Amerika's 43.217 communisten zijn
voorlopig „ondergedoken"
VREEMDE
JIMMY BROWN, sportheld no. 1
Werd Rotterdamse architect
op olietanker vermoord?
c
Jeugdige moordenaar
kreeg 10 jaar
4$lê ons op tcfawp
ZATERDAG 19 MET 1951.
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
EEN VIJFDE COLONNE
De F B.S. houdt hun activiteit
nauwlettend in het oog
New York, Mei. „Amerika's Communistische Party is ondergedo
ken". Met deze woorden heeft J. Edgar Hoover, het hoofd van Amerika's
Federal Bureau of Investigation een persconferentie geopend, waarop het
voor en tegen van de huidige overheidscampagne tegen alle communisten
tan alle kanten werd bekeken.
Het probleem is voor Nederland niet nieuw. Het komt vrijwel overeen
met de laat-dertiger jaren, toen de X.S.B. met slechts een handjevol aan
hangers een effectieve vyfde kolonne voor de toekomst kon vormen. Er
was voordien wel sprake geweest van overheidsaetie tegen de X.S.B.
maar daarmee was het doeltreffend optreden van de saboteurs in de
Mei-dagen van 1940 nauwelijks de kop ingedrukt.
De Amerikanen zgn zich terdege be
wust van het gevaar van een georga
niseerde vijfde ko'.onne of sabotage
groep. Men deed daarmee ervaringen
op zowel aan het eind van wereldoor
log I (toen Duitse saboteurs arsena
len in de V.S. in de lucht lieten vlie
gen) als gedurende de afgelopen oor
log. Volgens J. Edgar Hoover (niet
te verwarren met Amerika's oud-pre
sident Herbert Hoover), is dit o.a
één der redenen, waarom men thans
zo straf optreedt tegen communis
ten.
„Indien de Communistische partij
een politiek lichaam was, dat er lou
ter naar streefde nationale oogmer
ken te bereiken, dan zou het moeilijk
zijn tegen deze partij op te treden",
aldus Hoover. „Zij zou dan op soort
gelijke rechten kunnen staan als De
mocraten en Republikeinen. De Com
munistische Partij is echter een wa
pen in de hand van een buitenland
se mogendheid. Gedurende de afgelo
pen twintig jaren heeft zich niet één
geval voorgedaan, waarbij de politie
ke „lijn" van Amerika's Communisti
sche Party afweek van het formeel
door Moskou gepropageerde beleid.
Iedere nuance werd overgenomen.
Getuigenissen in het proces tegen de
elf leiders der partij, dat verleden
jaar in New-York werd gevoerd, heb
ben deze inzichten ten volle beves
tigd. Er is dus geen sprake van, dat
dat de C.P. kan worden beschouwd als
een binnenlandse politieke partij.
Men wil immers de huidige regering
omver werpen en de Amerikaanse
tradities vervangen door de voor
schriften van het Kremlin. De z.g.
Smith Act van 1940 stelt het voor
staan van het omverwerpen van de
constitutionele regering van de V.S.
tot een strafbaar feit. Vandaar, dat
wij metterdaad krachtige actie voe
ren tegen alle vormen van commu
nisme".
VERLOREN MOEITE.
De vraag kwam daarbij op. of
men de positie van deze partij in feite
niet versterkte door haar onder
gronds te jagen. Daarnaast vroeg
men zich af, of het totaal aantal
Amerikaanse communisten in feite
zó klein is, dat het nagaan van de
bewegingen van celleden verloren
moeite is in verhouding tot het be-
trekkeiyk weinig kwaad, dat deze
communisten misschien zouden kun
nen stichten.
Met dit laatste punt was J. Edgar
Hoover het stellig oneens. „Er is in
derdaad", zei hij „een betrekkelijk
klein aantal werkelijke communis
ten. Wij schatten het aantal hunner
op precies 43.217. Doch hoezeer zij
ook over vele delen van het land mo
gen zijn verspreid, zij vormen in
oorlogstijd wel degelijk een gevaar.
