Ziekelijke sportrivaliteit leidde tot nieuw schandaal JIMMY BROWN, sportheld „HET UNIESTATUUT MOET VERVANGEN WORDEN" BLOEIENDE KUNSTZWENDEI IN DE VERENIGDE STATEN WOENSDAG 15 AUGUSTUS 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURAN1 WESTPQ1NTS SPIEKENDE CADETTEN Corruptie op militaire academie (Van onze correspondent). New Vork, Augustus Negentig leerlingen van Amerlka's befaamde militaire academie Westpolnt hebben dit jaar gespiekt tydens een belang rijk examen. Wilden zy slagen, dan moesten zy dat wel doen, want behalve het feit, dat zy goede athleten waren, beschikten z(j niet over voldoende „grijze massa" In de hersenpan om zich meester te makefl van de moeilijke tactische en strategische materie, die een aspirant-beroepsofficier moet kunnen beheersen. De negentig werden op heterdaad betrapt door enige van hun vrienden, door wie de commandant van de Militaire Academie van het gebeurde werd verwittigd. Op zijn minst tachtig hunner zullen van de academie worden verwijderd. Naar het schijnt, doen zich voor tien hunner verzachtende omstandigheden voor. Maar inmiddels is het Amerikaanse volk én het Congres In het geweer geroepen door dit jongste schandaal in de schier onuitputtelijke reeks onverkwikkelijke gebeurtenissen, die dit jaar reeds het openbare- en sportleven van de V.S. hebben geschokt. Men zal zich herinneren, dat eerder dit jaar een aanzienlijk aantal bas- ket-ballspelers, die tevens studenten aan Universiteiten waren, in de ge vangenis zijn beland, omdat zij zich met grove bedragen hadden laten om kopen om bepaalde wedstrijden te verliezen, teneinde bookmakers en beroepsgokkers in de gelegenheid te stellen een bom duiten te verdienen. Vele Universiteiten beschouwden de ze gebeurtenissen als een blamage voor de Alma Mater en verboden hun studenten om in de eerstkomende ja ren aan de basket-ballcompetitie deel te nemen. Tegelijkertijd waren er echter zeer vele, goede sportliefheb bers en -beoefenaars, die de Univer siteiten ervan beschuldigden de om- stanc'.gheden gecreëerd te hebben, waaronder dergelijke corruptie in feite wordt aangemoedigd. Men sprak in de eerste plaats van de ziekelijke sportrivaliteit, die er in de Ameri kaanse academische wereld heerst. Van de Britten wordt wel eens ge zegd, dat zij een oorlog met een over maat van sportieve gevoelens plegen te beslechten; maar de Amerikanen maken vaak van een sportwedstrijd een oorlog. Wanneer Harvard en Yale universiteiten elkaar op een sportter rein ontmoeten, dan L» het doorgaans oorlog. Daar komt bij, dat de op brengst van deze sportieve ontmoe tingen een te belangrijke factor vormt voor het budget van menige Universiteit. Ei-volle voetbalstadions, gebouwd voor 60.000 man, brengen week-in-week-uit kapitalen op. zon der welke de balans van menige ho geschool niet zou sluiten. Dit alles heeft geleid tot een wantoestand, waarbij de faculteiten op allerlei wij zen trachten gespierde sport-potelin- gen aan te trekken, dank zij wier prestaties-op-het-sportveld de tribu nes seizoenen lang vol zullen blijven. Daarbij „vergemakkelijken" de hoge scholen dan het leerplan voor deze jongelui, hetgeen in feite neerkomt op een koehandel met, zo niet een verlaging van de academische graad. IN WESTPOINT. Velen hebben vermoed, dat de toe standen op een aantal militaire aca demies niet veel anders zouden zijn. „Army", het beroemde voetbal-team van Westpoint heeft een reeks fan- tastisch-succesrtfke sportseizoenen achter de rug. met méér