Een les in verkoopkunst in de Amsterdamse Bijenkorf VREEMDE JIMMY BROWN, Siriki persoonlijke impressies, opgedaan tijdens de boekenmarkt RECHTSGELEERDE ONTWERPT DRAAIORGELBOEKEN FANTASTISCH BLOEMENFESTIJN IN DE RESIDENTIE Communistisch congres in W. Duitsland zoek dinsdag 13 maart 1951 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT 3 AMSTERDAMS PODIUM In vroeger jaren plachten schrijvers, naar men zegt, zich te verbergen iy zogenaamde Ivoren Torens. In die Torens schreven zjj dan hunne wer ken. En de lezende mensheid kende alleen die werken. Nooit de geestelijke vaders, die huisden in die Torens. Dat was een goede tijd voor schrijvers, l\jkt me; ook al werden ze óók toen niet rijk van hun geesteskinderen. Bijna alle Ivoren Torens zijn inmiddels afgebroken. De uitgevers en de boekverkopers hebben de schrijvers eruit gesleurd en den volke getoond. Men zegt dat dit het boekverkopen bevordert. Vandaar dat men dus tijdens de jaarlijkse Boekenweek in iedere stad, In ieder dorp, in ieder vlek schrij vers uitgestald ziet, vér van hun Ivoren Toren. Soms spreken ze over hun werk. Soms dragen ze voor. Sommigen zijn zelfs gedoemd toneel te spelen. En een enkele organisatie gaat zelfs zó ver dat ze schrijvers verzoekt óf hun eigen boeken aan de man te brengen óf die van collega-auteurs. Dat gebeurde bijvoorbeeld tijdens de boekenweek in de Amsterdamse Bijenkorf. Wij hadden het genoegen één dier verkopers te mogen zijn. Over onze in drukken op deze markt mogen wij wellicht op. deze plaats enkele opmer kingen maken. is uiterst gering. Dat het tegenviel? Waare hynlijk. Genoeg hierover. Dit onderwerp gaat een te persoonlijke en pijnlijke wending nemen. TOC Vit ..CLAUDIA." Eenmaax welde een vriendelijk oud damesgezichtje op uit de onbestem de massa dier duizenden gezichten. Een lieve oude tante. Wij hebben al tijd van tantes gehouden, maar van zó een zouden wij het allermeest gehouden hebben. Zo vriendelijk die ogen, zo zilverig dat haar, zo hof felijk de vraag of wjj iets wilden vertellen over een door ons zelf ge schreven boek. Hetgeen wij deden. Met wild enthousiasme en tomeloos zelfvertrouwen. Het was ons goed recht ons licht niet onder een ko renmaat te zetten. Al vertellend (twintig minuten lang) zagen wij dat tante intensief luisterde. Zachter en milder werden die ogen. Aan het einde wisten wij: zij zal niet één onzer boeken kopen, maar wel vijf. Tenslotte was alles verteld en wjj hapten naar adem. Dale Car negie zou plezier in ons gehad hebben. Wjj zochten onze boeken Wtf hadden nooit veel eerbied voor de kunst van het verkopen van boe ken, omdat wij meenden dat onze boeken (èn die van onze collega schrijvers niet verkocht behoefden te worden, idat ze de boekverko pers uit je hand werden gerukt. Omdat het Nederlandse volk nu een maal een naar ontspanning dorstend volk is. In dat opzie!., bezorgde deze boe kenmarkt ons -en diepe teleurstel ling. Men vocht ramelijk niét om onze boeken. Nóch om de onze, nóch om die onze collega's. Wij moesten ze moeizaam verkopen. Trachten te verkopen althans. Wij leerden daar van 's morgens 10 tot 's avonds 6, wat verkopen is. Nu wij het weten, hebben wij besloten nimmer in de verkoop te gaan. Wij blijven schrij ven. Men beweert dat schrijvers psy chologen zijn, maar wij twijfelen sinds die Zaterdag aan onze psy chologische inzichten. Men bekéék ons in onzienlijke mate, maar köcht in mindere mate. Men bekeek ons, en wij leerden dat de Nederlandse Massa (waarvan een onderdeel van een kleine 10.000 langs onze stand ebde) nog steeds vero 'u-stelt dat schrijvende mensen zone .