Verbond Hitler-Stalin bracht
de wereld in opschudding
JIMMY BROWN, Sportheld no. 1
PENSIOENREGELING VOOR
ZEELIEDEN TER KOOPVAARDIJ
Vereffende schuld
WOENSDAG 22 AUGUSTUS 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
22 AUGUSTUS 1939.
Mislukte speculatie der „appeasers"
Op de 22ste Augustus 1939 werd de wereld verrast door een manoeuvre
In de buitenlandse politiek, die de sensationeelste zou worden sinds de eer
ste wereldoorlog. Do twee grootste dictatoriale staten ter wereld, Hitiers
Derde Rijk en Stalins Sow jet-Unie, hadden elkaar gevonden; de demo
cratieën van het Westen stonden plotseling voor een overmacht, die de lei
ders in de ban sloeg van vrees en defaitisme.
„Geïnspireerd door de wens om de zaak van de vrede te versterken heb
ben de Duitse en Russische regeringen besloten de volgende overeenkomst
aan te gaan", aldus luidde de aanhef van het met grote koppen in de we
reldpers gepubliceerde monsterverbond. En daarop volgden zeven punten,
waarvan de eerste was; „De twee partijen verbinden zich om af te zien
van elke daad van geweld of van agressie jegens elkaar, hetzy alleen, het-
xU In samenwerking met andere machten". Hitler had zich in de rug ge-
Mekt; de weg voor agressie jegens het Westen lag open.
In de communistische partijen
heerste enige dagen grote verwarring
door de plotselinge ommekeer, die al
le tot dusver gevoerde propaganda
omver wierp, maar dra werden de
oude leuzen naar de rommelzolder
verwezen en 't conflict tussen Hitier
en de democratieën voorgesteld als
,,een imperialistische oorlog". De
Nazi's staakten de anti-bolsjewisti
sche propaganda; plotseling behoef
de de beschaving niet meer gered te
worden van „het rode gevaar".
De documenten, die in 1945 uit de
Duitse archieven werden gehaald,
hebben het mogelijk gemaakt een
vrij nauwkeurige analyse te geven
van de ontwikkeling in de spannende
jaren 1938 en 1939. En dan blijkt,
dat op de departementen in Londen,
Parijs, Berlijn en Moskou een drie-
hoeksspel werd gespeeld, waarbij de
partijen voor elkaar in cynische
machtspolitiek niet onderdeden. Dat
tenslotte Frankrijk er geheel aan ten
onder ging en Engeland bijna, was
een gevolg van gebrek aan rugge-
graat bij de zwakke staatslieden, die
in de kritieke jaren aan het bewind
waren.
De basis in de driehoek was Nazl-
Duitsland, dat van zijn veroverings
plannen en het streven naar een
nieuwe orde in Europa en mogelijk in
de wereld geen geheim maakte. Hit-
Ier zelf had er in Mein Kampf de
geloofsbelijdenis van het Derde Rijk
van gemaakt. Een defensief verbond
tussen de Sowj et-Unie enerzijds en
de beide Westeuropese staten ander
zijds zou Hitiers plannen, die niet
berekend waren op een oorlog aan
twee fronten, zwaar gedwarsboomd
hebben. Maar de Nazi-leiders specu
leerden er met succes op de Sowjet-
Unie en het Westen tegen elkaar uit
te spelen.
DE „APPEASERS"
In Frankrijk waren politici als Da-
ladier, Bonnet en Laval aan het be
wind, in Engeland zwakke staatslie
den als Chamberlain, Lord Halifax
en sir Samuel Hoare. Zij waren door
en door anti-Sowjet gezind en ge
voelden in zeker opzicht wel enige
sympathie voor het natlonaal-socia-
lisme dat, bij alle uitwassen toch
maar korte metten had gemaakt
met het communisme. Uit deze men-
9
2
68
Als we onze voedingsmiddelen wil
len koken, zetten we ze in water en
laten dat aan de kook komen, en na
een kortere of langere tijd bemerken
we dat de aardappelen, bonen, groen
ten, of wat het dan ook mag wezen,
gaar zijn.
