkapelle zich zovele jaren heeft moeten behelpen, kan eerstdaags wor den opgeruimd! Ge kunt het aantal diensten, die nog in deze barak zullen worden gehouden, thans op de vingers van beide handen aftellen, want over ongeveer een maand zal het nieuwe kerkgebouw van de Hervorm den, dat aan de Zuidstraat is verrezen en dat nu nagenoeg voltooid is, in gebruik worden genomen. Het belooft een vreugdevolle dag te worden voor het grotendeels herbouwde dorp achter de dijk, temeer, omdat gelijktijdig i met de kerk eveneens het nieuwe verenigingslokaal, dat in een vleugel is ondergebracht, geopend wordt. En ook daarop wachten de Westkappelaars reeds lang met smart. Met de uitdrukking „zo stom als een vis", willen we te kennen geven dat een onzer medemensen in het normale spraakverkeer in gebreke blijft. Door deze uitdrukking te bezi gen doen we echter onrecht; aan de mens, maar ook aan de vis. Want er zijn verschillende vissoor ten die wel degelijk geluiden voort brengen, ook al dragen die dan een wat vreemdsoortig en geheimzinnig karakter. Een vis in de wateren van India bijvoorbeeld, produceert een sonoor geluid met bepaalde beenstukken, die met de zwemblaas verbonden zijn en die voortdurend over elkaar worden geschovenwaardoor een hoge tril lende klank ontstaat. Spinvissen ma ken een ratelachtig lawaai door mid del van beentjes in de kop. En de me grim in de Noordelijke wateren kan snorren en spinnen. Voorts maakt de globevis een brommerig geluid en. de Lepidosiren uit de Amazone-rivier in Brazilië veroorzaakt een beangstigend lawaai, want hij kan werkelijk grom men als een kwaadaardige waakhond. Op hetzèlfde plan staat de Australi sche Ceratodus; wanneer dit dier aan de oppervlakte van het water ver schijnt en zijn longen (geen kieuwen!) met lucht vult, ontstaat er een bassig gegrom. We weten allen, dat het „snuiver- apparaat", waardoor de Duitse onder zeeërs in staat waren zulke opmerke lijke successen te behalen, een Neder landse vinding is. Welnu, de Egypte- naren noemen een bepaalde makreel- soort „de snuiver". Niet omdat dit dier inbreuk op de Nederlandse pa tentrechten zou hebben gepleegd, maar vanwege het geluid dat hij voortbrengt en dat we ons, alléén al door de naam, voldoende kunnen voorstellen. Wat U zich misschien niet zult kunnen voorstellen is, dal het lucht postpapier, dat wij sedert 25 jaar kennen, meer dan 1000 jaar geleden reeds in Klein-Azië werd gebruikt? Toch is het zo.' H. Pétillon De kerk is een kloek gebouw, dat iet in het dorpsbeeld goed doet. De irchitectuur fors van opzet en lollands-degelijk, sober, maar stijl vol, zonder tierelantijnen en rondin gen verraadt de ontwerper, prof. f. F. Berghoef, wiens schepping vol- comen harmonieert met het karakter van het dorp en van de bevolking. Boven de ingang het portaal springt iets naar voren bevindt zich een zeer grote, houten luifel. Het interieur is eenvoudig, maar aesthe- tisch volkomen verantwoord. Het meest opvallende détail is de zolder ing. Er zijn twee smalle tongewelven gemaakt, die zeegroen zijn geschil derd. Donkerbruine dwarsbalkjes on der deze tongewelven contrasteren hier sterk mee, evenals met het na turel gebeitste andere houtwerk van de nok. De betonnen stutbalken zul len donkerblauw geschilderd worden. De wanden zijn wit gehouden. In het midden van de kerk bevin den zich twee robuste gemetselde steunpilaren.' Achter in het gebouw is een simpel houten orgelgalerijtje gebouwd. Het nieuwe orgel zal eerst geplaatst worden, wanneer de 'kerk kurkdroog is geworden en voorlopig zal de organist dus het oude blijven bespelen. De preekstoel en de banken (er komen circa 500 zitplaatsen) zijn nog in bewerking en ook de glas- in-lobdramen zijn nog niet op hun plaats gebracht. Momenteel zijn de arbeiders bezig met de verwarming; zij loggen kronkelige warmwater