Een en veertig koningsgraven in de
Dom van Roskilde
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
WESTKAPELLE'S NIEUWE KERK
NADERT HAAR VOLTOOIING
Arnhemmer herkende
Piet Bruin en gaf een tip
Ontwikkelingsplannen voor
Ned. Nieuw Guinea
IN DUITSLAND WORDEN WEER
..VRIJKORPSEN" OPGERICHT
DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Zoeklicht over een gelukkig land
En als contrast: Tivoli,
ontspanningsoord van wereldfaam
Van oude Deense spelletjes en oude Deense wijsjes.
(Van een speciale verslaggever).
KOPENHAGEN, Aug. Die. kleine, bronzen zeemeermin, hier in de
haven van KopenhagenEen stoere Deen, d' het weten kan, heeft mij
met dure eden bezworen, dat zij ieder jaar wordt aangestaard door min
stens zes millioen mensen. Dat. is veel voor een land met maar vier
millioen inwoners- Het is zéér veel voor een land, dat nog geen toeris-
tenland is in de Invade zin van het woord. Maar het kan kloppen. Want
Kopenhagen is nu eenmaal de plaats, waar alle wegen naar Noord en
Zuid bü elkander komen en wie Kopenhagen bezoekt, zal twee dingen
nimmer verzuimen: Tivoli gaan bekijken en de kleine zeemeermin. Toch
moeten, als onze Deen gelijk heeft, en driekwart van zijn landgenoten
minstens eenmaal per jaar naar Kopenhagen gaan, altijd nog drie mil
lioen toeristen uit het buitenland jaarlijks naar Denemarken komen!
Laat dat echter waar zijn, het neemt niet weg, dat Denemarken ge
lukkig de massale toeristeninvasies van Oostenryk, Zwitserland en de
Riviera nog niet kent. Nergens lopen de vreemdelingen elkaar hier voor
de voeten: ge kunt hier uw weg nog rustig alleen zoeken. En die weg
zal vol afwisseling zyn, want Denemarken is een land vol bonte scha
keringen.
Ga bijvoorbeeld naar Riskilde, dat
is een kleine stad ten Westen van
Kopenhagen. Vrees niet, dat ge daar
door de bomen het bos niet zult kun
nen zien. En toch is het om zo te
zeggen een der nationale bedevaarts
oorden der Denen.
Op een verlaten kerkplein ligt, zes
en dertig meter hoog boven de ma
jestueuze Roskildefjord, de mach
tige bakstenen kathedraal, die daar
tien eeuwen geleden gesticht werd
door een der eerste Deense koningen,
Harald Blaatand. Het is op dat kerk
plein zo stil, dat ge de bomen kunt
horen ruisen, maar dieper nog is de
stilte in de kerk zelve.
Hier, in Roskilde, werd voor het
eerst een Deense koning in een kerk
begraven en sedertdien is deze dom
de plaats gebleven, waar de Deense
koningen en hun echtgenoten bij
voorkeur hun laatste rustplaats ko
zen. Een en veertig vorsten slapen
er hun laatste slaap en onder hen
bevinden zich de grondleggers van
Denemarkens lang vergane groot
heid. Zij liggen niet verscholen on
der marmeren of albasten grafmo
numenten. In ontroerende eenvoud
staan daar de houten of metalen
kisten, soms met eeuwen oud, ver
vaald en aangevreten velours be
dekt. Denemarken is de oudste mo
narchie ter wereld. Hier, in het
schemerlicht van de dom van Ros
kilde, sluimert het verleden van die
monarchie. De Denen gaan er rond,
in zwijgende eerbied, tevreden met
hun land zoals het is, klein en ont
daan van vroegere grootheid, maar
eenvoudig en welvarend en hun dier
baar. En zelfs als ge hier als vreem
deling komt en niets zoudt weten
van Denemarken grootse historie,
kan het niet anders, of dit geheel
van indrukwekkende koningengalerij
in onwerkelijk stille kerk moet U
aangrijpen en tot nadenken stem
men.
TIVOLI.
Hoe geheel anders is Tivoli in Ko
penhagen. Als de Kopenhager zich
verstrooien wil, trekt hij naar
Tivoli: een enorm lunapark,
aangelegd in een echt park, met ge
bouwen in Moorse stijl en aan ker
misattracties alles wat een moder
ne kermis maar te bieden kan heb
ben. Het lawaai en de ketelmuziek
zijn er niet van de lucht!
