f In Indonesië gaat iets gebeuren JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Beeldje DUITSE SCHEEPSWERVEN ZIJN WEER IN VOL BEDRIJF Chinese DINSDAG 10 JULI 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Het kraakt en spant De politieke atmosfeer is broeiend (Van onze correspondent) Djakarta, Juli Terwijl ik dit schrijf, naderen de „lebaran" dagen: dat is het einde van de Mohammedaanse vastenmaand, vanouds een gebeur tenis die hier feestelijk gevierd wordt. Het is overigens een feest met typi sche Oosterse karaktertrekken: kleurig, maar zonder opwinding of rumoer. Op zijn Paasbcst uitgedost, bij voorkeur met splinternieuwe kieren aan, gaat men aan de wandel, worden bezoeken gebracht, zoete stroopjes ge dronken en felgekleurde nog zoetere koekjes geconsumeerd. Djakarta ver toont in de dagen, die hieraan voorafgaan, al een bijzondere drukte. Het is a 11 ij d druk in de Indone sische hoofdstad, maar thans ver dringt men zich in de textiel-toko's en de nauwe gangetjes van de pas- sar. Er worden inkopen gedaan voor de 'lebaran, want men heeft inmid dels reeds van zjjn werkgever voor schotten of gratificaties ontvangen, om aich een nieuwe sarong, een nieuw baadje te kunnen aanschaffen. Oppervlakkig gezien lijkt het alle maal welvaart en rustige vreugde. Wie vandaag aan de dag door Dja karta rijdt krijgt de indruk van een zekere welvaart en blijheid. Ge ziet de vrouwen langs het Molenvliet aan de was, terwijl het water vrolijk rond hen heen dartelt, in het zonlicht. En fe ziet honderden en nog eens hon- erden betja's, het onovertroffen voertuig van het Oosten: een driewie ler met de passagier in een met ve lerlei fantastische motieven en teke ningen beschilderde „leunstoel". De dertigduizend auto's van Djakarta slingeren zich blinkend in de tropen zon door de smalle straten, waar zich om de paar seconden een verkeers opstopping voordoet, zonder dat iemand er zich iets van aantrekt. In het maanlicht laten de gelieven zich, omstrengeld in een betja, rond Mer- deka rijden: het vroegere Konings plein, een enorm en ietwat slordig grasveld, met reusachtige bomen, peinzend onder het sterrengewelf. Om dat plein staan de bleke gevels van oude herenhuizen, waar nu ver schillende departementen gevestigd zijn, of ministers wonen. De gevels zijn bleek en streng in het maanlicht. Daarachter leeft op 't ogenblik niets van de romantiek en de kleurige vreugde, die de oppervlakkige toe schouwer van het hedendaagse Dja karta verrukt en bekoort. Daarachter kraakt het en spant het. En wie zrjn oor tegen die gevels te luisteren legt, verneemt niet veel fraais. Het is dui delijk, dat Indonesië politiek en fi- nancieel-economisch voor een crisis staat. De communisten hebben de Haring en jenever voor Zuid-Amerikaanse ministers De ministers van Economische Za ken van de landen, die Prins Bern- hard gedurende zijn laatste goodwill- reis naar Zuid-Amerika heeft be zocht, en een aantal andere autori teiten in Argentinië; Chili en Uruguay zullen dezer dagen een vaatje haring en een fles jenever ontvangen als specifieke voorbeelden van Nederlandse exportproducten. Hiertoe is het initiatief genomen door de bond van haringhandelaren een jeneverstokerij en de K.L.M. Prins Bernhard heeft destijds de hoop uitgesproken, dat de Nederlandse handel en industrie van de goodwill, die op zjjn reizen is gekweekt, zal ge bruik maken. laatste tijd, naar het schijnt, overal aan invloed gewonnen. Er zijn dag aan dag