Nylonsnaren en een warm hart
LEZERS SCHRIJVEN
MATCH ROOZENBURG-KELLER
OM DE WERELDTITEL
DUUR STUKJE SPOORBAAN
SCHOENEN VOOR DE ZOMER
PROVINC1 ALE ZEEUWSE COURANT
ZATERDAG 14 JULI
AMSTERDAMS PODIUM
Theo Witte een verlegen guitarist
Toen Theo Witte, soldaat en guitarist van een militair orkestje, In de
nacht van de 12e December 1947 in Batavia bezig was een malaria-aanval
af te slaan, verscheen, zoals altijd onverwachts, de Inspiratie. De vorm
waarin /.y zic h die nacht manifesteerde was de melodie van een tango. En
ondanks die malaria pakte Theo Witte, de soldaat, het eerste het beste stuk
papier en schreef in het donker wat noten achter en onder elkaar, 's Mor
gens werkte hy die tango uit en toen zuster Marja verscheen (de aardigste
vun het hospitaal, volgens soldaat Theo Witte) vroeg hy of het goed was
dat hy dlo tango haar naam gaf: „Tango Marja". Waartegen zuster Marja
geen bezwaar had.
Daarna werd Theo Witte beter. En
wat later werd Tango Marja door Theo
voor de radio gespeeld. De omroeper,
die waarschijnlijk iets aan mensenken
nis had opgedaan, vertelde de luiste
raars dat Theo Witte verliefd was op
Marja en op Tango Marja. En nóg
wat later merkte Theo Witte dat er
geen uitgever te vinden was die Tan
go Marja wilde aanvaarden.
Twee jaar daarna speelde de sol
daat Theo Witte in Soerabaia wcér in
een militair orkestje; dansmuziek voor
dames en heren. En ineens ontdekte
hij toen zuster Marja. dansend met
een officier. Ze zag er heel geluk
kig uit, die avond. De soldaat met de
guitaar niet.
Ge vermoedt, vrienden, dat zich ver
volgens een romantisch tafereel af
speelde. Maar ge vergist u. Zelfs Tan
go Marja werd die avond niet ge
speeld. En zuster Marja herkende die
soldaat niet eens. Die kende alleen
de officier. Enfin, voor soldaat Theo
Witte was alles over. De koorts was
over en Marja was over. En Tango
Marja ook.
Theo Witte is een Amsterdamse Jon
gen. Hij woont op een derde etage in
de 1ste Van Swindenstraat. Toen hij
16 was zag hij kans les te krijgen van
Koos Tiggers, die hem aardig in de
geheimen van guitaren inwijdde. Met
orkestjes trok hij tijdens de oorlog de
hele Indonesische archipel door. en
hij kreeg meer applaus dan strepen.
Hoewel hij het, ondanks de guitaar,
toch nog tot sergeant bracht.
Het verhaal van Theo Witte is niet
zo n heel bijzonder en heel interessant
verhaal. Spelen in 't orkest van Ma-
lando eer hij naar Indonesië ging. en
daarna samenspel met Wouter Denijs,
met Jan Vogel, met Frans van Schaik.
Als begeleider van de beroemde
Spaanse danseres Maria Petrelli. Als
solist achter de schermen van „Come-
dia", waar een Russische regisseur
Scheepvaartberlcliten
SCHEPEN DOOR IIET KANAAL VAN
ZUID-BE'VELAND.
Gepasseerd 12 Juli. Arjama. Kerkhof.
Cassino, Hooglander. Tadorna. Reijniers.
Spineila, Kornet. Syria, Akkermans.
Wilcor, van Meel. Geertruida. Touwsla
ger. Cathalina, van Baaien. Familietreuw,
den Outer, Mineral 8. Lesage, Minera!
12, van Doodewaard. Mineral 16, Sluimer,
allen naar Rotterdam. Helena. Molewljk.
Risico, Molewljk, beiden naar Goor. Al-
vracht 12. de Bruijn. Alvracht 13. v. d.