overwinnin gen dan men alleen aan vrouwe Fortuna kan toeschrijven. Thans is alles echter duidelyk ge worden. Temeer, omdat de in staat van beschuldiging gestelde cadetten onstuimig hebben geprotesteerd te gen hun smadelijke verwijdering van de Academie onder het excuus: „Wij worden tot zondebok gemaakt. Er zijn thans honderden beroepsofficie ren, die óók gespiekt hebben om door hun examen te komen". Er is alle reden om aan te nemen, dat dit „excuus" op goede gronden berust. Maar men zal .begrijpen, dat het corps beroepsofficieren zich pu bliekelijk gesmaad acht. Ruim dertig jaar geleden, toen MacArthur als jongste brigadier-generaal van het Amerikaanse leger commandant van Westpoint was, heeft hij het zoge naamde „eerstelsel" ingevoerd. Het behelst, dat elke cadet op Westpoint verplicht is om wantoestanden op de academie ter kennis te brengen van zijn superieuren, zelfs al zou dit erop neer komen, dat hij zijn vrienden moet verraden. MacArthur motiveer de dit systeem met de these, dat voor een officier van het Amerikaanse le ger loyaliteit jegens het vaderland van hoger orde was dan loyaliteit jegens persoonlijke vrienden. VERKLIKKERS. De vraag is bij- dit alles gerezen, hoe het komt, dat er in de afgelopen jaren geen „verklikkers" zijn ge weest, die de wantoestanden bij ex amens toen reeds aan het daglicht hebben gebracht. De jongens, die het huidige schandaal hebben „aange bracht" hebben onomwonden ver klaard ervoor te vrezen, dat hun eigen goede naam en het respect voor de officiersstand er onder zou lijden, indien men lieden, die geestelijk on geschikt waren om een officiersrang te dragen, in staat zou stellen door spieken en andere handigheidjes pro motie te maken. Slechts weinigen in Amerika zijn geneigd de „spiekers" te beschouwen als immorele jongelui, met wie alle aanraking dient te worden vermeden. Zij ziijn het, in feite, die de slachtof fers zijn geworden van het systeem, waarin zy terecht kwamen. De hoge officieren, die hen uitnodigen om de opleiding van Westpoint door te ma ken, dragen veel meer schuld. Want zy faalden om zich te vergewissen van de „herseninhoud" van deze sportjongens, ofwel hebben zy deze ongeschikte candidaat-officieren aangetrokken met de belofte, dat de zen zich over de examens niet al te zeer bezorgd behoefden te maken. (Nadruk verboden). Jonge postduif kwam na vier weken terug. Een vyf maanden oude postduif van de heer W. van Well te Alkmaar, welke duif sinds de postdulvenvlucht van Zevenbergen af op 15 Juli, waar bij 80 van de deelnemende duiven vermist werd, niet was teruggekeerd, is dezer dagen, dus na vier weken, op zijn hok teruggekeerd. De heer Van W. had juist bericht ontvangen, dat zijn duif terecht was gekomen by mr. J. Jeffs, Southwich in Sussex (Eng.). Deze heer heeft de duif Vrydag bij gunstige wind losgelaten. Om 3 uur 's middags keerde het dier on zijn nest terug. Vliegende schotel boven Kotaradja Naar „Abadi" meldt, hebben dui zenden inwoners van Kotaradja op grote hoogte boven de stad een voor werp zien passeren. Het voorwerp geleek op een raket en bewoog zien met grote snelheid met achterlating van een rookspoor. De neus straalde een verblindend licht uit. Velen ver moeden, dat het voorwerp een vlie gende schotel is geweest. SOEPOMO OP WEG NAAR ONS LAND Eis inzake West-Irian niet vergeten. Prof. Soepomo, de speciale ambas sadeur van de Republlk Indonesia, Is Dinsdagochtend met nir. Zaln, hoofdambtenaar van het Indonesi sche ministerie van buitenlandse za