Ex-Italiaan en ex-Duitser waren de
grootste atoomverraders
f VREEMDE
JIMMY BROWN, sportheld no l
Van Vrouw tot Vrouw
BOERDERIJBOUW EIST DE VOLLE
AANDACHT
DONDERDAG 8 MAART 1951
PROVINCIALE ZEEUWSS CZJU RA NT
Verdwenen professor Pontecorvo
was fanatiek communist
Zelfs Klaus Fuchs wist dit niet
(Van onze correspondent).
Londen, Maart Na een maandenlang onderzoek hebben de Britse, Ca
nadese en Amerikaanse geheime ensten nu vastgesteld, dat de 38-jarige
professor Bruno JPontecorvo, de genaturaliseerde Britse atoomgeleerde, die
zes maanden geleden met zjjn gezin naar Rusland verdween, een fanatieke
communist was, gedurende de gehele 7'A jaar, dat hy werkzaam was in de
Britse en Canadese atoomcentra. Het is nu uitgesloten, dat hy door de
Russen ontvoerd zou zyn, zoals in het begin nog verondersteld werd.
De Westerse geheime diensten hebben thans reden om aan te nemen
dat Pontecorvo ruim zeven jaar lang in geregeld contact met de Russische
geheime agenten heeft gestaan en hen oa. bijzonderheden over atoomex
plosieven heeft verstrekt, die zyn coilega-spion Kiaus Fuchs niet wist.
(Fuchs, een voormalig Duitser, die verleden jaar in het Britse atoomcen
trum Harwell gegrepen werd en thans een straf van 14 jaar uitzit, is nu
statenloos. Verleden week werd in het Britse staatsblad aangekondigd dat
zijn Britse nationaliteit hem ontnomen is).
Het is thans vast komen te staan, dat Pontecorvo van het Kremlin bevel
kreeg om naar Rusland te gaan, omdat h\| besloten had zyn ontslag aan
te vragen by het atoomcentrum Harwell. Zyn nieuwe post, als professor
in de natuurkunde aan de universiteit van Liverpool, die hy per 1 Januari
1951 wilde i.anvaarden, zou zyn waarde als ondergronds communistisch
agent vrijwel te niet gedaan hebben, daar hy geen toegang meer tot de
atoomlaboratoria van Harwell gehad zou hebben.
De twee Sowjet-agenten, die hem j omdat hij nauw had samengewerkt
verleden jaar Augustus benaderden met Dr. Alan Nunn May, de Britse i
atoomgeleerde die enige jaren gele-!
in een danshal ontmoet had. Na de
val van Frankrijk in 1940 vluchtte
Pontecorvo naar Amerika. Drie jaar
later, in 1943, werd Pontecorvo ge
plaatst bij het Canadese atoomonder-
z'oekplan in Montreal en ontwierp de
atoomhóogoven van het Chalk River
atoomcentrum. In 1948 verkreeg hy
de Britse nationaliteit. In 1949 werd
hy overgeplaatst naar het atoomcen
trum Harwell in Engeland.
In Londen erkent men nu ronduit
dat Ponteeorvo ruim zeven jaar lang
de Canadese en Britse geheime
diensten voor de gek heeft weten te
houden.
Te laat weet men thans, dat „good
old Ponty" de meesterspion was-
Vergeleken met hem was Klaus
Fuchs slechts een stuntelige school
jongensfiguur.
(Nadruk verboden).
In het Ryicsmuseum voor Volkenkunde, Het Nederlands Openlucht
museum, te Arnhem, dat met Pasen weer geopend zal worden, is de „Voor
jaarsschoonmaak" in volle gang. Op de uitgestrekte terreinen is een le
gertje werklui bezig met het opknappen en verfraaien van de vele onder
werpen, die straks de belangstelling van de bezoekers zullen trekken. De
schilders hebben een belangrijk aandeel in deze taak. Op de achtergrond
de bekende „Zaanse Buurt".
toen Pontecorvo een voormalige
Italiaan met zijn vrouw en drie
zoontjes in Italië op vacantie was.
hebben hem toen definitief de op
dracht gegeven om naar Rusland te
gaan, ,,om daar het communisme ver
der te dienen-met het werken aan
Sow jet-atoomwapens"
Toen Pontecorvo om bedenktijd
vroeg, (misschien is het leven in
Rusland toch niet zo aantrekkelijk,
zelfs niet voor een fanatiekeling als
deze professor!) waarschuwden de
twee Russische agenten hem, dat,
tenzij hij zich binnen een week tyd
bij de Russische Ambassade te Hel
sinki zou aanmelden, men dergelijke
overtuigende bewijzen over zijn com
munist-zijn zou indienen bii de Britse
Ambassade in Rome, dat hij onmid
dellijk gearresteerd zou worden.