Op gevaar af dat de lezer zal den
ken, dat we hier een kookrubriek be
ginnen, moet bovenstaande inleiding
ons even van het hart, omdat het alles
zo doodgewoon lijkt en we er geen
ogenblik bij stil staan hoe merkwaar
dig het is dat een groot deel van ons
voedsel juist gaar wordt bij een tem
peratuur die tegen het kookpunt van
water (100 gr. C) aanligt. Wanneer
ons voedsel gaar zou worden bij een
hitte van bijv. 120 gr. C zou onze nor-
male kookwijze geen toepassing kun
nen vinden.
„Mogelijk niet", zal een lezer ver
zuchten, „maar wat deert mij dat?"
Inderdaad raakt dit alleen hen die
emigratieplannen hebben en toevalli
gerwijs beland zouden raken tussen de
bewoners der hoogvlakten van Ecua
dor, Bolivia of Peru. Want deze men
sen kunnen met de beste wil van de
wereld hun eten niet koken. De ver
klaring hiervoor is vrij eenvoudig.
Water kookt op zee-niveau bij 100 gr.
C., maar wanneer we 1000 m hoger ko
men, ligt het kookpunt ongeveer 3 gr.
lager. En de hoogvlakten, waarvan
hier sprake is, zijn zo hoog, dat het
kookpunt van water 12 en 15 gr. lager
ligt dan hier te lande. De temperatuur
blijft daardoor te laag om de verschil
lende voedingsmiddelen gaar te krij
gen.
Hoe de bevolking zich daaraan dan
heeft aangepastPrecies als wij, wan
neer we iets willen bereiden waartoe
het kookpunt van water te gering
blijkt: door bakken en braden: gepofte
mais, gebakken aardappelen, geroos
terd vlees, gebakken vis, enz. En geen
hard gekookt eitje bij het ontbijt, maar
een spiegelei.
De weinige Amerikaanse of Euro
pese families, wier voorkeur naar de
gekookte maaltijden blijft uitgaan,
kunnen zich bovendien compressie
kooktoestellen aanschaffen, die door
drukvermeerdering in het toestel, een
kookpunt van 100 gr. bereiken.
De bevolking van die streken eet
haar voedsel dus niet rauw en U be
hoeft voor haar dan ook geen traan
van deernis te plengen.
Hoe we ook over tranen mogen den
ken, zij hebben uiteindelijk de ontdek
king van de penicilline mogelijk ge
maakt. H. PétiUon.
'iSt
taliteit vloeide de „appeasement"
voort, het voldoen aan Hitiers eisen
in de hoop diens aanvalsdrift naar
het Oosten af te leiden. München was
het hoogtepunt. Niettegenstaande
Moskou aan zijn militaire verplich
tingen wilde voldoen en aanbood via
Polen en Roemenië troepen te zen
den naar Tsjecho-Slowakije, dwongen
Daladier en Chamberlain president
Benesj tot capitulatie. „Vrede met
eer, place for our time", riep Cham
berlain bij aankomst in Londen.
„Schande en oorlog" gromde Chur
chill.
Na het verraad van München be
gon de zwenking in de Russische po
litiek, die leidde tot het monsterver
bond. Stalin maakte zich geen illu
sies meer over samenwerking met
Engeland en Frankrijk en evenmin
twijfelde hij aan Hitiers voornemen
met deze democratieën „af te reke
nen". Een aanbod in April 1939 tot
het sluiten van een verdrag van we
derzijdse bijstand werd in Londen en
Parijs afgewezen. Engeland en
Frankrijk wilden de handen vrij hou
den, Indien Hitier de Sowjet-Unie
zou aanvallen. Op 3 Mei 1939 trad
Litwinov af. Hij werd vervangen
door Molotov. 'Enkele weken later
besloten de Nazi-leiders op een ge
heime bijeenkomst tot een actie te
gen Polen.
De Britse regering, ongerust
worden door de wijze, waarop
Ier het accoord van München als een
vodje papier behandelde, zond een de
legatie naar Moskou. Stalin stelde
eisen: Uitbreiding van de Russische
invloed in Oost-Europa en wederzijd
se bijstand. Chamberlain voelde er
weinig voor.
DE KOOP GESLOTEN
Onderwijl begon ook Berlijn toena
dering te zoeken tot de Sowjet-Unie.