ken, als adviseur, naar Nederland vertrokken voor het voeren van In formele voorbereidende besprekingen met de Nederlandse regering en Ne derlandse politieke kringen over de wijze, waarop de overeenkomst van de Ronde Tafel-eonferentle zouden kunnen worden opgeheven. Prof. Soepomo. die op het vlieg veld Kemajoran werd uitgeleid door dc plaatsvervangende Nederlandse De zesde zitting van de Verenigde Naties in algemene vergadering zal op 6 November a.s. te Parijs geopend worden. Dit zal de tweede keer zijn, dat Frankrijk de vergadering van de Verenigde Naties ontvangt. De vorige maal heeft men reeds de nodige ervaring opgedaan en daarom zUn de voorbereidingen thans omvang rijker, doch gemakkelijker. De vergadering zal opnieuw gehouden worden in liet Paleis de Chaillot. Om vol doende ruimte te krijgen, worden thans enige tijdelijke gebouwen nabij liet Palels de C'liailiot opgericht Over zicht van de tijdelijke gebouwen rond het Paleis de Chaillot met op de voorgrond dc rust van de vyvor in de tuin van h et Paleis. 63. Hagel valt uitsluitend in buien en meestal in het warme gedeelte van het jaar bij onweer. Bij temperaturen onder het vriespunt komt echte hagel niet voor en dit houdt voornamelijk verband met de wijze waarop hagel stenen ontstaan. Het zal sommige van onze lezers misschien verbazen te vernemen, dat grote hagelstenen niet maar eenvou digweg bevroren waterdruppels zijn, die uit de wolken zijn komen vallen, maar dat aan de vorming daarvan een groeiproces ten grondslag ligt. Als kleine bevroren deeltjes zijn zij uit de wolkenlagen van zeer grote hoogte komen vallen. De groei die zij daarna doormaken is dan voor een groot deel te vergelijken met de ijsafzetting op vliegtuigen. Want in de wolken komen tot ver boven het niveau van 0 0 C (dus beneden het vriespunt!) water druppeltjes voor, die dus onderkoeld zijn. Het vallende korreltje groeit nu vooral door het opvangen van deze onderkoelde druppeltjes, die zich als ijzellagen op hem vastzetten. Dan wordt de reeds aangegroeide hagel korrel gegrepen door opwaartse lucht stromingen, die hem weer tot grote hoogte opstuwen. Daarna valt hij op nieuw, doch wederom wordt hij naar boven gevoerd. En steeds neemt hij in omvang toe, als een gastronoom, die men te lang laat tafelen. Dit spel van vallen en stijgen kan geruime tijd aanhouden, tot de hagel steen een dusdanige grootte heeft be reikt, dat de opwaartse stroom hem niet langer in zijn val kan belemme ren, en hij vrijheid krijgt onze hoof den te teisteren. Dat dit geen pretje is, weet ieder, die kan meespreken over hagelstenen „zo groot als duiveneieren". Maar wat zou u zeggen van een hagelsteen van 1.5 k.g. Dat is ruim VA liter bevroren ivater'.Dit monster, de grootste enkel voudige hagelsteen, die volgens authentieke gegevens werd waargeno men, viel in 1935 in Spanje en had een doorsnee van 15 cm. Die moet heel wat malen in het luchtruim óp en néér zijn gegaan om een dergelijke afmeting te verkrijgen. Een buitje om nooit te vergeten Ja, nu we het toch over buien heb ben: weet u dat er streken zijn, waar de jaarlijkse regenval zo'n 125.000 ton water per ha, bedraagt? H. Pétillon. WAT UIT EEN STATISTIEK BLIJKT In één jaar tijds 10.000 „echte" Rembrandts Ingevoerd. (Van onze correspondent). NEW YORK, Augustus. Het Amerikaanse Bureau van Invoerrechten jubliceert ieder jaar een statistiek, waaruit blijkt hoeveel goederen en voorwerpen door de douane zijn ingeklaard. Daardoor kan men in dit ver dag het