Een les in verkoopkunst in de
Amsterdamse Bijenkorf
VREEMDE
JIMMY BROWN,
Siriki persoonlijke impressies,
opgedaan tijdens de
boekenmarkt
RECHTSGELEERDE ONTWERPT
DRAAIORGELBOEKEN
FANTASTISCH BLOEMENFESTIJN
IN DE RESIDENTIE
Communistisch congres in
W. Duitsland zoek
dinsdag 13 maart 1951
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
3
AMSTERDAMS PODIUM
In vroeger jaren plachten schrijvers, naar men zegt, zich te verbergen
iy zogenaamde Ivoren Torens. In die Torens schreven zjj dan hunne wer
ken. En de lezende mensheid kende alleen die werken. Nooit de geestelijke
vaders, die huisden in die Torens. Dat was een goede tijd voor schrijvers,
l\jkt me; ook al werden ze óók toen niet rijk van hun geesteskinderen.
Bijna alle Ivoren Torens zijn inmiddels afgebroken. De uitgevers en de
boekverkopers hebben de schrijvers eruit gesleurd en den volke getoond.
Men zegt dat dit het boekverkopen bevordert. Vandaar dat men dus tijdens
de jaarlijkse Boekenweek in iedere stad, In ieder dorp, in ieder vlek schrij
vers uitgestald ziet, vér van hun Ivoren Toren. Soms spreken ze over hun
werk. Soms dragen ze voor. Sommigen zijn zelfs gedoemd toneel te spelen.
En een enkele organisatie gaat zelfs zó ver dat ze schrijvers verzoekt óf
hun eigen boeken aan de man te brengen óf die van collega-auteurs. Dat
gebeurde bijvoorbeeld tijdens de boekenweek in de Amsterdamse Bijenkorf.
Wij hadden het genoegen één dier verkopers te mogen zijn. Over onze in
drukken op deze markt mogen wij wellicht op. deze plaats enkele opmer
kingen maken.
is uiterst gering. Dat het tegenviel?
Waare hynlijk. Genoeg hierover. Dit
onderwerp gaat een te persoonlijke
en pijnlijke wending nemen.
TOC Vit ..CLAUDIA."
Eenmaax welde een vriendelijk oud
damesgezichtje op uit de onbestem
de massa dier duizenden gezichten.
Een lieve oude tante. Wij hebben al
tijd van tantes gehouden, maar van
zó een zouden wij het allermeest
gehouden hebben. Zo vriendelijk die
ogen, zo zilverig dat haar, zo hof
felijk de vraag of wjj iets wilden
vertellen over een door ons zelf ge
schreven boek. Hetgeen wij deden.
Met wild enthousiasme en tomeloos
zelfvertrouwen. Het was ons goed
recht ons licht niet onder een ko
renmaat te zetten. Al vertellend
(twintig minuten lang) zagen wij
dat tante intensief luisterde. Zachter
en milder werden die ogen. Aan het
einde wisten wij: zij zal niet één
onzer boeken kopen, maar wel vijf.
Tenslotte was alles verteld en
wjj hapten naar adem. Dale Car
negie zou plezier in ons gehad
hebben. Wjj zochten onze boeken
Wtf hadden nooit veel eerbied voor
de kunst van het verkopen van boe
ken, omdat wij meenden dat onze
boeken (èn die van onze collega
schrijvers niet verkocht behoefden
te worden, idat ze de boekverko
pers uit je hand werden gerukt.
Omdat het Nederlandse volk nu een
maal een naar ontspanning dorstend
volk is.
In dat opzie!., bezorgde deze boe
kenmarkt ons -en diepe teleurstel
ling. Men vocht ramelijk niét om
onze boeken. Nóch om de onze, nóch
om die onze collega's. Wij moesten
ze moeizaam verkopen. Trachten te
verkopen althans. Wij leerden daar
van 's morgens 10 tot 's avonds 6,
wat verkopen is. Nu wij het weten,
hebben wij besloten nimmer in de
verkoop te gaan. Wij blijven schrij
ven.