Toch Tivoli meer! Want ge
kimt er gratis een uitstekend ballet
aanschouwen in de ene hoek van het
park en een voortreffelijk acroba
tisch variété in een andere, ge kunt
er voor enkele centen een der bes
te Deense orkesten horen onder een
dirigent en met een solist van we
reldnaam en als ge voor geen van
deze drie dingen iets voelt, dan
kunt ge altijd nog gaan kijken naar
een achttiende eeuwse Italiaanse
pantomime, zoals ge er elders in
Europa zelden een te zien zult krij
gen.
Deze merkwaardige combinatie
van kermisjolijt en kunst, is dat
eigenlijk niet het aantrekkelijke van
Tivoli Komen de Kopenhagers in
de allereerste plaats, maar daar
naast de andere Denen en de toeris
ten, die Denemarken bezoeken, niet
in hoofdzaak naar Tivoli om dit
schrille contrast?
Ge kunt in Tivoli, als ge ook de
De kleine Zeemeermin
van Kopenhagen.
pantomime niet wilt zien, toch nog
een wonderlijk uur doorbrengen.
Maar dan is het nodig, dat ge in ,de
middag komt. Dan moet ge naar
de kinderhoek gaan, waar de ouders
hun kroost brengen, als ze zelf eens
een paai- uur rustig rond willen
zwerven. De jeugd rijdt daar op ezel
tjes en op paardjes, in wagentjes en
in een lilliput-treintje. Dat echter
doet zij elders in Europa ook.
Maar er zijn daar in die kinder
hoek een paar doodgewone juffrou
wen, zoals er in elke Nederlandse
straat een paar wonen. En die ken
nen alle oude Deense kinderversjes
en alle oude Deense kinderspelletjes
en die worden maar niet moe om
met honderden kinderen al die ho
peloos ouderwetse versjes te zingen
en p> die hopeloos aftandse spelle
tjes te spelen.
En nergens is de Kopenhaagse
jeugd liever, dan bij die niet n\eer
jonge juffrouwen. En de aanblik van
die zingende spelende jeugd is, als
ge daar gevoel voor hebt, met geen
goud te betalen.
Komt ge in Tivoli, vergeet dan de
kinderhoek niet!
(Nadruk verboden).
FORS, SOBER, STIJLVOL
Schepping van prof. Berghoef harmonieert
met het karakter van het dorp en van de bevolking
De houten noodkerk, waarmede de Nederlands Hervormde Gemeente van
Westkapelle zich zovele jaren heeft moeten behelpen, kan eerstdaags wor
den opgeruimd! Ge kunt het aantal diensten, die nog in deze barak zullen
worden gehouden, thans op de vingers van beide handen aftellen, want
over ongeveer een maand zal het nieuwe kerkgebouw van de Hervorm
den, dat aan de Zuidstraat is verrezen en dat nu nagenoeg voltooid is, in
gebruik worden genomen. Het belooft een vreugdevolle dag te worden voor
het grotendeels herbouwde dorp achter de dijk, temeer, omdat gelijktijdig
i met de kerk eveneens het nieuwe verenigingslokaal, dat in een vleugel is
ondergebracht, geopend wordt. En ook daarop wachten de Westkappelaars
reeds lang met smart.
Met de uitdrukking „zo stom als
een vis", willen we te kennen geven
dat een onzer medemensen in het
normale spraakverkeer in gebreke
blijft. Door deze uitdrukking te bezi
gen doen we echter onrecht; aan de
mens, maar ook aan de vis.
Want er zijn verschillende vissoor
ten die wel degelijk geluiden voort
brengen, ook al dragen die dan een
wat vreemdsoortig en geheimzinnig
karakter.
Een vis in de wateren van India
bijvoorbeeld, produceert een sonoor
geluid met bepaalde beenstukken, die
met de zwemblaas verbonden zijn en
die voortdurend over elkaar worden
geschovenwaardoor een hoge tril
lende klank ontstaat. Spinvissen ma
ken een ratelachtig lawaai door mid
del van beentjes in de kop. En de me
grim in de Noordelijke wateren kan
snorren en spinnen. Voorts maakt de
globevis een brommerig geluid en. de
Lepidosiren uit de Amazone-rivier in
Brazilië veroorzaakt een beangstigend
lawaai, want hij kan werkelijk grom
men als een kwaadaardige waakhond.