De atoomspion Fuchs, die evenals
Pontecorvo in Harwell werkzaam
was, had de Russen op de hoogte ge
steld van het mechanisme van de
atoombom en van de samenstelling
van het uranium-explosief .,235'
Maar Fuchs had nooit precies het be
reidingsproces geweten van het nog
veel krachtiger plutonium-explosief
„Mark 11".
Pontecorvo wel. En de Amerikaan
se geheime dienst heeft vastgesteld,
dat de enige atoombom, die de Rus
sen tot nu toe in een proefneming tot
ontploffing hebben gebracht, plutoni
um bevatte
Gedurende de 18 maanden dat ny
te Harwell werkzaam is geweest
heeft Pontecorvo de Britse geheime
dienst volkomen voor de gek weten
te houden en de drie eerste algemene
„zuiveringen" van M.l. 5 met f!ans
doorstaan. Na c arrestatie van
Fuchs verleden voorjaar, w?rd Ponte
corvo nog zes maal door M.l 5 ge
test, daar men toen bilzondere aan
dacht b— eedde aan de genaturali
seerde Britse atoomgeleerden. Ponte
corvo kwam er echter weer met vlag
en wimnel door.
Niet alleen M.L 5 maar ook de
Canadese geheime diensten hebben
gefaald over Pontecorvo. Voordat hij
naar Harwell werd overgeplaatst,
was hy drie jaar lang werkzaam ge
weest in het gigantische Chalk River
atoomcentrum, in Ontario. Canada.
Al die tijd werd hg daar, evenals
alle andere atoomgeleerden, gescha
duwd, getest en nagegaan. Pontecor
vo werd vooral in de gaten gehouden
V
VERHALEN
I
Billy Rainer, de eigenaar van Enge-
lands oudste vlooientheater, zit met
moeilijkheden. Het ziet er naar uit,
dat zyn theater tijdens hel Festival of
Britain niet zal kunnen optreden.
Een nijpend gebrek aan vlooien is de
oorzaak. Rainer heeft nu in verschil
lende bladen advertenties geplaatst,
waarin om twaalf vlooien gevraagd
wordt. Stofzuigers en D.D.T. zijn
mijn vijanden", zo verklaarde Rainer.
Als hij zijn vlooien krijgt, dan kan hij
met Pasen beginnen, want deze erva
ren vlooïenkenner heeft niet lang no-
den verraad pleegde en nu een 10-ja-
rige straf uitzit, daar hy hulp ver- j
leend had aan Russische spionnen in
Canada.
Maar in de ogen der Canadese ge
heime dienst en de (beroemde) -Ca
nadese Bereden Politie, die in en rond
Chalk River atoomcentrum patrouil
leren, was er weinig reden om Pon
tecorvo te verdenken. In de papieren
en gegevens, die men over hem had
stond niets over zyn politieke rich
ting vermeld, behalve het feit. dat hg
uit Italië gevlucht was wegens het
facistische regime van Mussolini.
Te laat helaas, weet men nu, dat
Pontecorvo reeds in 1936 tot over zijn
oren in de Italiaanse communistische
beweging zat, en dat dit de reden
was van zijn vlucht voor het fascisme
evenals „kameraad" Fuchs destyds
uit Nazi-Duitsland vluchtte.
GROTE SCHOK.
Zyn thans definitief vastgestel
de verraad is als een grote schok
gekomen voor de andere atoomge
leerden in Harwell, onder wie o.a.
ruim een half dozijn ex-Duitse pro
fessoren. Voor de der.de maal worden
alle geleerden en ander atoomperso-
neel te Harwell in totaal ruim
duizend man opnieuw „gescreend"
door M.l. 5. Het is geen wonder, dat
men elk.' ar ar •ov. -tl aankykt. Zou
den er nog andere spionnen zjjn Of
„al do verraderslijst afgesloten zyn
met Nunn May, Fuchs en Pontecor
vo?