Er zijn niet veel mensen nodig om
paniek te zaaien, water-reservoirs te
vergiftigen, valse geruchten in om
loop te brengen. En dat zijn dan nog
betrekkelqk onschuldige vormen van
sabotage.
„wy zijn goed op de hoogte van
wat er thans in de communistische
party leeft", zo vervolgde Hoover. In
de eerste plaats heeft men iedereen
uit de partij weggezuiverd over
wiens loyaliteit ook maar de minste
aarzeling bestaat. Dit betekent uiter
aard, dat het zaad van het wantrou
wen onder hen is uitgezaaid. Dat
reeds maant hen tot voorzichtig op
treden. Een andere groep leden heeft
opdracht gekregen zich op non-actief
te stellen, teneinde ongestoord t.z.t.
weer op te kunnen duiken en instruc
ties uit te voeren.
Er waren nog twgfelaars, die het
onwaarschijnlgk achtten dat 43.000
communisten veel kwaad zouden
kunnen stichten.
VERHALEN
Uit een door het Belgisch instituut
voor opinie-onderzoek ingestelde en
quête is gebleken, dat de Belgen aav
radio-uitzendingen uit het buitenland
de voorkeur geven boven die van hun
eigen radio, die onder toezicht staat
van de regering. Het meest geliefd
zijn de uitzendingen van Radio-Lu
xemburg, die uitsluitend commerciële
programma's uitzendt in het Frans,
Vlaams en Engels. Van de ondervraag
den noemden 25,1% Luxemburg als
het station waaraan zij de voorkeur
gaven; het eigen Franse station kreeg
21,8 en het eigen Vlaamse 23,5van
de stemmen. De Nederlandse stations
te^Hilversum kregen 13$, de Franse
8.7 de Zwitserse IJ, de BBC 2,6 en de
Duitse 1% der stemmen. Kritiek op de
Belgische stations kwam tot uiting in
opmerkingen als: „teveel klassieke
muziek", de omroepers slaan een te
vaderlijke toon aan", „ze zijn onna
tuurlijk" of „er zit geen leven in"
Enige tijd geleden heeft een Ham-
burgse vrijgezel, op zoek naar een
bruid, vijf kinderballonnetjes opgela
ten, waaraan huwelijksvoorstellen wa
ren bevestigd. Van een meisje uit Kiel
kreeg hij antwoord. Woensdag zijn zij
getrouwd en het ballonnetje kreeg een
ereplaats aan het bruiloftsmaal.
Dit cgfer", aldus Hoover, „geeft
niet het uiteindelgk getal aan. Men
kan hiermee slechts aangeven het
aantal communisten, dat tot vóór een
jaar of drie een lidmaatschapskaart
in de zak droeg. Daarnaast zijn er
nog de „sympathiserenden", de ver-
kapte-communisten, de naïeve idea
listen, die het communistische aas
hebben ingeslokt en de opportunis
ten, die in staat zijn zich op het
laatste ogenblik bg een dergelgke be
weging aan te sluiten. Gaat men de
ze cijfers schatten, dan komt men
uiteraard op aanzienlijk hogere ge
tallen. Het is onze indruk, dat er te
genover elk partijlid tien mannen of
vrouwen uit deze categoriën zijn, die
bereid zijn om het vuile werk op in
structie van Moskou te verrichten.
Een half millioen saboteurs is wel
een macht om in het oog te houden".
Schooljongensdrama
te Mélun (Fr.)
De Franse schooljongen Claude
Panconi. die bekend heeft zyn 17
jaar oude klasgenoot Alain Guyader
te hebben gedood, is te Melun tot 10
iaar eenzame opsluiting veroordeeld.
Jernard Petit, zoon van een hoofd
inspecteur van politie, werd veroor
deeld tot vyf jaar cellulaire gevan
genschap wegens medeplichtigheid.