-linge men sen zijn. De aanblik kan uitsluitend teleurstellende gevoelens hebben op geleverd. Dr. Melchior, vermaard door zijn Willem Barentsz-boek, maakt een hu:>, tuin- en kéukenindruk. Een dokter zoals iedere dokter, die uw bloeddruk meet en uw plasje naziet. Van Dr. Tenl beroemd para psycholoog in dit and, scheen ver wacht te worden dat hij aanzienlijke doses - '.te krach u'tsti-* De re aliteit was anders. Dr. Tenhaeff werd omtrent het middaguur weggevoerd in verband met het feit dat hjj van wege de warmte en de dt '"te van z'n stokje ging. Volkomen menselijk, maar niet groots in de ogen der Massa. Zo zouden we kunnen doorgaan. Neem nu commissaris Voordewind, die een deel der onsterfelijkheid ver wierf met n boeken „De Commis saris vertelt" en „De Commissaris vertelt door". E n meester-verteller. Dat wil zeggen: in zyn boeken. Als verkoper vertelde hij enige versnel- linger trager. En het duizendkoppige publiek, dat hem aanstaarde en aan- VERHALEN I «napte, zal zeer waarschijnlijk een figuur in het genre van Sherlock Holmes verwacht hebben. O ja. we hoorden Iemand aan de commissa ris vragen, hoe 1 over Havank dacht. De Commissaris had nooit een Havank-boek gelezen. Geslagen en verbijsterd spoelde de stroom door. En de Commissaris verkocht dóór! Jan Zeegers verkocht, poogde dat in elk geval, sportboeken. Men vond Jan Zeegers achter zijn stalle tje minder opwindend dan op de velden. Zo stonden wij daar, prijsgegeven aan de blikken van het publiek, eigenlijk naakt en onbedekt en on beschermd. En hoé men keek en hoé men gaapte! Ook wij stoffeerden een verkoop afdeling. Wij poogden ons iets te herinneren uit een boek, dat - ja ren geleden ter lezing krege, van een verzekeringsagent, en dat ver koop-succes garandeerde. Er stond op: f,Verkopen in één week" en de schrijver was een zekere Dale Car negie. Daarin lazen wij dat ieder een verkopen kan. Wij konden het niet! Desondanks deden wij ons best, maar waar schijnlijk ontbreekt ons zelfs de ge ringste aanleg voor dit werk. De ene maal spraken wij te lang, de an dere keer te kort. Er stond een beeldschoon Bijenkorf-meisje naast ons; vanwege de administratie. Mis schien k-ken wii meer naar dat meisje, dan naar de boeken die wij moesten verkopen. Wij hexinneren ons dat niet zo precies meer. Het meisje waarschijnlijk evenmin. Men keek ons aan en wat zal men daar van zeggen? Dat het een openbaring was? Nee, dat is te veel gezegd. Dat het meeviel? Die kans DE DURE SUIKER Raad van Vakcentralen protesteert De Raad van Vakcentralen heeft Maandag een telegram verzonden aan de ministerraad, waarin gezegd wordt, dat de suikerprijsverhoging betekent mede toegeven aan speculanten ten koste van verbruikers. De verhoging geschiedde, zo werd gezegd, zonder overleg met het georganiseerde be drijfsleven. De Vakcentralen maken daartegen ernstig bezwaar en verzoe ken spoedig overleg over de sociale consequenties van de pxijsverhogende maatregelen. Op last van de procureur-generaal is te Djakarta de accountant M. van de Regeringsaccountantsdienst gearresteerd hij wordt verdacht van handelingen, wel ke in strijd zouden zijn met de aard van zijn functie. by elkaar. Toen zei tante: „Ik ga een straatje verder, meneer. Ik koop tóch maar Claudia. Dag meneer." Waarop wij} vrjjwel het lot