buizen, die afgedekt worden door zand en tegels, waarop de banken worden opgesteld. Bovendien wordt onder de ramen (waaraan de Kerk zeer rijk is), een electrische verwar ming gemonteerd, welke echter uit sluitend wordt gebruikt bij strenge koude. De verlichting geschiedt door kronen, welke van de zoldering naar beneden hangen. Het torentje, dat midden op het kerkdak prijkt, heeft niet de onver deelde bewondering van de West kappelaars. „Het lijkt net een schoor steen; op een torentje hoort een spits!" zeggen zij. Het becritiseerde voorwerp, dat van hout is en waar in de grote luidklok reeds is opgehan gen, is echter nog niet gereed, zodat het effect eigenlijk nog. niet be- en veroordeeld mag worden. Aan de kerk is een vleugel vastge- bouwd, waarvan de voorste twee lo kalen eergisteren reeds de algemene belangstelling genoten: daarin werd namelijk toen de kleuterschool ge opend. Gisteren bleken de ukken reeds geheel gewend te zijn aan de nieuwe, zonnige omgeving; zij zon gen althans het hoogste lied, dat in de Zuidstraat was te horen en verte derde voorbijgangers even deed stil staan. Het achter de kleuterschool gele gen vertrek zal dienst doen als ver gader- en verenigingszaal. Het is niet groot, maar zal toch vrij veel mensen kunnen bevatten en is rijk aan licht. Het toneeltje (compleet met souffleurshok!), kan, door de houten coulissen naar voren te verrol len, in enkele minuten tijds omgeto verd worden in een apart kamertje, dat als consistorie zal worden ge bruikt. In de nabijheid ligt een keu kentje, dat goede diensten kan bewij zen, wanneer in het verenigingslokaal een uitvoering wordt gegeven. Het achterste gedeelte van de vleugel is kosterswoning. Hardvochtige autoriteiten André LewaJle uit Luik, wiens huis tijdens de oorlog door bommen werd verwoest, had voor zichzelf een land huisje ontworpen en gebouwd. Hij vergat zyn plannen door de plaatse- lyke autoriteiten te laten goedkeuren, j met het gevolg, dat gemeentearbei ders Dinsdag zijn huisje weer afbra ken en Lewalle met vrouw en drie kinderen opnieuw zyn intrek neemt in de kelder van zijn eerder verwoest huis. Roekeloosheid met kampkaart. I Piet Bruin schynt zich -de laatste tijd nogal bloot gegeven te hebben. Tegenover een Arnhemmer, die ook aan het trekken was in Zuid- Frankrijk, heeft hij uitlatingen ge bezigd, die bij deze het vermoeden deden ryzen met de overal gezochte Amsterdamse dief te doen te heb ben. Toen deze Arnhemmer, de 21- jarige PTT-monteur H. A. J. Roo sendaal, zijn vermoedens bevestigd meende schreef hy een brief aan de Amsterdamse recherche, die tot de arrestatie van Piet Bruin geleid heeft, aldus „Het Vrije Volk", j Roosendaal ontmoette Bruin in Zuid-Frankrijk. Hoewel de Arnhem mer een .grote Nederlandse vlag op zijn rugzak droeg, sprak Bruin hem in het Frans aan. Dat was op Donderdag 12 Juli. Eerst later be gon hy in het Nederlands. Aan Roosendaal vertelde hij dat hij twee maanden geleden Nederland verla ten had en sindsdien half Europa had rondgezworven. Zelfs was hij in Tunis geweest. Daar de Amsterdammer geen kampkaart had om de jeugdher berg te La Ciotat binnen te komen, bood Bruin hém een kampkaart aan, omdat ,,hij er toch twee had". De PTT-monteur keek er op en zag de foto en de naam van Piet Bruin. „Daar heb ik niets aan", zei hij gauw „er staat een foto op." Intus sen dacht hij er het zijne van. Op de laatste dag. die dé Arn hemmer bij hem was, zag deze geen kans zijn Zwitserse francs om te wisselen. Piet Bruin zei: ,,Geef mij ze maar", en nauwkeurig rekende hij in het notitieboekje van Roosen daal uit, hoeveel Franse francs hij aan de Arnhemmer moest geven. Deze zag toen, dat zijn metgezel linkshandig was. Na zijn aankomst in Nederland verklaarde Roosendaal, dat het hem was opgevallen, dat Piet Bruin byzonder goed op de hoogte