Kano: stad van felle contrasten
0
Ver. Staten moeten pogen derde
wereldoorlog te voorkomen
VREEMDE
r
DE PRINS WERD IN CHILI BIJNA
ONDER DE VOET GELOPEN
EMIGRATIE NAAR FRANKRIJK
VRIJDAG 13 APRIL 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
IN HET HARTJE VAN AFRIKA
Kleine blanke samenleving ir
inboorlingen-maatschappij
(Van een speciale medewerker)
Kano, ApriL Als de deur van het vliegtuig, dat my naar Kano in
Noord-Nigerië bracht, geopend wordt, laait de warmte naar binnen. Op de
gezichten van m^n medepassagiers tekent zich verbazing en ongeloof af
over zülk een temperatuur, zó'n contrast met de koelte in de machine!
Even later loop lk over het cementen platvorm naar het witte stationsge
bouwtje dat ligt te blakeren ln de felle zon.
Voor het eerst In m^n leven begrip ik de uitdrukking „wit-heet"! In de
schaduw hangt een thermometer; ergens hoog op de schaal staat „Blood-
lieat" „bloed-warmte" het kwik staat nog enkele graden hoger! Dit
Is dus Afrika, het „donkere" werelddeel: deze warmte om tegen aan te
leunen dus woestynhitte.
Wél een schok om daar zomaar pardoes uit Europa ln neer te vallen!
Later zal ik andere nieuwelingen
afhalen en hetzelfde ongeloof op hün
gezichten zien! En met de andere in-
geburgerden zal ik grapjes maken:
„Heet? Och neen, gisteravond hebben
wij wat regen gehad en er is nu wel
een beetje wind, wel lekker eigenlijk".
Maar die tyd lijkt nog ver.
Er staan zwarte politiemannen bij
de ingang van het gebouwtje, keurig
in uniform: khaki shirt, donkere kor
te broek en donkere beenwindsels,
waaronder de brede zwarte voeten,
zonder schoenen, wat dwaas aandoen.
Ik wordt afgehaald en wanneer alle
formaliteiten vervuld zijn, rijden wij
door een kaal, dor landschap naar" de
„stad" Kano. Het is de droge tijd, de
laatste regen viel zes maanden gele
den en de roodbruine aarde ligt naakt
te schroeien onder de laaiende tro-
dorp: ronde
oddt
penzon.
Wij komen door
hutten van palen en modder, met
rieten daken, naakte, spelende kin
dertjes, vrouwen met aarden kruiken
op het hoofd, met langzame gracieuse
passen naar één van de bronnen
schrijdend. Geiten, honden en schapen
krioelen door elkaar en steken plot
seling de weg over, zodat langzaam
rijden geboden is. Op een open plek
liggen kamelen dromerig in het zand
naast de pakzadels, die hun gelei
ders tot hoofdkussen dienen bij hun
siësta.
Wanneer ik mij opgefrist heb en
wat onwennig in mijn witte korte
broek, wit shirt en witte kniekousen
de bar binnenstap, zit mijn metgezel
onder een enorme ventilator achter
een glas bier.
„Ook een biertje?" en de zwarte
barkeeper komt al met een grote
flesHollands bier, als een onver
wachte verassing in dit exotische
land. „Het wordt hier bar veel ge
dronken", zegt mijn metgezel, „Hol
lands en Deens bier, dat de Engelsen
boven hun eigen brouwsels prefere
ren".
Vertier blijkt er in Kano niet veel
te zijn, daarvoor is de Europese ge
meenschap te klein: totaal ongeveer
450 zielen. Merendeels Engelsen, ver
der Fransen, Italianen. Grieken en
een paar Hollanders. Een handjevol
blanken tussen honderdduizenden
negers.
Wat doen deze mensen hier, dit
handjevol blanken temidden van hon
derdduizenden negers in het hartje
van Afrika?