verbazingwekkende feit lezen, dat in het afgelopen belastingjaar 103.227 schilderijen van Corot, 9428 werken van Rembrandt en 113.254 raad- seltekeningen van Watteau ingevoerd zijn. Zoals bekend is, behoort Corot tot de meest gecopieerde meesters maar dit cijfer voor één jaar overtreft toch zeker verreweg alle schattingen, die tot nu toe in vakkringen gemaakt werden betreffende het aantal in omloop zijnde falsificaties. Als Corot deze 100.000 doeken zelf geschilderd had, zou hij hiervoor 300 jaar nodig gehad hebben indien hij iedere dag een schilderij gepro duceerd had. Maar alle herhaaldelijk uitgesproken waarschuwingen heb ben de Corot-fanatlci niet voorzich tiger kunnen maken: op een ten toonstelling in New York waren in 1937 reeds 20.000 schilderijen van Corot te bewonderen, die door hun eigenaars alle als absoluut echt be schouwd werden! Serieuze kunsthis torici schatten het aantal werken, dat Corot in de loop van zijn leven geschilderd heeft, op 1500 a 2000. Het enthousiasme voor Corot op zichzelf begrijpelijk dateert niet pas van korte tijd .Reeds in het be gin van deze eeuw zei de geestige Capus, dat er 1500 Corots beston den, waarvan er zich 3000 in Alne- rika bevonden. Als men bij de 100.000 schilderijen die het afgelo pen jaar in de Verenigde Staten werden ingevoerd, nog het aantal telt. dat in Europese musea en par ticuliere verzamelingen hangt, komt men tot getallen om duizelig van te worden. NIET DE ENIGE. Overigens Is Corot niet'de enige, wie - de eer ten deel viel, dat onbe- keriöe schilders zich %'an zijn naam bedienen. Het ligt voor de hand, dat onmogelijk bijna 10.000 Rembrandts in één jaar in Amerika kunnen seerden. zijn ingevoerd. Utrillo heeft eveneens een dergelijk lot beleefd: er bestaan niet minder dan 140.000 schilderijen, die aan hem toegeschreven worden en Modigliani, die zijn hele leven maar weinig geschilderd heeft, bleek posthuum een verbazingwekkende productiviteit te ontwikkelen: met de aan hem toegeschreven werken zou men het hele Louvre kunnen vullen! Een Franse kunsthistoricus. Fer- nand-Demeurs, die over deze toe standen een boekje geschreven heeft, dat getiteld is „Kunstzwendel". op pert zelfs de vraag, of men onder deze omstandigheden eigenlijk niet ieder meesterwerk met wantrouwen moet bekijken. Niet eens de beroem de „Gioconda", de Mona Lisa uit het Louvre, is boven iedere verdenking verheven, want een Amerikaanse verzamelaar bezit precies hetzelfde schilderij en hg beweert, dat het zijne echt is. Zou dus het schilderij in het Louvre, dat jaar in jaar uit hele zwermen bezoekers aantrekt, maar een copie zijn? Dezelfde vra gen moet men stellen bij Rembrandt, Van Gogh en Vermeer. (Nadruk verboden). Verduisterend ambtenaar te Bergen op Zoom. Dóór de recherche van Bergen op Zoom werd aangehouden de 51 ja rige ambtenaar E. J. uit Bergen op Zoom, die zich vermoedelijk schuldig heeft gemaakt aan verduistering van gelden ten nadele van het Bureau van Sociale Zaken. Deze verduistering werd gepleegd door valse handtekeningen te zetten op uitbetalingsstaten van gedemobili- Actie tot vrijlating van William Oatis. Het Amerikaanse huis van Afge vaardigden heeft zich Dinsdag met algemene stemmen uitgesproken voor de onmiddellijke verbreking van de handelsbetrekkingen met Tsjecho-Slo wakye, totdat de Amerikaanse corres spondent William Oatis zal zijn vrij gelaten. 