Jamboree zonder olie-probleem en Kashmir-geschil JIMMY BROWN, sportheld no. 1 RENE PLEVEN HEEFT GOEDE KANS VAN SLAGEN LAFFE ROOFOVERVAL OP DRIE BEJAARDE MENSEN Vereffende schuld DONDERDAG 9 AUGUSTUS 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Een wereld zonder grenzen Duitsers in stramme pas op guitaarmuziek (Van onze speciale verslaggever). BAD ISCHL, 4 Augustus. In Bad Ischl smolt het asphalt in de straten onder de stralen van een brandende zon en Frau Müller waagde zich niet op de Kaiser Esplanade, zonder zich met een regenscherm tegen deze hitte te hebben beschermd. De lucht trilde bovenzie Tannenwaldcrn van de WJndhag en de Jainzen, maar snelstromende bergbeekjes brachten verkoe ling beneden in het dal, waar vijftienduizend jongens uit heel de wereld in twee dagen tijds een internationale tentenstad hebben opgebouwd, zonder dat er een memorandum, protocol of UNO aan te pas behoefde te komen. Een azuur-blauwe hemel koepelt zich over dit verbroederingsfeest en de gemoedelijke Oostenrijkers hier in Bad Ischl, die de laatste weken niets anders dan Schnürdel-regen op hun daken hebben horen kletteren, zeggen, dat dat te danken is aan die „gute Petrus". Petrus heeft echter niet overal voor kunnen zorgen, want kilometers ver in de omtrek is in deze dagen geen hocel meer te krijgen en wie wil telefoneren, moet urenlang wachten op aansluiting. Maar ook in deze gevallen schiet het Oostenrijkse gemoed niet tekort. Met de vrome slagzin: „Gott macht alles" worden alle moeilijkheden overwonnen Reeds zes keer in de geschiedenis der padvindersbeweging kwamen ver kenners uit alle hoeken van de aarde bij elkaar voor een Jamboree, maar nog nimmer gebeurde dat in een land, waar de natuur zo imponeert en de bevolking zo vriendelijk en ge moedelijk is. Bij de opening Vrijdagavond j.l. geen „grand spectacle" zoals de Fransen die hadden in Moisson, geen overweldigende arena's met massale tribunes en schijnwerpers, doch een Aufmarschplatz, zoals de natuur de ze had geschapen. In dit eenvoudige, doch tegelijk indrukwekkende décor van massale bergmassieven en gol vende bergweiden voltrok zich de openingsceremonie. MASSALE DÉFILÉ. Over een protocol en hoge autori teiten hebben de Oostenrijkse Jambo reeleiders zich niet zoveel zorgen ge maakt. Op een gegeven moment za ten drie Bundesministers, Landes- hauptmanner, de prins van Liechten stein en de Amerikaanse bezettings commissaris in Oostenrijk op de ere tribune naar een lege grasmat te sta ren en had achter hun ruggen „die Aufmarsch der Nationen" plaats, het masale défilé. De vriendelijke Beau- ern en Bauernmadel hebben echter al- 5 58. We zouden een spannend verhaal kunnen schrijven van een kelderluik dat onzichtbaar in de vloer is uitge zaagd, zodat de argeloze bezoeker het kwaad, dat hem zou kunnen overko men, verre waant. Zo nu en dan wordt dit luik een weinig opgetild, onmerk baar haast, en juist voldoende om een paar boosaardige ogen een spiedende blik over de vloer te gunnen. Wanneer de stappen van de bezoekers zich dich ter naar het luik begeven, schijnt de spanning van de ondergrondse spieder tot het ondragelijke te stijgen, en een vals licht schijnt in de loerende blik te gloeien. Schuifelend nadert de be zoeker steeds dichter het luik. Dan komt er beweging, een harige poot verschijnt Laten we de griezeligheid niet te ver drijven; we moeten vanavond ook nog naar bed! De kelder, die we hier noemden, is het hol van de valluik-spin, die in tro pische streken leeft. Dit hol wordt van de buitenwereld afgesloten door een toerkelijk scharnierend luik, dat van boven bedekt wordt door mos of an dere vegetatie, die in de omtrek groeit, zodat het niet van de omgeving is te onderscheiden. Wanneer de spin op prooi uit is, bevindt zij zich aan de bovenkant van het hol, juist onder het luik, dat dan voldoende open staat om haar een vrij uitzicht op de omge