Beide jongens waren 18 jaar toen zij
de misdaad bedreven enkele we
ken te oud voor de kinderrechter.
De jongens, die verzot waren op
Amerikaanse gangsterfilms, zouden
van plan geweest zijn een „verzets
beweging" te organiseren als het
Russische leger Frankrgk zou bin
nenvallen. Guyader, het slachtoffer,
was „ter dood veroordeeld" omdat hg
gezegd had te zullen vluchten als de
Russen zouden komen, zo verklaarde
de verdediger van een der jongens.
Chr. Metaalbewerkersbond.
De Chr. Metaalbewerkersbond vier
de zijn 50-jarig bestaan. Op een te
Arnhem gehouden receptie werden
als blijk van waardering cadeaux
aangeboden, waarmede het nieuwe
bonaskantoor te Utrecht zal worden
verrijkt. Na een herdenkingsdienst
werd door de bondsvoorzitter, de heer
H. Peters medegedeeld, dat de jong
ste ledenwerfactie met succes is be
kroond. Het ledental heeft thans de
22.000 overschreden.
De heer M. Ruppert, voorzitter van
het C.N.V. sprak vervolgens een
feestrede uit.
73. De remorqueur had nog alle moeite Jimmy
in te halen. Eerst had Piet Potlood dat niet ge
wild, maar h(J bedacht zich plotseling, dat Jimmy
vermoedeiyk, als hö hen wéér in de gaten zou
krijgen een nieuwe woede-aanval zou krijger-
waardoor hjj misschien met hernieuwde kracht
op de kust zou afstevenen om de laatste kilome
ters af te leggen. Nu deze gedachtegang was
niet helemaal onjuist, want toen Jimmy het schip
wéér naast zich zag opdoemen, schreeuwde hij
onmiddellijk: „Daar hei-je dat vervelende stelletje
weer. Schiet op, ik wil jullie niet meer zien!
En jU. Piet Potlood, weet je wat jy bent? Een co
loradokever ben je. Die raakt een mens ook nooit
kwijt Met rollende ogen keek Jimmy Brown
naar de mannen van de remorqt-ur „Bah", zei hij
„Wat een zouteloos en plagerig kliekje snertlui.
Maar jullie kunnen 't mij doen, hoor",
schreeuwde hij nog en toen was hy met een floep
weer onder water verdwenen.
POLITIE STAAT VOOR EEN RAADSEL
Maandag gerechtelijke uitspraak te Dover.
(Van onze correspondent)
Londen, Mei, Op Maandag 21 Mei zal de politierechter te Dover een
uitspraak doen, die vermoedelijk enige opheldering zal geven van het
mysterie betreffende de 52-jarige Rotterdamse architect, de heer Aart
Nugteren, die, zoals gemeld, dezer dagen dood werd aangetroffen iu het
achterruim van een Britse olietanker. Het medisch onderzoek heeft uitge
wezen dat de dood veroorzaakt werd door een schedelfractuur en veelvul
dige verwondingen.
Op de te Dover gehouden lgkschou-
wing werd het stoffelijk overschot
geïdentificeerd door de 24-jarigé
zoon van het slachtoffer, de heer
Arie Nugteren, die uit Nederland
was overgevlogen. Deze deelde de
Engelse politie mede, dat zgn vader
zich volgens zijn gewoonte op weg
had begeven naar zijn wekel'jkse
schaakclub in Rotterdam. Onderweg
moest hij echter van plan veranderd
zgn en was hg naar een café in het
havenkwartier gegaan. Hij had toen
ongeveer 700 gulden op zak.