was met de koers van de dollar. „En uit verhalen van hem kreeg ik het idee, dat er in Lyon een Amsterdammer zat met wie hy samen optrok". Rapport aan de Ver. Naties. De Nederlandse regering lieeft aan de Beheerschapsraad van de j Ver. Naties een rapport doen toeko men over de toestand in Nieuw- Gulnea en de plannen ten aanzien van dit gebied. Tn het rapport komt een gedetailleerd overzicht voor van voorgenomen maatregelen om de so ciale eu economische toestand op Nederlands Nienvr Guinea te verbe teren. Er wórdt op gewezen, dat bij de opbouw van een overheidsapparaat de regering voor schier onoverko melijke moeilijkheden stond wat be treft de huisvesting en bevoorra ding. Door de ontwikkeling van de ge beurtenissen in Indonesië diende een volledig gouvernementeel apparaat op Nieuw Guinea zelf ingesteld te worden, waarvoor huisvesting en kan toorruimte nodig, maar niet aanwe zig was. Een plan voor de bouw van een bestuurscentrum te Hollandia- stad, omvattende 200 woningen en kantoorgebouwen is nu bijna voltooid, evenals een plan van een centraal modern ziekenhuis. Het is de bedoeling in de komende jaren de exploitatie van mineralen systematisch ter hand te nemen. Met particuliere ondernemingen zijn be sprekingen begonnen over de vesti ging van verschillende industrieën. Er zyn verder plannen over de op richting van een kustvaartbedrijf, voor uitbreiding en verbetering van vliegvelden en verbetering van ha vens. In 1950 is een raad voor volksop voeding" opgericht, die verbetering van het onderwijs aan de inheemse bevolking bestudeert. Er is thans een bodemkundig bureau in oprichting en er zijn maatregelen in studie tot verbetering van de visserijmethoden, van de pluimvee-stapel en varkens fokkerij en van het boswezen. ALS NA 1918... Geheime conferentie van Nazi-bonzen In het hotel Royal te Hamburg werd dezer dagen een zorgvuldig voor bereide, geheime vergadering van enige kopstukken uit het Derde RÜk gehouden. Onder de aanwezigen bevonden zich: dc generaal van de S.S.- dlvlsie „Das Relrh". Lchmann; de Gauleiter van Hitlers arbeidsfront, Ha- berdank; de generaal van de Waffen S.S., Kumm; de „Führer" van de tot kort geleden nog geheime Duitse militaire organisatie „Die Bruderachaft", Beck-Broichsitter en de beide organisatoren van deze conferentie, de „S.S. L'nterscharführer" Karl Heinz Neumann en Hermann Lamp. Ondanks allerlei voorzorgsmaatregelen om de conferentie geheim te hou den is het gelukt een waarnemer te plaatsen in de kamer naast de confe- rentie-zaal. De waarnemer vertelde de corres pondent van het Algemeen Handels blad over zyn bevindingen. Het onderwerp van de conferentie was de korte tijd geleden gestichte organisatie ..Freikorps Deiitschland". Deze „vrijscharen" zyn in Duitsland oen oude traditie en deze naam wordt steeds weer gebruikt, indien er een beroep moet worden gedaan op de nationalistische gevoelens van het volk. In ieder land van de Duitse bonds republiek bestaat een sub-vrijschaar, dié elk uit 113 „de dood verachten de Duitse patriotten" is samenge steld. Deze „Unter-Freikorps" heb ben de volgende namen: Freikorps Dönitz (genoemd naar de in Neuren berg tot levenslange gevangenisstraf veroordeelde opvolger van Hitier); Freikorps Landsberg (in Landsberg werden de nazi-oorlogsmisdadigers terecht gesteld)Freikorps Werl (ge noemd naar dc gevangenis, waar de veroordeelde nazi-generaals zitten) en er is zelfs een „Freikorps Mar- schall Pétain". De Duitse pers heeft bijzonder wei nig aandacht besteed aan deze hele affaire. Daarentegen heeft Bonds kanselier Adenauer onmiddellijk in een radio-toespraak over alle Duitse Minister Wibisono vóór vredesverdrag met Japan. „Ik ben voor ondertekening van het Japanse vredesverdrag, aange zien ik er van overtuigd ben. dat daardoor de weg geopend wordt voor de stabilisering