In de eerste plaats zfln er velen in
gouvernementsdienst: bestuursamb
tenaren, doktoren, veeartsen en land
bouwdeskundigen. De anderen zijn
merendeels handelsmensen in dienst
van diverse maatschappijen, die hier
een bijzondere plaats innemen.
GEEN TEMPO.
Zo'n winkel, „store" geheten, Is
eigenlijk niet veel meer dan een soort
grote schuur, langs de straat ge
bouwd. vanwaar men er binnenstapt
aoor grote deuren, die altijd open
staan, omdat ze tevens als ramen
dienst doen. Het interieur is in twee-
en gedeeld door een lage houten toon-
pank; inboorlingen moeten aan deze
kant van die afscheiding blijven;
Europeanen mogen door het hekje,
dat een zware „portier" al dadelijk
bereidwillig by ons binnenkomen
opendoet, stappen om zelf hun keuze
te bepalen uit de goederen, die in rek
ken langs de wand zijn opgestapeld.
Van alles is er in zo'n winkel te
koop: van horloges tot alcoholia, van
kledingstukken tot lectuur, alles in
bonte verscheidenheid tentoonge
spreid.
Winkelbedienden en klerken zijn al
len inheems, alleen de leidende func
ties worden door Europeanen ver
vuld. Europeanen worden gewoonlijk
bediend door de met het toezicht be
laste blanke.
De Europese penetratie in (kt ge
bied is nog jong, slechts enkele tien
tallen jaren oud en het laat zich ge
makkelijk denken, welke problemen
dit heeft geschapen in de inheemse
samenleving, die al eeuwen dezelfde
trage gang heeft. Zo'n klerk, die nu
berekeningen maakt, het archief bij-
R.K. burgemeesters.
Donderdag werd in de raadzaal van
Ngmegen op initiatief van het hoofd
bestuur van de Algemene Katholieke
Ambtenarenvereniging in Nederland
(Arka) een vergadering gehouden
ee? honderdtal katholieke bur-
uit ons land' teneinde te
een werkverband van ka-
burgemeesters in de Arka.
wm* een commissie be
noemd van belanghebbenden. Deze
moKelÜkheid en de
wenselgkheid tot oprichting van een
groep of werkverband van burge
meesters. onderzoeken.
VERHALEN
I
houdt of in een magazijn werkt, werd
nog geboren in een klein dorpje in de
binnenlanden en „emigreerde" naar
een van de vele opgekomen handels
centra. Dit werk, deze sfeer is hem
vreemd. Hrj begrijpt van de Europese
methoden, van het tempo en van de
gedachten van de blanken geen sylla
be, maar hg is getraind en zolang
zich geen onverwachte moeilijkheden
voordoen, redt hg het met zijn werk
wel. Gaat er eens iets mis, dan be
grijpt hij de blanke, die hem op ztjn
tekortkomingen wijst, niet. Hij kijkt
dan alleen maar vragend met zijn
donkere melancholieke ogen, waar
achter zijn gedachten slechts te raden
zijn. Geen wonder, dat de Europea
nen, die hier al jaren lang zitten, hun
tempo en enthousiasme kwijtraakten,
steeds weer doodlopen op de traag
heid en in hun ogen de stomp
zinnigheid van de zwarte massa.
VERHOUDING GOED.
De verhouding tussen de beide ras
sen is vrij goed: onlusten komen vrij
wel niet voor en in het algemeen er
kent de inheemse de grotere capaci
teiten van de blanke, die hij dan ook
met respect behandelt. Overigens
heeft de Afrikaan veel gevoel voor
hiërarchie en superioriteit.
Zo hebben zich in Kano twee wereld
delen verenigd en 2iet men grote
vrachtwagens naast pakezeltjes,
mooie villa's naast lemen hutten, de
modernste landbouwwerktuigen, de
meest primitieve, die men zich kan
voorstellen
Een kleine blanke samenleving
naast de grote middeleeuwse inboor
lingen-maatschappij.