Men beweert dat schrijvers psy
chologen zijn, maar wij twijfelen
sinds die Zaterdag aan onze psy
chologische inzichten. Men bekéék
ons in onzienlijke mate, maar köcht
in mindere mate. Men bekeek ons,
en wij leerden dat de Nederlandse
Massa (waarvan een onderdeel van
een kleine 10.000 langs onze stand
ebde) nog steeds vero 'u-stelt dat
schrijvende mensen zone .-linge men
sen zijn. De aanblik kan uitsluitend
teleurstellende gevoelens hebben op
geleverd.
Dr. Melchior, vermaard door zijn
Willem Barentsz-boek, maakt een
hu:>, tuin- en kéukenindruk. Een
dokter zoals iedere dokter, die uw
bloeddruk meet en uw plasje naziet.
Van Dr. Tenl beroemd para
psycholoog in dit and, scheen ver
wacht te worden dat hij aanzienlijke
doses - '.te krach u'tsti-* De re
aliteit was anders. Dr. Tenhaeff werd
omtrent het middaguur weggevoerd
in verband met het feit dat hjj van
wege de warmte en de dt '"te van
z'n stokje ging. Volkomen menselijk,
maar niet groots in de ogen der
Massa.
Zo zouden we kunnen doorgaan.
Neem nu commissaris Voordewind,
die een deel der onsterfelijkheid ver
wierf met n boeken „De Commis
saris vertelt" en „De Commissaris
vertelt door". E n meester-verteller.
Dat wil zeggen: in zyn boeken. Als
verkoper vertelde hij enige versnel-
linger trager. En het duizendkoppige
publiek, dat hem aanstaarde en aan-
VERHALEN
I
«napte, zal zeer waarschijnlijk een
figuur in het genre van Sherlock
Holmes verwacht hebben. O ja. we
hoorden Iemand aan de commissa
ris vragen, hoe 1 over Havank
dacht. De Commissaris had nooit
een Havank-boek gelezen. Geslagen
en verbijsterd spoelde de stroom door.
En de Commissaris verkocht dóór!
Jan Zeegers verkocht, poogde dat
in elk geval, sportboeken. Men
vond Jan Zeegers achter zijn stalle
tje minder opwindend dan op de
velden.
Zo stonden wij daar, prijsgegeven
aan de blikken van het publiek,
eigenlijk naakt en onbedekt en on
beschermd. En hoé men keek en hoé
men gaapte!
Ook wij stoffeerden een verkoop
afdeling. Wij poogden ons iets te
herinneren uit een boek, dat - ja
ren geleden ter lezing krege, van
een verzekeringsagent, en dat ver
koop-succes garandeerde. Er stond
op: f,Verkopen in één week" en de
schrijver was een zekere Dale Car
negie. Daarin lazen wij dat ieder
een verkopen kan.
Wij konden het niet! Desondanks
deden wij ons best, maar waar
schijnlijk ontbreekt ons zelfs de ge
ringste aanleg voor dit werk. De
ene maal spraken wij te lang, de an
dere keer te kort. Er stond een
beeldschoon Bijenkorf-meisje naast
ons; vanwege de administratie. Mis
schien k-ken wii meer naar dat
meisje, dan naar de boeken die wij
moesten verkopen. Wij hexinneren
ons dat niet zo precies meer. Het
meisje waarschijnlijk evenmin.
Men keek ons aan en wat zal
men daar van zeggen? Dat het een
openbaring was? Nee, dat is te veel
gezegd. Dat het meeviel? Die kans
DE DURE SUIKER
Raad van Vakcentralen protesteert
De Raad van Vakcentralen heeft
Maandag een telegram verzonden aan
de ministerraad, waarin gezegd wordt,
dat de suikerprijsverhoging betekent
mede toegeven aan speculanten ten
koste van verbruikers. De verhoging
geschiedde, zo werd gezegd, zonder
overleg met het georganiseerde be
drijfsleven. De Vakcentralen maken
daartegen ernstig bezwaar en verzoe
ken spoedig overleg over de sociale
consequenties van de pxijsverhogende
maatregelen.
Op last van de procureur-generaal
is te Djakarta de accountant M. van de
Regeringsaccountantsdienst gearresteerd
hij wordt verdacht van handelingen, wel
ke in strijd zouden zijn met de aard van
zijn functie.
by elkaar. Toen zei tante: „Ik
ga een straatje verder, meneer.
