Jamboree zonder olie-probleem
en Kashmir-geschil
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
RENE PLEVEN HEEFT GOEDE
KANS VAN SLAGEN
LAFFE ROOFOVERVAL OP DRIE
BEJAARDE MENSEN
Vereffende schuld
DONDERDAG 9 AUGUSTUS 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Een wereld zonder grenzen
Duitsers in stramme pas op
guitaarmuziek
(Van onze speciale verslaggever).
BAD ISCHL, 4 Augustus. In Bad Ischl smolt het asphalt in de straten
onder de stralen van een brandende zon en Frau Müller waagde zich niet
op de Kaiser Esplanade, zonder zich met een regenscherm tegen deze hitte
te hebben beschermd. De lucht trilde bovenzie Tannenwaldcrn van de
WJndhag en de Jainzen, maar snelstromende bergbeekjes brachten verkoe
ling beneden in het dal, waar vijftienduizend jongens uit heel de wereld
in twee dagen tijds een internationale tentenstad hebben opgebouwd, zonder
dat er een memorandum, protocol of UNO aan te pas behoefde te komen.
Een azuur-blauwe hemel koepelt zich over dit verbroederingsfeest en de
gemoedelijke Oostenrijkers hier in Bad Ischl, die de laatste weken niets
anders dan Schnürdel-regen op hun daken hebben horen kletteren, zeggen,
dat dat te danken is aan die „gute Petrus". Petrus heeft echter niet overal
voor kunnen zorgen, want kilometers ver in de omtrek is in deze dagen geen
hocel meer te krijgen en wie wil telefoneren, moet urenlang wachten op
aansluiting. Maar ook in deze gevallen schiet het Oostenrijkse gemoed niet
tekort. Met de vrome slagzin: „Gott macht alles" worden alle moeilijkheden
overwonnen
Reeds zes keer in de geschiedenis
der padvindersbeweging kwamen ver
kenners uit alle hoeken van de aarde
bij elkaar voor een Jamboree, maar
nog nimmer gebeurde dat in een
land, waar de natuur zo imponeert
en de bevolking zo vriendelijk en ge
moedelijk is.
Bij de opening Vrijdagavond j.l.
geen „grand spectacle" zoals de
Fransen die hadden in Moisson, geen
overweldigende arena's met massale
tribunes en schijnwerpers, doch een
Aufmarschplatz, zoals de natuur de
ze had geschapen. In dit eenvoudige,
doch tegelijk indrukwekkende décor
van massale bergmassieven en gol
vende bergweiden voltrok zich de
openingsceremonie.
MASSALE DÉFILÉ.
Over een protocol en hoge autori
teiten hebben de Oostenrijkse Jambo
reeleiders zich niet zoveel zorgen ge
maakt. Op een gegeven moment za
ten drie Bundesministers, Landes-
hauptmanner, de prins van Liechten
stein en de Amerikaanse bezettings
commissaris in Oostenrijk op de ere
tribune naar een lege grasmat te sta
ren en had achter hun ruggen „die
Aufmarsch der Nationen" plaats, het
masale défilé. De vriendelijke Beau-
ern en Bauernmadel hebben echter al-
5
58.
We zouden een spannend verhaal
kunnen schrijven van een kelderluik
dat onzichtbaar in de vloer is uitge
zaagd, zodat de argeloze bezoeker het
kwaad, dat hem zou kunnen overko
men, verre waant. Zo nu en dan wordt
dit luik een weinig opgetild, onmerk
baar haast, en juist voldoende om een
paar boosaardige ogen een spiedende
blik over de vloer te gunnen. Wanneer
de stappen van de bezoekers zich dich
ter naar het luik begeven, schijnt de
spanning van de ondergrondse spieder
tot het ondragelijke te stijgen, en een
vals licht schijnt in de loerende blik
te gloeien. Schuifelend nadert de be
zoeker steeds dichter het luik. Dan
komt er beweging, een harige poot
verschijnt
Laten we de griezeligheid niet te ver
drijven; we moeten vanavond ook nog
naar bed!