Afrika, het „donkere" werelddeel?
Neen, niet meer, maar wel een ge
bied met de felste contrasten.
(Nadruk verboden)
VREEMDE VERHALEN
Het was gisteren een zuur geval in
Kiel. De president van het Westduitse
parlement en vooraanstaande persoon
lijkheden uit het visserijbedrijf hieven
het glas op een succesvolle toekomst
van de Duitse visserij toen het gezel
schap bijeen was aan boord van het
schip Schleswig.
Na de eerste teug werden de gezich
ten echter vaal van zuurte. De barman
had de verkeerde fles gepakt en de
heren azyn ingeschonken.
Uit Amersfoort wordt een andere
vreemde geschiedenis verhaald.
Sinds October vorig jaar komt een
Amersfoorts echtpaar zich elke avond
oy het politiebureau melden en elke
Sr!!?1 'erÜ0t het daar nachtverblijf,
net echtpaar wilde zich destijds in de
*55 eleaenstraat vestigen^ doch het
naa geen vergunning en werd niet in
ae woning toegelaten. En nog steeds
m er geen huis beschikbaarVroeg
vn ae morgen verlaat het echtpaar het
bureau en gaat naar vrienden of ken-
nwsen, tot de avond komt en de poli-
weer voor onderdak moet zorgen.
Tien uur vliegen van Amsterdam: het hartje van Afrika.
Een karakteristieke vertegenwoor
digster van Kano's geweldige
Inheemse bevolking.
Prinses Elizabeth ht Rome.
Prinses Elizabeth en de Hertog
van Edinburgh zijn per vliegtuig in
Rome gearriveerd voor een particu
lier bezoek van 14 dagen. Toen het
koninklgk paar bovenaan de vlieg
tuigtrap verscheen, werd het met ge
juich begroet Naast vele Britse en
Italiaanse autoriteiten was ook de
Britse ambassadeur in Rome, sir Vic
tor Mallet, ter verwelkoming aanwe
zig.
STORMACHTIGE ONTVANGST IN SANTIAGO.
Rit door de hoofdstad In een postkoets.
Duizenden Chllenen hebben Woensdag ln hun enthousiasme Prins Bern-
hard, die een krans legde by bet monument van de bevrydingsheld Chig-
gins, byna onder de voet gelopen. Na een parade door eenheden van de
landmacht verbrak de menigte het cordon en stormde op de Prins en z\Jn
gevolg af. Een man sloeg belde armen om de Prins en omhelsde hem waar-
by hy zich uitputte in hoffelijkheden Jegens Nederland.
Vele Chllenen wilden zijn voorbeeld
volgen, doch de politie wist enige me
ters terrein te winnen. Dit was ech
ter niet voldoende om de Prins ruim
te te laten om in zijn auto te stappen.
Het gehele gevolg, een cameraman
en een journalist Inbegrepen, vormde
daarop een soort lijfwacht door een
keten te vormen en zodoende enige
ruimte te maken voor de Prins.
Oudere Chilenen zeggen, zich niet
een zo groot enthousiasme voor een
buitenlandse gast te kunnen herinne
ren. Overal waar Prins Bernhard ver
schijnt staan duizenden langs de we
gen, op balcons en daken.
Des middags is de Prins in een
plechtige zitting van de gemeenteraad
van Santiago tot eregast verklaard
waarna een tocht werd gemaakt
naar de poloclub, waar het noen
maal werd gebruikt. Deze rit zal de
Prins nog lang heugen, want hg werd
gemaakt in een met vier paarden be
spannen postkoets waarin de Prins
op de bovenste verdieping voorop had
plaats genomen. Loeiende politiewa
gens hielden de weg voor de uit vier
koetsen bestaande stoet vrij. Het Ne
derlandse publiek zal dit kleurrijke
tafereel binnenkort kunnen zien om
dat cameraman luitenant ter zee
EEN VEELBELOVEND LAND
Waarom het zo ver gezocht?