De Nazi's waren bereid de prigs te
betalen die Engeland en Frankrijk
weigerden. Zij stelden de eind
strijd met Moskou tot een later
tijdstip uit. De geheime onderhande
lingen in Moskou leidden tot de over
eenkomst, die op 23 Augustus werd
gepubliceerd. In een geheim proto
col werden Oost-Polen, Estland en
Letland aan de Sowjet-Unie toegewe
zen, West-Polen en Littauen zouden
aan Duitsland komen. Enkele weken
later sloeg Hitier toe en begon de op
mars tegen Polen. Op 17 September
1939 verklaarde Moskou, dat de Pool
se staat opgehouden had te bestaan.
Het Rode Leger bezette het Poolse
gebied, dat de Wehrmacht nog niet
veroverd had. De Russische grens
vas naar het Westen verschoven, de
3altische staten werden onder pro
tectoraat gesteld. Wereldoorlog II
was begonnen.
SPECULATIES MISLUKT
De speculatie van Chamberlain en
Daladier op een Diüts-Russische oor
log, waarin het Westen neutraal kon
blgven, was mislukt, Maar ook de
Russische speculatie, dat het buiten
het conflict tussen Hitier en het Wes
ten kon blijven ging niet op. Sneller
dan verwacht, werden de Westerse
legers verslagen en kreeg Rusland
Ook een zuiveringsactie
te Semarang.
Ook te Semarang is blijkens be
richten van de correspondent van
Aneta een zuiveringsactie ingezet na
de soortgelijke acties te Djakarta,
Medan en Soerabaja. O.m. werd een
inval gedaan in het afdelingskantoor
van de comunistische partij en in het
gebouw Rahjat Indonesia.
de volle aanvalskracht van de Wehr
macht te verduren. De gehele oorlog
door bleef het Russische wantrouwen
smeulen. Het geroep om een „tweede
front" was er een uiting van. Omge
keerd bleef in het Westen de vrees
bestaan, dat Rusland na de oorlog
niet meer naar de oude grenzen zou
terugwillen en Oost-Europa invloeds
sfeer van Moskou zou worden. Chur
chill moest in Teheran en Jalta door
Roosevelt ertoe worden overgehaald
Stalin in dat opzicht de concessies te
doen, waartoe in 1939 ook Hitier be
reid was.
De verplaatsing van de Russische
grens naar het Westen werd de kiem
van de latere breuk tussen de ver
bonden mogendheden. Washington en
Moskou legden de overeenkomst van
Jalta ieder op eigen wijze uit en pre
sident Roosevelt was helaas vroeg
tijdig gestorven.
Nederlandse schrjjfwarenhandelaren maken een studiereis naar Zweden,
per speciaal K.L.M. toestel. Voor de prentbriefkaarten naar huis hebben
ze zich van een flinke ballpen voorzien.
Regering draagt 70 millioen bij.
Er is een beslissing genomen met betrekking tot het pensloenvraagstuk
voor de opvarenden van de Nederlandse koopvaardijvloot. In de minister
raad is besloten, dat de regering bereid is te bevorderen, dat ten behoeve
van de uitvoering van een pensioenregeling voor de zeelieden een bijdrage
ineens wordt verleend van 70.300.000.en wel in de vorm van 3 ft
rentende staatsschuld.
Dit bedrag is het uiterste, waartoe
de regering kan gaan, zo zegt men.
Door het ter beschikking stellen van
dit bedrag moeten de. toezeggmgen,
die de regeling in verband niet de
vaarplicht aan de zeelieden heeft ge
daan, geacht worden ten volle te zijn
vervuld. De pensioenregeling zal
Prinsesjes naar een andere
school.
Sedert April krijgt prinses Beatrix,
samen met een aantal kindei'en van
haar leeftijd, voortgezet onderwijs op
het nieuw gestichte lyceum te Soest-
dijk. Begin Juli werd zij bevorderd
tot de tweede klasse.
Prinses Irene, die evenals haar ou
dere zusje lager onderwijs kreeg in
de Werkplaats van Kees Boeke in
Bilthoven, zal in een overbruggings
klas komen, die onder leiding staat
van de heer J. van Dijk, hoofd van de
nieuwe Baamse school te Baarn.
Prinses Margriet gaat naar de der
de klas van die school.
Vliegtuig brandde na noodlanding
geheel uit.
