Ziekelijke sportrivaliteit leidde tot
nieuw schandaal
JIMMY BROWN, sportheld
„HET UNIESTATUUT MOET
VERVANGEN WORDEN"
BLOEIENDE KUNSTZWENDEI
IN DE VERENIGDE STATEN
WOENSDAG 15 AUGUSTUS 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURAN1
WESTPQ1NTS SPIEKENDE CADETTEN
Corruptie op militaire academie
(Van onze correspondent).
New Vork, Augustus Negentig leerlingen van Amerlka's befaamde
militaire academie Westpolnt hebben dit jaar gespiekt tydens een belang
rijk examen. Wilden zy slagen, dan moesten zy dat wel doen, want behalve
het feit, dat zy goede athleten waren, beschikten z(j niet over voldoende
„grijze massa" In de hersenpan om zich meester te makefl van de moeilijke
tactische en strategische materie, die een aspirant-beroepsofficier moet
kunnen beheersen. De negentig werden op heterdaad betrapt door enige
van hun vrienden, door wie de commandant van de Militaire Academie van
het gebeurde werd verwittigd. Op zijn minst tachtig hunner zullen van de
academie worden verwijderd. Naar het schijnt, doen zich voor tien hunner
verzachtende omstandigheden voor. Maar inmiddels is het Amerikaanse
volk én het Congres In het geweer geroepen door dit jongste schandaal in
de schier onuitputtelijke reeks onverkwikkelijke gebeurtenissen, die dit
jaar reeds het openbare- en sportleven van de V.S. hebben geschokt.
Men zal zich herinneren, dat eerder
dit jaar een aanzienlijk aantal bas-
ket-ballspelers, die tevens studenten
aan Universiteiten waren, in de ge
vangenis zijn beland, omdat zij zich
met grove bedragen hadden laten om
kopen om bepaalde wedstrijden te
verliezen, teneinde bookmakers en
beroepsgokkers in de gelegenheid te
stellen een bom duiten te verdienen.
Vele Universiteiten beschouwden de
ze gebeurtenissen als een blamage
voor de Alma Mater en verboden hun
studenten om in de eerstkomende ja
ren aan de basket-ballcompetitie
deel te nemen. Tegelijkertijd waren er
echter zeer vele, goede sportliefheb
bers en -beoefenaars, die de Univer
siteiten ervan beschuldigden de om-
stanc'.gheden gecreëerd te hebben,
waaronder dergelijke corruptie in
feite wordt aangemoedigd. Men sprak
in de eerste plaats van de ziekelijke
sportrivaliteit, die er in de Ameri
kaanse academische wereld heerst.
Van de Britten wordt wel eens ge
zegd, dat zij een oorlog met een over
maat van sportieve gevoelens plegen
te beslechten; maar de Amerikanen
maken vaak van een sportwedstrijd
een oorlog. Wanneer Harvard en Yale
universiteiten elkaar op een sportter
rein ontmoeten, dan L» het doorgaans
oorlog. Daar komt bij, dat de op
brengst van deze sportieve ontmoe
tingen een te belangrijke factor
vormt voor het budget van menige
Universiteit. Ei-volle voetbalstadions,
gebouwd voor 60.000 man, brengen
week-in-week-uit kapitalen op. zon
der welke de balans van menige ho
geschool niet zou sluiten. Dit alles
heeft geleid tot een wantoestand,
waarbij de faculteiten op allerlei wij
zen trachten gespierde sport-potelin-
gen aan te trekken, dank zij wier
prestaties-op-het-sportveld de tribu
nes seizoenen lang vol zullen blijven.
Daarbij „vergemakkelijken" de hoge
scholen dan het leerplan voor deze
jongelui, hetgeen in feite neerkomt
op een koehandel met, zo niet een
verlaging van de academische graad.
IN WESTPOINT.
Velen hebben vermoed, dat de toe
standen op een aantal militaire aca
demies niet veel anders zouden zijn.
„Army", het beroemde voetbal-team
van Westpoint heeft een reeks fan-
tastisch-succesrtfke sportseizoenen
achter de rug. met méér overwinnin
gen dan men alleen aan vrouwe
Fortuna kan toeschrijven.