Graaf, beiden naar Zwijndrecht. Ambroi.
se Pare. Groenhof. Arag 16. Buchel. Jo
hanna. v. d. Linde. Verandering. Rijkers,
allen naar Dordrecht. Linquenda. Blok
land, naar Werkendam. Neljo, Leemans,
naar Amsterdam. Fiducie, v. d. Veer.
naar Delfzijl. Azolla. de Leeuw van
Wenen, naar Utrecht. Elacor, van Vliet,
naar Luttelgeest. Wolter. de Vries, naar
Den Helder. Familietrouw. v. d. Boo
gaard. naar Slagharen. Anna. Schot,
naar Vlissingen. Ambulant, de Waal, naar
Zierikzee. Angèle, Zandburg, naar
Utrecht. Energie. Grinwis, naar Amster
dam. Linquenda, Pols, naar Alkmaar.
Stad Amsterdam 7, Korstanje, naar Am
sterdam. Tankes 2. Melnen. Wutach, v.
d. Poel. Montbassillac, de Rijk. Rhenus
44, Meten er. Claslna, van Pelt. Chavlgnol,
de Bruijn. Richebourg, August. Rhenus
149, Boes. Rhenus 26. Hilze. Pommard,
Blanken. Bourdelle, Milleman. Main 108.
Schoor. Rijn Schelde 2, Smets. Kembs,
Mallentjer. Rijn Schelde 15, de Roeck,
allen naar Duitsland. Mönch, Kempers.
Express 33. Bcyc. Luctor et Emergo, van
Rooyen. Hcncor, Wigman. Glarus. Reif,
allen naar Basel. Nieuwe Zorg, Hoogen-
doorn. Coöperatieve 1, Schot. Wigeerine.
Otterspeer. Roger, de Roo. Vlissingen.
Breure. Venlo, Rink. Adriana, Paauwe.
Joma. Ruitenberg. Rio, Ruitenberg. Va
riatie. Versluis. Christiane, Versluis. De
Tijd zal "t Leren, de Rijder. Vios, Broek
hoven. Telegraaf 9. de Bue. Union, Huis
man. Antonie. van Leeuwen. Rijolina. v.
d. Haar. Lloyd 23, Kuipers. Edelweiss 5.
Slootrr.ans. Marignano, Spier. Concordia,
v. d. Graaf. Rhenania 22, Müssig. Beho.
Ellegecst. Mitropa 4, Smits. Elbe 4. Ho-
mann. Express 40, Huverman. Capria, As-
maeher. Elodie, van Zanten. Navexmo-
tor 1. van Hceygan. Knollendam, Duin-
meyer. Stad Amsterdam 1. Merrelaar
Mn ris, Gerritsen. Pieternella, Hoeve.
Rapsir, Stamper. Centrust 3. Bosman.
Sim pion, v. d. Vliet. De Vliet, Slagter.
Dintël, De Bruyn. Snip. Bouchaute. Zorg
en Vlijt, Schuller. Greta, Walhout. Hilde,
Hamelink. Terneuzen 4. Den Dikken.
Neeltje, Riemcns. Terneuzen 3, den Bra-
ber, allen naar België.
SCHFEPVAARTBEYVEGING
VLISSINGEN.
Vlissingen anagekomen: 12 Juli: Sotte-
villc van Boulogne. Orion van Londen.
Chateaux Larose van Antwerpen. Otto
Schmidt van Gent. 13 Juli: Ward van
Antwerpen.
Vlissingen gepasseerd r.aar Antwerpen
12 Juli: Maraat V van Londen. Rocket
van Southampton naar Gent. Rabenhauft
van Swansea. 13 Jull: Averdijk van Rot
terdam. Sambre van Parijs. Ystroom van
Amsterdam.
Vlissingen vertrokken: 12 Juli Sotte- I
villle naar Antwerpen. Jan Kreumer naai
Rostock. Castel Marino naar Stettin. Orion
naar Gdynia. 13 Juli: Chateaux Larose
naar Rouen. Ward naar Rostock.
Middelburg vertrokken: 13 Juli: Duurs
wold naar Antwerpen. Barbara naar Rot
terdam.
Vlissingen gepasseerd van Antwerpen
12 Juli: Bennekom naar Amsterdam
Trompenberg naar Rotterdam. Saparoca
naar Amsterdam. Ariadne naar Rotter
dam. Bernard V naar Londen. 13 Juli
Marva naar Sunderberg. Borneo naai
Garston. Hebo Nobel naar Faversham.
hom selecteerde uit een flink aantal
solliciterende guitaristen. En nu als
guitarist bij Max Woiski. de leider
van het La Cubana-cabaret. die niet
alleen groot monneymaker. maar óók
nog een knap psycholoog is waar het
de keus van ras-muzikanten betreft.