(Van onze Haagse redacteur).
Den Haag, April. - Per jaar vertrekken duizenden mensen van Neder
landse boerderyen naar overzeese landen. Zy gaan daarheen om voor zich
en hun kinderen een nieuwe toekomst op te bouwen. Zg weten niet of zy
de resultaten van hun werk zelf nog zullen genieten, maar zy hopen al
thans voor hun kinderen ruimer armslag te zullen vinden. Het is daarom
altyd met gemengde gevoelens, dat wy die schepen vol goede landgenoten
zien vertrekken uit ons land, uit ons oude Europa. Hun kracht, Initiatief
en energie zyn in zekere zin voor ons verloren en komen nu ten goede aan
een nieuw werelddeel.
Men vraagt zich wel eens af, waar
om niet veel meer emigranten zich
bezinnen op Frankrijk. Of soms on
bekend ook onbemind maakt? Wel
licht ligt de kwestie dieper en is het
een gebrek aan vertrouwen, vertrou
wen niet alleen in het oude Europa,
maar een vaag gebrek aan vertrou
wen soms in heel het wereldbestel,
waarbij men maar hoopt, dat elke
verandering van woonplaats ook een
verbetering zal zgn.
VELE VOORDELEN.
Frankrgk echter biedt als emigra-
tieland vele voordelen. Men kan zich
zelfstandig vestigen na eerst zgn
TRUMAN VERDEDIGDE ZIJN BELEID.
De deur voor onderhandelen blijft open
President Truinan heeft Woensdagavond, nog geen 24 uur nadat hy gene
raal MacArthur van zjjn functie ontheven had. in een rede tot het Ameri
kaanse volk verklaard, dat de Amerikaanse politiek in het Verre Oosten
er op gericht was, een derde wereldoorlog te voorkomen. Tot dusverre was
deze politiek geslaagd geweest. Het zou verkeerd, „tragisch verkeerd",
zijn, zo vervolgde Truman, als de V. S. het initiatief zouden nemen tot het
uitbreiden van de oorlog ln Korea.
Indien de communistische autori
teiten zouden inzien dat zij de geal
lieerde troepen op Korea niet kun
nen verslaan, zou het roekeloos zgn
de vyandelgkheden buiten Korea uit
te breiden. Truman sprak de hoop
uit, dat de Chinese communisten wel
licht „de dwaasheid van het voort
zetten van htm agressie" zouden in
zien een een vreedzame regeling
mogelijk zou zijn. In ieder geval was
de deur „altijd open."
Een werkeiyke vrede, aldus Tru
man, zou bereikt kunnen worden
door een regeling op de volgende
voorwaarden
1. Staking van de vyandelgkheden.
2. Het nemen van maatregelen om
hervatting van de vyandelgkheden
onmogelgk te maken en
3. het achterwege bljjven van „de
agressie."
Een regeling op deze basis zou de
weg openen voor de eenwording van
Korea en het terugtrekken van alle
buitenlandse strydkrachten.
In een uiteenzetting van de mili
taire doeleinden in Korea zeide de
president dat de V. S. streden om
het hoofd te bieden aan „een schan-
delnke agressie".
„Wij moeten tegeiykertgd onze mi
litaire actie zodanig voeren dat de
veiligheid van onze troepen is ver
zekerd. Dit is noodzakelijk willen
zij de strijd kunnen voortzetten tot
dat de vijand zijn meedogenloze po
ging om de republiek van Korea te
vernietigen opgeeft. Ons militaire
doel is: de aanval af te slaan en de
vrede herstellen."