Volgens een verklaring van de
eigenaar van het café Vinka in Rot
terdam, had het slachtoffer tot één
uur 's nachts zitten kaarten met een
groepje zeelui van de Britse koop
vaardij. Er was behoorlgk gedronken,
maar de architect had niet in een be
schonken toestand verkeerd. Hg ken
de bijna geen Engels. Het café was
slechts enkele honderden meters ver-
wgderd van de plaats, waar de be
wuste olietanker, de 6000 ton meten
de Matadi Palm, gemeerd lag. Om
twee uur 's nachts had men ae heer
Nugteren op het dek van de Matadi
Palm zien staan. Hij werd echter
van het schip afgestuurd en ging de
wal weer op. Op een of andere ma
nier moet hg toen weer aan boord
zgn gekomen en zgn dood gevonden
hebben.
De Matadi Palm was onderweg van
Rotterdam naar Liverpool met een
lading kokosnootolie, toen het
lichaam van het slachtoffer in het
ruim gevonden werd.
De Engelse politie is van oordeel,
dat het slachtoffer niet door een on
geluk om het leven is gekomen. Hoe
en waarom de heer Nugteren voor de
tweede maal aan boord kwam (dood
of levend?) en op welke wijze hij de
dood vond, is echter nog een raadsel.
Zes leden van de bemanning van
de Matadi Palm zijn opgeroepen om
Maandag als getuigen te verschynen.
Het stoffelgk overschot van de
heer Nugteren zal inmiddels over en
kele dagen via de route DoverBou
logne per schip naar Rotterdam ver
voerd worden.
Hat wereldgebeuren
Modelkamer, die word Ingericht In de nieuwe étagewoningen van de
Vereniging Volkshuisvesting te Vlissingen.
Tijd voor de erewijn?
CLEMENTIE GEVRAAGD VOOR
MEYER SCHWEXCKE
Voor de Bgzondere Kantonrechter
in Den Haag is de behandeling voort
gezet van de zaak tegen A. Meyer
Schwencke. 'n veel omstreden figuur
uit de bezettingsjaren, die een be-
langrgke rol heeft gespeeld by de
„reorganisatie" van de Nederlandse
pers in Duitse zin, maar door zgn re
laties met de Wehrmacht ook aan de
illegaliteit goede diensten zou heb
ben bewezen, met name aan de Pa-
röolgroep, die hem volgens de verde
diger, mr. J. Roelse, ten volle heeft
vertrouwd.
Mr. Roelse vroeg invrijheidstelling
voor zgn cliënt, die hij door de zes ja
ren voorarrest reeds voldoende ge
straft achtte. Uitvoerig besprak de
verdediger de 26 punten van de ten
lastelegging, om daarna op grond
van het illegale werk van zijn cliënt
aan te dringen op clementie, ook al
omdat dit het laatste tribunaalgeval
is.
Hier interrumpeerde de president:
„Acht U het misschien tyd voor de
erewgn
„Neen, meneer de president", luid
de het antwoord, „maar wél om de
man naar huis te sturen
De uitspraak werd bepaald op 28
Mei a.s.
Belgisch-Indonesische handel.
„Een handelsaccoord tussen Indo
nesië en België is in voorbereiding en
de ondertekening zal niet lang meer
op zich laten wachten. Indonesië zal
aan België grondstoffen leveren als
rubber, tabak en dergelijke, terwijl
België producten van /gn zware in
dustrie als locomotieven, machine
rieën en tevens schepen aan Indone
sië zal leveren", aldus verklaarde de
Indonesische gezant in België, mr.
Ide Anak Agung de Agung tegen
over een redacteur van het A.N.P.
Auto reed de Keizersgracht in,
bestuurder verdronken
Donderdagmiddag is de 38-jarige
Amsterdamse bontwerker, W. H.,
met zgn auto in de Keizersgracht te
Amsterdam gereden en daarbg om
het leven gekomen. De bontwerker
poogde met zgn auto, die aan de
grachtkant stond geparkeerd, tussen
een boom en de walkant door te rij
den. Twee voorbijgangers sprongen
terstond te water en slaagden er in
een portier te openen. Maar het ge
lukte hun niet de bestuurder uit de
wagen te krggen.
Het slachtoffer was gehuwd en va
der van drie kinderen.
Oliereserves op Sumatra.