Ik koop tóch maar Claudia. Dag
meneer."
Waarop wij} vrjjwel het lot on
dergingen van Dr. Tenhaeff.
En thans zyn wij bezig een ver
handeling te schrijven. Over „De
psychologie van het verkopen van
Boeken; indrukken ujt de praktijk;
ingeloH door Dr. Tenhaeff." Gratis
beschikbaar voor alle deelnemers
aan de Bijenkorf-boekenmarkt in de
B' kenweek 1951. Tot leringhe ende
^ernme'anthony van kampen.
De bekende Londense bont couturier Massin of Mayfair heeft de reputatie,
dat hij bontcreaties schept, die opvallen door eenvoud en distinctie.
Foto links toont een van zijn jongste jasjes, een koelie-coat van Nerz.
Aan de voorkant lopen de vellen horizontaal, aan de achterkant verticaal.
De sluiting, die dikwijls een probleem vormt, heeft Massin hier door twee
in elkaar gevlochten velletjes gemaakt. Foto midden: Kolinsky is een
bontsoort, die veel.op nerz lijkt, maar aanmerkelyk-goedkoper is. Massin
of Mayfair gebruikte daarom Kolinsky voor een aantal .betaalbare" bont
capes voor de jongere generatie. Foto rechts toont de „Massin-cape met
ingebouwde mof". De voorkant van deze bijzonder fraaie platina-vossen-
cape is zo lang, dat zij opgerold als mof xbenut kan worden.
VOOR HET „PIEREMENT"
Amsterdams draaiorgel gaat
naar Suriname
De regenmakers Joseph Vorvels en
Joseph Vittini, die door de Ameri
kaanse stad Santa Barbara waren ge
huurd om hun kunst te tonen, beste
gen de 1200 meter hoge Figuerora en
bombardeerden de wolken elk kwar
tier met zilver iodide. Dagen later
werden zij door een reddingsbrigade
opgepikt. Hun bombardementen luLd- i
den zoveel succes, dat zij door hun ei-
gen sneeuwstormen van de buitenwe
reld waren afgesloten. De volgende
keer nemen we levensmiddelen en
warme kleren mee, zeiden de geleer
den toen ze veilig weer beneden ge
bracht waren.
„Zijn jullie in Holland stapelgek ge-
worden om zó maar op de rijweg een
bom te demonleren, zonder politie-
afzetting en zonder rode waarschu
wingsvlag", vroeg een Amerikaanse
automobilist op de weg tussen Deurne
en Helmond en hij wees op een bord
je, waarop te lezen was: stop Bom":
De Amerikaan, die de Tweede Wereld
oorlog ternauwernood heeft overleefd
had schielijk zijn auto gestopt voor 't
onheil voorspellende bordje en ook
andere automobilisten, die passeerden,
vonden het maar beter niet verder te
rijden. Tot eindelijk een inwoner van
Venray arriveerde en het raadsel ver
klaarde. „Dat Bom heeft niets te ma
ken met bommen", onthulde de man,
„maar is de naam van een vrachtrijder
bij ons. Het bordje „Stop Bom" waar
schuwt die vrachtauto dat hij hier er
gens een vrachtje moet oppikken.
Toen zette de file met de Yank aan
de kop zich in beweging
Een beroepsduiker, die bij Kiel in
zee afdaalde om een visnet los te ma
ken, had wel degelijk reden om zo
gauw mogelijk weer boven te komen.
Toen hij namelijk de grond raakte met
zijn loden schoenen, bemerkte hij, dat
hij op een mijn terecht was gekomen.
Mevr. Millie McCauley, een 44-jari-
ge vrouw die lijdt aan urinevergifti-
ging, herstelt thans langzaam dank zij
de nier van een overleden man. De
nier, die op haar arm is bevestigd en
in verbinding is gebracht met haar
bloedvaten en zenuwstelsel, werkt
goed en draagt bij tot het herstel van
hqar eigen zieke nieren. Zodra haar
eigen nieren geheel genezen zijn, zal
de hulpnier worden weggenomen.
(Van een medewerker).