stakingen, veroorzaakt door volmaakt onredelijke eisen, en om geen andere reden opgezet dan om désorganisatie te forceren. De Rege- ring-Sukiman heeft tot dusver niet de kracht opgeleverd om hier een einde aan te maken. Integendeel. De na tionale Indonesische Pers beschuldigt er haar openlijk van, dat zij de onder mijnende elementen door haar zwak heid en toegeeflijkheid in de kaart speelt. Sommige bladen gaan zelfs zo ver te beweren, dat het Departement van Arbeid communistisch getint is. De ernstig-waarschuwende stemmen komen niet alleen van de zjjde der In donesische nationale pers. Ook zeer bekwame figuren als oud-minister Sjafruddin laten hun stem horen: zij voorzien een gevaarlijke politieke in eenstorting, ten voordele van de com munistische vakbonden en een on stuitbare inflatie. GEEN LANG LEVEN Men krijgt de indruk, dat de bin nenlandse toestand sinds de souve- reiniteitsoverdracht nog niet zó cri- tiek geweest is. Iedereen koestei't de overtuiging, dat er „iets" gebeuren gaat. Maar wat? De pessimisten aar zelen tussen een communistische staatsgreep en een militaire dicta tuur. De meer gematigde beoordeel aars zjjn in elk geval van mening, dat dit Kabinet geen lang leven heeft en dat men dan op een krachtiger Re gering mag hopen, met mannen als Hatta, Sjafruddin, Mr. Run, die nu terzijde staan, maar van wie men weet, dat zy het vertrouwen verdie nen: want zij zijn niet in de eerste plaats politici, zij zijn vooral realis ten. die de fouten en de noden van Indonesië zeer helder zien. En die. blgkens hun uitlatingen, niet zullen aarzelen drastisch in te grijpen en een eind te maken aan de stakings waanzin, de inflatie-dreiging, het ge brek aan verantwoordelijkheidsge voel, aan arbeids-prestatiein het algemeen aan die illusies en dromen, dat^het allemaal wel van zelf gaat. en dat de vrijheid niet verdiend maar gevierd moet worden WAAR GAAT INDONESIË HEEN? Dit is de tragische achtergrond van het oppervlakkige, zonnige, kleurige, blijde beeld van een Oosterse mil- lioenenstad als Djakarta. De belletjes van de betja-rijders tinkelen 3angs de roezige straten, de vrouwen kwette ren langs het Molenvliet, in de dui zenden eetstalletjes knettert het houtvuur onder allerhande Djakarta- se heerlijkheden, als lumpiah en saté- gabing, die ge nergens lekkerder eet dan aan de straat (zoals men in ons vaderland de haring het heerlijkst aan de kar eet) Maar achter al die rustige en goede geluiden, en achter dit rijk en geva rieerd décor, hoort ge het zoemen van de kwade geruchten en bange ver wachtingen. Waar gaat Indonesië heen? De naaste toekomst zal het leren. Wij weten hier vandaag niet meer, waar wij morgen aan toe zijn. j 11. Jimmy was juist van plan met eon opge stoken zeil op meneer Van Knullenburgh af te stevenen om deze eens ongezouten te vertellen, hoe hjj over hem dacht, toen een vreemd romme lend geluid, dat uit de richting van de giraffen- kooi kwam, zijn aandacht trok. Hij liep er snel heen en trof daar Gerrit de Giraffe ook al in een deplorabele toestand aan. Het arme dier zakte van de zwakte b(jna door zijn knieën en het geluid, dat Jimmy had gehoord, werd klaarblijkeiyk ver oorzaakt door het rammelen van de giraffen- maag. „Arme steltloper", bromde Jimmy, „jij hebt zeker in geen drie dagen een hap eten ge kregen. Hier moet ik zo spoedig mogeiyk een einde aan maken. Dit loopt werkelijk de spuiga ten uit". Jimmy draaide zich om en liep op een drafje naar de uitgang van de