In aansluiting op het bericht dat
rgke olievelden op Sumatra ontdekt r
zouden zgn, wordt nog gemeld, dat
de Standard Oil Compagny of Ca-
lifornia de volgende maand aan
de aandeelhouders zal mededelen,
dat in centraal Sumatra olie
reserves zgn aangetroffen, welke
van zeer groot belang worden
geacht en dat deze op grote
schaal tot ontwikkeling worden ge
bracht In een gebied van 2.500 000
acres, waarin de Standaard en de Te
xas Oil Compagny ieder een belang
hebben van 50%, zgn naar raming
500 millioen barrels oliereserves aan
getroffen.
Twee deserteurs keerden terug
Twee van de vier Britse soldaten,
die naar het zeggen van de Sovjet-au
toriteiten in Maart asyl in Oost-
Duitsland vroegen, hebben zich bg de
Britse militaire autoriteiten te Ber-
lgn aangemeld. Zy zyn in arrest ge
steld.
Iedere stad eit, z'n art, z'n
centrum, z'n plekke ivaer je mee
lozees, of kennisse die komme
kielce, nae toe haet en zeit:
„kiek 'ier noe is!"
,Jer staet ies van belang vo
ons en vo onze naezaete, van
't voheslacht om te hetuhe van
eeuwen van kracht, behrip van
schoon'eid en karakter!"
Mee 'n centrum bedoel Ik noe
nie; 't drukste punt, of; 't he-
zelligste zitje bie 'n biertje of
kommetje koffie.
Da's wè leutig op z'n tied,
mae nie van betekenisse.
As je vroeher deu een van de
drie poorten op de binnenplae-
se van d'Abdy belande onder de
machtige 'óóge boomen en de
stilte viel over j'eene, dan
kreeg je 't eiheste hevoel as bie
't binnekomme van Kathe-
drael of 'eel hrote kaerke! Of
was dit dan buten. De mosjes
piepten in 't dicht blaerendek
en wa-voor 'n kant of je uut-
keek, aolles was van denzelfden
rust en staeteg'eid deu' droen-
ge en j'oorde je voetstappe as
enigste heluud voerder.
„Kiek", zeie me: „dae weunt
de Commissaores van onze Keu-
nehinne", en dae zit de Previn-
ciaole Hriff ie en dat is de
Kloostergange, dae liepe vroe
her de monnike „een en were".
Zelfs 't Hotel dee mee an
d'aolhemène staeteg'eid.
De lange Jan zoeng ee'st z'n
bellenlied en gonsden naedieti
mee z'n zwaere stemme d'uren
of.
Zoas 'n dat eeuwen lank dee
en dus ot£ vo ons, tot: den
hroten onheloksdag in Mei 1940.
Nog staet 'n d'r en ie hroeit
wee bie den dag, z'n klokke
bin wee terug, dus da komt he-
lokkig terechte!
Mae over wa voo puun'oop
an z'n voete moet 'n noe z'n
lied laete roenke?
Ons aollemaele kunne le
ze in de krante in lange ko-
lomme, oe de toestand is van
d'Abdy.
Naemelek dat et verval aer-
ger 'ordt, dat er vo 'erstel géén
cente mi bin te békomme van 'n
reherienge die an de hrond zit,
zoas in ons landje van noe mae
meuhelek is.
'Oe de mense die as 't wete
kunne, d'Architecten, de bou
wers, de finantiele deskundi
gen d'r over dienke, en 'oe ze
waerschouwe: Zeeuwen dienkt
om je zaeke, dienkt om je cul
turele bezittienge! Och, me we
te 't feiielek aolemaele wè, mae
d'r is ?iie weetje! En plukt noe
's plume van 'n pute!
D'Abdij van Middelburg
En me bin 't s'eens in ons
'art ok nog; zolank d'r 'oenger
is en slechte beioeunienge vo
aerme drommels, zolank moete
die ee'st g'olpen 'orre, an ete
weunienge en waerk! Neturelek!