De onplcizierige gevoelens die thans
in het Harvell „atoomdorp" heersen,
zijn begrypelijk.
Bruno Pontecorvo bijvoorbeeld had
al zijn collega-geleerden zo door en
door overtuigend weten te bedriegen
dat zelfs de in hetzelfde laboratorium
werkende spion Fuchs niet eens wist,
dat hij een mede-communist was!
(Dit werd door Fuchs onlangs onder
ede verklaard, nadat M.l. 5 hem in
de gevangenis een verhoor over Pon
tecorvo had afgenomen).
Pontecorvo's verleden is nu als een
legkaart in elkaar gepast door de
Westerse geheime diensten, die hun
onderzoek hebben beëindigd in Enge
land, Canada, de Verenigde Staten,
Frankryk en Italië. In het kort is het
als volgt: In 1936 vluchtte hij als
communist uit Italië naar Frankrijk,
uit angst voor het Mussolini regime.
Twee jaar lang werkte hij toen In
het Parijse laboratorium van atoom
professor Jolliot Curie. In 1938
trouwde hij de Zweedse Marianne
Nordholm, drie weken, nadat hy haar
Wat is dat toch aardig met
zo'n vrouwenrubriek in de
krant. Een zekere Saskia
schrijft een kolom over
eer die haar toekomt" en
prompt grijpt ergens ver van
haar vandaan bij het lezen een
dorpsmeisje naar de pen. On
getwijfeld een lief en fris kind
dat. precies schrijft zoals zy
denkt.
Zo ongeveer van: Hoor eens
mevrouw, ik ben het wel niet
u eens dat de samenleving van
daag de dag staat of valt met
het gedrag van de vrouw.
Madr
,Jk wou u ook eens iets
over jongens laten horen. Mijn
vriendinnen en ik gaan ook
wel eens met vrienden naar de
stad en nu vind ik het altijd
zo jammer dat al die jongens
misbruik maken van je vriend
schap. Brengt een jongen ;ic
na afloop van film, concert of
iets dergelijks thuis, beginnen
ze onderweg al over zoenen te
praten. Kom je bij je huis, wil
len ze per se een zoen omdat
je „het liefste meisje bent dat
ze ooit gezien hebben". Mor
gen zeggen ze dat weer tegen
een ander, denk ik. Ik kan niet
als mijn vriendinnen eraan
meedoen. Stel dat je later eens
een jongen ontmoet van wie je
veel gaat honden en je hebt
dan zo met jongens gedaan,
non, ik zou er veel spijt van
hebben.
En zegt u nu eens of ik daar
verkeerd aan doe. Waarom doen
al die jongens zo misselijk f
Als zij nu als vrienden met ons
omgingen, zouden we later veel
meer van het mooie en goede
kunnen genieten. Ik weet wel
dat er meisjes zyn die het leuk
vinden om gezoend te worden
door een jongen hoewel ze toch
niets voor die jongen voelen.
Maar er zijn er ook wel die
geen nee durven zeggen, om
dat ze bang zyn uitgelachen te
worden. Ik ben ook wel eens
uitgelachen als ik nee zei,
maar verschillende jongens
hebben een poosje later gezegd
dat ik „een verduvelde goede
kameraad" ben, en dat is ook
wat waard."
Beste Greet je ja, hoe
kom ik aan dat Greet je f Mis
schien omdat ik dacht aan dat
beroemde Greetje, dat ook zo
resoluut en een beetje kattig
haar begeleider Faust afpoeier
de. Was zij altijd maar zo kat
tig gebleven.
Maar wat ik zeggen wilde,
Greetje: zie je wel dat wij het
samen aan het slot van je brief
toch weer eens zjjnf Want ik
zette een dikke streep onder
de bewering, dat de vrouw al
tijd verantwoordelijk is. En jij
komt tot de ontdekking, dat
het meisje dat Nee.' durft zeg
gen eigenlijk veel meer in aan
zien is bij de jonge heren, die
eens proberen hoe ver zij wél
gaan kunnen.
Want dat doen de meesten,
beste kind. Er zijn mannen,
jonge en oudere, die werkelijk
een vrouw zoeken: dat wil
zeggen een wezen dat tegelijk
kameraad en minnares weet te
zijn.
