West-Duitsers leven nog steeds ver
boven hun stand
[vjJEElf
PAKJES VOOR DE MILITAIREN
4$ée ons op Gefretp
d Optochte
Recreatie voor de militairen
VRIJDAG 6 APRIL 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COVRANT
3
WEELDE IN EEN BEZET LAND.
Minister van Financiën zit als gevolg
daarvan met lege deviezenkas
(Van onze correspondent).
BONN, April. Wie langs de rijk gevulde étalages der winkels in de
Bondsrepubliek loopt, zou werkelijk ifiet zeggen, dat West-Duitsland voor
het eerst sinds het einde van de oorlog midden in een uiterst ernstige
financiële crisis zit. De keus van binnen- en buitenlandse artikelen, waar
over iedere buitenlandse bezoeker zich Teeds heeft verbaasd, is nog altyd
onbeperkt. In de arme Bondsrepubliek, die de last van een verloren
oorlog moet torsen, kan men zich nog steeds parfumeren met kostbare
Franse reukwerken, men kan zich naar believen de weelde veroorloven
van ananas te eten met slagroom; ja zelfs kreeft uit Noorwegen, kaviaar
uit Rusland en escargots uit Frankrijk zijn in onbeperkte mate aanwezig.
Het spreekt vanzelf, dat iedereen nylons kan kopen uit Amerika of Zwit
serland, terwijl voor de liefhebber van geestrijk vocht geen wens onver
vuld behoeft te blijven.
In een Duitse slijterij of delicates
senzaak vindt men alles, wat de we
reld op dit gebied produceert: de
fijnste Franse likeuren, Schotse
whisky, Amerikaanse gin, rum uit
Jamaica, Russische wodka, Tsjechi
sche sliwowits of pruimenjenever en
Hollandse oude klare. In één woord
geen enkele specialiteit, uit welk
land ter wereld ook, behoeft op de
Duitse tafel te ontbreken.
Velen hebben zich reeds lang gele
den de bekende vraag gesteld, wie
dat alles zal betalen. De minister van
economische zaken, Erhard noemde
deze vragenstellers fantasieloze pes
simisten. die tussen economie en een
herberg geen verschil kennen. Hij
wilde hiermede zeggen, dat men het
economische leven van een land niet
mag beschouwen uit het perspectief
van de borreltafel. Dit is ongetwijfeld
juist, maai* geeft geen antwoord
op dè vraag, hoe het verschil tussen
een economisch verantwoorde en
een werkelijk bestaande levensstan
daard kan worden weggewerkt Zelfs
volslagen leken op economisch en fi
nancieel gebied hebben telkens kun
nen vaststellen, dat de Bondsrepu
bliek ver boven haar stand leefde.
In vergelijking met sommige landen,
die de oorlog niet verloren hebben,
baadde zy eigenlijk in weelde.
Niet de pessimisten, maar de rea
listen hebben inmiddels gelijk gekre-
fen. De Bondsrepubliek heeft het
rood van morgen reeds gisteren op-
opgegeten en het heden met de toe
komst betaald. Dit wil zeggen, dat
de minister van financiën met een
lege deviezenkas zit en de economi
sche politiek van zyn collega van
Economische Zaken niet meer kan
betalen. In de maand Februari b.v.
vloeiden iedere dag 9 millioen dol
lar meer uit Schaffer's kas af dan
er in kwamen. Dit zijn over de ge
hele maand gerekend 212 millioen
dollar. Het gevolg was een overijld
stopzetten van afgifte van invoerver
gunningen en van 1 Juni af het ver
minderen van de invoer met 40%.