En as d'r gêên welvaert is, dan
komme zelfs zokke diengen in
't hedrang, en da's aerg henoegt!
En zo is d'r zovee te doe op
sociaol hebied.
En tóch, as me noe zo rond
loope in de puun'oope van d'Ab
dy, lanst de staepels netjes of-
hebïkte ouwe steenen, soort bie
soort hezet en me ziet mos a'
over die wachtende stene be-
hunt te hroeie!
Me zie de poorte, zo slecht
heworre dat et glad gêên won
der zou weze as je daer is wat
van op j'n óód kreeg.'
De brokkelehe muren mee
gaeten d'r in, die raemen bin
hewist, dan zèhe me bie ons ei-
he, nèè, d'r bin gêên cente vo,
me bin vee 'te aemi!
En tóch; as me dit ok nog gae
verlieze, dan zu'me vee' aermer
weze en nie alleen an centjes,
mae an cultuurhoeder en, die in
aolle landen zovee schaerser bin
heworre.
En dan dienk ik: zou d'r nie
'n schatrieke Amerikaon 'ier 'n
douwtje in de hoeie richtienge
wille doe?
Ze d'r centen wè 's vo min
der mooie doele weghedae!
Mae ze zouwe neturelek op
d'oogte hebrocht moeten 'orre,
dat 'ier 'n cultuurmonument in
nood is herocht nie alleen, mae
dat 'eel gauw verhae 'za as d'r
nie 'ordt anhepakt!
'i Is wè zot daj as Nederlan
der moe hae dienke an 'ulp van
buten óf, om onze boontjes t'
ellepe aoppe! Dat waere me nie
heweun, mae ok dat zu 'me
moete lere behriepe.
Temisten as zo'n sprookje 'n
kanse van bestaen eit!
Mae zo lank as d'r cente bin,
'ter of in 'n aor waerelddeel,
bluuf ik daeran helove!
Wan cente bin d'r nog wè, 't is
mae da me de pad wete te vin-
de nae zo'n rieken Amerikaon-
der of zo.
Dus van 't art van Middel
burg nae 't ziene!
En as da noe nie lukt?
Dan vrees ik dat tehen da
da me zelf wee zovaerre boven
Jan bin herocht dat me mate-
riaele kunne kope, dat et vo
onzen Abdy te laete za weze!
En dat de puun'oop nog hro-
ter en ondudeleker van vurm
za weze as noe.
En da me zachjes kunne mee
rt eurië, mee Mevrouw Kunst;
onze Zeeuwse Cabaret-zangeres:
wat blééf,.dat was wee-
moed..„.. alléén!
BESPIEGHELAER.
Hg—a—n «liman—
Sancties
Toen destyds de Ver Naties een
resolutie aanvaardden, waarin com
munistisch China tot agressor werd
veroordeeld. werden tegelnkertyd
i.wee commissies ingesteld. De ene
was bestemd voor „goede diensten"
en had tot taak de Cninczen tot on
derhandelen te bewegen, de andere
had een grimmiger karakter en moest
stralmaatregelen ontwerpen indien
met cie Chinezen geen land te bezei
len zou zyn. De commissie voor goe
de diensten heeft by gebrek aan me-
uewerking totaal niets kunnen berei
ken en in feite zichzelf een paar
maanaen geieden ontbonden. De Chi
nese communisten immers hebben in
hun arrogante houding volhard en
zelfs niet de moeite genomen op po
gingen tot onderhandelen behoor-
jyk te antwoorden.
Voor de Amerikanen ia dat slechte
een bevestiging van scepsis ten op
zichte van elke andere houding dan
een harde en krachtige, zy nebben
nooit veel gevoeld voor de commissie
voor goede diensten, omdat zij het
nut er niet van inzagen en vreesden,
dat elke poging tot toenadering dooi
de communisten zou worden uitge
legd als een bewys van zwakte.