Die manspersonen, die
vaak óók het nodige te* horen
krijgen over hun degelijkheid,
maken kennis met een aardig
meiske, riemen haar eens ter
dege op (degelijkheid veron
derstelt nog geen vissen-
bloed!) 'maar beginnen toch
eerst eens met haar te praten.
„nee" te zeggen
En al pratende verkennen zij
het terrein van de kameraad
schap. Heeft zij nog voor iels
anders belangstelling dan voor
kleren, een goede positie en
uitgaan? Wat leest zij, wat
vindt zij mooi, waarover denkt
zy? Is zij zuinig (haar fiets
ziet er altijd keurig uit), orde
lijk (er mist geen knoop aan
haar mantelen betrouwbaar
(als je om acht uur afspreekt
is zy er am acht uur/. En zo
vaak nog een hele huurceél
meer.
Is dat alles naar genoegen
bevonden, dan is het woord
pas aan de vrijage het
klinkt misschien weinig ro
mantisch, maar uit dit hout
snijdt men deugdelijke echtge
noten, zo van het slag die bij
de zilveren bruiloft tegen de
zoons zeggen: Als je naar een
v^rouw uitkijkt, zoek er dan
een als je moeder. Trouwens,
dat doen de heren zoons uit
zo'n huwelijk in de regel al
uit zichzélf.
Maar nu zijn er andere jonge
mannen en ik vrees dat hun
aantal die van de degelijke
vrijers bovengenoemd. m,eer en
meer gaat overtreffen die
de vrouw, elke vrouw, zo on
geveer als publiek eigendom
beschouwen, over wie zij alles
maar mogen zeggen wat zij
vnllen en met wie zij na vijf
minuten al op de meest intie
me voet mogen verkeren.
Deze jonge mannen zoeken
niet een vrouw, nog mindnr
hun vrouw, maar zovéél mo
gelijk loszinnige avontuurtjes
met elk meisje dat hun in han
den valt. Krijgen zij eens een
keertje de pin op de neus, om-
dut zij zich in een of ander
„grietje" vergist hebben, dan
wreken zij zich onder hun kor
nuiten door te smalen over dat
stijve ingebeelde schepsel, dat
de moderne eis van vlotheid en
sportiviteit" niet verstaat.
En nu ligt het alwéér aan de
meisjes of die veelgeroemde
vlotheid voort zal woekeren
totdat élke verloving en city
huwelijk op drift is geraakt
of dat de ouderwetse, degelijke
vrijage nog kans ov slagen zal
behouden. Natuurlijk is het
geen pretje om als uitbijtster
te boek te staan, en uitgelachen
worden is een pijnlijke erva
ring voor een levenslustig jong
ding dat graag onder haar
leeftijdgenoten populair is.
Maar karakter is nu eenmaal
een moeilijk bezit in deze tyd,
en de kudde staat ov alle ge
bied klaar om de eenling die er
een eigen afwijkende mening
op na houdt, uit te jouwen.
Dat is geen prettig risico,
Greetje maar als het je
werkelijk te doen is om ge
lukkig getrouwd te zijn met
die ene die je toch napier aan
het hart ligt dan al die vrij
postige eendagsvliegen: blijf
dan vooral en vooral, dapper
en met een lachend gezicht,
resoluut „Nee" zeggen. Ten
eerste heeft onze Samenleving
schreeuwend behoefte aan ka
rakters. En ten tweede aan
jonge vrouwen, die een „ver
duveld goede kameraad" weten
te zijn.
Want het is met alle vlotheid
en sportiviteit nog zo, dat de
jongen vraagt, maar dat het
meisje „Iazegt. Met dat .Ja"
draagt zij dus uiteindelijk de
verantwoordelijkheid voor elk
huwelijk. En zo zie je, Greetje,
dat wij het kringetje weer
rond zijn.
SASKIA.
Lager bouwprijzen en hoger rendement
(Van onze Haagse redacteur).