dierentuin, niet om zoals h(j zich eerst had voorgenomen, meneer Van Knullenburgh eens stevig de mantel uit te vegen, maar om in een taxi te springen, die hem in tfl- tempo naar zijn bank moeat brengen. Na zijn zwemtocht over de Oceaan was Jimmy verre van onbemiddeld. Hij was de eerlijke eigenaar van een stevig bankdeposito en hij besloot dat een paar duizend gulden lichter te maken. Veel opdrachten uit het buitenland. De scheepswerven aan de Duitse Noordzeekust zijn thans in vol bedrUf en voor wat de bouw van zeeschepen betreft, beechikken zij over opdrach- ten. die een volledige bezetting tot aan het einde van 1953 garanderen. Een groot deel van de opdrachten is door buitenlandse rederijen verstrekt, waarbij de Scandinavische landen domineren. Voorts wordt er gebouwd voor re kening van reders uit Noord-, Zuid en Midden-Amerika en voor Franse rekening. In feite heeft de grote be- De in de afgelopen week voor de Nederlandse kust gehouden mtynenvcegoefenlng „Factotum" van de vloten van de landen.van de Westerse Unie werd Zaterdag besloten met een vlootrevue voor Scheveningen. Met de leidende Nederlandse mijnenveger „Ceram" vo orop, varen de schepen langs de kust (Luchtopname A.N.P.-foto). 32 Als de herfstdagen en -avonden koel zijn eri het zeewater zijn warmte nog bezit, schijnen verwijderde kusten soms in de lucht opgeheven, schepen zijn vreemd vervormd en vuurtorens op grote afstand vertonen soms twee lichten boven elkaar. Niemand, die lang aan de waterkant vertoefd heeft zal één dezer verschijnselen nooit heb ben opgemerkt. Wat vele incidentele bezoekers van onze kusten zéker is op gevallen, is het verschijnsel, dat de ho rizon de ene dag veel naderbij schijnt dan anders, en zij wijten dit aan hun verbeelding. Ten onrechte. Want op dagen waarop er een groot verschil in temperatuur bestaat tus sen de lucht boven het land en die bo ven de*zee, worden de lichtstralen om gebogen. In het algemeen zijn de licht stralen recht, maar als er dicht bij het wateroppervlak een laag warmere lucht is, fungeert deze bij wijze van spreken als lens, die de stralen' opwaarts buigt. Dit betekent dat de horizon dichterbij komt. Hij schijnt niet dichterbij, maar hij is in w er felijkheid dichterbij, want door die opwaarts gebogen stralen kunt U slechts een geringer deel van het bol vormige oppervlak van de aarde zien. En omgekeerd, als boven het water een laag koudere lucht hangt, buigen de lichtstralen zich naar beneden, zo dat U de horizon verder ziet, cLwjz. in dtt geval kan uw oog een groter deel van het aardoppervlak bestrijken. Dit is ook gemakkelijker voor te stellen wanneer U zich indenkt dat deze licht stralen dus enigszins met het aardop pervlak meebuigen en dus later de grond (of de zeespiegel) raken dan een rechte of een opwaarts gebogen lijn. Bovengenoemde vervormingen van beelden op zee vinden eveneens haar oorzaak in de afwijkingen, die de lichtstralen ondergaan. Deze vervor mingen zijn echter schijnbaar, ter wijl de verwijdering of naderbijtreding va~ horizon werkelijkheid is. Zoals het ook werkelijkheid is dat iemand smoor-dronken kan worden uitsluitend en alleen door de mond met alcohol te spoelen. H. Pétillon, 177 Stewardessen bij de K.L.M Onlangs is het aantal stewardessen van de K.L.M. met vijftien pas ge slaagde gastvrouwen aangevuld. Het totaal aantal stewardessen bedraagt thans 177, het minimum aantal dat het bedrijf voor een goede verzorging van de passagiers nodig heeft. Belgische