Theo Witte, die we heel toevallig
tegen het lijf liepen, heeft zomaar wat
voor ons gespeeld op die guitaar. Een
Courante van Bach, het eeuwig oude
en eeuwig jonge Plaisir d'Amour. een
Nocturne van Chopm. een menut van
Sor en een fuga van Bach. Dat zijn
de dingen die hij niet bij Malando of
Max speelt, maar -die hij wel erg graag
speelt.
We zullen de muziek van die gui
taar niet zo gauw vergeten, omdat
men maar zelden zulk soort guilaar-
muziek te horen krijgt. Theo Witte
tovert een beetje met die zes nylon
snaren en houdt dat instrument zo
vast tegen zijn hart. dat het er wel
op lijkt of die muziek via dat hart uit
die zes nylon snaren opbloeit. Het
was allemaal heel ontroerend en bij
zonder mooi. En het was jammer toen
Theo Witte ten slotte zijn guitaar
weglegde. Toen was er trouwens in
eens niet veel meer te zeggen.
Ik geloof dat Theo Witte een groot
artist is, hoewel hij daar zelf om
lacht, hetgeen een goed ding is in een
tijd dat iedereen die een beetje ge
luid bezit, die een instrument kan
vasthouden of eens een keer voor een
microfoon heeft gestaan, aan kleinig
heden als onsterfelijkheid zit te den
ken. Theo Witte mist letterlijk alles
van het vakmatig vlagvertoon van
hen die zich artisten noemen. En
daarbij mist hij dan óók nog de elle
bogen, de rug en de dikke huid om
zich naar voren te werken. Misschiqn
droomt Theo te veel en te lang over
die guitaar. Neeniet meer over
Marja. Maar wel over de grote Franse
guitaristc Ida Presti en de vermaarde
Spaanse guitarist Andres Segovia. Van
hen zou hij nog les willen hebben. De
laatste lessen. Maar Frankrijk is ver
cn waarschijnlijk zijn Presti's en Se
govia's duur. Hij droomt waarschijn
lijk over componeren, over het opzet
ten van eigen guitaarbewerkingen en
over het ideaal: als begeleider mee te
reizen met een groot danseur of dan
seres. Of: als solo-guitarist in een ei
gen nummer.
Sommige mensen zeggen zulke dro
men hardop, spreken ze uit. Theo
Witte zegt ze niét, en hij zal woedend
zijn als hij hier over dingen leest,
waarvan wij alleen maar veronder
stellen dat hij ze droomt. Het zij ons
vergeven. Maar in een wereld van
zoveel harde ruggen, scherpe ellebo
gen en fanfares over eigen roem mag
men weieens één keer de trompet ste
ken over een jong artist, die zelf niet
weet wat hij uit zes nylon snaren cn
een hart weet te slaan.
Wat er worden zal van Theo Witte
is onbekend. Of eenmaal de grote po
dia voor hem zullen openstaan, nie
mand die het weet. Of die beroemde
danseres zal komen die hij volgt van
continent tot continentwie zal het
zeggen? Heel wat dromen blijven dro
men. Zoals die van zuster Marja. dan
send met die officier in Soerabaia.
Maar soms is de Muze barmhartig
voor de al te bescheiden gelovigen in
haar dienst. Van haar zal het voor
een groot deel moeten komen, vrezen
we.
En voor het overige van talent-,
scouts, op zoek naar jong talent, dat
rijpend is. Wel, de muzikale akker
van Theo Witte is wit om te oogsten.
De heer Woiski heeft dat begrepen en
is werkzaam op die akker. Wie na
hem
Onthoudt de naam Theo Witte, vrien
den en zuster Marja! En let over een
paar jaar eens op dc affiches in de
grote steden. Zeker 'niet in Holland.
Misschien daarbuiten. Waarschijnlijk
vindt ge die naam terug, die van de
verlegen guitarist uit de Amsterdam
se 1ste Van Swindenstraat. Drie-hoog.
ANTHONY VAN KAMPEN.
ONZE DAMRUBR1EK.
Een nouveauté in de opening.