on dergingen van Dr. Tenhaeff. En thans zyn wij bezig een ver handeling te schrijven. Over „De psychologie van het verkopen van Boeken; indrukken ujt de praktijk; ingeloH door Dr. Tenhaeff." Gratis beschikbaar voor alle deelnemers aan de Bijenkorf-boekenmarkt in de B' kenweek 1951. Tot leringhe ende ^ernme'anthony van kampen. De bekende Londense bont couturier Massin of Mayfair heeft de reputatie, dat hij bontcreaties schept, die opvallen door eenvoud en distinctie. Foto links toont een van zijn jongste jasjes, een koelie-coat van Nerz. Aan de voorkant lopen de vellen horizontaal, aan de achterkant verticaal. De sluiting, die dikwijls een probleem vormt, heeft Massin hier door twee in elkaar gevlochten velletjes gemaakt. Foto midden: Kolinsky is een bontsoort, die veel.op nerz lijkt, maar aanmerkelyk-goedkoper is. Massin of Mayfair gebruikte daarom Kolinsky voor een aantal .betaalbare" bont capes voor de jongere generatie. Foto rechts toont de „Massin-cape met ingebouwde mof". De voorkant van deze bijzonder fraaie platina-vossen- cape is zo lang, dat zij opgerold als mof xbenut kan worden. VOOR HET „PIEREMENT" Amsterdams draaiorgel gaat naar Suriname De regenmakers Joseph Vorvels en Joseph Vittini, die door de Ameri kaanse stad Santa Barbara waren ge huurd om hun kunst te tonen, beste gen de 1200 meter hoge Figuerora en bombardeerden de wolken elk kwar tier met zilver iodide. Dagen later werden zij door een reddingsbrigade opgepikt. Hun bombardementen luLd- i den zoveel succes, dat zij door hun ei- gen sneeuwstormen van de buitenwe reld waren afgesloten. De volgende keer nemen we levensmiddelen en warme kleren mee, zeiden de geleer den toen ze veilig weer beneden ge bracht waren. „Zijn jullie in Holland stapelgek ge- worden om zó maar op de rijweg een bom te demonleren, zonder politie- afzetting en zonder rode waarschu wingsvlag", vroeg een Amerikaanse automobilist op de weg tussen Deurne en Helmond en hij wees op een bord je, waarop te lezen was: stop Bom": De Amerikaan, die de Tweede Wereld oorlog ternauwernood heeft overleefd had schielijk zijn auto gestopt voor 't onheil voorspellende bordje en ook andere automobilisten, die passeerden, vonden het maar beter niet verder te rijden. Tot eindelijk een inwoner van Venray arriveerde en het raadsel ver klaarde. „Dat Bom heeft niets te ma ken met bommen", onthulde de man, „maar is de naam van een vrachtrijder bij ons. Het bordje „Stop Bom" waar schuwt die vrachtauto dat hij hier er gens een vrachtje moet oppikken. Toen zette de file met de Yank aan de kop zich in beweging Een beroepsduiker, die bij Kiel in zee afdaalde om een visnet los te ma ken, had wel degelijk reden om zo gauw mogelijk weer boven te komen. Toen hij namelijk de grond raakte met zijn loden schoenen, bemerkte hij, dat hij op een mijn terecht was gekomen. Mevr. Millie McCauley, een 44-jari- ge vrouw die lijdt aan urinevergifti- ging, herstelt thans langzaam dank zij de nier van een overleden man. De nier, die op haar arm is bevestigd en in verbinding is gebracht met haar bloedvaten en zenuwstelsel, werkt goed en draagt bij tot het herstel van hqar eigen zieke nieren. Zodra haar eigen nieren geheel genezen zijn, zal de hulpnier worden weggenomen. (Van een medewerker). AMSTERDAM, Maart -- In de stilte van zjjn Amsterdamse woning is in de avonduren als het werk gedaan is een rechtsgeleerde bezig aan een vreemdsoortige arbeid: het vervaardi