f
In Indonesië gaat iets gebeuren
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Beeldje
DUITSE SCHEEPSWERVEN ZIJN
WEER IN VOL BEDRIJF
Chinese
DINSDAG 10 JULI 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
Het kraakt en spant
De politieke atmosfeer is
broeiend
(Van onze correspondent)
Djakarta, Juli Terwijl ik dit schrijf, naderen de „lebaran" dagen: dat
is het einde van de Mohammedaanse vastenmaand, vanouds een gebeur
tenis die hier feestelijk gevierd wordt. Het is overigens een feest met typi
sche Oosterse karaktertrekken: kleurig, maar zonder opwinding of rumoer.
Op zijn Paasbcst uitgedost, bij voorkeur met splinternieuwe kieren aan,
gaat men aan de wandel, worden bezoeken gebracht, zoete stroopjes ge
dronken en felgekleurde nog zoetere koekjes geconsumeerd. Djakarta ver
toont in de dagen, die hieraan voorafgaan, al een bijzondere drukte.
Het is a 11 ij d druk in de Indone
sische hoofdstad, maar thans ver
dringt men zich in de textiel-toko's
en de nauwe gangetjes van de pas-
sar. Er worden inkopen gedaan voor
de 'lebaran, want men heeft inmid
dels reeds van zjjn werkgever voor
schotten of gratificaties ontvangen,
om aich een nieuwe sarong, een
nieuw baadje te kunnen aanschaffen.
Oppervlakkig gezien lijkt het alle
maal welvaart en rustige vreugde.
Wie vandaag aan de dag door Dja
karta rijdt krijgt de indruk van een
zekere welvaart en blijheid. Ge ziet
de vrouwen langs het Molenvliet aan
de was, terwijl het water vrolijk rond
hen heen dartelt, in het zonlicht. En
fe ziet honderden en nog eens hon-
erden betja's, het onovertroffen
voertuig van het Oosten: een driewie
ler met de passagier in een met ve
lerlei fantastische motieven en teke
ningen beschilderde „leunstoel". De
dertigduizend auto's van Djakarta
slingeren zich blinkend in de tropen
zon door de smalle straten, waar zich
om de paar seconden een verkeers
opstopping voordoet, zonder dat
iemand er zich iets van aantrekt. In
het maanlicht laten de gelieven zich,
omstrengeld in een betja, rond Mer-
deka rijden: het vroegere Konings
plein, een enorm en ietwat slordig
grasveld, met reusachtige bomen,
peinzend onder het sterrengewelf.
Om dat plein staan de bleke gevels
van oude herenhuizen, waar nu ver
schillende departementen gevestigd
zijn, of ministers wonen. De gevels
zijn bleek en streng in het maanlicht.
Daarachter leeft op 't ogenblik niets
van de romantiek en de kleurige
vreugde, die de oppervlakkige toe
schouwer van het hedendaagse Dja
karta verrukt en bekoort. Daarachter
kraakt het en spant het. En wie zrjn
oor tegen die gevels te luisteren legt,
verneemt niet veel fraais. Het is dui
delijk, dat Indonesië politiek en fi-
nancieel-economisch voor een crisis
staat. De communisten hebben de
Haring en jenever voor
Zuid-Amerikaanse ministers
De ministers van Economische Za
ken van de landen, die Prins Bern-
hard gedurende zijn laatste goodwill-
reis naar Zuid-Amerika heeft be
zocht, en een aantal andere autori
teiten in Argentinië; Chili en
Uruguay zullen dezer dagen een
vaatje haring en een fles jenever
ontvangen als specifieke voorbeelden
van Nederlandse exportproducten.
Hiertoe is het initiatief genomen
door de bond van haringhandelaren
een jeneverstokerij en de K.L.M.