ving te geven. Wee de vlieg of de tor die dan binnen haar reikwijdte komt In een onderdeel van een seconde ■wordt het insect gegrepen en in het hol gesleurd, waar hij het lot moet on dergaan van bijna elk dier in de na tuur. Het verbazingwekkende ligt niet al leen in de methode, waarop deze spin te werk gaat, maar ook in de sluiting van het luik. Dit geschiedt n.l. „voL automatisch", doordat de spanning uit bepaalde draden, die het openen van het luik bewerkstelligen, ver dwijnt, wanneer de spin zich dieper in haar hol begeeft. Dat de spin op een dergelijke ver borgen wijze te werk gaat, vindt zijn oorzaak in het feit, dat zijzelf een graag gewild hapje is voor vele vogels en bovendien graag gejaagd wordt door andere insecten. Om aan deze laatsten te ontkomen, doet het luik van het hol dubbele dienst. Het dient met alleen om de spin aan het oog van liaar achtervolgers te onttrekken, maar stelt haar tevens in staat om, wanneer een achterdochtig insect dit luik eens wil beproeven, met alle macht te trachten de ingang gesloten te houden. Vaak vindt er dan ook eerst een stevig partijtje trekken van weerskanten plaats alvorens de aan valler misnoegd de aftocht blaast ojer tn slaagt de toegang tot het hol te forceren. Om ook in dit laatste geval nog ontsnappingsmogelijkheden te hebben, heeft een familielid van deze spin een methode bedacht, die u in de dierenwereld niet voor moge lijk zou hebben gehouden H. Pétillon. les prima kunnen zien en zjj werden er stil van. Zij zagen gitzwarte nikkers uit Frans Marokko, Japannezen, Brits Indiërs, Nieuw-Zeelanders, Austra liërs. Burmezen, Finnen met een com plete dorpskapel en Amerikaanse Hollywood-Indianen niet alleen op een plaatje, maar echt langs hen heen marcheren. In ruim één uur tijd trok de hele wereld aan hen voorbij. Zo verliep deze opening, precies zoals de Oostenrijkers het zich had den gedacht. Lady Baden Powell met haar zoon Peter nu de stichter van de padvindersbeweging zelf geen Jamborees meer kan bijwonen onge twijfeld de belangrijkste gasten omringd door de landelijke bevolking van Nieder-Oesterreich en Salzkam- mergut. Als de jongens maar plezier hebben, zegt de Jamboree-leiding en dat is het, wat deze Jamboree onder scheidt van al de voorgaande, waar het maar al te vaak een publieke pad vinders-kermis werd. IJSKASTEN. Het is niet moeilijk in dit gekrioel van volkeren Nederlanders te vinden, want in elke Nederlandse troep zit wel een knaap, die klompen draagt. En waar ter wereld loopt men nog meer op klompen Hans Kaper uit de dr. Schaepmanlaan in Alkmaar heeft er voor alle zekerheid maar twee paar meegebracht. Een stel om te ruilen. Vooral de Amerikanen zijn wild op de „Dutch wooden shoes", iat heeft een van de Nederlandse ongens al ondervonden, die voor zyn dimmende gele punters een fonkel- ïieuw Amerikaans horloge ruilde. De \lkmaarse Hans doet het dan ook :eker niet voor minder. De Amerikanen zijn op deze Jam- ooree niet de minst bedeelden. Het Gmunder Bier bewaren zij in ijskas ten en elke Yank, groot, klein, dun of dik, loopt met een filmcamera en fo totoestel door het kamp, om van te watertanden. Daarnaast heeft deze Oostenrijkse Jamboree wel een zeer bijzonder Amerikaans cachet gekre gen door de hulp van Amerikaanse legersoldaten, G.I.'s, die met hun gro te trucks en jeeps het transport tus sen Bad Ischl en het Jamboree-kamp onderhouden. Een nieuw element op de Jamboree zijn de Deutsche Pfadfinder. Als zij op muziek van een massaal guitaar- nuchter zijn hoed afneemt als hij groet en aan stram geparadeer geen behoefte heeft. Indien tanden en volken zouden handelen als padvinders op een Jam boree. zou het er op dit aardse tra nendal wellicht heel wat rooskleuri ger uitzien. Hier in Salzkammergut vallen grenzen weg en verdwijnen po litieke barrières nis sneeuw op de Dachstcin. Brits Indiërs en I'akista- ners delen hier aan de