Men kan van de organisatoren van het in Mei j.I. te Parys gehouden
tournooi niet zeggen, dat zy aan dc weg getimmerd hebben. Er viel van
„Challenge Mondial 1951" georganiseerd ter gelegenheid van het Jubi
leum der Franse hoofdstad weinig of niet» in de diverse kranten te le
zen. Het was nochtans een evenement op damgebied, omdat do winnaar het
recht verkreeg de wereldkampioen Roozenburg uit te dagen voor een
match om de wereldtitel. En aangezien onze landskampioen Keiler onbe
dreigd ais eerste eindigde, kan <lit najaar de grote strijd tussen Roozen
burg en Keiler tegemoet worden gezien.
Over het te Parijs gehouden tour
nooi nog het volgende. Door het ont
breken van enkele wereldtitel-candi-
daten als Ghestem, Raichenbach cn
zeer sterke spelers als ir. van Dijk,
heeft deze wedstrijd reeds bij voor
baat zeer aan betekenis ingeboet.
Uit propagandistische overwegingen
die zeer zeker meegerekend moe-
OP SLAPPE BODEM
Verbetering van het baanvak OudewaterGouda
bijna gereed.
(Van een speciale verslaggever)
Hoeveel mensen zouden sinds 1938 per trein van Utrecht naar Den Haag
gereisd z(jn en omgekeerd? Honderdduizenden? Millioenen? De afdeling
statistiek van de Nederlandse Spoorwegen kan dat waarschyniyk precies
zeggen, maar dat is voor ons verhaal niet zo belangrijk. We willen maar
zeggen, dat by wijze van spreken „heel Nederland" die reis wel eens ge
maakt zal hebben in de laatste 13 jaar. Het is nu niet bepaald een van de
mooiste trajecten. „Een saai stuk", zeggen de vaste treinklanten. „en dan
wordt er altijd nog met een slakkengang gereden ook, want ze zyn eeuwig
en altijd aan die spoorbaan aan het werken".
„Eeuwig en altijd" is natuurlijk
een beetje overdreven, maar inder
daad is een stuk van het genoemde
traject, het 11 km. lange baanvak
OudewaterGouda, de laatste tien
jaar een zorgenkind van de Spoor-
V
De berichten in de pers over de door de regering voorgeschreven prijsver
laging van schoeisel en de daardoor ontstane moeilijkheden in de schoen
industrie, hadden tot gevolg, dat „de schoen" weer eens in het middelpunt
der belanestelling stond. Elke medaille heeft echter haar keerzijde en zodra
het publiek bemerkte, dat de schoenprijzen aanmerkelijk gedaald waren,
iiad men plotseling interesse voor de luchtige, vlotte zomerschoenen, waar
van de prijs thans meer tot kopen lokt dan korte tijd geleden.
Dat de ontwerpers der schoenmode dit jaar bijzonder aantrekkelijke model
len hebben gecreëerd, zien wij o.a. aan de witte geklede pump, geheel uit
smalle, suède bandjes samengesteld met open hiel.
'n Schoentje met geheel eigen „cachet" (linies boven). De dames en heren-
loafer, een uit Amerika geïmporteerde snit, heeft reeds een plaats by ons
veroverd, dank zij de soepelheid en goede pasvorm van dergelijke schoenen,
ook voor de moeilijke voet. Rechts boven zien we een loafer voor
dames en jonge meisjes. De uitvoering is in licht beige calfs met crêpe
onderwerk. Voor heren is de loafer vervaardigd van bruin calfs met
gevlochten voorblad (links onder), Tenslotte blijkt ook de hei-en-
mode niet te zijn vergeten. Rechts onder zien we een nieuwe variant op de
altijd aantrekkelijke bruin-witte brogue snit, nu echter geheel geperfo
reerd nubuck. voorzien van bruin calfs neus, en hielband ter bescherming
tegen stoten en vuil worden.
wegen geweest. Sinds in 1933 een
ernstige verzakking van de spoor
baan werd geconstateerd, is er bij
na onophoudelijk aan gedokterd.
Het leed voor de spoorwegen
en voor de reizigers zal nu echter
gauw geleden zyn, want het werk
nadert zijn voltooiing en over
weken zullen de treinen op het be
wuste baanvak, voor het eerst sinds
1938, weer op normale snelheid kun
nen rijden. Dan zal er een werk ge>
reed gekomen zijn, dat zeker niet
zo spectaculair is al het boren van
een tunnel of het bouwen van een
groot viaduct, maar dat daarvoor
noch in kundigheid, noch in kost
baarheid onderdoet en dat even in-
haerent aan de Nederlandse bodem'
gesteldheid als de tunnel aan het
Zwitserse berglandschap.