De kelder, die we hier noemden, is
het hol van de valluik-spin, die in tro
pische streken leeft. Dit hol wordt van
de buitenwereld afgesloten door een
toerkelijk scharnierend luik, dat van
boven bedekt wordt door mos of an
dere vegetatie, die in de omtrek
groeit, zodat het niet van de omgeving
is te onderscheiden. Wanneer de spin
op prooi uit is, bevindt zij zich aan de
bovenkant van het hol, juist onder het
luik, dat dan voldoende open staat
om haar een vrij uitzicht op de omge
ving te geven. Wee de vlieg of de tor
die dan binnen haar reikwijdte komt
In een onderdeel van een seconde
■wordt het insect gegrepen en in het
hol gesleurd, waar hij het lot moet on
dergaan van bijna elk dier in de na
tuur.
Het verbazingwekkende ligt niet al
leen in de methode, waarop deze spin
te werk gaat, maar ook in de sluiting
van het luik. Dit geschiedt n.l. „voL
automatisch", doordat de spanning
uit bepaalde draden, die het openen
van het luik bewerkstelligen, ver
dwijnt, wanneer de spin zich dieper in
haar hol begeeft.
Dat de spin op een dergelijke ver
borgen wijze te werk gaat, vindt zijn
oorzaak in het feit, dat zijzelf een
graag gewild hapje is voor vele vogels
en bovendien graag gejaagd wordt
door andere insecten. Om aan deze
laatsten te ontkomen, doet het luik
van het hol dubbele dienst. Het dient
met alleen om de spin aan het oog van
liaar achtervolgers te onttrekken,
maar stelt haar tevens in staat om,
wanneer een achterdochtig insect dit
luik eens wil beproeven, met alle
macht te trachten de ingang gesloten
te houden. Vaak vindt er dan ook eerst
een stevig partijtje trekken van
weerskanten plaats alvorens de aan
valler misnoegd de aftocht blaast
ojer tn slaagt de toegang tot het
hol te forceren. Om ook in dit laatste
geval nog ontsnappingsmogelijkheden
te hebben, heeft een familielid van
deze spin een methode bedacht, die u
in de dierenwereld niet voor moge
lijk zou hebben gehouden
H. Pétillon.
les prima kunnen zien en zjj werden
er stil van.
Zij zagen gitzwarte nikkers uit
Frans Marokko, Japannezen, Brits
Indiërs, Nieuw-Zeelanders, Austra
liërs. Burmezen, Finnen met een com
plete dorpskapel en Amerikaanse
Hollywood-Indianen niet alleen op
een plaatje, maar echt langs hen
heen marcheren. In ruim één uur tijd
trok de hele wereld aan hen voorbij.
Zo verliep deze opening, precies
zoals de Oostenrijkers het zich had
den gedacht. Lady Baden Powell met
haar zoon Peter nu de stichter van
de padvindersbeweging zelf geen
Jamborees meer kan bijwonen onge
twijfeld de belangrijkste gasten
omringd door de landelijke bevolking
van Nieder-Oesterreich en Salzkam-
mergut. Als de jongens maar plezier
hebben, zegt de Jamboree-leiding en
dat is het, wat deze Jamboree onder
scheidt van al de voorgaande, waar
het maar al te vaak een publieke pad
vinders-kermis werd.
IJSKASTEN.
Het is niet moeilijk in dit gekrioel
van volkeren Nederlanders te vinden,
want in elke Nederlandse troep zit
wel een knaap, die klompen draagt.
En waar ter wereld loopt men nog
meer op klompen Hans Kaper uit de
dr. Schaepmanlaan in Alkmaar heeft
er voor alle zekerheid maar twee
paar meegebracht. Een stel om te
ruilen. Vooral de Amerikanen zijn
wild op de „Dutch wooden shoes",
iat heeft een van de Nederlandse
ongens al ondervonden, die voor zyn
dimmende gele punters een fonkel-
ïieuw Amerikaans horloge ruilde. De
\lkmaarse Hans doet het dan ook
:eker niet voor minder.