gen van orgelmuziekboeken of beter: van de ontwerpen daartoe. Die rechtsgeleerde is de substituut-grif fier bjj de Amsterdamse rechtbank, mr. De Waard en die orgelboeken althans die, waaraan h\j nu werkt bevatten dc melodieën van charmante Surinaamse volkswtfsjes. Over korte tijd is deze kunstzinnige rechtgeleer de klaar met zijn precieuze arbeid en dan zal eindelijk een hartewens van de Surlnamers in vervulling kunnen gaan: een echt, onvervalst draaior gel, dat weldra zjjn leutige melodie tjes onder dc tropenzon zal kunnen doen horen. Inderdaad: een hartewens, want toen burgemeester d'Ailly in '1949 'n bezoek aan Suriname bracht, werd hy van alle kanten bestormd met de vraag, of hy niet kon zorgen, dat er een draaiorgel naar dit afgelegen deel van ons overzeese ryk kon komen. Wel, de burgemeester zou zien... en hy kreeg succes met zyn bemoeiin- fen, want al heeft het leven geduurd oordat de draaiorgels niet voor het opscheppen liggen, nu is het dan zo ver dat over enkele dagen een schip met bestemming Suriname zyn muzi kale last in de takels zal nemen. Natuurlyk gaat dit orgel niet „zo maar" naar het verre land; de stich ting „Cultureel Centrum", die veel doet om de culturele banden met het moederland te verstevigen zal het orgel onder haar hoede nemen voor de tijd, dat het de landgenoten in de tropen zal plezieren. Voorlopig is dat voor een jaar, waarna het orgel weer huistoe zal moeten. Maar in dat jaar zullen al die kleine (en grote) Surlnamers kunnen luisteren naar de voor hen vreemde klanken van een Amsterdams draaiorgel en ook naar de simpele, maar door hun een voud vaak zo ontroerende Surinaam se volkswysjes die met name de twee bekende Surinaamse musici Lex Ver- De staking bij gas-maatschappij en de waterleiding van Medan is thans ge ëindigd. Een vrouw te Calcutta heeft met een tussentijd van 45 dagen een tweeling ter wereld gebracht. vuurt en Max Woisky voor dit spe ciale doel hebben gecomponeerd. Zij hebben hun melodieën aan mr. De Waard ter hand gesteld, die nu met eindeloos geduld de gaatjes op de kartonnen „orgelboeken" aantekent op de juiste plaats, waarna de spe cialist op draaiorgelgebiea, de Am sterdammer Möhlmann, de boeken technisch verder verzorgt. Dit werk ls nu weldra gereed, zodat het nog maar enkele weken zal dujen, voor de Surinamers op hun feestavonden (en wie weet in de straten van het hete Paramaribo) op de muziek van het draaiorgel een dansje kunnen maken en hun centjes kunnen of feren in het bakje van de „manser", - -- de man die de centen ophaalt. Dat bestaan, uit té schakelen, heeft de geld gaat dan naar instellingen van liefdadigheid in de West, want de stichting „Cultureel Centrum Surina me" wil ook hier het nuttige met het aangename verenigen. Wettelijke aansprakelijkheid van bromfietsen. a.n.w.b. wil wetswijziging. Het aantal bromfietsen op de Ne derlandse wegen heeft reeds de 100.000 overschreden. Zoals bekend is nog geen enkele bromfiets met een gewoon rijwiel gelijkgesteld. Een bromfietser, die betrokken raakt by een ongeval, zal ervaren, dat de wetgever, die hem slechts formeel beschouwt als een motorrijder, deze formaliteit omzet in harde werkelijk heid. En dit zal ook het geval blij- ven, wanneer de bromfiets gelijkstel ling met de gewone fiets zal heb ben verkregen. De gelykstelling ge schiedt nJ. slechts voor wat betreft de bepalingen van het wegenverkeers reglement, maar niet voor de bepa lingen van de