Een „Percival-Proctor" van de
waarnemersschool op Gilze Rgen
heeft als gevolg van een brandje in
de motor een noodlanding moeten
maken op een weiland in Nieuwer-
kerk aan de IJssel. De drie inzitten
den, een sergeant-vlieger, een ser
geant-telegrafist en een leerling te
legrafist konden zonder enig letsel
het toestel, dat geheel uitbrandde,
verlaten.
100 ton vruchtensap als
essence naar Nederland
gesmokkeld.
De douane te Wernhout aan de
Belgische grens is een omvangrijke
clandestiene handel op het spoor ge
komen, waarmee, voor zover men
thans kan nagaan, een bedrag van
4.500.000 Belgische francs gemoeid
is.
Deze zaak is aan het rollen ge
bracht, toen enige tijd geleden een
partij van meer dan 12.000 k.g. zo
genaamde essence in beslag werd ge
nomen. Deze „essence" bleek, bij een
scheikundig onderzoek, vruchtensap
te zijn, welke in België vanuit Ame
rika was ingevoerd en op een zoge
naamde essence-verklaring over de
Belgisch-Nederlandse grens werd ge
bracht.
De laatste drie maanden is meer
dan 100.000 kg. vruchtensap op deze
manier ons land binnengekomen.
Bij deze zaak zijn twee Amster
damse kooplieden betrokken: A. van
K. en G. O., voorts G. S. uit Zimdert
(N.-Br.) en A. R. uit Brussel, die de
leverancier van de vruchtensappen
moeten worden uitgevoerd door een
bedrijfspensioenfonds en zal staan
naast de toekomstige algemene wet
telijke onderdomsverzekering, waar
in volgens de plannen ook de zeelie
den zullen worden opgenomen.
Uit dat bedrijfspensioenfonds zul
len ook een pensioen moeten ontvan
gen degenen, die nu vallen onder de
zogenaamde interimregeling (beslis
sing van de minister van Verkeer op
28 November 1946), welke regeling
zal worden ingetrokken. Naar aan
leiding van deze beslissing zullen be
sprekingen worden gehouden tussen
het bedrijfsleven en vertegenwoordi
gers van de regering.
Tragisch ongeval.
In Amsterdam is Maandag een
baby van nog geen jaar oud het
slachtoffer geworden van een droevig
ongeval. Het kind speelde in de box
en had van zijn moeder een fluitje
gekregen, dat aan een koord om de
hals hing. Dit koord schijnt te zijn
blgven hangen aan een haakje aan de
box, terwijl de baby struikelde. Het
gevolg was dat het kindje door het
touw werd gewurgd.
Militaire oefeningen
bij vliegveld Valkenburg.
Dinsdagmorgen werd bij het vlieg
veld Valkenburg een oefening gehou
den door enige bataljons infanterie
der territoriale troepen. Deze infan
teristen moesten het vliegveld ver
overen op een bezetting, bestaande
uit mariniers en matrozen-vliegtuig
makers. Ondanks de steun van para
chutisten en vliegtuigen slaagde de
infanterie er niet in om het vliegveld
te bezetten. Het springen van de 120
man sterke Belgische luchtlandings
troepen was wel het meest spectacu
laire van de hele oefening. Het ble
ken felle vechters en slechts enkelen
werden „krijgsgevangen gemaakt".
In de lucht woedde intussen een
strijd tussen aanvallende straaljagers
en verdedigende Seafuries, Fireflies
en Mitchells. De straaljagers werden
verdreven!
De bevelhebbers waren van mening
dat er met animo en vastberadenheid
was geoefend. Zij waren doorgaans
tevreden over de geleverde prestaties.
Dit gedeelte van de algemene drie
daagse oefening in Noord- en Zuid-
Holland en Utrecht stond onder lei
ding van kolonel F. H. Beenhakker,
garnizoenscommandant van Den
Haag. Kapitein-luitenant ter zee der
vliegers jhr. P. M Elias leidde de
operaties in de lucht.
De oefening werd bijgewoond door
de Belgische militaire attaché gene-
raal-majoor J. Woussen.