Prins Bernhard heeft destijds de hoop
uitgesproken, dat de Nederlandse
handel en industrie van de goodwill,
die op zjjn reizen is gekweekt, zal ge
bruik maken.
laatste tijd, naar het schijnt, overal
aan invloed gewonnen. Er zijn dag
aan dag stakingen, veroorzaakt door
volmaakt onredelijke eisen, en om
geen andere reden opgezet dan om
désorganisatie te forceren. De Rege-
ring-Sukiman heeft tot dusver niet de
kracht opgeleverd om hier een einde
aan te maken. Integendeel. De na
tionale Indonesische Pers beschuldigt
er haar openlijk van, dat zij de onder
mijnende elementen door haar zwak
heid en toegeeflijkheid in de kaart
speelt. Sommige bladen gaan zelfs zo
ver te beweren, dat het Departement
van Arbeid communistisch getint is.
De ernstig-waarschuwende stemmen
komen niet alleen van de zjjde der In
donesische nationale pers. Ook zeer
bekwame figuren als oud-minister
Sjafruddin laten hun stem horen: zij
voorzien een gevaarlijke politieke in
eenstorting, ten voordele van de com
munistische vakbonden en een on
stuitbare inflatie.
GEEN LANG LEVEN
Men krijgt de indruk, dat de bin
nenlandse toestand sinds de souve-
reiniteitsoverdracht nog niet zó cri-
tiek geweest is. Iedereen koestei't de
overtuiging, dat er „iets" gebeuren
gaat. Maar wat? De pessimisten aar
zelen tussen een communistische
staatsgreep en een militaire dicta
tuur. De meer gematigde beoordeel
aars zjjn in elk geval van mening, dat
dit Kabinet geen lang leven heeft en
dat men dan op een krachtiger Re
gering mag hopen, met mannen als
Hatta, Sjafruddin, Mr. Run, die nu
terzijde staan, maar van wie men
weet, dat zy het vertrouwen verdie
nen: want zij zijn niet in de eerste
plaats politici, zij zijn vooral realis
ten. die de fouten en de noden van
Indonesië zeer helder zien. En die.
blgkens hun uitlatingen, niet zullen
aarzelen drastisch in te grijpen en
een eind te maken aan de stakings
waanzin, de inflatie-dreiging, het ge
brek aan verantwoordelijkheidsge
voel, aan arbeids-prestatiein het
algemeen aan die illusies en dromen,
dat^het allemaal wel van zelf gaat.
en dat de vrijheid niet verdiend
maar gevierd moet worden
WAAR GAAT
INDONESIË HEEN?
Dit is de tragische achtergrond van
het oppervlakkige, zonnige, kleurige,
blijde beeld van een Oosterse mil-
lioenenstad als Djakarta. De belletjes
van de betja-rijders tinkelen 3angs de
roezige straten, de vrouwen kwette
ren langs het Molenvliet, in de dui
zenden eetstalletjes knettert het
houtvuur onder allerhande Djakarta-
se heerlijkheden, als lumpiah en saté-
gabing, die ge nergens lekkerder eet
dan aan de straat (zoals men in ons
vaderland de haring het heerlijkst
aan de kar eet)
Maar achter al die rustige en goede
geluiden, en achter dit rijk en geva
rieerd décor, hoort ge het zoemen van
de kwade geruchten en bange ver
wachtingen. Waar gaat Indonesië
heen? De naaste toekomst zal het
leren. Wij weten hier vandaag niet
meer, waar wij morgen aan toe zijn. j
11. Jimmy was juist van plan met eon opge
stoken zeil op meneer Van Knullenburgh af te
stevenen om deze eens ongezouten te vertellen,
hoe hjj over hem dacht, toen een vreemd romme
lend geluid, dat uit de richting van de giraffen-
kooi kwam, zijn aandacht trok. Hij liep er snel
heen en trof daar Gerrit de Giraffe ook al in een
deplorabele toestand aan. Het arme dier zakte
van de zwakte b(jna door zijn knieën en het geluid,
dat Jimmy had gehoord, werd klaarblijkeiyk ver
oorzaakt door het rammelen van de giraffen-
maag. „Arme steltloper", bromde Jimmy, „jij
hebt zeker in geen drie dagen een hap eten ge
kregen. Hier moet ik zo spoedig mogeiyk een
einde aan maken. Dit loopt werkelijk de spuiga
ten uit". Jimmy draaide zich om en liep op een
drafje naar de uitgang van de dierentuin, niet om
zoals h(j zich eerst had voorgenomen, meneer Van
Knullenburgh eens stevig de mantel uit te vegen,
maar om in een taxi te springen, die hem in tfl-
tempo naar zijn bank moeat brengen. Na zijn
zwemtocht over de Oceaan was Jimmy verre van
onbemiddeld. Hij was de eerlijke eigenaar van een
stevig bankdeposito en hij besloot dat een paar
duizend gulden lichter te maken.