Thans is alles echter duidelyk ge
worden. Temeer, omdat de in staat
van beschuldiging gestelde cadetten
onstuimig hebben geprotesteerd te
gen hun smadelijke verwijdering van
de Academie onder het excuus: „Wij
worden tot zondebok gemaakt. Er
zijn thans honderden beroepsofficie
ren, die óók gespiekt hebben om door
hun examen te komen".
Er is alle reden om aan te nemen,
dat dit „excuus" op goede gronden
berust. Maar men zal .begrijpen, dat
het corps beroepsofficieren zich pu
bliekelijk gesmaad acht. Ruim dertig
jaar geleden, toen MacArthur als
jongste brigadier-generaal van het
Amerikaanse leger commandant van
Westpoint was, heeft hij het zoge
naamde „eerstelsel" ingevoerd. Het
behelst, dat elke cadet op Westpoint
verplicht is om wantoestanden op de
academie ter kennis te brengen van
zijn superieuren, zelfs al zou dit erop
neer komen, dat hij zijn vrienden
moet verraden. MacArthur motiveer
de dit systeem met de these, dat voor
een officier van het Amerikaanse le
ger loyaliteit jegens het vaderland
van hoger orde was dan loyaliteit
jegens persoonlijke vrienden.
VERKLIKKERS.
De vraag is bij- dit alles gerezen,
hoe het komt, dat er in de afgelopen
jaren geen „verklikkers" zijn ge
weest, die de wantoestanden bij ex
amens toen reeds aan het daglicht
hebben gebracht. De jongens, die het
huidige schandaal hebben „aange
bracht" hebben onomwonden ver
klaard ervoor te vrezen, dat hun
eigen goede naam en het respect voor
de officiersstand er onder zou lijden,
indien men lieden, die geestelijk on
geschikt waren om een officiersrang
te dragen, in staat zou stellen door
spieken en andere handigheidjes pro
motie te maken.
Slechts weinigen in Amerika zijn
geneigd de „spiekers" te beschouwen
als immorele jongelui, met wie alle
aanraking dient te worden vermeden.
Zij ziijn het, in feite, die de slachtof
fers zijn geworden van het systeem,
waarin zy terecht kwamen. De hoge
officieren, die hen uitnodigen om de
opleiding van Westpoint door te ma
ken, dragen veel meer schuld. Want
zy faalden om zich te vergewissen
van de „herseninhoud" van deze
sportjongens, ofwel hebben zy deze
ongeschikte candidaat-officieren
aangetrokken met de belofte, dat de
zen zich over de examens niet al te
zeer bezorgd behoefden te maken.
(Nadruk verboden).
Jonge postduif kwam na vier
weken terug.
Een vyf maanden oude postduif
van de heer W. van Well te Alkmaar,
welke duif sinds de postdulvenvlucht
van Zevenbergen af op 15 Juli, waar
bij 80 van de deelnemende duiven
vermist werd, niet was teruggekeerd,
is dezer dagen, dus na vier weken, op
zijn hok teruggekeerd. De heer Van
W. had juist bericht ontvangen, dat
zijn duif terecht was gekomen by mr.
J. Jeffs, Southwich in Sussex (Eng.).
Deze heer heeft de duif Vrydag bij
gunstige wind losgelaten. Om 3 uur
's middags keerde het dier on zijn
nest terug.
Vliegende schotel boven
Kotaradja
Naar „Abadi" meldt, hebben dui
zenden inwoners van Kotaradja op
grote hoogte boven de stad een voor
werp zien passeren. Het voorwerp
geleek op een raket en bewoog zien
met grote snelheid met achterlating
van een rookspoor. De neus straalde
een verblindend licht uit. Velen ver
moeden, dat het voorwerp een vlie
gende schotel is geweest.
SOEPOMO OP WEG NAAR ONS LAND
Eis inzake West-Irian niet
vergeten.
Prof. Soepomo, de speciale ambas
sadeur van de Republlk Indonesia,
Is Dinsdagochtend met nir. Zaln,
hoofdambtenaar van het Indonesi
sche ministerie van buitenlandse za
ken, als adviseur, naar Nederland
vertrokken voor het voeren van In
formele voorbereidende besprekingen
met de Nederlandse regering en Ne
derlandse politieke kringen over de
wijze, waarop de overeenkomst van
de Ronde Tafel-eonferentle zouden
kunnen worden opgeheven.