Meer dan 5000 ballonnen met anti
communistische vlugschriften zijn Zon
dagavond bij de Beiers-Tsjechoslowaakse
grens opgelaten in het kader van de door
de Amerikaanse beweging „kruistocht
voor de vrijheid" georganiseerde cam
pagne, welke „winden van de vrijheid"
is genoemd. In vier dagen hebben 9.825
ballonnen meer dan negen millioen vlug
schriften naar Tsjecho-Slowakije ge
bracht.
door Barbara Cartland
Jarenlang had ze Mandrake en
haar echtgenoot, die de voorkeur aan
het buitenleven gaf, slechts af en
toe bezocht: nu zij er permanent ver
blijf hield, ging ze grote sommen
aan verbeteringen en verfraaiingen
besteden. Een jaar later was ze we
duwe, maar haar enige zoon, de erf
genaam, scheen, evenals zgn vader
haar niets te kunnen weigeren. De
bekendste architecten, de beste de
corateurs spoedden zich uit Londen
naar het historische gebouw. En toen,
terwijl iedereen zich nog afvroeg, wat
er toch aan de hand zou zgn, liet de
markiezin de deuren van Mandrake
wijd open gooien.
Elke avond werden er grote gast
malen gegeven en na afloop daarvan
bleven de gasten zich met spelen be
zig houden. Het ging om hogere in
zetten dan in de deftigste Londense
clubs of speelzalen. De bezoeker van
Mandrake had de keus tussen aller
lei soorten van spel, van het kalme
„quadrille" af tot het opwindende fa
ro of macao toe
48. Na die uitbarsting van Trien begreep Sij-
men zelf ook wel, dat Trien en Toos totaal on
schuldig waren aan het geheimzinnige verdwij
nen van de sleutel van het hok. „Met dat al snap
ik er niets van", bromde hij. „Ik ben er toch mee
binnen gekomen en nu is dat ding spoorloos ver
dwenen". „Wat 't huis verliest, geeft 't huis te
rug", riep Toos geruststellend, maar zg wachtte
zich er wel voor van haar plaats op te staan. Zij
voelde de sleutel gewoon onder haar brènden
„Méns, laat die sleutel toch de sleutel", zei Trien
zo onverschillig mogelijk, ,,'t Ding kan niet weg
zgn. U zult zien, dat het vanzelf weer opduikt.
Trek 't hok gewoon dicht. Wij zullen hem heus
niet smeren. Wij hebben 't bij U veel te goed. Wat
De ontvangstzalen in het grote
huis waren luxueus en exotisch ge
noeg om zelfs de meest veeleisende
speler te voldoen. Spijzen en wijnen
streelden het verhemelte van de bes
te fijnproevers. Alles wat modern en
zeldzaam was vond men op Mandra
ke, het centrum van schittering en
gedurfdheid, met als centrale figuur,
vol licht, leven en geest, de gast
vrouw zelf. Stralend van schoonheid
en vernuft, werd de markiezin feite
lijk koningin van een hof, dat ge
schiedschrijvers, gedoemd over de
deftige maar vervelende omgeving
van regerende vorsten uit te weiden,
zich misschien soms in vermetele
dromen hebben voorgesteld.
Mandrake werd het punt, waar de
mensen uit de zg. grote wereld elk
aar ontmoetten, maar weldra bleek,
dat alleen de rijksten zich een bezoek
aan het kasteel konden veroorloven.
Ook begonnen er lelijke praatjes over
de begerigheid van de markiezin te
lopen. Als ze verloor speelde ze hef
tig en als ze won wüde ze altijd méér
winnen maar in geen geval kon
iemand haar ontsnappen zolang hij
nog geld had om te spelen. Ze was
niet te verzadigen; een vrouw door
haar eigen begeerten als het ware
verteerd.
Soms legden haar gasten bij terug
keer naar Londen de dure eed af, dat
ze niet op Alandrake zouden terug
komen. De markiezin mocht dan nog
altijd een mooie vrouw zgn, maar het
was niet prettig, haar begerig en
opgewonden naar geld te zien kijken,
te weten, dat ze geen zier gaf om de
gevoelens en aandoeningen van ande
ren, maar alleen om de inhoud van
hun beurzen.
Ook de nieuwe markies van Vul
can was niet populair en zelfs zg die
geregeld op Mandrake kwamen, voel
den dat ze hem niet welkom waren.