Op Amerikaans aandringen is kort
geleden de commissie voor strafmaat
regelen oftewel sancties aan het
werk gegaan.
Het eerste besluit is thans geval
len: alle leden van de Ver. Naties
zal verzocht worden de uitvoer van
strategisch belangrijke materialen
r.aar China te verbieden. Ongetwh-
feld is dat een even logisch als nood
zakelijk besluit. Het is de Amerika
nen reeds lang een doorn in het oog
geweest, «jat. tcrwyi de geallieerde
troepen in Korea dageiyks verliezen
lijden, de bondgenoten rustig voort
gaan met handel drijven en aldus
China economisch heipen. Vooral de
Britten deden via Hongkong volop
zaken en vanuit Malakka vloeide eer.
constante rubberstroom naar Peking.
Daaraan zal nu een eind komen...
mits de landen van de Ver. Naties
zich inderdaad aan het embargo hou
den. Zekerheid daarover bestaat niet.
De internationale wapenhandel kent
weinig scrupules als net er op aan
komt wegen te vinden om desnoods
illegaal zaken te doen. De les van de
destijds afgekondigde sancties tegen
Italië is met opwekkend. Na de Ita
liaanse overval op Abcssynië werd
voor het eerst in de wereldgeschiede
nis door een internationale organisa
tie, de Volkenbond, een collectieve
straf opgelegd aan een agressor.
Mussolini sprak smalend en gering
schattend over deze sancties en liet
zich niet in het minst weerhouden
om zyn imperialistisch avontuur
door te zetten. Hy kreeg het gelgk
aan zyn zyde. Het merendeel dei-
landen, aangesloten by dc Volken
bond, werkte in de practijk niet mee
aan de strafmaatregelen en boven
dien werd Italië in grotere mate ge-
ruggesteund door zijn as-bondgeno
ten. De sancties werden oen grote
mislukking en de beslissende klap
voor de Volkenbond.
Thans, nu de Ver. Naties voor het
eerst hun toevlucht nemen tot sanc
ties, zijn de vooruitzichten beter.
Het machtigste land in de Ver. Na
ties, Amerika, zal er ongetwijfeld
nauwlettend op toezien, dat het em
bargo inderdaad wordt nagekomen
en niet nalaten sterke druk uit te
oefenen op onwillige landen. Dat
heeft reeds Indonesië ondervonden.
De regering in Djakarta heeft hoog
van de toren geblazen met de ver
klaring, dat zy zich niets wenste
aan te trekken van het embargo, het
verbod tot wapenleveranties. Naar
aanleiding van deze verklaring heeft
Washington krachtige diplomatieke
stappen genomen en blijkbaar met
resultaat. De Indonesische minister
van buitenlandse zaken, Soebardjo,
verklaarde later, dat Indonesië zal
gehoorzamen aan een beslissing van
de meerderheid binnen de UNO. Hy
eiste echter daarvoor in ruil, dat zijn
economische moeiiykheden, die door
het stopzetten van de rubberuitvoer
naar China, groter zullen worden, de
nodige aandacht van de Westelijke
mogendheden zullen ontvangen.
Het spreekt welhaast vanzelf dat
Rusland en de satelietstaten het' em
bargo volkomen zullen negeren na
vergeefse pogingen om het besluit
daartoe binnen de V.N. te voorkomen
of te vertragen. De Kominform-lan-
den zijn de voornaamste leveranciers
van China, zodat in de sancties een
ernstig lek biyft bestaan.
Voorlopig dient dan ook afgewacht
te worden, in hoeverre de economi
sche positie van China ondermijnd
zal worden, waarbji dan aangetekend
dient te worden, dat het wapenem
bargo nog slechts een begin is en
mogelgk gevolgd zal worden door
uitgebreider maatregelen, byv. een
volledige economische blokkade.
In een dichtbevolkte buitenwijk van
Buenos Aires r(jn bij een vuilnisbelt rijf
lijken aangetroffen van mannen, die naar
men gelooft vermoord werdeg.