Tschl samen i hun stukje grond om te slapen en piepers té koken, zonder dat een NA EEN MAAND FRANSE REGERINGSCRISIS Kamer bevestigde hem tot kabinetsformateur F rankrijk heeft eindeljjk een kabinetsformateur. Het K de radiraaJ-g<-- K&r-'gVschiraï vrede komt" ver- «Ind' "-ven. die Wnennfec U. de N.llonnle Vrrrndrrtn, n nn.nr storen, ae Grote Drie, die het nogmeerderheid voor zQb pemoon verwierf. De Kamer gaf hem. met 3»i maar steeds niet eens kunnen word' tegen 102 stemmen, haar zegen bjj een poging ren nieuwe regering te vor- lf_ over een Oostenrijks vredesverdrag. n»en Alleen de communisten stemden tegen en de Gaullisten en enkele orkeSt in stramme pas voorbjjmar- 2^n !n dci3 internationale Jongensw#- radicalen onthielden zich van stemming. cheren, Is het moeilijk te geloven, dat rc!d bevriende naties. Eni die d verwachting, dat Pleven Wnn<-n enkele dagen de regeringscrisis hier het Spel van Verkennen wordt eenzame padvinderbroeder uit Irak uD„|w,t 7!1| hebben, werd echter reeds een uur na de stemming een flinke Maar zodra de Duitse pad- 1 domper gezet. De socialisten besloten namHIjk niet in een door Pleven te l ..v.ln.t .iltlntr tnvnicn vinder uit zijh gesloten gelederen jnilddag ultgencdigd, om uit de i.A.yh iz— T '.'-it- T'n^lfl y-irn IA Afon A,i treedt en zijn potje gaat kolten inde!v>'r- *-"ncle te eten, kampkeuken is hij net zo'n goed '••owaar niet om o:.»-.... scout als de Noor of de Zweed, d.t j (Nadtuk en dat was j vormen kabinet zitting te nemen. Vandaag komen de radicalen bijeen om hun houding te bepalen. ALs zjj het voorbeeld van de socialisten vol gen is Pleven even ver als zijn voor gangers en zal ook hij de opdracht aan president Auriol moeten terugge ven. Zover is het echter nog niet. De nog betrekkelijk jonge voor zitter van de socialistische en repu blikeinse Unie is pas in de Nationale Vergadering verschenen, nadat hij van de vijf midden-fracties de verze kering had gekregen, dat zij althans voor zijn bevestiging als formateur zouden stemmen. Daartoe heeft hij hen op de hoogte moeten stellen van de inhoud van zijn programma, zo dat aangenomen mag worden, dat de fracties dit hebben aanvaard. Pleven kondigde in de Kamer be zuinigingen op de regeringsuitgaven aan. hervormingen in de genationa liseerde industrie, een nieuw vier-ja- renpl&n voor investering en voorstel len "om de R.K.-scholen te steunen. Het eerste vier-jarenplan had de Franse productie met -40 procent doen De Nederlandse padvinders te Bad Ischl, bezig hun tenten op te zetten. In alle vroegte Woensdagmorgen werd brand ontdekt aan boord van de Nederlandse coaster ..Deo Favente" uit Delfzijl, die in de haven van Kopenha gen lag. De brandweer van Kopenhagen wist met groot materiaal, na een half uur, het vuur te doven. Twintig duizend Britse huisartsen krijgen hun zin. De Britse regering is Dinsdag avond gezwicht voor het dreigement van twintig duizend Britse huisart sen om met hun werkzaamheden te staken, indien hun eis. dat hun sala- riswensen voor een scheidsrechterlij ke uitspraak aan een derde, onafhan kelijke partij zullen worden voorge legd, niet zou worden ingewilligd. De minister van gezondheid Mar- quand en zijn collega voor Schotse zaken McNeil hebben dit Dinsdag avond in een schrq%'en aan het comi té van de Britse algemene medische dienst medegedeeld. Echtscheiding in Frankrijk. Een groep socialistische afgevaar digden heeft in de Franse nationale vergadering een wetsontwerp inge diend met het doel de echtscheiding bij wederzijds goedvinden te herstel len voor hen die ten minsts twee jaar getrouwd zijn en ouder zijn dan 21 jaar. Echtscheiding bij wederzijds goed vinden werd tijdens de revolutie in Frankrijk ingesteld, doch in 1816 weer afgeschaft Drama op afgelegen boerderij In de Purmei. In de nacht van Dinsdag op Woensdag zijn drie bejaarde mensen in een boerderij in de Purmer te Monnikendam het