wegenverkeerswet. En juist in deze wet is de aansprakelijk- heid geregeld. De A.N.W.B. acht het zowel juri disch als feitelijk onjuist om ener zijds de gedragsregels voor het ry- wielverkeer toepasselijk te verkla- ren op de bromfiets, maar deze wat de aansprakelijkheid betreft te be schouwen als motorrijtuig. Teneinde deze incinsequentie, wel ke straks by de gelykstelling van de bromfiets met de fiets zal blijven A.N.W.B. zich tot de minister van Verkeer en Waterstaat gewend met het verzoek stappen te ondernemen om tot de hiertoe benodigde wets wijziging te geraken. Hofstadbloem Grote nationale tentoonstelling van kweekproducten. (Van onze Haagse redacteur.) DEN HAAG, Maart „De vooruitzichten voor het buitenlands toerisme in ons land voor het komende jaar zyn beslist niet ongunstig", aldus de heer H. W. Calkoen, Hoofd van de Buitenlandse Dienst van de Algemene Neder landse Vereniging voor Vreemdelingenverkeer. „Of er evenveel Amerika nen naar ons land zullen komen als het vorig jaar is nog de vraag. De Ame rikaanse reisbureaux zijn optimistisch. Zy zeggen, dat wc er in Nederland maar op moeten rekenen, dat er minstens evenveel Amerikanen komen. Maar de Nederlandse reisbureaux zyn pessimistischer gestemd. ZU zijn van oordeel, dat de zo veel slechtere politieke toestand van het ogenblik vergele ken met het vorige jaar een ongunstige invloed op de komst van Ameri kaanse toeristen naar Europa moet hebben. Maar al komen er minder Ame rikanen dan zullen cr vermoedelijk toch meer buitenlandse toeristen dit jaar naar Nederland komen. Het aantal aanvragen voor logies door Engelsen is dit jaar overstelpend, terwijl ook uit Frankrijk en België meer toeristen dan het vorig jaar ver wacht worden. We mogen ook aanne men,'dat vele bezoekers uit de Britse dominions, die het Festival of Britain deze zomer bezoeken, ook even naar Nederland zullen overwippen. Ook on der de Amerikaanse soldaten in Duits land bestaat grote belangstelling voor een bezoek aan Nederland. Bij een on der hen gehouden enquête bleek, dat Nederland de 3de favoriet voor een vacantie-uitstapje is". De A.N.V.V. laat niets ongedaan, om buitenlandse vacantiegangers naar ons land te krijgen. Zo zullen in April a.s. zes hostesses van de Amerikaanse troepen, Belgische en Franse journa listen en directeuren van Franse reis bureaux als gasten van de A.N.V.V. een tocht door Nederland maken om te zien, dat ons land voor buitenlan ders vele attracties biedt Het accent van de propaganda-actie van de A.N. V.V. zal dit jaar liggen op de Ameri kaanse bezettingstroepen. De A.N.V.V. neemt daarbij wel enige risico, want de beschikbare ho telruimte in Nederland is beperkt. Men hoopt echter, door het bezoek ROVERS BOEIDEN VROUW AAN HANDEN EN VOETEN Onverlaten verdwenen met klein bedrag. Twee mannen, die zich voordeden als opkopers van oude materialen, heben in een stille wijk van Almelo een roofoverval gepleegd. Zij bonden een 41-jarige vrouw met kettingen en touwen vast aan de poten van een tafel en lieten haar in bewusteloze toestand achter-. Zy verdwenen, met 33 gulden. De roofoverval gebeurde op klaarlichte dag. Toen de fabrieksax-beider H. thuis kwam vond hy zijn vrouw bewuste loos op de grond liggen, aan handen en voeten geboeid en vastgebonden aan de tyfel,. De onverlaten hebben de vrouw, die aanvankelijk weigerde te zeggèn, waar zij het geld bewaarde, geschopt en met een klomp op het hoofd ge slagen. Onder deze