Jhr. de Casembroot: Zeeland kreeg wat gegeven kon worden... Koopvaardijvloot zorgde voor deviezenopbrengst JIMMY BROWN, sportheld no. 1 Waar vind je een stadhuis als dat van Middelburg Een zieke schooljongen versloeg tenniskampioen Nieuws Notedop DINSDAG 3 JULI 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT ZEELAND IN ANDERMANS OGEN" (III) Burgemeester Kolff geeft geschiedenisles Toen jhr. nir. A. F. C. de Casembroot benoemd werd tot Commissaris der Koningin In Zeeland, zei hij in een interview: - Zet maar gerust in tjp krant, dat lk verliefd ben op Zeeland! En als ge hem nu in de Campveerse Toren in Veer© die zeventien Jour nalisten met hun heimwee naar oesters en kreeft hoort toespreken, die uit alle windstreken gekomen z\Jn om Zeeland te zien, en als ge hem later, tijdens een kostelijke maaltijd openhartig, gevoelig, zonder protocol over Zeeland hoort praten, dan blijkt boven alles duidelijk, dat oude liefde niet roest, maar edeler wordt met de jaren. Er zit dan in ieder woord een grondtoon van diepe ernst. En er wordt over enrstige dingen gesproken. Over de eindeloze en onvoorstelbaar dure dijken, over de polderlasten, over de woningnood en de woningen, die met name de industrie in Vlissingen en in Zeeuwsch-Vlaanderen nodig heeft, over de mosselziekte en het drie-eilandenplan en over de verkeersproble men. Wie dat allemaal slechts oppervlakkig zou horen, zou misschien tot de conclusie kunnen komen, dat er aan het geliefde Zeeland eo het een en ander ontbreekt, en dat de Commissaris bijster ontevreden is over „Den Haag". Vergis u niet! Kan men iemand niet liefhebben met al zjjn tekortkomin gen etn kunnen tekortkomingen soms zelfs geen deugden zijn? En is het niet schoon, te kunnen vechten voor de vooruitgang van een provincie als Zeeland. Zeeland is niet ontevreden, zegt jhr. De Casembroot, het kreeg, wat gezien de omstandigheden gegeven kon worden..... Met breed gebaar laat mr. dr. N. Bolkestein in Middelburg zijn bijna herbouwde binnenstad zien. Hy kan er met trots op wijzen, want hy is nog maar een jaar in de Zeeuwse hoofdstad en zijn lof richt zich tot al diegenen, die vochten voor Middel burgs herstel. De zeventien journalisten staan In het Gothische stadhuis en ze zyn er even ties beduusd van. Al die herbo ren glorie overrompelt hen. Zo'n stadhuis, zo is er maar een in Nederland, zeggen ze en ze menen het. En ze kunnen het weten. Zo'n trouwkamer, zo'n hal, zo'n burger zaal En ze luisteren aandachtig, als bur gemeester Bolkestein vertelt van het uitstekende industrieterrein, dat Mid delburg heeft en ze dwalen weer ver der. naar het Oorlogsmuseum. Daar zien ze de Walcherenmaquet- te, die in een paar maanden van het voorseizoen al duizenden bezoekers trok en ze zien de flauwe afspiegeling van Walcherens grootste catastrofe. Zo buigen zich voorover, ze zien de waterspiegelAangrijpend in al zyn kluderlykheid, zeggen ze van die maquette en dat woord „kinder lijk" houdt de hoogste lof in. Omdat wat kinderlijk is zuiver is en geen bombast. BEWOGEN HISTORIE. En daar is dan Vlissingen. Burge meester mr. B. Kolff vertelt zo langs zijn neus weg over de bewogen, in haar bewogenheid grootse geschie denis van zyn stad. Ge kunt daarbij een speld horen vallen. Ge ziet een simpel vissersdorp uit groeien tot een handelsstad, ge ziet die handelsstad de zijde van de Prins kiezen, drie dagen na Den Briel! Ge ziet Cornelis Lampsins Tabago kolo niseren en bewind voeren over de West Indische Compagnie. DE LAATSTE VLOOT. En ge ziet de haven dichtslibben, Zeventien journalisten-koppen draai den zich om toen burgemeester Kolff daar in de raadszaal wees op het schildery aan de achterwand, waarop ge de laatste vloot uit West-Indië te rug ziet kerenHet is daarna nog de kaapvaart, die af en toe leven in Vlissingen