De Amerikanen zijn op deze Jam-
ooree niet de minst bedeelden. Het
Gmunder Bier bewaren zij in ijskas
ten en elke Yank, groot, klein, dun of
dik, loopt met een filmcamera en fo
totoestel door het kamp, om van te
watertanden. Daarnaast heeft deze
Oostenrijkse Jamboree wel een zeer
bijzonder Amerikaans cachet gekre
gen door de hulp van Amerikaanse
legersoldaten, G.I.'s, die met hun gro
te trucks en jeeps het transport tus
sen Bad Ischl en het Jamboree-kamp
onderhouden.
Een nieuw element op de Jamboree
zijn de Deutsche Pfadfinder. Als zij
op muziek van een massaal guitaar-
nuchter zijn hoed afneemt als hij
groet en aan stram geparadeer geen
behoefte heeft.
Indien tanden en volken zouden
handelen als padvinders op een Jam
boree. zou het er op dit aardse tra
nendal wellicht heel wat rooskleuri
ger uitzien. Hier in Salzkammergut
vallen grenzen weg en verdwijnen po
litieke barrières nis sneeuw op de
Dachstcin. Brits Indiërs en I'akista-
ners delen hier aan de Tschl samen i
hun stukje grond om te slapen en
piepers té koken, zonder dat een
NA EEN MAAND FRANSE REGERINGSCRISIS
Kamer bevestigde hem tot kabinetsformateur
F rankrijk heeft eindeljjk een kabinetsformateur. Het K de radiraaJ-g<--
K&r-'gVschiraï vrede komt" ver- «Ind' "-ven. die Wnennfec U. de N.llonnle Vrrrndrrtn, n nn.nr
storen, ae Grote Drie, die het nogmeerderheid voor zQb pemoon verwierf. De Kamer gaf hem. met 3»i
maar steeds niet eens kunnen word' tegen 102 stemmen, haar zegen bjj een poging ren nieuwe regering te vor-
lf_ over een Oostenrijks vredesverdrag. n»en Alleen de communisten stemden tegen en de Gaullisten en enkele
orkeSt in stramme pas voorbjjmar- 2^n !n dci3 internationale Jongensw#- radicalen onthielden zich van stemming.
cheren, Is het moeilijk te geloven, dat rc!d bevriende naties. Eni die d verwachting, dat Pleven Wnn<-n enkele dagen de regeringscrisis
hier het Spel van Verkennen wordt eenzame padvinderbroeder uit Irak uD„|w,t 7!1| hebben, werd echter reeds een uur na de stemming een flinke
Maar zodra de Duitse pad- 1 domper gezet. De socialisten besloten namHIjk niet in een door Pleven te
l ..v.ln.t .iltlntr tnvnicn
vinder uit zijh gesloten gelederen jnilddag ultgencdigd, om uit de
i.A.yh iz— T '.'-it- T'n^lfl y-irn IA Afon A,i
treedt en zijn potje gaat kolten inde!v>'r- *-"ncle te eten,
kampkeuken is hij net zo'n goed '••owaar niet om o:.»-....
scout als de Noor of de Zweed, d.t j (Nadtuk
en dat was j vormen kabinet zitting te nemen.
Vandaag komen de radicalen bijeen
om hun houding te bepalen. ALs zjj
het voorbeeld van de socialisten vol
gen is Pleven even ver als zijn voor
gangers en zal ook hij de opdracht
aan president Auriol moeten terugge
ven. Zover is het echter nog niet.
De nog betrekkelijk jonge voor
zitter van de socialistische en repu
blikeinse Unie is pas in de Nationale
Vergadering verschenen, nadat hij
van de vijf midden-fracties de verze
kering had gekregen, dat zij althans
voor zijn bevestiging als formateur
zouden stemmen. Daartoe heeft hij
hen op de hoogte moeten stellen van
de inhoud van zijn programma, zo
dat aangenomen mag worden, dat
de fracties dit hebben aanvaard.