Prof. Soepomo. die op het vlieg
veld Kemajoran werd uitgeleid door
dc plaatsvervangende Nederlandse
De zesde zitting van de Verenigde Naties in algemene vergadering zal op 6 November a.s. te Parijs geopend
worden. Dit zal de tweede keer zijn, dat Frankrijk de vergadering van de Verenigde Naties ontvangt. De
vorige maal heeft men reeds de nodige ervaring opgedaan en daarom zUn de voorbereidingen thans omvang
rijker, doch gemakkelijker. De vergadering zal opnieuw gehouden worden in liet Paleis de Chaillot. Om vol
doende ruimte te krijgen, worden thans enige tijdelijke gebouwen nabij liet Palels de C'liailiot opgericht Over
zicht van de tijdelijke gebouwen rond het Paleis de Chaillot met op de voorgrond dc rust van de vyvor in de
tuin van h et Paleis.
63.
Hagel valt uitsluitend in buien en
meestal in het warme gedeelte van
het jaar bij onweer. Bij temperaturen
onder het vriespunt komt echte hagel
niet voor en dit houdt voornamelijk
verband met de wijze waarop hagel
stenen ontstaan.
Het zal sommige van onze lezers
misschien verbazen te vernemen, dat
grote hagelstenen niet maar eenvou
digweg bevroren waterdruppels zijn,
die uit de wolken zijn komen vallen,
maar dat aan de vorming daarvan een
groeiproces ten grondslag ligt. Als
kleine bevroren deeltjes zijn zij uit de
wolkenlagen van zeer grote hoogte
komen vallen. De groei die zij daarna
doormaken is dan voor een groot deel
te vergelijken met de ijsafzetting op
vliegtuigen. Want in de wolken komen
tot ver boven het niveau van 0 0 C
(dus beneden het vriespunt!) water
druppeltjes voor, die dus onderkoeld
zijn. Het vallende korreltje groeit nu
vooral door het opvangen van deze
onderkoelde druppeltjes, die zich als
ijzellagen op hem vastzetten. Dan
wordt de reeds aangegroeide hagel
korrel gegrepen door opwaartse lucht
stromingen, die hem weer tot grote
hoogte opstuwen. Daarna valt hij op
nieuw, doch wederom wordt hij naar
boven gevoerd. En steeds neemt hij
in omvang toe, als een gastronoom,
die men te lang laat tafelen.
Dit spel van vallen en stijgen kan
geruime tijd aanhouden, tot de hagel
steen een dusdanige grootte heeft be
reikt, dat de opwaartse stroom hem
niet langer in zijn val kan belemme
ren, en hij vrijheid krijgt onze hoof
den te teisteren.
Dat dit geen pretje is, weet ieder,
die kan meespreken over hagelstenen
„zo groot als duiveneieren". Maar wat
zou u zeggen van een hagelsteen van
1.5 k.g. Dat is ruim VA liter bevroren
ivater'.Dit monster, de grootste enkel
voudige hagelsteen, die volgens
authentieke gegevens werd waargeno
men, viel in 1935 in Spanje en had
een doorsnee van 15 cm. Die moet
heel wat malen in het luchtruim óp en
néér zijn gegaan om een dergelijke
afmeting te verkrijgen. Een buitje om
nooit te vergeten
Ja, nu we het toch over buien heb
ben: weet u dat er streken zijn, waar
de jaarlijkse regenval zo'n 125.000 ton
water per ha, bedraagt?
H. Pétillon.
WAT UIT EEN STATISTIEK BLIJKT
In één jaar tijds 10.000 „echte" Rembrandts Ingevoerd.
(Van onze correspondent).