Er deden steeds meer vreemde geruch
ten de ronde, maar toch waren er al
tijd nog mensen, die hun ledige uren
met het „gokken" om grote bedragen
wilden slijten. Ook zg, die niet langer
in de gunst van het Hof stonden, be
gaven zich vaak naar Mandrake en
reizigers van Dover naar het vaste
land vonden, dat dit kasteel, slechts
vijftien mijlen oostelijker, een ge
schikt oord was om er óf hun over
tocht voor te bereiden óf er van uit
te blazen. Tal van bezoekers hadden
even geldige redenen en zo kwam
het, dat de markiezin en haar zoon
altijd gezelschap hadden. Misschien
was het enige dat zij vreesde, alleen
te zijn in het grote huis.
1 Plotseling ging de deur van haar
I slaapkamer open en trad Lord Vul
can binnen. Hij was in rijcostuum,
met hoge laarzen, die volmaakt pas- L
ten bij een nauwsluitende korte gele
moeten wij in die vijandige wereld uitvoeren, wij,
twee weerloze, arme chimpansees. Wij zouden
alleen maar kans lopen door de een of andere cir
cusklant opgepakt te worden en dan zou ons leed
niet te overzien zijn. Heus we zijn wel wijzer!" Sij-
men Sabbel moest toegeven dat er in deze woor
den veel waarheid school. „Ja, dat zal ik dan maar
doen", zei hij, „maar Trien en jij ook Toos, jullie
moeten mij Belóven, echt eerlijk belóven dat jullie
hier geen misbruik van zullen maken". „Meneer
Sabbel", zeiden de twee chimpansees als uit één
mond, „maak U nou geen zorgen, wij zijn het nü
al vergeten, dat ons hok niet helemaal goed dicht
zit";
Het wereldgebeuren
Onderhandelen met
hindernissen
Onderhandelen is moeilijk, dat
blijkt zowel in Kacsong als in Tehe
ran. Al wekenlang is het nieuws over
de besprekingen ten aanzien van Ko
rea en Perzië. twee brandpunten in
de wereldpolitiek, somber geklemd
met nu en dan een vleugje optimis
me als toch nog de mogelijkheid van
een vergelijk komt opdagen.
In Kaesong wordt de sfeer vertroe
beld door de herhaalde incidenten in
de neutrale zóne. Bij de schietpartij
van Zondag werd een Chinees gedood
en dat heeft generaal Nam I! aanlei
ding gegeven op zijn beurt op hoge
toon te eisen, dat een bevredigende
verklaring wordt gegeven. Die verke
ring is inderdaad gekomen van gealli
eerde zijde, maar de zaak is er toen
niet geheel door opgehelderd. Vast
staat, 'dat niet geallieerde troepen,
maar gewapende burgers het incident
hebben veroorzaakt, vermoedelijk
Zuid-Koreaanse partisanen, voor wier
doen en laten het geallieerde opper
bevel niet verantwoordelijk is. „De
gehele oorlog door zijn er zwervend-.
groepen burgers geweest, die zich tot
doel stelden de communisten schade-
toe te brengen", verklaarde dit opper
bevel nuchter. Zoals gewoonlijk be
schuldigen de partijen elkaar inciden
ten uit te lokken als voorwendsel voor
een afbreken van de onderhandelin
gen, hoewel aannemelijker is, dat het
acties of vergissingen betreft, waarvan
de legerleiding niet op de hoogte is.
De Noordelijken hebben uiteraard
getracht, uit de door Zuid-Koreanen
uitgelokte schietpartij het maximum
aan propaganda-rendement te hal.
teneinde de capitulatie bij een inci
dent van twee weken geleden, torn
generaal Nam II gedwongen werd zijn
verontschuldigingen aan te bieden,
wat te verbleken. De indruk bestaat,
dat de gevraagde genoegdoening een
revanche is voor het bitse optreden
van generaal Ridgway. die destijds
onmiddellijk de besprekingen afbrak.