42. Toen Trien en Toos de nieuwe oppasser voor de eerste maal mochten aanschouwen, sprong hun hart open van verrukking. Zg zagen eên klein, dik knulletje met een lorgnetje op z'n mopsneus, van wie je niet behoefde te verwachten dat hij het buskruit had uitgevonden. Hg heette Sgmen Sab bel en zag er zo erbarmelijk dom uit, dat Trien en Toos er bijna een giechelbui van zoudep hebben gekregen als zij zich niet heilig hadden voorgeno men de nieuwe oppasser met de grootst mogelijke eerbied te bejegenen. Maar toen hij hun avond maaltijd was komen brengen en daarna met een ■vriendelijk lachje weer was verdwenen, keken de twee chimpansees elkaar veelbetekenend aan. „Als we deze trottel de sleutel niet kunnen ontfutse len", zei Trien tot Toos, „zijn we zelf geen knip voor onze neus waard. Goeie grutjes, hoe groeien ze zo. Een dommer manspersoon ben ik nog nooit van m'n leven tegen gekomen. Heb je gezien op wat voor manier hg z'n mond laat open hangen Ik had zin er een flinke klap tegen te geven" „Als je dat maar laat"., zei Toos verschrikt. „Dit is iemand die je op een heel speciale manier moet behandelen. Ik zou zeggen, laat dèt nou maar eens aan mg over". Hoge Commissaris, deelde aan Aneta het volgende mede: „Zoals bekend, zal lk voorbereidende besprekingen voeren over de vervanging van net Uniestatuut door een gewoon inter nationaal verdrag. Andere overeen komsten van de R.T.C. betreffende de samenwerking tussen Indonesië en Nederland zullen eveneens in be schouwing worden genomen. Natuur lijk zal ik onze nationale eis. Inzake West-Irian niet vergeten. Ons'doel Is tussen Indonesië en Nederland een werkeiykc samenwerking tot stand te brengen, vr(J van enige psychologi sche druk en voordcling voor belde partyen. De Unie Is een vorm van samenwerking, die gebleken is niet „levend" te zijn. en die de werkelijke samenwerking slechts heeft belem merd. Zowel in Nederlandse als in Indonesische kringen beseft men dit feit tenvollc. Het Uniestatuut moet vervangen worden. Over het alge meen dienen die aangelegenheden in dc R.T.C.-overcenkomsten. die geble ken zijn belemmeringen voor de sa menwerking te vormen, te worden vervangen. Ik ben cr van overtuigd, dat Nederland de bedoeling van Indo nesië zal begrypen. Het bereiken van een geest en vorm van samenwer king, die werkciyk door het volk kunnen worden aanvaard, is niet slechts een zaak van Indonesië en Nederland, doch is in het belang van de gehele wereld", aldus prof. Soepo mo. In het Olympisch Stadion te Am sterdam werden Maandagavond de wielerkampioenschappen op de baan 1951 verreden. Op de bovenste foto zien wc Jan Hijzelendoorn, winnaar van de sprint amateurs over 1000 meter te midden van zyn bewonder aars. Op de tweede foto de winnaar van de „achtervolging amateurs", A. Visser, met zyn krans na de over winning. Op de derde foto de „gelau werde" Gerrit Schulte, winanar in het nummer „achtervolging profes sionals. Op de onderste foto de win naar van de 100 km. met gangmaking Jan Pronk (links) en zjjn gangmaker Wiersma rech ts Het wereldgebeuren Gromyko naar San Francisco Wie een vriend vraagt een avondje te komen bridgen, omdat diens ge zelschap op prgs gesteld wordt, zal blij zjjn als de uitnodiging aangeno men wordt. Wie hetzelfde doet, om dat hn er niet goed van tussen kan en ondcrwyi hoopt dat de gevraagde maar liever weg blUft, zai minder Ingenomen zyn met het bericht van diens komst. Vergelykcnderwgs heerst onder de diplomaten in Washington deze laat ste .stemming, nu Moskou per nota heeft doen weten, dat begin Septem ber een Russische delegatie naar San Francisco zal yertrekken om deel