Op hetzèlfde plan staat de Australi
sche Ceratodus; wanneer dit dier aan
de oppervlakte van het water ver
schijnt en zijn longen (geen kieuwen!)
met lucht vult, ontstaat er een bassig
gegrom.
We weten allen, dat het „snuiver-
apparaat", waardoor de Duitse onder
zeeërs in staat waren zulke opmerke
lijke successen te behalen, een Neder
landse vinding is. Welnu, de Egypte-
naren noemen een bepaalde makreel-
soort „de snuiver". Niet omdat dit
dier inbreuk op de Nederlandse pa
tentrechten zou hebben gepleegd,
maar vanwege het geluid dat hij
voortbrengt en dat we ons, alléén al
door de naam, voldoende kunnen
voorstellen.
Wat U zich misschien niet zult
kunnen voorstellen is, dal het lucht
postpapier, dat wij sedert 25 jaar
kennen, meer dan 1000 jaar geleden
reeds in Klein-Azië werd gebruikt?
Toch is het zo.'
H. Pétillon
De kerk is een kloek gebouw, dat
iet in het dorpsbeeld goed doet. De
irchitectuur fors van opzet en
lollands-degelijk, sober, maar stijl
vol, zonder tierelantijnen en rondin
gen verraadt de ontwerper, prof.
f. F. Berghoef, wiens schepping vol-
comen harmonieert met het karakter
van het dorp en van de bevolking.
Boven de ingang het portaal
springt iets naar voren bevindt
zich een zeer grote, houten luifel. Het
interieur is eenvoudig, maar aesthe-
tisch volkomen verantwoord. Het
meest opvallende détail is de zolder
ing. Er zijn twee smalle tongewelven
gemaakt, die zeegroen zijn geschil
derd. Donkerbruine dwarsbalkjes on
der deze tongewelven contrasteren
hier sterk mee, evenals met het na
turel gebeitste andere houtwerk van
de nok. De betonnen stutbalken zul
len donkerblauw geschilderd worden.
De wanden zijn wit gehouden.
In het midden van de kerk bevin
den zich twee robuste gemetselde
steunpilaren.' Achter in het gebouw
is een simpel houten orgelgalerijtje
gebouwd. Het nieuwe orgel zal eerst
geplaatst worden, wanneer de 'kerk
kurkdroog is geworden en voorlopig
zal de organist dus het oude blijven
bespelen. De preekstoel en de banken
(er komen circa 500 zitplaatsen)
zijn nog in bewerking en ook de glas-
in-lobdramen zijn nog niet op hun
plaats gebracht. Momenteel zijn de
arbeiders bezig met de verwarming;
zij loggen kronkelige warmwater
buizen, die afgedekt worden door
zand en tegels, waarop de banken
worden opgesteld. Bovendien wordt
onder de ramen (waaraan de Kerk
zeer rijk is), een electrische verwar
ming gemonteerd, welke echter uit
sluitend wordt gebruikt bij strenge
koude. De verlichting geschiedt door
kronen, welke van de zoldering naar
beneden hangen.
Het torentje, dat midden op het
kerkdak prijkt, heeft niet de onver
deelde bewondering van de West
kappelaars. „Het lijkt net een schoor
steen; op een torentje hoort een
spits!" zeggen zij. Het becritiseerde
voorwerp, dat van hout is en waar
in de grote luidklok reeds is opgehan
gen, is echter nog niet gereed, zodat
het effect eigenlijk nog. niet be- en
veroordeeld mag worden.
Aan de kerk is een vleugel vastge-
bouwd, waarvan de voorste twee lo
kalen eergisteren reeds de algemene
belangstelling genoten: daarin werd
namelijk toen de kleuterschool ge
opend. Gisteren bleken de ukken
reeds geheel gewend te zijn aan de
nieuwe, zonnige omgeving; zij zon
gen althans het hoogste lied, dat in
de Zuidstraat was te horen en verte
derde voorbijgangers even deed stil
staan.