Den Haag. Maart „Het verantwoord bouwen in deze tyd van boerde-
dig om zijn dieren te trainenEte riJ<m en anuere agrarische gebouwen vraagt steeds meer de belangstelling",
moeilijkheid is verder, dat een circus- aldus de heer Leenstra van het bouwbureau van de Landbouw. Niet in de
ulo slechts drie maanden kan optre
den. Dan wordt zij stijf van ouderdom
en onbruikbaar.
laatste plaats dringt dit probleem zich op tengevolge van ,de belangryke
stijging van de bonwkosten in vergelyking tot de vooroorlogse periode.
Dat er dieren zijn, die zo hun ple- Hoewel op zichzelf een inconvenient, zit daar dus dit goede in, dat men
ziertje hebben, heeft de politie in in breder kring genoodzaakt wordt, zich met dit vraagstuk te bemoeien.
Winschoten ervaren. Zij meende na- i j>e behoefte aan betere agrarische bedryfsruimten is enorm groot. Ze-
h(bben°ontLlTdiTals'trekSi^wla ker dl' hrl,t van de srbeld ln de tandbomv moet In en om de bedrijtsgebou-
gebruikt, maar niet volgens de voor- i wen verricht worden. Indien men derhalve in de landbouw streeft naar een
schriften was ingespannen. Later hogere productie op meer economische wijze, d.w.z. tegen lagere kosten
^\eeJiLd<tihn„n^ liefhebbe- en met minder arbeid, zal men ook terdege aandacht moeten besteden aan
tij zijn schouders onder de kar duw-
-• de functie welke de gebouwen ln dit proces vervullen.
de. Werd het beest onder de kar weg
gehaald, dan voelde het zich geen
hond meer. De hond Is razend op kar-
duwen.
Volgens zijn baas is het zo erg,
dat, wanneer de hond thuis voor hei
raam zit en er komt een handkar
voorbij, er geen houden meer aan is.
Door de betrekkelijk lange levens
duur van de gebouwen in Neder
land ls men gewend solide te bouwen
beschikt de landbouw thans over
een voorraad boerderijen, welke voor
een belangrijk deel stammen uit de
Brand, dacht een benedenbewoner tyd, toen de mechanisatie nog moest
van een huis in Enschede, toen hij aanvangen en de nieuwe inzichten
vocht van het plafond in zijn kamer I omtrent stalhygiëne en stalvoedering
zag druppelen. Hij rende de trap op, i nog geen gemeengoed waren.
maar de deur van bovenbuurman was I Wanneer men in onze tijd boerde-
op slot. De politie heeft daarna het ryen bouwt, zonder dat men daarby
druppel-mysterie opgelost. Zij vond gesteund wordt door de wetenschap,
in de kamer van buurman een distil- dat hetgeen men bouwt ook volkomen
leerketel en daarmede ivas ook de 1 verantwoord is. dan wordt het hoog
scheikundige samenstelling van het tyd, dat landbouwpractyk, landbouw-
bluswater" bepaald. Buurman is nu wetenschap en bouwkunde de handen
in arrest en zijn clandestiene stokerij ineen slaan om de agrarische bouw
is in beslag genomen tot voorwerp van onderzoek te ma
in Japan deed men het echt. In een leen.
school te Kofoe brak brand uit. Blus-
sen was onmogelijk, omdat de brand
slang te kort was. Toen opende men
de deuren van een wijnopslagplaats
BIJZONDER ASPECT
In Nederland heeft dit vraagstuk
vlak naast de school. Driehonderd li- i een bijzonder aspect gekregen "door
ter van het kostelijk nat werden op de verwoesting in de oorlog van ruim
het vuur gegoten. Zo bleef de school i 8000 boerderyen die. zy het niet alle
behouden. 1 weer opgebouwd moesten worden. De
rentabiliteit van deze herbouw en
ook van de nieuwbouw vraagt de aan
dacht door de verhoogde bouwkos
ten tot plm. 300 van vóór de oor
log. Wij weten nog zeer weinig van
de optimale investering in de land
bouw, wat de gebouwen betreft. De
aanpassing van de gebouwen aan de
mechanisering in de bedryven, is een
gebied dat nader onderzocht moet
worden.
Tot nu toe zijn er heel wat perso
nen en instanties welke zich met de
agrarische bouw bezig houden, helaas
zonder dat hier tussen de zo nodige
coördinatie aanwezig is. Gelukkig
worden thans pogingen aangewend
om tussen deze groeperingen althans
tot een gesprek te komen, waarbij de
hoop en de verwachting gekoesterd
wordt, dat dit zal leiden tot een meer
doelbewust streven in de juiste rich
ting.