van de financieel-eco- nomische toestand in Indonesië, en tevens, omdat ik de ondertekening voor Indonesië belangrijk acht om zijn positie in Zuid-Oost-Azië te ver sterken", aldus gaf de Indonesische minister van financiën, mr. Joesoef Wibisono, als zijn persoonlijke me ning tegenover Aneta te kennen. Op een vraag of toetreding van Ja pan tot de Ver. Naties na onderteke ning van het verdrag door Indonesië zal worden gesteund, zei minister Wibisono, dat hij voor toelating was. SOEBARDJO VERTROKKEN. De Indonesische minister van bui tenlandse zaken. Soebardjo, is Maan dagnacht met een deel van zijn dele gatie vertrokken. Het gezelschap zal op doorreis naar Amerika drie uur op Schiphol vertoeven. Een „Zondagsvlieger" Een 17-jarige jongen uit Kaapstad kreeg het Maandag in zijn hoofd een tochtje te ma ken met een klein vliegtuig, dat onbeheerd op het vliegveld stond. Hij steeg op, maar toen hij wilde landen wist hy niet hoe verder te handelen. Twee uur lang bleef hij rondjes ma ken boven het vliegveld en ten einde raad wierp hy bood schappen uit met het verzoek om hulp. Daarop steeg een an der vliegtuig op, waarvan de Êlloot een schoolbord buiten oord hield, waarop met krijt in grote letters aanwijzingen stonden geschreven. Met be hulp daarvan wist de jongen een geslaagde landing uit te voeren. Hy had echter door al de emoties een zenuwschok op gelopen en moest in een zie kenauto bracht naar huis worden ge- zenders rigoureuze maatregelen te- fen deze ongeloof lyke provocatie en e aanstichters daarvan beloofd. De waarnemer, die dc conferentie op steelse wijze heeft bijgewoond, vertelde verder, dat de organisatoren van het „Freikorps", Neumann en Lamp. reeds op 5 October 1948 dc in Duitsland geaccrediteerde Joodse journalisten, schriftelijk en monde ling hebben uitgenodigd Duitsland onmiddellijk to verlaten. Zc wilden, aldus Neumann en Lamp, niet „nog eens er toe gedwongen worden maat regelen tegen de Joden in Duitsland te moeten nemen, zoals onder de Na zi's". Verder verklaarden zij, dat zij „met alle middelen" de Duitse Oost- gebieden te rug-veroveren zouden. „Tot die tijd wensen we geen vrede. Tot dan willen we oorlog". Het wereldgebeuren Weerbarstig India Over enkele dagen zal president' Truman als gastheer in San Fran cisco de conferentie over het Japan se vredesverdrag openen. De om standigheden, waaronder deze oor spronkelijk als pure ondertekenings plechtigheid bedoelde bijeenkomst begint, zijn veel minder gunstig dan de Amerikanen verwachtten cn hoop ten. De eerste tegenslag kwam toen Moskou meedeelde een uitgebreide delegatie te zullen zenden. Gromyko, die inmiddels in New York is gear riveerd, heeft in een verklaring de sombere voorspellingen over de Rus sische bedoelingen bevestigd Of schoon hem te kennen is gegeven, dat de tijd voor discussies en het in dienen van bezwaren verstreken is. kondigde hij aan nieuwe voorstellen te zullen dóen. Wat deze voorstellen behelzen is nog een verrassing, maar vast staat, dat de Russische gedele geerde zich tot woordvoerder zal proberen op te werken van alle lan den, die ernstige critlek hebben op het ontwerp van John Foster Dulles. Een tweede tegenslag voor Washington is dc houding van India. Pandit Nehroe heeft in weinig hoffe- igïng ce :iseo te zenden Mutaties bij Kon. Marine Commandeur G. Koudys, thans plv. chef marinestaf zal worden benoemd tot commandant van het vliegkamp- schip Karei Doorman. Hij zal worden opgevolgd door kapitein ter zee H. Bos, commandant van de kruiser Tromp. J* JL r 55. De leeuw Piet was inderdaad weer in een diepe slaap gevallen, zodat het vóór Trien en Toos niet de minste zin had nog langer bij het leeuwen- hok te blijven staan. „We moeten maar proberen te doen wat hij ons heeft gezegd", zei Trien, „en het lijkt mij het beste dat wij vannacht nog