Het achter de kleuterschool gele
gen vertrek zal dienst doen als ver
gader- en verenigingszaal. Het is
niet groot, maar zal toch vrij veel
mensen kunnen bevatten en is rijk
aan licht. Het toneeltje (compleet
met souffleurshok!), kan, door de
houten coulissen naar voren te verrol
len, in enkele minuten tijds omgeto
verd worden in een apart kamertje,
dat als consistorie zal worden ge
bruikt. In de nabijheid ligt een keu
kentje, dat goede diensten kan bewij
zen, wanneer in het verenigingslokaal
een uitvoering wordt gegeven. Het
achterste gedeelte van de vleugel is
kosterswoning.
Hardvochtige autoriteiten
André LewaJle uit Luik, wiens huis
tijdens de oorlog door bommen werd
verwoest, had voor zichzelf een land
huisje ontworpen en gebouwd. Hij
vergat zyn plannen door de plaatse-
lyke autoriteiten te laten goedkeuren, j
met het gevolg, dat gemeentearbei
ders Dinsdag zijn huisje weer afbra
ken en Lewalle met vrouw en drie
kinderen opnieuw zyn intrek neemt
in de kelder van zijn eerder verwoest
huis.
Roekeloosheid met kampkaart.
I Piet Bruin schynt zich -de laatste
tijd nogal bloot gegeven te hebben.
Tegenover een Arnhemmer, die
ook aan het trekken was in Zuid-
Frankrijk, heeft hij uitlatingen ge
bezigd, die bij deze het vermoeden
deden ryzen met de overal gezochte
Amsterdamse dief te doen te heb
ben. Toen deze Arnhemmer, de 21-
jarige PTT-monteur H. A. J. Roo
sendaal, zijn vermoedens bevestigd
meende schreef hy een brief aan de
Amsterdamse recherche, die tot de
arrestatie van Piet Bruin geleid
heeft, aldus „Het Vrije Volk",
j Roosendaal ontmoette Bruin in
Zuid-Frankrijk. Hoewel de Arnhem
mer een .grote Nederlandse vlag op
zijn rugzak droeg, sprak Bruin
hem in het Frans aan. Dat was op
Donderdag 12 Juli. Eerst later be
gon hy in het Nederlands. Aan
Roosendaal vertelde hij dat hij twee
maanden geleden Nederland verla
ten had en sindsdien half Europa
had rondgezworven. Zelfs was hij
in Tunis geweest.
Daar de Amsterdammer geen
kampkaart had om de jeugdher
berg te La Ciotat binnen te komen,
bood Bruin hém een kampkaart
aan, omdat ,,hij er toch twee had".
De PTT-monteur keek er op en zag
de foto en de naam van Piet Bruin.
„Daar heb ik niets aan", zei hij
gauw „er staat een foto op." Intus
sen dacht hij er het zijne van.
Op de laatste dag. die dé Arn
hemmer bij hem was, zag deze geen
kans zijn Zwitserse francs om te
wisselen. Piet Bruin zei: ,,Geef mij
ze maar", en nauwkeurig rekende
hij in het notitieboekje van Roosen
daal uit, hoeveel Franse francs hij
aan de Arnhemmer moest geven.
Deze zag toen, dat zijn metgezel
linkshandig was.
Na zijn aankomst in Nederland
verklaarde Roosendaal, dat het
hem was opgevallen, dat Piet Bruin
byzonder goed op de hoogte was
met de koers van de dollar. „En uit
verhalen van hem kreeg ik het idee,
dat er in Lyon een Amsterdammer
zat met wie hy samen optrok".
Rapport aan de Ver. Naties.
De Nederlandse regering lieeft
aan de Beheerschapsraad van de
j Ver. Naties een rapport doen toeko
men over de toestand in Nieuw-
Gulnea en de plannen ten aanzien
van dit gebied. Tn het rapport komt
een gedetailleerd overzicht voor van
voorgenomen maatregelen om de so
ciale eu economische toestand op
Nederlands Nienvr Guinea te verbe
teren.