kapper kreeg krantenknipsels voor zijn dollars. Een kapper te Brussel kreeg de zer dagen in zijn zaak bezoek van een paar Russen, een vrouw en een man, die hem vroegen dollars tegen Belgische francs om te ruilen. Zij overhandigden hem 6000 dollars en kregen daarvoor 250.000 francs. Onmiddellijk na de overhandiging van het geld verklaarden de Russen echter, dat zij zich hadden bedacht en liever in het bezit van hun dollars wensten te blijven. De kapper gaf de dollars terug en de Russen stelden hem het pak met de Belgische bank biljetten ter hand. Toen zij vertrokken waren ontdek te de kapper evenwel, dat het pakje op handige wijze was omgetoverd in een soortgelijk omhulsel met kran tenknipsels er in. Er stond de kapper geen andere weg open dan aangifte bij de politie te doen. Bergen op Zoom uit de stank Reeds ruim een halve eeuw wordt te Bergen op Zoom alcohol uit me lasse gestookt en wordt de ruwe pot- as gewonnen uit de distillatie-resten. Al die tijd is de atmosfeer in Bergen op Zoom vaak getekend geweest door de daarbg ontwikkelde stank. Thans is een inrichting geplaatst ter vervanging van de oude potas- ovens. In deze installatie wordt het potasbranden waar juist de stank vandaan komt volgens een werk wijze uitgevoerd, welke tot nu toe nimmer werd toegepast. Nog dit jaar zal de nieuwe instal latie in werking worden gesteld, waardoor Bergen op Zoom het onaan gename geurtje, waarom de stad be kend staat, gaat kwijt raken. 30 aanrijdingen per dag in Den Haag. In Den Haag kwamen de afgelopen week 211 aanrijdingen voor, waarvan geen enkele met dodelijke afloop. Wel werden 16 personen ernstig en 75 per sonen licht gewond. Als voornaamste oorzaken van deze aanrjjdingen werden door de Haagse verkeerspolitie genoemd: geen voor rang verlenen, onvoorzichtig openen van autoportieren en onvoorzichtig oversteken. Nieuwe voorzitter N.j.K. In de Zaterdag te Rotterdam ge houden jaarvergadering van de Ned. Journalisten Kring, werd de heer J. J. van Mechelen uit Amsterdam geko zen tot voorzitter in de plaats van mr. M. Rooy, die aftrad. Mr. Rooy werd tot erelid benoemd. S. S. Lantinga overleden. In het ziekenhuis St. Antonius-Hoe- ve te Voorburg is op 63-jarige leeftijd overleden de heer S. S. Lantinga. die zich grote bekendheid verwierf als ra diocauseur. Wekelijks hield hij voor de V.A.R-A. tuinbouwpraatjes. Dodelijk mijnongeval. Zaterdagmorgen werd de 33-jari- ge houwer K. Scholten uit Brunssum, bij het roven van een breukpijler op de 537-m-verdieping van Staatsmijn Hendrik onder neervallend gesteente bedolven en op slag gedood. De man was gehuwd en vader van een kind. Ministerraad heeft meer rust nodig. Maandag hield de raad van minis ters zijn gewone wekelijkse bijeen komst m de Trèveszaal van het mi nisterie van Verkeer en Waterstaat. Sinds jaar en dag is het de gewoonte in het ministerie van Justitie te ver gaderen. De zaal, welke in het de partement beschikbaar is. ligt echter aan het drukke plein, waar het la waai vaak storend op de discussies werkte. Vandaar, dat men besloot voor de wekelijkse bijeenkomsten de fraaie Trèveszaal in beslag te ne men, althans gedurende de zomer maanden. Grote oppervlakten heide en bos tussen Boxmeer en Meeshees zullen spoe dig in grasland worden omgezet, waar door honderd arbeiders meer dan twee Jaar werk hebben. langstelling, die het buitenland voor de Duitse werven aan de dag heeft gelegd, de Duitse reders zelf voor enige moeilijkheden gesteld, nu