slachtoffer geworden van een laffe roofoverval. Zij zjjn zwaar mishandeld, waarna alles in het huls over hoop werd gehaald. De 79-jarige Jan van Laan en zijn 76-jarige zuster Suzanna, bevinden zich in levensgevaar. De. 74-jarige Nee!tje Laan Is ook ernstig gewond, doch haar toestand baart geen directe zorg. Jan van Laan en zijn beide zusters stonden bekend als eenzelvige men sen, die zich weinig of niet met de omwonenden bemoeien. In de omge ving werd verondersteld, dat zij %vel over enig geld beschikten. Bedrijf en boerderij waren in elk geval goed on derhouden. Gewoonlijk gaan de drie oude men sen 's avonds tegen acht uur naar bed. De dader of de daders, want hierover staat nog niets vast heeft Dinsdagnacht kans gezien door een raampje achter in de stallen naar binnen te komen. Op zoek naar buit kwam hij terecht in de kamer, door Barbara Cartland I Maar zich 24 „Dat doe ik", gaf de markies toe. „Maar ik heb ook gedacht", ging Serena voort en nu aarzelde en sta melde ze een beetje„dat, als u... van mij af wiltu de beheerders van mijn vermogen slechts behoeft te waarschuwen en hun vertellen wat ik heb gedaan. Het geld zal dan voor liefdadige doeleinden worden ge bruikt en u zult ontslagen zijn van de verplichtingen om uw aandeel in de afspraak na te komenu zult niet behoeven te trouwen met iemand die niets bezit". Lord Vulcan keek haar ernstig aan. „U gelooft dus dat ikvan een achterdeurtje gebruik zou kunnen maken?" „Waarom niet?" vroeg Serena, hem zijn blik teruggevend, ,,'t Kan toch nooit aangenaam zijn te moeten trouwen met iemand van wie men niets weet". „En dat is zeker ook voor u het geval?" „Ja". „Hebt u voor u zelfof voor anderen dan aan dit achterdeurtje gedacht?" Serena richtte zich trots op. „Ik ben door een ereschuld aan u gebonden, mylord. U hebt het kans spel gewonnenik heb het verlo ren". ,,Ik begrijp het". Het scheen, dat Lord Vulcan de zaak overwoog. Voor hij opnieuw be gon te spreken, nam hij uit een prachtige met juwelen versierde doos 'n snuifje. Serena wachtte, ofschoon ze zijn kalmte, zyn zelfbeheerst op treden buitengewoon irriterend vond. Elke zenuw in haar lichaam trilde, maar ze dwong zichzelf, stil, met op geheven hoofd, te bljjven zitten. Tenslotte sprak de markies en blijkbaar kostte 't hem enige moeite. „Naar ik aanneem, juffrouw Sta- verley, is de gedachte aan een huwe lijk met mij u niet zeer aangenaam..." Ondanks zichzelf moest Serena blozen. „Er kan moeilijk van mijvan mij worden verwacht, mylord, dat ik ernaar zou verlangen, als ik weet, dat het u alleen om geld te doen is". Even dacht ze, dat zij Lord Vulcan boos had gemaakt, want er blonk een staalachtige flits in zijn grijze ogen, maar zijn cynisch-onverschilll- ge gelaatsuitdrukking bleef onver anderd. „U is ongetwijfeld openhartig, me juffrouw", merkte hij kalmpjes op. „Mag ik een voorstel doen?" „Als u dat wilt". Serena trachtte haar stem zo on verschillig mogelijk te doen klinken. „Laat ons dan voor het ogenblik geen stappen ondernemen. U hebt mij allervriendelijkst een achterdeur tje gewezen. De rechtvaardigheid zou vereisen, dat er ook een was» waar van met ere gebruik kon maken. laat ons, tot die gelegenheid voordoet, juffrouw Staverley, i blijven wie we zijntwee vreem den, die door een spel van het toeval I bij elkaar zijn gebracht". „Bedoelt u, mylord, dat ik hier op Staverley, zou kunnen blijven wo nen?" vroeg Serena met een niet te bedwingen trilling in haar stem, maar Lord Vulcan schudde het hoofd. „Dat zou moeilijk gaan, vrees ik. want als ik 't goed begrijp, hebt u geen passend gezelschap". „Vroeger had ik een oude nicht daarvoor, maar ze is acht maanden geleden gestorven". „Dan kunt u onmogelijk hier blij ven, nu Staverley mijn eigendom is". „U bedoelt, dat de mensen zouden denkendat ik .Juist!" •O!"En weer kleurden Sere na's wangen zich bloedrood. „Mag ik", hernam Lord Vulcan, zonder