Er wórdt op gewezen, dat bij de
opbouw van een overheidsapparaat
de regering voor schier onoverko
melijke moeilijkheden stond wat be
treft de huisvesting en bevoorra
ding. Door de ontwikkeling van de ge
beurtenissen in Indonesië diende een
volledig gouvernementeel apparaat
op Nieuw Guinea zelf ingesteld te
worden, waarvoor huisvesting en kan
toorruimte nodig, maar niet aanwe
zig was. Een plan voor de bouw van
een bestuurscentrum te Hollandia-
stad, omvattende 200 woningen en
kantoorgebouwen is nu bijna voltooid,
evenals een plan van een centraal
modern ziekenhuis.
Het is de bedoeling in de komende
jaren de exploitatie van mineralen
systematisch ter hand te nemen. Met
particuliere ondernemingen zijn be
sprekingen begonnen over de vesti
ging van verschillende industrieën.
Er zyn verder plannen over de op
richting van een kustvaartbedrijf,
voor uitbreiding en verbetering van
vliegvelden en verbetering van ha
vens.
In 1950 is een raad voor volksop
voeding" opgericht, die verbetering
van het onderwijs aan de inheemse
bevolking bestudeert. Er is thans een
bodemkundig bureau in oprichting
en er zijn maatregelen in studie tot
verbetering van de visserijmethoden,
van de pluimvee-stapel en varkens
fokkerij en van het boswezen.
ALS NA 1918...
Geheime conferentie van Nazi-bonzen
In het hotel Royal te Hamburg werd dezer dagen een zorgvuldig voor
bereide, geheime vergadering van enige kopstukken uit het Derde RÜk
gehouden. Onder de aanwezigen bevonden zich: dc generaal van de S.S.-
dlvlsie „Das Relrh". Lchmann; de Gauleiter van Hitlers arbeidsfront, Ha-
berdank; de generaal van de Waffen S.S., Kumm; de „Führer" van de tot
kort geleden nog geheime Duitse militaire organisatie „Die Bruderachaft",
Beck-Broichsitter en de beide organisatoren van deze conferentie, de „S.S.
L'nterscharführer" Karl Heinz Neumann en Hermann Lamp.
Ondanks allerlei voorzorgsmaatregelen om de conferentie geheim te hou
den is het gelukt een waarnemer te plaatsen in de kamer naast de confe-
rentie-zaal.
De waarnemer vertelde de corres
pondent van het Algemeen Handels
blad over zyn bevindingen.
Het onderwerp van de conferentie
was de korte tijd geleden gestichte
organisatie ..Freikorps Deiitschland".
Deze „vrijscharen" zyn in Duitsland
oen oude traditie en deze naam wordt
steeds weer gebruikt, indien er een
beroep moet worden gedaan op de
nationalistische gevoelens van het
volk.
In ieder land van de Duitse bonds
republiek bestaat een sub-vrijschaar,
dié elk uit 113 „de dood verachten
de Duitse patriotten" is samenge
steld. Deze „Unter-Freikorps" heb
ben de volgende namen: Freikorps
Dönitz (genoemd naar de in Neuren
berg tot levenslange gevangenisstraf
veroordeelde opvolger van Hitier);
Freikorps Landsberg (in Landsberg
werden de nazi-oorlogsmisdadigers
terecht gesteld)Freikorps Werl (ge
noemd naar dc gevangenis, waar de
veroordeelde nazi-generaals zitten)
en er is zelfs een „Freikorps Mar-
schall Pétain".
De Duitse pers heeft bijzonder wei
nig aandacht besteed aan deze hele
affaire. Daarentegen heeft Bonds
kanselier Adenauer onmiddellijk in
een radio-toespraak over alle Duitse
Minister Wibisono vóór
vredesverdrag met Japan.
„Ik ben voor ondertekening van
het Japanse vredesverdrag, aange
zien ik er van overtuigd ben. dat
daardoor de weg geopend wordt voor
de stabilisering van de financieel-eco-
nomische toestand in Indonesië, en
tevens, omdat ik de ondertekening
voor Indonesië belangrijk acht om
zijn positie in Zuid-Oost-Azië te ver
sterken", aldus gaf de Indonesische
minister van financiën, mr. Joesoef
Wibisono, als zijn persoonlijke me
ning tegenover Aneta te kennen.
Op een vraag of toetreding van Ja
pan tot de Ver. Naties na onderteke
ning van het verdrag door Indonesië
zal worden gesteund, zei minister
Wibisono, dat hij voor toelating was.