brengt en daarna komt dan de Franse tijd met het noodlottige bombardement Even speelt Vlissingen een heel an dere en toch belangrijke rol. De bak kersknecht Bellamy slaat aan het dichten, Betje Wolff debuteert, Coos- je Busken schryftEconomisch echter is het de dood in de pot. HERSTEL! Dan komt de spoorlijn, dan komt de Stoomvaart Mij. Zeeland, dan komt De Schelde, dan wordt in 1886 het eerste badhotel Brlttania gebouwd en veel later komt er de N. V. Haven van Vlissingen. Het schijnt allemaal veel beter te gaan, er is weer toe komst. Even zwaar als in de Franse tijd werd Vlissingen in de tweede wereld oorlog geteisterd. Maar zat men by de pakken neer Nieuwe wijken werden gebouwd. De Schelde toog weer aan de arbeid, de Marine keerde terug en de Zee land zal terugkeren, burgemeester Kolff is er van overtuigd, de regering heeft het beloofd,, als de tyd gunsti ger is! FABRIEKEN. En weer een kwartier later lopen al die journalisten over De Schelde. Zy zien de schepen in aanbouw, zy horen het veelsoortig geluid van dc veelsoortige arbeid, die daar wordt verricht, zy horen het zelfde lied als overal elders: Woningen! Wonin gen! En zy zien de Vitritcfabriek ln Middelburg, fte millioenen lampvoe ten maakt in de week en een voor aanstaand export-bedrijf is en ook 'aan ze niet voorby aan de geweldige jerverkavelingsarbeid, aan de nieu we wegen, die Walcheren bedekken, aan Westkapelle met zyn dyk, waar van het zwartste uur uit Walcherens historie de eerste seconden geboren werden. En dan zeggen ze alleen maar, dat wy een „reuze-Commissaris" hebben en dat die mr. Bolkestein en mr. Kolff verdraaid goeie burgemeesters zyn en dat ze nooit geweten hebben, dat daar op Walcheren zo'n industrie was. Het moet een voorrecht zyn in Zeeland te mogen werken, zei myn heer Koolhaas. En ze zyn het alle maal roerend met hem eens. Van Groningen naar Schiermonnikoog gewandeld. Drie Groningers hebben Zaterdag van het Groningse plaatsje Horohui- zen uit over het drooggevallen Gro ningerwad gewandeld naar Schier monnikoog. Deze wandeling kan slechts hoogst zelden worden onder nomen en de bewoners van het eiland rekenen de tocht dan ook tot de bij zondere gebeurtenissen. Dc .over steek" is ongeveer twaalf kilometer lang. De drie heren zijn Zondag wandelend naar Hornhuizen terugge keerd. Commando wisseling te Willemsoord. Staande naast de mast, die eens stond op Van Speyk's roemruchte oorlogsbodem, tussen de kanonnen van net vlaggeschip van admiraal Michiel Adnaanszoon de Ruyter op het gazon van het koninkiyk in stituut voor de opleiding vein marine officieren te Willemsoord en voor het front van officieren en burgerkrach ten, adelborsten. Belgische en Indo nesische zeecadetten en manschap pen, heeft kapitein ter zee F. H. M. van Straelen Maandagmiddag zyn commando over het instituut overge dragen aan zUn opvolger, kaptcin ter zee eerste klasse J. A. L. Muller. In Dalen (Dr.) en ln de gemeente Oldenbroek zyn wederom gevallen van pseudo-vogelpest geconstateerd. Een 600 tal kippen is vernietigd. DE NEDERLANDSE SCHEEPVAART IM95I Sleepvaartbedrijf kampt met Duitse concurrentie. Per 1 Januari 1951 bedroeg de totale omvang van de Nederland»© koop vaardijvloot (Inclusief coasters) 1170 schepen metende tezamen 3.082.287 b.r.t. Rekening houdende met een vermindering door verkoop, sloop of zee rampen van 50 schepen met 133.002 b.r.t., betekende het totale vlootctffer op 1 Januari 1951, vergeleken met dat van 1 Januari 1950 een toeneming van 57 schepen met 136-108 b.r.t. De bruto-tonnage van de Nederlandse koopvaardijvloot bedroeg op 1 Ja nuari 1951 8% meer dan de totale tonnage per 1 September 1939. Deze cijfers zyn ontleend aan bet jaarverslag over 1951 van de Nederlandse Reders vereniging. In de loop van 1950 werden er van de ln eigendom