mishandelingen gaf de vrouw toe en vertelde waar de sleutel van het dressoir lag, dat een bedrag van 150 bevatte. De rovers hebben slechts 33.50 meegenomen. De rest lag by de ont dekking van de misdaad door de ka mer verspreid. In de communistische West-Duitse bladen is Maandag een communiqué gepubliceerd „van het jaarcongres van de West-Duitse communistische par tij". Men tast echter in het duister over de plaats der vergadering. Deze wordt niet in het communiqué ver meld. Ook functionarissen van de Amerikaanse inlichtingendienst zeg gen niet te weten waar de 1400 leden en hun introduce's bijeengekomen zijn. Josef Schappe, leider der West- Duitse cofmmunisten, die zich tegen het Kremlin keren, deelde te Bonn mede, dat het congres in Weimar, Oost-Duitsland, is gehouden. Volgens Schappe was dit geschied om te ver zekeren dat het congres zou slagen. „Er heerst zeer grote ontevredenheid in de West-Duitse communistische partij over de jongste zuiveringen, waartoe vanuit Berlijn opdracht is gegeven. Indien het congres der West- Duitse communistische partij volgens het oorspronkelijke plan te München zou zijn gehouden, zou het onmoge lijk zijn geweest onaangename inci denten te voorkomen", aldus Schap pe. 19. Op advies van Dirk de Duiker begon Jim my Brown aan een zeer uitgebreide training. Zyn nieuwe vriend had 'n dagrooster samengesteld, dat er niet om loog. 's Morgens om klokslag 6 uur, moest Jimmy met een koene duik het water in en hy mocht er niet eerder uitkomen dan 's middags precies 4 uur. Al die tyd moest hy doorbrengen met zwemmen. „Zwemmen, als maar zwemmen", had Dirk de Duiker gezegd, ,,'t Gaat er namelijk om, dat je een beetje uithoudingsver mogen krijgt en dat is alleen mogelyk als je zwemt, véél zwemt. We beginnen kalmpjes aan. Van zessen tot vieren. Maar over een paar weken gaan we het klokje rond zwemmen en als je dkt dan een half jaar hebt volgehouden, dón eerst gaan we eens aan een Kanaalpoging denken". Jimmy luisterde met een ernstig gezicht naar de wyze woorden van zyn trainer. „Zyn er geen pau zes om een stukje te kunnen eten?" vroeg hij voorzichtig. „Eten onder 't trainen", vroeg Dirk de Duiker met af gr ijzen, „maar man, dat is nou precies het slechtste wat je kimt doen". buiten het hoogseizoen te stimuleren, dit bezwaar te ondervangen. Zo komt de eerste groep Ameri kaanse toeristen reeds 18 Maart as. in ons land; vier dagen eerder dan vorig jaar. Het zijn een aantal z.g. werkende vrouwen, die een reis door Europa maken. (Nadruk verboden). Hst wereldgebeuren Tito en Triest Fitzroy MacClean, van 1943 tot 1945 hoo'fd van de Blitse verbindings dienst in het partisanenleger van Tito, heeft vorig jaar een boek ge publiceerd over zyn ervaringen, waarin een boeiende karakterstudie van de maarschalk voorkomt.. MacClean beschrijft Tito als een autoritaire en soldateske, maar tege lijkertijd ook onafhankelijke persoon lijkheid, die krachtens aard en milieu geroepen was de eerste te zyn om tegen Moskou in opstand te komen. Het staat nu wel vast, dat de officië le breuk van Joego-Slavië met het Kremlin in de zomer van 1948 een van de belangrijkste na-oorlogse ge beurtenissen is geweest en vermoede lijk ook een grote tegenslag voor Moskou. Joego-Slavië neemt thans in de wereld een unieke positie in. Aan de ene kant wordt het land bedreigd door de Sowjet-groep en dagelijks met propagandistische en economi sche wapens aangevallen. Aan de an dere kant denkt