NEW YORK, Augustus. Het Amerikaanse Bureau van Invoerrechten
jubliceert ieder jaar een statistiek, waaruit blijkt hoeveel goederen en
voorwerpen door de douane zijn ingeklaard. Daardoor kan men in dit ver
dag het verbazingwekkende feit lezen, dat in het afgelopen belastingjaar
103.227 schilderijen van Corot, 9428 werken van Rembrandt en 113.254 raad-
seltekeningen van Watteau ingevoerd zijn. Zoals bekend is, behoort Corot
tot de meest gecopieerde meesters maar dit cijfer voor één jaar overtreft
toch zeker verreweg alle schattingen, die tot nu toe in vakkringen gemaakt
werden betreffende het aantal in omloop zijnde falsificaties.
Als Corot deze 100.000 doeken zelf
geschilderd had, zou hij hiervoor 300
jaar nodig gehad hebben indien
hij iedere dag een schilderij gepro
duceerd had. Maar alle herhaaldelijk
uitgesproken waarschuwingen heb
ben de Corot-fanatlci niet voorzich
tiger kunnen maken: op een ten
toonstelling in New York waren in
1937 reeds 20.000 schilderijen van
Corot te bewonderen, die door hun
eigenaars alle als absoluut echt be
schouwd werden! Serieuze kunsthis
torici schatten het aantal werken,
dat Corot in de loop van zijn leven
geschilderd heeft, op 1500 a 2000.
Het enthousiasme voor Corot op
zichzelf begrijpelijk dateert niet
pas van korte tijd .Reeds in het be
gin van deze eeuw zei de geestige
Capus, dat er 1500 Corots beston
den, waarvan er zich 3000 in Alne-
rika bevonden. Als men bij de
100.000 schilderijen die het afgelo
pen jaar in de Verenigde Staten
werden ingevoerd, nog het aantal
telt. dat in Europese musea en par
ticuliere verzamelingen hangt, komt
men tot getallen om duizelig van te
worden.
NIET DE ENIGE.
Overigens Is Corot niet'de enige,
wie - de eer ten deel viel, dat onbe-
keriöe schilders zich %'an zijn naam
bedienen. Het ligt voor de hand, dat
onmogelijk bijna 10.000 Rembrandts
in één jaar in Amerika kunnen seerden.
zijn ingevoerd. Utrillo heeft eveneens
een dergelijk lot beleefd: er bestaan
niet minder dan 140.000 schilderijen,
die aan hem toegeschreven worden
en Modigliani, die zijn hele leven
maar weinig geschilderd heeft, bleek
posthuum een verbazingwekkende
productiviteit te ontwikkelen: met
de aan hem toegeschreven werken
zou men het hele Louvre kunnen
vullen!
Een Franse kunsthistoricus. Fer-
nand-Demeurs, die over deze toe
standen een boekje geschreven heeft,
dat getiteld is „Kunstzwendel". op
pert zelfs de vraag, of men onder
deze omstandigheden eigenlijk niet
ieder meesterwerk met wantrouwen
moet bekijken. Niet eens de beroem
de „Gioconda", de Mona Lisa uit het
Louvre, is boven iedere verdenking
verheven, want een Amerikaanse
verzamelaar bezit precies hetzelfde
schilderij en hg beweert, dat het
zijne echt is. Zou dus het schilderij
in het Louvre, dat jaar in jaar uit
hele zwermen bezoekers aantrekt,
maar een copie zijn? Dezelfde vra
gen moet men stellen bij Rembrandt,
Van Gogh en Vermeer.
(Nadruk verboden).
Verduisterend ambtenaar
te Bergen op Zoom.
Dóór de recherche van Bergen op
Zoom werd aangehouden de 51 ja
rige ambtenaar E. J. uit Bergen op
Zoom, die zich vermoedelijk schuldig
heeft gemaakt aan verduistering van
gelden ten nadele van het Bureau
van Sociale Zaken.
Deze verduistering werd gepleegd
door valse handtekeningen te zetten
op uitbetalingsstaten van gedemobili-
Actie tot vrijlating
van William Oatis.
Het Amerikaanse huis van Afge
vaardigden heeft zich Dinsdag met
algemene stemmen uitgesproken voor
de onmiddellijke verbreking van de
handelsbetrekkingen met Tsjecho-Slo
wakye, totdat de Amerikaanse corres
spondent William Oatis zal zijn vrij
gelaten.