Op het einde van dit jaar hoopt men
dan zo ver te zijn, dat in- en uitvoer
elkander min of meer in evenwicht
houden. Voor de handelspartners der
Bondsrepubliek betekent dit ln feite,
dat 1951 voor hen een uitzonderlijk
slecht jaar zal zijn. Voor vele arti
kelen. die normaal hun weg naar
Duitsland vonden, zal nu een ander
afzetgebied gezocht moeten worden
Tussen de minister van Economi
sche Zaken. Erhard en zijn collega
van Financiën, Schaffer, is inmiddels
een scherp geschil gerezen over de
vraag, wie van beide de belangrijkste
portefeuille beheert. Schaffer meent,
dat hy het laatste woord moet heb
ben, omdat hy voor de financiën
moet zorgen. Erhard daartegenover
beweert, dat Schftffer niets anders
doet dan de deviezen beheren, die hij
verdient. Daarom moet ook zijn stem
doorslaggevend zijn. In feite gaat
het in deze kwestie echter niet zozeer
om de financiën dan wel om de eco
nomische politiek, die wordt gevoerd.
Schaffer is, zoals een goed minister
vaji financiën betaamt, voor verso
bering en hogere belastingen. Erhard
is wel bereid de teugels van zyn eco
nomisch beleid tijdelijk wat strakker
aan te trekken, doch hij wil niets we
ten van heffingen, die rechtstreeks
in Schaffer's kas vloeien. Gaat de
minister van Financiën de benodigde
investeringen ter beschikking stellen,
zo meent hij, dar beschrijdt men te
vens de weg der koude socialisatie.
En hiervan wil hy ln geen enkele om
standigheid iets weten.
Voor het nieuwe budgetjaar zullen
ruim een milliard mark meer dan
voorheen voor bezettingskosten ter
beschikking moeten zijn. Hiermede
zal Schaffer 6,6 milliard mark ter
beschikking der geallieerden moeten
houden. Op een persconferentie heeft
hij inmiddels reeds verklaard, dat
deze eis boven zijn vermogen ligt. Hy
wil nu met de geallieerden gaan pra
ten, of er niet een half milliard af
kan. Wanneer deze bereid zouden zrjn
hun kindermeisjes, bardames en dien
stertjes uit eigen zak te betalen, dan
zou volgens hem reeds een stap op
de goede weg gezet zijn. Zijn verder
verlanglijstje zal hij dan later wel
indienen.
(Nadruk verboden).
In het Stedelyk Museum te Amsterdam zal van 6 tot 30 April een tentoon
stelling worden gehouden van schilderden, die zijn ontstaan uit reizen van
Nederlandse kunstschilders met schepen van de Koninklijke Marine. De
tentoonstelling zal worden geopend door de Commandant der Zeemacht in
Nederland, Schout bij Nacht C. W. Slot. Het inrichten der expositie: o.m.
wordt ook een model van het vllegdekschlp „Karei Doorman"
tentoongesteld.
VERHALEN
Binnen afzienbare tijd zal het Brit
se voetbalpubliek zijn favorieten mis
schien in licht uitstralende shirts en
broekjes op de velden zien evolueren.
Er zijn namelijk veelbelovende proe
ven gaande met een nieuw procédé,
waarbij de stoffen behandeld worden
met een verfsoort, die de eigenschap
heeft om ook bij gewoon daglicht te
fluoresceren.
Dezelfde verf wordt al gebruikt
voor het kleuren van de inkt waar
mee sommige aanplakbiljetten be
drukt zijn, zodat ze al op grote afstand
de aandacht trekken. Sommigen me
nen, dat zulke fluorescerende hemden
en broekjes het volgen van een wed
strijd voor het publiek zullen verge
makkelijken, maar anderen staan er
sceptisch tegenover. De praktijk zal
moeten uitwijzen wie gelijk hebben.
In de nacht werd het echtpaar M.
te Venray opgeschrikt door gestom
mel op de verdieping gelijkvloers.
De heer des huizes vermande zich,
schoot in de kleren en trok op de in
dringer af, terwijl zijn echtgenote zich
b(j het raam posteerde en trachtte de
buren te alarmeren
De heer M. kreeg contact met de
insluiper en er speelden zich in het
duister opwindende tonelen af, waar
bij er van weerszijden zwaar met het
lossen van revolverschoten werd ge
dreigd.