Een belangrijk onderdeel daarby
zal zyn het streven de bouwkosten
te drukken. Men vergisse zich ech
ter niet. Indien men de ind-'xlijst der
prijzen opslaat, maken de bouwkos
ten met 300 nog niet zo'n heel
slecht figuur. Buiten de gebouwen
wordt in de landbouw geïnvesteerd
door aanschaffing van tractoren, ma
chines kunstmest, zaaizaad en poot-
goed, bestrijdingsmiddelen e.d., waar
van de aanschaffingsprys deels meer
dan 300 deels ongeveer 300 van
de vooroorlogse bedraagt.
Niettemin is de algemeen gangba
re opvatting, dat investering in ge
bouwen van dit prijsniveau niet ver
antwoord is. Dit blijkt terstond uit de
verkoopprys van een boerdery. Zelfs
nu de vraag naar boerderyen zo by-
zonder grbot is, zal in den regel nie
mand er aan denken een boerderij te
kopen wanneer hy de nieuwe bouw
kost-en van thans volledig zou moe
ten. betalen ongeacht de bepalingen
van de prijsbeheersing.
De boer is wel bereid over te gaan
tot aanschaffing van dure bedryfs-
middelen, doch hy is dat niet ten aan
zien van (naar verhouding) even
dure gebouwen. Hieruit kan maar
één conclusie getrokken worden en
wel deze, dat de bouw van agrarische
opstallen alleen roaar voortgang kan
hebben óf tegen lagere bouwprijzen
by eenzelfde rendement als thans, óf
tegen desnoods dezelfde bouwprijzen
maar dan met een hoger rendement
voor de bedrijfsvoering, of tegen la
gere bouwprijzen by een hoger ren
dement.
Men zal goed doen zyn pyl op de
laatste mogelijkheid te richten. Het
paard zou men achter de wagen span
nen, indien men in een tyd van hoge
bouwkosten zijn toevlucht zou zoeken
in de primitieve bouw.
Hsi wereldgebeuren
Bonn ontvoogd
Stap voor stap wordt Duitsland
ontvoogd en geleidelyk nadert de dag,
dat de republiek van Bonn weer een
gelijkberechtigde staat zal zyn in
juJuropa. Deze week hebben de drie
Westerse bezetters, Amerika Frank
rijk en Engeland een gul geoaar ge
maakt jegens Bonn. een gebaar, dat
kanselier Adenauer de uitlating .zeer
voldaan" ontlokte. Het is Westduits-
land toegestaan een ministerie van
Buitenlandse Zaken in te stellen, dat
zonder overleg met de geallieerdo
voogden, die de naam Hoge Commis
sarissen dragen, onderhandelingen
kan voeren met andere landen en
diplomatieke betrekkingen kan aan
knopen. Tot dusver was Duitsland
in een aantal landen ook in Ne
derland slechts vertegenwoordigd
door een consul of een chargé d'
affaires. Dat kan nu een diplomaat
van hogere rang worden, een promo
tie, die het gestegen aanzien van
Bonn symboliseert. Geheel tevreden
zyn de "Duitse politici nog niet; zij
wensen uiteindelyk het bezettings
statuut niet ontmand en verzacht,
maar afgeschaft te zien, opdat Duits
land op dezelfde voet komt te staan
als de geallieerden. Geen verslagen
vijand meer, die onder de duim gehou
den moet worden, doch een waarde
vol bondgenoot, die met respect dient
te worden behandeld. De geallieerden
handelen niet overhaast; een al te
snel tempo van ontvoogding zou wel
licht de publieke opinie verontrusten.
Bij een consequente doortrekking
van de huidige lyn is echter de tyd
niet ver meer af, dat aan alle Duitse
wensen is voldaan, het verleden of
ficieel vergeten en begraven en het
festijn der verbroedering met een
diplomatiek „prosit" en „lang leve
de nieuwe vriendschap" besloten is.