te nemen aan de besprekingen over een vredesverdrag met Japan. De delegatie wordt geleid door Gro myko en dat is in functie nu niet be paald een zoetgevooisd en gemakke lijk heer. In zekere zin is de komst van de Russen een streep door de rekening van John Foster Dulles, de geestelij ke vader van het ontwerp-verdrag. De opzet was in San Francisco een conferentie te doen houden van een formeel karakter, een conferentie dus met plechtstatige redevoeringen en betuigingen over en weer van ge hechtheid aan vrede, voorspoed en samenwerking, maar zonder felle discussies. Een onder onsje tussen delegaties, die het over de hoofdza ken volkomen eens zgn. Aan alle landen, die ln de oorlog tegen Japan betrokken waren, zyn uitnodigingen verzonden, in de verwachting even wel, dat de regeringen, die ac prin cipes van Foster Dulles geheel ver werpen, voor de eer zouden bedan ken. Die verwachting is verstoord. Moskou heeft de uitnodiging we! aanvaard en Gromyko zal straks met schrille protesten tegen het Ameri kaanse imperialisme er wel voor zorgen, dat van een bloesemidylle onder een rgzende zon in San Fran cisco niets terecht komt. De Sowjet-Unie verklaarde 5 April 1945 de oorlog aan Japan, op het moment dus. dat de Ver. Staten zich gereed maakten de laatste beslissen de slagen toe te brengen. Op de con ferentie te Yalta was daarover in het geheim overeenstemming bereikt, r.aar achteraf bleek, omdat de Ame rikanen op dat tijdstip nog lang niet zeker waren van een spoedige capi tulatie van Japan. Als prijs bedon- ?en de Russen de Koerillen-eilanden. uid-Sachalin en enkele concessies op het vasteland van Azië. Na de capitulatie beschouwden de Amerikanen uiteraard de Japanse eilanden als uitfluitend hun bezet- tingsgebied. MacArthur werd gouver neur en om de bondgenoten althans enige invloed te geven werd in Dec. 1945 de geallieerde bestuursraad voor Japan opgericht bestaande uit ver tegenwoordigers van Amerika, Rus land. Frankrijk en China. In de prac- tijk bleek deze raad een wassen neus. MacArthur trok er zich weinig van aan en in de raad zelf was de Russi sche vertegenwoordiger steeds ln de contramine. De Amerikaanse politiek ging er oorspronkelijk van uit Japan te demo cratiseren en te ontwapenen, dc mili taristen de macht tc ontnemen en een herhaling van Nippons imperialisti sche avonturen te voorkomen. Lang- zamerhand kwam in deze politiek wijziging, naarmate de tegenstelling MoskouWashington zich verschero- tc eD het communisme in China aan terrein won. Op 't ogenblik zyn de Amerikaanse doeleinden anders: van Japan een sterke bondgenoot maken als tegenwicht voor het com munistisch vasteland van Azië. Daar toe dient een zeer gematigd vredes verdrag tc worden gesloten, zonder herstelbetalingen en andere strafbe palingen en daartoe is de steun ver eist van de oude conservatieve krach ten in Japan. Foster Dulles' ontwerp-verdrag gaat uit van deze principes. Om moeilijkheden met dc bondgenoten te omzeilen is ten aanzien van de onder tekening een handigheidje bedacht. Japan mag zelf kiezen met welk Chi na het vrede zal sluiten en vanzelf- ?>rekend wordt dit het China van _sjang Kai Tsjek. Moskou zal zeker het verdrag niet tekenen, omdat het ln zijn grondsla gen juist tegen Russisch imperialis me is gericht. Maar het kan wel de ondertekening trachten te vertragen en zyn stem luidkeels doen horen en dat is waarschijnlijk de bedoeling van het zenden van een delegatie.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5