Om de lezer, die in deze tyd graat,
met eijfèrs "Tékent, meteen een' in
druk te geven van de omvang van
het werk: het heeft 9.000.000 ge
kost
ZE WISTEN HET OOK.
Toen dit baanvak in 1855 werd
aangelegd, wisten de toenmalige
spoorwegingenieurs heus wel. dat
voor de slappe veengronden, die de
nieuwe spoorbaan moesten dragen,
bijzondere voorzieningen vereist wa
ren. De baan werd opgeworpen uit
grond, afkomstig uit de parallelslo-
ten en nabij de baan gelegen terrei
nen, waarop het ballest-bed van 50
cm. zand werd aangebracht. Voor
liet spoorwegverkeer van die dagen
was dit zeker voldoende en als men
weet. dat de slappe veenlaag (waar
van het maaiveld grotendeels bene
den N.A.P. gelegen is) een diepte
heeft, die varieert van 6 tot 11 me
ter, dan is het eigenlijk verwonder
lijk, dat het nog 83 jaar geduurd
heeft, voor de- moeilijkheden begon-:
nen.
Deze ontstonden, doordat het
spoorwegverkeer steeds zwaarder
en intensiever werd en zij werden
acuut, toen het electrische mate
rieel werd ingezet. Vanaf 1934 rijden
er dieseltreinen op het middenvak
en het is bekend, dat de spoorbanen
van het diesel-electrlsche materieel
door de grotere zwaarte en de
grotere snelheid veer meer te lij
den hebben dan van de stoomtrei
nen.
In 1938 werden er grote zakkin-
fen gemeten, terwyl bovendien
aangolving "werd geconstateerd. Dit
laatste is een, op en neer gaande be
weging van' het gehele baanli-
Liever dure deviezen....
Als straks de treinreizigers
weer met grote snelheid over
het baanvak OudewaterGou-
;a razen, dan rijden zy niet
boven grond, doch boven steen
slag.
Is dat zo belangrijk? Och
nee, maar het komt niet zoveel
voor in Nederland. Er ligt al
leen maar steenslag op het
baanvak AmsterdamArnhem
en op sommige gedeelten tus
sen Rotterdam en Dordrecht.
Steenslag is beter dan het
ronde en daardoor beweeglijke
grind.
Steenslag moet echter uit
het buitenland komen België
en Noorwegen) en kost dus de
viezen.
Bij Witten in Limburg is
wel steenslag ontdekt (nota-
bene 60 cm. onder het maai
veld), doch de regering gaf
geen toestemming om die ver-
kiezelde kalklaag te exploite
ren, omdat het natuurschoon
daaronder zou kunnen lijden
chaam bij treinpassage.
Men moest de baan herhaaldelijk
ophogen, waardoor het gevaar van
afschuivingen optreedt. Een derge
lijke afschuiving vond bijv. plaats in
1930 bij Nieuwerke'rk, waar de helft
van het baanlichaam 3 meter in het
veen wegzakte en de sporen los in
de lucht kwamen te hangen.
Om een herhaling daarvan te
voorkomen, wend op het baanvak
Oudewater-Gouda de snelheid der
elecerische treinen direct terugge
bracht van 120 km, tot 75 km. en
werd met het treffen van tegen
maatregelen een aanvang gemaakt.
ZAND ER OVER.
Van Juli 1946 tot Juli 1948 is er
als maar zand gestort, ter beveili
ging van het evenwicht van de baan.
Stel u dit niet al te eenvoudig voor.
Het zand zit gemiddeld 3 meter
diep en er was per strekkende me
ter van de spoorbaan 80 kubieke
meter nodig In totaal werd er
900,000 kubieke meter zand gestort!
Om u duidelijk te maken hoeveel dat
is, als dat zand met één trein ver
voerd zou moeten worden, dan zou
die trein een lengte hebben van 900
km., dat is zo ongeveer van Amster
dam tot Praag
Toen de spoorbaan aldi^ tegen af
schuiving beveiligd was, moesten
maatregelen genomen worden tegen
de baangolving.