De heer M. slaagde er tenslotte in
de „vijand" te overrompelen en tot
zijn grote verbazing bleek het zijn
eigen zoon te zijn.
wijze van „grap" had deze een
inbraak geënsceneerd, zulks blijkbaar
onder invloed van de detective ver
halen, die vader M. in zijn eigen boek
handel rijkelijk voorhanden heeft.
Vergeet Nieuw-Guinea niet!
Ook de Koreamannen zijn er nog
(Van onze speciale verslaggever)
Er is heel veel, dat de Nederlandse soldaat op de slagvelden van Korea
en in de oerwouden van Nieuw-Guinea moet ontberen. Daartoe behoort
echter niet een echt-Nederlandse versnapering. Waar de soldaat ook mag
verblyven, hoe ver ook van de bewoonde wereld, hoe moeilijk hij soms te
bereiken is, regelmatig bereikt hem een pakketje met Nederlandse spullen.
Niet alleen, dat de inhoud ervan zyn dagelijks leven wat veraangenaamt;
hij vindt hierin ook het bewijs, dat men hem in Nederland nog niet verge
ten is.
De Afdeling Overzeese zaken van Men hoopt op die avonden de stem
de RA.O. (Recreatie en Algemene men van een aantal vaders, moeders,
Ontwikkeling) van de Koninklijke vrouwen, verloofden en kinderen op
Landmacht, gevestigd in de Nieuwe de zwarte schijf vast te leggen, welke
Frederikskazerne in Den Haag .ver- naar Korea zal worden yerzonden.
zorgt 5000 van deze pakketten in de Het werk van de Afdeling Overzee-
maand. Op haar rust o.m. de taak te se Zaken is veelomvattend. Op het
zorgen voor de samenstelling van deze bureau aan de van Alkemadelaan in
Welfarepakketten en er op toe te zien.
dat zij hun bestemming bereiken.
Daartoe werkt de afdeling samen
met het Rijksinkoopbureau, dat de
artikelen door zijn experts laat opko
pen bij de fabrikanten.
Een Welfare-pakket, dat de mili
tair in Nieuw-Guinea twee maal per
maand ontvangt, bevat 6 tinnetjes
sigaretten, chocolade, een blikje
shagtabak met vloeitjes, 2 stukken
zeep, een tube tandpasta, limonade-
poeder en soms een tandenborstel
of een ander surprisetje.
DE KOSTEN
De militair in Nieuw-Guinea be
taalt hiervoor 10 De Korea-vrywil-
ligers ontvangen dit pakket niet.
want zij zijn geheel en al in de kost
bij het Amerikaanse leger, dat er
voor zorgt, dat de mannen niets te
kort komen aan snoepgoed, rokerij en
al dergelijke kleine zaken, waaraan
een mens behoefte kan hebben. De
Afdeling Overzeese Zaken stuurt de
Korea-vrywilligers echter wel regel
matig echt-Hollandse dingen, bijv.
kranten en tijdschriften. Binnenkort
zal begonnen worden met het voorbe
reiden van de Kerstpakketten voor de
mannen in Korea. Daarmee kan
haast niet vroeg genoeg begonnen
worden. Van de Nederlandse fabrie
ken naar de soldaten aan het front
is een langdurige er moeilijke reis.
De afdeling Overzeese Zaken van
de RA.O. zorgt ook voor de verpak
king en verzending van geschenken
aan de militairen overzee. Hierbij en
ook anderszins wordt nauw samen
gewerkt met het Katholiek Thuis
front en het Protestants Christelijk
Thuisfront. De afdeling wil immers
zijn het coördinerend lichaam voor de
welzijnsverzorging voor de militai
ren, die ver van huis hun plicht doen.