Indien de Amerikaanse strydkrach
ten Mandsjoerije en China zouden
bombarderen of Chinese nationalisti
sche troepen zouden helpen by
een landing op het Chinese vas
teland, zouden de V. S. zeer ernstig
gevaar lopen daardoor een algemene
oorlog te ontketenen. Als wij dit
zouden doen, zouden wij verwikkeld
raken ln een ontzaglijk conflict op
het vasteland van Azië en onze taak
in de gehele wereld zou onnoemlijk
veel zwaarder worden".
„Wat zou de ambities van het
Kremlin beter dienen dan wanneer
onze strydkrachten in een groot
scheepse oorlog met rood China ver
wikkeld zouden raken?" zo vroeg
Truman.
Zweeds schip gestrand.
De reddingsboot van Longhope ln
Schotland heeft Donderdag 24 leden
van de bemanning van de 8000 ton
metende Zweedse tankboot „Oljaien"
van boord gehaald. Er bevinden zich
nog zestien leden van de bemanning
aan boord.
De tankboot, die eind Maart uit
Curagao naar Stockholm vertrokken
is. strandde Donderdagmorgen by een
eiland in de Pentland Firth.
Andere schepen doen pogingen, on-
„Oljaren" te
danks de storm, om de
hulp te komen.
Pokken en typhus In Korea.
De openbare gezondheidsdienst van
de V. S. heeft Donderdag te Washing
ton meegedeeld, dat er in Noord-Ko-
rea „omvangrijke" pokken- en
typhus-epidemieèn zyn uitgebroken.
Deze dienst voegde er aan toe, dat
het station voor epidemiologische fh-
lichtingen van de wereldgezond
heidsorganisatie te Singapore dui
zenden gevallen had gemeld onder de
Noordelijke legers en de burgerbe
volking in Noord-Korea.
Verspreide pokken- en typhusge-
vallen, minder dan 100 per week, wa
ren gemeld onder de bevolking en
vluchtelingen ln Zuid-Korea, aldus
deze dienst.
Onenigheid In B. en W.
van 's-Graveland.
De gemeenteraad van 's-Graveland
heeft zich weer beziggehouden met
een probleem, dat het statige dorp in
beroering heeft gebracht: de contro
verse, welke tussen de burgemeester,
de beide wethouders en de raad is
ontstaan.
In een vorige raadszitting waren de
beide wethouders afgetreden omdat zg
het onmogelijk achtten in B. en W.
samen te werken met de burgemees
ter, die naar hun mening verschillen
de besluiten, waarmee hij het niet
eens is, niet uitvoert of op de lange
baan schuift.
Beide heren werden Woensdag
avond door de raad herkozen, doch
aanvaardden na het afleggen van een
verklaring, de benoeming niet, zodat
een nieuwe impasse ontstond.
Tenslotte na een urenlang debat,
nam de raad met algemene stemmen
een door de heer Gabriel Smit inge
diende motie aan, waarin o.a. drin
gend bemiddeling bij het provinciaal
bestuur van Noord Holland wordt
verzocht omdat het onder deze om
standigheden onmogeiyk is het be
stuur der gemeente uit te oefenen als
in het belang der gemeente noodza-
keiyk moet worden geacht". In af
wachting van deze bemiddeling wer
den de beraadslagingen geschorst.
Van Gelder verhoogt de
papierproductie.
Van Gelder Zonen N.V. kan haar
papierproductie met een nieuwe ma
chine opvoeren tot 200 duizend ton
per jaar. Dit zal echter pas het geval
zyn als de machine enige tyd in ge
bruik is.
De te verwachten leveranties en de
voorraad grondstoffen zijn groot ge
noeg om ae productiviteit volledig te
benutten.
In samenwerking met de andere
Nederlandse papierfabrieken zal ge
tracht worden de nacht van Zaterdag
op Zondag weer in de werktyd op te
nemen.
Van Gelder Zonen N.V. stelde het
dividend vast op 9 percent voor de
gewone, 9 percent voor de preferente
en 5 percent voor de prioriteitsaande
len.
kansen goed overwogen te hebben.