Pleven kondigde in de Kamer be
zuinigingen op de regeringsuitgaven
aan. hervormingen in de genationa
liseerde industrie, een nieuw vier-ja-
renpl&n voor investering en voorstel
len "om de R.K.-scholen te steunen.
Het eerste vier-jarenplan had de
Franse productie met -40 procent doen
De Nederlandse padvinders te Bad Ischl, bezig hun tenten op te zetten.
In alle vroegte Woensdagmorgen
werd brand ontdekt aan boord van de
Nederlandse coaster ..Deo Favente" uit
Delfzijl, die in de haven van Kopenha
gen lag. De brandweer van Kopenhagen
wist met groot materiaal, na een half
uur, het vuur te doven.
Twintig duizend Britse
huisartsen krijgen hun zin.
De Britse regering is Dinsdag
avond gezwicht voor het dreigement
van twintig duizend Britse huisart
sen om met hun werkzaamheden te
staken, indien hun eis. dat hun sala-
riswensen voor een scheidsrechterlij
ke uitspraak aan een derde, onafhan
kelijke partij zullen worden voorge
legd, niet zou worden ingewilligd.
De minister van gezondheid Mar-
quand en zijn collega voor Schotse
zaken McNeil hebben dit Dinsdag
avond in een schrq%'en aan het comi
té van de Britse algemene medische
dienst medegedeeld.
Echtscheiding in Frankrijk.
Een groep socialistische afgevaar
digden heeft in de Franse nationale
vergadering een wetsontwerp inge
diend met het doel de echtscheiding
bij wederzijds goedvinden te herstel
len voor hen die ten minsts twee jaar
getrouwd zijn en ouder zijn dan 21
jaar.
Echtscheiding bij wederzijds goed
vinden werd tijdens de revolutie in
Frankrijk ingesteld, doch in 1816
weer afgeschaft
Drama op afgelegen boerderij In de Purmei.
In de nacht van Dinsdag op Woensdag zijn drie bejaarde mensen in een
boerderij in de Purmer te Monnikendam het slachtoffer geworden van een
laffe roofoverval. Zij zjjn zwaar mishandeld, waarna alles in het huls over
hoop werd gehaald. De 79-jarige Jan van Laan en zijn 76-jarige zuster
Suzanna, bevinden zich in levensgevaar. De. 74-jarige Nee!tje Laan Is
ook ernstig gewond, doch haar toestand baart geen directe zorg.
Jan van Laan en zijn beide zusters
stonden bekend als eenzelvige men
sen, die zich weinig of niet met de
omwonenden bemoeien. In de omge
ving werd verondersteld, dat zij %vel
over enig geld beschikten. Bedrijf en
boerderij waren in elk geval goed on
derhouden.
Gewoonlijk gaan de drie oude men
sen 's avonds tegen acht uur naar
bed. De dader of de daders, want
hierover staat nog niets vast
heeft Dinsdagnacht kans gezien door
een raampje achter in de stallen
naar binnen te komen. Op zoek naar
buit kwam hij terecht in de kamer,
door Barbara Cartland
I Maar
zich
24
„Dat doe ik", gaf de markies toe.
„Maar ik heb ook gedacht", ging
Serena voort en nu aarzelde en sta
melde ze een beetje„dat, als u...
van mij af wiltu de beheerders
van mijn vermogen slechts behoeft
te waarschuwen en hun vertellen wat
ik heb gedaan. Het geld zal dan voor
liefdadige doeleinden worden ge
bruikt en u zult ontslagen zijn van
de verplichtingen om uw aandeel in
de afspraak na te komenu zult
niet behoeven te trouwen met iemand
die niets bezit".
Lord Vulcan keek haar ernstig
aan.
„U gelooft dus dat ikvan een
achterdeurtje gebruik zou kunnen
maken?"
„Waarom niet?" vroeg Serena,
hem zijn blik teruggevend, ,,'t Kan
toch nooit aangenaam zijn te moeten
trouwen met iemand van wie men
niets weet".
„En dat is zeker ook voor u het
geval?"
„Ja".
„Hebt u voor u zelfof voor
anderen dan aan dit achterdeurtje
gedacht?"