Tito er niet aan zich bij het Westerse kamp aan te sluiten of veiligheid te zoeken onder de vleu gels van Uncle Sam; Tito blijft een volbloed communist, die zich even zeer op Marx en Lenin beroept als Stalin. De laatste weken heeft Tito zich niet beperkt tot de verdediging, maar is hij zelfs tegen Moskou in het of fensief gegaan. In interviews, rede voeringen en witboeken stelt hy het Sowjef-imperialisme aan de kaak en verzekert hy, dat bij agressie Joego- Slavië het graf zal worden van min stens tien vijandelijke divisies. Bluf en grootspraak of gerechtvaardigde zelfverzekerdheid Wanneer Moskou tot een recht streekse aanval zou besluiten, zal de ze vrywel zeker gelanceerd worden met tankcolonnes van Roemenië en Hongarije uit over de vlakten, die leiden naar Belgrado en het Westen van het land. Een dergelijke aanval zal Tito niet lang kunnen weerstaan, zonder hulp van buiten, omdat hy niet voldoende tanks heeft daar over zijn de militaire deskundigen het wel eens. Het leger zal zich echter als in de laatste oorlog tenslotte in de bergen terugtrekken, waar grote militaire voorraden zijn opgeslagen en zelfs ammunitiefabrieken zijn ge bouwd. Rusland zal in dat geval in staat zijn de grote steden en de voor naamste verbindingswegen van het land bezet te houden, maar men hoopt en verwacht, dat de guerilla, die dan volgen zal, voor de bezetter op den duur fataal zal blijken, zoals de Duitsers tot hun schade ondervon den hebben. Tot dusver heeft Tito niet rechtstreeks om militaire hulp van het Westen verzocht, noch ga ranties verzocht, dat hjj onmiddellijk, steun zal krijgen in geval van agres sie. Algemeen wordt echter aangeno men, dat bij een inval Tito zo snel mogelyk hulp gezonden zal worden via Triëst en de spoorlijn Belgrado Saloniki, die waarschijnlijk binnen kort weer geopend zal worden. De haven van Triëst is dus als stra tegisch punt het laatste jaar belang rijker geworden dan ooit en dat ver klaart de opleving van de tegenstel lingen rondom dit probleem. De Wes terse landen zijn bezig de haven als militaire basis te versterken, de Rus sen hebben daar vorige week in Pa rijs bij monde van Gromyko tegen geprotesteerd en van verdragschen ding gesproken. De Italianen zijn daardoor wakker geschud en een campagne voor de terugkeer van Triëst begonnen. Tito op zijn beurt adviseerde de kwestie voorlopig met rust te laten, omdat gekibbel over Triëst op 't ogenblik alleen maar de Russische bedoelingen ten goede kan komen. Waarschijnlijk zullen de Italiaanse staatslieden de Gasperi en Sforza, die thans in Lon den vertoeven, ook van de Britten de raad krijgen, thans niet te veel drukte te maken over hun nationale aspiraties. Triëst is belangrijk ge worden in groter verband dan in de enge tegenstelling RomeBelgrado. Prins Bernhard vertrekt 24 Maart naar Zuid-Amerika. Op verzoek van de regering zal Prins Bernhard dit jaar wederom een officiële reis ondernemen en wel naar Uruguay, Argentinië en Chili, ten einde op deze wijze uitdrukking te geven aan de hartelijke betrekkingen welke Nederland met deze landen onderhoudt De reis zal een aanvang nemen op Zaterdag 24 Maart a.s., waarbij Z.K.H. op de heenreis in Eu ropa gedeeltelijk gebruik zal maken van de Dakota, die daarvoor be schikbaar is, en verder van het lijn- toestel op Zuid Amerika van de K.L. M. Op 28 April is Prins Bernhard weer in ons land.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1951 | | pagina 5