AMSTERDAM, Maart -- In de stilte
van zjjn Amsterdamse woning is in
de avonduren als het werk gedaan is
een rechtsgeleerde bezig aan een
vreemdsoortige arbeid: het vervaardi
gen van orgelmuziekboeken of beter:
van de ontwerpen daartoe. Die
rechtsgeleerde is de substituut-grif
fier bjj de Amsterdamse rechtbank,
mr. De Waard en die orgelboeken
althans die, waaraan h\j nu werkt
bevatten dc melodieën van charmante
Surinaamse volkswtfsjes. Over korte
tijd is deze kunstzinnige rechtgeleer
de klaar met zijn precieuze arbeid en
dan zal eindelijk een hartewens van
de Surlnamers in vervulling kunnen
gaan: een echt, onvervalst draaior
gel, dat weldra zjjn leutige melodie
tjes onder dc tropenzon zal kunnen
doen horen.
Inderdaad: een hartewens, want
toen burgemeester d'Ailly in '1949 'n
bezoek aan Suriname bracht, werd
hy van alle kanten bestormd met de
vraag, of hy niet kon zorgen, dat er
een draaiorgel naar dit afgelegen deel
van ons overzeese ryk kon komen.
Wel, de burgemeester zou zien... en
hy kreeg succes met zyn bemoeiin-
fen, want al heeft het leven geduurd
oordat de draaiorgels niet voor het
opscheppen liggen, nu is het dan zo
ver dat over enkele dagen een schip
met bestemming Suriname zyn muzi
kale last in de takels zal nemen.
Natuurlyk gaat dit orgel niet „zo
maar" naar het verre land; de stich
ting „Cultureel Centrum", die veel
doet om de culturele banden met het
moederland te verstevigen zal het
orgel onder haar hoede nemen voor
de tijd, dat het de landgenoten in de
tropen zal plezieren. Voorlopig is
dat voor een jaar, waarna het orgel
weer huistoe zal moeten. Maar in dat
jaar zullen al die kleine (en grote)
Surlnamers kunnen luisteren naar de
voor hen vreemde klanken van een
Amsterdams draaiorgel en ook
naar de simpele, maar door hun een
voud vaak zo ontroerende Surinaam
se volkswysjes die met name de twee
bekende Surinaamse musici Lex Ver-
De staking bij gas-maatschappij en
de waterleiding van Medan is thans ge
ëindigd.
Een vrouw te Calcutta heeft met
een tussentijd van 45 dagen een tweeling
ter wereld gebracht.
vuurt en Max Woisky voor dit spe
ciale doel hebben gecomponeerd. Zij
hebben hun melodieën aan mr. De
Waard ter hand gesteld, die nu met
eindeloos geduld de gaatjes op de
kartonnen „orgelboeken" aantekent
op de juiste plaats, waarna de spe
cialist op draaiorgelgebiea, de Am
sterdammer Möhlmann, de boeken
technisch verder verzorgt. Dit werk
ls nu weldra gereed, zodat het nog
maar enkele weken zal dujen, voor
de Surinamers op hun feestavonden
(en wie weet in de straten van het
hete Paramaribo) op de muziek van
het draaiorgel een dansje kunnen
maken en hun centjes kunnen of
feren in het bakje van de „manser", - --
de man die de centen ophaalt. Dat bestaan, uit té schakelen, heeft de
geld gaat dan naar instellingen van
liefdadigheid in de West, want de
stichting „Cultureel Centrum Surina
me" wil ook hier het nuttige met het
aangename verenigen.
Wettelijke aansprakelijkheid
van bromfietsen.
a.n.w.b. wil wetswijziging.
Het aantal bromfietsen op de Ne
derlandse wegen heeft reeds de
100.000 overschreden. Zoals bekend
is nog geen enkele bromfiets met
een gewoon rijwiel gelijkgesteld.
Een bromfietser, die betrokken raakt
by een ongeval, zal ervaren, dat de
wetgever, die hem slechts formeel
beschouwt als een motorrijder, deze
formaliteit omzet in harde werkelijk
heid. En dit zal ook het geval blij-
ven, wanneer de bromfiets gelijkstel
ling met de gewone fiets zal heb
ben verkregen. De gelykstelling ge
schiedt nJ. slechts voor wat betreft
de bepalingen van het wegenverkeers
reglement, maar niet voor de bepa
lingen van de wegenverkeerswet. En
juist in deze wet is de aansprakelijk-
heid geregeld.