Veel opdrachten uit het buitenland.
De scheepswerven aan de Duitse Noordzeekust zijn thans in vol bedrUf
en voor wat de bouw van zeeschepen betreft, beechikken zij over opdrach-
ten. die een volledige bezetting tot aan het einde van 1953 garanderen.
Een groot deel van de opdrachten is door buitenlandse rederijen verstrekt,
waarbij de Scandinavische landen domineren.
Voorts wordt er gebouwd voor re
kening van reders uit Noord-, Zuid
en Midden-Amerika en voor Franse
rekening. In feite heeft de grote be-
De in de afgelopen week voor de Nederlandse kust gehouden mtynenvcegoefenlng „Factotum" van de vloten
van de landen.van de Westerse Unie werd Zaterdag besloten met een vlootrevue voor Scheveningen.
Met de leidende Nederlandse mijnenveger „Ceram" vo orop, varen de schepen langs de kust
(Luchtopname A.N.P.-foto).
32
Als de herfstdagen en -avonden koel
zijn eri het zeewater zijn warmte nog
bezit, schijnen verwijderde kusten
soms in de lucht opgeheven, schepen
zijn vreemd vervormd en vuurtorens
op grote afstand vertonen soms twee
lichten boven elkaar. Niemand, die
lang aan de waterkant vertoefd heeft
zal één dezer verschijnselen nooit heb
ben opgemerkt. Wat vele incidentele
bezoekers van onze kusten zéker is op
gevallen, is het verschijnsel, dat de ho
rizon de ene dag veel naderbij schijnt
dan anders, en zij wijten dit aan hun
verbeelding. Ten onrechte.
Want op dagen waarop er een groot
verschil in temperatuur bestaat tus
sen de lucht boven het land en die bo
ven de*zee, worden de lichtstralen om
gebogen. In het algemeen zijn de licht
stralen recht, maar als er dicht bij het
wateroppervlak een laag warmere
lucht is, fungeert deze bij wijze
van spreken als lens, die de stralen'
opwaarts buigt. Dit betekent dat de
horizon dichterbij komt. Hij schijnt
niet dichterbij, maar hij is in w er
felijkheid dichterbij, want door
die opwaarts gebogen stralen kunt U
slechts een geringer deel van het bol
vormige oppervlak van de aarde zien.
En omgekeerd, als boven het water
een laag koudere lucht hangt, buigen
de lichtstralen zich naar beneden, zo
dat U de horizon verder ziet, cLwjz. in
dtt geval kan uw oog een groter deel
van het aardoppervlak bestrijken. Dit
is ook gemakkelijker voor te stellen
wanneer U zich indenkt dat deze licht
stralen dus enigszins met het aardop
pervlak meebuigen en dus later de
grond (of de zeespiegel) raken dan een
rechte of een opwaarts gebogen lijn.
Bovengenoemde vervormingen van
beelden op zee vinden eveneens haar
oorzaak in de afwijkingen, die de
lichtstralen ondergaan. Deze vervor
mingen zijn echter schijnbaar, ter
wijl de verwijdering of naderbijtreding
va~ horizon werkelijkheid is.
Zoals het ook werkelijkheid is dat
iemand smoor-dronken kan worden
uitsluitend en alleen door de mond
met alcohol te spoelen.
H. Pétillon,
177 Stewardessen bij de
K.L.M
Onlangs is het aantal stewardessen
van de K.L.M. met vijftien pas ge
slaagde gastvrouwen aangevuld. Het
totaal aantal stewardessen bedraagt
thans 177, het minimum aantal dat
het bedrijf voor een goede verzorging
van de passagiers nodig heeft.
Belgische kapper kreeg
krantenknipsels voor zijn
dollars.