aan de staat toebehoren de schepen 22 metende 153.440 b.r.t. aan Nederlandse rederijen verkocht. De staat heeft op het 'ogenblik nog 6 schepen, metende 44.540 b.r.t., in eigendom, waarvan er 3 zijn verchar- terd aan Nederlandse red©ryen en de overige drie dienst doen als troepen schepen. Voor Nederlandse rekening waren op 1 Januari jl. ln totaal 95 schepen (Inclusief coasters) in aanbouw, me tende 187.480 b.rt. Hiervan stonden 90 schepen, metende 156.480 b.r.t. op Nederlandse werven op stapel. In het verslagjaar heeft de Neder landse koonvaardyvloot in toenemen- natlo auspL. van de commissie voor handels- en de mate bijgedragen tot het nationale komen. Onder betalingsverkeer werden hiervoor we- j derom berekeningen gemaakt. Het onderzoek strekte zich uit over tien i der grootste Nederlandse rederijen. I tezamen vertegenwoordigende ruim 11,8 millioen b.r.t., d.w.z. ruim 59 van de totale Nederlandse koopvaar- dgvloot (inclusief coasters). De netto-deviezenopbrengst van I deze reder yen bedroeg in 1950 355 I millioen gulden tegen 299 millioen I gulden in 1949. i De omvang van het doof Neder- i landse scheepvaartmaatschappyen f onderhouden net van lijndiensten bleef in het afgelopen jaar vrijwel on- veranderd. In verschillende gevallen j moesten de frequenties van de af- vaarten aangepast worden aan de be hoeften. De daling van het vrachten- peil gedurende de eerste helft van r Het Internationaal Gerechtshof is Zaterdag in Den Haag In openbare zit ting bijeengekomen, teneinde de mondelinge uiteenzettingen te horen van de partijen in het geschil tussen de Ferzische regering en de Anglo-Iraansc Olie Maatschappij. Twee der Britse vertegenwoordigers, die het verzoek van de Engelse re gering aan het Internationaal Gerechtshof verdedigen in een geanimeerd gesprek voor de aanvang der zitting. Het zyn Attorney-general Sir Frank Soskice (rechts) en de juridische adviseur bij het ministerie van Buiten landse Zaken, Sir Eric Beckett. Door een luchtige zwaai kan een zweep tóch een scherpe knal teweeg brengen. Weinigen zullen dan ook willen volhouden dat het knallen van de zweep direct van kracht afhanke lijk is; in tegendeel, ieder kan zich voorstellen dat het knallen van de zweep te maken heeft met de snelheid waarmee zij wordt gezwaaid. Zo is het ook inderdaad: alléén wanneer de zweep zich sneller beweegt dan het geluid en dat is ongeveer 340 me ter per seconde ontstaat een knal. Deze knal treedt ook te voorschijn, wanneer de mattenklopper sneller dan het geluid op het vloerkleed neerkomt. Om die snelheid te verkrijgen is de steel van de mattenklopper zwiepend gemaakt en het staccato van droge knallen in de schoonmaaktijd bewijst, dat dit loffelijk streven van de mat tenklopperfabrikanten vruchtbare re sultaten afwerpt. Wanneer een man met dit huishoudelijke voorwerp min der luidruchtig te werk gaat, bewijst dit niet, dat hij meer gevoel heeft voor welluidendheid, maar wél dat hij meestal door ongewoonte de mat tenklopper onhandiger en met minder snelheid op het te tuchtigen vloerkleed laat neerkómen. Maar laten wij dit onderwerp rus ten; weinig mannen worden nu een maal gaarne met zeem en spons aan getroffen. Dat sponsen alleen in warme wate ren worden aangetroffen, is overigens een fabeltje. Bijna in ieder meer hier te lande kan men ze in overvloed vin den! Barbara mag troosten Nummer één van zijn klasse en junior-kampioen van Amerika (Van onze correspondent) Londen, Juni - Een zeventienjarige Amerikaanse schooljongen Hamilton („Ham") Richardson, die aan suikerziekte lijdt en bovendien momenteel zwaar verkouden is, heeft de eerste grote sensatie van Wimbledon verwekt door zyn landgenoot Budge Patty, de Wimbledon-kampioen van vorig jaar, een verpletterende nederlaag te bezorgen. Het duurde twee en een half