Daartoe werden Vërstyvingspl&ten
van gewapend beton of slikslag on
der de sporen aangebracht. Tijdens
deze werkzaamheden mochten de
treinen ter plaatse niet harder rij
den dan 15 km. per uur. Beton en
slikslak werden gewapend met de
bekende vliegveldmatten die uit een
Engelse dump in Duitsland waren
aangekocht. De treinreizigers zullen
die vaak hebben 2ien liggen langs de
spoorbaan. Ook Engelse treinreizi
gers zagen ze en dan belden ze
soms de Spoorwegen op, om te vra
gen „Waar kun je die dingen ko
pen In Engeland kunnen wij ze
niet krijgen
Tenslotte zullen de rails van 46
kg. per meter vervangen worden
dooi* een zwaarder type (63 kg. per
meter) en dan is het werk klaar.
KORTE PREDICATIE.
MATTHEUS 12 8.
Werkelijk, ik was verheugd, toen ik
het opschrift en de eerste 16 regels
had gelezen van de korte predicatie:
van 30 Juni. Eindelijk, zo dacht ik,
zullen wij, aan de hand van de Bijbel,
nu eens precies worden ingelicht over
datgene wat wij wel, en wat wij niet
op Zondag hebben te doen.
Zeer teleurgesteld was ik daarom,
toen ik aan het eind gekomen, nog
even wijs bleek te zijn als toen ik be
gon met lezen.
Want niets werd ons verteld om
trent datgene, wat wij op de Sabbath
hebben te doen of na te laten.
En dit laatste is toch zo uiterst be
langryk, gezien de grote verdeeldheid
hieromtrent.
De een zegt: „Ik reis niet, fiets
niet, kortom ik doe niets op Zondag,
alleen naar de kerk gaan".
Een tweede antwoordde mij op een
desbetreffende vraag: „Voetballen
doe ik Zondags nooit, maar ik ga wel
op het strand zitten en genieten van
zon en zee".
Terwijl een derde my vertelde op
Zondag precies hetzelfde te doen, als
op andere dagen, echter zonder dat
een ander hiervan hinder ondervindt,
terwijl een vierde groep precies doet
en laat wat hy wil, zonder zich van
iets of iemand iets aan te trekken.
En daarom zou het juist zo uiter
mate verheugend zyn, eens precies te
weten, waar wy aan toe zyn.
Dat Christus de Heer is, ook van
de Sabbath, is ongetwijfeld juist. Zie
bovengenoemde tekst. Dus m.a.w.
Christus heeft uit te maken, wat wij
wel of niet op de Sabbath hebben te
doen.
En wanneer wij dan zien, dat in
Matth. 12 1 en Markus 2 23, de
di.4feipelen onder het oog van Christus
aren plukken en als Christus dan in
Markus 2 27 zegt, dat de Sabbath
f emaakt is voor de mens en niet voor
e Sabbath, dan blykt hieruit wel
heel duidelijk, dat ons niet zo heel
veel ,wordt verboden.
En wanneer wy dan ook nog be
studeren Kolossenzen 2 16 en 17 en
Rom 14 5 dan zien we toch, dat we
geheel vry gelaten worden wat be
treft de Sabbath en dat we niet heb
ben te oordelen over iemands doen en
laten op de Sabbath.
Vanzelfsprekend mogen we een an
der geen last veroorzaken, gezien de
tekst: Hebt uw naaste lief gelijk U
zelve.
Hoe komen we eigenlijk aan de
Zondag? Sabbath is toch de Zater
dag.
Vlissingen. L. V.
Naschrift. Het bovenstaande gaat
geenszins in tegen de korte predica
tie. Alleen heeft dc eerste zin ver
wachtingen verwekt, die niet zyn be
antwoord. Indien inzender precies wil
weten wat hij wel en wat hij niet mag
doen op de Zondag, moet hy gaan
vragen by moraal-theologen. En mo
ten worden heeft men zich bij da
keuze der deelnemers hoofdzakelijk
laten leiden door de gedachte zoveel
mogelijk landen bij de deelneming te
betrekken. De kracht der spelen
bleef bijzaak. Wij geloven, dat het toe
te juichen valt, indien men de dam.
sport zoveel mogelijk internationaal
tracht te maken, maar dat dit op het
hoogste niveau niet geforceerd mag
worden. Vooral in wedstrijden, waar-
by een belangrijke titel in het geding
is, moet het toch primair worden ge.
acht, dat de sterkste spelers hun
kans krijgen inplaats dat zij moeten
wyken voor een minder sterke, die
toevallig in een ander land woont.