Men kan zyn kapitaal in de vorm
van goederen op veel ruimer schaal
meenemen dan naar andere landen
en bespaart grote sommen aan een
lange reis en duizenden guldens, die
men anders eerst moeizaam in loon
dienst verwerven moet. Men blijft
binnen het gebied van de oude Euro
pese beschaving.
De band met familieleden in het
vaderland kan makkelijker behouden
blijven. Men kan de plaats en de
streek waar men zich wil vestigen
tevoren en zonder al te hoge kosten
zelf verkennen.
OP PROEF.
Men kan als het ware emigreren
op proef, d.w.z.: Men kan een jaar
als stagiare een leertijd en verken-
ningstyd in het land doormaken zon
der kosten.
Juist deze laatste mogelijkheid
wordt maar veel te weinig gebruikt
en toch biedt deze enorme voordelen.
Jonge mensen tot plm. 30 jaar kun
nen dan, eventueel als wegbereiders
voor het gezin, een of meer jaren op
een boerderij geplaatst worden, bij
Nederlanders of bij Fransen, waar zij
zich kunnen inwerken in de bedryfs-
voering, de mogelijkheden van een
bepaalde streek, en waar zg vooral in
taal, land en volk kunnen thuisraken.
De Centrale Stichting Landbouw-
emigratie en de met deze samenwer
kende organisaties zijn bereid aan
vragen door te geven aan de Neder
landse instanties in Frankrijk, die in
deze tijd van het jaar verscheidene
zeer mooie aanbiedingen kimnen doen
(vrije kost en inwoning, zakgeld en
meestal ook een aardig maandloon).
Voor het maken van een vierdaag
se Inspectietocht door de drie Wes
telijke zones en het voeren van be
sprekingen met hoge Geallieerde be
velhebbers vertoeft de Opperbevel
hebber van de Strydkrachten van
het Atlantisch Pact, Generaal D. D.
DEisenhower, ln West Dnltsland. By
z\jn aankomst op het Rijn-Main-
vliegveld te Frankfort, waar hy met
zyn privé-Constellation arriveerde,
werd Generaal Eisenhower begroet
door de Hoge Commissaris ln Duits
land, John McCloy (rechts).
Wassenburg de koets waarin hy ge
zeten was gedurig naast die van de
Prins liet ry'den. Hg heeft van deze
historische rit opnamen gemaakt, die
in het Nederlandse wereldnieuws zul
len worden opgenomen. Een dame,
achter het stuur van een auto, had
zo naar de hoog gezeten Prins geke
ken, dat zg het stuur vergat en een
andere auto pardoes ramde. Op een
hoog gebouw hadden zich tientallen
op het dak verzameld en zwaaiden
met de vlag der Ver. Naties. Een Chl-
leens minister merkte op, dat het
leek of de Chilenen meer royalisten
dan republikeinen zyn.
Het wereldgebeuren
Wat zal Peking
nu doen?
Met het ontslag van generaal Mac
Arthur is de zaak, waar het op 't
op de gewezen opperbes
hebber mag niet uit het oog worden
verloren, dat hg als militair wel enige
reden tot klagen had. De opgelegde
beperkingen stellen de Chinezen in
staat ongestoord hun verbindingsli
nies te handhaven, in het achterland
troepen te concentreren en materiaal
aan te voeren. Mandsjoerye is taboe
voor de luchtmacht, verder oprukken
in Noord-Korea wordt tegengegaan
om de toestand niet te verergeren.
Deze situatie doet denken aan de
twee politionele acties in Indonesië.
De legerleiding wilde de opgedragen
taak volledig ten uitvoer brengen en
de tegenstand geheel breken, inter
nationale druk en binnenlandse poli
tieke overwegingen leidden tot or
ders, die door de bevelvoerende gene
raals node aanvaard werden en ook
onder de troepen niet erg gunstig
ontvangen werden. Militair gezien ia
de beste verdediging het offensief en
het doel van de acties het toebrengen
van de beslissende slag. MacArthur
kreeg evenmin als destyds generaal
Spoor de vrgheid zijn strategische
gaven ten volle te ontplooien en een
volledig gebruik te maken van de
hem ter beschikking staande militai
re macht.