De A.N.W.B. acht het zowel juri
disch als feitelijk onjuist om ener
zijds de gedragsregels voor het ry-
wielverkeer toepasselijk te verkla-
ren op de bromfiets, maar deze wat
de aansprakelijkheid betreft te be
schouwen als motorrijtuig.
Teneinde deze incinsequentie, wel
ke straks by de gelykstelling van
de bromfiets met de fiets zal blijven
A.N.W.B. zich tot de minister van
Verkeer en Waterstaat gewend met
het verzoek stappen te ondernemen
om tot de hiertoe benodigde wets
wijziging te geraken.
Hofstadbloem
Grote nationale tentoonstelling van kweekproducten.
(Van onze Haagse redacteur.)
DEN HAAG, Maart „De vooruitzichten voor het buitenlands toerisme
in ons land voor het komende jaar zyn beslist niet ongunstig", aldus de heer
H. W. Calkoen, Hoofd van de Buitenlandse Dienst van de Algemene Neder
landse Vereniging voor Vreemdelingenverkeer. „Of er evenveel Amerika
nen naar ons land zullen komen als het vorig jaar is nog de vraag. De Ame
rikaanse reisbureaux zijn optimistisch. Zy zeggen, dat wc er in Nederland
maar op moeten rekenen, dat er minstens evenveel Amerikanen komen.
Maar de Nederlandse reisbureaux zyn pessimistischer gestemd. ZU zijn van
oordeel, dat de zo veel slechtere politieke toestand van het ogenblik vergele
ken met het vorige jaar een ongunstige invloed op de komst van Ameri
kaanse toeristen naar Europa moet hebben. Maar al komen er minder Ame
rikanen dan zullen cr vermoedelijk toch meer buitenlandse toeristen dit jaar
naar Nederland komen.
Het aantal aanvragen voor logies
door Engelsen is dit jaar overstelpend,
terwijl ook uit Frankrijk en België
meer toeristen dan het vorig jaar ver
wacht worden. We mogen ook aanne
men,'dat vele bezoekers uit de Britse
dominions, die het Festival of Britain
deze zomer bezoeken, ook even naar
Nederland zullen overwippen. Ook on
der de Amerikaanse soldaten in Duits
land bestaat grote belangstelling voor
een bezoek aan Nederland. Bij een on
der hen gehouden enquête bleek, dat
Nederland de 3de favoriet voor een
vacantie-uitstapje is".
De A.N.V.V. laat niets ongedaan, om
buitenlandse vacantiegangers naar
ons land te krijgen. Zo zullen in April
a.s. zes hostesses van de Amerikaanse
troepen, Belgische en Franse journa
listen en directeuren van Franse reis
bureaux als gasten van de A.N.V.V.
een tocht door Nederland maken om
te zien, dat ons land voor buitenlan
ders vele attracties biedt Het accent
van de propaganda-actie van de A.N.
V.V. zal dit jaar liggen op de Ameri
kaanse bezettingstroepen.
De A.N.V.V. neemt daarbij wel
enige risico, want de beschikbare ho
telruimte in Nederland is beperkt.
Men hoopt echter, door het bezoek
ROVERS BOEIDEN VROUW
AAN HANDEN EN VOETEN
Onverlaten verdwenen met
klein bedrag.
Twee mannen, die zich voordeden
als opkopers van oude materialen,
heben in een stille wijk van Almelo
een roofoverval gepleegd. Zij bonden
een 41-jarige vrouw met kettingen
en touwen vast aan de poten van een
tafel en lieten haar in bewusteloze
toestand achter-. Zy verdwenen, met
33 gulden. De roofoverval gebeurde
op klaarlichte dag.
Toen de fabrieksax-beider H. thuis
kwam vond hy zijn vrouw bewuste
loos op de grond liggen, aan handen
en voeten geboeid en vastgebonden
aan de tyfel,.