Men kan tenslotte niet tot in lengte
van dagen nazeuren over Nazi's en
oorlogsmisdadigers, elk volk heeft
zijn perioden van uitspattingen en
nationalistische roes
Vijf en een half jaar is verstreken
sinds in Potsdam een accoord werd
getekend, waarin de Grote Vier dc
verplichting op zich namen Duits
land de komende decennia militair
machteloos en onder toezicht te hou
den als logisch uitvloeisel van de in
de oorlog gestelde eis: onvoorwaar-
delyke overgave. Sindsdien is de ont
wikkeling anders verlopen, dan dc
staatslieden hadden voorzien.
De Russen hebben in Oostduitsland
hun eigen autoritaire methoden ge
volgd en de macht in handen gespeeld
van Pieck en Grotewohl en de verdere
communistische élite.
De Oder-Nelsse grens is vastge
steld als een uitgemaakte zaak, on
verschillig of dit de Duitse nationale
trots krenkt of niet De Russische
bezetters hebben niet gedongen naar
de Duitse vriendschap, doch eenvou
dig van hun zóne een volksdemocra
tie gemaakt, die staat of valt by de
gratie van Moskou. Oost-Duitsland
heeft eenzelfde status gekregen al6
Bulgarije, Roemenië en Hongarye, die
van satellietstaat zonder eigen bui
tenlandse politiek en zonder moge
lijkheid voor eigen belangen op te
komen. Communistische leiders, die
dat wel doen, zyn Titoïsten, die op de
nominatie komen voor liquidering.
Het is begrijpelyk, dat Moskou
halsstarrig vasthoudt aan het ac
coord van Potsdam en de Westeiyke
mogendheden keer op keer beschul
digt van schending van dit verdrag.
Formeel hebben zy daarmee boven
dien gelyk.
De herbewapening van Westduis-
land, die de Amerikanen voor berei
den, is flagrant in tegenspraak met
de verplichting Duitsland weerloos
te houden om een opleving van het
Pruisische militarisme by voorbaat
in de kiem te smoren.
Het Russische verwyt is er echter
een van pot- en ketelstyl. Als de Rus
sen zelf in het Oosten van Duitsland
meedogenloos hun eigen plannen ten
uitvoer brengen kunnen zy bezwaar-
lyk van de geallieerden verwachten,
dat deze braaf by elke beslissing de
tekst van het Potsdammer accoord
nasnuffelen om te zien of er bezwaren
zijn. Het Westen kan niet met dezelf
de autoritaire methoden tewerk gaan
als Moskou; de Westerse levensstyl
laat zich nu eenmaal moeilyk ver
staan met zuiveringen en geheime
politie. Dus wordt in Bonn de vriend
schap gekocht met concessies, in de
hoop dat de vriendschap betrouw
baar zal zyn. De jongste verzachting
van het bezettingsstatuut is zulk een
concessie.
Maandag zijn zeven personen, die
communisten worden genoemd, te Athe-
ne terechtgesteld. Zij waren beschuldigd
van het opnieuw oprichten van het
„front van de pacifistische jeugd", een
onwettig verklaarde organisatie.
De 62-jarige nachtportier van het
vliegveld Ypcnburg, J. A. de Heus is op
de weg voor dit vliegveld door een auto
aangereden en gedood.
15. Toen Jlmmy bemerkte, dat hy in elk geval
bleef dryven, voelde hij zich niet meer zó onwen
nig in het water. Hy begon zich langzamerhand
de bewegingen te herinneren, welke Dirk de Dui
ker hem kort tevoren had voorgedaan en het vol
gende ogenblik realiseerde hy zich, dat hy
zwóm. Hg maakte zwemslagen en hg kwam voor
uit, hetgeen Dirk de Duiker met zichtbare tevre
denheid waarnam. „Brede slagen maken", riep hy
goedgemutst, „en lekker lang uitdrijven. Goed zo,
het gaat al prachtig". En werkelyk, ook Jimmy
zelf zag, dat het prachtig ging. Krachtig en regel
matig sloeg hij armen en benen uit en hij voelde,
dat hij als een bruinvis door het water begon te
schieten. En hoewel hij er een heel ernstig gezicht
by trok, begon hij er nu zelf ook plezier in te krij
gen. „Kom d'r maar uit", riep Dirk de Duiker,
„je kimt zwemmen en het komt er nu alleen nog
maar op aan een beetje routine op te doen". Hij
stak Jimmy een hand toe, toen deze uit het water
klom. „Ik moet zeggen", zei hy, „dat het my hard
is meegevallen".