op haar verwarring acht te slaan, „dan voorstellen, dat u, tot andere en meer passende schikkin gen mogelijk zijn, mijn moeder op Mandrake gaat bezoeken? Ik kén u nog voor vanavond erheen brengen". (Wordt vervolgd). waar de drie oude mensen in bed steden sliepen. De jongste zuster, Neeltje, werd wakker en voor zij alarm kon maken, neergeslagen. Pas ruim een half uur later kwam zü weer bij. Ondertussen waren ook de beide andere oude mensen op laffe wijze buiten gevecht gesteld. Neeltje had ondanks haar verwon dingen de kracht zich naar een halve km. verder gelegen boerderij te be geven om hulp te halen. Toen pas kon telefonisch de politie gewaar schuwd worden. De dader haa toen al lang en breed het huis doorzocht en de vlucht genomen. Bij zijn speur tocht heeft hij ook vergeefs getracht de brandkast te openen. Deskundi gen uit Den Haag zijn met grote voortvarendheid een onderzoek be gonnen. Militairen veroordeeld wegens diefstal van 10.000 De ki^jgsraad te vel de-West ver oordeelde Woensdagmorgen de 22-ja- rige sergeant-majoor L. H. A. van P. uit Laren en de 21-jarige soldaat G. C. B. uit Hilversum, ieder tot een gevangenisstraf van twee Jaar met aftrek en ontslag uit de militaire dienst zonder ontzetting uit het recht om bij de gewapende macht te die nen. Sergeant-majoor van P. werd bovendien in rang verlaagd tot sol daat laagste klasse. Hij was administrateur in het kamp Djali Batoe te Djakarta. Op 22 Ja nuari van dit jaar heeft hij de hem toevertrouwde kas met opzet enige tijd onbewaakt gelaten om B.. een oude schoolvriend, de kans te geven een greep in de kas te doen. B. heeft deze gelegenheid benut en verdween met ruim tienduizend gulden (Ned. Indische courant), die hfc' naderhand met van P. heeft gedeeld. sthgen boven het pril van 1938. Dit peil stond echter nauwelijks gelijk aan dat van 1929. Daarentegen had den de meeste buurlanden van Frankrijk hun productie doen stijgen met 30 tot 60 procent van hun beste vooroorlogse productie. De gebrekkigheid van de Franse productie was volgens hem vaak het ffeval van ..een slechte vorm van ge elde economie". De regering zou blijven aandringen qp de toepassing van het plan-Scnu- man en de vorming van een Euro pees leger. 37. „Je wilt dus juffrouw van de vestiaire wor den?" vroeg Jimmy aan Trien. Hg moest de be tekenis van dit vreemde verzoek even tot zich laten doordringen. „Ja", zei Trien gretig. „En dan doe ik een net zwart jurkje aan en ik neem een permanentje in m'n haar en als ik me dan een paar nylonkousen aanschaf en m'n neus poeder, dan zie ik niet in, waarom dat niet mogelijk zou zijn." Toen Toos dit hoorde schoot zij plotseling in een giegellach en ook Jimmy begon van de weeromstuit te lachen, dat hij z'n buik vast moest houden. „Trien met een parmanentje in d'r haar, ha-ha-ha-ha-ha. Schei uit, want ik blijf er in. Straks ga je me ook nog rertellen, dat je een lip penstift nodig hebt en schoenen met hoge hak ken." Trien was de enige van het drietal, die niet lachte. „Ik zie niet in, dat dèt nou zo lollig is", zei ze gebelgd. „Denk je soms, dat dat pakkie wat jij draagt je zo mooi staat? Verbeeld je maar niks". Op hetzelfde ogenblik haalde Jimmy zijn wenkbrauwen op. „Zeg eens juffrouw", zei hij op boze toon, „wat heeft dat ge-jtf-en-jou te beteke nen? Je spreekt niet tegen een schoolkameraadje. Ik geef je in overweging een toontje lager te zin gen. Je bent hier niet in het oerwoud, maar in een nette dierentuin." Hei wereldgebeuren Laatste acte Op 't ogenblik is de laatste acte aan de gang van het oliedrama in Perzië cn alles wjjst er op. dat er tenslotte toch nog een betrekkelijk happy end zal zijn. happy in zoverre, dat de Britse Invloed In het oliege- bicd gehandhaafd blijft en tegelijker tijd aan een aantal Perzische eisen wordt voldaan. Af en toe heeft het drama kluch. tige trekjes. Wat bijv. te zeggen vaf de merkwaardige