42. Toen Trien en Toos de nieuwe oppasser voor
de eerste maal mochten aanschouwen, sprong hun
hart open van verrukking. Zg zagen eên klein, dik
knulletje met een lorgnetje op z'n mopsneus, van
wie je niet behoefde te verwachten dat hij het
buskruit had uitgevonden. Hg heette Sgmen Sab
bel en zag er zo erbarmelijk dom uit, dat Trien
en Toos er bijna een giechelbui van zoudep hebben
gekregen als zij zich niet heilig hadden voorgeno
men de nieuwe oppasser met de grootst mogelijke
eerbied te bejegenen. Maar toen hij hun avond
maaltijd was komen brengen en daarna met een
■vriendelijk lachje weer was verdwenen, keken de
twee chimpansees elkaar veelbetekenend aan. „Als
we deze trottel de sleutel niet kunnen ontfutse
len", zei Trien tot Toos, „zijn we zelf geen knip
voor onze neus waard. Goeie grutjes, hoe groeien
ze zo. Een dommer manspersoon ben ik nog nooit
van m'n leven tegen gekomen. Heb je gezien op
wat voor manier hg z'n mond laat open hangen
Ik had zin er een flinke klap tegen te geven"
„Als je dat maar laat"., zei Toos verschrikt. „Dit
is iemand die je op een heel speciale manier moet
behandelen. Ik zou zeggen, laat dèt nou maar
eens aan mg over".
Hoge Commissaris, deelde aan Aneta
het volgende mede: „Zoals bekend,
zal lk voorbereidende besprekingen
voeren over de vervanging van net
Uniestatuut door een gewoon inter
nationaal verdrag. Andere overeen
komsten van de R.T.C. betreffende de
samenwerking tussen Indonesië en
Nederland zullen eveneens in be
schouwing worden genomen. Natuur
lijk zal ik onze nationale eis. Inzake
West-Irian niet vergeten. Ons'doel Is
tussen Indonesië en Nederland een
werkeiykc samenwerking tot stand
te brengen, vr(J van enige psychologi
sche druk en voordcling voor belde
partyen. De Unie Is een vorm van
samenwerking, die gebleken is niet
„levend" te zijn. en die de werkelijke
samenwerking slechts heeft belem
merd. Zowel in Nederlandse als in
Indonesische kringen beseft men dit
feit tenvollc. Het Uniestatuut moet
vervangen worden. Over het alge
meen dienen die aangelegenheden in
dc R.T.C.-overcenkomsten. die geble
ken zijn belemmeringen voor de sa
menwerking te vormen, te worden
vervangen. Ik ben cr van overtuigd,
dat Nederland de bedoeling van Indo
nesië zal begrypen. Het bereiken van
een geest en vorm van samenwer
king, die werkciyk door het volk
kunnen worden aanvaard, is niet
slechts een zaak van Indonesië en
Nederland, doch is in het belang van
de gehele wereld", aldus prof. Soepo
mo.
In het Olympisch Stadion te Am
sterdam werden Maandagavond de
wielerkampioenschappen op de baan
1951 verreden. Op de bovenste foto
zien wc Jan Hijzelendoorn, winnaar
van de sprint amateurs over 1000
meter te midden van zyn bewonder
aars. Op de tweede foto de winnaar
van de „achtervolging amateurs", A.
Visser, met zyn krans na de over
winning. Op de derde foto de „gelau
werde" Gerrit Schulte, winanar in
het nummer „achtervolging profes
sionals. Op de onderste foto de win
naar van de 100 km. met gangmaking
Jan Pronk (links) en zjjn gangmaker
Wiersma rech ts
Het wereldgebeuren
Gromyko naar
San Francisco
Wie een vriend vraagt een avondje
te komen bridgen, omdat diens ge
zelschap op prgs gesteld wordt, zal
blij zjjn als de uitnodiging aangeno
men wordt. Wie hetzelfde doet, om
dat hn er niet goed van tussen kan
en ondcrwyi hoopt dat de gevraagde
maar liever weg blUft, zai minder
Ingenomen zyn met het bericht van
diens komst.