De onverlaten hebben de vrouw, die
aanvankelijk weigerde te zeggèn,
waar zij het geld bewaarde, geschopt
en met een klomp op het hoofd ge
slagen. Onder deze mishandelingen
gaf de vrouw toe en vertelde waar de
sleutel van het dressoir lag, dat een
bedrag van 150 bevatte.
De rovers hebben slechts 33.50
meegenomen. De rest lag by de ont
dekking van de misdaad door de ka
mer verspreid.
In de communistische West-Duitse
bladen is Maandag een communiqué
gepubliceerd „van het jaarcongres van
de West-Duitse communistische par
tij". Men tast echter in het duister
over de plaats der vergadering. Deze
wordt niet in het communiqué ver
meld. Ook functionarissen van de
Amerikaanse inlichtingendienst zeg
gen niet te weten waar de 1400 leden
en hun introduce's bijeengekomen
zijn.
Josef Schappe, leider der West-
Duitse cofmmunisten, die zich tegen
het Kremlin keren, deelde te Bonn
mede, dat het congres in Weimar,
Oost-Duitsland, is gehouden. Volgens
Schappe was dit geschied om te ver
zekeren dat het congres zou slagen.
„Er heerst zeer grote ontevredenheid
in de West-Duitse communistische
partij over de jongste zuiveringen,
waartoe vanuit Berlijn opdracht is
gegeven. Indien het congres der West-
Duitse communistische partij volgens
het oorspronkelijke plan te München
zou zijn gehouden, zou het onmoge
lijk zijn geweest onaangename inci
denten te voorkomen", aldus Schap
pe.
19. Op advies van Dirk de Duiker begon Jim
my Brown aan een zeer uitgebreide training. Zyn
nieuwe vriend had 'n dagrooster samengesteld,
dat er niet om loog. 's Morgens om klokslag 6
uur, moest Jimmy met een koene duik het water
in en hy mocht er niet eerder uitkomen dan
's middags precies 4 uur. Al die tyd moest hy
doorbrengen met zwemmen. „Zwemmen, als maar
zwemmen", had Dirk de Duiker gezegd, ,,'t Gaat
er namelijk om, dat je een beetje uithoudingsver
mogen krijgt en dat is alleen mogelyk als je
zwemt, véél zwemt. We beginnen kalmpjes aan.
Van zessen tot vieren. Maar over een paar weken
gaan we het klokje rond zwemmen en als je dkt
dan een half jaar hebt volgehouden, dón eerst
gaan we eens aan een Kanaalpoging denken".
Jimmy luisterde met een ernstig gezicht naar de
wyze woorden van zyn trainer. „Zyn er geen pau
zes om een stukje te kunnen eten?" vroeg hij
voorzichtig. „Eten onder 't trainen", vroeg Dirk
de Duiker met af gr ijzen, „maar man, dat is nou
precies het slechtste wat je kimt doen".
buiten het hoogseizoen te stimuleren,
dit bezwaar te ondervangen.
Zo komt de eerste groep Ameri
kaanse toeristen reeds 18 Maart as. in
ons land; vier dagen eerder dan vorig
jaar. Het zijn een aantal z.g. werkende
vrouwen, die een reis door Europa
maken.
(Nadruk verboden).
Hst wereldgebeuren
Tito en Triest
Fitzroy MacClean, van 1943 tot
1945 hoo'fd van de Blitse verbindings
dienst in het partisanenleger van
Tito, heeft vorig jaar een boek ge
publiceerd over zyn ervaringen,
waarin een boeiende karakterstudie
van de maarschalk voorkomt..
MacClean beschrijft Tito als een
autoritaire en soldateske, maar tege
lijkertijd ook onafhankelijke persoon
lijkheid, die krachtens aard en milieu
geroepen was de eerste te zyn om
tegen Moskou in opstand te komen.
Het staat nu wel vast, dat de officië
le breuk van Joego-Slavië met het
Kremlin in de zomer van 1948 een
van de belangrijkste na-oorlogse ge
beurtenissen is geweest en vermoede
lijk ook een grote tegenslag voor
Moskou.