z(J op Kond van de in April van dit jaar rstelde vrijheid van de Duitse scheepvaart, op koortsachtige wijze begonnen zijn met de uitvoering van de bouwprogramma's, waai-rnee zij de op de wereldzeeën geboekte achter stand zo snel mogelgk willen inhalen. Dit blijkt wel uit het feit, dat de voornaamste Noordduitse rederijen vlak na de afkondiging van de ophef fing der aan de Duitse zeevaart opge legde beperkingen niet minder dan 28 snelle vrachtschepen in bestelling ga ven. Het betrof hier schepen van acht tot tienduizend ton. die gebouwd zul len worden in het kader van het bouwprogramma voor 19511952, dat 200.000 ton omvat. De Duitse reders willen, binnen het kader van hun financiële mogelijkheden, gaarne een zo groot mogelijk deel van de werfcapaciteit voor de eigen bouw ter beschikking houden. Door de oudere opdrachten is echter 'n belang rijk deel van de^bouwcapaciteit voor het buitenland gereserveerd. Van de zijde der rederijen wordt nu bij voort during een zekere voorrang voor de uitbreiding der eigen vloot bepleit. De Westduitse koopvaardijvloot omvat, volgens de cijfers van April 1951, weer 663.000 bruto register ton. Deze omvang karakteriseert de ge stage bedrijvigheid aan de Duitae Noordzeekust en maakt temeer in druk, wanneer men in aanmerking neemt, dat deze tonnage geheel ver worven werd in de periode toen de Duitse zeevaart nog aan zeer strenge beperkingen gebonden was. Pseudo-vogelpest breidt zich weer uit. Wederom zyn in Oostzaan twee ge vallen van pseudo-vogelpest gecon stateerd. Een groot aantal kippen werd vernietigd. De ziekte is over het gehele land. in tegenstelling met eni ge tijd terug, weer stagende. Suikerondernemingen op Oost-Java zullen toch planten. Vier suikerondernemingen in Oost- Java. die aanvankelijk besloten had den dit jaar niet te planten, zullen dit alsnog doen. Dit is mogelijk door de verbetering van de toestand der vei ligheid in de gebieden, waar de fa brieken liggen. FEUILLETON DOORi MYRA QAY Er blijft me niets anders over dan je te doden". Julie had het gevoel of haar li chaam bedekt werd met ijspegels, die tenslotte zelfs tot in haar hart door drongen. „Wat hijgde ze. Toen werd alles haar opeens dui delijk. Quong Li Su, die haar golf- spel aan het verbeteren was te Pa cific Grove en Nick Sewell had afge huurd om het fantastisch kostbare stukje jade van Meneer Low te ste len. Nick Sewell, „de vent" waar Kip Kirk het aldoor over had gehad. Nick Sewell die Celia Hollis had ver moord daar hij haar had aangezien voor Julie. Hij scheen haar gedachten te heb ben gevolgd. „Ik zag dat die idioot van een Kip jou het Boosaardige Vrouwtje in handen stopte, dus ging ik naar je kamer en wachtte je op. Toen kwam dat meisje binnen en ik §af er haar eentje met die bronzen oeddhainde veronderstelling dat jij het was. Ik had niet de bedoeling om zo hard te slaan. Had je alleen willen verdoven. Toen ik zag dat jij het niet was en ze bovendien dood was, schrok ik me een aap." Er klonk een duivelse voldoening in zijn stem toen hij voortging. „Het was aardig van je om regelrecht met het jade beeldje naar huis toe te komen. Ik haalde het uit je tasje terwfll jij zat te eten. Ik dacht dat je het verschil niet zou opmerken. Ik was van plan het meteen weer aan die ouwe Low terug te verko pen." Plotseling was Julie niet bang meer. De angst maakte plaats voor ijskoude woeae. Nick Sewell was de oorzaak geweest van al deze ellende. Nick Sewell! Ze had altijd het land