Vergelykcnderwgs heerst onder de
diplomaten in Washington deze laat
ste .stemming, nu Moskou per nota
heeft doen weten, dat begin Septem
ber een Russische delegatie naar
San Francisco zal yertrekken om
deel te nemen aan de besprekingen
over een vredesverdrag met Japan.
De delegatie wordt geleid door Gro
myko en dat is in functie nu niet be
paald een zoetgevooisd en gemakke
lijk heer.
In zekere zin is de komst van de
Russen een streep door de rekening
van John Foster Dulles, de geestelij
ke vader van het ontwerp-verdrag.
De opzet was in San Francisco een
conferentie te doen houden van een
formeel karakter, een conferentie
dus met plechtstatige redevoeringen
en betuigingen over en weer van ge
hechtheid aan vrede, voorspoed en
samenwerking, maar zonder felle
discussies. Een onder onsje tussen
delegaties, die het over de hoofdza
ken volkomen eens zgn. Aan alle
landen, die ln de oorlog tegen Japan
betrokken waren, zyn uitnodigingen
verzonden, in de verwachting even
wel, dat de regeringen, die ac prin
cipes van Foster Dulles geheel ver
werpen, voor de eer zouden bedan
ken. Die verwachting is verstoord.
Moskou heeft de uitnodiging we!
aanvaard en Gromyko zal straks met
schrille protesten tegen het Ameri
kaanse imperialisme er wel voor
zorgen, dat van een bloesemidylle
onder een rgzende zon in San Fran
cisco niets terecht komt.
De Sowjet-Unie verklaarde 5 April
1945 de oorlog aan Japan, op het
moment dus. dat de Ver. Staten zich
gereed maakten de laatste beslissen
de slagen toe te brengen. Op de con
ferentie te Yalta was daarover in het
geheim overeenstemming bereikt,
r.aar achteraf bleek, omdat de Ame
rikanen op dat tijdstip nog lang niet
zeker waren van een spoedige capi
tulatie van Japan. Als prijs bedon-
?en de Russen de Koerillen-eilanden.
uid-Sachalin en enkele concessies
op het vasteland van Azië.
Na de capitulatie beschouwden de
Amerikanen uiteraard de Japanse
eilanden als uitfluitend hun bezet-
tingsgebied. MacArthur werd gouver
neur en om de bondgenoten althans
enige invloed te geven werd in Dec.
1945 de geallieerde bestuursraad voor
Japan opgericht bestaande uit ver
tegenwoordigers van Amerika, Rus
land. Frankrijk en China. In de prac-
tijk bleek deze raad een wassen neus.
MacArthur trok er zich weinig van
aan en in de raad zelf was de Russi
sche vertegenwoordiger steeds ln de
contramine.
De Amerikaanse politiek ging er
oorspronkelijk van uit Japan te demo
cratiseren en te ontwapenen, dc mili
taristen de macht tc ontnemen en een
herhaling van Nippons imperialisti
sche avonturen te voorkomen. Lang-
zamerhand kwam in deze politiek
wijziging, naarmate de tegenstelling
MoskouWashington zich verschero-
tc eD het communisme in China aan
terrein won. Op 't ogenblik zyn de
Amerikaanse doeleinden anders:
van Japan een sterke bondgenoot
maken als tegenwicht voor het com
munistisch vasteland van Azië. Daar
toe dient een zeer gematigd vredes
verdrag tc worden gesloten, zonder
herstelbetalingen en andere strafbe
palingen en daartoe is de steun ver
eist van de oude conservatieve krach
ten in Japan.
Foster Dulles' ontwerp-verdrag
gaat uit van deze principes. Om
moeilijkheden met dc bondgenoten te
omzeilen is ten aanzien van de onder
tekening een handigheidje bedacht.
Japan mag zelf kiezen met welk Chi
na het vrede zal sluiten en vanzelf-
?>rekend wordt dit het China van
_sjang Kai Tsjek.
Moskou zal zeker het verdrag niet
tekenen, omdat het ln zijn grondsla
gen juist tegen Russisch imperialis
me is gericht. Maar het kan wel de
ondertekening trachten te vertragen
en zyn stem luidkeels doen horen en
dat is waarschijnlijk de bedoeling van
het zenden van een delegatie.