Het is al zeer onwaarschijnlijk, dat de
Chinezen nu dit voorbeeld zullen vol
gen. Uit vele feiten in de afgelopen
weken is gebleken, dat de Noordelij
ken in elk geval de besprekingen
gaande willen houden en vermoede
lijk ook een overeenkomst willen be
reiken, zij het een, die zo weinig mo
gelijk concessies kost. De trage gang
van zaken is destijds van vele zijden
voorspeld, aangezien de Chinese onder
handelingstactiek. Van Noordelijke
zijde wordt alles vermeden om de
schijn te wekken, dat uit militaire
onmacht naar een wapenstilstand ge
streefd moest worden. Daartoe wer
den aanvankelijk de besprekingen in
Kaesong zo in scene gezet, dat het
leek alsof een geallieerde delegatie
om een wapenstilstand kwam verzoe
ken. Toen Ridgway daar krachtig be
zwaar tegen maakte werden de onder
handelingen een onderdeel gemaakt
van het „vredesoffensief" en de zaak
in de propaganda zo gesteld, alsof de
Chinezen de strijd wilden beëindigen
in het belang van de wereldvrede,
maar de Amerikaanse „imperialisten"
dat voornemen dwarsboomden. Komt
straks een bestand in werking dan is
dat een „overwinning voor de vre-
deskrachten". In deze propaganda-
tactiek past ook de nieuwste Chinese
stunt om zich in pamfletten recht
streeks tot de frontsoldaten te richten.
Omgekeerd spelen ook bij de geal
lieerde legerleiding prestige-kwestics
een rol. Generaal Ridgway voelt zich
op 't ogenblik in Korea militair ster*
en hij is niet van zins onnodig toe te
geven aan generaal Nam II of de
frontlijn terug te trekken. De bom-
bardementsvluchten blijven normaal
voortgaan en op enkele punten is
zelfs een beperkt offensief ingezet.
Voorspellingen zijn gevaarlijk, omdat
steeds rekening moet worden gehou
den met onverwachte gebeurtenissen.
Aannemelijk is echter, dat straks een
staakt het vuren bewerkstelligd zal
worden op basis van de huidige front
linie, zoals ook het meest logisch is.
De commissie voor een démarcatie-
lijn heeft in dat opzicht langzaam eni
ge vorderingen gemaakt. Het is een
goed teken, dat de commissie zonder
publiciteit vergadert; dan komen de
prestige-kwesties minder in de schijn
werpers van de belangstelling te
staan.
In elk geval zijn de kansen op suc
ces in Kaesong groter dan die in Te
heran, waar nu de laatste kans ver
keken schijnt en minister Stokes zich
gereed maakt onverrichterzake naar
Londen terug te keren.
broek, zijn jas van een vol-bruine
tint was door de grote mode-kleerma
ker Stulz zelf vervaardigd.
„U wilde me spreken,moeder?"
Hij liep op zijn gemak door de ka
mer en hield even stil bij de haard,
waarin reeds een vuurtje brandde.
Daar keek hg rond naar het grote
bed met zijn vier opgaande stijlen,
de fraai bewerkte en vergulde meu
bels en de zware nijl-blauwe gordij
nen die de vensters omlijsten.
„Een mooi geheel", zei hij goedkeu
rend. „Mgn complimenten".
„Maar nog niet betaald", antwoord
de de markiezin knorrig.
..Maar het geld, dat ik U laatst
gaf, was toch, meende ik, voor de
aankleding van het huls".
„Het was juist genoeg, om er een
kwart van de rekeningen mee te be
talen", verzekerde zijn moeder, „en
dan is er nog het aanleggen van' de
nieuwe tuin. Bovendien drong mijn
kleermaker op betaling aan".
Lord Vulcan nam zijn snuifdoos
uit de zak. Hg keek onverstoorbaar,
maar toch klonk zgn stem wat koel
toen hg kalm zei: „Op het ogenblik
kan ik U niet meer geven".
„En dat meisje?"
„Ik ben nog niet met haar ge
trouwd".
„Dat huwelijk kan nooit doorgaan.
Justin. Ik heb je al eerder verteld en
ik vertel je opnieuw, dat je nooit
kunt trouwen".
„Ik heb U altijd gezegd moeder, dat
ik onder de gegeven omstandigheden
geen zin heb om te trouwen".
„Waarom heb je dan dit onnozele
meisje van buiten hier gebracht? Je
bent gek. Justin. Als we niet aan
haar geld kunnen komen, is ze
slechts een mond meer om te eten te
geven. Vroeger of later zullen we
haar de laan uit moeten zenden
Stuur haar liever dadelijk weg
vandaag nog".
(Wordt vervolgd.)