Een kapper te Brussel kreeg de
zer dagen in zijn zaak bezoek van
een paar Russen, een vrouw en een
man, die hem vroegen dollars tegen
Belgische francs om te ruilen. Zij
overhandigden hem 6000 dollars en
kregen daarvoor 250.000 francs.
Onmiddellijk na de overhandiging
van het geld verklaarden de Russen
echter, dat zij zich hadden bedacht en
liever in het bezit van hun dollars
wensten te blijven. De kapper gaf de
dollars terug en de Russen stelden
hem het pak met de Belgische bank
biljetten ter hand.
Toen zij vertrokken waren ontdek
te de kapper evenwel, dat het pakje
op handige wijze was omgetoverd in
een soortgelijk omhulsel met kran
tenknipsels er in.
Er stond de kapper geen andere
weg open dan aangifte bij de politie
te doen.
Bergen op Zoom uit de stank
Reeds ruim een halve eeuw wordt
te Bergen op Zoom alcohol uit me
lasse gestookt en wordt de ruwe pot-
as gewonnen uit de distillatie-resten.
Al die tijd is de atmosfeer in Bergen
op Zoom vaak getekend geweest door
de daarbg ontwikkelde stank.
Thans is een inrichting geplaatst
ter vervanging van de oude potas-
ovens. In deze installatie wordt het
potasbranden waar juist de stank
vandaan komt volgens een werk
wijze uitgevoerd, welke tot nu toe
nimmer werd toegepast.
Nog dit jaar zal de nieuwe instal
latie in werking worden gesteld,
waardoor Bergen op Zoom het onaan
gename geurtje, waarom de stad be
kend staat, gaat kwijt raken.
30 aanrijdingen per dag
in Den Haag.
In Den Haag kwamen de afgelopen
week 211 aanrijdingen voor, waarvan
geen enkele met dodelijke afloop. Wel
werden 16 personen ernstig en 75 per
sonen licht gewond.
Als voornaamste oorzaken van deze
aanrjjdingen werden door de Haagse
verkeerspolitie genoemd: geen voor
rang verlenen, onvoorzichtig openen
van autoportieren en onvoorzichtig
oversteken.
Nieuwe voorzitter N.j.K.
In de Zaterdag te Rotterdam ge
houden jaarvergadering van de Ned.
Journalisten Kring, werd de heer J. J.
van Mechelen uit Amsterdam geko
zen tot voorzitter in de plaats van
mr. M. Rooy, die aftrad. Mr. Rooy
werd tot erelid benoemd.
S. S. Lantinga overleden.
In het ziekenhuis St. Antonius-Hoe-
ve te Voorburg is op 63-jarige leeftijd
overleden de heer S. S. Lantinga. die
zich grote bekendheid verwierf als ra
diocauseur. Wekelijks hield hij voor
de V.A.R-A. tuinbouwpraatjes.
Dodelijk mijnongeval.
Zaterdagmorgen werd de 33-jari-
ge houwer K. Scholten uit Brunssum,
bij het roven van een breukpijler op
de 537-m-verdieping van Staatsmijn
Hendrik onder neervallend gesteente
bedolven en op slag gedood. De man
was gehuwd en vader van een kind.
Ministerraad heeft meer rust
nodig.
Maandag hield de raad van minis
ters zijn gewone wekelijkse bijeen
komst m de Trèveszaal van het mi
nisterie van Verkeer en Waterstaat.
Sinds jaar en dag is het de gewoonte
in het ministerie van Justitie te ver
gaderen. De zaal, welke in het de
partement beschikbaar is. ligt echter
aan het drukke plein, waar het la
waai vaak storend op de discussies
werkte. Vandaar, dat men besloot
voor de wekelijkse bijeenkomsten de
fraaie Trèveszaal in beslag te ne
men, althans gedurende de zomer
maanden.