CONTACTAVONDEN VOOR
FAMILIELEDEN
Zo verleent het ook medewerking
aan mevrouw Den Ouden, echtgeno
te van de gesneuvelde commandant
van het Korea-detachement en aan
mevrouw Eeckhout. echtgenote van
de tegenwoordige commandant, die
tezamen werkzaam zijn ten behoeve
van de familieleden van de Korea
mannen en eventueel klachten pogen
weg te nemen. Binnenkort zullen in
verscheidene steden van ons land, te
beginnen in Den Haag, contactavon
den voor familieleden van de militai
ren in Korea worden georganiseerd
Gouden De Ruyter-medaille
voor mr. J. J. Oyevaar
Tijdens een plechtigheid in Den
Haag heeft de minister van Water
staat, de heer H. H. Wemmers,
Woensdagmorgen de „De Ruyter-me
daille" in goud op de borst gespeld
van mr. J. J. Oyevaar, directeur-ge
neraal van Scheepvaart.
De „De Ruyter-medaille" wordt by
Kon. Besluit uitgei*eikt aan hen, die
zich ten behoeve van de Koopvaardij
byzonder verdienstelijk hebben ge
maakt.
Mr. J. j. Oyevaar is, zowel in de
regeringskringen als in de scheep
vaartwereld, algemeen bekend als
een eerste autoriteit op scheepvaart
gebied. Zhn verdiensten voor de
Koopvaardij van ons land liggen in
de eerste plaats in de gedurfde en
geslaagde reconstructiepolitiek van
de Koopvaardijvloot na de bevryding,
zo zeide minister Werners by de uit
reiking van de gouden medaille.
Dezelfde medaille in zilver ontvin
gen ir. P. van Overbeek uit Den
Haag, scheepsbouwkundig ingenieur
bij de Kon. Rotterdamse Lloyd, kapi
tein J. Smit uit Hoorn, gezagvoerder
bij de N.V. Stoomvaartmy. „Oostzee"
en luitenant ter zee eerste klasse
Kon. Marine reserve, oud-stuurman
ter koopvaardij, J. H. van de Weyer.
Aangezien de heer Van de Weyer in
het Verre Oosten is, nam zyn echtge
note de onderscheiding in ontvangst.
Den Haag is het dan ook voortdurend
druk. De telefoon rinkelt ontelbare
malen per dag. Men voert er gesprek
ken met douane, met de P-T.T., met
het Ryksinkoopbureau, men maakt er
plannen en men confereert.
Alles om Nederlandse mannen er
gens in een Oosterse jungle of in de
bergen van Korea prettige ogenblik
ken te bezorgen. Er is een verzoek
binnengekomen om sokken in de Wel
farepakketten te verpakken. Men
heeft in Nieuw-Guinea blykbaar meer
sokken nodig, dan de dienst verstrek
ken kan. Onmiddellijk wordt overlegd,
hoe men aan dit verlangen tegemoet
kan komen. Nieuw-Guinea vraagt
ook of de welzijnsverzorging niet een
winkel voor militairen zou kunnen
openen, waar men zaken kan kopen,
die het practische en sobere leger
niet verstrekt. Zoiets kost veel geld
en veel moeite. Om maar Iets te noe
men: wat wordt de prijs van de arti
kelen in die winkel na verscheping
uit Nederland? Wat binnen de grens
van het menselyke vermogen ligt én
wat Nederlands lichte schatkist toe
laat, word gedaan.
(Nadruk verboden)
Eerste Kamer nam
wetsontwerpen aan
De Eerste Kamer heeft Woensdag
een aantal wetsontwerpen zonder
hoofdelijke stemming en zonder debat
aangenomen. Hieronder bevonden
zich o.m. de wet op de walvisvangst,
de wyziging van de Kinderbyslagwet
en de goedkeuring van het verdrag
van 7 Jan. '50 tussen Frankryk en
Nederland inzake sociale zekerheid.
Tevoren was de heer F. Wibaut
(PvdA) geïnstalleerd als lid van de
Eerste Kamer.
„Stem van Amerika"
krijgt geen nieuwe zenders
Een commissie uit het Amerikaan
se Huis van Afgevaardigden heeft de
post van 97.5 millioen dollar, be
stemd voor de wereldomroep „De
stem van Amerika" met 90 ver
minderd.