President Truman heeft in zyn
jongste radiorede twee redenen aan
gevoerd voor de remmen, die hy zyn
bevelhebbers in Korea heeft aange
legd. De eerste is het voorkomen van
een derde wereldoorlog en de tweede
de mogelijkheid, dat een vreedzame
regeling voor het conflict wordt ge
vonden.
Wat dat laatste betreft zgn er twee
visies, waarvan niemand kan zeggen
welke de juiste is. Velen menen, dat
het een illusie is tegen de harde fei
ten in te hopen, dat op een goede dag
Mao bereid zal zijn tot het sluiten
van een wapenstilstand. De Chinese
communisten zullen alleen tot onder
handelen bereid zijn, zo wordt aange
voerd, indien zij hard worden aange
pakt en ondubbelzinnige nederlagen
op de fronten te incasseren krygen.
In de Oosterse mentaliteit wordt elke
aarzeling en bereidheid tot concessies
uitgelegd als bewgs van zwakheid,
als aanmoediging om op de ingesla
gen weg voort te gaan en te overvra
gen. Volgens deze redenering is er
geen andere keus dan doorvechten
tot de Chinezen zelf de diplomatieke
voelhoorns uitsteken.
In de andere visie wordt het tegen
overgestelde verondersteld, nameiyk,
dat een gematigde houding de Chine
zen bereidwilliger zal maken voor een
regeling. De Chinezen koesteren door
historische oorzaken diep wantrou
wen jegens de bedoelingen van het
Westen en vooral ook jegens Ameri
ka. De Peking-communisten zgn niet
vergeten, dat de Amerikanen jaren
lang Tsjang Kal Tsjek hebben ge
steund, en thans erkenning van hun
bewind weigeren, toelating tot de
Ver. Naties tegengaan en Formosa
practisch bezetten. Zg hebben weinig
vertrouwen in de Amerikaanse be
doelingen, zien de Ver. Staten als de
„contra-revolutionnaire" macht by
uitnemendheid en worden daardoor
steeds meer naar Moskou gedreven.
Volgens deze redenering is het ver
standiger meer gehoor te geven aan
de roepstem van India en ae zaak in
Korea uitermate voorzichtig aan te
pakken. Waarby dan nog komt de
vrees, dat een algemene oorlog tegen
China een uitputtende en materiaal
verslindende strijd zal worden, die
weinig uitzicht biedt op beslissende
slagen en Moskou als lachende derde
laat.
Waartoe zal de Oosterse gedach-
tengang na MacArthurs ontslag lei
den? Tot halsstarrig weigeren om te
praten of tot grotere geneigdheid om
te onderhandelen.
Voor president Truman hangt van
de Chinese reactie veel af. Een rege
ling in Korea zou zgn prestige enorm
doen stygen en hem in zyn algemeen
beleid volkomen in het gelijk stellen.
Mocht blijken, dat de Chinezen door
het geval MacArthur slechts gestijfd
zyn ln hun houding, dan zal dat als
een nieuw bewijs worden gezien, dat
met een bedachtzame politiek tegen
over de communisten niets te berei
ken valt. In de ogen van het Ameri
kaanse publiek zou dat voor Truman
een fiasco, voor MacArthur een tri
omf zijn. Is het te veel gezegd, dat
Mao thans het lot van Truman by de
presidentsverkiezingen volgend Jaar
in handen heeft?
De Haak-in-actie.
In de 27e week van de „Haak in
actie", die door de N.C.R.V. is opge
zet ten bate van de kankerbestrijding
is men ruim over de 600.000 geko-