Grote oppervlakten heide en bos
tussen Boxmeer en Meeshees zullen spoe
dig in grasland worden omgezet, waar
door honderd arbeiders meer dan twee
Jaar werk hebben.
langstelling, die het buitenland voor
de Duitse werven aan de dag heeft
gelegd, de Duitse reders zelf voor
enige moeilijkheden gesteld, nu z(J op
Kond van de in April van dit jaar
rstelde vrijheid van de Duitse
scheepvaart, op koortsachtige wijze
begonnen zijn met de uitvoering van
de bouwprogramma's, waai-rnee zij de
op de wereldzeeën geboekte achter
stand zo snel mogelgk willen inhalen.
Dit blijkt wel uit het feit, dat de
voornaamste Noordduitse rederijen
vlak na de afkondiging van de ophef
fing der aan de Duitse zeevaart opge
legde beperkingen niet minder dan 28
snelle vrachtschepen in bestelling ga
ven. Het betrof hier schepen van acht
tot tienduizend ton. die gebouwd zul
len worden in het kader van het
bouwprogramma voor 19511952,
dat 200.000 ton omvat. De Duitse
reders willen, binnen het kader van
hun financiële mogelijkheden, gaarne
een zo groot mogelijk deel van de
werfcapaciteit voor de eigen bouw
ter beschikking houden. Door de
oudere opdrachten is echter 'n belang
rijk deel van de^bouwcapaciteit voor
het buitenland gereserveerd. Van de
zijde der rederijen wordt nu bij voort
during een zekere voorrang voor de
uitbreiding der eigen vloot bepleit.
De Westduitse koopvaardijvloot
omvat, volgens de cijfers van April
1951, weer 663.000 bruto register ton.
Deze omvang karakteriseert de ge
stage bedrijvigheid aan de Duitae
Noordzeekust en maakt temeer in
druk, wanneer men in aanmerking
neemt, dat deze tonnage geheel ver
worven werd in de periode toen de
Duitse zeevaart nog aan zeer strenge
beperkingen gebonden was.
Pseudo-vogelpest breidt
zich weer uit.
Wederom zyn in Oostzaan twee ge
vallen van pseudo-vogelpest gecon
stateerd. Een groot aantal kippen
werd vernietigd. De ziekte is over het
gehele land. in tegenstelling met eni
ge tijd terug, weer stagende.
Suikerondernemingen op
Oost-Java zullen toch
planten.
Vier suikerondernemingen in Oost-
Java. die aanvankelijk besloten had
den dit jaar niet te planten, zullen dit
alsnog doen. Dit is mogelijk door de
verbetering van de toestand der vei
ligheid in de gebieden, waar de fa
brieken liggen.
FEUILLETON
DOORi
MYRA QAY
Er blijft me niets anders over dan je
te doden".
Julie had het gevoel of haar li
chaam bedekt werd met ijspegels, die
tenslotte zelfs tot in haar hart door
drongen.
„Wat hijgde ze.
Toen werd alles haar opeens dui
delijk. Quong Li Su, die haar golf-
spel aan het verbeteren was te Pa
cific Grove en Nick Sewell had afge
huurd om het fantastisch kostbare
stukje jade van Meneer Low te ste
len. Nick Sewell, „de vent" waar
Kip Kirk het aldoor over had gehad.
Nick Sewell die Celia Hollis had ver
moord daar hij haar had aangezien
voor Julie.
Hij scheen haar gedachten te heb
ben gevolgd. „Ik zag dat die idioot
van een Kip jou het Boosaardige
Vrouwtje in handen stopte, dus ging
ik naar je kamer en wachtte je op.
Toen kwam dat meisje binnen en ik
§af er haar eentje met die bronzen
oeddhainde veronderstelling dat jij
het was. Ik had niet de bedoeling
om zo hard te slaan. Had je alleen
willen verdoven. Toen ik zag dat jij
het niet was en ze bovendien dood
was, schrok ik me een aap."
Er klonk een duivelse voldoening
in zijn stem toen hij voortging. „Het
was aardig van je om regelrecht met
het jade beeldje naar huis toe te
komen. Ik haalde het uit je tasje
terwfll jij zat te eten. Ik dacht dat
je het verschil niet zou opmerken.
Ik was van plan het meteen weer
aan die ouwe Low terug te verko
pen."
Plotseling was Julie niet bang
meer. De angst maakte plaats voor
ijskoude woeae. Nick Sewell was de
oorzaak geweest van al deze ellende.