Indien dit besluit aanvaard wordt,
zal het bouwen van vier nieuwe ster
ke kortegolf-zenders en negen zen
ders voor heruitzending, niet door
gaan.
'n Paer mense uut onze ge
meente, die waere 'n kere nae
Antwerpe 'ewist en dae zaege
ze'n optochte Zo mooi! Zo groot!
En zo lank en afyn, ze rochte
d'r nie over uut'epraet toe ze
t'uuskwaeme.
En toe d'r bie ons wee's 'n
feeste mog weze, vo'n onof'an-
kelek'eidsdag of zo, toe zei deze:
zu'me bie ons ok is 'n optochte
inmekaore zette?
Jae, dae waere wè lief'ebbers
vo, ma'oe doeje dat? 'n Optoch
te.' Je kan toch nie zoma 'n bitje
zot an'eklekd deu 't durp kuiere
en achteranmekaore?
Nee, nee, zeië die as't wete
konne; je moe wa voo'stelle of
uutbeelde!
Je kan de geschiedenis van
oos eige durp verbeelde, van
d'eeste beweuwers, tot noe toe.
Dae kom van aolles bie te pas,
Spanjole en soldaote van Napo
leon, ridders, magistraete, afyn
van aolles!
Jae, jae, ma oe kom je an die
kostumes, vroge d'r 'n paer,
wan 'ure das vee te duur!
Da maeke me zelf, zei d'r een,
'n 'elm van kerton mee zilver
papier beplakt is ok mooi en ie
zit ruum zo lekker as iezer ge
looft et ma!
En je kan 'n eele karre vol mee
verklêêde mense rondrië, paer-
den en karren ons aoltied wè.
En fietse ka'je versiere en je
paerd en je'n eige! Dus feitelek
aolles! En 'n ieder goeng an de
gank, alleenig of mee'n groepje.
Ma ons durp is ma klein en a'r
weune ma weineg mense en je
kan 'n ieder ma vo één persoon
laete meedoe in zo'n optochte!
Da was vee jammer, wan d'r
waere d'r bie die as aolles wè
wouwe weze! En dae gae nie!
Die van 't meziek mochte
blaeze dus die was j'a kwiet vo
wat aors.
'n Boerezeun wou wè ridder
weze mee laerze en 'n lange
speer en zo wouwe ze wè drie
of vier baantjes
En dan de verdélienge van de
rolle, da was ok ies 'oor!
Wan 'n los waérkman zei; ik
wille gin „Jan Boezeroen" spele,
dat k m'n eele leven a' gedae,
lap. mien ma's meneer weze,
daer è'k noe's meer aordig'eid
in!
En de burgers die wouwe ok
wè 'n bitje 'oogerop, dus gene-
raoltje spele of vo Prins, da was
vo'ulder wee antrekkelek. En
minder dan burgemeester, sche
pen of magistaet, konne ze vo
d'r eige gevoel nie weze!
De gemeenteraedsleje waere
deu de weeke a'ooge kaerels,
dus die mochte vo ulder fesoen
minstens fermielje van de Prins
van Oranje weze!
Da ze dae glad nie op trokke,
deerden gin mens.
Den Burgemeester mog in z'n
ambt bluve, wan de stoet zou
lanst et gemeente'uus gae om
z'n eige te laete zie, dus dae
mog iemand stae kieke en as't
even kon eigelek meer as één!
Wan dae stoenge me aneens
vo 'n nieuwe moeielek'eidet
pebliek! Da was d'r glad nie!!
Aolleman en iederendeen dee
mee an den optocht, dus b'aol-
ve de ouwe van daege en eele
kleine guus, was d'r gin mens
om nae dien Stoet te kieke!
En om no'e zo mooi uutgedost
deu ons eige durp te lope en
dan gin mens om d'r nae te kie
ke, das toch ok zowat
En de postmeester zei: ik
doen mee van eiges, ma ik wille
dien optocht toch ok zie verbie-
komme! 'oe moet dat dan? Ik
lope achterin de stoet 'k
g'oore, aenoe das awèl'. Ma ik
wille de rest ok zie, weetje!