gehad aan Nick en die haat maakte haar kalm. ..Nout en waarom verkocht je dat beeldje dan niet aan meneer Low, als je dat van het begin af aan van plan was?" snauwde ze. Nick keek een beetje verbaasd bij deze toon. „Ik kon hem niet te pak ken krijgen. Die ouwe gek wou me niet in zijn kantoor binnen laten. En toen ging die zoon van hem aan me vastklitten en had ik de grootste moeite om die kwijt te raken." „Toen kreeg je zeker een ander idee en bedacht dat je Quong Li en Kip wel eens kon gaan chanteren!" onderbrak Julie scherp. Nick keek haar nogmaals verbaasd aan. „Ja. Zo was het. Ik achtervolg de jou en verborg me onder de plaid in Kip's wagen. Toen hij me ont dekt had. volgde ik jullie in de Dickens bar. Toen had ik mijn slag willen slaan, maar die agenten kwa men ertussen en bedierven de boel." Julie was bezig te proberen of ze het portier zou kunnen openkrijgen op dezelfde manier als ze dat bij Kip had gedaan. Misschien kon ze een tweede maal weglopen. Nick was vermoedelijk van plan haar met iets op haar hoofd te slaan. Ze had wel eens gelezen dat moordenaars zich altijd bij hun systeem houden. Maar blijkbaar was Nick de uit zondering die de regel bevestigde. Terwijl ze haar vingers heel voor zichtig bewoog in de richting van het portier, werd er een revolver op haar gericht. Hy moest die voort durend in zijn hand hebben gehad voor haar verborgen. „Neen, liefje, je zult me ditmaal niet ontsnappen", zei hij en er klonk oprechte spijt in zijn stem. „Waarom stopte je dat jade beeldje terug in mijn tasje?" vroeg Julie snel. Hij keek boos by de her innering. „Ik werd zenuwachtig. Juist toen ik alles zo goed voor elkaar had en Willie Low vast aan zijn vader zou vertellen dat ik het beeldje had, kwamen die agenten aangezet. Nou vraag ik je. zou jij daar ook niet van zgn geschrokken? Toen je je tas liet vallen was ik het die hem opraapte en er nog juist op tyd het beeldje instopte. Ik re kende dat ik het gauw genoeg weer terug zou hebben. Maar dwars boomde me, Julie. jy Een stem snauwde. „Duiken, Ju lie!" Er vlamde een schot, angstig dichtbjj, maar op een veilige hoogte. Nick werd door iets in zjjn hoofd geraakt en zakte over het stuur. Julie morrelde het portier open en wankelde op de grond. Steve Ferris ving haar in zgn armen op en hield haar vast tegen zich aan. Hii vloek te zachtjes in zichzelf. Hg begon haar te kussen. En hy kuste haar nog toen er zich een oploop vormde en de politie kwam en Nick naar de gevangenis werd gebracht, tWordt vervolgd.) Het wereldgebeurer Staat van oorlog geëindigd Gisteren is een eind gekomen aan de staat van oorlog tussen Duitsland en de drie grote \V esterse mogendhe den, 6 jaar na de onvoorwaardelijke capitulatie van 't Derde R(jk. In fei te eindigde de strijd weliswaar in tie nacht van 6 op 7 Mei 1945 door de ondertekening van de capitulatie- overeenkomst in een schoolgebouw te Reims, maar de internationaai- rechtelgke vastlegging van dergelij ke zaken loopt in de regel iaren bij de kanonnen ten achter. Het einde yan de staat van oorlog is natuurlijk weinig meer dan een formaliteit, die aan ae feiteiyko stand van zaken niets verandert. Alleen is nu de weg geëffend voor het geven van volle dige zelfstandigheid aan Wcst-Dults- land met afschaffing van de tot dus ver bestaande geallieerde voogdij. Na de ondertekening van de zo even vermelde capitulatie-overeen komst vroeg destijds generaal Jodl of hn nog iets zou mogen zeggen. Na dc toestemming