Serena richtte zich trots op.
„Ik ben door een ereschuld aan u
gebonden, mylord. U hebt het kans
spel gewonnenik heb het verlo
ren".
,,Ik begrijp het".
Het scheen, dat Lord Vulcan de
zaak overwoog. Voor hij opnieuw be
gon te spreken, nam hij uit een
prachtige met juwelen versierde doos
'n snuifje. Serena wachtte, ofschoon
ze zijn kalmte, zyn zelfbeheerst op
treden buitengewoon irriterend vond.
Elke zenuw in haar lichaam trilde,
maar ze dwong zichzelf, stil, met op
geheven hoofd, te bljjven zitten.
Tenslotte sprak de markies en
blijkbaar kostte 't hem enige moeite.
„Naar ik aanneem, juffrouw Sta-
verley, is de gedachte aan een huwe
lijk met mij u niet zeer aangenaam..."
Ondanks zichzelf moest Serena
blozen.
„Er kan moeilijk van mijvan
mij worden verwacht, mylord, dat ik
ernaar zou verlangen, als ik weet,
dat het u alleen om geld te doen is".
Even dacht ze, dat zij Lord Vulcan
boos had gemaakt, want er blonk
een staalachtige flits in zijn grijze
ogen, maar zijn cynisch-onverschilll-
ge gelaatsuitdrukking bleef onver
anderd.
„U is ongetwijfeld openhartig, me
juffrouw", merkte hij kalmpjes op.
„Mag ik een voorstel doen?"
„Als u dat wilt".
Serena trachtte haar stem zo on
verschillig mogelijk te doen klinken.
„Laat ons dan voor het ogenblik
geen stappen ondernemen. U hebt
mij allervriendelijkst een achterdeur
tje gewezen. De rechtvaardigheid zou
vereisen, dat er ook een was» waar
van met ere gebruik kon maken.
laat ons, tot die gelegenheid
voordoet, juffrouw Staverley,
i blijven wie we zijntwee vreem
den, die door een spel van het toeval
I bij elkaar zijn gebracht".
„Bedoelt u, mylord, dat ik hier
op Staverley, zou kunnen blijven wo
nen?" vroeg Serena met een niet te
bedwingen trilling in haar stem,
maar Lord Vulcan schudde het hoofd.
„Dat zou moeilijk gaan, vrees ik.
want als ik 't goed begrijp, hebt u
geen passend gezelschap".
„Vroeger had ik een oude nicht
daarvoor, maar ze is acht maanden
geleden gestorven".
„Dan kunt u onmogelijk hier blij
ven, nu Staverley mijn eigendom is".
„U bedoelt, dat de mensen zouden
denkendat ik
.Juist!"
•O!"En weer kleurden Sere
na's wangen zich bloedrood.
„Mag ik", hernam Lord Vulcan,
zonder op haar verwarring acht te
slaan, „dan voorstellen, dat u, tot
andere en meer passende schikkin
gen mogelijk zijn, mijn moeder op
Mandrake gaat bezoeken? Ik kén u
nog voor vanavond erheen brengen".
(Wordt vervolgd).
waar de drie oude mensen in bed
steden sliepen. De jongste zuster,
Neeltje, werd wakker en voor zij
alarm kon maken, neergeslagen. Pas
ruim een half uur later kwam zü
weer bij. Ondertussen waren ook de
beide andere oude mensen op laffe
wijze buiten gevecht gesteld.
Neeltje had ondanks haar verwon
dingen de kracht zich naar een halve
km. verder gelegen boerderij te be
geven om hulp te halen. Toen pas
kon telefonisch de politie gewaar
schuwd worden. De dader haa toen al
lang en breed het huis doorzocht en
de vlucht genomen. Bij zijn speur
tocht heeft hij ook vergeefs getracht
de brandkast te openen. Deskundi
gen uit Den Haag zijn met grote
voortvarendheid een onderzoek be
gonnen.