Toe kwam onzen Burgemees
ter mee'n reuze idee, en ie zei
me laete de stoet 't enden van
'n doodlopende wegtomkere en
op d'eigeste pad terug komme!
Dan kan 'n ieder den eelen stoet
zie van est toe'ende, en dan is
d'r ok pebliek, wan da bin je
zelf vomekander.
Zo, zo zei den wefouwer; dus
me bin pebliek en stoet imper-
-J**************-******
sant! Ei'je noe ooit zo'ies g'oore?
En i$ de pad wè breed genoegt
vo zo'n dubbelde stoet? En
waer moe me kere? Enne, waer
gae me nae toe? Of lope me in
'n kriengetje rond? En kan da
zoma? Wan oe lank is die
stoet?
Ik bedoele; as de kop noe an-
sluut bie de staerte, dan kun
me wè bluve lope. Of stoppe me
op'n bepaelde plekke? En as de
kop bie 't gemeente'uuse is moe
dan de rest, ma in de ziestraet-
jes bluve stae? En oe wete me
dat et ofgelope is?
Man ouw op', zei de meester,
da zu me wèzie, je doe nie aors
as moeielek'ede verzinne. De
goeie bedoelienge is ok wat
xuaerd 'oor! En 'n ieder krieg z'n
volgnommertje en me slute ach
teranmekaore an.
En as 't saemen stelle van de
stoet 'n bitje lank duurt, aenoe
wat dan nog? 't Is zeumer 'oor
en 'tgaet om de leufe ok nog.
Afyn, eindelienge was den
groten dag dan angebroke!
Prachteg weer, en aollemaele
liepe ze deumekaore! D'r was
gin kop'of stae ft an te zie. Ma
de meester klom op z'n taefel,
keek in z'n pampiere en riep:
Jewannes! jie 'ierzo, enne
Stad'ouwer wullem den vierden
gaet daer is in de goskante stae!
En Jaontje-me-kind, wién bin
jie ok wee? O, jae, Keuneginne
Sophiao geloo'k daezo. gaet
op dien karre zitte nest Krien.
En 'éla dae. Napoleon op je
paerd bluve! Aors kan 'k d"r
gin oog op ouwe, en doet je sï-
gerel weg a'me gae rië! Enne,
wacht even, joengers, nie vech-
te dae! Zo riep 'n tege'n me
troos en 'n Batavier die as aol-
lebei nest Mxentje wouwe lope,
die as volges d'r 'oepelrolcke
uut 'n totael aore eeuw was, en
niks mee die twee te maeke kon
Ma ten lange leste stoenge ze
dan toch op esteld, taemelek or-
dentelek en toe de meziek be
gon te toetere ivouwe z'aneens
aollemaele aerm an arm gae'os-
se! Ma Meester riep: loslaete!
'Osse da doe me vanaeven wè!
En eel de stoet goeng netjes
lanst 't geemeente'uus, waer ge-
lokkeg den Burgemeester vo wa
lozees en kennisse ao gezurgd!
Zodoende was der toch nog wa
bekicks.
A'gouw liepe ze lanst de bu-
iewege, waer de koeie ver-
schrokke en an 't 'obbele goeii
ge, toe 'n paer Prinse lilleke
brulle gaeve.
En toe: omdraoie, en dae
ktoam de stoet, de stoet tege! Da
was pas leutig! D'r wier mach
tig vee^gebezjoerd en gelache,
over en were! En 'n ieder von
z'n eige 'eel geweun, ma aol
d'aore d'r staepelzot uutzie!
Dus wat dat anbelangt, net as
in 't geweune leve.
En wat of de Prins van Oran
je riep tege 'n echt boerinnetje,
da za'k ma nie vertelle, ze kreeg
d'r 'n kleur van, ok 'n echten'.