Nick Sewell!
Ze had altijd het land gehad aan
Nick en die haat maakte haar kalm.
..Nout en waarom verkocht je dat
beeldje dan niet aan meneer Low,
als je dat van het begin af aan van
plan was?" snauwde ze.
Nick keek een beetje verbaasd bij
deze toon. „Ik kon hem niet te pak
ken krijgen. Die ouwe gek wou me
niet in zijn kantoor binnen laten.
En toen ging die zoon van hem aan
me vastklitten en had ik de grootste
moeite om die kwijt te raken."
„Toen kreeg je zeker een ander
idee en bedacht dat je Quong Li en
Kip wel eens kon gaan chanteren!"
onderbrak Julie scherp.
Nick keek haar nogmaals verbaasd
aan. „Ja. Zo was het. Ik achtervolg
de jou en verborg me onder de plaid
in Kip's wagen. Toen hij me ont
dekt had. volgde ik jullie in de
Dickens bar. Toen had ik mijn slag
willen slaan, maar die agenten kwa
men ertussen en bedierven de boel."
Julie was bezig te proberen of ze
het portier zou kunnen openkrijgen
op dezelfde manier als ze dat bij
Kip had gedaan. Misschien kon ze
een tweede maal weglopen. Nick was
vermoedelijk van plan haar met
iets op haar hoofd te slaan. Ze had
wel eens gelezen dat moordenaars
zich altijd bij hun systeem houden.
Maar blijkbaar was Nick de uit
zondering die de regel bevestigde.
Terwijl ze haar vingers heel voor
zichtig bewoog in de richting van
het portier, werd er een revolver op
haar gericht. Hy moest die voort
durend in zijn hand hebben gehad
voor haar verborgen.
„Neen, liefje, je zult me ditmaal
niet ontsnappen", zei hij en er klonk
oprechte spijt in zijn stem.
„Waarom stopte je dat jade
beeldje terug in mijn tasje?" vroeg
Julie snel. Hij keek boos by de her
innering. „Ik werd zenuwachtig.
Juist toen ik alles zo goed voor
elkaar had en Willie Low vast aan
zijn vader zou vertellen dat ik het
beeldje had, kwamen die agenten
aangezet. Nou vraag ik je. zou jij
daar ook niet van zgn geschrokken?
Toen je je tas liet vallen was ik het
die hem opraapte en er nog juist
op tyd het beeldje instopte. Ik re
kende dat ik het gauw genoeg weer
terug zou hebben. Maar dwars
boomde me, Julie. jy
Een stem snauwde. „Duiken, Ju
lie!"
Er vlamde een schot, angstig
dichtbjj, maar op een veilige hoogte.
Nick werd door iets in zjjn hoofd
geraakt en zakte over het stuur.
Julie morrelde het portier open en
wankelde op de grond. Steve Ferris
ving haar in zgn armen op en hield
haar vast tegen zich aan. Hii vloek
te zachtjes in zichzelf. Hg begon
haar te kussen. En hy kuste haar
nog toen er zich een oploop vormde
en de politie kwam en Nick naar
de gevangenis werd gebracht,
tWordt vervolgd.)
Het wereldgebeurer
Staat van oorlog
geëindigd
Gisteren is een eind gekomen aan
de staat van oorlog tussen Duitsland
en de drie grote \V esterse mogendhe
den, 6 jaar na de onvoorwaardelijke
capitulatie van 't Derde R(jk. In fei
te eindigde de strijd weliswaar in tie
nacht van 6 op 7 Mei 1945 door de
ondertekening van de capitulatie-
overeenkomst in een schoolgebouw
te Reims, maar de internationaai-
rechtelgke vastlegging van dergelij
ke zaken loopt in de regel iaren bij
de kanonnen ten achter. Het einde
yan de staat van oorlog is natuurlijk
weinig meer dan een formaliteit, die
aan ae feiteiyko stand van zaken
niets verandert. Alleen is nu de weg
geëffend voor het geven van volle
dige zelfstandigheid aan Wcst-Dults-
land met afschaffing van de tot dus
ver bestaande geallieerde voogdij.