uur voordat de niezende wonderjongen dc kampioen finaal uit het heren enkelspel sloeg met 46, 63, 108, 64. Aan het einde van de strtyd was de uitgeputte Patty letterlijk op hef gras neergevallen, tydens een laatste wanhopige poging om de keiharde backhand kogels van „Ham" te stoppen. Maar de schooljongen was nog even fris als voor de wedstrijd en zwierde met een lenige hordesprong over het net om de verslagen kampioen de hand te schudden. Ik heb tydens de wedstrqd tien I ruimschoots tevreden en de volgende klontjes suiker gegeten" zei „Ham", I dog zat „Ham" al op een Atlantisch na afloop. „Dat is eigeniyk wel niet i--~L -j goed voor me, want ik heb suiker ziekte en kryg elke ochtend insuline- injecties. Maar door die klontjes heb ik gewonnen". „Misschien ook wel door zyn enor me training", voegde zyn moeder er aan toe, die uit Baton Rouge, Louisia na is meegekomen om op naar zoon's diëet te letten. „Ham" vertelde, hoe hij dacht dat alles verloren was toen hy tydens de vyfde set kramp in zyn linkerdybeen kreeg. Hy moest enkele ogenblikken pauscren om zyn spieren te masseren en besloot om maar door te spelen alsof er geen kramp bestond. „Ik zet te myn tanden op elkaar en gaf de bal zulke harde meppen, dat ik de pyn in myn been helemaal vergat". Enkele uren later begonnen de eerste stromen gelukstelegrammen uit Ba ton Rouge, Louisiana, te arriveren in „Ham's" Londense hotel. Zyn reis naar Wimbledon werd nl. mogeiyk gemaakt door de burgery en met na me door de plaatselyke kamer van koophandel te Baton Rouge, die er duizend dollars voor inzamel den. Hun vertrouwen in de capacitei ten van „Ham", die verleden jaar het Nationale Junior Kampioenschap van Amerika in de wacht sleepte, werd te Wimbledon dan ook wel bevestigd. MEESTER WAS TEVREDEN. Het had echter weinig gescheeld of „Ham" zou zyn sensationele debuut op Wimbledon niet eens gemaakt hebben. Het hoofd van zyn school ln Baton Rouge zei, dat hy alleen verlof zou krygen om naar Europa te gaan, als hy voor de volle honderd procent zou slagen met zyn overgangsexamen. „Ham" slaagde erin nummer 1 van zyn klas te worden, met 98 van de 100 H. Pétülon. te halen punten. Het schoolhoofd was vliegtuig, bestemming Wimbledon. Hij heeft 22 blikjes vlees meege bracht en acht grote vers gebraden biefstukken. Vlak voor zijn sensatio nele match tegen Budge Patty had hij in de kleedkamer zijn vierde bief stuk verorberd! „Ham" zelf zegt weinig over zyn bliksemsnelle tennis-carrière. „Ik begon op mijn twaalfde jaar te spe len", vertelt hy met zijn langzame Louisiana accent. „Roger, mijn oudste broer sloeg my eerst. Maar verleden jaar sloeg ik hem en toen won ik waarachtig opeens het junior kam pioenschap van Amerika EERST STUDEREN! „Ja", viel zyn moeder hem in de rede, „maar als je maar onthoudt dat je na Wimbledon weer moet gaan stu deren". En tegen de pers zei Ma Ri chardson, die nog drie oudere zoons in Baton Rouge heeft, „Wimbledon is maar een uitstapje voor „Ham", om dat hy op school zo hard gewerkt heeft. Maar straks moet hij rechten gaan studeren zodat hy op zijn 22ste jaar kan promoveren. Voordien komt hg niet meer naar Wimbledon terug. Maar als hij afgestudeerd is kan hy net zoveel gaan tennissen als hy wil". VERSLAGEN KAMPIOEN. Budge Patty, de door „Ham" ver slagen kampioen van verleden jaar, liep na de wedstryd met een nors zicht in de richting van de kleed; mers, terwijl de schooljongen een donderende ovatie van het publiek in ontvangst nam. „Ik heb niets te zeg gen", zei Patty, „het joch heeft ge wonnen en ik lig eruit". Patty, die verleden jaar van Californië naar Pa- rys verhuisde, ging zijn troost op de tribune zoeken by de blonde Barbara Hutton, de fabelachtig rijke erfgena me der Amerikaanse Woolworth-mil- lioenen, die uit Parijs naar Wimble- in aan 