En 'n paer waetergeuze krege
dost en konne nie verbie 't café
gae, zonder even binne te wip-
pe! Even laeter kwaeme ze an
'olie om d'r plekke wee in te
neme, ma ze vergiste d'r eige en
kwaem noe bie de daomes van
de rederlekerskaemer terechte.
En die vonne 't wè gezélleg, dus
bleve ze daer ma. En vee te
gouw waere ze 4 kere deu 't
durp gekomme en da was wè
genoegt, dus riep Meester; je
worre bedankt en me gae naer
uus! En in minder dan gin tied
liep aolles deumekaore.
's Aeves was 't danse en in de
gelagkaemer wiere ok nog re-
devoerienge g'ouwe, en den
eenen zeurden nog 'arder as den
aoren! Ma da was de schuld van
den Kastelein, zo zeide deze te
gen 'ulder vrouwen 's aeves.
Wan ie schoenk eiken keer in,
nèt as ze wouwe zegge: noe stop
ik d'r mee! En de naoren dag
aodde d'r vee pi ene in d'r 'aere!
Ma gelokkeg bin d'r 'aerienge
geschaepe! Dus zodoende.
BESPIEGHELAER.
UiiiuiKuiiiiiiuiniii
Hei, wereldgebeuren
Generaal
von Falkenhausen
Het geval von Falkenhausen heeft
in België een onaangenaam staartje
gehad als gevolg van de wel grenze
loze brutaliteit van deze voormalige
Wehrmachtsgeneraal, tydens de be
zetting militair gouverneur by onze
Zuiderburen. De voorgeschiedenis is
bekend. Zes jaar na de bevryding
werd von Falkenhausen eindelijk voor
een militair gerechtshof berecht en
op grond van inbreuken tegen het
internationaal recht tot een betrek
kelijk lichte straf veroordeeld.
Barmhartigheid, of wat daar voor
doorgaat, heeft ook de Belgische re
gering parten gespeeld. De minister
van justitie heeft de bevoegdheid,
veroordeelde vreemdelingen over de
giens te zetten en hun straf op te
schorten of eventueel kwijt te schel
den. Prompt heeft de minister van
deze bevoegdheid gebruik gemaakt
en von Falkenhausen de vrijheid ge
geven naar de Heimat terug te Ke
ren.
Wie verwachtte, dat de generaal
met de stille trom zou vertrekken,
teneinde de rest van zyn tot dusver
welbesteed leven als rustig burger
in een klein stadje te slijten, vergist
zich in de Pruisische mentaliteit
De heer von Falkenhausen kwam
eerst op het denkbeeld by aankomst
te Aken een hatelykheid te lanceren
als dank voor de betoonde barmhar
tigheid. In het gouden boek van de
douane schreef hij in het Latyn
„Ondankbaar België, gy zult myn ge
beente niet bezitten", een in dit geval
even hooghartige als zinloze spreuk.
Op zijn eerste persconferentie hij
is blykbaar zeer gesteld op publici
teit vertelde hij de journalisten in
Brussel goed behandeld te zyn. Al
leen enkele „linkse elementen" had
den zich niet zo fatsoenlijk tegenover
hem gedragen.
Daarby heeft von Falkenhausen het
niet gelaten. De generaal is in enkele
interviews in het verleden gaan roe
ren en heeft daarby sensationele
„onthullingen" gedaan. Volgens zijn
verklaringen hebben in 1940 Pierlot
en Spaak, destijds premier en minis
ter van Buitenlandse zaken, de Duit
se regering samenwerking aangebo
den. Pas nadat Hitier dit aanbod
terzyde had gelegd, besloten zy naar
Engeland uit te wijken om daar de
strijd voort te zetten. De „volle waar
heid" zou onaangenaam zyn voor
menig thans actief Belgisch politicus,
zei von Falkenhausen.