gebeurtenis van Dinsdag. Minister Stokes en Harri- man hadden de wens te kennen ge geven een tocht te maken door net febied van Abadan, het centrum van o Anglo-Iranian en de heer Hoes sein Makki. secretaris van dc Perzi sche oliecommissie was als goed fastheer bereid zijn gasten te gelei en. Tijdens de rondgang ontzag hij zich echter niet voor een menigte Perzische arbeiders een rede te hou den. waarin felle aanvallen gedaan werden op de Anglo-Iranian en dus indirect op de Britten in het alge meen en minister Stokes, zijn gast. Deze gebeurtenis tekent de twee slachtige houding van de Perzische leiders. Naar buiten zijn zij fel en nationalistisch tot in het onredelijke toe. Binnenskamers zijn zij tenslotte toch wei tot onderhandelen bereid, omdat de heersende kaste van groot grondbezitters de ponden en dollars niet wil missen en zij met toenade ring tot de Sowjet-Unie hun eigen positie zouden ondergraven. Het is Harriman geweest, dfc er met grote tact in geslaagd is Mossadeq en zfon medewerkers net belang duidelijk te maken van samenwerking met het Westen op een nieuwe basis, nu niet meer geheel tot de oude terugge keerd kan worden. De hoofdspelers in de laatste acte zijn premier Mossadeq, minister Sto kes al» hoofd van de Britse missie, Harriman als Trumans bemiddelaar, de Amerikaanse ambassadeur Gradv en de Britse ambassadeur sir Francis Shepherd. Deze vyf hebben gemeen de wens Russische penetratie en een omwenteling, die dc Tudeh-partij aan de macht brengt, te voorkomen Dat zal wel voldoende zyn om met behulp van listige juridische con structies een compromis in elkaar te knutselen. Overigens hebben de vyf hoofdspe lers elk hun persoonlijk prestige op te houden, „hun gezicht te bewaren", zoals de New York Herald het uit drukt. Dat zal Mossadeq de meeste moeite kosten. HH is aan de macht gekomen op een golf van anti-Britse hysterie die over Perzië spoelde en bezwoer daarna zijn volgelingen, dat hü geen enkele overeenkomst zou tekenen met vreemdelingen, die inbreuk zou maken op de wet tot nationalisatie van de olie. By deze wijn zal nu wat water gedaan moeten worden, waar bij het voor Mossadeq een toer wordt concessies te verbergen achter felli* taal. Reeds heeft enkele malen in het parlement het woord „verrader" ge klonken. De meedogenloze Kashani, leider van een groep Mohammedaan se extremisten, heeft elke politieke leider, die een compromis sluit met de Britten met moord en doodslag bedreigd Harriman en minister Stokes heb ben eveneens een reputatie op te hou den. de reputatie bekwame onderhan delaars te zyn. Indien dc besprekin gen mislukken verliezen zy belden „aangezicht" tegenover de andere staten in het midden-Oosten. Ambassadeur Grady voelt zich nog steeds enigszins gepasseerd. Hij heeft de basis gelegd voor Harrimans werk en daarvoor in Washington weinig erkentelijkheid ondervonden. Truman heeft hem ontslag ver leend en daarmee heeft Grady tegen over de Perzen zijn gezicht verloren. Hetzelfde geldt in mindere mate voor ambassadeur Shepherd. By de komst van Harriman liet hij op een Kersconferentie weten, dat Engeland et nut van dc missie niet inzag. De volgende dag moest hij op bevel van Londen zijn woorden intrekken en Harriman hartelijk verwelkomen. Als gevolg van deze persoonlijke prestige-kwesties zullen de onderhan delingen geduld en spitsvondigheid vergen. 31ste regimentsgroep voor oefening naar Duitsland. De uit de lichting 1950-2 gevormde 31ste regimentsgevechtsgroep zal van 13 tot 23 September a.s. deelnemen aan oefeningen van het 1ste Britse legerkorps in het gebied ten Zuidwes ten van Hannover. Bij deze oefenin gen. welke o.a. beogen de samenwer king tussen grond- en luchtstrijd krachten, zal de 31ste regimen tsge vechtsgroep. evenals de deelnemende Noorse. Belgische en Deense eenhe den. onder Engels commando staan.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5