1950 Het niet na ook op het lijnbedrijf zyn invloed te doen gelden, terwijl veelal onvoldoende aanbod van lading ontstond. In de tweede helft van het jaar en vooral gedurende de laatste maanden veranderde het beeld geheel en kon ln het algemeen steeds vol doende lading worden verkregen. Het gemiddelde vrachtenpeil van 1950 lag slechts weinig hoger dan dat van 1949, terwyi anderzijds de kos ten vooral van bunkerolie, alsmede van gages en arbeidslonen aan merkelijk ziin gestegen. De bedryrsresultaten over 1950 zul len derhalve in het algemeen lager zijn dan die van het voorgaande jaar. Hoewel het uitbreken van dc vij- andeiykheden in het Verre Oosten ze ker geen onmiddellijke algemene gro te vraag naar tonnage deed ontstaan, was het effect daarvan toch voldoen de oin verdere daling van dc vrach ten tot stilstand te brengen. Eerst enige weken later begonnen dc vrach ten aan de West-kust van N.-Ameri- ka op te lopen. CONCURRENTIE. In het zecsleepvaartbedryf werd in toenemende mate concurrentie van Duitse zyde ondervonden. Oorzaak hiervan is voornameiyk dat Duitse sleepboten permanent voor de Neder landse Noordkust kruisen en daar door ln een voordeliger positie zyn dan de Nederlandse zcesleepboten, die hiertoe uit hoofde van hoge exploita tiekosten niet in staat zyn. Het verdient opgemerkt te worden, dat deze laatste omstandigheid niet -alleen van nadeel is voor het Neder landse zecsleepvaartbedryf zelf, doch ook voor dc Nederlandse economie in ruimere zin. omdat de schepen waar aan hulp verleend is. veelal gerepa reerd dienen te worden .hetgeen niet zelden geschiedt In een haven van het land waartoe de assisterende sleep boot behoort. Dalende visaanvoer in België. De visaanvoer in België is in 1950 gedaald tot 53.000 ton met een totale besomming van 422 millioen franken. In 1949 heeft dc aanvoer 61.000 ton ter waarde van 464 millioen franken bedragen. De vermindering komt in hoofdzaak voor rekening van de sei zoenvisserij, vooral van haring. Ook de garnalenaanvoer heeft veel te wensen overgelaten. Slechts de aan voer van tong Is gestegen. De Invoer van vis in België heeft in de afgelo pen twee jaren een gevoelige vermin dering ondergaan. Vooral de garno- leninvoer uit'Nederland is afgenomen. Dit wordt medegedeeld in het jaar verslag van de Belgische federatie van het visserijbedrijf. Voorts wordt opgemerkt, dat de Belgische vlsuitvoer grote mocilyk- heden ondervindt door het feit, dat de Belgische visprijzen hoger zyn dan die der concurrerende landen. Luitenant-kolonel T. Stoitz, die ko lonel J. Termaten S» opgevolgd ais in specteur der Nationale Reserve, is bevor derd tot kolonel. Voor het op 1 Juli op het landgoed Hijdepark te Doorn te houden nationaal zangfeest 1851. uitgaande van de Kon. Bond van Christelijke Zang- en Orato rium verenigingen. zijn ingeschreven 61 koren met plm. 2250 zangers. In een radiotoespraak heeft minister S. L. Mansholt Zaterdagavond de hulp actie India .van de Nederlandse Jeugd Gemeenschap ingeleid. Deze actie heeft ten doel voedsel naar India te zenden. Oe rederij ..Bioern Bioernstad en Co." heeft hekend gemaakt, dat zij eer. contract in Nederland heeft gesloten voor de bouw van een tankschip van 28.000 ton. De naam van de Nederlandse werf werd niet genoemd. Het tankschip zal in 1956 worden geleverd. Minstens achttien personen zijn ge wond doordat een personentrein inreed op een stilstaande trein op het station Ruwer bij Triër. De Brit Braunthal is gekozen tot I I algemene secretaris van de Socialistische i y in K f~\ ro n Internationale. Braunthal was secretaris 1 7 iNUlCG van de vroegere Commissie voor Inter nationale socialistische Conferenties Het wereldgebeuren (Comisco). Men verwacht, dat het hoofd kwartier van de Internationale ln Lon den zal worden gevestigd. don