daartoe klonk uit zijn mond de pathetische volzin: „Met deze overeenkomst zijn het Duitse volk en de Wehrmacht op ge nade en ongenade aan dc overwin naars overgegeven". De jaren daarna hebben aange toond, dat de overwinnaars het in de richting van de genade hebben ge zocht en het met de hulploosheid van Duitsland wel los gelopen Is. Hoe wel er nog geen sprake is van een machtspositie heeft Duitsland al weer een bclangryke plaats ingeno men in de nationale politiek. Nadat 6 jaar lang verwoed is gevochten om de Duitse legers te vernietigen worden thans van geallieerde zijde plannen bebroed voor heroprichting van èen Duits leger, iets wat lutte le Jaren geleden ondenkbaar ge weest zou zijn. Ondertussen blgft de merkwaardi ge toestand bestaan, dat normale vredesbetrekkingen worden aange knoopt, zonder dat er een vredesver drag is. zonder dat er enig uitzicht is op een dergeiyk verdrag in de naas te toekomst. De in de oorlog verwachte gang van zaken was. dat de bondgenoten, inclusief de Sowjet-Unie. na een ge- zamenlgke bezetting gozamelrjk een verdrag zouden sluiten met als kern een blijvende ontwapening van Duitsland. Op de conferentie van Jalta, Teheran en Potsdam waren plannen in deze richting uitgestip peld. Het is anders gegaan. Dc als tijdelijk bedoelde splitsing van Duits land in twee bezettingszónes is uit gegroeid tot een blijvende verdeling van Duitsland in twee staten, waar van de ene in het Westerse en' de an dere noodgedwongen in het Oosterse kamp thuishoort. Een soortgelijke toestand in het groot als ln Korea in het klein. Tot welke gevaren deze verdeling leidt heeft de oorlog in Ko rea bewezen. Ook daar was het de bedoeling na een tijdelgke gezamen- lgke bezetting van Korea een onaf hankelijke eenheidsstaat te maken. Maar de Russen hadden geheel an dere denkbeelden over de politieke kleur van deze staat dan de Ameri kanen met het gevolg dat alle onder handelingen over het samenvoegen van Noord en Zuid mislukten en twee regeringen ontstonden. een communistische en 'n anti-communis tische. de ene onder voogdij van Mos kou. de andere van Washington. De Russische poging om Zuid-Korea on der de voet te lopen is door het krachtig reageren van Washington mislukt. Mogelijk is dat voor de Rus sische machthebbers een les geweest dergelijke pogingen in Duitsland niet te herhalen. De weerstand tegen de blokkade van Berlijn heeft trouwens bewezen dat de Westerse geallieer den onder geen beding verspreiding van het communisme over West- Duitsland zullen toestaan. Daar er omgekeerd ook geen zicht op is. dat Oost-Duitsland uit de Russische in vloedssfeer onttrokken kan worden zullen de Duitsers zich voor de ko mende jaren by dc verdeling van hun land in Oost en West moeten neerleggen, hoezeer dat ook in strijd is met hun gevoel van nationale eigenwaarde. Alle propaganda over eenwording van Duitsland staat bui ten de harde werkelgkheid. Al is er dus nu een einde aan de staat van oorlog gekomen, dan is dat voor de Duitsers van betrekkeiyke waarde. Voor hen zal die staat pas waarlijk geëindigd zgn zodra cr weer eên Reich is met als hoofdstad Berlijn. Onder het motto beter een half ei dan een lege dop zullen zij echter genoegen moeten nemen met een nalf vredesverdrag, dat de gevolgen van hun strijd op twee fronten De- stendigd laat. Het is per slot van re kening hun eigen scnuld. dat de scheidingslijn Oost-West dwars doyg hun land loopt.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5