Militairen veroordeeld
wegens diefstal van 10.000
De ki^jgsraad te vel de-West ver
oordeelde Woensdagmorgen de 22-ja-
rige sergeant-majoor L. H. A. van P.
uit Laren en de 21-jarige soldaat G.
C. B. uit Hilversum, ieder tot een
gevangenisstraf van twee Jaar met
aftrek en ontslag uit de militaire
dienst zonder ontzetting uit het recht
om bij de gewapende macht te die
nen. Sergeant-majoor van P. werd
bovendien in rang verlaagd tot sol
daat laagste klasse.
Hij was administrateur in het kamp
Djali Batoe te Djakarta. Op 22 Ja
nuari van dit jaar heeft hij de hem
toevertrouwde kas met opzet enige
tijd onbewaakt gelaten om B.. een
oude schoolvriend, de kans te geven
een greep in de kas te doen. B. heeft
deze gelegenheid benut en verdween
met ruim tienduizend gulden (Ned.
Indische courant), die hfc' naderhand
met van P. heeft gedeeld.
sthgen boven het pril van 1938. Dit
peil stond echter nauwelijks gelijk
aan dat van 1929. Daarentegen had
den de meeste buurlanden van
Frankrijk hun productie doen stijgen
met 30 tot 60 procent van hun beste
vooroorlogse productie.
De gebrekkigheid van de Franse
productie was volgens hem vaak het
ffeval van ..een slechte vorm van ge
elde economie".
De regering zou blijven aandringen
qp de toepassing van het plan-Scnu-
man en de vorming van een Euro
pees leger.
37. „Je wilt dus juffrouw van de vestiaire wor
den?" vroeg Jimmy aan Trien. Hg moest de be
tekenis van dit vreemde verzoek even tot zich
laten doordringen. „Ja", zei Trien gretig. „En dan
doe ik een net zwart jurkje aan en ik neem een
permanentje in m'n haar en als ik me dan een
paar nylonkousen aanschaf en m'n neus poeder,
dan zie ik niet in, waarom dat niet mogelijk zou
zijn." Toen Toos dit hoorde schoot zij plotseling
in een giegellach en ook Jimmy begon van de
weeromstuit te lachen, dat hij z'n buik vast moest
houden. „Trien met een parmanentje in d'r haar,
ha-ha-ha-ha-ha. Schei uit, want ik blijf er in.
Straks ga je me ook nog rertellen, dat je een lip
penstift nodig hebt en schoenen met hoge hak
ken." Trien was de enige van het drietal, die niet
lachte. „Ik zie niet in, dat dèt nou zo lollig is",
zei ze gebelgd. „Denk je soms, dat dat pakkie
wat jij draagt je zo mooi staat? Verbeeld je maar
niks". Op hetzelfde ogenblik haalde Jimmy zijn
wenkbrauwen op. „Zeg eens juffrouw", zei hij op
boze toon, „wat heeft dat ge-jtf-en-jou te beteke
nen? Je spreekt niet tegen een schoolkameraadje.
Ik geef je in overweging een toontje lager te zin
gen. Je bent hier niet in het oerwoud, maar in een
nette dierentuin."
Hei wereldgebeuren
Laatste acte
Op 't ogenblik is de laatste acte
aan de gang van het oliedrama in
Perzië cn alles wjjst er op. dat er
tenslotte toch nog een betrekkelijk
happy end zal zijn. happy in zoverre,
dat de Britse Invloed In het oliege-
bicd gehandhaafd blijft en tegelijker
tijd aan een aantal Perzische eisen
wordt voldaan.
Af en toe heeft het drama kluch.
tige trekjes. Wat bijv. te zeggen vaf
de merkwaardige gebeurtenis van
Dinsdag. Minister Stokes en Harri-
man hadden de wens te kennen ge
geven een tocht te maken door net
febied van Abadan, het centrum van
o Anglo-Iranian en de heer Hoes
sein Makki. secretaris van dc Perzi
sche oliecommissie was als goed
fastheer bereid zijn gasten te gelei
en. Tijdens de rondgang ontzag hij
zich echter niet voor een menigte
Perzische arbeiders een rede te hou
den. waarin felle aanvallen gedaan
werden op de Anglo-Iranian en dus
indirect op de Britten in het alge
meen en minister Stokes, zijn gast.