is overgekomen. Aan de andere zyde van Barbara, die momenteel van haar vierde echtgenoot aan het schei den is, zat een andere verslagen ten nisgrootheid, nl. de vooroorlogse Duitse tennishéld Baron Gottfried von Cramm. Von Cramm. die Maan dag jl. voor het eerst sinds de oorlog weer op Wimbledon verscheen werd toen meteen op overtuigende wijze door Drobny uit het enkelspel gesla gen. 5. „Ik hen zo vry te komen vragen", zei Jimmy Brown tegen het hoofd van de diergaarde, meneer Van Knullenburgh, „of ik misschien ln aanmer king kan komen voor die betrekking, welke u in het Nieuwsblad voor Kuitendam, hebt aangebo den" .Meneer van Knullenburgh trok een vry ge- ergerd gezicht, want zo'n verstoring van zyn mid dagdutje verknoeide altyd zijn humeur, maar aan de andere kant vertelde een innerlyke stem hem, dat dit misschien wel de man was, die hy juist zocht. Een beetje mopperend, stommelde hij naar beneden en opende de buitendeur. Meneer van Knullenburgh was een nog al zwaarlijvige man, die steunend en zuchtend weer naar boven klom en Jimmy binnenliet in de salon, waar hy amech tig neerviel in een reusachtige leren fauteuil. Het liefst had hy vermoeid de ogen gesloten en verder geslapen, maar hij begreep zelf wel, dat hy tegen de sollicitant iets diende te zeggen. „Kyk 'r 's," zei hy, „wie of wat je bent, kan me niets schelen, als je maar behoorlyk kan koken, voor rnjj en voor de dieren, als je 't huis en de kooien maar netjes schoon houdt en je myn kleren maar wat onderhoudt, want ik ben vrijgezel en vrouwvolk wens ik niet in myn huis." Het moet voor velen een verrassing geweest zijn toen ze bemerkten, dat de Noordkoraanse strijders welis waar bereid waren met generaal Ridgway over een wapenstilstand te praten, maar dat ze eerst nog een weekje zullen doorvechten. Zij willen Jus wel praten, maar de tijd is nog niet ryp. Nu zyn daarvoor vele verklaringen, maar dc meest eenvoudige is wel deze, dat dc Noord- koreanen en de Chinezen het eerst samen eens moeten worden over de voorwaarden, die voor hen acceptabel zijn en wanneer men weet hoe moei zaam zich soms besprekingen in de Oosterse sfeer voltrekken en hoevee! gewicht men in die sfeer hecht aan allerlei details, dan is een overleg van een dag of tien nog maar nauwelijks voldoende om tot een afgebakend re sultaat te komen. Er is geen helder ziendheid voor nodig om te voorspel len. dat er weliswaar een wapenstil stand kan komen met een gedemili- tairiseerde zone. maar dat dan de na righeden nog volstrekt niet afgelopen zullen zyn. Het is nu eenmaal zo, dat er altyd meer dan een uitleg van een overeenkomst mogeiyk is en het is soms verbazingwekkend voor Wester lingen wanneer zc constateren hoe totaal afwijkend de uitleg kan zyn, die Oosterlingen aan een overeen komst geven. De heer Jacob Malik cn zijn last gevers weten dat en vandaar hun aan sporing om een overeenkomst slechts op het niveau van de „militaire be velhebbers" en niet op een hoger po litiek of bestuursniveau aan te gaan. Het pad i« dan vry om te gaan twisten over de uitleg van de over eenkomst en bovendien kunnen aller lei politieke heren zich dc weelde ver oorloven de overeenkomst niet te er kennen en er dus bU hun politieke actie geen rekening mee te houden. Dit klinkt wellicht wat pessimis tisch, maar het is dat in wezen niet. We willen er slechts mee betogen, dat het „groeien" van nieuwe toestanden in Korea zyn tnd moet hebben en dat er ook na het sluiten van een wapen stilstand nog een moeiiyke weg afge legd moet worden aleer er sprake zal ziin van een zelfstandig en ongedeeld Korea, dat geregeerd wordt door col lege's. die op steun van een volks meerderheid kunnen rekenen. Men zal daarvoor nog verscheidene jaren moeten uittrekken 1

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5