Dit tournooi werd min of meer een
walk over voor Keller. Met 3 punten
voorsprong op de Franse kampioen
Malfray en een score van 17 punten
uit 10 partijen eindigde hij als eerste,
Onze landgenoot Gordyn werd derde
met 10 punten. De Italiaan Saletnik
was de openbaring van dit tournooi,.
hy werd vierde met 9 punten. Juist
omdat men van dc Italianen niet al
te hoge verwachtingen koesterde?
valt dit resultaat erg mee. Keiler
verklaarde zelfs, dat het spel van de
ze man uit Triest een grote indruk
op hem heeft gemaakt. Naast Botta
schijnt Italië dus in Marino Saletnik
eindeiyk een kracht op te kunnen
brengen, die zich kan meten met de
beste van andere landen. De voor
laatste plaats was voor de op zijn
retour zy'nde Belg Vaessen, terwyl de
Zwitser I. Gedance er met 4 punten
op de laatste plaats nog niet zo veel
van terecht bracht. Intussen is wel
gebleken, dat het deelnemen aan der
gel yke tournooien van deelnemers uit
landen, waar het damspel nog niet
zo intensief beoefend wordt als in
Frankryk, België en ons land, bij
zonder stimulerend werkt in de be
treffende landen. Dit dient naast de
bezwaren, die wij aanstipten dus in
derdaad wel te worden bedacht.
Een niet weg te cijferen bezwaar
vormde echter het feit, dat er 2 par-
tijen per dag moesten worden ge
speeld. Keiler schreef hierover: „Al
le spelers leden aan slapeloosheid,
Zelf kreeg ik daar pas na de 4e dag
last, van, maar toen sliep ik dan ook
slechts een uur of anderhalf. De rest
van de nacht lag ik klaar wakker".
Des te opmerkelijker is het daar
om, dat de gespeelde partijen van
zeer goed gehalte zijn geweest. Uit
gezonderd de laatste ronde, waarin
slecht werd gespeeld. Bepaald leer-
zaam was de opening van de partij
MalfrayKeiler. Deze verliep als
volgt: 32—38 20—25; 31—27 19—24;
28—22 17x28, 33x22 24—29, 34x23
18x29, 37—32 14—20, 41—37 10—14,
46—41 20—24, 36—31 5—10, 41—36
15—20, 39—33 10—15, 4439 14—
19. 31—26 9—14, 37—31 12—18, 42
—37 19—23, 39—34 14—19, 43—39
4—9, 49—43 7—12. 50—44 9—14, 47
41 12—17, 32—28 enz. (Voor wit
n.l.: 34x12, 26x17, 33—29, 39—34, 31
26. 36x9, 9x29.
Voor bestudering aanbevolen!
Voor de probleemliefhebbers:
Auteur: C. M. van Poelje, Vlissingen.
1. Z. 11. 12, 17, 18, 21, 23, 25, 26,
28, 29 en 31.
W. 30, 37, 38, 40, 42/44, 46/48.
2. Z. 7, 8, 12, 14, 16/19, 23, 24 en
30.
W. 21, 27, 28, 32, 33, 35, 36/38, 43
en 44.
Oplossingen in de volgende rubriek.
Karoly Kiss, de nieuwe Hongaarse
minister van Buitenlandse Zaken.
raai theologie al dryven sommigen
altyd weer daar heen is in het
Protestantisme onbekend. Wat is de
geestelyke zin van het Sabbath ge
bod? Dat wij Gods Geest ln ons laten
werken en „alszo de eeuwige Sabbath
in dit leven reeds aanvangen: dat wij
in de leer van Christus blijven en in
de rust die Hij voor ons bereid heeft".
Dan kan er niet alles mee door, ook
al veroorzaken wy een ander geen
last.
Red.
ONKRUID.
Er is al veel gedaan om de straten
en het stadsschoon van Middelburg te
verbeteren en hoewel steeds aange
drongen wordt op een sobere levens
wijze, is dit alleszins toe te juichen.
In dit verband zou het aardig zijn
eens een kijkje te nemen op de Wa-
lensingel bij het Seisplein in Middel
burg. Daar groeit naast het hek van
de begraafplaats het onkruid wel zeer
weelderig en hoog. Ook de toestand
van de bestrating laat daar veel te
wensen over. Het is te hopen, dat dit
schrijven er enigszins toe mag bijdra
gen, dat het onkruid spoedig zal zijn
verwijderd en de bestrating verbe
terd.