Deze gebeurtenis tekent de twee
slachtige houding van de Perzische
leiders. Naar buiten zijn zij fel en
nationalistisch tot in het onredelijke
toe. Binnenskamers zijn zij tenslotte
toch wei tot onderhandelen bereid,
omdat de heersende kaste van groot
grondbezitters de ponden en dollars
niet wil missen en zij met toenade
ring tot de Sowjet-Unie hun eigen
positie zouden ondergraven. Het is
Harriman geweest, dfc er met grote
tact in geslaagd is Mossadeq en zfon
medewerkers net belang duidelijk te
maken van samenwerking met
het Westen op een nieuwe basis, nu
niet meer geheel tot de oude terugge
keerd kan worden.
De hoofdspelers in de laatste acte
zijn premier Mossadeq, minister Sto
kes al» hoofd van de Britse missie,
Harriman als Trumans bemiddelaar,
de Amerikaanse ambassadeur Gradv
en de Britse ambassadeur sir Francis
Shepherd. Deze vyf hebben gemeen
de wens Russische penetratie en een
omwenteling, die dc Tudeh-partij
aan de macht brengt, te voorkomen
Dat zal wel voldoende zyn om met
behulp van listige juridische con
structies een compromis in elkaar te
knutselen.
Overigens hebben de vyf hoofdspe
lers elk hun persoonlijk prestige op te
houden, „hun gezicht te bewaren",
zoals de New York Herald het uit
drukt.
Dat zal Mossadeq de meeste moeite
kosten. HH is aan de macht gekomen
op een golf van anti-Britse hysterie
die over Perzië spoelde en bezwoer
daarna zijn volgelingen, dat hü geen
enkele overeenkomst zou tekenen
met vreemdelingen, die inbreuk zou
maken op de wet tot nationalisatie
van de olie. By deze wijn zal nu wat
water gedaan moeten worden, waar
bij het voor Mossadeq een toer wordt
concessies te verbergen achter felli*
taal. Reeds heeft enkele malen in het
parlement het woord „verrader" ge
klonken. De meedogenloze Kashani,
leider van een groep Mohammedaan
se extremisten, heeft elke politieke
leider, die een compromis sluit met
de Britten met moord en doodslag
bedreigd
Harriman en minister Stokes heb
ben eveneens een reputatie op te hou
den. de reputatie bekwame onderhan
delaars te zyn. Indien dc besprekin
gen mislukken verliezen zy belden
„aangezicht" tegenover de andere
staten in het midden-Oosten.
Ambassadeur Grady voelt zich nog
steeds enigszins gepasseerd. Hij heeft
de basis gelegd voor Harrimans werk
en daarvoor in Washington weinig
erkentelijkheid ondervonden.
Truman heeft hem ontslag ver
leend en daarmee heeft Grady tegen
over de Perzen zijn gezicht verloren.
Hetzelfde geldt in mindere mate
voor ambassadeur Shepherd. By de
komst van Harriman liet hij op een
Kersconferentie weten, dat Engeland
et nut van dc missie niet inzag. De
volgende dag moest hij op bevel van
Londen zijn woorden intrekken en
Harriman hartelijk verwelkomen.
Als gevolg van deze persoonlijke
prestige-kwesties zullen de onderhan
delingen geduld en spitsvondigheid
vergen.
31ste regimentsgroep voor
oefening naar Duitsland.
De uit de lichting 1950-2 gevormde
31ste regimentsgevechtsgroep zal van
13 tot 23 September a.s. deelnemen
aan oefeningen van het 1ste Britse
legerkorps in het gebied ten Zuidwes
ten van Hannover. Bij deze oefenin
gen. welke o.a. beogen de samenwer
king tussen grond- en luchtstrijd
krachten, zal de 31ste regimen tsge
vechtsgroep. evenals de deelnemende
Noorse. Belgische en Deense eenhe
den. onder Engels commando staan.