SOEBARDJO VERTROKKEN.
De Indonesische minister van bui
tenlandse zaken. Soebardjo, is Maan
dagnacht met een deel van zijn dele
gatie vertrokken. Het gezelschap zal
op doorreis naar Amerika drie uur
op Schiphol vertoeven.
Een „Zondagsvlieger"
Een 17-jarige jongen uit
Kaapstad kreeg het Maandag
in zijn hoofd een tochtje te ma
ken met een klein vliegtuig,
dat onbeheerd op het vliegveld
stond. Hij steeg op, maar toen
hij wilde landen wist hy niet
hoe verder te handelen. Twee
uur lang bleef hij rondjes ma
ken boven het vliegveld en ten
einde raad wierp hy bood
schappen uit met het verzoek
om hulp. Daarop steeg een an
der vliegtuig op, waarvan de
Êlloot een schoolbord buiten
oord hield, waarop met krijt
in grote letters aanwijzingen
stonden geschreven. Met be
hulp daarvan wist de jongen
een geslaagde landing uit te
voeren. Hy had echter door al
de emoties een zenuwschok op
gelopen en moest in een zie
kenauto
bracht
naar huis worden ge-
zenders rigoureuze maatregelen te-
fen deze ongeloof lyke provocatie en
e aanstichters daarvan beloofd.
De waarnemer, die dc conferentie
op steelse wijze heeft bijgewoond,
vertelde verder, dat de organisatoren
van het „Freikorps", Neumann en
Lamp. reeds op 5 October 1948 dc in
Duitsland geaccrediteerde Joodse
journalisten, schriftelijk en monde
ling hebben uitgenodigd Duitsland
onmiddellijk to verlaten. Zc wilden,
aldus Neumann en Lamp, niet „nog
eens er toe gedwongen worden maat
regelen tegen de Joden in Duitsland
te moeten nemen, zoals onder de Na
zi's". Verder verklaarden zij, dat zij
„met alle middelen" de Duitse Oost-
gebieden te rug-veroveren zouden.
„Tot die tijd wensen we geen vrede.
Tot dan willen we oorlog".
Het wereldgebeuren
Weerbarstig India
Over enkele dagen zal president'
Truman als gastheer in San Fran
cisco de conferentie over het Japan
se vredesverdrag openen. De om
standigheden, waaronder deze oor
spronkelijk als pure ondertekenings
plechtigheid bedoelde bijeenkomst
begint, zijn veel minder gunstig dan
de Amerikanen verwachtten cn hoop
ten. De eerste tegenslag kwam toen
Moskou meedeelde een uitgebreide
delegatie te zullen zenden. Gromyko,
die inmiddels in New York is gear
riveerd, heeft in een verklaring de
sombere voorspellingen over de Rus
sische bedoelingen bevestigd Of
schoon hem te kennen is gegeven,
dat de tijd voor discussies en het in
dienen van bezwaren verstreken is.
kondigde hij aan nieuwe voorstellen
te zullen dóen. Wat deze voorstellen
behelzen is nog een verrassing, maar
vast staat, dat de Russische gedele
geerde zich tot woordvoerder zal
proberen op te werken van alle lan
den, die ernstige critlek hebben op
het ontwerp van John Foster Dulles.
Een tweede tegenslag voor
Washington is dc houding van India.
Pandit Nehroe heeft in weinig hoffe-
igïng ce
:iseo te
zenden
Mutaties bij Kon. Marine
Commandeur G. Koudys, thans plv.
chef marinestaf zal worden benoemd
tot commandant van het vliegkamp-
schip Karei Doorman. Hij zal worden
opgevolgd door kapitein ter zee H.
Bos, commandant van de kruiser
Tromp.
J* JL r
55. De leeuw Piet was inderdaad weer in een
diepe slaap gevallen, zodat het vóór Trien en Toos
niet de minste zin had nog langer bij het leeuwen-
hok te blijven staan. „We moeten maar proberen
te doen wat hij ons heeft gezegd", zei Trien, „en
het lijkt mij het beste dat wij vannacht nog pools
hoogte gaan nemen op de plek waar Jimmy de
sleutels heeft opgeborgen." Toos knikte. Zij be
greep, dat 'n beetje voortvarendheid een eerste
vereiste was. „Ik denk. dat we ze wel in het op
zichterskantoor zullen kunnen vinden", zei ze. Op
hun tenen slopen de twee chimpansees door het
nachtelijk duister van de dierentuin. „Weet jy
eigenlijk waar Jimmy slaapt?" vroeg Trien. „Dc
hoop niet in die kamer achter het opzichterskan.
toor, want dan krijgen wij geen schijn van kans..."