Joego-Slavië neemt thans in de
wereld een unieke positie in. Aan de
ene kant wordt het land bedreigd
door de Sowjet-groep en dagelijks
met propagandistische en economi
sche wapens aangevallen. Aan de an
dere kant denkt Tito er niet aan zich
bij het Westerse kamp aan te sluiten
of veiligheid te zoeken onder de vleu
gels van Uncle Sam; Tito blijft een
volbloed communist, die zich even
zeer op Marx en Lenin beroept als
Stalin.
De laatste weken heeft Tito zich
niet beperkt tot de verdediging, maar
is hij zelfs tegen Moskou in het of
fensief gegaan. In interviews, rede
voeringen en witboeken stelt hy het
Sowjef-imperialisme aan de kaak en
verzekert hy, dat bij agressie Joego-
Slavië het graf zal worden van min
stens tien vijandelijke divisies. Bluf
en grootspraak of gerechtvaardigde
zelfverzekerdheid
Wanneer Moskou tot een recht
streekse aanval zou besluiten, zal de
ze vrywel zeker gelanceerd worden
met tankcolonnes van Roemenië en
Hongarije uit over de vlakten, die
leiden naar Belgrado en het Westen
van het land. Een dergelijke aanval
zal Tito niet lang kunnen weerstaan,
zonder hulp van buiten, omdat hy
niet voldoende tanks heeft daar
over zijn de militaire deskundigen
het wel eens.
Het leger zal zich echter als in
de laatste oorlog tenslotte in de
bergen terugtrekken, waar grote
militaire voorraden zijn opgeslagen
en zelfs ammunitiefabrieken zijn ge
bouwd. Rusland zal in dat geval in
staat zijn de grote steden en de voor
naamste verbindingswegen van het
land bezet te houden, maar men
hoopt en verwacht, dat de guerilla,
die dan volgen zal, voor de bezetter
op den duur fataal zal blijken, zoals
de Duitsers tot hun schade ondervon
den hebben. Tot dusver heeft Tito
niet rechtstreeks om militaire hulp
van het Westen verzocht, noch ga
ranties verzocht, dat hjj onmiddellijk,
steun zal krijgen in geval van agres
sie.
Algemeen wordt echter aangeno
men, dat bij een inval Tito zo snel
mogelyk hulp gezonden zal worden
via Triëst en de spoorlijn Belgrado
Saloniki, die waarschijnlijk binnen
kort weer geopend zal worden.
De haven van Triëst is dus als stra
tegisch punt het laatste jaar belang
rijker geworden dan ooit en dat ver
klaart de opleving van de tegenstel
lingen rondom dit probleem. De Wes
terse landen zijn bezig de haven als
militaire basis te versterken, de Rus
sen hebben daar vorige week in Pa
rijs bij monde van Gromyko tegen
geprotesteerd en van verdragschen
ding gesproken. De Italianen zijn
daardoor wakker geschud en een
campagne voor de terugkeer van
Triëst begonnen. Tito op zijn beurt
adviseerde de kwestie voorlopig
met rust te laten, omdat gekibbel
over Triëst op 't ogenblik alleen
maar de Russische bedoelingen ten
goede kan komen. Waarschijnlijk
zullen de Italiaanse staatslieden de
Gasperi en Sforza, die thans in Lon
den vertoeven, ook van de Britten
de raad krijgen, thans niet te veel
drukte te maken over hun nationale
aspiraties. Triëst is belangrijk ge
worden in groter verband dan in de
enge tegenstelling RomeBelgrado.
Prins Bernhard vertrekt 24 Maart
naar Zuid-Amerika.
Op verzoek van de regering zal
Prins Bernhard dit jaar wederom een
officiële reis ondernemen en wel naar
Uruguay, Argentinië en Chili, ten
einde op deze wijze uitdrukking te
geven aan de hartelijke betrekkingen
welke Nederland met deze landen
onderhoudt De reis zal een aanvang
nemen op Zaterdag 24 Maart a.s.,
waarbij Z.K.H. op de heenreis in Eu
ropa gedeeltelijk gebruik zal maken
van de Dakota, die daarvoor be
schikbaar is, en verder van het lijn-
toestel op Zuid Amerika van de K.L.
M. Op 28 April is Prins Bernhard
weer in ons land.