pools hoogte gaan nemen op de plek waar Jimmy de sleutels heeft opgeborgen." Toos knikte. Zij be greep, dat 'n beetje voortvarendheid een eerste vereiste was. „Ik denk. dat we ze wel in het op zichterskantoor zullen kunnen vinden", zei ze. Op hun tenen slopen de twee chimpansees door het nachtelijk duister van de dierentuin. „Weet jy eigenlijk waar Jimmy slaapt?" vroeg Trien. „Dc hoop niet in die kamer achter het opzichterskan. toor, want dan krijgen wij geen schijn van kans..." Toos haalde haar schouders op. „We zullen wel zien", zei ze quasi onverschillig. Met Trien voorop zetten zij de tocht voort. „Zeggeris, wat heeft dit te betekenen?" vroeg plotseling iemand met een krakende stem. Trien en Toos bleven met een schok stil staan. Al hun haren gingen overeind staan, zó schrokken zij. „Is... is daar iemand?" vroeg Toos trillend als een espenblad. gatie naar San Franci afgewezen. Een Indiase diplomaat in Tokio ging zelfs zover het ontwerp verdrag „schandalig" te noemen en dat heeft in de Ver. Staten veel kwaad bloed gezet. Men vraagt zich zelfs af of India openlijk de zijde van Rusland heeft gekozen. Dc wei gering van India heeft een niet te onderschatten betekenis. Samen met China, Burma, en Rusland om vat dit land bijna dc helft van dc wereldbevolking en namens die helft zal het verdrag niet getekend wor den. Hoewel Indonesië in San Fran cisco wel vertegenwoordigd is zal het er vermoedelijk onder invloed van India van weerhouden worden Amerika te steunen. Dus komt het overgrote deel van Azië. dat toch het nauwst betrokken is bij dc posi tie van Japan, buiten het vredesver drag te staan. Opmerkelijk is, dat India's bezwa ren zich niet richten tegen de zeer schappelijke opzet van het verdrag, waaruit alle strafbepalingen verwij derd zijn, maar dat juist geijverd wordt voor nog gunstiger voorwaar den. Er wordt herinnerd aan de „tra ditionele banden van vriendschap" tussen de twee landen en aan het feit. dat India destijds weigerde een openbare aanklager te zenden naar Tokio voor de processen tegen de oorlogsmisdadigers. India's bezwaren zijn het vestigen van Amerikaanse bases in Japan, het uitsluiten van rood-China bij de be sprekingen, het afscheiden van de Rioekioe- en Bonineilanden van Ja pan, de onbesliste toekomst van For mosa en de Amerikaanse weigering om de overdracht van de Koerillen en Zuid-Sachalin aan de Sowjet- Unie te erkennen. Een hele waslijst, die in wezen ver zet inhoudt tegen de poging om van Japan een stevig pro-Westers bas tion in Azië te maken als tegenwicht voor de Russische invloed op het vasteland. Pandit Nehroe zweeft nog steeds het denkbeeld voor ogen van de Aziatische landen een neutraal tussenblok te maken, dat weigert party te kiezen in de koude oorlog en de Amerikaanse bedoelingen evenzeer wantrouwt als de Russi sche. Het resultaat van alle tegenstellin gen is overigens, dat de geduldige en eens voor Mac Arthur buigende Ja panners, achter wier vriendelijk mas ker de ware gedachten verborgen blijven er beter voorstaan dan zij ooit na de ineenstorting van hun re cord-tempo opgebouwd imperium mochten hopen. Japan begint weer een macht te worden in Azië, waar mee de omliggende landen rekening dienen te houden. De industrie draait langzamerhand op volle toeren en herneemt een belangrijke plaats op de wereldmarkt, de opbouw van een nieuw leger ligt in het verschiet, de souvereiniteit wordt volledig hersteld. In Tokio is al aangekondigd, dat binnenkort in een groot aantal lan den Japanse consulaten en gezant schappen geopend zullen worden als diplomatiek symbool van Japnas herryzenis. Opnieuw heeft de erva- ring geleerd dat de voorwaarden voor een verslagen macht gunstiger wor den, naarmate het sluiten van een vredesverdrag langer wordt uitge steld.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5