Toos haalde haar schouders op. „We zullen wel
zien", zei ze quasi onverschillig. Met Trien voorop
zetten zij de tocht voort. „Zeggeris, wat heeft dit
te betekenen?" vroeg plotseling iemand met een
krakende stem. Trien en Toos bleven met een
schok stil staan. Al hun haren gingen overeind
staan, zó schrokken zij. „Is... is daar iemand?"
vroeg Toos trillend als een espenblad.
gatie naar San Franci
afgewezen. Een Indiase diplomaat in
Tokio ging zelfs zover het ontwerp
verdrag „schandalig" te noemen en
dat heeft in de Ver. Staten veel
kwaad bloed gezet. Men vraagt zich
zelfs af of India openlijk de zijde
van Rusland heeft gekozen. Dc wei
gering van India heeft een niet te
onderschatten betekenis. Samen met
China, Burma, en Rusland om
vat dit land bijna dc helft van dc
wereldbevolking en namens die helft
zal het verdrag niet getekend wor
den. Hoewel Indonesië in San Fran
cisco wel vertegenwoordigd is zal
het er vermoedelijk onder invloed
van India van weerhouden worden
Amerika te steunen. Dus komt het
overgrote deel van Azië. dat toch
het nauwst betrokken is bij dc posi
tie van Japan, buiten het vredesver
drag te staan.
Opmerkelijk is, dat India's bezwa
ren zich niet richten tegen de zeer
schappelijke opzet van het verdrag,
waaruit alle strafbepalingen verwij
derd zijn, maar dat juist geijverd
wordt voor nog gunstiger voorwaar
den. Er wordt herinnerd aan de „tra
ditionele banden van vriendschap"
tussen de twee landen en aan het
feit. dat India destijds weigerde een
openbare aanklager te zenden naar
Tokio voor de processen tegen de
oorlogsmisdadigers.
India's bezwaren zijn het vestigen
van Amerikaanse bases in Japan, het
uitsluiten van rood-China bij de be
sprekingen, het afscheiden van de
Rioekioe- en Bonineilanden van Ja
pan, de onbesliste toekomst van For
mosa en de Amerikaanse weigering
om de overdracht van de Koerillen
en Zuid-Sachalin aan de Sowjet-
Unie te erkennen.
Een hele waslijst, die in wezen ver
zet inhoudt tegen de poging om van
Japan een stevig pro-Westers bas
tion in Azië te maken als tegenwicht
voor de Russische invloed op het
vasteland. Pandit Nehroe zweeft nog
steeds het denkbeeld voor ogen van
de Aziatische landen een neutraal
tussenblok te maken, dat weigert
party te kiezen in de koude oorlog
en de Amerikaanse bedoelingen
evenzeer wantrouwt als de Russi
sche.
Het resultaat van alle tegenstellin
gen is overigens, dat de geduldige en
eens voor Mac Arthur buigende Ja
panners, achter wier vriendelijk mas
ker de ware gedachten verborgen
blijven er beter voorstaan dan zij
ooit na de ineenstorting van hun re
cord-tempo opgebouwd imperium
mochten hopen. Japan begint weer
een macht te worden in Azië, waar
mee de omliggende landen rekening
dienen te houden. De industrie draait
langzamerhand op volle toeren en
herneemt een belangrijke plaats op
de wereldmarkt, de opbouw van een
nieuw leger ligt in het verschiet, de
souvereiniteit wordt volledig hersteld.
In Tokio is al aangekondigd, dat
binnenkort in een groot aantal lan
den Japanse consulaten en gezant
schappen geopend zullen worden als
diplomatiek symbool van Japnas
herryzenis. Opnieuw heeft de erva-
ring geleerd dat de voorwaarden voor
een verslagen macht gunstiger wor
den, naarmate het sluiten van een
vredesverdrag langer wordt uitge
steld.