Na de ondertekening van de zo
even vermelde capitulatie-overeen
komst vroeg destijds generaal Jodl
of hn nog iets zou mogen zeggen.
Na dc toestemming daartoe klonk
uit zijn mond de pathetische volzin:
„Met deze overeenkomst zijn het
Duitse volk en de Wehrmacht op ge
nade en ongenade aan dc overwin
naars overgegeven".
De jaren daarna hebben aange
toond, dat de overwinnaars het in de
richting van de genade hebben ge
zocht en het met de hulploosheid van
Duitsland wel los gelopen Is. Hoe
wel er nog geen sprake is van een
machtspositie heeft Duitsland al
weer een bclangryke plaats ingeno
men in de nationale politiek. Nadat
6 jaar lang verwoed is gevochten
om de Duitse legers te vernietigen
worden thans van geallieerde zijde
plannen bebroed voor heroprichting
van èen Duits leger, iets wat lutte
le Jaren geleden ondenkbaar ge
weest zou zijn.
Ondertussen blgft de merkwaardi
ge toestand bestaan, dat normale
vredesbetrekkingen worden aange
knoopt, zonder dat er een vredesver
drag is. zonder dat er enig uitzicht
is op een dergeiyk verdrag in de naas
te toekomst.
De in de oorlog verwachte gang
van zaken was. dat de bondgenoten,
inclusief de Sowjet-Unie. na een ge-
zamenlgke bezetting gozamelrjk een
verdrag zouden sluiten met als
kern een blijvende ontwapening van
Duitsland. Op de conferentie van
Jalta, Teheran en Potsdam waren
plannen in deze richting uitgestip
peld. Het is anders gegaan. Dc als
tijdelijk bedoelde splitsing van Duits
land in twee bezettingszónes is uit
gegroeid tot een blijvende verdeling
van Duitsland in twee staten, waar
van de ene in het Westerse en' de an
dere noodgedwongen in het Oosterse
kamp thuishoort. Een soortgelijke
toestand in het groot als ln Korea in
het klein. Tot welke gevaren deze
verdeling leidt heeft de oorlog in Ko
rea bewezen. Ook daar was het de
bedoeling na een tijdelgke gezamen-
lgke bezetting van Korea een onaf
hankelijke eenheidsstaat te maken.
Maar de Russen hadden geheel an
dere denkbeelden over de politieke
kleur van deze staat dan de Ameri
kanen met het gevolg dat alle onder
handelingen over het samenvoegen
van Noord en Zuid mislukten en
twee regeringen ontstonden. een
communistische en 'n anti-communis
tische. de ene onder voogdij van Mos
kou. de andere van Washington. De
Russische poging om Zuid-Korea on
der de voet te lopen is door het
krachtig reageren van Washington
mislukt. Mogelijk is dat voor de Rus
sische machthebbers een les geweest
dergelijke pogingen in Duitsland niet
te herhalen. De weerstand tegen de
blokkade van Berlijn heeft trouwens
bewezen dat de Westerse geallieer
den onder geen beding verspreiding
van het communisme over West-
Duitsland zullen toestaan. Daar er
omgekeerd ook geen zicht op is. dat
Oost-Duitsland uit de Russische in
vloedssfeer onttrokken kan worden
zullen de Duitsers zich voor de ko
mende jaren by dc verdeling van
hun land in Oost en West moeten
neerleggen, hoezeer dat ook in strijd
is met hun gevoel van nationale
eigenwaarde. Alle propaganda over
eenwording van Duitsland staat bui
ten de harde werkelgkheid. Al is er
dus nu een einde aan de staat van
oorlog gekomen, dan is dat voor de
Duitsers van betrekkeiyke waarde.
Voor hen zal die staat pas waarlijk
geëindigd zgn zodra cr weer eên
Reich is met als hoofdstad Berlijn.
Onder het motto beter een half ei
dan een lege dop zullen zij echter
genoegen moeten nemen met een
nalf vredesverdrag, dat de gevolgen
van hun strijd op twee fronten De-
stendigd laat. Het is per slot van re
kening hun eigen scnuld. dat de
scheidingslijn Oost-West dwars doyg
hun land loopt.