En zo Is de paradoxale figuur ont
staan van een Nazi-generaal, die po
litici uit een land, waar hij tijdens
de bezetting de scepter heeft ge
zwaaid, beschuldigt van defaitisme
en landverraad, van poging tot col
laboratie. Spaaks commentaar was
kort en bondig „Van A tot Z ver
zonnen". Pierlot liet zich in gelijke
zin uit. In de Belgische pers is het
geval druk besproken en alle kranten
scharen zich zonder voorbehoud ach
ter Spaak en Pierlot.
„La Libre Belgique" is nog gema
tigd en schreef „Indien de generaal
geen nadere bewijzen kan aanvoeren
voor zijn ernstige beschuldigingen,
had hy beter gedaan te zwijgen en
op de aehtergrond te blijven". Veel
feller is het Katholieke blad „La
Metropole", dat onder het opschrift
..Von Falkenhausen, misdadiger en
afperser" schreef „Indien er onder
ons zijn. die sedert de Duitse neder
laag geloofd hebben aan de legende,
dat de aanhangers van Hitier zich be
wust zijn van de bedreven misdaden,
dan is him door het voorbeeld, dat
Hitiers vroegere vertegenwoordiger
in België heeft gegeven, deze illusie
wel ontnomen". Het blad betoogt dan
verder, dat de Belgen mans genoeg
zijn de zaken zelf te regelen en geen
advies nodig hebben van een individu,
„wiens handen bevlekt zijn met het
bloed van onze martelaren".
Hierop sluit wel aan de jongste uit
spraak 'van sir Hartley Shawcross.
bekend als openbaar aanklager bij de
processen te Neurenberg. Hij waar
schuwde deze week Men kan de
zaak der geallieerden op 't ogenblik
geen slechtere dienst bewijzen dan
door de Nazi's schoon te wassen van
hetgeen zij vroeger bedreven Jhebben.
Daardoor wordt de herleving aan
gemoedigd van die krachten, die wij
juist voorgoed wilden vernietigen.
Wordt niet langer betaald door
het Rijk.
(Van onze Haagse redacteur)
Den Haag, April. De R.A.O., Re
creatie en Algemene Ontwikkeling
van de Koninklijke Landmacht zal
binnenkort geheel" worden gereorga
niseerd. Deze dienst, die zich bezig
houdt met de vrye-tydsbesteding van
de militair, wil men financieel onaf
hankelijk maken van 's Rijks schat
kist. Het is in deze tyd erg moeilyk
om uit de begroting van het ministe
rie van oorlog meer geld ter beschik
king te krijgen voor doeleinden, die
niet direct de materiële oorlogsin
spanning ten goede komen. Dit blykt
o.m. uit de opheffing van het week
blad voor de Nederlandse militair
„Het Lichtspoor". Wil men echter
het doen en laten van de soldaat in
zijn vrije tyd in goede banen leiden,
dan moet hiervoor geld beschikbaar
zijn. Naar wij vernemen, zullen de
winsten, die de Cadi en de Welzijns
verzorging maken, besteed worden
om andere kosten, zoals die voor
sportbenodigdheden, het huren van
toneel- en revuegezelschappen te
dekken. Deze winsten zyn immers
geen gelden toebehorend aan het
Rijk; zrj blijven het eigendom van de
militairen. Men hoopt een en ander
zo te kunnen regelen, dat men het
werk van de R.A.O. op het huidige
peil zal kunnen houden en het wel
licht zelfs nog zal kunnen uitbreiden,
zonder dat men de soldaat meer moet
vragen voor zijn cadi-rantsoen (si
garetten, snoepgoed enz.) en wel
zijnsverzorging en zonder een beroep
te doen op Rrjksgelden.
Bij K.B. zijn de oud-minister van
Justitie, mr. A. A. Struycken en de oud
staatssecretaris van Economische Zaken
W. C. L. van der Grinten benoemd
tot ridder in de orde van de Nederlandse
Leeuw. Bij K.B. is voorts de oud-minister
van Verkeer en Waterstaat, mr. D. G. W,
Spitzen, benoemd tot commandeur ln cc
orde van Oranje-Nassau.
